e o l s k a a k a d e m i a N a O k INSTYTUT ZOOLOGICZNY Tom XI Warszawa, 30 XI 1964 Nr 18 Regina B a ń k o w s k a

Transkrypt

1 e o l s k a a k a d e m i a N a O k INSTYTUT ZOOLOGICZNY F R A G M E N T A F A U N I S T I C A Tom XI Warszawa, 30 XI 1964 Nr 18 Regina B a ń k o w s k a Syrphidae (D iptera) Sudetów Syrphidae (D iptera) Cyceron S yrph idae (D iptera) of the Sudety Mts. [Z 9 rysunkam i w tekście] W iadom ości o faunie m uchówek Sudetów z rodziny Syrphidae rozproszone są przew ażnie w spisach faunistycznych obejm ujących całość muchówek (Vim m e r, 1908; Cz iż e k, 1909), lub dotyczą tylko opracowań poszczególnych rodzajów Syrphidae (B e c k e r, 1894; Ma lsk i, 1957), bądź obejm ują całą faunę Śląska (P ax, 1921) lub stanow ią łączne opracow anie K arpat i Sudetów, jak praca czeskich dipterologów Mou ch y i Sty sa (1954). P ozostałe opracow ania obejm ują poszczególne części obszaru Sudetów, jak np. prace Kempn eg o (1951, 1952) dotyczące Sudetów W schodnich (Opavsko) lub prace z obszaru K arkonoszy (Vim m er, 1908; KEMPNf, 1955; B ańkow ska, 1961a). Pełnego opracowania fau n i stycznego rodziny Syrphidae z terenu Sudetów dotychczas nie ma. Opracowanie niniejsze jest oparte na m ateriałach zebranych z terenu Sudetów w latach przez autorkę, jak również kilku innych pracowników In stytu tu Zoologicznego P A N. Poza ty m w ykorzystane tu zostały m ateriały z kolekcji G. S c h r o e d e r a, pochodzące ze Szklarskiej Poręby, oraz m ateriały ze zbioru M. K łapacza, zbierane głów nie w okolicach Ząbkowic Śląskich. M ateriały opracowane pochodzą w w iększości przypadków z te renu Polski, ale zostały tu również w łączone ciekaw sze okazy gatunków złow ionych przez autorkę w okolicach Opawy (Czechosłowacja). Podany poniżej w ykaz system atyczny obejm uje gatunki zebrane w Sudetach w n a stępujących m iejscow ościach: Polska. Góry Izerskie: Hala Izerska; pow. Lwów ek Śląski: Pilchow ice, Św ieradów -Zdrój; pow. Złotoryja: W ojcieszów ; pow. Jelenia Góra: Radom ierz, Szklarska Poręba; K arkonosze: Łahski Szczyt, Przełęcz K arkonoska; R udaw y Janow ickie: Skalnik; pow. D zierżoniów: B ielaw a; pow. Św idnica: Tarnawa; pow. Ząbkowice Śląskie: B ardo, B rzeźnica, Jaw orek, Jem na, K obyla Głowa, Muszkowice, Opolnica, Srebrna Góra, Stolec, Tarnów; pow. K łodzko: Duszniki-Zdrój, Karłów, Kudowa-Zdrój, Lewin K łodzki, Polanica-Z drój, Góry Stołow e: Szczeliniec, Zieleniec; pow. B ystrzyca K łodzka: D om aszków, M iędzygórze, M iędzylesie, Radochów, Stronie Śląskie; Góry Śnieżne: pow. N ysa: Paczków. Czechosłowacja: O pava-svinov, Opava-Hradek.

2 2 88 E. Bańkowska 2 Ogółem w ykazano z terenu Sudetów 148 gatunków Syrpliidae, w tym trzy nowe dla fauny Polski: Syrphus sexm aculatus (Ze t t.), S. labiatarum Y e r r. i Olbiosyrphus laetus ( F a b r.). P oza ty m w ykazano szereg gatunków nie podaw anych dotychczas z terenu Sudetów : E urin om yia frutetorum (F a b r.), Eum erus sabulonum (F a l l.) Temnostoma bombylans (F a b r.), Brachypalpus bim aculatus (Macq.), T ropidia sciła (IIarr.), X ylota tarda Me ig., X. fem orata (L.), P ip iza noctiluca (L.), Cheilosia gigantea (Ze t t.), Cli. fraterna (Me ig.), Chrysogaster ctialybeata M e ig., Syrphus m acularis (Ze t t.), S. cinctus (F a l l.), S. auricollis Me ig., S. diaphanus (Ze t t.), S. latifasciatus Macq., S. lasiophthalm us (Ze t t.), Platychirus podagratus (Ze t t.), P. m elanopsis L o e w, Doros oonopseus (F a b r.), Neoascia aenea (Me ig.,) N. obliqua Co e, Spliaegina kim akow iczi St r., Chamaesyrphus scaevoides (F a l l.), Chrysotoxum octomaculatum Cu r t. P rzy kilku rzadkich gatunkach podano ich dokładne opisy i zam ieszczono rysunki, które um ożliw ią spraw dzenie popraw ności oznaczeń. Pasmo Sudetów rozciąga się w kierunku południowo-wschodnim od Bramy Łużyckiej do Bram y Morawskiej, tworząc pas długości około km. Podzielić je można na trzy zasadnicze części: Sudety Zachodnie obejmujące od północy Góry Kaczawskie, kotlinę jeleniogórską, na zachodzie Góry Izerskie o wzniesieniach dochodzących do m n.p.m., na wschodzie stosunkowo niskie Buda wy Janowickie i na południu najwyższe pasmo Sudetów Karkonosze; ich najwyższy szczyt, Śnieżka, m a m n.p.m. Sudety Środkowe rozpoczynają się na północy pasmem Gór Sowich, zbudowanych z najstarszych w Polsce gnejsów, dalej ku wschodowi ciągną się niższe nieco Góry Bardzkie. Na zachodzie rozpościerają się niskie Góry Wałbrzyskie i Góry Kamienne zbudowane głównie ze skał osadowych. Na wschód od nich rozciąga się rozległa Kotlina Kłodzka, którą zam ykają od południa Góry Stołowe (Szczeliniec m), zbudowane z piaskowców kredowych, oraz Góry Bystrzyckie i Orlickie (te o statnie prawie całe po stronie czeskiej). Sudety Wschodnie obejmują Góry Złote ( m), pasmo Śnieżnika i część Gór Opawskich. Większa część Sudetów Wschodnich znajduje się po czeskiej stronie i obejmuje pozostałą część Gór Opawskich i całe pasmo Jesioniki z najwyższym szczytem dochodzącym do m (Pradziad). Budowa geologiczna Sudetów jest bardzo różnorodna, przeważają tu łupki krystaliczne, granity, gnejsy i piaskowce oraz różne skały metamorficzne. Stosunkowo mało jest skał wapiennych, co odpowiednio rzu tuje na skład roślinności, a co za tym idzie i na faunę muchówek. Jedynie w Górach Kaczawskich w okolicach Wojcieszowa spotkałam większe nagromadzenie dolomitów. W związku ze stosunkowo chłodnym klimatem Sudety mają w porównaniu z pasmem K arpat obniżoną dość znacznie granicę pięter roślinności (około m w porównaniu z Tatrami) ( P a w ł o w s k i, ). Do wysokości m m am y piętro pogórza, dalej do wysokości 1000 m rozciąga się pasmo dolnoreglowe, które tylko w niektórych miejscach w Sudetach Wschodnich zachowało swój pierw otny charakter. Na pozostałych obszarach Sudetów drzewostan dolnego regla został całkowicie wycięty i zastąpiony sztucznie dosadzonym świerkiem. Piętro to jest szczególnie ubogie pod względem florystycznym i jest prawie całkowicie pozbawione podszycia leśnego. Częś

