SPOTKANIE Z OJCEM RAFAŁEM

Transkrypt

1 Pokój i Dobro Biuletyn formacyjny Wspólnoty Franciszkańskiego Zakonu Świeckich przy Kościele parafialnym pw Św. Michała Archanioła Poznań ul. Stolarska 7 Termin najbliższego spotkania: 8 lipca 2014 r. Spotkanie odbędzie się w Oratorium Franciszkańskim po Mszy Świętej wieczornej o godz Nr 109 Lipiec 2014 r. SPOTKANIE Z OJCEM RAFAŁEM W dniach czerwca br. gościliśmy w naszej parafii O. Rafała Smołę misjonarza Zgromadzenia Ducha Świętego. Od dwóch lat pełni posługę kapłańską na misji w Zachodniej Afryce, w Sierra Leone. Przed świeceniami kapłańskimi miał w naszym kościele praktykę diakońską i właśnie wtedy otoczyliśmy Go specjalną modlitwa za kapłanów w ramach Apostolatu Margaretka. Apostolat Margaretka zrodził się w Medziugoriu. Jego istotą jest codzienna modlitwa za konkretnego kapłana, jako odpowiedź na prośbę Maryi Królowej Pokoju. Za danego kapłana modli się stale siedem osób, każda w wybranym dniu tygodnia. 1

2 Margaretkę O. Rafała tworzą siostry i bracia z naszej Wspólnoty: Danusia, Halinka, Krysia, Franek i Leszek oraz dwie parafianki p. Danuta i p. Maria. Podczas homilii O. Rafał przybliżył nam swoją pracę i życie na misji w stolicy kraju Freetown, gdzie jest wikariuszem w tamtejszej parafii. Opowiadał o bytowych trudnościach, ale także otwartości i radosnym przeżywaniu wiary miejscowych chrześcijan. Modlił się także w ich języku i śpiewał przy akompaniamencie afrykańskiego instrumentu. Po mszach św. zbierał ofiarę na potrzeby kościoła w Sierra Leone. Na zakończenie udzielił wszystkim błogosławieństwa relikwiami św. Jana Pawła II, które otrzymał od kardynała Stanisława Dziwisza, a które po powrocie zostaną wmurowane w budujący się obecnie największy kościół w Freetown. Podziękował także za pamięć modlitewną, za wszelkie dowody życzliwości, które Go tu spotkały oraz za przekazane ofiary. MÓDLMY SIĘ ZA MISJONARZY SŁOWAMI: Modlę się, Panie, za misjonarzy, którzy zostawili swój dom, rodzinę, przyjaciół i poszli do obcych, by mówić i świadczyć o Tobie. Daj im, Panie, wielką wiarę i miłość taką, by ochotnie znosili trudy każdego misjonarskiego dnia. Spraw, by wierzono ich słowom i odczytano w nich Twoją obecność. Mnie natomiast umacniaj we wspieraniu ich i wypraszaniu nowych robotników na żniwo Twoje. Amen s. Halina REKOLEKCJE FRANCISZKAŃSKIE W MORASKU Rekolekcje dla Franciszkańskiego Zakonu Świeckich Regionu Poznańskiego odbyły się w Morasku w dniach czerwca br. pod hasłem III roku Wielkiej Nowenny na 800 lecie powstania III Zakonu Św. Franciszka pn. Przyjmują Ciało i Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa i czynią godne owoce pokuty. Rekolekcje głosił o. Andrzej Dejer OFM Cap. 13 czerwca - święto św. Antoniego z Padwy, początek o godz Droga Krzyżowa, powitanie i Msza Św. z nabożeństwem czerwcowym i adoracją Najświętszego Sakramentu. 2

