Program nauczania dla Katolickiego Liceum Plastycznego im. Bł. Piotra Jerzego Frassati w Nowym Sączu Etap edukacyjny IV Zawód plastyk (343204)

Podobne dokumenty
Rysunek i Malarstwo. Etap edukacyjny III i IV Zawód plastyk Klasa I. Opracowały: Mgr Barbara Mordarska-Wójcik, mgr Urszula Gawron

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z PLASTYKI W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 2 W PLESZEWIE. Barbara Walter

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA PLASTYKA

Wymagania edukacyjne do przedmiotu zajęcia artystyczne - gimnazjum klasy 2 i 3

WYMAGANIA EDUKACYJNE - PLASTYKA DLA KLAS IV

Przedmiotowe zasady oceniania z plastyki Kl. IV

Przedmiotowy System Oceniania z Plastyki Gimnazjum im. Papieża Jana Pawła II w Wysokiem

Wymagania edukacyjne z plastyki klasa 6

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z ZAJĘĆ ARTYSTYCZNYCH DLA KLASY III GIMNAZJUM IM. JANA PAWŁA II W ŻALINOWIE

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PLASTYKI. Szkoła Podstawowa im. M. Kopernika w Babiaku Klasy 4-7

WYMAGANIA EDUKACYJNE

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA PLASTYKA W KLASACH IV-VII

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN Z PLASTYKI W KLASIE IV

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z PLASTYKI W KLASACH 4 6 W SP18 W ZIELONEJ GÓRZE Ocenianie osiągnięć jest w przypadku plastyki trudne ze względu na

Wymagania edukacyjne z plastyki w klasie 1 gimnazjum

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z PLASTYKI W KL. I

Zasady otrzymywania ocen bieżących z plastyki:

Przedmiotowe zasady oceniania z plastyki w klasie VII

Przedmiotowy System Oceniania z Plastyki Szkoła Podstawowa klasy 4-6

3. Dostarczanie uczniom, rodzicom i nauczycielom informacji o uzdolnieniach, postępach i trudnościach

nauczania, np. poziomie wykonania i rodzajach zadań realizowanych na -motywujące ucznia do podejmowania wysiłków, podkreślające mocne strony i

Przedmiotowy system oceniania z wiedzy o kulturze

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA

Za niedostarczenie pracy w wyznaczonym przez nauczyciela terminie (2 tygodnie) uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną.

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA - ZAJĘCIA TECHNICZNE -

2. Zasady oceniania uczniów.

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z WIEDZY O SPOŁECZEŃSTWIE

w Szkole Podstawowej Nr 2 w Gryfinie 1. Pobudzanie uczniów do systematycznej pracy i rozwoju, wspieranie motywacji.

Zasady oceniania uczniów: Podczas wystawiania ocen z przedmiotu nauczyciel zwraca uwagę przede wszystkim na:

Przedmiotowy System Oceniania z Plastyki Szkoła Podstawowa klasy 4-6

Przedmiotowy System Oceniania z plastyki w klasach V-VI Szkoły Podstawowej w Rycerce Górnej

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA ZAJĘCIA ARTYSTYCZNE Pracownia plastyczno - fotograficzna

Przedmiotowy System Oceniania z plastyki

Lp OCENIE PODLEGA CZĘSTOTLIWOŚĆ OCENIANIA

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z PLASTYKI ETAP III: KLASA I ROK SZKOLNY 2012/2013 Opracowanie: mgr Anna Bielewska ZASADY OCENIANIA UCZNIÓW

Przedmiotowy system oceniania z plastyki

W zakresie dziejów sztuki oraz zadań o charakterze humanistycznych ocenie z plastyki podlega:

Wymagania edukacyjne z plastyki w klasach VII SP i III (gimn.) (rok szkolny 2018 / 2019) (opracował nauczyciel plastyki Andrzej Łakocki)

Przedmiotowy System Oceniania. z zajęć artystycznych. Gimnazjum w Resku

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z MUZYKI W SZKOLE PODSTAWOWEJ W BOLECHOWICACH opracowała mgr Dorota Wojciechowska

ćwiczenia plastyczne rysunkowe, malarskie, budowania kompozycji, formułowanie kształtu, przestrzeni

SPOSOBY KONTROLI I SPRAWDZANIA OSIAGNIĘĆ UCZNIÓW

KRYTERIA OCEN Z PLASTYKI

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA PLASTYKA KL.IV - VI

Wymagania podstawowe i ponadpodstawowe z plastyki, wg nowej podstawy programowej, dla klasy IV w SP-9 Słupsk

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA. Plastyka kl. V

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z PLASTYKI DLA KLAS IIIA, IIIB, IIIC, IIID, III E, III F ROK SZKOLNY 2018/2019

Przedmiotowe Zasady Oceniania i Kryteria Ocen. z przedmiotów artystycznych / teatralnych/ liceum klasy IA,IB,IC,ID,IE

- posługiwać się podstawowymi terminami dotyczącymi kultury i sztuki tradycyjnej i współczesnej;

KRYTERIA OCENIANIA Z PLASTYKI W SZKOLE PODSTAWOWEJ

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z PLASTYKI W KLASACH IV VII SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 10 W GŁOGOWIE

