Dr M.Kotulski. Informacja publiczna a sprawy prywatne władzy publicznej
|
|
- Ewa Mazurkiewicz
- 9 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Dr M.Kotulski Informacja publiczna a sprawy prywatne władzy publicznej Pojęcie informacji publicznej określa ustawodawca w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2001 r. Nr 112, póz z późn. zm. dalej: u.d.i.p., który stanowi, że każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonych w niniejszej ustawie. Artykuł 6 tejże ustawy wymienia jedynie przykładowy katalog przypadków podlegających ujawnieniu w ramach dostępu do informacji publicznej. Kluczową kwestią jest więc ustalenie co należy rozumieć pod pojęciem "informacji o sprawach publicznych". Odpowiedź na powyższe pytanie ma szczególne znaczenie przy interpretacji przepisu art. 5 ust. 3 u.d.i.p., który stanowi, że nie można, z zastrzeżeniem ust. 1 i 2, ograniczać dostępu do informacji o sprawach rozstrzyganych w postępowaniu przed organami państwa, w szczególności w postępowaniu administracyjnym, karnym lub cywilnym, ze względu na ochronę interesu strony, jeżeli postępowanie dotyczy władz publicznych lub innych podmiotów wykonujących zadania publiczne albo osób pełniących funkcje publiczne - w zakresie tych zadań lub funkcji. stanowiska. W rozumieniu powyższych przepisów w doktrynie i orzecznictwie zaznaczyły się dwa Według pierwszego z nich ustawa o dostępie do informacji publicznych obejmuje, co prawda swoją mocą dane o indywidualnych sprawach (w tym akta postępowania), ale tylko w takim zakresie, w jakim dotyczą one spraw publicznych. W konsekwencji należy wyróżnić podział na "sprawy prywatne" (tutaj w znaczeniu "niepubliczne") oraz "sprawy publiczne", przy czym do pierwszej kategorii spraw ustawa nie będzie miała zastosowania (patrz artykuł Grzegorza Sibiga "Dostęp do informacji publicznej a prawa do prywatności jednostki i ochrony jej danych osobowych" Samorząd Terytorialny 2003/11/5; postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z r., sygn. akt II SA/Gd
2 1352/03, Lex nr ; zobacz też artykuł Patrycji Trzaska i Michała Żurka "Czy prokurator może powiedzieć nie?", Rzeczpospolita 2003/10/3) W zaprezentowanym stanowisku, w rozumieniu pojęcia "informacji o sprawach publicznych", zgodnie z wykładnią gramatyczną obu przepisów, na pierwszy plan wysuwa się kryterium przedmiotowe, które określa, co stanowi przedmiot tejże informacji (art. 1 ust. 1 u.d.i.p.), oraz co stanowi przedmiot postępowania (art. 5 ust. 3 u.d.i.p.), w oderwaniu niejako od dysponenta i wytwórcy informacji (który obok adresata informacji, nawiązywałby do kryterium podmiotowego). Idąc podobnym tokiem rozumowania można by, więc powiedzieć, że nie wszystkie informacje będące w dyspozycji podmiotu publicznego i przezeń wytworzone, muszą mieć publiczny charakter, tak samo jak nie wszystkie informacje wytworzone np. przez naukowca muszą mieć naukowy charakter. Przeciwko podziałowi na sprawy publiczne i niepubliczne w przypadku np. zawartości akt postępowania, opowiedziano się w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z r. (sygn. akt II SAB/Kr 56/07), w którym stwierdzono, że organy uprawnione do wykonywania zadań publicznych, z założenia nie podejmują bowiem innych czynności jak załatwianie spraw publicznych. Wykonywanie zadania publicznego nie może polegać na realizacji sprawy prywatnej i stąd pod pojęciem informacji o sprawie publicznej należy rozumieć również każdą czynność i każde działanie organu władzy publicznej w sferze prawa administracyjnego, ale też np. w sferze prawa cywilnego. Drugie stanowisko, kładzie nacisk na kryterium podmiotowe w rozumieniu spornego pojęcia "informacji o sprawach publicznych", biorąc pod uwagę adresata żądania udostępnienia informacji publicznej, a więc wytwórcę i dysponenta informacji publicznej w rozumieniu art. 1 ust. 1 oraz 3 ust. 2 u.d.i.p. Wydaje się, że przy wykładni tego pojęcia kierować się należy art. 61 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.). Przepis art. 61 Konstytucji stanowi, że obywatel ma prawo do uzyskiwania informacji o działalności organów władzy publicznej oraz osób pełniących funkcje publiczne. Prawo to obejmuje również uzyskiwanie informacji o działalności organów samorządu gospodarczego i zawodowego, a także innych osób oraz jednostek organizacyjnych w zakresie, w jakim