3 3 Syrphidae Sudetów 289 eiowo rekompensują to liczne polany i łąki pastwiskowe; tym tylko można sobie tłumaczyć dość liczne występowanie poszczególnych gatunków Syrphidae w tym piętrze. Eegiel górny sięga m. Porastają go pierwotne lasy świerkowe z bogatym podszyciem i dobrze rozwiniętym runem leśnym. W y stępują tu jeszcze dość licznie poszczególne gatunki górskie i niektóre gatunki pospolite na niżu. Piętro subalpejskie dochodzące do 1500 m, a' nawet i nieco wyżej (do 1560 m), stanowi pas gęstych zarośli kosodrzewiny poprzedzielanych muraw ą i dużymi skupieniami borówki. Ka tym obszarze w ystępuje już niewielka ilość gatunków Syrphidae, co związane jest m. in. z silnymi wiatrami, wiejącymi bez przerwy na tych wysokościach. Piętro alpejskie występuje tylko na samym szczycie Śnieżki i stanowi bardzo wąski pas o szerokości m. W niżej zamieszczonej tabeli nie zostało ono uwzględnione, ponieważ z powodu złych warunków atmosferycznych nie udało się zebrać tam materiałów. Tabela obrazuje pionowe rozmieszczenie poszczególnych gatunków z ro dziny Syrphidae w oparciu o aktualnie opracowane materiały i dane zawarte w poprzedniej pracy z terenu Karkonoszy i Gór Izerskich (B a ń k o w s k a, 1961a). J a k widać, zarysowuje się tu podział na gatunki górskie, gatunki w ystępujące na niżu, ale zachodzące również wysoko w góry, i na takie, które w y stępują tylko na niżu i nie przekraczają piętra regla górnego. Do pierwszej grupy należą gatunki borealnoalpejskie i alpejskie. Do borealno-alpejskich można zaliczyć następujące gatunki: Sericomyia lappona (L.), S. borealis ( P a l l.), Syrphus lapponicus (Z e t t.), S. lineola (Z e t t.), S. annulipes (Z e t t.), S. lunulatus M e i g., Gheilosia illustrata H a k e., Eristalis alpina ( P a n z.), Ghrysotoxum fasciolatum (D e g.), Platychirus immarginatus (Z e t t.), P. angustatus (Z e t t.) i P. manicatus (M e i g.). D o gatunków alpejskich należy Spathiogaster ambulans ( F a b k.), Platy chirus melanopsis L o e w, Syrphus sexmaculatus (Z e t t.), S. torvus O.-S. i Eristalis jugorum E g g. Do drugiej grupy można zaliczyć takie gatunki, jak Pipiza ąuadrimaculata ( P a n z.), Volucella pellucens (L.), Cynorrhina fallax (L.), Pidea alneti ( F a l l.), Syrphus cinctellus (Z e t t.), Syrphus ribesii (L.), S. vitripennis M e i g., S. corollae F a b r., Platychirus albimanus ( F a b k.), Melanostoma mellinum (L.), Neoascia aenea (M e i g.) i Bhingia rostrata (L.). Do trzeciej grupy należy sporo gatunków, m. in. Xanthogramma ornatum (M e i g.), X. citrofasciatum (D e g.), Pyrophaena rosarum ( F a b r.), wiele gatunków z rodzaju Gheilosia M e i g., Xylota M e i g. i Eristalis L a t r. W Y K A Z SY STE M A T Y C Z N Y G A T U N K Ó W Merodontinae Merodon equestris ( F a b r.). Ząbkowice Śląskie, 7 V I 1950, 1 Grodziszcze, 23 VI 1954, 1 leg. M. K ł a p a c z. Z Sudetów wykazany z Muszkowic ( H o s k ie w ic z, 1959) i Szklarskiej P o ręby (B a ń k o w s k a, 1961a). Poza tym znany jeszcze z Pomorza ( K a r l, 1935).

4 290 R. Bańkowska 4 N azwa gatunkow a Piętro subalpejskie Regiel górny Regiel dolny Pogórze M erodon equestris (F a b r.) -f + E ristalis tenax (L.) + + E ristalis intricarius (L.) + E ristalis arbustorum (L.) E ristalis alpina (P a n z.) + + E ristalis pertinax (Sco p.) + + E ristalis nemorum (L.) E ristalis ru pium F a b r. + E ristalis horticola (D e g.) + + E ristalis jugorum E g g. Lathyrophthalm us aeneus (Sco p.) +L. + E ristalinus sepuleralis (L.) + M yiatropa florea (L.) + + H elophilus pendulus (L.) H elophilus trivittatus (F a b r.) + + E u rin om yia frutetorum (F a b r.) + Volucella bombylans (L.) + + Volucella pellucens (L.) + 4- Volucella inan is (L.) + + Volucella zonaria (P od a) + E um erus sabulonum (F a ll.) + Temnostoma bombylans (F a b r.) + Galliprobola speciosa (Rossi) + Cynorrhina fallax (L.) + + B rachypalpus bim aculatus Macq. + T ropidia scita H a r r. + S pilom yia diophthalm a (L.) + X ylo ta segnis (L.) + + X ylo ta tarda Me ig. + X ylo ta lenta Me ig. + X ylo ta ignava (P a n z.) X ylota abiens Me ig. + + X ylo ta sylvarum (L.) + + X ylota florum (F a b r.) + + X ylo ta fem orata (L.) + _L S yritta p ip ien s (L.) + + F erdinandea cuprea (Sc o p.) + F erdinandea nigrifrons E g g. + P ip izella virens (F a b r.) + + P ip iz a quadrim aculata (P a n z.) P ip iza noctiluca (L.) + 4- Cheilosia antiqua (Me ig.) + Cheilosia longula Ze t t. + Cheilosia scutellata (F a ll.) + Cheilosia pagana (Me ig.) + Cheilosia illustrata (H a r r.) + + Cheilosia intonsa L o ew. +

5 5 Syrphidae Sudetów Cheilosia variabilis (P a n z.) + + Cheilosia vulpina (Me ig.) + + Cheilosia barbata L o ew. + Cheilosia canicularis (P a n z.) + + Cheilosia zetterstedti B e c k. + Cheilosia m utabilis (P a l l.) + Cheilosia gigantea (Ze t t.) + Cheilosia albitarsis (Me ig.) + + Cheilosia bergenstammi B e c k. + Cheilosia fraterna (Me ig.) + Cheilosia curvinervis B e c k. + Cheilosia im pressa L oew + Cheilosia chloris (Me ig.) + Cheilosia insignis L oew + Orthoneura nobilis (P a ll.) + Liogaster m etallina (F a b r.) Chrysogaster chalybeata Me ig. + Chrysogaster solstitialis (P a ll.) + + Chrysogaster viduata (L.) i + + D idea fasciata Ma cq. i + + D idea alneti (P a ll.) D idea interm edia L o ew + Scaeva p yra stri (L.) + + Scaeva selenitica (Me ig.) + + Ischyrosyrphus laternarius (Mu ll.) + Isehyrosyrphus glaucius (L.) + + Syrphus albostriatus (P a l l.) + + Syrphus venustws Me ig. + + Syrphus annulipes (Ze t t.) + + Syrphus lunulatus Me ig. + + Syrphus m acularis (Ze t t.) + + Syrphus torvus O.-S. + + Syrphus hilaris (Ze t t.) + Syrphus tricinctus P a ll. + + Syrphus bifasciatus F a b r. + + Syrphus balteatus (De g.) + + Syrphus cinctus (P a l l.) + Syrphus cinctellus (Ze t t.) Syrphus auricollis Me ig. + + Syrphus lineola (Ze t t.) Syrphus diaphanus (Ze t t.) + Syrphus grossularius Me ig + + Syrphus ochro8toma (Ze t t.) + + Syrphus nitidicollis Me ig. + Syrphus ribesii (L.) T + + Syrphus vitripennis Me ig Syrphus latifaseiatus Ma cq. + Syrphus corollae F a b r Syrphus luniger Me ig. + + Syrphus lapponicus (Ze t t.) 4. Syrphus sexmaeulatus (Ze t t.) +

6 292 R Bańkowska Syrphus punctatulus Ve r r Syrphus lasiophthalm us (Ze t t.) + Syrphus umbellatarum F a b r. + Syrplius com positarum Ve r r. + Syrphus labiatarum Ve r r. + + Syrphus vittiger (Ze t t.) + O lbiosyrphus laetns (F a b r.) + Eriozona syrphoides (F a l l.) + + Leukozona lucorum (L.) + + Sphaerophoria p ieta Me ig. + Sphaeroplioria m enthastri (L.) 4. Sphaerophoria scripta (L.) + X anthogram m a ornatum (Me ig.) + X anthogram m a citrofasciatum (D e g.) + Pyrophaena rosarum (F a b r.) 4 P latychiru s peltatus (Me ig.) P latychiru s scutatus (Me ig.) + + P latychirus albim anus (F a b r.) P latychiru s podagratus (Ze t t.) + + P latychiru s im m arginatus (Ze t t.) P latych irus clypeatus (Me ig.) + P latychirus m elanopsis L o e w + P latych irus m anicatus (Me ig.) Platychirus angustatus (Ze t t.) X anthandrus comtus (H a r r.) + M elanostom a m ellinum l~l.) Baccha elongata (F a b r.) + Baccha obscuripennis Me ig. + Spathiogaster ambulans (F a b r.) + Doros conopseus (F a b r.) + N eoascia podagrica (F a b r.) + N eoascia aenea (Me ig.) + N eoascia dispar (Me ig.) + Neoascia obligua Coe + Sphegina clunipes F a l l. + Sphegina kim akow iczi St r. + Cham aesyrphus scaevoides (F a ll.) + A rctophila m ussitans (F a b r.) + + A rctophila bombiformis (F a l l.) + Sericom yia lappona (L.) + + Sericom yia borealis (F a ll.) B hingia rostrata (L.) + + lih in gia cam pestris Me ig. + + M icrodon devius (L.) + Chrysotoxum bicinctum (L.) + + Chrysotoxum vernale L o e w + Chrysotoxum festivum (L.) + + Chrysotoxum octomaculatum Cu r t. + Chrysotoxum fasciolatum (D e g.) Chrysotoxum arcuatum (L.) + +

