LIST PRZYJACIÓŁ OJCA CAFFARELA BIULETYN PRZYJACIÓŁ OJCA CAFFARELA

Transkrypt

1 LIST PRZYJACIÓŁ OJCA CAFFARELA BIULETYN PRZYJACIÓŁ OJCA CAFFARELA NR 1 LIPIEC

2 SPIS TREŚCI - Od redakcji: Ojcze Caffarel proszę nam powiedzieć Gérard et Marie-Christine de Roberty..s. - Dlaczego prosimy o beatyfikację O. Caffarela O. Paul Dominique Marcovits OP. s. - Stan zaawansowania procesu Ks. François Fleischmann. s. -Bilans pracy Postulacji Marie-Cristine Genillon...s. - Artykuł redakcyjny O. Caffarela (czerwiec 1955) s. - Bibliografia - Członkowie honorowi Stowarzyszenia 2

3 Od redakcji Gérard et Marie-Christine de Roberty Ojcze Caffarel proszę nam powiedzieć Co by Ojciec pomyślał, gdyby wiedział o tym wszystkim, co dzieje się wokół Ojca to Stowarzyszenie Przyjaciół, które prosi o kanonizację Ojca? Przede wszystkim, powiedziałby O. Caffarel: przypomniałbym wam, że zawsze wybierałem dyskrecję; dyskrecję wynikającą z mojej naturalnej skłonności do życia monastycznego, dyskrecję w życiu codziennym, dyskrecję w spotkaniach, dyskrecję nawet w tym, co było związane z moim odejściem do Pana i pogrzebem, cichym i prostym, na małym cmentarzu w Troussures. Potem, rozmyśliwszy się, zapytałbym niewątpliwie, na ile to wszystko może pomagać w spotkaniu z Panem Wiecie, że to była pasja mojego życia: umożliwić każdemu spotkanie z Bogiem, jakie ja przeżyłem w wieku 20-tu lat, tego dnia, gdy wszystko zostało rozstrzygnięte. Kontynuując, na wasze wezwanie: Ojcze Caffarel, poświęcił się Ojciec, aby wszyscy znaleźli Boga, trzeba więc konsekwentnie nawet po śmierci dawać się innym, którzy Ojca nie znali, aby szukali i znaleźli drogę, która prowadzi do Ojca Niebieskiego odpowiedziałbym: Macie z pewnością rację czyniąc mnie sługą przyszłych pokoleń. Ojcze, wielkie dzięki, ponieważ, jak Ojciec wie, czujemy się odpowiedzialni za to, aby wszyscy mogli korzystać z tego, co Ojciec dał parom, rodzinom, wdowom i wdowcom, ludziom szukającym Boga w modlitwie. Nie możemy zachować dla siebie tego skarbu, który z natchnienia Bożego dał Ojciec ludziom swoich czasów i czasów przyszłych. Jest Ojciec tak bardzo obecny w sercach tylu mężczyzn i kobiet, zakonników i kapłanów, którym pomógł Ojciec spotkać Boga w prawdzie, w głębiach serca, że nie możemy pozwolić, aby Ojciec zasnął na zawsze Ojciec, o którym Kardynał Lustiger powiedział: O. Henri Caffarel jest prorokiem naszych czasów. I z pewnością zakończyłby Ojciec tak, jak w 1938, w pierwszych dniach istnienia Equipes Notre-Dame: Chodźmy razem! Jeszcze raz dzięki, Ojcze! 3

