WRZESIEŃ NR 7 / 2014 PARAFIA ŚCIĘCIA ŚW. JANA CHRZCICIELA W MYSŁOWICACH. Czas wakacji czasem spotkań z Bogiem

Transkrypt

1 WRZESIEŃ NR 7 / 2014 PARAFIA ŚCIĘCIA ŚW. JANA CHRZCICIELA W MYSŁOWICACH Czas wakacji czasem spotkań z Bogiem

2 Okiem proboszcza FARAJANA nr 7/2014 Na początek roku szkolnego i duszpasterskiego Początek roku duszpasterskiego rozpoczęliśmy pielgrzymką do Częstochowy, odpustem oraz Mszą św. w intencji wszystkich grup i wspólnot parafialnych. Każda z nich otrzymała wtedy świecę, która ma towarzyszyć na wszystkich spotkaniach. Ilość wypalonej świecy, będzie jakimś znakiem aktywności danej grupy. Znakiem spalania się dla Boga. Życzę wszystkim Wspólnotom światła i mocy Ducha Świętego. Choć to dopiero wrzesień za nami, zakończyliśmy już inwestycje przy kościele, które były zaplanowane na ten rok. Wykonano część obejścia wokół kościoła (ok. 1/4), wykonano granitowe schody wejściowe do kościoła, poręcz przy wejściu głównym. Do zapłacenia za wykonane prace zostało nam jeszcze 40 tys. zł. Ufam, że do końca roku to spłacimy (zgodnie z umową z wykonawcą za schody boczne od strony Skweru św. Jana Pawła będę płacił po nowym roku). Dziękuję za wasze ofiary, ale i za cierpliwość, za wyrozumiałość, że najpierw musi być gorzej, żeby później było lepiej. Dziękuję, że samochody pozostawiane są na parkingu, choć niestety byli i tacy, którzy na siłę pod drzwi kościoła chcieli podjechać, niszcząc to, co zostało zrobione. Obszar za kostką granitową docelowo będzie trawnikiem, Jednak by oznaczyć, że nie ma tam wjazdu chcemy na obrzeżach kostki tymczasowo posadzić małe iglaki. Myślę, że przez nie nikt wjeżdżał nie będzie. Oczywiście podwożąc osoby chore czy starsze można podjechać bliżej, tylko, że drogą przez parking, a nie na skróty. Kierowcę prosimy by samochód odstawił na parking, chyba, że on jest osobą starszą lub niepełnosprawną. Jak powszechnie jest już wiadomo, 17 i 19 października przeżywać będziemy wizytację kanoniczną. Będziemy gościć Księdza Arcybiskupa, który chce się spotkać z poszczególnymi grupami parafian, udzielić sakramentu bierzmowania młodzieży I klas szkół ponadgimnazjalnych i w niedzielę o odprawić uroczystą Mszę św. z okazji 25-lecia erygowania Parafii i 10-lecia poświęcenia kościoła. Wizytacja biskupia poprzedzona będzie krótkim triduum przygotowawczym, które rozpocznie się Biskup ma obowiązek, wypływający z Prawa Kanonicznego nawiedzać, co kilka lat wszystkie Parafie. Oczywiście, przy tej okazji Jego Delegaci sprawdzają sposób zarządzania przez proboszcza Parafią, przyglądają się mieniu kościelnemu, w jakim jest stanie. Wizytują katechetów, organistów. Ale to jest wizytacja proboszcza, zaś dla Parafii ma to być duszpasterskie spotkanie z Pasterzem, którym jest Biskup. Już dziś serdecznie zapraszam do udziału w tych wydarzeniach i całej Wspólnocie Parafialnej życzę, by spotkanie z Arcybiskupem było umocnieniem w wierze, a Jego Słowo i błogosławieństwo niech wyznacza kierunki działania duszpasterskiego na kolejny rok naszej formacji, by był on wzrastaniem w świętości. ks. Rafał Ryszka 2

