OPERA W PRZEKROJU. Wolfgang Amadeus Mozart: Wesele Figara Don Giovanni. Zapraszamy na następne koncerty UNIWERSYTET MUZYCZNY FRYDERYKA CHOPINA

Transkrypt

1 Zapraszamy na następne koncerty UNIWERSYTET MUZYCZNY FRYDERYKA CHOPINA JM Rektor prof. zw. Ryszard Zimak Prorektor ds. artystycznych prof. UMFC Klaudiusz Baran STYCZEŃ 2013 Poniedziałek, godz , bezpłatne karty wstępu NA POŁUDNIE OD POLSKI Kurtag, Kodály, Bartók, Enescu, Doncenau Koncert studentów Katedry Kameralistyki Fortepianowej Środa, godz , bilety 10 zł EDWARD SIELICKI Portret kompozytora Barbara Okoń-Makowska projekcja dźwięku Katarzyna Budnik-Gałązka altówka, Bartosz Bednarczyk fortepian Elżbieta Gajewska flet, Alina Mleczko saksofon KWARTET WILANÓW: Tadeusz Gadzina, Paweł Łosakiewicz skrzypce, Ryszard Duź altówka, Marian Wasiółka wiolonczela Orkiestra ZPSM im. F. Chopina w Warszawie SŁAWEK A. WRÓBLEWSKI dyrygent Koncert Katedry Wokalistyki OPERA W PRZEKROJU Wolfgang Amadeus Mozart: Wesele Figara Don Giovanni Niedziela, godz , bezpłatne karty wstępu 27 KOLĘDOWE MELODIE KARNAWAŁOWE RYTMY KWADROFONIA Kwartet Anna Chmielarz kierownictwo artystyczne Chór THE VOICES Anna Stokalska kierownictwo artystyczne skład i łamanie: Copy Right, Opieka artystyczna: dr Dorota Radomska dr Eugenia Rozlach Koncert organizowany we współpracy z Akademią Sztuk Pięknych i Międzyuczelnianą Specjalnością Multimedialną projektem współfinansowanym z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach programu Kapitał Ludzki Biuro Koncertowe tel. (22) bk@chopin.edu.pl BILETY Na koncerty środowe obowiązują bilety w cenie 10 zł, na koncerty niedzielne i poniedziałkowe bezpłatne karnety wstępu. Ich dystrybucja odbywa sięw holu głównym uczelni od poniedziałku do piątku w godz oraz w niedziele w godz Sala Koncertowa UMFC, Warszawa, ul. Okólnik 2 Niedziela, 20 stycznia 2013, godz

2 Koncertowi towarzyszy wystawa prac Joanny Tumiłowicz zatytułowana Zaproszenie na bal maskowy, będąca dyplomem artystki w Pracowni Grafiki Warsztatowej prof. Rafała Stenta i w Pracowni Struktur Wizualnych prof. Jacka Dyrzyńskiego w warszawskiej ASP.

