Wyrok z dnia 25 maja 2005 r. I PK 223/04
|
|
- Eleonora Maj
- 5 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Wyrok z dnia 25 maja 2005 r. I PK 223/04 Porozumienie zbiorowe (pakiet socjalny) zawarte pomiędzy działającymi w spółce związkami zawodowymi, a inwestorem-przyszłym nabywcą większości akcji tej spółki, nie jest porozumieniem zbiorowym zawierającym przepisy prawa pracy w rozumieniu art. 9 k.p. Przewodniczący SSN Katarzyna Gonera, Sędziowie SN: Zbigniew Hajn (sprawozdawca), Jerzy Kwaśniewski. Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 2005 r. sprawy z powództwa Wiesława O. przeciwko Cukrowni G. SA w G., obecnie P. & L. Polska SA z siedzibą w P. o zapłatę, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego- Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kaliszu z dnia 20 maja 2004 r. [...] 1. o d d a l i ł kasację, 2. nie obciążył powoda kosztami zastępstwa procesowego strony pozwanej w postępowaniu kasacyjnym U z a s a d n i e n i e Zaskarżonym wyrokiem Sąd Okręgowy oddalił apelację powoda od wyroku Sądu Rejonowego, oddalającego powództwo o zapłatę zł, z ustawowymi odsetkami. Powód był zatrudniony w pozwanej Cukrowni i Rafinerii W. SA w W. do 31 stycznia 2002 r. Umowa o pracę została rozwiązana za porozumieniem stron z przyczyn ekonomicznych dotyczących zakładu pracy - zmniejszenia stanu zatrudnienia. W latach ze względu na pogarszającą się sytuację ekonomiczną cukrowni jej zarząd oraz ówczesny właściciel - Skarb Państwa podjęli decyzję o prywatyzacji zakładu przez jego sprzedaż. W trakcie trwania procedury prywatyzacyjnej podpisany został 2 września 1999 r. Pakiet Socjalny pomiędzy przyszłym inwestorem - firmą P. & L. KG a przedstawicielami związków zawodowych działających w Cu-
2 2 krowni. W 1 ust. 1 Pakietu P. & L. KG gwarantowała utrzymanie w pozwanej Spółce istniejących stosunków pracy przez okres 36 miesięcy od dnia wejścia w życie Pakietu, nie krócej jednak niż do 31 grudnia 2002 r. Zgodnie z 2 Pakietu, w przypadku rozwiązania przez Spółkę stosunku pracy przed upływem wyżej określonego terminu, na Spółce ciążyć miał obowiązek wypłaty każdemu zwalnianemu pracownikowi odprawy według zasad sprecyzowanych w Pakiecie. Pakiet Socjalny wszedł w życie 24 sierpnia 2001 r., kiedy inwestor P. & L. KG nabył większościowy pakiet akcji. Władze pozwanej Spółki nie podjęły uchwały o włączeniu Pakietu do zakładowego porządku prawnego. Po przeprowadzeniu prywatyzacji istniała nadal potrzeba ograniczenia zatrudnienia. Spółka zrezygnowała jednak ze zwalniania pracowników, a zaproponowała program odejść dobrowolnych, polegający na rozwiązywaniu umów o pracę na zasadzie porozumienia stron z jednoczesną wypłatą uzgodnionej między Spółką a pracownikiem kwoty tytułem odprawy. Powód był zainteresowany powyższą formą rozwiązania stosunku pracy i 28 stycznia 2002 r. zawarł z pozwaną porozumienie o rozwiązaniu umowy o pracę, w którym przewidziano dla niego odszkodowanie niższe od odprawy wynikającej z Pakietu. W ocenie Sądu Okręgowego Sąd pierwszej instancji trafnie oddalił powództwo. Pakiet socjalny zawarty między nabywcą akcji prywatyzowanego zakładu a związkami zawodowymi działającymi w zakładzie nie należy do kategorii źródeł prawa pracy wymienionych w art. 9 1 k.p. Przeprowadzone postępowanie dowodowe nie wykazało, aby władze pozwanej Spółki włączyły Pakiet do zakładowego porządku prawnego. Argumentacja Sądu Rejonowego znajduje także oparcie w orzeczeniach Sądu Najwyższego, (wyroku z 23 lutego 1999 r., I PKN 588/98, OSNAPiUS 2000 nr 8, poz. 298 oraz wyroku z 30 maja 2001 r., I PKN 435/00, OSNP 2003 nr 7, poz. 175). W kasacji powód zaskarżył wyrok Sądu Okręgowego w całości opierając ją na podstawie naruszenia prawa materialnego, w szczególności art. 9 1 k.p., przez niewłaściwą jego wykładnię i przyjęcie, że Pakiet socjalny zawarty 2 września 1999 r. pomiędzy przyszłym inwestorem a przedstawicielami związków zawodowych działających w pozwanej Cukrowni nie stanowi źródła prawa pracy, gdyż nie został włączony do wewnątrzzakładowego porządku, oraz na podstawie naruszenia przepisów postępowania, w szczególności art k.p.c., przez nierozpoznanie sprawy przez Sąd Okręgowy w granicach zaskarżenia i pominięcie podniesionego w apelacji zarzutu sprzeczności ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału dowo-
