Wstęp do fizyki subatomowej I R

Transkrypt

1 Wstęp do fizyki subatomowej I R Marek Pfützner Zakład Fizyki Jądrowej IFD Pasteura 5, pok tel.: pfutzner@fuw.edu.pl Strona www wykładu: Ćwiczenia: dr hab. Artur Kalinowski, Zakład Cząstek i Oddziaływań Fundamentalnych Artur.Kalinowski@fuw.edu.pl zima 2016/2017 Tydzień 1 1

2 Zasady zaliczania Ćwiczenia rachunkowe są obowiązkowe (dla wersji bez ćwiczeń). W czasie semestru będą dwa kolokwia z zadań rachunkowych. (14 XI, 9 I) Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest zgromadzenie przynajmniej połowy sumarycznej liczby punktów z obydwu kolokwiów. Egzamin będzie miał część pisemną i ustną. Część pisemna egzaminu (obowiązkowa) składa się z dwóch części: testu i zadań. Warunkiem przystąpienia pienia do egzaminu ustnego będzie : zaliczenie ćwiczeń lub uzyskanie co najmniej połowy punktów z obu części egzaminu pisemnego. Niedopuszczenie do części ustnej egzaminu jest równoznaczne z oceną niedostateczną. Do egzaminu będzie można przystąpić ponownie w sesji poprawkowej. Osoby które zaliczają ten przedmiot w wersji bez ćwiczeń, na egzaminie pisemnym zdają tylko część testową. Egzamin pisemny 31 stycznia Tydzień 1 2

3 Przedmiot wykładu Wstęp do fizyki subatomowej I R, czyli wstęp do fizyki jądra atomowego i cząstek elementarnych: opisać i zrozumieć bogactwo zjawisk jakie zachodzą między podstawowymi składnikami materii wskutek oddziaływań fundamentalnych oraz poznać najważniejsze metody badania tych zjawisk Zarys programu: 1. Wstęp historyczny 2. Metody i narzędzia a) akceleratory b) oddziaływanie cząstek z materią, detektory 3. Jądro atomowe i jego własności 4. Modele jądrowe (kroplowy, Fermiego, powłokowy) 5. Przemiany promieniotwórcze, mapa nuklidów i jej granice 6. Cząstki i oddziaływania fundamentalne 7. Procesy elementarne i diagramy Feynmana 8. Symetrie C, P i T 9. Fizyka neutrin 10. Elementy Modelu Standardowego 11. Nukleosynteza w zarysie Tydzień 1 3

4 Literatura K. Krane Introductory Nuclear Physics, John Wiley &Sons 1988 M. Thomson Modern Particie Physics, Cambrige University Press, 2013 D. Griffiths Introduction to Elementary Particles, Wiley-VCH, 2008 E.M. Henley, A. Garcia Subatomic Physics, World Scientific, 2007 D. H. Perkins Wstęp do fizyki wysokich energii, PWN, 1989 T. Mayer-Kuckuk Fizyka jądrowa, PWN, 1987 B. Povh, K. Rith, Ch. Scholtz, F. Zetsche "Particles and Nuclei", Springer 2002 J-L. Basdevant, J. Rich, M. Spiro Fundamentals in Nuclear Physics, Springer 2005 Bardzo polecam: A. Pais Inward Bound, of matter and forces in the Physical World, Oxford, 1986 (szczegółowa i naukowa historia fizyki subatomowej do roku 1983) R. Rodes Jak powstała bomba atomowa, Prószyński i S-ka, 2000 (świetnie napisana historia projektu Manhattan z poprawnie ujętym tłem naukowym) F. Close Neutrino, Oxford, 2010 (popularna opowieść o fizyce neutrin) F. Close The Infinity Puzzle, Oxford, 2011 (popularna, fascynująca opowieść o modelu standardowym i mechanizmie Higgsa) Tydzień 1 4

