1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI, PRODUCENTA I DYSTRYBUTORA

Transkrypt

1 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 1/7 1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI, PRODUCENTA I DYSTRYBUTORA Nazwa produktu: Węglan amonu Wzór chemiczny: (NH 4 ) 2 CO 3 Inne nazwy: sól amonowa kwasu karbaminowego Producent: Dystrybutor: 2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH Substancja stwarzająca zagroŝenie: % Nr CAS Nr WE Symbol Zwroty zagroŝenia Nazwa chemiczna wag. ostrzegawczy (R)* węglan amonu Xn 22 Objaśnienie: T + = bardzo toksyczny, T= toksyczny, C= Ŝrący, Xn= szkodliwy, Xi= draŝniący, E= wybuchowy, O= utleniający, F + = skrajnie łatwo palny, F= wysoce łatwo palny, N= niebezpieczny dla środowiska *Pełne znaczenie zwrotów zagroŝenia R z punktu 2 ujęto w punkcie IDENTYFIKACJA ZAGROśEŃ Substancja została zaklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z obowiązującym prawem. ZagroŜenie poŝarowe: ZagroŜenie toksykologiczne: ZagroŜenie ekotoksykologiczne: 4. PIERWSZA POMOC Substancja niepalna, Ŝrąca. Pod wpływem temperatury ulega rozkładowi z wydzieleniem trującego i Ŝrącego amoniaku. Działa szkodliwie po połknięciu. W przypadku spoŝycia węglanu amonu wystąpią objawy silnego podraŝnienia błon śluzowych przewodu pokarmowego, do perforacji narządów wewnętrznych włącznie. Wystąpią zakłócenia w pracy organów wewnętrznych. Węglan amonu nie stanowi szczególnego zagroŝenia w środowisku, o ile nie został zrzucony w nadmiernej ilości. Uwaga: W pierwszej kolejności naleŝy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skaŝonego węglanem amonu środowiska. UłoŜyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Następstwa wdychania: 1. Zapewnić dopływ świeŝego powietrza. UłoŜyć poszkodowaną osobę w pozycji półleŝącej. 2. Zapewnić pomoc lekarską. Następstwa połknięcia: 1. W zatruciach doustnych podać 5% roztwór kwasu octowego, sok cytrynowy, świeŝe białko jaj (cztery białka jaj w pół litrze wody), mleko, roztwór albuminy, zawiesinę tlenku magnezu w dawce dwie łyŝeczki na szklankę wody, a następnie ponownie podawać mleko. 2. Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leŝenie i ciepło. Kontakt z oczami: 1. Oczy naleŝy obficie i długo przemywać tylko zimną wodą, starając się wywijać powieki. Wpuścić 1-2 krople oleju rycynowego dla złagodzenia bólu. Oczy osłonić gazą. 2. Zapewnić pomoc okulisty. Kontakt ze skórą: 1. Oparzenia skóry zmywać obficie wodą, a następnie 5% roztworem kwasu octowego oraz opatrzyć gazą z maścią borną lub zwilŝoną 6% roztworem taniny. Xn

