Sprawozdanie merytoryczne za rok 2013 z działalności członków Stowarzyszenia z uwzględnieniem pracy Zarządu.

Transkrypt

1 Sprawozdanie merytoryczne za rok 2013 z działalności członków Stowarzyszenia z uwzględnieniem pracy Zarządu. W roku 2013 działalność członków Stowarzyszenia skupiała się głównie na podstawowym celu statutowym to jest ewangelizacji prowadzonej wśród osadzonych. Kontynuowane były dotychczasowe formy ewangelizacji, takie jak przygotowanie osadzonych do uczestniczenia w liturgii /ze szczególnym uwzględnieniem Mszy Świętej/ oraz do przyjęcia sakramentów /ze szczególnym uwzględnieniem bierzmowania/. Ponadto w wielu Z.K. i A.Ś. organizowane były rekolekcje dla osadzonych. Służyły temu cykliczne spotkania osadzonych z członkami naszego Stowarzyszenia, które odbywały się w ok. 50 Jednostkach Penitencjarnych / A.Ś. i Z.K./. Członkowie naszego Stowarzyszenia działali w zorganizowanych zespołach, tworząc 3 Jednostki Terenowe i 21 kół Bractwa Więziennego. W skład każdej Jednostki Terenowej wchodziło co najmniej 15 członków. Koła tworzyło kilku do kilkunastu członków. W roku 2013 Jednostki Terenowe działały w Bydgoszczy, Koszalinie i Szczecinie. Koła Stowarzyszenia działały w Białej Podlaskiej, Dębicy, Gliwicach, Gorzowie Wielkopolskim, Grodzisku Mazowieckim, Grójcu, Grudziądzu, Iławie, Jeleniej Górze, Kaliszu, Krakowie, Olsztynie,Opolu, Płocku, Poznaniu, Przemyślu,Raciborzu, Strzelcach Opolskich, Włocławku, Wronkach, i Zabrzu. Pracę Jednostek i kół nadzoruje Zarząd Stowarzyszenia w Warszawie, który wykonuje też prace administracyjne do których zobowiązane są organizacje pozarządowe. Oprócz dotychczas stosowanych podstawowych form ewangelizacji wprowadzane były nowe formy pracy z osadzonymi. W roku 2013 wykorzystano w większym stopniu niż dotychczas możliwość prowadzenia tematycznych audycji przez radiowęzeł, poszerzonych poprzez możliwość pisemnej wymiany myśli na tematy poruszane w audycjach.przeprowadzono też szereg konkursów dla osadzonych. Zachęcano osadzonych do poszerzania wiedzy historycznej, zaznajamiania się z literaturą, w tym poezją. Powstały nowe zespoły muzyczne. W Z.K. we Wronkach swoją działalność kontynuował chór, który ze swoim repertuarem występował też poza Z.K. Osadzeni wychodzili częściej poza teren Z.K. pod opieką naszych członków aby brać udział w spotkaniach z przedstawicielami różnych wspólnot i organizacji działających w miejscowym środowisku. Czynny udział osadzonych zaznaczył się wyraźnie np. w organizacji XXXII Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej w Bydgoszczy. Często wyjścia osadzonych poza Z.K. były połączone z możliwością udziału w koncertach w Filharmonii czy obejrzeniem filmu,