5 Wielkie zwieńczenie W listopadzie 2009 w ośrodku CERN pod Genewą rozpoczął działanie Wielki Zderzacz Hadronów (LHC), największy na świecie akcelerator cząstek, realizując największe naukowe przedsięwzięcie w historii. Tydzień 1 5

6 4 lipca 2012 eksperymenty CMS i ATLAS ogłosiły odkrycie cząstki, którą można interpretowac jako poszukiwany bozon Higgsa. Odkrycie to stanowi zwieńczenie modelu standardowego oddziaływań fundamentalnych, jednej z najdoskonalszych teorii naukowych jakie stworzyła ludzkość. ATLAS: Physics Letters B716 (2012) 1 CMS: Physics Letters B716 (2012) 30 Tydzień 1 6

7 Świat nie ma już dziś dla nas tajemnic Marcelin Berthelot, 1885 Pieter Zeeman w wieku dojrzałym lubił opowiadać, że kiedy był młodym człowiekiem, to ostrzegano go, żeby nie studiował fizyki. Fizyka nie jest już dziedziną obiecującą mówiono mu; jest ona skończona i nie ma tam miejsca na cokolwiek istotnie nowego. Musiało to być około roku 1883 relacja Hendrika Casimira Wszystkie najważniejsze fundamentalne prawa i fakty w fizyce zostały już odkryte i tak dobrze ustalone, iż jest znikome prawdopodobieństwo, że zostaną one uzupełnione w wyniku nowych odkryć Przyszłych nowych prawd w fizyce trzeba będzie szukać na szóstym miejscu po przecinku Albert A. Michelson, 1894 Historia fizyki, A.K. Wróblewski, PWN, 2006 Tydzień 1 7

8 Ostatnie 120 lat neutrina antycząstki okres klasyczny mezon cz. dziwne lata Tydzień 1 8

9 Początek promienie X W 1895 roku w Würzburgu Röntgen podczas badań promieni katodowych odkrył przenikliwe promieniowanie X. Za to odkrycie otrzymał pierwszą nagrodę Nobla z fizyki (1901) Wilhelm Conrad Röntgen ( ) Tydzień 1 9

10 Promienie uranowe W 1896 roku w Paryżu Becquerel przypadkiem odkrył świat zupełnie nowych zjawisk fizycznych, gdy wywołał płytkę fotograficzną, na której leżał kawałek soli uranowej. Tydzień 1 Antoine Henri Becquerel ( ) Becquerel ogłosił też obserwację odbicia, załamania i polaryzacji promieni uranowych, co sugerowało, że są one formą światła i co początkowo zmniejszyło zainteresowanie tym odkryciem. 10

11 Odkrycie elektronu W 1897 roku w Cambrigde Thomson badał ugięcie promieni katodowych w polach E i B. Wyciągnął wniosek, że promienie te składają się z cząstek, dla których wyznaczył stosunek m/e Joseph John Thompson ( ) Thomson zatrzymywał też promienie w płytce i mierzył stosunek wydzielonego ciepła do zebranego ładunku. Pomiar m/e tą drogą okazał się dokładniejszy. Nagroda Nobla z fizyki, 1906 Tydzień 1 11

12 Maria Skłodowska Curie Maria Skłodowska - Curie ( ) Piotr Curie ( ) Tydzień 1 12

13 W 1898 roku Maria Curie zajęła się promieniami uranowymi jako pierwsza zastosowała metodę ilościową wprowadziła termin promieniotwórczość ( radioactivity ) niezależnie odkryła, że promieniotwórczy jest także tor zauważyła, że promieniotwórczość jest cechą atomową odkryła dwa nowe pierwiastki chemiczne, polon i rad Tydzień 1 13

14 Nagroda Nobla z fizyki, 1903: w uznaniu ich nadzwyczajnych osiągnięć uzyskanych dzięki wspólnym badaniom nad zjawiskiem promieniotwórczości odkrytym przez Profesora Henri Becquerela Tydzień 1 14