3 O. Andrzej wygłosił w drugim dniu 4, a w trzecim 2 konferencje. Tematem był wstęp i zachęta św. Franciszka z Reguły FZŚ dla sióstr i braci od pokuty. Nawoływanie do pokuty znajdziemy również w Ewangelii św. Mateusza (Mt 3,8) i Jana (J 3,8). Dlaczego potrzebna jest nam pokuta? Krótko możemy powiedzieć: dlatego, bo człowiek zgrzeszył; najpierw każdy rodzi się z grzechem pierworodnym, a potem na skutek swoich słabości grzeszy na bieżąco. Grzesznik to ten, który grzeszy. Rzeczą ludzką jest upadać, ale musimy stale powstawać i nawracać się. Modlitwa, post i jałmużna zmieniają nasze życie, bo dają dobre owoce. To Duch Święty prowadzi do prawdy. Pokuta jest potrzebna jako zadośćuczynienie grzechu pierworodnego i aktualnego. Postępowanie zgodnie z prawdą to pokora wobec Boga. Rozum, wola, popęd to prawda o człowieku. Raną rozumu jest ignorancja, a wola rozciąga się na wszystkie działania. Popęd jest dążeniem do dobrego lub złego zawsze jest ludzką decyzją. Teologia św. Franciszka to słowa krótkie, ale celne. Rozum pozwala wybrać wartości prawdziwe. Tylko dzięki Bożej łasce są możliwe owoce pokuty pomaga nam w tym działanie Ducha Św., a Jego darem jest radość duchowa. Pamiętajmy o przygotowaniu się do Mszy św. i dziękczynieniu, ponieważ Msza św. jest staniem i trwaniem pod Krzyżem. Nad organizacją rekolekcji i liturgią czuwał br. Marek ze Wspólnoty FZS z Garbar. s. Krystyna G. HISTORIA OBRAZU Z WIZERUNKIEM JEZUSA MIŁOSIERNEGO (część 1) W dniu 22 lutego 1931 roku, w celi płockiego klasztoru, s. Faustyna Kowalska doświadczyła po raz pierwszy wizji Jezusa, i otrzymała wyraźne polecenie namalowania obrazu: Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie 1. Podczas objawienia Jezus był w białej szacie, z której na wysokości serca wychodziły dwa promienie: czerwony i blady. W późniejszym czasie, już po powstaniu obrazu, s. Faustyna na prośbę ks. Michała Sopoćki zapytała Jezusa, co oznaczają promienie na obrazie. Otrzymała odpowiedź: Te dwa promienie oznaczają krew i wodę - blady promień oznacza wodę, która usprawiedliwia dusze; czerwony promień oznacza krew, która jest życiem dusz 2. Zgodnie z życzeniem Jezusa, obraz ma być obiektem publicznego kultu w kościołach. Przez uwidoczniony na obrazie wizerunek Jezusa zmartwychwstałego, ludzie będą doznawać szczególnych łask. Obraz ma 1 2 Zob. M. Faustyna Ko walska: Dzienniczek. ( ), dz. cyt., nr 47-48, s. 37. Zob. M. Faustyna Ko walska: Dzienniczek ( ), dz. cyt., nr 47, s. 37; nr 299, s

