WIADUKT, KTÓRY ŁĄCZY LUDZI czytaj str. 4. Wszystkim Mieszkańcom Gminy Jaktorów życzymy Spokojnych, Radosnych i Pełnych Nadziei Świąt Bożego Narodzenia

Transkrypt

1 grudzień 2015 Nr 48 Biuletyn informacyjny Urzędu Gminy Jaktorów Wszystkim Mieszkańcom Gminy Jaktorów życzymy Spokojnych, Radosnych i Pełnych Nadziei Świąt Bożego Narodzenia oraz Szczęśliwego Nowego 2016 Roku Wójt Gminy Maciej Śliwerski oraz Rada Gminy Jaktorów WIADUKT, KTÓRY ŁĄCZY LUDZI czytaj str. 4

2 Z okazji Świąt Bożego Narodzenia Wszystkim Parafianom życzymy by przyjście na świat Chrystusa dało Pokój, Miłość i Nadzieję ks.krzysztof Krawczyk, ks. Tomasz Stępniak Niech Radość i Miłość zagoszczą w sercach wszystkich ludzi w dniu Narodzin Pana ks. Jerzy Bors, ks.kamil Goc, ks. Józef Misiak Wszystkiego co najlepsze z okazji Bożego Narodzenia i Nowego 2016 Roku życzą Dyrekcja i Pracownicy Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Jaktorowie Radosnych Świąt Bożego Narodzenia i wszystkiego najlepszego z okazji Nowego Roku życzą Dyrekcja i Pracownicy Zespołu Szkół Publicznych w Międzyborowie Z okazji Świąt Bożego Narodzenia wielu pięknych i radosnych przeżyć życzy Zarząd Związku Dużych Rodzin Trzy Plus w Jaktorowie Wszystkim Mieszkańcom gminy życzymy Radosnych Świąt Bożego Narodzenia Ochotnicza Straż Pożarna w Międzyborowie Wesołych Świąt Narodzenia Pańskiego wszystkim Mieszkańcom życzy Ochotnicza Straż Pożarna w Jaktorowie Radosnych i Rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia oraz wszystkiego najlepszego z okazji Nowego Roku życzy Gminna Biblioteka Publiczna w Jaktorowie Zdrowych, Rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia i Szczęśliwego Nowego Roku życzy Stowarzyszenie Przyjaciół Wydm Międzyborowskich Szczęśliwych, Ciepłych i Rodzinnych Świąt Narodzenia Pańskiego oraz Szczęśliwego 2016 Roku życzy Towarzystwo Przyjaciół Jaktorowa 2

3 Wywiad z wójtem Maciejem Śliwerskim Wieści. Panie wójcie, co słychać w naszej gminie Jaktorów? Maciej Śliwerski. Pracujemy nad przyszłorocznym budżetem. Mam dobrą wiadomość dla mieszkańców Henryszewa i Grądów, ponieważ pozyskaliśmy pieniądze z programu potocznie nazywanego "schetynówką, na modernizację ulicy Jaworowej. Niestety, starostwo nie otrzymało dofinansowania z tego samego programu na modernizację ulicy Pomorskiej w Jaktorowie (droga powiatowa), na które bardzo liczyliśmy. Wraz z powiatem staramy się o dofinansowanie tego projektu już drugi rok z rzędu. W roku 2014 byliśmy blisko podium, więc mieliśmy dużą nadzieję na tegoroczne rozdanie, ale niestety nie udało się. W związku z tym wystąpiliśmy do starosty grodziskiego z propozycją sfinansowania budowy tej ulicy i pokrycia kosztów proporcjonalnie, gmina Jaktorów 50% i powiat,jako właściciel drogi, również 50 %. Wieści. Dla powiatu to bardzo dobra propozycja, czy się uda? MŚ. Mam nadzieje, ponieważ ul. Pomorska i ul. Skokowskiego stanowią wraz z ulicami Parkową i Ułanów bardzo ważny dla całego Jaktorowa ciąg komunikacyjny, łączący wiadukt i tunel przy ulicy Kukuczki. Wieści. Czy mówimy o tunelu, na którego otwarcie tak długo mieszkańcy muszą czekać?. W NIEDZIELĘ R. ODBYŁ SIĘ ZJAZD HUFCA ZHP JAKTORÓW W niedzielę r. odbył się Zjazd Hufca ZHP Jaktorów na którym podsumowano ubiegłe cztery lata, dyskutowano nad strategią rozwoju hufca na lata , a także wybrano osoby, które będą sprawować nad tym pieczę - czyli nową Komendę Hufca: - phm. Maciej Choła - Komendant - phm. Joanna Choła - Z-pca komendanta ds. pracy z kadrą - pwd. Magdalena Zagrajek - Z-pca komendanta ds. programu - phm. Stanisław Firlej - Skarbnik - pwd. Łukasz Zduńczyk Kwatermistrz MŚ. Tak, właśnie tego. Niestety przeciągają się tzw. odbiory prowadzone przez wojewódzkiego inspektora budowlanego, na które jako gmina niestety nie mamy wpływu. W międzyczasie doszło do bardzo przykrego wydarzenia - dewastacji przepompowni wód opadowych, wybudowanej na potrzeby tego tunelu. Wieści. Kto mógł to zrobić i dlaczego? MŚ. Nie wiadomo, policja nie wykryła sprawców, choć są pewne podejrzenia. Niestety, jest przecież wielu przeciwników inwestycji kolejowych. Jednym przeszkadza usytuowanie tunelu, innym ekrany itd. Tak wygląda prawda. Przykre. Wieści. Z czym jeszcze zmaga się wójt gminy Jaktorów? MŚ. Drugim ważnym zadaniem, nad którym pracujemy, są parkingi przy stacjach PKP w Jaktorowie i Międzyborowie. Wstępne projekty już państwu prezentowaliśmy, obecnie jesteśmy na etapie uzgodnień z PKP miejsc parkingowych na terenie należącym do kolei. Chcemy, by parkingi były jak największe i pomieściły wszystkich chętnych, ponieważ nasze miejscowości wciąż się rozwijają. Niestety, rozmowy z PKP, można powiedzieć, są bardzo ale to bardzo trudne, pomimo tego, że to przecież ich klienci będą tam parkować. W pierwszej wersji zaproponowano nam dzierżawę tego terenu za bardzo duże pieniądze. Wieści. Zapomnijmy na chwilę o kłopotach, zbliżają się bowiem święta Bożego Narodzenia, Czy wzorem innych samorządów w urzędzie gminy będzie opłatek świąteczny dla pracowników? MŚ. Tak, oczywiście, to nasza coroczna tradycja, wszyscy pracownicy urzędu spotykają się z tej okazji z przyjaciółmi gminy Jaktorów z powiatu, z województwa, z sołtysami, radnymi, przedstawicielami stowarzyszeń, szkół, OSP i wieloma życzliwymi nam ludźmi. Ks. proboszcz Jerzy Bors, wraz z ks. proboszczem Krzysztofem Krawczykiem odmiawiają zawsze krótką modlitwę i dzielimy się opłatkiem.potem śpiewamy kolędy, dołączają do nas byli radni, emerytowani pracownicy urzędu, emerytowani nauczyciele. Ten piękny zwyczaj, połączony ze składaniem sobie życzeń w miłej przyjaznej atmosferze trwa do późnych godzin. Tak będzie i w tym roku. Korzystając z okazji chciałbym życzyć wszystkim mieszkańcom gminy Jaktorów zdrowych, wesołych i bogatych w życzliwość świąt, spędzonych w ciepłym rodzinnym gronie. rozm. JJ Nowe władze Hufca ZHP Jaktorów 3