7 7 Syrphidae Sudetów 293 Eristalinae Eristalis tenax (L.). Gatunek licznie poławiany w całych Sudetach od IV do X. Z Sudetów wykazał go K o l e n a t i (1859), C z i ż e k (1909), K e m p n y (1955) i B a ń k o w s k a (1961a). Pospolity w całej Polsce. Eristalis intricarius (L.). Szklarska Poręba, V I-V III , 7 $$, 3 c?c?, leg. G. S c h r o e d e r ; Lewin Kłodzki, Y III 1954, 1 leg. E. B a ń k o w s k a. Z Sudetów wykazany przez L a n d r o c k a (1908), C z iż k a (1909) i K e m p - n e g o (1951, 1953, 1955). W ystępuje w całej Polsce. Eristalis arbustorum (L.). Pilchowice, 20 Y II 1961, 1 $, 1 Eadomierz, 25 Y II 1961, 1 $, leg. E. B a ń k o w s k a ; Wojcieszów, 24 V II 1961, 1 leg. E. K i e k y c h ; Szklarska Poręba, V I-Y III 1904, 7 $$, 12 leg. G. S c h r o e d e r ; Ząbkowice Śląskie, V -IX , 2 $$, 3 <$<$, leg. M. K ł Ap a c z ; Lewin Kłodzki, V III 1954, 1 $, 3 Duszniki-Zdrój, V II-V III 1958, 1?, 2 ęj<3\ Karłów, 14 V II 1961, 4 leg. E. B a ń k o w s k a ; Paczków, 21 V III 1957, 1 $, 2 dd, leg. C. D z i a d o s z. Z Sudetów podaje ten gatunek C z i ż e k (1909), M o u c h a i Ś t y s (1954) o r a z K e m p n y (1955). W ystępuje w całej Polsce. Eristalis alpina (Panz.). Szklarska Poręba, V I-V III 1905, 2 $$, leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów wymieniają g o C z i ż e k (1909), P a x (1921), K e m p n y, (1953) 1 B a ń k o w s k a (1961a). Ponadto z Polski wykazany z T atr (L o e w, 1870; No- w i c k i, 1873; B o b e k, 1890), Śląska i Doliny Kidy (T r o j a n o w a -B a ń k o w s k a, 1959a), Puszczy Białowieskiej (S a c k, 1925), Chodcza ( S z n a b l, 1881) i Pom o rza (C z w a l i n a, 1893; S c h r o e d e r, 1909; K a r l, 1935). Eristalis pertinax (S c o p.). Pilchowice, 20 V II 1961, 2$$, Wojcieszów, 23 V II 1961, 16 $$, 17 <?<?, Eadomierz, 25 V II 1961, 1?, 3 <?<?, leg. E. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V III 1905, 2 $$, 9 leg. G. S c h r o e d e r Lewin Kłodzki, V III 1954, 3??, 2 &J, Karłów, 14 V II 1961, 11 $$, 16 <$<?, Szczeliniee, 14 V II 1961, 1 Kudowa-Zdrój, 13 V II 1961, 2 $$, Duszniki- -Zdrój, 2 V III 1958, 9 $$, 9 Zieleniec, 16 V II 1961, 6?$, 12 <?<?, leg. E. B a ń k o w s k a ; Międzygórze, 16 V III 1962, 1 $, leg. A. E i e d e l. Z Sudetów podawany przez C z iż k a (1909) oraz M o u c h ę i Ś t y s a (1954). Z Polski wykazany z T atr ( L o e w, 1870; B o b e k, 1890; M a l s k i, 1959), Podkarpacia ( N o w i c k i, 1873; G r z e g o r z e k, 1872), Puszczy Białowieskiej (S a c k, 1925) i Pomorza ( K a r l, 1935). Eristalis nemorum (L.). Góry Izerskie, 14 V II 1960, 1 <J, Wojcieszów, 23 V II 1961, 7 (J(J, Eadomierz, 24 V II 1961, 1 $, Szczeliniee 14 V II 1961, 1$, Kudowa-Zdrój, 13 V II 1961, 2 $$, Duszniki-Zdrój, 2 V III 1958, 9 $$, 10 <?<?, Zieleniec, 16 V II 1961, 1 $, 4 <S<$, leg. E. B a ń k o w s k a ; Paczków, 21 V III 1957, 2 $ $, le g. C. D z i a d o s z. Z Sudetów wykazali ten gatunek C z i ż e k (1909), M o u c h a i Ś t y s (1945), K e m p n y (1955) i B a ń k o w s k a (1961a). W całej Polsce pospolity.

8 294 R. Bańkowska 8 Eristalis rupium F a b b. Licznie poławiany w całych Sudetach od V I-V III. Z Sudetów wymieniany przez S c h i n e b a (1862), C z iż k a (1909), K e m p n e - g o (1951, 1955) i B a ń k o w s k ą (1961a). W całej Polsce pospolity. Eristalis horticola (D e g.). Pilchowice, 20 V II 1961, 2 9 9, 1 <J, Wojcieszów, 23 V II 1961, 1?, 1 (J, leg. R. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V III 1904, 2 9 9, leg. G. S c h b o e d e b, 9 V II 1 <J, leg. R. B a ń k o w s k a ; Lądek-Zdrój, 12 V II 1956, 1 9, leg. A. R i e d e l ; Duszniki-Zdrój, 2 V II 1958, 7 9 9, 9 Zieleniec, 16 V II 1961, 3 ę$, 3 cftj, Karłów, 14 V II 1961, 2 $ $, leg. R. B a ń k o w s k a ; Paczków, 21 V III 1957, 1 <$, leg. C. D z i a d o s z. Z Sudetów wykazali ten gatunek: S c i h n e b (1862), C z i ż e k (1909), K e m p n ^ (1955) i B a ń k o w s k a (1961a). W ystępuje w całej Polsce. Eristalis jugorum E g g. Lewin Kłodzki, V III 1959, 1 $, leg. R. B a ń k o w s k a. Z Sudetów wymieniany przez S c h i n e b a (1862), K e m p n e g o (1953), M o u c h ę i Ś t y s a (1954) oraz B a ń k o w s k ą (1961a). Gatunek alpejski. Z Polski wykazany z Podkarpacia (G b z e g o b z e k, 1872; X o w i c k i, 1873) i T atr (M a l s k i, 1959). Lathyrophthalmus aeneus ( S c o p.). Szklarska Poręba, 5 V III 1904, 1 $, leg. G. S c h b o e d e b, Ząbkowice Śląskie, 24 V II 1953, 2 99> leg. M. K ł a p a c z. Z Sudetów wymienia go Cziżek (1909). Pospolity w Polsce na niżu. Eristalinus sepulcralis (L.). Szklarska Poręba, V III 1904, 1 ę, V I-V II 1905, 3??, leg. G. S c h b o e d e b ; Lewin Kłodzki, V II 1954, 1 <j>, leg. R. B a ń k o w s k a. Z Sudetów wymienia go C z i ż e k ( ) i K e m p n y ( ). W całej Polsce występuje dość licznie. Myiatropa florea (L.). Szklarska Poręba, V III 1904, 6$$, 4 V I-V II 1905, 2 $ 9, leg. G. S c h b o e d e b, 9 V II 1958, 1 9, leg. R. B a ń k o w s k a ; Srebrna Góra, 1-13 V I 1948, 2 9$, Grodziszcze, 15 V I I I 1952, 1 9, Jem na, 22 V III 1948, 1 9, 10 V III 1952, 1 <J, 10 V II-2 IX 1954, 1 9, 1 <J, leg. M. K ł a p a c z ; Karłów, 14 V II 1961, 1 9, Duszniki-Zdrój, 2 V III 1958, 2 <?<J, leg. R. B a ń k o w s k a ; Międzygórze, 16 V III 1962, 1 9, leg. A. R i e d e l ; Paczków, 21 V III 1957, 2 <2<J, leg. C. D z i a d o s z. Z Sudetów wykazali ten gatunek C z i ż e k (1909), V i m m e b (1908), O b e n - b e b g e e (1952), K e m p n y (1955) i B a ń k o w s k a (1961a). W ystępuje licznie w całej Polsce. Helopłiilus pendulus (L.). Wojcieszów, 23 V II 1961, 2 99> leg- R- B a ń k o w s k a ; 23 V II 1961, 1 9, leg. E. K i e e y c h ; Grodziszcze, 26 V II 1953, 1 9> leg. M. K ł a p a c z ; Bardo, 7 VI 1953, 1 9, leg. A. D b a b e k ; Lewin Kłodzki, V III 1954, 3 9 9, Zieleniec, 1 V III 1958, 1 9, leg- R. B a ń k o w s k a. Z Sudetów wymieniali ten gatunek C z i ż e k (1909), M o u c h a i S t y s (1954), K e m p n y (1955) i B a ń k o w s k a (1961 a). W całej Polsce pospolity. HelopMlus trivittatus ( F a b b.). Jem na, 2 IX 1954, 1 $, leg. M. K ł a p a c z ; Lewin Kłodzki, V III 1954, 2 99» leg- B- B a ń k o w s k a. Z Sudetów podali go L a n d k o c k (1907), C z i ż e k (1909), M o u c h a i S ty s (1954) oraz K e m p n y (1955). W ystępuje w całej Polsce.