2 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 2/7 2. W przypadku gdy podraŝnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem. 5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POśARU Szczególne zagroŝenia: Środki gaśnicze: Zalecenia szczegółowe: Substancja niepalna. W przypadku podgrzewania następuje rozkład na amoniak, parę wodną i ditlenek węgla. Zgodne z naturą poŝaru sąsiednich obiektów. Nie dopuścić do skaŝenia węglanem amonu kanalizacji. 6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA Zalecenia ogólne: Środki ochrony osobistej: Zalecenia szczegółowe: Zabezpieczenie środowiska: Metody utylizacji: W przypadku wydostania się do środowiska węglanu amonu, zebrać skaŝającą substancję wraz z zanieczyszczonym podłoŝem do beczek lub worków z tworzyw sztucznych i wywieźć do miejsca zagospodarowania lub w ostateczności składowania na wyznaczonym wysypisku. W przypadku przedostania się węglanu amonu do kanalizacji, istnieje zagroŝenie zanieczyszczenia wód powierzchniowych. OdzieŜ robocza ze zbitej tkaniny, ochrony dróg oddechowych (maseczki tkaninowe lub ochrony z filtrem cząsteczkowym P2), szczelne okulary ochronne, rękawice ochronne. W przypadku przedostania się węglanu amonu do wód powierzchniowych, ostrzec jej uŝytkowników. W przypadku rozlania roztworu, zbieranie dokonywane jest mechanicznie oraz za pomocą substancji sorbujących (słoma, siano, trociny, wysuszony torf i in.). Dokładnie zebrać rozsypany węglan amonu lub rozlany roztwór. Starać się nie dopuścić do skaŝenia gleby i wody. Powiadomić odpowiednie władze sanitarne i ochrony środowiska. Składowanie na wyznaczonym wysypisku zgodnie z obowiązującymi przepisami. 7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE Postępowanie z substancją: Zapobieganie poŝarom/wybuchom: Magazynowanie: Metody postępowania z odpadami: Podczas stosowania węglanu amonu nie jeść, nie pić, nie zaŝywać leków, unikać bezpośrednich kontaktów organizmu z węglanem amonu, unikać wdychania pyłów i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzieŝ i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanych pomieszczeniach. Przechowywać w zamknięciu. Nie jest wymagane przestrzeganie szczególnych zasad ochrony przeciwpoŝarowej. Chronić opakowania przed ciepłem i nagrzaniem. W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach (w beczkach drewnianych wyłoŝonych papierem, workach plastikowych), w suchych pomieszczeniach, w temp o C i wilgotności 40-60%, w oddzieleniu od kwasów. Węglan amonu jest substancją higroskopijną i ma skłonności do zbrylania się. Chronić przed wilgocią. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C Za odpad moŝna uznać węglan amonu, który w Ŝadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy węglan amonu moŝe być składowany na wyznaczonych wysypiskach.

3 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 3/7 8. KONTROLA NARAśENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ Rozwiązania techniczne: Wentylacja na stanowiskach pracy i w magazynach. Osobiste wyposaŝenie ochronne: Drogi oddechowe: Maski tkaninowe lub maski ochronne z filtrem cząsteczkowym P2. Ręce: Oczy: Skóra i ciało: Ogólne środki ochrony: Higiena pracy: Rękawice ochronne. Okulary ochronne w szczelnej obudowie. Ubrania ochronne ze zbitej tkaniny. Fartuchy ochronne. Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z węglanem amonu. Nie jeść, nie pić, nie zaŝywać lekarstw podczas pracy. Nie wdychać pyłów i aerozoli. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy dokładnie wymyć powierzchnię ciała. Przemyć czy. Obowiązujące w Polsce najwyŝsze dopuszczalne stęŝenie (mg/m 3 ) w środowisku pracy: Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŝszych dopuszczalnych stęŝeń i natęŝeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z dnia r (Dz.U. 212 poz.1769). NajwyŜsze dopuszczalne stęŝenie w środowisku pracy: Jak dla nietrujących pyłów przemysłowych: 10 mg/m WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE Masa cząsteczkowa: Postać fizyczna, barwa, zapach: Gęstość: w 20 o C wynosi 1,6g/cm 3 Gęstość usypowa: ok. 750 kg/m 3 Temperatura topnienia: 78,07 g/mol Węglan amonu w warunkach normalnych jest drobną, bezbarwną, krystaliczną substancją o właściwościach Ŝrących. Na powietrzu powoli traci cząsteczkę amoniaku i przechodzi w wodorowęglan amonu. 58 o C (z rozkładem na amoniak, ditlenek węgla i wodę) Temperatura wrzenia: Temperatura wrzenia jest nie do oznaczenia, poniewaŝ przed jej osiągnięciem następuje termiczny rozkład. Rozpuszczalność w wodzie: Bardzo dobra 790 g/l w 20 o C Wartość ph: (100 g/l H 2 O/25 o C): 10 Inne: Węglan amonu otrzymywany jest przez ogrzewanie węglanu wapnia z siarczanem amonu. Stosowany w przemyśle gumowym, włókienniczym, ceramicznym, jako składnik mieszanin do gaszenia ognia, do mycia wełny, spulchniania ciasta. 10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ Stabilność i reaktywność: W warunkach normalnych węglan amonu, prawidłowo przechowywany, jest chemicznie stabilną substancją. Właściwości korozyjne: Substancja działająca Ŝrąco.