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA PLASTYKA- Klasa IV - VI

WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIAOCENIANIA Z PRZEDMIOTU PLASTYKA. dla klasy IV

Autor programu: mgr Krystyna Podlacha PROGRAM NAUCZANIA ZAJĘCIA ARTYSTYCZNE RÓŻNORODNE TECHNIKI PLASTYCZNE Liczba godzin 60 (4 warianty cztery okresy

Przedmiotowe zasady oceniania z plastyki w klasach IV-VII rok szkolny 2019/2020

PLASTYKA KLASA 7 ZASADY I KRYTERIA OCENIANIA

PLASTYKA PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA W GIMNAZJUM

PLASTYKA KLASA 7 ZASADY I KRYTERIA OCENIANIA

b) za przedstawioną do oceny pracę lekcyjną ocena nie niższa niż 3 (wykluczona ocena niedostateczna i dopuszczająca)

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA ZAJĘCIA ARTYSTYCZNE PAPIEROPLASTYKA

Przedmiotowy system oceniania z plastyki dla klasy I Gimnazjum im. Powstańców Wielkopolskich w Dolsku w roku szkolnym 2015/2016

Przedmiotowy System Oceniania z plastyki

KRYTERIA OCENIANIA Z PRAKTYCZNYCH PRZEDMIOTÓW BUDOWLANYCH

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z PLASTYKI W KL. 4-6

Przedmiotowy System Oceniania. - Plastyka 4-6. Bieżącej ocenie podlega:

PRZEDMIOTOWY SYSTEM. OCENIANIA Z ZAJĘĆ KOMPUTEROWYCH dla klas IV-VI

KRYTERIA OCENIANIA Z PLASTYKI I ZAJĘĆ ARTYSTYCZNYCH W II KLASIE GIMNAZJUM

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA ZAJECIA TECHNICZNE KL. V

Przedmiotowy system oceniania z przedmiotu PLASTYKA w klasach IV-VIII Szkoły Podstawowej w Mrzezinie OGÓLNE KRYTERIA OCENY:

P R Z E D M I O T O W Y S Y S T E M O C E N I A N I A

Przedmiotowy System Oceniania z Plastyki Szkoła Podstawowa klasy 4-7. Magdalena Kurek.

WYMAGANIA EDUKACYJNE I KRYTERIA OCENIANIA Z PRZEDMIOTU PLASTYKA dla klasy VI

im. Wojska Polskiego w Przemkowie

Zajęcia rozwijające zainteresowania uczniów szczególnie uzdolnionych plastycznie

Przedmiotowy system oceniania z plastyki Etap II: klasy IV-VI

Efekty kształcenia dla kierunku Wzornictwo studia I stopnia

Społeczna Podstawowa Szkoła Integracyjna nr 100 Ul. Wolumen 3, Warszawa

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z PLASTYKI

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA ZAJĘCIA KOMPUTEROWE KLASA 4 SZKOŁA PODSTAWOWA NR 3 IM. SENATU RP W BRANIEWIE

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z ZAJĘĆ ARTYSTYCZNYCH W KL III Dla uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych

Przedmiotowe zasady oceniania z zajęć technicznych w gimnazjum ROK SZKOLNY 2017/2018

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z ZAJĘĆ TECHNICZNYCH

KRYTERIA OCENIANIA Z MATEMATYKI

Przedmiotowe Zasady Oceniania z Zajęć Artystycznych w Zespole Szkół w Laszkach Gimnazjum

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA / WYMAGANIA EDUKACYJNE TSI - TWORZENIE STRON INTERNETOWYCH

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA ZAJĘĆ ARTYSTYCZNYCH, MUZYKI, PLASTYKI I ZAJĘĆ TECHNICZNYCH. w Publicznym Gimnazjum w Gogolinie

WYMAGANIA EDUKACYJNE - PLASTYKA

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z PLASTYKI

Przedmiotowe Zasady Oceniania z Plastyki klasy 4-6. Podczas wystawiania ocen z przedmiotu nauczyciel zwraca uwagę przede wszystkim na:

- praca zespołowa i prezentowanie jej wyników; - samodzielnie i zespołowo wykonywane zadania złożone (w tym projekty edukacyjne);

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA MUZYKI W SZKOLE PODSTAWOWEJ W BUKOWIE

Kryteria oceniania z plastyki w kl V-nowa podstawa

Ogólne kryteria oceny osiągnięć uczniów. Lp Przedmiot oceny. Kryterium oceny. 1. Wiadomości ogólnotechniczne

Rozporządzenie ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 30 kwietnia 2007 roku w sprawie

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z PLASTYKI I ZAJĘĆ ARTYSTYCZNYCH (PLASTYCZNYCH)

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z PRZEDMIOTÓW ZAWODOWYCH

FORMY KOTROLI ORAZ METODY OCENY OSIĄGNIĘĆ UCZNIÓW PUBLICZNEGO GIMNAZJUM W POPIELAWACH NA LEKCJACH WOS

PRZEDMIOTOWE ZASADY OCENIANIA Z PRZYRODY W KLASIE IV W SZKOLE PODSTAWOWEJ NR 2 IM. MARII SKŁODOWSKIEJ CURIE W SOBÓTCE W ROKU SZKOLNYM 2015/2016

