Dariusz Jagiełło Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 20 grudnia 2012 r., II Aka 283. Studia Prawnoustrojowe nr 27,
|
|
- Jarosław Kuczyński
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Dariusz Jagiełło Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 20 grudnia 2012 r., II Aka 283 Studia Prawnoustrojowe nr 27,
2 UWM Studia Prawnoustrojowe Glosy Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 20 grudnia 2012 r., II AKa 283/12, LEX nr Badania dopuszczone w postępowaniu karnym na podstawie art. 192a k.p.k. mają wyłącznie charakter badań eliminacyjnych, które mogą być przeprowadzane wyłącznie w celu ograniczenia kręgu osób podejrzanych lub ustalenia wartości dowodowej ujawnionych śladów, a w żadnym zaś wypadku nie mogą być one dowodem przeciwko osobie, która uzyskała status podejrzanego (tj. po wejściu postępowania w fazę in personam, po przedstawieniu zarzutów), nie mówiąc już o osobie mającej status oskarżonego. Przedstawiona przez Sąd Apelacyjny w Lublinie teza zasługuje na akceptację, jednak jej treść zmusza do wywiedzenia pewnych uwag natury ogólnej, albowiem treść przytoczonego art. 192a k.p.k. odnosi się do szeregu ważkich procesowo sytuacji wymagających ich kompleksowej analizy. W treści przywołanego artykułu pomieszczono czynności, które można realizować bez aktywnego uczestnictwa osoby zainteresowanej (np. oględziny ciała, pobieranie odcisków palców lub stóp, ogólne badania lekarskie, pobranie próby włosów, krwi, wydzielin organizmu) oraz wymagające aktywnego jego współdziałania, (tj. badania psychologiczne i psychiatryczne, fonoskopijne oraz badania pisma), a także te, co do których sama treść przepisu wymaga zgody uczestnika czynności (badania kontrolujące nieświadome reakcje organizmu, tj. przy użyciu wariografu). Jeśli chodzi o badania wariograficzne, teza wyroku zasługuje na pełną akceptację, bowiem w trakcie rozpoznawania sprawy przez sąd I instancji mogą zwyczajnie nie wystąpić ustawowe przesłanki do ich przeprowadzenia, zaś te, które dopuszczono treścią art. 192a k.p.k., mają charakter badań eliminacyjnych i są przeprowadzane wyłącznie w celu ograniczenia kręgu osób podejrzanych lub ustalenia wartości dowodowej ujawnionych śladów1. W żadnym wypadku nie mogą one stanowić dowodu przeciwko osobie, która uzyskała status podejrzanego (tj. po wejściu postępowania w fazę in personam, po przedstawieniu zarzutów), nie mówiąc już o osobie mającej status oskarżonego2. Dopuszczenie takiego dowodu (z badań wariograficznych) stanowiłoby w istocie obejście zakazu wynikającego z art pkt 2 k.p.k. 1 Por. wyrok SN z dnia 20 stycznia 2010 r., sygn. IV KK 364/09, LEX nr Por. postanowienie SN z dnia 9 lutego 2010 r., sygn. II KK 198/09,OSNKW 2010, nr 5, poz. 47.
3 282 Glosy Przedstawioną sytuację określiłbym mianem jasnej procesowo, a przy tym nie budzi ona wątpliwości interpretacyjnych. Jednakże w przypadku innych czynności, o których mowa w art. 192a k.p.k., trudno wypracować jakiś wspólny mianownik. Nie sposób skupić się na wszystkich czynnościach wspomnianych w przepisie, gdyż nadmiernie rozbudowałoby to niniejszy tekst, dlatego skupię się głównie na problematyce badania pisma jako czynności wątpliwej z punktu widzenia procesowego w zakresie analizy tego przepisu, a inne przywołam wyłącznie uzupełniająco. Warto też przytoczyć art. 74 k.p.k., gdyż wyjaśnienia oskarżonego stanowią ważny środek dowodowy w procesie karnym. Mogą także przyjąć formę informacji uzyskanych za pomocą oględzin i badań, a zgodnie z treścią art k.p.k. oskarżony zobowiązany jest poddać się czynnościom wskazanym w tym przepisie. Obowiązek ten spoczywa także na osobie podejrzanej (art k.p.k.), zaś wykazu czynności, o którym mowa w art k.p.k., nie sposób zwiększyć w drodze wykładni rozszerzającej. Przyjmując za podstawę katalog czynności pomieszczonych w treści przepisu, możliwe stanie się dokonanie podziału na czynności, które (jak podkreślono na wstępie) można przeprowadzić bez aktywnego uczestnictwa oskarżonego oraz wymagające aktywnego jego współdziałania. Pierwsza grupa możliwa będzie do wykonania nawet wbrew jego woli, czyli przy użyciu (w granicach niezbędności) środków przymusu, np. po przytrzymaniu oskarżonego wzbraniającego się przed pobraniem odcisków palców, próbki włosów lub wymazu ze śluzówki policzków do badania DNA, a pobieranie niektórych wydzielin organizmu może polegać na stworzeniu warunków, w których można je uzyskać. Czynność ta wymaga sporządzenia protokołu z pobrania materiału do badania (art k.p.k.). Drugi podział wzbudza uzasadnione wątpliwości z uwagi na np. zastosowanie przymusu do czynności związanej z badaniem pisma. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 21 lipca 2000 r.3, zwrócił uwagę, iż przepis art k.p.k. nakłada na oskarżonego obowiązek poddania się badaniom, a zatem obowiązek ten może polegać na znoszeniu pewnych niedogodności związanych z badaniem. Z przepisu nie wynika, by podejrzany był obowiązany do aktywnego uczestniczenia w uzyskiwaniu dowodów przeciw niemu. Utrwalenie próby głosu wymaga aktywności oskarżonego, a zatem przepis nie nakłada na niego obowiązku takiej aktywności. To [...] nie oznacza jednak, że przepis art k.p.k. zezwala na wykorzystanie w celach dowodowych tego rodzaju materiałów tylko za zgodą oskarżonego. Jeżeli na pewnym etapie postępowania istnieje materiał dowodowy pochodzący od oskarżonego (nagranie głosu, pismo własnoręczne), to może być wykorzystany nawet wtedy, gdy odmówił on udziału w procesowej czynności uzyskania takiego materiału. Nie ma znaczenia, kiedy powstał materiał dowodowy przydatny do badań porównawczych - przed czy po odmowie uczestniczenia w badaniu - jak również to, czy oskarżony był świadomy tego, że jego wypowiedź zostanie utrwalona. 3 Sygn. II KKN 108/00, Lex nr
