Dziennik Ustaw Nr Poz ROZPORZÑDZENIE MINISTRA ZDROWIA 1) z dnia 16 kwietnia 2004 r.

Transkrypt

1 Dziennik Ustaw Nr Poz ROZPORZÑDZENIE MINISTRA ZDROWIA 1) z dnia 16 kwietnia 2004 r. w sprawie specjalizacji i uzyskiwania tytu u specjalisty przez diagnostów laboratoryjnych Na podstawie art. 30c ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej (Dz. U. Nr 100, poz. 1083, z póên. zm. 2) ) zarzàdza si, co nast puje: 1. Rozporzàdzenie okreêla: 1) wykaz dziedzin majàcych zastosowanie w ochronie zdrowia, w których mo na odbywaç specjalizacj ; 2) sposób i tryb dokonywania wpisu na list podmiotów uprawnionych do prowadzenia sta y kierunkowych; 3) sposób opracowania i zakres programu specjalizacji; 4) sposób i tryb przeprowadzania oraz odbywania specjalizacji; 5) sposób i tryb sk adania egzaminu paƒstwowego; 6) szczegó owe warunki i sposób sprawowania nadzoru nad realizacjà specjalizacji; 7) sposób ustalania op at za specjalizacj i egzamin paƒstwowy OkreÊla si wykaz dziedzin majàcych zastosowanie w ochronie zdrowia, w których diagnosta laboratoryjny mo e odbywaç specjalizacj, oraz sta pracy niezb dny do przystàpienia do danej specjalizacji: 1) dziedziny podstawowe: a) laboratoryjna diagnostyka medyczna 1 rok, b) laboratoryjna genetyka medyczna 2 lata, c) laboratoryjna immunologia medyczna 1 rok, d) mikrobiologia medyczna 1 rok, e) laboratoryjna transfuzjologia medyczna 2 lata, f) laboratoryjna toksykologia medyczna 1 rok, g) zdrowie publiczne 1 rok, h) zdrowie Êrodowiskowe 1 rok; 2) dziedzina szczegó owa laboratoryjna hematologia medyczna, którà mo e odbywaç diagnosta laboratoryjny posiadajàcy tytu specjalisty w podstawowej dziedzinie: laboratoryjna diagnostyka medyczna albo specjalizacj II stopnia z diagnostyki laboratoryjnej lub analityki klinicznej. 1) Minister Zdrowia kieruje dzia em administracji rzàdowej zdrowie, na podstawie 1 ust. 2 rozporzàdzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 2002 r. w sprawie szczegó owego zakresu dzia ania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 93, poz. 833 oraz z 2003 r. Nr 199, poz. 1941). 2) Zmiany wymienionej ustawy zosta y og oszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 45, poz. 391 i Nr 171, poz oraz z 2004 r. Nr 96, poz Specjalizacja jest jednostopniowa. 3. W tym samym czasie diagnosta laboratoryjny mo e odbywaç tylko jednà specjalizacj. 4. Podstawowy sta specjalizacyjny i sta e kierunkowe w zakresie specjalizacji ze zdrowia publicznego i zdrowia Êrodowiskowego diagnosta laboratoryjny odbywa poza medycznym laboratorium diagnostycznym, w jednostkach, które zapewniajà mo liwoêç zrealizowania podstawowego sta u specjalizacyjnego i sta y kierunkowych Diagnosta laboratoryjny odbywa specjalizacj na podstawie programu specjalizacji opracowanego odr bnie dla ka dej specjalizacji. 2. Program specjalizacji zawiera: 1) za o enia organizacyjno-programowe kszta cenia specjalizacyjnego, w szczególnoêci zawierajàce: a) cele kszta cenia, b) uzyskane kompetencje zawodowe; 2) czas trwania specjalizacji nie krótszy ni 3 lata, z wyjàtkiem specjalizacji ze zdrowia publicznego, której czas trwania nie mo e byç krótszy ni 4 lata, a w przypadku diagnostów laboratoryjnych posiadajàcych specjalizacj I stopnia nie krótszy ni 2 lata; 3) szczegó owy zakres wymaganej wiedzy teoretycznej i wykaz umiej tnoêci praktycznych b dàcych przedmiotem kszta cenia specjalizacyjnego w ramach okreêlonej specjalnoêci, w szczególnoêci z uwzgl dnieniem w ka dej specjalnoêci podstaw organizacji i zarzàdzania jednostkami ochrony zdrowia; 4) szczegó owo okreêlony zakres wiedzy teoretycznej i wykaz umiej tnoêci praktycznych, które diagnosta laboratoryjny musi zaliczyç w ramach podstawowego sta u specjalizacyjnego, oraz czas trwania podstawowego sta u specjalizacyjnego, na który sk ada si czas pracy w laboratorium lub innej jednostce w aêciwej dla danej specjalnoêci oraz czas trwania kursów specjalizacyjnych i sta y kierunkowych; 5) modu y specjalizacji oraz formy i metody kszta cenia stosowane w ramach modu ów, w tym: a) kursy obejmujàce szczegó owy zakres wiedzy teoretycznej i umiej tnoêci praktycznych b dàcych przedmiotem kursu, zwane dalej kursami, oraz ich wymiar godzinowy, b) sta e kierunkowe, obejmujàce okreêlony zakres wymaganych umiej tnoêci praktycznych b dà-

