Wyrok z dnia 11 marca 1999 r. III RN 136/98

Podobne dokumenty
Wyrok z dnia 13 stycznia 2000 r. III RN 126/99

Wyrok z dnia 12 grudnia 1997 r. III RN 74/97

Wyrok z dnia 8 stycznia 1998 r. III RN 97/97

Wyrok z dnia 21 maja 2002 r. III RN 77/01

Wyrok z dnia 2 grudnia 1998 r. III RN 89/98

Wyrok z dnia 4 listopada 1998 r. III RN 78/98

Wyrok z dnia 7 lipca 1999 r. III RN 23/99

Wyrok z dnia 20 lutego 2002 r. III RN 3/01

Wyrok z dnia 2 grudnia 1999 r. III RN 104/99

Postanowienie z dnia 4 czerwca 1998 r. III RN 35/98

Postanowienie z dnia 1 czerwca 2000 r. III RN 179/99

Wyrok z dnia 12 lipca 2000 r. III RN 2/00

Wyrok z dnia 22 lutego 2001 r. III RN 75/00

Postanowienie z dnia 22 lutego 2001 r. III RN 71/00

Wyrok z dnia 6 lipca 2001 r. III RN 116/00

Wyrok z dnia 8 maja 1998 r. III RN 23/98

Wyrok z dnia 4 grudnia 2002 r. III RN 212/01

Wyrok z dnia 25 lutego 1998 r. III RN 131/97

Wyrok z dnia 1 czerwca 2000 r. III RN 178/99

Wyrok z dnia 22 października 1998 r. III RN 71/98

Wyrok z dnia 14 października 1999 r. III RN 82/99

Postanowienie z dnia 9 lipca 2002 r. III RN 129/01

Wyrok z dnia 10 grudnia 1996 r. III RN 50/96

Wyrok z dnia 5 kwietnia 2002 r. III RN 125/01

Wyrok z dnia 8 października 2002 r. III RN 175/01

Wyrok z dnia 3 lutego 1999 r. III RN 133/98

Postanowienie z dnia 27 marca 2002 r. III RN 9/01

Wyrok z dnia 14 lipca 2005 r., III CK 33/05

Postanowienie z dnia 14 listopada 2002 r. III RN 7/02

Wyrok z dnia 17 listopada 2000 r. III RN 52/00

Wyrok z dnia 7 czerwca 2001 r. III RN 103/00

Wyrok z dnia 27 maja 1999 r. III RN 5/99

Wyrok z dnia 8 maja 1998 r. III RN 26/98

Postanowienie z dnia 22 lutego 2001 r. III RN 78/00. Sobota jest dniem ustawowo wolnym od pracy w rozumieniu art. 57 4

Postanowienie z dnia 3 lutego 2000 r. III RN 195/99

Wyrok z dnia 4 listopada 1998 r. III RN 75/98

Wyrok z dnia 8 maja 1998 r. III RN 34/98

Wyrok z dnia 9 czerwca 1999 r. III RN 11/99

Wyrok z dnia 16 grudnia 1998 r. II UKN 386/98

Wyrok z dnia 6 czerwca 2002 r. III RN 86/01

Wyrok z dnia 2 kwietnia 2009 r. III UK 86/08

Wyrok z dnia 22 lutego 2001 r. III RN 203/00

Wyrok z dnia 5 kwietnia 2002 r. III RN 124/01

Wyrok z dnia 8 października 1998 r. III RN 58/98

Postanowienie z dnia 7 kwietnia 2004 r. III KRS 2/04

Wyrok z dnia 13 lutego 2003 r. III RN 13/02

Wyrok z dnia 7 lipca 1999 r. III RN 22/99

Wyrok z dnia 10 lipca 2002 r. III RN 135/01

Wyrok z dnia 20 grudnia 2000 r. III RN 31/00

Wyrok z dnia 5 stycznia 2001 r. III RN 130/00

Wyrok z dnia 12 sierpnia 1998 r. II UKN 171/98

Wyrok z dnia 6 kwietnia 2000 r. III RN 149/99

Wyrok z dnia 21 stycznia 1998 r. III RN 102/97

Postanowienie z dnia 14 listopada 2002 r. III RN 92/02

Wyrok z dnia 10 grudnia 1996 r. III RN 48/96

Wyrok z dnia 7 listopada 2002 r. III RN 60/02

Postanowienie z dnia 13 stycznia 2000 r. III RN 123/99

Wyrok z dnia 22 lutego 2001 r. III RN 60/00

Postanowienie z dnia 22 lipca 2003 r. III RN 45/03. Uchwała zarządu gminy (miasta) w przedmiocie wypowiedzenia zarządu

