Pomoc integracyjna dla uchodźców oraz osób posiadających ochronę uzupełniającą

Transkrypt

1 Pomoc integracyjna dla uchodźców oraz osób posiadających ochronę uzupełniającą Zasady udzielania pomocy integracyjnej dla osób posiadających status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą reguluje rozdział V ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2008 r. Nr 115, poz. 728 z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 marca 2009 r. w sprawie udzielania pomocy cudzoziemcom, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą (Dz. U. Nr 45, poz..366). Pomoc integracyjna obejmuje: 1. świadczenia pieniężne na utrzymanie i pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego, w wysokości od 446 zł do zł miesięcznie na osobę (przy czym wysokość świadczeń jest uzależniona od indywidualnej sytuacji uchodźcy i liczby osób w rodzinie, zaś wysokość świadczeń w drugim półroczu trwania programu integracyjnego jest nieco niższa niż w pierwszym); 2. opłacanie składki na ubezpieczenie zdrowotne określonej w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia; 3. specjalistyczne poradnictwo socjalne. Pomocy integracyjnej udziela starosta - poprzez działające w jego imieniu powiatowe centrum pomocy rodzinie (dalej: PCPR) - właściwy ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemcy. Pomoc cudzoziemcom w procesie integracji jest zadaniem z zakresu administracji rządowej realizowanej przez powiat. Wsparcie udzielane jest maksymalnie na okres 12 miesięcy, przy czym cudzoziemiec, którego małżonek jest obywatelem polskim, nie ma prawa do otrzymania pomocy integracyjnej. W przypadku, gdy status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą uzyskała osoba niepełnoletnia pozbawiona pieczy rodziców lub opiekuna prawnego, kierownik PCPR zawiadamia właściwy sąd opiekuńczy. Pomocy integracyjnej udziela się na wniosek uchodźcy/osoby posiadającej ochronę uzupełniającą (który obejmuje również małoletnie dzieci i małżonka, jeżeli posiadają status uchodźcy/ochronę uzupełniającą) złożony w terminie 60 dni od dnia uzyskania przez niego statusu uchodźcy/ochrony uzupełniającej. Wniosek powinien zawierać: pisemną deklarację uchodźcy o zamiarze zamieszkania na terenie określonego województwa; pisemne oświadczenie, że z podobnym wnioskiem uchodźca nie zwrócił się na terenie innego województwa; pisemne oświadczenie o gotowości przystąpienia do uzgodnionego programu integracji. Do wniosku należy dołączyć kopie: 1. decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców lub decyzji Rady do Spraw Uchodźców o nadaniu statusu uchodźcy lub udzieleniu ochrony uzupełniającej; 2. Genewskiego Dokumentu Podróży wydanego przez Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dotyczy osób ze statusem uchodźcy); 3. karty pobytu wydanej w związku z nadaniem statusu uchodźcy/ochrony uzupełniającej na terytorium RP; 4. innych dokumentów, którymi dysponuje cudzoziemiec, mogących pomóc w opracowaniu programu integracji. Pomoc integracyjna jest realizowana w ramach indywidualnego programu integracji (dalej: IPI), uzgodnionego między powiatowym centrum pomocy rodzinie a cudzoziemcem. Pracownik socjalny PCPR przeprowadza tzw. wywiad

