Wyrok z dnia 12 grudnia 2001 r. I PKN 733/00

Podobne dokumenty
Wyrok z dnia 12 lipca 2001 r. I PKN 541/00

Wyrok z dnia 23 stycznia 2001 r. I PKN 197/00

Wyrok z dnia 22 kwietnia 1998 r. I PKN 47/98

Wyrok z dnia 4 grudnia 1997 r. I PKN 419/97

Wyrok z dnia 9 stycznia 2001 r. I PKN 172/00

Wyrok z dnia 8 czerwca 1999 r. I PKN 105/99

W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 16 grudnia 1999 r.

Postanowienie z dnia 12 marca 1999 r. I PKN 66/99

Wyrok z dnia 29 stycznia 2008 r. II PK 147/07

Wyrok z dnia 18 sierpnia 1999 r. II UKN 91/99

Wyrok z dnia 7 września 1999 r. I PKN 265/99

Wyrok z dnia 26 stycznia 2000 r. I PKN 487/99

Wyrok z dnia 26 marca 1998 r. I PKN 3/98

Wyrok z dnia 21 września 2001 r. I PKN 653/00

Wyrok z dnia 20 listopada 2001 r. II UKN 607/00. Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Andrzej Wróbel (sprawozdawca).

Wyrok z dnia 13 października 1999 r. I PKN 305/99

Wyrok z dnia 2 grudnia 2004 r. I PK 81/04

Wyrok z dnia 7 lutego 2001 r. I PKN 242/00

Wyrok z dnia 4 grudnia 1997 r. I PKN 416/97

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Myszka

Wyrok z dnia 3 grudnia 2003 r. I PK 76/03

Wyrok z dnia 8 grudnia 2005 r. I PK 125/05

Wyrok z dnia 6 listopada 1998 r. II UKN 295/98

POSTANOWIENIE. SSN Zbigniew Myszka

Wyrok z dnia 5 maja 2005 r. III PK 12/05. Udzielenie urlopu bezpłatnego na podstawie art k.p. po rozwiązaniu stosunku pracy jest nieważne.

Wyrok z dnia 3 listopada 1997 r. I PKN 335/97

Wyrok z dnia 11 kwietnia 2001 r. I PKN 351/00

Wyrok z dnia 8 czerwca 2001 r. I PKN 453/00

Wyrok z dnia 14 marca 2001 r. II UKN 274/00

Wyrok z dnia 1 grudnia 1999 r. I PKN 401/99

Wyrok z dnia 9 kwietnia 1998 r. I PKN 42/98

Wyrok z dnia 30 marca 2000 r. II UKN 450/99

Wyrok z dnia 23 listopada 2004 r. I PK 20/04

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Maciej Pacuda (przewodniczący) SSN Beata Gudowska SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

Wyrok z dnia 17 lipca 2001 r. II UKN 532/00

Wyrok z dnia 12 grudnia 2001 r. I PKN 729/00

Postanowienie z dnia 23 czerwca 1998 r. I PKN 197/98

Wyrok z dnia 18 kwietnia 2000 r. I PKN 607/99

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 12 grudnia 2001 r. I PKN 724/00

Wyrok z dnia 29 kwietnia 2005 r. III PK 2/05

Wyrok z dnia 21 czerwca 2005 r. II PK 319/04

Wyrok z dnia 21 września 2001 r. I PKN 655/00

Wyrok z dnia 21 czerwca 2001 r. II UKN 432/00

Wyrok z dnia 12 stycznia 1998 r. I PKN 468/97

Wyrok z dnia 1 lipca 1998 r. I PKN 222/98

POSTANOWIENIE. SSN Marta Romańska (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz

Wyrok z dnia 20 czerwca 2001 r. I PKN 476/00

Wyrok z dnia 18 maja 2007 r. I PK 275/06

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 12 maja 1998 r. II UKN 44/98

Wyrok z dnia 9 maja 2000 r. I PKN 623/99

Wyrok z dnia 16 listopada 2004 r. I PK 649/03

Wyrok z dnia 13 października 1999 r. I PKN 304/99

Wyrok z dnia 17 lutego 1998 r. I PKN 527/97

Wyrok z dnia 23 stycznia 2001 r. I PKN 208/00

Wyrok z dnia 27 lutego 2001 r. I PKN 273/00

Wyrok z dnia 19 stycznia 1998 r. I PKN 488/97

Wyrok z dnia 31 maja 2001 r. I PKN 428/00

Wyrok z dnia 14 października 1997 r. I PKN 275/97

Wyrok z dnia 21 listopada 2000 r. I PKN 93/00

Wyrok z dnia 12 stycznia 2001 r. II UKN 186/00

Wyrok z dnia 1 lutego 2000 r. I PKN 513/99

Wyrok z dnia 2 czerwca 1998 r. II UKN 92/98

Wyrok z dnia 16 listopada 2006 r. II PK 92/06

Wyrok z dnia 4 grudnia 2003 r. I PK 72/03

Wyrok z dnia 18 kwietnia 2000 r. I PKN 608/99

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Teresa Flemming-Kulesza (przewodniczący) SSN Józef Iwulski SSN Roman Kuczyński (sprawozdawca)