4 Glosy 283 Organ procesowy nie ma obowiązku informowania oskarżonego, że jego pismo może zostać bez jego wiedzy poddane badaniu w celach identyfikacyjnych. Oskarżony ma prawo nie dostarczać niczego, co może finalnie posłużyć jako dowód przeciw niemu, ale warto pamiętać, iż jego uprawnienia nie obejmują zakazu uzyskiwania dowodów bez jego wiedzy. W art k.p.k. użyto formuły w szczególności, co oznacza, iż ustawodawca zrezygnował z enumeratywnego wyliczenia wszelkich czynności, jakim podejrzany zobowiązany jest się poddać, ograniczając się do wyłącznego zasugerowania możliwych ich płaszczyzn. Problem ten potęguje dodatkowo sformułowanie jest obowiązany poddać się w korelacji z treścią art k.p.k. statuującą zasadę, według której oskarżony nie ma obowiązku dowodzenia swej niewinności ani też obowiązku dostarczania dowodów na swoją niekorzyść. Jest on zobowiązany poddać się pewnym działaniom związanym z jego osobą, które w praktyce mogą doprowadzić do uzyskania przez organy procesowe dowodów świadczących o jego winie, jednak czynności te obligują oskarżonego do ich znoszenia, ale nie do aktywności z jego strony4. Fotografowanie, daktyloskopowanie, pobranie krwi czy innych substancji biologicznych nie wymaga od oskarżonego niczego więcej, jak tylko znoszenia zabiegów dokonywanych na jego osobie. Sporządzenie rękopisu czy serii podpisów (choć mniej dolegliwe niż pobranie krwi) jako wymagające aktywnego udziału oskarżonego nie będzie w ogóle dopuszczalne. Oczywiście mam na myśli taką sytuację, w której nie uzyskano zgody oskarżonego na udział w czynności. W razie jej uzyskania nie wystąpią przeszkody natury procesowej, by finalnie dokonać pobrania próbek pisma ręcznego czy też podpisów. Stanowisko takie potwierdza postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie, w którym podkreślono, iż podejrzany nie ma obowiązku dostarczania dowodów, które mogłyby zostać wykorzystane przeciwko niemu. Skoro jednak takie jego zaniechanie nie ułatwia śledztwa, nie może liczyć na uwzględnienie zarzutu przedłużania się postępowania przygotowawczego, poszukującego prób jego pisma sporządzonych przed aresztowaniem go 5. Tę treść należy odnieść również do ekspertyzy pismoznawczej. To podejrzany decyduje, czy sporządzić na życzenie organu procesowego materiał porównawczy do badań pisma ręcznego, czy też nie6. Nie można żądać od oskarżonego, by ten dostarczał dowodów, które następnie zostaną przeciwko niemu wykorzystane. 4 Tak A. Kryże, P. Niedzielak, K. Petryna, T.E. Wirzman, Kodeks postępowania karnego. Praktyczny komentarz z orzecznictwem, Zrzeszenie Prawników Polskich, Warszawa 2001, s ; Z. Gostyński, S. Zabłocki, [w:] Z. Gostyński (red.), Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 2003, s ; P. Hofmański, E. Sadzik, K. Zgryzek, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, C.H. Beck, Warszawa 2007, s Postanowienie SA w Krakowie z dnia 14 października 1992, sygn. II AKz 218/92, KZS 1992, nr 10, poz Podobnie P. Girdwoyń, Wykorzystanie opinii pismoznawczej dla celów obrończych, [w:] Problematyka dowodu z ekspertyzy dokumentów. Materiały IX Wrocławskiego Sympozjum Badań Pisma, t. 2, Wrocław 2002, s
5 284 Glosy O ile można przymusić oskarżonego do znoszenia faktu pobierania jego krwi przez pracownika służby zdrowia, o tyle nakłonienie do sporządzenia rękopisu czy podpisu byłoby czynnością w praktyce niemożliwą. Zastanawia powszechna praktyka pobierania przez biegłych oraz policjantów materiału porównawczego do badań pisma ręcznego przy zastosowaniu podstępu. Polega ona na skierowaniu do oskarżonego prośby o własnoręczne sporządzenie oświadczenia o odmowie udostępnienia próbek pisma na potrzeby wykonywanej ekspertyzy - w treści, jaka zostanie za chwilę podyktowana przez śledczego7. Niejeden podejrzany uczyni to bez wahania oraz świadomości, że właśnie dostarcza materiału, którego de facto nie chciał udostępnić. Przepisy procedury karnej nie wyłączają możliwości stosowania przez biegłego wobec oskarżonego podstępu. Postępowanie takie nie stoi też w opozycji do art. 74 k.p.k. Brak obowiązku ze strony oskarżonego nie oznacza konieczności zaniechania ze strony organów procesowych czynności zmierzających do zdobywania materiału porównawczego w inny sposób niż tylko dobrowolne działanie oskarżonego8. Obowiązek dostarczenia biegłemu materiału badawczego ciąży na organie procesowym. W praktyce to policjanci, prokuratorzy i sędziowie decydują o jakości i ilości materiału porównawczego, którym dysponuje biegły. Wobec braku w Polsce jakiejkolwiek oficjalnej instrukcji pobierania prób pisma, optymalne byłoby wprowadzenie zasady, iż to sam biegły pobiera materiał porównawczy od podejrzanego. Trudno jednak wymagać, aby