15 Instytut Radowy w Paryżu, 11 rue Pierre-et-Marie-Curie Tydzień 1 Nagroda Nobla z chemii, 1911: w uznaniu jej zasług dla rozwoju chemii przez odkrycie pierwiastków radu i polonu,wydzielenie radu i badania właściwości i związków tego wyjątkowego pierwiastka 15

16 Ernest Rutherford Wydzielił dwie składowe promieniowania (1899): α mało przenikliwe, o dodatnim ładunku słabo zaginane w polu magnetycznym β bardziej przenikliwe, o ujemnym ładunku silnie zaginane przez pole magnetyczne (później zidentyfikowane jako elektrony) Sformułował wykładnicze prawo spontanicznych przemian promieniotwórczych Odkrył, że cząstki α to zjonizowane atomy helu Ernest Rutherford ( ) Nagroda Nobla z chemii, 1908: za badania rozpadów pierwiastków i własności chemicznych substancji promieniotwórczych Tydzień 1 16

17 Rozpraszanie cząstek α Współpracownicy Rutherforda, H. Geiger i E. Marsden badali rozpraszanie cząstek α na cienkiej folii złota (Manchester, ). W większości przypadków tory cząstek uginały się pod małymi kątami. Okazało się jednak, że czasem cząstka α rozprasza się do tyłu! Rutherford: "To było chyba najbardziej niewiarygodne zdarzenie w moim życiu. To tak, jakby pocisk artyleryjski wielkiego kalibru, wystrzelony w kierunku cienkiej kartki papieru, odbił się od niej i powrócił do strzelającego. Tydzień 1 17

18 Jądro atomowe ( ) 4 P θ 1 sin θ 2 Philosophical Magazine, May 1911, ser.6, xxi, pp Praktycznie cała masa atomu skupiona jest w bardzo małym centralnym punkcie nazwanym jądrem atomowym Tydzień 1 18

19 Komora mgłowa Wilsona Charles Wilson skonstruował komorę mgłową do badania tworzenia chmur i zjawisk optycznych w wilgotnym powietrzu. Szybko zauważył, że w przesyconej parze kropelki kondensują na jonach wytworzonych przez przelatującą cząstkę naładowaną 1911 Pierwsze zdjęcia śladów cząstek α Nagroda Nobla z fizyki, 1927: za opracowanie metody, która pozwala uwidocznić tory cząstek naładowanych elektrycznie poprzez kondensację pary Tydzień 1 19

20 Rozpraszanie cząstki α na atomie helu Pierwsza reakcja jądrowa N O p α + + P. Blackett zrobił fotografii i znalazł 8 przypadków reakcji! Nagroda Nobla z fizyki, 1948: za ulepszenie komory mgłowej Wilsona Tydzień 1 20

21 Pozyton Carl Anderson badał promieniowanie kosmiczne przy użyciu komory Wilsona z polem magnetycznym. Carl D. Anderson ( ) Tydzień 1 W 1932 roku ogłosił obserwację cząstki o masie i ładunku podobnej do elektronu, ale o przeciwnym ładunku. Było to pierwsze odkrycie antycząstki Nagroda Nobla z fizyki, 1936: za odkrycie pozytonu Promień krzywizny toru po obu stronach płytki ołowianej pozwala ustalić kierunek ruchu cząstki 21

