LITURGIA DOMOWA. Modlitwy oraz rozmowy w rodzinach na niedziele Okresu Wielkiej Nocy Gliwice 2012 [Do użytku wewnętrznego]

Transkrypt

1 Wpro wa dze nie do LI TUR GII DO MO WEJ na Okres Wielkiej Nocy 2012 r. Dro dzy Die ce zja nie! LITURGIA DOMOWA Jednym z najważniejszych zadań związanych z realizacją aktualnego PD jest troska o rodzinę, która jest komunią osób, znakiem i obrazem komunii Ojca i Syna w Duchu Świętym (KKK 2205). Rodzina jest wezwana do uczestnictwa w modlitwie i ofierze Chrystusa. Codzienna modlitwa i czytanie słowa Bożego umacniają w niej jedność i wzajemną miłość. Z tego powodu rodzina chrześcijańska jest powołana do ewangelizacji i misji. Kolejny zeszyt tzw. Liturgii Domowej, którym pragniemy służyć rodzinom w dobrym przeżyciu Okresu Wielkanocnego oraz pomóc w wypełnieniu ich powołania, przynosi propozycję niedzielnych spotkań w gronie rodzinnym. Jest on częścią programu duszpasterskiego Diecezji Gliwickiej Kościół naszym domem. Czynimy to z wiarą, że zadanie budowania Kościoła Domowego w oparciu o Słowo Boże przyczyni się do umocnienia i odnowy naszych rodzin. Na aktualny zeszyt składa się osiem spotkań, obejmujących czas pomiędzy Niedzielą Zmartwychwstania Pańskiego a Zesłaniem Ducha Świętego. Podobnie jak w edycjach poprzednich, każde spotkanie składa się z trzech części: słuchanie Słowa Bożego; rozmowa na wybrany temat nawiązujący do liturgii dnia; modlitwa w gronie rodzinnym. Ufamy, iż przygotowywana przez nas Liturgia Domowa stanie się częstym gościem w Waszych domach oraz sprawdzoną pomocą w kształtowaniu życia wiary Waszej rodziny. Wszystkim sięgającym po tę pomoc duszpasterską życzymy radości Chrystusa Zmartwychwstałego oraz łaski i światła Ducha Pocieszyciela. Przygotowanie: ks. Krystian Piechaczek Wydział Duszpasterski Kurii Diecezjalnej w Gliwicach Modlitwy oraz rozmowy w rodzinach na niedziele Okresu Wielkiej Nocy 2012 Gliwice 2012 [Do użytku wewnętrznego]

2 Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego [B] Czytania mszalne: Dz 10, 34a ; Kol 3,1-4; J 20,1-9 Święte. Pierwsze spotkanie może przyjąć następującą postać: Matka: odczytuje fragment: J 20,1-9 Boże, Ty w dniu dzisiejszym przez Twojego Syna pokonałeś śmierć i otworzyłeś nam bramy życia wiecznego, spraw, abyśmy obchodząc uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, zostali odnowieni przez Ducha Świętego i mogli zmartwychwstać do nowego życia w światłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Po śmierci Chrystusa na krzyżu w życiu Apostołów pojawiły się oznaki załamania. Ich znajomość z Mistrzem miała się przecież nigdy nie skończyć; przeciwnie razem z Nim jako królem spodziewali się pewnego dnia powołać do życia Królestwo, które nigdy nie zazna końca. Uczniowie byli również przekonani, że pod panowaniem Chrystusa skończą się wreszcie wszelkie upokorzenia, kolonialne panowanie Rzymian oraz wszelkie inne niesprawiedliwości. oraz przebłysk radości; z drugiej zaś niepewność i uczucie zakłopotania. Na samym początku miał do nich przemówić jedynie pusty grób. a) Jakie mogły być inne przyczyny załamania wiary u Apostołów? (np.: obietnica nastania Królestwa Bożego, obietnica przemiany serca i nawrócenia u wielu ludzi); b) Jakie były pierwsze przypuszczenia Marii Magdaleny, gdy zauważyła odsunięty od grobu kamień? (w. 2); c) Co złożyło się na to, że św. Jan, który do grobu przybył jako drugi, uwierzył w zmartwychwstanie Pan Jezusa? d) Na czym opiera się nasza wiara w zmartwychwstanie Pana Jezusa? (zobacz: Katechizm Kościoła Katolickiego, nr ); e) W jaki sposób możemy się stać świadkami wiary w zmartwychwstanie Pana Jezusa? (np.: dobre przeżycie niedzielnej Mszy Świętej, codzienna modlitwa, przebaczenie win wobec tych, którzy nam coś zawinili, itp.). Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, który zwyciężył śmierć i zmartwychwstał, aby pomnożył naszą radość oraz udzielił nam błogosławieństwa. Kiedy się jednak okazało, że Maria Magdalena zastała pusty grób, ich serca zaczęły bić szybciej. Z jednej strony odczuli nowa nadzieję 1 2