4 Wiadukt, który łączy ludzi Wreszcie dobiegła końca modernizacja linii kolejowej Warszawa-Łódź, biegnącej także przez tereny gminy Jaktorów. Największym zamierzeniem było wykonanie pełnowymiarowego wiaduktu nad torami kolejowymi i drogą 719. Wiadukt ma około 300 metrów i jest potężnym zamierzeniem inżynieryjnym. Wszystkim zależało, by roboty były jak najmniej uciążliwe dla mieszkańców. Największą inwestycją związaną z modernizacją szlaku kolejowego na trasie Warszawa Skierniewice była właśnie budowa tego wiaduktu nad torami, w ciągu ul.skokowskiego w Jaktorowie. Koszt inwestycji to ok. 13 milionów złotych. Prace rozpoczęto w 2014 roku, a zakończono w listopadzie Wszystko by było znacznie szybciej, ale konsultacje z mieszkańcami, wynikające z protestów bardzo się przeciągały. Nowy, wielofunkcyjny wiadukt przenosi ruch komunikacyjny od strony Baranowa na ul.skokowskiego i daje bezpieczny zjazd na drogę nr 719, w stronę Warszawy i Żyrardowa. Zebranych powitał wójt Maciej Śliwerski, który poprosił ks. biskupa Józefa Zawitkowskiego o odprawienie mszy świętej w podziękowaniu za trudne inwestycje kolejowe, wykonane na terenie gminy. Poprosił także o poświęcenie pamiątkowej tablicy. Dzisiaj mamy wielki dzień w Jaktorowie. Miejscowość ma do swojej dyspozycji bezpieczny wiadukt, łączący dwie części gminy. Cieszmy się z zakończenia tego ważnego przedsięwzięcia mówił wójt Maciej Śliwerski. Warto wiedzieć, że w jaktorowskiej świątyni znajduje się obraz Matki Bożej podarowany przez prezydenta Bronisława Komorowskiego na przełomie lat 2014/2015. Zbudowaliście most, który będzie łączył ludzi. Niedziela 29 listopada 2015 roku będzie ważnym dniem w historii gminy i parafii. To w tym dniu poświęcę wiadukt, który skróci i uczyni bezpieczną drogę z Baranowa do Jaktorowa. Poświęcę ten wiadukt dlatego, aby ludzie z niego korzystający byli lepszymi, aby wzajemnie czynili sobie dobro, szanowali się. Pamiętajcie, że ta ziemia jest święta powiedział w homilii JE ks. bp Józef Zawitkowski. Podczas mszy została odsłonięta tablica upamiętniająca powstanie wiaduktu. Na tablicy jest napisane: W podziękowaniu tym wszystkim, którzy przyczynili się do powstania tego wiaduktu wdzięczni mieszkańcy Jaktorowa. Symboliczny gest odsłonięcia należał do Bronisława Komorowskiego, wicemarszałka Wiesława Raboszuka i wójta Macieja Śliwerskiego. Po południu tego samego dnia odbył się wspaniały koncert dla mieszkańców. Wystąpił m.in.. Marek Majewski wraz z przyjaciółmi. JJ 4

5 Nowe drogi i nowe inwestycje droga odchodząca od ul. Potockiego w kierunku Bud Michałowskich ul. Grzybowa ul. Kiepury ul. Książęca ul. Wyspiańskiego Budynek po termomodernizacji byłej szkoły w Budach Michałowskich Uzupełnienie, sprostowanie Budynek byłej szkoły w Budach Michałowskich - przyszła siedziba Hufca ZHP Jaktorów Uzupełnienie opublikowanej listy uczniów z Zespołu Szkolno Przedszkolnego w Jaktorowie z najwyższymi średnimi ocen na koniec roku szkolnego 2014/2015: Szkoła Podstawowa: - Katarzyna Idzikowska 5,55 - Tomasz Jurczak 5,36 - Emilia Kmieć 5,27 - Maja Palczewska 5,55 - Paulina Skowrońska 5,27 Gimnazjum: - Kamil Cegliński 5,38 - Marcin Grzelak 5,53 - Magdalena Malinowska 5,61 5

6 Rozmowa z kompozytorem, muzykiem, aktorem i radnym Janem Stokowskim Czas Nas Uczy Pogody, a czy czas nas uczy rozumu? SK. Janku mówisz o sobie muzyk weselno pogrzebowy... JS. Bo to prawda, oprócz wydawania płyt, a mam ich na koncie 11, oraz współpracy z legendarną Orkiestrą z Chmielnej, robię i takie rzeczy grałem np. na ślubie Michała Wiśniewskiego z zespołu Ich Troje, a także na pogrzebie wielkiej artystki Violetty Villas. SK. Wielu mieszkańców gminy Jaktorów miało okazję oglądać Cię w spektaklu w reż. Krzysztofa Materny Czas Nas Uczy Pogody. Czy dalej w nim występujesz? JS. Tak, oczywiście gram i to już czwarty rok, zwiedziłem dzięki niemu wiele scen w całej Polsce, W październiku, w ramach działań profilaktycznych, funkcjonariusze Straży Gminnej w Jaktorowie przeprowadzili spotkania z dziećmi w Przedszkolach Publicznych w Jaktorowie oraz Międzyborowie. Najmłodsi aktywnie uczestniczyli w zajęciach na temat bezpieczeńpoznałem wielu wspaniałych ludzi, to piękna przygoda i niech trwa. SK. Porozmawiajmy teraz o samorządzie. Mija rok od wyborów lokalnych, jakbyś go podsumował? JS. Był to bardzo trudny rok dla nas radnych za sprawą linii 400 kv, w którą zostaliśmy wmanewrowani tak jak i inne samorządy. Wszyscy, którym ta linia miała zawisnąć nad głowami, zwrócili całą swoją,słuszną zresztą, złość na nas. Byliśmy najbliżej i nam się najbardziej dostało. Nie wysłuchano nas, nawet obwiniono za winy, których nie popełniliśmy, a my też tu przecież mieszkamy, mamy swoje działki i oczywiście nie chcemy linii 400 kv nad głowami. Ten rok to również wielkie inwestycje kolejowe i radość, że w końcu pociągi jeżdżą normalnie. Te inwestycje nie spadły nam z nieba, jak niektórzy myślą, to efekt wielu starań prezesa Wacha, wójta, radnych i wielu życzliwych nam ludzi na szczytach władzy. Niektórzy mieszkańcy wszystko krytykują, a to wiadukt za mały, a to tunel za niski, ale czy wiedzą, że mogło ich w ogóle nie być? Bardzo łatwo wszystko krytykować, ale zrobić już trudniej. Teraz czekam na parkingi, o które wciąż trwają boje naszego urzędu gminy z PKP, a każdy widzi, jakie jest błoto przy stacjach. Oprócz tego cieszą nasze własne inwestycje gminne - drogi asfaltowe i piękne ulice, po których jeszcze niedawno nie można było przejechać samochodem czy przejść sucha nogą. Dlatego uważam, że powinniśmy cieszyć się z tego, co w tym roku udało nam się zrobić i co zrobiono dla nas. Oczywiście, trzeba pamiętać, by te ulice oświetlić i wybudować przy nich chodniki. SK. Janku, jesteś związany z kulturą, co jako radny byś zrobił żeby kultura zawitała w nasze, już nie tak skromne, progi. JS. Tu mamy jeszcze bardzo wiele do zrobienia, są biblioteki, przyjeżdżają różni artyści, w Międzyborowie odbywają się co prawda Międzynarodowe Spotkania Muzyczne, świetna impreza, która raz w roku gromadzi tłumy, ale to stanowczo za mało. Potrzebujemy więcej takich koncertów, imprez, spotkań dla mieszkańców. Od kilkunastu lat jestem jurorem na Powiatowych Spotkaniach z Piosenką, które rokrocznie odbywają się w szkole w Międzyborowie i nie mogę się oprzeć refleksji jaką my mamy zdolną młodzież. Przy okazji takich koncertów można by ją promować. SK. Janku, zbliżają się święta, czego byś życzył swoim fanom, sąsiadom, swoim wyborcom? Tradycyjnie zdrowia, szczęścia, spokoju w gronie najbliższych i może trochę więcej wiary i szacunku dla drugiego człowieka. Także cierpliwości. Powinniśmy się nawzajem szanować i wykazywać dla siebie więcej zrozumienia. Polubmy się wreszcie czas nas powinien uczyć nie tylko pogody, ale i wzajemnej życzliwości. SK. Bardzo ładnie powiedziane a co Tobie życzyć, może dwunastej płyty? JS. Jak patrzę na to, co się dzieje wokół, szczególnie na szczytach władzy, to moim marzeniem jest, by Polacy sami się ze sobą dogadali. Rozm. SK Straż Gminna stwa w różnych miejscach i sytuacjach. Strażnicy gminni przygotowali dla nich praktyczne lekcje prawidłowego przechodzenia przez jezdnię, na specjalnie do tego przygotowanej macie. Przedszkolaki wiedzą już, co to znaczy być ostrożnym i jak wezwać na pomoc służby dbające o ich bezpieczeństwo, gdy wydarzy się coś niebezpiecznego. Wszystkie dzieci zobowiązywały się do ostrożności na drogach, a także do przestrzegania zasad bezpieczeństwa w innych miejscach, a wychowawcy otrzymali od strażników kamizelki odblaskowe dla każdego uczestnika zajęć. Wieczór Wigilijny w polskiej tradycji to szczególny czas. Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia mieszkańcom Gminy Jaktorów pragnę złożyć świąteczne życzenia radości, wzajemnej życzliwości i niech pod rodzinnym dachem nie zabraknie ciepła i rodzinnej atmosfery, a w nadchodzącym 2016 roku życzę spełnienia marzeń, wszelkiej pomyślności oraz sukcesów w życiu zawodowym z wyrazami szacunku Wojciech Chmielecki p.o Komendanta Straży Gminnej w Jaktorowie 6

