Jury Konkursu Przewodniczący: prof. Paweł Głombik - Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach (wiolonczela) Członkowie:

Transkrypt

1 Jury Konkursu Przewodniczący: prof. Paweł Głombik - Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach (wiolonczela) Członkowie: prof. Zygmunt Jochemczyk - Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach (altówka) prof. Stefan Kamasa - Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie (altówka) prof. Janusz Pisarski - Akademia Muzyczna w Krakowie (altówka) prof. Stanisław Firlej - Akademia Muzyczna im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi (wiolonczela) prof. Bernard Polok - Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach (wiolonczela) prof. Stefan Nowak - Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach (kontrabas) prof. Tadeusz Górny - Akademia Muzyczna im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu (kontrabas) prof. Leszek Sokołowski - Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie, Filia w Białymstoku (kontrabas) Sekretarz Jury: Strona 1/7

2 Prof. Leon Markiewicz - Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach Z-ca Sekretarza Jury: Prof. Zygmunt Tlatlik - Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach prof. Paweł Głombik Jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej, którą ukończył w roku 1963 w klasie wiolonczeli doc. Józefa Drohomireckiego. W 1972 roku przebywał na studiach podyplomowych w Academia Santa Cecilia w Rzymie w klasie wiolonczeli prof. Amedeo Baldovino. W 1959 r. rozpoczął pracę w Narodowej Orkiestrze Symfonicznej Polskiego Radia (dawniej WOSPR) w Katowicach. Z orkiestrą tą dokonał wielu nagrań archiwalnych i płytowych muzyki symfonicznej i kameralnej oraz uczestniczył w wielu koncertach w kraju i za granicą. Wraz z wybitnymi instrumentalistami utworzył w 1972 r. Kwartet Smyczkowy im. Grzegorza Fitelberga. Kwartet dokonał wielu nagrań, uzyskał wyróżnienie na Międzynarodowym Konkursie Kwartetów Smyczkowych im. Leo Weinera w Budapeszcie. Z kolei z Triem Fortepianowym Polskiego Radia uzyskał I nagrodę w Konkursie Zespołów Kameralnych w Colmar (Francja), nagrał płytę dla firmy WIFON, koncertował w kraju, a także w Belgii, Niemczech, Czechach. W 1986 roku uczestniczył w World Philharmonic Orchestra - zespole symfonicznym składającym się z koncertmistrzów i pierwszych muzyków wybranych z orkiestr 55 krajów - pod dyrekcją Lorin Maazela. Pracę pedagogiczną na Wydziale Instrumentalnym Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Katowicach podjął w 1968 roku. W latach pełnił funkcję Kierownika Katedry Kameralistyki. Prowadzone przez prof. P. Głombika studenckie zespoły kameralne wielokrotnie uczestniczyły w konkursach krajowych i międzynarodowych uzyskując wiele nagród i wyróżnień. W roku 1998 został zaproszony do poprowadzenia klasy kameralistyki w ramach Międzynarodowych Kursów Mistrzowskich w Łańcucie. Od wielu lat uczestniczy w pracach jury konkursów wiolonczelowych i kameralnych. prof. Zygmunt Jochemczyk Pedagog Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Ukończył studia muzyczne w Państwowej Szkole Muzycznej w Katowicach z wyróżnieniem w klasie prof. Stanisława Lewandowskiego. Przez wiele lat był pierwszym altowiolistą Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia (obecnie Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia) oraz członkiem kwartetu smyczkowego im. Karola Szymanowskiego. Prowadził kursy mistrzowskie w Łańcucie i Żaganiu. Jego Strona 2/7

