marzec 2012 A: Chwała Tobie, Królu Wieków. Tak Bóg umiłował świat, Ŝe dał swojego Syna Jednorodzonego; kaŝdy, kto w Niego wierzy, ma Ŝycie wieczne.

Transkrypt

1 2. Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, sądy Pana prawdziwe, a wszystkie razem słuszne. Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, słodsze od miodu płynącego z plastra. A: Chwała Tobie, Słowo BoŜe. Tak Bóg umiłował świat, Ŝe dał swojego Syna Jednorodzonego; kaŝdy, kto w Niego wierzy, ma Ŝycie wieczne. Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo BoŜe. A: Chwała Tobie, Królu Wieków. Tak Bóg umiłował świat, Ŝe dał swojego Syna Jednorodzonego; kaŝdy, kto w Niego wierzy, ma Ŝycie wieczne. 60. Niedziela V Wielkiego Postu R: Stwórz, o mój BoŜe, we mnie serce czyste. 1. Zmiłuj się nade mną BoŜe w łaskawości swojej, w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy i oczyść mnie z grzechu mojego. 2. Stwórz, o BoŜe we mnie serce czyste i odnów we mnie moc ducha. Nie odrzucaj mnie od swego oblicza i nie odbieraj mi świętego ducha swego. 3. Przywróć mi radość z Twojego zbawienia i wzmocnij mnie duchem ofiarnym. Będę nieprawych nauczał dróg Twoich i wrócą do Ciebie grzesznicy. A: Chwała Tobie, Słowo BoŜe. Kto by chciał Mi słuŝyć, niech idzie za mną; a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. 59. Niedziela IV Wielkiego Postu R: Kościele święty, nie zapomnę ciebie. 1. Nad rzekami Babilonu siedzieliśmy i płakali wspominając Syjon. Na topolach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy. 2. Bo ci, którzy nas uprowadzili, Ŝądali od nas pieśni. Nasi gnębiciele Ŝądali pieśni radosnej: Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni syjońskich. 3. JakŜe moŝemy śpiewać pieśń Pańską w obcej krainie? Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, niech uschnie moja prawica. 4. Niech mi język przyschnie do gardła, jeśli nie będę o tobie pamiętał, jeśli nie wyniosę Jeruzalem ponad wszystką swą radość. 24 marzec Ach mój Jezu 1. Ach, mój Jezu, jak Ty klęczysz, w Ogrójcu zakrwawiony! Tam Cię Anioł w smutku cieszył, skąd był świat pocieszony. Przyjdź mój Jezu, przyjdź mój Jezu, przyjdź mój Jezu pociesz mnie, bo Cię kocham serdecznie. 2. Ach, mój Jezu, jakeś srodze do słupa przywiązany, za tak cięŝkie grzechy nasze okrutnie biczowany. 3. Ach, mój Jezu, co za boleść cierpisz w ostrej koronie. Twarz najświętsza zakrwawiona, głowa wszystka w krwi tonie. 4.Ach, mój Jezu, gdy wychodzisz na górę Kalwaryjską, trzykroć pod cięŝarem krzyŝa upadasz bardzo cięŝko. 5. A gdy mój najmilszy Jezu, na krzyŝu juŝ umierasz. Dajesz ducha w Ojca ręce, grzesznym niebo otwierasz! 2. Ach, mój Jezu! ukochany 1. Ach, mój Jezu ukochany, Toć masz twarde łoŝe. Zdejmę ja Cię z tego krzyŝa. W sercu mym połoŝę. 2.Boś zbolały, zbiczowany, Okrutnie zraniony Proszę, Ŝebyś w sercu moim Był uspokojony. 3.Dusza moja jek najlepiej Będzie się starała, śeby Ciebie, Stwórcy swego, JuŜ nie obraŝała. 3. Ballada ewangeliczna 1.Szukać szczęścia, szukać celu Ŝycia chciałem, gdy na drodze mej stanąłeś, Panie mój. Co się ze mną wtedy stało, nie wiedziałem, jedno wiem, Ŝeś Ty mnie zbawił, jam jest Twój. Chwała, cześć! Chwała, cześć! Alleluja, śpiewa serce me. Chwała, cześć! Chwała, cześć! Jezu dzięki Ci, Ŝeś zbawił mnie. 2. Tyś okazał dla mnie miłość swoją, Panie, której głębi ja nie mogę pojąć sam, gdyś przed Radą dla mnie znosił urąganie, gdy oplwano, potem bito Ciebie tam. 3. Dziś Golgota dla mnie źródłem mego Ŝycia, tam Twa krew obmyła z grzechu serce me. Dzięki, Panie, Ci za krzyŝ i za przeŝycia i za słowa Twoje: Wykonało się. 1

2 4. SłuŜyć Tobie dzisiaj pragnę całym sercem, pragnę, Panie, zostać jednym z Twoich sług. Naucz, Panie, Twego słowa, naucz więcej, abym zawsze Twoją wolę spełniać mógł. 4. Barka 1. Pan kiedyś stanął nad brzegiem, szukał ludzi gotowych pójść za Nim, by łowić serca słów BoŜych prawdą. O Panie, to Ty na mnie spojrzałeś, twoje usta dziś wyrzekły me imię, swoją barkę pozostawiam na brzegu, razem z Tobą nowy zacznę dziś łów. 2. Jestem ubogim człowiekiem, moim skarbem są ręce gotowe do pracy z Tobą i czyste serce. 3. Ty potrzebujesz mych dłoni, mego serca młodego zapałem, mych kropli potu i samotności. 4. Dziś wyjedziemy juŝ razem łowić serca na morzach dusz ludzkich Twej prawdy siecią i słowem Ŝycia. 4. Śpiewajcie Barankowi. Amen. Śpiewajcie Alleluja. Amen, Alleluja. 6. Boleściwa Matka stała Boleściwa Matka stała obok krzyŝa we łzach cała, gdy na krzyŝu wisiał Syn. 1. Mój Synu NajdroŜszy, Synu Jedyny, czemu niewdzięczni zawiesili Cię na drzewie krzyŝa? Czemu przyjąłeś cierniową koronę? Ty, co uzdrawiałeś chorych, a umarłym przywracałeś Ŝycie? 2. O niewdzięczni swemu Stwórcy! On karmił was manną na pustyni, wprowadził was do Ziemi Obiecanej, a ty niegodny narodzie zaparłeś się Chrystusa. 3. Dlaczego umierasz na krzyŝu, mój BoŜe? Słońce straciło swe światło. Ociemniały me oczy, gdy widzę Twą śmierć bolesną i nie mogę Ci przyjść z pomocą. 4. O KrzyŜu święty, błogosławione drzewo, wielka jest twoja chwała, wielka twa łaska, moc i potęga. Na tobie Bóg i Stwórca wisi jak złoczyńca. 5. Mój Synu wielbię Twe miłosierdzie i męstwo, włócznię, rany, trzcinę, gwoździe. Tyś mą nadzieją i obroną. Twa śmierć stała się Ŝyciem dla całego świata. 5. Błogosławieni Błogosławieni, którzy zostali wezwani na ucztę Baranka. 1. Dusza ich nie zazna nigdy głodu, A serce łaknąć więcej juŝ nie będzie. 2. Weselcie się wezwani, Zasiądźcie z Nim przy stole. 3. Jedzcie Pański chleb, Pijcie napój święty. 2 Ku naszej schyl się słabości, Ojcze, przygarnij nas! 55. Święty, Święty Święty, Święty, Święty, Święty, Święty, Święty Pan Bóg Zastępów Dziś wznosimy nasze ręce uwielbiając miłość Twą, Święty, Święty, Święty, Święty! 1. Dobry Ojcze, Dobry Ojcze Jak jest dobrze być Twym dzieckiem, Dobry Ojcze Dziś wznosimy nasze ręce, uwielbiając miłość Twą Dobry Ojcze, Dobry Ojcze! 