2 Dziennik Ustaw Nr Poz cych przedmiotem sta u kierunkowego, oraz miejsce, czas trwania i sposób zaliczenia poszczególnych sta y kierunkowych; 6) formy i metody samokszta cenia, w tym przygotowanie opracowaƒ teoretycznych, pracy poglàdowej lub pracy oryginalnej, której temat odpowiada programowi danej specjalizacji; 7) metody oceny wiedzy teoretycznej i nabytych umiej tnoêci praktycznych, w tym: a) kolokwium z zakresu wiedzy teoretycznej obj tej programem danego modu u, b) sprawdzian z zakresu okreêlonego programem kursu, c) kolokwium z zakresu wiedzy teoretycznej i sprawdzian umiej tnoêci praktycznych obj tych programem sta u kierunkowego, d) ocen z o onych opracowaƒ teoretycznych, pracy poglàdowej lub pracy oryginalnej; 8) sposób wykazania si znajomoêcià jednego z nast pujàcych j zyków obcych: angielskiego, francuskiego, niemieckiego, hiszpaƒskiego lub rosyjskiego, w stopniu umo liwiajàcym: a) rozumienie tekstu pisanego, w szczególnoêci literatury fachowej, b) porozumiewanie si z pacjentami, diagnostami laboratoryjnymi i przedstawicielami innych zawodów medycznych; 9) standardy kszta cenia uwzgl dniajàce dane dotyczàce: a) liczby i kwalifikacji kadry dydaktycznej, w tym opiekuna sta u kierunkowego, b) bazy dydaktycznej do realizacji programu kursów i sta y kierunkowych, a w przypadku specjalizacji ze zdrowia publicznego lub zdrowia Êrodowiskowego okreêlenie oêrodków kszta cenia diagnostów laboratoryjnych w zakresie zdrowia publicznego i zdrowia Êrodowiskowego, c) sposobu realizacji programu specjalizacji, w tym oceny wiedzy i umiej tnoêci praktycznych, d) wewn trznego systemu oceny jakoêci kszta cenia; 10) zakres egzaminu paƒstwowego, obejmujàcego wiedz teoretycznà i umiej tnoêci praktyczne okreêlone w programie specjalizacji. 3. Diagnosta laboratoryjny, posiadajàcy odpowiednià specjalizacj I stopnia uzyskanà na podstawie dotychczasowych przepisów, odbywa specjalizacj wed ug programu uzupe niajàcego, który jest dostosowany do zakresu wiedzy teoretycznej i umiej tnoêci obj tych programem specjalizacji I stopnia i zawiera elementy, o których mowa w ust SpecjalnoÊci, w których diagnosta laboratoryjny posiadajàcy odpowiednià specjalizacj I stopnia, uzyskanà na podstawie dotychczasowych przepisów, mo- e uzyskaç tytu specjalisty w okreêlonej podstawowej dziedzinie po odbyciu specjalizacji zgodnie z programem, o którym mowa w ust. 3, okreêla za àcznik nr 1 do rozporzàdzenia Program specjalizacji i program uzupe niajàcy, zwane dalej programem specjalizacji, opracowuje zespó ekspertów powo any przez ministra w a- Êciwego do spraw zdrowia. 2. Minister w aêciwy do spraw zdrowia powo uje zespó ekspertów, o którym mowa w ust. 1, spoêród osób posiadajàcych dorobek naukowy i zawodowy w dziedzinie w aêciwej dla danej specjalizacji i posiadajàcych tytu specjalisty w danej dziedzinie, a w przypadku nowych specjalnoêci spoêród osób posiadajàcych co najmniej stopieƒ naukowy doktora w dziedzinie w aêciwej dla danej specjalizacji, w szczególnoêci wskazanych przez Krajowà Rad Diagnostów Laboratoryjnych, oraz konsultanta krajowego w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je eli w danej dziedzinie nie ma powo anego konsultanta krajowego. 3. Program specjalizacji jest opracowywany wed ug wzoru stanowiàcego za àcznik nr 2 do rozporzàdzenia. 4. Opracowany przez zespó ekspertów program specjalizacji, po zaopiniowaniu przez w aêciwe dla danej specjalnoêci towarzystwo naukowe oraz Krajowà Rad Diagnostów Laboratoryjnych i zredagowaniu przez Centrum Medycznego Kszta cenia Podyplomowego, zwane dalej Centrum, zatwierdza minister w aêciwy do spraw zdrowia. 5. Centrum podaje do publicznej wiadomoêci zatwierdzone programy specjalizacji w formie publikacji oraz informacji na stronie internetowej Centrum. 6. Program specjalizacji weryfikuje si przynajmniej raz na 5 lat z zachowaniem sposobu post powania przewidzianego dla jego opracowania. 7. Jednostkà koordynujàcà realizacj zadaƒ zwiàzanych z opracowaniem programu specjalizacji jest Centrum. 8. Koszty opracowania programu specjalizacji sà finansowane z bud etu paƒstwa z cz Êci, której dysponentem jest minister w aêciwy do spraw zdrowia Sta kierunkowy, o którym mowa w 3 ust. 2 pkt 5 lit. b, mogà prowadziç podmioty, które uzyska y wpis na list podmiotów uprawnionych do prowadzenia sta y kierunkowych, zwanà dalej listà, prowadzonà przez ministra w aêciwego do spraw zdrowia, je eli: 1) sà jednostkami, których dzia alnoêç odpowiada profilowi prowadzonej specjalizacji; 2) zapewniajà kadr i baz dydaktycznà do realizacji programu sta u kierunkowego dostosowanà do liczby osób odbywajàcych specjalizacj, a w szczególnoêci: a) zapewniajà pe nienie obowiàzków opiekuna sta u kierunkowego przez osob posiadajàcà tytu specjalisty w danej dziedzinie, a w odniesieniu do nowych specjalnoêci oraz zdrowia publicznego przez osob, która posiada stopieƒ

3 Dziennik Ustaw Nr Poz naukowy doktora i prowadzi dzia alnoêç naukowà i badawczà w zakresie tej specjalnoêci, b) zapewniajà specjalistycznà aparatur i sprz t niezb dny do realizacji programu specjalizacji, c) udzielajà Êwiadczeƒ w zakresie i w liczbie okre- Êlonych programem specjalizacji. 2. Wniosek o wpis na list, zawierajàcy informacje, o których mowa w ust. 1, jest sk adany do dzia ajàcej na podstawie odr bnych przepisów jednostki organizacyjnej podleg ej wojewodzie wojewódzkiego centrum zdrowia publicznego, zwanego dalej oêrodkiem wojewódzkim, w aêciwego ze wzgl du na siedzib podmiotu ubiegajàcego si o wpis na list. 3. Wzór wniosku, o którym mowa w ust. 2, opracowuje Centrum i podaje do publicznej wiadomoêci na swojej stronie internetowej. 4. OÊrodek wojewódzki, po sprawdzeniu formalnym wniosku, o którym mowa w ust. 2, oraz po uzyskaniu opinii konsultanta wojewódzkiego w zakresie mo liwoêci prowadzenia sta u kierunkowego przez podmiot ubiegajàcy si o wpis na list, przesy a dokumenty do Centrum. 5. Centrum przekazuje wniosek zespo owi ekspertów, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o diagnostyce laboratoryjnej, zwanej dalej ustawà, w celu wydania opinii o spe nieniu przez podmiot warunków niezb dnych do realizacji sta u kierunkowego. 6. W sk ad zespo u ekspertów, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy, minister w aêciwy do spraw zdrowia powo uje osoby posiadajàce tytu specjalisty w dziedzinie w aêciwej dla danej specjalizacji, a w przypadku nowych specjalnoêci osoby posiadajàce co najmniej stopieƒ naukowy doktora w dziedzinie w aêciwej dla danej specjalizacji, a w szczególnoêci: 1) konsultanta krajowego w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je eli w danej dziedzinie nie ma powo anego konsultanta krajowego, albo osob wskazanà przez konsultanta krajowego; 2) przedstawiciela Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych; 3) przedstawiciela w aêciwego dla danej specjalnoêci towarzystwa naukowego Minister w aêciwy do spraw zdrowia na podstawie przedstawionej przez Dyrektora Centrum opinii zespo u ekspertów, o którym mowa w art. 30b ust. 2 ustawy, dokonuje wpisu podmiotu na list. 2. Podmioty prowadzàce sta kierunkowy podlegajà ocenie zespo u ekspertów, co najmniej raz na 5 lat oraz ka dorazowo na wniosek konsultanta wojewódzkiego w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je eli w danej dziedzinie nie ma powo anego konsultanta wojewódzkiego. 3. W razie niespe niania przez podmiot prowadzàcy sta kierunkowy warunków okreêlonych w 5 ust. 1, zespó ekspertów wyst puje do ministra w aêciwego do spraw zdrowia za poêrednictwem Dyrektora Centrum o skreêlenie tego podmiotu z listy. 4. Minister w aêciwy do spraw zdrowia skreêla z listy podmiot uprawniony do prowadzenia sta u na wniosek kierownika tego podmiotu. 5. Minister w aêciwy do spraw zdrowia podaje do wiadomoêci publicznej list podmiotów uprawnionych do prowadzenia sta y kierunkowych w formie informacji na stronie internetowej urz du obs ugujàcego ministra w aêciwego do spraw zdrowia oraz Centrum. Lista ta jest aktualizowana co najmniej dwa razy w roku wed ug stanu na dzieƒ 1 kwietnia i 1 paêdziernika Diagnosta laboratoryjny uprawniony do podj cia specjalizacji mo e jà odbywaç na podstawie: 1) umowy o prac zawartej na czas nieokreêlony lub okreêlony okresem trwania specjalizacji z podmiotem, spe niajàcym warunki do realizacji podstawowego sta u specjalizacyjnego i p atnego urlopu szkoleniowego udzielonego na podstawie odr bnych przepisów lub urlopu bezp atnego udzielonego na czas realizacji kursów i sta y kierunkowych w oparciu o zasady okreêlone w umowie, o której mowa w ust. 2, albo 2) umowy o prac zawartej na czas nieokreêlony lub okreêlony okresem trwania specjalizacji z innym podmiotem ni okreêlony w pkt 1 i p atnego urlopu szkoleniowego udzielonego na podstawie odr bnych przepisów na czas realizacji podstawowego sta u specjalizacyjnego, kursów i sta y kierunkowych w oparciu o zasady okreêlone w umowie, o której mowa w ust. 2, albo 3) umowy cywilnoprawnej zawartej na czas trwania specjalizacji z podmiotem, o którym mowa w pkt 1, albo 4) poszerzenia zaj ç programowych dziennych studiów doktoranckich o program specjalizacji zgodny z kierunkiem tych studiów. 2. Diagnosta laboratoryjny, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, zawiera z pracodawcà umow cywilnoprawnà okreêlajàcà wzajemne prawa i obowiàzki stron wynikajàce z realizowania programu specjalizacji. 3. Diagnosta laboratoryjny odbywa specjalizacj przez ca y czas jej trwania w pe nym wymiarze czasu pracy diagnosty laboratoryjnego zatrudnionego w zak adzie opieki zdrowotnej. 4. Je eli diagnosta laboratoryjny pracuje w krótszym wymiarze czasu pracy, czas trwania specjalizacji ulega proporcjonalnemu wyd u eniu DiagnoÊcie laboratoryjnemu odbywajàcemu specjalizacj na podstawie umowy o prac pracodawca mo e: 1) udzieliç urlopu bezp atnego na czas odbywania specjalizacji albo