22 Neutron Już ok r. Rutherford przypuszczał, że w skład jądra powinna wchodzić jeszcze jakaś cząstka obojętna elektrycznie, którą nazwał neutronem (ta nazwa pojawiła się po raz pierwszy w 1921 r.). Po 12 latach poszukiwań neutron został odkryty w ciekawych okolicznościach. 28 stycznia Irena i Frederic Joliot-Curie w Paryżu ogłosili, że naświetlając beryl cząstkami α zaobserwowali bardzo przenikliwe promieniowanie, które było w stanie wybijać protony z parafiny. Uznali, że jest to promieniowanie γ o dużej energii, które wywołuje efekt Comptona. 17 lutego James Chadwick (Cambridge), który nie uwierzył w interpretację Francuzów szybko powtórzył eksperyment. W pracy Possible existence of a neutron proponuje, że zachodzi reakcja: 9 12 α+ Be C + n 22 lutego Joliot-Curies publikują jeszcze poprawkę, utrzymując hipotezę kwantów γ, ale sugerując, że obserwują nowy rodzaj oddziaływania między promieniowaniem a materią. Tydzień 1 22

23 Ostatnie 120 lat neutrina antycząstki okres klasyczny mezon cz. dziwne lata Tydzień 1 23

24 naświetlanie różnych materiałów cząstkami α przez małżonków Joliot-Curie doprowadza ich do innego odkrycia - promieniotwórczości β + : α+ Al P + n 30 Si + e + α+ 10 B 13 N + n 13 C + e Źródłem cząstek α była duża próbka polonu, którą wytworzyła Maria Curie. + James Chadwick ( ) Irena Joliot-Curie ( ) Frederic Joliot-Curie ( ) Nagroda Nobla z fizyki, 1935: Nagroda Nobla z chemii, 1935: za odkrycie neutronu za syntezę nowych pierwiastków promieniotwórczych Tydzień 1 24

25 Enrico Fermi W 1926 roku Fermi opracował kwantową statystykę cząstek o spinie połówkowym fermiony, statystyka Fermiegio-Diraca, gaz Fermiego W 1933 roku stworzył nowoczesną teorię jądrowej przemiany β, dając początek kwantowej teorii pola. (Praca początkowo odrzucona przez Nature because it contained speculations too remote from reality to be of interest to the reader!) Enrico Fermi ( ) W 1934 rozwinął w Rzymie program doświadczalny naświetlania różnych substancji neutronami. Odkrył potrzebę moderacji (spowalniania) neutronów i wytworzył wiele nowych izotopów promieniotwórczych. Przypuszczał też, że wytworzył nowe pierwiastki transuranowe. Za prace te dostał nagrodę Nobla w 1938 roku. Tydzień 1 25

26 Rozszczepienie uranu Tymczasem w Berlinie Otto Hahn i Fritz Strassman także naświetlali uran neutronami. W 1938 roku ze zdziwieniem odkryli w produktach reakcji bar Lise Meitner i Otto Frisch zrozumieli, że neutrony wywołują rozszczepienie jąder uranu. Hahn dostał za to nagrodę Nobla z chemii (1944) 6 ton czystego uranu, 37 tony tlenku uranu, 35 ton grafitu Otto Hahn i Lise Meitner Na Uniwersytecie w Chicago Fermi zbudował pierwszy reaktor (stos) atomowy. W 1942 roku uzyskano w nim pierwszą kontrolowaną reakcję łańcuchową. Telefon do Komitetu Obrony: the Italian navigator has landed in the New World how were the natives? very friendly Tydzień 1 26

27 Mezon Yukawy Hideki Yukawa w 1934 roku zaproponował model oddziaływania silnego między nukleonami. Krótki zasięg tych sił (~1 fm = m) związany jest z wymianą masywnej cząstki między nukleonami. neutron wirtualny pośrednik neutron zasada nieoznaczoności: E t ħ wirtualna cząstka o masie m może pojawić się na czas: 2 2 ħ t 2mc c R c t = ħ 2mc jej maksymalny zasięg to: 2 Cząstka odpowiedzialna za oddziaływanie między nukleonami powinna zatem mieć masę: 2 ħc MeV fm mc 100 MeV 2R 2 fm (mezon) Podobne rozumowanie można zastosować do oddziaływań elektromagnetycznych: ich zasięg jest nieskończony, ponieważ nośnik sił, foton, ma zerową masę spoczynkową. Tydzień 1 27