7 Co słychać w bibliotece? Jesienią wznowił działalność Klub Przyjaciół Pluszowego Misia. W jaktorowskiej bibliotece działa on od kilku lat. Na spotkania organizowane w środy, co dwa tygodnie, przychodzą dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Głównym celem zajęć jest pożyteczne zagospodarowanie wolnego czasu. Dzięki stosowanym formom dzieci uczą się logicznego myślenia, kształtują swoje zdolności manualne, pogłębiają wiedzę, zdobywają doświadczenie w wyszukiwaniu różnych informacji w zbiorach bibliotecznych. Są inspirowane do czytania książek. Przewidziane w scenariuszach spotkań zadania, które uczestnicy mają wykonać, sprawiają im dużą przyjemność. Świadczył o tym chociażby zorganizowany 21 października Wieczór detektywów, podczas którego dzieci poznały, jakimi cechami powinien odznaczać się dobry detektyw i w co powinien być wyposażony jego warsztat pracy. Następnie, po pomyślnie zdanym egzaminie z rozpoznawania odgłosów, smaków, zapachów i otrzymaniu legitymacji detektywa, mogły przystąpić do działania. Należało odnaleźć bezcenną dla biblioteki księgę, a była nią kronika placówki oraz ustalić sprawcę. Dla młodych detektywów było to niezwykle emocjonujące zadanie. Skradzioną księgę odnaleziono, jednak sprawcy nie udało się schwytać. Równie fascynujące były kolejne dwa spotkania pod tytułem Wieczór młodych odkrywców. W trakcie pierwszego dzieci poznały jak powstaje ogień, dlaczego się rozprzestrzenia, jak się zachowuje w różnych środowiskach i jak się go gasi. Na zakończenie była niespodzianka wypuszczenie w powietrze świecącego lampionu. Podczas drugiego, który rozpoczął się nietypowo, w ciemnościach, bo w całej miejscowości wyłączono światło, uczestnicy poznali metale oraz ich właściwości. Obserwując doświadczenia przekonali się, że można je topić, wykonywać odlewy, hartować. Przeprowadzane eksperymenty stanowiły dobrą zabawę dla badawczego umysłu dziecka. Umożliwiały obserwację zachodzących procesów i powstałych zmian. Każde spotkanie kończyło się prezentacją książek z danego tematu, które można wypożyczyć z biblioteki. Oprócz spotkań edukacyjnych, które prowadzone były w grupach 20. osobowych były też większe imprezy. Z okazji Światowego Dnia Pluszowego Misia, który przypada 25 listopada dzieci uczestniczyły w przedstawieniu teatralnym Dr Dolittle i przyjaciele w wykonaniu aktorów z teatru ART-RE z Krakowa. Główny bohater lekarz weterynarii, który rozumiał mowę zwierząt, szybko zjednał sobie sympatię widowni. Uczestnicy chętnie angażowali się w spektakl, asystując przy leczeniu chorych zwierzaków. Na zakończenie, z okazji Święta Misia, wszyscy zostali nagrodzeni smakołykami. Przedstawienie osnute na motywach opowiadań angielskiego pisarza Huga Loftinga zachęciło dzieci do sięgnięcia po książki tego autora. W dniu św. Mikołaja - 6 grudnia, nasi milusińscy mogli wysłuchać piosenek z filmów Walta Disneya oraz obejrzeć fragmenty projekcji. Koncert przygotowała grupa wokalna DUR-MOLL. Kontynuując tradycje związane z tym dniem, Biblioteka starała się sprawić radość swoim najmłodszym czytelnikom. Oprócz uczty duchowej przygotowała też słodkie niespodzianki. Biblioteka bardzo dziękuje Dyrekcji Gimnazjum w Jaktorowie za udostępnienie auli. Dziękujemy także Strażakom z Jaktorowa za pomoc techniczną przy organizacji Mikołajkowego Koncertu. Dziękujemy i polecamy się na przyszłość. Krystyna Czajkowska 7

