Fitosocjologiczna charakterystyka leœnych siedlisk przyrodniczych Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000 w Nadleœnictwie

Transkrypt

1 15 Leœne-siedliska-przyrodnicze-ESE-Natura-2000-w-Nadleœnictwie-Oleœnica-Œl¹ska 15 Fitosocjologiczna charakterystyka leœnych siedlisk przyrodniczych Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000 w Nadleœnictwie Oleœnica Œl¹ska Phytosociological characteristics of the forest habitats of European Ecological Natura 2000 Network in Oleœnica Œl¹ska Forest Inspectorate ZYGMUNT K CKI, EWA STEFAÑSKA-KRZACZEK* Z. K¹cki, E. Stefañska-Krzaczek, Zak³ad Bioró norodnoœci i Ochrony Szaty Roœlinnej, Instytut Biologii Roœlin Uniwersytetu Wroc³awskiego, ul. Kanonia 6/8, Wroc³aw; kackiz@biol.uni.wroc.pl; stefla@biol.uni.wroc.pl* ABSTRACT: This work presents characteristics of plant communities identified as forest habitats of European Ecological Natura 2000 Network in Oleœnica Œl¹ska Forest Inspectorate. A fieldwork was carried out on the total area of ha, which was pointed out as probable Natura 2000 forest habitats on the basis of the species composition of stands and forest habitat type. Data was collected in accordance with the Braun-Blanquet method in selected forest subsections. 121 relevés were used in the analysis. The fieldwork confirmed Natura 2000 habitats on the area of ha. Finally, they represent 6.7% of the forest inspectorate area. The habitats in a good condition were found on the area of ha (16.7%) and the degenerated habitats on the area of ha (83.3%). 6 forest habitats represented by 7 forest associations were identified: Vaccinio uliginosi-pinetum (91D0-2), Molinio caeruleae-quercetum roboris (9190), Calamagrostio arundinaceae- Quercetum petraeae (9190), Fraxino-Alnetum (91E0-3), Ficario-Ulmetum minoris (91F0), Galio sylvatici-carpinetum betuli (9170-1), Luzulo pilosae-fagetum (9110-1). The area of elm-ash forests was the largest and the area of Scotch pine bog forest was the smallest. Among the other habitats the area of beech forests was also significant. KEY WORDS: European Ecological Natura 2000 Network, forest habitats, community structure, protected species, rare species K CKI Z., STEFAÑSKA-KRZACZEK E Phytosociological characteristics of the forest habitats of European Ecological Natura 2000 Network in Oleœnica Œl¹ska Forest Inspectorate. Acta Botanica Silesiaca 4:

2 16 Zygmunt-K¹cki,-Ewa-Stefañska-Krzaczek 16 Wstêp Wiedza na temat przyrodniczych walorów poszczególnych regionów Polski jest wci¹ niepe³na. Wynika to, z jednej strony, z wybiórczoœci badañ, z drugiej natomiast z ci¹g³ej dezaktualizacji danych geobotanicznych (Olaczek 2007). Z tego wzglêdu wszelkie opracowania i doniesienia na temat flor czy roœlinnoœci w regionach Polski maj¹ du e znaczenie dla budowania systemu dokumentacji przyrodniczej i mog¹ byæ w przysz³oœci podstaw¹ do syntez naukowych. Prowadzona w latach powszechna inwentaryzacja siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory na gruntach Lasów Pañstwowych by³a wa nym przedsiêwziêciem przyczyniaj¹cym siê do poszerzenia wiedzy o cennych obiektach przyrodniczych Polski i doskonalenia metod ich ochrony. Poznanie rozmieszczenia siedlisk przyrodniczych poza obszarami Europejskiej Ekologicznej Sieci Natura 2000 mo e mieæ wa ne znaczenie praktyczne dla ich ochrony, poniewa mo e daæ w przysz³oœci mo liwoœæ oceny funkcjonowania Natura 2000 jako spójnej sieci (Kiczyñska, Weigle 2003). Celem niniejszej pracy jest charakterystyka zbiorowisk leœnych Nadleœnictwa Oleœnica Œl¹ska, które reprezentuj¹ siedliska przyrodnicze Europejskiej Ekologicznej Sieci Natura 2000 oraz ocena stanu zachowania zbiorowisk bêd¹cych pod sta³¹ presj¹ cz³owieka. 1. Charakterystyka terenu badañ Nadleœnictwo Oleœnica Œl¹ska zajmuje powierzchniê ,52 ha. Na grunty Lasów Pañstwowych przypada tu ,36 ha, z czego 97,6% zajmuje powierzchnia leœna ( wydzielenia), a jedynie 2,4% powierzchnia nieleœna (898 wydzieleñ dane z bazy nadleœnictwa). W sk³ad nadleœnictwa wchodz¹ 4 obrêby leœne z 22 leœnictwami (Mapy Przegl¹dowe 2003): Obrêb Grochowo (Leœnictwo Budczyce, Grochowo, Zalesie, Zamek Myœliwski, Bartków, Malerzów), Obrêb Twardogóra (Strzelce, Miodary, Sosnówka, D¹browa, Soko³owice, Ligota Polska, Ostrowina), Obrêb Goszcz (Dro êcin, Goszcz, Twardogóra, Gola Wielka, Che³stów) i Obrêb Oleœnica (Zbytowa, K¹tna, Nieciszów, Szczodre). Granice terenu badañ przedstawia ryc. 1. Zgodnie z podzia³em fizyczno geograficznym Polski (Kondracki 2000), czêœæ po³udniowa nadleœnictwa nale y do mezoregionu Równiny Oleœnickiej, natomiast czêœæ pó³nocna le y w zasiêgu Wzgórz Trzebnickich, Wzgórz Twardogórskich, a czêœciowo równie Kotliny Milickiej. Wzgórza Trzebnickie i Twardogórskie stanowi¹ morenê czo³ow¹ znacz¹c¹ maksymalny zasiêg zlodowacenia Warty, natomiast Równina Oleœnicka i Kotlina Milicka to równiny akumulacji glacjalnej i wodnolodowcowej, na których najistotniejszym czynnikiem denudacyjnym by³y

3 17 Le ne-siedliska-przyrodnicze-ese-natura-2000-w-nadle nictwie-ole nica- l¹ska 17 Ryc. 1. Po³o enie Nadle nictwa Ole nica l¹ska Fig. 1. Location of Ole nica l¹ska Inspectorate procesy peryglacjalne ( urawek 2005). Obszar Równiny Ole nickiej oraz Wzgórz Trzebnickich zajmuj¹ gleby brunatne i p³owe, natomiast na terenie Kotliny Milickiej i Wzgórz Twardogórskich dominuj¹ suche i ubogie gleby rdzawe oraz bielicowe (Bogda i in. 2005). Roczna suma opadów dla Nadle nictwa Ole nica l¹ska wynosi mm, w pó³roczu ciep³ym (od kwietnia do wrze nia) mm, a w pó³roczu ch³odnym (od pa dziernika do marca) mm. Teren znajduje siê w regionie o opadach bardzo niskich (Bac-Bronowicz 1997). rednia temperatura roczna wynosi od 8 do 8,5 C, stycznia od -2,5 do -1,5 C, kwietnia od 7,5 do 8 C, lipca od 17,5 do 18 C, a pa dziernika od 8,5 do 9 C (Piasecki 1997). Przewa aj¹