podróżował w tym celu po kraju, nie mówiąc o wzroście kosztów ekspertyz9. Bliższa analiza treści art. 192a k.p.k. wskazuje, że w odniesieniu do dowodu z opinii biegłego wątpliwości budzi krąg osób, do których przepis ten można zastosować. Został on zamieszczony w rozdziale 21 k.p.k. Świadkowie, zaś ustawodawca użył w jego treści sformułowania w celu ograniczenia kręgu podejrzanych. W odniesieniu do tej problematyki w literaturze podnosi się iż chodzi o osoby podejrzane10, osoby podejrzane, ale z wyłączeniem wszystkich mieszkańców 7 Czynność taką jako dopuszczalną uznaje Piotr Girdwoyń, op. cit., s W sprawie R. v. Miller (1991) kanadyjski sąd odwoławczy stwierdził, że uzyskanie jeszcze przed aresztowaniem podejrzanego próbek jego pisma za pomocą zwykłych trików jest dopuszczalne, niedozwolone są jedynie brudne triki, które mogłyby szokować społeczeństwo i dyskredytować wymiar sprawiedliwości. Szerzej: T. Tomaszewski, Uzyskiwanie od oskarżonego materiału porównawczego do badań pismoznawczych w procesie karnym Kanady, [w:] Problematyka dowodu..., t. I, s Zwykły trik polegał na wykorzystaniu przez policję do badań pismoznawczych próbek uzyskanych przez nawiązanie współpracy z pracodawcą oskarżonego, który wykorzystując swoją pozycję, polecił podwładnemu sporządzenie odręcznie kart ogłoszeniowych. 9 Z praktyki jednej z warszawskich prokuratur rejonowych wynika, że zdesperowani biegli pismoznawcy usiłują czasem tworzyć uniwersalne druki do pobierania materiału porównawczego w postaci pisma ręcznego. Jednak ze względu na niejednorodność materiału dowodowego, z jakim można się zetknąć przy wykonywaniu ekspertyzy, żadne tego typu uniformizacje nie wydają się skuteczne. Cyt. za: M. Całkiewicz, Kryminalistyczne badania patologicznego pisma ręcznego, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2009, s Tak: A. Blusiewicz, Ekspertyza wariograficzna w świetle przepisów znowelizowanego kodeksu postępowania karnego, [w:] A. Blusiewicz, A. Marek, V Kwiatkowska-Darul (red.), Doctrina multiplex
6 Glosy 285 domu11, osoby podejrzane oraz inne osoby12, osoby podejrzewane i podejrzane, świadkowie13, osoby postronne14, a także każdego, kto nie ma jeszcze statusu procesowego15. Trudno byłoby uznać, że dopuszczalne będzie uzyskanie próbek pisma wbrew woli danej osoby, stosując nawet przymus bezpośredni. Można go bowiem zastosować tylko wówczas, gdy stanowi o tym przepis ustawy, co nie jest twierdzeniem uprawnionym w przypadku użycia zwrotu może pobrać. Dziwi stanowisko Romualda Kmiecika, który uznał, że kierując się doniosłym interesem wymiaru sprawiedliwości, osobę z art. 192a 1 k.p.k. można zmusić np. do dostarczania próby pisma, stosując karę porządkową do 3000 zł na mocy art w związku z art k.p.k., jako że nie spełnia ciążącego na niej obowiązku w toku postępowania16 (sądzić wypada, iż w obecnej redakcji k.p.k. postulowałby kwotę zł). Jednak z uwagi na powyższe argumenty tezę tę należy uznać za chybioną, bowiem nie sposób wykazać formy uchylenia się od ciążącego na osobie obowiązku, przyjmując za podstawę redakcję przepisu w zakresie użytego słowa może. Nie sposób pominąć problematyki wartości dowodowej w taki sposób pobranego materiału. I tu powstaje problem kolejny, albowiem przyjmuje się, iż art. 192a k.p.k. nie dotyczy czynności procesowych, lecz operacyjnych, które nie mogą być bezpośrednio wykorzystane dowodowo17. Kładzie się też zdecydowany akcent na procesowy charakter tych czynności18. Tomasz Grzegorczyk traktuje je jako dowodowe w fazie in rem postępowania przygotowawczego, zaś Lech Paprzycki uważa, że w wyniku czynności pobrania i utrwalenia uzyskuje się nie dowody, lecz materiał badany przez biegłego. Nie przekształca się on w dowód nawet po wszczęciu postępowania karnego w stosunku do określonej osoby19. Art. 192a k.p.k. statuuje odejście od zasady legalizmu na rzecz oportunizmu przez przyjęcie, że po wykorzystaniu w sprawie, w której dokonano pobrania lub veritas una. Księga jubileuszowa ofiarowana Profesorowi Mariuszowi Kulickiemu, Wyd. UMK, Toruń 2004, s ; J. Widacki, Sytuacja prawna badan poligraficznych po ostatniej nowelizacji kodeksu postępowania karnego, Problemy Kryminalistyki 2004, nr 243, s J. Grajewski, L.K. Paprzycki, M. Płachta, Kodeks postępowania karnego Komentarz, t. 1, Zakamycze, Kraków 2010, s W. Grzeszczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2003, s T. Grzegorczyk, Procesowe aspekty badań poligraficznych w świetle znowelizowanych przepisów procedury karnej, Palestra 2003, nr 11-12, s R. Kmiecik, E. Skrętowicz, Aneks do podręcznika Proces karny - część ogólna, Kantor Wydawniczy Zakamycze, Kraków 2003, s P. Hofmański, E. Sadzik, K. Zgryzek, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 1, C.H. Beck, Warszawa 2007, s R. Kmiecik, Z problematyki dowodu potwierdzającego w Polsce i Anglii (w związku z art. 192a 1 i 2 k.p.k.), [w:] A. Marek (red.), Współczesne problemy procesu karnego i jego efektywność. Księga Pamiątkowa Profesora Andrzeja Blusiewicza, ATONiK, Toruń 2004, s P. Hofmański, E. Sadzik, K. Zgryzek, op. cit, s J. Widacki, op. cit, s. 24 i n. 19 T. Grzegorczyk, Wybrane zagadnienia najnowszej nowelizacji procedury karnej, Państwo i Prawo 2003, nr 9, s. 3-17