Wyrok z dnia 1 grudnia 1999 r. I PKN 401/99

- 1 - Wyrok z dnia 5 października 1995 r. III ARN 36/95

Wyrok z dnia 4 listopada 1998 r. III RN 77/98

Wyrok z dnia 7 sierpnia 1996 r. III ARN 25/96

Wyrok z dnia 6 marca 2002 r. III RN 19/01

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 17 września 2001 r. III RN 214/00

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)

Wyrok z dnia 5 lipca 2000 r. III RN 198/99

Wyrok z dnia 23 stycznia 2003 r. III RN 3/02

Postanowienie z dnia 8 lipca 1998 r. III KKO 1/98

POSTANOWIENIE. SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący) SSN Irena Gromska-Szuster SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 9 lutego 2001 r. III RN 58/00

Wyrok z dnia 7 maja 2002 r. III RN 62/01

Wyrok z dnia 10 października 2006 r. I UK 96/06

Wyrok z dnia 6 sierpnia 1999 r. III RN 37/99

Wyrok z dnia 2 kwietnia 2003 r. III RN 50/02

Wyrok z dnia 22 października 1998 r. III RN 62/98

POSTANOWIENIE. Sygn. akt III PZ 9/11. Dnia 18 października 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :

Wyrok z dnia 20 lutego 2002 r. III RN 218/00

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 21 maja 2002 r. III RN 64/01

Wyrok z dnia 5 czerwca 2007 r. III SK 7/07

Wyrok z dnia 20 września 2002 r. III RN 139/01

Postanowienie z dnia 14 listopada 2002 r. III RN 64/02

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 6 marca 2002 r. III RN 75/01

Postanowienie z dna 10 lutego 2006 r. I PZ 33/05

Wyrok z dnia 22 stycznia 1998 r. II UKN 462/97

Wyrok z dnia 4 listopada 1999 r. III RN 85/99

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Barbara Myszka (przewodniczący) SSN Maria Szulc (sprawozdawca) SSN Kazimierz Zawada

WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Wyrok z dnia 21 września 1994 r. III ARN 32/94

Postanowienie z dnia 13 stycznia 1999 r. II UKN 412/98

Wyrok z dnia 13 czerwca 2002 r. III RN 97/01

Wyrok z dnia 9 czerwca 1999 r. III RN 15/99

Wyrok z dnia 1 lutego 2001 r., I CKN 1128/98

Wyrok z dnia 9 marca 2001 r. II UKN 402/00

Transkrypt:

Wyrok z dnia 11 marca 1999 r. III RN 136/98 Przedmiotem oceny prawnej dokonanej na podstawie art. 7 oraz art. 9 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz.U. Nr 5, poz. 17 ze zm.) jest określony znak słowno-graficzny jako integralna całość, a nie wyłącznie jedno ze słów, które stanowi tylko jeden z jego elementów. Przewodniczący: SSN Jerzy Kwaśniewski, Sędziowie SN: Józef Iwulski, Andrzej Wasilewski (sprawozdawca). Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 11 marca 1999 r. sprawy z odwołania Aleksandry K. - Zakładu Produkcyjno - Handlowego V.-C. w W. od decyzji Urzędu Patentowego RP z dnia 7 listopada 1996 r. [...] w przedmiocie ustalenia, że między zarejestrowanym na rzecz PRUM H. Sp. z o.o. z W. znakiem towarowym FIX [...], a znakiem MIĘTA C. FIX nie zachodzi podobieństwo, na skutek rewizji nadzwyczajnej Prezesa Urzędu Patentowego RP [...] od decyzji Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym RP z dnia 12 marca 1998 r. [...] o d d a l i ł rewizję nadzwyczajną. U z a s a d n i e n i e Aleksandra K. ZPH - V.-C. w W. wystąpiła z wnioskiem o ustalenie przez Urząd Patentowy RP w Warszawie, że pomiędzy zarejestrowanym na rzecz Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowo-Handlowego H. Sp. z o.o. w W. znakiem towarowym słowno-graficznym fix wpisanym do rejestru znaków wspólnych pod numerem [...], a znakiem Mięta C. Fix nie zachodzi podobieństwo grożące naruszeniem prawa z rejestracji na podstawie art. 23 w związku z art. 9 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 oraz art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz.U. Nr 5, poz. 17 ze zm.). W uzasadnieniu tego wniosku wskazano przy tym, że znak towarowy wspólny fix [...] został zarejestrowany dla oznaczania produktów farmaceutycznych,