28 W 1937 roku odkryto w promieniowaniu kosmicznym cząstkę o masie podobnej do przewidzianej przez Yukawę! (C.D. Anderson) Inne własności tej cząstki nie bardzo jednak pasowały do modelu Yukawy, aż w 1946 pokazano, że nowa cząstka bardzo słabo oddziałuje z jądrami. Dziś wiemy, że był to mion, µ, który podobnie jak elektron nie oddziałuje silnie, tylko elektromagnetycznie i słabo m c 2 µ = MeV 2 mec = MeV (leptony) Problem z mezonem Yukawy rozwiązał się niebawem. W 1947 roku C. Powell odkrył w promieniowaniu kosmicznym drugą cząstkę o szukanej masie! Okazało się, że ta już oddziałuje silnie i doskonale pasuje do modelu Yukawy. Nazwano ją mezonem π, lub pionem. Obie nowe cząstki są nietrwałe: π µ + ν m c π MeV µ e + 2ν (później uściślimy ten zapis!) Tydzień 1 28

29 Odkrycie pionu Piony zostały odkryte przy użyciu emulsji fotograficznych, naświetlanych na dużych wysokościach (balony, szczyty gór). Yukawa otrzymał nagrodę Nobla z fizyki w 1949 roku za teoretyczne przewidzenie istnienia mezonów Cecil Powell dostał nagrodę Nobla z fizyki w 1950 za rozwój metody fotograficznej badania procesów jądrowych i za odkrycia związane z mezonami Tydzień 1 29

30 Neutrina Wczesne badania jądrowych przemian β ujawniły, że w procesie tym z jądra atomowego emitowany jest elektron. Ok ujawnił się poważny problem. Stwierdzono, że energetyczne widmo emitowanych elektronów jest ciagłe! A B + e Zasady zachowania energii i pędu wymagają, aby energia elektronu była ściśle określona Niels Bohr poważnie rozważał odrzucenie prawa zachowania energii. Miało ono nie obowiązywać ściśle w zjawiskach mikroświata. Wolfgang Pauli zaproponował radykalne rozwiązanie: w procesie emitowana jest jeszcze jedna cząstka, bardzo lekka i niewidoczna! Tydzień 1 30

31 Wolfgang Pauli ( ) Dla postulowanej cząstki Pauli zaproponował nazwę neutron. Nazwę tę nadano jednak neutralnemu partnerowi protonu w jądrze (1932). Fermi, który w 1933 roku opracował teorię przemiany β, użył nazwy neutrino W dzisiejszym zapisie n p + e + ν Początkowo nikt, łącznie z Paulim, nie wierzył w możliwość rejestracji neutrin. Pauli zaoferował nawet skrzynkę szampana tym, którzy tego dokonają. Tydzień 1 31

32 Frederick Reines i Clyde Cowan ustawili wielki detektor w pobliżu reaktora, który jest źródłem silnego strumienia (anty)neutrin. W 1956 roku ogłosili obserwację reakcji ν + p n + e Reines otrzymał za to nagrodę Nobla w 1995 (Cowan zmarł wcześniej) + W 1962 roku L. Lederman, M. Schwarz i J. Steinberger odkryli, że istnieje też drugie neutrino związane z mionem, różne od neutrina elektronowego. Dostali za to nagrodę Nobla w 1988 µ + ν + ν e e µ Tydzień 1 32

33 Dziwne! W 1947 roku zaobserwowano nową cząstkę, której nikt się nie spodziewał. Wkrótce pojawiły się następne zdjęcie z komory pęcherzykowej Cząstki były produkowane parami, np.: i rozpadały się po długim czasie (10-10 s) 0 π + p K + Λ 0 + K π + π π Λ p + mezon K (kaon) hiperon Λ Tydzień 1 33