3 Z życia parafii: W połowie sierpnia ministranci z naszej parafii pod opieką księdza Sebastiana wyjechali na obóz. Podczas niego członkowie służby liturgicznej oprócz wyjść w góry, zawodów sportowych, podchodów, ogniska, czy grania w mafię ijunglespeed a, codziennie rozważali Pismo Święte podczas spotkań w grupach. Każdego dnia ministranci uczestniczyli we Mszy świętej, a wszystkie dni obozu rozpoczynały się i kończyły modlitwą. Oprócz tego codziennie rozgrywały się mecze piłki nożnej przygotowujące do turnieju ministranckiego. Tak jak w zeszłym roku, ministrantom wyjazd bardzo się podobał. Podczas obozu kręcony był film, którego data premiery podana zostanie na stronie internetowej ministrantów. A już teraz można obejrzeć zwiastun, który dostępny jest pod adresem:bit.ly/zwmin. Krzysztof Łęczycki FARAJANA nr 7/2014 Obóz ministrancki 2014 Przez Maryję do Jezusa! Pielgrzymka na Jasną Górę Jak co roku w sierpniu w naszej parafii odbyła się piesza pielgrzymka do Matki Bożej Jasnogórskiej. Hasłem tegorocznej pielgrzymki były słowa PRZEZ MARYJĘ DO JEZUSA! Nasze pielgrzymowanie rozpoczęliśmy w poniedziałkowy poranek, 25 sierpnia, Mszą świętą w naszym kościele. Po błogosławieństwie udzielonym przez naszego księdza dziekana wyjechaliśmy do Skarżyc, skąd wyruszyliśmy szlakiem zmierzając do Żarek. Po dotarciu na miejsce zjedliśmy wspólnie kolację, był również czas na spacer oraz odwiedzenie sanktuarium w Leśniowie. We wtorek po wspólnej modlitwie i śniadaniu wyruszyliśmy w drogę. Kolejnym przystankiem był Olsztyn. W kaplicy w centrum duchowości Święta Puszcza uczestniczyliśmy w Eucharystii. Wieczorem odwiedzili nas ks. proboszcz Rafał i ks. Sebastian. Ten czas spotkania był pełen radości, rozmów, żartów i pysznego jedzenia. Spotkanie zakończyliśmy wspólną modlitwą oraz apelem jasnogórskim. Kolejny dzień to już ostatni odcinek naszej pielgrzymkowej trasy. Ze śpiewem i modlitwą na ustach dotarliśmy do Kaplicy Cudownego Obrazu. Tam mogliśmy 4 3

4 3 pokłonić się naszej Matce, w krótkiej liśmy we Mszy świętej w Kaplicy na Jasnej Górze, gdzie homilie wy- przez kolejny dzień czuwać przy naszej jasnogórskiej Pani. modlitwie oddać jej nasze ingłosił ks. bp Jacek misjonarz z Zakończeniem naszej pielliśmy tencje, które nieśliśmy w trakcie naszej pielgrzymki. Wieczorem uczestniczyliśmy we Mszy świętej w kaplicy u Sióstr Dobrego Pasterza. Następnie udaliśmy się na Apel Jasnogórski przed Cudownym Obrazem Maryi. W czwartek, 28 sierpnia, do Częstochowy autokarami przyjechali parafianie wraz z księżmi. Naszą wspólnotą parafialną uczestniczy- Afryki. Następnie odbyła się Droga Krzyżowa na Wałach. Po tym czasie skupienia i modlitwy mogliśmy pójść na pyszne lody! Kolejnym punktem autokarowej pielgrzymki było nawiedzenie sanktuarium św. Jana Marii Vianeya w Mzykach. Tam pielgrzymi przeżywali Koronkę do Miłosierdzia Bożego. Natomiast piesi pątnicy zostali na Jasnej Górze, aby grzymki do Częstochowy była Msza święta w piątek, 29 sierpnia, odprawiona właśnie w intencji wszystkich pielgrzymów. Czas naszego pielgrzymowania to czas modlitwy, śpiewu, rozmów, służby oraz radości! To czas spędzony z Bogiem i ludźmi! Serdecznie zapraszamy w przyszłym roku! Anna Trocha Rekolekcje w Kazachstanie Po raz drugi Wlipcu tego roku współorganizowaliśmy rekolekcje Domowego Kościoła I stopnia dla rodzin w miejscowości Szczucińsk w Kazachstanie. Było tak dużo chętnych, że nie wszystkie rodziny zmieściły się w domu rekolekcyjnym i aby w nich uczestniczyć musiały w pobliżu na własną rękę szukać noclegów. To