2. Drogi Jezu, Drogi Jezu Swoją Krwią nas odkupiłeś Drogi Jezu Dziś wznosimy nasze ręce, uwielbiając miłość Twą Drogi Jezu, drogi Jezu! 3. Duchu święty, Duchu Święty Przyjdź napełnij nas na nowo, Duchu Święty Dziś wznosimy nasze ręce, uwielbiając miłość Twą Duchu Święty, Duchu Święty! 4. /uwaga/ - jak 1 zwr. 5. Alleluja, alleluja Alleluja, alleluja Dziś wznosimy nasze ręce, uwielbiając miłość Twą Alleluja, alleluja! Za ten krzyŝ i Twoje łzy, za przelane krople krwi, Jezu dziękuję Ci! Za otwarte nieba drzwi, drogę którą szedłeś Ty Jezu dziękuję Ci! 57. Niedziela II Wielkiego Postu R: W krainie Ŝycia będę widział Boga. 1. Nawet wtedy ufałem, gdy mówiłem: Jestem w wielkim ucisku. Cenna jest w oczach Pana śmierć świętych Jego. 2. O Panie, jestem Twoim sługą, jam sługa Twój, syn Twej słuŝebnicy. Ty rozerwałeś moje kajdany, Tobie złoŝę ofiarę pochwalną i wezwę imienia Pana. 3. Wypełnię me śluby dla Pana przed całym Jego ludem. W dziedzińcach Pańskiego domu, pośrodku ciebie, Jeruzalem. A: Chwała Tobie, Królu wieków. Z obłoku świetlanego odezwał się głos Ojca: To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie. 58. Niedziela III Wielkiego Postu R: Słowa Twe, Panie, dają Ŝycie wieczne. 1. Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, świadectwo Pana niezawodne, uczy prostaczka mądrości. Jego słuszne nakazy radują serce, jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy. 56. Rysuję krzyŝ Rysuję krzyŝ z kropelką krwi i z jedną duŝą łzą. Za krzyŝem drzwi, do nieba drzwi, dla mnie otwarte są. 23

3 cierpiąc zbyt wiele. Stacja XII Jezus na krzyŝu po skończonej męce Ducha oddaje w Ojca swego ręce. DrŜy ziemia z trwogi, słońce blask zawiera, gdy Bóg umiera. Stacja XIII Siedzi pod krzyŝem Matka nieszczęśliwa, Z ran swego Syna łzami krew obmywa. O święta Matko, swej boleści łzami, módl się za nami. Stacja XIV W grobie złoŝono Jezusowe ciało, Które za ludzi tyle wycierpiało. Lecz dnia trzeciego, gdy przyjdzie świtanie, Znów Ŝywe wstanie! Rekolekcje dla dzieci 49. Gdy na morzu wielka burza Gdy na morzu wielka burza, mój Pan ze mną w łodzi jest Jezus mocno trzyma mnie, łódka nie kołysze się. 50. Niech będzie chwała Niech będzie chwała i cześć, i uwielbienie Chwała i cześć Jezusowi Chwała, niech będzie chwała Tak, Jemu chwała i cześć. 2.Twą miłością rozgrzej Panie, serca mego chłód. Uczyń sobie zeń mieszkanie przez Twej łaski cud. x2 3.Daj, bym kochał Ciebie wiernie, póki starczy sił Bo Ty kochasz mnie niezmiernie, gdyś się w Hostii skrył. x2 4.Umocniony Twoim darem, jako rycerz Twój. Pójdę z Tobą w Ŝycie szare, na zwycięski bój. x2 52. Oto jest dzień Oto jest dzień, oto jest dzień, który dał nam Pan, który dał nam Pan. Weselmy się, weselmy się i radujmy się w nim i radujmy się nim. Oto jest dzień, który dał nam Pan! Weselmy się i radujmy się nim. Oto jest dzień, oto jest dzień, który dał nam Pan! 53. Ofiaruję Tobie Ofiaruję Tobie Panie mój Całe Ŝycie me, cały jestem Twój AŜ na wieki Oto moje serce przecieŝ wiesz Tyś miłością mą jedyną jest. 54. Panie przebacz nam 1. Panie, przebacz nam! Ojcze zapomnij nam, zapomnij nam nasz winy, Przywołaj kiedy błądzimy, Ojcze zapomnij nam! 2. Panie, przyjmij nas. Ojcze przygarnij nas, i w swej 51. Niosę w darze 1.Niosę w darze Tobie, Chryste mój dziecięcy wiek. Serce szczere, serce czyste, abyś Ty je strzegł. x2 ojcowskiej miłości Chlebie najcichszy Chlebie najcichszy otul mnie swym milczeniem Ukryj mnie w Twojej bieli, wchłoń moją ciemność. 1. Przemień mnie w siebie, bym jak Ty stał się chlebem x2 Pobłogosław mnie, połam, rozdaj łaknącym braciom x2 2. A ułomki chleba, które zostaną x2 Rozdaj tym, którzy nie wierzą w swój głód x2. 8. Chwalmy niewysłowiony 1. Chwalmy niewysłowiony Sakrament uwielbiony, który Jezus tu zostawił, nam dla obrony. 2. Ta Krew Jego i Ciało dobrem wielkim się stało. Gdy Go godnie przyjmujemy, da łask niemało. 3. Niech Cię uczci lud wierny, BoŜe pociech niezmierny, w czasie głodu, moru, wojny, bądź miłosierny. 4. Pobłogosław, gdy Ciebie prosim najświętszy Chlebie: Ulecz, ratuj, broń i zasil w kaŝdej potrzebie. 5. W Ciebie wierzym, o Panie, niech to nasze wyznanie, które sercem Ci składamy, ofiarą stanie. 6. Rozum, wolę dajemy, serca ofiarujemy. O nasz Jezu, Zbawicielu, kochać Cię chcemy. 9. Czemu dobry Panie 1. Czemu, dobry Panie, w męce Twoja twarz? Ręce Twe przebite, głowę w cierniach masz? Ciernie moich grzechów tak zraniły Cię. Przebacz, dobry Jezu, ulecz serce me. 2. Czemu, dobry Panie, Twój zraniony bok? Serce kochające włóczni przebił grot? 10. Dałeś mi Ŝycie 1. Dałeś mi Ŝycie zdolności i zdrowie Dajesz mi łaskę, Ŝe jestem przy Tobie Czemu ach czemu mój Panie i BoŜe Jeszcze tak mało wciąŝ kocham Cię. 2. Patrzę na gwiazdy Twe wśród cudnej nocy Jesteś nad nimi, tam szukam pomocy. 3. Kwiaty podziwiam bo w nich pełno Ciebie myślę jak piękne są kwiaty tam w niebie. 4. Lubię wędrówki i szmery strumyka śpieszę do Ciebie lecz czas mi umyka. 5. Czy świeci słońce czy piętrzą się chmury BoŜe Ty kreślisz twe prawa natury. 6. Koncert Twych ptaków upaja mnie zawsze, Słysząc symfonię tak rzadko Ci klaszczę. 11. Dobranoc, Głowo święta 1. Dobranoc, Głowo święta Jezusa mojego, Któraś była zraniona do mózgu samego. 3