3 Obsada Izabela Białecka Anna Choczaj Karolina Ciwis Marta Czarkowska Paweł Czekała Barbara Jop Sung-Min Kang Ae-Ran Kim Aleksandra Klimczak Anna Koźlakiewicz Krzysztof Łazicki Sylwia Mazur Kaja Mianowana Jakub Milewski Soo-Joung Nam Natalia Ołów Monika Sasinowska Łukasz Skrobek Ye-Joung Sohn Artur Szałkowski Julia Szproch Adam Tomaszewski Sławek Urmański Monika Wilska Hubert Zapiór Anqi Zhang Justyna Maj studentka prof. UMFC Ewy Iżykowskiej studentka prof. UMFC Ewy Iżykowskiej studentka dr Eugenii Rozlach studentka prof. zw. Małgorzaty Marczewskiej student prof. nadzw. Kazimierza Pustelaka studentka prof. zw. Jadwigi Rappé student prof. nadzw. Ryszarda Cieśli asystentka na Wydziale Wokalnym studentka dr Anny Radziejewskiej studentka prof. zw. Małgorzaty Marczewskiej student dra hab. Roberta Cieśli studentka prof. zw. Bożeny Betley studentka prof. UMFC Ewy Iżykowskiej student dra hab. Roberta Cieśli studentka dr hab. Krystyny Jaźwińskiej-Dobosz studentka dr hab. Jolany Janucik studentka prof. zw. Małgorzaty Marczewskiej student prof. UMFC Ewy Iżykowskiej doktorantka prof. UMFC Ewy Iżykowskiej student dr Anny Radziejewskiej studentka dr Doroty Radomskiej student dr Eugenii Rozlach student dra Artura Stefanowicza studentka prof. zw. Jadwigi Rappé student prof. zw. Włodzimierza Zalewskiego stażystka w klasie prof. UMFC Ewy Iżykowskiej studentka prof. nadzw. Marka Pijarowskiego W wyniku współpracy uczelnianej pomiędzy Uniwersytetem Muzycznym Fryderyka Chopina oraz Akademią Sztuk Pięknych w Warszawie, w ramach zajęć prowadzonych przez Międzyuczelnianą Specjalność Multimedialną zrodził się pomysł oddania wrażeń słuchowych obrazem w sposób uzupełniający doznania koncertowe, nadający im właściwość odpowiednią koncertowi a nie przedstawieniu teatralnemu. Postanowiłyśmy eksperymentalnie dokonać połączenia obrazu i dźwięku przy pomocy nowoczesnej technologii mappingu oraz reakcji obrazu na dźwięk w czasie rzeczywistym. Wybrane fragmenty dwóch oper Wesela Figara i Don Giovanniego Mozarta stały się dla nas inspiracją do stworzenia inscenizacji przestrzeni. W Weselu Figara motywem przewodnim jest koło, będące odzwierciedleniem emocji poszczególnych postaci. Każdy bohater otrzymał swoją barwę. Poszczególne interakcje pomiędzy barwami oplata reagujący na dźwięk trójwymiarowy obiekt. Jest on symbolem intrygi, którą snują bohaterowie. Kontrast dla pulsującej, niefiguratywnej bryły stanowi typografia (wybrane słowa z polskiego tłumaczenia libretta), które mogą sugerować przebieg sytuacji. Don Govanni cały sobą jest muzyką, ponieważ (muzyka) jest o wiele bardziej abstrakcyjna niż język, ale wypowiada tę ogólność nie w abstrakcyjnych refleksjach, lecz w konkretnej bezpośredności. Søren Kierkegaard Wizualnym tłem Don Giovanniego jest abstrakcyjna szachownica pełna znaczeń i symboli. To właśnie na niej główny bohater Don Giovanni rozgrywa swoją partię szachów. Słowa są punktem wyjścia, lecz nie zawsze ujmują przekaz docelowy. Dźwięk oraz obraz mogą powiedzieć więcej, nie narzucając jednoznacznej interpretacji. Złożoność psychologiczna bohaterów skłoniła nas do ujęcia ich charakterystyki poprzez formę, znak, czerń i biel. Rozwój wydarzeń niesie za sobą przeplatanie motywów realnych z abstrakcyjnymi. Szachownica zaczyna żyć własnym życiem i pod czujnym okiem siły wyższej wciąga bohaterów w swoją grę Meg Janus