sprawiło, że rodziny dojeżdżały na spotkania pokonując nawet 70 km w jedną stronę. A trzy rodziny, które przyjechały po raz pierwszy na rekolekcje, zostały skierowane do sąsiedniej parafii w Kokszetau, gdzie odbywały się rekolekcje ewangelizacyjne. Trudno w kilku zdaniach opowiedzieć o piętnastu dniach pobytu, pragniemy jednak podzielić się tym, co poruszyło nasze serca. Przede wszystkim poruszyła nas więź mieszkańców z Maryją, Matką Jezusa oraz ich zaufanie do Niej. Matka Boża swą osobą łączy tutaj chrześcijan i wyznawców Islamu. Małżeństwa, które były na rekolekcjach, opowiadały nam swoje historie życia. Mówiły o tym jak ich krewni, którzy mieszkali w Polsce, siłą byli wywożeni do Kazachstanu. Podczas tych przymusowych przenosin byli pozbawiani praktycznie wszystkiego, z reguły zostawał im różaniec i modlitewnik. Posiadanie i korzystanie z modlitewnika czy różańca było zabronione, ponieważ w ZSRR, w której jedną z republik był Kazachstan, chrześcijaństwo było zakazane. W skrytej modlitwie różańcowej prosili Maryję o wstawiennictwo, pomoc i opiekę. Przez tę modlitwę Maryja działała wiele cudów i działa tam do dzisiaj. Na pamiątkę cudów, które zostały wyproszone przez ręce Maryi, w pięknym stepie w miejscowości Oziornoje postawiony jest pierwszy z dwunastu ołtarzy gwiazd - Gwiazda Kazachstanu. Kazachowie wybrali to miejsce ze względu na męczeństwo zesłanych tu ludzi oraz na to co uczyniła tam dla nich Matka Jezusa. 4

5 Pewnej zimy w czasie II wojny światowej przy temperaturze minus 25 o C, kiedy to mieszkający tam ludzie nie mieli co jeść, pojawiło się na stepie niezamarznięte jezioro pełne ryb, dzięki niemu zesłańcy mogli przetrwać mroźną zimę i panujący głód. Wraz z nastaniem wiosny jezioro zniknęło. Pamiątkowy ołtarz, który jest tam postawiony, gościł w zeszłym roku w Katowickiej Archikatedrze. Tam też odwiedziliśmy klasztor sióstr Karmelitanek, które nas ugościły. Ogromne było nasze zaskoczenie, gdy w środku stepu w klasztorze spotkaliśmy siostry z Polski. Jeszcze większe zdziwienie wzbudziło w nas to, że jedna z sióstr znała osobiście sługę Bożego ks. Franciszka Blachnickiego i to dzięki niemu wstąpiła do zgromadzenia. Było to ciekawe świadectwo i żywa historia. Pomimo, że Kazachstan jest państwem tolerancyjnym, chrześcijanie w dalszym ciągu nie mogą otwarcie mówić o Bogu w pracy, w szkole, czy też na ulicy. Mimo to przez swoje życie, zachowanie i postępowanie pokazują, że są świadkami Jezusa Chrystusa. Chrześcijanie nie biorą łapówek, nie spóźniają się, nie upijają się alkoholem, nie kradną. Katolik Kazachowi kojarzy się z osobą uczciwą i bezkompromisową. Pozytywną rzeczą w Kazachstanie jest to, że nie ma w telewizji i w Internecie filmów i stron pornograficznych, a w sklepach tego typu prasy, gdyż jest to prawnie zakazane i sprawnie blokowane. Mieszkańcy są bardzo gościnni, mając otwarte serca dzielą się wszystkim co mają. Jedna z uczestniczek rekolekcji po prostu podarowała nam kilogram kaszy gryczanej, ponieważ nam smakowała. Przeżyliśmy również pierwszy w Kazachstanie dzień wspólnoty, w którym uczestniczyły dwie wspólnoty, a przewodniczył mu arcybiskup Astany Tomasz Peta. Była Eucharystia, świadectwa, tańce, śpiew, modlitwa i poczęstunek. Za pomocą mostu internetowego udało się nam połączyć z Wisłą w Polsce, gdzie w domu rekolekcyjnym