LITURGIA DOMOWA. Modlitwy oraz rozmowy w rodzinach na niedziele Adwentu Gliwice 2011 [Do użytku wewnętrznego] Spis treści

Transkrypt

1 Spis treści Modlitwa małżonków rozłączonych poprzez pracę... 2 Wprowadzenie do Liturgii Domowej na Adwent 2010 r Spotkania na niedziele Adwentu: I Niedziela Adwentu [B] LITURGIA DOMOWA Modlitwy oraz rozmowy w rodzinach na niedziele Adwentu 2011 II Niedziela Adwentu [B]... 6 III Niedziela Adwentu [B]... 8 IV Niedziela Adwentu [B] Gliwice 2011 [Do użytku wewnętrznego] 12

2 Modlitwa małżonków rozłączonych poprzez pracę Boże, który jesteś zawsze i który jesteś wszędzie. Jesteś tam, skąd wychodzimy i jesteś tam, dokąd zmierzamy, spójrz na nasze życie, które jest pielgrzymowaniem do Ciebie. Wezwałeś nas do przemiany świata przez miłość rodzinną. Odpowiedzialni za dobro naszych najbliższych podejmujemy to zadanie, które bywa nieraz trudne i pełne bolesnych doświadczeń. Zdobywanie środków do życia zmusiło nas do rozłąki i rozstania się z domem i bliskimi. To wymaga od nas wyrzeczeń, prób, upokorzeń, a nieraz i łez. Dlatego teraz, jak każdego wieczoru, łączymy się duchowo ze sobą w Twojej miłości i przed Twoim obliczem. Dziękujemy za miniony dzień, za dar pracy, którą poświęcamy sobie nawzajem i naszym dzieciom. Przychodzimy do Ciebie po siłę i potrzebne światło, by w życiowej pogoni nie zgubić Twojej drogi, by naszej jedności i wierności małżeńskiej nie narazić na rozdarcie, by w tym, co zewnętrzne, nie zatracić głębi ducha. Ustrzeż nas, aby świat wartości materialnych nie zawładnął sercami, umysłami i pragnieniami naszej rodziny. Dobry Ojcze, ogarnij miłością i opieką nasze dzieci. Broń je przed konsumpcyjnym stylem życia. Niech współczesny świat nie zniszczy w nich godności dzieci Bożych. Pomóż nam być dla nich przykładem chrześcijańskiego życia i dobrych obyczajów. Panie, Ty wiesz jak bardzo czekamy na szczęśliwe spotkanie w domu rodzinnym. Strzeż nas w drodze, niech nas nie spotka żadne nieszczęście i zła przygoda. Pozwól nam w końcu doświadczyć pokoju rodzinnej jedności. Niech trud codziennego życia pomoże nam wszystkim spotkać się kiedyś w Twoim Domu, gdzie Ty żyjesz i królujesz teraz i na wieki wieków. Amen. Wpro wa dze nie do LI TUR GII DO MO WEJ na Ad went 2011 r. Dro dzy Die ce zja nie! Kolejny Adwent w naszym życiu chcemy przeżyć jako Kościół Domowy, który dzięki swoim naturalnym cechom (atmosfera zaufania, więzi miłości i wzajemnego szacunku) jest pierwszym miejscem głoszenia Dobrej Nowiny. Również nowy program duszpasterski Kościoła w Polsce, który został zatytułowany: Kościół naszym domem, stawia sobie za cel w Okresie Adwentu odnowienie relacji rodzinnych. Zeszyt z Liturgią Domową, który jest częścią wspomnianego programu i który składamy w Wasze ręce, wychodzi na przeciw tym staraniom. Zeszyt obejmuje cztery spotkania na kolejne niedziele Adwentu, przy czym jedno spotkanie składa się z trzech części: słuchanie Słowa Bożego; rozmowa na wybrany temat nawiązujący do niedzielnej liturgii; modlitwa w gronie rodzinnym. Ufamy, że czas spędzony na modlitwie, słuchaniu i rozważaniu Słowa Bożego oraz na rozmowie domowników o Bogu, który działa w ich życiu, stanowić będzie pomoc w rozwoju wzajemnych relacji jak też dostarczy wielu nowych możliwości wzajemnego ubogacania się i pogłębianie wzajemnego zaufania. Pewną nowością niniejszego zeszytu jest dołączona modlitwa małżonków rozłączonych poprzez pracę, którą domownicy (w przypadku nieobecności jednego z nich) odmawiają na koniec danego spotkania. Wszystkim sięgającym po tę pomoc duszpasterską życzymy błogosławionych owoców czasu adwentowego oczekiwania. Przy go to wa nie: ks. Kry stian Pie cha czek Wy dział Dusz pa ster ski Ku rii Die ce zjal nej w Gli wi cach 2 3