4 Dziennik Ustaw Nr Poz ) udzieliç urlopu szkoleniowego, w wymiarze niezb dnym do zrealizowania programu specjalizacji lub cz Êci programu; 3) udzieliç po yczki bezzwrotnej na pokrycie kosztów przejazdu, zakwaterowania i wy ywienia na zasadach obowiàzujàcych przy podró ach s u bowych na obszarze kraju, o ile specjalizacja albo jej cz Êç odbywa si w innej miejscowoêci ni miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika; 4) udzieliç po yczki bezzwrotnej na pokrycie op aty za specjalizacj. 2. Pracownik, który otrzyma od zak adu pracy Êwiadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, obowiàzany jest do zwrotu po yczki, je eli w trakcie specjalizacji lub po jej ukoƒczeniu, w terminie okreêlonym w umowie, nie d u szym ni 3 lata: 1) rozwià e stosunek pracy za wypowiedzeniem, 2) pracodawca rozwià e z nim stosunek pracy bez wypowiedzenia z jego winy, 3) stosunek pracy wygaênie z tytu u porzucenia pracy chyba e zak ad pracy odstàpi od àdania zwrotu po yczki w cz Êci lub w ca oêci. 3. Zwrot po yczki nast puje w wysokoêci proporcjonalnej do czasu pracy po ukoƒczeniu specjalizacji lub do czasu trwania specjalizacji Szko y wy sze, które spe niajà warunki okreêlone w art. 30b ustawy, zwane dalej jednostkami kszta càcymi, przesy ajà ministrowi w aêciwemu do spraw zdrowia informacj potwierdzajàcà spe nienie tych warunków, planowane terminy post powaƒ kwalifikacyjnych w danym roku oraz liczb osób, które mogà przystàpiç do post powania kwalifikacyjnego w danym roku. 2. Rektor szko y wy szej prowadzàcej specjalizacj ustala wysokoêç op aty za specjalizacj na podstawie przewidywanych kosztów zwiàzanych z: 1) wynagrodzeniem kadry dydaktycznej; 2) zapewnieniem bazy dydaktycznej zgodnej ze standardami okreêlonymi w programie specjalizacji, a w szczególnoêci zakupem niezb dnych do realizacji programu kursu pomocy dydaktycznych; 3) obs ugà administracyjnà. 3. Maksymalna op ata za jednà godzin kursu nie mo e przekroczyç 1 % przeci tnego miesi cznego wynagrodzenia w sektorze przedsi biorstw bez wyp aty nagród z zysku za ubieg y rok, og aszanego, w drodze obwieszczenia, przez Prezesa G ównego Urz du Statystycznego w Dzienniku Urz dowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski Diagnosta laboratoryjny ubiegajàcy si o rozpocz cie specjalizacji sk ada wniosek o rozpocz cie specjalizacji do jednostki kszta càcej, która przeprowadza post powanie kwalifikacyjne. 2. Wzór wniosku o rozpocz cie specjalizacji okre- Êla za àcznik nr 3 do rozporzàdzenia. 3. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, do àcza si : 1) odpis dyplomu szko y wy szej; 2) kserokopi dokumentu Prawo wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego ; 3) dokument potwierdzajàcy wymagany sta pracy w zawodzie diagnosty laboratoryjnego. 4. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, sk ada si w terminie do dnia 15 grudnia albo do dnia 15 czerwca ka dego roku Post powanie kwalifikacyjne przeprowadza jednostka kszta càca, uwzgl dniajàc przeprowadzenie odr bnego post powania kwalifikacyjnego dla diagnostów laboratoryjnych posiadajàcych odpowiednià specjalizacj I stopnia uzyskanà na podstawie dotychczasowych przepisów. 2. Liczb osób, które mogà rozpoczàç specjalizacj w danej jednostce kszta càcej, jednostka ta og asza na 30 dni przed terminem sk adania wniosku, o którym mowa w 11, na swojej stronie internetowej. 3. Post powanie kwalifikacyjne obejmuje: 1) ocen formalnà wniosku o rozpocz cie specjalizacji; 2) ocen wiedzy zawodowej i udokumentowanych osiàgni ç zawodowych diagnosty laboratoryjnego w przypadku, gdy liczba wnioskujàcych przekroczy liczb miejsc specjalizacyjnych w danej jednostce kszta càcej. 4. Ocen wiedzy zawodowej i udokumentowanych osiàgni ç zawodowych diagnosty laboratoryjnego wyra a si w punktach wed ug nast pujàcej punktacji: 1) tytu specjalisty w pokrewnej dziedzinie 10 pkt; 2) specjalizacja I stopnia w pokrewnej dziedzinie 9 pkt; 3) doêwiadczenie zawodowe w dziedzinie w aêciwej dla danej specjalizacji 1 pkt za ka dy rok; 4) opublikowanie artyku u naukowego lub przygotowanie i wyg oszenie referatu na zjazd, kongres, konferencj lub sympozjum od 4 do 8 pkt za ka dy artyku lub wystàpienie, nie wi cej jednak ni 40 pkt; 5) rozmowa kwalifikacyjna sk adajàca si z trzech pytaƒ z podstaw diagnostyki laboratoryjnej do 10 pkt za ka de pytanie. 5. Wynik post powania kwalifikacyjnego stanowi sum liczby punktów uzyskanych za ocen wiedzy i osiàgni ç zawodowych. 6. W przypadku gdy liczba diagnostów laboratoryjnych wnioskujàcych o przystàpienie do specjalizacji przekroczy liczb wolnych miejsc specjalizacyjnych