Idylla odbywały się rekolekcje Domowego Kościoła, które współprowadził ks. Sebastian Lewandowski. Po przedstawieniu się grup, wspólnym śpiewie i serdecznych rozmowach wszyscy zostaliśmy pobłogosławieni przez Arcybiskupa. Było to ogromnym przeżyciem dla naszej wspólnoty. Jednym z owoców tych rekolekcji było to, że z uczestniczących w nich jedenastu małżeństw dziewięć osób zadeklarowało, że nie będzie pić ani częstować alkoholem co, biorąc pod uwagę panujące tam zwyczaje, jest ogromnym wyrzeczeniem. Widząc te rodziny i ich wiarę można zobaczyć jak było w czasach pierwszych chrześcijan, były to współczesne Dzieje Apostolskie. Zauroczenie i zakochanie się w Jezusie, pełne zaufanie Bogu i pragnienie czytania Pisma Świętego były dla nas pięknym przykładem i wzorem do naśladowania. Ania, Lucek i Krzysiu Marx Rozważanie Słowa Bożego XXVI niedziela zwykła Ez 18,25-28 Ps 25,4-9 Flp 2,1-11 Mt 21,28-32 Czasem trudna do zrozumienia jest logika Boża. Wielu jest też takich, którym trudno jest ją przyjąć. Dla Boga nie jest ważne kto ile lat przestrzega Jego przykazań, ile godzin spędza na modlitwie, ale ważne jest serce człowieka. Serce, które poznając Bożą miłość chce być jej wierne, chce w pokorze służyć Bogu i braciom, nie patrząc na swoje korzyści, ale na dobro innych. Serce, które zranione grzechem jest otwarte na Boże miłosierdzie i przebaczenie. Zbawienie to nie handel wymienny, gdzie za dobre uczynki otrzymujemy życie wieczne. Bóg wymaga od nas wiary autentycznej i konsekwentnej, wiary popartej naszymi uczynkami, decyzjami i postawą życia. Daj mi poznać Twoje drogi, Panie, naucz mnie chodzić Twoimi ścieżkami. Ania Kędzierawska W imieniu redacji z okazji urodzin życzymy księdzu Proboszczowi Rafałowi wiele radości, zdrowia, niesłabnącego żaru Ducha w trudnej kapłańskiej posłudze. Niech Najświętsza Panna otacza księdza Matczyną miłością i opieką, szczególnie w trudnych chwilach, a łaskawy Bóg niech Blogosławi każdej chwili życia. Szczęść Boże! 5

6 Rekolekcje Oazy Rodzin Czas wakacji, to czas wyjątkowy. Czas odpoczynku, nabierania sił i zwolnienia tempa. Co roku czekamy na ten czas, aby pobyć razem, spotykać się z przyjaciółmi, rodziną poznawać nowych ludzi i miejsca. Decyzja podjęcia rekolekcji nie była łatwa, ponieważ wiązało się to z rezygnacją z naszych planów. W tym roku w podjęciu tej decyzji pomogły nam inne osoby (kapłan oraz znajomi), a także nasz staż małżeński. Srebrny jubileusz był okazją, aby podziękować Bogu za dar małżeństwa, ale też czasem refleksji. Pomysł już był i decyzja, natomiast pojawiały się trudności w realizacji np. termin urlopu. Rekolekcje I stopnia Oazy Rodzin Ruchu Światło - Życie Mąż: Podczas uczestnictwa w rekolekcjach doświadczyłem bogactwa form i możliwości, z których do tej pory nie korzystałem lub korzystałem w małym stopniu, aby stawać się lepszym. Doświadczenie to wynika ze wspólnoty uczestników Oazy i całego Kościoła w życiu Słowem Bożym i Eucharystią. Świadomość obecności Ducha Świętego, który pomaga patrzeć we wnętrze i otwiera nas na dziękczynienie i uwielbienie Boga. Owocem tego jest pragnienie, aby więcej czasu poświęcać rodzinie i tym, których spotykam na co dzień, zostawić swoje ego na boku i bardziej patrzeć na innych. Żona: Rekolekcje kojarzyły mi się zawsze z wysiłkiem, a rekolekcje małżeńskie