8 ŚCIEŻKA DYDAKTYCZNA Z TABLICAMI Międzyborów jest piękną miejscowością naszej gminy. Słynie z zalesionego terenu i wydm. Ciągle przybywa tu mieszkańców, powstaje wiele nowoczesnych domów jednorodzinnych. Któż z nas nie lubi spacerować po międzyborowskim lesie, zimą chodzić z dziećmi na sanki czy narty, latem zbierać grzyby? Wielu mieszkańców codziennie przebywa drogę przez las do swoich domów nie zastanawiając się nawet, czym są wydmy i jak wielką mają wartość dla nas i przyszłych pokoleń. Dzieci poznają historię swej małej ojczyzny za sprawą nauczycieli w szkole, a dorośli? Obecnie spacerując po lesie w Międzyborowie, można zapoznać się z jego wartościami przyrodniczymi i znaczącymi wydarzeniami historycznymi nie koniecznie z przewodnikiem. Na ścieżce dydaktycznej stoją bowiem tablice informacyjne. Wykonał je i ustawił rodowity międzyborowianin Błażej Ogrodowski, właściciel Niepublicznego Przedszkola Baśniowy Ogród w Międzyborowie. Treść tablic opracował Witold Modrzejewski, który przed 15 laty zainicjował i wspólnie z nauczycielką biologii Małgorzatą Skórzyńską stworzył ścieżkę dydaktyczną. Pan Modrzejewski od lat oprowadza grupy turystyczne a przede wszystkim dzieci i młodzież szkolną po wydmach, ucząc szacunku do przyrody. 21 października br. oprowadził mieszkańców i zaproszonych gości prezentując kolejno 12 poglądowych tablic. Obecni byli przedstawiciele władz samorządowych: radny powiatu grodziskiego Sławomir Kamiński, wice wójt Gminy Jaktorów Zbigniew Guzewski, dyrektor ZSP w Międzyborowie Dariusz Grabowski, proboszcz miejscowej parafii ks. Krzysztof Krawczyk i reprezentanci Nadleśnictwa Radziwiłłów Halina Kowalska-Walczak i Janusz Adamczyk. Prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Wydm Międzyborowskich Małgorzata Skórzyńska i nauczyciele przyprowadzili grupę uczniów. Przybyli na tę uroczystość otwarcia tablic ścieżki dowiedzieli się od Błażeja Ogrodowskiego, że zajął się napisaniem specjalnego projektu w celu pozyskania części środków na ten cel i jego realizacją, by zrobić coś ważnego dla Międzyborowa. Razem z kilkoma społecznikami powołał przy przedszkolu Baśniowy Ogród stowarzyszenie Uczniowski Klub Sportowy Bajejki, opracował program pn. Ekomuzeum w Międzyborowie z oznakowaniem ścieżki dydaktycznej. Pod nr tel można uzgodnić zwiedzanie ścieżki z przewodnikiem. Działacze UKS Bajejki mają jeszcze inne pomysły na rozwój miejscowości z zachowaniem jej naturalnego bogactwa przyrodniczego. Pierwsza tablica umieszczona jest tymczasowo przy ul. Matejki, docelowo po zakończeniu remontu kolei - będzie stała przy zabytkowym budynku kasy biletowej. Utworzony w latach przystanek kolei warszawsko-wiedeńskiej dał bowiem początek miejscowości. Dalej wypatrując żółto-zielonych znaków można wędrować po wydmach napotykając tablice z informacjami o unikatowej przyrodzie flory i fauny oraz wydarzeniach historycznych. Każdy z przystanków ścieżki robi niemałe wrażenie i dostarcza różnego rodzaju ciekawostek. Jednym z miejsc jest powstańczy krzyż, ustawiony przez harcerzy ku czci poległych w powstaniu styczniowym 1863 r. W tym miejscu dokonano uroczystego przecięcia wstęgi i oficjalnego otwarcia wyposażonej w tablice ścieżki. Sympatyczne słowa pochwały przyrody danej od Boga wygłosił ksiądz proboszcz. Przystanek nr 5 ścieżki jest także symbolicznym miejscem patriotyzmu międzyborowian. Tu bowiem co roku od wielu już lat 11 Listopada, po mszy, spotykają się mieszkańcy, uczniowie, harcerze, by w obecności pocztów sztandarowych uroczyście czcić Dzień Niepodległości, wspólnie śpiewając pieśni partyzanckie i żołnierskie. Dalej idąc szlakiem po wydmach można zobaczyć miejsce, skąd hitlerowcy obserwowali tory kolejowe. Tu we wrześniu 1944 rozgrywała się bitwa pod Jaktorowem, której ofiary pochowano po wojnie na cmentarzu w Budach Zosinych. O tym, jak mieszkańcy Międzyborowa i Starych Bud pomagali powstańcom, jakie wrażenia w pamięci dziecka pozostawiła bitwa, opowiadała Sabina Modrzejewska z domu Staniaszek, która wówczas miała 8 lat. Wspominała także, jak pielęgnowała tymczasowe groby poległych, zanim doszło do ekshumacji. W okopach żołnierskich z okresu I wojny światowej, które zawiera inna z kolei wydma, z dziećmi sąsiadów bawiła się w chowanego. Pomnik przyrody, którą jest najstarsza sosna zwana samotną, liczy już ponad 160 lat. Wiele gatunków bogatego runa leśnego, ptaki i zwierzęta są dziś pod ochroną. Uczestników wycieczki po wydmach podwoził do przystanków pan Marek swą turystyczną ciuchcią, co uatrakcyjniło zwiedzanie wydm i poznawanie ich walorów przyrodniczych i kulturowych. Dużo interesujących miejsc zawierają międzyborowskie wydmy, warto je poznać, dbać o nie i chronić przed dewastacją. GO 8

9 ZDROWY STYL ŻYCIA ZAWIADOMIENIE WÓJTA GMINY JAKTORÓW dotyczące możliwości pomocy mieszkańcom gminy Jaktorów w utylizacji odpadów zawierających azbest z dofinansowania Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie (WFOŚiGW). W 2016 r. przymierzamy się do pomocy mieszkańcom gminy Jaktorów w utylizacji odpadów zawierających azbest w ramach realizacji "Programu usuwania wyrobów zawierających azbest z terenu gminy Jaktorów, ubiegając się o dofinansowanie z WFOŚiGW. Zgodnie z regulaminem Programu WFO- ŚiGW osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej mogą składać wnioski o dofinansowanie za pośrednictwem gminy (wniosek w postaci Oświadczenia składają do Wójta gminy Jaktorów). Gmina w oparciu o oświadczenia właścicieli nieruchomości złoży zbiorczy wniosek o dofinansowanie zadania i po otrzymaniu dotacji firma wybrana przez Gminę odbierze zdemontowany azbest ze zgłoszonych nieruchomości. W związku z powyższym osoby fizyczne nie prowadzące działalności gospodarczej, które w 2016 r. chcą skorzystać z pomocy i mają zdemontowany azbest, powinny w nieprzekraczalnym terminie do 30 stycznia 2016 r. złożyć w tut. Urzędzie, w pokoju nr 7: informację o wyrobach zawierających azbest zeskładowanych na posesji oświadczenie właściciela nieruchomości, że chce uczestniczyć w Programie Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie dotyczącym działań z zakresu usuwania i unieszkodliwiania azbestu na terenie województwa mazowieckiego na 2016 r., że płyty azbestowe zostały zdemontowane i obecnie są składowane na działce oraz, że jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej; kopię zgłoszenia robót związanych z demontażem płyt azbestowo - cementowych dla budownictwa oraz montażem nowego pokrycia dachowego w Wydziale Architektoniczno-Budowlanym Starostwa Powiatowego w Grodzisku Mazowieckim ul. Kościuszki 30. Szczegółowe informacje można uzyskać w Referacie ds. rolnictwa, leśnictwa, ochrony środowiska i gospodarki wodnej tut. Urzędu (46) wew. 115 lub drogą elektroniczną adres rolnictwo@jaktorow.pl Łukasz Pleban Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie Narodowego Programu Zdrowia Psychicznego zobowiązało gminy do opracowania lokalnych programów ochrony zdrowia psychicznego. W celu efektywnych działań w zakresie ochrony i promocji zdrowia psychicznego w życiu społecznym i rodzinnym powstał Gminny Program Promocji Zdrowia Psychicznego na terenie Gminy Jaktorów na lata Program ten ma na celu podjęcie szeroko zakrojonych działań w zakresie ochrony zdrowia psychicznego, których konieczność wynika ze stale wzrastającego zagrożenia dla tej sfery życia obywateli. Jednym z celów głównych wymienionego powyżej programu jest upowszechnienie wiedzy na temat zdrowia psychicznego, kształtowanie zachowań i stylów życia korzystnych dla zdrowia psychicznego, rozwijanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach stresujących. W ramach realizacji tego celu Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Jaktorowie zorganizował cykl wtorkowych spotkań edukacyjnych promujących zdrowy styl życia wśród Seniorów z terenu Gminy Jaktorów. W dniach 24 listopada oraz 1,8,15 grudnia trenerki z Polskiego Stowarzyszenia Coachingu i Rozwoju poprowadziły zajęcia skierowane przede wszystkim do osób w wieku poprodukcyjnym, które po przejściu na emeryturę chcą nadal być aktywne i czerpać OKRES ŚWIĄTECZNY Okres poprzedzający Święta Bożego Narodzenia jest bardzo pracowity dla Ośrodka Pomocy Społecznej. Jest to czas, w którym chcemy być bliżej naszych podopiecznych, jak również wszystkich mieszkańców gminy Jaktorów. Staramy się, aby grupy narażone na wykluczenie społeczne miały poczucie wspólnoty i zainteresowania z naszej strony. W związku z tym, co roku od 2005 począwszy organizujemy Uroczysty Wieczór Wigilijny dla osób samotnych, starszych, członków Klubu Samopomocy oraz rodzin z Naszej Gminy. Pracownicy ośrodka wraz z wolontariuszami działającymi w ramach Klubu Samopomocy przygotowują w auli Zespołu Szkół Publicznych w Międzyborowie miejsce do przyjęcia ok. 120 osób. Po wspólnym przełamaniu się opłatkiem podajemy prawdziwie tradycyjne wigilijne potrawy: barszcz czerwony z uszkami, pierogi z grzybami i kapustą czy smażonego karpia. Reszta wieczoru mija nam przy słuchaniu i wspólnym śpiewaniu kolęd. W latach poprzednich mieliśmy także okazję oglądać przedstawienia świąteczne w wykonaniu uczniów Szkoły w Międzyborowie. Jest to czas ogromnie ważny, w którym zacierają się z życia to co cenne. W życiu tych osób pojawiają się także problemy, z którymi trzeba umieć sobie radzić, a zajęcia miały być w tym pomocne. Oto tematy czterech odbytych spotkań: 1. Zdrowie emocjonalne i fizyczne Seniora (poczucie własnej wartości, problemy zdrowotne, depresja-przeciwdziałanie, ćwiczenia mózgu) 2. Jak najdłużej zachować sprawność emocjonalną, intelektualną i fizyczną? 3. Problem osamotnienia-przeciwdziałanie (poczucie siły i własnej wartości, sensu życia) 4. Piękno zewnętrzne w jesieni życia-sprawność i uroda. Spotkania cieszyły się rosnącym zainteresowaniem, a osoby, które przychodziły, przyprowadzały swoich znajomych. Na spotkaniach panowała bardzo miła atmosfera, była radość, refleksja i energia. W przyszłości postaramy się powtórzyć taki cykl spotkań, bo Seniorów gmina ma naprawdę wspaniałych i warto poświęcić im więcej uwagi. Dziękujemy Bibliotece Publicznej w Jaktorowie, Gimnazjum w Jaktorowie oraz członkom Towarzystwa Przyjaciół Jaktorowa we wsparciu tego przedsięwzięcia. Agnieszka Tuzińska Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Jaktorowie. różnice, nieporozumienia a rośnie zaufanie i przyjaźń pomiędzy pomagającymi a tymi, którzy tej pomocy potrzebują. Przy tej okazji chcielibyśmy podziękować Wójtowi Gminy oraz Dyrektorowi ZSP w Międzyborowie za pomoc i wsparcie przy corocznej organizacji tej ważnej dla nas i naszych podopiecznych Wieczerzy Wigilijnej. Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Jaktorowie przygotowuje co roku paczki świąteczne. Podarunki wypełnione słodyczami ale również produktami spożywczymi, które mogą zagościć na świątecznym stole, trafią w grudniu do następujących grup: - do osób starszych i samotnych - 18 paczek - do dzieci z rodzin zastępczych - 12 paczek - do dzieci i młodzieży niepełnosprawnej - 41 paczek - do dzieci z rodzin borykających się z problemami - 27 paczek W imieniu Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Jaktorowie składamy wszystkim mieszkańcom Gminy Jaktorów serdeczne i ciepłe życzenia z okazji nadchodzących Świąt Bożego Narodzenia i Nowego Roku, aby był lepszy od poprzedniego. Agnieszka Tuzińska 9

