KWARTALNIK SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO i TOWARZYSTWA MIŁOŚNIKÓW OPINOGÓRY

Transkrypt

1 ISSN Nr 2 (84) Rok 2017 KWARTALNIK SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO i TOWARZYSTWA MIŁOŚNIKÓW OPINOGÓRY Dni Kultury Chrześcijańskiej w kościołach fundacji Krasińskich na Mazowszu i na Podlasiu Dni Kultury Chrześcijańskiej w kościołach fundacji Krasińskich na Mazowszu i na Podlasiu to szereg spotkań religijno-kulturalnych. Oprócz propagowania wiedzy o rodzie Krasińskich, organizatorzy postawili sobie za cel promowanie wartości chrześcijańskich, dbanie o zachowanie dziedzictwa kulturowego, wspieranie rozwoju kulturowego oraz promocję miejsc pamięci. Ważnym celem była też integracja i łączenie wielu środowisk wokół kultury. Przez wszystkie dni można było bezpłatnie uczestniczyć w spotkaniach i koncertach. Inicjatywa połączyła we wspólnym działaniu wiele osób: księży, stowarzyszenia katolickie, ośrodki akademickie, lokalne władze, nauczycieli, dzieci oraz młodzież, którzy swój czas i energię poświęcili na wspólne uświetnienie tych dni. Uroczystości zgromadziły łącznie ponad 2500 osób. Przez wieki kolejni członkowie rodu Krasińskich byli fundatorami wielu świątyń, m.in. w Krasnem, Krasnosielcu, Węgrowie, Pałukach oraz w Opinogórze. Często też łożyli na utrzymanie kościołów, np. ciechanowskiej fary (tu także odbył się pogrzeb Marii Urszuli Krasińskiej matki Zygmunta Krasińskiego, a sam poeta przyjął wówczas sakrament bierzmowania). Związany jest również z Krasińskimi pośrednio kościół w Woli Kiełpińskiej, którego budowę rozpoczęto w 1895 r. za pieniądze otrzymane ze sprzedaży Zegrza wraz ze znajdującym się tam kościołem (który ufundował Antoni Krasiński). cd. str. 4 Fot. Wystawa Kościoły fundacj Krasińskich na Mazowszu i na Podlasiu. Jubileusz OSP w Długołęce W dniu 24 czerwca br. odbyła się uroczystość jubileuszu 25-lecia założenia jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej w Długołęce. Przybyło wielu znamienitych gości w osobach: senator RP Jan Maria Jackowski, posłowie na Sejm RP Anna Cicholska i Robert Kołakowski, podsekretarz stanu w Ministerstwie Rolnictwa Rafał Romanowski. Władze strażackie reprezentowali: prezes Zarządu Oddziału Powiatowego ZOSP RP w Ciechanowie nadbrygadier Bogdan Kołakowski, z-ca komendanta powiatowego PSP w Ciechanowie kpt. Jarosław Nowosielski. Mszę św. w intencji strażaków celebrowali: ksiądz Wacław Michalski - proboszcz parafii Pałuki, oraz ksiądz kanonik Józef Pokorski senior parafii Pałuki. Na uroczystość jubileuszową przybyli również radni powiatu ciechanowskiego Mieczysław Leszczyński i Janusz Sosnowski, oraz z-ca prezydenta m. Ciechanów Joanna Potocka-Rak a także wójt zaprzyjaźnionej gminy Krasne Michał Szczepański. Jednostki współpracujące z gminą Opinogóra i Ochotniczymi Strażami Pożarnymi reprezentowali: Bożena Podleńska dyrektor biura rejonowego PCK w Ciechanowie, insp. Zbigniew Andres z-ca komendanta powiatowego Policji w Ciechanowie, oraz Maciej Kołakowski przedstawiciel samorządu rolniczego. cd. str. 5 Fot. Wójt P. Czyżyk inauguruje obchody jubileuszu 25-lecia OSP w Długołęce

2 2 Od czerwca możliwość płatności kartą i telefonem w Urzędzie Gminy W kasie Urzędu Gminy w Opinogórze Górnej zamontowany został terminal do płatności bezgotówkowych. Podatnicy mogą płacić podatki i uiszczać zdecydowaną większość opłat za pomocą karty płatniczej lub telefonu, który posiada odpowiednią aplikację konieczny jest system płatności BLIK, który jest dostępny dla klientów kilku banków. Odbył się XX Piknik Opinogórski Gmina Opinogóra Górna przystąpiła do pilotażowego programu Krajowej Izby Rozliczeniowej oraz Ministerstwa Rozwoju i Finansów. Umowa została podpisana na okres 3 lat. Udział w programie jest dla urzędów bezpłatny. Operatorzy nie obciążają urzędów opłatami z tytułu korzystania z terminali, ani za obsługę realizowanych płatności dokonywanych w ramach programu. Również klienci urzędu, dokonujący płatności z wykorzystaniem terminala, nie ponoszą opłat za dokonanie transakcji realizowanych w ramach programu. Kartą i telefonem można płacić podatki: rolny, leśny, od nieruchomości, od środków transportowych, można uiścić opłaty, które nie wynikają z umów cywilno- -prawnych, jak opłatę skarbową, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, opłatę za zajęcie pasa drogowego, opłatę za wycinkę drzew, opłatę za zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych czy przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Rodzaj transakcji, których można dokonywać kartą bądź telefonem wynika z przepisów ustawy ordynacja podatkowa. Wyłącznie gotówką bądź przelewem należy uiszczać opłaty wynikające z umów cywilno prawnych, tzn. dotyczące dzierżawy, wieczystego użytkowania, sprzedaży mienia. Uruchomienie terminala do płatności bezgotówkowych nie eliminuje dotychczasowych możliwości w zakresie regulowania należności. Nadal wszystkie opłaty, podatki można regulować gotówką w kasie, u sołtysa jak również przelewem bankowym na konto urzędu nr Red. Wygaszanie gimnazjum ZESPÓŁ REDAKCYJNY: Zbigniew Ptasiewicz (red. nacz.) Małgorzata Bieraga - Ptasiewicz Beata Golasińska Bożena Królik Wojciech Kowalski Bożena Siemionko Adres Redakcji: Opinogóra, ul. Krasińskiego 9, Muzeum Romantyzmu Skład i druk: Drukarnia PEXET, Ciechanów, ul. Płońska 61 tel , pexet@pexet.pl Gimnazjum im. Z. Krasińskiego w Opinogórze Górnej skończyło właśnie osiemnaście lat. Społeczność szkolna udowodniła, że opinogórskie gimnazjum funkcjonowało na wysokim poziomie. Szkoła może pochwalić się wieloma osiągnięciami w turniejach sportowych, konkursach przedmiotowych i artystycznych. W bieżącym roku szkolnym nasi uczniowie osiągnęli bardzo dobre wyniki z egzaminu gimnazjalnego. Średnie wyniki szkoły są wyższe od powiatu, z języka polskiego uczniowie uzyskali najwyższy wynik spośród wszystkich publicznych gimnazjów w powiecie ciechanowskim, z matematyki natomiast zajęli drugą pozycje w powiecie. Wyższe od powiatu, województwa i kraju okazały się średnie wyniki gimnazjalistów z języka niemieckiego i rosyjskiego. Absolwentom i nauczycielom serdecznie gratulujemy! Osiemnastoletnia działalność szkoły dobiega końca. To już ostatni jubileusz pod szyldem gimnazjum. Na mocy obowiązującego prawa oświatowego placówki tego typu z dniem 1 września 2017 r. zostaną stopniowo wygaszane, co oznacza, że nie będzie rekrutacji do klas pierwszych. Gimnazjum opinogórskie uchwałą Rady Gminy Opinogóra Górna z początkiem nowego roku szkolnego zostanie włączone do ośmioletniej Szkoły Podstawowej z oddziałami gimnazjalnymi w Opinogórze Górnej. W praktyce oznacza to, że przestanie istnieć nazwa Gimnazjum im. Z. Krasińskiego, natomiast klasy II i III to ostatnie roczniki, które wygaszą gimnazjum w ośmioletniej szkole podstawowej. Dyrektorem nowej, ośmioletniej szkoły podstawowej została wyłoniona w drodze konkursu pani Teresa Kudlak - dotychczasowa dyrektor opinogórskiego gimnazjum. Dotychczasowe sześcioletnie szkoły podstawowe w Kołaczkowie i w Woli Wierzbowskiej również z dniem 1 września 2017 r. stają się ośmioletnimi szkołami podstawowymi. Pojawienie się nowej struktury szkół skutkuje wprowadzeniem nowych podstaw programowych, które zakładają, m.in. wprowadzenie w klasach I-III podstaw programowania i nauki gry w szachy jako wsparcie w nauczaniu matematyki, w klasach VII i VIII obowiązkowych zajęć z zakresu doradztwa zawodowego. Zupełnie nowe podręczniki pojawią się w klasach: I, IV i VII. Pozostałe roczniki będą pracować na książkach dotychczas obowiązujących. Podręczniki i materiały ćwiczeniowe dla szkoły podstawowej i klas gimnazjalnych będą darmowe. W szkołach 23 czerwca zabrzmiał ostatni dzwonek, dzieci i młodzież udały się na zasłużony, wakacyjny wypoczynek. Pełni energii i zapału wrócą 4 września, żeby zgłębiać tajniki wiedzy. Beata Golasińska

