SYGNET DRUKARSKI PETERA SCHÖFFERA MOGUNCJA (XV w.)

Transkrypt

1 SYGNET DRUKARSKI PETERA SCHÖFFERA MOGUNCJA (XV w.) Książki to są najlepsi twoi przyjaciele, Nie wyśmieją, nie zdradzą, a nauczą wiele Podróżnik książkowy J.Rak Listopad 2015

2 NARODOWE CZYTANIE W 2015 roku Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej wraz z małżonką kontynuują akcję Narodowego Czytania zainicjowaną przez Prezydenta Bronisława Komorowskiego. Podczas Narodowego Czytania naród będzie czytad powieśd Bolesława Prusa Lalka. Biblioteka szkolna z czytelnikami przyłączy się do tej akcji. Serdecznie zapraszamy do wspólnego czytania. Bolesław Prus Lalka 2

3 ROZDZIAŁ DRUGI RZĄDY STAREGO SUBIEKTA Pan Ignacy od dwudziestu pięciu lat mieszkał w pokoiku przy sklepie. W ciągu tego czasu sklep zmieniał właścicieli i podłogę, szafy i szyby w oknach, zakres swojej działalności i subiektów; ale pokój pana Rzeckiego pozostał zawsze taki sam. Było w nim to samo smutne okno, wychodzące na to samo podwórze, z tą samą kratą, na której szczeblach zwieszała się być może ćwierćwiekowa pajęczyna, a z pewnością ćwierćwiekowa firanka, niegdyś zielona, obecnie wypłowiała z tęsknoty za słońcem. Pod oknem stał ten sam czarny stół obity suknem, także niegdyś zielonym, dziś tylko poplamionym. Na nim wielki czarny kałamarz wraz z wielką czarną piaseczniczką, przymocowaną do tej samej podstawki - para mosiężnych lichtarzy do świec łojowych, których już nikt nie palił, i stalowe szczypce, którymi już nikt nie obcinał knotów. Żelazne łóżko z bardzo cienkim materacem, nad nim nigdy nie używana dubeltówka, pod nim pudło z gitarą, przypominające dziecinną trumienkę, wąska kanapka obita skórą, dwa krzesła również skórą obite, duża blaszana miednica i mała szafa ciemnowiśniowej barwy stanowiły umeblowanie pokoju, który ze względu na swoją długość i mrok w nim panujący zdawał się być podobniejszym do grobu aniżeli do mieszkania. Równie jak pokój, nie zmieniły się od ćwierć wieku zwyczaje pana Ignacego. Rano budził się zawsze o szóstej; przez chwilę słuchał, czy idzie leżący na krześle zegarek, i spoglądał na skazówki, które tworzyły jedną linię prostą. Chciał wstać spokojnie, bez awantur; ale że chłodne nogi i nieco zesztywniałe ręce nie okazywały się dość uległymi jego woli, więc zrywał się nagle, wyskakiwał na środek pokoju i rzuciwszy na łóżko szlafmycę, biegł pod piec do wielkiej miednicy, w której mył się od stóp do głów, rżąc i parskając jak wiekowy rumak szlachetnej krwi, któremu przypomniał się wyścig. Podczas obrządku wycierania się kosmatymi ręcznikami z upodobaniem patrzył na swoje chude łydki i zarośnięte piersi mrucząc: "No, przecie nabieram ciała". W tym samym czasie zeskakiwał z kanapki jego stary pudel Ir z wybitym okiem i mocno otrząsnąwszy się, zapewne z resztek snu, skrobał do drzwi, za którymi rozlegało się pracowite dmuchanie w samowar. Pan Rzecki, wciąż ubierając się z pośpiechem, wypuszczał psa, mówił dzień dobry służącemu, wydobywał z szafy imbryk, mylił się przy zapinaniu mankietów, biegł na podwórze zobaczyć stan pogody, parzył się gorącą herbatą, czesał się nie patrząc w lustro i o wpół do siódmej był gotów. Obejrzawszy się, czy ma krawat na szyi, a zegarek i portmonetkę w kieszeniach, pan Ignacy wydobywał ze stolika wielki klucz i, trochę zgarbiony, uroczyście otwierał tylne drzwi sklepu, obite żelazną blachą. Wchodzili tam obaj ze służącym, zapalali parę płomyków gazu i podczas gdy służący zamiatał podłogę, pan Ignacy odczytywał przez binokle ze swego notatnika rozkład zajęć na dzień dzisiejszy. "Oddać w banku osiemset rubli, aha... Do Lublina wysłać trzy albumy, tuzin portmonetek... Właśnie!... Do Wiednia przekaz na tysiąc dwieście guldenów... Z kolei odebrać transport... Zmonitować rymarza za nieodesłanie walizek... Bagatela!... Napisać list do Stasia... Bagatela!..." Skończywszy czytać, zapalał jeszcze kilka płomieni i przy ich blasku robił przegląd towarów w gablotkach i szafach. "Spinki, szpilki, portmonety... dobrze... Rękawiczki, wachlarze, krawaty... tak jest... Laski, parasole, sakwojaże... A tu - albumy, neseserki... Szafirowy wczoraj sprzedano, naturalnie!... Lichtarze, kałamarze, 3