10 Ocalić od zapomnienia Młodość z orzełkiem na czapce czyli historia Stefana Abczyńskiego Próba uporządkowania poddasza starego przedwojennego domu zaowocowała odnalezieniem bardzo ciekawych pamiątek i dokumentów z lat Historia naszego kraju w pierwszych latach po odrodzeniu się z zaborów w 1918 roku - zawsze późną jesienią - trafia na łamy prasy i na anteny stacji telewizyjnych. Pamiątki i świadectwa chwały i heroicznego wysiłku, jaki cały naród ponosił, aby tę niepodległość utrzymać, są szeroko opisywane. Decyzje wielkich z tamtych czasów są szczegółowo analizowane, a dokumenty zapełniają wiele sal muzealnych i skrzyń w archiwach. Świadectwa losów zwykłych szarych ludzi czasem przez dziesięciolecia czekają cierpliwie w mniej lub bardziej wymyślnym ukryciu na swój czas. Próba uporządkowania poddasza starego przedwojennego domu zaowocowała odnalezieniem bardzo ciekawych pamiątek i dokumentów z lat Kilkadziesiąt zdjęć i garść dokumentów odnalezionych na strychu to świadectwo historii historii kilku młodych ludzi żołnierzy 7 Pułku Piechoty Legionów. Dziesięciolecia, jakie przeleżały te dokumenty na strychu spowodowały, że większość rozsypała się w proch przy próbie wyjęcia z pudla. To, co pozostało, przedstawiam w tej publikacji uzupełnione moim osobistym komentarzem i kilkoma tygodniami poszukiwań i zbierania informacji wśród członków rodziny. Właściciel tych dokumentów był bowiem moim dziadkiem. Młodość z orzełkiem na czapce Wielka wojna światowa - wtedy gdy się kończyła, jeszcze nie mająca określenia pierwsza dała realne szanse na odbudowę polskiej państwowości. Klęska dwóch zaborców: Niemiec i Austro-Węgier oraz rewolucja w Rosji pozwoliły na odrodzenie się, po 123 latach rozbiorowej niewoli, państwowości polskiej. Tworzące się nowe państwo polskie było solą w oku zarówno dla przy- 10 tłoczonych klęską Niemców, jak i dla rewolucyjnej Rosji, której przywódcy pragnęli za wszelką cenę rozniecić płomienie nowego porządku na terenie całej Europy. Przyczyny wybuchu wojny pomiędzy dopiero co odrodzonym państwem polskim a sowietami (trudno bowiem twierdzić, że było to już państwo radzieckie) opisywane są od wielu lat, historycy przyczyny i skutki tego konfliktu analizują nawet w drobnych detalach i snują rozważania na tematy: co by było, gdyby.... Ta wielka oficjalna historia opisała na wiele sposobów działania pułków, dywizji i armii w czasie tej wojny. Ale tę wielką historię tworzą dziesiątki, setki tysięcy historii życia zwykłych ludzi, które splatają się w wielkie wydarzenia. Odnalezione fotografie i dokumenty obejmują okres od 1918 do 1922 roku. To zdjęcia kilku żołnierzy 7 Pułku Piechoty Legionów. Jednym z nich był mój dziadek. Stefan Abczyński urodził się 16 sierpnia 1899 roku w miejscowości Ruda Guzowska (obecnie Ruda Żyrardowska), niedaleko dzisiejszego Żyrardowa. Akt urodzenia (zachowany do dzisiaj w archiwach państwowych) pisany cyrylicą zawiera podwójne datowanie według kalendarza juliańskiego i gregoriańskiego Stefan miał troje rodzeństwa: Henryka, Jana i Celinę. Stefan był z nich najstarszy. Jego ojciec Józef był urzędnikiem kolejowym, pod koniec życia zajmował stanowisko naczelnika odcinka kolejowego rosyjskiej Cesarskiej Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Ojciec Józefa był powstańcem styczniowym, którego majątek został skonfiskowany za udział w powstaniu. W domu rodzinnym Stefanowi Abczyńskiemu został zaszczepiony gorący patriotyzm do swojej ojczyzny, która wtedy była państwem niewidocznym na mapach- od czterech pokoleń podzielonym między trzech zaborców. Dzieciństwo i lata młodzieńcze przypadały na początek dwudziestego wieku. Już jako sześcioletni chłopiec był bezpośrednim świadkiem robotniczych protestów, jakie ogarnęły Żyrardów w 1905 roku. Ukończył Męskie Gimnazjum w Żyrardowie. W latach I wojny światowej - jak wielu jego rówieśników - liczył na to, że wojna pomiędzy trzema gnębiącymi Polskę zaborcami jest szansą na odzyskanie niepodległości dla kraju i narodu. W 1915 roku cały kraj obiegły wieści o tworzeniu w zaborze austriackim polskich oddziałów pod wodzą Józefa Piłsudskiego (wtedy zaledwie brygadiera armii austriackiej później Wodza Naczelnego i Marszałka Polski). Po usłyszeniu tej wiadomości Stefan uciekł z rodzinnego domu, aby wstąpić do polskiego wojska, które dziś określamy jako Legiony Piłsudskiego. W tamtych czasach podróż w okolice Krakowa przez granice zaborów i front wielkiej wojny, na którym toczyły się zacięte walki, była zbyt dużym wyzwaniem dla 16 letniego chłopaka. Młody uciekinier musiał wrócić do domu. Po powrocie z tej nieudanej eskapady wyrzucono go ze szkoły, nie miał możliwości kontynuowania nauki i rozpoczął pracę na kolei. W 1918 roku, na wieść o przybyciu Piłsudskiego do Warszawy i rozpoczęciu formowania Armii Polskiej, wyjechał do Warszawy i wstąpił do wojska. Został przyjęty do 1 pułku piechoty Legionów i tam odbył wstępne przeszkolenie wojskowe. Następnie został skierowany do 7 pułku piechoty Legionów i w tej jednostce służył już przez cały czas aż do zakończenia wojny z bolszewikami w 1921 roku. 7 pułk piechoty Legionów w czasie wojny z Rosją Radziecką w latach brał czynny i bardzo aktywny udział w walkach podczas całej wojny od samego jej początku, aż do podpisania pokoju ryskiego w roku Z wielu opowiadań z tamtych legionowych lat, jakie od dziadka słyszałem, w pamięci utkwiła mi szczególnie jedna. Dziadek opowiadał, jak jego pluton wraz z małym oddziałem konnym został wysłany jako patrol czołowy w ślad za wycofującymi się (a właściwie uciekającymi) spod Warszawy oddziałami wojsk Armii Czerwonej. Zadaniem tego niewielkiego oddziału było rozpoznawanie trasy marszu i pilnowanie, aby Rosjanie podczas ucieczki nie zostawiali jakichś niespodzianek dla idących za nimi wojsk polskich. 7 Pułk Piechoty Legionów działał wtedy jako awangarda głównych sił walczących z uciekającymi spod Warszawy Rosjanami. Dziadek opowiadał mi, że było to w ostatnich dniach sierpnia, bądź na początku września 1919 roku. Przez całą noc polski patrol maszerował, aby nie utracić kontaktu z wrogiem. Wczesnym świtem dotarli do rzeki. Mgła była taka, że jak dziadek mówił konie dusiło : gęsta i nieprzenikniona. Ponieważ nad ranem dźwięki w takiej mgle bardzo daleko się roznoszą, cały patrol pozostawił konie i pieszo podkradł się do rzeki. Będąc kilkadziesiąt metrów od mostu najpierw usłyszeli, a gdy poranny wietrzyk na kilka chwil rozrzedził tumany mgły, również zobaczyli na końcu mostu przy bliższym brzegu rzeki dwóch wartowników. Stali blisko siebie i rozmawiając półgłosem palili skręty z machorki, puszczając wielkie kłęby dymu. Pamiętam, jak dziadek z uśmiechem na twarzy opowiadał, że leżąc niedaleko mostu osłonięci krzakami żartowali sobie, że nie wiadomo tak naprawdę skąd ta mgła czy to opary znad rzeki czy to właśnie dym z rosyjskich skrętów. Kilku żołnierzy wysłanych na rozpoznanie w górę i dół rzeki powróciło po kilkudziesięciu minutach i zameldowało, że zauważyli, iż Rosjanie krzątają się wokół mostu, szykują na drugim brzegu rze-