3 wykonują one zadania władzy publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa (ust. 1). Prawo do uzyskiwania informacji obejmuje dostęp do dokumentów oraz wstęp na posiedzenia kolegialnych organów władzy publicznej pochodzących z powszechnych wyborów, z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu (ust. 2). Ograniczenie prawa, o którym mowa w ust. 1 i 2, może nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osób i podmiotów gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego, bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa (ust. 3). Tryb udzielania informacji, o których mowa w ust. 1 i 2, określają ustawy, a w odniesieniu do Sejmu i Senatu ich regulaminy (ust. 4). W konsekwencji należy przyjąć, że informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do działalności władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej. Informacja publiczna odnosi się do faktów które należy rozumieć bardzo szeroko. Analiza art. 6 ustawy o dostępie do informacji publicznej pokazuje, że wnioskiem w świetle tej ustawy może być objęte pytanie o określone fakty lub o stan określonych zjawisk. Pojęciem faktu należy objąć każdą czynność i każde zachowanie organu wykonującego zadania publiczne podjęte w zakresie wykonywania takiego zadania. Organy publiczne, a precyzyjniej organy uprawnione do wykonywania zadań publicznych, z założenia nie podejmują innych czynności jak załatwianie spraw publicznych. Wykonywanie zadania publicznego nie może polegać na realizacji sprawy prywatnej i stąd pod pojęciem informacji o sprawie publicznej należy rozumieć również każdą czynność i każde działanie organu władzy publicznej tak w sferze prawa administracyjnego, jak i np. w sferze prawa cywilnego. Informacją publiczną będzie również informacja o obowiązującym prawie, gdyż stanowią informację o działalności organów władzy publicznej (postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z r., sygn. akt I OSK 928/05, opub. w LEX nr ). W zależności od sposobu publikowania prawa (aktów prawnych) mogą być różne tryby udostępnienia takiej informacji, ale obowiązujące prawo jako wytwór organów władzy publicznej jest przykładem takiego właśnie faktu podlegającego ujawnieniu poprzez odpowiednie dzienniki promulgacyjne.
4 Pod pojęciem faktów rozumieć należy także decyzje, pisma okólne lub polecenia służbowe. Okoliczność, że te czynności będą stanowiły przejaw stosowania prawa nie ma znaczenia dla traktowania ich jako informacji w sprawach publicznych. Każda bowiem czynność podjęta przez organ publiczny musi opierać się na przepisach prawa i w tym zakresie stanowi fakt stosowania prawa. Ponadto informację publiczną stanowią imiona, nazwiska i funkcje osób uczestniczące w załatwianiu określonych spraw. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z r., w sprawie IV SA/Po 656/07 stwierdzono, że zgodnie z art. 1 ust. 1 u.d.i.p. każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym w tej ustawie. Jest nią każda wiadomość wytworzona przez szeroko rozumiane władze publiczne a także inne podmioty, które tę władzę realizują, bądź gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa, w zakresie ich kompetencji. Informację publiczną stanowi treść dokumentów urzędowych czy wystąpień i ocen dokonywanych przez organy władzy publicznej, niezależnie, do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą (art. 6 ust. 1 pkt 4a i c udip; wyroki NSA z 30.X.2002: II SA 181/02, II SA 1956/02, II SA /02). Podobnie też stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z r., sygn. akt II SAB/Wa 78/07, uznając, że: informacja publiczna dotyczy sfery faktów i stanów istniejących w chwili udzielania informacji. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie, do jakiego podmiotu są kierowane i jakiej sprawy dotyczą. Według M. Jaśkowskiej, informacją publiczną będzie każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do działalności władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa (patrz M. Jaśkowska, Dostęp do informacji publicznej w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, Toruń 2002, s. 28 i nast.).