2 traktowanych jako jednej z form resocjalizacji. Organizowane były też wyjazdy połączone ze zwiedzaniem miejsc związanych z historią Polski. Do Zakładów Karnych zapraszane były znane osoby / poeci, muzycy, działacze społeczni/ z którymi osadzeni mogli rozmawiać na interesujące ich tematy. Na szczególne wyróżnienie zasługują spotkania osadzonych z francuskim pisarzem Timem Guenard, który powtórnie przyjechał do Polski i kontynuował spotkania z osadzonymi w kolejnych Jednostkach Penitencjarnych. Koleje Jego życia wywarły na osadzonych ogromne wrażenie i utwierdziły w przekonaniu, że każdy człowiek może zmienić swoje życie na lepsze, uczciwe i szczęśliwe. Tradycyjnie w większości Z.K. i A.Ś., w których posługują nasi członkowie odbyły się spotkania świąteczne, opłatkowe, Mikołajki, spotkania z okazji Dnia Matki, Ojca i Dnia Dziecka. Celem tych spotkań było przede wszystkim podtrzymywanie więzi rodzinnych. Uroczyście obchodzono w Zakładach Karnych Ogólnopolski Dzień Modlitw za więźniów, przypadający 26 marca każdego roku, we wspomnienie liturgiczne Dobrego Łotra. W roku 2013 odbyła się tak jak i w latach poprzednich Piesza Pielgrzymka Niepełnosprawnych z Warszawy do Częstochowy z udziałem 12 osadzonych z Zakładów Karnych w Wołowie, Strzelinie, Głogowie, Włocławku i Warszawie. Nasi członkowie zapewnili tym osadzonym opiekę na całej trasie pielgrzymki. Opieka ta nie ograniczała się tylko do wsparcia duchowego ale również zapewnienia wyżywienia i noclegów oraz udzielania pomocy w wielu trudnych sytuacjach podczas pielgrzymowania. Nasi członkowie zorganizowali też wspólnie z Dyrekcją Zakładów Karnych i Kapelanami kilka pielgrzymek z udziałem osadzonych do pobliskich miejsc kultu. Wszystkie te działania w widoczny sposób przyczyniły się do przemiany duchowej osadzonych, która była mocnym fundamentem do prowadzenia dalszej resocjalizacji. Zarówno Zarząd Stowarzyszenia w Warszawie jak i członkowie Jednostek i kół kontynuowali prowadzenie korespondencji z osadzonymi. Otrzymaliśmy w sumie o. 3 tysięcy listów. Wszyscy piszący do nas otrzymali odpowiedź na swój list i uzyskali w miarę naszych możliwości pomoc. Kontynuowana była też nauka haftu prowadzona dla osadzonych kobiet w Krakowie. Naukę haftu prowadziła Siostra zakonna, która jest naszym członkiem. Koszt materiałów do nauki haftu pokrył Zakon Sióstr Szarytek. Na szczególne podkreślenie zasługuje współpraca Jednostki Terenowej w Bydgoszczy z Kujawsko-Pomorską Szkołą Wyższą w ramach Wydziału Opieki Postpenitencjarnej Uniwersytetu Międzypokoleniowego OMEGA.

3 Przez 6 miesięcy 2013 roku Zarząd Stowarzyszenia znajdujący się w Warszawie prowadził Dom Miłosiernego Ojca we Wrocławiu. W tym czasie w Domu przebywało sześciu byłych więźniów oraz sześcioosobowa rodzina byłego prezesa byłej Jednostki Terenowej we Wrocławiu. Prowadzenie tego Domu w tym okresie było wyjątkowo trudne ze względu na dzielącą nas odległość i brak jakichkolwiek dotacji na ten cel. Decyzję prowadzenia Domu Miłosiernego Ojca pomimo braku środków finansowych podjęliśmy ze względów humanitarnych. W okresie zimy trudno było pozbawić dachu nad głową naszych podopiecznych, którzy po opuszczeniu Z.K. nie mieli dokąd pójść. Prowadzenie Domu na odległość było bardzo uciążliwe, wymagało wielokrotnych wyjazdów do Wrocławia i rozwiązywania wielu problemów powstających z powodu szczególnie trudnych relacji pomiędzy byłym prezesem i naszymi podopiecznymi przebywającymi razem w Domu Miłosiernego Ojca. W roku 2013 nie otrzymaliśmy żadnej dotacji ani innego dofinansowania od organów państwowych. Byliśmy zmuszeni prosić o pomoc finansową naszych członków i znajomych aby móc utrzymać lokal, który jest siedzibą Stowarzyszenia oraz opłacić choć część świadczeń związanych z prowadzeniem Domu Miłosiernego Ojca. Ze względu na brak funduszy w roku 2013 nie podejmowaliśmy wielu zadań, które wymagały finansowania. Np. nie wysyłaliśmy w tym roku paczek świątecznych do wielodzietnych rodzin więźniów żyjących w biedzie. Poza kilkoma wyjątkami nie wysyłaliśmy też paczek więźniom. Praca członków naszego Stowarzyszenia została dostrzeżona i doceniona przez ludzi zainteresowanych resocjalizacją więźniów. Jako wyraz uznania naszej społecznej pracy, dwóch członków Bractwa Więziennego, którzy reprezentowali wszystkich członków Stowarzyszenia otrzymało wyróżnienie w postaci nominacji do nagrody im. Jana Rodowicza Anody. Kapituła przyznająca nagrodę Anody jest związana z Muzeum Powstania Warszawskiego. Honorowy patronat sprawuje Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Bronisław Komorowski. Nagrodę przyznaje się osobom, które służą bezinteresownie ludziom w czasie pokoju.