II. EFEKTY KSZTAŁCENIA

Transkrypt:

Specjalność: Techniki graficzne Specjalizacja: Techniki druku artystycznego Program nauczania dla Katolickiego Liceum Plastycznego im. Bł. Piotra Jerzego Frassati w Nowym Sączu Etap edukacyjny IV Zawód plastyk (343204) Opracowała: mgr Urszula Gawron

Program zgodny z : ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA KULTURY I DZIEDZICTWA NARODOWEGO W SPRAWIE PODSTAW PROGRAMOWYCH KSZTAŁCENIA W ZAWODACH SZKOLNICTWA ARTYSTYCZNEGO W PUBLICZNYCH SZKOŁACH ARTYSTYCZNYCH z dnia 15 grudnia 2016 r. oraz z 6 września 2017, określoną załącznikami 1 i 5. PROGRAM NINIEJSZY ZOSTAL ZMODYFKOWANY NA PODSTAWIE DOŚWIADCZEŃ ZAWODOWYCH ZDOBYTYCH PODCZAS UDZIAŁU AUTORA PROGRAMU W MOBILNOŚCI KADRY I OSÓB UCZĄCYCH W PRACOWNI IKONOWEJ ZINDROS W KALAMPACE-METEORACH W GRECJI W DN. 15-18 LIPCA 2017, SFINASOWANEJ I ZREALIZOWANEJ W AMACH PROGRAMU OPERACYJNEGO WIEDZA EDUKACJA ROZWÓJ NA ZSADACH PROGRAMU ERASMUSPLUS: I STANOWI REZULTAT PROJEKTU WARSZTAT U MISTRZÓW Zmodyfikowane elementy programu: Cele edukacyjne, poz. 16; Rozpis tematów na poszczególne lata: Poz. 11 w kl. III oraz kl. IV. Nowe treści zaznaczone są kolorem niebieskim.

Cele edukacyjne 1. Przygotowanie do statusu odbiorcy i twórcy dziedzictwa kulturowego. 2. Wyposażenie uczniów w wiedzę oraz umiejętności teoretyczne, manualne i warsztatowe w zakresie specjalności techniki graficzne, specjalizacji: techniki druku artystycznego moduł: druk wypukły. 3. Rozbudzanie twórczej i refleksyjnej postawy wobec siebie i świata, wartości estetycznych, etycznych i innych. 4. Pobudzanie aktywności intelektualnej, kształtowanie postaw kreatywnych, zainteresowań i zamiłowań w tworzeniu szeroko pojmowanej kultury plastycznej. 5. Rozwijanie inwencji, wyobraźni i wrażliwości plastycznej uczniów poprzez własną aktywność twórczą oraz poznawanie najwybitniejszych osiągnięć sztuki z zakresu grafiki warsztatowej. 6. Kształtowanie umiejętności interpretowania, wartościowania oraz świadomego korzystania z szeroko pojętych zjawisk z zakresu sztuki. 7. Pogłębienie zainteresowań uczniów poprzez poszukiwanie wiedzy, zdobywanie doświadczeń, działania innowacyjne i eksperymentalne w działaniach związanych z grafika warsztatową. 8. Stwarzanie warunków dla twórczego rozwoju oraz indywidualnej artykulacji plastycznej osobowości ucznia, do integrowania wiedzy plastycznej zdobywanej na wszystkich przedmiotach artystycznych. 9. Kształtowanie wrażliwości na świat i ludzi w oparciu o ogólnoludzkie wartości moralne, etyczne i estetyczne zawarte w dziełach sztuki. 10. Rozwijanie sprawności i umiejętności poprzez stosowanie uniwersalnych metod posługiwania się środkami artystycznymi i technologicznymi. 11. Systematyczne ukazywanie kultury i tradycji jako podstawy ciągłości sztuki światowej i narodowej oraz czynnika ich twórczych przemian w dziedzinie sztuki graficznej. 12. Ukazywanie uczniom różnych funkcji sztuki estetycznej, poznawczej, użytkowej, emocjonalno-terapeutycznej, religijnej.

13. Inspirowanie uczniów do aktywności twórczej, udziału w różnych formach konfrontacji artystycznych. 14. Podejmowanie działań promujących uczniów aktywnych i szczególnie uzdolnionych. 15. Stwarzanie profesjonalnych warunków do dalszego kształcenia, w szczególności na studiach plastycznych. 16. Eksperymentowanie w zakresie wykorzystania technik grafiki warsztatowej do działań inspirowanych tehnika grecka tworzenia ikony lub tez do tworzenia prostych ikon. Efekty kształcenia w zawodzie plastyk po zakończeniu nauki w szkole plastycznej Uczeń: 1. Twórczo realizuje prace plastyczne, posługując się odpowiednimi środkami wyrazu, wyraża własną osobowość artystyczną; 2. Wykonuje prace projektowe, wykorzystując w praktyce wiedzę i umiejętności warsztatowe w zakresie obowiązkowych przedmiotów, zwłaszcza w zakresie nauczanej specjalności; 3. Korzysta z różnych źródeł informacji dotyczących sztuk plastycznych, szczególnie w zakresie swojej specjalności; 4. Umiejętnie i racjonalnie organizuje stanowisko pracy zgodnie z obowiązującymi zasadami ergonomii, przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy; 5. Stosuje przepisy dotyczące ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska; 6. Stosuje w praktyce zasady techniczne i technologiczne związane z wykonywaniem zawodu plastyka w zakresie swojej specjalności; 7. Stosuje terminy i pojęcia z zakresu sztuk plastycznych;