4 Dlaczego prosimy o beatyfikację O. Caffarela? O. Paul-Dominique Marcovits OP - Postulator Kto wniósł tę prośbę? Equipes Notre-Dame, ukonstytuowane w Stowarzyszenie: Przyjaciele Ojca Caffarela, 49, rue de la Glacière, F Paris. W skład Stowarzyszenia wchodzą wszyscy członkowie Kolegium Międzynarodowego, tzn. Międzynarodowej Ekipy Odpowiedzialnej i par odpowiedzialnych Superregionów. Decyzja została podjęta na Kolegium międzynarodowym w lipcu Ruch Nadzieja i życie (dla pierwszych lat wdowieństwa) i Bractwo Matki Bożej Zmartwychwstania (Instytut życia konsekrowanego dla wdów) współuczestniczą w tym postępowaniu. Dlaczego wniesiono tę prośbę? 1. Ponieważ wielu uważa O. Caffarela za człowieka napełnionego Bogiem (Tytuł jego biografii napisanej przez Jean Allemand). W Ameryce Łacińskiej, zwłaszcza w Brazylii, gdzie Ekipy są najliczniejsze, O. Caffarel jest czczony jako ktoś wyjątkowy i żyjący dla wszystkich: odczuwa się tam obecność O. Caffarela. We Francji, gdzie wielu go znało, jest ciągle szanowany jako ktoś, kto pomaga żyć. Dał nam Boga! mówią ci, którzy go poznali. Pomógł wielu świeckim odkryć modlitwę kontemplacyjną (oraison). 2. Ponieważ Ekipy otrzymały skarb i nie mogą zatrzymać go tylko dla siebie. Osobowość O. Caffarela i jego przesłanie na temat małżeństwa zachowują aktualność i mogą przynieść wiele dobra małżeństwom, dlatego należy je propagować dla dobra Kościoła i społeczeństwa. Małżeństwo jest drogą świętości, mówi O. Caffarel. Był prorokiem dwudziestego wieku, według słów Kardynała Jean-Marie Lustigera (Homilia w czasie Mszy Św. celebrowanej w kościele Św. Magdaleny w Paryżu niedługo po jego śmierci, która nastąpiła 18 września 1996). Dwie racje motywowały Equipes Notre-Dame do wniesienia prośby o otwarcie procesu beatyfikacyjnego: najpierw jego opinia świętości, potem uniwersalna treść jego nauczania o małżeństwie. Do kogo skierowano tę prośbę? Do Arcybiskupa Paryża, ponieważ O. Caffarel był kapłanem tej diecezji. Abp André Vingt- Trois zgodził się otworzyć proces beatyfikacyjny O. Caffarela 25 kwietnia 2006, w porozumieniu z biskupem Beauvais, diecezji, na terenie której O. Caffarel zakończył życie i po konsultacji z watykańską Kongregacją do Spraw Świętych. Ustanowił Komisję kanoniczną do zbadania sprawy. W następnym etapie Proces będzie prowadzony przez Kongregację do Spraw Świętych w Rzymie. 4

5 Kto ma zadanie wspierania procesu o. Caffarela? Postulator: O. Paul-Dominique Marcovits, dominikanin, aktualny doradca duchowy Ekipy Odpowiedzialnej dla Francji, Luksemburga i Szwajcarii. Pomaga mu Vice-postulatorka, p. Marie-Christine Genillon. Jaka jest rola każdego członka Ruchu? 1. Dawać świadectwo. Kontakt: Le Postulateur Les Amis du père Caffarel 49, rue de la Glacière F Paris (postulateur@henri-caffarel.org) 2. Poznawać lepiej osobę, pisma, dzieła O. Caffarela. (zob. bibliografia) 3. Modlić się, aby świętość jego życia została uznana przez Kościół i aby w ten sposób jego przesłanie i jego osoba przynosiły coraz więcej dobra dla Kościoła i społeczeństwa. (por. modlitwa) 4. Stać się członkiem Stowarzyszenia Przyjaciół Ojca Caffarela. 5