5 Dziennik Ustaw Nr Poz w danej jednostce kszta càcej, do specjalizacji kwalifikuje si osoby, które uzyska y najwi kszà liczb punktów. 7. W przypadku uzyskania przez dwóch lub wi cej diagnostów laboratoryjnych jednakowej liczby punktów kwalifikujàcych ich do ostatniego w kolejnoêci miejsca, post powanie kwalifikacyjne obejmuje dodatkowà rozmow kwalifikacyjnà. 8. Post powanie kwalifikacyjne przeprowadza si w terminie nie d u szym ni 30 dni od dnia okreêlonego jako ostateczny termin sk adania wniosku o rozpocz cie specjalizacji. 9. W celu przeprowadzenia post powania kwalifikacyjnego rektor szko y wy szej b dàcej jednostkà kszta càcà powo uje komisj kwalifikacyjnà, w sk ad której wchodzà: 1) wskazany przez rektora szko y wy szej pracownik odpowiedzialny za ustalenie szczegó owych warunków i przebiegu specjalizacji w sposób zapewniajàcy realizacj programu specjalizacji, zwany dalej pe nomocnikiem ; 2) przedstawiciel rektora szko y wy szej posiadajàcy tytu specjalisty w danej dziedzinie, a w przypadku nowych specjalnoêci osoba posiadajàca co najmniej stopieƒ naukowy doktora w dziedzinie w a- Êciwej dla danej specjalizacji; 3) przedstawiciel w aêciwego ze wzgl du na siedzib jednostki kszta càcej oêrodka wojewódzkiego; 4) przedstawiciel Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych posiadajàcy tytu specjalisty w danej dziedzinie, a w przypadku nowych specjalnoêci osoba posiadajàca co najmniej stopieƒ naukowy doktora w dziedzinie w aêciwej dla danej specjalizacji; 5) konsultant wojewódzki w dziedzinie w aêciwej dla danej specjalizacji albo w dziedzinie pokrewnej, je- eli w danej dziedzinie nie ma powo anego konsultanta, w aêciwy ze wzgl du na siedzib jednostki kszta càcej. 10. Przewodniczàcym komisji kwalifikacyjnej jest pe nomocnik. 11. Na podstawie przeprowadzonego post powania kwalifikacyjnego oraz uwzgl dniajàc liczb miejsc szkoleniowych, komisja kwalifikacyjna sporzàdza list diagnostów laboratoryjnych zakwalifikowanych do odbywania okreêlonej specjalizacji i po wprowadzeniu kodu w miejsce danych osobowych udost pnia jà w siedzibie jednostki kszta càcej i oêrodka wojewódzkiego w aêciwego ze wzgl du na siedzib tej jednostki Zakwalifikowanie diagnosty laboratoryjnego do odbywania okreêlonej specjalizacji stanowi podstaw do jej rozpocz cia. 2. Jednostka kszta càca ma obowiàzek umo liwiç diagnoêcie laboratoryjnemu rozpocz cie specjalizacji w terminie nie d u szym ni 4 miesiàce od zakoƒczenia post powania kwalifikacyjnego. 3. Jednostka kszta càca zawiera z diagnostà laboratoryjnym zakwalifikowanym do rozpocz cia specjalizacji umow o szkolenie okreêlajàcà wzajemne prawa i obowiàzki wynikajàce z realizacji programu specjalizacji, w tym sposób i tryb uiszczania op aty za specjalizacj. 4. Osobie zakwalifikowanej do rozpocz cia specjalizacji oêrodek wojewódzki, w aêciwy ze wzgl du na siedzib jednostki kszta càcej, wydaje kart specjalizacji wed ug wzoru stanowiàcego za àcznik nr 4 do rozporzàdzenia. 5. Karta specjalizacji z wymaganymi wpisami stanowi dowód odbycia specjalizacji i stanowi podstaw przystàpienia do egzaminu paƒstwowego. 14. Po zakoƒczeniu post powania kwalifikacyjnego jednostka kszta càca przesy a w aêciwemu oêrodkowi wojewódzkiemu dokumenty, o których mowa w 11, oraz informacje dotyczàce miejsca odbywania podstawowego sta u specjalizacyjnego, a tak e imi i nazwisko kierownika specjalizacji OÊrodek wojewódzki prowadzi rejestr osób odbywajàcych specjalizacj na obszarze danego województwa, zwany dalej rejestrem. 2. Rejestr prowadzony jest w systemie ewidencyjno-informatycznym, wed ug ni ej okreêlonego uk adu danych: 1) numer wpisu do rejestru sk adajàcy si z ciàgu kolejnych znaków: a) dwucyfrowego symbolu województwa, b dàcego pierwszym cz onem identyfikatora jednostek podzia u terytorialnego okreêlonego rozporzàdzeniem Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie szczegó owych zasad prowadzenia, stosowania i udost pniania krajowego rejestru urz dowego podzia u terytorialnego kraju oraz zwiàzanych z tym obowiàzków organów administracji rzàdowej i jednostek samorzàdu terytorialnego (Dz. U. Nr 157, poz. 1031, z póên. zm. 3) ), b) trzycyfrowego kodu specjalizacji, zgodnie z wykazem kodów specjalizacji w okreêlonych specjalnoêciach, stanowiàcego za àcznik nr 5 do rozporzàdzenia, c) numeru PESEL osoby rozpoczynajàcej specjalizacj, a w przypadku cudzoziemca numeru paszportu lub innego dokumentu potwierdzajàcego to samoêç; 2) imi i nazwisko osoby rozpoczynajàcej specjalizacj ; 3) adres osoby rozpoczynajàcej specjalizacj wskazany do korespondencji; 4) obywatelstwo; 3) Zmiany wymienionego rozporzàdzenia zosta y og oszone w Dz. U. z 2000 r. Nr 13, poz. 161, z 2001 r. Nr 12, poz. 100 i Nr 157, poz. 1840, z 2002 r. Nr 177, poz oraz z 2003 r. Nr 208, poz