4 18 Zygmunt-K¹cki,-Ewa-Stefañska-Krzaczek 18 wiatry z kierunku zachodniego (17 20% w roku), drugorzêdne s¹ wiatry po³udniowo-zachodnie (16 20%). Œrednia roczna prêdkoœæ wiatru wynosi 3 3,5 m/s (Lorenz 1997). Teren badañ nale y w ca³oœci do zlewiska Morza Ba³tyckiego i znajduje siê w obszarze o bogatej sieci wodnej. Najwa niejsze rzeki to: Widawa, Dobra, Smolna, Oleœnica, Oleœniczka, Boguszycki Potok i Pr¹dnia (Pawlak, Pawlak 1997). W Nadleœnictwie Oleœnica Œl¹ska znaczn¹ powierzchniê w œrodkowej i po³udniowej czêœci nale ¹cej do mezoregionu Równiny Oleœnickiej zajmuj¹ grunty orne, mniejsze znaczenie maj¹ wystêpuj¹ce w dolinach rzecznych i wzd³u cieków u ytki zielone. Zbiorowiska leœne w tej czêœci nadleœnictwa zajmuj¹ stosunkowo niewielk¹ powierzchniê w dolinach: Widawy, Oleœnicy, Dobrej oraz Boguszyckiego Potoku. W czêœci pó³nocnej nadleœnictwa znajduj¹cej siê w mezoregionie Wzgórz Trzebnickich, Wzgórz Twardogórskich i Kotliny Milickiej dominuj¹ zbiorowiska leœne, a grunty orne i u ytki zielone maj¹ znacznie mniejszy udzia³ powierzchniowy. Najwa niejszymi typami siedliskowymi lasu w Nadleœnictwie Oleœnica Œl¹ska s¹: bór œwie y (Bœw), bór mieszany œwie y (BMœw), las mieszany œwie y (LMœw), las œwie y (Lœw) i las wilgotny (Lw; Pawlak 1997b). Gatunkiem panuj¹cym jest sosna zwyczajna, inne gatunki o znaczeniu gospodarczym to d¹b szypu³kowy oraz olsza czarna (Pawlak 1997a). 2. Materia³ i metody Inwentaryzacjê siedlisk przyrodniczych Nadleœnictwa Oleœnica Œl¹ska przeprowadzono zgodnie z wytycznymi opracowanymi na potrzeby Lasów Pañstwowych (Metodyka inwentaryzacji 2007). Badania terenowe prowadzono na ³¹cznej powierzchni 4 262,67 ha, która zosta³a wyznaczona jako potencjalny obszar wystêpowania siedlisk Natura 2000 w oparciu o analizê struktury drzewostanów i danych siedliskowych zgromadzonych w bazie SILP. W terenie, w sezonie wegetacyjnym 2007 roku wykonywano zdjêcia fitosocjologiczne w wybranych wydzieleniach leœnych. Na ca³ej powierzchni siedliska przyrodniczego notowano gatunki chronione oraz rzadkie w regionie. W zdjêciach fitosocjologicznych do oceny iloœciowoœci gatunków we wszystkich warstwach (A1, A2, A3 warstwy drzew, B warstwa krzewów, C runo, D warstwa mszysta) stosowano skalê 7-stopniow¹ (Paw³owski 1972). Do analiz wykorzystano 121 zdjêæ fitosocjologicznych, które zarchiwizowano w bazie danych TURBOVEG (Hennekens, Schaminee 2001). Zdjêcia fitosocjologiczne poddano klasyfikacji dziel¹cej na podstawie gatunków wyró niaj¹cych. Analizê wykonano w programie TWINSPAN zintegrowanym z programem JUICE (Tichý 2002). W wykorzystanej metodzie gatunki wyró niaj¹ce oznaczaj¹ grupê gatunków osi¹gaj¹cych wysok¹ frekwencjê po

5 19 Leœne-siedliska-przyrodnicze-ESE-Natura-2000-w-Nadleœnictwie-Oleœnica-Œl¹ska 19 jednej ze stron tworz¹cego siê dichotomicznego podzia³u. Kolejne podzia³y dokonywane s¹ na podstawie porz¹dkowania danych metod¹ wzajemnego uœredniania Hilla (Brzeziecki 1984; Nienartowicz i in. 1993). Informacje o glebach podano zgodnie z danymi z bazy SILP udostêpnionymi przez Nadleœnictwo Oleœnica Œl¹ska. Stanowiska interesuj¹cych gatunków roœlin odniesiono do wydzieleñ leœnych zgodnie z mapami przegl¹dowymi poszczególnych obrêbów leœnych (2003). W tabelach u yto nastêpuj¹cych skrótów oznaczaj¹cych poszczególne leœnictwa: Bar Bartków, Che Che³stów, D¹b D¹browa, Dro Dro êcin, Gol Gola Wielka, Gos Goszcz, Gro Grochowo, K¹t K¹tna, Lig Ligota Polska, Mal Malerzów, Mio Miodary, Sok Soko³owice, Str Strzelce, Szc Szczodre, Twa Twardogóra, Zam Zamek Myœliwski, Zby Zbytowa. Objaœnienia skrótów gleb s¹ nastêpuj¹ce: CZ czarne ziemie, MR gleby murszowate, RD gleby rdzawe, MD mady rzeczne, G gleby gruntowoglejowe, OG gleby opadowoglejowe, BR gleby brunatne, T gleby torfowe, Blw gleby bielicowe w³aœciwe. Szczegó³owa mapa rozmieszczenia siedlisk przyrodniczych znajduje siê w siedzibie Nadleœnictwa Oleœnica Œl¹ska. Status interesuj¹cych gatunków stwierdzonych w wyró nionych siedliskach przyrodniczych podano na podstawie opracowañ: K¹ckiego i in. (2003), Zaj¹c (1996) oraz Rozporz¹dzenia Ministra Œrodowiska (2004). Nazwy gatunków podano wed³ug opracowania Mirka i in. (2002). Stan fitocenoz oceniano w trzech kategoriach zgodnych z Metodyk¹ Inwentaryzacji (2007): A zbiorowisko z drzewostanem dojrza³ym o odpowiednim sk³adzie, z drzewami starymi i grubymi, odpowiednia kompozycja gatunkowa bez gatunków obcych, zachowane warunki siedliskowe; B drzewostan dojrzewaj¹cy (III V klasa wieku) o odpowiednim sk³adzie lub do 5% gatunków obcych w zbiorowisku, zachowane warunki siedliskowe; C drzewostan m³odociany lub o zmienionym sk³adzie, powy ej 5% gatunków obcych w zbiorowisku, uproszczony sk³ad gatunkowy, zniekszta³cone warunki siedliskowe. 3. Wyniki Wyszukanie wstêpne wskaza³o 4 262,67 ha jako potencjalne siedliska Natura 2000, co stanowi³o 16% powierzchni leœnej nadleœnictwa. Weryfikacja terenowa ograniczy³a powierzchniê siedlisk przyrodniczych do 1 761,4 ha, co stanowi 6,7% powierzchni leœnej w badanym nadleœnictwie. Siedliska w stanie A zajmowa³y ³¹cznie 293,7 ha (16,7%), a siedliska zniekszta³cone (B+C) 1 467,7 ha (83,3%). Wœród siedlisk zniekszta³conych czêœciej notowano stan B (56,2%; tab. 1). Zidentyfikowano w badanym terenie 6 leœnych siedlisk przyrodniczych Natura 2000 reprezentowanych przez 7 zespo³ów leœnych o nastêpuj¹cej przynale noœci fitosocjologicznej:

6 20 Zygmunt-K¹cki,-Ewa-Stefañska-Krzaczek 20 Klasa Vaccinio-Piceetea Br.-Bl Cladonio-Vaccinietalia Kiell.-Lund 1967 Dicrano-Pinion Libb Piceo-Vaccinienion uliginosi Seibert in Oberd Vaccinio uliginosi-pinetum Kleist 1929 bór bagienny (91D0-2) Klasa Quercetea robori-petraeae Br.-Bl. et R.Tx Quercetalia roboris R.Tx Quercion robori-petraeae Br.-Bl Molinio caeruleae-quercetum roboris (R.Tx. 1937) Scam. et Pass œrodkowoeuropejska mokra d¹browa trzêœlicowa (9190) 3. Calamagrostio arundinaceae-quercetum petraeae (Hartm. 1934) Scam. et Pass œrodkowoeuropejski acydofilny las dêbowy (9190) Klasa Querco-Fagetea Br.-Bl. et Vlieg Fagetalia sylvaticae Paw³. in Paw³., Soko³. et Wall Alno-Ulmion Br.-Bl. et R.Tx lasy ³êgowe Alnenion glutinoso-incanae Oberd Fraxino-Alnetum W. Mat ³êg jesionowo-olszowy (91E0-3) Ulmenion minoris Oberd Ficario-Ulmetum minoris (Weewers 1940) Doing 1962 ³êg wi¹zowojesionowy (91F0) Carpinion betuli Issl em. Oberd Galio sylvatici-carpinetum betuli Oberd gr¹d œrodkowoeuropejski (9170-1) Fagion sylvaticae R.Tx. et Diem Luzulo-Fagenion (Lohm. ex R.Tx. 1954) Oberd Luzulo pilosae-fagetum W. Mat. et A. Mat kwaœna buczyna ni owa (9110-1) Tab. 1. Powierzchnia siedlisk Natura 2000 z uwzglêdnieniem stanu zbiorowisk Tab. 1. Area of Natura 2000 habitats with consideration of the habitat condition Siedlisko leœne Forest habitat 91D E0-3 91F Razem (ha) Total Powierzchnia ca³kowita (ha) Total area (ha) Stan siedlisk A (ha) Habitat condition B (ha) C (ha) Zniekszta³cone ³¹cznie B+C (ha) Disturbed habitats together Zdecydowanie najwiêksz¹ powierzchniê wœród wyró nionych siedlisk przyrodniczych zajmuj¹ w nadleœnictwie ³êgi wi¹zowo-jesionowe (ryc. 2). Marginalne znaczenie maj¹ bory bagienne. Wœród pozosta³ych siedlisk wiêksz¹ powierzchniê zajmuj¹ kwaœne buczyny. Wykaz gatunków regionalnie interesuj¹cych, które zanotowano w wyró nionych siedliskach przyrodniczych Natura 2000 przedstawia tab. 2.

7 21 Leœne-siedliska-przyrodnicze-ESE-Natura-2000-w-Nadleœnictwie-Oleœnica-Œl¹ska 21 Tab. 2. Interesuj¹ce gatunki roœlin naczyniowych na terenie Nadleœnictwa Oleœnica Œl¹ska Tab. 2. Interesting plant species in Oleœnica Œl¹ska Forest Inspectorate Nazwa Status gatunku Siedlisko Lokalizacja stanowisk Name Species status Habitat Position of localities Anthericum ramosum VU Grochowo, 125g Asarum europaeum Rc 91F0 rozproszone Comarum palustre NT 91E0-3 Miodary, 123h Convallaria majalis Rc 9190, 91F0, rozproszone 1, Daphne mezereum RC 91E0-3, rozproszone Epipactis helleborine RC 9190 Dro êcin, 1b Eriophorum vaginatum NT 91D0-2 D¹browa, 5h 6c Festuca altissima LC, G 9190 Strzelce, 59b, Miodary, 103a Frangula alnus Rc 91E0-3, 91F0, rozproszone 9190, , Galanthus nivalis RC, NT 91F0 K¹tna, 126f Galium odoratum Rc 91F0 K¹tna, 121c Ligota Polska, 295b Galium rotundifolium LC, G 9190 Strzelce, 33d, 54d; Zamek Myœliwski, 208a Glyceria nemoralis NT 91E0-3 Twardogóra, 108j Hedera helix Rc 9190, 91F0, rozproszone 1, Hepatica nobilis RC Zbytowa, 189c Lathyrus montanus NT 9190 Strzelce, 33d Ledum palustre Rc, VU 91D0-2 D¹browa, 5h, 6c Lilium martagon RC, LC 9190 Strzelce, 33h Listera ovata RC 91F0 Zbytowa, 198l; K¹tna, 121c, 122a, 122b Zbytowa, 166b Lonicera periclymenum RC 9190 Strzelce, 54d Lycopodium annotinum RC, VU 91E0-3 Che³stów, 165f Lycopodium clavatum RC, VU 9190 K¹tna, 123a Menyanthes trifoliata Rc, VU 91E0-3 Soko³owice, 268c Oxycoccus palustris NT 91D0-2 D¹browa, 5h, 6c Platanthera bifolia RC, LC K¹tna, 126d Ribes nigrum Rc 91E0-3, 91F0 rozproszone Senecio rivularis NT, G 91F0 Dro êcin, 43h Viburnum opulus Rc 91F0, , rozproszone 91E0-3 Vinca minor Rc 91F0 K¹tna, 122a Viola mirabilis NT 91F0 K¹tna, 121c, 121g Objaœnienia: G gatunek górski, LC s³abo zagro ony, NT bliski zagro enia, RC chroniony ca³kowicie, Rc chroniony czêœciowo, VU nara ony Explanations: G mountain species, LC species of least concern, NT near threatened species, RC protected species, Rc partly protected species, VU vulnerable species

8 22 Zygmunt-K¹cki,-Ewa-Stefañska-Krzaczek 22 91D E0-3 91F Ryc. 2. Powierzchnia siedlisk przyrodniczych w Nadleœnictwie Oleœnica Œl¹ska Fig. 2. Area of the habitats found in Oleœnica Œl¹ska Inspectorate 3.1. Charakterystyka zbiorowisk roœlinnych Bór bagienny Vaccinio uliginosi-pinetum (91D0-2) Siedlisko to wystêpuje w badanym terenie na bardzo niewielkiej powierzchni w rezerwacie Torfowisko ko³o Grabowna, a tak e w s¹siednich wydzieleniach poza rezerwatem (Leœnictwo D¹browa, 5h, 6c). Niewielka powierzchnia (2,2 ha) oraz znaczne zmiany trofizmu i wilgotnoœci spowodowa³y, e ten typ fitocenozy jest zniekszta³cony (tab. 1, ryc. 3) i silnie zagro ony. Odnalezione p³aty wystêpuj¹ na glebach torfowych, w typie siedliskowym boru mieszanego bagiennego (BMb). Strukturê zbiorowiska przedstawia poni sze zdjêcie fitosocjologiczne wykonane poza terenem rezerwatu. Zdjêcie 117. Data: , pow. 500 m 2, zwarcie warstwy A1 20%, zwarcie warstwy A3 70%, zwarcie warstwy B 40%, pokrycie warstwy C 20%, pokrycie warstwy D 70%, Nadleœnictwo Oleœnica Œl¹ska, Leœnictwo D¹browa, wydzielenie 6c, gleba torfowa, liczba gatunków w zdjêciu 15. Drzewa i krzewy: Alnus glutinosa [C] +, Betula pubescens [C] +, Betula pubescens [A3] 4, Betula pubescens [B] 2, Frangula alnus [B] 2, Pinus sylvestris [C] 1, Pinus sylvestris [A1] 2, Quercus robur [C] +, Quercus rubra [C] +; Ch. et D.* Vacicnio uliginosi-pinetum: Oxycoccus palustris +, Ledum palustre +, Eriophorum vaginatum 1; Ch. Vaccinio-Piceetea: Vaccinium myrtillus 2; Towarzysz¹ce: Molinia caerulea +, Polytrichum commune +, Sphagnum sp. div. 3, Eriophorum angustifolium +, Carex nigra +.