mnie zaskoczyły. Każdy dzień był bogaty w doświadczenia, spotkania z Bogiem i ludźmi. Był czas dla małżonka, rodziny, czas na odpoczynek. Korzystaliśmy ze spacerów, wycieczek. Bliskość kaplicy dawała możliwość wyciszenia i poczucia bliskości Boga. Właściwie to my stawaliśmy się powoli domownikami Boga. On gościł w nas coraz bardziej. Najważniejsza dla mnie była codzienna radosna Eucharystia, spotkanie ze Słowem Bożym, spotkania w grupach. Każde spotkanie ubogacało i umacniało moja wiarę. Małżeństwo: Mieliśmy możliwość odnowienia przyrzeczeń małżeńskich, przeżyliśmy wspaniały dialog małżeński. Dzieliliśmy się przeżyciami, tym co nas poruszyło. Odkrywamy duchowość małżeńską, aby nie tylko samemu podejmować rozwój duchowy, ale również by wzrastać razem. Może niektórzy myślą, że rekolekcje są dla małżeństw przeżywających kryzys. My kłócimy się o drobiazgi, myślimy jednak, że gdy pojawi się poważny problem czy kryzys, to przeżycia i doświadczenia rekolekcyjne pozwolą nam go przetrwać. Mamy z czego czerpać. Można i trzeba odpocząć np. na wczasach, ale teraz już wiemy jak cenne są rekolekcje. Nie dają odpoczynku tylko dla ciała, ale i dla ducha oraz niepowtarzalną szansę na wzrost i rozwój. Nasze małżeństwo poprawiło jakość i chociaż codzienność jest trudna, to ciągle sobie uświadamiamy, że nie jesteśmy sami. Jesteśmy bardziej otwarci na siebie, innych i Boże natchnienia. Częściej się błogosławimy oraz błogosławimy naszych synów. Jesteśmy wdzięczni Bogu i ludziom za czas rekolekcji i mamy nadzieję, że przeżyjemy jeszcze następne. Codziennie czynimy małe kroki, ale idziemy bardziej i mocniej razem w tym samym kierunku do nieba. P. Marzec 6

7 Młodzieżowe rekolekcje oazowe Rekolekcjom mówimy stanowcze: TAK Czy warto jechać na rekolekcje Oazy Żywego Kościoła? Odpowiedź jest trywialna oczywiście, że warto chociażby dlatego żeby się przekonać, dlaczego właśnie tak jest. Wszystkim termin rekolekcje kojarzyć się może z prelekcjami prowadzonymi w okresie Wielkiego Postu dla szkół czy parafian w ich rodzimej parafii. Jest w tym sporo racji, ale nie o taką formę tutaj chodzi. Jest jeszcze druga strona medalu oaza rekolekcyjna. Piętnastodniowy (plus dzień przyjazdu i wyjazdu) wyjazd zorganizowany przez Ruch Światło-Życie. Ta przeszło dwutygodniowa formacja ma na celu pogłębienie wiary poprzez formację w małych grupach, codzienną Eucharystię, modlitwę, rozważanie Pisma Świętego oraz służbę dla wspólnoty. Każdy z piętnastu dni poświęcony jest jednej z tajemnic różańca, więc w ciągu dwóch tygodni przeżyć można Boże Narodzenie, Wielki Post i Wielkanoc. Rekolekcje są wyjątkowym czasem ze względu na wiele aspektów, o których można długo rozprawiać, dlatego żeby w pełni zrozumieć ich istotę- najlepiej się na nie udać. Oczywiście głównym aspektem formacji rekolekcyjnej jest Bóg, ale to nie znaczy, że inne prozaiczne- czynności są mniej istotne. Wszystko na rekolekcjach ma formę pracy Ad maiorem Dei Gloriam czyli na większą Boga chwałę. Poznawanie nowych ludzi, odkrywanie Boga w nich, w ich doświadczeniach, w ich radościach i troskach jest czymś niepowtarzalnym i niesamowitym. Praca i posługa dająca radość zarówno ze względu czynienia dobra dla wspólnoty, miłego towarzystwa oraz poczucia przynależności do istotnego dzieła - nie jest nużąca, ale doskonale