DUSZPASTERSTWO RODZIN ARCHIDIECEZJI GNIEŹNIEŃSKIEJ Rok I - Nr r.

Transkrypt

1 DUSZPASTERSTWO RODZIN ARCHIDIECEZJI GNIEŹNIEŃSKIEJ Rok I - Nr r. Na drodze ku świętości małŝeńskiej i rodzinnej podstawową rolę pełnią sakramenty Eucharystii i Pokuty. Jan Paweł II W dniu 16 IX 2001 r. w parafii pw. św. Mateusza w Bydgoszczy odbyło się porekolekcyjne spotkanie Ruchu Domowego Kościoła Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Mszy św. przewodniczył bp Bogdan Wojtuś. W trakcie Mszy św. małŝeństwa obchodzące jubileusze 1; 5; 10; 15; 20; 25; 30; 35; 40 -lecia poŝycia małŝeńskiego, uroczyście odnowiły przyrzeczenia małŝeńskie. Ks. Biskup ochrzcił takŝe dziecko, które przyszło na świat jako dziewiąte w jednej z rodzin. Po Mszy św. w Szkole Podstawowej nr 29 wszyscy uczestnicy (ok. 800 osób - małŝeństwa wraz z dziećmi) uczestniczyli w agapie. W dniach IX 2001 r. pod hasłem Głosić Ewangelię Rodzinie odbyła się XVII Ogólnopolska Pielgrzymka Rodzin na Jasną Górę, w której uczestniczyło ok. 2 tys. osób z całego kraju. Do Częstochowy udała się równieŝ pielgrzymka Archidiecezji Gnieźnieńskiej, w której pod przewodnictwem ks. T. Krawczyka, ks. Sł. Rachwalskiego i ks. F. Jabłońskiego wzięli udział przedstawiciele parafii św. Bogumiła, bł. Michała Kozala i św. Maksymiliana z Gniezna, z parafii św. Floriana ze śnina oraz kilka rodzin, które przyjechały indywidualnie z Szubina i Bydgoszczy. Centralnym punktem Pielgrzymki Rodzin była niedzielna Eucharystia na wałach jasnogórskich, której przewodniczył bp St. Stefanek wraz z 40. kapłanami. Po homilii nastąpiło odnowienie przyrzeczeń małŝeńskich. MałŜonkowie - zarówno ci zgromadzeni wokół ołtarza, jak i pozostali - zwrócili się do siebie niczym dwa filary Kościoła domowego, by odnowić swą małŝeńską przysięgę. Pielgrzymka zakończyła się ponowieniem aktu zawierzenia polskich rodzin Matce BoŜej Jasnogórskiej. W dniu 14 X 2001 r. w parafii św. Bogumiła w Gnieźnie odbył się z inicjatywy ks. T. Krawczyka Dzień Wspólnoty Domowego Kościoła dla Gniezna i okolic. Uczestniczyło w nim 30 osób z pięciu kręgów: z parafii w Rogowie, Wrześni, bł. Radzyma Gaudentego, bł. Michała Kozala i św. Bogumiła w Gnieźnie. Uczestnicy wzięli udział w modlitwie róŝańcowej i w Eucha- rystii, których oprawę liturgiczną przygotowały małŝeństwa z kręgu z parafii św. Bogumiła. Na wspólną modlitwę przybyli: Moderator diecezjalny - ks. P. Wencel