7 286 Glosy utrwalenia, pobrany lub utrwalony materiał zbędny dla postępowania należy niezwłocznie usunąć z akt i następnie zniszczyć. Ostatnią kwestią w odniesieniu do art. 192a k.p.k. jest jego usytuowanie (miejsce w k.p.k.) i sens treści w odniesieniu do próby pisma. Moim zdaniem winien on zostać przesunięty do rozdziału 19 k.p.k. Przepisy ogólne, a tam właściwe dla niego miejsce widziałbym w art. 168b k.p.k.20 Byłoby to o tyle trafne, że nie wprowadzałoby zbytniego chaosu terminologicznego w ujęciu świadka i podejrzanego, bowiem jeśli pomieszczono by go w rozdziale Przepisy ogólne nadałoby mu to de facto w pewnym sensie uniwersalny charakter. Reasumując, jeżeli badania przeprowadzane są w celach eliminacyjnych za pomocą środków technicznych mających na celu kontrolę nieświadomych reakcji organizmu osoby badanej, ich wyniki służą jedynie celom eliminacyjnym i w żadnym wypadku nie mogą stanowić dowodu przeciwko osobie badanej, gdyby uzyskała ona status podejrzanego (oskarżonego). W przypadku badania wariograficznego byłoby sprzeczne z art pkt 2 k.p.k. W odniesieniu do materiałów tzw. przesiewowych (art. 192a k.p.k.) sytuacja jawi się już jako bardziej skomplikowana. Materiał ten powinien zostać poddany ocenie biegłego nie pod kątem określenia cech eliminacyjnych, ale jako służący ustaleniu okoliczności o charakterze pozytywnym, np. czy pobrana próbka pochodzi od konkretnej osoby. Zgodnie z art k.p.k. określonemu badaniu oskarżony zobowiązany jest się poddać, wówczas dla przeprowadzenia owej ekspertyzy w ogóle obojętne jest stanowisko podejrzanego. Jeśli względy racjonalności przemawiałyby za poglądem, że w sytuacji, gdy zachowana (z poszanowaniem treści art k.p.k.) część wyników tzw. badań przesiewowych ma charakter nie tylko eliminacyjny, a w sposób kategoryczny pozytywnie weryfikuje podejrzanego nie tylko jako osobę, od której pobrano materiał próbny, ale także jako tą, której dotyczy ślad dowodowy, wówczas przeprowadzanie dodatkowej ekspertyzy pozbawione byłoby celu. Nie można nie wziąć pod uwagę, że w myśl art. 192a 1 k.p.k. czynności wymienione w tym przepisie przeprowadza się w celu ograniczenia kręgu osób podejrzanych lub ustalenia wartości dowodowej ujawnionych śladów, zgodnie natomiast z treścią art k.p.k., zasięga się opinii biegłego albo biegłych, jeżeli stwierdzenie okoliczności mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy wymaga wiadomości specjalnych. Aby taki dowód mógł służyć dokonaniu ustaleń faktycznych w sprawie, musi być przeprowadzony zgodnie z wymogami zawartymi w rozdziale 22 k.p.k. W wyniku czynności pobrania (za zgodą świadka - osoby 20 Jest to uwaga uwzględniająca treść nowelizacji kodeksu postępowania karnego z dnia 27 września 2013 r. (Dz. U. poz. 1247), wprowadzająca art. 168a k.p.k. w treści: niedopuszczalne jest przeprowadzenie i wykorzystanie dowodu uzyskanego do celów postępowania karnego za pomocą czynu zabronionego, o którym mowa w art. 1 1 kodeksu karnego. 21 J. Grajewski, L. K. Paprzycki S. Steinborn, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. 1, Kantor Wydawniczy Zakamycze, Kraków 2006, s. 547.
8 Glosy 287 podejrzanej) i utrwalenia organ procesowy nie uzyskuje dowodów w rozumieniu działu V k.p.k., lecz materiał, który jest poddawany analizie przez biegłego. Materiał tego rodzaju, jeżeli w dalszym toku postępowania jest zbędny, usuwa się z akt sprawy i niszczy. Należy jednak wówczas sporządzić notatkę urzędową. W innych wypadkach materiał taki pozostaje w aktach, nie przekształcając się w dowód także po wszczęciu postępowania karnego w stosunku do określonej osoby21. Brak jest możliwości bezpośredniego dowodowego wykorzystania zebranego materiału, zatem jego usunięcie i zniszczenie powinno nastąpić niezwłocznie po dokonaniu analizy22. Sąd Najwyższy stwierdził, że jeżeli zachowany został materiał, którego oskarżony nie byłby zobowiązany dostarczyć, występując w charakterze podejrzanego, z uwagi na rodzaj badań objętych treścią art k.p.k., a przy którego pobraniu w trybie art. 192a 1 k.p.k. nie jest wymagana zgoda osoby objętej badaniem eliminacyjnym, to wykorzystanie go wcelach dowodowych, bez wyraźnej zgody oskarżonego, nie jest w ogóle dopuszczalne. Oskarżony nie ma obowiązku dowodzenia swojej niewinności (art k.p.k.), a w ramach przysługującego mu prawa do obrony może odmówić bez podania powodów odpowiedzi na poszczególne pytania oraz odmówić składania wyjaśnień (art k.p.k.) i sam fakt skorzystania z tego uprawnienia nie może dla niego powodować żadnych negatywnych następstw23 - ta sama uwaga dotyczy materiału uzyskanego w trybie art. 192a 1 k.p.k. Wyjątek od powyższej zasady stanowi treść art k.p.k., który nakłada na oskarżonego obowiązek poddania się badaniom, a zatem i znoszenie pewnych niedogodności związanych z badaniem. Z przepisu tego nie wynika jednak, by podejrzany był obowiązany do aktywnego uczestniczenia w uzyskiwaniu dowodów przeciwko sobie24. Dariusz Jagiełło 22 P. Hofmański, E. Sadzik, K. Zgryzek, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, t. I, Warszawa 2007, s Postanowienie SN z dnia 4 lutego 2008 r., sygn. III KK 363/07, Prokuratura i Prawo 2008, nr 6, poz Wyrok SN z dnia 21 lipca 2000 r., sygn. II KKN 108/00, LEX nr 50904, Prokuratura i Prawo 2001, nr 1, poz. 11.
