DECYZJA Nr 61 / ŻG / 2013

Transkrypt

1 Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi ul. Gdańska 38, Łódź... Łódź, dnia r. (oznaczenie organu Inspekcji Handlowej) Nr akt: ŻG DECYZJA Nr 61 / ŻG / 2013 Na podstawie art. 40a ust. 1 pkt 4 i ust. 4 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz z późn. zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2013, poz. 267) po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi wymierza przedsiębiorcy PHU BASIA Barbara i Krzysztof Tuzin Sp. j. z siedzibą w Łodzi, ul. Brzezińska 56, karę pieniężną w kwocie 3.000,00 zł (słownie: trzy tysiące złotych) z tytułu wprowadzenia do obrotu handlowego zafałszowanych, w rozumieniu art. 3 pkt 10 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2005 r. Nr 187, poz z późn. zm.) dwóch partii ryb mrożonych glazurowanych (limanda żółtopłetwa - filety bez skóry IQF indywidualnie mrożone, oznaczona numerem partii J i datą minimalnej trwałości , której importerem była firma Castelmar sp. z o.o., ul. Budowlanych 46A, Gdańsk, kostki z filetów z mintaja bez skóry oznaczonej, numerem partii DNHS/KFM/30/XI/2012 i datą minimalnej trwałości , wyprodukowanej dla DNHS Poland sp. z o.o. ul. Celna 1, Szczecin przez Intersea Poland R.B. Góra sp. j Zakłady Rybne Chłodnia, Konikowo 6/8, Gniezno), wartości 6.234,80 zł z uwagi na zawyżoną zawartość glazury. Dla limandy żółtopłetwej producent deklarował maksymalnie 25 % glazury, a stwierdzono 29,6 % przy niepewności pomiaru ±1,8 (w próbce produktu) oraz 29% przy niepewności pomiaru ± 1 (w próbce kontrolnej), zaś dla kostki z filetów z mintaja producent deklarował do 10%, a stwierdzono 15,0% przy niepewności pomiaru ± 0,9 (w próbce produktu) oraz 14% przy niepewności pomiaru ± 1 (w próbce kontrolnej). Dodatkowo w kostkach z filetów z mintaja stwierdzono obecność fosforu dodanego (niedeklarowany przez producenta na opakowaniu) w ilości 2,2 g/kg w przeliczeniu na P 2 O 5, a także niewłaściwe cechy organoleptyczne tekstura gąbczasta, smak wyraźnie mdły. Uzasadnienie W dniach od 24 do 28 stycznia 2013 r. na podstawie upoważnienia Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej numer ŻG z dnia r. 1

2 inspektorzy Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, przeprowadzili kontrolę w hurtowni rybnej zlokalizowanej w Łodzi przy ul. Brzezińskiej 56, należącej do PHU BASIA Barbara i Krzysztof Tuzin Sp. j. z siedzibą w Łodzi, ul. Brzezińska 56. Kontrolę przeprowadzono na podstawie przepisów art. 3 ust. 1-3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 882/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. U. L 165 z ze zm.), art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych (Dz. U. z 2005 r. nr 187, poz. 1577, z późn. zm.), art. 3 ust. 1 pkt 1, 2 i 6 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz ze zm.) w obecności właścicielki Barbary Tuzin. W toku kontroli w dniu 25 stycznia 2013 r. pobrano do badań laboratoryjnych próbki limandy żółtopłetwej filetów bez skóry IQF indywidualnie mrożonych, zwanej dalej limandą oznaczonej numerem partii J i datą minimalnej trwałości , pochodzącej z Chin, której importerem była firma Castelmar Sp. z o.o. ul. Budowlanych 46A, Gdańsk, kostki z filetów z mintaja bez skóry, zwane dalej kostkami z mintaja oznaczone numerem partii DNHS/KFM/30/XI/2012 i datą minimalnej trwałości , wyprodukowanej przez Intersea Poland R.B. Góra Sp. j Zakłady Rybne Chłodnia, Konikowo 6/8, Gniezno dla DNHS Poland Sp. z o.o., ul. Celna 1, Szczecin. Próbki przedmiotowych produktów zostały opisane w protokole pobrania próbki numer i przekazane do Laboratorium Kontrolno-Analitycznego Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z siedzibą w Katowicach, ul. Brata Alberta 4 celem przeprowadzenia badań organoleptycznych i fizyczno-chemicznych. W wyniku przeprowadzonych analiz stwierdzono, że: limanda nie odpowiadała deklaracji z uwagi na zawyżoną zawartość glazury. Na