9 23 Leœne-siedliska-przyrodnicze-ESE-Natura-2000-w-Nadleœnictwie-Oleœnica-Œl¹ska 23 Kwaœne d¹browy Molinio caeruleae-quercetum roboris i Calamagrostio arundinaceae-quercetum petraeae (9190) Kwaœne d¹browy na terenie nadleœnictwa wystêpuj¹ w leœnictwach: Bartków, Che³stów, D¹browa, Dro êcin, Gola Wielka, Grochowo, K¹tna, Ligota Polska, Miodary, Ostrowina, Strzelce, Zamek Myœliwski i Zbytowa. Najwiêksze znaczenie powierzchniowe maj¹ w leœnictwach: Strzelce i Zamek Myœliwski. Sumarycznie zajmuj¹ powierzchniê 214,2 ha. Fitocenozy w stanie A zajmuj¹ powierzchniê 25,28 ha (11,8%), zniekszta³cone 188,96 ha (88,2%; tab. 1, ryc. 3). Na badanym terenie kwaœne d¹browy notowano prawie wy³¹cznie na glebach rdzawych, sporadycznie na czarnych ziemiach i glebach gruntowoglejowych. Zbiorowiska te zwi¹zane s¹ z siedliskami lasu mieszanego œwie ego (LMœw), rzadziej lasu œwie ego (Lœw), lasu wilgotnego (Lw) i boru mieszanego œwie ego (BMœw). 91D E0-3 91F Ryc. 3. Stan siedlisk przyrodniczych w Nadleœnictwie Oleœnica Œl¹ska Fig. 3. Condition of the Natura 2000 habitats in Oleœnica Œl¹ska Forest Inspectorate Górne piêtro drzewostanu budowane jest przez dêby Quercus petraea i Q. robur, a tak e sosnê Pinus sylvestris (tab. 3). Zwarcie warstwy wynosi od 50 do 90% (œr. 73%). Ni sze piêtro nie wystêpuje lub jest s³abo zaznaczone, buduj¹ je najczêœciej dêby Q. petraea i Q. robur. Podszyt zwykle wystêpuje, jego zwarcie wynosi od 1 do 60% (œr. 22%). Najwa niejsz¹ rolê odgrywa w tej warstwie Sorbus aucuparia (IV) oraz Frangula alnus (III). Warstwa runa pokrywa od 20 do 100% powierzchni (œr. 66%). W runie najczêœciej i najobficiej wystêpuje Vaccinium myrtillus (V). Wysok¹ sta³oœæ ma Carex pilulifera (IV), Holcus mollis (V), Luzula pilosa (IV) i Pteridium aquilinum (IV).

10 Tab. 3. Molinio caeruleae-quercetum roboris (R.Tx. 1937) Scam. et Pass (1-7), Calamagrostio arundinaceae-quercetum petraeae (Hartm. 1934) Scam. et Pass (8-22; 9190) Numer kolejny (reléve succesive no.) Numer zdjêcia w terenie (reléve field number) Rok (year) Miesi¹c (month) Dzieñ (day) Powierchnia m 2 (area) Zwarcie warstwy (cover of) A1 [%] Zwarcie warstwy (cover of) A2 [%] Zwarcie warstwy (cover of) A3 [%] Zwarcie warstwy (cover of) B [%] Pokrycie warstwy (cover of) C [%] Pokrycie warstwy (cover of) D [%] Leœnictwo (forest district) Zby Zby Lig K¹t K¹t K¹t Che Str Str Str Zby Str Gro K¹t Lig Str Str Str Mio Zam Dro Zam Oddzia³, wydzielenie 177 l 195 j 296a 123a 118g 118b 176h 54 d 59 b 53 a 166b 34 j 83 b 184A m 33 g 33 d 52 g 103a 208a 1 b (forest subsection) f b Gleba (soil type) CZ BR RD RD RD RD RD RD OG RD P G RD RD RD RD RD RD RD P Liczba gatunków (no. of species) Warstwy/layers Sta³oœæ/constancy Drzewa i krzewy Quercus robur A V II Quercus petraea A II V Betula pendula A II Pinus sylvestris A I III Gatunki sporadyczne (sporadic species): Betula pubescens [A1] 6: +; Fagus sylvatica [A1] 9: 1 Quercus robur A II I Carpinus betulus A II I Quercus petraea A I Gatunki sporadyczne (sporadic species): Pinus sylvestris [A2] 19: 2; Picea abies [A3] 19: 3 Sorbus aucuparia B V III Frangula alnus B V II Padus serotina B IV II Carpinus betulus B II I Picea abies B I r III Fagus sylvatica B I II Betula pendula B I I Quercus petraea B r II Gatunki sporadyczne (sporadic species): Abies alba [B] 3: 1; Cornus sanguinea [B] 11: 1; Corylus avellana [B] 5: 3; Crataegus laevigata [B] 13: +; Populus tremula [B] 11: +; Padus avium [B] 11: +; Quercus robur [B] 16: 2 Sta³oœæ/constancy 24 Zygmunt-K¹cki,-Ewa-Stefañska-Krzaczek 24

11 Numer kolejny (reléve succesive no.) Frangula alnus C III II Quercus petraea C II IV Sorbus aucuparia C II IV Quercus robur C II II Padus serotina C I III Carpinus betulus C I. r II Fagus sylvatica C I II Acer pseudoplatanus C I.. r I Acer platanoides C I Betula pendula C I Pyrus communis C I Gatunki sporadyczne (sporadic species): Aesculus hippocastanum [C] 14: +; Betula pubescens [C] 9: +; Cornus sanguinea [C] 11: +; Corylus avellana [C] 5: +; Picea abies [C] 14: +; Pinus sylvestris [C] 21: +; Prunus spinosa [C] 14: +; Quercus rubra [C] 8: +; Sambucus racemosa [C] 15: +; Viburnum opulus [C]1: + D. Molinio-Quercetum Molinia caerulea C V I D. Calamagrostio-Quercetum Festuca ovina s.l. C I III Festuca altissima C I Galium rotundifolium C r I Ch. Quercetea robori-petraeae Holcus mollis C V V Carex pilulifera C III IV Hieracium sp. div. C I I Gatunki sporadyczne (sporadic species): Hieracium murorum [C] 17: +; Lathyrus montanus [C] 17: + Towarzysz¹ce Maianthemum bifolium C V I Vaccinium myrtillus C IV V Rubus sp. C IV V Luzula pilosa C IV IV Pteridium aquilinum C IV IV Lysimachia vulgaris C IV I Polygonatum multiflorum C IV Trientalis europaea C III III Dryopteris carthusiana C III.... r II Stellaria holostea C III I Anemone nemorosa C III I Melampyrum pratense C II III Viola riviniana C II III Carex pallescens C II III Moehringia trinervia C II II 25 Leœne-siedliska-przyrodnicze-ESE-Natura-2000-w-Nadleœnictwie-Oleœnica-Œl¹ska 25