UCHWAŁA Z DNIA 23 KWIETNIA 2002 R. I KZP 12/2002
UCHWAŁA Z DNIA 23 KWIETNIA 2002 R. I KZP 12/2002 Względna przyczyna odwoławcza w postaci zarzutu rażącej niewspółmierności kary przewidziana w art. 438 pkt 4 zd. 1 k.p.k. może stanowić podstawę wniesienia
USTAWA z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy Kodeks postępowania karnego
Kancelaria Sejmu s. 1/5 USTAWA z dnia 17 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy o Policji oraz ustawy Kodeks postępowania karnego Opracowano na podstawie: Dz.U. z 2005 r. Nr 10, poz. 70. Art. 1. W ustawie z
UCHWAŁA Z DNIA 25 LUTEGO 2005 R. I KZP 35/04
UCHWAŁA Z DNIA 25 LUTEGO 2005 R. I KZP 35/04 Pokrzywdzony nie jest osobą uprawnioną do zaskarżenia postanowienia sądu wydanego w trybie art. 354 k.p.k. na wniosek prokuratora, skierowany do sądu na podstawie
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc
Sygn. akt IV KK 248/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 marca 2013 r. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz SSA del. do SN Dorota Wróblewska
P O S T A N O W I E N I E
Sygn. akt I KZP 11/09 P O S T A N O W I E N I E Sąd Najwyższy w Warszawie Izba Karna na posiedzeniu w składzie: Dnia 29 lipca 2009 r. Przewodniczący: Sędziowie SN: Sędzia SN Przemysław Kalinowski Jerzy
UCHWAŁA Z DNIA 26 SIERPNIA 2004 R. I KZP 16/04
UCHWAŁA Z DNIA 26 SIERPNIA 2004 R. I KZP 16/04 Art. 249 4 k.p.k. stanowi podstawę stosowania tymczasowego aresztowania wobec osoby ściganej, w stosunku do której Minister Sprawiedliwości, na podstawie
POSTANOWIENIE Z DNIA 24 LISTOPADA 2010 R. I KZP 18/10
POSTANOWIENIE Z DNIA 24 LISTOPADA 2010 R. I KZP 18/10 Sformułowanie pierwsze zeznanie w postępowaniu sądowym (art. 186 1 k.p.k.) nie odnosi się do sytuacji procesowej, w której sprawa po uchyleniu wyroku
Postępowanie karne. Cje. Postępowanie przygotowawcze II
Postępowanie karne Cje I Dr Wojciech Jasiński Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski Uprawnienia stron postępowania przygotowawczego 1) uprawnienia
POSTANOWIENIE Z DNIA 20 KWIETNIA 2005 R. I KZP 10/05
POSTANOWIENIE Z DNIA 20 KWIETNIA 2005 R. I KZP 10/05 Przedmiotem kontroli dokonywanej w trybie art. 337 1 k.p.k. są warunki formalne aktu oskarżenia, także te określone w art. 335 1 k.p.k., a więc wskazanie
POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 216/16. Dnia 14 grudnia 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt III KK 216/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 14 grudnia 2016 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Józef Szewczyk SSN Włodzimierz Wróbel w sprawie K. W. skazanego
WYROK Z DNIA 17 LISTOPADA 2005 R. II KK 216/05
WYROK Z DNIA 17 LISTOPADA 2005 R. II KK 216/05 Uchylenie lub zmiana orzeczenia na korzyść współoskarżonych, w trybie określonym w art. 435 k.p.k., nie dotyczy orzeczenia wydanego wobec współoskarżonych
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Katarzyna Wełpa
Sygn. akt V KO 83/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 30 listopada 2016 r. SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jarosław Matras SSN Andrzej Ryński
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Teresa Jarosławska
Sygn. akt III KK 129/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 10 czerwca 2014 r. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jarosław Matras SSN Andrzej
POSTANOWIENIE Z DNIA 24 MAJA 2007 R. I KZP 10/07
POSTANOWIENIE Z DNIA 24 MAJA 2007 R. I KZP 10/07 Przepis art. 9 ust. 3 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym (Dz. U. Nr 49, poz. 445 ze
POSTANOWIENIE Z DNIA 11 GRUDNIA 2002 R. V KK 135/02
POSTANOWIENIE Z DNIA 11 GRUDNIA 2002 R. V KK 135/02 Sędzia, który wydał postanowienie kończące postępowanie w sprawie, a następnie, w wyniku uwzględnienia w trybie art. 463 1 k.p.k. zażalenia wniesionego
POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka
Sygn. akt V KO 56/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 września 2016 r. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka w sprawie D. M. skazanego
Wiesław Juchacz Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2015 r., II KK 318. Studia z zakresu nauk prawnoustrojowych. Miscellanea 5,
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2015 r., II KK 318 Studia z zakresu nauk prawnoustrojowych. Miscellanea 5, 251-254 2015 A. GLOSY Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 18 marca 2015r.,
Pozycja procesowa sprawcy wykroczenia na etapie czynności wyjaśniających i postępowania sądowego
SZKOŁA POLICJI W KATOWICACH Pozycja procesowa sprawcy wykroczenia na etapie czynności wyjaśniających i postępowania sądowego Opracowanie: podkom. Jacek Copik podkom. Arkadiusz Kaczyński ZAKŁAD SŁUŻBY KRYMINALNEJ
Zajęcia nr 17: Środki przymusu i postępowanie przygotowawcze rozwiązywanie kazusów
Zajęcia nr 17: Środki przymusu i postępowanie przygotowawcze rozwiązywanie kazusów mgr Błażej Boch Katedra Postępowania Karnego Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytet Wrocławski Kazus nr 1
Wybór orzecznictwa dotyczącego opinii biegłych w postępowaniu karnym, oceny i kwestionowania opinii.
Wybór orzecznictwa dotyczącego opinii biegłych w postępowaniu karnym, oceny i kwestionowania opinii. Kodeks postępowania karnego Art. 201. Jeżeli opinia jest niepełna lub niejasna albo gdy zachodzi sprzeczność
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc
Sygn. akt IV KK 713/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 grudnia 2018 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara
POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 312/16. Dnia 19 października 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Dołhy
Sygn. akt IV KK 312/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 października 2016 r. SSN Józef Dołhy na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 19 października 2016r.,
Literatura, zaliczenie ćwiczeń, zakres zagadnień do ćwiczeń kryminalistyka
Literatura, zaliczenie ćwiczeń, zakres zagadnień do ćwiczeń kryminalistyka Zaliczenie: 1. Obecności na zajęciach, dopuszczalne dwie nieobecności dla studentów SSP, dla studentów NSP jedna nieobecność.