8. Sporządza dokumentację projektową i wykonawczą w zakresie swojej specjalności; 9. Dokumentuje i prezentuje własne dokonania twórcze; 10. Umiejętnie i racjonalnie organizuje własny warsztat pracy, analizuje swoje dokonania twórcze i warsztatowe oraz świadomie dokonuje zmian; 11. Uczestniczy w wystawach i innych wydarzeniach artystycznych; 12. Podejmuje wyzwania, biorąc udział w różnych konkursach i przeglądach; 13. Dokonuje chronologicznego przeglądu dziejów sztuki oraz charakterystyki poszczególnych epok, stylów, tendencji i kierunków, a także twórczości poszczególnych artystów; 14. Na podstawie analizy formalnej i treściowej dokonuje świadomej oceny wartości artystycznych, estetycznych oraz technicznych dzieł sztuk plastycznych; formułuje własne sądy i opinie; 15. Dba o własny rozwój, podnosi kwalifikacje i dąży do dalszego kształcenia, zdobywając wyższe umiejętności zawodowe; 16. Zna podstawowe zasady regulujące gospodarkę rynkową, w szczególności w zakresie możliwości prowadzenia własnej działalności artystycznej; 17. Wymienia i rozróżnia instytucje kultury oraz przedsiębiorstwa związane ze swoim zawodem; 18. Potrafi zainicjować i poprowadzić własną działalność artystyczną, a także planuje i podejmuje działania marketingowe z tym związane.

Komentarz do programu nauczania i warunki niezbędne do realizacji. Założeniem niniejszego programu jest przekazanie uczniom wiedzy o podstawowych technikach graficznych z zakresu druku wypukłego. Jego realizacja zakłada naukę w wymiarze 4 godzin w klasie I i II, 6 godzin w klasie III oraz 8 godziny w klasie IV. Podczas pierwszego i drugiego roku nauki uczeń powinien zaznajomić się z tradycyjnymi technikami druku artystycznego warsztatu graficznego, możliwymi do realizacji w naszej szkole. W skład tych technik wchodzi: gipsoryt, drzeworyt langowy, linoryt jednomatrycowy i dwumatrycowy, kolografia, monotypia, sucha igła, miedzioryt, a także techniki własne opracowane i wymyślone przez uczniów na bazie zdobytych doświadczeń. Podczas drugiego i trzeciego roku uczeń będzie udoskonalał swój warsztat całościowo, bazując na wiedzy i umiejętnościach zdobytych podczas pierwszego roku nauki, będzie rozwijał swoją wyobraźnię i kreatywność, realizując tematy poszczególnych zadań i szukając nowych rozwiązań w zakresie postawionego problemu. Dodatkowo także w klasie trzeciej zostanie wprowadzona technika sitodruku, realizowana przy współpracy z drukarnią. Dobierając tematy i zagadnienia poszczególnych ćwiczeń, miałam na celu zapoznanie ucznia z pełnią możliwości jakie daje warsztat graficzny (tradycyjny), a także rozwój jego umiejętności w posługiwaniu się tym warsztatem. Zaczynając od fazy poznania technologicznego chcę rozwijać w uczniach autorskie, kreatywne i osobiste wypowiedzi na dany temat, dane zagadnienie. Nowością programu sa eksperymenty z realizacja sitodruku w kl. III i litografii w kl. IV, ale w zastosowaniu specyficznym związanym różnymi technologiami tworzenia ikon. Działania te stanowią wdrożenie doświadczeń z obserwacji przeprowadzonych podczas mobilności kadry i osób uczących w pracowni ikon. Na czwartym roku zajęć specjalizacyjnych, program przewiduje też pracę nad realizacją zadania dyplomowego, które to będzie jednoczesnym sprawdzeniem i wykorzystaniem wszystkich wiadomości, które posiadł uczeń w trakcie swojej kilkuletniej nauki. Dyplom ma być cyklem prac na wybrany świadomie przez ucznia temat, realizowany w odpowiednio dobranej do tematu technice.