6 Dziennik Ustaw Nr Poz ) posiadane kwalifikacje zawodowe; 6) numer prawa wykonywania zawodu; 7) nazwa specjalnoêci, w której odbywana jest specjalizacja; 8) nazwa i adres jednostki kszta càcej, w której odbywana jest specjalizacja; 9) nazwa i adres podmiotu, w którym odbywany jest podstawowy sta specjalizacyjny; 10) imi i nazwisko kierownika specjalizacji; 11) data post powania kwalifikacyjnego; 12) data rozpocz cia i zakoƒczenia specjalizacji; 13) data skreêlenia z rejestru; 14) data przed u enia lub skrócenia specjalizacji i okres, o jaki specjalizacja zosta a przed u ona lub skrócona; 15) data wydania karty specjalizacji i numer karty specjalizacji; 16) numer i data otrzymania dyplomu potwierdzajàcego uzyskanie tytu u specjalisty. 3. Osoba, o której mowa w ust. 1, obowiàzana jest bezzw ocznie informowaç oêrodek wojewódzki o wszystkich zmianach danych obj tych rejestrem Czas trwania specjalizacji mo e byç przed u ony na uzasadniony wniosek osoby odbywajàcej specjalizacj, o okres nie d u szy ni 24 miesiàce. 2. Czas trwania specjalizacji mo e byç skrócony o okres nie d u szy ni 1/3 czasu jej trwania, je eli kierownik specjalizacji wystàpi z wnioskiem do konsultanta krajowego w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je eli w danej dziedzinie nie ma powo anego konsultanta krajowego, o uznanie diagnoêcie laboratoryjnemu odbytych przez niego w kraju lub za granicà kursów szkoleniowych lub sta y kierunkowych za równowa ne ze zrealizowaniem elementów okreêlonych w programie specjalizacji, je eli okres od dnia ich ukoƒczenia nie jest d u szy ni 5 lat, oraz o skrócenie czasu trwania specjalizacji. 3. Czas trwania specjalizacji przed u a pe nomocnik po uzyskaniu zgody kierownika specjalizacji i konsultanta wojewódzkiego w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je eli w danej dziedzinie nie ma powo anego konsultanta, w aêciwego ze wzgl du na miejsce odbywania sta u specjalizacyjnego. 4. Czas trwania specjalizacji skraca pe nomocnik po uzyskaniu zaêwiadczenia od konsultanta krajowego w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je- eli w danej dziedzinie nie ma powo anego konsultanta krajowego, potwierdzajàcego uznanie dotychczasowego dorobku zawodowego diagnosty laboratoryjnego za równowa ny ze zrealizowaniem wybranych elementów programu specjalizacji. 5. Pe nomocnik obowiàzany jest zawiadomiç oêrodek wojewódzki o przed u eniu lub skróceniu czasu trwania specjalizacji Specjalizacja odbywa si pod nadzorem kierownika specjalizacji, który jest odpowiedzialny za ustalenie przebiegu podstawowego sta u specjalizacyjnego i sta y kierunkowych w sposób zapewniajàcy realizacj programu specjalizacji. 2. Kierownikiem specjalizacji mo e byç osoba, która posiada tytu specjalisty w dziedzinie b dàcej przedmiotem specjalizacji Kierownika specjalizacji wybiera, za jego zgodà, diagnosta laboratoryjny spoêród osób wskazanych na liêcie sporzàdzonej przez pe nomocnika. 2. Lista kandydatów na kierowników danej specjalizacji og aszana jest na stronie internetowej jednostki kszta càcej. 3. Pe nomocnik sporzàdza list, o której mowa w ust. 2, w porozumieniu z: 1) Krajowà Radà Diagnostów Laboratoryjnych oraz 2) konsultantem wojewódzkim w danej dziedzinie w aêciwym ze wzgl du na miejsce odbywania podstawowego sta u specjalizacyjnego albo 3) konsultantem wojewódzkim w dziedzinie pokrewnej w aêciwym ze wzgl du na miejsce odbywania sta u specjalizacyjnego, je eli w danej dziedzinie nie zosta powo any konsultant wojewódzki, albo 4) konsultantem krajowym w danej dziedzinie lub je- eli w danej dziedzinie nie zosta powo any konsultant krajowy z konsultantem krajowym w dziedzinie pokrewnej. 4. Z wybranà przez diagnost laboratoryjnego z listy kandydatów na kierowników danej specjalizacji osobà jednostka kszta càca zawiera umow na realizacj obowiàzków, o których mowa w Odwo anie kierownika specjalizacji mo e nastàpiç w przypadku niewype niania przez kierownika specjalizacji obowiàzków, o których mowa w W przypadku odwo ania kierownika specjalizacji jednostka kszta càca ma obowiàzek wskazaç diagnoêcie laboratoryjnemu innego kierownika specjalizacji Do obowiàzków kierownika specjalizacji nale y w szczególnoêci: 1) wspó udzia w ustaleniu szczegó owych warunków odbywania specjalizacji w celu umo liwienia jej uczestnikom nabycia wiadomoêci i umiej tnoêci okreêlonych programem specjalizacji; 2) wspó udzia w ustaleniu szczegó owego planu odbywania specjalizacji i zg aszanie do oêrodka wojewódzkiego w aêciwego dla danej jednostki kszta càcej terminu rozpocz cia specjalizacji przez diagnost laboratoryjnego; 3) nadzór nad realizacjà planu odbywania specjalizacji, a w szczególnoêci nadzór nad odbywaniem podstawowego sta u specjalizacyjnego i sta y kierunkowych;

7 Dziennik Ustaw Nr Poz ) wskazanie niezb dnego piêmiennictwa i innych êróde u atwiajàcych samokszta cenie; 5) prowadzenie bie àcej oceny pracy diagnostów laboratoryjnych zgodnie z programem specjalizacji; 6) wystawienie opinii dotyczàcej przebiegu specjalizacji i uzyskanych przez specjalizujàcego si umiej tnoêci zawodowych; 7) potwierdzanie w karcie specjalizacji odbycia szkolenia zgodnie z programem specjalizacji; 8) wnioskowanie do pe nomocnika o przerwanie odbywania specjalizacji przez osob, która nie realizuje lub nie mo e realizowaç programu specjalizacji; 9) zaliczanie osobie specjalizujàcej si przebiegu specjalizacji i wnioskowanie o dopuszczenie do egzaminu paƒstwowego. 2. Kierownik specjalizacji mo e jednoczeênie sprawowaç nadzór nad przebiegiem specjalizacji nie wi cej ni trzech osób. 3. Je eli w danej dziedzinie majàcej zastosowanie w ochronie zdrowia nie ma wystarczajàcej liczby osób posiadajàcych tytu specjalisty, konsultant krajowy w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je eli w danej dziedzinie nie ma powo anego konsultanta krajowego, mo e wyraziç zgod na sprawowanie przez kierownika specjalizacji nadzoru nad przebiegiem specjalizacji pi ciu osób Diagnosta laboratoryjny rozpoczyna specjalizacj w terminie okreêlonym przez kierownika specjalizacji w karcie specjalizacji. 2. Przesuni cia terminu rozpocz cia specjalizacji dokonuje na uzasadniony wniosek diagnosty laboratoryjnego kierownik specjalizacji w uzgodnieniu z pe nomocnikiem. 3. Jednostka kszta càca obowiàzana jest powiadomiç oêrodek wojewódzki o przesuni ciu terminu rozpocz cia specjalizacji przez diagnost laboratoryjnego Je eli jednostka kszta càca utraci uprawnienia do prowadzenia specjalizacji, oêrodek wojewódzki wskazuje w porozumieniu z kierownikiem specjalizacji i kierownikiem innej jednostki kszta càcej miejsce i termin kontynuowania specjalizacji. 2. Je eli jednostka prowadzàca sta kierunkowy utraci uprawnienia do prowadzenia sta u kierunkowego, pe nomocnik wskazuje w porozumieniu z kierownikiem specjalizacji innà jednostk wpisanà na list, w której mo e byç kontynuowany sta kierunkowy. 3. Osoba odbywajàca specjalizacj, w szczególnie uzasadnionym przypadku uniemo liwiajàcym kontynuowanie specjalizacji w jednostce kszta càcej, w której rozpocz a specjalizacj, mo e realizowaç specjalizacj w innej jednostce kszta càcej, w ramach posiadanych przez nià wolnych miejsc szkoleniowych. 4. Pe nomocnik jednostki kszta càcej, w której diagnosta laboratoryjny kontynuuje specjalizacj, jest obowiàzany zawiadomiç oêrodek wojewódzki o zmianie jednostki kszta càcej Diagnosta laboratoryjny nie mo e realizowaç lub kontynuowaç specjalizacji w przypadku: 1) utraty prawa wykonywania zawodu; 2) niepodj cia przez diagnost laboratoryjnego specjalizacji w okresie 3 miesi cy od dnia wskazanego jako termin rozpocz cia specjalizacji w karcie specjalizacji; 3) przerwania specjalizacji dokonanej przez pe nomocnika na wniosek kierownika specjalizacji, w przypadku gdy diagnosta laboratoryjny nie uczestniczy w kursach lub nie odbywa sta y kierunkowych albo podstawowego sta u; 4) up ywu okresu, w którym diagnosta laboratoryjny by zobowiàzany ukoƒczyç specjalizacj. 2. Dyrektor oêrodka wojewódzkiego skreêla diagnost laboratoryjnego z rejestru w przypadkach, o których mowa w ust. 1, po otrzymaniu powiadomienia o zaistnieniu tych okolicznoêci od pe nomocnika. 3. O skreêleniu z rejestru diagnosty laboratoryjnego odbywajàcego specjalizacj oêrodek wojewódzki niezw ocznie powiadamia tego diagnost laboratoryjnego za poêrednictwem pe nomocnika. 4. Powiadomienie powinno zawieraç pouczenie o mo liwoêci wniesienia wniosku, o którym mowa w ust Diagnosta laboratoryjny, który zosta skreêlony z rejestru z powodów, o których mowa w ust. 1 pkt 2 4, mo e wystàpiç w terminie 14 dni od uzyskania informacji o skreêleniu z rejestru do ministra w a- Êciwego do spraw zdrowia z uzasadnionym wnioskiem o przywrócenie mo liwoêci kontynuowania specjalizacji. 6. Minister w aêciwy do spraw zdrowia uwzgl dnia wniosek, o którym mowa w ust. 5, po uzyskaniu pozytywnej opinii konsultanta krajowego w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je eli w danej dziedzinie nie ma powo anego konsultanta krajowego. 7. Na podstawie decyzji ministra w aêciwego do spraw zdrowia o przywróceniu mo liwoêci kontynuowania specjalizacji dyrektor oêrodka wojewódzkiego dokonuje zmiany w rejestrze Specjalizacja koƒczy si z o eniem egzaminu paƒstwowego. 2. Do egzaminu paƒstwowego mo e byç dopuszczona osoba, która zrealizowa a i zaliczy a program specjalizacji, i z o y a do oêrodka wojewódzkiego:

8 Dziennik Ustaw Nr Poz ) wniosek o dopuszczenie do egzaminu paƒstwowego; 2) kart specjalizacji; 3) dokument potwierdzajàcy wniesienie na konto Centrum Egzaminów Medycznych, zwanego dalej CEM, op aty za egzamin paƒstwowy. 3. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, sk ada si w terminie do dnia 15 lipca ka dego roku dla sesji jesiennej lub do dnia 15 stycznia ka dego roku dla sesji wiosennej, w terminie nie d u szym ni 12 miesi cy od zaliczenia specjalizacji przez kierownika specjalizacji. 4. OÊrodek wojewódzki po stwierdzeniu, e dokumenty, o których mowa w ust. 2, spe niajà warunki formalne, przekazuje je, w ciàgu 14 dni od daty wp yni cia do oêrodka wojewódzkiego, do CEM. 5. Po zakoƒczeniu post powania egzaminacyjnego CEM zwraca dokumenty, o których mowa w ust. 2, do oêrodka wojewódzkiego. 6. CEM powiadamia osob dopuszczonà do egzaminu o miejscu i terminie sk adania egzaminu paƒstwowego, nie póêniej ni 30 dni przed datà jego rozpocz cia Egzamin paƒstwowy dla ka dej specjalno- Êci organizuje CEM. 2. Dyrektor CEM ustala wysokoêç op aty za egzamin paƒstwowy, uwzgl dniajàc w szczególnoêci wydatki zwiàzane z przeprowadzeniem egzaminu praktycznego i obs ugà administracyjnà egzaminu paƒstwowego. 3. WysokoÊç op aty za egzamin Dyrektor CEM podaje do publicznej wiadomoêci na stronie internetowej CEM Egzamin jest przeprowadzany przez Paƒstwowà Komisj Egzaminacyjnà, zwanà dalej Komisjà. 2. Przewodniczàcego Komisji i jej cz onków powo- uje i odwo uje Dyrektor CEM. 3. Przewodniczàcy Komisji i jej cz onkowie powinni posiadaç tytu specjalisty w odpowiednich dziedzinach. 4. Dyrektor CEM powo uje na przewodniczàcego Komisji konsultanta krajowego w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je eli w danej dziedzinie nie ma powo anego konsultanta krajowego. Je eli konsultant krajowy nie mo e uczestniczyç w egzaminie, deleguje na swoje miejsce w aêciwego dla danej specjalizacji konsultanta wojewódzkiego. 5. Dyrektor CEM powo uje cz onków Komisji spo- Êród kandydatów spe niajàcych wymagania okreêlone w ust. 3, wskazanych przez: 1) Krajowà Rad Diagnostów Laboratoryjnych; 2) towarzystwa naukowe w aêciwe dla danej specjalnoêci; 3) konsultanta krajowego w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je eli w danej dziedzinie nie ma powo anego konsultanta. 6. W zale noêci od liczby diagnostów laboratoryjnych przyst pujàcych do egzaminu paƒstwowego egzamin ten przeprowadza Komisja albo wydzielone z jej sk adu co najmniej 3-osobowe zespo y egzaminacyjne. 7. Do zespo ów egzaminacyjnych stosuje si odpowiednio ust. 2 3 i W sk ad Komisji nie mo e byç powo ana osoba pozostajàca wobec osoby sk adajàcej egzamin w takim stosunku prawnym lub faktycznym, e mo e to budziç uzasadnione wàtpliwoêci co do jej bezstronno- Êci. 9. W czasie sk adania egzaminu praktycznego lub egzaminu ustnego mo e byç obecny kierownik specjalizacji w charakterze obserwatora Egzamin paƒstwowy przeprowadzany jest 2 razy w roku w sesji wiosennej od dnia 15 kwietnia do dnia 31 maja i w sesji jesiennej od dnia 2 listopada do dnia 15 grudnia. 2. Egzamin paƒstwowy koƒczàcy specjalizacj dla ka dej dziedziny sk ada si z trzech cz Êci: egzaminu testowego, egzaminu praktycznego i egzaminu ustnego. 3. Testy sà przygotowywane, przechowywane i przekazywane w warunkach uniemo liwiajàcych ich nieuprawnione ujawnienie. 4. Opracowanie pytaƒ testowych i zadaƒ egzaminacyjnych oraz przeprowadzenie egzaminu finansowane jest przez CEM. 27. Dyrektor CEM: 1) ustala liczb cz onków Komisji; 2) sprawuje nadzór nad opracowaniem pytaƒ testowych i zadaƒ egzaminacyjnych w warunkach uniemo liwiajàcych ich nieuprawnione ujawnienie; 3) przedstawia ministrowi w aêciwemu do spraw zdrowia do zatwierdzenia regulamin pracy Komisji; 4) podejmuje decyzj o dopuszczeniu osoby, która spe nia wymogi okreêlone w 23 ust. 2, do egzaminu paƒstwowego; 5) ustala w porozumieniu z Przewodniczàcym Komisji i jednostkami kszta càcymi miejsca i terminy egzaminu praktycznego i ustnego.