12 Numer kolejny (reléve succesive no.) Deschampsia flexuosa C II II Oxalis acetosella C II II Hypericum perforatum C II I Carex acutiformis C II Juncus effusus C I II Mycelis muralis C I II Calamagrostis epigeios C I III Veronica officinalis C III Calamagrostis arundinacea C III Anthoxanthum odoratum C I III Poa nemoralis C II Impatiens parviflora C I I Deschampsia cespitosa C I I Convallaria majalis C I I Poa pratensis C I I Festuca rubra C I I Rumex acetosella C I I Carex ovalis C I I Hieracium lachenalii C I I Galeopsis tetrahit C III Luzula multiflora C II Ajuga reptans C II Festuca gigantea C I Melica nutans C I Luzula campestris C I Fragaria vesca C I Brachypodium sylvaticum C I Fallopia dumetorum C r..... I Polygonatum odoratum C I Agrostis capillaris C I Polytrichastrum y fformosum D I Gatunki sporadyczne (sporadic species): Arrhenatherum elatius [C] 17: +; Cardamine hirsuta [C] 21: +; Carex digitata [C] 13: +; Carex hirta [C] 13: +; Carex montana [C] 17: +; Carex panicea [C] 4: +; Carex sylvatica [C] 13: +; Dryopteris sp. [C] 3: +; Elymus sp. [C] 2: +; Epipactis helleborine [C] 21: +; Equisetum sylvaticum [C] 13: 1; Hedera helix [C] 4: 2; Holcus lanatus [C] 21: +; Hypericum maculatum [C] 13: +; Leontodon autumnalis [C] 21: +; Lilium martagon [C] 17: +; Lotus uliginosus [C] 21: r; Luzula luzuloides [C] 5: +; Pleurozium schreberi [D] 16: +; Pseudoscleropodium purum [D] 16: 1; Sedum maximum [C] 20: +; Solidago virgaurea [C] 15: +; Taraxacum sp. [C] 8: +; Urtica dioica [C] 19: +; Viola reichenbachiana [C] 1: Zygmunt-K¹cki,-Ewa-Stefañska-Krzaczek 26

13 27 Leœne-siedliska-przyrodnicze-ESE-Natura-2000-w-Nadleœnictwie-Oleœnica-Œl¹ska 27 Na terenie nadleœnictwa rozwijaj¹ siê dwa typy lasów nale ¹cych do kwaœnych d¹brów d¹browy trzêœlicowe siedlisk wilgotnych i d¹browy trzcinnikowe siedlisk œwie ych. D¹browy trzêœlicowe charakteryzuj¹ siê wy sz¹ ni w d¹browach trzcinnikowych sta³oœci¹ Quercus robur (V) w drzewostanie oraz Frangula alnus (V) i Sorbus aucuparia (V) w podszycie. W runie sta³ym sk³adnikiem jest Molinia caerulea (V), wy sza jest sta³oœæ Anemone nemorosa (III), Lysimachia vulgaris (III), Maianthemum bifolium (V), Polygonatum multiflorum (IV) oraz Stellaria holostea (III). D¹browy trzcinnikowe charakteryzuj¹ siê wy sz¹ ni w d¹browach trzêœlicowych sta³oœci¹ Quercus petraea (V) i Pinus sylvestris (III) w drzewostanie oraz wy sz¹ sta³oœci¹ w runie Anthoxanthum odoratum (III), Calamagrostis arundinacea (III), Calamagrostis epigeios (III) i Veronica officinalis (III). W p³atach kwaœnych d¹brów notowano od 14 do 40 gatunków (œr. 24). Zagro eniem dla kwaœnych d¹brów na badanym terenie jest wprowadzanie sosny oraz przeœwietlenie drzewostanu sprzyjaj¹ce, zw³aszcza na siedliskach œwie ych, rozwojowi Calamagrostis epigeios. Wzrost zadarnienia jest z kolei niekorzystny dla naturalnego odnawiania dêbu. êg jesionowo-olszowy Fraxino-Alnetum (91E0-3) êgi jesionowo-olszowe notowano w leœnictwach: Bartków, Che³stów, D¹browa, Dro êcin, Grochowo, K¹tna, Ligota Polska, Malerzów, Miodary, Ostrowina, Soko³owice, Szczodre, Twardogóra, i Zamek Myœliwski. Najwiêksze znaczenie powierzchniowe maj¹ w piêciu leœnictwach: Bartków, Malerzów, Soko³owice, Szczodre i Twardogóra. Sumarycznie zajmuj¹ powierzchniê 204,3 ha. Fitocenozy w stanie A zajmuj¹ powierzchniê 41,95 ha (20,5%), zniekszta³cone 162,33 ha (79,5%; tab. 1, ryc. 3). Wystêpuj¹ na czarnych ziemiach, glebach gruntowoglejowych, murszowatych oraz glebach niskotorfowiskowych, w typie siedliskowym lasu wilgotnego (Lw), olsu (Ol) i olsu jesionowego (Olj). G³ówne piêtro drzew budowane jest przez olszê Alnus glutinosa z domieszk¹ jesionu Fraxinus excelsior (tab. 4). Zwarcie warstwy wynosi od 20 do 95% (œr. 70%). Ni sze warstwy drzewostanu s¹ najczêœciej s³abo rozwiniête. Zwarcie warstwy B wynosi od 1 do 70% (œr. 29%). Tworzy j¹ g³ównie Padus avium (III). Runo pokrywa od 40 do 100% powierzchni (œr. 81%). Najczêstszymi gatunkami s¹ Carex acutiformis (IV), Deschampsia caespitosa (V), Galium palustre (IV), Impatiens noli-tangere (IV), Lysimachia vulgaris (IV), Poa trivialis (IV) i Urtica dioica (IV). Na terenie nadleœnictwa wyró niaj¹ siê dwie postacie ³êgów olszowojesionowych. Postaæ pierwsza nawi¹zuje do zbiorowisk olsowych, a zwi¹zana jest z wiêkszymi ciekami lub lokalnymi obni eniami terenu. Wyró nia j¹ wystêpowanie Fraxinus excelsior w drzewostanie (II) i podszycie (III) oraz Padus avium (IV) i Frangula alnus (III) w podszycie. Wœród roœlin runa

14 Tab. 4. Fraxino-Alnetum W. Mat (91E0-3) Numer kolejny (reléve succesive no.) Numer zdjêcia w terenie Rok (year) 2007 Miesi¹c (month) Dzieñ (day) Powierchnia m 2 (area) Zwarcie warstwy (cover of) A1 [%] Zwarcie warstwy (cover of) A2 [%] Zwarcie warstwy (cover of) A3 [%] Zwarcie warstwy (cover of) B [%] Pokrycie warstwy (cover of) C [%] Warstwy/layers Leœnictwo (forest district) D¹b Kat Kat Kat Kat Lig Mio Kat Sok Sok Sok Mal Mal Twa Bar Oddzia³, wydzielenie 65a 121i 133b 184b 142a 256b 123h 137d 214m 215c 268c 139k 106h 108j 232b Gleba (soil type) RD CZ MD CZ T MR CZ G G T MR T Liczba gatunków (no. of species) Drzewa i krzewy Alnus glutinosa A V Fraxinus excelsior A II Betula pubescens A I Gatunki sporadyczne (sporadic species): Carpinus betulus [A1] 1: 1; Quercus robur [A1] 5: 1; Alnus glutinosa A III Fraxinus excelsior A I Gatunki sporadyczne (sporadic species): Betula pubescens [A2] 4: +; Alnus glutinosa [A3] 1: 4; Betula pubescens [A3] 1: +; Carpinus betulus [A3] 1: 2 Alnus glutinosa B III Padus avium B III Fraxinus excelsior B II Picea abies B II Frangula alnus B II Carpinus betulus B I Fagus sylvatica B I Corylus avellana B I Ribes nigrum B I Gatunki sporadyczne (sporadic species): Acer platanoides [B] 1: +; Acer pseudoplatanus [B] 6: +; Betula pubescens [B] 11: +; Cornus sanguinea [B] 2: +; Daphne Alnus glutinosa C III Fraxinus excelsior C II Padus avium C II Sta³oœæ/constancy 28 Zygmunt-K¹cki,-Ewa-Stefañska-Krzaczek 28

