10/4 Archives of Foundry, Year 2002, Volume 2, 4 Archiwum Odlewnictwa, Rok 2002, Rocznik 2, Nr 4 PAN Katowice PL ISSN 1642-5308 ZMIANY W STRUKTURZE STOPU AM-4 POWSTAŁE NA SKUTEK GAZOWEJ OBRÓBKI W STANIE CIEKŁYM M. CHOLEWA 1 Katedra Odlewnictwa Wydział Mechaniczny Technologiczny, Politechnika Śląska ul. Towarowa 7, 44-100 Gliwice STRESZCZENIE W opracowaniu przedstawiono metodę modyfikacji właściwości odlewniczych stopów aluminium za pomocą aktywnych chemicznie odmian gazów otrzymywanych przez obróbkę w polu elektrycznym za pomocą urządzeń, których przykładem jest generator ozonu. Stosując typowe [11] techniki transportu pneumatycznego wykonano kompozyt oraz przedstawiono jego składniki strukturalne. Opracowanie dotyczy obróbki znormalizowanego stopu AM-4 Key words: composite, gas treatment, aluminum alloys, 1. WPROWADZENIE Do zalet procesu in situ można zaliczyć efekty wynikające bezpośrednio z procesu immersyjnego zwilżania, a mianowicie: wysoką stabilność termodynamiczną a w konsekwencji brak reakcji na granicy osnowa umocnienie czystość powierzchni międzyfazowej (brak utlenionej powierzchni cząstek, co wynika z reakcji zachodzących wewnątrz kąpieli metalowej), dobrą zwilżalność fazy umacniającej metalem osnowy, możliwość uzyskania mniejszych cząstek równomiernie rozmieszczonych w całej objętości osnowy (wielkość cząstek 0,5 5 µm), co daje lepsze efekty umocnienia, możliwość sterowania wymiarami cząstek wzmacniających poprzez dobór parametrów kinetyki reakcji. Dobierając odpowiednio skład stopu na osnowę kompozytu in situ można przeprowadzić syntezę takich faz umacniających, jak: TiC, B 4 C, Cr 23 C 6, BN, TiB 2. Z 1 dr inż., sekrmt3@zeus.polsl.gliwice. pl
94 wielu materiałów, mogących mieć zastosowanie jako umocnienie materiałów kompozytowych [1,2,3,4,5], cząstki TiB 2 są szczególnie atrakcyjne, gdyż charakteryzuje je: Wysoka twardość nawet do 3500 µhv, Wysoka temperatura topienia 3000 K, Stosunkowo niewielka gęstość 4500 kg/m 3 Czyni to z borku tytanu materiał lepiej nadający się na umocnienie kompozytu niż np. węglik tytanu [5,6]. Jedna z idei zastosowanych do wytworzenia kompozytów in situ wykorzystuje własności tzw. kryształów nitkowych o średnicy kilku mikrometrów, które charakteryzują bardzo wysokimi wskaźnikami wytrzymałościowymi [7]. Poniższa tablica przedstawia własności kryształów nitkowych czy wiskerów: Tablica 1. Własności kryształków nitkowych i wiskerów [1] Table 1. Properties of whiskers and filiform crystals [1] Materiał Wytrzymałość na rozciąganie [GPa] Moduł Younga [GPa] Gęstość masy [Mg/m 3 ] Średnica [µm] Temperatura topienia lub mięknienia [ 0 C] Al 2 O 3 27,1 419,2 3,89 3 10 2038 BeO 12,8 338,1 2,8 10 3 2570 B 4 C 13,5 473,2 2,47 5 10 2450 SiC 67,7 473,2 3,13 1 3 25650 Si 3 N 4 13,5 371,2 3,12 1 1889 Realizując kontrolowany i kierunkowy proces krystalizacji stopu eutektycznego można umieścić kryształy nitkowe w odlewie i silnie związać je osnową. W efekcie takiego zbrojenia otrzymuje się kompozyty in situ Im większa jest wytrzymałość fazy wzmacniającej np. kryształów nitkowych i większa jest jej ilość tym większa będzie ogólna wytrzymałość kompozytów in situ. Wybierając odpowiednie stopy eutektyczne i zmieniając prędkość ich krystalizacji