3 3 Nowe inwestycje samorządu gminy Zakończono przebudowę drogi gminnej w miejscowości Kołaki-Kwasy. Dzięki wykonanej przebudowie powstał odcinek długości 300 mb o nawierzchni bitumicznej wraz z rowami odwadniającymi i poboczami. Wartość inwestycji wyniosła 122 tys. zł. Została również zakończona budowa sieci wodociągowej w miejscowości Kotermań. Wykonawcą była firma państwa Młyńskich z Ciechanowa. W ramach inwestycji została wybudowana sieć wodociągowa długości ok. 180 mb. Dzięki temu zostało umożliwione podłączenie do sieci budynków mieszkalnych powstających w jej sąsiedztwie. W trakcie realizacji jest przebudowa drogi gminnej w miejscowości Pomorze oraz w Bogucinie. W Pomorzu powstanie odcinek drogi długości około 750 m, w miejscowości Bogucin odcinek prawie 1200-metrowy, obie drogi o nawierzchni bitumicznej. Na przebudowę drogi gminnej w miejscowości Bogucin w styczniu br. został złożony wniosek o dotację ze środków Urzędu Marszałkowskiego związanych z wyłączeniem z produkcji gruntów rolnych. Przyznano dotację w wysokości zł, nie więcej niż 50% wartości zadania. Wyłoniono wykonawcę przebudowy drogi gminnej Opinogóra Dolna Bacze. Planowany do wykonania jest odcinek drogi, w chwili obecnej posiadający nawierzchnię żwirową, długości około 800 m. Zostanie wykonana nawierzchnia bitumiczna, dzięki temu znacznie podniesie się komfort i bezpieczeństwo mieszkańców korzystających z tego odcinka drogi. Wykonana zostanie także cząstkowa naprawa istniejącego odcinka asfaltowego tej drogi (do drogi wojewódzkiej) oraz, w ramach tej samej umowy, włączenie drogi w miejscowości Kołaki-Morgi do drogi wojewódzkiej. W trakcie realizacji jest rozbudowa oczyszczalni ścieków w Opinogórze Górnej. W chwili obecnej istniejąca oczyszczalnia posiada przepustowość 100 m 3 /d. W celu podłączenia nowych odbiorców do sieci kanalizacyjnej z miejscowości Opinogóra Górna i Opinogóra Dolna niezbędne jest zwiększenie jej wydajności do 150 m 3 /d. Zakończenie zadania nastąpi do 31 sierpnia 2017 r. Wartość umowna robót wynosi zł. Jednocześnie z rozbudową oczyszczalni realizowana jest budowa sieci kanalizacji sanitarnej w miejscowości Opinogóra Górna (ul. Konwerskiego) i Opinogóra Dolna. Do wykonania planuje się 3,96 km sieci kanalizacyjnej. Zgodnie z podpisaną umową wartość inwestycji wynosi zł. Mieszkańcy ul. Konwerskiego oraz Opinogóry Dolnej ścieki komunalne odprowadzają do indywidualnych zbiorników bezodpływowych. Realizacja inwestycji przyczyni się do likwidacji często nieszczelnych szamb, z których ścieki nieoczyszczone przedostają się do gleb oraz do wód podziemnych. W najbliższym czasie rozpocznie się budowa odcinka sieci wodociągowej w miejscowości Pomorze do realizowanych tam budynków mieszkalnych. Wykonawcą sieci będzie Zakład Usług Wodnych dla Potrzeb Rolnictwa w Mławie. Powstanie nowy odcinek sieci o długości około 120 mb. W okresie wakacji rozpocznie się termomodernizacja budynku Szkoły Podstawowej w Woli Wierzbowskiej. W ramach zadania zostanie wykonane nowe pokrycie dachowe z blachodachówki, ocieplona będzie elewacja budynku oraz zmodernizowana instalacja centralnego ogrzewania (wyodrębnienie 2 obiegów grzewczych). Zakończenie prac planowane jest do 25 sierpnia 2017 r. W tym samym czasie będzie wykonywana wymiana okien w budynku Szkoły Podstawowej w Opinogórze Górnej. Okna w szkole są drewniane, nieszczelne, przez co powstają duże straty ciepła. Zamontowane zostaną okna z PCV o znacznie lepszym współczynniku przenikania ciepła. Roboty planuje się zakończyć do 18 sierpnia 2017 r. W styczniu br. złożony został wniosek do Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska o dotację na modernizację kotłowni w gospodarstwach domowych. Uzyskaliśmy dotację w wysokości do 75% kosztów zadania, nie więcej niż zł na jednego mieszkańca. W ramach zadania będą wymieniane istniejące piece węglowe na kotły opalane gazem lub biomasą (np. pellet). W związku z tym, że na dofinansowanie wymiany pieca zdecydowało się 6 gospodarstw domowych z terenu gminy, w tych lokalizacjach rozpoczęliśmy dostawę wnioskowanych kotłów. Zakończenie zadania planowane jest do 10 października 2017 r. Alicja Stryczniewicz Wójt Gminy podpisał z firmą MAKÓW CENTRO- BUD CENTRALA SP. z o.o. Sp. k. z Makowa Mazowieckiego umowę na usunięcie wyrobów zawierających azbest, tj. płyt cementowo-azbestowych pochodzących z posesji osób położonych na terenie gminy Opinogóra Górna. Do unieszkodliwienia jest ok. 70 ton płyt zawierających azbest. Prace potrwają do 13 października 2017 r. Obecnie firma ustala terminy działań z osobami, które na ten rok zgłosiły chęć wymiany eternitowego dachu i zakwalifikowały się do realizacji programu. Usunięcie materiałów zawierających azbest dla mieszkańców gminy jest bezpłatne. Na ten cel samorząd gminy stara się corocznie pozyskiwać środki finansowe pochodzące z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie. Jednocześnie prowadzone są zapisy na usuwanie azbestu w 2018 r. Właściciele posesji chcący usunąć płyty azbestowo-cementowe w przyszłym roku powinni złożyć w Urzędzie Gminy (pok. nr 6) informację o wyrobach zawierających azbest wraz z kopią zgłoszenia zamiaru wykonania robót budowlanych lub prawomocnym pozwoleniem na budowę. Red AZBEST SZKODZI! AZBEST SZKODZI! AZBEST SZKODZI!

4 4 Dni Kultury Chrześcijańskiej w kościołach fundacji Krasińskich na Mazowszu i na Podlasiu cd. ze str. 1 Chcąc pokazać wkład rodu Krasińskich w powstawanie i rozwój świątyń, Muzeum Romantyzmu w Opinogórze już po raz trzeci zorganizowało Dni Kultury Chrześcijańskiej w kościołach fundacji Krasińskich. Tym razem trwały one od 11 do 18 czerwca br. i objęły tereny Mazowsza oraz Podlasia, a konkretnie parafie św. Zygmunta w Opinogórze, św. Gotarda w Pałukach, św. Jana Chrzciciela w Krasnem, św. Józefa w Ciechanowie, św. Antoniego w Woli Kiełpińskiej (Zegrze) w diecezji płockiej; parafię św. Piotra z Alkantary i św. Antoniego z Padwy w Węgrowie w diecezji drohiczyńskiej oraz parafię św. Jana Kantego w Krasnosielcu w diecezji łomżyńskiej. W niedzielę 11 czerwca całość zainaugurowała msza św. w kościele pw. św. Antoniego w Woli Kiełpińskiej, podczas której homilię wygłosił ks. dr Włodzimierz Piętka. W Opinogórze zaś odbył się koncert niedzielny nr 561, podczas którego wystąpiły Grażyna Skrzeszewska-Lis (harfa), Dorota Puchnowska-Aftyka (flet), Marta Straszyńska (altówka). Kolejnego dnia uroczystości odbywały się w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Pałukach. Przed mszą św. mogliśmy wysłuchać poruszającego programu artystycznego w wykonaniu Haliny Łabonarskiej. W następnym dniu przenieśliśmy się do parafii św. Jana Kantego w Krasnosielcu. Została odprawiona msza św., a po niej dzięki montażowi słowno-muzycznemu pt. Na imię mu Człowiek, który przygotowali uczniowie i nauczyciele Gimnazjum w Krasnosielcu, zamyśliliśmy się nad tajemnicą i pięknem człowieczeństwa. 14 czerwca w Oranżerii Muzeum Romantyzmu chór Szkoły Podstawowej w Opinogórze pod kierunkiem pani Elżbiety Grzejdy zaprezentował program Chrześcijańskie oblicza miłości, w drugiej części gimnazjaliści z opinogórskiego gimnazjum pod opieką pani Małgorzaty Szlaskiej poruszyli publiczność spektaklem pt. Rabbuni, spraw abym przejrzał. Kolejna część miała miejsce w miejscowym kościele parafialnym, gdzie odbyła się msza św., a po niej koncert prof. Pawła Rocka i Konrada Lusawy. W następnym dniu o godz. 17 w opinogórskiej oranżerii prof. Wiesław Komasa i prof. Maria Fot. Kościół w Opinogórze Ludwika Gabryś w koncercie Ojczyzna, kiedy myślę zaprezentowali fragmenty z poezji i dramatów Jana Pawła II oraz muzykę Fryderyka Chopina. 16 czerwca uroczystości odbywały się w parafii pw. św. Józefa w Ciechanowie, gdzie została odprawiona msza św. W sobotę 17 czerwca przenieśliśmy się do diecezji drohiczyńskiej, a konkretnie do parafii św. Fot. Uczniowie Gimnazjum w Krasnosielcu w montażu słowno-muzycznym Na imię mu człowiek Piotra z Alkantary i św. Antoniego z Padwy w Węgrowie. Po mszy św., podczas której homilię wygłosił pochodzący z Ciechanowa ksiądz Marian Klubiński, recital Wojtka Gęsickiego sprawił, że mogliśmy, jak powiedział artysta, wylogować się na chwilę i zapomnieć o codzienności. Uroczystości zakończyły się 18 czerwca. W kościele parafialnym Podwyższenia Krzyża Świętego w Krasnem wzięliśmy udział we mszy św., a później w koncercie Rafała Grząki (akordeon) i Pauliny Łuby-Grząki (śpiew). Natomiast o godz. 18 w opinogórskiej oranżerii wspaniałym zwieńczeniem Dni był występ Jakuba Kozuba organisty z parafii przyklasztornej w Węgrowie prezentującego koncert pt. Dialog człowieka z Bogiem. W każdym z wymienionych miejsc można było zapoznać się z wystawą Kościoły fundacji Krasińskich na Mazowszu i na Podlasiu przygotowaną przez Aldonę Łyszkowską, Wojciecha Jerzego Górczyka i Alicję Wodzyńską (pracowników Muzeum Romantyzmu). Uroczystości w poszczególnych parafiach otwierała prelekcja Wojciecha Jerzego Górczyka pt. Krasińscy jako fundatorzy kościołów na Mazowszu i na Podlasiu. Zaś po mszach św. Magdalena Bral lub Leszek Nowaliński (również pracownicy Muzeum) prezentowali obraz Wilhelma Kotarbińskiego Trzy Marie u grobu Chrystusa. Honorowy patronat nad tą cenną inicjatywą objęli: wicemarszałek Senatu RP Maria Koc, marszałek Województwa Mazowieckiego Adam Struzik, marszałek Województwa Podlaskiego Jerzy Leszczyński, biskup płocki Piotr Libera, biskup drohiczyński Tadeusz Pikus oraz biskup łomżyński Janusz Stepnowski. Aldona Łyszkowska Muzeum Romantyzmu w Opinogórze Fot Homilia ks. dr. Włodzimierza Piętki Fot Występ Haliny Łabonarskiej w Pałukach

5 5 Jubileusz OSP w Długołęce cd. ze str. 1 wciągnięciem flagi państwowej na maszt, wójt Piotr Czyżyk jako gospodarz w swym okolicznościowym wystąpieniu powitał wszystkich zebranych na tej uroczystości. Z historią powstania jednostki i jej 25-letniej działalności zapoznał zebranych prezes OSP w Długołęce Zygmunt Wiśniewski. Po tym wystąpieniu dokonano dekoracji sztandaru jednostki OSP w Długołęce brązowym medalem Za zasługi dla Pożarnictwa, wręczono również odznaczenia resortowe zasłużonym członkom jednostki. Szczególne podziękowanie od wójta gminy i przewodniczącej Rady Gminy odebrał współzałożyciel jednostki i jej pierwszy prezes Jan Gożdziewski. Po ceremonii wręczenia odznaczeń głos zabierali zaproszeni goście, którzy w swych wystąpieniach podkreślali bezinteresowność i wielkie zaangażowanie w swej działalności strażaków, oraz życzyli druhom Fot. Msza św. w intencji strażaków Nie mogło również zabraknąć naszych samorządowców: Jolanty Grochowskiej ze swym zastępcą Robertem Goździewskim, wójta gminy Piotra Czyżyka i Beaty Golasińskiej sekretarz gminy. Na uroczystość przybyły również delegacje z pocztami sztandarowymi ze wszystkich gminnych jednostek OSP na czele z pocztem sztandarowym Zarządu Oddziału Gminnego, oraz poczty sztandarowe z zaprzyjaźnionych jednostek OSP z Krasnego i Zielonej. Ponadto w uroczystości wzięli udział weterani pożarnictwa, radni i sołtysi, sponsorzy, dzięki którym ta uroczystość mogła się odbyć, oraz mieszkańcy Długołęki i Klonowa. Uroczystość odbywała się zgodnie z ceremoniałem strażackim, prowadzona przez prezesa Zarządu Oddziału Gminnego Stanisława Leszczyńskiego. Dowódcą uroczystości był komendant gminny OSP Andrzej Chmielewski, zaś oprawę muzyczną zapewniła Gminna Orkiestra Trzech Pokoleń pod batutą Jerzego Szpojankowskiego. Uroczystości jubileuszowe rozpoczęto od złożenia przez delegację kwiatów pod tablicą pamiątkową w budynku byłej szkoły podstawowej w Trentowie- -Pełzach, upamiętniającą istnienie w okresie okupacji hitlerowskiego karnego obozu pracy. Po złożeniu meldunku przez dowódcę uroczystości, rozpoczęto mszę św. w intencji strażaków. W trakcie uroczystej akademii, którą rozpoczęto Fot. Goście na uroczystości jubileuszowej z Długołęki dalszych takich jubileuszy. Po zakończeniu części oficjalnej uroczystości jubileuszowych gospodarz jednostki w Długołęce zaprosił wszystkich zebranych na uroczysty obiad, w trakcie którego przy dźwiękach zespołu muzycznego Poker, wspominano sobie dobre i złe chwile z dziejów jednostki. Z. Borowski Nagrody dla sportowców Sesja Rady Gminy, która odbyła się w dniu 19 czerwca 2017 r. była szczególna dla sportowców reprezentujących naszą gminę na różnych zawodach sportowych. Podczas niej nastąpiło uroczyste podziękowanie i nagrodzenie ich wybitnych osiągnięć. Pierwsze zostały nagrodzone dziewczęta z Gimnazjum im. Zygmunta Krasińskiego w Opinogórze Górnej, trenujące piłkę siatkową, za zdobycie VIII miejsca w Mazowieckich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej. Jest to znaczący sukces naszych dziewcząt, gdyż droga żeby zakwalifikować się do turnieju, była bardzo trudna i okupiona wielogodzinnymi treningami. Godziny wyrzeczeń i treningów nie poszły na marne, ponieważ wśród prawie tysiąca istniejących gimnazjów na Mazowszu zajęliśmy VIII miejsce. Drugą grupą wyróżnionych byli chłopcy z gimnazjum, którzy w biegach sztafetowych okazali się najlepsi w rejonie ciechanowskim. Dzięki temu sukcesowi zakwalifikowali się do Mazowieckich Igrzysk Młodzieży Szkolnej, które odbyły się w Ostrołęce. W finale chłopcy wybiegali V miejsce, co jest największym sukcesem w historii naszego gimnazjum w biegach sztafetowych. Trzecim nagrodzonym został Dawid Ładziński, który uprawia trudną dyscyplinę, jaką jest kickboxing. W dniach r. brał udział w Turnieju Mistrzostw Polski, które odbyły się w Warszawie. W kategorii wagowej do 57 kilogramów okazał się niepokonany i tym samym zdobył Mistrzostwo Polski. Wszystkim sportowcom dziękujemy za ich osiągnięcia, które promują naszą gminę w powiecie, województwie oraz na arenie ogólnopolskiej. Liczymy na dalsze sukcesy sportowe. Grzegorz Pszczółkowski