4 Dobranoc Kwiecie róŝany, 12. Duchu Miłości Dobranoc Jezu kochany, Duchu Miłości wylewaj się na nas dobranoc! Z przebitego serca Jezusa, Jezusa. 2. Dobranoc, włosy święte, mocno potargane, 13. Dzięki, o BoŜe Ojcze Które były najświętszą Krwią Dzięki o BoŜe Ojcze, zafarbowane. Składamy dzięki za miłość Twoją. 3. Dobranoc, szyjo święta, w łańcuch 1. Ty z miłości ojcowskiej stworzyłeś uzbrajana, człowieka. Bądź po wszystkie wieczności mile 2. Ty z miłości zesłałeś nam Syna na pochwalona. ziemię. 4. Dobranoc ręce święte, na krzyŝ 3. Ty z miłości przygarniesz nas wyciągnione, kiedyś do Siebie. Jako struny na lutni, gdy są Dzięki o BoŜe Ojcze... wystrojone. Dzięki o Panie Jezu, 5. Dobranoc, boku święty, z którego Składamy dzięki za miłość Twoją. płynęła 4. Ty z miłości przyszedłeś odkupić Krew najświętsza, by grzechy człowieka. człowieka obmyła. 5. Ty z miłości oddałeś za pokarm 6. Dobranoc, Serce święte, włócznią Swe Ciało. otworzone, 6. Ty z miłości przebaczasz nam zło Bądź po wszystkie wieczności mile popełnione. pozdrowione. Dzięki o Panie Jezu 7. Dobranoc, nogi święte, na wylot Dzięki o Duchu Święty, przeszyte, Składamy dzięki za miłość Twoją. I tępymi gwoździami do krzyŝa 7. Ty z miłości przez dar swoich łask przybite. mieszkasz w sercach. 8. Dobranoc, KrzyŜu święty, z 8. Ty z miłością wciąŝ uczysz którego złoŝony, człowieka świętości. Jezus; w prześcieradło białe 9. Ty przyszedłeś, by ziemię odnowić owiniony. miłością. 9. Dobranoc, grobie święty, Dzięki o Duchu Święty najświętszego Ciała, Który Matka Bolesna łzami 14. Godzien jesteś oblewała. Godzien jesteś Panie nasz i BoŜe Niech Ci będzie cześć w wieczności, odebrać dziś chwałę, cześć i moc. 3x Za Twe męki, zelŝywości, Godzien jesteś, godzien jesteś. Mój Jezu! Godzien jesteś Panie nasz i BoŜe Niech Ci będzie cześć i chwała odebrać dziś chwałę, cześć i moc. Za Twą boleść którąś miała, Maryjo. Godzien jesteś wziąć Księgę, 4 6. O Maryjo, Ciebie proszę, * Niech Stacja V Jezusa rany noszę * I serdecznie Jezus z wdzięcznością patrzy na rozwaŝam. Szymona, Któryś za nas cierpiał rany, Ŝe z nim krzyŝ cięŝki wziął na swe Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami.-3x ramiona. Błogosławiony, Ŝe się z Panem trudzi 48. DROGA KRZYśOWA by zbawić ludzi. Pieśń na wejście: Stacja VI Boska dobroci, uderz w serce moje, Litością tknięta córka Izraela, by dziś wylało łez obfitych zdroje Chustą ociera lice Zbawiciela nad niebios Panem męki Jezus ją w zamian wizerunkiem darzy, ponoszącym, Swej świętej Twarzy. KrzyŜ dźwigającym. Stacja VII Stacja I O Jezu miły, znów upadasz srodze, ZadrŜyj ma duszo, oto Stwórca leŝysz pod krzyŝem na golgockiej świata drodze. został skazany na śmierć przez Nie brzemię drzewa Ciebie tak Piłata! przygniata, Za twoje grzechy, Ŝycie swe Syn Lecz grzechy świata BoŜy, Stacja VIII na krzyŝu łoŝy. Z płaczem niewiasty załamują ręce, Stacja II Tkliwie współczują Jezusowej męce. Jezus ze drŝeniem bierze krzyŝ w On je pociesza, i Ŝe to cierpienie, ramiona, da im zbawienie. usty całuje, chociaŝ na nim skona; Stacja IX lecz swoją śmiercią, imię Ojca Przypatrz się duszo, jak się Jezus wsławi słania a ludzi zbawi. I po raz trzeci pada z wyczerpania. Stacja III LeŜy jak robak w prochu przydeptany, Jezus pod krzyŝem z trudu juŝ sponiewierany. omdlewa, Stacja X na twarz upada pod cięŝarem drzewa. Stwórca, co niebo złotą zorzą stroi, Znęca się nad Nim i przekleństwa wstydem okryty wobec ludzi stoi! miota, Pan wszechstworzenia, co odziewa Ŝołdaków rota. kwiaty Stacja IV Stoi bez szaty. Boleść przebiła tkliwe Matki serce, Stacja XI kiedy ujrzała Syna w poniewierce. Ciało Jezusa ból przenika srogi, Milczy w boleści, tylko łzy mówiły, gdy gwoździe biją w obie ręce, nogi. Synu mój miły! Jak struna lutni drŝy na całym ciele, 21

5 Hymn 1. Duszo oziębła, czemu nie gorejesz? * Serce me, czemu całe nie truchlejesz? * Toczy twój Jezus z ognistej miłości * Krew w obfitości. 2. Ogień miłości, gdy Go tak rozpala, * Sromotne drzewo na ramiona zwala; * Zemdlony Jezus pod krzyŝem uklęka, * Jęczy i stęka. 3. Okrutnym katom posłuszny się staje, * Ręce i nogi przebić sobie daje, * Wisi na krzyŝu, ból ponosi srogi * Nasz Zbawca drogi! 4. O słodkie drzewo, spuśćŝe nam juŝ Ciało, * Aby na tobie dłuŝej nie wisiało! * My je uczciwie w grobie połoŝymy, * Płacz uczynimy. 5. Oby się serce we łzy rozpływało, * śe Cię, mój Jezu, sprośnie obraŝało! * śal mi, ach, Ŝal mi, cięŝkich moich złości, * Dla Twej miłości! 6. Niech Ci, mój Jezu, cześć będzie w wieczności, * Za Twe obelgi, męki, zelŝywości, * Któreś ochotnie, Syn Boga jedyny, * Cierpiał bez winy! Lament duszy nad cierpiącym Jezusem 1. Jezu, od pospólstwa niezboŝnie, * Jako złoczyńca z łotry porównany, * 2. Jezu, przez Piłata niesłusznie * Na śmierć krzyŝową za ludzi skazany, * 3. Jezu, srogim krzyŝa cięŝarem * Na kalwaryjskiej drodze zmordowany, * Jezu, do sromotnego drzewa * Przytępionymi gwoźdźmi przykowany, * 5. Jezu, jawnie pośród dwu łotrów * Na drzewie hańby ukrzyŝowany, * 6. Jezu, od stojących wokoło * I przechodzących, szyderczo wyśmiany, * 7. Jezu, bluźnierstwami przez złego, * Współwiszącego łotra wyszydzany, * 8. Jezu, gorzką Ŝółcią i octem * W wielkim pragnieniu swoim napawany, * 9. Jezu, w swej miłości niezmiernej * Jeszcze po śmierci włócznią przeorany, * Bądź pozdrowiony, bądź pochwalony, * dla nas zelŝony i pohańbiony! * Bądź uwielbiony! Bądź wysławiony! BoŜe nieskończony! Rozmowa duszy z Matką Bolesną 1. Ach, Ja Matka boleściwa, * Pod krzyŝem stoję smutliwa, * Serce Ŝałość przejmuje. 2. O Matko, niechaj prawdziwie, * Patrząc na krzyŝ Ŝałośliwie, * Płaczę z Tobą rzewliwie. 3. JuŜci, juŝ moje Kochanie * Gotuje się na skonanie! * Toć i ja z Nim umieram! 4. Pragnę, Matko, zostać z Tobą, * Dzielić się Twoją Ŝałobą * Śmierci Syna Twojego. 5. Zamknął słodką Jezus mowę, * JuŜ ku ziemi skłania głowę, * śegna juŝ Matkę swoją! jej pieczęcie rozerwać. 3x Godzien jesteś, godzien jesteś. Godzien jesteś Panie nasz i BoŜe odebrać dziś chwałę, cześć i moc. 3x 15. Golgoto, Golgoto 1. Golgoto, Golgoto, Golgoto! W tej ciszy przebywam wciąŝ rad. W tej ciszy daleki jest Świat. Ty koisz mój ból, usuwasz mój strach Gdy widzę Cię, Zbawco przez łzy. Ref.: To nie gwoździe Cię przebiły lecz mój grzech. To nie ludzie Cię skrzywdzili, lecz mój grzech To nie gwoździe Cię trzymały lecz mój grzech. Choć tak dawno to się stało, widziałeś mnie. Golgoto, Golgoto, Golgoto! 