Program ten przygotowany jest do nauczania zbiorowego, przewiduje jednak pracę indywidualną z każdym uczniem. By wykorzystać pełnię jego możliwości potrzebna jest pracownia warsztatowa, gdzie uczniowie mogliby swobodnie realizować swoje pomysły twórcze. Pracownia powinna być wyposażona w stoliki, prasę graficzną oraz przybory służące do pracy tj. wałki, farby drukarskie, dłuta, rylce, marmurowe płyty do rozprowadzania farby, suszarkę metalową do suszenia odbitek graficznych, wentylację, wodę oraz przydatny w fazie projektowej komputer. Efektywność zajęć z technik graficznych uwarunkowana jest dobrym przygotowaniem nauczycieli prowadzących, ale także nie mniejszą rolę odgrywa tu zaplecze warsztatowo techniczne. Praca uczniów przewidziana jest do realizacji w trakcie zajęć szkolnych, pod opieką nauczyciela, ale uwzględnia również możliwość pracy indywidualnej ucznia poza pracownią. Tematy ćwiczeń przewidziane są do pracy indywidualnej, w której proces projektowy, a także końcowy zadania jest konsultowany z osobą prowadzącą. Jedną z podstawowych metod pracy z uczniem w tej dyscyplinie sztuki, oprócz wiedzy teoretycznej (wykład), jest forma pokazu. Całość programu pomyślana jest tak, by w jak najlepszy sposób wyposażyć uczniów w zdolności i umiejętności swobodnego poruszania się w zagadnieniach i możliwościach szeroko rozumianego warsztatu graficznego, który w przyszłości mógłby służyć ich pełnemu rozwojowi i pracy twórczej. Materiał nauczania Klasa I Lp. Cele kształcenia Materiał nauczania 1. Dbanie o bezpieczeństwo prowadzonych zajęć. tematyka zajęć Przepisy BHP i PP. Zapoznanie uczniów z wymogami edukacyjnymi i kryteriami oceniania. Wskazania metodyczne Zakładane osiągnięcia uczniów Ilość godzin Forma wykładu i Bezpieczeństwo na pogadanki. zajęciach oraz czytelne dla ucznia formy oceniania. 1

2. Zapoznanie uczniów z wyposażeniem oraz warsztatem pracowni graficznej. 3. Poznanie przez uczniów podstawowych zagadnień z zakresu grafiki warsztatowej. Poznanie ogólnej historii powstania i rozwoju grafiki warsztatowej. 4. Poznanie procesu przygotowania płyty do gipsorytu oraz specyfiki tej techniki graficznej. 5. Poznanie zasad przygotowania matrycy do linorytu jednomatrycowego. Narzędzia warsztatu graficznego. 1.1 Podstawowe pojęcia z zakresu grafiki warsztatowej: - grafika - płyta graficzna - odbitka graficzna - klasyfikacja technik graficznych - numerowanie egzemplarzy - inskrypcje Rys historyczny grafiki warsztatowej. 1.2,1.4 Gipsoryt proces odlewu i przygotowania płyty graficznej. T: Zwierzę - proces projektowy. Przeniesienie projektu na matrycę oraz proces jej obróbki. Proces odbijania matrycy. 1.1, 1.2, 1.3 Linoryt jednomatrycowy proces przygotowania płyty i opracowania projektów. T: Pejzaż. Przeniesienie projektu na matrycę oraz proces jej obróbki. Proces odbijania matrycy. 1.1, 1.2, 1.3 Metoda pokazu, wykład. Wykład zilustrowany dziełami sztuki, notatki rozdane w formie skryptu. Wykład zilustrowany dziełami sztuki. Praca indywidualna ucznia pod kierunkiem nauczyciela. Potrzebne formy do odlewu płytek, gips, woda, naczynia do rozrabiania gipsu, drewniane kostki do polerowania, papier ścierny. W procesie projektowym kalka techniczna, ołówki. Obróbka płyty rylce, dłuta. Odbijanie matrycy wałki, farba drukarska, drewniane łyżki graficzne. Wykład zilustrowany dziełami sztuki. Praca indywidualna pod kierunkiem nauczyciela, detergent do odtłuszczenia linoleum, papier, kredki, ołówki, tusz. W procesie projektowym kalka techniczna, ołówki. Obróbka płyty rylce, dłuta. Uczeń pozna warsztat graficzny i dowie się do czego one służą. Uczeń pozna podstawowe zagadnienia i pojęcia z zakresu warsztatu graficznego. Uczeń pozna ogólną historię powstania i rozwoju grafiki warsztatowej. Uczeń pozna proces odlewu i przygotowania płyty graficznej do techniki gipsorytu. Uczeń pozna zasady przygotowani płyty graficznej do linorytu jednomatrycowego i zasady opracowywania projektów do takiej formy graficznej. 1 1 9 12