4 przypominać ludziom o koniecznych aktach miłosierdzia, realizowanego czynem, słowem, i modlitwą. Obraz Jezusa Miłosiernego, skłania zatem do rachunku sumienia i do ufności w miłosierdzie Boże 3. Powstanie obrazu Jezusa Miłosiernego, było jedynym poleceniem pochodzącym z objawień, zrealizowanym za życia s. Faustyny 4. Obraz został namalowany w 1934 roku, na prośbę ks. Michała Sopoćki, przez wileńskiego malarza Eugeniusza Kazimirowskiego, w obecności s. Faustyny i ściśle według jej wskazówek. Na tym etapie współpracy z s. Faustyną, ks. Michał Sopoćko nie miał jeszcze pewności, co do autentyczności jej objawień. Zgodził się na pomoc w realizacji tego zamierzenia przekazanego przez penitentkę, po dyskretnym zasięgnięciu opinii kapłanów, oraz wiedziony raczej ciekawością, jaki to będzie obraz, niż wiarą w prawdziwość widzeń siostry Faustyny 5. Ponieważ artysta Eugeniusz Kazimirowski potrzebował osoby pozującej, ks. Michał Sopoćko sam pozował do obrazu, ubrany w albę, aby uniknąć wtajemniczania dalszych osób w zamierzenie. W powstawaniu obrazu uczestniczyła s. Faustyna. Za zgodą siostry przełożonej, dwa razy w tygodniu przychodziła do pracowni, udzielając wskazówek malarzowi. Po kilku miesiącach, latem 1934 roku, wizerunek Jezusa Miłosiernego został ukończony. Obraz umieszczono w korytarzu klasztoru sióstr bernardynek w Wilnie, w pobliżu kościoła św. Michała, przy którym ks. Michał Sopoćko pełnił wówczas posługę rektora. Staraniem ks. Michała Sopoćki, w niedzielę po Wielkanocy w roku Zob. I. Ró ż yc k i: Miłosierdzie Boże. Zasadnicze rysy nabożeństwa do Miłosierdzia Bożego. Referat wygłoszony w Krakowie podczas sympozjum, które odbyło się w dniach lutego 1981 roku, a poświęcone było formom kultu Miłosierdzia Bożego. Ośrodek Pomocników Mariańskich, Zgromadzenie Marianów, Stocbridge, MA, U.S.A. 1984, s. 19. Zob. T. Szałko wska: Wprowadzenie, dz. cyt., s. 7. Zob. M. Sopoćko: Moje wspomnienie ( ), dz. cyt., s S. Pawło wski: Błogosławiony ksiądz Michał Sopoćko - prorok ( ), dz. cyt., s

5 1935, na zakończenie Jubileuszu 1900-lecia Odkupienia, obraz został wystawiony w oknie kaplicy w Ostrej Bramie. Kazanie wygłoszone wówczas przez ks. Michała Sopoćkę, dotyczyło miłosierdzia Bożego. O wygłoszenie kazania został poproszony przez proboszcza ostrobramskiego, ks. kanonika Stanisława Zawadzkiego. Temat kazania odpowiadał poleceniu Jezusa, przekazanemu s. Faustynie w objawieniach, aby ks. Michał Sopoćko głosił miłosierdzie Boże w tym właśnie dniu. Zalecenie to skierowane było także do wszystkich kapłanów. Według relacji ks. Michała Sopoćki, wygłoszone kazanie wywołało wzruszenie słuchaczy 6. Pojawiające się w objawieniach polecenie zawieszenia obrazu w kościele, nie mogło być od razu spełnione. Ze względu na nowatorską treść obrazu, potrzebna była na to zgoda arcybiskupa, o którą ks. Michał Sopoćko zwrócił się w 1937 roku. Arcybiskup Romuald Jałbrzykowski po zasięgnięciu rady komisji zorganizowanej przez ks. kanonika Adama Sawickiego, zezwolił na poświęcenie obrazu, i umieszczenie w kościele św. Michała w Wilnie. Obraz był niesiony w procesjach Bożego Ciała, i już wówczas otaczany był kultem wiernych 7. Ks. Michał Sopoćko od połowy lat trzydziestych szerzył kult obrazu Jezusa Miłosiernego za zgodą władz kościelnych. Reprodukcja wileńskiego obrazu Jezusa Miłosiernego, ukazała się na okładce pierwszego opracowania ks. Michała Sopoćki o miłosierdziu Bożym. Było to opracowanie pod tytułem: Miłosierdzie Boże. Studium teologiczno - praktyczne, wydane w Wilnie w 1936 roku. Reprodukcje obrazu namalowanego przez Eugeniusza Kazimirowskiego, były rozpowszechniane z inicjatywy ks. Michała Sopoćki w Polsce i w innych krajach, w formie obrazków, oraz na okładkach broszur z modlitwami do miłosierdzia Bożego 8. Obraz pozostał do 1948 roku w kościele św. Michała w Wilnie, gdzie szczególnie w czasie wojny był otoczony kultem 9. W roku 1948, po zamknięciu tego kościoła przez władze radzieckie, uratowany obraz pozostawał na zapleczu kościoła św. Ducha w Wilnie, a w 1956 roku, z inicjatywy ks. Józefa Grasewicza, który był w kontakcie z ks. Michałem S. Pawłowski: Błogosławiony ksiądz Michał Sopoćko - prorok ( ), dz. cyt., s M. Sopoćko: Moje wspomnienie ( ), dz. cyt., s M. Faustyna Ko walska : Dzienniczek. ( ), dz. cyt., nr , s. 122, nr 49-50, s. 37. M. Sopoćko: Dziennik, dz. cyt., s. 98. Zob. M. Sopoćko: Moje wspomnienie ( ), dz. cyt., s M. Sopoćko: Dziennik, dz. cyt., s Zob. M. Sopoćko: Moje wspomnienie ( ), dz. cyt., s Zob. H. Ciereszko: Ks. Michał Sopoćko - promotor ( ), dz. cyt., s

