Kapliczki z Liszyna i Bielina

Transkrypt

1 Iza Więcek Kapliczki z Liszyna i Bielina Fot. 1 I. Więcek 2016r Fot r. We wsi Liszyno gm. Słupno zaczynając od początku miejscowości tj. od strony Słupna na ul. Jagiellońskiej znajduje się figura Jezusa z widocznym sercem. Na postumencie widnieje napis "Ja jestem Droga, Prawda i Życie. Najświętszemu sercu Jezusowemu, mieszkańcy Liszyna r". Figura otoczona jest drewnianym płotkiem. Została zakupiona w 1952r. przez Bronisławę Sikorę, była to siostra Wawrzyńca Sikory i mojej babci Felicji. Zdjęcie na fotografii nr 2. pochodzi z 1952r. zaraz bo zakupieni tejże figurki i stoi przy niej Bronisława Sikora wraz z moją siostrą Elżbietą. Figurką opiekuje się p. Brzostowska.

2 Fot. I. Więcek Na przeciwko szkoły w Liszynie, na posesji p. Raczkowskiego została zbudowana figurka Matki Bożej, depczącej węża. Figurka stoi na postumencie obłożonym cegłą. Nie ma żadnego napisu i została zbudowana około 3 lata temu. Opiekuje się nią właściciel posesji.

3 Fot I. Więcek 2016 Przy skrzyżowaniu dróg do Liszyna, Borowiczek, Wykowa, Słupna stoi metalowy, dwuramienny krzyż. Na tabliczce widnieje napis "Jezu Ufam Tobie. Krzyż ten jest darem mieszkańców Liszyna. Zastąpił on stary drewniany krzyż wzniesiony w tym miejscu w XIXw. Upamiętnia on miejsce grzebania zmarłych w czasie epidemii cholery. Liszyno r." Inicjatorem postawienia nowego krzyża w 1997r. był Roman Sikora. Zebrał on pieniądze od mieszkańców Liszyna i wraz z Kazimierzem Kozakiewiczem i innymi mieszkańcami zrobili nowy metalowy krzyż. Kilkanaście lat temu przy krzyżu tym odbywała się Msza Święta podczas poświęcenia pól. Tradycją było zakopanie w butelce fragmentu jednej z czterech Ewangelii w ziemi pod krzyżem.

4 Fot. sprzed kilkunastu lat

5 Fot. I.Więcek Luty 2016r. Krzyż stary, drewniany stał do lutego 2016r. Kiedy się przewrócił został spalony przez okolicznych mieszkańców.

6 Następna figurka znajduje się niedaleko sklepu w Liszynie. Jest to Matka Boża a na postumencie widnieje napis "Pod Twoją Obronę Uciekamy Się-Święta-Boża Rodzicielko. Ku-Czci-Marii r. Rodzina Stefańskich". Figura otoczona jest drewnianym płotkiem. Została zakupiona przez rodzinę Stefańskich a opiekuję się nią córka, p.sobótka. BIELINO

7 Fot. I.Więcek 2016r. W miejscowości Bielino znajduje się krzyż metalowy. Wcześniej stał tam drewniany, który postawił Sczepan Pełka w intencji umierających mu dzieci. Ponad 30 lat temu w krzyż ten uderzył samochód, w wyniku czego krzyż się przewrócił. Na miejsce starego powstał nowy, metalowy, postawiony przez p. Tadeusza Cijarskiego. Krzyżem opiekuje się rodzina Jankowskich. Chciałabym tu powiedzieć, że przy tym krzyżu jako jedyni śpiewają okoliczni mieszkańcy tzw. majowe. Dawniej przy każdej figurze bądź krzyżu śpiewano Pieśni Maryjne w miesiącu Maju, w którym czcimy Matkę Bożą. Dziś ta tradycja powoli odchodzi w zapomnienie.

8 Fot. I.Więcek 2016 Niedaleko drogi do Rydzyna stoi figurka Matki Bożej, na postumencie widnieje napis "Maryjo, Królowo Nieba i Ziemi, Módl Się Za Nami W.S.Z 1957r". Zakupiła ją rodzina Zalewskich i opiekuje się nią. Figura została postawiona w intencji syna Tadeusza, ktory chorował.

9 Fot. I. Więcek Na końcu wsi Bielino znajduje się krzyż jednoramienny z drzewa dębowego z 1987r. Zastąpił on poprzedni, stojący przy starej drodze, która została zlikwidowana w Stanie Wojennym. Na krzyż ten zbierał pieniądze p. Kazimierz Kępczyński od mieszkańców Bielina, a wykonał go p. Bronisław Więcek. Opiekują się nim p. Kępczyńscy wraz z sąsiadami. Tablica Bohaterów poległych w Obronie Ojczyzny 1920r.