15 Numer kolejny (reléve succesive no.) Viburnum opulus C II Picea abies C I Quercus robur C I Ulmus minor C I Acer platanoides C I Acer pseudoplatanus C I Corylus avellana C I Frangula alnus C I Sorbus aucuparia C I Daphne mezereum C I Gatunki sporadyczne (sporadic species): Betula pubescens [C] 5: +; Carpinus betulus [C] 15: +; Crataegus sp. [C] 7: +; Euonymus europaeus [C] 4: +; Fagus sylvatica Ch*D. Fraxino-Alnetum Circaea alpina* C II Galium palustre C IV Lysimachia vulgaris C IV Carex acutiformis C IV Cirsium oleraceum C III Lycopus europaeus C III Carex elongata C III Caltha palustris C III Cardamine amara C III Iris pseudacorus C II Viola palustris C II Geum rivale C II Filipendula ulmaria C II Mentha aquatica C II Myosotis palustris C II Peucedanum palustre C II Solanum dulcamara C II Athyrium filix-femina C II Scutellaria galericulata C II Thelypteris palustris C II Stachys palustris C II Phalaris arundinacea C I Stellaria uliginosa C I Senecio rivularis C I Crepis paludosa C I 29 Leœne-siedliska-przyrodnicze-ESE-Natura-2000-w-Nadleœnictwie-Oleœnica-Œl¹ska 29

16 Numer kolejny (reléve succesive no.) Glyceria nemoralis C I Ch. Alno-Padion Festuca gigantea C III Circaea lutetiana C III Carex remota C III Stachys sylvatica C II Ficaria verna C II Stellaria nemorum C II Chrysosplenium alternifolium C II Rumex sanguineus C I Ribes spicatum C I Rubus caesius C I Lamium maculatum C I Ch. Fagetalia Impatiens noli-tangere C IV Brachypodium sylvaticum C III Ranunculus auricomus C II Galeobdolon luteum C II Anemone nemorosa C II Aegopodium podagraria C II Stellaria holostea C I Paris quadrifolia C I Scrophularia nodosa C I Carex sylvatica C I Mercurialis perennis C I Viola riviniana C I Dryopteris filix-mas C I Gatunki sporadyczne (sporadic species): Epilobium montanum [C] 14: +; Galium odoratum [C] 1: + Milium effusum [C] 4: +; Melica uniflora [C] 15: + Towarzysz¹ce Deschampsia cespitosa C V Poa trivialis C IV Urtica dioica C IV Ranunculus repens C III Oxalis acetosella C III Rubus idaeus C III Dryopteris carthusiana C III Juncus effusus C III Lychnis flos-cuculi C II 30 Zygmunt-K¹cki,-Ewa-Stefañska-Krzaczek 30

17 Numer kolejny (reléve succesive no.) Impatiens parviflora C II Geum urbanum C II Geranium robertianum C II Lysimachia nummularia C II Galium aparine C II Solidago gigantea C II Rubus sp. C II Ajuga reptans C II Humulus lupulus C II Moehringia trinervia C I Calamagrostis epigeios C r I Glyceria fluitans C I Equisetum sylvaticum C I Galeopsis tetrahit C I Rumex acetosa C I Cardamine flexuosa C I Lythrum salicaria C I Bidens frondosa C I Eupatorium cannabinum C I Cerastium macrocarpum C r I Mentha arvensis C I Equisetum pratense C I Valeriana dioica C I Symphytum officinale C I Sphagnum sp. div. D I Equisetum fluviatile C r I Carex paniculata C I Gatunki sporadyczne (sporadic species): Angelica sylvestris [C] 9: +; Anthoxanthum odoratum [C] 10: +; Anthriscus sylvestris [C] 4: +; Cardamine pratensis [C] 15: Leœne-siedliska-przyrodnicze-ESE-Natura-2000-w-Nadleœnictwie-Oleœnica-Œl¹ska 31

18 32 Zygmunt-K¹cki,-Ewa-Stefañska-Krzaczek 32 wyró niaj¹ce s¹: Caltha palustris (IV) Carex elongata (IV), Cirsium oleraceum (V), Ficaria verna (III), Filipendula ulmaria (III), Geum rivale (III), Iris pseudacorus (III), Lychnis flos-cuculi (III), Lycopus europaeus (V) oraz Peucedanum palustre (III). Druga postaæ rozwija siê w otoczeniu niewielkich strumieni Wzgórz Trzebnickich w obszarach Ÿródliskowych. Jedynie w tych p³atach wystêpuje Circaea alpina (V) gatunek charakterystyczny dla zespo³u Fraxino-Alnetum. W p³atach ³êgów jesionowo-olszowych notowano od 24 do 47 gatunków (œr. 37). êg wi¹zowo-jesionowy Ficario-Ulmetum minoris (91F0) êgi wi¹zowo-jesionowe wystêpuj¹ w leœnictwach: Dro êcin, Grochowo, K¹tna, Soko³owice, Szczodre i Zbytowa. Zdecydowanie dominuj¹ jednak w leœnictwach: K¹tna i Zbytowa oraz w leœnictwie Szczodre. Sumarycznie zajmuj¹ powierzchniê 719 ha. Fitocenozy w stanie A zajmuj¹ powierzchniê 84,67 ha (11,8%), zniekszta³cone 634,29 ha (88,2%; tab. 1, ryc. 3). Wystêpuj¹ najczêœciej na czarnych ziemiach i madach rzecznych, a rzadziej na glebach opadowoglejowych i gruntowoglejowych. Lokuj¹ siê w typie siedliskowym lasu wilgotnego (Lw) i lasu ³êgowego (L³). Górne piêtro drzewostanu buduje jesion Fraxinus excelsior i d¹b Quercus robur (tab. 5). Znacznie rzadziej pojawia siê najwa niejszy gatunek wskaÿnikowy Ficario-Ulmetum Ulmus minor (I). Zwarcie warstwy wynosi od 20 do 85% (œr. 67%). Ni sze piêtra drzewostanu tworzy g³ównie jesion Fraxinus excelsior i olsza Alnus glutinosa. Warstwa B wystêpuje we wszystkich p³atach, jej zwarcie wynosi od 1 do 90% (œr. 49%). Istotne znaczenie w tej warstwie ma Padus avium (V) i Corylus avellana (IV). Runo pokrywa od 20 do 100% powierzchni p³atów (œr. 84%). Z najwiêksz¹ sta³oœci¹ wystêpuj¹ w tej warstwie: Aegopodium podagraria (IV), Anemone nemorosa (IV), Brachypodium sylvaticum (IV), Deschampsia caespitosa (IV), Ficaria verna (IV), Geum urbanum (IV), Galium aparine (V), Glechoma hederacea (IV), Impatiens noli-tangere (IV), Impatiens parviflora (IV), Moehringia trinervia (IV), Solidago gigantea (IV), Stachys sylvatica (IV) i Urtica dioica (IV). W p³atach ³êgów wi¹zowo-jesionowych notowano od 21 do 54 gatunków (œr. 35). Gr¹d œrodkowoeuropejski Galio sylvatici-carpinetum betuli (9170-1) yzne lasy gr¹dowe na terenie nadleœnictwa wystêpuj¹ doœæ rzadko. Stwierdzone zosta³y w leœnictwach: Goszcz, Grochowo, K¹tna, Ligota Polska, Malerzów, Szczodre i Zbytowa. Najwiêksz¹ powierzchniê zajmuj¹ w leœnictwach: K¹tna, Szczodre i Zbytowa. Sumarycznie zajmuj¹ powierzchniê 279,6 ha. Fitocenozy w stanie A zajmuj¹ powierzchniê 21,05 ha (7,5%), zniekszta³cone Po tej stronie tab. 5 i 6