2. Golgoto, Golgoto, Golgoto! Ja widzę Cię Jezu mój tam Jak wiele masz sińców i ran. Miłości Twej moc zawiodła Cię tam. Uwolnić mnie z grzechu i win. 3. Golgoto, Golgoto, Golgoto! Wspominam tak często ten dzień Golgotę i słodki jej cień Gdy szedłem pod krzyŝ z cięŝarem swych win, Uwolnił mnie tam BoŜy Syn. 16. JakŜe pójdziemy za Tobą Chrystusie 1. JakŜe pójdziemy za Tobą, Chrystusie, Gdy Ty nie chodzisz naszymi drogami, a Twoje myśli tak róŝne od naszych, miłość tak inna od naszej miłości. 2. Serca samotne błąkają się w mroku, Szukając ścieŝki wiodącej ku światłu, Więc nie zostawiaj nas samych w ciemności, Przyjdź nam z pomocą, pielgrzymom tej ziemi. 3. Daj nam Cię poznać po chleba łamaniu, A wtedy pokój wypełni nam dusze, Pozostań z nami i nakarm swym Ciałem, Obdarz radością spotkania w wieczności. 4. Panie i Mistrzu, idący wraz z nami, Po drogach świata Ty serc naszych szukasz, Wielbimy Ciebie i Ojca wraz z Duchem, Trójcę Jedyną sławimy na zawsze. 17. Jezu Chryste, Panie miły 1. Jezu Chryste, Panie miły, o, Baranku tak cierpliwy, wzniosłeś, wzniosłeś na krzyŝ ręce swoje, gładząc, gładząc nieprawości moje. 2. Płacz Go, człowiecze mizerny, patrząc, jak jest miłosierny. Jezus, Jezus na krzyŝu umiera, słońce, słońce jasność swą zawiera. 3. Pan wyrzekł ostatnie słowa, zwisła Mu na piersi głowa; Matka, Matka pod Nim frasobliwa stoi, stoi z Ŝalu ledwie Ŝywa. 4. Zasłona się potargała, ziemia rwie się, ryczy skała, setnik, setnik, woła: Syn to BoŜy! 5

6 Tłuszcza, tłuszcza wierząc w proch się korzy. 5. Na koniec Mu bok przebito, krew płynie z wodą obfito. śal nasz, Ŝal nasz dziś wyznajem łzami, Jezu, Jezu, zmiłuj się nad nami. 18. Kantyk o Męce Pańskiej Adoramus Te Christe, benedicimus Tibi, quia per crucem Tuam redemisti mundum, quia per crucem Tuam redemisti mundum. 1. Druhowie moi i przyjaciele stronią od mojej choroby, z daleka stoją i moi bliscy. Jestem zamknięty i bez wyjścia, moje oko słabnie od nieszczęścia 2. Pot mój stał się podobny do kropel krwi spływających na ziemię. Bo sfora psów mnie opadła, osacza mnie zgraja złoczyńców. 3. Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym mi brodę. Nie zasłoniłem mojego oblicza przed zniewagami i opluciem. 4. Jestem bardzo bliski upadku i ból mój jest zawsze przede mną. śołnierze uplótłszy koronę z cierni włoŝyli mi ją na głowę. 5. Przebodli ręce i nogi moje, policzyć mogę wszystkie kości moje. Do mego pokarmu Ŝółci domieszali, a kiedy pragnąłem poili mnie octem. 6. Szydzą ze mnie wszyscy, którzy na mnie patrzą, 6 wargi rozwierają, potrząsają głowami. A oni wpatrują się, sycą się mym widokiem, między siebie dzielą moje szaty i los rzucają o moją suknię. 7. W ręce Twoje, Panie, polecam ducha mojego, Ty mnie uwolnisz, Panie, BoŜe wierny. Wspomnij, Panie, sługę Twego, gdy przyjdziesz do swego Królestwa. W: A Jezus raz jeszcze zawołał donośnym głosem i oddał ducha. 8.On się obarczył naszym cierpieniem I dźwigał nasze boleści. On przebity został za nasze grzechy zdruzgotany za nasze winy. 9.Wszyscy pobłądziliśmy jak owce kaŝdy z nas odwrócił się ku własnej drodze. A Pan złoŝył na Niego winy nas wszystkich. 10.Ocknij się, dlaczego śpisz, Panie Przebudź się i nie odrzucaj nas na zawsze. Oto Bóg jest zbawieniem moim Zaufam Mu i bał się nie będę. 19. Kiedy jestem smutny 1. Kiedy jestem smutny Panie Ty osuszasz łzy Kiedy wątpię Ty nadzieją wspierasz mnie Kiedy ślepnę to Ty Panie wzrok przywracasz mi Kiedy błądzę to swym sercem szukam Cię 2. Kiedy jestem głodny Panie Ty nasycasz głód Kiedy pragnę Ŝywą wodą poisz mnie 10. Jezu, trzciną po głowie bity, * Królu boleści, przez lud wyszydzany, * Bądź pozdrowiony, bądź pochwalony, * dla nas zelŝony i pohańbiony! * Bądź uwielbiony! Bądź wysławiony! BoŜe nieskończony! Rozmowa duszy z Matką Bolesną 1. Ach, widzę Syna mojego * Przy słupie obnaŝonego, * Rózgami zsieczonego! 2. Święta Panno, uproś dla mnie, * Bym ran Syna Twego znamię * Miał na sercu wyryte! 3. Ach, widzę jako niezmiernie * Ostre głowę ranią ciernie! * Dusza moja ustaje! 4. O Maryjo, Syna swego, * Ostrym cierniem zranionego, * PodzielŜe ze mną mękę! 5. Obym ja, Matka strapiona * Mogła na swoje ramiona * ZłoŜyć krzyŝ Twój, Synu mój! 6. Proszę, o Panno jedyna, * Niechaj krzyŝ Twojego Syna * Zawsze w sercu swym noszę! Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. (3 razy).. 3. Słońce, gwiazdy omdlewają, * śałobą się pokrywają. 4. Płaczą rzewnie Aniołowie, * A któŝ -Ŝałość ich wypowie? 5. Opoki się twarde krają, * Z grobów umarli powstają. 6. CóŜ jest, pytam, co się dzieje? * Wszystko stworzenie truchleje! 7. Na ból męki Chrystusowej * śal przejmuje bez wymowy. 8. Uderz, Jezu, bez odwłoki * W twarde serc naszych opoki! 9. Jezu mój, we krwi ran swoich * Obmyj duszę z grzechów moich! 10. Upał serca swego chłodzę, * Gdy w przepaść męki Twej wchodzę. Intencja W tej ostatniej, części będziemy rozwaŝali, co Pan Jezus cierpiał od chwili ukoronowania aŝ do cięŝkiego skonania na krzyŝu. Te bluźnierstwa, zelŝywości i zniewagi, jakie Mu wyrządzono, ofiarujemy za grzeszników zatwardziałych, aby Zbawiciel pobudził ich serca zbłąkane do pokuty i prawdziwej Ŝycia poprawy, oraz za dusze w czyśćcu cierpiące, aby im litościwy Jezus Krwią swoją świętą ogień zagasił: prośmy nadto, by i nam wyjednał na godzinę śmierci skruchę za grzechy i szczęśliwe w łasce BoŜej wytrwanie. 47. CZĘŚĆ TRZECIA Pobudka 1. Gorzkie Ŝale przybywajcie, * Serca nasze przenikajcie, 2. Rozpłyńcie się, me źrenice, * Toczcie smutnych łez krynice. 19