3 3 dowego, co do przyjęcia przez pozwaną Spółkę Pakietu do realizacji oraz co do wiedzy, jaką posiadał powód odnośnie do postanowień porozumienia o rozwiązaniu umowy o pracę za porozumieniem stron". Skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości, a także o uchylenie w całości poprzedzającego go wyroku Sądu Rejonowego i przekazanie sprawy temu Sądowi do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania za wszystkie instancje. Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Nietrafny okazał się zarzut naruszenia art k.p.c. Zgodnie z tym przepisem sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach apelacji; w granicach zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod uwagę nieważność postępowania. Naruszenie tego przepisu skarżący uzasadnia pominięciem przez Sąd Okręgowy podnoszonego w apelacji zarzutu sprzeczności ustaleń Sądu pierwszej instancji z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, a następnie wykazuje w szczegółowym wywodzie istnienie sprzeczności między ustaleniami tego Sądu a zebranym materiałem dowodowym. Zdaniem Sądu Najwyższego, Sąd Okręgowy - wbrew twierdzeniu kasacji - ustosunkował się do tego zarzutu stwierdzając, że rozstrzygnięcie Sądu pierwszej instancji znajduje oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym. Ponadto Sąd podkreślił, że przeprowadzone w pierwszej instancji postępowanie dowodowe nie wykazało, aby władze pozwanej Spółki włączyły Pakiet do zakładowego porządku prawnego. Wskazał również, że brak było przesłanek do uznania, że powód działał w warunkach błędu. Natomiast wykazywane szczegółowo przez autora kasacji sprzeczności ustaleń Sądu Rejonowego z materiałem dowodowym nie mieszczą się w zakresie unormowania powyższego przepisu. W przedstawionym powyżej stanie rzeczy, skoro podstawa naruszenia przepisów postępowania okazała się nieusprawiedliwiona, Sąd Najwyższy jest związany podstawą faktyczną zaskarżonego wyroku przy ocenie naruszenia prawa materialnego (art i 2 k.p.c.). Nieusprawiedliwiony okazał się także zarzut naruszenia prawa materialnego - art. 9 1 k.p. Pełnomocnik skarżącego uzasadnił go wskazując, że strona powodowa podziela poglądy wyrażone przez K. Barana w jego glosie do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 30 maja 2001 r., I PKN 435/00, iż art. 59 ust. 2 Konstytucji RP expressis
4 4 verbis dopuszcza zawieranie przez związki zawodowe i pracodawców i ich organizacje nie tylko układów zbiorowych pracy, ale również innych porozumień. Ów przepis na równi z układami zbiorowymi traktuje wszelkie pozaukładowe porozumienia. Nie wprowadza przy tym żadnych ograniczeń, ani w sferze podmiotowej, ani przedmiotowej. Zatem z argumentu lege non distinguente można wywieść twierdzenie, że dotyczy on także "pakietów" socjalnych. Fakt, iż ustawowe oparcie wymagane przez art. 9 1 k.p. znajduje się w normach rangi konstytucyjnej, nie odbiera im przymiotu źródła prawa. Podnosząc powyższy argument skarżący nie wyjaśnił, jak cytowany fragment glosy, dotyczący, jak wynika z jego brzmienia, porozumień zawieranych przez związki zawodowe z pracodawcami lub ich organizacjami (jakkolwiek glosa dotyczy istotnie pakietu socjalnego zawartego przez organizacje związkowe z konsorcjum nabywców akcji spółki) wiąże się z niniejszą sprawą, w której stroną pakietu nie jest pracodawca, lecz inwestor, który ani w dacie zawierania tego porozumienia, ani później nie był pracodawcą pracowników pozwanej Spółki. Skarżący ponadto nie zwrócił uwagi na to, że w dotychczasowym orzecznictwie Sądu Najwyższego porozumienie zbiorowe zawarte przez związek zawodowy, reprezentujący pracowników zakładu pracy, z inwestorem - przyszłym nabywcą zakładu - i określające warunki umów o pracę pracowników tego zakładu pracy, nie jest zasadniczo uznawane za akt zawierający przepisy prawa pracy w rozumieniu art. 9 k.p. (zob. np.: wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 26 stycznia 1993 r., III APr 4/93 OSA 1993 nr 9, poz. 37, uchwała Sądu Najwyższego z 24 listopada 1993 r., I PZP 46/93, OSNCP 1994 nr 6, poz. 131, a także wyrok Sądu Najwyższego z 23 lutego 1999 r., I PKN 588/98, OSNAPiUS 2000 nr 8, poz. 298; wyrok z 30 maja 2001 r., I PKN 435/00, OSNP 2003 nr 7, poz. 175; wyrok z 29 lipca 2003 r., I PK 270/02, OSNP 2004 nr 16, poz. 281), chyba że zostało ono włączone do układu zbiorowego pracy lub innego nazwanego porozumienia opartego na ustawie w rozumieniu art. 9 1 k.p. (zob. np. wyrok Sądu Najwyższego z 12 grudnia 2001 r., I PKN 729/00, OSNP 2003 nr 23, poz. 568 i wyrok z 17 listopada 1999 r., I PKN 364/99, OSNAPIUS 2001 nr 7, poz. 219). Powyższe stanowisko Sąd Najwyższy opiera konsekwentnie na twierdzeniu, że z natury porozumienia zbiorowego, jako źródła prawa pracy określającego prawa i obowiązki stron stosunku pracy, wynika, że musi być ono zawarte przez pracodawcę. W związku z tym Sąd Najwyższy, w przytoczonych orzeczeniach, uznaje, że porozumienie zawarte przez inwestora (przyszłego nabywcę przedsiębiorstwa lub akcji), który nie