11 do najwyższych szczebli dowodzenia. Dziadek z dumą opowiadał że: sam generał nam wszystkim dziękował. Stefan Abczyński w czasie tej wojny był dwukrotnie ranny. Pierwszą ranę odniósł pod Brzeżanami (dzisiaj to miasto na terenie Ukrainy) 18 czerwca 1919 roku, gdzie 7 pułk piechoty Legionów działając w składzie 3 dywizji piechoty Legionów toczył ciężkie boje i bronił skrzydła walczących wojsk polskich, nie dopuszczając do sukcesu Rosjan. Zranienie to jest opisane jako kontuzjowany, czyli ranny wskutek bliskiego wybuchu dużego pocisku armatniego. Drugą ranę otrzymał idąc wraz ze swoją kompanią do natarcia na rosyjskie pozycje obronne Polacy walczyli o zdobycie wzgórza, które dominowało nad okolicą i z którego Rosjanie prowadzili silny ogień artyleryjski na nasze pozycje. W czasie tego natarcia Stefan otrzymał postrzał w biodro, stracił dużo krwi i gdy stracił przytomność, pozostał na placu boju. Dziadek opowiadał, iż leżał przez ponad dwa dni ranny na tak zwanej ziemi niczyjej odcinku terenu pomiędzy polskimi i rosyjskimi pozycjami i nie miał znikąd pomocy. Na zmianę tracił i odzyskiwał przytomność. W nocy budził go chłód, w dzień paliło słońce. Gdy po ponad dwóch dobach trafił do szpitala, okazało się, że kula utkwiła bardzo głęboko w kości miednicy i że miejsce postrzału znajduje się w pobliżu nerwu kulszowego i blisko dużej tętnicy. Lekarze bali się wyciągnąć kulę, gdyż groziła mu wtedy śmierć z wykrwawienia albo paraliż nogi. Kula, więc pozostała w kości. Dziwną rzeczą jest to, że do rany nie wdało się zakażenie, rana się zabliźniła, kula pozostała w miednicy. Pamiątkę z wojny bolszewickiej Stefan nosił w ciele do śmierci i z nią został pochowany. Po podpisaniu pokoju ryskiego i jeszcze po rocznym pobycie w wojsku, dziadek mój powrócił do domu rodzinnego. Nie zapomniał o swoich kolegach z frontu i z wieloma się spotykał. Zachowały się tylko dwa zdjęcia z takich spotkań. Jedno z nich to Wigilijne lub Noworoczne spotkanie weteranów 7 Pułku Piechoty Legionów z wczesnych lat 30. Drugie zdjęcie wykonano w Chełmie 15 ki pozycje obronne, a po samym moście kręcą się żołnierze, którzy najprawdopodobniej zakładają na nim ładunki wybuchowe. Dowódca polskiego patrolu zdawał sobie sprawę, że wysadzenie mostu przez Rosjan znacznie utrudni polskim wojskom przeprawę na drugi brzeg rzeki. W sytuacji, gdy Rosjanie umacniali obronę na drugim brzegu przeprawa pod ogniem wroga musiałaby kosztować wiele krwi żołnierskiej. Dowódca naszego patrolu postanowił spróbować zdobyć most w stanie nienaruszonym. Wykorzystując wiszącą jeszcze w dolinie rzeki mgłę polscy piechurzy i kawalerzyści uformowali kolumnę i ruszyli w kierunku mostu, wcale się nie kryjąc. Maszerowali w stronę zdziwionych rosyjskich wartowników i śpiewali jakąś rosyjską piosenkę. Gdy kolumna polskich żołnierzy dotarła na kilkanaście metrów od wartowników, kawalerzyści poderwali konie do galopu i wydobywszy szable ruszyli w kierunku drugiego brzegu rzeki. Zaskoczenie było całkowite. Towaryszczi krasnoarmiejcy stali bez ruchu i z oczami wybałuszonymi ze zdumienia patrzyli na pędzące w ich stronę konie i biegnących polskich żołnierzy. Nie zdążyli nawet oddać jednej celnej salwy, a skuteczne ciosy kawaleryjskimi szablami zakończyły ich wojskową karierę. Również Rosjanie na drugim brzegu rzeki nie od razu zorientowali się w tym, co właśnie miało się wydarzyć. Wartownicy nie podnieśli alarmu, więc na tętent koni i tupot nóg Rosjanie zwrócili uwagę dopiero, gdy nasi byli już tuż tuż Potyczka zakończyła się równie szybko jak się rozpoczęła. Po polskiej stronie było tylko kilku rannych i jeden zabity koń, Rosjanie stracili około 10 żołnierzy, a dalszych kilkudziesięciu dostało się do niewoli. Najważniejszym jednak trofeum z tej potyczki był cały nienaruszony most na rzece i pełen wóz materiałów wybuchowych, których część była już umieszczona na przęsłach mostu i gotowa do wysadzenia. Potyczka ta została uznana za wielki sukces i wszyscy żołnierze z patrolu dostali pochwałę od dowódców, a informacja o ich odwadze i sprytnym fortelu dotarła 11

