Język mediów, język w mediach

Transkrypt

1 Język mediów, język w mediach Karta opisu przedmiotu Informacje podstawowe Kierunek studiów dziennikarstwo i komunikacja społeczna Ścieżka - Jednostka organizacyjna Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej Poziom kształcenia drugiego stopnia Forma studiów studia stacjonarne Profil studiów ogólnoakademicki Obligatoryjność fakultatywny Cykl kształcenia 2020/21 Kod przedmiotu UJ.WZDKSS.240.5cb5947a2d4a5.20 Języki wykładowe Polski Dyscypliny Nauki o komunikacji społecznej i mediach Klasyfikacja ISCED 0300 Nauki społeczne, dziennikarstwo i informacja nieokreślone dalej Kod USOS WZID-S-33 Koordynator przedmiotu Jacek Dąbała Prowadzący zajęcia Jacek Dąbała Okres Semestr 3 Forma weryfikacji uzyskanych efektów uczenia się egzamin Sposób realizacji i godziny zajęć wykład: 30 Liczba punktów ECTS 4.0 Efekty uczenia się dla przedmiotu Kod Efekty w zakresie Kierunkowe efekty uczenia się Metody weryfikacji Wiedzy Student zna i rozumie: W1 zagadnienia związane ze specyfiką języka mediów. DKS_K2_W10 egzamin ustny Umiejętności Student potrafi: 1 / 5

2 U1 praktycznie wykorzystać narzędzia analityczne związane z językiem mediów i językiem w mediach. DKS_K2_U10, DKS_K2_U12 egzamin ustny Kompetencji społecznych Student jest gotów do: K1 krytycznej oceny odbieranych treści oraz posiadanej wiedzy z zakresu dziennikarstwa i komunikacji społecznej. DKS_K2_K04 egzamin ustny Bilans punktów ECTS Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin* przeznaczonych na zrealizowane rodzaje zajęć wykład 30 przygotowanie do egzaminu 45 studiowanie literatury wskazanej przez prowadzącego zajęcia 45 Łączny nakład pracy studenta Liczba godzin kontaktowych * godzina (lekcyjna) oznacza 45 minut Liczba godzin 120 Liczba godzin 30 ECTS 4.0 ECTS 1.0 Treści programowe Lp. Treści programowe Efekty uczenia się dla przedmiotu 1. stylistyczna analiza tekstów prasowych W1, U1, K1 2. analiza metodą słów-kluczy W1, U1, K1 3. analiza metodą słów sztandarowych W1, U1, K1 4. analiza metodą pól tematycznych W1, U1, K1 5. językowo-poprawnościowa analiza tekstów prasowych W1, U1, K1 6. listy frekwencyjne jako narzędzie badania korpusów W1, U1, K1 7. pomiar aksjologiczny W1, U1, K1 8. analiza retoryczna, perswazyjna, argumentacyjna W1, U1, K1 9. pola semantyczne leksemów W1, U1, K1 Informacje rozszerzone Metody nauczania: analiza tekstów, wykład konwencjonalny, dyskusja 2 / 5

