Oczyszczanie organizmu i prawidłowe odŝywianie

Transkrypt

1 G. P. Małachow Oczyszczanie organizmu i prawidłowe odŝywianie MOCE UZDRAWIAJĄCE WYDAWNICTWO ABA Tytuł oryginału: "Ocziszczenije organizma i prawilnoje pitanije" Przekład: Marina Mockałto Projekt okładki: Oskar Głodowski Małachow G. P AO Komplekt" 1996 ISBN ISBN "ABA" Sp. z o.o Warszawa, ul. Augustówka 11 e/10 tel W ciągu ostatnich stu lat bardzo wiele zmieniło się w Ŝyciu ludzi. Zmiany te objęły równieŝ produkcję i przygotowanie Ŝywności. Powstało wiele rafinowanych i sztucznych produktów, które są powszechnie i chętnie spoŝywane, chociaŝ ludzki organizm w procesie ewolucji przystosował się do przyswajania pokarmów naturalnych, przetwarzanych w niewielkim stopniu. Masowe spoŝywanie tych wysokoprzetwarzanych lub sztucznych produktów przyczynia się w duŝej mierze do rozwoju schorzeń Ŝołądkowo-jelitowych, wraz z rozprzestrzenianiem się patologii po całym organizmie. ChociaŜ dzisiaj prawdziwe zdrowie jest rzadkością, w większości przypadków wystarczy przeprowadzić gruntowne oczyszczanie organizmu i zmienić odŝywianie, a spowoduje to szybki powrót do zdrowia. W ksiąŝce tej, która jest pierwszą pozycją z serii "Moce uzdrawiające" podjęto próbę uogólnienia i wytłumaczenia z naukowego punktu widzenia tego, co jest dzwigniami naszego zdrowia. Wiedząc o tym moŝemy celowo uruchamiać te dźwignie i leczyć siebie. KsiąŜka ta odkrywa mechanizm samo uzdrawiania za pomocą odŝywiania i oczyszczania ciała. 1

2 SPIS TREŚCI: Przedmowa autora Część Oczyszczanie organizmu Jelito grube Anatomia jelita grubego Funkcje jelita grubego Rola mikroflory w jelicie grubym Tworzenie ciepła w jelicie grubym Funkcja wytwarzania energii System stymulujący jelita grubego System oczyszczania jelita grubego Oczyszczanie i odtworzenie funkcji jelita grubego Przygotowanie organizmu do oczyszczania Oczyszczanie za pomocą lewatyw Szankh Prakszalana śywienie oczyszczające Odbudowa ścianek i nerwów jelita grubego 14 rad na wzmocnienie zdrowia Jaką szkodę wyrządzają środki przeczysz czajce? Jak pozbyć się polipów? Normalizacja mikroflory w jelicie grubym Symptomatologia patologii jelita grubego Symptomy patologii Regulowanie czynności Oznaka normalnej pracy jelita Wątroba Anatomia wątroby Obieg krwi i tworzenie limfy w wątrobie Czynność wątroby Wytwarzanie Ŝółci Patologia wątroby Kamica Ŝółciowa i zapalenie przewodu Ŝółciowego Nadciśnienie wrotne i jego skutki Symptomy schorzeń wątroby i woreczka Ŝółciowego Diagnoza kamicy Ŝółciowej Diagnoza przewlekłego zapalenia wątroby Dyskineza przewodu Ŝółciowego Zapalenie woreczka Ŝółciowego Oczyszczanie wątroby Mechanizmy fizjologiczne Najprostsze oczyszczanie wątroby Zalecenia praktyczne do oczyszczania wątroby Ile razy naleŝy czyścić wątrobę? OdŜywianie po oczyszczaniu wątroby Inne środki wzmacniające wątrobę Co musimy zapamiętać 2

3 Podrzędne metody oczyszczania organizmu Czyszczenie nerek Metody oczyszczania nerek Czyszczenie nerek za pomocą moczu Czyszczenie nerek za pomocą arbuza, wywaru z korzeni i owoców dzikiej róŝy, soków z warzyw oraz olejku jodłowego Profilaktyka schorzeń nerkowych Podstawowe zasady oczyszczania organizmu Praktyka oczyszczania Oczyszczanie roztworów koloidalnych organizmu Oczyszczanie koloidów komórki Oczyszczanie organizmu ze złogów i soli Oczyszczanie organizmu z guzów Oczyszczanie z śluzu zatok Oczyszczanie organizmu z energii patogennej Oczyszczanie organizmu za pomocą ssania oleju Część Prawidłowe odŝywianie Fizjologia trawienia Fermenty śołądek Dwunastnica Jelito cienkie Wydzielanie soków trawiennych Trawienie symbiozowe Inne charakterystyki systemu trawiennego Zalecenia praktyczne do unormowania pracy układu Ŝołądkowo - jelitowego Wykorzystujmy wpływ mikroflory PoŜywienie Skład poŝywienia Woda Białka Podstawowe funkcje białka w organizmie Zapotrzebowanie człowieka na białka i aminokwasy Pokarm zawierający duŝo białka Indukcyjna autoliza Specyficzne dynamiczne oddziaływanie poŝywienia Węglowodany Tłuszcze Witaminy Szkodliwość sztucznych witamin Fermenty Składniki mineralne Znaczenie fizjologiczne składników mineralnych Wapń Magnez Potas i sól Fosfor Mikroelementy Fitocydy 3

4 Kwasy organiczne Substancje aromatyczne Niszczenie poŝywienia Woda Białko Węglowodany Tłuszcze Witaminy Fermenty Substancje mineralne ObniŜanie potencjału energetycznego poŝywienia Jak± szkodę wyrządza nam gotowany i nieprawidłowo spoŝywany pokarm Nieprawidłowe łączenie produktów Prawidłowe łączenie produktów Łączenie białek ze skrobią Łączenie białka z białkiem Łączenie tłuszczów z białkami Łączenie cukrów z białkami Łączenie cukrów i skrobi Mleko Desery Jak naleŝy jeść białko Jak jeść skrobię W jaki sposób jemy owoce SpoŜywanie pokarmów w ciągu dnia Praktyczne rady związane z trawieniem Przejście na prawidłowe odŝywianie Kryteria normalnej pracy układu Ŝołądkowo - jelitowego OdŜywianie indywidualne Co to znaczy rodzajowe odŝywianie człowieka? Jakie zmiany zajdą w organizmie człowieka, gdy zmienimy sposób odŝywiania się? Co musimy wiedzieć o właściwościach poŝywienia? W jaki sposób wykorzystać smak pokarmów? Zalecane kształty i konsystencje pokarmów Odczytujemy informację zawartą w produktach Ŝywnościowych Siła oddziaływania produktów na organizm człowieka Indywidualne podejście do odŝywiania Dieta rozkoszy Zalecenia dla osób z silnym naruszeniem funkcjonowania systemu trawiennego Nastrojenie "ognia trawiennego" z uwzględnieniem indywidualnej konstytucji Słowo do czytelnika Załącznik nr 1 Określenie przewaŝających dosz i ich regulowanie Regulowanie dosz poprzez Ŝywienie Załącznik nr 2 OdŜywianie i długowieczność Załącznik nr 3 Dodatki do pokarmów i sposoby przygotowania zdrowego jedzenia 4