4 Wesele Figara Minęły 4 lata od premiery Uprowadzenia z Seraju. W tym czasie Mozart zajmował się karierą pianisty oraz komponował koncerty fortepianowe. Wesele Figara jest owocem powrotu kompozytora na łono opery. Ta najsłynniejsza opera buffa skomponowana w 1786 roku grywana jest na całym świecie. Dzieło nie traci na popularności dzięki wciąż aktualnej tematyce. Bazą do libretta była sztuka Pierre a Beaumarchais pt. La folle journée, ou le Mariage de Figaro, która została uznana za obsceniczną i wyuzdaną. Ówcześnie panujący cesarz Józef II zakazał wystawienia tego dramatu, chociaż zgodził się na opublikowanie drukiem jej przekładu na język niemiecki. Mozart zainteresował się tą komedią i zamówił libretto u dramaturga Lorenzo da Ponte. W sześć tygodni da Ponte przekształcił sztukę w poetycki tekst włoski pozbawiony elementów politycznych i krytyki arystokracji. Premiera, która odbyła się 1 maja 1786 roku, przyniosła Mozartowi sukces, a dziewięć miesięcy później, na specjalne zaproszenie melomanów, przybył on do Pragi i poprowadził tam premierę z równie dużym powodzeniem co w Wiedniu. Akcja Wesela Figara obejmuje jeden dzień z życia mieszkańców pałacu hrabiego i hrabiny Almaviva. Figaro, były golibroda, jest zarządcą na ich dworze. Hrabia, znudzony swoją żoną Rozyną, poszukuje nowych zmysłowych wrażeń. Figaro ze swoją narzeczoną Zuzanną pokojówką hrabiny, przygotowują się do wesela i wspólnego zamieszkania. Para martwi się, że hrabia może wysłać Figara w daleką podróż, sam pozostając w bliskim sąsiedztwie Zuzanny. Figaro knuje więc spisek, który ma udaremnić zamiary jego pana. Tymczasem doktor Don Bartolo oraz była guwernantka hrabiny Marcelina postanawiają zemścić się na cyruliku za jego intrygi z przeszłości, w rezultacie czego Marcelina miałaby zostać żoną Figara. Natomiast hrabina, zazdrosna o zaloty męża do pokojówki Zuzanny, również chce dać mu nauczkę. Akcja się komplikuje. Hrabia, zakochany w Zuzannie wytacza Figarowi proces, który ma doprowadzić do ślubu Figara z Marceliną, a Hrabiemu zapewnić swobodny dostęp do sypialni Zuzanny. Niestety jego plany podczas procesu zostają pokrzyżowane, albowiem wychodzi na jaw, iż Marcelina jest matką Figara, a podczas nocnej schadzki, w czasie której miały się zrealizować wszystkie intrygi, dochodzi do wielu nieporozumień. W ostateczności hrabia zgadza się na ślub Zuzanny i Figara oraz prosi hrabinę o przebaczenie. Łukasz Olechnowicz Student II roku studiów licencjackich w specjalności Dyrygentura symfoniczno-operowa Wydziale Sztuki Mediów i Scenografii w pracowni Komunikacji Intermedialnej pod przewodnictwem prof. Krzysztofa Olszewskiego. Za dyplom pod tytułem The Hidden otrzymała wyróżnienie rektorskie. W roku akademickim 2009/2010 została wyróżniona stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W semestrze letnim 2010 roku przebywała w Mimar Sinan University of Fine Arts w Stambule w ramach programu Socrates/Erasmus. Ma na swoim koncie wystawy zbiorowe i indywidualne w Polsce i za granicą. Obecnie pracuje jako grafik w studio graficzym Gazety Wyborczej. Jej główną formą artystycznej wypowiedzi jest fotografia, grafika, malarstwo oraz formy przestrzenne, w których korzysta ze wszystkich wymienionych wyżej technik, próbując łączyć je w spójną całość. Od 2013 roku współtworzy działalność artystyczną DoDeDot. BARTOSZ WOZIWODZKI Adobe Certified Expert/Instructor. Swoją przygodę z grafiką komputerową zaczynał w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, tworząc pracownię komputerową. Ukończył Wydział Grafiki tej uczelni w pracowni plakatu prof. Waldemara Świerzego. Od 20 lat zajmuje się projektowaniem, malarstwem i fotografią. Przez kilka lat pracował jako dyrektor studia graficznego i produkcji poligraficznej w drukarni offsetowej. Przez lata, też jako freelancer w sieciowych agencjach reklamowych. Prowadził także wykłady w gdańskiej Akademii Sztuk Pięknych w ramach projektu pod patronatem Rektora ASP, prof. Tomasza Bogusławskiego: Techniki Kreacji Cyfrowej Apple platformą dla profesjonalnych twórców (wykłady na zlecenie Ministerstwa Edukacji Narodowej dla nauczycieli informatyki i przedmiotów artystycznych Projektowanie z wykorzystaniem programów Adobe ). Pracował przy kampaniach reklamowych dla takich firm, jak: Apple, Microsoft, Philips, Denon, Lays, Daewoo, Dell i wielu innych. Przez ostatnie 10 lat pracuje jako główny grafik u dystrybutora Apple w Polsce. W dorobku artystycznym ma także wystawy malarstwa w Galerii BRAMA i na warszawskiej ASP.