5 Należy też w szczególności podkreślić, że w świetle orzecznictwa sądów administracyjnych wyrażany jest pogląd, że np. decyzje o pozwoleniu na budowę, przyjęcie zgłoszenia robót budowlanych stanowią informację publiczną (zobacz wyrok WSA w Lublinie z r., sygn. akt II SAB/Lu 19/06, publ. Lex nr ; wyrok WSA w Gliwicach z r., sygn. akt IV SA/GI 808/07). Co więcej również akta administracyjne jako zbiór dokumentów zgromadzonych i wytworzonych przez organy administracyjne stanowią informację publiczną (tak też Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z r., sygn. akt II OSK 812/05, opub. w LEX nr oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z r., sygn. akt II SA/Wa 221/04, opub. w LEX nr , oraz w wyroku z r., sygn. akt II SAB/Wa 78/07). Dlatego nie ma przeszkód udostępniania dokumentów z akt administracyjnych w postępowaniach jurysdykcyjnych, w którym skarżąca nie miała statusu strony (odmiennie: G.Sibiga "Dostęp do informacji publicznej a prawa do prywatności jednostki i ochrony jej danych osobowych" Samorząd Terytorialny 2003/11/5; glosa Marka Szubiakowskiego do wyroku NSA z dnia 5 grudnia 2001r., II SA 155/01, Orzecznictwo Sądów Polskich 2002/6/78; artykuł Patrycji Trzaska i Michała Żurka "Czy prokurator może powiedzieć nie?", Rzeczpospolita 2003/10/3). Podkreśla się bowiem, że wniosek o udostępnienie informacji publicznej nie stanowi obejścia przepisów art.28 k.p.a., czy też art.28 ust. 2, oraz art. 3 pkt 20 ustawy Prawo budowlane w zakresie ustalenia stron postępowania. Poprzez bowiem fakt udzielenia żądanych informacji taki wnioskodawca nie nabędzie statusu strony postępowania, a w szczególności nie nabędzie prawa do zaskarżenia zapadłych w tych postępowaniach decyzji. Uzyska jedynie wgląd do żądanych dokumentów. Odnośnie formy procesowej, w jakiej należy załatwić wniosek o udostępnienie informacji nie stanowiącej w rzeczywistości informacji publicznej orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego (np. w wyroku z 11 grudnia 2002 r. II SA 2867/02 - "Wokanda" 2003/6/93) wskazuje, że "odmowa udostępnienia informacji publicznej wymaga wydania decyzji administracyjnej tylko wtedy, gdy chodzi o informację publiczną w rozumieniu ustawy z 16 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej". Podobne stanowisko zajął ten Sąd w wyroku z 25 marca 2003r. II SA 4059/02 (Monitor Prawniczy 2003/10/436) stwierdzając, że "decyzja wydawana jest więc gdy istnieje możliwość zastosowania ustawy. W przeciwnym razie, jeżeli żądanie nie dotyczy informacji publicznej, organ powiadamia
6 jedynie wnoszącego, że jego wniosek nie znajduje podstaw w przepisach prawa". W świetle przeważających w doktrynie i literaturze poglądów postępowanie w sprawie udostępnienia informacji publicznej jest szczególnym typem quasi-postępowania administracyjnego. Postępowanie administracyjne sensu stricte, uregulowane przepisami k.p.a., rozpoczyna się dopiero z chwilą, gdy zaistnieją przesłanki wydania decyzji o odmowie udostępnienia informacji publicznej bądź decyzji o umorzeniu postępowania w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 omawianej ustawy, a nie z chwilą złożenia wniosku o udostępnienie informacji publicznej. Do tego momentu procedowanie wniosku o udostępnienie informacji publicznej ma charakter czynności materialno-technicznej. Nie można też nakładać obowiązku udostępnienia "informacji publicznej" mając jednocześnie wątpliwość czy to do czego zobowiązuje się podmiot - jest czy nie jest informacją publiczną. Sąd winien jednoznacznie wypowiedzieć się w przedmiocie zakwalifikowania określonych "danych" jako informacji publicznej. Z brzmienia art.16 u.d.i.p. wynika, że podmiot zobowiązany do udzielenia informacji publicznej wszczyna postępowanie administracyjne wówczas, gdy chce wydać decyzję o odmowie udzielenia informacji publicznej, bądź o umorzeniu postępowania w sytuacji określonej w art. 14 ust. 2 tej ustawy. Zważyć przy tym należy, że przedmiotowa ustawa ma zastosowanie wtedy tylko, gdy sprawa dotyczy informacji publicznej. Zatem decyzja może być wydana wówczas, gdy w grę wchodzi w ogóle zastosowanie omawianej ustawy, a podmiot obowiązany do udostępnienia informacji publicznej odmawia jej udostępnienia. Konsekwencją tego stanowiska jest to, że sąd administracyjny może uznać, iż podmiot obowiązany do udostępnienia informacji pozostaje w bezczynności tylko wtedy, gdy nie udostępnia jej wnioskodawcy w terminie zakreślonym powołaną ustawą, a przedmiotem wniosku jest informacja publiczna w rozumieniu u.d.i.p. W razie sporu między stroną wnioskującą o udostępnienie informacji a podmiotem, od którego żąda się informacji, sąd administracyjny może stwierdzić bezczynność i zobowiązać podmiot obowiązany do udostępnienia informacji do określonego działania tylko wówczas, gdy wniosek dotyczy udzielenia informacji publicznej. Oznacza to, że Sąd ten aby móc stwierdzić, że podmiot obowiązany do udostępnienia informacji publicznej pozostaje w bezczynności, musi w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy żądana informacja mieści się w ustawowym pojęciu informacji publicznej.
7 Istotne jest także zastrzeżenie, że nie w każdym wypadku informacja publiczna może być udzielona w pełnym zakresie. Należy mieć, bowiem na uwadze, że przepis art. 5 ust. 1 i 2 u.d.i.p. przewiduje ograniczenie prawa do informacji publicznej w zakresie i na zasadach określonych w przepisach o ochronie informacji niejawnych oraz o ochronie innych tajemnic ustawowo chronionych, a także ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy. Organ powinien mieć też na względzie przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o ochronie danych osobowych (Dz.U ). Przygotowane na podstawie wyroków: WSA w Krakowie sygn. akt II SAB/Kr 56/07 i WSA w Bydgoszczy sygn. akt II SAB/Bd 31/07
dr Jarosław Ruszewski dr Piotr Sitniewski www.jawnosc.pl Ustawa o dostępie do informacji publicznej w orzecznictwie
dr Jarosław Ruszewski dr Piotr Sitniewski www.jawnosc.pl Ustawa o dostępie do informacji publicznej w orzecznictwie Ustawa o dostępie do informacji publicznej w orzecznictwie Orzecznictwo sądów odgrywa
Bardziej szczegółowoCopyright by Naczelny Sąd Administracyjny Warszawa 2008
Publikację do druku przygotowano w Kancelarii Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego Copyright by Naczelny Sąd Administracyjny Warszawa 2008 ISBN 83-923258-8-5 Druk i oprawa: Drukarnia GRAF, Pruszków
Bardziej szczegółowoUSTAWA z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej. Rozdział 1 Przepisy ogólne
Kancelaria Sejmu s. 1/1 USTAWA z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej Opracowano na podstawie Dz.U. z 2001 r. Nr 112, poz. 1198, z 2002 r. Nr 153, poz. 1271, z 2004 r. Nr 240, poz.