6. Poznanie zasad przygotowania matrycy do linorytu dwumatrycowego. 7. Poznanie zasad techniki wypukłodruku uzyskanego z materiału jakim jest tektura. 8. Poznanie zasad techniki wypukłodruku uzyskanego w technice kolografii. 9. Poznanie procesu przygotowania płyty do drzeworytu langowego. Linoryt dwumatrycowy proces przygotowania płyt i opracowanie projektów. T: Ulica. Przeniesienie projektu na matryce oraz proces jej obróbki. Proces odbijania matrycy. 1.1, 1.2, 1.3 Technika wypukłodruku na tekturze proces przygotowania płyty opracowanie projektów. T: Sport. Przeniesienie projektu na matryce oraz proces jej obróbki i utrwalenia Proces odbijania matrycy. 1.1, 1.2, 1.3 Technika kolografii proces przygotowania matrycy i opracowanie projektów. T: Rośliny. Przeniesienie projektu na matryce oraz proces jej przygotowania i utrwalenia Proces odbijania matrycy. 1.1, 1.2, 1.3 Drzeworyt langowy proces przygotowania matrycy i opracowanie projektów. T: Ptaki. Przeniesienie projektu na matryce oraz proces jej obróbki. Odbijanie matrycy wałki, farba drukarska, prasa graficzna oraz drewniane łyżki graficzne. j.w. j.w. lakier nitro, pędzle, nożyki do papieru j.w. papier i materiały o różnej fakturze, kleje. j.w. deska, kostki drewniane do polerowania, papier ścierny, olej lniany. Uczeń pozna zasady przygotowani płyty graficznej do linorytu dwumatrycowego i zasady opracowywania projektów do takiej formy graficznej. Uczeń zapozna się z możliwościami jakie daje ta technika i nauczy się opracowywania odpowiednich dla niej projektów. Uczeń zapozna się z możliwościami jakie daje ta technika i nauczy się opracowywania odpowiednich dla niej projektów. Uczeń pozna proces przygotowania płyty graficznej do drzeworytu langowego oraz specyfikę opracowania projektów realizowanych w tej technice. 15 9 12 9

Proces odbijania matrycy 1.1, 1.2, 1.3 Klasa II Lp. Szczegółowe cele edukacyjne Tematyka zajęć Wskazania metodyczne Zakładane osiągnięcia uczniów Ilość 1. Dbanie o bezpieczeństwo prowadzonych zajęć. 2. Poznanie zasad techniki wklęsłodruku uzyskanego w technice suchej igły (blacha). 3. Poznanie zasad techniki wklęsłodruku uzyskanego w technice suchej igły (pleksi). Przepisy BHP i PP. Zapoznanie uczniów z wymogami edukacyjnymi i kryteriami oceniania. Technika suchej igły blacha proces przygotowania matrycy i opracowania projektów. T: Żaglówki. Przeniesienie projektu na matryce oraz proces jej obróbki. Proces odbijania matrycy 1.1, 1.2, 1.3 Technika suchej igły pleksi proces przygotowania matrycy i opracowania projektów. Forma wykładu i pogadanki. Wykład zilustrowany dziełami sztuki. Praca indywidualna ucznia pod kierunkiem nauczyciela. Potrzebne blachy (cynkowe, miedziane lub offsetowe), tarnik, drewniane kostki do polerowania, papier ścierny, pasta polerska. W procesie projektowym kalka techniczna, ołówki. Obróbka płyty igły, rylce. Odbijanie matrycy denaturat, benzyna ekstrakcyjna, wałki, farba drukarska, filc, papier bibułkowy lub batyst, prasa. Wykład zilustrowany dziełami sztuki. Praca indywidualna ucznia pod kierunkiem Bezpieczeństwo na zajęciach oraz czytelne dla ucznia formy oceniania. Uczeń zapozna się z możliwościami jakie daje ta technika i nauczy się opracowywania odpowiednich dla niej projektów Uczeń zapozna się z możliwościami jakie daje ta technika i nauczy się opracowywania odpowiednich godzin 1 15 15

4. Poznanie zasad techniki wklęsłodruku uzyskanego w technice miedziorytu. 5. Rozwijanie u ucznia całościowego, twórczego i wszechstronnego podejścia do stawianego przed nim problemu. Poznanie zasad wykonywania monotypii. T: Na targu. Przeniesienie projektu na matryce oraz proces jej obróbki. Proces odbijania matrycy 1.1, 1.2, 1.3 Technika miedziorytu proces przygotowania matrycy i opracowania projektów. T: Ptaki. Przeniesienie projektu na matryce oraz proces jej obróbki. Proces odbijania matrycy 1.1, 1.2, 1.3 Monotypia. T: Kaktusy. 2.1, 2.2 nauczyciela. Potrzebne kawałki pleksi. W procesie projektowym papier, ołówki. Obróbka płyty igły, rylce. Odbijanie matrycy denaturat, benzyna ekstrakcyjna, wałki, farba drukarska, filc, papier bibułkowy lub batyst, prasa. Wykład zilustrowany dziełami sztuki. Praca indywidualna ucznia pod kierunkiem nauczyciela. Potrzebne blachy miedziane, tarnik, drewniane kostki do polerowania, papier ścierny, pasta polerska. W procesie projektowym kalka techniczna, ołówki. Obróbka płyty igły, rylce. Odbijanie matrycy denaturat, benzyna ekstrakcyjna, wałki, farba drukarska, filc, papier bibułkowy lub batyst, prasa. Wykład zilustrowany dziełami sztuki. Praca indywidualna ucznia pod kierunkiem nauczyciela z wykorzystaniem wszystkich dla niej projektów Uczeń zapozna się z możliwościami jakie daje ta technika i nauczy się opracowywania odpowiednich dla niej projektów. Uczeń zapozna się z możliwościami jakie daje ta technika i nauczy się opracowywania odpowiednich dla niej projektów. 19 16