5 5 staje się następnie pracodawcą pracowników przejętych przez spółkę, w którą zainwestował lub którą następnie zawiązał, nie może być uznane za porozumienie zbiorowe w rozumieniu art. 9 1 k.p. W orzecznictwie Sądu Najwyższego oraz w doktrynie prawa pracy wskazuje się również, że oparcia dla roszczeń pracowników dotyczących zobowiązań przyjętych w porozumieniu (pakiecie) przez inwestora można, ze względu na ich obligacyjny (nienormatywny) charakter poszukiwać w uznaniu tego porozumienia za umowę o świadczenie na rzecz osoby trzeciej, lub - co zdaniem obecnego składu Sądu Najwyższego jest trafniejsze - za umowę o świadczenie przez osobę trzecią, przy założeniu odpowiedniego, w rozumieniu art. 300 k.p., stosowania regulujących te zastrzeżenia umowne artykułów 393 i 391 k.c. Ten kierunek rozwiązania rozpatrywanej kwestii należy uznać za właściwy. Szersze podejmowanie tej kwestii, niepodniesionej w kasacji, ani w orzeczeniach sądów wydanych w toku niniejszej sprawy, wykroczyłoby jednak zdecydowanie poza potrzebę rozpoznania niniejszej kasacji i wyjaśnienia podstawy prawnej niniejszego orzeczenia. Należy jednak stwierdzić, że w ostatnim czasie zarysowała się w orzecznictwie Sądu Najwyższego rozbieżność co do charakteru porozumienia zbiorowego zawartego między związkiem zawodowym a inwestorem i określającego warunki umów o pracę pracowników spółki (zakładu pracy), której taki pakiet dotyczy. W wyroku z 12 sierpnia 2004 r., III PK 38/04 (OSNP 2005 nr 4, poz. 55), Sąd Najwyższy uznał tego rodzaju porozumienie za źródło prawa pracy w rozumieniu art. 9 1 k.p., wiążące spółkę jako pracodawcę. Sąd Najwyższy w obecnym składzie nie podziela tej tezy ani głównych motywów powołanych dla jej wsparcia. Przede wszystkim we wskazanym wyroku z 12 sierpnia 2004 r. Sąd Najwyższy nie przedstawił argumentów osłabiających zasadniczą przesłankę leżącą u podstaw orzeczeń odmawiających rozważanej kategorii porozumień zbiorowych przymiotu porozumienia w rozumieniu art. 9 k.p., tj. tego, że z natury nazwanego (i normatywnego) porozumienia zbiorowego, jako źródła prawa pracy określającego prawa i obowiązki stron stosunku pracy, wynika, że musi być ono zawarte przez pracodawcę. Ten fundamentalny warunek normatywności porozumienia w rozumieniu art. 9 k.p. pozostaje zatem nadal aktualny. Istotnie, założenie, że zobowiązanie się przez pracodawcę w drodze porozumienia zbiorowego do świadczeń na rzecz pracowników objętych normatywnymi postanowieniami porozumienia musi wynikać z jego aktu woli, należy do istoty tej kategorii porozumień zbiorowych jako aktów swoistego prawa pracy. Nie zmienia tej za-
6 6 sady fakt prawnego związania pracodawcy układami zbiorowymi pracy i innymi porozumieniami zbiorowymi zawartymi przez organizację pracodawców, której jest członkiem. W takiej bowiem sytuacji kompetencja organizacji do zawarcia porozumienia ma swe źródło w woli jej członków. Natomiast inwestor, który, jak w niniejszej sprawie, zawiera porozumienie ze związkiem zawodowym reprezentującym spółkę, w której zamierza objąć w określonym zakresie akcje, działa we własnym imieniu i w sensie prawnym nie reprezentuje spółki, w którą ewentualnie po zakończeniu negocjacji zainwestuje. Może on natomiast zobowiązać się, że po objęciu akcji wywrze wpływ na spółkę (pracodawcę) w kierunku realizacji przez nią świadczeń dla pracowników przewidzianych w porozumieniu. To właśnie pozwala poszukiwać realizacji ewentualnych indywidualnych roszczeń pracowników w uznaniu porozumienia za umowę o świadczenie przez osobę trzecią (tj. pracodawcę). Porozumienie zbiorowe z inwestorem nie spełnia także drugiej podstawowej cechy nazwanego i normatywnego porozumienia zbiorowego w rozumieniu art. 9 k.p., a mianowicie nie jest ono oparte na ustawie (zob. np. wyrok z 17 lutego 2000 r., I PKN 541/99 r., OSNAPiUS 2001 nr 14, poz. 464; powołany wyżej Sądu Najwyższego z 23 lutego 1999, I PKN 588/98). Wbrew twierdzeniu kasacji oparcia takiego, w ocenie Sądu Najwyższego w składzie obecnym, nie daje art. 59 ust. 2 Konstytucji (por. jednak uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z 23 maja 2001 r., III ZP 25/00, OSNAPiUS 2002 nr 6, poz. 134). Przepis ten potwierdza i gwarantuje wolność pracodawców oraz organizacji pracodawców i związków zawodowych prowadzenia rokowań zbiorowych oraz zawierania układów zbiorowych pracy i innych porozumień zbiorowych. Jego celem nie jest natomiast uzupełnienie listy aktów prawnych stanowiących źródła prawa pracy. Artykuł 59 ust. 2 Konstytucji, gwarantuje prawo zawierania porozumień zbiorowych w najszerszym sensie tego określenia. Dotyczy zatem zarówno opartych na ustawie w znaczeniu przyjętym w art. 9 k.p. porozumień ustalających warunki pracy i wynagradzania pracowników, jak i porozumień określających takie warunki, lecz nieopartych na ustawie, a także porozumień czysto obligacyjnych, określających wzajemne stosunki między pracodawcami a związkami zawodowymi bez odniesień do treści stosunku pracy. Zawarte w art. 9 k.p. określenie porozumienia zbiorowe oparte na ustawie nie oznacza oparcia na art. 59 ust 2 Konstytucji, ponieważ przyjęcie takiej interpretacji pozbawiłoby termin oparcie na ustawie jakiegokolwiek znaczenia specyfikującego, prowadząc do wniosku, że dotyczące treści stosunku pracy postanowienia każdego porozumienia zawartego między