3 I Nie dzie la Ad wen tu [B] Czytania mszalne: Iz 63,16b b; 64,37; 1 Kor 1,3-9; Mk 13, W najbardziej dogodnej porze (najlepiej w niedzielne popołudnie) rodzina gromadzi się razem przy stole, na którym znajduje się przygotowany wcześniej wieniec adwentowy oraz Pismo Święte. Pierwsze spotkanie może przyjąć następującą postać: Wyznaczona osoba zapala pierwszą świecę na adwentowym wieńcu Matka: odczytuje fragment: Mk 13,33-37; Panie, nasz Boże, pomóż nam gorliwie się przygotować na przyjście Chrystusa, Twojego Syna, aby gdy przyjdzie i zapuka do naszych drzwi, zastał nas czuwających na modlitwie i z radością głoszących Jego chwałę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. 2. Rozmowa domowników na temat Adwentu: Rozpoczynamy dzisiaj kolejny Adwent w naszym życiu. Chcemy ten czas przeżyć jako nasze czuwanie, które wyraża się w modlitwie, dobrych uczynkach i porządkowaniu naszego życia. Świat, w którym żyjemy, poświęca zbyt wiele uwagi na to, co jest jedynie drugorzędne. Jak wiele ważnych spraw w naszym życiu pozostaje ciągle nieprzemyślanych, nieprzemodlonych i w konsekwencji niezałatwionych. 4 Może właśnie z tego powodu mamy tak wielu ludzi zagubionych, wątpiących, a nawet niewierzących. W Adwencie chcemy powrócić do tego, co jest naprawdę ważne i co nadaje naszemu życiu sens. Do czego porównuje Pan Jezus swoje powtórne przyjście na końcu czasów? (...do powrotu człowieka, który powierzył swój dom swoim sługom i na jakiś czas wyjechał); Co się kryje za pojęciem dom z dzisiejszej Ewangelii? (Pojęcie to można rozumieć jako: swoje serce, swoje życie; ale również jako rodzinę, wspólnotę, parafię czy wreszcie ogół ludzi wierzących); W jaki sposób słudzy owego Pana powinni troszczyć się o powierzony im dom? (ich zadanie polega na tym, aby czuwać); Jaką postać powinno przyjąć to czuwanie? Jak mamy przeżyć Adwent, aby przyjście Pana nie było dla nas zaskoczeniem? (czuwanie na kartach Biblii polega na kierowaniu się w życiu ufnością i posłuszeństwem Bogu); Co powinno się w związku z tym zmienić w naszym domu? Jak prezentują się nasze rodzinne relacje? Czy dzieci odnoszą się z szacunkiem do rodziców? Czy rodzice poświęcają dzieciom wystarczają ilość czasu? błogosławieństwo na nadchodzący czas oraz o to, byśmy odnowieni na duchu przeżyli nadchodzące Święta Bożego Narodzenia. 5

