NATURA IDENTYFIKACJA OBSZARU 1.1. TYP 1.2. KOD OBSZARU 1.3. DATA OPRACOWANIA 1.4. DATA AKTUALIZACJI B #

Transkrypt

1 NATURA 2000 STANDARDOWY FORMULARZ DANYCH DLA OBSZARÓW SPECJALNEJ OCHRONY PTAKÓW (OSOP) DLA OBSZARÓW SPEŁNIAJĄCYCH KRYTERIA OBSZARÓW O ZNACZENIU WSPÓLNOTOWYM (OZW) I DLA SPECJALNYCH OBSZARÓW OCHRONY SIEDLISK (SOOS) 1. IDENTYFIKACJA OBSZARU 1.1. TYP 1.2. KOD OBSZARU 1.3. DATA OPRACOWANIA 1.4. DATA AKTUALIZACJI B # INSTYTUCJA LUB OSOBA PRZYGOTOWUJĄCA WNIOSEK: Dorota Rogała BULiGL O/Przemyśl ul. Wysockiego 46A Przemyśl Grażyna Połczyńska-Konior Instytut Ochrony Przyrody PAN al. Mickiewicza Kraków Krzysztof Piksa Instytut Biologii Akademii Pedagogicznej w Krakowie, ul. Podbrzezie 3, Kraków Tomasz Mleczek Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki ul. Szkotnia 5/25, Dębica 1.7. NAZWA OBSZARU: Ostoja Czarnorzecka 1.8. WSKAZANE I ZAKLASYFIKOWANIE OBSZARU: DATA ZAPROPONOWANIA JAKO OZW # DATA ZAKLASYFIKOWANIA JAKO OSOP DATA ZATWIERDZENIA JAKO OZW DATA ZATWIERDZENIA JAKO SOOS 1 # - pola oznaczone przedstawionym znakiem zostaną uzupełnione przed przekazaniem listy proponowanych obszarów mających znaczenie dla Wspólnoty do Komisji Europejskiej, po uzyskaniu zgody Rady Ministrów. 1

2 2. POŁOŻENIE OBSZARU 2.1. POŁOŻENIE CENTRALNEGO PUNKTU OBSZARU DŁUGOŚĆ GEOGRAFICZNA SZEROKOŚĆ GEOGRAFICZNA # # 2.2. POWIERZCHNIA (ha): 2.3. DŁUGOŚĆ OBSZARU (km): 2163, WYSOKOŚĆ (m): MINIMALNA MAKSYMALNA ŚREDNIA REGION ADMINISTRACYJNY (NUTS, POZIOM 3): KOD NAZWA % POKRYCIA # # # 2.6. REGION BIOGEOGRAFICZNY ANATOLIJSKI ALPEJSKI ARKTYCZNY ATLANTYCKI BOREALNY KONTYNENTALNY MAKARONEZYJSKI ŚRÓDZIEMNOMORSKI PANNOŃSKI CZARNOMORSKI STEPOWY 2

3 3. INFORMACJA PRZYRODNICZA 3.1. Typy SIEDLISK znajdujące się na terenie obszaru Natura 2000 oraz ocena znaczenia obszaru dla tych siedlisk: Typy SIEDLISK wymienione w Załączniku I: Reprezentatywnoś Względna Kod % pokrycia Stan zachowania Ocena ogólna ć powierzchnia ,99 B C B B ,41 B C B B 91P0 11,45 C C B B ,93 D 91E0 2,07 B C B B ,05 D ,01 B C B B ,00 B C B B 3

4 Kod 3.2 GATUNKI objęte artykułem 4 of Dyrektywy 79/409/EWG oraz wymienione w Załączniku II Dyrektywy 92/43/EWG oraz ocean znaczenia obszaru dla tych gatunków: 3.2.a. PTAKI wymienione w Załączniku I Dyrektywy Rady 79/409/EWG Nazwa Osiadła POPULACJA Migrująca Lęgowa Zimująca Migrująca OCENA ZNACZENIA OBSZARU Populacja St. zach. Izolacja Ogólnie Kod 3.2.b. Regularnie występujące PTAKI MIGRUJĄCE nie wymienione w Załączniku I Dyrektywy Rady 79/409/EWG Nazwa Osiadła POPULACJA Migrująca Lęgowa Zimująca Migrująca OCENA ZNACZENIA OBSZARU Populacja St. zach. Izolacja Ogólnie 4