7 10. Upał serca swego chłodzę, * Gdy w przepaść męki Twej wchodzę. Intencja W drugiej części rozmyślania Męki Pańskiej będziemy rozwaŝali, co Pan Jezus wycierpiał od niesłusznego przed sądem oskarŝenia aŝ do okrutnego cierniem ukoronowania. Te zaś rany, zniewagi i zelŝywości temuŝ Jezusowi cierpiącemu ofiarujemy, prosząc Go o pomyślność dla Ojczyzny naszej, o pokój i zgodę dla wszystkich narodów, a dla siebie o odpuszczenie grzechów, oddalenie klęsk i nieszczęść doczesnych, a szczególnie zarazy, głodu, ognia i wojny. Hymn 1. Przypatrz się, duszo, jak cię Bóg miłuje, * Jako dla ciebie sobie nie folguje. * Przecie Go bardziej, ni katowska, dręczy, * Złość twoja męczy. 2. Stoi przed sędzią Pan wszego stworzenia, * Cichy Baranek, z wielkiego wzgardzenia; * Dla białej szaty, którą jest odziany, * Głupim nazwany. 3. Za moje złości grzbiet srodze biczują; * Pójdźmy, grzesznicy, oto nam gotują, * Ze Krwi Jezusa dla serca ochłody * Zdrój Ŝywej wody Pycha światowa niechaj, co chce wróŝy, * Co na swe skronie wije wieniec z róŝy, * W szkarłat na pośmiech cierniem Król zraniony * Jest ozdobiony! 5. Oby się serce we łzy rozpływało, * śe Cię, mój Jezu, sprośnie obraŝało! * śal mi, ach, Ŝal mi, cięŝkich moich złości, * Dla Twej miłości! Lament duszy nad cierpiącym Jezusem 1. Jezu, od pospólstwa niewinnie, * Jako łotr godzien śmierci obwołany, * 2. Jezu, od złośliwych morderców * Po ślicznej twarzy tak sprośnie zeplwany, * 3. Jezu, pod przysięgą od Piotra * Po trzykroć z wielkiej bojaźni zaprzany, * 4. Jezu, od okrutnych oprawców, * Na sąd Piłata, jak zbójca szarpany, * Jezu mój kochany! 5. Jezu, od Heroda i dworzan, * Królu niebieski, zelŝywie wyśmiany, * Jezu mój kochany! 6. Jezu, w białą szatę szydersko * Na większy pośmiech i hańbę ubrany, * 7. Jezu, u kamiennego słupa * Niemiłosiernie biczmi wysmagany, * 8. Jezu, przez szyderstwo okrutne * Cierniowym wieńcem ukoronowany, * 9. Jezu, od Ŝołnierzy niegodnie * Na pośmiewisko purpurą odziany, * Jezu mój kochany! Kiedy serce mam z kamienia to przemiany cud Serce me oŝywia by szukało Cię. 3. Kiedy słabnę to Ty Panie mi dodajesz sił Kiedy szukam Ty wskazujesz drogę mi Kiedy lękam się Ty sprawiasz bym odwaŝnym był Kiedy marzę spełniasz wszelkie duszy sny. 4. Kiedy rozpacz dławi Ty nadziei palisz skry Kiedy ginę dłoń pomocną dajesz mi Kiedy głos się łamie nawet wtedy poprzez łzy Wieczną chwałę i podziękę śpiewam Ci. (melodia 2) Jezus, Jezus, Jezus Obrońcą mym Jezus Obrońcą mym Jezus Obrońcą mym. 5. O szczęśliwe, bo ramiony, DzierŜąc, waŝy Boskie Ciało, Okup świata zawieszony, I łup piekłu odebrało. 6. KrzyŜu, bądźŝe pozdrowiony, O nadziejo Ty jedyna! Dobrym łaski pomnóŝ plony, Z grzesznych niech się zmyje wina. 7. Trójco, źródłem, coś Ŝywota, Ciebie świat niech sławi cały, Przez KrzyŜ święty otwórz wrota Do zwycięstwa i do chwały. 21. KrzyŜu Chrystusa KrzyŜu Chrystusa, bądźŝe pochwalony. Na wieczne czasy bądźŝe pozdrowiony. Gdzie Bóg, Król świata całego, Dokonał Ŝycia swojego. KrzyŜu Chrystusa, bądźŝe pochwalony. Na wieczne czasy bądźŝe pozdrowiony. Ta sama Krew cię skropiła, Która nas z grzechów obmyła. KrzyŜu Chrystusa, bądźŝe pochwalony. Na wieczne czasy bądźŝe pozdrowiony. Z ciebie moc płynie i męstwo, W tobie jest nasze zwycięstwo. KrzyŜu Chrystusa, w tobie nasza siła. Tyś jest narzędziem z Bogiem pojednania. Tyś jest ołtarzem, który Krew obmyła Chrystusa Pana. Bądź pozdrowione, wiary naszej godło, 20. Króla wznoszą się znamiona 1. Króla wznoszą się znamiona, Tajemnica krzyŝa błyska; Na mim Ŝycie śmiercią kona, Lecz z tej śmierci Ŝycie tryska. 2. Poranione ostrzem srogim, Włóczni, co Mu bok przeszywa, Aby nas pojednać z Bogiem, Krwią i wodą hojnie spływa. 3. JuŜ się spełnia wieczne słowo Pieśni co ją Dawid śpiewa Głośną na świat cały mową, Oto Bóg królował z drzewa. 4. Drzewo piękne i świetlane, Zdobne w cną purpurę Króla, Z dostojnego pnia wybrane, Święte członki niech otula. Sztandarze Króla, co miłością rządzi. 7

8 O, drzewo, któreś w raj nas znów przywiodło, Gdy człowiek zbłądził. KrzyŜu Chrystusa, tyś miłości znakiem, Nad którą większej nikt juŝ mieć nie moŝe. Przed nienawiści obroń nas atakiem, Prosim w pokorze. Jezu, coś za nas umarł na Golgocie, Niech do miłości krzyŝ Twój nas nakłoni. Niech nam w cierpieniu będzie źródłem pociech, Od zła obroni. bo nas wiernie umiłował. 5. Nędzne by to serce było, co by dziś nie zapłakało, widząc Stworzyciela swego na krzyŝu zawieszonego, na słońcu upieczonego, Baranka wielkanocnego. 23. Maryjo, śliczna Pani 1. Maryjo, śliczna Pani, Matko Boga i ludzi na ziemi. Tyś świata Królową, Tyś gwiazdą na niebie. Ty nas wiedziesz przed Jezusa wieczny tron. Maryja, Ave Maryja U Boga nam wybłagaj zdroje łask, By świat lepszym był, by w miłości Ŝył. O Maryjo, miej w opiece dzieci Swe. 2. Maryjo, śliczna Pani, Świat dziś czuje na swych ustach gorzkie łzy. W sercu ból, smutek, Ŝal, w oczach wciąŝ strach, Usłysz Pani wołanie, pomóŝ nam KrzyŜu święty 1. KrzyŜu święty nade wszystko, drzewo przenajszlachetniejsze! W Ŝadnym lesie takie nie jest, jedno na którym sam Bóg jest. Słodkie drzewo, słodkie gwoździe rozkoszny owoc nosiło. 2. Skłoń gałązki, drzewo święte, ulŝyj członkom tak rozpiętym, odmień teraz oną srogość, którąś miało z urodzenia, spuść lekuchno i cichuchno ciało Króla niebieskiego. 3. Tyś samo było dostojne nosić światowe zbawienie, przez cię przewóz jest naprawion światu, który był zagubion, który święta Krew polała, co z Baranka wypływała. 4. Niesłychana to jest dobroć za kogo na krzyŝu umrzeć. KtóŜ to moŝe dzisiaj zdziałać, za kogo swoją duszę dać? Sam to Pan Jezus wykonał, Dobrocią swą i cnotami Matko płacząca 1. U stóp krzyŝa, dobra Matko, swej Ŝałości lałaś łzy, gdy Zbawiciel wywyŝszony ludzkość dał w opiekę Ci. Lecz Twe łzy nie wysychają, choć minęło tyle lat, bo krzyŝuje wciąŝ na nowo swego Zbawcę grzeszny świat. Matko płacząca nad nami wciąŝ do Jezusa nas wiedź. 