Dookoła Szkoły. 95 lat Zespół redakcyjny: Opiekun:

Transkrypt

1 Zespół redakcyjny: Wiktoria Iterman Julia Nowaczek Angelika Supińska Wiktoria Wasielewska Karolina Fiszer Kinga Panek Klaudia Ścibior Dookoła Szkoły Opiekun: mgr Krzysztof Ficek 95 lat

2 Comenius Peace the common leanguage of Europe wiadomości ogólne. Kinga Panek Comenius Dzień wizyty w naszej szkole, czyli niezapomniane chwile. Dnia r. nasz kraj odwiedzili przyjaciele z Turcji, Litwy i Włoch. W piątek pojechaliśmy po gości do hotelu RAD,gdzie odbyła się kolacja. Uczniowie z Litwy i jeden uczeń z Turcji mieszkali w naszych domach, natomiast nauczyciele i uczennice włoskie w hotelu. Drugiego dnia wszyscy udaliśmy się na wycieczkę do Malborka, Sztutowa i Gdańska. Następnego dnia pojechaliśmy do miasta zakochanych- Chełmna, gdzie znajdują się relikwie św. Walentego, a następnie do Torunia, gdzie wypiekaliśmy i kupowaliśmy pyszne pierniczki. Po powrocie do Grudziądza my,którzy gościliśmy obcokrajowców, wraz z nimi udaliśmy się na kręgle do RADU. W poniedziałek wszyscy mieliśmy okazję zobaczyć wszystkich gości. Przybyli oni do nas, do szkoły, aby zobaczyć miejsce, które jest dla nas źródłem zdobywania wiedzy. Po apelu, poczęstunku potraw tradycyjnych, prezentacji w UG Gruta, udaliśmy się na imprezę integracyjną do Salna. Szybko minął piękny czas wizyty. Nadszedł czas pożegnań. Przedostatni dzień wizyty naszych kolegów i koleżanek z partnerskich szkół zaczął się od zwiedzenia kościoła w Okoninie, po czym udaliśmy się do naszej szkoły, goście zostali oprowadzeni po klasach, a przede wszystkim przywitano ich naszą staropolską tradycją, czyli chlebem i solą. Następnie uczniowie przedstawili część artystyczną dotyczącą pokoju na świecie. Nie zabrakło również naszych tradycyjnych potraw i ludowych strojów. Kolejną formą integracji były mecze w siatkówkę. Uczniowie byli podzieleni na kilka grup: niebiescy zajęli 4. miejsce, zieloni - 3., czerwoni 2., żółci 1. Mecze poprzedził występ taneczny. Po zakończeniu rozgrywek udaliśmy się do UG Gruta na prezentację o gminie. Byliśmy również w kościele w Grucie, a na koniec dnia pojechaliśmy do świetlicy w Salnie na wspólną zabawę z zespołem TIM. Bawiliśmy się do ostatnich chwil, nie odczuwając żadnych granic językowych. Szkoda, że tak szybko się to skończyło. Z tęsknotą czekamy na następne spotkanie.

3 Trzymaj formę jesienią. Klaudia Ścibior Dla własnego zdrowia i dobrego samopoczucia powinniśmy co najmniej kilka razy w tygodniu wypijać szklankę soku. Świeżo wyciśnięte soki z warzyw i owoców są najlepszym sposobem na dostarczenie organizmowi cennych dla zdrowia witamin, minerałów i enzymów, w łatwo przyswajalnej formie. Oto kilka pysznych i zdrowych przepisów: SOK NR 1 SOK NR 2 SOK NR 3 SOK NR 4 5 średnich jabłek garść czarnych jagód 5 średnich marchewek pół kilograma bananów 0,5 kg pomidorów 0,5 kg buraczków 2 duże jabłka pół łodygi selera 0.20 kg pietruszki ćwiartka małego arbuza ząbek czosnku trzy małe owoce natka pietruszki kiwi 1 średni burak kilka kropli cytryny Przygotowanie: Wszystkie składniki należy dokładnie umyć i przy użyciu sokowirówki wycisnąć zdrowy sok. Smacznego. PIJ SOKI BĘDZIESZ ZDROWY ROK TUWIMA 6 stycznia w Łodzi oficjalnie rozpoczął się Rok Tuwima. Tego dnia sto lat temu w Kurierze Warszawski ukazał się debiutancki wiersz poety Prośba. W tym roku minie 60 rocznica śmierci poety. Patronat nad RokiemTuwima zaproponował Urząd Miasta Łodzi i Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział w Łodzi. W październiku pomysł poparła sejmowa Komisja Kultury i Środków Przekazu. Julian Tuwim urodził się 13 września 1894 roku w Łodzi w żydowskiej rodzinie. Był jednym z najpopularniejszych poetów dwudziestolecia międzywojennego i współzałożycielem kabaretu literackiego Pod Picadorem oraz grupy poetyckiej Skamander. Autor tekstów kabaretowych, rewiowych oraz politycznych. Rodzicom i dzieciom znany przede wszystkim jako autor znakomitych, ponadczasowych wierszy dla dzieci. Wiktoria Iterman (oprac. K. Rafalska)

