LUS U ÓW Ó KO K Moja m ała o jczyz y na

Transkrypt

1 LUSÓWKO Moja mała ojczyzna

2 Lusówko Wieś połoŝona w woj. Wielkopolskim, Powiecie poznańskim, Południowowschodniej części gminy Tarnowo Podgórne. około 25 km na zachód od Poznania Nad jeziorem Lusowskim i rzeką Samą Powierzchnia: 12,6km mieszkańców

3 Jezioro Lusowskie Jezioro rynnowe na Pojezierzu Poznańskim, leŝące około 5 km na zachód od Poznania. Linia brzegowa jest słabo rozwinięta, brzegi niemal bezleśne. Przez jezioro przepływa lub, według innych autorów, rozpoczyna się w nim rzeka Sama. Na północno-wschodnim krańcu jeziora znajduje się wieś Lusowo, zaś na południowo-zachodnim Lusówko.

4 Andrzej Jaktorowski, dzierŝawca starostwa śremskiego w 1534 r. i kcyńskiego dokonał podziału pomiędzy swoich synów: starszego Łukasza i młodszego Jana (mieli wejść w ich posiadanie po jego śmierci). Łukaszowi miały przypaść majątki w powiecie kcyńskim, m.in. Oleszyno, Dobieszewko, Dembogóra oraz w powiecie poznańskim - Psarskie i Koźle, Orliczko, Lubosina, połowa wioski Przystanki, Krzestkowice i działy w Spłachcicach. Młod-szy Jan otrzymał w dziale Jankowice oba Ceradze, Lusówko, Rumianek, Boruchowo, Dąbrówkę, Młodasko oraz Mniewo w Kościańskiem.

5 Po Jaktorowskich dziedzicami Lusówka zostali Potuliccy ze znanej wielkopolskiej rodziny pieczętującej się herbem Grzymała. Po Potulickich w Lusówku dziedziczyli Gęmbiccy. JuŜ w 1645 r. Paweł, reprezentant tej rodziny, kasztelan santocki, Ŝonaty z Barbarą Rozdrazewską, dobra Jankowice wraz z Lusówkiem sprzedał Zygmuntowi ze Skrzyp Twardowskiemu, sędziemu surrogatowi i podstarościemu poznańskiemu, sekretarzowi Jego Królewskiej Mości za sumę zł. W związku z tym kontraktem Paweł Gembicki musiał przenieść Ŝonie zapisane na tych dobrach zł i oprawić je na Lubikowie, Hęrsztopie (obecnie Nowa Niedrzwica), Dłusku, Karczewku koło Skwierzyny. Dzisiaj w Lusówku mieszka ponad 940 mieszkańców. KaŜdego miesiąca ich liczba się zwiększa w wyniku rozwoju budownictwa mieszkaniowego. W Lusówku działa szkoła podstawowa oraz nowoczesne przedszkole. Do ciekawych obiektów zaliczyć moŝna pałac w Lusówku (aktualnie przygotowywany do odrestaurowania).

6 Szkoła Podstawowa w Lusówku LATA

7 Szkoła w czasie zaboru pruskiego W okresie zaboru pruskiego historia szkoły została zapisana pod koniec XIX wieku. Kronika ta znajduje się w posiadaniu szkoły. Początek kroniki napisany jest w języku niemieckim. Szkoła została wybudowana przez niemiecką administrację w 1881 roku na ziemi właściciela majątku Lusówko - Carla Matthea poświęcona i oddana do uŝytku roku. Patronem i opiekunem został porucznik August Matthes, właściciel duŝego majątku z Jankowic. Do szkoły tej naleŝały następujące miejscowości: wieś Lusówko i folwark Rozalin Jankowice Edmundowo. Szkoła w Lusówku była szkołą mieszaną wyznaniowo - uczęszczały do niej dzieci katolickie z Lusówka i Rozalina oraz dzieci ewangelickie z Jankowic i Edmundowa. Poprzednio wszystkie dzieci z rodzin katolickich chodziły do katolickiej szkoły w Lusowie, natomiast dzieci wyznania ewangelickiego do szkoły ewangelickiej w Tarnowie Podgórnym. Nauka odbywała się w języku niemieckim, tylko religia w latach wykładana była w języku polskim. NajwaŜniejsze uroczystości szkolne w tym okresie to urodziny cesarza Wilhelma II, wizytacje szkolne, egzaminy. W kronice jest mało opisów z Ŝycia szkoły, natomiast bardzo dokładnie opisane jest Ŝycie właścicieli ziemskich, mieszkańców Lusówka, ich praca, a takŝe zamieszczane są informacje o pogodzie. W 1890 r. nastąpiła zmiana właściciela majątku Lusówko. Posiadłość obejmuje pan Zygmunt Pluciński. W 1912 r. dobudowano nową część szkoły.