9 Dziennik Ustaw Nr Poz Do zadaƒ Komisji nale y: 1) przeprowadzenie egzaminu testowego, praktycznego i ustnego zgodnie z regulaminem dzia ania Komisji; 2) przekazanie do CEM ocen z egzaminu praktycznego i egzaminu ustnego oraz kart testowych z zachowaniem procedur uniemo liwiajàcych ich ujawnienie Egzamin testowy przeprowadzany jest przed egzaminem praktycznym i jego pozytywny wynik stanowi warunek dopuszczenia do egzaminu praktycznego. Pozytywny wynik egzaminu praktycznego stanowi warunek dopuszczenia do egzaminu ustnego. 2. Egzamin testowy dla danej specjalnoêci odbywa si jednoczeênie w ca ym kraju, w terminie ustalonym przez Dyrektora CEM. 3. Zadania egzaminacyjne dla egzaminu praktycznego oraz egzaminu ustnego opracowuje i ustala CEM w porozumieniu z w aêciwym konsultantem krajowym odr bnie dla ka dego programu specjalizacji oraz na ka dà sesj egzaminacyjnà Diagnosta laboratoryjny mo e przyst powaç do egzaminu paƒstwowego koƒczàcego danà specjalizacj najwy ej trzy razy. Trzeci termin przystàpienia do egzaminu paƒstwowego musi byç wyznaczony nie póêniej ni 24 miesiàce od daty zaliczenia specjalizacji przez kierownika specjalizacji. Trzeci termin jest terminem ostatecznym. 2. W razie dwukrotnego negatywnego wyniku egzaminu paƒstwowego, a tak e w razie dwukrotnego nieprzystàpienia do egzaminu paƒstwowego, w ca o- Êci lub w jego cz Êci, z powodu wa nych przyczyn losowych, osoba ubiegajàca si o przystàpienie do egzaminu paƒstwowego musi wystàpiç do Dyrektora CEM z wnioskiem o dopuszczenie do egzaminu w nast pnej sesji. 3. Dyrektor CEM przed wyra eniem zgody na dopuszczenie do egzaminu w trzecim terminie zasi ga opinii Komisji. 4. Komisja rozpatrujàca wniosek diagnosty laboratoryjnego o dopuszczenie do trzeciego terminu egzaminu paƒstwowego obraduje, z wyjàtkiem przewodniczàcego Komisji, w innym sk adzie osobowym ni w czasie egzaminu paƒstwowego zdawanego przez diagnost laboratoryjnego w pierwszym i drugim terminie. 5. DiagnoÊcie laboratoryjnemu, który uzyska informacj o odmowie dopuszczenia do egzaminu paƒstwowego, przys uguje odwo anie do ministra w aêciwego do spraw zdrowia w terminie 14 dni od dnia dor czenia tej informacji. 6. Minister w aêciwy do spraw zdrowia po rozpatrzeniu odwo ania mo e wydaç zgod na dopuszczenie do egzaminu lub podtrzymaç odmow dopuszczenia do egzaminu paƒstwowego. Decyzja ministra w a- Êciwego do spraw zdrowia jest ostateczna Potwierdzeniem z o enia egzaminu paƒstwowego z wynikiem pozytywnym jest wydane przez CEM zaêwiadczenie, które stanowi podstaw do otrzymania dyplomu uzyskania tytu u specjalisty. 2. Wzór zaêwiadczenia, o którym mowa w ust. 1, stanowi za àcznik nr 6 do rozporzàdzenia. 3. CEM przesy a jednostce kszta càcej, w której diagnosta laboratoryjny realizowa program specjalizacji, dokumenty, o których mowa w 23 ust. 2, oraz zaêwiadczenie, o którym mowa w ust Rektor szko y wy szej b dàcej jednostkà kszta càcà, w której diagnosta laboratoryjny ukoƒczy specjalizacj, po otrzymaniu zaêwiadczenia, o którym mowa w ust. 1, wydaje diagnoêcie laboratoryjnemu dyplom potwierdzajàcy uzyskanie tytu u specjalisty i informuje o tym oêrodek wojewódzki, przekazujàc dokumentacj diagnosty laboratoryjnego. 5. Wzór dyplomu, o którym mowa w ust. 4, stanowi za àcznik nr 7 do rozporzàdzenia CEM prowadzi rejestr wydanych zaêwiadczeƒ, o których mowa w 31 ust. 1. Rejestr prowadzony jest w systemie ewidencyjno-informatycznym, wed ug okreêlonego przez CEM uk adu danych. 2. Rejestr zawiera nast pujàce dane: 1) numer zaêwiadczenia; 2) imi i nazwisko diagnosty laboratoryjnego; 3) obywatelstwo; 4) numer PESEL diagnosty laboratoryjnego lub w przypadku cudzoziemca numer paszportu lub innego dokumentu potwierdzajàcego to samoêç; 5) nazw i adres ukoƒczonej szko y wy szej; 6) dat wydania i numer dyplomu szko y wy szej; 7) numer prawa wykonywania zawodu; 8) imi i nazwisko kierownika specjalizacji; 9) nazw i adres jednostki kszta càcej, w której diagnosta laboratoryjny odby specjalizacj ; 10) nazw i adres jednostki, w której diagnosta laboratoryjny odby podstawowy sta specjalizacyjny; 11) dat wydania zaêwiadczenia o z o eniu egzaminu paƒstwowego; 12) uzyskany tytu specjalisty.

10 Dziennik Ustaw Nr Poz Dokumentacja dotyczàca egzaminu przechowywana jest przez CEM. 4. Dokumenty, o których mowa w 23 ust. 2, przechowywane sà przez w aêciwy oêrodek wojewódzki Osoba nieb dàca obywatelem polskim przyst puje do specjalizacji i odbywa jà na zasadach obowiàzujàcych obywateli polskich. 2. Osoba nieb dàca obywatelem polskim, przebywajàca na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej wy àcznie w celu odbycia kszta cenia podyplomowego lub uzyskania stopnia naukowego, mo e rozpoczàç specjalizacj na zasadach okreêlonych w przepisach o odbywaniu studiów i uczestniczeniu w badaniach naukowych i szkoleniach przez osoby nieb dàce obywatelami polskimi Minister w aêciwy do spraw zdrowia w ramach sprawowanego nadzoru nad realizacjà specjalizacji powo uje zespó ekspertów do przeprowadzania oceny spe niania przez jednostki kszta càce standardów kszta cenia w danej specjalizacji, a w szczególno- Êci do oceny: 1) realizacji programu specjalizacji; 2) bazy dydaktycznej jednostki kszta càcej, w tym wyposa enia niezb dnego do realizacji za o onych celów kszta cenia; 3) kwalifikacji kadry dydaktycznej do prowadzenia kursów, kwalifikacji kierowników specjalizacji i koordynatorów sta y kierunkowych; 4) regulaminu organizacyjnego specjalizacji, prowadzonej dokumentacji. 2. W sk ad zespo u ekspertów, o którym mowa w ust. 1, powo uje si osoby posiadajàce tytu specjalisty w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je- eli w danej dziedzinie nie ma jeszcze osób posiadajàcych tytu specjalisty. 3. Oceny, o której mowa w ust. 1, dokonuje si na podstawie wizytacji. 4. Wizytacj przeprowadza si w jednostce kszta càcej co najmniej raz na 5 lat. 5. Z wnioskiem o przeprowadzenie oceny, o której mowa w ust. 1, mo e wystàpiç do ministra w aêciwego do spraw zdrowia: 1) konsultant krajowy; 2) konsultant wojewódzki; 3) dyrektor oêrodka wojewódzkiego. 6. Wizytacja przeprowadzana jest na podstawie upowa nienia ministra w aêciwego do spraw zdrowia zawierajàcego w szczególnoêci zakres oceny oraz czas trwania wizytacji. 7. W ramach wizytacji cz onek zespo u, o którym mowa w ust. 1, mo e: 1) àdaç od jednostki kszta càcej udost pniania dokumentacji specjalizacji; 2) wizytowaç baz dydaktycznà; 3) przeprowadzaç hospitacj kursów. 8. Po zakoƒczeniu wizytacji sporzàdzany jest protokó zawierajàcy informacje dotyczàce: 1) przeprowadzonych czynnoêci zwiàzanych z przeprowadzeniem wizytacji; 2) dokonanej oceny spe niania standardów kszta cenia; 3) zaleceƒ powizytacyjnych, ze wskazaniem terminu ich realizacji. 9. Protokó przekazywany jest bezzw ocznie ministrowi w aêciwemu do spraw zdrowia. 10. Prace zespo u ekspertów, o którym mowa w ust. 1, finansowane sà z bud etu paƒstwa z cz Êci, której dysponentem jest minister w aêciwy do spraw zdrowia Je eli dotychczasowe przepisy nie przewidywa y uzyskiwania tytu u specjalisty w danej specjalnoêci lub w danej specjalnoêci nie ma wystarczajàcej liczby osób posiadajàcych tytu specjalisty, konsultant krajowy w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je eli w danej dziedzinie nie ma powo anego konsultanta, wskazuje osoby, którym mogà byç powierzone okreêlone w rozporzàdzeniu obowiàzki: 1) kierownika specjalizacji w tej specjalnoêci, 2) cz onka Komisji, oraz wydaje zaêwiadczenie potwierdzajàce powierzenie tych obowiàzków. 2. Osoby, o których mowa w ust. 1, muszà posiadaç doêwiadczenie zawodowe i dorobek naukowy odpowiadajàcy tej specjalnoêci Diagnosta laboratoryjny, który posiada specjalizacj I stopnia, zachowuje prawa wynikajàce z uzyskania tego tytu u. 2. Diagnosta laboratoryjny, który rozpoczà specjalizacj I stopnia przed dniem wejêcia w ycie rozporzàdzenia, odbywa specjalizacj i sk ada egzamin wed ug dotychczasowych zasad w terminie nie d u szym ni do dnia 31 grudnia 2009 r. 3. Diagnosta laboratoryjny, który posiada specjalizacj I stopnia, mo e uzyskaç tytu specjalisty po odbyciu specjalizacji zgodnie z programem uzupe niajàcym, o którym mowa w 3 ust. 3, i po zdaniu egzaminu paƒstwowego.