buduje świadomość tego, że każdy z nas ma znaczenie. Każde ręce do pracy i dobre nastawienie wnosi coś wspaniałego do wspólnoty. Nie jest łatwo żyć w jednym miejscu w kilkadziesiąt osób, dzielić każdą chwilę ze sobą, wsłuchiwać się w czyjeś chrapanie i dzielić się równomiernie obowiązkami i właśnie dlatego, że nie jest to proste i banalne jest wspaniałe. W XXI wieku, kiedy ludzie zamiast otwierać się na siebie, wciąż szukają miejsca do zaszycia się w kącie trafiają do wspólnoty, którą sami tworzą. Jak inaczej zrozumieć istotę Kościoła, jeśli nie na rekolekcjach? Żaden człowiek w Kościele nie jest bierny, żaden z nas nie jest mniej ważny niż inny. Każdy z nas jest tak samo cenny, ważny, potrzebny i ma takie same obowiązki. Każdy z nas jest tak samo kochany i powołany przez Boga do zbawienia. Marta Mędlak i Weronika Szramek W te wakacje byłam na moich pierwszych rekolekcjach oazowych. Pojechałam na II stopień Oazy Nowej Drogi do Jaworzynki Zapasieki. Początek rekolekcji nie podobał mi się zbytnio i bałam się, że nie dotrwam do końca. Wszystko jednak zmieniło się czwartego dnia. Wieczorem zebraliśmy się wszyscy na jadalni i nasi animatorzy powiedzieli, że pokażą nam coś niezwykłego. Musieliśmy zawiązać sobie oczy chustkami i usiąść na podłodze. Po krótkim czasie podeszła do mnie animatorka i powiedziała, że jest jakby moim Aniołem Stróżem, który zaprowadzi mnie do nieba. Na początku bałam się, że się o coś potknę i kurczowo trzymałam rękę animatorki. Musiałam całkowicie jej zaufać, bo nic nie widziałam. Prowadziła mnie pod górkę i w dół, po trawie, chodniku, schodach, w lewo i prawo, aż w końcu doszłyśmy do księdza, który powiedział: O nic się nie martw, Bóg się tobą opiekuje. Po chwili jeden z animatorów wyszeptał do mnie, że przede mną już tylko prosta droga. Po kilkunastu krokach zdjął mi z oczu chustkę i zobaczyłam stojący na ołtarzu Najświętszy Sakrament. Uklękłam, czułam, że Jezus stoi przede mną. Wtedy uświadomiłam sobie, że cały czas Bóg nad nami czuwa i nie musimy się troszczyć o to, co będzie za chwilę. Bóg wie co dla nas najlepsze. Maria Berek 7

8 Dzień Chorych w naszej parafii Stało się już tradycją, iż w sobotę po odpuście parafialnym obchodzimy Dzień Chorych. W tym roku 13 września rano księża odwiedzili chorych, którzy ze względu na stan zdrowia nie mogli udać się do kościoła. Pozostałym chorym w dotarciu na Mszę świętą pomogły ich rodziny oraz kapłani. Spotkanie rozpoczęło się spowiedzią, a o godzinie Ksiądz Proboszcz odprawił Eucharystię w intencji chorych i najstarszych parafian. Następnie, ze względu na Dzień Fatimski, została odmówiona II część Różańca Świętego, w czasie którego kapłan udzielał każdemu indywidualnie błogosławieństwa lourdzkiego Najświętszym Sakramentem. Później, z inicjatywy Księdza Proboszcza i Zespołu Charytatywnego, odbyło się spotkanie przy stole w salce. Rozmowom przy kawie, herbacie i cieście nie było końca. 8 Cieszy nas bardzo, że - w porównaniu z latami poprzednimi - zwiększyła się liczba osób, które skorzystały z zaproszenia. Msza Święta i spotkanie w salce dla seniorów, emerytów oraz rencistów odbywa się w naszym kościele w każdy ostatni poniedziałek miesiąca (po uprzednim ogłoszeniu). Serdecznie zapraszamy! Maria Mędlak, Zespół Charytatywny