3 absolwenci zajmują odpowiedzialne funkcje pierwszych altowiolistów w czołowych orkiestrach w kraju i zagranicą. Obecnie prof. Zygmunt Jochemczyk prowadzi klasę altówki w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Prowadzi także konsultacje i warsztaty klas altówek w szkołach muzycznych województwa śląskiego. prof. Stefan Kamasa Altowiolista, kameralista i pedagog; ur. 18 lipca 1930 w Bielsku Podlaskim. W latach studiował w klasie Jana Rakowskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, którą ukończył z wyróżnieniem. Studia kontynuował w latach w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie pod kierunkiem Tadeusza Wrońskiego, zaś w latach w Paryżu u Pierre'a Pasquiera. Koncertuje jako solista i kameralista w krajach Europy, w Ameryce i Azji. Był członkiem znanych polskich zespołów kameralnych: Kwartetu Warszawskiego (od 1962), Kwartetu Polskiego Radia i Telewizji, zwanego Kwartetem Mistrzów (od 1975 wraz z Konstantym Andrzejem Kulką - skrzypce, Romanem Jabłońskim - wiolonczela i Jerzym Marchwińskim - fortepian). Występował z Dresdner Philharmonie, Royal Philharmonic Orchestra, Orchestre Philharmonique de Radio France, Mozarteum Salzburg, Orchestre National de France, RSO Berlin pod batutą m.in. Sir Charlesa Grovesa, Stanisława Skrowaczewskiego, Jana Krenza, Moshe Atzmona, Jerzego Maksymiuka. Rozległy repertuar Stefana Kamasy obejmuje większość zasługujących na uwagę dzieł na altówkę, poczynając od muzyki baroku po współczesną, m.in. koncerty Béli Bartóka, Paula Hindemitha, Grażyny Bacewicz ("Orfeusz" za najlepsze wykonanie na Festiwalu "Warszawska Jesień" w 1970), Tadeusza Bairda (nagroda płytowa Diapason d'or 1989), Tadeusza Natansona, Romana Palestra i Krzysztofa Pendereckiego. Od 1958 Stefan Kamasa wykłada w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, gdzie w 1980 uzyskał stopień profesora nadzwyczajnego. Od 1984 jest profesorem klasy altówki w konserwatorium w Tarbes we Francji. Prowadził kursy mistrzowskie w Sankt Petersburgu, Sztokholmie, Karlsruhe, Łańcucie. Był jurorem konkursów w Monachium, Evian, Kassel, Markneukirchen, Budapeszcie. Jako solista i kameralista dokonał wielu nagrań dla Polskiego Radia, a także dla firm fonograficznych (Polskie Nagrania, Olympia). W 1975 otrzymał nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I stopnia, zaś w nagrodę Związku Kompozytorów Polskich. prof. Janusz Pisarski Ukończył Krakowską Akademię Muzyczną z wyróżnieniem, w klasie prof. Eugenii Umińskiej i doc. Zdzisława Polonka, a następnie studia podyplomowe w University of Akron (USA), w klasie prof. Jerzego Kosmali. Jako solista i kameralista koncertuje w kraju i za granicą (Czechy, Francja, Niemcy, Włochy, Japonia, Korea, USA). Jest muzykiem Filharmonii Krakowskiej oraz profesorem Katedry Skrzypiec i Altówki Akademii Muzycznej w Krakowie. Występował jako solista z orkiestrami Filharmonii Krakowskiej, Filharmonii w Kielcach, Rzeszowie i Olsztynie, oraz Capellg Cracowiensis i Bydgosdiensis wykonując utwory repertuaru altówkowego. Jest zapraszany do udziału w pracach jury takich konkursów jak: Międzynarodowy Konkurs Muzyki Kameralnej im. Kiejstuta Bacewicza w Łodzi, Ogólnopolski Konkurs altówkowy im. Jana Rakowskiego w Poznaniu, Konkurs Altówkowy we Wrocławiu, I Konkurs Skrzypcowy im. Eugenii Umińskiej w Poznaniu i innych. Strona 3/7

4 prof. Tadeusz Górny Studia muzyczne rozpoczął w 1972r. w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu. W roku 1972, dzięki stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki wyjechał do Moskwy. Jako student Konserwatorium im. P. Czajkowskiego brał udział w licznych koncertach wykonując utwory: S. Kusewickiego, G. Bottesiniego, K.D. von Dittersdorfa, R. Gliera, J. Ch. Bacha. W roku 1974 był uczestnikiem I Ogólnopolskiego Sympozjum Kontrabasu we Wrocławiu. Dyplom Konserwatorium Moskiewskiego otrzymał w roku Po powrocie do kraju podejmuje pracę w PWSM we Wrocławiu oraz w Filharmonii Wrocławskiej. W tym też czasie