2. Jezu, za trzydzieści srebrników * Od niewdzięcznego ucznia zaprzedany, * 3. Jezu, w cięŝkim smutku Ŝałością, * Jakoś sam wyznał, przed śmiercią nękany, * 4. Jezu, na modlitwie w Ogrojcu, * Strumieniem potu krwawego zalany, * 5. Jezu, całowaniem zdradliwym * Od niegodnego Judasza wydany, * 6. Jezu, powrozami grubymi * Od swawolnego Ŝołdactwa związany, * 7. Jezu, od pospólstwa zelŝywie * Przed Annaszowym sądem zniewaŝany, * 8. Jezu, przez ulice sromotnie * Przed sąd Kajfasza za włosy targany, * 9. Jezu, od Malchusa srogiego * Ręką zbrodniczą wypoliczkowany, * 10. Jezu, od fałszywych dwóch świadków * Za zwodziciela niesłusznie podany, * Jezu mój kochany! Bądź pozdrowiony, bądź pochwalony, * dla nas zelŝony i pohańbiony! * Bądź uwielbiony! Bądź wysławiony! BoŜe nieskończony! Rozmowa duszy z Matką Bolesną 1. Ach! Ja matka tak Ŝałosna! * Boleść mnie ściska nieznośna * Miecz me serce przenika. 2. Czemuś Matko ukochana, * CięŜko na sercu stroskana? * Czemu wszystka truchlejesz? 3. Co mnie pytasz, wszystkam w mdłości, * Mówić nie mogę z Ŝałości, * Krew mi serce zalewa. 4. Powiedz mi, o Panno moja, * Czemu blednieje twarz Twoja? * Czemu gorzkie łzy lejesz? 5. Widzę, Ŝe Syn ukochany, * W Ogrojcu cały zalany * Potu krwawym potokiem. 6. O Matko, źródło miłości, * Niech czuję gwałt Twej Ŝałości! * Dozwól mi z sobą płakać! (JeŜeli się śpiewa tylko jedną część, dodaje się 3 razy: Któryś za nas cierpiał rany...) 46. CZĘŚĆ DRUGA Pobudka 1. Gorzkie Ŝale przybywajcie, * Serca nasze przenikajcie, 2. Rozpłyńcie się, me źrenice, * Toczcie smutnych łez krynice. 3. Słońce, gwiazdy omdlewają, * śałobą się pokrywają. 4. Płaczą rzewnie Aniołowie, * A któŝ -Ŝałość ich wypowie? 5. Opoki się twarde krają, * Z grobów umarli powstają. 6. CóŜ jest, pytam, co się dzieje? * Wszystko stworzenie truchleje! 7. Na ból męki Chrystusowej * śal przejmuje bez wymowy. 8. Uderz, Jezu, bez odwłoki * W twarde serc naszych opoki! 9. Jezu mój, we krwi ran swoich * Obmyj duszę z grzechów moich! 17

9 7. Na ból męki Chrystusowej * śal przejmuje bez wymowy. 8. Uderz, Jezu, bez odwłoki * W twarde serc naszych opoki! 9. Jezu mój, we krwi ran swoich * Obmyj duszę z grzechów moich! 10. Upał serca swego chłodzę, * Gdy w przepaść męki Twej wchodzę. Intencja Przy pomocy łaski BoŜej przystępujemy do rozwaŝania Męki Pana naszego Jezusa Chrystusa. Ofiarować je będziemy Ojcu niebieskiemu na cześć i chwałę Jego Boskiego majestatu, pokornie Mu dziękując za wielką i niepojętą miłość ku rodzajowi ludzkiemu, iŝ raczył zesłać Syna Swego, aby za nas wycierpiał okrutne męki i śmierć podjął krzyŝową. To rozmyślanie ofiarujemy równieŝ ku czci Najświętszej Maryi Panny, Matki Bolesnej, oraz ku uczczeniu Świętych Pańskich, którzy wyróŝniali się naboŝeństwem ku Męce Chrystusowej. W pierwszej części będziemy rozwaŝali, co Pan Jezus wycierpiał od modlitwy w Ogrójcu aŝ do niesłusznego przed sądem oskarŝenia. Te zniewagi 16 i zelŝywości temuŝ Panu za nas bolejącemu ofiarujemy za Kościół święty katolicki, za najwyŝszego Pasterza z całym duchowieństwem, nadto za nieprzyjaciół krzyŝa Chrystusowego i wszystkich niewiernych, aby im Pan Bóg dał łaskę nawrócenia i opamiętania. Hymn 1. śal duszę ściska, serce boleść czuje, * Gdy słodki Jezus na śmierć się gotuje, * Klęczy w Ogrojcu, gdy krwawy pot leje, * Me serce mdleje. 2. Pana świętości uczeń zły całuje, * śołnierz okrutny powrózmi krępuje! * Jezus tym więzom dla nas się poddaje, * Na śmierć wydaje. 3. Bije, popycha tłum nieposkromiony, * Nielitościwie z tej i owej strony, * Za włosy targa, znosi w cierpliwości, * Król z wysokości. 4. Zsiniałe przedtem krwią zachodzą usta, * Gdy zbrojną Ŝołnierz rękawicą chlusta; * Wnet się zmieniło w płaczliwe wzdychanie, * Serca kochanie. 5. Oby się serce we łzy rozpływało, * śe Cię, mój Jezu, sprośnie obraŝało! * śal mi, ach Ŝal mi, cięŝkich moich złości, * Dla Twej miłości! Lament duszy nad cierpiącym Jezusem 1. Jezu, na zabicie okrutne, Cichy Baranku od wrogów szukany, * Jezu mój kochany! na drogach Ŝycia nam świeć. Matko płacząca nad nami pomóŝ nam zwalczyć co złe. Spójrz, jak Jezusa kochamy, spójrz i uśmiechnij się. 2. Dałaś Matko nam Jezusa, dałaś światu bezmiar łask, by nad ludzką drogą Ŝycia jaśniał wciąŝ zbawienia blask. Lecz w Twych oczach nieustannie lśnią rozpaczy perły łez, lecz Ty ciągle czekasz, Matko, kiedy zła nastanie kres. 25. Miłość BoŜa 1. Miłość BoŜa cię przyzywa, Byś rozgorzał nią i ty. W Sakramencie się ukrywa, By rozproszyć Ŝycia mgły. KaŜdym drgnieniem swoim, Panie, Serce czcić Cię nie ustanie W tym świętym Sakramencie, W kaŝdym Ŝycia momencie. 2. Chcąc być blisko ukochanych, Kryjesz, Panie, wielkość swą. Koisz bóle, goisz rany, Darzysz wszystkich łaską swą. Choć i grzesznik przystępuje, Miłość Twoja go przyjmuje. śyjesz w tym Sakramencie Dla nas w kaŝdym momencie. 3. Trudna jest do nieba ścieŝka, Czyha na nas grzechu noc. Ale Jezus wśród nas mieszka, By nam ufność wlać i moc. Chcąc człowieka na wiek zbawić, Ciało swoje nam zostawił. Czcijmy Go w Sakramencie W kaŝdym Ŝycia momencie. 26. O Głowo uwieńczona 1. O głowo uwieńczona cierniami, pełna ran! Ach, jakŝeś krwią zbroczona, jak strasznie cierpi Pan! O Głowo mego Boga, pokłony składam ci, Tyś sercu memu droga, bądź pozdrowiona mi. 2. Nim cię, o święta Głowo, na krzyŝu zwiesił Bóg, nim rzekł ostatnie słowo, Ŝe zwycięŝony wróg, katuszy poniósł wiele, okrutny znosił ból. Na duszy i na ciele wszechświata cierpiał Król 3. Sam swe wyciągnął ręce, na drzewie rozpiąć dał, Tak jakby w srogiej męce grzesznika objąć chciał. Na tych, co z Niego szydzą, spojrzenie słodkie śle. Przebacza, bo nie wiedzą, Ŝe sami czynią źle 27. O Krwi najdroŝsza 1. O Krwi najdroŝsza, o Krwi odkupienia, napoju Ŝycia z nieba dla nas dany! O zdroju łaski, o ceno zbawienia, ty grzechowe leczysz rany. 2. Tyś w Jezusowym kielichu zamknięta, abyś nas wszystkich Ŝyciem napawała, abyś dla świata, Krwi Boska Prześwięta, miłosierdzie wybłagała. 3. O Krwi najdroŝsza, przez serce przeczyste, 9