4 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 4/7 11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE Drogi naraŝenia człowieka: Wdychanie pyłów, spoŝycie, kontakt pyłu z oczami i skórą. Informacja ogólna: Węglan amonu jest substancją Ŝrącą i draŝniącą. Działa tak zarówno jako substancja stała, jak i w postaci roztworu. Z białkami tworzy białczany, z tłuszczami mydła. Powoduje to powstanie głębokich, miękkich, martwiczych uszkodzeń w miejscu kontaktu z tkanką. Rozpuszczalność węglanu amonu ułatwia penetrację, która moŝe trwać kilka dni. Silny efekt draŝniący węglanu amonu powoduje utratę napięcia naczyń krwionośnych. Dane toksykologiczne: DL 50 (doustnie, szczur) = 1400 mg/kg. Działanie miejscowe: Wdychanie pyłów: W łagodniejszych przypadkach moŝe wystąpić skrócenie oddechu, uczucie ściskania w klatce piersiowej, kaszel i pobolewanie gardła. Przy wyŝszych natęŝeniach pojawia się groźny bezdech z pieniącą się śliną (objawy obrzęku płuc). Następnie moŝe powstać zapaść krąŝeniowa z utratą przytomności. Rozpylone w powietrzu pyły wodorotlenku wapnia mogą draŝnić oczy i drogi oddechowe, powodując między innymi nadŝerki przegrody nosowej. Mają one jednak wtórne znaczenie w toksykologii przemysłowej. Kontakt ze skórą: Wystąpi podraŝnienie z zaczerwienieniem. MoŜe nastąpić uszkodzenie i głęboka penetracja tkanki skórnej. Kontakt z oczami: Wystąpi podraŝnienie z zaczerwienieniem i łzawieniem. MoŜe nastąpić uszkodzenie wzroku. Połknięcie: Powstają nudności i pobolewanie gardła oraz trudności z połykaniem. W groźniejszych przypadkach w wymiocinach moŝe znajdować się krew. Zdarzają się wypadki przedziurawienia jelit. Pacjent odczuwa ostry ból, nawet gdy nie nastąpiła jeszcze perforacja jelit. Uszkodzenia ścian przełyku są głębokie i powodują często silny ból w klatce piersiowej. Skutki zdrowotne naraŝenia: Osoby, które chronicznie naraŝone są na oddychanie powietrzem z zawartością pyłu węglanu amonu, mogą uskarŝać się na podraŝnienia błon śluzowych oczu i dróg oddechowych, bóle i zawroty głowy, swędzenie skóry. Mogą występować odczyny uczuleniowe na skórze. Uwaga: Wskutek spoŝycia, przybliŝona dawka śmiertelna węglanu amonu dla człowieka szacowana jest na 40 g, zaś działanie Ŝrące zaczyna się od dawki ok. 3,5 g. 12. INFORMACJE EKOLOGICZNE Działanie na organizmy wodne: Sole amonowe rozkładają się w środowisku wodnym z wydzieleniem wolnego amoniaku. Stopień dysocjacji zaleŝy od odczytu ph i temperatury. Toksyczne działanie soli amonowych na ryby jest znacznie mniejsze niŝ wolnego amoniaku, lecz objawy są podobne. StęŜenie śmiertelne węglanu amonu wynosi 100 mg/dm 3. Na określony plankton (larwy Chironomidów, Carinogammarus) trująco działa dawka juŝ przy stęŝeniu 100 mg/dm 3. Natomiast zupełnie nie reaguje nań Asellus aquaticus. Stopień zagroŝenia wód: Mały. 13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI Metody unieszkodliwiania: Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz. 1206) Zawartość opakowania wg: rodzaju sole i roztwory zawierające metale cięŝkie Opakowania wg: rodzaju opakowania z tworzyw sztucznych