9 9 Syrphidae Sudetów 295: Eurinomyia frutetorum ( F a b r.). Czechosłowacja: Opava-Svinov, 11 IX 1959, 1 $, leg. E. B a ń k o w s k a. Z Sudetów nie był dotychczas wykazany. Z Polski wymieniany z doliny Nidy (B a ń k o w s k a, 1961b), okolic Warszawy (S z n a b l, 1881) i Pomorza (C z w a - l i n a, 1893; R u b s a a m e n, 1901; S c h r o e d e r, 1909; K a r l, 1935). Volucellinae Volucella bombylans (L.). Grodziszcze, 4 VI 1954, 1 $, Srebrna Góra, 26 VI 1947, 1 9, 1 Jem na, 31 V 1948, 1 $, 29 V 1949, 1 19 V II 1952, 1 $, Ząbkowice Śląskie, 17 V 1948, 1 15 VI 1953, 1 $, leg. M. K ł a p a c z ; Szczehniec, 14 V II 1961, 1 9, Karłów, 14 V II 1961, 1 $, Zieleniec, 16 V II 1961, 1 $, leg. R. B a ń k o w s k a. Z Sudetów gatunek ten wymienia L a n d r o c k (1907), C z i ż e k (1909), K e m p n y (1953), M o u c h a i Ś t y s (1954). W ystępuje w całej Polsce. Volucella pellucens (L.). Góry Izerskie, 15 V II 1960, 1?, Karkonosze: Łabski Szczyt, 19 V II 1960, 1 9, Wojcieszów, 23 VII 1961, 1 9> 1 (J, leg. E. B a ń k o w s k a ; Jemna, VII 1953, 1 9 ; 1 c?, leg- M. K ł a p a c z ; Karlów, 14 V II 1961, 4 99, Szczeliniec, 4 V II 1961, 1 9, Lewin Kłodzki, V III 1954, 1 (51, Duszniki-Zdrój, 2 V III 1958, 2 99> 1 Zieleniec, 16 VII 1961, 2 99> 1 leg. E. B a ń k o w s k a. Z Sudetów wymieniali go S c h u m m e l (1842), C z i ż e k (1909), M o u c h a i Ś t y s (1954) oraz B a ń k o w s k a (1961). Występuje w całej Polsce. Volucella inanis (L.). Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 3 99> 13 VI 1908, 1 V 1910, 1 (J, leg. G. S c h r o e d e r ; Jemna, 29 VII 1951, 1 <J, 6 IX 1954, 1 9, leg. M. K ł a p a c z ; Lewin Kłodzki, V III > 1 c?> leg- R - B a ń k o w s k a ; Bardo, 10 V III 1953, 1 9, leg. A. R i e d e l. Z Sudetów wykazali ten gatunek S c h u m m e l (1842), L a n d r o c k (1907), C z i ż e k (1909) oraz M o u c h a i Ś t y s (1954). Znany z Tatr ( B o b e k, 1890; M a l - s k i, 1959), Podkarpacia (G r z e g o r z e k, 1872; N o w i c k i, 1873) i Ojcowa (S z n a b l, 1881). Volucella zonaria ( P o d a ). Szklarska Poręba, V I 1910,1-9, leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów wymieniany przez K e m p n e g o (1951, 1953). Z Polski znany z T atr ( L o e w, 1870; M a l s k i, 1959), Podkarpacia (G r z e g o r z e k, 1872; N o w i c k i, 1873) i Pomorza ( K a r l, 1935). Eumerinae Eumerus sabulonum (Fall.). Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 4 99> leg- G. S c h r o e d e r. Z Sudetów dotychczas nie wykazany. Z Polski znany z okolic Jędrzejowa (T r o j a n o w a - B a ń k o w s k a, 1959a), okolic Warszawy (S z n a b l, 1881) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; S c h r o e d e r, 1909; K a r l, 1935).

10 2 9 6 R. Bańkowska 10 Milesiinae Temnostoma bombylans ( F a b r. ). O p o ln ic a, 1 2 V I , 1 <$, le g. M. K ł a p a c z. Gatunek z Sudetów jeszcze nie podawany. Z Polski znany z Tatr ( L o e w, 1870; N o w i c k i, 1973; M a l s k i, 1959), Puszczy Białowieskiej (S a c k, 1925) i Pomorza ( K a r l, 1935). Galliprobola speciosa (Bossi). Srebrna Góra, 31 V 1947, 2 <$3, leg. M. K ł a p a c z. Z Sudetów podawany tylko z Opavska przez K e m p n e g o (1953). Gatunek rzadko poławiany. W Polsce wykazany z Podkarpacia ( N o w i c k i, 1873) i P o morza ( K a r l, 1935). Cynorrłiina fallax (L.). Szklarska Poręba, V II-V III , 7 $?, 4 Jd, leg. G. S c h r o e d e r ; Karkonosze: Łabski Szczyt, 18 V II 1960, 1?, leg. B. B a ń k o w s k a ; Grodziszcze, 24 VI 1955, 2 $ę, 2 Srebrna Góra, 31 IV-15 V 1947, 2 <J(J, leg. M. K ł a p a c z ; Karlów, 14 V II 1961, 1 $, leg. B. B a ń k o w s k a. Gatunek ten wykazał z Sudetów C z i ż e k (1909), K e m p n y (1953) oraz M ołtcha i S t y s (1954). W ystępuje w całej Polsce. Brachypalpus bimaculatus (M a c q.). Szklarska Poręba, V I-V II , 4 $$, 1 <J, leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów dotychczas nie podawany. Z Polski wykazany ze Śląska (T r o - j a n o w a - B a ń k o w s k a, 1959a), T atr ( L o e w, 1870; N o w i c k i, 1873; M a l s k i, 1959), okolic Krakowa ( B o b e k, 1893) i Pomorza (S c h r o e d e r, 1909; K a r l, 1935). Tropidia scita H a r r. Szklarska Poręba, V III 1904, 1 g, leg. G. S c h r o e d e r. Gatunek rzadki. Z Sudetów nie wykazany. Z Polski wymieniany tylko z doliny Nidy ( B a ń k o w s k a, 1961b) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; S c h r o e d e r, 1909; K a r l, 1935). Spilomyia diophtjialma (L.). Szklarska Poręba, V I-V II 1908, 1 leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów wymieniany tylko przez K e m p n e g o (1951). Z Polski wykazano go z kilku stanowisk (T r o j a n o w a -B a ń k o w s k a, 1959a). Xylota segnis (L.). Góry Izerskie: H ala Izerska, 14 V II 1960, 1 3, W ojcieszów, 23 V II 1961, 2 leg. B. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V III , 2 $$, 5 Jej, leg. G. S c h r o e d e r ; Karkonosze, 19 V II 1960, 7 leg. B. B a ń k o w s k a ; Stolec, 22 VI 1952, 1$, leg. A. D r a b e r ; Srebrna Góra, 31 V-6 V II 1947, 4 3$, leg. M. K ł a p a c z ; Bardo, 18 V II 1956, leg. A. K i e d e l ; Duszniki-Zdrój 2 V II 1958, 1 Lewin Kłodzki, V III 1954, 1 $, leg. B. B a ń k o w s k a ; Paczków, 21 V III 1957, 1 leg. C. D z i a d o s z. Z Sudetów wykazał ten gatunek C z i ż e k (1909), M o u c h a i S t y s (1954), Ó b e n b e r g e r (1952), K e m p n y (1955) i B a ń k o w s k a (1961a). W ystępuje w całej Polsce. Xylota tarda M e i g. Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 1 <$, leg. G. S c h r o e d e r ; Opolnica, 29 V I 1955, 1 leg. M. K ł a p a c z.