6 6 KALENDARIUM II kwartał maja br. - Gminny Ośrodek Kultury w Opinogórze Górnej oraz Klub Seniora działający przy GOK, na czele z przewodniczącą klubu Grażyną Czarnecką, zorganizowali uroczystość z okazji Dnia Matki. To wyjątkowy dzień, w którym możemy powiedzieć naszym mamom, jak wiele dla nas znaczą i jak mocno je kochamy. Uroczystość odbyła się,,pod chmurką na placu za GOK- iem. Cieszyła się dużym powodzeniem, bowiem uczestniczyło w niej ponad 60 osób. Na wstępie uroczystości wójt gminy Piotr Czyżyk złożył przybyłym matkom serdeczne życzenia z okazji ich święta. Następnie odbyła się krótka część artystyczna, na którą złożyły się utwory poetyckie dedykowane matkom. Wiersze własne czytały poetki rodem z Ciechanowa Barbara Sitek-Wyrembek i Barbara Głogowska z Pajewa Króle, natomiast utwory innych poetów zaprezentowała Zofia Pikus - dyr. GOK, Magdalena Wiercińska - kierownik GBP i Ligia Kamińska z Klubu Seniora. W humorystycznym monologu wystąpił Mieczysław Piotrowski z Opinogóry Kol. Wzruszającą,,Piosenkę o matce z dawnych lat odnalazła i wykonała Bożena Kacpura z,,czasu Ciechanowa. Po części artystycznej odbył się dla wszystkich poczęstunek składający się z kiełbasek i kaszanki z grilla oraz przygotowanych przez seniorki flaczków, napojów i ciasta. Przybyli na uroczystość seniorzy integrowali się we wspólnej zabawie tanecznej. Do tańca przygrywał miejscowy grajek Jarosław Pyra. Dzięki spotkaniu opinogórscy seniorzy mogli miło i wesoło spędzić czas w atmosferze dobrej zabawy. 28 maja br. - Zespoły z GOK wystąpiły na X Przeglądzie Pieśni Maryjnej w Pustelni Łopacińskiej w gminie Sońsk. Gminna Orkiestra Dęta Trzech Pokoleń przywitała,,relikwie Jana Pawła II ulubionym przez Karola Wojtyłę utworem,,barka. Wraz z orkiestrą śpiewali ten utwór obecni na pustelni pielgrzymi. Przed mszą św. nasza orkiestra odegrała,,bogurodzicę a w trakcie mszy nasi trębacze odegrali hejnał z Jasnej Góry. Po zakończeniu nabożeństwa orkiestra i żeński zespół wokalny,,nadzieja dały krótki koncert. Po zakończeniu części artystycznej Jerzy Szpojankowski razem z asystą odwiózł relikwie do Kościoła w Łopacinie. 30 maja br. - Z okazji zbliżającego się Dnia Dziecka GOK i GBP w Opinogórze Górnej zorganizowały dla dzieci spektakl teatralny pt.,,pan Twardowski w wykonaniu aktorów krakowskiego teatru KRAK-ART. Spektakl zaprezentowany został w szkołach podstawowych w Kołaczkowie i Woli Wierzbowskiej oraz w sali konferencyjnej Urzędu Gminy, gdzie uczestniczyły dzieci z kl. 0 - III i młodsze ze SP w Opinogórze Górnej i z osiedla. Dzieci reagowały żywiołowo, uczestnicząc w zabawach prowadzonych podczas spektaklu, tańczyły krakowiaka. Chętnie brały udział w licznych konkursach z nagrodami prowadzonych przez aktorów. 1 czerwca br. - GOK zorganizował w Opinogórze Górnej imprezę z okazji Dnia Dziecka. Przybyłe dzieci uczestniczyły w różnych konkursach sportowo-rekreacyjnych z nagrodami. Wszyscy uczestnicy otrzymali grillowy poczęstunek oraz słodycze i lody. GOK za pośrednictwem,,gazety Opinogórskiej składa serdeczne podziękowania pani Anecie Tyczyńskiej - właścicielce sklepu,,groszek w Opinogórze Górnej oraz Zakładowi Mięsnemu Lenarcik w Gotardach za pomoc w organizacji imprezy. 4 czerwca br. - W niedzielne popołudnie odbył się I Dzień Kultury Gmin Powiatu Ciechanowskiego organizowany przez Powiatowe Centrum Kultury i Sztuki w Ciechanowie. Nasz ośrodek kultury reprezentowali wokaliści: Kinga Miklaszewska i Mirosław Laskowski, żeński zespół wokalny,,nadzieja oraz Gminna Orkiestra Dęta Trzech Pokoleń. Pani Jadwiga Drążkiewicz z Opinogóry Dolnej zaprezentowała okazałe wyroby rękodzieła z,,wikliny papierowej. 6 czerwca br. - Gminny Ośrodek Kultury i Gminna Biblioteka Publiczna w Opinogórze Górnej zorganizowały dla dzieci Gminny Konkurs Recytatorski pt. Opowiem Ci bajkę wierszem lub prozą. Celem konkursu była prezentacja wierszy i bajek znanych polskich autorów piszących dla dzieci. Jury w składzie: Zofia Pikus, Halina Larenta oraz Magda Wiercińska podczas konkursu oceniało: dobór repertuaru, interpretację, kulturę słowa i ogólny wyraz artystyczny. Recytatorzy wystąpili w dwóch kategoriach wiekowych: przedszkolaki i uczniowie kl. IV VI. Komisja konkursowa przyznała nagrody i wyróżnienia małym artystom. Nagrody w kategorii przedszkolaki otrzymały: Maja Zygnerska (lat 6); Lena Stochmiałek (lat 5); Ania Abramczyk (lat 4). Spośród uczniów nagrody otrzymały: Laura Gołębiewska kl. IV SP w Woli Wierzbowskiej, Anastazja Jackowska kl. V SP w Opinogórze Górnej oraz Renata Szarlak kl. V SP w Opinogórze Górnej. Wyróżnienia: Mateusz Lewicki, Aleksandra Grabowska, Daria Piotrowska, Karolina Kowalska oraz Weronika Maluchnik. Na konkurs zgłosiło się 28 recytatorów. Wszyscy biorący udział w konkursie otrzymali nagrody ufundowane przez organizatorów oraz słodki poczęstunek. 9 czerwca br. - Na zaproszenie pani sołtys z Wierzbowa - Janiny Pikus GOK uczestniczył w prowadzeniu imprezy organizowanej przez sołectwo z okazji Dnia Dziecka. Dzieci chętnie brały udział w konkursach sportowo - rekreacyjnych z nagrodami ufundowanymi przez GOK i innych sponsorów. Dzieci uczestniczące w imprezie miały nie lada frajdę, gdyż rodzice przygotowali dla nich wspaniały poczęstunek. Były wykwitne ciasta z truskawkami, owocowe szaszłyki, potrawy z grilla, słodycze, napoje i lody. Dużym zainteresowamiem cieszyła się zjeżdżalnia dla najmłodszych, malowanie twarzy,fotobudka oraz pokazy miejscowych strażaków. Mieszkańcy Wierzbowa stanęli na wysokości zadania, aby w tym dniu dzieci były radosne a uśmiech nie znikał z ich twarzy. Wielkie brawa za zaangażowanie. 25 czerwca br. - GOK zorganizował na terenie boiska sportowego w Opinogórze Górnej XX Jubileuszowy Piknik Opinogórski, który jest imprezą cykliczną organizowaną co roku na powitanie wakacji. Choć pogoda w tym dniu płatała figle, to na czas występów pokazało się słoneczko, które dodało otuchy organizatorom w realizacji kolejnych punktów imprezy. Po powitaniu wszystkich gości pikniku przez szefową GOK, przed sceną odbywaly się dla najmłodszych dzieciaków przeróżne zabawy animacyjne połączone z malowaniem twarzy. W pierwszej części artystycznej pikniku wystąpiły prowadzone przez Jerzego Szpojankowskiego solistki i zespoły dzialające w GOK: Kinga Miklaszewska, Milena Wójt, żeński zespół wokalny,,nadzieja, męski sekstet wokalny,,melodia oraz Gminna Orkiestra Dęta Trzech Pokoleń. W drugiej części wystąpiły goście pikniku: zespoły disco-polo,,maxel i,,fantastic BOYS, których muzyka porywała do tańca uczestników imprezy. W przerwie między występami obydwu zespołów odbył się konkurs dla publiczności związany z XX - leciem Pikniku Opinogórskiego. Nagrody trzem uczestnikom konkursu w postaci sprzętu turystycznego wręczył wójt gminy Piotr Czyżyk, który zachęcał wszystkich mieszkańców gminy i przybyłych na piknik gości do wspólnej zabawy. Imprezie towarzyszyły: wesołe miasteczko dla dzieci, fotobudka,,fajna fotka, stoiska twórców ludowych, stoiska ze starociami, zabawkami, lodami, stoiska gastronomiczne i inne. Piknik zakończył się zabawą taneczną, która trwała do północy. Do tańca przygrywał zespół,,poker. GOK - za pośrednictwem,,gazety Opinogórskiej - składa podziękowanie Firmie,,DĄB-POL z Zygmuntowa za ufundowanie fotobudki, państwu Tyczyńskim właścicielom sklepu,,groszek w Opinogórze Górnej za wsparcie przy organizacji imprezy, Komendzie Powiatowej Policji w Ciechanowie za patrolowanie i czuwanie nad bezpieczeństwem uczestników pikniku. Zofia Pikus O G Ł O S Z E N I A GOK zaprasza mieszkańców gminy na,,dożynki Gminne, które odbędą się w dniu 27 sierpnia br. w Pałukach. Przypominamy sołectwom o wcześniejszym ścięciu zboża do wyplatania wieńców dożynkowych. GOK ogłasza nabór kandydatów do Gminnej Orkiestry Dętej Trzech Pokoleń. Osoby chętne i posiadające predyspozycje muzyczne proszone są o kontakt z GOK tel. (23) Zapisy do połowy października br.