9 Kącik kulturalny Dokument opowiada o ludziach, którzy twierdzą, że doświadczyli bezpośredniego kontaktu z Maryją. Ziemia Maryi to film, który łączy w sobie kilka gatunków. Opowiada on o podróży Agenta M. J., który przedstawia się jako Adwokat diabła, po całym świecie w celu spotkania się z różnymi ludźmi, którzy doświadczyli bezpośredniego kontaktu z Maryją. Rozmawia on z top modelką, lekarzem, prostytutką, człowiekiem z marginesu, byłą tancerką chorującą na stwardnienie rozsiane. Wszyscy ze spotkanych ludzi poczuli poruszenie w sercu, chcieli porzucić to co było kiedyś i zacząć nowe życie. Jednakże rozpocząć nowe życie wcale nie jest łatwo. Nie mieli siły, aby zrobić to samemu, więc prosili o pomoc. Z pomocą przyszła im Maryja. Od tego momentu zaczęła się lawina zmian w ich życiu. Ich życie stało się pełniejsze, bardziej radosne. Nie doskwierała im tak jak wcześniej pustka w życiu. Może właśnie teraz znajdujesz się w takim momencie w swoim życiu, że czegoś Ci brakuje, czujesz pustkę? Chcesz coś zmienić w swoim życiu, jednak nie wiesz jak masz to zrobić. Nie wiesz kogo poprosić o pomoc. Maryja czeka na to ZIEMIA MARYI Reżyseria: Juan Manuel Cotelo kiedy poprosisz ją o pomoc. Wystarczy, że zrobisz tylko malutki krok w Jej stronę, a Maryja nie pozostawi Cię samego z problemem. Film Ziemia Maryi porusza do głębi i sprawia, że otwierają się nam oczy na rzeczy, które do tej pory były dla nas mało ważne, nieistotne. Ukazuje też w prosty sposób jak mamy rozmawiać z Bogiem, z Maryją. Wszyscy, którzy poszukują prawdy albo wątpią w to, że Maryją naprawdę działa w naszym życiu powinni obejrzeć ten film. Motywuje on do przemyślenia tego co dzieje się w naszym życiu i co powinniśmy w nim zmienić. Może właśnie obejrzenie go zmieni Twoje życie. Patrycja Gretka Kancelaria: Odeszli do Pana Czerwiec Krystyna Faltyn lat 67 Jan Serafin lat 58 Halina Przeliorz lat 66 Krzysztof Górniok lat 65 Małgorzata Molik lat 52 Piotr Noras lat 52 Lipiec Lidia Szary lat 75 Marianna Siedlec lat 71 Roman Karpiński lat 76 Zofia Cieślik lat 88 Monika Glombek lat 73 Sierpień Janina Parzuch lat 75 Honorata Wilk lat 59 Andrzej Gabryś lat 49 Barbara Nilipiuk lat 69 Barbara Perłak lat 56 Małgorzata Matysek lat 58 Piotr Mendera lat 63 Krzysztof Rosiak lat 43 Andrzej Stysz lat 66 Zofia Dzimińska Tlołka lat 80 Wiesław Gnat lat 51 Włączeni do Wspólnoty Kościoła Dominik Gabiga Dawid Kabecki Mateusz Topolski Mikołał Zieliński Karolina Augustynek Zuzanna Górnik Antonina Sroga Franciszek Kodzis Filip Szatan Nela Obarewicz Martyna Szymańska Maja Szcześniak Złączeni Sakramentalnym Związkiem Małżeńskim Czerwiec Piotr Bogucki i Iwona Mosler Bartosz Sarna i Małgorzata Sikora Hubert Wilk i Monika Urban Rafał Kwiatkowski i Magdalena Piwko Paweł Drymel i Jagoda Pacholczyk Łukasz Girycki i Weronika Gluzicka Piotr Kamiński i Sylwia Lubera Damian Giemza i Edyta Stępniewska Mariusz Siekaczek i Natalia Żak Wojciech Pluta i Natalia Leboszka 9