Bardziej szczegółowoPonowne wykorzystanie informacji sektora publicznego
Krzysztof Siewicz Ponowne wykorzystanie informacji sektora publicznego 1. Wprowadzenie Informacja potrzebna jest każdemu z nas w życiu prywatnym oraz zawodowym. Dzięki informacji swoją działalność prowadzą
Bardziej szczegółowoPrawo do informacji publicznej Efektywność regulacji i perspektywy jej rozwoju
Prawo do informacji publicznej Efektywność regulacji i perspektywy jej rozwoju Red. Mariusz Maciejewski Warszawa 2014 Prawo do informacji publicznej. Efektywność regulacji i perspektywy jej rozwoju Redakcja:
Bardziej szczegółowo40/4/A/2012. WYROK z dnia 18 kwietnia 2012 r. Sygn. akt K 33/11 * W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
40/4/A/2012 WYROK z dnia 18 kwietnia 2012 r. Sygn. akt K 33/11 * W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marek Zubik przewodniczący Stanisław Biernat Zbigniew Cieślak Małgorzata
Bardziej szczegółowoDostęp do informacji publicznej i dostęp do informacji o środowisku i jego ochronie
Dostęp do informacji publicznej i dostęp do informacji o środowisku i jego ochronie I. INFORMACJA PUBLICZNA Co to jest informacja publiczna? Zgodnie z ustawą z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji
Bardziej szczegółowoDz.U. 1992 Nr 97 poz. 486 UCHWAŁA. TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 9 grudnia 1992 r. (W. 13/91)
Kancelaria Sejmu s. 1/15 Dz.U. 1992 Nr 97 poz. 486 UCHWAŁA TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO z dnia 9 grudnia 1992 r. (W. 13/91) w sprawie wykładni art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające
Bardziej szczegółowoInformacja o działalności organów władzy publicznej i osób pełniących funkcje publiczne
1. Co to jest informacja publiczna? 2. O co można wnioskować? 3. Jak możesz zapoznać się z informacją publiczną? 4. Jak napisać wniosek o informację publiczną? 5. Podmioty zobowiązane do udostępniania
Bardziej szczegółowoPostępowanie w sprawie orzekania zakazu prowadzenia działalności gospodarczej
INSTYTUT WYMIARU SPRAWIEDLIWOŚCI dr Tomasz Szanciło Postępowanie w sprawie orzekania zakazu prowadzenia działalności gospodarczej Warszawa 2013 Spis treści 1. Zagadnienia wstępne... 1 1.1. Cel i zakres
Bardziej szczegółowoDz.U. 1999 Nr 11 poz. 95. USTAWA z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych. Rozdział 1 Przepisy ogólne
Kancelaria Sejmu s. 1/135 Dz.U. 1999 Nr 11 poz. 95 USTAWA z dnia 22 stycznia 1999 r. o ochronie informacji niejawnych Rozdział 1 Przepisy ogólne Opracowano na podstawie tj. Dz.U z 2005 r. Nr 196, poz.