2 solnych, ogrodniczych, leśnych i herbaty w klasach 5,30 i 31, natomiast znak Mięta C. Fix stosowany jest przez wnioskodawcę dla oznaczania herbat ziołowych porcjowanych, w torebkach do zaparzania. Ponadto wnioskodawca zgłosił wątpliwość co do zdolności rejestracyjnej znaku fix, twierdząc że oznaczenie to pełni funkcję informacyjną i wskazuje na postać towaru. Urząd Patentowy RP decyzją z dnia 7 listopada 1996 r. [...] oddalił powyższy wniosek, podnosząc w uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia, że używany przez wnioskodawcę znak słowno-graficzny Mięta C. Fix jest znakiem, w którym słowa C. Fix stanowią element dominujący, a to z uwagi na wielkość liter, a słowo Mięta wskazuje na smak i rodzaj towaru w opakowaniu, czyli na herbatę miętową. Przy czym zwraca uwagę to, że słowo fix w obu porównywanych znakach, tzn. zarówno w znaku słowno-graficznym C. Fix, jak i w używanym przez PPUH H. Sp. z o.o. fantazyjnym znaku towarowym fix, zapisane zostało niemal identyczną czcionką, co stwarza niebezpieczeństwo wywołania u odbiorców mylnego przekonania, że znak C. Fix stanowi odmianę znaku fix - przy czym przekonanie to może zostać pogłębione przez fakt, że oba znaki przeznaczone zostały do oznaczania herbat. W wyniku odwołania wnioskodawcy od powyższej decyzji, Komisja Odwoławcza przy Urzędzie Patentowym RP decyzją z dnia 12 marca 1998 r. [...] uchyliła zaskarżoną decyzję i ustaliła, że między zarejestrowanym na rzecz PPUH H. Sp. z o.o. znakiem towarowym słowno-graficznym fix [...] a znakiem Mięta C. Fix nie zachodzi podobieństwo grożące naruszeniem prawa z rejestracji znaku fix. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Kolegium Odwoławcze przy Urzędzie Patentowym RP podniosło w szczególności, że używany przez wnioskodawcę znak słowno-graficzny w postaci Mięta C. Fix stanowi całość, która przesądza o jego istocie, czego nie można pominąć przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy. Dlatego Komisja Odwoławcza przy Urzędzie Patentowym RP stanęła na stanowisku, że jeden człon tego znaku, a mianowicie słowo fix, nie może być traktowany jako element główny i zarazem rozstrzygający o istocie tego znaku. Tym bardziej, że samo słowo fix wskazuje na pewną właściwość produktu, pełni rolę ogólnoinformacyjną (także w Polsce kojarzy się ono z czymś utrwalonym, np. porcjowanym lub paczkowanym oraz przeznaczonym do szybkiego użycia), a zatem na skutek powszechnego używania w świecie utraciło już samoistną zdolność rejestrową i nie można tego wyrazu monopolizować dla jednej firmy. Dlatego należy przyjąć, że użycie tego słowa nie stwarza niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia

3 towarów (art. 9 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych - Dz.U. Nr 5, poz. 17). Prezes Urzędu Patentowego RP pismem z dnia 11 września 1998 r. [...] wniósł rewizję nadzwyczajną od powyższej decyzji Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym RP z dnia 12 marca 1998 r. [...] zarzucając, że rażąco narusza ono prawo przez błędną wykładnię art. 7 oraz art. 9 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o znakach towarowych, a w konsekwencji na podstawie art. 52 ustawy o znakach towarowych w związku z art. 393 KPC, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Komisję Odwoławczą przy Urzędzie Patentowym RP. W uzasadnieniu rewizji nadzwyczajnej podniesiono, że błędny jest pogląd prawny wyrażony w zaskarżonej decyzji Komisji Odwoławczej, wedle którego: znak towarowy złożony z kilku członów powinien być oceniany jako całość, a podobieństwo czy nawet identyczność jednego z członów do znaku wcześniej zarejestrowanego nie powinna przesądzać o braku jego zdolności rejestracyjnej, bowiem oznaczałoby to, że dopuszczalne jest uzupełnianie dodatkowymi elementami zarejestrowanego już cudzego znaku towarowego przez osoby trzecie i to bez zgody uprawnionego do znaku. Tymczasem postępowanie takie jest niezgodne z art. 6, art. 7, art. 13 i art. 19 ustawy o znakach towarowych. Ponadto w rewizji nadzwyczajnej podniesiono, że nie jest również trafny pogląd Komisji Odwoławczej w kwestii zdolności odróżniającej wyrazu FIX, bowiem: Znak FIX jest od lat związany z działalnością przedsiębiorstw H. i utrwalony w pojęciu odbiorców towarów jako produkt pochodzący od H. W piśmie procesowym PPUiH H. zarzucono także, że zaskarżone rozstrzygnięcie Komisji Odwoławczej podważa pozycję sądów w systemie ochrony prawa, bowiem akceptuje sytuację, w której: Pomimo oddalenia wniosku o uznanie prawa z rejestracji znaku towarowego Fix za wygasłe, wnioskodawca, jak wynika z przedmiotowej decyzji, może uzyskać taki sam rezultat w postępowaniu przewidzianym w art. 23 uzt. Obydwa postępowania, zgodnie ze stanowiskiem Komisji Odwoławczej, mogą być nadal prowadzone pomimo wcześniejszej zawisłości sprawy przed sądem. Natomiast wnioskodawca w postępowaniu przed Komisją Odwoławczą przy Urzędzie Patentowym RP wnosił o stwierdzenie, że decyzja Komisji Odwoławczej nie narusza art. 7 i art. 9 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o znakach towarowych. Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