4 JESIENIĄ Maria Konopnicka Jesienią, jesienią Sady się rumienią: Czerwone jabłuszka Pomiędzy zielenią. Czerwone jabłuszka, Złociste gruszeczki Świecą się jak gwiazdy Pomiędzy listeczki. - Pójdę ja się, pójdę Pokłonić jabłoni, Może mi jabłuszko W czapeczkę uroni! - Pójdę ja do gruszy, Nastawię fartuszka, Może w niego spadnie Jaka śliczna gruszka! Jesienią, jesienią Sady się rumienią; Czerwone jabłuszka Pomiędzy zielenią. 23 września rozpoczęła się astronomiczna jesień. Ptaki odleciały już w cieplejsze rejony Ziemi. Wraz z nadejściem tej pięknej pory roku zwierzęta powoli przygotowują się do zimowego snu, aby w marcu powitać kolorową wiosnę. Drzewa pokryły brązowe, złote i czerwone liście, które, opadając na ziemię, tworzą wzorzysty dywan. Jesień to wyjątkowo barwna pora roku. -Dlaczego jesień to najbardziej niebezpieczna pora roku? - Bo można dostać z liścia. Zespół redakcyjny: Wiktoria Iterman, Julia Nowaczek, Angelika Supińska, Wiktoria Wasielewska, Karolina Fiszer, Kinga Panek, Klaudia Ścibior Opiekun: mgr Krzysztof Ficek Julia Nowaczek

5 Chcemy Polski Niepodległej, abyśmy tam mogli urządzić życie lepsze i sprawiedliwsze dla wszystkich. Józef Piłsudski 11 listopada minęła 95 rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę. Jeszcze kilka lat temu każdy Polak dnia 11 listopada wywieszał na zewnątrz biało-czerwoną flagę, która symbolizowała radość, że po tylu latach walk i zaborów Polska odzyskała niepodległość. Półtora wieku walk, krwawych nieraz i ofiarnych, znalazło swój triumf w dniu dzisiejszym. Dzisiaj mamy wielkie święto narodu, święto radości po długiej, ciężkiej nocy cierpień Rokiem A. Fredry Aleksander hrabia Fredro urodził się 20 VI 1973 w Surochowie pod Przemyślem, zmarł 15 VII 1876 we Lwowie. Był komediopisarzem, poetą i pamiętnikarzem. Tworzył nie w sposób ciągły, lecz okresy wzmożonego wysiłku twórczego przeplatały się z okresami milczenia. Niektóre dzieła to: Mąż i żona, Trzy po trzy, Zemsta, Damy i huzary, Dyliżans, Zrzędność i przekora, Pan Jowialski, Śluby panieńskie. Józef Piłsudski Dodała: Wiktoria Iterman Wiktoria Wasielewska

6 Na wieczory jesienne (mój głos w dyskusji) Gdy myślę o jesiennych, szaroburych wieczorach, gdy nie wiemy, co ze sobą zrobić, przypomina mi się wiersz Stanisława Grochowiaka, który omawialiśmy kiedyś w podstawówce na języku polskim. Nosi on tytuł Na słotę, a brzmi tak: Na słotę Najlepszy jest parasol lampy. Na słotę Najczystsze niebo książkowych stronic. Na słotę Liścia na niebie trzepoczący goniec I wiatr Spoza deszczu migocącej rampy. I pies jest dobry podczas słoty, Gdy cieplej niż wełna ogrzewa ci stopy. Nie trzeba tu właściwie nic dodawać. Autor przekonuje, że na nudne i przygnębiające jesienne wieczory nic nie działa tak niezawodnie, jak książki. - Książki?!? oburzy się młodzież. - Ależ tak odpowiedziałabym na to. Bo młodzież owa jest do książek strasznie uprzedzona. I nie twierdzę wcale, że to wina dzisiejszych czasów i internetu, o nie. Wiem z własnego doświadczenia, że postęp technologii może rozwój czytelnictwa wspierać i sama lubię bardzo czytać na tablecie ściągnięte z Internetu powieści. Dzieci jednak, jak wynika z moich osobistych obserwacji, zniechęcane są do książek od najmłodszych lat. Bo nie mają przykładu starszych, bo to niefajne i bo w szkole im każą. Ośmielam się zgodzić z tym ostatnim argumentem. Zauważyłam, a chodzenie do szkoły praktykuję od dziewięciu lat, że dobór lektur szkolnych nieszczególnie trafia w młode gusta i w efekcie zniechęca do czytania na całe życie. Stosunek do lektur staje się ogólnie ambiwalentny. Czyta się na przymus, a nikt nie lubi robić czegoś, do czego się go zmusza i co mu się kojarzy chyba tylko z jedynkami z wypracowań. Koniec końców lektury, zamiast pokazać, jak wspaniałą czytanie może być przygodą, stanowią mało zachęcającą wizytówkę czytelnictwa. Tak czy inaczej, wracając do jesiennych wieczorów, pragnę wszystkich niedowiarków przekonać, że czytanie może być naprawdę doskonałą rozrywką i lekiem na nudę. Wiadomo, że korzystnie wpływa na inteligencję i może poprawiać wyniki w nauce. Wybór książek jest taki, że każdy znajdzie coś dla siebie. Od fantastyki naukowej, przez powieści przygodowe, po nieprzyzwoite romanse i lekkie komedyjki. Sama znam dziewczynę, która, choć trudno jest jej przebrnąć przez lektury obowiązkowe, potrafi zarwać noc, nie mogąc oderwać się od pasjonującej powieści. Zaczynając przygodę z czytaniem, nie trzeba od razu rzucać się na wielkie dzieła klasyków. Uważam, że warto przeczytać czasem książkę mniej ambitną, całkiem niemądrą, jeśli tylko sprawia nam to radość. Naprawdę zachęcam wszystkich opornych do rozpoczęcia przygody z czytaniem, zwłaszcza teraz, gdy długie jesienne wieczory przykuwają nas do foteli. Na to nigdy nie jest za późno! Pola