7 7 pracodawcami i związkami zawodowymi są przepisami prawa pracy w rozumieniu art. 9 k.p. Uznanie trafności takiej wykładni prowadziłoby do podważenia pozycji układów zbiorowych pracy i innych nazwanych porozumień zbiorowych, np. przez możliwość ich zmiany lub zastąpienia nawet przez porozumienie zawarte przez mniejszościową i mało znaczącą organizację związkową (por. zdanie odrębne sędziego Sądu Najwyższego Barbary Wagner do uchwały składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 2001 r., III ZP 25/00, OSNAPiUS 2002 nr 6, poz. 134, a także glosy do tej uchwały autorstwa A. Tomanka i J. Steliny zamieszczone w OSP 2002 nr 9, poz. 115 oraz poglądy doktryny cytowane przez tych autorów). W rezultacie, otwarcie takiej możliwości prowadzi do erozji podstawowych założeń wynikającego z przepisów ustawowych ładu w zbiorowych stosunkach pracy. Sąd Najwyższy w obecnym składzie nie kwestionuje trafności niektórych opinii wskazujących na niedostatki istniejącej regulacji prawnej tych stosunków, uznając jednak, że ewentualne zmiany przepisów w tym zakresie należą do ustawodawcy. Fakt niezawarcia rozważanego porozumienia przez pracodawcę (lub inny podmiot upoważniony do działania w jego imieniu) oraz brak jego oparcia na ustawie przesądzają o niemożliwości uznania tego porozumienia za porozumienie zbiorowe określające prawa i obowiązki stron stosunku pracy w rozumieniu art. 9 k.p. W tym stanie rzeczy pozbawione znaczenia są argumenty, zgodnie z którymi przyznanie im charakteru aktów, o których stanowi art. 9 k.p., wynika z konieczności nadania im odpowiedniej skuteczności prawnej w celu ochrony interesów pracowników. Argumenty te mogą mieć jedynie znaczenie de lege ferenda, jako postulaty pod adresem ustawodawcy. Nie w pełni przekonuje również leżąca u podłoża tych argumentów teza, że porozumienia z inwestorami są pozbawione skuteczności prawnej oraz teza, że wszystkie porozumienia zbiorowe muszą mieć taką samą skuteczność. Dochodzenie przez zainteresowanego pracownika na drodze sądowej roszczeń z rozpatrywanych porozumień jest, jak wyżej wskazano, możliwe przez oparcie powództwa na przepisach Kodeksu cywilnego (w związku z art. 300 k.p.). Ponadto ich realizacji powinny pilnować również związki zawodowe, które mogą w tym celu wspierać pracowników występujących z powództwami indywidualnymi, jak również stosować różnego rodzaju środki typowe dla zbiorowego prawa pracy, ze strajkiem włącznie. Oczywiście taka droga realizacji roszczeń jest mniej komfortowa, niż w przypadku dochodzenia roszczeń wynikających z przepisów prawa pracy wskazanych w art. 9 k.p., i nie zawsze jest skuteczna. W przekonaniu Sądu Najwyższego w obecnym
8 8 składzie, wskazane zróżnicowanie skuteczności różnego rodzaju porozumień zbiorowych znajduje usprawiedliwienie w różnej randze i niejednakowej społecznej funkcji porozumień opartych na ustawie i pozostałych, w tym pakietów socjalnych, związanych, jak porozumienie w niniejszej sprawie, z prywatyzacją przedsiębiorstw. Pierwsze (np. układ zbiorowy pracy, porozumienia dotyczące warunków zwolnień grupowych, porozumienia dotyczące uprawnień pracowników w związku z przejściem zakładu pracy na innego pracodawcę) regulują podstawowe warunki zatrudnienia. Drugie, jak pakiet socjalny, dotyczą z reguły dodatkowych świadczeń dla pracowników, mających charakter premii prywatyzacyjnej lub, jak w rozpoznawanej sprawie, szczególnych gwarancji trwałości zatrudnienia. Korzyści te są niejednokrotnie osiągane kosztem zmniejszenia wpływającej do budżetu ceny przedsiębiorstwa lub kosztem innych grup społecznych, np. chętnych do pracy w sprzedanym zakładzie, którym pakiet z gwarancjami zatrudnienia dla aktualnych pracowników blokuje dostęp do miejsc pracy. W tym stanie rzeczy uzasadnione jest oczekiwanie, że pracownicy, którym pakiet socjalny gwarantuje te szczególne korzyści i ich związki zawodowe wykażą wskazaną wyżej większą zapobiegliwość w celu ich wyegzekwowania. Porozumienie z 2 września 1999 r. - Pakiet Socjalny pomiędzy inwestorem - firmą P. & L. KG a przedstawicielami związków zawodowych działających w pozwanej Cukrowni, z którego powód wywodzi swoje roszczenia, nie jest porozumieniem zawartym z pracodawcą ani nie ma oparcia w ustawie. Jego postanowienia nie mogą zatem zostać uznane za przepisy prawa pracy w rozumieniu art. 9 1 k.p. W związku z tym zarzut naruszenia tego przepisu przez zaskarżony wyrok okazał się nietrafny. Wobec powyższego Sąd Najwyższy, na podstawie art k.p.c., orzekł jak w sentencji. ========================================
Wyrok z dnia 25 maja 2005 r. I PK 228/04. Niewiążące pracodawcy porozumienie zbiorowe (pakiet socjalny), zawarte
Wyrok z dnia 25 maja 2005 r. I PK 228/04 Niewiążące pracodawcy porozumienie zbiorowe (pakiet socjalny), zawarte pomiędzy związkami zawodowymi działającymi w zakładzie pracy a inwestorem strategicznym,
Wyrok z dnia 8 grudnia 2005 r. I PK 125/05
Wyrok z dnia 8 grudnia 2005 r. I PK 125/05 Prokurent spółki handlowej może być uznany za osobę zarządzającą zakładem pracy w imieniu pracodawcy w rozumieniu art. 241 26 2 w związku z art. 3 1 1 k.p. Przewodniczący
Wyrok z dnia 16 grudnia 2004 r. II UK 79/04
Wyrok z dnia 16 grudnia 2004 r. II UK 79/04 Zarządzenie ministra wydane na podstawie upoważnienia zawartego w 1 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego
Wyrok z dnia 5 maja 2005 r. III PK 12/05. Udzielenie urlopu bezpłatnego na podstawie art k.p. po rozwiązaniu stosunku pracy jest nieważne.