kierunkowej, możemy wpływać zarówno na osnowę jak i rodzaj, kształt i średnicę włókien wzmacniających a tym samym na własności użytkowe kompozytów in situ i dostosować je do bieżących wymagań. Ponieważ kompozyty na bazie niklu i kobaltu charakteryzują się wysokimi wskaźnikami żarowytrzymałymi i żaroodpornymi, przy temperaturze niewiele niższej od temperatury topienia, są one traktowane obok aluminidów (związki międzymetaliczne typu NiAl, TiAl) jako nowe perspektywiczne materiały stosowane przy budowie silników turbinowych [1]. Twarde fazy sprzyjają zmniejszeniu współczynnika tarcia oraz zużycia. Plastyczna osnowa o wysokiej przewodności cieplnej, zapewnić może warunki, przy których twarda faza wzmacniająca zajmuje korzystne pozycje, dzięki czemu unika się lokalnych nadciśnień. Zorientowana faza wzmacniająca styka się z elementami trącymi tylko powierzchnią czołową. Pozostałe części tej fazy (włókna lub płytki) są doskonale
95 związane z osnową na dużej powierzchni, dzięki czemu prawdopodobieństwo ich wyrwania z osnowy jest znacznie mniejsze aniżeli cząstek kulistych. Wynika stąd, że niektóre kompozyty powinny charakteryzować się dobra odpornością na ścieranie. Stopy Al-Cu są przykładem stopów, które stosunkowo często krzepną nierównowagowo [8]. Krzepnięcie nierównowagowe [9] jest zjawiskiem bardzo częstym. Nieliczne tylko materiały w stanie stałym pozostają w doskonałej równowadze. 2. BADANIA WŁASNE Pierwsze przeprowadzone próby miały na celu porównanie wpływu różnych zabiegów gazowych na ciekłych stopach na ich podstawowe właściwości mechaniczne. Wybrane stopy przedmuchiwano kolejno: suchym powietrzem bezpośrednio ze sprężarki, jak wyżej po przetworzeniu przez zespól iskrowników elektrycznych o nieregulowanym łuku oraz suchym powietrzem przy użyciu generatora ozonu. Próby przeprowadzono w analogicznych warunkach technologicznych. Stosowano następujące grupy stopów aluminium: z krzemem, z miedzią z magnezem wraz z różnymi dodatkami innych pierwiastków stopowych i modyfikujących, Na podstawie obiecujących, wyników prób przeprowadzonych z użyciem ozonizatora przeprowadzono bardziej szczegółowe doświadczenia. Przeprowadzono je w oparciu o laboratoryjny generator ozonu Sander M. 200 o wydajności wytwarzania ozonu w przedziale od 0 0,056 mgo 3 /s. Jest to uniwersalny generator, który posiada niewielkie wydajności ozonu oraz pracuje przy małych przepływach gazu przetwarzanego. Suche i oczyszczone powietrze z instalacji sprężonego powietrza, po obróbce jonizacyjnej wyprowadzano na zewnątrz i za pomocą metalowej lancy wprowadzano pod lustro kąpieli metalowej. Regulowano następujące parametry gazu: - Ciśnienia gazu - Przepływu objętościowy - Czasu wprowadzania gazu do cieczy metalowej - Intensywności wytwarzania ozonu. Poniżej przykładowo zamieszczono wyniki przedmuchiwania kąpieli metalowej powietrzem aktywowanym w generatorze ozonu. W tablicy 1. podano skład stopu AM- 4 będącego przedmiotem badań, wraz z dodatkami stopowymi i modyfikującymi: Zastosowano standardowe zabiegi obróbki metalurgicznej ciekłego stopu oraz typowe parametry technologiczne wytwarzania. Poza temperaturą, której wysokość wynika z konieczności regulowania intensywnością zachodzących reakcji.