4 przyciski... Porcelana... Ciekawym, dlaczego ten wazon odwrócili?... Z pewnością... Nie, nie uszkodzony... Lalki z włosami, teatr, karuzel...trzeba na jutro postawić w oknie karuzel, bo już fontanna spowszedniała. Bagatela!... Ósma dochodzi... Założyłbym się, że Klejn będzie pierwszy a Mraczewski ostatni. Naturalnie... Poznał się z jakąś guwernantką i już jej kupił neseser na rachunek i z rabatem... Rozumie się... Byle nie zaczął kupować bez rabatu i bez rachunku..." Tak mruczał i chodził po sklepie, przygarbiony, z rękoma w kieszeniach, a za nim jego pudel. Pan od czasu do czasu zatrzymywał się i oglądał jakiś przedmiot, pies przysiadał na podłodze i skrobał tylną nogą gęste kudły, a rzędem ustawione w szafie lalki, małe, średnie i duże, brunetki i blondynki, przypatrywały się im martwymi oczami. Drzwi od sieni skrzypnęły i ukazał się pan Klejn, mizerny subiekt, ze smutnym uśmiechem na posiniałych ustach. - A co, byłem pewny, że pan przyjdziesz pierwszy. Dzień dobry - rzekł pan Ignacy. - Paweł! gaś światło i otwieraj sklep. Służący wbiegł ciężkim kłusem i zakręcił gaz. Po chwili rozległo się zgrzytanie ryglów, szczękanie sztab i do sklepu wszedł dzień, jedyny gość, który nigdy nie zawodzi kupca. Rzecki usiadł przy kantorku pod oknem. Klejn stanął na zwykłym miejscu przy porcelanie. ( ) 4

5 Nasze dzia?ania 1. Kiermasz książek W piątek, czwartego września, w godzinach od do w sali gimnastycznej, odbył się w naszej szkole kiermasz używanych podręczników. Podczas kiermaszu zostały udostępnione stanowiska dla uczniów, gdzie wszyscy chętni mogli kupid lub sprzedad używane książki. 2. Czytanie Lalki Bolesława Prusa w naszej bibliotece 7 września uczniowie naszej szkoły wraz z nauczycielami, przyłączyli się do ogólnopolskiej akcji czytania największych polskich dzieł literackich. Rozmawialiśmy o Bolesławie Prusie i czytaliśmy fragmenty Lalki przy klimatycznym polonezie Wojciecha Kilara. W spotkaniach uczestniczyli uczniowie klas: II cl, III bt, III el, II fl, II gt oraz Ifl pod opieką Pani Antoniny Telickiej-Boneckiej, Pani Małgorzaty Soszki, siostry Barbary Kacprzak oraz Pani Bożeny Żurawickiej-Dębskiej. 5