UCHWAŁA Z DNIA 25 MARCA 2004 R. I KZP 46/03
UCHWAŁA Z DNIA 25 MARCA 2004 R. I KZP 46/03 Termin do złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku warunkowo umarzającego postępowanie, wydanego na posiedzeniu (art. 341 5
POSTANOWIENIE Z DNIA 5 LIPCA 2012 R. WZ 21/12
POSTANOWIENIE Z DNIA 5 LIPCA 2012 R. WZ 21/12 Prokurator nie jest uprawniony do zaskarżenia zażaleniem rozstrzygnięcia w przedmiocie dowodów rzeczowych, zawartego w wyroku warunkowo umarzającym postępowanie
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) SSA del. do SN Dariusz Czajkowski
Sygn. akt V KK 446/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 maja 2015 r. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) SSA del. do SN Dariusz
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca)
Sygn. akt V KK 336/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 stycznia 2014 r. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Piotr Hofmański (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)
Sygn. akt V KK 86/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 października 2013 r. SSN Piotr Hofmański (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)
POSTANOWIENIE Z DNIA 18 STYCZNIA 2012 R. V KK 329/11
POSTANOWIENIE Z DNIA 18 STYCZNIA 2012 R. V KK 329/11 Artykuł 21b ust. 8 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944 1990 oraz treści
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt III KO 20/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 czerwca 2017 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Michał Laskowski SSN Roman Sądej
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Kowal
Sygn. akt IV KK 124/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 6 października 2016 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jarosław Matras SSN Małgorzata
POSTANOWIENIE Z DNIA 17 LISTOPADA 2005 R. I KZP 39/05
POSTANOWIENIE Z DNIA 17 LISTOPADA 2005 R. I KZP 39/05 Postępowanie przygotowawcze prowadzone w formie śledztwa nie może legalnie przekształcić się w dochodzenie, gdy umożliwiająca to sytuacja procesowa
POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 listopada 2013 r.,
Sygn. akt III KK 217/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 listopada 2013 r. SSN Michał Laskowski na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 listopada
1. Pokrzywdzony w postępowaniu przygotowawczym jest stroną uprawnioną do. działania we własnym imieniu i zgodnie z własnym interesem (art kpk).
1 Podstawowe prawa pokrzywdzonego: 1. Pokrzywdzony w postępowaniu przygotowawczym jest stroną uprawnioną do działania we własnym imieniu i zgodnie z własnym interesem (art. 299 1 kpk). 2. Jeżeli pokrzywdzonym
UCHWAŁA SKŁADU SIEDMIU SĘDZIÓW Z DNIA 30 WRZEŚNIA 2003 R. I KZP 20/03
UCHWAŁA SKŁADU SIEDMIU SĘDZIÓW Z DNIA 30 WRZEŚNIA 2003 R. I KZP 20/03 Obowiązek posiadania obrońcy przed sądem okręgowym jako sądem pierwszej instancji, przez oskarżonego, którego pozbawiono wolności (art.
P O S T A N O W I E N I E
Sygn. akt I KZP 25/14 P O S T A N O W I E N I E Dnia 29 stycznia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Dorota Rysińska SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) Protokolant:
POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon
Sygn. akt IV KK 210/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 27 września 2013 r. SSN Małgorzata Gierszon na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 27 września
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)
Sygn. akt V KK 240/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 października 2013 r. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Przemysław Kalinowski
POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz
Sygn. akt V KK 71/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 11 maja 2016 r. SSN Eugeniusz Wildowicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 11 maja 2016 r.,
Spis treści. Wykaz skrótów... 13 Od Autora... 15
Wykaz skrótów............................................ 13 Od Autora................................................ 15 ROZDZIAŁ I. Zagadnienia podstawowe w procesie rozpoznania znamion przestępstw i
POSTANOWIENIE Z DNIA 17 PAŹDZIERNIKA 2000 R. V KKN 362/2000
POSTANOWIENIE Z DNIA 17 PAŹDZIERNIKA 2000 R. V KKN 362/2000 Przepisy kodeksu postępowania karnego nie zawierają analogicznych unormowań, wyłączających, bądź ograniczających uprawnienie oskarżonego do wniesienia
POSTANOWIENIE. SSN Maciej Pacuda
Sygn. akt II PK 296/11 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 19 marca 2012 r. SSN Maciej Pacuda w sprawie z powództwa J. P. przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń S.A. o odszkodowanie, po
WYROK Z DNIA 28 PAŹDZIERNIKA 2011 R. SNO 41/11
WYROK Z DNIA 28 PAŹDZIERNIKA 2011 R. SNO 41/11 Przewodniczący: sędzia SN Stanisław Zabłocki Sędziowie SN: Małgorzata Gersdorf (sprawozdawca), Barbara Skoczkowska. S ą d N a j w y ż s z y S ą d D y s c
Spis treści. Przedmowa... XIII Wykaz skrótów... XVII Wykaz literatury... XXI
Przedmowa... XIII Wykaz skrótów... XVII Wykaz literatury... XXI Część I. Dowody komentarz do części ogólnej KPK z orzecznictwem... 1 Rozdział 1. Wyjaśnienia oskarżonego... 7 1. Oskarżony jako źródło dowodowe...
POSTANOWIENIE. Prezes SN Lech Paprzycki
Sygn. akt III KK 42/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 sierpnia 2015 r. Prezes SN Lech Paprzycki w sprawie J. K. skazanego z art.280 1 k.k. w zw. z art. 64 1 k.k. po rozpoznaniu w Izbie
POSTANOWIENIE. Protokolant Jolanta Grabowska
Sygn. akt IV KK 144/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 października 2015 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Józef Dołhy SSA del. do SN Dariusz Kala Protokolant
POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 176/13. Dnia 13 sierpnia 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt V KK 176/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 sierpnia 2013 r. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Andrzej Ryński SSN Roman Sądej Protokolant Anna Kowal na posiedzeniu
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Jacek Sobczak
Sygn. akt V KK 249/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 3 września 2015 r. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Jacek Sobczak
POSTANOWIENIE. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Marian Buliński SSN Józef Dołhy (sprawozdawca) Protokolant Łukasz Biernacki
Sygn. akt III KO 53/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 stycznia 2017 r. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Marian Buliński SSN Józef Dołhy (sprawozdawca) Protokolant Łukasz Biernacki
POSTANOWIENIE Z DNIA 17 CZERWCA 2003 R. II KK 90/03
POSTANOWIENIE Z DNIA 17 CZERWCA 2003 R. II KK 90/03 Przewidziana w polskim porządku prawnym ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (jedn. tekst: Dz. U. z 2002 r. Nr
POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 289/14. Dnia 19 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej
Sygn. akt V KK 289/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 listopada 2014 r. SSN Roman Sądej na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 19 listopada 2014r.,
Prezydialnym Prokuratury Krajowej stanowisko Departamentu Legislacyjno - Prawnego Ministerstwa Sprawiedliwości w odniesieniu do sygnalizowanego w
*9 (\H Rzeczpospolita Polska arsżawa^ żawa) dnia O 3 lutego 2009 r. Ministerstwo Sprawiedliwości D E P A R T A M E N T LEGISLACYJNO-PRAWNY DL-P/ 1/ 023-4/09 dot. EZP-162/1073/09 Olczak n Z -ca Dyrektora
POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Świecki
Sygn. akt III KK 384/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 września 2017 r. SSN Dariusz Świecki w sprawie M.R. co do którego przedłużono wykonywanie środka zabezpieczającego w postaci umieszczenia
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Dorota Szczerbiak
Sygn. akt IV KK 413/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 kwietnia 2015 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Kazimierz Klugiewicz SSA del.