Bardziej szczegółowoWYROK z dnia 25 czerwca 2013 r. Sygn. akt K 30/12 * Trybunał Konstytucyjny w składzie:
WYROK z dnia 25 czerwca 2013 r. Sygn. akt K 30/12 * W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej Trybunał Konstytucyjny w składzie: Małgorzata Pyziak-Szafnicka przewodniczący Teresa Liszcz Stanisław Rymar sprawozdawca
Bardziej szczegółowoBRAK UDZIAŁU STRONY W POSTĘPOWANIU JAKO PRZYCZYNA WZNOWIENIA OGÓLNEGO POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNEGO
Grzegorz Krawiec BRAK UDZIAŁU STRONY W POSTĘPOWANIU JAKO PRZYCZYNA WZNOWIENIA OGÓLNEGO POSTĘPOWANIA ADMINISTRACYJNEGO Jak podkreśla J. Borkowski, w praktyce organów administracyjnych wznowienie postępowania
Bardziej szczegółowoWYROK z dnia 8 stycznia 2013 r. Sygn. akt K 38/12 * W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
WYROK z dnia 8 stycznia 2013 r. Sygn. akt K 38/12 * W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej Trybunał Konstytucyjny w składzie: Leon Kieres przewodniczący Wojciech Hermeliński sprawozdawca Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz
Bardziej szczegółowoDz.U. 2002 Nr 153 poz. 1270. USTAWA z dnia 30 sierpnia 2002 r. Rozdział 1 Przepisy ogólne
Kancelaria Sejmu s. 1/71 Dz.U. 2002 Nr 153 poz. 1270 USTAWA z dnia 30 sierpnia 2002 r. Opracowano na podstawie: t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270, 1101, 1529, z 2014 r. poz. 183, 543. Prawo o postępowaniu
Bardziej szczegółowoUSTAWA z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej. Tytuł I Przepisy ogólne
Kancelaria Sejmu s. 1/99 USTAWA z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne Art. 1. 1. Ustawa normuje: 1) stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych,
Bardziej szczegółowoTrybunał Konstytucyjny w składzie:
WYROK z dnia 24 września 2013 r. Sygn. akt K 35/12 * W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marek Zubik przewodniczący Maria Gintowt-Jankowicz Mirosław Granat sprawozdawca
Bardziej szczegółowoDz.U. 2001 Nr 49 poz. 508. USTAWA z dnia 30 czerwca 2000 r. Tytuł I Przepisy ogólne
Kancelaria Sejmu s. 1/99 Dz.U. 2001 Nr 49 poz. 508 USTAWA z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej Tytuł I Przepisy ogólne Art. 1. 1. Ustawa normuje: 1) stosunki w zakresie wynalazków, wzorów
Bardziej szczegółowoNARODOWE BEZPIECZEŃSTWO II 2014 / Pojęcie czas wojny oraz problemy wynikające z jego niedookreśloności w polskim systemie prawnym s.
Kwartalnik wydawany przez Biuro Bezpieczeństwa Narodowego ISSN 1896-4923 II 2014 / 30 BEZPIECZEŃSTWO NARODOWE Pojęcie czas wojny oraz problemy wynikające z jego niedookreśloności w polskim systemie prawnym
Bardziej szczegółowoPRZEPISY ANTYKORUPCYJNE DOTYCZĄCE PRACOWNIKÓW SAMORZĄDOWYCH W POLSKIM SYSTEMIE PRAWNYM ORAZ W SYSTEMACH PRAWNYCH INNYCH PAŃSTW EUROPEJSKICH
PRZEPISY ANTYKORUPCYJNE DOTYCZĄCE PRACOWNIKÓW SAMORZĄDOWYCH W POLSKIM SYSTEMIE PRAWNYM ORAZ W SYSTEMACH PRAWNYCH INNYCH PAŃSTW EUROPEJSKICH Aleksandra Radwańska (rozdz. I-VII) Dag Nilsson (rozdz. VIII)
Bardziej szczegółowoOPINIA PRAWNA. Związku Miast Polskich, Biuro Związku Miast Polskich, ul. Robocza 46a, 61-517 Poznań.