3 II Niedziela Wielkanocna [B] Czytania mszalne: Dz 4,32-35; 1J 5,1-6; J 20,19-31 Matka: odczytuje fragment: J 20, Boże zawsze wierny, Ty przez doroczną uroczystość wielkanocną umacniasz wiarę Twojego ludu, pomnóż łaskę, której udzieliłeś, abyśmy wszyscy głębiej pojęli, jak wielki jest Chrzest, przez który zostaliśmy ochrzczeni, jak potężny jest Duch, przez którego zostaliśmy odrodzeni, i jak cenna jest Krew, przez którą zostaliśmy odkupieni. Przez Chrystusa, Pana naszego. Szok związany z męką i śmiercią Pana Jezusa tkwi bardzo głęboko w życiu uczniów. Jedyne miejsce, jakie pozostało dla Niego w ich życiu, to wspomnienia. W życiu nieobecnego tym razem Tomasza było bardzo podobnie: był przecież tak wiele razy bardzo blisko Pana Jezusa, widział Jego liczne cuda, był świadkiem wielu Jego nauk z mocą. Teraz jest to dla Tomasza jedynie historia, którą w najlepszym wypadku można ocalić od zapomnienia. człowiekiem. Zmartwychwstały nie tylko wie o jego trudnościach wiary, ale zgadza się nawet na to, aby Tomasz mógł je możliwie szybko rozwiać. a) W jakiej kondycji ducha zastał Pan Jezus swoich uczniów? b) Jak na uczniów podziałał widok przebitego boku oraz ran na dłoniach Pan Jezusa? c) Z jaką misją (zadaniem) zwraca się Pan Jezus do swoich uczniów? d) Jakie warunki postawił Tomasz, aby mógł uwierzyć w zmartwychwstanie Pana Jezusa? e) Czy zdarza się również nam, zwłaszcza w chwilach zniechęcenia, że zaczynamy stawiać Panu Jezusowi różnego rodzaju warunki? Jeśli tak, to jakie? f) Ile razy Pan Jezus zwraca się w dzisiejszej Ewangelii do swoich uczniów słowami Pokój wam!? Co może oznaczać to pozdrowienie? Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, który umocnił wiarę swoich uczniów, aby oddalił od nas lęk i zniechęcenie oraz udzielił nam błogosławieństwa. Na obecnym etapie Tomasz nie wie jeszcze, że musi najpierw przebyć daleką drogę od niedowiarstwa do żywej wiary. Podczas kolejnego spotkania ze Zmartwychwstałym jest już wyraźnie innym 3 4