6 rocznica śmierci Józefa Czechowicza Dokładnie 76 lat temu 9 września 1939 roku Niemcy zbombardowali nasze miasto. Zginął wówczas jeden z najwybitniejszych poetów okresu międzywojennego. W centrum Lublina przy Krakowskim Przedmieściu, w miejscu, gdzie spadła bomba, która zabiła poetę, stoi dziś jego pomnik. W środę zgromadzili się przy nim uczniowie z kilku lubelskich szkół, przedstawiciele środowisk kultury oraz władz miejskich. Czytali wiersze Czechowicza i wspominali go. Pod pomnikiem złożyli kwiaty i zapalili znicze. W uroczystościach tych uczestniczyli uczniowie z klas: II dl oraz II gt pod opieką Pani Barbary Klepackiej. 4. Miasteczko Herberta w rocznicę urodzin poety Fundacja Centrum Solidarności oraz ACK UMCS Chatka Żaka przygotowały projekt Miasteczko Herberta, z okazji rocznicy urodzin poety. Podczas wydarzenia można było zetknąd się nie tylko z twórczością poetycką, ale również z działalnością prozatorską oraz biografią poety. W Miasteczku Herberta, odbywały się zajęcia, które w ciekawy i przystępny sposób przybliżyły sylwetkę poety. Uczniowie naszej szkoły z klas: II dl oraz II gt pod opieką Pani Barbary Klepackiej uczestniczyli w tworzeniu własnej torby płóciennej z cytatami z wierszy oraz tworzeniu własnych przypinek z logotypem projektu. 6

7 5. 17 września 1939 Gra First to Fight Dla upamiętnienia 76. Rocznicy agresji Rosji sowieckiej na Polskę, uczniowie w bibliotece szkolnej, podczas przerw brali udział w historycznej, planszowej grze wojennej First to Fight. Zadaniem każdego gracza była realizacja otrzymanych misji i wsparcie aliantów w walce z nazistami. Za każdą udaną misję gracze otrzymywali punkty zwycięstwa - ten, kto zebrał ich najwięcej odnosił zwycięstwo. Najlepiej poradziły sobie uczennice z klasy 2 dl pod opieką siostry Barbary Kacprzak. 6. Grupa Teatralna FORUM Młodzież z grupy teatralnej FORUM dnia 24 września 2015 r. zaprezentowała Mieszkaocom Domu Opieki Kalina apel poetycki o II wojnie światowej. Dla stworzenia nastroju wprowadzono odpowiednie tło muzyczne. Scenariusz powstał w oparciu o Antologię poezji polskiej II wojny światowej. Podstawę scenariusza stanowiły wiersze: K.I. Gałczyoskiego Pieśo o żołnierzach z Westerplatte ; K. K. Baczyoskiego Pokolenie oraz A. Słonimskiego Alarm. Występ grupy teatralnej FORUM dostarczył Pensjonariuszom Domu Opieki Kalina wiele niezapomnianych wzruszeo. 7

8 Jesienna Wymiana Książek KSIĄŻKA ZA KSIĄŻKĘ W dniach października organizowaliśmy w czytelni naszej biblioteki wymianę książek. Uczestniczyli w niej zarówno uczniowie jak i nauczyciele. Przynosili książki, dokładali do wspólnej puli i wybierali dla siebie najciekawsze tytuły. 7. Półka ze słoniem Zapraszamy wszystkich czytelników do biblioteki szkolnej. Na jednej z półek ze słoniem czekają specjalnie na Was wybrane i polecane przez nas książki. 8

9 Historia książki (część 1) Upłynęło wiele tysięcy lat, zanim człowiek stworzył książkę, a później jeszcze kilka kolejnych wieków, zanim książka stała się tym, czym jest dzisiaj. Historia książki dzieli się na dwa okresy: książki rękopiśmiennej (sprzed ery druku, tworzoną do 1500 roku); książki drukowanej, której rozwój zawdzięczamy Janowi Gutenbergowi. Początki pisma Począwszy od epoki kamienia i następujących po niej epok - myśliwskiej i rolniczej, aż do chwili osiągnięcia stadium osiadłego rzemiosła - człowiek wytworzył pierwsze znaki pamięciowe, a także sposób komunikowania wiadomości za pomocą ich obrazowego przedstawienia. Przykładem takich wiadomości są rysunki naskalne (petroglify), a także inne sposoby utrwalania określonych myśli, jak różnego rodzaju i zastosowania wycięć na laskach (lub kawałkach drewna), czy pismo węzełkowe ("quipu"), polegające na symbolizowaniu oznaczonych myśli i treści za pomocą przyjętego kodu nacięć czy węzłów. Piktogramy Pteroglify Pismo węzełkowe Majuskuła (łac. majuskulus tzn.. większy) to pierwotna wersja pisma zarówno w starożytnej Grecji jak i w Rzymie. 9

