Sponsor głównej nagrody dla Moto-Turysty Roku w postaci bonu na zakup towarów z oferty Sw-Motech o wartości 300 zł.

Transkrypt

1 Sponsor głównej nagrody dla Moto-Turysty Roku w postaci bonu na zakup towarów z oferty Sw-Motech o wartości 300 zł. Relacja nadesłana do publikacji w sezonie 2011 ( ) 011 / 2011 / Turystyczne wojaże NR RELACJI Paweł (MT 054) AUTOR Gmina Kwilcz TYTUŁ DATA WYPRAWY W niedzielę 8-go maja, jak co rano, zostałem obudzony przed godziną 6-tą przez naszego syna Igora. I tak miałem w zamiarze poranny wypad, więc spoko. Tym razem postanowiłem objeździć nieco pobliską gminę Kwilcz. Zacząłem powiedzmy od dołu, bo przez Pniewy dojechałem do wsi Zamorze, skąd prowadzi szutrowa droga do wsi Chudobczyce. Tam na skraju wsi stoi dwór, który na początku XX wieku zaprojektował architekt poznański Roger Stawiński. Zarówno ten obiekt jak i cały park wraz z folwarkiem stanowi własność Fundacji Pomocy Wzajemnej Barka. Nad jeziorem Lubosz Wielki trafiłem na interesujący ośrodek wypoczynkowy. 1 / 6

2 Kolejnym punktem była miejscowość Lubosz, zlokalizowana przy drodze krajowej nr 24. W sąsiedztwie tamtejszego kościoła położony jest zespół dworsko folwarczny z przełomu XIX i XX wieku. Niestety obecnie stanowi własność prywatną i można zapomnieć o zwiedzaniu czy chociaż spaceru wokół obiektu. Z Lubosza, początkowo asfaltem a potem już szutrem, udałem się w kierunku wsi Wituchowo. Po drodze zaliczyłem długą na kilometr aleję kasztanowców. W samej wsi znajduje się zespół folwarczno pałacowy, który niestety także można obejrzeć jedynie z zewnątrz. Ciekawostką jest to, że część z budynków wzniesiona jest z łamanych kamieni polnych. Przez Kubowo i Starą Dąbrowę dotarłem do wsi Miłostowo. Zaciekawiony nazwą pojechałem szuterkiem w kierunku wsi Linie, ale niestety nie trafiłem na miejscowość o nazwie Algier. Miłostowo jest wsią o najstarszej metryce w gminie Kwilcz pierwsze wzmianki pochodzą z dokumentów z 1218 roku gdzie na mocy dokumentu biskupa Radwana i księcia Mieszka Starego dziesięcina z Miłostowa płacona była kościołowi i szpitalowi św. Michała w Poznaniu. 2 / 6

3 Kawałek za Miłostowem skręciłem w las i gruntówkami dotarłem do Mechnacza a następnie drogą krajową nr 24 do Prusimia. Prusim leży nad dwoma jeziorami Kuchennym i Młyńskim. Tamtejszy zespół dworki został zaadaptowany na ośrodek konferencyjno wypoczynkowy. Przez Kurnatowice wjechałem do Kwilcza. Znajduje się tam, podobnie jak na terenie całej gminy, zespół dworsko folwarczny stanowiący własność prywatną. Kiedyś, za czasów ogólniaka, miałem okazję być wewnątrz, ale pamięć jest niestety zawodna 3 / 6

4 Na wschód od Kwilcza znajduje się wieś Orzeszkowo. Zainteresowałem się tam cmentarzem kalwińskim. W XVII wieku Orzeszkowo było znaczącymw Wielkopolsce ośrodkiem kalwinów. W latach pastorem w Orzeszkowie był działacz patriotyczny Jan Wilhelm Kassyusz. Jego nagrobek jest najokazalszym na tamtejszym cmentarzu. 4 / 6

5 Polami skierowałem się do wsi Mościejewo. Po drodze trafiłem na żurawie, chyba. Dwa ptaki spacerujące po polu dały się sfotografować a z uwagi na niesamowite dźwięki komunikacyjne, nie mogłem sobie odmówić nakręcenia krótkiego filmiku. Z Mościejewa asfalcikiem dojechałem do Niemierzewa a stamtąd lasem na Białokosz, który leży już poza gminą Kwilcz. Z Białokosza przez Gnuszyn trafiłęm do Nojewa, gdzie znajdują się ceglane wiadukty kolejowe. W tym miejscu zaczyna się historia będąca końcem mojej niedzielnej podróży. Z Nojewa chciałem zapodać lasami do wsi Binino i potem do domu. Po wjeździe w las postanowiłem sprawdzić na mapie czy podążam w dobrym kierunku. No i w tym momencie strzeliła mi linka sprzęgła. Podjąłem rozpaczliwą próbę jej skręcenia, aby tylko ruszyć, ale bez skutku. Cóż, ustawiłem sprzęta w kierunku domu, odpaliłem, podkręciłem gaz i bez sprzęgła wbiłem pierwszy bieg. Udało się! Po drodze miałem jedynie dwa podporządkowania i przejazd kolejowy. Na szczęście bez przeszkód, i sprzęgła, dotarłem do garażu. Dobrze, że skrzynie biegów w motocyklach cechują się sekwencyjnością. Uff 5 / 6

6 Wyjazd sympatyczny. Ciekawa okolica, piękne jeziorka i szutrowe drogi, które po wiosennych roztopach będą moim celem w celu zgnojenia siebie i motocykla. Szkoda tylko, że większość ciekawych zabytków stanowi własność prywatną. Niestety zapomniałem wjechać do wsi Rozbitek, gdzie znajduje się piękny pałac aktualnie własność Jana A.P. Kaczmarka. 6 / 6