5 I Dania dietetyczne M. Bircher - Bennera II DroŜdŜe piwne III Produkty pszczelarstwa IV Przygotowywanie ziarna V Dania z owoców i warzyw Przedmowa autora Wielu ludzi chce zostać wyleczonych przez innych lub Ŝeby zostało to zrobione za pomocą jakiegoś instrumentu, nie przyznając się do winy i nie próbując znaleźć swego błędu, który jest przyczyną ich nieszczęścia. G. Oshawa Nie uzyskując pomocy od innych, zacząłem szukać sam przyczyny pogorszenia swego zdrowia. Zacząłem czytać ksiąŝki o uzdrawianiu, potem - literaturę naukową. Powoli odkrył się przede mną nowy świat Uzdrawiających Sił. W chaosie urywkowych wiadomości ukazał się porządek, prawo, którym trzeba się kierować bezwzględnie. W ciągu ostatnich stu lat w naszym Ŝyciu najwięcej zmieniło się w odŝywianiu. Pojawiło się wiele rafinowanych i sztucznych produktów zupełnie nie przystosowanych do ukształtowanych w procesie ewolucji mechanizmów przetwarzania i przyswajania pokarmów. Układ Ŝołądkowo - jelitowy psuje się i zuŝywa w pierwszej kolejności, wraz z rozprzestrzenieniem się patologii, po całym organizmie. Dzisiaj prawdziwe zdrowie jest rzadkością. W większości przypadków jednak wystarcza zmienić odŝywianie i organizm szybko powraca do zdrowia. Pamiętajmy - jeśli zachorowałeś, zmień tryb Ŝycia. Gdy to nie pomaga, zmień odŝywianie. Jeśli i to nie pomaga, zwróć się do lekarzy i lekarstw. Podjąłem próbę uogólnienia i wytłumaczenia z punktu widzenia naukowego, co jest dźwignią naszego zdrowia. Wiedząc o tym, moŝemy celowo uruchamiać te dźwignie i leczyć siebie. Ta ksiąŝka odkrywa mechanizm samouzdrawiania za pomocą odŝywiania i oczyszczania ciała. 5

6 Część 1 Oczyszczanie organizmu Jelito grube Nieliczni z wielomilionowej rzeszy mieszkańców Ziemi rzeczywiście zdają sobie sprawę z roli jelita grubego w utrzymaniu mocnego, długiego zdrowia. Z wiedzy tej korzystali mędrcy staroŝytności, jogini, uzdrawiacze tybetańscy i egipscy, stosując zasadę: "Chcesz być zdrowy - musisz utrzymywać swoje jelito grube w idealnym porządku." Oto co mówił na ten temat Największy Uzdrawiacz wszystkich czasów, Jezus Chrystus i co zostało zapisane przez jego ucznia Jana w manuskrypcie "Ewangelie Świata Jezusa Chrystusa": "...Brud wewnętrzny straszniejszy jest od brudu zewnętrznego. Dlatego ten, kto oczyszcza się tylko z zewnątrz, pozostając nieczysty w środku, podobny jest do grobowca, który ozdobiony jest wspaniałymi malowidłami, ale wypełniony brudem ohydnym i wstrętnym." Jezus Chrystus proponuje prosty środek na oczyszczenie jelita grubego - lewatywę: "Weźcie duŝą dynię i połączcie ją z długą łodygą. WydrąŜcie miąŝsz, wypełnijcie ją nagrzaną na słońcu wodą z rzeki. Zawieście dynię na gałęzi drzewa, uklęknijcie przed Aniołem Wody i wytrzymajcie... by woda przedostała się do wszystkich waszych jelit. Proście Anioła Wody, by uwolnił ciało wasze ze wszystkich nieczystości i chorób. Potem wypuśćcie wodę z ciała swego, by z nią wyniosło się wszystko, co nieczyste i cuchnące. Wtenczas przekonają was oczy własne i nos własny, jakie ohydztwa i nieczystości bezczeszczą Świątynię ciała waszego. Zrozumiecie, ile grzechów w was przebywało i dręczyło nieskończonymi chorobami." Mocno powiedziane. A zatem przyjrzyjmy się dokładniej funkcjonowaniu jelita grubego. Anatomia jelita grubego Jelito grube jest końcowym odcinkiem przewodu pokarmowego człowieka i składa się z kilku części (rys. 1). Początek stanowi ślepa kiszka. Jelito grube kończy się odbytnicą. Łączna długość jelita grubego wynosi około 2 metry. Rys. 1 - Odcinki jelita grubego 1 - ślepa kiszka; 2 - okręŝnica wstępująca; 3 - prawe zgięcie okręŝnicy; 4 - okręŝnica poprzeczna; 5 - lewe zgięcie okręŝnicy; 6 - okręŝnica zstępująca; 7 - esica; 8 - jelito proste; 9 - wyrostek robaczkowy; 10 - jelito cienkie 6

7 Poszczególne odcinki jelita nie są jednakowej długości. Ślepa kiszka na przykład ma 7-8 cm średnicy, natomiast esica ma tylko 3-4 cm. Ścianki okręŝnicy składają się z czterech warstw. Z zewnątrz jelito pokrywa błona śluzowa. Wytwarza ona śluz, który osłania i chroni ścianki jelita i przyczynia się do przesuwania się zawartości. Pod błoną śluzową znajduje się warstwa tkanki tłuszczowej przetkanej naczyniami krwionośnymi i limfatycznymi. Następnie błona mięśniowa, która z kolei składa się z dwóch warstw - wewnętrznej cyrkulacyjnej i zewnętrznej podłuŝnej. Te warstwy mięśniowe umoŝliwiają przemieszczanie się i mieszanie zawartości przewodu pokarmowego. Od zewnątrz jelito grube osłania błona surowicza. Grubość ścianek jelita równieŝ nie jest jednakowa - od 1-2 milimetrów do 5 milimetrów. Jak to widać z rys. 2, jelito grube dotyka wszystkich organów wewnętrznych lub znajduje się w bezpośrednim ich sąsiedztwie. Rys. 2 - Rozmieszczenie jelita grubego w jamie brzusznej 1 - wątroba; 2 - Ŝołądek; 3 - woreczek Ŝółciowy; 4 - trzustka; 5 - nerki; 6 - jelito grube; 7 - pęcherz U męŝczyzn jelito proste z przodu dotyka pęcherza, gruczołu krokowego, jąder. U kobiet - macicy i tylnej ścianki pochwy. Stany zapalne tych organów mogą przechodzić na jelito proste i odwrotnie. Funkcje jelita grubego Funkcje jelita grubego są róŝnorodne. Zatrzymajmy się na podstawowych funkcjach. Wchłaniająca W jelicie grubym powstają procesy reabsorbcji. Tutaj są wchłaniane glukoza, witaminy, aminokwasy wytwarzane przez bakterie jelit, około 95% wody, elektrolity. Na przykład z jelita cienkiego do grubego codziennie dostaje się około 2000 g z papki pokarmowej, z czego po wchłonięciu zostaje g z kału. Ewakuacyjna W jelicie grubym gromadzą się i zatrzymują masy kałowe przed wyprowadzeniem ich na zewnątrz. ChociaŜ masy kałowe przemieszczają się wolno przez jelito grube: zawartość pokonuje jelito cienkie (5m) w ciągu 4-5 godzin, grube (2 m) przez godzin, tym nie mniej nie powinna ona nigdzie zatrzymywać się. Co następuje w przypadku zatrzymania funkcji ewakuacyjnej? Brak wypróŝnienia w ciągu godzin naleŝy uznać za zaparcie. Nalot na języku, nieświeŝy oddech, nagłe ataki bólu głowy, zawroty głowy, apatia, senność, uczucie ocięŝałości w dolnej części brzucha, wzdęcia, bóle i burczenie w brzuchu, brak apetytu, pobudliwość, "czarne myśli", wymuszony na siłę, skąpy stolec to są typowe objawy zaparcia. 7