11 11 Syrphidae Sudetów 297 Gatunek rzadki. Z Sudetów nie podawany. Z Polski wykazany z Pienin (T r o j a n o w a - B a ń k o w s k a, 1959a), doliny Nidy (B a ń k o w s k a, 1961b) i P o morza (C z w a l i n a, 1893; S c h r o e d e r, 1909; K a r l, 1935). Xylota lenta Meig. Szklarska Poręba, Y I-Y II , 2 $$, 5 leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów wymieniany przez C z iż k a (1909). Z Polski wykazany z Tatr ( L o e w, 1870; N o w i c k i, 1873; B o b e k, 1890; M a l s k i, 1959), Podkarpacia (G r z e g o r z e k, 1872), doliny Nidy ( B a ń k o w s k a, 1961b) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; K a r l, 1935). Xylota ignava ( P a n z.). Góry Izerskie: Hala Izerska, 14 V II 1960, 2 $ $, Świeradów, 13 V II 1960, 1 $, Karkonosze, 19 V II $, 7 $(?, leg. B. B ańk o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V II , 3 5 Jd, leg. G. S c h r o e d e r ; Srebrna Góra, 1 VI 1948, 1 <3, leg. M. K ł a p a c z. Z Sudetów znany tylko z dwu stanowisk; był łowiony przez C z i ż k a (1909) i B a ń k o w s k ą (1961a). W ystępuje dośó licznie w całej Polsce. Xylota abiens M e i g. Góry Izerskie: Hala Izerska, 14 V II 1960, 1 $, leg. B. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V III , 9?$, 2 <J<J, leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów wykazany tylko przez B a ń k o w s k ą (1961a). W Polsce znany z T atr ( B o b e k, 1890; M a l s k i, 1959), Podkarpacia (G r z e g o r z e k, 1872), Skierniewic (S z n a b l, 1881) i Puszczy Białowieskiej (S a c k, 1925). Xylota sylvarum (L.). Szklarska Poręba, V I-V III , 1 $, 2 leg. G. S c h r o e d e r ; Srebrna Góra, 3 1 V II , 1 $, Grodziszcze, 1 8 V I , 1 (J, leg. M. K ł a p a c z ; Karłów, 1 4 V II , 1 rf, leg. B. B a ń k o w s k a ; Międzygórze, 1 6 V III , 1 $, leg. A. B i e d e l. Z Sudetów wymienia ten gatunek C z i ż e k (1909), K e m p n y (1955) i B a ń k o w s k a (1961a). W całej Polsce występuje dośó licznie. Xylota florum ( F a b e.) Szklarska Poręba, V I-V II , 1?, 6 <$<$, leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów wymieniany przez C z iż k a (1909) i B a ń k o w s k ą (1961a). Poza tym znany z T atr ( B o b e k, 1890; M a l s k i, 1959), Puszczy Białowieskiej, (S a c k, 1925) i Pomorza ( K a r l, 1935). Xylota femorata (L.). Szklarska Poręba, 2 6 V I I ,1 $, leg. G. S c h r o e d e r ; Srebrna Góra, 3 V II , 1 $, Jem na, 2 9 V , 1 (J, leg. M. K ł a p a c z. Z Sudetów dotąd nie wymieniany. Znany z Tatr ( L o e w, 1870; N o w i c k i, 1873; M a l s k i, 1959), Ojcowa (S z n a b l, 1881), Pienin (G r z e g o r z e k, 1872) 1 Pomorza (C z w a l i n a, 1873; K a r l, 1935). Syritta pipiens (L.). Szklarska Poręba, V I-V III , 3 $$, 4 leg. G. S c h r o e d e r ; Ząbkowice Śląskie, V III 1955, 1 $, 1 <$, Brzeźnica, 15 IX 1956, 1 <J, Tarnawa, 21 V 1947, 1 $, leg. M. K ł a p a c z ; Duszniki-Zdrój, 2 V III 1958, 1?, 1 c?, leg. B. B a ń k o w s k a. Z Sudetów wykazali ten gatunek C z i ż e k (1909), M o u c h a i Ś t y s (1954) oraz B a ń k o w s k a (1961a). W całej Polsce pospolity.

12 2 9 8 li. Bańkowska 12 Cheilosiinae Ferdinandea cuprea (Scop.). Szklarska Poręba, Y I-Y II 1905, 1 $, leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów wykazany przez K e m p n e g o (1952, 1953). W Polsce znany z doliny Nidy (B a ń k o w s k a, 1961b), okolic Warszawy (S z n a b l, 1881) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; S c h r o e d e r, 1909; K a r l, 1935). Ferdinandea nigrifrons E g g. Wojcieszów, 2 3 V II , 1 3, leg. R. B a ń k o w s k a. Z Sudetów wykazany z Opavska przez K e m p n e g o (1953). W Polsce znany tylko na Pomorzu (C z w a l i n a, 1893; K a r l,.1935). Pipizella virens ( F a b r. ). Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 1 $, 2 33, leg. G. S c h r o e d e r ; Radomierz, 25 V II 1961, 1$, leg. R. B a ń k o w s k a ; Tarnawa, 21 V 1947, 1 3, Brzeźnica, 31 V 1954, 1 3 Tarnów, 7 VI 1955, 1 3, leg. M. K ła- PACZ. Z Sudetów wymienia g o Cz iż e k ( ). Pospolity w całej Polsce. Pipiza quadrimaculata (Panz.). Szklarska Poręba, V I-V II 1909, 3 1 3, leg. G. S c h r o e d e r ; Muszkowice, 28 V 1956, 1 $, 1 3, leg. W. P u ł a w s k i. Gatunek ten z Sudetów wymienia C z i ż e k (1909), M o u c h a i S t y s (1954) oraz B a ń k o w s k a (1961a). W ystępuje w całej Polsce. Pipiza noctiluca (L.). Góry Izerskie: Hala Izerska, V II 1960, 2 $o, leg. R. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 6 $ $, 1 3, leg- G - S c h r o e d e r ; Stolec, 14 VI 1959, 1 3, leg. A. M o ń k o. Z Sudetów dotychczas nie podawany. W Polsce znany ze Śląska (S c h i- n e r, 1854), z Tatr (M a l s k i, 1959), Podkarpacia ( N o w i c k i, 1873), doliny Nidy (B a ń k o w s k a, 1961b), okolic Warszawy ( T r o j a n o w a, 1953) i Pomorza ( E n - d e r l e i n, 1907; K a r l, 1935). Cheilosia antigua (M e i g.). Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 1 3, leg. G. S c h r o e d e r. Gatunek rzadki. Z Sudetów wymienia go tylko C z i ż e k (1909). W Polsce wykazany z T atr ( L o e w, 1870; N o w i c k i, 1873; B o b e k, 1890; M a l s k i, 1959), Pienin, (G r z e g o r z e k, 1872), doliny Nidy ( B a ń k o w s k a, 1961b) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; E n d e r l e i n, 1907; K a r l, 1935). Cheilosia longula Z e t t. Szklarska Poręba, V II 1910, 1 3, leg- G. S c h r o e d e r. Gatunek bardzo rzadki. Z Sudetów wykazany tylko przez M a l s k i e g o (1957). Ponadto znany ze Śląska ( B e c k e r, 1894), Tatr ( L o e w, 1870; N o w i c k i, 1873; M a l s k i, 1959) i Pomorza ( M a l s k i, 1957). Cheilosia scutellata ( F a l l. ). Szklarska Poręba, V I-V III , 3$$, 2 3 3, le g. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów wymieniany przez C z iż k a (1909) i B a ń k o w s k ą (1961a). W ystępuje dość licznie w całej Polsce. Cheilosia pagana ( M e ig.). Szklarska Poręba, V II 1910, 1 $, 1 3, leg. G. S c h r o e d e r ; Kudowa-Zdrój, 13 V II 1961, 1 $, leg. R. B a ń k o w s k a.