6 Stan zaawansowania procesu ( ) Ks. François Fleischmann Prośbę o rozpoczęcie procesu kanonizacyjnego O. Caffarela złożył 21 grudnia 2005 r. O. Paul-Dominique Marcovits, mianowany postulatorem przez Equipes Notre-Dame, które są powodem procesu. Dekret o rozpoczęciu procesu informacyjnego w sprawie kanonizacji O. Henri Caffarela, kapłana diecezji paryskiej został podpisany przez abpa André Vingt-Trois, arcybiskupa Paryża, dn. 25 kwietnia Oficjalne otwarcie procesu kanonizacyjnego miało miejsce w Lourdes w trakcie Międzynarodowego Zgromadzenia Equipes Notre-Dame dn. 18 września 2006, w dziesiątą rocznicę śmierci O. Caffarela. Dekret ustanawiający komisję kanoniczną do zbadania sprawy kanonizacji Sługi Bożego Henri Caffarela (Przewodniczący: ks. Maurice Fréchard; promotor sprawiedliwości: ks. Henri Moreau; notariusz: p. Brigitte Jézéquel) został podpisany przez Abpa Vingt-Trois dn. 27 kwietnia Komisja diecezjalna rozpoczęła posiedzenia 22 marca O. Alain Mattheeuws i p. Xavier Lacroix zgodzili się być ekspertami teologicznymi. P. Agnès Walch i p. Olivier Landron zgodzili się być ekspertami historycznymi. Wszyscy oni zostali wyznaczeni przez Abpa Vingt-Trois do zweryfikowania biografii O. Caffarela i zbadania całości źródeł dokumentalnych. Mają za zadanie zbadać rozwój jego myśli na podstawie jego pism, ruchów i czasopism, które założył. Muszą upewnić się co do zgodności tych pism z nauką Kościoła i ocenić ich walor teologiczny. 6

7 Bilans pracy postulacji ( ) Marie-Cristine Genillon Vice-postulatorka Postulator i vice-postulatorka Procesu beatyfikacyjnego spotkali się w tym czasie z 39 świadkami francuskojęzycznymi i 7 niefrancuskojęzycznymi. Otrzymali na piśmie 8 świadectw francuskojęzycznych i 15 niefrancuskojęzycznych. Poza tym została przysłana pewna liczba krótszych świadectw pisanych. Została ustalona bibliografia (daty wydania i tłumaczenia) książek O. Caffarela oraz został sporządzony wykaz artykułów publikowanych przez niego w różnych czasopismach. Sporządzono też spis wszystkich zeszytów i broszur wydawnictwa założonego przez O. Caffarela: Les Editions du Feu nouveau. Dokonano także, dzięki bardzo ważnej, dokładnej i efektywnej, pracy ks. Fleischmanna, spisu wszystkich artykułów opublikowanych przez O. Caffarela w Anneau d Or ( ) [Złota obrączka] i w Lettre des Equipes Notre-Dame [List Equipes Notre- Dame] od 1942 do 1973 r. W trakcie realizacji jest inwentarz Cahiers sur l oraison ( ) [Zeszyty o modlitwie] i La Chambre Haute ( ) [Sala na górze] oraz częściowy wypis (całość nie została jeszcze zgromadzona) z czasopisma ruchu wdów Offertoire [Ofertorium], którego pierwszy numer datuje się na 1947 r. Otrzymaliśmy i zarejestrowali osiem dossiers archiwalnych osób, które pracowały z O. Caffarelem (m.in. archiwa rodzinne członków pierwszej ekipy). Trwa długoterminowa praca przeglądania archiwów Equipes Notre-Dame do 1973 r. z cenną pomocą Bernadette Chovelon. Z Archiwum: Artykuł redakcyjny O. Caffarela w Liście Miesięcznym Equipes Notre-Dame (czerwiec 1955) WAKACJE: CZAS INTENSYWNY CZY ROZLUŹNIENIE Najpierw, co nazywamy wakacjami? Zdefiniowałbym je jako czas przerwania zwykłej pracy: szkolnej, zawodowej, domowej. Stąd okazuje się, że kiedy uczniowie i większość ludzi ma wakacje, nie jest tak zawsze dla matek rodzin, chociaż one także a nawet bardziej - ich potrzebują niż pozostali członkowie rodziny: uwaga skierowana przy okazji do mężów. Po powrocie z wakacji stwierdzam często u rodziców to, co nauczyciele stwierdzają u uczniów: obniżenie walorów duchowych (nie traktuję tutaj duchowy w znaczeniu ściśle religijnym). Sprężyny się rozluźniły. 7