7 7 IMPREZY GMINNE W FOTOOBIEKTYWIE Fot. Dzieci świętowały Dzień Matki Fot. Dzień matki wśród seniorów Fot. Dzień dziecka. Bajka Pan Twardowski Fot. Dzień dziecka w plenerze GOK Fot. Piknik Opinogórski Fot. Piknik Opinogórski. Spiewa zespół Nadzieja Fot. Uczestnicy konkursu recytatorskiego Fot. Opinogórska orkiestra koncertuje w Łopacinie

8 8 Gminna Biblioteka Publiczna Tydzień bibliotek to ogólnopolska akcja promowania czytelnictwa, biblioteki, bibliotekarzy, organizowana od 2004 roku przez Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich. Odbywa się zawsze w maju, a rozpoczyna 8 maja w Dniu Bibliotekarza. Tegoroczne hasło brzmiało: Biblioteka. Oczywiście!. Gminna Biblioteka Publiczna w Opinogórze Górnej również przyłączyła się do tej akcji, organizując ciekawe zajęcia. A oto one. ZABAWA Z TEATREM W środę 10 maja zostały przeprowadzone zajęcia z uczniami kl. II b ze Szkoły Podstawowej w Opinogórze Górnej, podczas których wykorzystano teatrzyk obrazkowy Kamishibai. Jest to technika opowiadania, czytania wywodząca się z Japonii, wykorzystująca kartonowe plansze z obrazkami i tekstem oraz drewnianą skrzynkę - na wzór parawanu z teatrzyków marionetkowych. W niej przedstawiane są kolejne fragmenty historii, bajki, opowiadania. Dzieci poznały Legendę o Skarbniku, opowieść o małym chłopcu, który ze względu na trudną sytuację materialną rodziny podjął ciężką pracę górnika. Pomagał mu Skarbnik, dobry duch kopalni. Ponieważ główny bohater okazał się uczciwy i bardzo pracowity, spotkała go zasłużona nagroda. Przy okazji tej opowieści drugoklasiści poznali podstawowe słownictwo związane z górnictwem, przekonali się, jak ciężka jest praca górników. Odnaleźli też Śląsk na mapie Polski. Przypomnieli też definicję śląskiej legendy. Praca z teatrzykiem była pomysłem na naukę i zachętą do samodzielnego czytania. Tydzień bibliotek Opinogóra 8 15 maja PRZYGODA Z BAJKĄ 15 maja br. odbyły się warsztaty literackie dla uczniów kl. II i III ze szkół podstawowych z terenu gminy Opinogóra Górna. Zajęcia prowadziła p. Joanna Brodowska, pedagog, terapeutka, autorka bajek, opowiadań, wierszy i piosenek dla dzieci Przyjechała z Ostrołęki na specjalne zaproszenie Gminnej Biblioteki Publicznej i odwiedziła SP w Opinogórze Górnej, w Woli Wierzbowskiej i Kołaczkowie. W ramach Autorskiego Spotkania Edukacyjnego opowiedziała najpierw o pisarstwie. Dzieci próbowały odpowiedzieć na pytanie - czy trudno być pisarzem? Następnie przeprowadziła zajęcia terapeutyczne na podstawie tekstu własnego autorstwa Żabka Amelka i odpowiedzialność za innych. W tej części spotkania odbyły się również zabawy wyobraźnią młodzi uczestnicy tworzyli własną bajkę! Warsztaty zakończyły się zabawą ruchową przy wtórze gitary. Zajęcia okazały się ciekawą formą promocji czytelnictwa, rozwijania wyobraźni i aktywności twórczej. Furorę zrobiła towarzysząca autorce zabawna pacynka Malwina. Pani Brodowska podarowała bibliotece egzemplarz swojej książki Przygody Fryderyki czyli bajki terapeutyczne. Fot. Przygoda z bajką SPOTKANIE Z KSIĄŻKĄ W czwartek 25 maja bibliotekę odwiedzili uczniowie kl. II a ze SP w Opinogórze Górnej pod opieką p. Joanny Jabłońskiej. Najpierw dzieci opowiedziały o swoich spotkaniach ze smokami literackich lub telewizyjnych. Potem wysłuchały opowieści L. Fabisińskiej pt. Choroba smoka Ruperta. Po przedstawieniu głównego bohatera (dobrego smoka, który od ponad 273 lat nie zjadł żadnej księżniczki ani nie skrzywdził żadnego rycerza) oraz jego choroby i trudnej kuracji - dzieci opowiadały o swoich problemach ze zdrowiem. Po krótkiej dyskusji stwierdziły, że nie warto chorować przecież nie można wtedy grać w piłkę, jeździć rowerem ani jeść lodów! Dalsza część spotkania to wspólne rysowanie dobrych smoków tych widzianych oczami wyobraźni lub kolorowanie przygotowanych malowanek. NASZA MAMA ZADUMANA - UROCZYSTOŚĆ Z OKAZJI DNIA MATKI 26 maja w Szkole Podstawowej w Kołaczkowie odbyły się uroczyste obchody Dnia Matki. Święto zorganizowała p. Grażyna Kapczyńska, bibliotekarka z Filii Bibliotecznej w Kołaczkowie przy współudziale Grzegorza Bastka, wychowawcy kl. I. Odbiorcami montażu słowno - muzycznego zaprezentowanego przez uczniów kl. I III były oczywiście przybyłe mamy. W uroczystości uczestniczyli także zaproszeni goście Piotr Czyżyk, wójt gminy Opinogóra Górna, Juliusz Uliński, dyrektor SP w Kołaczkowie, Halina Larenta emerytowana kierownik GBP w Opinogórze Górnej, Monika Zawadzka Lasocka, przewodnicząca Rady Rodziców. Podczas spotkania przedstawiono historię Dnia Matki. Dzieci recytowały wiersze, śpiewały piosenki. Przeprowadziły także wywiady z mamami z Moniką Zawadzką Lasocką oraz Ewą Górską. Wszystkie mamy, uczestniczki uroczystości, otrzymały okolicznościowe laurki i róże. Były też adresatkami życzeń m. in. sukcesów w życiu rodzinnym oraz zawodowym - złożonych przez wójta P. Czyżyka i dyrektora J. Ulińskiego. Druga, nieoficjalna część spotkania odbyła się przy kawie i herbacie. Poczęstunek został przygotowany wspólnie z Radą Rodziców. JAK NIE CZYTAM, JAK CZYTAM! Uroczyste zakończenie roku szkolnego 2016/ 2017 stało się okazją do różnych podsumowań także czytelnictwa dzieci i młodzieży w Gminnej Bibliotece Publicznej oraz udziału w majowych konkursach. Za aktywne korzystanie ze zbiorów biblioteki zostały przyznane upominki książkowe. Najlepszymi pożeraczami książek okazali się uczniowie ze Szkoły Podstawowej w Opinogórze Górnej: Bartosz Brejnak (grupa przedszkolna), Mateusz Lesiński, Albin Jezierski oraz Oliwia Jaroszewska; z Gimnazjum w Opinogórze Natalia Perzanowska i Aleksandra Wernik; ze Szkoły Podstawowej w Kołaczkowie Mateusz Rutkowski, Lena Szwonder, Zuzanna Sumiła, Ewa Żbikowska, Jakub Stryjewski, Kacper Komorowski, Szymon Chuma, Natalia Steczka, Karolina Dziewiątkowska, Jakub Pieszczyk, Magdalena Przybylska, Natalia Sobolak, Sara Dudzic, Amelia Kiljańska, Karolina Fot. Spotkanie z książką w bibliotece Fot. Rajd z książką Odjazdowy bibliotekarz

9 9 DLA MŁODSZYCH CZYTELNIKÓW: Goździewska, Wiktoria Sobota, Klaudia Tomczak, Dominik Jaskólski, Zuzanna Bachorska, Julia Górska, Karol Mikłowski, Alicja Kaczorek, Alicja Traczyk i Aleksandra Żakiewicz; ze Szkoły Podstawowej w Woli Wierzbowskiej: Anna Pszczółkowska (grupa przedszkolna) oraz Dominik Tekliński. Nagrodę za prace społeczne na rzecz biblioteki otrzymała Aleksandra Sobota z Kołaczkowa. W maju kilka osób wzięło udział w Powiatowym Konkursie Plastycznym ph. Kubuś i Przyjaciele organizowanym przez Powiatową Bibliotekę Publiczną w Ciechanowie. Nikomu nie udało się zdobyć nagrody, ale dla uczestników reprezentujących naszą bibliotekę zostały ufundowane drobne upominki. W dniu 26 maja, również w PBP w Ciechanowie, został rozstrzygnięty Powiatowy Konkurs Recytatorski Słowa Bliskie Młodym, poświęcony twórczości Bolesława Leśmiana. Wzięła w nim udział Aleksandra Malik z Gimnazjum w Opinogórze przygotowana przez Joannę Jabłońską ze szkolnej biblioteki. Za godne reprezentowanie szkoły i biblioteki Ola otrzymała nagrodę książkową. Zaczęły się wakacje i sezon urlopowy, więc będzie więcej czasu na czytanie książek! Lato w towarzystwie dobrej literatury to znakomity sposób na spędzanie wolnego czasu. Propozycje czytelnicze Gminnej Biblioteki Publicznej Warto przeczytać DLA DOROSŁYCH: ODJAZDOWY BIBLIOTEKARZ EDYCJA 2017 W sobotę 24 czerwca 2017 r. został zorganizowany, po raz pierwszy na terenie powiatu ciechanowskiego, rajd rowerowy Odjazdowy bibliotekarz. To ogólnopolska akcja promocji czytelnictwa, w której bibliotekarze, czytelnicy i miłośnicy książek uczestniczą w rajdach rowerowych wybranym szlakiem bibliotecznym. Pierwsza edycja odbyła się w 2010 r. Impreza ma charakter otwarty. Trasa naszego rajdu przebiegała z Ciechanowa (start przed Wypożyczalną Główną PBP w Ciechanowie przy ul. Warszawskiej) przez Kąty do Opinogóry Górnej. Pod siedzibą Gminnej Biblioteki Publicznej uczestników powitała współoragnizatorka rajdu Magdalena Wiercińska - kierownik GBP w Opinogórze Górnej i Grażyna Kapczyńska - bibliotekarka z Filii Bibliotecznej w Kołaczkowie. Na miejscu także były pozostałe współorganizatrorki Teresa Sadowska dyrektor Powiatowej Biblioteki Publicznej w Ciechanowie, Anna Suchodolska dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Ciechanowie. Gościem imprezy była m.in. Halina Larenta - emerytowana kierownik GBP w Opinogórze Górnej. Wszyscy wzięli udział w akcji Uwolnij książkę oraz zwiedzili bibliotekę. Kolejny etap imprezy to oglądanie ekspozycji w Muzeum Romantyzmu oraz konkursy literackie, które odbyły się w Oranżerii. Jeden z nich dotyczył rodu Krasińskich, drugi odnosił się do doświadczeń czyteniczych uczestników rajdu. Nagrody książkowe ufundowało Muzeum Romantyzmu i Gminna Biblioteka. Po zmaganiach konkursowych przyszedł czas na posiłek kiełbaski z grilla. Można było odpocząć przed droga powrotną do Ciechanowa. Na szczęście pogoda nie zawiodła. Humory dopisywały. Rajd stał się okazją do promowania nie tylko biblioteki i czytelnictwa, ale także zdrowego stylu życia jazdy rowerem. Widocznym znakiem rajdu były pomarańczowe koszulki z logo akcji Odjazdowy Bibliotekarz oraz choragiewki i balony. Zapraszamy do udziału w przyszłym roku! Agnieszka Lingas - Łoniewska Wszystko wina kota Akcja książki rozgrywa się we Wrocławiu. Jej bohaterką jest pisarka pisząca pod pseudonimem Róża Mak (właściwie Lidia Makowska). Czytelnik poznaje jej perypetie miłosne i zawodowe. W tle oczywiście przewijają się mężczyźni, a wśród nich bezwzględny bloger Jack Sparrow. Jaką rolę jednak odegra w tej historii tytułowy kot? Rachel Abbott Szóste okno Wielowątkowa opowieść brytyjskiej autorki, czwarta wydana w Polsce. Wszystkie łączy postać inspektora Toma Douglasa. Bohaterką jest Natalie, która po stracie męża chce rozpocząć życie na nowo w ramionach przyjaciela. Niestety, źle ulokowała swoje uczucia. Musi z córką uciekać. Przeprowadzają się do kolejnego domu, ale to miejsce również skrywa mroczny sekret. Tymczasem Tom Douglas prowadzi śledztwo w sprawie samobójstwa nastolatki. Ślady prowadzą do Natalie i Scarlett. Kim Holden O wiele więcej Amerykańska autorka przedstawiła w powieści dość smutną historię małżeństwa Mirandy i Seamusa. Ona chce zrobić karierę za wszelką cenę, bez względu na środki dąży do zdobycia władzy i pieniędzy, manipuluje, wykorzystuje innych. On spokojny, zwyczajny mąż, nade wszystko kocha dzieci i na co dzień opiekuje się nimi, walczy też z ciężką chorobą. Ich drogi się rozejdą, ale czy uda im się zacząć wszystko od nowa? To powieść nie tylko o miłości, ale też o walce ze słabościami, o trudnych decyzjach i złych wyborach. Beata Pawlikowska Blondynka w Chinach Kolejna wyprawa Beaty Pawlikowskiej, tym razem do Chin. Autorka przybliża czytelnikowi chińskie tradycje, zdobycze tamtejszej medycyny, kulturę i zwyczajne ludzkie życie. Książka nie jest typowym przewodnikiem po kraju. Można tu znaleźć m.in. trochę historii, próby zagłębienia się w filozofię Konfucjusza. Przede wszystkim zawiera mnóstwo ciekawostek wyjaśnia, jak wygląda i na czym polega sztuka parzenia herbaty, zdradza tajemnice chińskiej kuchni. To ciekawa podróż do egzotycznego kraju.