8 "czarne myśli", wymuszony na siłę, skąpy stolec - to są typowe objawy zaparcia. Jedna z najczęstszych przyczyn zaparcia to spoŝycie wysokokalorycznego jedzenia w niewielkich ilościach. Złe przyzwyczajenie zaspokajania głodu kanapką z herbatą lub kawą prowadzi do powstawania małej ilości masy kałowej, nie wystarczającej do powodowania odruchu stolcowego, w wyniku czego defekacja nie występuje przez kilka dni. Jest to typowym przykładem zaparcia. Ale nawet przy regularnym stolcu większość cierpi na ukryte formy obstrukcji. Jedzenie gotowane, zawierające krochmal, pozbawione witamin i minerałów (ziemniaki i wyroby z mąki z duŝą ilością "omasty") do tego razem z pokarmem białkowym (mięsem, wędliną, serem, jajkami, mlekiem) przedostając się przez jelito grube zostawia na jego ściankach warstewkę kału - osad. Z tego osadu, nagromadzonego w fałdkach kieszonkach jelita grubego przy odwodnieniu (wiemy przecieŝ, Ŝe tam zostaje wchłonięte do 95 % wody) powstają kamienie kałowe (rys. 3). Rys. 3 - Patologia jelita grubego Zaznaczone kreskami - złoŝa kamieni kałowych. Jak w pierwszym, tak i w drugim przypadku w jelicie grubym rozwijają się procesy gnicia i fermentacji. Toksyczne produkty tych procesów razem z wodą przenikają do krwi, powodując zjawisko tzw. "pokarmowej autointoksykacji". Z powodu nieprawidłowej diety, źle łączonych pokarmów, powstają zanieczyszczenia i deformacja grubego jelita. Przedstawione na rys. 1 jelito grube wygląda tak, jak powinno. Mimo to, w 99 przypadkach na 100 sytuacja jest podobna do przedstawionej na rys. 3. Pewien znany niemiecki lekarz przeprowadził 280 sekcji zwłok i w 240 z nich znalazł mniej więcej taki stan rzeczy. Inny lekarz, z Anglii, na sekcji zwłok rozciął jelito zmarłego i wyciągnął z niego 25 stóp (10 m) starego, skamieniałego kału, który jako cenny eksponat przechowuje do dziś w duŝym słoju ze spirytusem. Niektórzy chirurdzy twierdzą, Ŝe 70% wyciętych przez nich okręŝnic zawiera róŝnorodny materiał, robaki i stwardniałe jak kamienie fekalne masy. Wewnętrzne ścianki jelita pokrywa od dawna przebywający tam, często skamieniały materiał. Przypomina to sklepienie pieca wymagającego kompletnego oczyszczenia. Doktor Lamuł stwierdza: "MoŜemy z całą pewnością dowieść, Ŝe główną przyczyną 90% cięŝkich chorób, na które cierpi ludzkość, są zaparcia i zatrzymywanie fekalnych mas, które powinny być wydalane z organizmu." Dr Ilia Micznikow w publikacji "Studia nad naturą człowieka" przytacza dane, zgodnie z którymi na 1148 zbadanych przez niego przypadków raka jelit 1022, czyli 89% powstały w jelicie grubym. Następnym waŝnym momentem jest to, Ŝe grubość ścianek jelita grubego stanowi tylko 1-2 mm. Przez tak cienką ściankę do jamy brzusznej łatwo przedostają się toksyczne związki, zatruwając sąsiednie organy: wątrobę, nerki, narządy płciowe i tak dalej. 8

9 sąsiednie organy: wątrobę, nerki, narządy płciowe i tak dalej. Proponuję test. Wypijcie 1-3 łyŝki świeŝo wyciśniętego soku z buraków. Jeśli po tym mocz nabierze koloru buraczanego, będzie to oznaczać, Ŝe błona śluzowa przestała prawidłowo pełnić swoje funkcje. Jeśli sok z buraka farbuje mocz, tak samo łatwo przez ścianki przenikają toksyny, krąŝąc po całym organizmie. Zwykle w wieku około 40 lat człowiek ma jelito zapchane kamieniami kałowymi, które je rozciągają, deformują, jak równieŝ ściskają i wypierają ze swoich miejsc inne organy. Organy zostają jakby zanurzone w kałowy worek. Jasne, Ŝe w tej sytuacji nie ma mowy o ich prawidłowej pracy. Uciskanie ścianek jelita grubego oraz długotrwały kontakt kałowych mas ze ściankami jelit (są kamienie, które w ciągu 10 lat były przywarte do jednego miejsca) prowadzą do słabego zaopatrzenia go w krew, powodują zastój krwi i zatrucia toksynami przez kamienie kałowe. W taki sposób powstają przeróŝne choroby: przez poraŝenie ścianki śluzowej - róŝnego rodzaju kolki, z powodu zastoju krwi w ściance jelita grubego - prostata i rozszerzenie Ŝył, przez długotrwałe oddziaływanie toksyn na jedno miejsce - polipy i rak. Przytoczę fragment z wykładu uzdrowicielki N. Siemionowej: "Nieustanne zatrucie ciała przez jelitową przegródkę stwarza określone stęŝenie złogów w krwi. Jedna połowa ludzkości ma tendencję do utrzymywania w organizmie rozpuszczalnika złogów - tłuszczu i wody. Ci ludzie puchną, powiększają swoje wymiary. Druga połowa, co prawdopodobnie jest związane z właściwością ich jelit i przemianą materii, nie są w stanie utrzymać rozpuszczalnika złogów - ci usychają. Koncentracja złogów w ich krwi jest większa niŝ u grubasów. Mądrość ludowa na swój sposób podsumowała to zjawisko: "Póki gruby uschnie, suchy zdechnie." Obydwa typy cierpią na zaparcie, zatrucie własnymi kamieniami kałowymi. Zatrucie postępuje wolno, do niego przyzwyczajają się od dziecka, z pianą na ustach broniąc swych nawyków odŝywiania, swoich ulubionych kołdunów, droŝdŝówek, naleśników z mięsem, kasz na mleku, twarogu z cukrem na śniadanie. JakŜe by! Siła przyzwyczajenia. I tak się toczy, dopóki choroba nie przyprze do muru." RównieŜ niezauwaŝalnie, juŝ u dzieci, pojawia się atonia - wiotczenie jelita grubego. Z powodu zatrucia ścianki jelita grubego oraz rozciągania go przez kamienie kałowe, nerwy i mięśnie ścianki jelita zostają sparaliŝowane w takim stopniu, Ŝe przestają odpowiadać na normalny odruch, perystaltyka zanika. A stąd - przez długi czas zanik potrzeby defekacji. Zaparcia powodują ignorowanie potrzeby defekacji. Typowy przykład znalazłem w ksiąŝce Mantowani Romolo "Sztuka samoleczenia środkami natury": "Gdy kilka minut przed dzwonkiem na przerwę uczeń ma wyraźną potrzebę wyjścia do ubikacji, ale powstrzymuje ją z róŝnych powodów, zawartość jelita grubego zostaje odsunięta do okolicy biodrowej, gdzie gromadzi się. Potrzeba zanika. Nareszcie dzwonek. Dziecko zostaje pochłonięte zabawą. Potrzeba znów daje znać o sobie, ale i tym razem zostaje stłumiona, poniewaŝ dziecko nie chce oderwać się od zabawy. Nagle - czas wracać do klasy i dziecko nie moŝe zdecydować się na prośbę o pójście do ubikacji - boi się otrzymać naganę i czyni wysiłki, by wytrzymać do następnej przerwy. Takie wielokrotne przetrzymywanie powoduje obniŝenie aktywności i wraŝliwości odpowiednich nerwów. Odruchy nie powodują niezbędnego pobudzenia, a poczucie potrzeby zostaje przytępione, odchodzi na dalszy plan. Dziecko nawet nie zauwaŝa, nie zwaŝając na złe trawienie, cięŝką głowę, obniŝone stopnie, Ŝe od 4-5 dni nie chodzi do ubikacji." Tak samo się dzieje w wieku dojrzałym: poranny pośpiech, nieprzytulna toaleta, częste wyjazdy itp. powodują zaparcia. Zwłaszcza dotyczy to kobiet. Ze 100 leczących się kobiet 95 choruje na zaparcia. Przyczynia się do tego równieŝ ciąŝa. 9