dokonał nagrań dla Polskiego Radia. W latach pracował jako koncertmistrz w Państwowej Operze we Wrocławiu. W 1980 roku wyjechał na stypendium do ZSRR i w roku 1982 ukończył asystenturę - staż w Konserwatorium im. P. Czajkowskiego w Moskwie. W czasie dwuletnich studiów brał udział w licznych koncertach wykonując utwory S. Kusewickiego, R. Schumanna, G. Bottesiniego i in. Od listopada 1982r. pracuje w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Jest współzałożycielem Wrocławskiej Orkiestry Kameralnej "Leopoldinum". Po powrocie z asystentury - stażu, dokonał nagrań dla Polskiego Radia we Wrocławiu, nagrywając koncerty D. Dragonettirgo, C. Saint - Saensa, G. Bottesiniego, S. Kusewickiego. W roku akademickim 2000/2001 rozpoczął działalność dydaktyczną w Akademii Muzyczne w Łodzi - prowadząc klasę kontrabasu. W grudniu 2002 r. nadano mu tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych. Stefan Nowak - prof. AM Urodził się 11 lutego 1935r. w Dębianach w woj. kieleckim. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1949r. rozpoczął naukę w Państwowym Liceum Muzycznym w Katowicach. Liceum ukończył w 1954r. uzyskując dyplom z odznaczeniem. Wyższe studia muzyczne ukończył w 1958r., uzyskując dyplom z odznaczeniem w klasie kontrabasu prof. Wiktora Gadzińskiego. Jako student drugiego roku w 1955r. wygrał konkurs na stanowisko kontrabasisty do WOSPR w Katowicach. W orkiestrze tej pracował przez okres 43 lat. W 1960 r. uzyskał stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki. Specjalizację w dziedzinie gry na kontrabasie odbył w Akademii Muzycznej w Pradze Czeskiej, pod kierunkiem prof. Františka Hertla i zespołów kameralnych prof. Fransiška Peški. Po powrocie z Pragi w 1962r., objął klasę kontrabasu w Państwowym Liceum Muzycznym im. K. Szymanowskiego w Katowicach. Klasy kontrabasu w Liceum prowadził do 1982r. W 1979 r. powierzono mu nauczanie gry na kontrabasie w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Klasę kontrabasu prowadzi w Akademii do chwili obecnej. Prof. Stefan Nowak odbył wiele tournees koncertowych m.in. w ZSRR, Mongolii, Chinach, Japonii, Hongkongu, Australii. prof. Leszek Sokołowski Naukę gry na kontrabasie rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej II stopnia w Białymstoku pod kierunkiem Ryszarda Kukiełki. Studia muzyczne kontynuował w Akademii Muzycznej im. Fr. Chopina w Warszawie Filia w Białymstoku początkowo u Michała Stadnickiego. Dyplom pod kierunkiem prof. Andrzeja Mysinskiego uzyskał w 1985r. Następnie swoje umiejętności doskonalił w "Mozarteum" w Salzburgu w klasie prof. Klausa Stolla - pierwszego kontrabasisty Filharmonii Berlińskiej. Obecnie jest profesorem klasy kontrabasu, a także dziekanem Akademii Muzycznej im. Fr. Chopina w Warszawie Strona 4/7

5 Filia w Białymstoku; kontrabasistą (I głos) Opery i Filharmonii Podlaskiej oraz nauczycielem w Zespole Szkół Muzycznych w Białymstoku. Prowadzi działalność koncertową jako solista, kameralista, członek orkiestr symfonicznych, współpracując z kwartetem CAMERATA, Polską Filharmonią Kamerelną w Sopocie, Polską Orkiestrą Radiową w Warszawie. Jest też kierownikiem i założycielem orkiestry kameralnej "Sinfonia Academica". Jako pedagog odnosi liczne sukcesy. Jego uczniowie i studenci są laureatami konkursów kontrabasowych: Robert Zadykowicz otrzymał III nagrodę na Ogólnopolskich Przesłuchaniach w Elblągu; Kamil Łomasko zdobył wyróżnienie na VII Konkursie Kontrabasowym im. Adama Bronisława Ciechańskiego w Poznaniu (2002r.) i I Ogólnopolskim Konkursie Kontrabasowym w Łodzi (2006r.), a także II nagrodę na Ogólnopolskich Przesłuchaniach Uczniów Klas Wiolonczeli i Kontrabasu w Elblągu; Krzysztof Sokołowski dwukrotnie zdobył II nagrodę na konkursie w Elblągu (2002r.) i Łodzi (2004r. - I nie przyznano); Franciszek Słomka był laureatem II nagrody (I nie przyznano) na Ogólnopolskich Przesłuchaniach Uczniów Klas Wiolonczeli i Kontrabasu w Łodzi (2004r.). Jeden z jego absolwentów - Bartosz Sikorski jest obecnie członkiem orkiestry Wiener Philharmoniker. Kilkoro z nich jest też studentami, bądź absolwentami Hochschule für Musik oraz U d K w Berlinie. Wielu spośród jego uczniów i studentów to byli lub obecni członkowie Młodzieżowej Orkiestry Unii Europejskiej oraz Orkiestry im. G. Mahlera. Prof. Leszek Sokołowski prowadzi warsztaty, seminaria i kursy mistrzowskie w Wilnie, Łańcucie, Olsztynie i Janowcu. prof. Stanisław Firlej Wiolonczelista, jest jednym z bardziej znanych wirtuozów gry na tym instrumencie w Polsce. Gruntowne studia muzyczne pozwoliły mu rozwinąć szeroką działalność koncertową nie tylko w kraju, ale także za granicą. Studia odbywał w Konserwatorium im. P. Czajkowskiego w Moskwie pod kierunkiem prof. Galiny Kozołupowej i prof. Natalii Gutman. Później ukończył jeszcze Letnią Akademię Muzyczną "Accademia Chigiana" w Sienie w klasie Andre Navarry. Stanisław Firlej zadebiutował w Sankt Petersburgu wykonując z orkiestrą Konserwatorium koncert wiolonczelowy B-dur L. Boccheriniego, po uzyskaniu I nagrody za najlepsze wykonanie tego utworu na konkursie ogłoszonym przez uczelnię. Pó źniej otrzymał V nagrodę na Międzynarodowym Konkursie "Gaudeamus" w Rotterdamie w kategorii duetu (z pianistką Anną Wesołowską - Firlej). Duet ten koncertował w Hiszpanii, Francji, Niemczech, Holandii, a także na wielu znanych festiwalach muzycznych w kraju i za granicą (m.in. na Festiwalu im. George Sand w Nohant). W latach Stanisław Firlej był koncertmistrzem i solistą Orkiestry Kameralnej Filharmonii Narodowej pod dyrekcją K. Teutscha. Z zespołem tym koncertował w wielu krajach świata w tym w Japonii, Australii, Nowej Zelandii, Ameryce Północnej i Południowej wykonując koncerty J. Haydna i L. Boccheriniego. Dokonał wielu nagrań płytowych muzyki wiolonczelowej jak: Sonata "Arpeggione" F. Schuberta z pianistą P. Badurą - Skodą, utwory kameralne na wiolonczelę i fortepian F. Chopina oraz miniatury wiolonczelowe z pianistką A. Wesołowską-Firlej, a także wszystkie tria fortepianowe F.Schuberta z Rubinstein - Trio. Nagrywał także muzykę kameralną z takimi artystami jak J. Olejniczak, W. Brodski, B. Nowicki i B. Bryła. Co roku prowadzi klasę wiolonczeli na mistrzowskich kursach muzycznych w Polsce - Łańcut i Żagań, a także Austrii - Zell am Pram i Chorwacji - Hvar. Stanisław Firlej jest także założycielem łódzkiej orkiestry kameralnej Polish Camerata, z którą odbył wiele tournees koncertowych m.in. w Hiszpanii, Francji i Holandii. Artysta jest profesorem zwyczajnym i prowadzi klasy wiolonczeli w Akademiach Muzycznych w Łodzi i Wrocławiu. Strona 5/7

6 prof. Bernard Polok Jest absolwentem Państwowej Wyższej Muzycznej w Katowicach w klasie wiolonczeli prof. Józefa Drohomireckiego. Działalność artystyczną i dydaktyczną rozpoczął bezpośrednio po ukończeniu Liceum Muzycznego w Katowicach w roku Został zatrudniony najpierw jako muzyk wiolonczelista, a od roku 1963 na stanowisku koncertmistrza Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Śląskiej w Katowicach, którą to funkcję pełni do chwili obecnej. Uczestniczył w tym czasie we wszystkich wydarzeniach artystycznych Filharmonii, występując na prestiżowych estradach w kraju oraz niemal wszystkich krajach europejskich, w Japonii i na Tajwanie, wykonując odpowiedzialne partie solowe. Brał udział także w nagraniach płytowych orkiestry, których Filharmonia posiada w swoim dorobku około dwudziestu. Czynnie działa jako solista i kameralista występując w kraju i zagranicą, na festiwalach oraz w radiu i telewizji. Jest również "prawykonawcą" wielu utworów wiolonczelowych kompozytorów polskich (m.in. J.W. Hawela i J. Świdra). Od roku 1957 prowadzi działalność pedagogiczną w szkolnictwie muzycznym I i II stopnia. Od roku 1974 jest zatrudniony w Akademii Muzycznej w Katowicach. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 1990 roku - od roku 2000 zatrudniony na stanowisku profesora zwyczajnego. Jego absolwenci (ok. 30) zajmują odpowiedzialne stanowiska w zespołach w kraju m.in. w Filharmonii Śląskiej i w NOSPR oraz zagranicą (Anglia, Niemcy, Kanada, Szwecja) oraz zajmują się działalnością pedagogiczną w szkolnictwie muzycznym wszystkich szczebli. Prof. Bernard Polok przez wiele kadencji ( oraz ) pełnił funkcję prorektora ds. naukowych i artystycznych, organizując w tym czasie wiele cykli koncertów dla publiczności miasta i regionu. W latach był czynnym członkiem Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego. Jest autorem kilkudziesięciu recenzji w przewodach kwalifikacyjnych I i II stopnia, doktoratów, habilitacji oraz postępowań do tytułu profesora. Jest konsultantem szkolnictwa muzycznego I i II stopnia. Uczestniczy w pracach jury międzynarodowych, ogólnopolskich i regionalnych konkursów i przesłuchań wiolonczelistów. Prowadzi także warsztaty dla nauczycieli. Prof. Bernard Polok jest członkiem Stowarzyszenia Polskich Artystów Muzyków: przez kilka kadencji jako członek Zarządu Głównego, obecnie prezes ZO SPAM w Katowicach. prof. Leon Markiewicz Urodzony w 1928r. w Wilnie, studia muzyczne z zakresu pedagogiki i teorii muzyki odbył w PWSM w Katowicach uzyskując dyplom z odznaczeniem. Uzupełnił je dysertacją doktorską w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz habilitacją w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. W 1984r. uzyskał tytuł profesora sztuki muzycznej. Od początku swej działalności zawodowej związany jest z Akademią Muzyczną w Katowicach, w której kierował m.in. Katedrą Teorii Muzyki i Katedrą Edukacji Muzycznej ( ). Od roku 1975 był prorektorem, zaś w latach rektorem tej Uczelni. Od 1999r. jest także profesorem Wyższej Szkoły Pedagogicznej Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Warszawie na Wydziale Nauk Społeczno-Pedagogicznych w Katowicach. W jego dorobku znajduje się ponad 100 publikacji i rozpraw naukowych oraz ok. 300 recenzji muzycznych i artykułów publicystycznych, głównie z zakresu kultury muzycznej Śląska. Szereg prac poświęcił twórczości i osobowości Karola Szymanowskiego. Jest m.in. autorem źródłowych monografii o Bolesławie Szabelskim - jednym z najwybitniejszych symfoników polskich, o Grzegorzu Fitelbergu wybitnym dyrygencie i twórcy Wielkiej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach, Karolu Stryi - długoletnim szefie orkiestry Filharmonii Śląskiej i inicjatorze Międzynarodowego Konkursu Strona 6/7

7 Dyrygenckiego, Zdenku Karolu Rundzie - zasłużonym dyrygencie orkiestr wojskowych i organizatorze życia muzycznego w niemieckich obozach oficerów polskich, a ostatnio - o Michale Spisaku - jednym z najwybitniejszych kompozytorów polskiego neoklasycyzmu. Uczestnik krajowych i międzynarodowych sesji naukowych, jest także popularyzatorem muzyki na koncertach, w radiu i telewizji. W latach Leon Markiewicz uczestniczył w organizacji kolejnych edycji Międzynarodowego Konkursu Dyrygentów im. G. Fitelberga jako dyrektor i sekretarz jury, a obecnie Honorowy Prezes Zarządu Muzycznej Fundacji tego Konkursu. Jest laureatem indywidualnych i zespołowych nagród Prezesa Rady Ministrów i Ministra Kultury za twórczość dla dzieci i młodzieży, nagród Ministra Kultury I i II ST, Dorocznej Nagrody SPAM, nagrody Prezydenta Katowic; odznaczony m.in. Krzyżem O.cerskim Orderu Odrodzenia Polski. Strona 7/7