10 Książka w starożytności W Egipcie już na 3000 lat p.n.e. znane były hieroglify (święte pismo), powstałe na zasadzie pisma obrazowego. Z biegiem czasu obrazy upraszczały się; na tej drodze powstało pismo hieratyczne, używane przez kapłanów, a obok niego ukształtowało się pismo świeckie, służące ludowi tzw. demotyczne, o znakach jeszcze prostszych niż hieratyczne. Państwa okolic zasobnych w rzeki, jak Babilonia i Asyria w dorzeczach Eufratu i Tygrysu, wytworzyły jako podłoże pisma tabliczki gliniane, na których za pomocą trójkątnych patyczków stawiano znaki pisarskie w postaci klinów, stąd pismo klinowe. Tabliczki następnie suszono na słońcu lub przy ogniu. Początkowo pismo miało charakter obrazkowy, czyli piktograficzny. Stopniowo piktogramy przekształciły się w system pisma wyrazowo-sylabowego, czyli ideograficzno-zgłoskowego. Z czasem nauczono się też rysować lub malować znaki pisarskie na miękkim, podatnym materiale: na papirusie. Tego materiału używali Egipcjanie i Grecy, a że łodyga tej rośliny po grecku zwie się byblos, stąd wyraz ten oznacza także książkę. Rzymianie używali też łyka lipowego (łyko po łacinie to liber, a także książka), Germanowie preferowali drzewo bukowe, którego nazwę (Bucke) przeniesiono na szersze pojęcie: na książkę (Buch). Papirus był podstawowym materiałem w tworzeniu książek i dokumentów w postaci zwojów. W późnej starożytności papirus stopniowo był wypierany przez pergamin, bardziej odpowiedni do nowej postaci książki, jaką był kodeks. Niemniej nie zaprzestano produkcji papirusu. W Europie najdłużej, bo do połowy XI wieku, stosowano papirus przy sporządzaniu dokumentów w kancelarii papieskiej. Opracowała: Agnieszka. Piszcz 10

11 Pamięd w nas Korowodem, cni Sarmaci, wznieśmy dumnie swoje głowy, bośmy nie są jacy tacy, jeno dzielny Ród Piastowy. Wojen i niewoli wieki, polskie dzieje niczym blizna, ale zawsze na sztandarze: Bóg i Honor, i Ojczyzna. Dzisiaj szable od parady, poloneza w sercach nuta, białe skrzydła nad głowami i Polonia Restituta. Grażyna Orlicka 11

12 "Dopiero w Lublinie odczuliśmy,że Ojczyzna jest w nas i koło nasi dlatego składam Wam, Lublinianie,podziękowanie żeście serdecznościąswoją żołnierzowi PolskiemuOjczyznę dali." /z przemówienia Józefa Piłsudskiego do Lublinian 3.VIII.1915 r. na przyjęciu w hotelu "Janina"./ ef Piłsudski na Zjeździe Legionistów w Lublinie. Marszałek przed hotelem Victoria. Józ Józef Piłsudski w swoim bogatym życiu i działalności kilkanaście razy przebywał w Lublinie i na terenie Lubelszczyzny. Przyjeżdżał tu w różnym charakterze: konspiratora PPS, komendanta I Brygady, Naczelnika Paostwa i naczelnego Wodza Odrodzonej Rzeczpospolitej, czy wreszcie "politycznego emeryta" z okresu Sulejówka. Podczas oficjalnych wizyt był zawsze gorąco przyjmowany przez społeczeostwo naszego regionu, co mocno podkreślał i za co dziękował w wygłaszanych tu przemówieniach. 12