10 10 Walne zebranie członków Towarzystwa Miłośników Opinogóry W sobotę 3 czerwca br. w zespole muzealnym w Opinogórze odbyło się walne zebranie członków Towarzystwa Miłośników Opinogóry. Obradom przewodniczył Stanisław Leszczyński. Sprawozdanie z działalności ustępującego Zarządu przedstawił dotychczasowy prezes TMO Wojciech Kowalski. W wystąpieniu poruszył temat, wydania kolejnych publikacji z serii Widziane z Opinogóry m.in. opracowania Opinogóra nasza autorstwa Zbigniewa Ptasiewicza, organizacji jubileuszu Towarzystwa oraz udziału członków w innych uroczystościach. Omówił sprawy organizacyjne oraz plany wydawnicze. Złożył podziękowania reprezentantom urzędów i instytucji wspierających działania Towarzystwa oraz członkom działającym przy realizacji zadań. Poinformował również o konieczności zmiany statutu, co wiąże się z potrzebą przyjęcia statutu w nowej, nieznacznie zmienionej wersji. Po dyskusji podjęto uchwałę o zmianie statutu TMO. Wybrano nowy Zarząd w składzie: Wojciech Kowalski prezes, Beata Golasińska wiceprezes, Stanisław Leszczyński wiceprezes, Elżbieta Karolewska skarbnik, Elżbieta Różalska sekretarz oraz członkowie Ireneusz Różalski, Roman Kochanowicz i Marek Rogowski. Wybrano także Komisję Rewizyjną w składzie: Grzegorz Wróblewski przewodniczący oraz Mirosław Laskowski i Modesta Modrzakowska. W imieniu nowego Zarządu, głos zabrał ponownie wybrany prezes Wojciech Kowalski. Podziękował zebranym za okazane zaufanie i ponowny wybór na nową kadencję. Nawiązał do przedstawionych wcześniej planów Towarzystwa i wyraził nadzieję, że przynajmniej większość z nich, przy udziale członków Towarzystwa uda się zrealizować. Zobowiązał się do dołożenia wszelkich starań, aby Towarzystwo zauważalne było nie tylko w środowisku opinogórskim. ZP Co robić, aby czuć się szczęśliwym? Każdy człowiek pragnie być szczęśliwy. Ale nie każdy wie, że kowalem swego szczęścia każdy bywa sam. A oto kilka prostych rad na to, aby czuć się szczęśliwym, zaczerpniętych ze starego kalendarza. Dostrzegaj wokół siebie obfitość, nawet jeśli Twój portfel świeci pustkami! Cokolwiek masz, cokolwiek przychodzi do Ciebie, zawsze za to dziękuj i ciesz się tym. Jeśli bowiem nie potrafisz docenić tego, co masz to nigdy nie będziesz szczęśliwy. I to na własne życzenie. Jeśli docenisz wszystko co masz, cokolwiek by to było, wtedy wszelkie dobro będzie Ci się pomnażać. Bo dostajesz zawsze to, co dajesz innym. Doceniaj również drobiazgi, na które dotychczas nie zwracałeś uwagi. Nie wymagaj od życia, aby Ci podało na tacy wszystko, czego pragniesz. Doceniaj wszystko, co już masz, a dostaniesz więcej. Zawsze coś pięknego na Ciebie czeka. Życie jest niezwykle bogate i niewyczerpalne. Jeśli będziesz szedł przez życie nie oceniając, nie potępiając i nie złoszcząc się na nie, szanując bliźniego swego i wybaczając tak, jakbyś chciał, aby Tobie wybaczano, masz szanse być szczęśliwym. ZP

11 11 Nasze miejscowości Wojsław zakłada osadę Nazwy wsi i miast są nazwami naszych prastarych siedlisk i domów rodzinnych. Trzeba także pamiętać i o tym, że cała nasza kraina lechicka, czyli późniejsza Polska była pierwotnie pokryta olbrzymimi lasami. Uprawa pola nie była nigdzie darem przyrody, ale wynikiem ciężkiej pracy ludzkiej. Ówczesne społeczeństwo składało się z dwóch głównych warstw społecznych: tj. kmieci czyli rolników zwanych potocznie wolnymi chłopami książęcymi i wojowników czyli rycerzy. Ci ostatni w XIV wieku przyjmować będą nazwę szlachcic. Najpotężniejszy z rycerzy przyjmował tytuł księcia i obejmował panowanie. Jako kilkuletnia dziewczynka od starszych osób słyszałam taką oto opowieść: W bardzo dawnych czasach, gdzie na obecnych terenach dwóch miejscowości Wierzbowa i Woli Wierzbowskiej rósł ogromny las - a może nawet puszcza, pewnego dnia pojawił się rycerz o imieniu Wojsław i jego sługa, wierny giermek Zadar. Wojsław za niesubordynację wobec pogańskiego księcia został skazany na karę i wypędzony z kraju Polan na banicję. Przez długi czas razem wędrowali - aż dotarli na Mazowsze. Jadąc ówczesnym dużym traktem, czyli dzisiejszą szosą łączącą Przasnysz z Ciechanowem, utrudzeni podróżą, postanowili zatrzymać się na kolejny nocleg, wszak zachodziło już słońce. W pewnym momencie spostrzegli łagodny zjazd w kierunku rzeki, która nazywała się już wówczas Sona. Brodem przeszli rzekę, poczym znaleźli się na niewielkiej otwartej leśnej łące, Było to dobre miejsce na założenie skromnego obozu. Nazbierali gałęzi, pobudowali szałas, konie lekko uwiązane do drzewa miały znakomity popas. Spali dość długo. Kiedy się obudzili doszli do wniosku, że należałoby trochę poznać bliżej najbliższy teren. Po spożyciu posiłku Zadar zajął się niewielkim założonym na miejscu gospodarstwem, zaś Wojsław poszedł na zwiady. Wrócił późnym popołudniem, wielce uradowany i od razu oznajmił, że już nigdzie się stąd nie ruszą. Las daje drzewo i pożywienie, w rzece są ryby i raki. - Tu więc zapuszczamy korzenie, uprzednio budując chatę powiedział do Zadara. Po pewnym czasie ich nowy dom nabierał coraz ładniejszego wyglądu. Pewnego dnia na łące pojawił się tabor kilku wozów. Byli to kupcy, którzy handlowali bursztynem, skórami, przedmiotami z rogu, kości ptaków i ssaków oraz innym towarem. Z kości koni lub krów wyrabiano wówczas łyżwy i płozy do sanek. Wieczorem, przy ognisku w czasie rozmowy, kilku z przybyłych kupców postanowiło się tu również osiedlić. I tak powoli przybywało coraz więcej nowych rodzin i w ten sposób powstała osada, która z czasem stała się sporą wsią. Mieszkańcy na przywódcę i wodza wybrali Wojsława, kilku starszych mężczyzn utworzyło radę zwaną - starszyzną. Rzeka Sona była inną rzeką niż jest dziś. Woda w niej była czysta. Koryto było dużo szersze. Nad jej brzegiem rosły piękne drzewa, pewnie głównie wierzby. Nazwa rzeki pochodzi podobno od słowa Sona, oznaczające w języku hindi złoty. Jest to imię męskie. Z kolei w języku chińskim wyraz Sona oznacza sława i jest także imieniem, ale żeńskim. Należało także nazwać nową powstającą osadę rada starszyzny stwierdziła, że skoro rosną nad rzeką wierzby nasza osada będzie się nazywała Wierzbowo. Biorąc pod uwagę lokalizację i rozwój Ciechanowa, który leżał na skrzyżowaniu ważnych szlaków handlowych, można śmiało powiedzieć, że bogactwo miasta brało się z handlu zaś solidne podstawy gospodarcze dostarczały grodowi osady z nim związane, jak również i te, które zlokalizowane były w dalszej odległości od grodu. Do nich należy zaliczyć także i ludność mieszkającą w Wierzbowie. Byli oni znani z wyrobu wielu przedmiotów w tym także z wikliny. Ponadto nad rzeką Soną wytapiali żelazo, z którego również wyrabiano niezbędne przedmioty, potrzebne zarówno do obrony przed wrogiem jak i na użytek własny. Miejscowość przechodziła różne koleje losu. Były okresy dobrej koniunktury ale też nawiedzały ją niepowodzenia i dramaty pożary, powodzie, epidemie. Ci, którzy przeżyli, starali się odbudowywać swoje domostwa i w miarę możliwości prowadzić normalne życie, pracując we własnych zagrodach. Do najcięższych tragedii należy jednak zaliczyć napady obcych plemion Prusów, Litwinów, Jaćwingów, zaś w późniejszym czasie również Krzyżaków. Dlatego też, nadgraniczne osady również Wierzbowo stawały się małymi warowniami, w których można się było bronić. Bożenna Kacpura Fot. Łyżwy z kości Fot. Rzeka Sona