opakowaniu zbiorczym producent deklarował maksymalnie 25 % glazury, a stwierdzono 29,6 % przy niepewności pomiaru ±1,8; kostki z mintaja: nie odpowiadały deklaracji producenta z uwagi na zawyżoną zawartość glazury (deklarowano do 10 %, a stwierdzono 15,0 % przy niepewności pomiaru ± 0,9) oraz obecność fosforu dodanego w ilości 2,2 g/kg w przeliczeniu na P 2 O 5 (niedeklarowanego przez producenta na opakowaniu zbiorczym), posiadały niewłaściwe cechy organoleptyczne tekstura gąbczasta, smak wyraźnie mdły. Powyższe nieprawidłowości zostały udokumentowane w sprawozdaniach z badań numer 42/2013 i 44/2013 z dnia 01 lutego 2013 r. wystawionych przez Laboratorium Kontrolno-Analityczne Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z siedzibą w Katowicach, ul. Brata Alberta 4 oraz w protokole kontroli z dnia 13 lutego 2013 r. (numer akt kontroli ŻG ). 2

3 Po zapoznaniu się z wynikami badań w dniu 05 marca 2013 r. przedsiębiorca PHU BASIA Barbara i Krzysztof Tuzin Sp. j. z siedzibą w Łodzi, ul. Brzezińska 56 - złożył wniosek o przeprowadzenie badań próbek kontrolnych przedmiotowych ryb. W związku z powyższym próbki kontrolne, które zostały pobrane i zabezpieczone w trakcie tej samej kontroli w dniu 25 stycznia 2013 r. za protokołem pobrania próbki numer przekazano do Laboratorium Kontrolno Analitycznego Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z siedzibą w Warszawie, ul. Sienkiewicza 3 celem przeprowadzenia badań w zakresie oznaczenia zawartości glazury (zgodnie z wnioskiem przedsiębiorcy). Przeprowadzone analizy wykazały, że badane próbki kontrolne również nie odpowiadały deklaracji producenta podanej na opakowaniu z uwagi na zawyżoną zawartość glazury. Dla limandy stwierdzono 29 % glazury przy niepewności pomiaru ±1, zaś dla kostki z mintaja 14 % przy niepewności pomiaru ±1. Powyższa nieprawidłowość została udokumentowana w sprawozdaniach z badań numer 137/2013 i 138/2013 z dnia 15 marca 2013 r. wystawionych przez Laboratorium Kontrolno-Analityczne Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z siedzibą w Warszawie, ul. Sienkiewicza 3. O wynikach badań strona została poinformowana pismem numer ŻG z dnia 21 marca 2013 r. Przedmiotowe pismo wraz ze sprawozdaniami z badań numer 137/2013 i 138/2013 z dnia 15 marca 2013 r. zostało odebrane przez stronę w dniu 22 marca 2013 r. Działając na podstawie art. 34 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz ze zm.), pismami numer ŻG z dnia 25 marca 2013 r. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej o stwierdzonych nieprawidłowościach poinformował importera kwestionowanej limandy Castelmar Sp. z o.o., ul., Budowlanych 46A, Gdańsk oraz producenta kostki z mintaja Intersea Poland R.B. Góra Sp. j Zakłady Rybne - Chłodnia, Konikowo 6/8, Gniezno i dystrybutora DNHS Poland Sp. z o.o., ul. Celna 1, Szczecin. Jednocześnie wnosił o podjęcie działań zmierzających do wyeliminowania z obrotu wyrobów nieodpowiadających jakości handlowej zadeklarowanej na opakowaniu. O fakcie tym powiadomione zostały również Wojewódzkie Inspektoraty Jakości Handlowej Artykułów Rolno - Spożywczych w Gdyni i w Poznaniu. W odpowiedzi na wystąpienie pokontrolne (pismo z dnia r.) importer limandy Castelmar Sp. z o.o. zadeklarował oznaczenie zakwestionowanego towaru zgodnie z faktyczną ilością glazury oraz dokonanie przeceny, jednocześnie stwierdził iż różnice w zawartości glazury (wyniki producenta a wyniki z laboratoriów UOK i K) wynikały z różnej metodyki badania, zaś dystrybutor kostki z mintaja DNHS Poland Sp. z o.o., poinformował, iż w dniu 18 stycznia 2013 r. sprzedał ostatnią partię tego produktu. W dniu 04 kwietnia 2013r. do Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi wpłynęło pismo, w którym strona stwierdziła, iż zgodnie z artykułem 5 pkt 2 ustawy z dnia 20 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 138, poz. 935 z późn. zm.), nie ponosi odpowiedzialności za wprowadzenie do obrotu wyrobów o wyższej zawartości glazury, niż deklarowano w oznakowaniu tych towarów. Pismem numer ŻG z dnia 17 kwietnia 2013 r. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej poinformował stronę, iż ustawa z dnia 20 sierpnia 2002 r. o systemie oceny 3