dostępnych możliwości warsztatowych przydatnych do realizacji danego ćwiczenia. 6. j. w. T: Rytmy. 2.1, 2.2 12 7. j. w. Kopia grafiki dawnej. 18 T: Czerpiąc z dawnych mistrzów. 2.1, 2.2 8. j. w. T: W środku. 2.1, 2.2 12 9. j. w. T: Ławica. 2.1, 2.2 12 Klasa III Lp. Szczegółowe cele edukacyjne Tematyka zajęć Wskazania metodyczne Zakładane osiągnięcia 1. Dbanie o bezpieczeństwo prowadzonych zajęć. 2. Rozwijanie u ucznia całościowego, twórczego i wszechstronnego podejścia do stawianego przed nim problemu. Doskonalenie i utrwalanie poznanych technik graficznych. Przepisy BHP i PP. Zapoznanie uczniów z wymogami edukacyjnymi i kryteriami oceniania. T: Dowolna interpretacja: 1.Owoc (warzywo). 2.Krowokoń. 3.Kotopies. 2,3 3.. j. w. T: Metamorfoza: 1. Znak drogowy 2. Kwiaty. 2, 3 4. j. w T: Przystanek miasto, przystanek wieś. 2, 3 5. j. w. T: Czas: 1. Świt Forma wykładu i pogadanki. Wykład zilustrowany dziełami sztuki. Praca indywidualna ucznia pod kierunkiem nauczyciela z wykorzystaniem wszystkich dostępnych możliwości warsztatowych przydatnych do realizacji danego ćwiczenia. uczniów Bezpieczeństwo na zajęciach oraz czytelne dla ucznia formy oceniania. Wykonanie interesującej, świadomej, kreatywnej i wyczerpującej temat pracy graficznej, realizowanej za pomocą dostępnego warsztatu. Ilość godzin 1 14 12 12 12

2. Południe 3. Zmierzch 4. Noc. 2, 3 6. j. w. T: W poszukiwaniu niemożliwego. 2, 3 7. j. w. T: Punktem wyjścia jest: 1. Stodoła 2. Garaż. 2, 3 8. j. w. T: Zjawiska przyrody. 1. Mgła. 2. Deszcz. 3. Śnieg. 2, 3 9. j. w. T: Inne światy: 1. Owady. 2. Ryby. 3. Las. 2, 3 10. j. w. T: Teraźniejszość: 1. 3 x M MIASTO, MASZYNA, MASA. 2, 3 11. Poznanie zasad techniki sitodruku, realizowanego przy współpracy z drukarnią z zastosowaniem do eksperymentów Technika sitodruku. T: Sitodruk w ikonie: 1. Ikona - patron lub święty. 2, 3 12. j. w. T: Tożsamość: 1. Dziecko osobowość, twórczość. 2. Portret rodzinny. 2, 3 13. j. w. T: Pojęcia abstrakcyjne: Uczucia, emocje. 2,3 Wykład zilustrowany dziełami sztuki. Praca indywidualna ucznia pod kierunkiem nauczyciela. W procesie projektowym kalka techniczna, ołówki, komputer. Opracowanie matrycy w drukarni, na podstawie projektów ucznia, sita drukarskie, blacha offsetowa. Uczeń zapozna się z możliwościami jakie daje ta technika i nauczy się opracowywania odpowiednich dla niej projektów. 14. j. w. T: Muzyka. 2, 3 j. w j. w. 14 14 16 12 16 12 16 16 16

Klasa IV 1. Poznanie zasad litografii i wykorzystanie litografii do tworzenia prostych ikon i eksperymentów z pogranicza ikony oraz tworzenia wyrobów unikatowych inspirowanych ikoną. (Współpraca między specjalnościami i pracowniami) 2. Poza tym program realizowany na ostatnim roku edukacji szkolnej z zakresu grafiki przewiduje skupienie się na realizacji pracy dyplomowej i wymyśleniem cyklu grafik na wybrany przez siebie temat w technice najbardziej adekwatnej do zaproponowano zagadnienia.. Podczas pracy nad dyplomem uczeń korzystać będzie z całego bogactwa doświadczeń, które nabył w ciągu trzech lat, w ramach programu realizowanego na specjalizacji techniki druku artystycznego. Kryteria i sposób oceniania Po realizacji zadanego ćwiczenia uczeń otrzymuje oceny cząstkowe, których suma będzie stanowiła o ocenie semestralnej. Ocena powinna uwzględniać indywidualny rozwój ucznia, jego zaangażowanie i wkład pracy w realizację zadania. 1. Na ocenę cząstkowa składa się: a.) spełnienie projektowych założeń ćwiczenia b.) trafność i pomysłowość rozwiązania, kreatywność