5 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 5/7 rodzaju opakowania z metali rodzaju opakowania ze szkła Sposób likwidacji (D10) - termiczne przekształcanie odpadów w instalacjach lub urządzeniach zlokalizowanych na lądzie. ZuŜyte opakowania dostarczać do uprawnionych do ich przerabiania przedsiębiorstw. Opakowania opróŝnić całkowicie. 14. INFORMACJE O TRANSPORCIE A. Transport drogowy i kolejowy (ADR /RID) Nr UN: - Klasa: - Grupa pakowania: - Kod klasyfikacyjny: - Numer rozpoznawczy zagroŝenia: - Nalepka ostrzegawcza wg (ADR/RID): - B. Transport morski (IMDG) Nr UN: - Klasa: - Grupa pakowania: - EmS numer: - Zanieczyszczenie środowiska morskiego: nie Nalepka ostrzegawcza wg IMDG: - C. Transport lotniczy (IATA-DGR) Nr UN: - Klasa: - Grupa pakowania: - Nalepka ostrzegawcza wg IATA: INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH Substancja została zaklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z obowiązującym prawem. Na etykietach naleŝy umieścić następujące informacje: Symbol ostrzegawczy na opakowaniu jednostkowym: Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych: Xn Produkt szkodliwy. R 22 S 1/2 S 24/25 Kartę wykonano zgodnie z: Zwroty wskazujące rodzaj zagroŝenia Działa szkodliwie po połknięciu. Zwroty określające warunki bezpiecznego stosowania Przechowywać pod zamknięciem i chronić przed dziećmi. Unikać zanieczyszczenia skóry i oczu. Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia r. (Dz.U.11 poz.84; z późniejszymi zmianami). Rozporządzeniem w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 140, poz. 1171) ze zmianą z dnia r. (Dz.U. 2 z 2005r. poz.2).

6 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 6/7 Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia r w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz.U.201 poz.1674), (29ATP). Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 173, poz z późniejszymi zmianami). Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 171, poz z późniejszymi zmianami). Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŝszych dopuszczalnych stęŝeń i natęŝeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z dnia r (Dz.U. 212 poz.1769). Ustawą z dnia r. o odpadach (Dz.U.62 poz.628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206). Ustawą z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz.U nr 63 poz. 638). Klasyfikacją towarów niebezpiecznych zgodnie z Umową Europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR). Ustawą z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych. (Dz. U nr 199 poz. 1671) z późniejszymi zmianami. Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami. Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86). Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173). Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami. Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86). Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173). 16. INNE INFORMACJE Chemiczne określenie produktu: Xn R 22 Normy na sprzęt ochronny: Węglan amonu Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych Produkt szkodliwy. Znaczenie zwrotów zagroŝenia z punktu 2 Działa szkodliwie po połknięciu. PN-EN 141:2002 Sprzęt ochrony układu oddechowego. Pochłaniacze i filtropochłaniacze, wymagania, badanie, znakowanie; PN-EN 344:1996 Wymagania i metody badania obuwia bezpiecznego, ochronnego i zawodowego do uŝytku w pracy. Zmiana A1; PN-EN 166:2002 (U) Ochrona indywidualna oczu. Wymagania; PN-EN 374-3:2004 (U) Rękawice chroniące przed chemikaliami i mikroorganizmami. Wyznaczanie odporności na przenikanie chemikaliów; PN-EN 466:1998 OdzieŜ ochronna. Ochrona przed ciekłymi chemikaliami. Wymagania dotyczące odzieŝy chroniącej przed chemikaliami z połączeniami nieprzepuszczającymi cieczy (typ 3); Powietrze na stanowiskach pracy PN-EN 1540:2004 PN-EN 689:2002 Powietrze na stanowiskach pracy. Terminologia Powietrze na stanowiskach pracy. Wytyczne oceny naraŝenia inhalacyjnego na czynniki chemiczne przez porównanie z wartościami dopuszczalnymi i strategia pomiarowa.

7 Data wydania: Data aktualizacji: Strona/stron 7/7 Uwaga: UŜytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacja zawarta w powyŝszej karcie stanowi opis wymogów bezpieczeństwa uŝytkowania preparatu. UŜytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do określonych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy uŝytkownika. Karta charakterystyki nie moŝe być traktowana jako gwarancja właściwości preparatu. Produkt nie moŝe być uŝywany bez pisemnej zgody w Ŝadnym innym celu aniŝeli podanym w p.1 karty charakterystyki. Karta charakterystyki jest bezpośrednio przekazywana dystrybutorowi produktu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych. Kartę wykonano w Przedsiębiorstwie EKOS S.C Gdańsk, al. Grunwaldzka 209, tel/fax: (0-58) , ekos@ekos.gda.pl. na podstawie informacji i konsultacji uzyskanych od Zamawiającego oraz materiałów z własnej bazy danych Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki są zgodne z aktualnym stanem naszej wiedzy i spełniają warunki prawa krajowego oraz Unii Europejskiej. Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki nie są gwarancją parametrów technicznych czy przydatności do określonych zastosowań. * * * * *