4 zgodności (t. j. Dz. U. z 2010 r., Nr 138, poz. 935 z późn. zm.), w tym również podana w art. 5 pkt 2 definicja wprowadzenia do obrotu (wprowadzającym jest udostępniający wyrób producent, jego upoważniony przedstawiciel lub importer) nie dotyczy artykułów rolno spożywczych i środków żywienia zwierząt (art. 5 pkt 1). Ponadto Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wskazał, że: ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o jakości handlowej artykułów rolno spożywczych (Dz. U. z 2005r. nr 187, poz z późn. zm.), zwana dalej ustawą o jakości w zakresie definicji odsyła do przepisów prawa żywnościowego Unii Europejskiej, których stanowi uzupełnienie. W myśl art. 3 pkt 4 ustawy o jakości, pod pojęciem obrót mieszczą się czynności w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z r. ze zm.) zwanego dalej rozporządzeniem nr 178/2002, zgodnie z którym wprowadzenie na rynek oznacza posiadanie żywności lub pasz w celu sprzedaży, z uwzględnieniem oferowania do sprzedaży lub innej formy dysponowania, bezpłatnego lub nie oraz sprzedaż, dystrybucję i inne formy dysponowania. W związku z powyższym w prawie żywnościowym pojęcie wprowadzenia do obrotu dotyczy każdego etapu obrotu i nie jest zawężone jedynie do pierwszego wprowadzenia na rynek. Wniosek ten znajduje poparcie w treści art. 17 ust. 1 rozporządzenia nr 178/2002, który stanowi, iż podmioty działające na rynku spożywczym zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. Każdy z tych podmiotów: producent, przetwarzający czy dystrybutor, obarczony jest obowiązkiem przestrzegania prawa żywnościowego w zakresie jakości handlowej, niezależnie od tego na jakim etapie stwierdzona w toku kontroli nieprawidłowość powstała. W sytuacji, gdy nieprawidłowość powstała na wcześniejszym etapie obrotu (w tym na etapie produkcji) powinna być wyeliminowana w dalszych jego ogniwach, a w zależności od pozycji rynkowej podmiotu kontrolowanego zmieniać się będą jedynie możliwości realizacji tego obowiązku. karze pieniężnej określonej w art. 40a ust. 1 pkt 3 bądź 4 ustawy o jakości podlega podmiot, który wprowadził do obrotu artykuły rolno spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej bądź zafałszowane. Pojęcie obrotu zostało zdefiniowane w art. 3 pkt 4 tej ustawy, jako czynności w rozumieniu art. 3 pkt 8 rozporządzenia nr 178/2002. Przytoczona w nim definicja wyraźnie zakreśla krąg podmiotów odpowiedzialnych za jakość handlową artykułów rolno spożywczych, wliczając do nich obok producentów, każde następne ogniwo handlu. W świetle tej definicji PHU BASIA Barbara i Krzysztof Tuzin Sp. j., chociaż nie jest producentem zakwestionowanych produktów (kostki z mintaja, limandy), tylko sprzedawcą mieści się w jej katalogu i za ich jakość odpowiada. Taką interpretację przepisów należało również przyjąć w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości z dnia 4

5 23 listopada 2006r. w sprawie C-315/05 (Dz. U C 331 z s.14) wydanego w trybie prejudycjalnym, z którego wynika, że wprowadzający do obrotu może być odpowiedzialny za jakość produktu, nawet w sytuacji, gdy ogranicza się on, jako zwykły dystrybutor do wprowadzenia do obrotu tego produktu w postaci jaki został mu dostarczony przez producenta. Stanowisko w kwestii odpowiedzialności znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, np. wyrok z dnia 04 sierpnia 2010r. (sygn. akt VI SA/Wa 894/10) wyrok z dnia 07 maja 2010r. (sygn. akt VI SA/Wa 126/10), z których wynika, że nie tylko producent, czy dystrybutor sprowadzający żywność z innych krajów, ale także podmiot działający na rynku spożywczym jako sprzedawca detaliczny odpowiada za