13 13 Syrphidae Sudetów 29 9 Gatunek z Sudetów wykazany z Karpacza przez M a l s k i e g o ( ). W y stępuje w całej Polsce. Cheilosia illustrata ( H a r k.). Wojcieszów, 23 YII 1961, 1 $, leg. E. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V III , 6 $?, 27 leg. G. S c h r o e d e r ; Srebrna Góra, 7 VI-22 YII 1947, 2 $ $, 1 cj, Polanica-Zdrój, 17 VI 1950, 1 cj, leg. M. K ł a p a c z ; Karłów, 14 V II 1961, 1 $, 2 Duszniki-Zdrój, 2 V III 1958, 1?, 1 cj, leg. E. B a ń k o w s k a ; Międzygórze, 16 V III 1962, 2 $$, Międzylesie, 21 V III 1962, 1 $, 2 (?<J, leg. A. B i e d e l. Z Sudetów podawali go C z i ż e k (1909), V i m m e r (1908), O b e n b e r g e r (1952), M o t jc h a i S t y s (1954), K e m p n y (1951,1955) i M a l s k i (1957). Gatunek borealno- -alpejski, pospobty w Tatrach i na Podkarpaciu, znany także i na Pomorzu ( K a r l, 1935). Cheilosia intonsa L o e w. Szklarska Poręba, V II 1904, 1 leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów wymieniany przez C z i ż k a (1909). W Polsce wykazany ze Śląska (B e c k e r, 1894; M a l s k i, 1957), Puszczy Białowieskiej (S a c k, 1925) i Pomorza ( K a r l, 1935). Cheilosia variabilis ( P a n z.). Wojcieszów, 2 3 VII , 2 $ $, 4 leg. E. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V III , 9 $ $, 8 dcj, leg. G. S c h r o e d e r ; Karłów, 1 4 V I I , 1 $, 1 (J, Duszniki-Zdrój, 2 V III , 1 $, Zieleniec, 1 V III , 1 $, 1 cj, 1 6 V II , 2 (J<J, leg. E. B a ń k o w s k a ; Sadochów, 1 4 V II , 1 <J, leg. A. G o l j a n ; Międzygórze, V III , 3? $, 1 <$, Międzylesie, V III , 1 $, leg. A. B i e d e l. Z Sudetów wykazany przez C z iż k a (1909) i M a l s k i e g o (1957). W ystępuje w całej Polsce. Cheilosia vulpina (M e i g.). Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 1 leg. G. S c h r o e d e r ; Muszkowice, 28 V 1956, 1 leg. W. P u ł a w s k i. Gatunek rzadki, z Sudetów podawany przez B a ń k o w s k ą (1961b). W Polsce wykazany z Pienin i doliny Kidy (B a ń k o w s k a, 1961b), okolic Warszawy (S z n a b l, 1881) i Pomorza (S c h r o e d e r, 1913; K a r l, 1935). Cheilosia barbata L o e w. Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 2 $$, 1 <$, leg. G. S c h r o e d e r ; Karłów, 14 VII 1961, 1 <J, leg. E. B a ń k o w s k a ; Międzygórze, V III 1962, 1 $, leg. A. B i e d e l. Z Sudetów wykazany przez C z iż k a (1909) i M a l s k i e g o (1957). Poza tym znany ze Śląska (B e c k e r, 1894), z Tatr ( L o e w, 1870), Podkarpacia (G r z e g o r z e k, 1872; K o w i c k i, 1873) i okolic Warszawy (S z n a b l, 1881; T r o j a n o w a, 1953). Cheilosia canicularis ( P a n z.). Szklarska Poręba, V I-V III , 1 3 $?, 1 3 (J(J, leg. G. S c h r o e d e r ; Srebrna Góra, 3 VI , 1 S, leg. 'A. B i e d e l ; Karłów, 1 4 V II , 1 <J, Zieleniec, 1 6 V II , 4 $$, 1 <J, leg. E. B a ń k o w s k a ; Międzygórze, V III , 2 $ $, 1 cj, leg. A. B i e d e l. Gatunek górski, z Sudetów wymienia go S c it u m m e l ( ), K o l e n a t i (1859), C z i ż e k (1909), K e m p n y (1955) i M a l s k i (1957). W Polsce znany jesz

14 30 0 R. Bańkowska 14 cze ze Ś l ą s k a (B e c k e r, 1894) z T atr ( L o e w, 1870; M a l s k i, 1959), Podkarpacia (G r z e g o r z e k, 1872; N o w i c k i, 1873), okolic Poznania ( L o e w, 1840) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; K a r l, 1935). Cheilosia zetterstedti B e c k. Radomierz, 2 5 V II , 1 leg. R. B a ń k o w s k a. Z Sudetów wykazany przez M a r s k i e g o (1957). W Polsce znany jeszcze z doliny Nidy ( B a ń k o w s k a, 1961b). Cheilosia mutabilis ( F a l l.). Szklarska Poręba, V I-V II , 2 $ $, 3 <J(J, le g. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów podaje go C z i ż e k (1909). W Polsce wykazany z T atr ( N o w i c k i, 1873; M a l s k i, 1959), ze Śląska (B e c k e r, 1894; M a l s k i, 1957) z doliny Nidy ( B a ń k o w s k a, 1961b), okolic Warszawy (T r o j a n o w a -B a ń k o w s k a, 1959a) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; E n d e r l e i n, 1907; K a r l, 1935). Cheilosia gigantea (Z e t t.). Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 5 $$, 1 leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów dotychczas nie wykazany. Z Polski wymieniany ze Śląska ( B e c k e r, 1894; M a l s k i, 1957) i z Pomorza (C z w a l i n a, 1893). Cheilosia albitarsis (M e i g.). Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 4 1 leg. G. S c h r o e d e r ; Srebrna Góra, 3 VI 1958, 1 <J, Muszkowice, 2 8 V 1956, 1 <J, leg. W. P u ł a w s k i ; 1 VI 1952, 1 <J, leg. J. N o s k i e w i c z. Z Sudetów podawany przez C z iż k a (1909), M a l s k i e g o (1957) i B a ń k o w s k ą (1961a). W ystępuje w całej Polsce. Cheilosia bergenstammi B e c k. Muszkowice, V 1956, 1 $, leg. W. P u ł a w s k i. Gatunek znany z Sudetów ze Stolca (M a l s k i, 1957). Poza tym w Polsce wykazany jeszcze ze Śląska (B e c k e r, 1894; M a l s k i, 1957), z T atr (M a l s k i, 1959), okolic Warszawy (T r o j a n o w a -B a ń k o w s k a, 1959a) i Pomorza (S c h r o e d e r, 1913; K a r l, 1935). Cheilosia fraterna (M e i g.). M u s z k o w ic e, 2 8 V , 1 <, le g. W. P u ł a w s k i. Z Sudetów dotychczas nie podawany. Z Polski wykazany z okolic W arszawy (T r o j a n o w a - B a ń k o w s k a, 1959a) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; S c h r o e d e r, 1913; K a r l, 1935). Cheilosia curvinervis B e c k. Stolec, 3 V 1953, 1$, 1 <J, Bardo, 15 V 1954, 1?, leg. J. N o s k i e w i c z. Gatunek opisany przez B e c k e r a (1894) na podstawie okazu złowionego w Dusznikach-Zdroju. Ponadto wymieniany jeszcze z Sudetów przez M a l s k i e g o (1957) ze Stolca. Prawdopodobnie jest to gatunek endemiczny dla fauny Śląska. Cheilosia impressa L o e w. Srebrna Góra, 31 V II 1956, leg. M. K ł a p a c z. Z Sudetów wykazany przez C z iż k a (1909) i M a l s k i e g o (1957). Poza tym wymieniany ze Śląska ( B e c k e r, 1894), z T atr ( B o b e k, 1890) Podkarpacia ( N o w i c k i, 1873), okolic Warszawy (S z n a b l, 1881; T r o j a n o w a, 1953) i Pomorza ( K a r l, 1935). Cheilosia chloris (M e i g.). Ząbkowice Śląskie, 2 4 V , 1 leg. M. K ł a p a c z.

15 15 Syrpliidae Sudetów 301 Z Sudetów wykazany przez M a l s k i e g o (1957). Ponadto znany jeszcze z okolic Krakowa ( N o w i c k i, 1873; B o b e k, 1890) i Pomorza ( K a r l, 1935). Cheilosia insignis L o e w. Czechosłowacja: Opava-Svinov, 11 IX 1959, 1 $, leg. E. B a ń k o w s k a. Z Sudetów dotychczas nie wykazany. W Polsce również nie znany. Orthoneura nobilis ( F a l l. ). Szklarska Poręba, V I-V II , 4 $ $, 1 <$, leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów wykazany przez C z iż k a (1909). W Polsce znany ze Śląska, z okolic Poznania ( L o e w, 1843), Tatr ( L o e w, 1870; M a l s k i, 1959), Podkarpacia ( N o w i c k i, 1873; G r z e g o r z e k, 1872; B o b e k, 1894), z doliny Nidy ( B a ń k o w s k a, 1961b) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; E n d e r l e i n, 1907; K a r l, 1935). Liogaster metallina ( F a b r.). Góry Izerskie: Hala Izerska, 1 4 V II , 1 <J, Karkonosze, 1 9 V II , 1 <J, leg. E. B a ń k o w s k a ; Pilchowice, 2 1 V II , leg. E. K i e r y c i i. Z Sudetów wykazany przez C z iż k a (1909). Pospolity w całej Polsce. Chrysogaster chalybeata Meig. Szklarska Poręba, VT-VIII , 5 $$, leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów dotychczas nie wykazany. W Polsce znany z Podkarpacia ( N o w i c k i, 1873), doliny Nidy ( B a ń k o w s k a, 1961b), Poznania ( L o e w, 1843), okolic Warszawy (S z n a b l, 1881; T r o j a n o w a, 1953) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; K a r l, 1935). Chrysogaster solstitialis ( F a l l.). Szklarska Poręba, V I-V II 1905, (J(J, leg. G. S c h r o e d e r ; Wojcieszów, 23 V II 1961, 9$$, 4 <J<J, Eadomierz, 25 V II 1961, 2 $ $, 1 (J, leg. E. B a ń k o w s k a ; Jemna, 26 VI 1949, 1 c?, Opolnica, 29 VI-21 V II , 3 <J<J, leg. M. K ł a p a c z ; Zieleniec, 1 V III 1958, 2 $$, 1 6 V II , 1 $, 2 <J<J, Karłów, 1 4 V II , 1 $, Duszniki-Zdrój, 2 V III $ $, 1 <J, le g. E. B a ń k o w s k a. Z Sudetów wymienia ten gatunek C z i ż e k (1909), T r o j a n o w a -B a ń k o w s k a (1959a) i B a ń k o w s k a (1961a). W Polsce ponadto znany z Tatr ( L o e w, 1870; N o w i c k i, 1873; B o b e k, 1893; M a l s k i, 1959), Podkarpacia (G r z e g o r z e k, 1872; N o w i c k i, 1873), Częstochowy i okolic Warszawy (T r o j a n o w a - B a ń - k o w s k a, 1959a) oraz Pomorza (C z w a l i n a, 1893; K a r l, 1935). Chrysogaster viduata (L.). Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 1 $, leg. G. S c h r o e d e r ; Ząbowice Śląskie, 14 VI 1949, 1$, Srebrna Góra, 9 VI 1954, 1 $, Jem na, 29 V 1949, 1?, leg. M. K ł a p a c z ; Bardo, 7 VI 1953, 1?, leg. A. D r a b e r ; Muszkowice, 28 V 1956, 1 <J, leg. W. P u ł a w s k i ; Szczeliniec, 6 VI 1958, 3 $ ę, leg. A. E i e d e ł. Z Sudetów wykazany przez C z iż k a (1909) i B a ń k o w s k ą (1961a). W całej Polsce pospolity. Syrphinae Didea fasciata M a c q. Szklarska Poręba, V I-V III , 7 $$, 1 <J, leg. G, S c h r o e d e r ; Jem na, 1 VI 1948, 1?, leg. M, K ł a p a c z.