Wyrok z dnia 5 maja 2005 r. III PK 12/05 Udzielenie urlopu bezpłatnego na podstawie art. 174 1 k.p. po rozwiązaniu stosunku pracy jest nieważne. Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca), Sędziowie
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt I PK 260/06 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 9 maja 2007 r. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Roman Kuczyński SSN Romualda Spyt w sprawie
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II PK 149/10 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 4 lutego 2011 r. SSN Halina Kiryło (przewodniczący) SSN Józef Iwulski SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II PK 318/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 lutego 2016 r. SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Halina Kiryło SSN Maciej Pacuda
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący) SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca) SSN Barbara Myszka
Sygn. akt II CSK 276/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 23 stycznia 2014 r. SSN Kazimierz Zawada (przewodniczący) SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca) SSN Barbara
Wyrok z dnia 22 kwietnia 1998 r. I PKN 47/98
Wyrok z dnia 22 kwietnia 1998 r. I PKN 47/98 Wychowawcy-terapeuci zatrudnieni w Ośrodku Rehabilitacyjno-Wychowawczym, nie będącym placówką oświatowo-wychowawczą w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 6 ustawy
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Małgorzata Gersdorf
Sygn. akt II PK 326/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 lipca 2013 r. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Małgorzata Gersdorf
Wyrok z dnia 27 stycznia 2004 r. I PK 282/03
Wyrok z dnia 27 stycznia 2004 r. I PK 282/03 1. Zmiana regulaminu wynagradzania po dniu odwołania pracownika ze stanowiska, nie uprawnia go do otrzymania wynagrodzenia za okres wypowiedzenia w wysokości
Wyrok z dnia 29 listopada 2000 r. I PKN 111/00
Wyrok z dnia 29 listopada 2000 r. I PKN 111/00 Warunkiem obowiązywania zmian wprowadzonych do układu zbiorowego pracy w drodze protokołów dodatkowych jest ich zarejestrowanie. Przewodniczący SSN Jadwiga
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II PK 24/07 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 5 października 2007 r. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca) SSN Jolanta
Wyrok z dnia 2 grudnia 2004 r. I PK 81/04
Wyrok z dnia 2 grudnia 2004 r. I PK 81/04 Do dokonywania czynności w sprawach ze stosunku pracy kierownika samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej utworzonego przez powiat uprawniony jest starosta
POSTANOWIENIE. SSN Maciej Pacuda
Sygn. akt II PK 296/11 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 19 marca 2012 r. SSN Maciej Pacuda w sprawie z powództwa J. P. przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń S.A. o odszkodowanie, po
Wyrok z dnia 21 czerwca 2005 r. II PK 319/04
Wyrok z dnia 21 czerwca 2005 r. II PK 319/04 1. Złożenie przez pracodawcę oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia na podstawie art. 53 1 pkt 1 lit. b k.p. w okresie pobierania wynagrodzenia
Wyrok z dnia 23 listopada 2004 r. I PK 20/04
Wyrok z dnia 23 listopada 2004 r. I PK 20/04 Uzyskanie przez pracowników specjalnej odprawy z tytułu zwolnień grupowych, nie stwarza - na zasadzie równości - uprawnienia do tej odprawy dla pracowników
Wyrok z dnia 29 marca 2001 r. I PKN 324/00
Wyrok z dnia 29 marca 2001 r. I PKN 324/00 1. Nie ma przeszkód prawnych, aby po podmiotowym przekształceniu pracodawcy (art. 23 1 KP) strony zawarły umowę o pracę na czas określony. 2. Przekształcenie
Postanowienie z dnia 12 września 2001 r. I PZ 59/01
Postanowienie z dnia 12 września 2001 r. I PZ 59/01 Na podstawie art. 9 KPC strona ma prawo otrzymać w każdym czasie odpis wyroku i sporządzonego uzasadnienia, niezależnie od uprawnienia otrzymania wyroku
Wyrok z dnia 22 grudnia 1998 r. I PKN 509/98
Wyrok z dnia 22 grudnia 1998 r. I PKN 509/98 Pozostaje w sprzeczności ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa wybór pracownika do zarządu lub komisji rewizyjnej zakładowej organizacji związkowej
Wyrok z dnia 12 grudnia 2001 r. I PKN 724/00
Wyrok z dnia 12 grudnia 2001 r. I PKN 724/00 Pracodawca nie ma obowiązku wypowiedzenia umowy o pracę pracownikowi, który złożył oświadczenie o jej rozwiązaniu za siedmiodniowym uprzedzeniem na podstawie
Wyrok z dnia 8 czerwca 1999 r. I PKN 105/99
Wyrok z dnia 8 czerwca 1999 r. I PKN 105/99 Uzyskanie przez pracownika prawa do wcześniejszej emerytury może uzasadniać jego wybór do rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem, jeżeli następuje ograniczenie
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt I CSK 14/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 11 października 2013 r. SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk SSN Józef Frąckowiak
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt I PK 98/08 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 15 grudnia 2008 r. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) SSN Zbigniew Hajn (sprawozdawca) SSN Herbert Szurgacz
Wyrok z dnia 15 października 1999 r. I PKN 245/99
Wyrok z dnia 15 października 1999 r. I PKN 245/99 Rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia w trybie art. 72 1 zdanie drugie KP może nastąpić wówczas, gdy pracownik z przyczyn wymienionych w art. 53
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt IV CSK 258/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 30 stycznia 2014 r. SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jan Górowski SSN Anna Owczarek
Wyrok z dnia 21 września 1995 r. I PRN 60/95
Wyrok z dnia 21 września 1995 r. I PRN 60/95 W razie przejęcia zakładu pracy (art. 23 1 k.p.), dotychczasowa treść stosunku pracy nie ulega zmianie, również w zakresie nabycia prawa do nagrody jubileuszowej
Wyrok z dnia 17 lutego 1998 r. I PKN 527/97
Wyrok z dnia 17 lutego 1998 r. I PKN 527/97 Do zakresu działania rady nadzorczej spółdzielni nie należy udzielanie urlopu wypoczynkowego prezesowi zarządu (art. 46 1 pkt 6 i 8 ustawy z dnia 16 września
Wyrok z dnia 29 kwietnia 2005 r. III PK 108/04
Wyrok z dnia 29 kwietnia 2005 r. III PK 108/04 Przepis art. 12 ustawy z dnia 3 marca 2000 r. o wynagradzaniu osób kierujących niektórymi podmiotami prawnymi (Dz.U. Nr 26, poz. 306 ze zm.) nie stanowi samoistnej