Maria Szczepaniec. 1. Wprowadzenie
Zeszyty Prawnicze 17.2 / 2017 Maria Szczepaniec Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego Możliwości wykorzystania badań poligraficznych w polskim procesie karnym 1. Wprowadzenie Kwestia możliwości wykorzystania
POSTANOWIENIE. w sprawie nieletniej Sandry K. urodzonej 6 października 1992 r. o czyn karalny przewidziany w art. 190 1 k.k. oraz art. 280 1 k.k.
Sygn. akt V CZ 64/10 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 15 października 2010 r. SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący) SSN Zbigniew Kwaśniewski SSN Marta Romańska (sprawozdawca) w sprawie
AP I A 060/79/12. Komunikat prasowy
PROKURATURA APELACYJNA W GDAŃSKU WYDZIAŁ I ORGANIZACJI PRACY PROKURATUR ul. Wały Jagiellońskie 38 80 853 Gdańsk Gdańsk, dnia 31 grudnia 2012r. AP I A 060/79/12 Komunikat prasowy Wydział V do Spraw Przestępczości
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc
Sygn. akt IV KK 213/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 października 2012 r. SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Krzysztof Cesarz SSA del. do SN
WYROK Z DNIA 13 GRUDNIA 2000 R. II KKN 199/98
WYROK Z DNIA 13 GRUDNIA 2000 R. II KKN 199/98 Jeżeli sąd przyjmuje, że popełniono przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego, to niezależnie od rodzaju skargi i wyrażonej w niej prawnej oceny czynu,
POSTANOWIENIE. SSN Krzysztof Cesarz
Sygn. akt III KK 452/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 kwietnia 2016 r. SSN Krzysztof Cesarz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 20 kwietnia 2016
POSTANOWIENIE Z DNIA 20 KWIETNIA 2005 R. I KZP 8/05
POSTANOWIENIE Z DNIA 20 KWIETNIA 2005 R. I KZP 8/05 Formułując w art. 186 1 in fine k.p.k. bezwzględny zakaz dowodowy ustawodawca wprowadza zakaz wykorzystania jako dowodu w sprawie poprzednio złożonych
POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik. w sprawie A. W. oskarżonego z art k.k. w zb. z art k.k. w zw. z art k.k.
Sygn. akt II KZ 45/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 grudnia 2016 r. SSN Waldemar Płóciennik w sprawie A. W. oskarżonego z art. 231 1 k.k. w zb. z art. 271 1 k.k. w zw. z art. 11 2 k.k.
Bolesław Rycerz Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 5 stycznia 2011 r., V KK 116. Palestra 58/5-6( ),
Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 5 stycznia 2011 r., V KK 116 Palestra 58/5-6(665-666), 178-183 2013 Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 5 stycznia 2011 r., V KK 116/10 Teza glosowanego wyroku brzmi:
P O S T A N O W I E N I E
Sygn. akt III KO 114/11 P O S T A N O W I E N I E Dnia 23 lutego 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Zbigniew Puszkarski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Tomasz Grzegorczyk SSN Jarosław Matras w sprawie
POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 29/15. Dnia 18 lutego 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Włodzimierz Wróbel
Sygn. akt II KK 29/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 lutego 2015 r. SSN Włodzimierz Wróbel po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 lutego 2015 r., na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k.
POSTANOWIENIE Z DNIA 30 WRZEŚNIA 2010 R. I KZP 15/10
POSTANOWIENIE Z DNIA 30 WRZEŚNIA 2010 R. I KZP 15/10 1. Straż gminna (miejska) nie jest uprawniona do złożenia wniosku o ukaranie za wykroczenie z art. 97 k.w. w zw. z art. 78 ust. 4 prawa o ruchu drogowym
Spis treści. Przedmowa... Wykaz skrótów...
Przedmowa... Wykaz skrótów... IX XI Apelacja cywilna Część I. Komentarz praktyczny... 1 Rozdział 1. Wstęp... 3 Rozdział 2. Dopuszczalność apelacji... 6 Rozdział 3. Podmioty legitymowane do składania apelacji...