10 gdzie swoje źródło miałaś na tej ziemi, cześć Ci niesiemy, dzięki wiekuiste, z aniołami, ze świętymi. 28. Panie, Ty widzisz, krzyŝa się nie lękam 1. Panie, Ty widzisz, krzyŝa się nie lękam Panie, Ty widzisz,, krzyŝa się nie wstydzę; KrzyŜ Twój całuję, pod krzyŝem uklękam, Bo na tym krzyŝu Boga mego widzę. 2. Do krzyŝa zwrócił wszystkie me Ŝyczenia. Do krzyŝam przybił błędnych myśli roje, Bo z krzyŝa płyną promienie zbawienia, Bo z krzyŝa płyną zmartwychwstania zdroje. 3. Pod krzyŝem świata starty i złamany, Pragnę juŝ odtąd krzyŝ Twój w duszy nosić; Niewoli świata pokruszyć kajdany, Bym mógł na krzyŝu, krzyŝa chwałę głosić. 4. Nie zasłuŝyłem, abyś mnie pocieszył, Bom przez czas długi tak od Ciebie stronił; Gdyś na mnie wołał, do Ciebiem nie spieszył, I łez tak wiele, tak marniem roztrwonił. 5. Ach, Tyś mi podał pierwszy rękę Twoją, 10 Abym na krzyŝa mógł powrócić drogę, A jam nią wzgardził, dziś pod krzyŝem stoję, Bo juŝ bez Ciebie dłuŝej Ŝyć nie mogę. 6. Bom znalazł w krzyŝu to, com w szczęściu stracił; Pokój i wiarę, miłość i nadzieję; Ubogą duszę Tyś łzami wzbogacił, Przystroił cierniem, który nie więdnieje. 29. Pan Jezus grzechy nasze 1. Pan Jezus grzechy nasze na krzyŝ ze sobą wziął i tam je wszystkie zgładził niewinną śmiercią swą. O przebacz dobry Jezu, Ŝem grzechem zranił Cię i udziel mi Twej łaski, bym z niego podniósł się. 2. Chrystus krzyŝową śmiercią wysłuŝył łaskę nam, otworzył dla nas niebo, chce wszystkich widzieć tam. O, Zbawco mój i Panie, juŝ będę lepiej Ŝył, bym Ciebie ujrzał w niebie, na zawsze z Tobą był. 3. Pan Jezus choć umiera, zwycięskim Królem jest, na krzyŝu wszak pokonał ciemności zła i śmierć. Kłaniamy Ci się, Panie, błogosławimy wraz, Ŝeś przez swą śmierć z miłości odkupić raczył nas. Zmiłuj się, zmiłuj nad nami Chryste ukrzyŝowany, przebacz nam nasze winy, zło, które Ciebie rani. 2. śycie kusi, jeszcze łatwiej, prościej, jeszcze szybciej, jeszcze szczebel wzwyŝ. W kompromisach zatapiamy prawdę: chrześcijaństwo to codzienny krzyŝ. 3. Gdy zdarzenia nas przytłoczą, przygną, gdy pozbawią ostatniego z wyjść, pamiętajmy o nadziei naszej: chrześcijaństwo to codzienny krzyŝ. Zalej nią, zalej słuszny Swój gniew, Serce Jezusa, ucieczko nasza, Zlituj się, zlituj nad ludem swym! 4. W Tobie, o Serce Króla naszego, Świeci nam słodkich nadziei blask, Ty nie odrzucisz ludu swojego, Tyś niezgłębioną przepaścią łask. A naszą nędzę tak dobrze znasz, My bardzo biedni, o Panie nasz! Serce Jezusa, Ucieczko nasza, Zlituj się, zlituj nad ludem swym! 44. Z Tobą, Jezu 1. Z Tobą, Jezu, chcemy Ŝyć, Tobie wciąŝ wiernymi być. Ty nas w swej opiece masz, Królu serc, Panie nasz, Zbawicielu dobry nasz. 2. Prowadź, Jezu, dzieci swe, daj zwycięŝać wszystko złe. Ty nas w swej opiece masz, Królu serc, Panie nasz, Zbawicielu dobry nasz. 43. Z tej biednej ziemi 1. Z tej biednej ziemi, z tej łez doliny Tęskny się w niebo unosi dźwięk. O Boskie Serce, skarbie jedyny, Wysłuchaj grzesznych serc naszych jęk! Nie chciej odrzucać modlitwy tej, Bo Twej litości błagamy w niej. Serce Jezusa, ucieczko nasza, GORZKIE śale Zlituj się, zlituj nad ludem swym! 45. CZĘŚĆ PIERWSZA 2. Ku Tobie oczy zalane łzami Pobudka Z wielką ufnością zwrócone są; 1. Gorzkie Ŝale przybywajcie, * Serca Ty się zlitujesz pewnie nad nami, nasze przenikajcie, Bo Ty nie gardzisz pokuty łzą. 2. Rozpłyńcie się, me źrenice, * Ku Tobie ślemy błagalny głos: Toczcie smutnych łez krynice. Ach, odwróć od nas karania cios! 3. Słońce, gwiazdy omdlewają, * Serce Jezusa, ucieczko nasza, śałobą się pokrywają. Zlituj się, zlituj nad ludem swym! 4. Płaczą rzewnie Aniołowie, * A któŝ 3. To prawda, Panie, Ŝeśmy -Ŝałość ich wypowie? zgrzeszyli, 5. Opoki się twarde krają, * Z grobów śeśmy Ci wiele zadali ran. umarli powstają. śeśmy na litość nie zasłuŝyli. 6. CóŜ jest, pytam, co się dzieje? * Aleś Ty dobry Ojciec i Pan! Wszystko stworzenie truchleje! Tyś za nas wylał najdroŝszą Krew, 15

11 AŜebym nie wpadł kiedy Pragnąc być wolną, pragnie spocząć w piekielnemu Tobie. W paszczękę srogą smokowi Przytul więc Jezu mnie do Serca strasznemu. Twego, 5. Rano najsłodsza Serca Pana mego, W Nim Ŝyć i umrzeć pragnę z serca Źródło miłości i dobra wszelkiego, mego Zalej czyśćcowe ognie krwi potokiem 41. Zamieszkaj Panie Uszczęśliw duszę chwały Twej 1. Zamieszkaj Panie w sercu moim, widokiem. mą duszę przed upadkiem chroń. 6. Błogosław wszystkim, którzy Cię Na zawsze chcę być dzieckiem miłują, Twoim, Którzy Twe Serce wsławiać usiłują, więc podaj Swą Ojcowską dłoń. Zawrzyj ich wszystkich, Umacniaj swoją Krwią i Ciałem najłaskawszy Panie, me wątłe siły, wolę mdłą, W otwartej Serca Najsłodszego ranie. a ja wyśpiewam Twoją chwałę 7. A ja przed Tobą dziś to obiecuję, i wielbić będę miłość Twą. Kochać Cię będę! wierność Ci Tą małą okruszyną chleba, ślubuję. sam Jezus miłosierny Pan W głębi mej duszy, nie chcę nic otwiera wszystkim bramy nieba inszego i śmierci niszczy stan. W niebie, na ziemi prócz Ciebie W tej małej okruszynie chleba samego. naprawdę jest najlepszy Bóg. 8. Odbierz mi wszystko, co mam Nic więcej duszy mej nie trzeba, przyjemnego, juŝ zwycięŝony wróg. I karz na świecie; dość szczęścia 2. JakŜesz nie śpiewać dziękczynienia, mojego. gdy tak wspaniały czynisz cud. Gdy mi dasz serce pełne Twej Miłość Twa cały świat przemienia, miłości. prowadzi zabłąkany lud. Nadto nie Ŝądam lepszej JakŜesz do góry rąk nie wznosić pomyślności. w niemym zachwycie, z szczęścia 9. O to Cię tylko proszę, Boga mego: łzą? Racz nie oddalać mnie od Serca Chcę miłosierdzie Twoje głosić, Twego. po krańce świata łaskę Twą. W Nim me dziedzictwo, w Nim moje mieszkanie. 