3 Rodzaj zajęć Formy zaliczenia Warunki zaliczenia przedmiotu wykład egzamin ustny obecność na wykładzie, pozytywna ocena z egzaminu Obowiązkowa Literatura Ostaszewska D., Cudak R. (red.): Polska genologia lingwistyczna, Warszawa 2008 Bartmiński J., Niebrzegowska-Bartmińska S. (2009): Tekstologia, Warszawa Jadacka H. (2016): Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa. Kajtoch W. (2007): Retoryka dziennikarska, [w:] E. Chudziński (red.): Słownik wiedzy o mediach, Bielsko-Biała, s Kajtoch W. (2008a): Językowe obrazy świata i człowieka w prasie młodzieżowej i alternatywnej, t. 1 i 2, Kraków. Kajtoch W. (2016a): Szkice językoznawczo-prasoznawcze, Kraków. Karpowicz T. (2012): Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa. Kiklewicz A. (2007): Zrozumieć język. Szkice z filozofii języka, semantyki, lingwistyki komunikacyjnej, Łask. Lasswell H.D., Leites N. (1949): Language of Politics: Studies in Quantitative Semantics, New York. Lichański J. (1996): Co to jest retoryka, Kraków. Lisowska-Magdziarz M. (2004): Analiza zawartości mediów. Przewodnik dla studentów, wersja 1.1, Kraków. Lewiński P.H. (1999): Retoryka reklamy, Wrocław. Majkowska G. (2012): Język mediów w perspektywie aksjologicznej, [w:] M. Kita, I. Loewe: (red.): Język w mediach. Antologia, Katowice, s Pisarek W. (1983a): Analiza zawartości prasy, Kraków. Pisarek W. (2002a): Nowa retoryka dziennikarska, Kraków. Pisarek W. (2006) (red.): Słownik terminologii medialnej, Kraków. Pisarek W. (2016): Język mediów czy język w mediach, Język Polski XCVI, z. 2, s Skowronek B. (2015): Badania nad językiem w mediach po 1989 roku, Język Polski XCV, z. 1 2, s Tokarski R. (2016): Od językowego obrazu świata do obrazów świata w języku, Język Polski XCVI, z. 2, s Ziomek J. (1990): Retoryka opisowa, Wrocław. Dodatkowa 1. Flont M., Kajtoch W., Pielużek M. (2015): Perspektywy leksykalnej ilościowej analizy zawartości, [w:] A. Kiklewicz i I. Uchwanowa-Szmygowa (red.): Dyskurs: aspekty lingwistyczne, semiotyczne i komunikacyjne, Olsztyn, s Fras J. (1997): Język propagandy politycznej, [w]: B. Dobek-Ostrowska, J. Fras, B. Ociepka: Teoria i praktyka propagandy, Wrocław, s Hernas M. (1997): Językowy obraz Żyda w prasie prawicowej w świetle wybranych słów kluczowych, Zeszyty Prasoznawcze nr 3 4, s Jeżyk A. (2005): Najmłodsza polska poezja w świetle analizy zawartości, Zeszyty Prasoznawcze nr 3 4, s Kajtoch W. (2008b): Słownik tematyczno-frekwencyjny słownictwa używanego w trzech typach pism młodzieżowych, [w:] tenże: Językowe obrazy świata i człowieka w prasie młodzieżowej i alternatywnej, t. 1, Kraków, s Kajtoch W. (2008c): Emocje i zmysły tekstowych bohaterów prasy młodzieżowej, Zeszyty Prasoznawcze nr 1 2, s Kajtoch W. (2012): Płomyk a czasopisma współczesne. Projekt studium z językowej analizy zawartości, Zeszyty Prasoznawcze nr 4, s Kajtoch W.: O niektórych rodzajach badań prasy drukowanej, w: ks. Jarosław Jęczeń, Piotr Guzdek [red.], Medioznawstwo personalistyczne. Tom 2: Wybrane zagadnienia z kultury mediów, Centrum Badań nad Medioznawstwem Personalistycznym, Lublin 2018, Wydawnictwo KUL, s Kiklewicz A., Wilczewski M. (2011): Współczesna lingwistyka kulturowa: zagadnienia dyskusyjne (na marginesie monografii Jerzego Bartmińskiego Aspects of Cognitive Ethnolinguistics), Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, z. 67, s Majkowska G. (2012): Język mediów w perspektywie aksjologicznej, [w:] M. Kita, I. Loewe: (red.): Język w mediach. Antologia, Katowice, s Malinowska E., Nocoń J., Żydek-Bednarczuk U. (red.) (2013): Przewodnik po stylistyce polskiej. Style współczesnej polszczyzny, Kraków. 12. Pielużek M. (2015): Ideologiczne obrazy świata w mediach alternatywnych nacjonalistów i anarchistów, Zeszyty Prasoznawcze nr 4, s Pisarek W. (1967): Język w prasie, [w:] J. Skrzypek (red.): Historia prasy polskiej a kształtowanie się kultury narodowej: 3 / 5

4 Sympozjum Historyków Prasy, Warszawa Kraków, 6 9 grudnia Księga referatów, Warszawa, s Pisarek W. (1969): Słownictwo oceniające w recenzjach, Zeszyty Prasoznawcze nr 1, s ; 15. Pisarek W. (1983b): Analiza zawartości prasy: drogi rozwoju, Zeszyty Prasoznawcze nr 2, s Pisarek W. (1992): Współczesne słowa sztandarowe w Polsce i ich publiczność, Zeszyty Prasoznawcze nr 1 2, s Pisarek W. (1993a): O nowomowie inaczej, Język Polski, LXXIII, z. 1 2, s Pisarek W. (2008): Podstawy retoryki dziennikarskiej, [w:] Z. Bauer, E. Chudziński (red.): Dziennikarstwo i świat mediów. Nowa edycja, Kraków, s Tokarski R. (2001): Słownictwo jako interpretacja świata, [w:] J. Bartmiński (red.): Współczesny język polski, Lublin, s Wyka K. (1969): Słowa-klucze, [w:] K. Wyka: O potrzebie historii literatury, Kraków, s / 5

5 Kierunkowe efekty uczenia się Kod DKS_K2_W10 DKS_K2_U10 DKS_K2_U12 DKS_K2_K04 Treść Absolwent zna i rozumie w zaawansowanym stopniu, kluczowe zagadnienia, podbudowane uporządkowaną wiedzą teoretyczną oraz wybrane zagadnienia z zakresu zaawansowanej wiedzy szczegółowej właściwe dla kierunku dziennikarstwo i komunikacja społeczna Absolwent potrafi wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informację z wykorzystaniem różnych źródeł i na tej podstawie formułować krytyczne sądy z użyciem merytorycznej argumentacji w oparciu o poglądy własne oraz innych autorów, formułować wnioski i dokonywać syntetycznych podsumowań i twórczej interpretacji oraz efektywnie prezentować informacje i konkluzje Absolwent potrafi posługiwać się specjalistyczną terminologią z zakresu komunikacji społecznej i mediów, komunikować się ze zróżnicowanymi kręgami odbiorców na tematy specjalistyczne, a także prowadzić debatę Absolwent jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści oraz do wykorzystania posiadanej wiedzy w celu rozwiązywania praktycznych i poznawczych problemów z dziedziny komunikacji społecznej i mediów a także do zasięgania opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu 5 / 5