jakość handlową środków spożywczych w swoim przedsiębiorstwie. Ujawnione w toku kontroli nieprawidłowości polegające na podaniu w oznakowaniu zawartości glazury niezgodnej z prawdą świadczyły o zafałszowaniu środków spożywczych w rozumieniu art. 3 pkt 10 ustawy o jakości. W związku z powyższym w dniu 11 lipca 2013 r. zostało wszczęte z urzędu postępowanie administracyjne w przedmiocie wymierzenia, na podstawie art. 40 a ust. 1 pkt 4 ustawy o jakości, kary pieniężnej z tytułu wprowadzenia do obrotu zafałszowanych filetów rybnych. Strona została poinformowana o wszczęciu postępowania z urzędu oraz o przysługującym prawie do zapoznania się z aktami sprawy, wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów. Jednocześnie poproszono stronę o przesłanie informacji na temat wielkości przychodu i obrotu za rok Przedmiotowe pismo zostało odebrane przez stronę w dniu 12 lipca 2013 r. W dniu 17 lipca 2013 r. do Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi wpłynęło pismo, w którym strona poinformowała o wysokości przychodów oraz obrotów za rok 2012 i ponownie wskazywała, iż nie jest podmiotem odpowiedzialnym za wprowadzenie do obrotu na terenie Polski towarów niezgodnych z deklaracją. Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi mając na uwadze powyższe ustalił i stwierdził. Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 rozporządzenia nr 178/2002 podmioty działające na rynku spożywczym i pasz zapewniają na wszystkich etapach produkcji, przetwarzania i dystrybucji w przedsiębiorstwach będących pod ich kontrolą, zgodność tej żywności lub pasz z wymogami prawa żywnościowego właściwymi dla ich działalności i kontrolowanie przestrzegania tych wymogów. Ustawa o jakości stanowi w art. 4 ust. 1, że wprowadzane do obrotu artykuły rolno-spożywcze powinny spełniać wymagania w zakresie jakości handlowej, jeżeli w przepisach o jakości handlowej zostały określone takie wymagania, oraz dodatkowe wymagania dotyczące tych artykułów, jeżeli ich spełnienie zostało zadeklarowane przez producenta. Jak wynika z przepisu art. 3 pkt 5 ustawy o jakości, przez jakość handlową należy rozumieć cechy artykułu rolno-spożywczego dotyczące jego właściwości organoleptycznych, fizykochemicznych i mikrobiologicznych w zakresie technologii 5

6 produkcji, wielkości lub masy oraz wymagania wynikające ze sposobu produkcji, opakowania, prezentacji i oznakowania, nieobjęte wymaganiami sanitarnymi, weterynaryjnymi lub fitosanitarnymi. Zgodnie z art. 3 pkt 10 ustawy o jakości artykuł rolno spożywczy zafałszowany to produkt, którego skład jest niezgodny z przepisami dotyczącymi jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno spożywczych, albo produkt, w którym zostały wprowadzone zmiany, w tym zmiany dotyczące oznakowania mające na celu ukrycie jego rzeczywistego składu lub innych właściwości, jeżeli niezgodności te lub zmiany w istotny sposób naruszają interesy konsumentów, w szczególności jeżeli: a) dokonano zabiegów, które zmieniły lub ukryły jego rzeczywisty skład lub nadały mu wygląd produktu zgodnego z przepisami dotyczącymi jakości handlowej, b) w oznakowaniu podano nazwę niezgodną z przepisami dotyczącymi jakości handlowej poszczególnych artykułów rolno spożywczych albo niezgodną z prawdą, c) w oznakowaniu podano niezgodne z prawdą dane w zakresie składu, pochodzenia, terminu przydatności do spożycia lub daty minimalnej trwałości, zawartości netto lub klasy jakości handlowej. Biorąc powyższe pod uwagę Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej z siedzibą w Łodzi uznał, iż kontrolowany przedsiębiorca był odpowiedzialny za wprowadzenie do obrotu (w rozumieniu art. 3 pkt 4 ustawy o jakości) zafałszowanego środka spożywczego. Na skutek przeprowadzonego postępowania Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej wydał decyzję o wymierzeniu temu przedsiębiorcy kary pieniężnej, a ustalając wysokość kary wziął pod uwagę: 1. najwyższy