13 Pomnik Józefa Piłsudzkiego na Placu Litewskim w Lublinie Serdecznie zapraszamy Was do radosnego świętowania tego szczególnego dnia, który upamiętnia walkę o niepodległośd. Jest to dzieo radości i dumy. Na ten dzieo czekały pokolenia Polaków. Cieszmy się Świętem Ojczyzny Wolnej i Niepodległej. Powieśmy biało-czerwone flagi, zapalmy znicze pod pomnikami narodowych bohaterów. Bibliografia: Opracowali uczniowie Szkolnego Koła Bibliotecznego pod opieką Barbary Klepackiej 13

14 Józef Piłsudski in his fruitful life visited Lublin and its region several times. He was coming here as a PPS conspirator, the commander of the 1st brigade, the head of the country, the chief leader of the revived Republic or at last as the political pensioner at the Sulejówek period. During his official visits he was always warmly greeted by the people of our region what he always mentioned and thanked for in his speeches. We welcome you to celebrate this special day which commemorates the struggle for independence. It s the day of pride and joy. Many generations of Polish people have waited for this day for many years. Let s enjoy the holiday of our free and independent country. Hang up white and red flags, light the candles at the monuments of national heroes. Przetłumaczyli uczniowie pod kierownictwem A. Patkowskiej 14

15 Cmentarze lubelskie Cmentarz przy ul. Lipowej Stare cmentarze niejednokrotnie nazywane są galeriami sztuki na wolnym powietrzu. Tak można też powiedzieć o cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie. Powstanie tego jednego z najcenniejszych cmentarzy w Polsce datowane jest na rok Ma on wielonarodowy i wielowyznaniowy charakter, można na nim zobaczyć wiele nagrobków będących cennymi dziełami sztuki rzeźbiarskiej. Na lubelskiej nekropolii spoczywają ludzie zasłużeni dla miasta czy kraju m.in. ks. Piotr Ściegienny zesłaniec i działacz chłopski. Cmentarz był również miejscem pochówku żołnierzy armii austro-węgierskiej z I wojny światowej; bojowników poległych w walkach z bolszewikami, a także żołnierzy AK i uczestników walk w Część północna cmentarza kryje w sobie cmentarz ewangelicki spoczywają tam prochy m.in. zasłużonej dla Lublina rodziny Vetterów. W tej samej części znajduje się także cmentarz prawosławny z cerkwią pw. Świętych Niewiast Niosących Wonności. 15

16 Do końca XVIII wieku zmarłych grzebano na małych cmentarzach przykościelnych, zgodnie z normami ustalonymi jeszcze w XI wieku. O poszerzeniu ich nie mogło być mowy ze względu na zwartą zabudowę średniowiecznych miast. Z konieczności zmarłych grzebano w kilku warstwach, a ostatnia znajdowała się często kilkanaście centymetrów pod powierzchnią ziemi. Pod koniec XVII i na początku XVIII wieku zaczęto mówić o szkodliwości śródmiejskich cmentarzy, mogących być źródłem epidemii. Jako pierwszy w Europie, król francuski w 1776 r. wydał edykt zabraniający grzebania zmarłych przy kościołach, nakazując lokalizację cmentarzy poza miastem. 16

17 W Polsce z inicjatywą przeniesienia cmentarzy poza miasto pierwsi wystąpili misjonarze warszawscy. W 1781 r. uroczyście poświęcono nowy cmentarz poza miastem zwany Świętokrzyskim /nie istnieje/. W 1790 r. powstaje cmentarz Powązkowski, a w 1830 r. Ujazdowski. 17