10 Rola mikroflory w jelicie grubym Warto przyjrzeć się dokładnie działalności drobnoustrojów, "zamieszkałych" w jelicie grubym. Nasze jelito grube ma ponad róŝnego rodzaju "lokatorów". Jak twierdzą naukowcy, 1 gram wypróŝnień zawiera około miliardów bakterii. Według danych Koandy, człowiek wydala ze stolcem około 17 trylionów mikrobów w ciągu doby! Nasuwa się naturalnie pytanie - dlaczego jest ich aŝ tak wiele? Okazuje się, Ŝe normalna mikroflora grubego jelita nie tylko uczestniczy w ostatnim stadium procesów trawiennych i pełni funkcję ochronną w jelicie, ale produkuje cały szereg waŝnych witamin, aminokwasów, fermentów, hormonów i innych substancji odŝywczych z włókien pokarmowych. Zatem, dzięki takiej czynności mikroflory uzyskujemy istotny dodatek w naszym menu, a nasze odŝywianie staje się bardziej stabilne i mniej uzaleŝnione od środowiska zewnętrznego. W warunkach normalnie funkcjonującego jelita bakterie mogą osłabiać i niszczyć najróŝniejsze chorobotwórcze i gnilne bakterie. Na przykład, bakterie jelitowe syntetyzują 9 rodzajów witamin: B1, B2, B6, biotynę, kwas pantotenowy, kwas nikotynowy i foliowy, witaminę K. One i inne mikroby mają właściwości fermentacyjne, rozkładając substancje Ŝywnościowe według tego samego schematu, co fermenty Ŝywnościowe. Syntetyzują acetylocholinę, sprzyjają przyswajaniu przez organizm Ŝelaza; produkty pracy drobnoustrojów odziaływują w sposób regulujący na wegetatywny system nerwowy, a równieŝ stymulują system immunologiczny. Dla normalnej czynności mikroorganizmów niezbędne są określone warunki - mikrokwaśne środowisko i błonnik pokarmowy. W większości zaś jelit odŝywiających się w sposób tradycyjny ludzi, te warunki znacznie odbiegają od normy. Gnijące masy kałowe tworzą środowisko zasadowe. A ono, z kolei, sprzyja rozwojowi chorobotwórczej mikroflory. Jak juŝ wiemy, bakterie jelitowe syntetyzują witaminy grupy B, które odgrywają między innymi rolę kontroli technicznej, zapobiegając niekontrolowanemu wzrostowi tkanek, podtrzymując immunitet, czyli zapewniając ochronę przeciwrakową. W 1982r. w naszej prasie pojawiła się krótka wzmianka o tym, Ŝe w Łotewskiej Akademii Nauk wykryto schemat zakłócania ochrony organizmu przed rakiem. Jak się okazuje, gnicie białka w jelicie grubym powoduje powstawanie metanu, który niszczy witaminy grupy B. Miał rację dr Gerzon twierdząc, Ŝe rak jest zemstą natury za nieprawidłowe odŝywianie. W swojej ksiąŝce "Leczenie raka" pisze o tym, Ŝe z przypadków raka 9999 są skutkiem zatrucia własną masą kałową i tylko jeden przypadek jest skutkiem rzeczywiście nieodwracalnych zmian organizmu o charakterze patologicznym. Powstająca w trakcie gnicia produktów Ŝywnościowych pleśń sprzyja rozwojowi powaŝnej patologii w organizmie. W Matenadaranie, miejscu przechowywania najstarszych ormiańskich rękopisów, są dzieła średniowiecznych uzdrowicieli, na przykład Mhitara Geraci, w których pleśń jest uznana za przyczynę nowotworów. Jak wiadomo, jeszcze nie zostało ustalone, dlaczego człowiek, zwierzęta i ptaki chorują na raka. Ale zauwaŝono, Ŝe karmienie ptaków surowymi, zaatakowanymi przez pleśń ziemniakami powiększa gwałtownie liczbę chorych ptaków. "Gdy człowiek przejada się i nie wszystkie produkty zostają przyswojone, część jedzenia zaczyna gnić. Powstaje pleśń, w której kiełkują nasiona. Nasiona te zostają wchłonięte przez krew i przerastają w najbardziej sprzyjających (czyli osłabionych) miejscach ciała. Mogą to być na przykład naczyńka. Kiełkując, zarodniki zostawiają produkt swojej czynności w postaci białej, woskopodobnej substancji. Te zmiany patologiczne w organizmie nazwano "białym rakiem" (według naszej terminologii - skleroza). W miarę dalszego rozwoju tego procesu gnijące masy jelit przyspieszają rozwój pleśni, która atakuje stawy. Tak powstaje "szary rak" (według naszej terminologii - artretyzm). Za jakiś czas zalegające w duŝej ilości, przetworzone przez człowieka produkty wypełniają "magazyn". Takie zmagazynowane, przetworzone produkty nazywają "czarnym rakiem" (według naszej terminologii 10

11 (według naszej terminologii - nowotwór), przeciwko któremu nie ma ochrony." W ten sposób został wskazany łańcuszek patologii - skleroza, artretyzm, nowotwór, który bierze swój początek w jelicie grubym. Oczyszczając jelito grube i wątrobę zobaczycie sami pleśń, która wyjdzie w postaci czarnych strzępów. Zewnętrznym sygnałem powstawania pleśni w organizmie i patologicznych zmian błony śluzowej jelita jest tworzenie na zębach czarnego nalotu. Po przeprowadzeniu porządku w jelicie i dostatecznym zaopatrzeniu organizmu w witaminę A lub karoten nalot ten zniknie samoistnie. Człowiek prawie zawsze odczuwa brak witaminy A. Przy tym wolno, lecz skutecznie następuje zwyrodnienie błony śluzowej jelita, zakłócone są procesy jego odbudowy. Jest to jedna z przyczyn, dlaczego właśnie w jelicie grubym powstają róŝnego rodzaju kolki, polipy i Bóg wie, co jeszcze. Jednak zdrowie moŝna przywrócić, o czym będzie mowa dalej. Tworzenie ciepła w jelicie grubym Poznamy jeszcze jedną funkcję jelita grubego, wykrytą niedawno przez współczesną naukę, ale dobrze znaną mędrcom staroŝytnym. Jelito grube jest swoistym piecem, który ogrzewa nie tylko wszystkie organy jamy brzusznej, ale (poprzez krew) cały organizm. Cała warstwa jelita jest największym zbiornikiem naczyń krwionośnych, a tym samym i krwi. W jaki sposób ten piec pracuje? W trakcie realizacji genetycznego programu rozwoju kaŝdego organizmu na zewnątrz wydziela się duŝo energii. Okazuje się, Ŝe kurze jaja ogrzewają siebie samodzielnie, kwoka musi jedynie utrzymywać tę niezmienną temperaturę. To wszystko było wiadomo bardzo dawno w staroŝytnych Indiach, Chinach, Japonii i Tybecie. Część brzucha w okolicy pępka została nazwana "Piec Hara", "Nabhipadma" (lotus pępka). Miejsce to odpowiada elementowi "ogień" i siłom transformacji, zarówno w sensie fizycznym, jak i psychicznym (trawienie, przyswajanie, przemiana substancji nieorganicznych w organiczne, transformacja substancji organicznych w energie psychiczne). W świetle tego staje się zrozumiałe, dlaczego staroŝytni mędrcy nazywali to miejsce "piecem", skąd powstaje tutaj element ognia, w jaki sposób odbywa się transformacja substancji organicznych w energie psychiczne (bioplazmę). Łatwo jest przekonać się, Ŝe "cieplna" i "energetyczna" funkcje jelita mają tak wielkie znaczenie dla energetyki organizmu. "Odłączymy" jelito grube poprzez głodówkę. Mikroflora przestaje pracować. "Piec" wygasa. Jest nam zimno, energia spada, tracimy siły. Jeśli, jak twierdzą niektóre autorytety, głodówka jest pełnowartościowym odŝywianiem się kosztem wewnętrznych rezerw, dlaczego w takim razie obniŝa się temperatura ciała i Ŝywotność? PrzecieŜ główny cykl energetyczny - trójkarboksylowych kwasów (cykl Krebsa) ma miejsce tak przy głodówce, jak i w czasie jedzenia. Z tego by wynikało, Ŝe przy głodówce (odŝywianiu wewnętrznymi zapasami) miało by miejsce tylko "zjadanie" samego siebie, bez utraty temperatury ciała i obniŝania poziomu energetycznego. W praktyce wygląda to inaczej. Drobnoustroje jelita grubego równieŝ w trakcie swego rozwoju wydzielają energię w postaci ciepła, które ogrzewa krew Ŝylną oraz przylegające organy wewnętrzne. Zatem nieprzypadkowo powstaje tak duŝo drobnoustrojów - 17 milionów na dobę! 11