12 O autorze Sławomir Abczyński. ur.1962r. Pasjonat historii i techniki wojskowej. Organizator rekonstrukcji historycznej podczas obchodów rocznicy bitwy pod Jaktorowem. Mawia, że nic nie jest tak przyjemne dla ucha jak ryk pięćsetkonnego diesla połączony z klekotem gąsienic. Potrafi zmusić do niesamowitych ewolucji zarówno leciwego T-34 jak i najnowszego PT-91M Twardy. Uczestnik wielu zlotów militarnych i akcji wydobycia zabytkowych pojazdów wojskowych. Rzeczoznawca z zakresu pojazdów zabytkowych, techniki wojskowej i militariów. Podczas spotkania przed wydaniem artykułu opowiadał: sierpnia 1935 roku. Na zdjęciu widoczni są weterani 7 Pułku Piechoty Legionów zgromadzeni na narodowym święcie w miejscu stacjonowania 7 Pułku Piechoty Legionów i w dniu odsłonięcia pomnika żołnierzy 7 Pułku Piechoty Legionów poległych w walce z bolszewikami. Odsłonięcie pomnika było ważną uroczystością, uczestniczył w nim ówczesny Prezydent Polski - Ignacy Mościcki. Weterani byli przez kilka dni gośćmi jednostki i wspominali stare dzieje. Z kilkoma osobami z fotografii Stefan miał kontakt jeszcze po II wojnie światowej. Jako ciekawostkę możemy powiedzieć, iż ten pomnik nie został zburzony przez Niemców w latach II wojny światowej. Został zburzony dopiero po wkroczeniu wojsk radzieckich w roku Do dziś nie został odbudowany. Stefan Abczyński zmarł w 18 listopada 1973 roku, został pochowany na cmentarzu w Jaktorowie. Był dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych i innymi bojowymi odznaczeniami, w tym za walki w obronie Śląska Cieszyńskiego podczas powstań śląskich. Otrzymał także kilka odznaczeń za działalność konspiracyjną i walkę z wrogiem podczas II wojny światowej ale to już zupełnie inna historia - jednakże nie mniej pasjonująca. Sławomir Abczyński W dzieciństwie słyszałem wiele opowieści wojennych dziadka. Pamiętam i te z czasów wojny z bolszewikami i te późniejsze, z czasów hitlerowskiej okupacji. Jako kilkulatek najlepiej zasypiałem przy Pierwszej Brygadzie nuconej półgłosem przez dziadka. Mama do dziś wspomina moje szarże na koniu na biegunach z patykiem w ręku i okrzykami szable do boju lance w dłoń, bolszewika goń, goń, goń. Historia życia mojego dziadka to historia Polaka - patrioty, wiele faktów to wydarzenia niczym z sensacyjnej powieści. Jego działalność w konspiracji w czasie II wojny światowej to wręcz gotowy scenariusz filmu. Ocalić od zapomnienia Historyczne nazwy Na nasz apel pt. Ocalić od zapomnienia,zamieszczony w poprzednim numerze Wieści, zgłosiła się Pani Stanisława Zielińska, była mieszkanka Bud Grzybek, obecnie Jaktorowa, Zaproponowała, by ocalić od zapomnienia stare nazwy małych miejscowości, których dziś próżno szukać na mapie gminy Jaktorów. Są to takie nazwy jak Ogidel - obecnie na terenie Bud Grzybek, Świnica na pograniczu Bud Grzybek i Bud Michałowskich, Broki w Budach Michałowskich, Ścieżyna nad Borem na pograniczu z Budami Józefowskimi, Lubinie - Budy Grzybek, oraz Blich w Jaktorowie. Pani Stanisława uważa, że rada gminy powinna ocalić te nazwy wsi, czy miejsc, nadając je ulicom w rejonach, w których kiedyś dawno temu te nazwy funkcjonowały. "Wieści... " są jak najbardziej za tą inicjatywą i bardzo dziękują Pani Stanisławie za świetny pomysł. JJ 12

13 Strona poświęcona nowym inicjatywom gospodarczym Zachęcamy inne nowe firmy z gminy Jaktorów do zaprezentowania się na łamach Wieści Redakcja 13