4 6 II Nie dzie la Ad wen tu [B] Czytania mszalne: Iz 40, ; 2 P 3,8-14; Mk 1,1-8. Kolejne spotkanie przy stole, na którym znajduje się przygotowany wcześniej wieniec adwentowy oraz Pismo Święte, może przyjąć następującą postać: Wyznaczona osoba zapala dwie świece na adwentowym wieńcu; Matka: odczytuje fragment: Mk 1,1-8; Panie, nasz Boże, przyjmij nasze błagania i udziel nam swojej pomocy w doświadczeniach życia, niech przyjście Twojego Syna nas umocni i zachowa od grzechu. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. 2. Rozmowa: Potrzeba nawrócenia: Przygotowanie na przyjście Pana jest czymś bardzo ważnym. Można się o tym przekonać patrząc na życie św. Jana Chrzciciela. Podobnie jak w naszych czasach, również wtedy nie brakowało ludzi obojętnych na sprawy wiary lub traktujących je w sposób bardzo powierzchowny. Żydzi zrozumieli dobrze, że św. Jan oczekuje na kogoś ważnego i pragnie również, aby inni ludzie dobrze się na to spotkanie przygotowali. Uporządkowanie serc i sumień pozwala nam uzyskać potrzebne miejsce dla Pana Jezusa, który coraz częściej wypychany jest na margines naszego życia. Dzisiejsze spotkanie z Janem Chrzcicielem staje się dla nas okazją do rozpoczęcia porządkowania naszego życia. Św. Augustyn wzywa nas do zaprowadzenia ładu słowami: Gdy Bóg jest na pierwszym miejscu, wtedy wszystko jest na swoim miejscu. Gdy Bóg nie jest na pierwszym miejscu, wtedy nic nie jest na swoim miejscu. O jakich przygotowaniach mówi dzisiejsza Ewangelia? (aby najpierw rozpoznać w swoim życiu różne formy zła, aby je odrzucić, aby więcej czasu poświęcić modlitwie, itp.); Co uczynił Jan Chrzciciel, aby ludzie bez trudu rozpoznali jego szczere zamiary? (uprościł swoje życie, zrezygnował z zaszczytów, przyjął styl życia ludzi ubogich); Co możemy zrobić, aby nasze adwentowe wysiłki przyniosły spodziewany efekt? (nasze adwentowe postanowienia, wyrzeczenie się różnych przyjemności, które zabierają nam sporo czasu, dzielenie się z ubogimi, itp.); Na jaką postawę musimy się zdobyć w tym wysiłku? Czy wystarczy sama wiara we własne siły?; W jaki sposób możemy otrzymać potrzebne łaski? (np.: przez udział w Eucharystii, dlatego tak bardzo ważny jest udział w niedzielnej Mszy św. oraz w roratach); W jaki sposób członkowie naszej rodziny mogą sobie nawzajem pomagać w dobrym przeżyciu Adwentu? błogosławieństwo na nadchodzący czas oraz o to, byśmy jako odnowieni na duchu przeżyli nadchodzące Święta Bożego Narodzenia. 7

5 III Nie dzie la Ad wen tu [B] Czytania mszalne: Iz 61,1-2a ; 1 Tes 5,16-24; J 1, Kolejne spotkanie przy stole, na którym znajduje się przygotowany wcześniej wieniec adwentowy oraz Pismo Święte, może przyjąć następującą postać: Wyznaczona osoba zapala trzy świece na adwentowym wieńcu; Matka: odczytuje fragment: J 1, ; Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy z wielką czujnością oczekiwali przyjścia Twojego Syna, i wierni pouczeniom naszego Zbawiciela wyszli na Jego spotkanie ze światłem wiary i miłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. 2. Rozmowa: Być świadkiem Wysiłek adwentowego czuwania pozostawia w naszych sercach wiele różnych śladów i doświadczeń, które formują w nas postawę świadków Chrystusa. Powołanie Jana Chrzciciela polegało na byciu świadkiem przyjścia Jezusa Chrystusa, który dokona zbawienia wszystkich ludzi. Nasz wysiłek stawania się świadkami jest również dzisiaj czymś bardzo ważnym. Dla wielu ludzi Pan Jezus jest tym, który stoi między nami, a którego nie znamy (por. J 1,26 ). Dlaczego dzisiejsza niedziela nosi nazwę Gaudete (gaudete: łac.: radość)? Dlaczego w naszym adwentowym przygotowaniu nie możemy zapomnieć o radości? Czym odznaczało się świadectwo Jana Chrzciciela? Co wybija się w tym świadectwie na pierwszy plan? Skąd Jan Chrzciciel czerpał siły do swojej misji? W jaki sposób przygotowywał ludzi na spotkanie z Panem Jezusem? (udzielając im chrztu); Jak to się stało, że zostałem(am) ochrzczony(a)? (Rodzice mogą w kilku zdaniach opowiedzieć swoim dzieciom o tym, jak wyglądał ich chrzest); Czym powinno się odznaczać nasze świadectwo o Panu Jezusie w naszej rodzinie? Jak dzielimy się na co dzień naszą wiarą? błogosławieństwo na nadchodzący czas oraz o to, byśmy z żywą wiarą przeżyli nadchodzące Święta Bożego Narodzenia. Aby się stać świadkiem Pana Jezusa, konieczne jest przejście wielu sprawdzianów i prób; trzeba nauczyć się rozpoznawać Jego obecność pośród nas, zaprosić Go do siebie i umieć opowiedzieć o Nim innym. 8 9