12 Rys. 4 - Jelito grube sprzyja ogrzewaniu krwi Wróćmy do rys. 2 i 4. Natura równieŝ nieprzypadkowo umieściła jelito grube w taki sposób. Taka właśnie jego konfiguracja i umiejscowienie sprzyjają najlepszemu ogrzewaniu organów jamy brzusznej krwi i limfy. Tkanka tłuszczowa osłaniająca jelito tworzy swoistą izolację cieplną zapobiegającą utracie ciepła poprzez brzuch i boki, z tyłu plecy z mocną grupą mięśni i kości miednicy na dole tworzą konstrukcję nośną tego "pieca", kierując ciepło razem ze strumieniem krwi i limfy do góry. MoŜe to być jedna z przyczyn tego, Ŝe w pozycji pionowej tułowia są niniejsze straty ciepła w postaci promieniowania cieplnego (które jest skierowane do góry), niŝ w pozycji poziomej. Pozycja pionowa bardziej sprzyja obiegowi krwi, limfy i energii przez kanały energetyczne. Funkcja wytwarzania energii Wokół kaŝdej Ŝywej istoty powstaje aura, która mówi o występowaniu w organizmie bioplazmy. Mikroby równieŝ mają bioplazmę, która naładowuje wodę i elektrolity, wchłaniane przez jelito. Elektrolity z kolei, jak wiadomo, są jednym z najlepszych akumulatorów i przenosicieli energii. Strumienie krwi i limfy roznoszą takie "naenergetyzowane" elektrolity po całym organizmie, które z kolei oddają swój wysoki potencjał energii wszystkim komórkom ciała, ciągle podładowując je oraz ciało. Stąd staje się zrozumiałe, dlaczego przy racji dziennej 1000 kalorii, ale zawierającej w jadłospisie Ŝywe produkty roślinne (owoce, warzywa, orzechy, kasze, przerośnięte ziarno) ludzie czują się znacznie lepiej, niŝ zjadając 3000 i więcej kalorii dziennie "martwego" gotowanego jedzenia, które nie Ŝywi mikroflory, a zaledwie obciąŝa systemy wydalające, pobierając dodatkową energię na odkaŝanie i wydalanie. Oto dlaczego ludzie marzną, chociaŝ mają na sobie ciepłe rzeczy i tak szybko męczy ich praca tak fizyczna, jak i umysłowa. System stymulujący jelita grubego Nasz organizm posiada szczególne systemy, które są stymulowane poprzez róŝnorodne oddziaływanie środowiska zewnętrznego. Na przykład, poprzez pobudzenie mechaniczne podeszwy stóp stymulują wszystkie waŝne organy, drgania dźwiękowe stymulują szczególne miejsca na małŝowinie usznej, równieŝ związane z całym organizmem. Bodźce świetlne poprzez tęczówkę równieŝ stymulują cały organizm, określone strefy na skórze są związane z organami wewnętrznymi. 12

13 Rys. 5 - System stymulujący jelita grubego Jelito grube równieŝ posiada swój własny system, który stymuluje cały organizm. Spójrzmy na rys. 5. KaŜdy odcinek jelita grubego stymuluje "swój" organ. Stymulacja odbywa się w następujący sposób: uchyłek zostaje wypełniony przetworzoną papką pokarmową, w której zaczynają gwałtownie rozmnaŝać się mikroorganizmy, wydzielając energię w postaci bioplazmy, która stymuluje ten odcinek, a poprzez niego związany z tym odcinkiem organ. Jeśli dany odcinek jest zapchany przez złogi, kamienie kałowe, stymulacja nie następuje, funkcje danego organu zaczynają powoli wygasać. Z praktyki wiadomo, Ŝe najbardziej intensywnie osad tworzy się w miejscach zgięć jelita grubego, gdzie przesuwanie mas kałowych zostaje zwolnione. Na rys. 6 przedstawiony jest "osad" i najczęściej spotykane choroby. Rys. 6 - "Osad" i najczęściej spotykane choroby Dodam, Ŝe wewnątrz komórek tkanki łącznej, poprzez które Ŝywią się inne robocze komórki. 13

14 Tkanka tłuszczowa jest równieŝ swoistym "magazynem" złogów, a poniewaŝ przemiana materii jest tam bardzo słaba, zalegają one na dobre. Dalej, jeśli wszystkie te kanały oczyszczenia zostały przepełnione, a ponadto jeśli spoŝywa się duŝo krochmalistego i tłustego jedzenia, które nie jest wyprowadzane przez wyŝej wymienione organy, w tym wypadku zostaje uruchomiony jeszcze jeden kanał odprowadzania złogów przez organy, mające bezpośrednie wyjście na zewnątrz. Najpierw włącza się jama nosowo-gardłowa. Ona wyrzuca na zewnątrz krochmaliste, tłuste i inne złogi w postaci flegmy. Stąd wszystkie nasze ciągłe charkania i smarkania. Jeśli i ten kanał oczyszczający zostaje zbyt obciąŝony, włączane są dodatkowe: zatoki, kanał słuchowy w uszach, u kobiet - pochwa maciczna, ropieją oczy. Jeśli i to jest niewystarczające, lub z jakiegoś powodu te kanały są zamknięte, włączają się 2 ostatnie - płuca i skóra. To, Ŝe w grubym jelicie występuje gnicie i inne zjawiska patologiczne z powstawaniem szkodliwych gazów, moŝna poznać po cięŝkim, cuchnącym zapachu z ust. Nie pomoŝe tu ani dezodorant, ani mycie zębów. Pamiętajmy, Ŝe cięŝki oddech stanowi skutek, a przyczyna leŝy w przeciwnym kierunku. Oczyśćcie grube jelito, a zapach zniknie. Flegma powstaje równieŝ w płucach. Wydzieliny krochmaliste i inne stanowią wspaniały pokarm dla patogennych drobnoustrojów. Drobnoustroje te, trafiając z powietrzem do płuc, znajdują tu idealne warunki, do rozmnaŝania się - ciepło, wilgoć i pokarm. Produkty przetwarzania flegmy przez drobnoustroje w postaci ropy wyciekają przez oskrzela, nosogardziel. Toksyczne składniki ropy podraŝniają błonę śluzową płuc, jamy nosogardłowej ze wszystkimi wynikającymi stąd skutkami. Podobny jest mechanizm rozwoju nadŝerki pochwy, zapalenia środkowego i wewnętrznego ucha. Skóra sygnalizuje obciąŝenie organizmu złogami poprzez brzydkie zapachy, wysypkę, pryszcze, róŝnego rodzaju egzemy. W zaleŝności od preferowanego odŝywiania występują róŝne symptomy. Na przykład, od mięsnego - cuchną nogi, krochmalistego z tłuszczem i cukrem - pojawiają się pryszcze. W związku z nieprawidłowym łączeniem produktów mogą powstawać czyraki. DroŜdŜe piwne, zalecane przy czyrakach, dzięki duŝej zawartości witaminy grupy B sprzyjają lepszemu przyswajaniu i trawieniu poŝywienia. To pozwala na samym początku likwidować nieprawidłowości w procesie przyswajania jedzenia. W rezultacie znika zgnilizna, która w postaci ropy wydziela się przez czyraki. DroŜdŜe równieŝ normalizują środowisko jelita grubego. Te właśnie mechanizmy leŝą u podstawy uzdrawiającego oddziaływania droŝdŝy. ObniŜenie ciepłodajnej funkcji jelita, zanieczyszczenie organizmu złogami powoduje nagromadzenie flegmy. Na przykład w gruczołach piersiowych u kobiet. Po pierwsze, tam jest obniŝona przemiana materii w porównaniu z całym organizmem. Po drugie, zimne posiłki i chłodzące napoje wychładzają te miejsca, na skutek czego powstają zatwardzenia tłuszczowej i krochmalnej flegmy, rozwija się "cysta". Mało ruchliwy tryb Ŝycia, praca na siedząco, gwałtownie hamuje krwiobieg w miednicy - powstaje zastój krwi. Jest to druga przyczyna, dlaczego właśnie tu gromadzi się flegma u męŝczyzn wokół prostaty, u kobiet - w jajnikach. Najbardziej szkodliwe produkty wywołujące cystę piersi i jajników, powiększenie prostaty to lody, mroŝona śmietanka, śmietana, zimne, tłuste mleko. Jeśli spoŝywacie je często, to jak twierdzi Mikio Kuszi (specjalista makrobiotyk) na pewno będziecie mieć cystę. Dalej, w tej cyście przerastają zarodniki pleśni i powstaje rak, dający metastazę. Sami go Ŝywimy, pielęgnujemy, a potem dziwimy się - skąd? Jeśli pierwszy łańcuszek patologii: skleroza - artretyzm rak wywodzi się z brudnego jelita, to drugi - przeciąŝenie systemów wydalających - skupiska flegmy - osłabienie ochronnych sił organizmu - rak, równieŝ wywodzi się z brudnego jelita grubego. Na zakończenie przytoczę fragment z ksiąŝki "Sztuka wyleczenia samego siebie naturalnymi środkami". Doktor A. Posze pisze: "ZauwaŜyłem, Ŝe kobiety chore na raka piersi w 9 wypadkach na 10 miały kłopoty z pracą jelita. Gdyby lat przed tym zostało przeprowadzone odpowiednie leczenie zapobiegawcze, nie miały by one ani guzów piersi, ani raka w Ŝadnej postaci." 14