5 Część pierwsza MEG JANUS Magdalena Janus, urodzona w 1978 roku w Warszawie, studiowała na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom obroniła z wyróżnieniem w pracowni Grafiki Warsztatowej prof. Rafała Strenta w 2004 roku. Od 2006 roku pracuje na macierzystej uczelni. Asystowała na Wydziale Grafiki, Scenografii i Sztuki Mediów. Od 2009 roku pracuje na Wydziale Sztuki Mediów i Scenografii w pracowni Komunikacji Intermedialnej prof. Krzysztofa Olszewskiego. W 2011 roku ukończyła studia pedagogiczne w Warszawie. Od 2010 roku uczestniczy w szkoleniu Międzyuczelniana Specjalność Multimedialna prowadzonym na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina. W 2011 roku uzyskała stopień doktora pracą intermedialną pt. The Flow. Brała udział w licznych wystawach i konkursach w kraju oraz za granicą. Od 2013 roku współtworzy działalność artystyczną DoDeDot. WOLFGANG AMADEUS MOZART ( ) Wesele Figara KV 492 (1786) (Le nozze di Figaro) libretto Lorenzo da Ponte na podstawie komedii La Folle Journée ou le Mariage de Figaro Pierre a de Beaumarchais AKT I nr 1. Cinque, dieci, venti, trenta... Duettino (Susanna, Figaro) ANNA CHOCZAJ sopran nr 3. Se vuol ballare, signor contino?... Cavatina (Figaro) nr 5. Via resti servita, madama brillante... Duettino (Marcellina, Susanna) ANNA CHOCZAJ sopran NATALIA OŁÓW mezzosopran nr 7. Cosa sento! tosto andate!... Terzetto (Hrabia, Basilio, Susanna) MARTA TERESA SZAMBURSKA Urodzona w 1985 roku w Milanówku. W 2008 roku ukończyła z wyróżnieniem studia I stopnia w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Grafiki. Licencjat z fotografii i z grafiki warsztatowej zrealizowała w pracowni prof. Rosława Szaybo. W 2011 roku obroniła dyplom na SYLWIA MAZUR sopran JAKUB MILEWSKI bas-baryton SŁAWEK URMAŃSKI tenor nr 9. Non più andrai farfallone!... Aria (Figaro) JAKUB MILEWSKI bas-baryton

6 AKT II nr 5. Vedrai, carino... Aria (Zerlina) nr 10. Porgi amor qualche ristoro!... Cavatina (Hrabina) JULIA SZPROCH sopran nr 11. Voi, che sapete che cosa è amor... Arietta Cherubina BARBARA JOP sopran nr 12. Venite, inginocchiatevi... Aria (Susanna) ALEKSANDRA KLIMCZAK sopran nr 13. Susanna or via sortite?... Tercetto (Susanna, Hrabina i Hrabia) KAJA MIANOWANA sopran JULIA SZPROCH sopran nr 14. Aprite, presto, aprite... Duettino (Susanna, Cherubino) SYLWIA MAZUR sopran BARBARA JOP sopran nr. 15 Susanna, Susanna... Finale, scena IX (Susanna, Hrabina, Hrabia) KAJA MIANOWANA sopran JULIA SZPROCH sopran JAKUB MILEWSKI bas-baryton MONIKA WILSKA sopran nr 8c. In quali eccessi Mi tradì... AE-RAN KIM sopran Recitativo, aria (Donna Elvira) nr 9. Oh statua gentilissima... Duetto (Don Giovanni, Leporello) ARTUR SZAŁKOWSKI baryton nr 10. Crudele! Ah nò, mio bene! Non mi dir... Recitativo, aria (Donna Anna) MARTA CZARKOWSKA sopran nr 11. Ah, dov è il perfido... Finale, scena XVI (Leporello, Donna Anna, Donna Elvira, Don Ottavio, Zerlina, Masetto) MARTA CZARKOWSKA sopran AE-RAN KIM sopran SUNG-MIN KANG tenor MONIKA WILSKA sopran KRZYSZTOF ŁAZICKI bas JUSTYNA MAJ dyrygent

7 nr 10. Or sai chi l onore... Aria (Donna Anna) KAROLINA CIWIS sopran nr 10b. Dalla sua pace... Aria (Don Ottavio) SUNG-MIN KANG tenor nr 12. Batti, batti, o bel Masetto... Aria (Zerlina) ANNA KOŹLAKIEWICZ sopran nr 13. Bisogna aver coraggio... Finale, scena XIX (Donna Anna, Donna Elvira, Don Ottavio, Leporello, Don Giovanni) KAROLINA CIWIS sopran AE-RAN KIM sopran SŁAWEK URMAŃSKI tenor ARTUR SZAŁKOWSKI bas-baryton AKT II AKT III nr 17. Hai già vinta la causa Vedrò mentr io sospiro... Recitativo, aria (Hrabia) nr 19. E Susanna non vien! Dove sono... Recitativo, aria (Hrabina) MONIKA SASINOWSKA sopran nr 20. Sull aria Che soave zefiretto... Duettino (Susanna, Hrabina) ANQI ZHANG sopran SOO-JOUNG NAM sopran AKT IV nr 23. L ho perduta, me meschina!... Cavatina (Barbarina) IZABELA BIAŁECKA sopran nr 27. Giunse al fin il momento Dèh! vieni... Recitativo, aria (Susanna) ANQI ZHANG sopran nr 1. Eh via buffone... Duetto (Don Giovanni, Leporello) nr 28. Pian, pianin... Finale, fragment (Susanna, Hrabina, Cherubin, Hrabia, Figaro) PAWEŁ CZEKAŁA bas nr 3. Dèh vieni alla finestra... Canzonetta (Don Giovanni) HUBERT ZAPIÓR baryton ANQI ZHANG sopran SOO-JOUNG NAM sopran BARBARA JOP sopran JAKUB MILEWSKI bas-baryton Przerwa