18 Lublin, jak większość miast w Polsce pod koniec XVIII wieku, miał również duże kłopoty z przeniesieniem cmentarzy poza miasto. 18 lutego 1792 r. Komisja Policji wydała uniwersał o przeniesieniu w terminie do 1 maja 1792 r. wszystkich cmentarzy za miasto. Jednak dopiero 14 lutego 1794 r. kupiono od Zgromadzenia Panien Brygidek trzy morgi gruntu, przeznaczając go na nowy cmentarz. Następnie biskup chełmski i lubelski Wojciech Skarszewski wydał pozwolenie na założenie cmentarza na tych gruntach, położonych na tak zwanych Rurach. Chowanie zmarłych z dala od kościoła parafialnego i wbrew wielowiekowej tradycji napotkało na opór mieszkańców Lublina. Pierwsi odważyli się pochować tutaj swoich bliskich wolnomyśliciele. Świadczą o tym znajdujące się pośrodku najstarszej części cmentarza nagrobki masońskie z 1811 r. Leżąca obok płyta nagrobna z datą 1800 r. najprawdopodobniej została przeniesiona tu z któregoś z likwidowanych cmentarzy przykościelnych. 18

19 Pierwszy trzymorgowy cmentarz, zwany Starym, ogrodzony był drewnianym parkanem z murowanymi słupkami, a ze wszystkich stron obsadzony lipami. Dlatego też nazwany został Pod Lipkami lub po prostu Lipki. Ilość pochówków stale wzrastała, tak, że w 1853 r. cmentarz powiększono o dalsze 1,5 morgi nazywając go cmentarzem Nowym. Z chwilą powstania cmentarzy pozamiejskich zarząd nad nimi objęły osoby cywilne i kościelne tworząc tzw. Dozory Kościelne. Z inicjatywy Dozoru cmentarz podzielono na kwatery i wyznaczono alejki. Ale dopiero, gdy prezesem Dozoru został Henryk Woliński (w latach prezydent miasta Lublina), cmentarz ostatecznie uporządkowano; podzielono na sektory i kwatery oraz wyznaczono alejki. Ustalony wówczas układ zachował się do chwili obecnej. 19

20 Z inicjatywy Henryka Wolińskiego w 1870 r. cmentarz został powiększony o dalsze 4 morgi ziemi. Ludność miasta stale wzrastała. W związku z czym, Dozór Kościelny kupił w 1899 r. grunty o powierzchni 9 morgów. W latach 20 tych ubiegłego wieku cmentarz powiększono o dalsze 2,9 hektara. W odróżnieniu od cmentarzy przykościelnych, na których z braku miejsca i z powodu wielokrotnego przekopywania terenu groby były bezimienne, na nowym cmentarzu rzymskokatolickim zaczęto przywiązywać dużą wagę do oznakowania grobu. Robiono to przez postawienie skromnego krzyża bądź nagrobka, będącego niejednokrotnie dziełem sztuki wysokiej klasy. 20

21 Zespół cmentarzy przy ul. Lipowej w Lublinie: cmentarz rzymskokatolicki, cmentarz ewangelicko-augsburski, cmentarz prawosławny oraz cmentarz wojskowo-komunalny z główną bramą wejściową od ul. Białej. Bibliografia: Opracowali uczniowie Szkolnego Koła Bibliotecznego pod kierunkiem Barbary Klepackiej 21

22 NOTES CZYTELNIKA 1.Akcydens druk okolicznościowy, użytkowy lub informacyjny ( np : ulotka, kalendarz, instrukcja itp. ) 2.Almanach- rocznik zawierający kalendarium wzbogacone informacjami lub poradami, czasem krótkimi opowiadaniami oraz materiałami o charakterze kronikarskim lub antologia zawierająca materiały z jednej dziedziny sztuki lub nauki, których wspólną cechą jest czas powstawania. 3.Aneks-dodatek, załącznik uzupełniający tekst główny. 4.Baza danych zbiór danych wraz z oprogramowaniem umożliwiającym ich wykorzystanie, przeszukiwanie z uwzględnieniem różnych kryteriów. 5.Bedeker- książka, przewodnik dla turystów ( nazwa pochodzi od nazwiska niemieckiego wydawcy- K. Baedekera- który od 1836 roku opublikował w wielu językach popularne przewodniki ). 6.Beletrystyka- utwór literatury pięknej, głównie powieści, nowele, opowiadania. 7.Bibliofilstwo- zamiłowanie do zbierania książek, kolekcjonowania rzadkich i cennych druków. Bibliografia: Słownik języka polskiego. Warszawa 1983 r. Opracowała Paulina Śniszewska kl. 2el 22