Wyrok z dnia 28 marca 2002 r. I PKN 960/00

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dniania 14 marca 2006 r. I PK 144/05

Wyrok z dnia 4 lutego 2000 r. II UKN 362/99

Wyrok z dnia 14 grudnia 2000 r. I PKN 145/00

Wyrok z dnia 11 kwietnia 2000 r. I PKN 590/99

Wyrok z dnia 20 października 1998 r. I PKN 393/98

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący) SSN Dawid Miąsik (sprawozdawca) SSN Krzysztof Staryk

Wyrok z dnia 20 sierpnia 2001 r. I PKN 585/00

Wyrok z dnia 3 sierpnia 2005 r. I UK 358/04

Wyrok z dnia 27 marca 2000 r. I PKN 557/99

Wyrok z dnia 3 sierpnia 2006 r. II PK 339/05

Wyrok z dnia 16 grudnia 2004 r. II UK 79/04

- 1 - Wyrok z dnia 9 września 1997 r. II UKN 220/97

Wyrok z dnia 15 października 1999 r. I PKN 245/99

Wyrok z dnia 14 maja 1999 r. I PKN 62/99

Wyrok z dnia 17 listopada 1998 r. I PKN 331/98

Wyrok z dnia 16 sierpnia 2005 r. I UK 378/04

POSTANOWIENIE. SSN Marta Romańska (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk (sprawozdawca) SSN Bogumiła Ustjanicz

Wyrok z dnia 9 lutego 2000 r. I PKN 474/99

Wyrok z dnia 14 września 2000 r. II UKN 708/99

POSTANOWIENIE UZASADNIENIE

Wyrok z dnia 21 maja 1999 r. I PKN 74/99

Wyrok z dnia 6 listopada 2001 r. I PKN 677/00

Wyrok z dnia 9 grudnia 2003 r. I PK 118/03

Wyrok z dnia 12 stycznia 2012 r. II PK 83/11

Wyrok z dnia 29 marca 2001 r. I PKN 324/00

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II PK 105/07. Dnia 28 września 2007 r. Sąd Najwyższy w składzie : SSN Katarzyna Gonera

Wyrok z dnia 3 lipca 2001 r. II UKN 462/00

POSTANOWIENIE. Sygn. akt II PZ 13/09. Dnia 10 listopada 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie :

Transkrypt:

Wyrok z dnia 12 grudnia 2001 r. I PKN 733/00 1. Likwidacja stanowiska pracy stanowi rzeczywistą przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę, jeżeli jest na tyle zaawansowana, że nie ma wątpliwości co do jej wykonania. 2. Powierzenie obsługi prawnej podmiotowi zewnętrznemu uzasadnia wypowiedzenie umowy o pracę radcy prawnemu, choćby jego stanowisko nie zostało formalnie zlikwidowane przez zmianę regulaminu organizacyjnego. Przewodniczący SSN Roman Kuczyński, Sędziowie SN: Jadwiga Skibińska- Adamowicz, Barbara Wagner (sprawozdawca). Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 12 grudnia 2001 r. sprawy z powództwa Elżbiety R.-K. przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w P. o odszkodowanie, na skutek kasacji powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 1 czerwca 2000 r. [...] o d d a l i ł kasację. U z a s a d n i e n i e Sąd Okręgowy w Krakowie wyrokiem z dnia 1 czerwca 2000 r. [...] oddalił apelację Elżbiety R.-K. od wyroku Sądu Rejonowego w Nowym Sączu z dnia 1 lutego 2000 r. [...] oddalającego powództwo apelującej przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w P. o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę. Sąd ustalił, że powódka została zatrudniona u strony pozwanej w dniu 14 czerwca 1989 r. na stanowisku radcy prawnego, początkowo na 1/2 etatu, a od 1990 r. w pełnym wymiarze. Pismem z dnia 15 kwietnia 1999 r. pracodawca wypowiedział jej umowę o pracę ze skutkiem na dzień 31 lipca 1999 r., podając jako przyczynę zmiany organizacyjne, w szczególności likwidację stanowiska radcy prawnego. W dniu 21 kwietnia 1999 r. Zarząd Miasta i Gminy P. zatwierdził podjęte przez Burmistrza zmiany organizacyjne w pozwanym Urzędzie, polegające na likwidacji dwóch