96 Tablica 2. Skład chemiczny stopu AM4 po wprowadzeniu dodatków stopowych i modyfikujących Table 2. Chemical composition of AM4 alloy after making additions and modification stop Składniki stopowe w % wag znak cecha Si Cu Mg Sb Ti B AL AlCu4TiMg AM4-4,2 4,5 0,15 0,4 0,45 0,28 0,05 Reszta Wykonano próbne wytopy o masie około (1 2) kg przy przepłukiwaniu kąpieli gazami w ilości (0,5 12) m 3 ; Na zamieszczonych mikrografiach pokazano typowe dla wytworzonego materiału składniki strukturalne: roztwór miedzi w aluminium, fazę Al 2 Cu oraz dodatkową fazę podobną do Al,Ti,B [10], której identyfikację podano pod mikrografiami na rysunku 2. a) pow. 200 x b) pow. 1000x c) pow. 800x Rys. 1. Mikrografia skaningowa struktury kompozytu na bazie stopu AM4 Fig. 1. Microstructure of composite basis at AM4 alloy
97 4. WNIOSKI Pokazane na rysunku 1c) największe wydzielenia, które umożliwiały wykonanie punktowej analizy, posiadały następujący procentowy udział atomowy pierwiastków: 13,35% N, 69,33% Al, 17,32% Ti co, wskazuje na złożony azotek glinu i tytanu. Ponieważ powyższe azotki mogą posiadać zmienną zawartość składników, aż do stechiometrycznej, stąd prawdopodobnie różna morfologia wydzieleń. Biorąc pod uwagę wielkość i rodzaj uzyskanej fazy przy odpowiedniej ilości może ona być czynnikiem umacniającym dyspersyjnie. W omawianej fazie nie oznaczono zawartości boru z powodu ograniczonych możliwości sprzętowych, którego zarówno udział jak i wpływ nie powinien być pomijany. Pierwiastek udział wag.% udział atom. % N 6.48 13.35 Al 64.79 69.33 Ti 28.73 17.23 Suma 100.00 100.00 Rys. 2. Wyniki punktowej analizy rozkładu pierwiastków z rys. 1 c) w obszarze o kształcie prostokąta barwy szarej. Obok widoczne podobne wydzielenia o kształcie pałeczek i rozety. Fig. 2. Results of pointwise analyze of chemical elements distribution from fig. 1c) in gray rectangular area. Nearby are visible similar precipitates in rosette and stick shapes LITERATURA [1] Herman H.: Inżynieria Materiałowa nr2, (1981), s.72 [2] Fraś E., Janas A, Kolbus A.: Odlewany kompozyt aluminiowy in situ umacniany cząstkami borków tytanu, Kompozyty 1(2002)1, str. 24-27
98 [3] Tjong S.L., Lau K.C. Dry sliding wear of TiB 2 particle reinforces aluminum alloy composites, Mater. Sci. Technol. 2000, 16, (99). [4] Jha A., Dometakis C.: The dispersion mechanism of TiB 2 ceramic phase in molten aluminum and its alloys, Materials & Design Vol. 18 Numbers 4/6 E- MRS ELSEVIER Strasbourg (1997) [5] Guo J.T., Jiang D.T. Xing Z.P., Li C.G.: Tensile properties and microstructure of NiAl-20TiB 2 and NiAl-20TiC in situ composites, Materials & Design Vol. 18 Numbers 4/6 E-MRS ELSEVIER Strasbourg (1997) [6] Stolarz S., Wysokotopliwe związki i fazy, Wydawnictwo Śląsk, Katowice (1980). [7] Fraś E., Janas A., Kolbus A., Lopez H. Metoda SHSB syntezy kompozytu in situ Al-TiC, IV seminarium Kompozyty 2000 W.Pol.Częst., Częstochowa (2000) [8] Wierzbicka B., Krystalizacja stopów Al-Cu w procesie szybkiego chłodzenia, Krzepnięcie Metali i Stopów, Gliwice (1998), str. 144-150 [9] Guy A.G.: Wprowadzenie do nauki o materiałach, PWN, Warszawa (1977) [10] Pietrowski St.: Siluminy, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź (2001) [11] Cholewa M.: Aluminum alloys modificated by chemically activated gases, Acta Metallurgica Slovaca r. 8, Kosice 2/(2002) SUMMARY CHANGES IN STRUCTURE OF AM4 ALLOY CAUSED BY GAS TREATMENT IN LIQUID STATE In work the casting properties of aluminum alloy modification with electricity activated gas method has been presented. Applying typical [11] pneumatic conveying methods the composite was made and their structural composition has been shown. The work concern treatment of standard AM4 alloy. Recenzował Prof. Józef Gawroński