4 III Niedziela Wielkanocna [B] Czytania mszalne: Dz 3, ; 1J 2,1-5a; Łk 24,35-48 Matka: odczytuje fragment: Łk 24,35-48 Boże, Ty przywróciłeś młodość ducha Twoim wiernym, zachowaj ich w radości i spraw, aby ciesząc się z odzyskanej godności przybranych dzieci Bożych z ufnością oczekiwali chwalebnego dnia zmartwychwstania. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Rytm wielkanocnych niedziel wyznaczają kolejne spotkania zmartwychwstałego Pana ze swoimi uczniami. Dzisiejsze spotkanie Pana Jezusa rozpoczyna od znaku pokoju oraz kolejnego dowodu na prawdziwość zmartwychwstania, który uczniowie powinni dojrzeć w Jego ranach. Również wspólny posiłek ze Zmartwychwstałym powinien rozwiać wszelkie wątpliwości. Kolejne spotkanie stało się również okazją do krótkiej katechezy na temat świadectwa, którą Zmartwychwstały przeprowadził ze swoimi uczniami. W szczególny sposób dotyczy to głoszenia prawdy o nawróceniu i o odpuszczeniu grzechów. Uczniowie powinni ukazać mękę i zmartwychwstanie Pana Jezusa jako źródło, z którego wypływa prawda o nawróceniu i odpuszczeniu grzechów. 5 a) Czy Apostołowie otrząsnęli się już trudnych doświadczeń wyniesionych na Golgocie i w poranek zmartwychwstania? b) Co wskazuje na fakt, iż Apostołowie wreszcie pokonali różnego rodzaju wątpliwości? Czy jest jeszcze coś, co świadczy o ich wahaniach i braku potrzebnej odwagi? c) Jaki argument podkreśla dzisiejszy tekst Ewangelii dla podkreślenia prawdy o zmartwychwstaniu Pana Jezusa? (wspólny posiłek, przypomnienie głoszonej wcześniej katechezy); d) Dlaczego pierwszym owocem zmartwychwstania jest nawrócenie i odpuszczenie grzechów? e) W jaki sposób możemy się stać świadkami, o których mówi dzisiaj Pan Jezus? Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, aby nam udzielił stałości w wierze, uzdolnił nas do składania o Nim świadectwa oraz udzielił nam błogosławieństwa. 6

5 IV Niedziela Wielkanocna [B] Czytania mszalne: Dz 4,8-12; 1 J 3, 1-2; J 10,11-18 Matka: odczytuje fragment: J 10, Wszechmogący, wieczny Boże, prowadź nas do niebieskich radości, niech pokorny lud dojdzie do Ciebie, podążając za zwycięskim Pasterzem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Dzisiejsza Ewangelia nie przynosi nam opisu kolejnego spotkania Zmartwychwstałego Pana Jezusa ze swoimi uczniami; przypomina nam za to jedną z Jego katechez, która pomaga lepiej poznać i zrozumieć Jego troskę o Kościół. Pan Jezus pragnął, aby Jego słuchacze zapamiętali Go jako Dobrego Pasterza. Jednak aby ich przekonać, że On nim rzeczywiście jest, potrzebna był Jego śmierć na krzyżu, w której ujawniła się Jego ogromna miłość do owiec czyli do każdego z nas. Jako Dobry Pasterz Pan Jezus zna swoje owce, a to oznacza, że jest z nimi w bliskich relacjach, zna ich potrzeby, lęki, nadzieje i radości. Z tego powodu owce są gotowe słuchać Jego głosu i pójść za Nim. Podobnie dzieje się również w naszych czasach: podziwiamy bardzo ludzi, którzy ratując życie innych ludzi, są gotowi nawet zaryzykować swoje własne. a) Pan Jezus nazywa siebie Dobrym Pasterzem. Jak powinniśmy rozumieć ten tytuł? (w. 15); b) Kogo symbolizują owce z dzisiejszej Ewangelii? c) Do kogo Pan Jezus kieruje dzisiejsza Ewangelię? (do wszystkich wiernych, aby wytrwali w wierze i miłości oraz do pasterzy, aby naśladowali Pana Jezusa w służbie na rzecz powierzonych im owiec); d) Jakie warunki musimy spełnić, aby spotkać się z Panem Jezusem jako Dobrym Pasterzem? (umiejętność słuchania, gotowość do pójścia za Jezusem); e) Niedziela Dobrego Pasterza jest też dniem szczególnej modlitwy w intencji o nowe powołania kapłańskie i zakonne. Czy pamiętamy w modlitwie o naszych duszpasterzach w parafii? Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, aby jako Dobry Pasterz strzegł nas nieustannie, doprowadził do swojej owczarni zagubionych oraz udzielił nam błogosławieństwa. 7 8