2 stanowisk pracy - radcy prawnego i inspektora do spraw budownictwa, oraz przyjął projekt nowego regulaminu organizacyjnego. Obsługa prawna Rady i jej organów oraz Urzędu prowadzona będzie na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z kancelarią prawniczą w zakresie niezbędnym dla prawidłowego funkcjonowania Urzędu ( 2 uchwały). Rada Miasta i Gminy P. uchwałą z dnia 28 kwietnia 1999 r. przyjęła nowy regulamin organizacyjny. Według analizy kosztów, likwidacja stanowiska radcy prawnego zmniejszy je o kwotę 25.131 zł w stosunku rocznym. W ocenie Sądu, wypowiedzenie powódce umowy o pracę było uzasadnione, a podana przez pracodawcę przyczyna prawdziwa. Dla oceny zasadności wypowiedzenia nie ma znaczenia okoliczność, że decyzja Burmistrza o likwidacji stanowisk została zatwierdzona dopiero 21 kwietnia 1999 r., a więc po dokonaniu wypowiedzenia. W 1 uchwały [...] Zarządu z dnia 21 kwietnia 1999 r. mowa jest o zatwierdzeniu podjętych przez burmistrza zmian organizacyjnych. Sąd nie jest upoważniony do oceny zasadności czy racjonalności wprowadzanych u pracodawcy zmian organizacyjnych. Dla rzeczywistości przyczyny istotne jest tylko to, czy zmiany takie nastąpiły. Elżbieta R.-K. zaskarżyła ten wyrok kasacją. Wskazując jako jej podstawy naruszenie prawa materialnego przez nietrafną wykładnię art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1998 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w związku z art. 45 Kodeksu pracy oraz obrazę przepisów postępowania przez ograniczenie uprawnień procesowych do możliwości aktywnego udziału w rozprawie przed Sądem II inst. poprzez odmówienie prawa zadawania reprezentantowi strony pozwanej pytań i nie zrealizowanie w sposób należyty dyrektywy wyrażonej w art. 233 kpc wymagającej wszechstronnego rozważenia całości zebranego materiału dowodowego, jej pełnomocnik wniósł o uchylenie zaskarżonych wyroków i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I inst. Jego zdaniem, sposób podjęcia uchwały - pośpieszność i nieformalność postępowania - był podyktowany koniecznością stworzenia dokumentów, w celu uniknięcia zarzutu fikcyjności podstaw wypowiedzenia. W dniu złożenia oświadczenia woli o wypowiedzeniu nie istniała powołana w nim przyczyna. Zmiany organizacyjne nie były przygotowane, a ekonomiczne przesłanki likwidacji stanowiska pracy nie zostały udowodnione. Ani burmistrz, ani zarząd gminy nie mają kompetencji do dokonania zmian organizacyjnych. Kompetencja ta przysługuje wyłącznie radzie gminy. Pracodawca nie zaproponował skarżącej modyfikacji stosunku pracy, poprzez zmianę wymiaru zatrudnienia..., co miało istotne znaczenie w aspek-

3 cie ochrony stosunku pracy i zasad współżycia społecznego. Sąd błędnie ustalił, że burmistrz dokonał zmian organizacyjnych - choć nie mógł tego uczynić - że firmie z zewnątrz powierzono obsługę prawną doraźnie, choć jest ona wykonywana w ramach zlecenia stałego. Nadto, powódka pozbawiona była możliwości zadawania pozwanemu pytań, a więc i podważenia wiarygodności jego zeznań. Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy istotne były kwestie, czy przyczyna podana przez pracodawcę w piśmie zawierającym jego oświadczenie woli o wypowiedzeniu powódce umowy o pracę była prawdziwa i czy uzasadniała ona wypowiedzenie. Jako przyczynę wypowiedzenia pracodawca podał zmiany organizacyjne w związku z likwidacją stanowiska radcy prawnego. Uchwałą z dnia 28 kwietnia 1999 r. Rada Miasta i Gminy P. zmieniła regulamin organizacyjny Urzędu, likwidując stanowiska pracy radcy prawnego i inspektora do spraw budownictwa. Przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę Elżbiecie R.-K., zatrudnionej na stanowisku radcy prawnego, była zatem rzeczywista. Likwidacja stanowiska pracy uzasadnia w każdym przypadku wypowiedzenie umowy o pracę pracownikowi zatrudnionemu na takim stanowisku. Stanowi też, jeżeli powiązana jest ze zmniejszeniem stanu zatrudnienia, organizacyjną przyczynę dotyczącą zakładu pracy w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.). W tym zakresie zarzuty nierozważenia całości materiału dowodowego oraz niedostatecznego wyjaśnienia okoliczności spornych nie są usprawiedliwione. Wszystkie inne kwestie podniesione w kasacji, a zwłaszcza sposób procedowania przez organy Miasta i Gminy P., okoliczności podjęcia uchwał przez Zarząd i Radę, ich zgodność z prawem, a także czy, komu i na jakiej podstawie powierzono zewnętrzną obsługę prawną Urzędu i organów Gminy, nie mają dla rozstrzygnięcia sprawy znaczenia, a w postępowaniu zakończonym wydaniem zaskarżonego kasacją wyroku nie podlegały ocenie sądu. Sąd trafnie stwierdził, że nie jest władny oceniać potrzeby i celowości zmian organizacyjnych. Co do legalności zaś podjętych przez organy administracji publicznej uchwał, prawo przewiduje stosowny tryb ich kontroli w tym aspekcie. Sądowi pracy kompetencja taka nie służy. Spekulacje peł-