prof. UAM dr hab. Krystian M. Ziemski dr Jędrzej Bujny Anna Kudra Dr Krystian Ziemski & Partners Kancelaria Prawna spółka komandytowa ul. Strusia 10, 60-711 Poznań OPINIA PRAWNA przygotowana przez: Dr
Bardziej szczegółowoRobert Trzaskowski 1. Streszczenie. Przegląd Prawa Konstytucyjnego ------- Nr 2 (14)/2013 -------
Przegląd Prawa Konstytucyjnego ------- Nr 2 (14)/2013 ------- Robert Trzaskowski 1 Czy istnieje możliwość ograniczenia drogi sądowej w dochodzeniu wolności lub praw? uwagi na marginesie art. 77 ust. 2
Bardziej szczegółowoANALIZY RAPORTY EKSPERTYZY. Nr 4/2009 PRAWA CUDZOZIEMCÓW W POSTĘPOWANIU PRZED ORGANAMI ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ. Katarzyna Wencel
Nr 4/2009 ANALIZY RAPORTY EKSPERTYZY Katarzyna Wencel PRAWA CUDZOZIEMCÓW W POSTĘPOWANIU PRZED ORGANAMI ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ 2 Trzeba pamiętać, Ŝe urzędnik, dysponujący znacznie większą wiedzą niŝ obywatel,
Bardziej szczegółowoUPRAWNIENIA I OBOWIĄZKI STRONY W POSTĘPOWANIU ADMINISTRACYJNYM
PAULINA KUPCZYK Dr DIANA TRZCIŃSKA UPRAWNIENIA I OBOWIĄZKI STRONY W POSTĘPOWANIU ADMINISTRACYJNYM Wstęp Niniejszy tekst stanowi krótkie opracowanie przepisów, przeznaczone dla osób nie stykających się
Bardziej szczegółowoABC rejestracji zbiorów danych osobowych
ABC rejestracji zbiorów danych osobowych BIURO GENERALNEGO INSPEKTORA OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa tel.: (22) 860 70 81 fax: (22) 860 70 86 kancelaria@giodo.gov.pl www.giodo.gov.pl
Bardziej szczegółowoWprowadzenie MOŻLIWOŚCI PRAWNE WPROWADZENIA ZAKAZU SPALANIA OKREŚLONYCH PALIW STAŁYCH NA TERENIE GMINY. Zbigniew Bukowski
t. 1 STUDIA Z ZAKRESU PRAWA, ADMINISTRACJI I ZARZĄDZANIA UKW 2012 Zbigniew Bukowski MOŻLIWOŚCI PRAWNE WPROWADZENIA ZAKAZU SPALANIA OKREŚLONYCH PALIW STAŁYCH NA TERENIE GMINY Słowa kluczowe: prawo ochrony
Bardziej szczegółowoPODSTAWY PRAWA PRACY. materiał wykładowy dla słuchaczy Studium Podyplomowego, wykładowca mgr Lidia Matys
PODSTAWY PRAWA PRACY materiał wykładowy dla słuchaczy Studium Podyplomowego, wykładowca mgr Lidia Matys PRAWO PRACY - gałąź prawa obejmująca ogół regulacji w zakresie stosunku pracy konkretnego pracownika
Bardziej szczegółowoAnna Surówka 1. Miejsce konstytucyjnego prawa do ochrony zdrowia w systemie praw i wolności człowieka i obywatela
Anna Surówka 1 Miejsce konstytucyjnego prawa do ochrony zdrowia w systemie praw i wolności człowieka i obywatela Prawo do ochrony zdrowia chroni jedno z podstawowych dóbr każdego człowieka, dlatego też
Bardziej szczegółowoRaport. Pomoc Prawna Pokrzywdzonemu. Polska
Raport Pomoc Prawna Pokrzywdzonemu Polska Spis treści 1. Definicja pokrzywdzonego i historia ustawodawstwa jemu poświęconego... 4 1.1 Definicja pomocy prawnej w krajowym ustawodawstwie... 6 1.2 Pomoc prawna
Bardziej szczegółowo