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt V CSK 631/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 31 sierpnia 2017 r. SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Józef Frąckowiak SSN Paweł
Wyrok z dnia 2 września 2003 r. I PK 345/02
Wyrok z dnia 2 września 2003 r. I PK 345/02 1. Przez pozostawanie w dyspozycji pracodawcy jako element gotowości do pracy w rozumieniu art. 81 1 k.p. należy rozumieć stan, w którym pracownik może na wezwanie
Wyrok z dnia 26 marca 1998 r. I PKN 3/98
Wyrok z dnia 26 marca 1998 r. I PKN 3/98 Zastosowanie określonego w art. 19 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 19, poz. 145 ze zm.) trybu rozwiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem,
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt I PK 67/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 4 października 2013 r. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Józef
POSTANOWIENIE. Sygn. akt II PZ 13/09. Dnia 10 listopada 2009 r. Sąd Najwyższy w składzie :
Sygn. akt II PZ 13/09 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 10 listopada 2009 r. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Małgorzata Gersdorf SSN Zbigniew Korzeniowski w sprawie z powództwa
Wyrok z dnia 6 grudnia 2005 r. III PK 95/05
Wyrok z dnia 6 grudnia 2005 r. III PK 95/05 Wprowadzenie niekorzystnej dla pracowników zmiany porozumienia zbiorowego będącego źródłem prawa pracy (art. 9 k.p.) wymaga dokonania wypowiedzeń zmieniających
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II PK 147/13. WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 marca 2014 r. SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Małgorzata Gersdorf SSA Agata Pyjas
POSTANOWIENIE. Sygn. akt II PZ 5/17. Dnia 16 maja 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt II PZ 5/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 maja 2017 r. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Beata Gudowska SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (sprawozdawca) w sprawie z powództwa
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Zbigniew Korzeniowski
Sygn. akt I PK 44/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 października 2014 r. SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Zbigniew
POSTANOWIENIE. SSN Maciej Pacuda
Sygn. akt III SK 23/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 3 grudnia 2014 r. SSN Maciej Pacuda w sprawie z powództwa Elektrociepłowni Z. S.A. z siedzibą w Z. przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji
Wyrok z dnia 21 maja 1999 r. I PKN 74/99
Wyrok z dnia 21 maja 1999 r. I PKN 74/99 Wynagrodzenie radcy prawnego nie może być niższe od przewidzianego na stanowisku głównego specjalisty, jeżeli w przepisach płacowych obowiązujących u danego pracodawcy
POSTANOWIENIE. Sygn. akt I PZ 30/11. Dnia 6 grudnia 2011 r. Sąd Najwyższy w składzie :
Sygn. akt I PZ 30/11 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 6 grudnia 2011 r. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Bogusław Cudowski SSN Małgorzata Gersdorf w sprawie z powództwa
Wyrok z dnia 27 marca 2000 r. I PKN 557/99
Wyrok z dnia 27 marca 2000 r. I PKN 557/99 Odmowa przyjęcia złożonej przez pracownika oferty rozwiązania umowy o pracę na mocy porozumienia stron nie stanowi ciężkiego naruszenia przez pracodawcę podstawowych
POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący) SSN Zbigniew Hajn (sprawozdawca) SSN Andrzej Wróbel
Sygn. akt III PZ 5/09 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 2 lipca 2009 r. SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący) SSN Zbigniew Hajn (sprawozdawca) SSN Andrzej Wróbel w sprawie z powództwa W.
Wyrok z dnia 21 listopada 2000 r. I PKN 93/00
Wyrok z dnia 21 listopada 2000 r. I PKN 93/00 Przedłużenie przez strony czasu trwania drugiej umowy o pracę na czas określony, w sytuacji gdy zawarcie trzeciej umowy terminowej prowadziłoby do skutku określonego
POSTANOWIENIE. SSN Jerzy Kwaśniewski
Sygn. akt III SK 12/09 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 19 maja 2009 r. SSN Jerzy Kwaśniewski w sprawie z powództwa Zakładu Elektroenergetycznego H. Cz. E. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
Wyrok z dnia 17 listopada 2004 r. II PK 62/04
Wyrok z dnia 17 listopada 2004 r. II PK 62/04 Pozostawanie pracownika w usprawiedliwionym przekonaniu, że nie przysługuje mu odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracę, może stanowić podstawę przywrócenia
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt I PK 290/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 21 maja 2014 r. SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Myszka SSN
Wyrok z dnia 22 czerwca 2005 r. I UK 351/04
Wyrok z dnia 22 czerwca 2005 r. I UK 351/04 Określanie dla celów emerytalnych stanowisk pracy jako "pracy wykonywanej w szczególnych warunkach" w rozumieniu wykazów stanowiących załączniki do rozporządzenia
POSTANOWIENIE. odmawia przyjęcia kasacji do rozpoznania. UZASADNIENIE
Sygn. akt I PK 135/03 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 9 kwietnia 2003 r. SSN Andrzej Wróbel w sprawie z powództwa P. G. przeciwko L. Spółce z o.o. o sprostowanie świadectwa pracy i zapłatę,
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt IV CSK 668/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 13 czerwca 2013 r. SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący) SSN Marian Kocon SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
Wyrok z dnia 18 sierpnia 1999 r. II UKN 91/99
Wyrok z dnia 18 sierpnia 1999 r. II UKN 91/99 Umowa o pracę na czas nie określony, zawarta w sytuacji, gdy pracownik w ramach prac interwencyjnych podjął pracę na podstawie umowy na czas określony (na
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II PK 199/09 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 3 lutego 2010 r. SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący) SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca) SSN
POSTANOWIENIE. Sygn. akt II UZ 18/12. Dnia 1 czerwca 2012 r. Sąd Najwyższy w składzie :
Sygn. akt II UZ 18/12 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 1 czerwca 2012 r. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Roman Kuczyński SSN Maciej Pacuda w sprawie z wniosku M. R.