10 KRZYŻÓWKA nr 7/2014 Rozwiązania można przesyłać drogą elektroniczną na adres redakcji: lub dostarczyć osobiście do zakrystii. Rozwiązania prosimy dostarczyć do 12 października Rozwiązanie z Nr 6/2014: DOBRE SŁOWO LECZY SMUTEK ; Spośród nadesłanych rozwiązań wylosowany został Zygmunt Janota. Pana Zygmunta prosimy o zgłoszenie się po odbiór nagrody do zakrystii. Poziomo: 1. Gromadzi pieniądze. 4. Był nim Kłapouch. 5. Np. na buty dla dzieci w szkole. 7. Z łańcuszkiem 8. Utrudnia jazdę kierowcom. 10. Kazimierz - były trener. 17. Dominikańskie Duszpasterstwo Akademickie w Krakowie. 18. Mięso młodych owiec. 20. Bocianie na stodole. 21. Damskie pantofle. Pionowo: 2. Kino na Sokolskiej w Katowicach 3. Państwo w Ameryce Południowej położone nad Oceanem Spokojnym. 6. Forma cukru i soli. 9. Potocznie niewielka ilość czegoś. 11. Można z niego zrobić kompot. 12. Wiążą kości z mięśniami. 13. Miasto graniczące z Czechami. 14. Chronią oczy. 15. Fastryga lub okrętka. 16. Ciasto z rożna. 19. Kłujący krzew owocowy. Redakcja: Ks. Sebastian Lewandowski, Agnieszka Augustyn, Ania Kędzierawska, Izabela Barber, Krzysztof Łęczycki. Skład dtp: Marcin Łęczycki. Kontakt: farajana.redakcja@gmail.com, Do użytku wewnętrznego Kościoła 10

11 Rozpoczęcie roku formacyjnego Wrzesień kojarzony jest przede wszystkim z rozpoczęciem roku szkolnego. Jest to też powrót do pracy w parafiach. W środę, 17 września, miała miejsce uroczysta msza inaugurująca rok formacyjny. Wszystkie grupy parafialne otrzymały świece, które symbolizują spalanie się, dawanie siebie dla innych. Zapalone są też bardzo mocnym znakiem obecności Chrystusa. Świece są identyczne, i widnieje na nich wizerunek Jana Chrzciciela, co podkreśla przynależność do parafii, która ma być wspólnotą wspólnot. Po wakacjach spędzonych na rekolekcjach nadchodzi czas stałej (często cotygodniowej) formacji. Jest to przygotowanie do kolejnych wyjazdów rekolekcyjnych, ale przede wszystkim jest to ciągła praca nad sobą, nad swoim życiem duchowym. W Liście do Efezjan czytamy: [ ] aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa. Chodzi o to, abyśmy już nie byli dziećmi, którymi miotają fale i porusza każdy powiew nauki, na skutek oszustwa ze strony ludzi i przebiegłości w sprowadzaniu na Strefa Kibica na Bończyku Cóż to były za emocje. Do ostatniej minuty wszyscy oglądali mecz z zapartym tchem. Były oklaski, okrzyki dopingujące. Nie zabrakło też szalików. Tak wyglądał sobotni i niedzielny wieczór na salkach parafii. Dzięki naszym księżom grupka ludzi mogła się spotkać i wspólnie kibicować. W sobotę Polska wygrała 3:1. Jesteśmy w finale i gramy z Brazylią aktualnymi mistrzami globu. Niedziela dzień finału. Grupa osób spotyka się znów na salkach by kibicować naszym- przecież złoto jest w zasięgu ręki! Po modlitwie zdążyliśmy jeszcze na końcówkę drugiego seta, gdzie było dużo emocji ta partia jak i dwie kolejne padły łupem naszych siatkarzy. A u nas w Strefie Kibica emocje sięgnęły zenitu kiedy to nasi zdobyli ostatni punkt, gromkie brawa i okrzyki radości przecież jesteśmy MISTRZAMI ŚWIATA! W międzyczasie manowce fałszu. Natomiast żyjąc prawdziwie w miłości sprawmy, by wszystko rosło ku Temu, który jest Głową ku Chrystusowi. (Ef 4, 13-15) Żeby się rozwijać bardzo pomocna jest wspólnota. W naszej parafii istnieje wiele różnorodnych grup. Zachęcamy, aby wśród nich znaleźć wspólnotę dla siebie. Sonia Siwek można było usłyszeć przyśpiewki i na sam koniec głośnie DZIĘKUJEMY!. W niesamowitych nastrojach wróciliśmy do domu. Te mistrzostwa na długo zapadną nam w pamięci! Agnieszka Augustyn i Patrycja Gretka 11

12 FOTO KRONIKA Obóz ministrancki Rozpoczęcie Roku Formacyjnego Rekolekcje w Kazachstanie 12 Dzień Chorych Dzień Chorych