6 10 IV Nie dzie la Ad wen tu [B] Czytania mszalne: 2 Sm 7,1-5; 8b-16; Rz 16,25-27; Łk 1, Kolejne, czwarte już spotkanie przy stole, na którym znajduje się przygotowany wcześniej wieniec adwentowy oraz Pismo Święte, może przyjąć następującą postać: Wyznaczona osoba zapala cztery świece na adwentowym wieńcu; Matka: odczytuje fragment: Łk 1,26-38; Ojcze niebieski, za zwiastowaniem anielskim Niepokalana Dziewica przyjęła Twoje odwieczne Słowo i przeniknięta światłem Ducha Świętego stała się świątynią Bożą, prosimy Cię, spraw, abyśmy za Jej przykładem pokornie wypełniali Twoją wolę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Wszy scy: Amen. 2. Rozmowa: Modlitwa pomaga zmienić nasze życie Jak powinna przedstawiać się modlitwa rozmowa człowieka z Bogiem? Rozmowa Maryi z Archaniołem Gabrielem dostarcza nam wielu praktycznych wskazówek na ten temat. Bóg przychodzi do człowieka, bo pragnie zamieszkać w jego sercu, które wybiera sobie na swoje mieszkanie. Adwent powinien stać się dla nas czasem, w którym przez modlitwę przypominamy sobie o tym, kim mamy być i dla kogo żyć. Czy przychodzący Pan Jezus znajdzie w naszych sercach, w naszej rodzinie godne dla siebie mieszkanie? Rozpoczynając ostatni tydzień naszego czuwania chcemy wspólnie zastanowić się nad stanem naszych przygotowań na dzień przyjścia Pana Jezusa. Jak na obecnym etapie przedstawia się przebudowa naszych serc? Co dobrego udało się nam już wprowadzić w nasze życie? Czy podjęliśmy walkę z naszymi wadami i słabościami? Co jeszcze musimy zrobić, aby ukończyć przygotowanie mieszkania dla Pana Jezusa? Czy podczas codziennych modlitw udało nam się odkryć, do czego potrzebuje nas Pan Bóg? Maryja zaufała Bogu i okazała posłuszeństwo Jego słowu. Czy udało nam się udzielić Panu Bogu odpowiedzi podobnej to tej, jakiej udzieliła Maryja? Jak radzimy sobie w naszej rodzinie z przebaczeniem i pojednaniem? Czy chętnie darujemy przewinienia innym domownikom? Czego nauczyliśmy się z własnych błędów? Czy bez większych trudności przyjmujemy przeprosiny ze strony tych, którzy nam coś zawinili? Czy pomyśleliśmy już o przeżyciu Sakramentu Pokuty i Pojednania przed nadchodzącymi świętami? błogosławieństwo na nadchodzący czas oraz o to, byśmy z żywą wiarą przeżyli nadchodzące Święta Bożego Narodzenia. 11