2 środowiskowy z cudzoziemcem i jego rodziną, a następnie wspólnie z nim konstruuje IPI. Program określa wysokość, zakres i formy pomocy integracyjnej oraz wzajemne zobowiązania cudzoziemca i PCPR. Zgodnie z art. 22 ustawy o pomocy społecznej do zadań wojewody należy koordynowanie działań w zakresie integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w RP status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, w szczególności w zakresie wskazania im miejsca zamieszkania. Powiatowe centrum pomocy rodzinie przekazuje wojewodzie uzgodniony z cudzoziemcem program wraz z przewidywanymi kosztami jego realizacji. Wojewoda po akceptacji przedstawionego programu przekazuje środki na jego realizację. PCPR współdziała w sprawie pomocy uchodźcy w uzyskaniu możliwości zamieszkania z właściwym wojewodą i gminą, uwzględniając w miarę możliwości wybór miejsca zamieszkania dokonany przez cudzoziemca. Cudzoziemiec zamieszkuje w miejscu wskazanym przez wojewodę działającego w tej sprawie w porozumieniu z PCPR oraz gminą. Rezygnacja przez cudzoziemca ze wskazanego miejsca zamieszkania w granicach danego województwa w okresie 12 miesięcy trwania IPI oznacza rezygnację cudzoziemca z realizacji programu. Zmianę miejsca zamieszkania przez cudzoziemca w okresie 12 miesięcy trwania IPI dopuszcza się w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Powiatowe centrum pomocy rodzinie zobowiązane jest do: udzielania cudzoziemcowi informacji dotyczącej pomocy określonej w programie oraz warunkach jej wstrzymania lub odmowy udzielenia, współdziałania z cudzoziemcem oraz wspierania go w kontaktach ze środowiskiem lokalnym, w tym w nawiązaniu kontaktu z właściwym dla miejsca zamieszkania cudzoziemca ośrodkiem pomocy społecznej, pomocy w uzyskaniu mieszkania, w tym w miarę możliwości w mieszkaniu chronionym, prowadzenia z cudzoziemcem pracy socjalnej, innych uzgodnionych z cudzoziemcem działań wynikających z indywidualnej sytuacji życiowej cudzoziemca, wskazania pracownika, zwanego dalej "realizatorem programu", uzgadniającego z cudzoziemcem program oraz wspierającego cudzoziemca w okresie realizacji tego programu. Cudzoziemiec zobowiązany jest do: zameldowania się w miejscu zamieszkania, zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy w terminie ustalonym w programie oraz aktywnego poszukiwania pracy, obowiązkowego uczestnictwa w kursach języka polskiego, w przypadku gdy zachodzi taka potrzeba, współdziałania oraz kontaktowania się z realizatorem programu w ustalonych terminach, nie rzadziej jednak niż 2 razy w miesiącu, innych uzgodnionych z realizatorem programu działań wynikających z jego indywidualnej sytuacji życiowej, przestrzegania zobowiązań przyjętych w programie. W przypadku niezrealizowania przez cudzoziemca zobowiązań uzgodnionych w IPI, w szczególności braku aktywnego działania ze strony cudzoziemca na rzecz jego integracji, realizacja pomocy może zostać ograniczona lub wstrzymana. Pomoc integracyjna może zostać wstrzymana w przypadku: 1. uporczywego, zawinionego niewykonywania przez cudzoziemca zobowiązań przyjętych w programie przez okres do 30 dni, 2. wykorzystywania pomocy w sposób rażąco niezgodny z celem, na jaki została przyznana przez okres do 30 dni, 3. udzielania przez cudzoziemca nieprawdziwych informacji o swojej sytuacji życiowej do czasu wyjaśnienia okoliczności udzielenia takich informacji, 4. gdy upłynęło 30 dni pobytu cudzoziemca w zakładzie opieki zdrowotnej do czasu opuszczenia przez niego zakładu, 5. wszczęcia przeciwko cudzoziemcowi postępowania karnego do czasu prawomocnego zakończenia postępowania. PCPR odmawia udzielenia pomocy w przypadku, gdy: 1. cudzoziemiec, wobec którego kontynuowana jest uprzednio wstrzymana pomoc, ponownie dopuszcza się działań

3 wymienionych wcześniej w punktach 1 3, 2. cudzoziemiec skazany został prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo popełnione umyślnie, 3. cudzoziemiec pozbawiony został statusu uchodźcy lub cofnięto mu ochronę uzupełniającą. Opublikowane przez : Tomasz Barnaś, , Ilość wejść: 3152, Rejestr zmian Zgłoś błąd Zadaj pytanie Komentarz (0) dodaj komentarz Brak komentarzy dodaj komentarz Mazowiecki Urząd Wojewódzki w Warszawie. Wszystkie prawa zastrzeżone