19 33 Leœne-siedliska-przyrodnicze-ESE-Natura-2000-w-Nadleœnictwie-Oleœnica-Œl¹ska ,58 ha (92,5%; tab. 1, ryc. 3). P³aty gr¹dów notowano na glebach brunatnych, czarnych ziemiach, rzadziej na glebach rdzawych lub opadowoglejowych. Stwierdzone p³aty fitocenoz wystêpuj¹ w obrêbie siedlisk lasu œwie ego (Lœw), lasu wilgotnego (Lw) oraz rzadziej lasu mieszanego œwie ego (LMœw) i lasu mieszanego wilgotnego (LMw). Pierwsze piêtro drzewostanu buduje zazwyczaj Quercus robur, rzadko istotnym sk³adnikiem tej warstwy jest Tilia cordata (tab. 6). Czasem zaznacza siê równie znaczny udzia³ Fraxinus excelsior, a domieszkê mo e stanowiæ Carpinus betulus. Jednak w wielu p³atach d¹b dominuje w górnej warstwie drzewostanu lub jest jej jedynym sk³adnikiem. Zwarcie warstwy A1 wynosi od 40 do 90% (œr. 69%). Drugie piêtro drzew wystêpuje w zdecydowanej wiêkszoœci p³atów, jego zwarcie wynosi od 1 do 90% (œr. 49%). W niektórych p³atach tworzy g³ówne sklepienie drzewostanu. W tym piêtrze zazwyczaj dominuje Carpinus betulus (III), rzadko wystêpuje tu Tilia cordata (I) i Fraxinus excelsior (I). Warstwa B jest wykszta³cona w wiêkszoœci p³atów, jej zwarcie wynosi od 1 do 90% (œr. 41%). Najczêœciej wystêpuj¹ w niej: Carpinus betulus (III), Corylus avellana (III), Frangula alnus (III) i Padus avium (III). Runo pokrywa od 10 do 100% (œr. 66%). Najczêœciej notowano w tej warstwie: Anemone nemorosa (V), Deschampsia cespitosa (IV), Impatiens parviflora (IV), Lysimachia vulgaris (IV), Maianthemum bifolium (IV), Moehringia trinervia (IV), Polygonatum multiflorum (V) oraz Stellaria holostea (IV). W p³atach gr¹dów notowano od 18 do 47 gatunków (œr. 31). Kwaœna buczyna ni owa Luzulo pilosae-fagetum (9110-1) Ubogie buczyny ni owe zanotowano w leœnictwach: Bartków, Che³stów, D¹browa, Gola Wielka, Grochowo, Malerzów, Ligota Polska, Twardogóra, Zalesie i Zamek Myœliwski. Powierzchniowo siedliska te dominuj¹ w leœnictwach: Bartków, Che³stów i Gola Wielka. Sumarycznie zajmuj¹ powierzchniê 342,1 ha. Fitocenozy w stanie A zajmuj¹ powierzchniê 120,74 ha (35,3%), zniekszta³cone 221,34 ha (64,7%; tab. 1, ryc. 3). Wystêpowanie buczyn jest wyraÿnie zwi¹zane ze zró nicowan¹ topografi¹ terenu. W Nadleœnictwie Oleœnica Œl¹ska kwaœne buczyny zwi¹zane s¹ z glebami rdzawymi lub rzadziej brunatnymi i sporadycznie p³owymi. Zbiorowiska te lokuj¹ siê w typie siedliskowym lasu mieszanego œwie ego (LMœw) i lasu œwie ego (Lœw). Gatunkiem panuj¹cym w górnej warstwie drzew jest Fagus sylvatica, rzadko wspó³dominantem jest Quercus petraea (tab. 7). Zwarcie górnej warstwy drzew wynosi od 60 do 90% (œr. 83%). Warstwa krzewów, jeœli wystêpuje, to jest s³abo rozwiniêta, jej zwarcie wynosi od 1 do 20%. Runo pokrywa od 15 do 80% powierzchni (œr. 30%). W warstwie tej najczêœciej notowano: Carex pallescens (IV), Carex pilulifera (IV) i Luzula pilosa (IV). W p³atach buczyn notowano od 11 do 24 gatunków (œr. 17).

20 34 Zygmunt-K¹cki,-Ewa-Stefañska-Krzaczek 34 Tab. 7. Luzulo pilosae-fagetum W. Mat. et A. Mat (9110-1) Numer kolejny (reléve succesive no.) Numer zdjêcia w terenie (reléve field number) Rok (year) Miesi¹c (month) Dzieñ (day) Powierchnia m2 (area) Zwarcie warstwy (cover of) A1 [%] Zwarcie warstwy (cover of) A2 [%] Zwarcie warstwy (cover of) A3 [%] Zwarcie warstwy (cover of) B [%] Warstwy /layers Pokrycie warstwy (cover of) C [%] Pokrycie warstwy (cover of) D [%] Leœnictwo (forest district) D¹b D¹b Zam Gol Bar Gro Bar Mal Oddzia³, wydzielenie 64d 64g 109b 125a 177b 269a 74a 138f (forest subsection) Gleba (soil type) BR OG BR RD RD BR RD Liczba gatunków (no. of species) Drzewa i krzewy Fagus sylvatica A V Quercus petraea A II Pinus sylvestris A II Quercus robur A II Gatunki sporadyczne (sporadic species): Picea abies [A1] 4: 1; Tilia cordata [A1] 6: 1 Fagus sylvatica A II Gatunki sporadyczne (sporadic species): Picea abies [A2] 5: +; Tilia cordata [A2] 6: 2; Fagus sylvatica [A3] 1: 3 Fagus sylvatica B II Frangula alnus B II Gatunki sporadyczne (sporadic species): Acer pseudoplatanus [B] 1: +; Padus serotina [B] 1: +; Picea abies [B] 2: 2; Pinus sylvestris [B] 8: 1; Robinia pseudacacia [B] 6: +; Sambucus nigra [B] 6: 2; Sorbus aucuparia [B] 1: +; Tilia cordata [B] 6: 1; Fagus sylvatica C IV Quercus petraea C II Pinus sylvestris C II Carpinus betulus C II Fraxinus excelsior C II Padus serotina C II Sorbus aucuparia C II Gatunki sporadyczne (sporadic species): Crataegus sp. [C] 6: +; Populus tremula [C] 4: +; Robinia pseudacacia [C] 6: + D. Luzulo-Fagetum Luzula pilosa C IV Carex pilulifera C IV Ch. Querco-Fagetea Viola riviniana C III Carex digitata C II Carex remota C II Anemone nemorosa C II Melica nutans C II Sta³oœæ/constancy