6 Sopoćką, obraz został odszukany, i przewieziony do kościoła w Nowej Rudzie w rejonie Grodna, na Białorusi. Obraz, zawieszony wysoko, pozostawał w tamtejszym kościele przez 30 lat, mimo że od roku 1970 władze radzieckie zamieniły świątynię na magazyn. Sytuacja ta martwiła ks. Michała Sopoćkę, który poprzez kontakty z tamtejszymi księżmi, zabiegał o powrót obrazu do Wilna, mając nadzieję na umieszczenie wizerunku w kaplicy w Ostrej Bramie. W roku 1986, wizerunek Jezusa Miłosiernego powrócił na Litwę i został umieszczony w kościele św. Ducha w Wilnie. Po przyjeździe do Białegostoku, ks. Michał Sopoćko zamierzał prawdopodobnie sprowadzić ten obraz z Wilna do Polski, jednak nie udało się tego zamierzenia zrealizować 10. (cdn) Marcin UROCZYSTOŚĆ BOŻEGO CIAŁA Z radością szliśmy z Panem Jezusem ulicami naszego miasta, oddając Jemu cześć i chwałę. 10 Historia obrazu Jezusa Miłosiernego. Konserwacja obrazu [online]. [Dostęp: ], dostępne w WWW, H. Ciereszko: Ks. Michał Sopoćko - promotor ( ), dz. cyt., s Zob także: Jezu ufam Tobie. (Obraz) [online]. [Dostęp: ], dostępne w WWW, [Od 2005 roku, obraz Jezusa Miłosiernego namalowany przez E. Kazimirowskiego, znajduje się w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Wilnie, (w dawnym kościele Świętej Trójcy).] 6

7 7

8 8 Zdjęcia Marcin i Ania 1. Adoracja Najświętszego Sakramentu w każdy wtorek o godz. 17:30 2. Pierwsza sobota miesiąca Nabożeństwo Wynagradzające ku czci Niepokalanego Serca Maryi w ramach Wielkiej Nowenny Fatimskiej i Msza św. w intencji podziękowań za św. Jana Pawła II oraz próśb o kanonizację bł. Natalii Tułasiewicz i bł. ks. Mariana Konopińskiego początek 11: Modlitwa różańcowa w intencji Ojczyzny i naszej Wspólnoty Niedziela i Święta o godz. 11: Pierwszy piątek miesiąca o godz. 17:00-17:45 Jerycho Różańcowe na Wzgórzu Przemysła. Redakcja: Franciszkański Zakon Świeckich Poznań przy parafii pw Św. Michała Archanioła