14 ŚWIĘTO NIEPODLEGŁOŚCI W gminie Jaktorów Dzień Niepodległości rozpoczął się jeszcze przed 11 listopada. Pierwszą imprezą nawiązującą do święta była Wieczornica - Viktoria zwycięstwo jest kobietą, w Gimnazjum w Jaktorowie, którą uświetnili goście honorowi-weterani bitwy pod Jaktorowem Witold Grzybowski i Antoni Huczyński. Licznie przybyli mieszkańcy na czele z przedstawicielami Towarzystwa Przyjaciół Jaktorowa Hanną Bielecką i Grzegorzem Mrówczyńskim i władzami gminy na czele z wójtem Maciejem Śliwerskim i radnymi Iwoną Barańską, Eliżbietą Idrian i Hanną Regulską, a także gospodarzami wieczoru dyrektorami Jackiem Zbrzeżnym, Marcinem Gorgolem Chmielewskim oraz Joanną Sobczyńską, która przygotowała program artystyczny. Scenografię programu przygotowała Danuta Rex Sadowska. Na widowni byli również emerytowani nauczyciele, tacy jak Helena Abczyńska i naucz. szkoły podst. Beata Wesołowska. Po wzruszających występach uczniów, przy herbatce, można było porozmawiać z weteranami walk o niepodległość naszej ojczyzny. Drugą imprezą był uroczysty apel w Gimnazjum w Międzyborowie, z gościem honorowym Panią prof. Jadwigą Bałabuszką, uczestniczką bitwy pod Jaktorowem. Piękną i podniosłą uroczystość reżyserował Łukasz Frączek. Oprawę muzyczną przygotowała Iwona Maciejewska. Scenografię przygotowała Katarzyna Suchecka Węgier. W apelu uczestniczyło kilkadziesiąt uczennic i uczniów. Gospodarzem uroczystości był dyr. Dariusz Grabowski. Tego samego dnia, czyli 10 list. odbyły się uroczyste apele w szkole podstawowej dla kas I-III, przygotowane przez Ewę Rosińską, Izabelę Kuberską i Urszulę Guzewską. W klasach IV-VI przez Agnieszkę Płotkę. 11 listopada w gminie Jaktorów odbyły się dwie uroczyste msze za ojczyznę. Pierwsza. Ziemio ojczysta, ziemio jasna, nie będę powalonym drzewem. Codziennie mocniej w ciebie wrastam radością, smutkiem, dumą, gniewem. Nie będę jak zerwana nić. Odrzucam pusto brzmiące słowa. Można nie kochać cię i żyć, ale nie można owocować. Wisława Szymborska LISTOPADA We wtorek 10 listopada odbył się apel z okazji Święta Odzyskania Niepodległości, który przygotowali uczniowie klas 3 wraz z wychowawczyniami: p. U.Guzewską, p. I.Kuberską i p. E.Rosińską. Uroczystość rozpoczęliśmy od wprowadzenia sztandaru szkoły i odśpiewania hymnu szkolnego, a następnie hymnu państwowego, wspólnie ze wszystkimi obecnymi. Następnie uczniowie recytowali wiersze i przytaczali wspomnienia celebrowana przez ks. Kamila Goca o godz.10 w Jaktorowie, na której wspaniały występ dały dzieci ze szkoły podstawowej, przygotowane przez Karinę Borządek, Beatę Łyszkowską i Krzysztofa Gwiazdę. Następnie delegacje szkół z nauczycielką Agnieszką Grzegorzewską, dyrektorami, strażakami i przedstawicielami Urzędu Gminy, pojechały złożyć wieńce na cmentarzu wojennym w Budach Zosinych i cmentarzu parafialnym w Jaktorowie na grobie Pani Stefanii Cygańskiej, której rocznica śmierci przypada właśnie na 11 listopada. Drugą o godz. 12 w Międzyborowie, po której mieszkańcy, delegacja strażaków, ułanów oraz uczniów w tym harcerzy, wraz z nauczycielami: Anną Wiraszkę, Małgorzatą z trudnego okresu Polski. Przypomnieli nam, jak ważne jest to, że dziś możemy żyć, uczyć się i pracować w wolnej Polsce, bez strachu o niepewne jutro. Uczniowie wspomnieli o Krzyżu Powstańców z 1863 roku, który stoi u podnóża wydm międzyborowskich. Pieśni patriotyczne były wplatane w teksty, dzięki czemu apel nabrał szczególnego radosnego charakteru. W tym odświętnym dniu obowiązywał strój galowy, pamiętaliśmy również o kotylionach. U.Guzewska, I.Kuberska, E.Rosińska Skórzyńską, Łukaszem Frączekiem, Urszulą Guzewską, Grażyną Ogrodowską, Sławomirem Pakułą i Robertem Wysockim z dyr. szkoły na czele. Oraz ks. proboszczem Krzysztofem Krawczyk z ks. Wikariuszem Tomaszem Stępniakiem, wójtem gminy, radnymi międzyborowskimi, udali się na wydmy pod krzyż upamiętniający powstańców z 1863 roku. Po złożeniu wieńca wspólnie śpiewano pieśni patriotyczne takie jak Wojenko wojenko, Pierwsza Brygada, Rota. Końcowym akordem uroczystości było otwarcie Izby Pamięci 27 Pułku Ułanów im. Króla Stefana Batorego w szkole w Międzyborowie, połączone ze zwiedzaniem izby przez przybyłych gości. Uroczysty apel klas 1-3 z okazji Dnia Niepodległości

15 WYJĄTKOWY DZIEŃ W jesienne przedpołudnie 13 października 2015r. w międzyborowskiej szkole odbyła się uroczysta akademia z okazji Dnia Edukacji Narodowej, była połączona ze Ślubowaniem Pierwszoklasistów. W tym dniu w hali sportowej zebrali się wszyscy uczniowie, nauczyciele, pracownicy obsługi oraz rodzice. W uroczystości wziął udział zastępca wójta Zbigniew Guzewski. Nie zabrakło również dzieci z naszych oddziałów szkolnych, a także zaprzyjaźnionych byłych pracowników. Cała uroczystość prowadzona była przez uczniów kl. Ia, Ib, Ic, Id, Ie, If wraz z wychowawcami: Lilianną Musiał, Anną Wiraszka, Hanną Dłutowską-Osik, Kamilą Łopatka, Dorotą Frączek, Bożeną Jakubowską. Uczniowie, opiekunowie, wraz z osobą wspomagającą Martą Gmurek zaangażowali się w program artystyczny, dotyczący ślubowania oraz pasowania na czytelnika, którego dokonała Magdalena Boruc. W przedstawieniu nie zabrakło wierszy, piosenek, podziękowań i życzeń. Przedstawiciele Rady Rodziców w podziękowaniu za trud, jaki pedagodzy wkładają w edukację uczniów, wręczyli nauczycielom piękne kwiaty, a naszym uczniom zrefundowali książki, za co bardzo dziękujemy. Po odśpiewaniu hymnu szkolnego, pierwszoklasiści w galowych strojach z biretami na głowach przystąpili do egzaminu. Odpowiadając śpiewająco na postawione im pytania i zadania udowodnili, że są wystarczająco dojrzali, aby pobierać nauki. Następnym punktem programu było oficjalne Ślubowanie Pierwszoklasistów. Dzieci z ogromnym przejęciem przyrzekały, że będą dobrymi Polakami, którzy dbają o godność swojej szkoły. Wiele emocji wzbudził także sam obrzęd pasowania pierwszaków na ucznia. Ceremonii tej przewodniczyli dyrektor Dariusz Grabowski i zastępca dyrektora Renata Brań- ska. Dotknięcie ramienia każdego pierwszaka ogromnym ołówkiem symbolizowało przyjęcie go do uczniowskiej społeczności. Dopełnieniem ślubowania było wręczenie pierwszakom drobnych upominków. Na zakończenie głos zabrał dyrektor Dariusz Grabowski, kierując gratulacje do pierwszoklasistów, podziękowania do rodziców i życzenia dla pracowników szkoły z okazji ich święta. Przewodnicząca Rady Rodziców Lidia Nowak złożyła gratulacje oraz podziękowania, życzenia całemu gronu pedagogicznemu i pracownikom niepedagogicznym. Rodzice uczniów klas pierwszych podziękowali dyrekcji za miłe i ciepłe przyjęcie ich dzieci do szkoły. Zastępca Wójta Gminy Jaktorów Zbigniew Guzewski zwrócił się do pierwszaków, życząc im samych sukcesów, podziękował rodzicom za wspieranie szkoły, a nauczycielom złożył życzenia pełne nadziei i sukcesów w wychowaniu młodego pokolenia. Uroczystość przebiegła w miłej, a jednocześnie podniosłej atmosferze. Hanna Dłutowska-Osik Nakrętkowy zawrót głowy W niedzielę 25 października dzieci ze szkoły podstawowej w Międzyborowie pojechały na wycieczkę do Warszawy. Była to nagroda za zajęcie w roku szkolnym 2014/2015 I-go miejsca w Konkursie Nakrętkowy Zawrót Głowy. Dzieci uczestniczyły we Mszy Św., która odbyła się w katedrze przy ul. Długiej. Po mszy mogły poznać i porozmawiać z osobą, która za pieniądze z akcji miała ufundowaną protezę dłoni. Po uroczystościach uczniowie, wraz z koordynatorem akcji w międzyborowskiej szkole Marią Brzostek i wychowawczyniami nagrodzonych dzieci Anną Wiraszką i Ewą Rosińską zostali zaproszeni na poczęstunek i wręczenie dyplomów. W opiece nad dziećmi wspierała nas Hanna Dłutowska-Osik. Jadąc na wycieczkę dzieci mogły podziwiać uroki naszej stolicy i niektóre zabytki. Było bardzo wesoło i słodko. Wszystkich zachęcamy do kolejnej zbiórki korków, która już się rozpoczęła z początkiem bieżącego roku szkolnego. Ewa Rosińska Anna Wiraszka 15