5 Kod 3.2.c. SSAKI wymienione w Załączniku II Dyrektywy Rady 92/43/EWG Nazwa Osiadła POPULACJA Przebywająca okresowo Zimująca Migrująca Rozrodcz a OCENA ZNACZENIA OBSZARU Populacja St. zach. Izolacja Ogólnie 1321 Myotis emarginatus 3 D 1323 Myotis bechsteinii 1 20 C B C C 1324 Myotis myotis C B C C 1308 Barbastella barbastellus B B C B Kod 3.2.d. PŁAZY I GADY wymienione w Załączniku II Dyrektywy Rady 92/43/EWG Nazwa Osiadła POPULACJA Przebywająca okresowo OCENA ZNACZENIA OBSZARU Populacja St. zach. Izolacja Ogólnie Lęgowa Zimująca Migrująca 1193 Bombina variegata C C B C C 2001 Triturus montandoni C C B C C Kod 3.2.e. RYBY wymienione w Załączniku II Dyrektywy Rady 92/43/EWG Nazwa Osiadła POPULACJA Przebywająca okresowo Lęgowa Zimująca Migrująca OCENA ZNACZENIA OBSZARU Populacja St. zach. Izolacja Ogólnie 3.2.f. BEZKRĘGOWCE wymienione w Załączniku II Dyrektywy Rady 92/43/EWG POPULACJA OCENA ZNACZENIA OBSZARU Kod Nazwa Osiadła Przebywająca okresowo Populacja St. zach. Izolacja Ogólnie Lęgowa Zimująca Migrująca 3.2.g. ROŚLINY wymienione w Załączniku II Dyrektywy Rady 92/43/EWG Kod Nazwa POPULACJA OCENA ZNACZENIA OBSZARU Populacja St. zach. Izolacja Ogólnie 5

6 3.3 Pozostałe ważne gatunki roślin i zwierząt GRUPA NAZWA NAUKOWA POPULACJA MOTYWACJA B M A R F I P X Myotis natterreri P D X Myotis daubentonii P D X Myotis brandtii P D X Myotis mystacinus P D X Plecotus auritus P C X Plecotus austriacus P D X Eptesicus serotinus P D X Eptesicus nilssonii P D X Nyctlalus noctula P D X Glis glis P C X Rana temporaria D D X Triturus vulgaris D D X Bufo bufo D D X Lacerta agilis D D X Lacerta vivipara D D X Anguis fragilis D D X Vipera berus D D X Allium ursinum R D X Asarum europaeum C D X Blechnum spicant C D X Daphne mezereum C D X Galanthus nivalis R D X Hedera helix C D X Hepatica nobilis C D X Hylocomium splendens C D X Leucobryum glaucum C D X Lycopodium annotinum R D X Lycopodium clavatum R D X Neottia nidus-avis R D X Phyllitis scolopendrium V D X Platanthera bifolia R D X Polypodium vulgare C D X Polystichum aculeatum R D X Primula elatior C D X Taxus baccata R D X Vinca minor R D (B=ptaki, M=ssaki, A=płazy, R=gady, F=ryby, I=bezkręgowce, P=rośliny) 6