10 Fot. I.Więcek 2016 Wieś Bielino może poszczycić się rzadką, ale jakże cenną pamiątką historyczną. Przy drodze wiodącej z Borowiczek do Słupna, znajduje się tablica poświęcona pamięci "Bohaterów poległych w Obronie Ojczyzny w 1920r." Tablica została ufundowana 18 października 1930r. w dowód pamięci przez Radę Gminy, było to gdy uwczesnym wójtem był Wawrzyniec Sikora. Na tablicy umieszczonych jest 19 nazwisk bohaterów poleglych w czasie wojny polsko-bolszewickiej, którzy byli mieszkańcami gminy Bielino. Historia tablicy: Przed rokiem 1939, tablica znajdowała się w budynku Urzędu Gminy Bielino w Ośnicy. W czasie wybuchu II Wojny Światowej była przechowywana w prywatnym domu (miejsce nieznane). Po zakończeniu wojny została przewieziona do kościoła w Imielnicy. Jak się tam znalazła tego nie wiedział nawet ówczesny kościelny. Do roku 2001 pamiątkowo tablica była przechowywana w Kościele św. Jakuba w Imielnicy. W czasach PRL-u, nie można bylo ujawnić tablicy o takiej treści z przyczyn politycznych. Tablica najpierw miała być umieszczona w kościele w Imielnicy, później w kościele w Słupnie, jednak

11 dzięki p. Kazimierzowi Kępczyńskiemu znalazła swoje godne miejsce w Bielinie. Miejsce na pomnik ofiarował p. Bogdan Więcek. 19 sierpnia 2001r. w Bielinie gm. Słupno, odbyła się uroczystość odsłonięcia przywróconej społeczeństwu tablicy, apel poległych, złożenie kwiatów i zapalenie zniczy przez Harcerzy. W tej uroczystości brali udział: Honorowa Reprezentacja Wojska Polskiego, chór wojskowy, przedstawiciele organizacji kombatanckich oraz duchowieństwo. Wśród wymienionych na tablicy bohaterów poległych w obronie ojczyzny znajdują się: S. Jakubowski, F. Cijarski (Bielino), J. Niedzielski (Bielino), I. Niedzielski (Bielino), M. Dorobek, H. Dorobek, S. Głowacki (Bielino), I. Rykow, W. Kalinowski, T. Stańczak, J. Policewicz, S. Tyska, A. Szafrański, W. Miąsek, J. Lemański, H. Kowalski, P. Marciniak, F. Kujawa, I. Zazga (Bielino). Niestety wsród żywych nie ma już nikogo kto by znał i pamiętał tych bohaterów. Udało się odtworzyć historię Władysława Miąska. Władysław Miąsek, syn Antoniego i Anny z domu Motyka, urodzony 4 sierpnia 1896r. w Nowym Gulczewie, parafia Imielnica. W kwietniu 1919r. powołany został do służby czynnej w Wojsku Polskim. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej na froncie wschodnim. Podczas walki został ranny w obydwie nogi na tyle poważnie, że miał trudności z chodzeniem i zapewne z tego powodu został przeniesiony do kampanii zapasowo sanitarnej stacjonującej w Piotrkowie. Na czas świąt Bożego Narodzenia otrzymal przepustkę do domu, szedł pieszo wraz z kolegą, synem młynarza ze Słupna Boetzel'em. W Łącku zatrzymał się w karczmie aby się ogrzać. W dalszą drogę wyruszył samotnie, mimo że karczmarz go ostrzegał, że w okolicy grasuje niezidentyfikowana grupa mężczyzn. Do domu nie dotarł. Jego ciało znaleziono 6 dni później, został zamordowany strzałem z pistoletu w tył głowy. Został pochowany z honorami na cmentarzu w Imielnicy, obecnie jest to cmentarz w zarządzie parafii św. Wojciecha na osiedlu Podolszyce, grób istnieje do dziś. Drugim bohaterem widniejącym na tablicy jest Franciszek Kujawa. Wawrzyniec Sikora w swych zapiskach, opisuje tak postać F. Kujawy. Franciszek Kujawa, syn Antoniego i Weroniki urodził się 28 stycznia 1895r. w Wykowie. Do roku 1914 zamieszkiwał w Wykowie, następnie wyjechał do Niemiec jako robotnik rolny. W styczniu 1919r. powrócił i ponownie zamieszkał w Wykowie. Świadkami wyjazdu i powrotu z Niemiec jest Filip Paweł Stefańskich, syn Antoniego, zamieszkały w Podolszycach gm. Rogozino. Do wojska został wzięty 12 lipca 1920r. Służył w pułku Legionów Polskich w Płocku. Z wojny nie powrócił, został zabity w czasie inwazji bolszewickiej dnia 20 sierpnia 1920r. we wsi Trzepowo pod Płockiem w podwórzu gospodarza Kajkowskiego. Zginał zabity przez bolszewików szablami wraz z 9-cioma swoimi towarzyszami i na jego polu został pochowany. Świadkami śmierci F. Kujawy jest Zalewski Wincenty, syn Błażeja ze Słupna, obecnie zamieszkały w Zakroczymiu. Pomnikiem opiekuje się p. Jadwiga Kępczyńska. Być może ktoś wie jeszcze o losach innych bohaterów widniejących na tablicy i po przeczytaniu

12 tego artykułu odezwie się. I.Więcek żródlo: "Nasze Korzenie - Bohaterowie Płockiej Ziemi" "Zapiski Wawrzyńca Sikory" "Wspomnienia p. Kazimierza Kępczyńskiego"