6 V Niedziela Wielkanocna [B] Czytania mszalne: Dz 9,26-31; 1 J 3,18-24; J 15,1-8 Matka: odczytuje fragment: J 15,1-8 Boże, Ty nam zesłałeś Zbawiciela i uczyniłeś nas swoimi przybranymi dziećmi, wejrzyj łaskawie na wierzących w Chrystusa i obdarz ich prawdziwą wolnością i wiecznym dziedzictwem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Odnowiona w Triduum Paschalnym wiara została uzdolniona do przynoszenia dobrych owoców. Zrealizowanie tej możliwości zależy teraz od trwałego zjednoczenia się z Chrystusem. Dzisiejsza Ewangelia przybliża nam konsekwencje tego zjednoczenia. Czytając przypowieść powinniśmy odkryć Chrystusa jako dawcę życia i wiecznego zbawienia. b) Do czego została przyrównana rola nas, ludzi wierzących? c) Jakie warunki obfitego owocowania latorośli wylicza przy tej okazji Pan Jezus? (trwanie w winnym krzewie, konieczność oczyszczenia, i inne). W jaki sposób wspomniane warunki należałoby sobie wyobrazić w życiu naszej wiary? Pan Jezus pragnie z pomocą tego obrazu doprowadzić nasza wiarę do możliwie pełnego rozwoju życia wiary, które nie zna przestoju, lecz znajduje się w ciągłym stadium wzrostu, dojrzewania i przynoszenia owocu. d) W jaki sposób Pan Jezus dokonuje naszego oczyszczenia? e) Jaki jest los latorośli, które nie wydają spodziewanego owocu? f) Co dzieje się z człowiekiem, który oddala się od Pana Jezusa ze względu na porzucenie wiary lub ciężkie grzechy? Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, aby rozproszył mroki smutku i niepewności, obdarzył nas łaską mocnej wiary oraz udzielił nam błogosławieństwa. Warunki obfitego owocowania wiary Pan Jezus przybliża swoim uczniom w znanym im z codzienności obrazie: a) Do czego w dzisiejszej Ewangelii porównuje swoją rolę Pan Jezus? Jakie zadanie pełni w tym wypadku Bóg Ojciec? 9 10

7 VI Niedziela Wielkanocna [B] Czytania mszalne: Dz 10, ; 1 J 4,7-10; J 15,9-17 Matka: odczytuje fragment: J 15,9-17 Wszechmogący Boże, spraw, abyśmy w tych radosnych dniach gorliwie oddawali cześć Chrystusowi zmartwychwstałemu; niech misterium paschalne, które wspominamy, przemienia nasze życie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Tak, jak przed tygodniem, również dzisiaj spoglądamy na winny krzew, który jest symbolem łączności z Chrystusem. Od włączenia się w winny krzew uzależnione jest posiadanie pełni życia wiary. Niemal każdego dnia docierają do nas najróżniejsze recepty i pomysły na udane i szczęśliwe życie. Nie zawsze potrafimy odróżnić spośród nich prawdziwe od tych, które dają jedynie namiastkę szczęścia. a) W jaki sposób możemy poznać, że trwamy w miłości Chrystusa? Czym mamy się kierować, aby w tej miłości wzrastać? (w. 9-10); b) Jakie są konsekwencje autentycznej miłości względem Boga? Jak powinny przedstawiać się więzy łączące nas z innymi ludźmi? (w ); c) Czy można być przyjacielem Pana Jezusa, jeśli się nie wypełnia Jego przykazań? (w ); d) Czego Pan Jezus oczekuje od swoich przyjaciół? (w. 16); e) Spróbujmy teraz podzielić się tym, co udało się nam zrobić, aby nasza przyjaźń z Panem Jezusem przyniosła dobre owoce. Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, który przemienia nasze życie i uczy nas zachowywania przykazań, aby udzielił nam błogosławieństwa. W słowach Pana Jezusa możemy odnaleźć nie tylko kryteria trafnego wyboru, ale również zadatek życia, które On odnowił w swojej śmierci i zmartwychwstaniu