stopień szkodliwości czynu, gdyż wprowadzenie do obrotu filetów o znacznie wyższej zwartości glazury niż wynikało to z deklaracji, a tym samym o znacznie niższej zawartości ryby w istotnym stopniu naruszało interesy konsumentów. Dodatkowo kostki z mintaja posiadały niewłaściwe cechy organoleptyczne i zawierały w swoim składzie substancję dodatkową niewykazaną w składzie produktu. Konsumenci dokonując zakupu przedmiotowych filetów zostali wprowadzeni w błąd co do charakterystyki środka spożywczego, w tym jego nazwy, rodzaju, właściwości i składu, gdyż nabywali produkty niezgodne z ich oczekiwaniami; 2. wysoki stopień zawinienia, chociaż stwierdzona wada jakościowa powstała na etapie procesu produkcyjnego z winy producentów, to jednak strona, jako profesjonalista działający na rynku od wielu lat, prowadząca hurtownię rybną, winna dołożyć wszelkich starań, aby przed wprowadzeniem do sprzedaży produktów sprawdzić ich jakość, a tym samym zapewnić konsumentom wyroby właściwej jakości. Strona tego obowiązku nie dopełniła i wprowadziła do obrotu produkty zafałszowane; 3. wysoki zakres naruszenia, bowiem informacja o ilościowej zawartości glazury dla filetów rybnych nieprzetworzonych mrożonych glazurowanych, a tym samym o ilości ryby bez glazury stanowi jeden z najważniejszych elementów jakości handlowej, zatem wprowadzenie do obrotu zafałszowanych co do masy netto ryby bez glazury mrożonych filetów rybnych stanowi istotne z punktu widzenia ich właściwości naruszenie wymagań i narusza przepisy mające na celu ochronę konsumentów; 6

7 4. dotychczasową działalność przedsiębiorcy z dokumentacji zgromadzonej przez Wojewódzki Inspektorat Inspekcji Handlowej w Łodzi wynika, że kontrolowany przedsiębiorca w okresie ostatnich 24 miesięcy po raz pierwszy naruszył przepisy ustawy o jakości; 5. średnią wielkość obrotu, podaną przez kontrolowanego przedsiębiorcę. W oparciu o powyższe ustalenia faktyczne i prawne dokonane w toku postępowania, a w szczególności o ustalenia odnoszące się do pięciu kryteriów wskazanych w art. 40a ust. 5 ustawy o jakości oraz ustalenia wynikające z treści art. 40 a ust. 1 pkt 4 ustawy o jakości, dotyczące kar za produkty zafałszowane łączna wysokość kary w tym przypadku nie może być niższa niż 1000,00 zł i wyższa niż 10 % przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary (w tym przypadku ), a także w oparciu o treść art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności i ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. U. L 31 z r. ze zm.) ustalającego normę, iż kary mające zastosowanie w przypadku naruszenia prawa żywnościowego powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej orzekł jak w sentencji i wymierzył karę w wysokości 3.000,00 zł. Pouczenie: 1. Zgodnie z art i 2 kpa, art i 2 kpa stronie postępowania służy odwołanie od niniejszej decyzji do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w Warszawie ( Warszawa, Plac Powstańców Warszawy 1). Odwołanie należy wnieść za pośrednictwem Łódzkiego Wojewódzkiego Inspektora Inspekcji Handlowej ( Łódź, ul. Gdańska 38) w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji. 2. Na podstawie art. 40a ust. 6 i 7 ustawy o jakości strona jest zobowiązana uiścić należność pieniężną w wysokości 3.000,00 zł na rachunek Wojewódzkiego Inspektoratu Inspekcji Handlowej w Łodzi, ul. Gdańska 38, Łódź, nr NBP O/Okręgowy w Łodzi lub w kasie tego Inspektoratu (pok. 11) w dniach urzędowania w godz i (poniedziałek, środa, czwartek, piątek) oraz w godz i (wtorek) w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna. Kara niezapłacona w terminie staje się zaległością podatkową w rozumieniu art ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.). Otrzymują: 1. PHU BASIA Barbara i Krzysztof Tuzin Sp. j. ul. Brzezińska Łódź 2. a/a Łódzki Wojewódzki Inspektor Inspekcji Handlowej Marek Jacek Michalak... (imię i nazwisko, stanowisko służbowe, podpis) 7