2 wraz z Parą diecezjalną B. i A. Barylskimi oraz ks. Sławomir Rachwalski z parafii pw. bł. Michała Kozala. Po modlitwie na plebanii w sali konferencyjnej uczestnicy spotkania spotkali się przy kawie. W dniu 18 X 2001 r. odbyło się robocze spotkanie w parafii św. Wawrzyńca w Gnieźnie dotyczące katechez dla narzeczonych i przygotowania bliŝszego do sakramentu małŝeństwa. Zgromadzeni kapłani: ks. J. Szrejter, ks. A. Janowicz, i ks. F. Jabłoński - referent diecezjalny - ustalili, Ŝe takie katechezy rozpoczną się 18 XI 2001 r. (niedziela) o godz w parafii św. Wawrzyńca i będą odbywać się w kaŝdy wtorek i czwartek o godz Katechezy te skierowane są do narzeczonych i tych, którzy nie ukończyli przygotowania do małŝeństwa w ramach katechizacji w szkole. Prowadzić je będą przede wszystkim księŝa prefekci dekanatu Gniezno I. Głosić prawdę o rodzinie I. Rodzina jako dom duchowy 1. Co to znaczy, Ŝe rodzina jest domem duchowym? a) Jesteśmy u siebie Rodzina jest domem duchowym, gdzie kaŝdy jest u siebie. W j. łacińskim dzieci nazywane są liberi tzn. wolne. (liber, era, erum - wolny; liberi, orum dzieci) Nazwano je tak poniewaŝ dzieci w domu były u siebie, nie były niewolnikami; niewolnik nie przebywa w domu... (J 8, 35). Obecnie, w czasach, w których obserwuje się zupełnie inne tendencje: dom to hotel lub ucieczka od podejmowania obowiązków idź pooglądaj sobie telewizor, trzeba podkreślać ten wymiar domu duchowego, gdzie rodzina jest u siebie. b) Jesteśmy wspólnotą W domu jesteśmy wspólnotą duchową, jesteśmy, czy to w doli czy w niedoli, zawsze razem. Wzajemnie się szanujemy, szanując nasze odrębności. Pierwszym człowiekiem w tej wspólnocie musi być dla mnie współmałŝonek. Jego mam kochać na pierwszym miejscu, a w nim innych.

3 Przychodzące na świat dziecko rodzice muszą przyjąć w prawdziwej miłości. Nie moŝe ono być ani boŝkiem, ani przedmiotem (chcę mieć dziecko). Ono jest człowiekiem i ma godność taką samą, jaką ma matka i ojciec. Wspólnota, którą tworzy rodzina, jest wspólnotą ludzi słabych, zdolnych do grzechu, stąd potrzebne jest wybaczenie. MałŜeństwo chrześcijańskie jest przede wszystkim przymierzem na wzór Przymierza ludzi z Bogiem. Z tą róŝnicą, Ŝe przymierze z Bogiem jest diateke, czyli WyŜszego z niŝszym, a w małŝeństwie jest synteke, czyli równego z równym. MałŜonkowie na wzór Trójcy Świętej - stają się cząstkami siebie nawzajem, a cała wspólnota rodzinna wzajemnie się przenika. c) Jesteśmy bezpieczni Rodzina powinna być oazą bezpieczeństwa; miejscem wyodrębnionym ze świata, z tego, co dzieje się na zewnątrz. Tutaj, w rodzinnym domu, kaŝdy moŝe czuć się bezpieczny. Tak być powinno. Współcześnie obserwuje się jednak, Ŝe dla wielu rodzin ich dom w duŝej mierze stracił ten przymiot bezpieczeństwa. 2. Przejawy kryzysu a) Zanikanie rodzinnych więzi między krewnymi, dorosłymi, rodzeństwem (10% Francuzów nie wie, czy jeden z rodziców jeszcze Ŝyje). b) Umieszczanie starych rodziców w Domach Opieki lub w szpitalach. Tam z kolei popełnianych jest rocznie kilka samobójstw (np. w Niemczech). c) Rosnąca liczba rozwodów, przy duŝym stopniu aprobaty dla tego sposobu rozwiązywania małŝeńskich problemów, oraz co za tym idzie - rosnąca krzywda dzieci. II. Świętość rodziny 1. Miejsce obecności Boga. Rodzina jest świątynią, gdzie nie moŝe być zła, gdzie zachowuje się BoŜe przykazania, gdzie praktykuje się wspólną modlitwę. 2. Miejsce składania Bogu ofiary. Dotyczy to róŝnorodności małŝonków i dzieci, które wymagają ogromnej tolerancji i cierpliwości jednych względem drugich, co w Ŝyciu codziennym bardzo często wymaga ofiar. Rodzina jest miejscem składania tychŝe ofiar. 3. Miejsce dawania świadectwa. Świadectwo składają przede wszystkim małŝonkowie: sobie nawzajem i swoim dzieciom. Jest to przede wszystkim świadectwo Ŝycia religijnego.