15 zapobiegawcze, nie miały by one ani guzów piersi, ani raka w Ŝadnej postaci." Rys. 7 - System oczyszczania organizmu i jelito grube 1 - jelito grube, 2 - krew, 3 - wątroba, 4 - płuca, 5 - jama ustna i język, 6 - zatoki, 7 - kanał słuchowy, 8 - przewód łzowy, 9 - zatoka czołowa, 10 - tkanka łączna, 11 - tkanka tłuszczowa, 12 - nerki, 13 - skóra, 14 - kobiece organy płciowe. Krew z jelita grubego wpływa do wątroby. W przypadku, gdy wątroba nie nadąŝa z neutralizowaniem (unieszkodliwieniem) toksyn postępujących z jelita grubego, krew roznosi je po całym organizmie, gdzie są one akumulowane i wyprowadzane (oznaczone strzałkami). Oczyszczenie i odtworzenie funkcji jelita grubego Zanim przejdę do opisu powrotu do zdrowia jelita grubego, podsumujmy krótko, co trzeba odtworzyć i z jakiego powodu zachodzi rozregulowanie. 1. Odzyskać czystość jelita i znormalizować ph środowiska (niskokwaśny) jelita. Pozwoli to zlikwidować główne źródło zanieczyszczenia organizmu - odciąŝy system oczyszczania. Jelito zostaje zanieczyszczone na skutek nieprawidłowego łączenia produktów Ŝywnościowych, gotowanego i rafinowanego jedzenia, nieprawidłowego picia i spoŝywania nienaturalnych napojów. Jedzenie wywołujące obstrukcje: wszystkie rodzaje mięsa, czekolada, kakao, słodycze, biały cukier, krowie mleko, jajka, białe pieczywo, ciasta i torty. Niedopuszczalne jest przyjmowanie pokarmu w ilościach 2-3 razy przewyŝszających niezbędne ilości. 15

16 2. Odtworzyć perystaltykę i ścianki jelit. Pozwoli to jelitu w sposób pełnowartościowy pełnić swoje funkcje, które zostają zakłócone z powodu: rozciągania ścianek jelita przez kamienie kałowe, powstawania "osadu", odŝywiania produktami toksycznymi, braku naturalnego poŝywienia, deficytu witaminy A, uŝywania środków przeczyszczających. 3. Odbudować mikroflorę jelita grubego, przy tym: a. normuje się pełnowartościowe odŝywianie dzięki dodatkowym substancjom odŝywczym i witaminom, syntetyzowanym przez bakterie; b. ureguluje się ciepłodajne i energotwórcze funkcje jelita, co doprowadzi do unormowania się ogrzewania całego organizmu i wzrostu mocy ciała bioplazmatycznego organizmu; c. zajdzie normalizacja systemu stymulacyjnego jelita grubego, co uczyni organizm bardziej zdolnym do Ŝycia; d. unormalizuje się i wzrośnie moc systemu immunologicznego organizmu. Zaburzenia mikroflory powstają z winy gotowanego, mieszanego, rafinowanego, pozbawionego włókien poŝywienia. ZaŜywanie lekarstw, zwłaszcza antybiotyków, obciąŝa i wypacza naszą mikroflorę. Przygotowanie organizmu do oczyszczenia Zanim rozpoczniemy oczyszczanie (dotyczy to kaŝdego jego rodzaju), naleŝy przeprowadzić przygotowanie wstępne, które polega na "zmiękczaniu" organizmu. Jest to pierwsza i podstawowa sprawa, determinująca powodzenie oczyszczania. Na czym polega zmiękczenie? Jest to przygotowanie, w trakcie którego toksyny i złogi zostają poruszone i przesunięte ze swoich miejsc do organów wydalania. Zadanie procedury oczyszczania sprowadzi się wówczas tylko do wyrzucenia na zewnątrz wszystkiego, co się nagromadziło w organach wydalania. Zmiękczenie moŝna przeprowadzić na róŝne sposoby. Celem jest rozluźnić, wygrzać, maksymalnie nawilŝyć cały organizm. MoŜna to osiągnąć chodząc do sauny, łaźni parowej lub biorąc gorące kąpiele. Dla osób starszych lepsza jest gorąca kąpiel, dla młodych - łaźnia parowa. Osobom odwodnionym, szczupłym zalecałbym gorące kąpiele, otyłym - saunę. Czas trwania takiego zabiegu - od 5 do 25 minut, z obowiązkowym chłodnym lub zimnym prysznicem na końcu. NajwaŜniejsze to poczuć po takim zabiegu, Ŝe ciało jest rozluźnione i rozgrzane. Zabiegów takich powinno być od 3 do 5, a w niektórych przypadkach nawet więcej, zaleŝy od stopnia zanieczyszczenia organizmu i od natury wyprowadzanych złogów. Zabiegi stosować naleŝy codziennie lub co drugi dzień, w zaleŝności od moŝliwości i indywidualnej wytrzymałości na ciepło. Znakomicie sprzyja zmiękczeniu organizmu zjadanie rano na czczo 20 g roztopionego masła, jak równieŝ mały masaŝ całego ciała z wcieraniem masła, po czym ciepły prysznic wodny. Ale pamiętajmy - dla osób otyłych z tłustą cerą i nadmiarem flegmy to się nie nadaje. Lepsze dla nich będzie krótkie bieganie, które zagrzeje cały organizm, poprawi krąŝenie i wydalenie złogów przez skórę. Oczyszczanie za pomocą lewatyw Po zmiękczających zabiegach moŝna rozpocząć oczyszczanie jelita grubego. Leczenie kaŝdej choroby powinno zaczynać się od oczyszczenia właśnie jelita grubego. Najprostszy, najbardziej skuteczny i dostępny sposób oczyszczania jelita grubego to są lewatywy. Zgodnie ze źródłami staroŝytnej medycyny - Ajurwedą i CzŜudszi - lewatywy pomagają pozbyć się 80% chorób. Potraktujcie ten zabieg z całą powagą. Za podstawę zwykle bierzemy wodę, która w sposób mechaniczny wypłukuje zawartość jelita. Ale "przywarte" do ścianek kamienie kałowe zostaną. Zwykle do wody dodaje się sok cytrynowy (lub roztwór kwasu cytrynowego), ocet jabłkowy i inne antyseptyki i zioła (rumianek, jaskółcze ziele itp.). Substancje te, częściowo normalizując środowisko kwaśne jelita, oddziaływują fatalnie na skład mikroflory, niszcząc potrzebne i niepotrzebne mikroorganizmy, a nawet oddziaływują niekorzystnie na błonę śluzową. 16