7 4. OPIS OBSZARU 4.1. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA OBSZARU: Dodatkowa charakterystyka obszaru: Podłoże geologiczne: największą powierzchnię zajmują warstwy inoceramowe (ok. 35% pow. obszaru), istotną powierzchnię zajmują również również warstwy hieroglifowe (ok.11% pow.). Udział kilkuprocentowy (<10%) mają: łupki zielone i pstre, piaskowce ciężkowickie, warstwy menilitowe, warstwy krośnieńskie, warstwy lgockie, warstwy istebniańskie górne, łupki wierzowskie, łupki i margle pstre, łupki wierzowskie i piaskowce grodziskie, warstwy istebniańskie dolne. Pokrywa glebowa: na terenie obszaru dominuje gleba brunatna kwaśna typowa zajmująca ok. 80% pow., istotne znaczenie ma również gleba brunatna wyługowana (ok. 10%). Kilka procent powierzchni zajmują: brunatna typowa i brunatna bielicowana. Ostoja obejmuje zwarty kompleks leśny porastający pasmo Suchej Góry (585 m n.p.m.) i pasmo Królewskiej Góry (554 m n.p.m.) najwyższych wzniesień Pogórza Dynowskiego. Od strony południowej góruje nad Kotliną Jasielsko-Krośnieńską z rozległą doliną Wisłoka, od północy i północnego zachodu otoczony jest przez inne pasma Pogórza Dynowskiego Czarny Dział (G. Kiczora 516 m n.p.m.), Pasmo Brzezanki (477 m n.p.m.) i Pasmo Jazowej (Czarnówka 492 m n.p.m.), oddzielone dolinami potoków: Kopytko (m. Węglówka) i Krościenka (m. Krasna). 99% obszaru zajmują zbiorowiska leśne, przy czym udział siedlisk z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej wynosi 95%. Pozostałą część zajmują głównie sośniny wprowadzone na grunty porolne o dość zróżnicowanym stopniu zaawansowania procesów regeneracyjnych. Marginalny udział w powierzchni mają siedliska nieleśne reprezentowane przez łąki świeże użytkowane ekstensywnie (kod: 6510) WARTOŚĆ PRZYRODNICZA I ZNACZENIE: Obszar ma znaczenie dla ochrony populacji nietoperzy z załączników Dyrektywy Siedliskowej: nocka orzęsionego Myotis emarginatus, nocka Bechsteina Myotis bechsteinii, nocka dużego Myotis myotis i mopka Barbastella barbastellus. Znajdują się tu zimowiska nietoperzy zlokalizowane w nieczynnych wyrobiskach pokopalnianych (sztolniach), przy czym znaczenie tu ma sześć sztolni: cztery zlokalizowane w Paśmie Suchej Góry (Sztolnia w Suchej Górze I, Sztolnia w Suchej Górze II, Sztolnia nad Czają I i Sztolnia nad Czają II) oraz dwie położone na północnych stokach Królewskiej Góry (Sztolnia Jasna i Pustelnia). Kolonia rozrodcza nocka dużego mieści się również na strychu cerkwi w Rzepniku. Zgodnie z kryteriami wyboru schronień nietoperzy do ochrony w ramach sieci Natura 2000, obiekt zyskuje 17 punktów (Rozp. Ministra Środowiska z dnia 16 maja 2005 r., Dz. Urz. z dnia 30 maja 2005 r., Nr 94, poz. 795). Obszar ma również znaczenie dla ochrony cennych siedlisk przyrodniczych z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej. Z uwagi na dość ubogie podłoże żyzna buczyna karpacka niezbyt często występuje tu w swojej typowej żyznej postaci. Projektowany do objęcia granicami Ostoi kompleks leśny to głównie mozaika siedlisk operujących na granicy wariantu ubogiego buczyny karpackiej i różnych postaci kwaśnej buczyny, przy czym w zakresie zmienności kwaśnych buczyn przeważają mezotroficzne jedliny zaliczane do zbiorowiska Abies alba- Oxalis acetosella (kod: ). Najuboższe siedliska zajmują płaty jedlin nawiązujące do świętokrzyskiego boru jodłowego Abietetum polonicum. Siedliska przyrodnicze z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej reprezentuje również jaworzyna z języcznikiem Phyllitido-Aceretum wykształcona na stromym stoku opadającym do potoku Marcinek. Areał zespołu jest niewielki, bo wynosi zaledwie 0,25 ha, ale z uwagi na charakter fitocenozy, występującej zwykle w postaci niewielkich, izolowanych płatów, stanowisko ma istotne znaczenie dla jej ochrony. Na terenie Ostoi występuje jeszcze jedno rzadkie siedlisko naturowe jaskinie nieudostępnione do zwiedzania. Są to jaskinie erozyjno-wietrzeniowe powstałe w wyniku dezintegracji selektywnej mniej 7

8 odpornych warstw lub wzdłuż powierzchni spękań. Zgrupowane są w obrębie rozległej wychodni piaskowców ciężkowickich ciągnącej się od ruin zamku Kamieniec po Sokoli Grzbiet (542 m n.p.m.) wznoszący się nad Czarnorzekami. Największe skupienia znajdują się w rezerwacie Prządki. Cenne siedliska przyrodnicze Ostoi to również dobrze zachowane łęgi, reprezentowane głównie przez podgórski łęg jesionowy Carici remotae-fraxinetum. W miejscach podmokłych, zabagnionych o utrudnionym odpływie wody wykształca się bagienna olszyna górska Caltho laetae-alnetum. W granicach obszaru bytuje również dość liczna populacja kumaka górskiego Bombina variegata i traszki karpackiej Triturus montandoni, bytujących głównie w kałużach i niewielkich zbiornikach wodnych. 8