4 Świadectwem będzie teŝ trwanie w trudnym małŝeństwie oraz w przypadku, gdy współmałŝonek odszedł - dochowywanie jemu wierności, pomimo zaistniałej sytuacji. (na podstawie notatek z wykładu O. prof. J. Salija wygłoszonego w Częstochowie w dniu 21 IX 2001 r.) Aktualna sytuacja Duszpasterstwa Rodzin w Archidiecezji Z okazji 20. rocznicy napisania przez Jana Pawła II Adhortacji apostolskiej o zadaniach rodziny chrześcijańskiej w świecie współczesnym Familiaris consortio (22 XI 1981 r.) odbyły się spotkania ks. bp. Bogdana Wojtusia z osobami odpowiedzialnymi za duszpasterstwo rodzin na szczeblu diecezjalnym, z Dekanalnymi Referentami ds. Rodzin, z księŝmi prefektami, oraz osobami, które słuŝą w Katolickim Poradnictwie Rodzinnym w parafiach. W czasie spotkań wysunięto następujące refleksje nad funkcjonowaniem Duszpasterstwa Rodzin i Katolickiego Poradnictwa Rodzinnego w Archidiecezji: 1. Z radością moŝna zaobserwować, Ŝe treści zawarte w adhortacji realizowane są w praktyce w wielu parafiach. KsięŜa proboszczowie są świadomi waŝnej roli jaką odgrywa w Ŝyciu parafialnym duszpasterstwo rodzin. Zdają sobie sprawę z tego, Ŝe przyszłość ludzkości idzie przez rodzinę. 2. Bardzo pozytywnym przykładem była obecność prawie wszystkich Dekanalnych Referentów ds. Rodzin na spotkaniach oraz Ŝywe ich zainteresowanie i troska o duszpasterstwo rodzin. 3. Godnym podkreślenia jest fakt bezinteresownej, pełnej poświęcenia słuŝby wielu osób w Poradnictwie przez długi okres czasu. Nadzieją napawają przykłady ks. proboszczów zatroskanych o działanie Poradnictwa w swojej parafii (osobne pomieszczenie, pokrywanie kosztów za materiały dla narzeczonych i Doradców oraz za wyjazdy na szkolenia i rekolekcje). 4. Wśród wielu zadań III Powojenny Synod Archidiecezji Gnieźnieńskiej wymienia dąŝenie do uruchomienia Ośrodka Poradnictwa Rodzinnego w kaŝdej parafii, który w miarę moŝliwości powinien wspierać małŝonków nie tylko w uszanowaniu wymagań odpowiedzialnej słuŝby Ŝyciu, ale i w realizacji całokształtu zadań rodziny (por. III PSAG 265).

5 5. Z aktualnej sytuacji wynika, Ŝe konieczne jest zwiększenie troski proboszczów o Poradnictwo. Daje się zaobserwować sytuację w której Poradnictwo stało się osobną, usługową instytucją. 6. W niektórych parafiach nie ma osobnego pomieszczenia dla Poradnictwa Rodzinnego (zostały wzięte pod uwagę szczególnie większe parafie, gdzie są ku temu moŝliwości). 7. Zdarza się, Ŝe proboszczowie nie kierują bezpośrednio narzeczonych do Poradnictwa, ani teŝ jednoznacznie nie określają tego wymogu. 8. Bywają takie przypadki, Ŝe narzeczeni zgłaszają się do Poradnictwa na trzy lub nawet dwa tygodnie przed ślubem, a nie jak być powinno - trzy miesiące. 9. Czasami narzeczeni wizytę w Poradnictwie traktują jako zło konieczne, wyraŝając na spotkaniu swoje niezainteresowanie. 10. Problemem jest zapłata za materiały przekazywane dla narzeczonych oraz dla Doradców parafialnych. 11. Wiele materiałów uŝywanych przez Doradców Parafialnych jest przestarzałych, stąd potrzebne jest zaopatrzenie w nowe, nowoczesne środki. 12. W skali diecezjalnej zdarza się, Ŝe niektórzy księŝa prefekci nie wykorzystują moŝliwości zaproszenia na katechezę przedmałŝeńską w szkole Doradców Parafialnych lub inne kompetentne osoby. I N F O R M A C J E W poszanowaniu Ŝycia - Nowa akcja duszpasterska w USA Kard. William Keeler, arcybiskup Baltimore zainicjował akcję W poszanowaniu Ŝycia. W liście wystosowanym do wszystkich amerykańskich parafii przewodniczący Komitetu Ochrony śycia przy Konferencji Biskupów Katolickich w USA napisał, Ŝe Kościół katolicki w Stanach Zjednoczonych wyznaczył październik miesiącem przeprowadzenia akcji mającej na celu podkreślenie naszej wdzięczności Bogu za ten pierwszy dar, jaki nam dał, a mianowicie Ŝycie. Począwszy od 7 października, w kaŝdą niedzielę miesiąca księŝa będą kierować uwagę wiernych na takie problemy, jak aborcja, eutanazja, kara śmierci, badania embrionalne i