4 nomocnika skarżącej zmierzające do wykazania, że tworzono prawo do zalegalizowania fikcji wykraczają poza przedmiot sporu. Decyzja o likwidacji stanowiska radcy prawnego i związana z tym propozycja zmiany regulaminu organizacyjnego podjęta została przez Burmistrza, propozycję tę zatwierdził Zarząd uchwałą z dnia 21 kwietnia 1999 r., a Rada dokonała stosownej zmiany regulaminu uchwałą z dnia 28 kwietnia 1999 r. Skoro opisane okoliczności nie miały dla rozstrzygnięcia sprawy istotnego znaczenia, to odmowa zadawania co do nich pozwanemu pytań przez powódkę była usprawiedliwiona (art. 217 2 KPC). Przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie umowy o pracę musi być rzeczywista i istnieć w chwili dokonania wypowiedzenia. Jeżeli jest nią likwidacja stanowiska pracy, wystarczy, że decyzja o likwidacji jest na tyle zaawansowana realizacyjnie, że nie ma wątpliwości co do jej przeprowadzenia. Likwidacja stanowiska nie jest czynnością jednorazową, punktową. Wymaga przygotowania, przeprowadzenia, a proces decyzyjny - mniej lub bardziej złożony - obejmuje rozmaite czynności, jak w tym przypadku, różnych podmiotów. W chwili dokonania Elżbiecie R.-K. wypowiedzenia - 15 kwietnia 1999 r. - podjęto czynności zmierzające do formalnej likwidacji stanowiska radcy prawnego. Postępowanie administracyjne nie musiało być zakończone. Ocena taka uzasadniona jest tym bardziej, że likwidacja stanowiska - formalna i faktyczna - nie muszą zbiegać się w czasie. Ostatecznie realna likwidacja stanowiska następuje zawsze po rozwiązaniu stosunku pracy z osobą je zajmującą. Jest przeto nawet racjonalnie uzasadnione wypowiedzenie wyprzedzające formalną likwidację stanowiska, dokonane po rozpoczęciu procedury likwidacyjnej, jeżeli pracodawca z dużym prawdopodobieństwem, graniczącym z pewnością, przewiduje akceptację dla podjętej przez niego decyzji. Twierdzenie o fikcyjności przyczyny wypowiedzenia jest w tym stanie rzeczy nieuprawnione. Podana przyczyna byłaby fikcyjną zwłaszcza wówczas, gdyby odstąpiono od dalszych stadiów postępowania likwidacyjnego albo gdyby postępowanie takie zakończyło się decyzją odmienną od oczekiwanej przez pracodawcę. Podnieść trzeba i to, że powierzenie obsługi prawnej podmiotowi zewnętrznemu uzasadnia - co do zasady - wypowiedzenie stosunku pracy radcy prawnemu nawet bez formalnej likwidacji zajmowanego przez niego stanowiska i zmiany w tym celu regulaminu organizacyjnego. Gdyby nawet przyznać rację skarżącej, że zbędny był pośpiech Burmistrza, to ów pośpiech nie miał ostatecznie znaczenia dla terminu rozwiązania z nią umowy o pracę - 31 lipca 1999 r. - skoro uchwała zmieniająca re-

5 gulamin organizacyjny Urzędu Miasta i Gminy została podjęta przez Radę w dniu 28 kwietnia 1999 r. Moralna ocena postępowania pracodawcy może mieć doniosłość prawną. W rozpoznawanej jednak sprawie fakt braku z jego strony propozycji dalszego zatrudniania skarżącej w ograniczonym wymiarze lub powierzenia jej obsługi prawnej na innej niż umowa o pracę podstawie nie mógł mieć dla wyniku sprawy znaczenia. Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy, stosownie do art. 393 12 KPC, orzekł jak w sentencji. ========================================