9 4.3. ZAGROŻENIA: Przeważająca część lasów wchodzi w skład Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe (Nadleśnictwa: Kołaczyce i Strzyżów), a więc przy ścisłym stosowaniu Zarządzenia nr 11A Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 11 maja 1999 r. w sprawie doskonalenia gospodarki leśnej na podstawach ekologicznych oraz wskazań programów ochrony przyrody bezpośrednie zagrożenia nie powinny wystąpić STATUS OCHRONY: Czarnorzecko-Strzyżowski Park Krajobrazowy ( ha; 1993) Ostoja w całości leży w jego granicach. Rezerwat geologiczny Prządki (13,62 ha, 1957) rezerwat w całości leży w granicach Ostoi. Sztolnie służące za zimowiska nietoperzy objęte są ochroną w postaci stanowisk dokumentacyjnych STRUKTURA WŁASNOŚCI: 93% - grunty pozostające z zarządzie LP (Nadleśnictwo Kołaczyce, obręb Krosno; niewielki fragment NW Nadleśnictwo Strzyżów) 7% - grunty niepaństwowe 4.6. DOKUMENTACJA ŹRÓDŁA DANYCH: BULiGL O/Przemyśl Plan Ochrony Czarnorzecko-Strzyżowskiego Parku Krajobrazowego. ZKPKw Krośnie. BULiGL O/Przemyśl 1998: Plan ochrony rezerwatu Prządki na lata BULiGL O/Przemyśl 2004: Program ochrony przyrody Nadleśnictwa Strzyżów na lata BULiGL O/Przemyśl 2004: Program ochrony przyrody Nadleśnictwa Kołaczyce na lata BULiGL O/Przemyśl 2004: Plan urządzenia lasu Nadleśnictwa Strzyżów obrębu Strzyżów na lata BULiGL O/Przemyśl 2004: Plan urządzenia lasu Nadleśnictwa Kołaczyce na lata Iwentaryzacja LP Mleczek T Jaskinie Pogórza Dynowskiego. Pulina, M. (red.), Jaskinie polskich Karpat Fliszowych, t. 3, Jaskinie Beskidu Niskiego, Pogórza Dynowskiego, Gór Sanocko- Turczańskich, Bieszczadów, Warszawa: Mleczek T Jaskinie Czarnorzecko-Strzyżowskiego Parku Krajobrazowego. Arch. Zespołu Karpackich Parków Krajobrazowych w Krośnie. 9

10 Mleczek T Uzupełnienie jaskiń Pogórza Dynowskiego I. Jaskinie Beskidzkie 2/ Mleczek, T Dekada spisu nietoperzy w Beskidzie Niskim i na Pogórzu Karpackim w 1999 r. Jaskinie Beskidzkie, 2: Mleczek T. dane niepublikowane ( ). Piksa K. dane niepublikowane Łuczaj. Ł Struktura roślinności i efekty brzegowe na styku lasu i łąki. Praca doktorska. Wydział Biologii Unwiersytetu Warszawskiego. Oklejewicz K Charakterystyka geobotaniczna Dołów Jasielsko-Sanockich. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego 1187, Prace Botaniczne 27: 1-93 Oklejewicz K Flora Dołów Jasielsko-Sanockich Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego. Prace Botaniczne 26: Łuczaj Ł. & Oklejewicz K Uzupełnienia do flory Dołów Jasielsko-Sanockich. - Fragm. Flor. Geobot. Polonica 8: Gutkowska B., Krowiak M., Łuczaj Ł., Niedźwiedzka J. & Oklejewicz K Notatki florystyczne z Pogórza Dynowskiego (Karpaty Zachodnie). - Fragm. Flor. Geobot. Polonica 9:

11 5. STATUS OCHRONY OBSZARU ORAZ POWIĄZANIA Z OSTOJAMI CORINE BIOTOPES 5.1. Istniejące FORMY OCHRONY na poziomie krajowym i regionalnym: Czarnorzecko-Strzyżowski Park Krajobrazowy ( ha; 1993) Rezerwat geologiczny Prządki (13,62 ha, 1957) 5.2. POWIĄZANIA OPISANEGO OBSZARU Z ISTNIEJĄCYMI FORMAMI OCHRONY: wyznaczonymi na poziomie krajowym iregionalnym: wyznaczonymi na poziomie międzynarodowym: 5.3. POWIĄZANIA OPISANEGO OBSZARU Z OSTOJAMI CORINE BIOTOPES: KOD OSTOI CORINE RODZAJ RELACJI % POKRYCIA 11

12 6. DZIAŁALNOŚĆ CZŁOWIEKA NA TERENIE OBSZARU I W JEGO OTOCZENIU I INNE CZYNNIKI WPŁYWAJĄCE NA TEN OBSZAR 6.1. GŁÓWNE CZYNNIKI I RODZAJE DZIAŁALNOŚCI CZŁOWIEKA ORAZ PROCENT POWIERZCHNI OBSZARU IM PODLEGAJĄCY: na terenie obszaru poza obszarem KOD INTENSYWNOŚĆ % OBSZARU WPŁYW 151 C <1% B 99% C 99% -/0 230 C 99% C <1-501 C <1-502 C <1-622 C 20% 0/- 624 C <1-720 C <1-740 C <1-790 C -/C KOD INTENSYWNOŚĆ % OBSZARU WPŁYW 151 C C C 0/- 602 C 0 12