8 Czasy międzywojenne Z roku 1919 pochodzi pierwszy zapis w kronice, sporządzony w języku polskim- "Polska wolna i niepodległa". W tym czasie opiekę nad szkołą sprawował dziedzic Lusówka- Zygmunt Pluciński. Główne uroczystości szkolne w tym okresie to rocznice: Konstytucji 3 Maja, odzyskania niepodległości 11 listopada, powstania styczniowego oraz imieniny Józefa Piłsudskiego. Okres II wojny światowej Od wybuchu II wojny światowej do 1 kwietnia 1940 roku szkoła tutejsza była nieczynna. Od tej daty szkoła wznowiła naukę w języku niemieckim i obejmowała opieką dzieci w wieku od 7 do 12 lat, a starsze dzieci zmuszane były do pracy w majątku Lusówko jako robotnicy rolni. Od kwietnia 1941 r. szkoła została przeznaczona tylko dla dzieci niemieckich,a dzieci polskie musiały uczęszczać do szkoły w Ceradzu Kościelnym.

9 Po wojnie Nauka w szkole rozpoczęła się 15 marca 1945 roku. Początkowo zorganizowano trzy klasy oraz kurs dla starszej młodzieŝy. Z biegiem lat przybywało klas, początkowo było ich sześć a później osiem - do 1972 roku. W szkole odbywały się okolicznościowe akademie, jasełka, bale karnawałowe, róŝnego rodzaju konkursy, pręŝnie działała druŝyna harcerska i zuchowa. Dzieci nawiązywały kontakty z uczniami innych szkół. Organizowano wycieczki rowerowe po najbliŝszej okolicy, wycieczki do Poznania, Warszawy, Krakowa, Gdańska. Od września r. w Lusówku zostały klasy 1-4, a pozostałe dzieci dowoŝono do Zbiorczej Szkoły Gminnej w Tarnowie Podgórnym. Czteroklasowa szkoła istniała do czerwca 1976 roku. Budynek szkoły przeznaczono na punkt lekarski i mieszkanie nauczycielskie. Nad ranem 3 sierpnia 1988 roku wybuchł poŝar i budynek szkolny spalił się. Jesienią 1988 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły na pozostałościach starego budynku.

10 września 1991r. Dydaktyczno-wychowawcza placówka rozpoczęła swoją działalność. Nowy rok szkolny, mszą celebrowaną rozpoczął ks. Ignacy Karge, a dyrektorem został mgr. Andrzej Cichy. Odbyły się równieŝ pierwsze demokratyczne wybory Samorządu szkolnego. 1marca 1993r. Stanowisko dyrektora obejmuje mgr. Paweł Smolibocki. Od 18sierpnia 2003r. Stanowisko dyrektora pełni mgr. BoŜena Krystianc.

11 Kościół Parafialny w Lusowie p. w. św. Jadwigi Śląskiej i św. Jakuba Apostoła Jego początki datują się aŝ na XIII wiek. Pierwsze wzmianki mówią, Ŝe juŝ w 1244 roku w Lusowie zbudowano drewniany kościół, być moŝe był on ufundowany przez św. Jadwigę Śląską. Data ta jest wykuta na kamieniu wmurpwanym w zewnętrzną stronę muru dzisiejszej kaplicy Św. Jadwigi naj starszej zachowanej części kościoła. Parafię utworzono w Lusowie na mocy dekretu erekcyjnego z dnia 15 lipca 1288 roku. Prawdopodobnie kościół nosił imię Jakuba Apostoła Starszego. Z biegiem lat drewniany kościół uległ zniszczeniu, a na jego miejscu wybdowano nowy kościół z palonej cegły. Został on konsekrowany w 1499 roku. Dokumenty z 1510 roku podają, Ŝe była to świątynia pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny, Św. Jakuba Apostoła i Św. Jadwigi.