16 302 R. Bańkowska 16 Z Sudetów wymieniany przez C z i ż k a (1909). Gatunek znany z T atr (L o e w, 1870; N o w i c k i, 1873; M a l s k i, 1959), okolic Częstochowy (T r o j a n o w a, 1953), doliny Nidy ( B a ń k o w s k a, 1961b) i Pomorza ( K a r l, 1935). Didea alneti ( F a l l. ). Góry Izerskie: Hala Izerska, 1 4 V II , 4$$, 1 rf, Karkonosze: Łabski Szczyt, 1 9 V II , 3 leg. B. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V II , 7 99) 5 $3, leg. G. S c h r o e d e r. Gatunek z Sudetów wymieniany przez C z iż k a (1909), K e m p n e g o (1951, 1953) i B a ń k o w s k ą (1961a). Z Polski wykazany z T atr ( L o e w, 1870; Now i c k i, 1870, 1873; B o b e k, 1890; M a l s k i, 1959), doliny N idy (B a ń k o w s k a, 1961b) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; S p e i z e r, 1905 S c h r o e d e r, 1911; K a r l, 1935). Didea intermedia L o e w. Góry Izerskie: Hala Izerska, 14 V II 1960, 1 $, leg. B. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V III , 8$$, 3 rfrf, leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów podawany przez C z iż k a (1909) i B a ń k o w s k ą (1961a). Poza tym wykazany ze Śląska ( P a x, 1921), z okolic Krakowa ( N o w i c k i, 1870, 1873), doliny Nidy (B a ń k o w s k a, 1961b), okolic Warszawy (T r o j a n o w a, 1953) i Pomorza ( E n d e r l e i n, 1907; K a r l, 1935). Scaeva pyrastri (L.). Szklarska Poręba, V I-V III , 11 9 $, 9 <JCJ, leg. G. S c h r o e d e r ; Eadomierz, 24 V II 1961, 1 9, leg. E. K i e r y c h ; Grodziszcze, 15 V III 1952, 1 ó1, leg. M. K ł a p a c z ; Międzygórze, V III 1962, 2 9 $, leg. A. B i e d e l. Gatunek ten z Sudetów wymienia V i m m e r (1908), C z i ż e k (1909), O b e n - b e r g e r (1952) i K e m p n y (1955). W całej Polsce pospolity. Scaeva selenitica (M e i g.). Karkonosze: Łabski Szczyt, 1 9 V II , 2$$, leg. B. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V II , 4 $$, 9 (J<J, leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów podawany przez C z iż k a (1909) i B a ń k o w s k ą (1961a). W ystępuje w całej Polsce. IscliyrosyrpJius laternarius (M u l l.). Szklarska Poręba, V II-V I1I , 6 $9, 9 cfcj, leg. G. S c h r o e d e r ; Duszniki-Zdrój, 2 V III 1958, 2 99) Bg. B a ń k o w s k a. Z Sudetów wykazany przez T r o j a n o w ą - B a ń k o w s k ą (1959a). Poza tym znany z T atr ( B o b e k, 1890; M a l s k i, 1959) i okolic Krakowa ( N o w a c k i, 1870, 1873). Ischyrosyrphus glaucius (L.). Wojcieszów", 2 3 V II , 2 9? Bg. B. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V III , ) Bg. G. S c h r o e d e r ; Stronie Śląskie, 1 3 V II , 4 leg. A. G o l j a n ; Jem na, 29 V II-6 IX , 5 99> 1 c?> Opolnica, V III , 2 99? Bg. M. K ł a p a c z ; Karłów", 1 4 V II , 6 99; 3 c?(j, Duszniki-Zdrój, 8 99> 6 c?c?, Zieleniec, 1 6 V II , 9 99) 7 (?<?, Bg. B. B a ń k o w s k a ; Międzygórze, V III , 4 99? Bg. A, B i e d e l,

17 17 Syrphidae Sudetów 303 Gatunek z Sudetów podawany przez C z i ż k a (1909), K e m p n e g o (1953), T r o j a n o w ą - B a ń k o w s k ą (1959a) i B a ń k o w s k ą (1961a). Występuje w całej Polsce. Syrphus albostriatus ( F a l l.). Szklarska Poręba, V III 1904, 2 $$, leg. G. S c h r o e d e r ; Srebrna Góra, 14 VI 1955, 1 <J, leg. M. K ł a p a c z ; Czechosłowacja: Opava-Hradek, 13 IX 1959, 1 $, leg. B. B a ń k o w s k a. Gatunek z Sudetów wykazany przez C z i ż k a (1909). W Polsce znany z Podkarpacia ( N o w i c k i, 1873), okolic Warszawy (T r o j a n o w a, 1953), doliny Nidy ( B a ń k o w s k a, 1961b) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; S c h r o e d e r, 1909; K a r l, 1935). Syrphus venustus M e i g. Srebrna Góra, 7 VI , 1 cj, Opolnica, 2 9 VI , le g. M. K ł a p a c z. Z Sudetów wykazał ten gatunek C z i ż e k (1909), M o u c h a i Ś t y s (1954) oraz B a ń k o w s k a (1961a). Ponadto znany z Tatr (M a l s k i, 1959), okolic Kielc (T r o j a n o w a, 1953), doliny Nidy (B a ń k o w s k a, 1961b), Tucholi ( R u b s a a m e n, 1896) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; S c h r o e d e r, 1909; K a r l, 1935). Syrphus annulipes (Z e t t.). Góry Izerskie: Hala Izerska, 14 V II 1960, 2 $$, Świeradów, 13 V II 1960, 1 <$, Karkonosze, 19 V II 1960, 3 $$, leg. R. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V III , 32 $$, 18 <J(J, leg. G. S c h r o e d e r ; Karlów, 14 V II 1961, 1 Szczeliniec, 14 VII 1961, 1 $, leg. R. B ańk o w s k a. Z Sudetów wymienia go C z i ż e k (1909), K e m p n y (1955) i B a ń k o w s k a (1961a). Poza tym znany z Tatr ( L o e w, 1870; N o w i c k i, 1873; M a l s k i, 1959), Puszczy Białowieskiej (S a c k, 1925) i Pomorza (S c h r o e d e r, 1911; K a r l, 1935). Syrphus lunulatus M e i g. Szklarska Poręba, V I-V II 1904, 14 $$, 14 <&J, leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów wykazany przez C z iż k a (1909) i B a ń k o w s k ą (1961a). W Polsce ponadto znany z Tatr ( L o e w, 1870; N o w i c k i, 1873; M a l s k i, 1959), Podkarpacia (G r z e g o r z e k, 1872) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; S c h r o e d e r, 1912; K a r l, 1935). Syrphus macularis (Z e t t.). Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 2 $$, 1 cj, leg. G. S c h r o e d e r ; Polanica-Zdrój, 25 IV 1954, 1 $, leg. A. R i e d e l. Z Sudetów dotychczas nie podawany. Z Polski wykazany z Tatr ( L o e w, 1870; B o b e k, 1890; M a l s k i, 1959), Podkarpacia ( N o w i c k i, 1873) i Pomorza ( K a r l, 1935). Syrphus torvus O.-S. Poławiany licznie w całych Sudetach. Z tego obszaru wykazany przez C z iż k a (1909), K e m p n e g o (1955) i B a ń k o w s k ą (1961a). Gatunek szczególnie pospolity w górach, poza tym wymieniany z całej Polski. Syrphus hilaris (Z e t t.). Szklarska Poręba, V I-V II , 4 $ $, le g. G. S c h r o e d e r,