13 7. DOKUMENTACJA KARTOGRAFICZNA Mapy fizyczne obszaru: Mapy istniejących obszarów chronionych wymienionych w punkcie 5: Zdjęcia lotnicze obszaru: 8. DOKUMENTACJA FOTOGRAFICZNA NUMER MIEJSCE TEMAT PRAWA AUTORSKIE DATA 1 Droga wojewódzka Krosno-Lutcza Typowy dla południowej części Ostoi D. Rogała krajobraz z charakterystyczną sylwetką Zamku Odrzykońskiego. 2 Zamek Odrzykoński Wzniesienie zwieńczone wychodnią piaskowca ciężkowickiego (rezerwat D. Rogała Prządki ), porośnięte zwartym kompleksem jedlin (siedliska: , 91P0) 3 Rezerwat geologiczny Prządki Rezerwat Prządki najbardziej D. Rogała charakterystyczna grupa skał o nazwie Baba 4 Podzamcze punkt widokowy Kompleks jedlin poniżej Zamku D. Rogała Kamieniec (siedliska: , 91P0) 5 Podzamcze Pasmo Królewskiej Góry (554 m n.p.m.) D. Rogała Oddział 59a (obręb Krosno, N-ctwo Uboga postać jedliny w oddz. 59a D. Rogała Oddział 58a (obręb Krosno, N-ctwo Jedlina w oddz. 58a D. Rogała

14 8 Oddział 68f (obręb Krosno, N-ctwo 9 Oddział 107a (obręb Krosno, N-ctwo 10 Oddział 78b (obręb Krosno, N-ctwo 11 Oddział 83b (obręb Krosno, N-ctwo 12 Oddział 69a (obręb Krosno, N-ctwo 13 Oddział 77h (obręb Krosno, N-ctwo 14 Oddział 73c (obręb Krosno, N-ctwo 15 Oddział 89a (obręb Krosno, N-ctwo 16 Oddział 81c (obręb Krosno, N-ctwo 17 Oddział 60f (obręb Krosno, N-ctwo Dolina potoku. Wokół uboga jedlina wyróżniona jako siedlisko 91P0 Przekształcona jedlina na południowych stokach Sokolego Grzbietu Mezotroficzna jedlina (siedl ) z masowo występującym Equisetum sylvaticum w runie Blechnum spicant chroniona paproć licznie występująca w runie najuboższych postaci jedlin położonych w granicach Ostoi Kwaśna buczyna pod szczytem Suchej Góry (585 m n.p.m.) Żyzna buczyna (siedlisko ) w paśmie Królewskiej Góry Żyzna buczyna na stokach Królewskiej Góry (554 m n.p.m.) Buczyna karpacka w zachodniej części pasma Królewskiej Góry Malownicza dolina potoku porośnięta jodłowo-bukowym drzewostanem doskonale zachowane siedlisko Dolina jednego z potoków w paśmie Suchej Góry. Wokół bardzo dobrze zachowane siedlisko D. Rogała D. Rogała D. Rogała D. Rogała D. Rogała D. Rogała D. Rogała D. Rogała D. Rogała D. Rogała Oddział 88f (obręb Krosno, N-ctwo Dolina potoku wyznaczająca D. Rogała południową granicę obszaru 19 Oddział 65d (obręb Krosno, N-ctwo Pięknie zachowana dolina potoku w D. Rogała południowo-wschodniej części pasma Suchej Góry (siedliska , 91E0) 20 Oddział 50g/51b (obręb Krosno, N-ctwo Łęg (siedl. 91E0) po północnej D. Rogała stronie pasma Suchej Góry (okolice Węglówki) 21 Oddział 98g (obręb Krosno, N-ctwo Doskonale zachowany fragment łęgu D. Rogała siedl. 91E0 (okolice Rzepnika) 22 Przy oddziale 80b (grunty Część rozległej doliny zajętej przez D. Rogała niepaństwowe) zbiorowiska łęgowe (91E0), w otoczeniu doskonale zachowane siedlisko mezotroficznej jedliny (9110-3) 23 Oddział 48h (obręb Krosno, N-ctwo Sztolnia nad Czają I jedno z D. Rogała zimowisk nietoperzy 14