23 ROZRYWKI UMYSŁOWE 1. Czy znasz imiona bohaterów literackich? Do diagramu wpisz imiona znanych bohaterów literackich. Jeden z wyrazów pionowych- to imię znamienitego rycerza. Podaj jego imię. Podaj też imię i nazwisko autora oraz tytuł powieści, w której ten rycerz występuje Soplica Zagłoba Kozera z Bogdańca Muzykant Radek Wypisz wyrazy o podanych znaczeniach. Pierwsze litery wyrazów czytane pionowo utworzą hasło końcowe. Czy wiesz, co ono oznacza? 23

24 2.Prawie wszystko o książce Wydanie książki 2.Wszystkie książki w bibliotece 3.W niej znajdują się karty katalogowe 4.Popularnonaukowa, piękna lub "science fiction" 5.Książka lub druk wydany przed rokiem Spis książek o podobnej tematyce, znajdujący się na końcu rozdziału lub na końcu książki 7.Czasopismo ukazujące sie tylko jeden raz w roku 8.Spis nazwisk, nazw lub terminów zamieszczony na końcu książki. 9.Zbiór książek podobnych do siebie pod względem tematyki, jakości wydania itp. Opracowała Paulina Śniszewska kl. 2 el 24

25 Piramida rozwoju usług internetowych Internet ( 1969) Ogólnoświatowa sied komputerowa. W znaczeniu informatycznym Internet to przestrzeo adresów IP przydzielonych hostom i serwerom połączonym za pomocą urządzeo sieciowych, takich jak karty sieciowe, modemy i koncentratory, komunikujących się za pomocą protokołu internetowego z wykorzystaniem infrastruktury telekomunikacyjnej. ( 1971) usługa internetowa, służąca do przesyłania wiadomości tekstowych, tzw. Listów elektronicznych. ( 1972) symbol wykorzystywany m.in. w adresie poczty elektronicznej, protokole FTP i w sieci Jabber. Telnet ( 1972) zdalne zarządzanie komputerem ( łączenie się z komputerem przez sied, wykonywanie na nim programów i przeglądanie zasobów) FTP (1973) usługa i oparty o nią protokół umożliwiający transfer plików TCP/IP (1974) protokół/ język komunikacji między komputerami. 25

26 USENET (1979) - ogólnoświatowy system grup dyskusyjnych, z którego można korzystad przez Internet. Składa się on z tysięcy grup tematycznych, ułożonych w strukturę hierarchiczną. Emotikon ;-) ( 1979) jest złożony ze znaków tekstowych, wyraz nastroju, używany przez użytkowników Internetu. IRC ( 1988) - jedna z starszych usług sieciowych umożliwiająca rozmowę na tematycznych lub towarzyskich kanałach komunikacyjnych, jak również prywatną z inną podłączoną aktualnie osobą. Sied WWW (1991) - dokument HTML udostępniony w Internecie przez serwer WWW. Po stronie hosta użytkownika, strona WWW jest otwierana i wyświetlana za pomocą przeglądarki internetowej. Autorem pierwszych stron WWW jest Tim Berners-Lee. E-sklepy (1994) - serwis internetowy dający możliwośd kupowania i sprzedawania produktów przez Internet, jedna z form handlu elektronicznego. Forma ta staje się obecnie coraz popularniejsza z uwagi na wygodę i obniżenie kosztów sprzedaży. Portale (2000) - strony prezentujące w przeglądowej i usystematyzowanej formie najistotniejsze i najlepiej opracowane artykuły, jak również inne treści związane z danym tematem. Wykonała Paulina Górniak pod opieką Małgorzaty Ostrowskiej Bibliografia: 26

27 Uczniowie P.Górniak-3gt P.Śniszewska-2el P.Rondoś-4gt Nauczyciele p.b.kowalska p.m.ostrowska 27