21 35 Leœne-siedliska-przyrodnicze-ESE-Natura-2000-w-Nadleœnictwie-Oleœnica-Œl¹ska 35 Numer kolejny (reléve succesive no.) Towarzysz¹ce Carex pallescens C IV Vaccinium myrtillus C III Moehringia trinervia C III Calamagrostis epigeios C III Impatiens parviflora C II Maianthemum bifolium C II Dryopteris carthusiana C II Juncus effusus C r II Mycelis muralis C II Veronica officinalis C II Festuca ovina C II Deschampsia cespitosa C II Rubus sp. C II Oxalis acetosella C II Hieracium lachenalii C II Gatunki sporadyczne (sporadic species): Carex ovalis [C] 1: +; Chaerophyllum temulum [C] 6: r; Cladonia sp. [D] 8: +; Convallaria majalis [C] 6: +; Deschampsia flexuosa [C] 8: +; Galium aparine [C] 6: +; Hypericum perforatum [C] 6: +; Hypnum jutlandicum [D] 8: +; Luzula campestris [C] 1: +; Luzula multiflora [C] 8: +; Luzula pallescens [C] 7: +; Pohlia nutans [D] 8: +; Polytrichastrum formosum [D] 8: 3; Rubus idaeus [C] 3: +; Rumex acetosella [C] 8: +; Scutellaria galericulata [C] 3: +; Solidago virgaurea [C] 6: +; Trientalis europaea [C] 5: +; Urtica dioica [C] 3: +; Veronica chamaedrys [C] 7: Dyskusja Obszar Nadleœnictwa Oleœnica Œl¹ska jest zró nicowany pod wzglêdem geomorfo-logicznym, co istotnie wp³ywa na zró nicowanie roœlinnoœci leœnej. Dane na temat zbiorowisk leœnych wystêpuj¹cych w badanym terenie mo na odnaleÿæ w pracach fitosocjologicznych poœwiêconych mezoregionom Wzgórz Trzebnickich i Wzgórz Twardogórskich (Macicka, Wilczyñska 1990; Ko³a 1995; Macicka-Pawlik 2000). Kompleksy leœne wystêpuj¹ce w granicach nadleœnictwa w mezoregionie Równiny Oleœnickiej nie by³y dotychczas badane i charakteryzowane. Zasoby siedlisk przyrodniczych Natura 2000 nie odzwierciedlaj¹ pe³nego zró nicowania roœlinnoœci leœnej badanego terenu. Wynika to z dwóch przyczyn: 1) Dyrektywa Siedliskowa nie obejmuje wszystkich naturalnych typów ekosystemów leœnych; 2) fitocenoz wielu wydzieleñ leœnych nie mo na identyfikowaæ z siedliskami przyrodniczymi ze wzglêdu na skrajne przekszta³cenie ich struktury i sk³adu gatunkowego. Siedlisk Natura 2000 nie reprezentuj¹ ni owe zbiorowiska borowe na siedliskach œwie ych, które zajmuj¹ w Nadleœnictwie Oleœnica Œl¹ska doœæ znaczne powierzchnie. Jednak, wed³ug Kurowskiego i Andrzejewskiego (2007) bory sosnowe œwie e z kompletem gatunków charakterystycznych zas³uguj¹

22 36 Zygmunt-K¹cki,-Ewa-Stefañska-Krzaczek 36 na w³¹czenie do siedlisk Natura 2000, poniewa prezentuj¹ w³aœciwe naturalnym uk³adom wzorce florystyczne. S¹ to tak e przewodnie zbiorowiska leœne dla subkontynentalnych obszarów wschodniej czêœci Europy Œrodkowej (Matuszkiewicz 2001). Statusu siedliska przyrodniczego Natura 2000 nie maj¹ równie zbiorowiska olsowe, które wystêpuj¹ punktowo w badanym nadleœnictwie. Wed³ug Olaczka (2007) olsy w polskich warunkach przyrodniczych i geograficznych powinny wchodziæ w zakres siedliska okreœlonego nazw¹ lasy bagienne (91D0). Z zebranego materia³u wynika jednak, e mog¹ tak e reprezentowaæ typ siedliska ³êgów olszowo-jesionowych (91E0), z którymi czêsto wystêpuj¹ w kompleksach przestrzennych. Identyfikacja fitosocjologiczna zbiorowisk w lasach gospodarczych jest trudna ze wzglêdu na istnienie silnie zniekszta³conych postaci fitocenoz. W zwi¹zku z tym odrzucono a 59% powierzchni wyznaczonej w wyszukiwaniu wstêpnym jako potencjalne siedliska Natura Odrzucano wydzielenia, w których nie notowano gatunków wskaÿnikowych okreœlonych w metodyce, nawet jeœli mo na by³o ustaliæ potencjalne zbiorowisko naturalne. Wprawdzie fitocenozy zastêpcze odzwierciedlaj¹ specyfikê siedlisk (Markowski 1971, 1982; aska 2006), jednak wykorzystanie metody fitosocjologicznej wymusza krytyczn¹ ocenê fitocenoz ze wzglêdu na œcis³e kryteria strukturalne i florystyczne (Scamoni 1967; Paw³owski 1972; Dzwonko 2007). W efekcie przeprowadzonej waloryzacji siedliska przyrodnicze Natura 2000 w Nadleœnictwie Oleœnica Œl¹ska reprezentowane s¹ w wiêkszoœci przez fitocenozy o niewielkim, b¹dÿ œrednim stopniu zniekszta³cenia. W lasach, które pe³ni¹ funkcje gospodarcze zniekszta³cenie zbiorowisk leœnych jest nieuniknione, nawet mimo uwzglêdniania potrzeb ochrony przyrody i prób ekologizacji polskiego leœnictwa (Kapuœciñski 2006; Szwagrzyk 2007). Koniecznoœæ pozyskiwania drewna eliminuje fazê równowagi i rozpadu drzewostanu (Christensen, Emborg 1996), a ci¹g³y wp³yw cz³owieka prowadzi do upraszczania struktury i sk³adu gatunkowego, a tak e do ujednolicania roœlinnoœci leœnej (Faliñski 1966; Kuczyñska 1966; Olaczek 1972; Jakubowska-Gabara 1985, 1993; Czerwiñski 1995; aska 2006). Dochodzi do zacierania ró nic miêdzy borami, kwaœnymi buczynami i d¹browami oraz najubo szymi fitocenozami gr¹dowymi (Krotoska 1966; Kamionka 1971; Balcerkiewicz 1976; Herbich 1982; Wika 1987; Matuszkiewicz 1988; HereŸniak 1993; Brzeg i in. 2001, Danielewicz, Pawlaczyk 2004), co nierzadko utrudnia lub nawet uniemo liwia prawid³ow¹ identyfikacjê fitocenoz. W badanym nadleœnictwie zbiorowiska ³êgowe (91F0) zajmuj¹ wœród fitocenoz reprezentuj¹cych siedliska Natura 2000 najwiêksz¹ powierzchniê. Wynika to z doœæ du ej odpornoœci ³êgów na umiarkowane zaburzenia antropogeniczne, bowiem nawet pod m³odym drzewostanem notowano odpowiednie gatunki wskaÿnikowe. Jednak zaburzenia stosunków wodnych i zniekszta³cenie roœlinnoœci w wyniku u ytkowania gospodarczego ³êgów by³y w wielu przypadkach