12 12 Maria Ludwika Joanna Józefa Krasińska była córką Ludwika Krasińskiego ( ) i jego drugiej żony (po Elżbiecie z Branickich Krasińskiej) Marii Magdaleny Kieżgajłło z hr. Zawiszów ( ). Nie miała rodzeństwa, dzieciństwo spędziła w Krasnem, w Warszawie w domu rodzinnym przy ulicy Kredytowej (wówczas Erywańskiej) oraz w Rohatynie na Ukrainie. Była jedyną spadkobierczynią majątku, a więc panną posażną, w dodatku piękną. Miała zaledwie 18 lat, gdy poślubiła 29-letniego ks. Adama Ludwika Czartoryskiego, syna Władysława i Małgorzaty Adelajdy z książąt orleańskich, pierwszego ordynata sieniawskiego. Do zaręczyn, które wzbudziły powszechne zainteresowanie w towarzystwie, doszło w marcu 1901 r. Na przyjęciu przy ulicy Foksal, wydanym z tej okazji przez Konstantego Zamoyskiego, miała być obecna rodzina Heleny i Józefa Krasińskich z Radziejowic. Maria z Łubieńskich Górska w swoim dzienniku tak pisała o planach małżeńskich Czartoryskiego i Marii Ludwiki z Krasińskich: - Ucieszyłam się też wiadomością, że panna Ludwikówna Krasińska idzie za niego, bo mam nadzieję, że dużego majątku na dobre użyć potrafią, że w Kraju zamieszkają i że szlachetna krew Czartoryskich i w tym młodym zagra. / / W dzień zaręczyn Warszawa opowiadała o przepięknych klejnotach, które królowa angielska była niegdyś dała Margarecie Burbońskiej, a które dziś młody książę dał swej narzeczonej Krasińskiej. O majątku zaręczonych prasa donosiła: Wiano hrabianki stanowią: 70-kilka włości ziemskich, położonych przeważnie w guberni płockiej i łomżyńskiej (przeszło morgów), 18 wielkich kamienic w Warszawie i wiele przedsiębiorstw przemysłowych w kraju i za granicą. Cały ten majątek obecnej księżnej obliczony był w swoim czasie na 50 kilka milionów rubli. Od tego czasu zapewne urósł, bo wiadomo, że wielki pieniądz szybko rośnie. Fortuna to największa chyba w kraju, i niejeden król europejski mógłby jej pozazdrościć. Dla lepszego uzmysłowienia rzeczy, powiemy, że fortuna ta podzielona po rubli dla rodziny, starczyłaby na dobre wyposażenie więcej niż rodzin. Piękny grosz w rozporządzeniu jednych rąk, jeżeli dodamy do tego dziedzictwo księcia, które również oblicza się na kilkanaście milionów. Państwo młodzi mieć będą rezydencję w dobrach swych Krasnem, w pow. przasnyskim. Posag, jaki Ludwika hr. Krasińska wniosła Adamowi ks. Czartoryskiemu, ordynatowi na Sieniawie, składał się z 71 dóbr ziemskich, folwarków i wsi, 19 nieruchomości miejskich w Warszawie, posiadłości kopalnianych we Włoszech, kilku fabryk i przedsiębiorstw przemysłowych. W guberni płockiej były to: w powiecie przasnyskim Krasne z przyległościami: Augustów, Helenów, Zbiki, Milewo, Szwejki, Szczuki, Węgrzynowo, Chodup, Zalesie, Wężowo, Kozino, Tabuły, Nowa Wieś, Kurowo, Filipy, Goraca, Mossaki, Godacze, Szlasy, Gawronki, Bramura, Kierzki, Suche, Łazy, Grondy, Sławki, Zbiki, Starki, Bobowo i Milewo Byki, oraz w powiecie ciechanowskim: Mossaki Łączki, Szlasy Bure, Węgrzynowo, Śmiecino i osady we wsiach: Śmiecino i Nużewo oraz znaczny udział w dobrach Krasiniec z cukrownią tamże; w guberni siedleckiej, w powiecie garwolińskim: dobra Nowodwór i Osmolice, w powiecie łukowskim: Gułów z przyległościami, Konorzatka i Purtowizna; w guberni łomżyńskiej: dobra Orzyce, Magnuszewo Małe, Magnuszewo-Laski, Bramura, Jaciążek, Milewo, Wierzchonie, Przystań i Nowa Wieś, Krasnosielec z folwarkiem Karolinów i Magnuszewo Wielkie oraz zakłady lecznicze Ojców, Dolina Ojcowska, Prądnik, Smardzewice, Czajowice i Kolęcin vel Podzamcze, Zamek Ojcowski ; w guberni Fot. Maria Ludwika Krasińska Ślub jak z bajki Maria Ludwika Krasińska i Adam Ludwik Czartoryski Fot. Adam Ludwik ks. Czartoryski lubelskiej, w powiecie chełmskim osada Pomian i dobra Żulin; w Galicji: w powiecie rohatyńskim dobra Rohatyn z przyległościami: Babińce, Kutce, Wierzbolowce, Załuże, Słoniec i Potok. Do młodziutkiej hr. Ludwiki należały także: posiadłości i kopalnie asfaltu Skrip na wyspie Brazza w Austrii; posiadłości: Manopello i Letto Manopello we Włoszech również z kopalniami asfaltu położone w prowincji Chiesi. Część integralną jej majątku stanowiły: warszawskie przedsiębiorstwo asfaltowe i kapitały, zabezpieczone na hipotekach miejskich i wiejskich. Rezydencje na całym obszarze wyliczonych dóbr mieć będą Adamostwo ks. Czartoryscy dwie, mianowicie: pałace w Rohatynie i w Krasnem. Adam Czartoryski był księciem na Klewaniu i Żukowie, właścicielem dóbr: Sienawa (I ordynat), Dybków, Adamówka, Cieplice, Dobcza, Dobra, Majdan Sienawski, Rudka; Słoboda, Dąbrowica, Pawłów i Wylewa w powiecie jarosławskim oraz Milcza, Jasiel, Moszczaniec, Puławy i Surowica w powiecie sanockim. Po śmierci brata Witolda w 1911 r. został między innymi II ordynatem na Gołuchowie i jedynym właścicielem Hotelu Lambert w Paryżu. W Złotej Księdze Szlachty Polskiej przeczytać można, że dni poprzedzające sobotnie wesele przypadające na 31 sierpnia 1901 r., ks. Adama Ludwika Czartoryskiego, Ordynata na Sieniawie, z Ludwiką hrabianką Krasińską, złożyły się na szereg uroczystości przedślubnych, rozpoczętych już w niedzielę 25 sierpnia. W dniu tym przypadały bowiem imieniny obojga narzeczonych (Ludwika). Na cześć solenizantów matka panny młodej wydała w swoim pałacu przy ulicy Foksal bal, na którym w czasie kolacji wzniósł zdrowie hrabianki ks. Jaime de Bourbon, syn don Carlosa, a zdrowie solenizanta - Michał ks. Radziwiłł. 28 sierpnia, w środę ponownie przez hr. Magdalenę Krasińską wydane zostało przyjęcie na cześć przybyłej rodziny hr. Krasińskich i ks. Czartoryskich. Wśród gości znaleźli się między innymi: ówczesny senior domu Czartoryskich Jerzy Konstanty ks. Czartoryski z Wiązownicy w Galicji z małżonką, ks. Marią z Czermaków i córką, księżniczką Wandą; Marceli Adam ks. Czartoryski z Woli Justowskiej pod Krakowem, z małżonką Zuzanną de Riquet hr. de Caraman; członek niemieckiego parlamentu Zdzisław Tytus ks. Czartoryski z Sielca w Poznańskiem z małżonką Marią z Prawdziców Zaleskich z Podola i piętnastoletnią córeczką, księżniczką Elżbietą (Izą); Witold Kaźmierz ks. Czartoryski, Ordynat na Gołuchowie, brat pana młodego; Adam ks. Czartoryski z W. Boru w Poznańskiem. Z Poznańskiego przyjechali hr. Zbigniew Węcierski Kwilecki, Ordynat na Wróblewie, z małżonką i córką, Mieczysławostwo hr. hr. Kwileccy z Oporowa z córką, Kaźmierzostwo hr. Hr. Kwileccy z Gosławic, Stefanostwo hr. hr. Kwileccy z Jankowic, Stanisław hr. Kwilecki z Dobrojewa, Karol lir. Mielżyński z Samostrzela, Wincenty Niemojewski z Sliwnik, hrabiowie Potuliccy, Łubieńscy, Skórzewscy. W dniu 29 sierpnia w czwartek o godzinie 2 w południe odbyło się śniadanie u Konstantego hr. Zamoyskiego, a wieczorem kolejny wielki bal w pałacu babki oblubienicy, Marii z hr. Kwileckich Janowej Zawiszyny przy ulicy Bielańskiej. O godzinie 10 rozpoczęły się tańce, które prowadził Adam ks. Czartoryski i p. Zdzisław Korsak. Ludwika uroczo wyglądała w białej sukni zdobionej w przepiękny podarunek ślubny od narzeczonego, którym był naszyjnik z brylantów i rubinów. Tańce trwały do godziny 2 w nocy. Z kolei 30 sierpnia w piątek po wspólnym obiedzie w gronie najbliższej rodziny wydanym u hr. Magdaleny Krasińskiej, odbyło się na Foksalu ostatnie wieczorne przedślubne przyjęcie, na którym był także przybyły z Paryża wuj pana młodego,

13 13 ks. Ferdynand d Alençon. Był jedynym reprezentantem rodziny książąt Orleańskich, pogrążonych w żałobie z powodu zgonu ks. Henryka Orleańskiego. Królewski gość ukazał się w towarzystwie obu swych siostrzeńców Adama i Witolda ks. Czartoryskich. W Warszawie ks. d Alençon zamieszkał w pałacu hr. Konstantego Zamoyskiego na Foksalu. Był wnukiem króla Francji Ludwika Filipa, synem zmarłych ks. Ludwika de Nemours i ks. Wiktorii z dynastii sasko-kobursko- -gotajskiej, oraz szwagrem cesarza Franciszka Józefa Austriackiego. Był żonaty z rodzoną siostrą cesarzowej Elżbiety (słynnej Sissi), ks. Zofią Bawarską, która zginęła w pożarze bazaru dobroczynnego w Paryżu w 1897 r. Warto od razu napisać, że nie było to małżeństwo szczęśliwe. Zofia miała romans z żonatym lekarzem, za co przez rodzinę została potępiona i zamknięta w szpitalu psychiatrycznym. W źródłach odnaleźć można wzmianki o wspaniałych podarkach ślubnych przeznaczonych dla młodej pary książęcej. Panna młoda miała zmieniać dwa razy diademy i naszyjniki. Pierwszy strój stanowiła suknia biała z diademem i naszyjnikiem z czarnych pereł i brylantów, otrzymanych w darze od brata pana młodego. Następnie na przybycie księcia d Alençon przywdziała Ludwika jeszcze okazalszy diadem brylantowy będący darem księcia. Ślub odbył się w sobotę 31 sierpnia 1901 r. o godzinie w kościele św. Krzyża w Warszawie. Jeszcze rankiem o godzinie 8 narzeczeni wysłuchali odprawianej w ich intencji cichej mszy świętej w kaplicy gmachu przytułku towarzystwa św. Wincentego a Paulo. Kurier warszawski donosił, że kościół zastawiony był już od krużganka olbrzymimi drzewami laurowymi. Ponad schodami u wejścia do kościoła, służba unosiła z lewej strony rozpiętą, płócienną markizę dla osłony od deszczu zmierzających gości. Od głównej nawy kościoła aż do wielkiego ołtarza przygotowano szpaler z roślin egzotycznych. Miejsce to było przeznaczone wyłącznie dla państwa młodych i gości weselnych. W nawie głównej znalazły się między innymi kamelie. Prezbiterium malowniczo przybrane było palmami i laurami, ołtarz zaś różami, liliami, tuberozami. Całe prezbiterium zasłano dywanami i ustawiono stylowe krzesła, na których zasiedli przedstawiciele zaproszonych rodzin. Na podium ołtarza, z którego zdjęto balustradę, oddzielającą prezbiterium, ustawiono cztery wielkie świeczniki brązowe, a u samych stopni dwa klęczniki dla młodej pary, przybrane różowym atłasem. Na galerii, okalającej kościół, pod jego stropem, dzięki wielu świecznikom płonęło mnóstwo światła. Fotel w pierwszym rzędzie, ustawiony przy klęczniku, przygotowany był dla ks. d Alençon. Miejsca z prawej i z lewej strony szpaleru, przeznaczone były dla publiczności za okazaniem biletów. Były one jednak już przepełnione przed wyznaczoną godziną ceremonii. O godzinie 11 zajechały przed kościół karety, które wiozły państwa młodych i krewnych. Punktualnie o wyznaczonej godzinie do kościoła wszedł ślubny orszak. Hr. Ludwika Krasińska była we wspaniałej toalecie ślubnej, z olbrzymim trenem, całkowicie pokrytej falbankami z czarnymi starymi koronkami oraz z głową okrytą koronkowym welonem spływającym w gęstych fałdach aż do ziemi. Do ołtarza pana młodego prowadziły: druhny Elżbieta ks. Czartoryska (Iza), córka księstwa Zdzisławostwa z Sielca w sukni satynowej różowej przybranej gazą, i Zofia hr. Krasińska z Radziejowic w sukni z satyny, przybranej turkusowym materiałem i jedwabiem; pannę młodą zaś Witold ks. Czartoryski i Henryk hr. (Oksza) Grabowski. Książę Ferdynand d Alençon wszedł do kościoła z matką panny młodej Magdaleną hr. Krasińską przystrojoną w białą atłasową toaletę, przybraną koronkami na spódnicy szerokimi błękitnymi pasami, inkrustowaną haftami, z kapotką (kapeluszem) białą Fot. Maria Ludwika z kwiatami i egretą (ozdoba z piór). W orszaku ślubnym uczestniczyli m. in.: z hr. Kwileckich Janowa Zawiszyna, babka nowo zaślubionej w szaro perłowej toalecie adamaszkowej, przybranej inkrustacjami i koronkami, z głową okrytą koronkową kapotką z różami; ks. Michał Radziwiłł z małżonką w toalecie w kolorze wrzosowym i w bukiety z róż, przybranej zielonymi koronkami i szyfonem; hr. Józefowa Krasińska z Radziejowic, w niebieskiej, adamaszkowej toalecie w atłasowe pasy oraz głową przybraną kapotką białymi koronkami i piórami; ks. Marceli Adam Czartoryski z małżonką, w toalecie z adamaszku srebrnego i białego w czarne kwiaty, w czarnym okryciu przybranym koronkami, na głowie tok z gazy czarnej i białej, przybrany srebrzystymi haftami; ks. Zdzisław Czartoryski z małżonką, w toalecie atłasowej przybranej koronkami, w kapotce białej z piórami oraz córką Izą w toalecie różowej; margrabina Zygmuntowa Wielopolska w toalecie z tafty różowej, przybranej pliskami z materii, w spódnicy pokrytej czarnym tiulem i koronką oraz okrągłym kapelusikiem z czarnymi piórami. Młodą parę połączył węzłem małżeńskim ks. Władysław Szcześniak, prałat i wikariusz parafii św. Krzyża, który też kiedyś przygotowywał hr. Ludwikę do pierwszej komunii, w asystencji księdza prałata Jełowieckiego. Proboszcz parafii ks. Michalski osobiście czuwał nad ceremonią uroczystości. Potem odprawiona została msza święta, do której asystowało sześciu alumnów. Podczas całej uroczystości ślubnej chór męski opery warszawskiej, połączony z chórem miejscowym, wykonał Mszę C-moll Gounoda, O salutaris Gounoda, Ave verum Mozarta i hymn Najwyższy rządco Mendelsohna. Po skończonej uroczystości kościelnej pana młodego od ołtarza odprowadziły: Zuzanna ks. Czartoryska i Michałowa ks. Radziwiłłowa; a pannę młodą: ks. Jerzy z hr. Krasińskich ks. Czartoryska Fot. Zofia Krasińska z Radziejowic i Ludwika Krasińska z Krasnego Czartoryski i hr. Kaźmierz Krasiński, w zastępstwie niedomagającego Adama hr. Krasińskiego z Radziejowic. Przed godziną 12- tą w południe cały orszak opuścił kościół, udając się do pałacu matki panny młodej, Ludwikowej hr. Krasińskiej na Foksalu, gdzie odbyło się śniadanie weselne o godzinie pierwszej przy dźwiękach kapeli Adamusa. Przygotowano na ten cel prowizoryczna jadalnię urządzoną w dwóch obszernych salach drugiego piętra. Stół ustawiony był w podkowę, a najbliżej młodych zasiedli najznamienitsi goście. Podczas śniadania na cześć państwa młodych toast wzniósł Michał ks. Radziwiłł, a Jan hr. Zamoyski wzniósł w języku francuskim toast na cześć ks. d Alençon. Ten ostatni zaznaczył, że przybył głównie na gody weselne syna swej nieodżałowanej pamięci drogiej siostry i doznał ze strony wszystkich warszawian najmilszego przyjęcia. Z kolei ks. Jerzy Czartoryski wzniósł toast na część babki i matki młodej, a ks. Zdzisław Czartoryski powitał w imieniu rodziny nową ks. Ludwikę z Krasińskich Adamową Czartoryską. Po śniadaniu, o godzinie 2.30 goście przeszli do ogrodu. Firma fotograficzna Mieczkowskiego zdjęła fotografię całej grupy weselnej z książętami d Alençon i Don Jaymes em de Bourbon na czele. Zaś o godzinie 4 po południu młodzi państwo z dworca kolei nadwiślańskich wyjechali do Krasnego, odprowadzeni przez liczne grono rodziny i przyjaciół z życzeniami Szczęść Boże!. Jeszcze w sobotę wieczorem Konstanty hr. Zamoyski wydał na cześć ks. d Alençon, przyjęcie wieczorne, który w niedzielę po trzydniowym pobycie, pociągiem kurierskim kolei wiedeńskiej odjechał z powrotem do Francji. Odjeżdżającego gościa żegnali na dworcu członkowie rodzin ks. Czartoryskich i hr. Zamoyskich. W towarzystwie odprowadzających był również generalny konsul francuski w Warszawie, margrabia de Persan. W październiku 1901 r., po okresie miesiąca miodowego, odbyło się w Sieniawie uroczyste przyjęcie Adama ks. Czartoryskiego, który wraz z młodą żoną Ludwiką z hr. Krasińskich przybył tu zamieszkać na stałe w rodzinnym zamku. Przygotowano przyozdobioną bramę tryumfalną, a pałac był oświetlony. Przed zamkiem oczekiwali młodych urzędnicy, którzy witali ich chlebem i solą. Kolejnego dnia odbyło się nabożeństwo powitalne, przyjęcie reprezentacji gminy Sieniawy i wszystkich naczelników sąsiednich wsi. Tak rozpoczął się nowy etap w życiu Ludwiki z Krasińskich i Adama ks. Czartoryskich. Warto nadmienić, że ze związku Marii Ludwiki i Adama Ludwika Czartoryskich przyszło na świat ośmioro dzieci, ale to już kolejne opowieści. Oprac. Beata Woźniak Muzeum Romantyzmu w Opinogórze