18 304 R. Bańkowska 18 Z Sudetów wykazany przez S c h i n e r a (1862) i T r o j a n o w ą - B a ń k o w s k ą (1959b). Poza tym znany jeszcze z Pomorza ( T r o j a n o w a -B a ń k o w s k a, 1959b). Syrphus tricinctus P a l l. Góry Izerskie: Hala Izerska, 14 Y II 1960, 1 $, leg. B. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V III , 8$$, 1 leg. G. S c h r o e d e r ; Lewin Kłodzki, V III 1954, 1 <J, leg. B. B a ń k o w s k a ; Międzylesie, V III 1962, 1 $, leg. A. B i e d e l. Gatunek ten z Sudetów wymienia C z i ż e k (1909), K e m p n y (1951, 1953) i B a ń k o w s k a (1961a). Poza tym został wykazany z Tatr ( L o e w, N o w i c k i, 1873, M a l s k i, 1959), Podkarpacia (G r z e g o r z e k, 1873), doliny Nidy (B a ń k o w s k a, 1961b), Puszczy Białowieskiej (S a c k, 1925), okolic Warszawy ( T r o j a n o w a, 1953) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; S c h r o e d e r, 1909; K a r l, 1935). Syrphus bifasciatus F a b r. Szklarska Poręba, V II 1910, 1 $, leg. G. S c h r o e d e r ; Ząbkowice Śląskie, 6 V 1952, 1 $, leg. M. K ł a p a c z. Z Sudetów dotychczas nie wykazany. Gatunek dośó rzadki. W Polsce znany z okolic Krakowa ( N o w i c k i, 1873), doliny Nidy (B a ń k o w s k a, 1961b), okolic Warszawy ( T r o j a n o w a, 1953) i Pomorza (S c h r o e d e r, 1909; K a r l, 1935). Syrphus balteatus ( D e g.). Poławiany licznie w całych Sudetach. Z obszaru tego wykazany przez C z i ż k a (1909), K e m p n e g o (1955) i B a ń k o w s k ą (1961a). Pospolity w całej Polsce. Syrphus cinctus ( P a l l.). Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 1 $, leg. G. S c h r o e d e r ; Karłów, 14 V II 1961, 1 leg. B. B a ń k o w s k a. Z Sudetów dotychczas nie znany. W Polsce wykazany z Tatr ( L o e w, 1870; N o w i c k i, 1873; M a l s k i, 1959), Puszczy Białowieskiej (S a c k, 1925) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; K a r l, 1935). Syrphus cinctellus ( Z e t t. ). Wojcieszów, 13 V II 1961, 2 99> leg. B. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V III , 8 9 9, 10 leg. G. S c h r o e d e r ; Opolnica, 5 V III 1951, 1 $, leg. M. K ł a p a c z ; Lewin Kłodzki, V III 1954, 1 $, Duszniki-Zdrój, 2 V III 1958, 8$$, 5 leg. B. B a ń k o w s k a ; Śnieżnik, 17 V II 1956, 2 99, Międzygórze, V III 1962, 1?, 3 <?<?, Międzylesie, V III 1962, 3 $?, 1 (J, leg. A. B i e d e l. Z Sudetów wykazał go C z i ż e k (1909), M ottch a i S t y s (1954), K e m p n y (1955) i B a ń k o w s k a (1961a). Poza tym znany z T atr ( L o e w, 1870; N o w i c k i, 1873; B o b e k, 1890; M a l s k i, 1959), okolic Krakowa ( B o b e k, 1893), doliny Nidy ( B a ń k o w s k a, 1961b) i Pomorza (S c h r o e d e r, 1909); K a r l, 1935). Syrphus auricollis M e i g. Wojcieszów, 2 3 V II , 1 2, 2 <J(J, leg. B. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V II , 1 <S, leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów dotąd nie wykazany. W Polsce znany z T atr (M a l s k i, 1959), Podkarpacia ( N o w i c k i, 1873), okolic Warszawy (S z n a b l, 1881; T r o j a n o w a, 1953) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; K a r l, 1935). Syrphus lineola ( Z e t t. ). Góry Izerskie: H ala Izerska, 14 V II 1960, 8 99> 5 <?<?> Wojcieszów, 23 V II 1960, 2 99> 1 Świeradów-Zdrój, 13 V II 1960, 1 31, Karkonosze: Łabski Szczyt, 19 V II 1960, , 2 <?<J, leg. B. B a ń k o w s k a ; Szklarska Poręba, V I-V III , 18 9$, 9 leg. G. S c h r o e d e r ; D u s z

19 19 Syrphidae Sudetów 305 niki-zdrój 2 Y II 1958, 1?, 3 Karłów, 14 Y II 1961, 1 <J, leg. R. B a ń k o w s k a ; Międzylesie, V III 1962, 1 $, 1 leg. A. R i e d e l. Z Sudetów wymienia go C z i ż e k (1909), M o u c h a i Ś t y s (1954), K e m p n y (1955) i B a ń k o w s k a (1961a). W Polsce ponadto znany z Tatr ( L o e w, 1870; N o w i c k i, 1873; B o b e k, 1890; M a l s k i, 1959), doliny Kidy (B a ń k o w s k a, 1961b), Puszczy Białowieskiej (S a c k, 1925) i Pomorza (S c h r o e d e r, 1911: K a r l, 1935). Syrphus diaphanus (Z e t t.). Szklarska Poręba, V I-V II , 2 $$, leg. G. S c h r o e d e r. Z Sudetów dotąd nie wykazany. W Polsce znany z Podkarpacia ( N o w i c k i, 1873) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893). Syrphus grossularius M e i g. Szklarska Poręba, V I-V II , 15?$, 18 (JcJ, leg. G. S c h r o e d e r ; Opolnica, 5 V III 1951, 1 $, leg. M. K ł a p a c z ; K arłów, 14 V II 1961, 1 (J, leg. R. B a ń k o w s k a. Z Sudetów wymienia go Cz iż e k (1909). W Polsce poza tym znany z P odkarpacia ( N o w i c k i, 1873), doliny Nidy (B a ń k o w s k a, 1961b), Puszczy Białowieskiej (S a c k, 1925), okolic Warsząwy (S z n a b l, 1881) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; R u b s a a m e n, 1901; S c h r o e d e r, 1911, K a r l, 1935). Syrphus ochrostoma (Z e t t.). Szklarska Poręba, V I-V II 1905, 1 leg. G. S c h r o e d e r ; Ząbkowice Śląskie, 8 V 1947, 1 $, leg. M. K ł a p a c z. Gatunek ten z Sudetów wykazała B a ń k o w s k a (1961a). Ponadto znany jest z doliny Nidy ( B a ń k o w s k a, 1961b) i Pomorza ( K a r l, 1935). Syrphus nitidicollis M e i g. Szklarska Poręba, V I-V II , 2 $?, leg. G. S c h r o e d e r. Gatunek rzadki, z Sudetów wykazany przez C z iż k a (1909). Poza tym znany z Podkarpacia ( N o w i c k i, 1873), doliny Nidy (B a ń k o w s k a, 1961b), Puszczy Kampinoskiej (T r o j a n o w a -B a ń k o w s k a, 1959a) i Pomorza (C z w a l i n a, 1893; R u b s a a m e n, 1901; K a r l, 1935). Syrphus ribesii (L.). Świeradów-Zdrój, 13 V II 1960, 1 $, Wojcieszów, 23 V I I 1961, 4$$, lcj, Karkonosze: Łabski Szczyt, 19 V II 1960, 3$$, leg. R. B ańk o w s k a ; Ząbkowice Śląskie, 25 V 1954, 1 $, 1 Srebrna Góra, 31 V II 1956, 1 $, Brzeźnica, 2 7 V III , 1 <$, Opolnica, V III , 2 Jemna, 9 V III , 1 <J, Bardo, 2 5 V , 1?, leg. M. K ł a p a c z ; Duszniki-Zdrój, 2 V III 1958, 1?, Karłów, 14 V II 1961, 1 <J, leg. R. B a ń k o w s k a ; Międzygórze, V III 1962, 1 <J, leg. A. R i e d e l ; Paczków, 21 V III 1957, 1 $, 1 <j, leg. C. D z i a d o s z. Z Sudetów wykazał go C z i ż e k (1909), K e m p n y (1955) i B a ń k o w s k a (1961a). W ystępuje w całej Polsce. Syrphus vitripennis M e i g. Góry Izerskie: Hala Izerska, 14 V II 1960, 3$$, Pilchowice, 20 V II 1961, 1 <$, 23 V II 1961, 1 ę, 8 <?<?, Karkonosze: Łabski Szczyt, 19 V II 1960, 1 $, leg. R. B a ń k o w s k a ; Ząbkowice Śląskie, 12 V 1954, 1 Jemna, 10 V III 1952, 1 $, leg. M. K ł a p a c z ; Bardo, 7 VI 1953, 1 ć?, leg. A. D r a b e r ; Kudowa-Zdrój, 13 V II 1961, 1?, Szczeliniec, 14 V II 1961, 1$,