Wyrok z dnia 18 grudnia 2002 r. I PKN 693/01
Wyrok z dnia 18 grudnia 2002 r. I PKN 693/01 Regulamin wynagradzania jest aktem normatywnym, a nie czynność prawną w rozumieniu art. 58 k.c. Jego obowiązywanie zależy od tego, czy został wydany w oparcia
Wyrok z dnia 16 stycznia 2009 r. I PK 115/08
Wyrok z dnia 16 stycznia 2009 r. I PK 115/08 Przepis art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o restrukturyzacji górnictwa węgla kamiennego w latach 2003-2006 (Dz.U. Nr 210, poz. 2037 ze zm.) nie
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący) SSN Dawid Miąsik (sprawozdawca) SSN Krzysztof Staryk
Sygn. akt II PK 214/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 sierpnia 2015 r. SSN Zbigniew Korzeniowski (przewodniczący) SSN Dawid Miąsik (sprawozdawca) SSN Krzysztof
Wyrok z dnia 5 lutego 2004 r. I PK 348/03
Wyrok z dnia 5 lutego 2004 r. I PK 348/03 Wiek emerytalny upoważniający do uzyskania prawa do emerytury górniczej na podstawie art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z
Wyrok z dnia 13 grudnia 2006 r. II PK 123/06
Wyrok z dnia 13 grudnia 2006 r. II PK 123/06 Warunek złożenia oświadczenia o wypowiedzeniu umowy o pracę na piśmie (art. 30 3 k.p.) jest zachowany, gdy uchwała uprawnionego organu ma formę pisemną. Późniejsze
POSTANOWIENIE. SSN Halina Kiryło
Sygn. akt III SK 29/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 14 stycznia 2014 r. SSN Halina Kiryło w sprawie z powództwa P. T. K. C. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. przeciwko Prezesowi
Wyrok z dnia 14 lutego 2001 r. I PKN 255/00
Wyrok z dnia 14 lutego 2001 r. I PKN 255/00 Przepis art. 52 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (jednolity tekst: Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288 ze zm.) nie stanowi podstawy nawiązania
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II UK 367/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 października 2015 r. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Hajn SSN Zbigniew Myszka
Wyrok z dnia 12 maja 2005 r. I UK 275/04
Wyrok z dnia 12 maja 2005 r. I UK 275/04 1. Udział wspólnika spółki cywilnej, którego wkład nie polega na świadczeniu usług (art. 861 1 k.c.), w zysku wypracowanym przez innych wspólników, nie jest wykonywaniem
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Maciej Pacuda
Sygn. akt II BP 3/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 6 sierpnia 2013 r. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca) SSN Maciej Pacuda
Wyrok z dnia 16 czerwca 2009 r. I PK 226/08
Wyrok z dnia 16 czerwca 2009 r. I PK 226/08 Sprawy dotyczące odpowiedzialności majątkowej żołnierzy są rozpoznawane w postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu prawa pracy (art. 1 k.p.c. w związku z art.
Wyrok z dnia 18 kwietnia 2001 r. I PKN 360/00
Wyrok z dnia 18 kwietnia 2001 r. I PKN 360/00 Pracodawca nie miał obowiązku, równoczesnego z wydaniem polecenia pracy w dni dodatkowo wolne od pracy, poinformowania pracownika o terminie, w którym przysługiwał
Wyrok z dnia 7 września 1999 r. I PKN 265/99
Wyrok z dnia 7 września 1999 r. I PKN 265/99 Zmiana warunków pracy polegająca wyłącznie na zmianie nazwy stanowiska, przy zachowaniu innych warunków pracy i płacy, mieści się w ramach pracowniczego podporządkowania
Wyrok z dnia 19 stycznia 1998 r. I PKN 488/97
Wyrok z dnia 19 stycznia 1998 r. I PKN 488/97 Wejście w życie nowych przepisów, które nie przewidują określonego uprawnienia nie pozbawia skutecznie nabytego w przeszłości uprawnienia pracowniczego, jeżeli
POSTANOWIENIE. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący) SSN Grzegorz Misiurek SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca)
Sygn. akt III CZP 29/08 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 16 maja 2008 r. SSN Irena Gromska-Szuster (przewodniczący) SSN Grzegorz Misiurek SSN Hubert Wrzeszcz (sprawozdawca) w sprawie z powództwa
Wyrok z dnia 16 lutego 2001 r., IV CKN 244/00
Wyrok z dnia 16 lutego 2001 r., IV CKN 244/00 Ocena, czy ustalenie treści stosunku zobowiązaniowego lub jego celu jest dopuszczalne w odniesieniu do zagadnień, które ustawa normuje w sposób imperatywny,
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II UK 287/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 maja 2016 r. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Krzysztof Staryk SSN Zbigniew Korzeniowski
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt I UK 183/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 sierpnia 2014 r. SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Beata Gudowska SSN
Wyrok z dnia 11 września 2001 r. I PKN 624/00
Wyrok z dnia 11 września 2001 r. I PKN 624/00 Obowiązek konsultacji związkowej zamiaru wypowiedzenia umowy o pracę na czas nie określony (art. 38 1 KP) nie dotyczy pracownika, który nie jest członkiem
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt I PK 602/02 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 12 maja 2004 r. SSN Barbara Wagner (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Hajn SSN Herbert Szurgacz
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący) SSN Romualda Spyt SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (sprawozdawca)
Sygn. akt I PK 270/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 8 września 2015 r. SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący) SSN Romualda Spyt SSN Jolanta Strusińska-Żukowska
Wyrok z dnia 14 maja 1998 r. I PKN 121/98
Wyrok z dnia 14 maja 1998 r. I PKN 121/98 Pracodawcę, który zawarł z pracownikiem umowę o zakazie konkurencji obciąża wzajemne zobowiązanie do zapłaty uzgodnionego odszkodowania, także wówczas, gdy po
POSTANOWIENIE. SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący) SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca) SSN Katarzyna Tyczka-Rote
Sygn. akt I CSK 252/09 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 marca 2010 r. SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący) SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca) SSN Katarzyna Tyczka-Rote w sprawie z powództwa
POSTANOWIENIE. SSN Barbara Myszka (przewodniczący) SSN Krzysztof Pietrzykowski SSN Maria Szulc (sprawozdawca)
Sygn. akt III CZ 31/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 14 września 2016 r. SSN Barbara Myszka (przewodniczący) SSN Krzysztof Pietrzykowski SSN Maria Szulc (sprawozdawca) w sprawie z powództwa
POSTANOWIENIE. SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący) SSN Marta Romańska (sprawozdawca) SSN Maria Szulc
Sygn. akt V CZ 87/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 24 stycznia 2014 r. SSN Grzegorz Misiurek (przewodniczący) SSN Marta Romańska (sprawozdawca) SSN Maria Szulc w sprawie z powództwa L. C.