8 Don Giovanni Sukces Wesela Figara zachęcił Mozarta do napisania kolejnej opery. Kompozytora zainteresował temat słynnego uwodziciela, rozpustnika ukaranego, ponownie więc zamówił libretto u Lorenzo da Ponte. Don Giovanni to jedna z najdoskonalszych i najsławniejszych oper w całej historii muzyki. To nasycone skrajnymi emocjami dzieło jest zaliczane do gatunku dramma giocoso zawiera elementy poważne, jak i komiczne. Don Giovanni powstał w rekordowo krótkim czasie ośmiu miesięcy. Uwertura nie była w pełni gotowa do dnia poprzedzającego premierę. Pierwsze przedstawienie odbyło się w Pradze 29 października 1787 roku, gdzie publiczność przyjęła dzieło bardzo entuzjastycznie. Premiera wiedeńska odbyła się rok później. Don Giovanni prawie natychmiast wszedł do kanonu operowego. Był inspiracją dla wielu twórców. Melodia duetu La ci darem la mano stała się tematem wariacji Beethovena oraz Wariacji op. 2 Chopina, a Liszt skomponował fantazję na fortepian Réminiscences de Don Juan. Rzecz dzieje się w Sewilli w XVII wieku. Pod dom Komandora zakrada się Don Giovanni. Chcąc uwieść Donnę Annę, córkę Komandora, udaje jej narzeczonego. Obudzony ojciec zmusza go do pojedynku. Komandor ginie przebity mieczem, a uwodziciel, wraz ze swym sługą Leoporellem, uciekają nierozpoznani. Gdy przybywa narzeczony Anny, Don Ottavio, widząc jej ojca w kałuży krwi, poprzysięga zemstę. Następnego ranka na skwerze ulicznym Don Giovanni spotyka zrozpaczoną kobietę Donnę Elwirę, która okazuje się być jego byłą kochanką. Leoporello ratuje go z opresji. Uwodziciel wraz ze swym towarzyszem spotykają orszak weselny Zerliny i Masetta. Giovanni chcąc uwieść Zerlinę, postanawia wyprawić im przyjęcie, lecz jego plany krzyżują Donna Elwira, Donna Anna oraz Don Ottavio. Uwodziciel po raz kolejny wychodzi cało z opałów. Chcąc uwieść subretkę Donny Elwiry, zamienia się ubraniami z Leporellem. Pojawiają się uzbrojeni wieśniacy nasłani przez Masetta, lecz Don Giovanniemu udaje się ponownie uciec. Leoporello schwytany przez Donnę Annę, Don Ottawia, Zerlinę i Masetta musi tłumaczyć się przed nimi, ale i jemu udaje się umknąć. Spotyka się ze swoim panem na cmentarzu, gdzie uwodziciel zaprasza kamienny posąg stojący przy grobie Komandora na ucztę. Donna Elwira odwiedza zamek Don Giovanniego, aby po raz ostatni spróbować nawrócić go na dobrą drogę. Zuchwalec ignoruje ją. Na ucztę przybywa kamienna statua Komandora i próbuje nakłonić uwodziciela do skruchy. Niestety Don Giovanni nie słucha głosu posągu, podaje mu rękę i zapada się w otchłań. Łukasz Olechnowicz Student II roku studiów licencjackich w specjalności Dyrygentura symfoniczno-operowa Część druga WOLFGANG AMADEUS MOZART ( ) Don Giovanni KV 527 (1787) (Il dissoluto punito ossia il Don Giovanni) libretto Lorenzo da Ponte według dramatu Don Juan Moliera AKT I nr 1. Notte e giorno faticar... Arioso (Leporello) PAWEŁ CZEKAŁA bas nr 2. Mà qual mai Fuggi, crudele... Recitativo, duetto (Donna Anna, Don Ottavio) KAROLINA CIWIS sopran SŁAWEK URMAŃSKI tenor nr 4. Madamina, il catalogo è questo... Aria (Leporello) nr 5. Giovinette che fate all amore... (Zerlina, Masetto) ANNA KOŹLAKIEWICZ sopran nr 7. Là ci darem la mano... Duettino (Don Giovanni, Zerlina) ŁUKASZ SKROBEK baryton YE-JOUNG SOHN sopran