17 Na przykład, jaskółcze ziele mocno ją wysusza. Nasuwają się następujące wnioski: Po pierwsze, musimy szukać substancji, która oderwałaby "osad", po drugie - składniki tej substancji powinny normalizować ph środowiska wewnętrznego oraz wybiórczo osłabiać chorobotwórczą mikroflorę, nie niszcząc potrzebnej, po trzecie - nie powinny one podraŝniać błony śluzowej jelita. Przyroda dysponuje taką idealną substancją, więcej - wytwarza ją nasz organizm. Jest to właśnie mocz człowieka. Uryna odpowiada wszystkim naszym wymaganiom. Po pierwsze, ona nie tylko przemywa jelito grube, ale z powodu większej koncentracji soli, niŝ w plazmie krwi (róŝnica dochodzi do 150 razy), dzięki osmozie "wysysa" wodę ze ścianek jelita oraz otaczającej go przestrzeni, co powoduje nie tylko "odkwaszenie", ale i odrywanie osadu, kamieni kałowych i flegmy z jamy brzusznej! Po drugie - uryna ma ph środowiska kwaśnego, przy czym w koncentracji najbardziej korzystnej dla organizmu. A zatem nie istnieje niebezpieczeństwo przedawkowania. W związku z tym, Ŝe jest ona wytwarzana przez nasz organizm, oddziaływuje wybiórczo na wszystko, co jest związane z patologią, nie niszcząc zdrowego. W ten sposób bezpiecznie i w pełni zostają przywrócone niezbędne środowisko i mikroflora jelita grubego. Uryna, zwłaszcza własna, nie jest w stanie nic podraŝnić w organizmie. Odwrotnie, likwiduje i leczy podraŝnienia. Uryna posiada własne antyseptyki, hormony, witaminy, substancje białkowe - najlepszych odnowicieli błony śluzowej kaŝdej części organizmu! Dla lewatywy moŝna wykorzystywać mocz własny, jak równieŝ zdrowych ludzi, zwłaszcza dzieci tej samej płci. Zabieg ten został przeze mnie udoskonalony, wielokrotnie powiększając jego efekt. NaleŜy zebrać około dwóch litrów uryny i gotować bez przykrycia w emaliowanym naczyniu do czasu, aŝ zostanie 500 gramów. Otrzymamy wprost rewelacyjną substancję, która róŝni się niesamowicie od wszystkich płynów naszego organizmu. Po zrobieniu takiej lewatywy moŝe wyjść tyle "dobrych rzeczy", których istnienia w naszym organizmie nawet nie podejrzewaliśmy. Wtedy kaŝdy doceni niespodziewaną moc tej substancji. W czym sekret? Sama woda staje się inna, uzyskuje superstrukturę. Zostają najbardziej stałe, "Ŝaroodporne" płynne kryształy, które według ostatnich badań niesamowicie uodparniają nasz organizm na wszelkiego rodzaju niekorzystne oddziaływanie. Zawartość soli w takiej urynie moŝe wzrastać do 600 razy! Jest to niezwykła moc, która nie tylko "pompuje" wodę z organizmu, ale z powodu silnego, gorzkiego smaku odrywa polipy grubego jelita. Zachodzi stymulacja ścianki jelita, pojawia się perystaltyka. Po 1-2 lewatywach zostają wytępione pasoŝyty. A przy tym nie cierpi korzystna mikroflora. ChociaŜ w trakcie oddziaływania termicznego w takiej urynie zostają zniszczone wszystkie substancje organiczne, powstają nowe - nieorganiczne, niebiałkowe, które są wielokrotnie silniejsze od hormonów, witamin itp. W rezultacie, po takich lewatywach szybko dochodzą do normy ph i mikroflora, zdrowieje błona śluzowa, perystaltyka, zanikają hemoroidy, polipy, kolki. To jeszcze nie wszystko. Z powodu zdolności do "nasycania" uryna wciąga do jelita płyn z całej jamy brzusznej, unosząc ze sobą śluz (moŝna pozbyć się go tylko stosując długie okresy głodówki), który osiadł w nerkach, trzustce, w ściankach pęcherza, organach płciowych itp. i hamuje ich czynność. Uwolniwszy się od śluzu, organy odradzają się - sami się o tym przekonacie. Wzmacniają się mięśnie okolicy pachwiny, które śluz znacznie osłabia. UwaŜam to za jedną z głównych przyczyn powstawania przepukliny. OdciąŜone są wszystkie organy, wydzielania, zwłaszcza noso-gardzieli. Mnóstwo ludzi stosowało juŝ te lewatywy i przekonało się o ich ogromnej skuteczności. 1. Środki ostroŝności, chociaŝ nieduŝe, trzeba jednak zachować. Przy mocnym poraŝeniu błony śluzowej jelita grubego, na przykład przy kolce wrzodowej, odparowana uryna będzie na początku powodować bóle, jak przy oparzeniu. W tym wypadku, lepsza będzie lewatywa ze zwykłą uryną. Ból wskazuje na to, Ŝe wszystko co niepotrzebne, 17

18 lepsza będzie lewatywa ze zwykłą uryną. Ból wskazuje na to, Ŝe wszystko co niepotrzebne, zostaje odrzucone, a chore miejsce poddaje się leczeniu. Niedługo powstanie nowa tkanka i bóle znikną. Chcę podkreślić, Ŝe niekoniecznie naleŝy zaczynać od odparowanej do 1/4 początkowej objętości uryny. Zacząć lepiej od zwykłej. Potem odparowujcie ją do 1/2 i dopiero potem do 1/4. Dalej odparowywać nie trzeba, poniewaŝ struktura wody z najbardziej energetycznej przemieni się w zwyczajne mydło i efekt zniknie. 2. Organizm moŝe gwałtownie odreagować na podwyŝszoną energetykę takiej lewatywy. Lewatywa wyrównuje zachwianie energetyki w organizmie. Ci, którzy mają z tym powaŝne problemy, mocniej odreagują. MoŜe wystąpić złe samopoczucie. Ale powoli wszystko wróci do normy. A jak wygląda techniczna strona tego zabiegu? Jeśli będziecie stosować lewatywę ze zwykłej uryny (radzę zacząć właśnie od niej), trzeba wziąć jej około 1 litra, jeśli z odparowanej - do 1/4 litra. Zaczynajcie od g, stopniowo doprowadzając do 500. Jeśli zaś przeszkadza poczucie obrzydzenia, moŝna stosować słoną wodę (2 łyŝki soli na l litr wody). W pierwszym wypadku (gdy stosujemy zwykłą urynę) uŝywamy wlew doodbytniczy syfonowy, w drugim - zwykłej gruszki. Sposób uŝycia wlewu jest następujący: nalewamy do pojemnika urynę i wieszamy go na wysokości nie większej niŝ 1,5 metra nad podłogą. Zaciskamy rurkę (lub zakręcamy kranik). Przyjmujemy pozycję klęczącą (miednica powinna być wyŝej ramion), wprowadzamy rurkę do odbytu na głębokość milimetrów. Stopniowo wpuszczamy płyn do jelita. ZastrzeŜenie: gdy jelito grube jest przepełnione kamieniami kałowymi, płyn moŝe wylewać się z powrotem lub rozpychać małą wolną przestrzeń wywołując bóle. śeby temu zapobiec, kontrolujemy wlew, zaciskając rurkę lub przykręcając kranik. Oddychać przy tym naleŝy wolno, głęboko, wypinając brzuch na wdechu i wciągając na wydechu. Gdy jelito zostanie oczyszczone, 2 litry płynu wchodzą do środka łatwo i swobodnie w ciągu sekund. Po tym, jak płyn wszedł, kładziemy się na plecy ł podnosimy miednicę. Dobrze jest wykonać stójkę na ramionach (tzw. "świecę") lub umieścić nogi za głową ("pług"). W takiej pozycji przebywamy sekund. Dodatkowo moŝemy wciągać brzuch. Dzięki temu płyn poprzez okręŝnicę zstępującą przeniknie do okręŝnicy poprzecznej. Potem ostroŝnie kładziemy się na plecach i przewracamy na prawy bok. Płyn z okręŝnicy poprzecznej przedostaje się do trudno dostępnej części wstępującej i do ślepej kiszki. Właśnie taka technika pozwala przemyć dokładnie całe jelito grube. Nie zapominajcie o tych niuansach. One zostały sprawdzone w praktyce. W przeciwnym razie zostanie oczyszczona tylko część jelita, pozostawiając patologię - ogniwo przyszłych chorób w początkowym stadium - ślepej kiszce. Zabieg moŝna przeprowadzać po opróŝnieniu jelita grubego w dowolnym, wygodnym dla nas czasie, ale staroŝytni uzdrawiacze zalecają czynić to o zachodzie słońca. Jak długo naleŝy wykonywać lewatywę? Uzdrowiciele staroŝytni radzą - od zachodu słońca do zmierzchu. UwaŜam, Ŝe wystarczy poleŝeć na plecach lub prawym boku 5-15 minut, jeśli nie występuje silne parcie. Potem moŝna wstać i pochodzić. Gdy wystąpi parcie, moŝna iść do toalety. Zaletą lewatyw z uryny jest to, Ŝe one przebywają w organizmie tyle, ile potrzeba. Na początku parcia po nich są gwałtowne i mocne, a później okresy oczekiwania na parcie tym dłuŝsze, im czystsze staje się jelito. Dlatego nie denerwujcie się, organizm sam wie, kiedy ją wypuszczać. Wszystko odbywa się pod jego ścisłą kontrolą. Cykl stosowania lewatyw z uryny jest następujący: jednolitrowe codziennie, przez tydzień. W drugim tygodniu stosujcie je co drugi dzień, w trzecim - co 2 dni, w czwartym - co 3 dni, w piątym - jeden raz w tygodniu. Dalej moŝna kontynuować raz co 1-2 tygodnie. Cykl ten naleŝy powtarzać 2-3 razy w roku, w czasie wiosennego i jesiennego przesilenia, oraz (zwłaszcza ciepłe) - w styczniu - lutym. Cykl z odparowaną uryną wygląda następująco: zaczynamy od 100 g, zwiększając co drugi dzień dawkę jeszcze o 100 g. Gdy dojdziemy do 500 g, robimy 2-4 takich lewatyw, a potem co drugi dzień zmniejszamy dawkę o 100 g, dopóki nie dojdziemy do 100 g jednorazowo. Dalej moŝna robić gramową lewatywę raz na 1-2 tygodnie. 18