c.) estetyka i poprawność warsztatowa wykonanego ćwiczenia d.) terminowe oddanie pracy, systematyczność 2. Na ocenę okresową składa się: a.) suma ocen cząstkowych poszczególnych ćwiczeń 3. Uczeń otrzymuje stopień: bardzo dobry 5 jeżeli całkowicie spełnia wymogi i założenia danego ćwiczenia dobry 4 jeżeli spełnienie wymagań nie jest pełne dostateczny 3 jeżeli wymagania i założenia ćwiczenia spełnione są w stopniu podstawowym dopuszczający 2 jeżeli spełnienie wymagań danego ćwiczenia jest minimalne celujący 6 jeżeli wymogi i założenia realizacyjne danego ćwiczenia spełnione są w stopniu całkowitym, wybiegającym jednak ponad poziom wymagany na danym etapie kształcenia 4. Wymagania na poszczególne oceny : Klasa I celujący 6 uczeń zna i posługuje się właściwą terminologią z zakresu technik grafiki warsztatowej; orientuje się w historii i rozwoju grafiki jako niezależnego nurtu sztuki; potrafi wykonać grafiki w technikach: gipsoryt, linoryt jednomatrycowy, linoryt dwumatrycowy, technika wypukłodruku na tekturze, kolografia, drzeworyt langowy. Rozróżnia podstawowe narzędzia, rozpuszczalniki i farby wykorzystywane podczas pracy. Dba o estetykę i terminowość wykonywanych ćwiczeń; ponadto bierze udział w konkursach szkolnych i pozaszkolnych oraz wykazuje się dużą samodzielnością i kreatywnością. bardzo dobry 5 uczeń spełnia wszystkie wyżej wymienione wymagania bez obowiązku brania udziału w konkursach.

dobry -4 uczeń w porównaniu z powyższym nie realizuje wszystkich wymagań. dostateczny 3 - uczeń wymagane zadania realizuje w stopniu podstawowym. dopuszczający 2 uczeń wymagane zadania realizuje w stopniu minimalnym. Klasa II celujący 6 uczeń zna i posługuje się właściwą terminologią z zakresu technik grafiki warsztatowej. Potrafi wykonać grafiki w technikach: sucha igła ( wykonywana na różnym podłożu), miedzioryt, monotypia. Potrafi samodzielnie i adekwatnie dobrać technikę graficzną do zadanego tematu ćwiczenia. Wykazuje się dużą kreatywnością. Dba o estetykę i terminowość wykonywanych ćwiczeń; ponadto bierze udział w konkursach szkolnych i pozaszkolnych oraz wykazuje się dużą samodzielnością i kreatywnością. Oceny 5 2 jak wyżej. Klasa III celujący 6 uczeń zna i posługuje się właściwą terminologią z zakresu technik grafiki warsztatowej. Potrafi wykonać samodzielnie grafiki we wszystkich poznanych technikach. Potrafi samodzielnie i adekwatnie dobrać technikę graficzną do zadanego tematu ćwiczenia. Wykazuje się dużą kreatywnością. Dba o estetykę i terminowość wykonywanych ćwiczeń; ponadto bierze udział w konkursach szkolnych i pozaszkolnych oraz wykazuje się dużą samodzielnością i kreatywnością. Oceny 5 2 jak wyżej. Klasa IV celujący 6 uczeń zna i posługuje się właściwą terminologią z zakresu technik grafiki warsztatowej; orientuje się w historii i rozwoju grafiki jako niezależnego nurtu sztuki; zna jej podstawowych twórców i przedstawicieli. Potrafi wykonać samodzielnie grafiki we wszystkich poznanych technikach. Potrafi samodzielnie i adekwatnie dobrać technikę graficzną do wybranego tematu cyklu grafik. Wykazuje się dużą kreatywnością. Dba o estetykę i terminowość wykonywanych ćwiczeń; ponadto bierze udział w konkursach szkolnych i pozaszkolnych oraz wykazuje się dużą samodzielnością i kreatywnością. Oceny 5 2 jak wyżej.

ANEKS: 1. Wszystkie prace nadobowiązkowe i udziały w konkursach mogą być premiowane dodatkowymi ocenami. 2. Ocena z ćwiczenia oddanego po terminie zakład możliwość obniżenia jej o pół stopnia, a nie oddanie pracy w ciągu 2 tygodni od ustalonego terminu równa się ocenie niedostatecznej, która nawet w przypadku poprawy wchodzi w skład oceny okresowej. Dostosowanie do indywidualnych potrzeb ucznia Jeżeli w trakcie realizacji programu okaże się, że uczeń posiada orzeczenie lekarskie lub psychologiczne warunki i sposoby realizacji programu będą dostosowane do orzeczenia, łącznie z czasową rezygnacją z wszystkich bądź określonych wymagań. W przypadku ucznia bardzo zdolnego przewiduje się dodatkowe zadania do realizacji oraz podniesieni ich stopnia trudności. Literatura przedmiotu - Podręcznik metod grafiki artystycznej, A. Jurkiewicz, wyd. Arkady, Warszawa 1975. - Techniki graficzne, J. Catafal, C. Oliwia, wyd. Arkady, Warszawa 2004. - Spotkanie z grafiką, Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, Warszawa 1971. - Wielcy malarze czasopisma. - Grafika techniki i materiały. Przewodnik, B. Grabowski, B. Fick, Universitas, Kraków 2011.

Opracowała: Mgr Urszula Gawron