14 14 W ZAMKOWYM KR GU (II kwartał 2017) 2 kwietnia - odbyło się dwunaste spotkanie w Saloniku Elizy. Gośćmi spotkania byli: Daniel Ratz artysta plastyk i prozaik oraz Paweł Rok wiolonczelista. Spotkanie poprowadziła Zofia Humięcka. 9 kwietnia - podczas niedzielnego koncertu (nr 559) wystąpił kwartet fortepianowy w składzie: Grzegorz Gorczyca fortepian, Mateusz Konopelski skrzypce, Marta Straszyńska altówka, Julia Kisielewska wiolonczela. Znakomici artyści zaprezentowali muzykę klasyczną z najwyższej półki dwa kwartety fortepianowe c-moll op. 60 Johannesa Brahmsa i a-moll Gustawa Mahlera. 9 kwietnia otwarto również stałą wystawę Malarstwo polskie XIX wieku. Wystawa zajmuje sześć sal ekspozycyjnych we Dworze Krasińskich. Jest próbą ukazania malarstwa polskiego XIX wieku od klasycystycznych portretów poprzez romantyczne pejzaże i sceny historyczne do obrazów rodzajowych utrzymanych w duchu realizmu. Na wystawie prezentowanych jest ok. 70 dzieł znanych i cenionych polskich malarzy, takich jak: Jan Matejko, Aleksander Gierymski, Henryk Rodakowski, Piotr Michałowski, Artur Grottger, January Suchodolski, Franciszek Kostrzewski i wielu innych. 22 kwietnia - podczas sobotniego koncertu w Muzeum wystąpiła Basia Raduszkiewicz, wykonawczyni piosenki poetyckiej, laureatka wielu festiwali muzycznych i nagród dla twórców kultury. Artystce na scenie towarzyszył pianista Jarosław Kordaczuk. 30 kwietnia - w Muzeum Romantyzmu w Opinogórze odbyła się pierwsza rodzinna niedziela. Uczestnicy zajęć mieli okazję wziąć udział w lekcji Moja pierwsza wizyta w muzeum oraz w warsztatach plastycznych, podczas których wykonywali niepowtarzalną pamiątkę z muzeum. Spotkanie zakończył piknik rodzinny. 2 maja - w ramach corocznej imprezy Imieniny Zygmunta zaprezentowany został koncert przygotowany przez Marię Szymańską na podstawie biografii poety pióra Zbigniewa Sudolskiego i Józefa Ratajczyka Zygmunt i Delfina - opowieść o miłości życia Zygmunta Krasińskiego. Podczas koncertu wystąpili: Barbara Kobrzyńska narracje, Sebastian Boguszewski recytacje, Małgorzata Szymańska-Sadlakowska śpiew, Mariusz Kłubczuk fortepian. 7 maja - w Muzeum odbyło się trzecie spotkanie z cyklu Smaki Poezji, przygotowane przez Bożennę Kacpurę. Tematem przewodnim spotkania poświęconego twórczości poety hr. Zygmunta Krasińskiego była miłość w twórczości Z. Krasińskiego. W spotkaniu wzięli udział: Aleksandra Barańska i Jarosław Leszczyński recytacje, Krzysztof Łyziński śpiew i Jerzy Szpojankowski akompaniament. 14 maja - podczas niedzielnego koncertu (nr 560) pt. Na sto strun i strof zaprezentowała się Małgorzata Komorowska harfistka, wszechstronny muzyk, pedagog, prowadząca wielokierunkowe działania artystyczne. Artystka za pośrednictwem koncertu wyśpiewała bogactwo harfy aż od biblijnych źródeł, jej greckiej i celtyckiej tradycji oraz dziedzictwa XIX wiecznych i współczesnych romantyków. Harfistce na scenie towarzyszyła Ewa Barylińska wielbicielka i wykonawczyni poezji śpiewanej i piosenki aktorskiej. 20 maja - odbyła się Noc Muzeów, do której tradycyjnie przyłączyło się Muzeum Romantyzmu w Opinogórze. Z tej okazji przygotowano liczne atrakcje zarówno dla starszych, jak i dla najmłodszych. Zaplanowano spektakl lalkarsko aktorski pt. Tymoteusz wśród ptaków przygotowany przez Wojciecha Słupińskiego. Następnie w Oranżerii odbyła się promocja tomiku wierszy Zygmunta Krasińskiego pisanych do kobiet połączona z pokazem mody XIX wiecznej z pracowni Nomina Rosae. We Dworze Krasińskich wystąpiła gitarzystka klasyczna Wiktoria Szubelak, zaś na zakończenie niezwykłej nocy w Oranżerii odbył się koncert Dawnych wspomnień czar w wykonaniu Macieja Klocińskiego. 27 maja - podczas sobotniego koncertu w Oranżerii wystąpili uczniowie Państwowej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Mławie, którzy zaprezentowali operetkę Piraci z Penzance albo Niewolnik obowiązku. Stało się już tradycją, że operetki wystawiane siłami uczniów PSM I i II st. im. Andrzeja Fot. Salonik Elizy. Gra Paweł Rok Krzanowskiego w Mławie pokazywane są również na scenie Oranżerii Muzeum Romantyzmu w Opinogórze. Tak było w przypadku Wiktorii i jej huzara P.Abrahama w 2015 roku, czy Gondolierów albo króla Baratarii A.Sullivana rok później. Jak co roku na widzów czekało dużo śmiechu, dobrej zabawy, lekkiej muzyki i świetnych układów tanecznych. 28 maja - na terenie zespołu muzealnego miała miejsce druga rodzinna niedziela, tym razem pn. Rajskie Ptaki. Celem spotkania było zaprezentowanie ptaszarni, która usytuowana jest w pobliżu zespołu folwarcznego, jak również prezentacja przyrodnicza i ciekawe opowieści o mieszkańcach wolier. Uczestnicy spotkania wykonali w ramach zajęć warsztatowych ogony na wzór pawich, a finałem spotkania było wspólne czytanie Ptasiego radia. 28 maja - w Dworze Krasińskich odbyło się siódme spotkanie poetyckie z cyklu Wiersze przy lampie naftowej. Swoją twórczość zaprezentował Krzysztof Cezary Buszman. Muzycznie spotkanie uświetnił Wojciech Gęsicki. Organizatorami spotkania byli Biblioteka Poezji Polskiej przy Muzeum Romantyzmu w Opinogórze i Oddział Ciechanowski Stowarzyszenia Autorów Polskich. Spotkanie tradycyjnie poprowadziła Janina Janakakos-Szymańska. 11 czerwca - odbył się niedzielny koncert (nr 561), podczas którego wystąpiło Trio Harfowe w składzie: Grażyna Strzeszewska-Lis harfa, Dorota Puchnowska-Aftyka flet i Marta Straszyńska altówka. Artystki Teatru Wielkiego - Opery Narodowej tworzą zespół od 2012 roku, który powstał z zamiłowania do kameralnego muzykowani. Trio Harfowe przez swój oryginalny skład instrumentów skłania się do wykonywania muzyki zdominowanej przez francuskich kompozytorów, którzy doceniali w swojej twórczości takie instrumentarium. Opracowała Alicja Wodzyńska