11 Dziennik Ustaw Nr Poz Diagnosta laboratoryjny, który posiada specjalizacj II stopnia, zachowuje prawo pos ugiwania si uzyskanym tytu em specjalisty w danej dziedzinie. 2. Diagnosta laboratoryjny, który rozpoczà specjalizacj II stopnia przed dniem wejêcia w ycie rozporzàdzenia, odbywa specjalizacj i sk ada egzamin wed ug dotychczasowych zasad w terminie nie d u szym ni do dnia 31 grudnia 2009 r Je eli dotychczasowe przepisy nie przewidywa y uzyskania specjalizacji II stopnia lub tytu u specjalisty w okreêlonej specjalnoêci, konsultant krajowy w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je eli w danej dziedzinie nie ma powo anego konsultanta, mo e wystàpiç do ministra w aêciwego do spraw zdrowia, za poêrednictwem Centrum, z wnioskiem o uznanie dotychczasowego doêwiadczenia zawodowego i dorobku naukowego diagnosty laboratoryjnego za równowa ny ze zrealizowaniem programu w aêciwej specjalizacji i dopuszczenie go do egzaminu paƒstwowego. 2. Dyrektor Centrum powo uje zespó ekspertów do opiniowania wniosków o uznanie dotychczasowego doêwiadczenia zawodowego i dorobku naukowego diagnosty laboratoryjnego za równowa ny ze zrealizowaniem programu w aêciwej specjalizacji i dopuszczenie diagnosty do egzaminu paƒstwowego. 3. W sk ad zespo u, o którym mowa w ust. 2, wchodzà osoby posiadajàce tytu specjalisty w danej dziedzinie, a je eli w danej dziedzinie nie ma osób posiadajàcych tytu specjalisty osoby legitymujàce si doêwiadczeniem zawodowym i dorobkiem naukowym w tej dziedzinie wskazane przez: 1) konsultanta krajowego w danej dziedzinie lub w dziedzinie pokrewnej, je eli w danej dziedzinie nie zosta powo any konsultant krajowy; 2) Krajowà Rad Diagnostów Laboratoryjnych; 3) towarzystwo naukowe w aêciwe dla danej dziedziny specjalizacji. 4. Organizacj i finansowanie prac zespo u zapewnia Centrum Minister w aêciwy do spraw zdrowia, na podstawie opinii zespo u, o którym mowa w 38 ust. 2, mo e uznaç dotychczasowe doêwiadczenie zawodowe i dorobek naukowy diagnosty laboratoryjnego za równowa ny ze zrealizowaniem programu w a- Êciwej specjalizacji i podjàç decyzj o dopuszczeniu go do egzaminu paƒstwowego. 2. Termin i miejsce egzaminu paƒstwowego, o którym mowa w ust. 1, okreêla w porozumieniu z przewodniczàcym Komisji Dyrektor CEM. 3. Dopuszczenie diagnosty laboratoryjnego do egzaminu w trybie, o którym mowa w ust. 1, mo e nastàpiç w terminie do dnia 31 grudnia 2007 r. 40. Do przeprowadzania egzaminu paƒstwowego, o którym mowa w 38 ust. 1, w zakresie nieuregulowanym w 38, stosuje si przepisy rozporzàdzenia. 41. Do dnia 31 grudnia 2006 r. diagnosta laboratoryjny mo e przedstawiaç zamiast dokumentu Prawo wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego zaêwiadczenie wydane przez Krajowà Rad Diagnostów Laboratoryjnych potwierdzajàce wpis na list diagnostów laboratoryjnych. 42. Rozporzàdzenie wchodzi w ycie po up ywie 14 dni od dnia og oszenia. 4) Minister Zdrowia: L. Sikorski 4) Zakres spraw uregulowanych w niniejszym rozporzàdzeniu by dotychczas uregulowany w zarzàdzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Spo ecznej z dnia 1 lutego 1983 r. w sprawie specjalizacji lekarzy, lekarzy dentystów, magistrów farmacji oraz innych pracowników z wy szym wykszta ceniem zatrudnionych w s u bie zdrowia i opiece spo ecznej (Dz. Urz. MZiOS Nr 3, poz. 19 i Nr 97, poz. 448), które utraci o moc z dniem 30 marca 2001 r. w zwiàzku z wejêciem w ycie ustawy z dnia 22 grudnia 2000 r. o zmianie niektórych upowa nieƒ ustawowych do wydawania aktów normatywnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 120, poz. 1268).

12 Dziennik Ustaw Nr Poz Za àczniki do rozporzàdzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 kwietnia 2004 r. (poz. 1319) Za àcznik nr 1 WYKAZ SPECJALNOÂCI, W KTÓRYCH DIAGNOSTA LABORATORYJNY POSIADAJÑCY ODPOWIEDNIÑ SPECJALIZACJ I STOPNIA MO E UZYSKAå TYTU SPECJALISTY W OKREÂLONEJ PODSTAWOWEJ DZIEDZINIE PO ODBYCIU SPECJALIZACJI ZGODNIE Z PROGRAMEM UZUPE NIAJÑCYM

13 Dziennik Ustaw Nr Poz Za àcznik nr 2 WZÓR

14 Dziennik Ustaw Nr Poz. 1319

15 Dziennik Ustaw Nr Poz WZÓR Za àcznik nr 3 WNIOSEK O ROZPOCZ CIE SPECJALIZACJI Z...

16 Dziennik Ustaw Nr Poz. 1319

17 Dziennik Ustaw Nr Poz WZÓR Za àcznik nr 4

18 Dziennik Ustaw Nr Poz. 1319

19 Dziennik Ustaw Nr Poz II CZ Âå PRZEBIEG SZKOLENIA TEORETYCZNEGO

20 Dziennik Ustaw Nr Poz III CZ Âå PRZEBIEG STA U KIERUNKOWEGO

21 Dziennik Ustaw Nr Poz. 1319

22 Dziennik Ustaw Nr Poz. 1319

23 Dziennik Ustaw Nr Poz Za àcznik nr 5 KODY SPECJALIZACJI

24 Dziennik Ustaw Nr Poz WZÓR Za àcznik nr 6

25 Dziennik Ustaw Nr Poz Za àcznik nr 7 WZÓR