19 Powtórzcie ten cykl podobnie, jak poprzedni, w tym samym czasie. Oto kilka przykładów zastosowania lewatyw z uryny: Polipy w jelicie grubym Osobiście przez wiele lat cierpiałem z powodu polipów. Wypróbowałem przeróŝne lewatywy, bez skutku. Po pierwszych dwóch - trzech lewatywach z odparowanej do 1/4 uryny zaczęły wychodzić polipy. Przy tym nie miałem Ŝadnych nieprzyjemnych efektów. Zaparcia, pasoŝyty, utrata apetytu, bóle głowy Przyszedł do mnie 70-letni męŝczyzna, który miał te dolegliwości. Po przeczytaniu mojej ksiąŝki o urynoterapii zrobił sobie 2-3 mikro-lewatywy z odparowanej do 1/4 uryny. Dosłownie natychmiast wyszło z niego kilka tasiemców, gęsty meduzopodobny śluz. Po czym jelita zaczęły pracować, pojawił się apetyt, zniknął stały, przewlekły ból głowy. Uwolnienie od śluzu w jamie brzusznej Przekonałem się równieŝ na własnym przykładzie. Zniknęły symptomy przepukliny (bóle w kroczu przy gwałtwnym podniesieniu kg), wzrosła wraŝliwość w czasie aktu płciowego i w ogóle potencja płciowa została uaktywniona, przestał wydzielać się śluz z nosa, zniknęło przewlekłe zapalenie jelita grubego. MoŜna przytaczać mnóstwo przykładów zdumiewającego efektu lewatyw z uryny. Lecz jeśli z jakichś powodów wam to nie odpowiada, moŝna zastosować zwykłe, o wiele mniej efektywne: z solą, kwasem cytrynowym (1 łyŝeczka kwasu na 2 l wody), z 46% octem jabłkowym (2-3 łyŝki na 2 l wody) według schematu, jak dla zwykłej uiyny. A teraz chcę powiedzieć o ciekawym rodzaju lewatyw, zalecanych przez Ajurwedę i CzŜud-szi. Szczególnie dobre te lewatywy są dla tych, których organizm ma tendencję do odwodnienia i marznięcia (ciągle marzną ręce i nogi). To często występuje u ludzi o szczupłej budowie ciała, z suchą, łuszczącą się cerą. ciągle marznących. Szczególną ulgę przynoszą te lewatywy o chłodnej, suchej porze roku, która bardzo tych ludzi wyczerpuje. Zewnętrznym symptomem odwodnienia i wychłodzenia organizmu (zgodnie z Ajurwedą) są zaburzenia typu "wiatr", które przejawiają się następująco: powstawanie gazów, zaparcia, "owczy" kał, bóle w krzyŝu, stawach biodrowych, przedłuŝone menstruacje, sucha i łuszcząca się cera, spadek sił, zmniejszenie wagi. Jeśli takie symptomy występują, zwłaszcza o suchej i zimnej porze roku, stosując następujące lewatywy codziennie lub co drugi dzień, stopniowo się ich pozbędziemy: 100 g zwykłego mleka rozgrzewamy z 20 g roztopionego masła. Lewatywa powinna być ciepła, ale nie gorąca. Robić ją zalecano o zachodzie słońca. Zazwyczaj organizm sam trzyma tę mieszankę tyle, ile potrzeba. W rezultacie tego zabiegu, substancja przebywająca na poziomie kwantowym, wywołująca w organizmie suchość i chłód, zostaje pochłonięta i zneutralizowana. Wilgoć mleka neutralizuje suchość i twardość, masło je zmiękcza, chłód zaś zostaje zneutralizowany przez ciepło, które mleko miało i które pojawiło się w trakcie jego kiszenia. Z reguły po 2-3 takich lewatywach stolec staje się miękki i lekki. MoŜna wypróbować kilka składników i wybrać najbardziej odpowiedni dla siebie. Osoby otyłe powinny pamiętać, Ŝe takie lewatywy mogą przyczynić się do powiększenia flegmy w ich organizmie. Dlatego stosować je radzę z umiarem. Skład: mleko (100 gramów), masło (20 g) - przeciw zaparciom, owczemu stolcowi, gazom, wysuszaniu i odwodnieniu organizmu. Drugi skład: mleko i masło jak w wersji pierwszej, dodać szczyptę imbiru lub pieprzu (czarnego lub czerwonego). Ten skład ma takie oddziaływanie, jak pierwszy, ale dodatkowo zmniejsza flegmę w organizmie. Z tego powodu polecam go osobom z problemem nadwagi. Trzeci skład: podstawa jak w pierwszym, oraz 1/2 łyŝeczki do herbaty soli. Wzmacnia to oddziaływanie składu pierwszego. Czwarty skład: podstawa jak w pierwszym, oraz 1/2 lub cała łyŝka mocnego wywaru z piołunu lub 1/2 łyŝeczki do herbaty soku z czosnku. Ma wpływ zbawienny przy kłopotach z woreczkiem Ŝółciowym. 19

20 Zamiast mleka moŝna zastosować wywar z mięsa (zwłaszcza z baraniny) lub kości. A więc, macie Państwo pole do popisu. Próbujcie, szukajcie i wracajcie do zdrowia. Po tym, jak grube jelito zostało oczyszczone, moŝna jeden raz na 2-3 tygodnie (moŝna i raz na kwartał) stosować idealną metodę przemywania całego układu trawiennego - Szankh Prakszalanę. Szankh Prakszalana Szankh Prakszalana lub Warisara oznacza "Gest muszli", poniewaŝ woda przechodzi przez kanał trawienny podobnie jak poprzez pustą muszlę. Woda wchłaniana przez usta przechodzi przez Ŝołądek, a potem, prowadzona prostymi ruchami, przechodzi przez całe jelito. Ćwiczenie powtarza się do momentu, gdy woda zacznie wychodzić z jelita tak przezroczysta, jak na wejściu. Przygotowanie Podgrzać wodę do temperatury ciała, dodać sól (5-6 g na l litr, czyli nieduŝa, płaska łyŝka stołowa). Woda musi być słona, poniewaŝ bez soli zostałaby pochłonięta na zasadzie osmozy przez błonę śluzową i wyprowadzona w postaci moczu, a nie przez odbyt. Gdyby woda wydawała się za słona, koncentrację soli moŝna zmniejszyć. Wykonanie Najbardziej korzystną porą jest ranek, na czczo. Cały zabieg zajmuje godzinę - półtorej, a w miarę opanowania minut. Oto schemat całkowitego przejścia wody przez kanał trawienny. 1. Wypić szklankę słonej wody. 2. Wykonać odpowiednie ruchy (rys. 8) 3. Ponownie wypić szklankę słonej wody i powtórzyć zestaw ćwiczeń. W czasie wykonywania tych ruchów, woda wolno będzie przechodzić przez jelito, nie powodując mdłości. 4. Powtarzać picie i ćwiczenia do tego czasu, aŝ wypijecie 6 szklanek, po czym naleŝy udać się do toalety. 20