4 Praca Zarządu Członkowie Zarządu spotykali się na zebraniach w zależności od potrzeby omówienia spraw wymagających podejmowania szybkich decyzji. Spotkania przedstawicieli Zarządu odbywały się bardzo często. Zebrania z udziałem wszystkich członków Zarządu odbyły się 6 razy w ciągu roku. Praca Zarządu była zdominowana przez rozwiązywanie problemów powstałych podczas działania byłej Jednostki Terenowej we Wrocławiu. Prezes Zarządu wielokrotnie wyjeżdżała do Wrocławia, gdzie brała udział w sprawie toczącej się przed Sądem, dotyczącej byłej Jednostki we Wrocławiu. Konieczność wyjazdów do Wrocławia była podyktowana również prowadzeniem domu Miłosiernego Ojca przez Zarząd w Warszawie. Zarząd prowadził szeroką korespondencję z władzami Wrocławia, dotyczącą uregulowania wszystkich spraw związanych z likwidacją Jednostki Terenowej we Wrocławiu oraz z przekazaniem lokalu, należącym do Miasta, jak również uzyskania zwolnienia z zaległych opłat. Nie uzyskaliśmy decyzji o umorzeniu zaległych opłat. Zarząd musiał korzystać z pomocy prawnika. Niestety jego pomoc nie przyniosła oczekiwanych rozwiązań. Wielokrotnie Prezes Zarządu spotykała się z pracownikami Ministerstwa Sprawiedliwości w celu wyjaśnienia sprawy dotyczącej dotacji przyznanej Jednostce Terenowej we Wrocławiu na rok Pomimo ogromnych trudności Prezes Zarządu jak i inni członkowie utrzymywali kontakt z członkami kół w całej Polsce i w miarę możliwości służyli im radą i pomocą. W grudniu 2013 roku przedstawiciele Zarządu spotkali się w Olsztynie z Dyrektorem A.Ś. i przedstawicielami grupy osób deklarujących chęć wstąpienia w szeregi naszego Stowarzyszenia aby móc prowadzić spotkania formacyjne i ewangelizacyjne z osadzonymi. Spotkanie to zakończyło się założeniem koła Stowarzyszenia, którego członkowie obejmują swoją działalnością osadzonych w A.Ś. w Olsztynie oraz w Z.K Barczewo. W kwietniu 2013 roku Zarząd zorganizował Jubileuszowy XX Zjazd członków Stowarzyszenia. Odbyły się wybory uzupełniające do Zarządu w związku z rezygnacją 2 osób dotychczasowego Zarządu, w połowie kadencji. Wybrano nowego skarbnika i sekretarza. Podczas tego Zjazdu miała miejsce uroczystość przekazania przez Zarząd sztandaru Stowarzyszenia członkom Bractwa Więziennego.

5 Zarząd współpracował z Dyrekcją Centralnego Zarządu Służby Więziennej w przeprowadzeniu szkolenia wolontariuszy posługujących na terenie zakładów karnych i aresztów śledczych w Polsce. Członkowie Zarządu byli inicjatorami spotkania modlitewnego w katedrze praskiej św. Floriana w intencji osadzonych, ich rodzin, służby więziennej i członków Bractwa Więziennego. Po raz pierwszy podjęto tę modlitwę w godzinie Bożego Miłosierdzia Koronką na ulicach miast świata w którą włączono modlitwę za więźniów. Członkowie Zarządu, wolontariusze oraz sympatycy Bractwa wzięli czynny udział w tej modlitwie w dniu 28 września 2013 roku. Chcemy kontynuować tę formę modlitwy i przekazywać Iskrę Bożego Miłosierdzia całemu światu. Prezes i sekretarz Zarządu były organizatorami uczestnictwa osadzonych w Pieszej Pielgrzymce Niepełnosprawnych z Warszawy do Częstochowy. Sprawowały też osobiście opiekę nad więźniami - pielgrzymami, towarzysząc im na całej trasie pielgrzymki. Przedstawiciele Zarządu udzielali wywiadów dziennikarzom na temat działalności Stowarzyszenia Bractwa Więziennego. Wywiady te zostały opublikowane w prasie. Członkowie Zarządu brali też udział w audycjach radiowych na żywo, przybliżając słuchaczom problemy resocjalizacji i ewangelizacji więźniów oraz ich powrotu do społeczeństwa po odbyciu kary. Jednostki Terenowe i koła przedstawiły Zarządowi w Warszawie sprawozdania ze swojej działalności w roku Sekretarz Zarządu Prezes Zarządu Monika Gołębiewska-Bezuch Elżbieta Stępkowska-Krzywik