Wyrok z dnia 3 lutego 2006 r., I CK 334/05
Wyrok z dnia 3 lutego 2006 r., I CK 334/05 Artykuł 109 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (jedn. tekst: Dz.U. z 2000 r. Nr 80, poz. 904 ze zm.) ma zastosowanie także
Wyrok z dnia 13 września 2010 r. II PK 257/09
Wyrok z dnia 13 września 2010 r. II PK 257/09 Okresu urlopu bezpłatnego nie można traktować jako okresu przepracowanego w związku z uzyskaniem od pracodawcy dofinansowania na podniesienie kwalifikacji
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II UK 11/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 6 sierpnia 2013 r. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Bogusław Cudowski SSN Maciej Pacuda
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)
Sygn. akt I UK 306/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 26 lipca 2017 r. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący) SSN Bogusław Cudowski SSN Andrzej Wróbel (sprawozdawca)
Wyrok z dnia 24 lipca 2001 r. I PKN 535/00. Adwokat nie jest pracownikiem zespołu adwokackiego, którego jest
Wyrok z dnia 24 lipca 2001 r. I PKN 535/00 członkiem. Adwokat nie jest pracownikiem zespołu adwokackiego, którego jest Przewodniczący SSN Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca), Sędziowie SN: Jadwiga Skibińska-Adamowicz,
Wyrok z dnia 12 lipca 2001 r. I PKN 541/00
Wyrok z dnia 12 lipca 2001 r. I PKN 541/00 Powierzenie przez pracodawcę dotychczasowych obowiązków głównego księgowego, sprowadzających się do obsługi rachunkowej przedsiębiorstwa, osobie wykonującej te
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II UK 267/07 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 9 kwietnia 2008 r. SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jerzy Kwaśniewski SSN Małgorzata
Wyrok z dnia 18 maja 2007 r. I PK 275/06
Wyrok z dnia 18 maja 2007 r. I PK 275/06 Stosunek pracy pracownika pełniącego z wyboru funkcję związkową poza zakładową organizacją związkową podlega szczególnej ochronie w okresie urlopu bezpłatnego udzielonego
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt I PK 142/11 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 25 kwietnia 2012 r. SSN Romualda Spyt (przewodniczący) SSN Zbigniew Hajn SSN Jolanta Strusińska-Żukowska
POSTANOWIENIE. SSN Romualda Spyt
Sygn. akt II PK 253/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 31 października 2018 r. SSN Romualda Spyt w sprawie z powództwa B. J. przeciwko "P." Sp. z o.o. we W. o ekwiwalent pieniężny za urlop
POSTANOWIENIE. Sygn. akt II UZ 40/16. Dnia 13 października 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt II UZ 40/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 października 2016 r. SSN Beata Gudowska (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Myszka SSN Krzysztof Rączka w sprawie z wniosku
POSTANOWIENIE. SSN Marta Romańska (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca)
Sygn. akt III CZ 15/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 17 kwietnia 2015 r. SSN Marta Romańska (przewodniczący) SSN Dariusz Dończyk SSN Kazimierz Zawada (sprawozdawca) w sprawie z powództwa
Wyrok z dnia 11 sierpnia 2004 r. II PK 11/04
Wyrok z dnia 11 sierpnia 2004 r. II PK 11/04 Regulamin wydany na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt I UK 85/11 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 6 września 2011 r. SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Józef Iwulski SSA Jolanta Frańczak
POSTANOWIENIE. Sygn. akt II CSK 561/13. Dnia 4 czerwca 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt II CSK 561/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 4 czerwca 2014 r. SSN Antoni Górski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Agnieszka Piotrowska SSN Maria Szulc w sprawie z powództwa Stowarzyszenia
Wyrok z dnia 29 września 2005 r. I PK 531/03
Wyrok z dnia 29 września 2005 r. I PK 531/03 Roczny termin, o którym mowa w art. 241 8 k.p. ma charakter ciągły, a więc stosuje się do niego odpowiednio art. 112 k.c., co oznacza, że jeden rok liczy się
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący) SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca) SSN Gerard Bieniek
Sygn. akt IV CK 492/04 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 lutego 2005 r. SSN Stanisław Dąbrowski (przewodniczący) SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (sprawozdawca) SSN
Wyrok z dnia 19 września 2002 r. I PKN 592/01
Wyrok z dnia 19 września 2002 r. I PKN 592/01 Wprowadzenie aneksem do umowy o pracę prawa pracownika do odprawy w razie rozwiązania stosunku pracy za wypowiedzeniem przez pracodawcę zasadniczo nie może
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt III PK 6/08 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie : Dnia 3 lipca 2008 r. SSN Kazimierz Jaśkowski (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Hajn SSN Jerzy Kwaśniewski
Wyrok z dnia 12 maja 2004 r. I PK 454/03
Wyrok z dnia 12 maja 2004 r. I PK 454/03 Praca w godzinach ponadwymiarowych nie stanowi uprawnienia nauczyciela, lecz jest jego obowiązkiem, jeżeli została zarządzona zgodnie z prawem. Zdjęcie z nauczyciela
POSTANOWIENIE. Sygn. akt V CZ 91/14. Dnia 20 stycznia 2015 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt V CZ 91/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 stycznia 2015 r. SSN Bogumiła Ustjanicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jan Górowski SSN Marian Kocon w sprawie z powództwa S. Spółki
Wyrok z dnia 9 sierpnia 2006 r. III PK 42/06
Wyrok z dnia 9 sierpnia 2006 r. III PK 42/06 Spółka składająca się z więcej niż jednego pracodawcy w rozumieniu art. 3 k.p. ma zdolność do zawarcia porozumienia zbiorowego (art. 9 1 k.p.). Przewodniczący