8 Czy wzrost sił witalnych musi być okupiony osłabieniem życia duchowego? Byłoby to smutne, ale nie ma na to żadnych dowodów. Skąd więc ten spadek? Czy wynika to stąd, że opuszcza się, dobrowolnie lub nie, zwyczajne praktyki religijne? Być może. Ale niekoniecznie. Wydaje mi się, że nie w tym leży powód osłabienia. Ma on charakter wewnętrzny: w czasie wakacji odsyła się na wakacje miłość, bierze się za regułę życia: co lubię, co mi się podoba? Zabawa, słońce, spacery, lektury, wszystko jest podporządkowane temu nadrzędnemu prawu. Proszę mnie dobrze zrozumieć: nie potępiam odpoczynku, odprężenia, sportu chociaż czasami pewne uporządkowanie byłoby wskazane moje zastrzeżenia budzi motyw: bo to lubię. Stąd ciągłe skupienie uwagi na sobie, a więc odwrócenie jej od Boga i od innych; stąd pierwszeństwo przyznawane sobie kosztem innych. Podczas gdy w ciągu roku, kiedy to nie wchodzi w grę robienie wyłącznie tego, co się lubi, człowiek stara się pełnić wolę Bożą jeśli nawet nie zawsze traktowaną jako wolę Bożą, to przynajmniej jako obowiązek to kiedy nadchodzą wakacje, zmienia całkowicie front. Jakby, dla odpoczynku od miłości i służby Bogu i bliźniemu przez jedenaście miesięcy, można było nagle zacząć kochać i służyć tylko sobie. Miłość zostaje urlopowana, tymczasową władzę przejmuje egoizm. W tym tkwi błąd. Nie ma wakacji dla miłości. Czy przestajecie oddychać w wakacje? Nie przestawajcie więc i kochać, miłość to oddech duszy. Macie rację przerywając wasze zwykłe zajęcia, ale czyńcie to dlatego, że jest to wolą Boga i na ile jest to z nią zgodne, przez miłość Boga. Niech miłość pozostanie obudzona, gotowa, czujna, gorliwa, bardziej niż zwykle. Oddychajcie pełnymi płucami, kochajcie całym sercem! Dusza, podobnie jak ciało, potrzebuje się wzmocnić, odnowić; a tym, co odradza duszę jest miłość. Wakacje powinny być czasem, kiedy jest łatwiej kochać, kochać Boga i kochać bliźniego. Łatwiej kochać Boga, bo stworzenie głosi chwałę Stwórcy. Łatwiej kochać bliźniego, ponieważ jesteśmy z dala od pośpiechu życia, możemy swobodnie razem odkrywać, podziwiać, czytać, długo rozmawiać Czas, kiedy jest łatwiej kochać; trzeba więc uczyć się kochać więcej, kochać lepiej. Wówczas wakacje odpowiadają swojemu celowi: są re-kreacją. Odradzają każdego. Odradzają więzi między duszą a Bogiem, między mężem i żoną, między rodzicami i dziećmi, między braćmi i siostrami. Pozwalają stworzyć nowe więzi z mieszkańcami, z krewnymi i ze spotkanymi przyjaciółmi. Po powrocie można wrócić do pracy: dusza jest silniejsza, żywotność wzrosła. Wasze wakacje będą intensywnym czasem w roku, ponieważ uczynicie z niego czas miłości. Aby wam w tym pomóc List miesięczny z czerwca 1955, s. 6-10, proponuje wam pewne wskazówki i sugestie. Henri Caffarel 8