8 Wniebowstąpienie Pana Jezusa [B] Czytania mszalne: Dz 1,1-11; Ef 1,17-23; Mk 16,15-20 Matka: odczytuje fragment: Mk 16,15-20 Wszechmogący Boże, wniebowstąpienie Twojego Syna jest wywyższeniem ludzkiej natury, spraw, abyśmy pełni świętej radości składali Tobie dziękczynienie i utwierdź naszą nadzieję, że my, członkowie Mistycznego Ciała Chrystusa, połączymy się z Nim w chwale. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Ostatnie spotkanie Zmartwychwstałego Pana Jezusa ze swoimi uczniami w relacji św. Marka jest związane z przekazaniem im misji nauczania i udzielania chrztu wszystkim narodom. Pan Jezus kieruje swoją uwagę na skuteczne działanie Kościoła, który powstanie do życia w dniu Zesłania Ducha Świętego. Aby wypełnić zapoczątkowane w ten sposób dzieło, uczniowie otrzymują zadanie, aby nauczali w imię Jezusa, czynili ludzi Jego uczniami. Ponieważ cała ludzkość została wezwana do przyjęcia orędzia o zbawieniu, dlatego każdy musi zadecydować, czy je przyjmie, czy odrzuci. a) Jak brzmi ostanie polecenie, które Pan Jezus przekazał swoim uczniom? (w. 15); b) Czy odejście Pana Jezusa do Ojca w niebie oznacza, że uczniowie, a następnie Kościół, będzie musiał sobie poradzić ze wszystkim sam? c) Jak powinniśmy wyobrazić sobie niebo? Kto może w nim zamieszkać na stałe? d) Co jest dla nas najważniejszym drogowskazem na drodze do nieba? e) Jakimi słowami z niedzielnego wyznania wiary (credo) wyznajemy wiarę w nasze przyszłe zamieszkanie w niebie? f) Czy udało nam się już kiedyś porozmawiać z innymi ludźmi o Panu Jezusie? Jak nasza rozmowa została przyjęta? Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, który swoim uczniom obiecał Pocieszyciela, Ducha Prawdy, aby w nas nieustannie odnawiał łaskę Chrztu Świętego oraz udzielił nam błogosławieństwa

9 Zesłanie Ducha Świętego [B] Czytania mszalne: Dz 2,1-11; 1 Kor 12,3b ; J 20, Matka: odczytuje fragment: J 20, Boże, Ty przez misterium dnia dzisiejszego uświęcasz swój Kościół ogarniający wszystkie ludy i narody, ześlij dary Ducha Świętego na całą ziemię i dokonaj w sercach wiernych tych cudów, które zdziałałeś w początkach głoszenia Ewangelii. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Dzisiejsza Ewangelia przynosi nam opis kolejnego spotkania Zmartwychwstałego ze swoimi uczniami. Ciężkie przeżycia związane z męką i śmiercią Pana Jezusa są w życiu uczniów ciągle bardzo żywe, o czym świadczą zamknięte drzwi oraz obawa przed represjami ze strony Żydów. Pełna napięcia i przygnębienia sytuacja nie jest jednak dla Pana Jezusa przeszkodą na drodze spotkania się ze swoimi uczniami. Wypowiedziane pozdrowienie Pokój wam! pozwala wzbudzić w sercu uczniów radość. Okazuje się również, że głównym celem wizyty Pana Jezusa jest przekazanie uczniom bezcennego daru oraz zadania, które wypełni zarówno ich życie jak i życie ich następców. Przyjmując dar i zadanie uczniowie otrzymują udział w misji Syna Bożego. a) Jaki prezent przyniósł Pan Jezus swoim uczniom? (w. 22) b) Kim jest Duch Święty? Co możemy o Nim powiedzieć na podstawie dzisiejszych czytań mszalnych? W jaki sposób możemy rozpoznać Jego obecność i działanie? c) Jak należy rozumieć określenia tchnął na nich? (w.22 za tym pojęciem kryje się obrazowe udzielenie apostołom daru łaski, jakby cząstki samego siebie, cząstki swojego wiecznego życia); d) Na czym polega zadanie powierzone uczniom przez Pana Jezusa? e) W jaki sposób to zadanie wypełniają w naszych czasach następcy apostołów: biskupi i kapłani? (np.: przez sakrament pokuty i pojednania). Ojciec: Prośmy teraz Jezusa Chrystusa, która posłał do naszych serc Ducha Świętego, aby nas uczynił przydatnymi w dziele budowania Jego Królestwa oraz udzielił nam błogosławieństwa