42. Zmiłuj się, zmiłuj nad nami W Nim moja ufność, w Nim moje 1. Doczesności nie urosną skrzydła, kochanie. trzeba z trudem przez dzień kaŝdy iść; 10. Dusza w mym ciele zawsze słowa Boga wyrzeźbiły prawdę: tęskni sobie, chrześcijaństwo to codzienny krzyŝ Pewnej nocy 1. Pewnej nocy łzy z oczu mych otarł dłonią swą Jezus i powiedział mi: nie martw się, Jam przy boku jest twym. Potem spojrzał na grzeszny świat, pogrąŝony w ciemności i zwracając się do mnie, pełen smutku tak rzekł: Powiedz ludziom, Ŝe kocham ich, Ŝe się o nich wciąŝ troszczę. Jeśli zeszli juŝ z moich dróg, powiedz, Ŝe szukam ich. 2. Gdy na wzgórzu Golgoty za nich Ŝycie oddałem, to umarłem za wszystkich, aby kaŝdy mógł Ŝyć. Nie zapomnę tej chwili, gdy mnie spotkał mój Jezus, wtedy byłem jak ślepy, On przywrócił mi wzrok. w Tobie, o Jezu mój. 32. Ręce Jezusowe 1. Ręce Jezusowe podniesione wzwyŝ, ręce, które za mnie niosły cięŝki krzyŝ. Ręce, co czyniły tylko dobro w krąg, alleluja śpiewaj cześć dla świętych rąk. 2. Ręce, które koją wszelki serca ból, kto ma takie ręce, tylko Jezus Król. Ręce, co mnoŝyły głodnym ryby, chleb, ręce, co wskrzeszały martwy gliny zlep. 3. Ręce, co krwawiły od krzyŝowych ran, ręce zbawiające ma mój Jezus Pan. W rękach tych nadzieję połoŝyłem mą, one mnie prowadzą wąską drogą swą. 4. Ręce Jezusowe wszystkich objąć chcą, przyjdź do rąk tych świętych z całą winą swą. Nie wiesz jak je poznać, święte ręce te: rany dwie od gwoździ i zakrzepła krew. 31. Pójdź do Jezusa 1. Pójdź do Jezusa, do niebios bram, w Nim tylko szukaj pociechy tam. On cię napoi Krwią swoich ran, On Ojciec, lekarz, Pan. Słuchaj, Jezu, jak Cię błaga lud, słuchaj, słuchaj, uczyń z nami cud. Przemień, o Jezu, smutny ten 33. Rozmyślajmy dziś czas, 1. Rozmyślajmy dziś wierni o Jezu, pociesz nas! chrześcijanie, 2. śe z nami jesteś pozwól to czuć, jako Pan Chrystus za nas cierpiał rany. nadzieję naszą omdlałą wzbudź. Od poimania nie miał odpocznienia aŝ Daj przetrwać męŝnie prób do skonania. ziemskich czas, 2. Naprzód w Ogrójcu wziął o Jezu, pociesz nas! pocałowanie. 3. Gdy nas otoczy krzyŝowy cień, Tam Judasz zdrajca dał był katom daj przy ołtarzu w smutny ten dzień znamię: znaleźć ochłodę, męstwo i wzór, 11

12 Oto patrzajcie, mego Mistrza macie, Tego imajcie. 3. Wnet się rzucili jako lwi zaciekli, apostołowie od Niego uciekli. On zaś był śpiesznie wiedzion do Annasza, pociecha nasza. 4. Przed sąd Piłata gdy był postawiony, niesprawiedliwie został oskarŝony. Rozkazał Piłat, by był biczowany ten Pan nad Pany. 5. Koronę z ciernia Ŝołnierze uwili, naszemu Panu na głowę wtłoczyli. Naśmiewając się przed Nim przyklękali, Królem Go zwali 6. Krzyknęła potem tłuszcza zbuntowana: Nie chcemy tego za swego mieć Pana. Niechaj na krzyŝu swój Ŝywot połoŝy ten to Syn BoŜy! 7. KrzyŜ niosąc, na śmierć szedł nieustraszenie. Oprawcy niecni zwlekli zeń odzienie, do krzyŝa Zbawcę okrutnie przybili, octem poili. 8. Z wołaniem głośnym po tak srogiej męce skonał, oddając ducha w Ojca ręce. Zagasło słońce, strach ludzi oniemia, trzęsła się ziemia. 34. Słowa Jego Słowa Jego są słodyczą i cały pełen jest powabu. Taki jest miły mój, oto Przyjaciel mój. Córki Jeruzalem. lecz kaŝdy odrzucał mnie z pogardą. Ty jeden, o Panie, zrozumiałeś mnie podając swą ojcowską dłoń. Na zbolałe Twe ramiona połoŝyłem własny krzyŝ, zapomniałem, Ŝe przez mękę trzeba iść. Czy pomoŝesz Synu Boga mi z upadku tego wstać? Bo przez Ŝycie długa droga. Jezu pomóŝ wstać! 2. Chciałem pomóc Jezusowi grzechy świata tego nieść i przyrzekłem Chrystusowi wieczną prawdę w sobie mieć. 36. Trisagion 1 BoŜe mój, BoŜe mój, Wieczny i Święty, zmiłuj się nade mną! 1. Ty, który jesteś Ojcem Miłosierdzia OkaŜ nam łaskę Twojej dobroci I ulecz nas w Twej miłości. 2. O Chryste chroń nas przed karą piekła, Wspomnij o nas, przez Ciało i Krew swoją, Podtrzymaj nasze ciała i dusze. 37. Ty, któryś gorzko 1. Ty, któryś gorzko na krzyŝu umierał, Ręce i nogi srogi gwóźdź rozdzierał; Daj śmierć szczęśliwą, na krzyŝu rozpięty, Baranku święty! 2. Pragnę umierać wraz z Tobą i w Tobie, W wspólnej boleści, w smutku i Ŝałobie, 35. Szukałem miłości 1. Szukałem miłości wśród ludzi, 12 Ucieczką pewną będą mi Twe rany, Jezu kochany. 3. Klęczy w Ogrójcu krwią zafarbowany, Anioł Go cieszy od Boga zesłany, Tu masz kielich gorzkiej męki, od Ojca Twojego ręki. Byś dopełnić raczył. 38. Wiatr w przelocie 1. Wiatr w przelocie skonał chyŝy, przeniknęła ziemię groza. KrzyŜ na skale, a pod krzyŝem stała Matka boleściwa. śadnych słów ni Ŝadnych głosów, krew z korony BoŜej spływa. Wobec ziemi i niebiosów stała Matka boleściwa. 2. Na konania patrząc bóle, rany, pręgi od powroza, Na łzy Ŝalu, cierń na czole, stała Matka boleściwa. Konająca od współmęki, przyjmująca śmierć za Ŝywa, Cierń i gwoździe BoŜej ręki; stała Matka boleściwa. 3. Jak ramiona szybkim strzałem, deszczem łzy wylewa brzoza, Z takim sercem przebolałem stabat Mater Dolorosa. Czując męki w piersi wzdętej, jak się Ŝycie w łzy rozpływa, Łza przepala w uśmiech święty, stała Matka Boleściwa. Jak świat wielki opuszczona, gdy Ją zdjęła Ŝycia zgroza, PrzeraŜona, Ŝe Bóg kona, stabat Mater Dolorosa. 39. Witam Cię witam 1. Witam Cię witam Przenajświętsze Ciało, Któreś na KrzyŜu sromotnie wisiało! Za nasze winy, Synu jedyny. Ojca wiecznego, Boga prawego męki te znosiłeś. 2. Dajem Ci pokłon, Bogu prawdziwemu, W tym Sakramencie dziwnie zakrytemu; śebrzem litości i Twej miłości, Byś gniew swój srogi, o Jezu drogi Pohamować raczył. 3. Zmiłuj się zmiłuj nad nami grzesznymi, Nie racz pogardzać prośbami naszymi; Zgrom hardych siły, daj pokój miły, Wyniszcz złe rady, wykorzeń zdrady, Pośród ludu swego. 40. Witaj, krynico 1. Witaj, krynico dobra wszelakiego. Najmilsza rano Serca Pana mego. Rozpal oziębłe serce me miłością I napełnij je niebiańską słodkością. 2. SprawŜe, aŝebym w tym wygnaniu świata W Tobie zostawał przez me wszystkie lata. Serce Jezusa, włócznią otworzone, Niechaj przy śmierci w Tobie mam obronę. 3. O, rano święta, rano uwielbiona, BądźŜe na wieki od nas pochwalona, A przez wylaną dla mnie krew i wodę Daj w utrapieniu pomoc i ochłodę. 4. Krwią Swoją wzmacniaj siły zemdlonego, A wodą obmyj grzechem zmazanego; 13