15 15 Silva Rerum Toast poetyzowany, wygłoszony na ślubie hr. Starzeńskiego Fot. Wiersze przy lampie naftowej Fot. Koncert na Imieninach Zygmunta Fot. W krainie operetki Gdy wiosenne słońce świeci Z gniazda swego ptak uleci. W gnieździe, w którem go nie stanie Odtąd próżnia pozostanie. Lecz tak każą sądy Boże W gnieździe zostać ptak nie może. Zdrowie rodziców przezacnej rodziny skąd odlatują w świat takie ptaszyny Nowy Sącz, 25 sierpnia 1869 r. - donosi gazeta: Odbył się w Nawojowej ślub hr. Heleny Stadnickiej z hr. Józefem Krasińskim. Parze młodych pobłogosławił związek arcybiskup Sembratowicz delegat Ojca Św. Po wyjściu z kościoła, dzieci wiejskie śpiewały pieśni na cześć państwa młodych, a wójci gromad składali życzenia. Łańcuch włościan na koniach i pieszo po krakowsku ubranych z chorągwiami o obu herbach rozciągał się obok drogi świetnie przybranej od kościoła, aż do bramy zamkowej, gdzie państwa młodych zwyczajem przodków naszych przyjęto chlebem i solą. Po uczcie godowej zapłonęły przyległe góry ogniami, do których dołączyły się ognie sztuczne jakich okolica nasza dawno nie widziała. Do tego doskonała muzyka grająca pieśni narodowe rozweselała parę tysięcy osób przybyłych na te gody. Było to wesele prawdziwie staropolskie, jakich mało już bywa w ojczyźnie naszej, a które dowodziło zarazem, że niezerwany jeszcze jest węzeł dawny łączący wszystkie warstwy naszego społeczeństwa. Fragment opisu uroczystości zaślubin rodziców hr. Edwarda Krasińskiego Krzeszowice, 30 czerwca 1886 r. Hr. Adamowa z Branickich Potocka jako matka i hr. Artur Potocki zawiadamiają o zamęściu Róży z Potockich Krasińskiej z hr. Edwardem Raczyńskim. Kolacja cukrowa panny młodej. Podawano ją po oczepinach (w sypialni panny młodej) Fundatorem kolacji był pan młody. Głównym daniem był marcepan. Serce przebite strzałą, które młoda para chowała na pamiątkę, resztą obdzielano gości. Pito wino z pantofelka panny młodej (kieliszek ukryty był w trzewiku). A w hrabskiej Opinogórze? Na weselu córki Juliana Pikusa pracownika w majątku Krasińskich, bawiła się cała Opinogóra! Ojciec panny młodej był mechanikiem, tzw. - złotą rączką To on założył herb na wieży zameczku, wykonując równie trudne, wymagające dużej odwagi zajęcia. Kiedy młodzi przybyli do hrabiego zaprosić go na ślub i wesele, a także uzyskać zgodę na wynajęcie spichlerza, odpowiedział: - Pikusianka, tyś tego spichrza nie dostała, tylko twój ojciec, który tak dzielnie włóczył się po Opinogórskich dachach. (Później nie tylko udostępnił miejsce biesiady, ale także pieniądze i dodatkowo 1 kwintal pszenicy na weselne ciasta. (Na podstawie relacji Janiny Pikus Obidowskiej) Fot. Smaki poezji Wybór B. Królik

16 16 DUCH MIEJSCA Kartki z pamiętnika Cz. XVII Nasze, moje i mojego męża Janusza, ścieżki Opinogórskie nieustannie wiodły nas, ku domowi małżonków Piotra i Michaliny Dziedziców. Mieszkali samotnie nieopodal Czernic, w domu, który za wierną służbę swojemu łowczemu ufundował hr. Edward Krasiński. Łączyło ich wiele, choć obydwaj prezentowali różne klasy społeczne i dojrzewali w różnych gniazdach w sferze, czy poza nią. Zbliżyły ich zapewne przygody myśliwskie, gawędy przy ognisku przy skwierczącej jajecznicy pełnej jeszcze płonących węgielków, zmaganie się w Tatrach z niedźwiedziem, a później relacjonowanie kto pierwszy go ubił. Swoje wspomnienia hr. Edward zamieścił w Gawędach myśliwskich, a łowczy przedstawiał je we własnej wersji czyniąc z siebie bohatera. I jak tu wierzyć myśliwym? I któremu z nich? Tak, czy owak relacje między hrabią a sługą były poprawne i oparte na wzajemnym szacunku. Stąd zapewne troska ordynata o rodzinę, którą zatrudnił w swoim majątku. Dom to nie tylko jego struktura zewnętrzna, gabaryty, czy sprzęty. To przede wszystkim ludzie, którzy tworzą jego duchową atmosferę i nastrój. Byliśmy zaszczyceni mogąc u państwa Dziedziców gościć. Prezentowali cechy, które w zastraszającym tempie zaczęły ginąć, czyniąc je zbyt staroświeckimi, lub sprzecznymi z obowiązującą modą, która w końcu jest zmienna. Nie odrzucali nowego, ale wiernie przestrzegali swoich tradycji wyniesionych z własnych domów. To u nich zobaczyłam znaną mi z dzieciństwa maleńką metalową, pewnie mosiężną Kropelniczkę zawieszoną na bocznej ścianie wejściowego pokoiku. Dziś nie ma jej także u mnie i mniemam, że także w wielu innych rodzinach. Wstydzimy się ich? - A tak często zarzekamy się: - Od zła wszelkiego... Dom, który odwiedzaliśmy, był domem, w którym dominowała wiara oparta nie tylko na słownych deklaracjach. Dzielili się z nami swoim życiem tak radościami, jak i troskami. Wychowali czworo dzieci, którym zapewnili odpowiednie wykształcenie, co wcale nie było łatwe i wymagało od rodziców wielu wyrzeczeń. Niewątpliwie, dużą pomocą służył im hr. Krasiński, który materialnie wspierał młodych ludzi pragnących zdobywać wiedzę. Najstarszy syn Janek, po uzyskaniu matury ukończył szkołę pilotażu w Dęblinie i na skutek wydarzeń wojennych znalazł się w Anglii. Nie wrócił do kraju i tam założył swoją rodzinę. Po wojnie odwiedzał rodziców w Opinogórze, a także gościł ich u siebie. Sabinka (lekarz stomatolog) zamieszkała z rodziną w Przasnyszu, gdzie wkrótce pokonała ją choroba serca. Osierociła dwie nieletnie córki Małgosię i Joannę. Syn Zygmunt (inżynier - ekspert od wypadków lotniczych) zamieszkał w Łodzi, ożenił się, został ojcem, zbudował piękny dom, w którym rodzice jego spędzili ostatnie lata swego życia. Pochowani w Opinogórze. Niestety, nie w swoich trumnach, ale to już inna legenda. Może kiedyś... Tymczasem, najmłodszy z rodziny Jerzy chluba i ulubieniec wszystkich, skończył Podchorążówkę, a za wyniki w nauce otrzymał Złotą Szablę od prezydenta I. Mościckiego. Wkrótce rodziców czekała jeszcze jedna Szabla oficerska ułana niespodzianka, kiedy młody porucznik przedstawił im swoją przyszłą żonę. Zanim doszło do ślubu pan młody choć uzyskał zgodę narzeczonej, aprobatę jej rodziców, swojej rodziny, - musiał jeszcze otrzymać pozwolenie od władz wojskowych. Panna młoda poddana została surowemu osądowi. Poza urodą, a także i pokaźnym posągiem, powinna mieć odpowiednie wykształcenie i świadectwo moralności, wówczas dopiero mogła zostać żoną oficera. Po załatwieniu tych wszystkich formalności, rozpoczęto przygotowywania do ślubu. Wojskowe śluby, podobnie jak inne uroczystości wojskowe czy prywatne, były ważnym wydarzeniem w życiu danego środowiska oficerskiego. Nie wszystkie były huczne i bogate. Wojsko miało skromne fundusze. Status uroczystości zależał od strony materialnej rodziny. Wybierzmy się zatem do Sejn, (rodzinnego gniazda panny młodej), gdzie odbywały się uroczystości zaślubin Opinogórczyka. W uroczystości udział wzięli wszyscy wolni w tym dniu od służby oficerowie. To w końcu ślub porucznika 3 Pułku Szwoleżerów! A więc pluton rębaczy, a także szwadron w szyku konnym. Przed katedrą czekał ozdobiony kwiatami powóz pułkowy dla młodej pary. Przed powozem pluton por. Migurskiego, a za powozem pluton Dziedzicowy. Przed godz zalśniły proporczyki zatknięte na lancach, w dłoniach dobyte szable. Zahuczał marsz weselny. Na stopniach świątyni oficerowie stworzyli szpaler z sześcioma drużbami, z szaserami na czele. Osiemnaście szabel utworzyło dach nad głowami kroczących ku ołtarzowi nowożeńców. Trębacze odegrali marsz Oficerska odznaka pułkowa pułkowy. Po ślubie, w pełnym szyku za powozem młodych ruszyła kawalkada do domu weselnego. Na progu - staropolskim obyczajem - czekała rodzina panny młodej witająca chlebem i solą. Padła komenda: - Prezentuj broń! Następnie ruszono do suto zastawionych stołów. W przyjęciu weselnym wzięło udział około pięćdziesięciu osób, w tym osiemnaście nosiło mundury wojskowe. W amfiladzie pokoi i pokoików ustawione stoły, nakryte śnieżnobiałymi obrusami. A na stołach wszelakie bogactwo różnorodnych przystawek i potraw. Na ogromnych półmiskach pieczone na rumiano prosięta z chrzanem i jabłkami, w misach czerwieniejące raki, galarety rybne i mięsne. Piegowate gomółki sera przyprawione ziołami, pęta kiełbas, szynek jeszcze pachnących wonnym dymem. Nie obyło się też bez pieczystego (drobiu) pani Michaliny indyków, kaczek, kapłonów i perliczek ze specjalnymi farszami, których była mistrzynią. W przezroczystych butlach i karafkach lśniły nalewki przywiezione także z odległej Opinogóry. Na osobnym, tak jakby honorowym, stoliku pyszniły się w karnym ordynku jak szwoleżerowie rosłe sękacze. Każdy obowiązkowo z kopy jaj. Taki sękacz otrzymaliśmy kiedyś od pani Michaliny, zamówiony w Przasnyszu, który mogliśmy jeść od Wielkanocy do Bożego Narodzenia, (nie starzał się) gdyby nie nasze łakomstwo i apetyty naszych przyjaciół. Za domem w ogrodzie na ustawionym podium do tańca, przy pełnych także stołach i takich samych daniach zasiedli trębacze i akordeonista. Toastom nie było końca. Zwyczajowo, pierwszy toast wzniósł pułkownik, który w sposób uroczysty choć żartobliwy ubolewał: - Jak to się mogło stać, że tu taka krucha, wiotka osoba, jednym krótkim słowem - tak wypowiedzianym przy ołtarzu, odebrała ulubieńca sztabu. Wojsko traci zdolnego oficera i wspaniałego kolegę. - Ależ nie traci, panie pułkowniku! - A zyskuje! - odzywa się jakiś uczestnik biesiady. No bo gdzie pójdzie biedak, gdy mu żona zaleje sadła za skórę? - Do koszar! Gdzie znajdzie spokój i uciszenie wzburzonych nerwów? - W szwadronie. Na ujeżdżalni, w stajni, wśród kolegów. Toasty szły wokół, kielichy także. Wety i tańce. Były także i nadzieje młodych na świetlaną przyszłość. Jakże w tym wypadku złudną. Pan młody zginął w pierwszych dniach wojny 1939 r. pod Olszewem koło Białegostoku. Brat jego, Janek znalazł się po drugiej stronie frontu w Anglii. Brał udział w wielu bojowych lotach, w zrzutach broni, a także przeszkolonych do akcji żołnierzy sabotażu, na okupowanych terenach Europy. Tego dnia, kiedy zginął jego brat, był za sterami samolotu wykonując swoje bojowe zadanie. Dowództwo i załoga samolotu wiedziała już o tym. On sam dowiedział się po udanym locie tuż po wyjściu z samolotu. Nie zrezygnował z walki. Sam zestrzelony gdzieś nad Węgrami, uratowany przez miejscowych ludzi, po wojnie w tej miejscowości ufundował kapliczkę w ofierze za cud życia. Ufundował także pomnik pod Olszewem, gdzie zginął jego brat. Dzieciom z miejscowej szkoły, które opiekowały się pomnikiem organizował na swój koszt wakacje w Anglii. A także w ukochanej Opinogórze pozostawił pamiątkę. Na jednej z bocznych ścian świątyni postawił ołtarzyk pod obraz matki Bożej, z wkomponowanym na podeście emblematem swojej formacji, na którym widnieją tak bliskie i podniosłe pojęcia: - Bóg Honor Ojczyzna. Po prawej stronie ołtarzyka stoi ławka, która była stałym miejscem modlitewnym jego rodziców, opatrzona mosiężną tabliczka: - M. P. Dziedzicowie. Zupełnie przypadkowy wybór miejsca, choć tak wieloznaczący. A złota szabla naszego bohatera? Znajduje się obecnie w Anglii, będąc cenną pamiątką rodzinną, którą wdowa po oficerze wywiozła za granicę. Śni zapewne złotą legendę o bohaterze, który swoje życie oddał w obronie ukochanej Ojczyzny. Na podstawie relacji rodziny i kolegi pułkowego por. R. Migurskiego. Bożena Królik