POSTANOWIENIE. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)
Sygn. akt V KO 50/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 28 stycznia 2015 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) w sprawie A. B. skazanego
POSTANOWIENIE. Sygn. akt II UK 6/18. Dnia 12 lutego 2019 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Jerzy Kuźniar
Sygn. akt II UK 6/18 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 12 lutego 2019 r. SSN Jerzy Kuźniar w sprawie z wniosku J. G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych [ ] Oddział w W. o rentę z tytułu
POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki
Sygn. akt IV KO 96/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 maja 2016 r. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Jarosław Matras (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki w sprawie R. K. skazanego
POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KS 21/18. Dnia 13 grudnia 2018 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt IV KS 21/18 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 grudnia 2018 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara Skoczkowska po rozpoznaniu na
POSTANOWIENIE Z DNIA 15 MAJA 2012 R. IV KK 399/11
POSTANOWIENIE Z DNIA 15 MAJA 2012 R. IV KK 399/11 Skoro w toku postępowania przygotowawczego nie nastąpiła faza in personam, to wniesienie przez pokrzywdzonego do sądu w trybie art. 55 1 k.p.k. w zw. z
ZAGADNIENIE PRAWNE. Uzasadnienie
Sygn. akt I KZP 23/12 ZAGADNIENIE PRAWNE W sprawie przeciwko C. N. oskarżonemu o przestępstwo z art. 197 2 k.k. i in. zażalenia wniesionego przez prokuratora na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 7 września
POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Piotr Hofmański. Protokolant : Katarzyna Wojnicka
Sygn. akt SDI 14/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 lipca 2013 r. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Piotr Hofmański Protokolant : Katarzyna
POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KZ 50/12. Dnia 19 września 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Piotr Hofmański UZASADNIENIE
Sygn. akt V KZ 50/12 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 września 2012 r. SSN Piotr Hofmański na posiedzeniu w sprawie M. S. w przedmiocie zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego Wydziału
POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz
Sygn. akt III KK 53/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 31 marca 2016 r. SSN Kazimierz Klugiewicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 31 marca 2016
POSTANOWIENIE. postanowił: utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie. Sygn. akt III KZ 39/16. Dnia 22 czerwca 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt III KZ 39/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 czerwca 2016 r. SSN Dariusz Świecki w sprawie J. P. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, w dniu 22 czerwca 2016 r., zażalenia
POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 305/14. Dnia 8 października 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Szewczyk
Sygn. akt III KK 305/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 8 października 2014 r. SSN Józef Szewczyk na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 8 października
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz SSN Małgorzata Wąsek-Wiaderek (sprawozdawca)
Sygn. akt IV KK 34/19 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 10 kwietnia 2019 r. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz SSN Małgorzata Wąsek-Wiaderek
W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt III KK 61/03 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 29 kwietnia 2003 r. Sąd Najwyższy w Warszawie - Izba Karna na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk w składzie następującym: Przewodniczący:
W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt IV KK 291/10 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 5 stycznia 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Tomasz Grzegorczyk spraw. (przewodniczący) SSN Edward Matwijów SA del. do SN Henryk
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt III KO 103/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 października 2018 r. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Dariusz Kala (sprawozdawca) SSN Marek Pietruszyński
POSTANOWIENIE Z DNIA 7 CZERWCA 2002 R. I KZP 17/02
POSTANOWIENIE Z DNIA 7 CZERWCA 2002 R. I KZP 17/02 Kwestia konstytucyjności ustawy nie może być przedmiotem zagadnienia prawnego przekazanego przez sąd odwoławczy do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie ul. Marii Curie Skłodowskiej Lublin
Koczergi, dnia 16 kwietnia 2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie ul. Marii Curie Skłodowskiej 40 20 029 Lublin Skarżący: Stowarzyszenie Nad Piwonią Koczergi 53 A 21-200 Parczew Organ administracji:
POSTANOWIENIE UZASADNIENIE
Sygn. akt III KK 116/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 maja 2014 r. SSN Józef Dołhy na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 22 maja 2014 r., sprawy:
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak
Sygn. akt II KK 348/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 30 stycznia 2014 r. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Rafał Malarski SSN Andrzej
POSTANOWIENIE. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca)
Sygn. akt III KO 76/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 stycznia 2015 r. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca) w sprawie S. S. skazanego za
POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz
Sygn. akt IV KK 362/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 listopada 2016 r. SSN Eugeniusz Wildowicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 22 listopada
POSTANOWIENIE Z DNIA 15 GRUDNIA 2005 R. I KZP 46/05. Wpis do wykazu, o którym mowa w art. 49a 2 zd. 2 k.k., ma charakter konstytutywny.
POSTANOWIENIE Z DNIA 15 GRUDNIA 2005 R. I KZP 46/05 Wpis do wykazu, o którym mowa w art. 49a 2 zd. 2 k.k., ma charakter konstytutywny. Przewodniczący: Prezes SN L. Paprzycki. Sędziowie SN: K. Cesarz (sprawozdawca),
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska
Sygn. akt IV KK 76/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 21 sierpnia 2012 r. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz (sprawozdawca) SSN Barbara
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Jolanta Włostowska
Sygn. akt III KK 284/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 września 2014 r. SSN Przemysław Kalinowski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Andrzej Ryński SSN Dorota
- o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego (druk nr 3187).
SEJM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ VI kadencja Prezes Rady Ministrów DSPA-140-86(5)/10 Warszawa, 22 września 2010 r. Pan Grzegorz Schetyna Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Przekazuję przyjęte przez
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Józef Dołhy (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)
Sygn. akt II KK 257/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 30 października 2013 r. SSN Józef Dołhy (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Barbara Kobrzyńska UZASADNIENIE
Sygn. akt V KK 316/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 28 listopada 2012 r. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSA del. do SN Dariusz Czajkowski
Biuro Prawne Warszawa, dnia 1 lipca 2011 r. Centralne Biuro Antykorupcyjne
Biuro Prawne Warszawa, dnia 1 lipca 2011 r. Centralne Biuro Antykorupcyjne ZESTAWIENIE uwag do projektu rozporządzenia w sprawie sposobu dokumentowania prowadzonej przez Centralne Biuro Antykorupcyjne
POSTANOWIENIE. Protokolant Małgorzata Sobieszczańska
Sygn. akt II KK 12/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 lutego 2016 r. SSN Eugeniusz Wildowicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jerzy Grubba SSN Józef Szewczyk Protokolant Małgorzata Sobieszczańska
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Tomasz Grzegorczyk SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 137/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 grudnia 2012 r. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Tomasz Grzegorczyk SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca)
POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 114/18. Dnia 7 czerwca 2018 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Piotr Mirek
Sygn. akt V KK 114/18 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 czerwca 2018 r. SSN Piotr Mirek na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 7 czerwca 2018 r., sprawy
Źródło: Wygenerowano: Sobota, 28 października 2017, 17:56
Policja 997 Źródło: http://gazeta.policja.pl/997/informacje/117195,powracajace-pytania-nr-126092015.html Wygenerowano: Sobota, 28 października 2017, 17:56 Powracające pytania (nr 126/09.2015) W okresie
POSTANOWIENIE Z DNIA 28 MARCA 2002 R. I KZP 3/2002
POSTANOWIENIE Z DNIA 28 MARCA 2002 R. I KZP 3/2002 Branie zakładnika w rozumieniu art. 252 1 k.k. to pozbawienie wolności jakiejś osoby wbrew jej woli. Przetrzymywanie zakładnika oznacza utrzymanie bezprawnego