6 klonowanie. Akcja <<W poszanowaniu Ŝycia>> ma promować naukę Kościoła katolickiego o tych i innych problemach, w kontekście godności i świętości Ŝycia ludzkiego - napisał Kardynał. Zaznaczył, Ŝe tego typu inicjatywa ma szczególne znaczenie w obecnej chwili, kiedy wydaje się, Ŝe Ŝycie ludzkie dla wielu nie ma Ŝadnej wartości, a mimo to, w obliczu tragedii, jaką był atak terrorystyczny na Nowy Jork i Waszyngton, społeczeństwo okazało humanitaryzm w swojej najlepszej postaci KAI 41(2001)29. Ruch Domowy Kościół Archidiecezji Gnieźnieńskiej - Rejony (Dekanaty) - Pary Rejonowe Rejon I - Dorota i Marek Dembeccy - Bydgoszcz, św. Maksymiliana; Rejon II - Danuta i Tadeusz Dzikowscy - Bydgoszcz, Zmartwychwstania Pańskiego; Rejon III - Ewa i Piotr Górscy - Bydgoszcz, św. Wojciecha; Rejon IV - Maria i Ryszard Lebioda - Bydgoszcz, MB Fatimskiej; Rejon V - Magdalena i Piotr Waligórscy - Bydgoszcz, MB Kr. Męczenników; Rejon VI - Anna i Grzegorz Lekanowie - Inowrocław (Złotniki Kujawskie); Rejon VII - Jolanta i Paweł Sommerrey - Gniezno; Rejon VIII - ElŜbieta i Andrzej Langowie - Szubin (Dziewierzewo). Rejon VII - Kręgi ks. Wojciech Polak -Gniezno, par. bł. Radzyma Gaudentego; ks. Sławomir Rachwalski - Gniezno, par. bł. Michała Kozala; ks. Tomasz Krawczyk -Gniezno, par. św. Bogumiła; ks. Zenon Starszak - Rogowo; ks. Kazimierz Głów - Września. Diecezjalny Ośrodek Poradnictwa Rodzinnego w Bydgoszczy (ul. Farna 8 - Konkatedra) Czynny: w kaŝdą środę w godz ; tel Poradnia Specjalistyczna w Bydgoszczy (Aleje Ossolińskich 2 - Bazylika) Poniedziałek LEKARZ Wtorek Środa młodzieŝą) Czwartek PSYCHOLOG PRAWNIK PEDAGOG (głównie problemy wychowawcze z dziećmi i I i III środa miesiąca DIECEZJALNY DUSZPASTERZ RODZIN IV czwartek miesiąca

7 Piątek NATURALNE PLANOWANIE RODZINY Informator Duszpasterstwa Rodzin - pismo Referatu Duszpasterstwa Rodzin Kurii Metropolitalnej w Gnieźnie. Adres: ul. Łaskiego 7, Gniezno tel. (061) , franus@gniezno.opoka.org.pl