34 Komora pęcherzykowa Ogromną rolę w badaniach nowych cząstek odegrał nowy typ detektora: komora pęcherzykowa, skonstruowana przez Glasera w 1952 roku W przegrzanej cieczy pęcherzyki pary tworzą się wokół jonów powstałych wzdłuż toru cząstki naładowanej. Big European Bubble Chamber (CERN) Tydzień 1 34

35 π p 0 Λ K Produkcja i rozpad hiperonu Λ w reakcji K + p (CERN) Donald D. Glaser nagroda Nobla 1960 Emilio Segre, Owen Chamberlain odkrycie antyprotonu, nagroda Nobla 1959 Luis W. Alvarez odkrycie wielu nowych cząstek, nagroda Nobla 1968 Tydzień 1 35

36 Hiperjądra Odkrycie hiperjądra w emulsji fotograficznej Marian Danysz i Jerzy Pniewski, 1952 Tydzień 1 f fragment jądra z hiperonem Λ 36

37 Triumf teorii Pośród lawiny nowo odkrywanych cząstek, nagle teoria wyszła na prowadzenie Gell-Mann przewidział istnienie i masę nowej cząstki dziwnej Odkrycie Ω w Brookhaven national Laboratory, 1964 Murray Gell-Mann nagroda Nobla 1969 za odkrycia dotyczące klasyfikacji cząstek elementarnych i ich oddziaływań Tydzień 1 37

38 Ostatnie 120 lat neutrina antycząstki okres klasyczny mezon cz. dziwne lata Tydzień 1 38

39 Ostatnie 50 lat 1964 mechanizm Higgsa, kluczowy element modelu standardowego R. Brout, F. Englert P. Higgs Gang of Six G. Guralnik, C. Hagan, T. Kibble 1968 rozpraszanie elektronów na protonach w Standford (SLAC) potwierdziło model kwarkowy J. Friedman, H. Kendall, R. Taylor nagroda Nobla konstrukcja modelu standardowego, jako teorii oddziaływań elektromagnetycznych, słabych i silnych zakończona. Wiele przewidywań czeka na potwierdzenie Główni autorzy uhonorowani dotychczas nagrodami Nobla: S. Glashow, S. Weinberg, A. Salam 1979 G. t Hooft, M. Veltman 1999 D. Gross, D. Politzer, F. Wilczek Tydzień 1 39

40 1973 odkrycie słabych prądów neutralnych (CERN), ważne potwierdzenie MS 1974 odkrycie cząstki J/ψ z ukrytym powabem (kwarki ) niezależnie w Standford (SLAC) i w Brookhaven (BNL) B. Richter i S. Ting nagroda Nobla odkrycie leptonu τ w Standford (SLAC) M. Perl nagroda Nobla odkrycie cząstki ϒ z ukrytym pięknem (kwarki ) w Fermilab przez zespół L. Ledermana 1983 odkrycie bozonów W i Z (CERN), ważne potwierdzenie MS C. Rubbia, S. v.d. Meer nagroda Nobla odkrycie kwarka t w Fermilab M. Kobayashi, T. Maskawa nagroda Nobla 2008 (za przewidzenie trzeciej rodziny kwarków) 1998 pierwsza obserwacja oscylacji neutrin w Super-Kamiokande, M. Koshiba nagroda Nobla 2002 bb cc Tydzień 1 40

41 2012 odkrycie bozonu Higgsa w CERN, ostatni brakujący element MS Francois Englert, Peter W. Higgs nagroda Nobla 2013 Tydzień 1 41

42 W 2013 przerwano pracę LHC na dwa lata, aby zwiększyć energię przyspieszanych protonów z 2 4 TeV do 2 7 TeV. 3 czerwca 2015 rozpoczęto badanie zderzeń protonów o energii TeV = 13 TeV. Czy nadchodzi okres nowych, fascynujących odkryć? Czy zaoserwujemy przejawy nowej fizyki? Czy uda się wytworzyć nowe cząstki? Czy występuje supersymetria? Tydzień 1 42