4 Sąd Najwyższy rozpoznaje sprawę w zasadzie jedynie w granicach podstaw prawnych powołanych w rewizji nadzwyczajnej (art.393 11 KPC w związku z art. 10 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw - Dz.U. Nr 43, poz. 189 ze zm.). W rozpoznawanej sprawie rewizja nadzwyczajna zarzuciła zaskarżonej decyzji z dnia 12 marca 1998 r. Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym RP rażące naruszenie prawa w wyniku błędnej wykładni art. 7 oraz art. 9 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz.U. Nr 5, poz. 17 ze zm.). Stosownie do dyspozycji art. 7 ust. 1 ustawy o znakach towarowych: Jako znak towarowy może być zarejestrowany tylko znak, który ma dostateczne znamiona odróżniające w zwykłych warunkach obrotu gospodarczego. Natomiast niedopuszczalna jest rejestracja znaku towarowego tego samego rodzaju, jeżeli jest on podobny w takim stopniu do znaku już zarejestrowanego na rzecz innego przedsiębiorstwa lub powszechnie znanego w Polsce jako znaku dla towarów pochodzących z innego przedsiębiorstwa, że w zwykłych warunkach obrotu gospodarczego mógłby wprowadzać w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów (art. 9 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o znakach towarowych). W rozpoznawanej sprawie jest poza sporem, że przedmiotem ochrony prawnej jest zarejestrowany na rzecz PPUiH H. znak towarowy wspólny fix, objęty świadectwem ochronnym [...], w którym na ciemnym tle wpisano białymi literami o charakterystycznej czcionce słowo fix. Natomiast używany przez Aleksandrę K. jako właściciela Zakładu Produkcyjno-Handlowego V.-C. w W. znak słowno-graficzny Mięta C. Fix jest znakiem, w którym na zielonym tle czerwonymi literami wpisano słowo Mięta, a białymi słowa C. Fix. W tej sytuacji Komisja Odwoławcza trafnie przyjęła w zaskarżonej decyzji, że używany przez wnioskodawcę znak słowno-graficzny w postaci Mięta C. Fix, który stanowi integralną całość, różni się od objętego Świadectwem Ochronnym [...] wydanym na rzecz PPUiH H. znaku towarowego fix. Na tej podstawie Komisja Odwoławcza ustaliła również, że występujące w używanym przez wnioskodawcę znaku słowno-graficznym Mięta C. Fix słowo fix stanowi wyłącznie jeden z członów tego znaku i jako taki nie może być oceniany odrębnie jako jego element główny, który przesądza o istocie całego znaku. Zważywszy przy tym, że zwrot słowny fix pełni w obrocie handlowym funkcję ogólnoiformacyjną

5 w odniesieniu do właściwości towaru (od łac. fixus - stały, niezmienny, określony; a w języku niem. fix, fr. fixe oraz ang. fix oznacza także: przygotowany), należy stwierdzić, że rozstrzygnięcie Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym RP, w myśl którego użycie przez wnioskodawcę słowa fix w stanowiącym całość znaku słownograficznym Mięta C. Fix nie stwarza niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów jest trafne i nie narusza ani art. 7 ani też art. 9 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 ustawy o znakach towarowych. Biorąc powyższe pod uwagę, Sąd Najwyższy na podstawie art.393 12 KPC w związku z art. 52 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych (Dz.U. Nr 5, poz. 17 ze zm.) oraz art. 10 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 43, poz. 189 ze zm.) orzekł, jak w sentencji. ========================================