Który ciąg instrukcji nada zmiennej n wartość równą ilości liczb w pliku binarnym skojarzonym ze strumieniem fp? Wymierz odpowiedź

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Który ciąg instrukcji nada zmiennej n wartość równą ilości liczb w pliku binarnym skojarzonym ze strumieniem fp? Wymierz odpowiedź"

Transkrypt

1 Ile bajtów zajmuje tekst "\tansi-c\n"? a. 9 b. 10 c. 8 d. 11 Niepoprawny Ocena dla tego zadania: 0/1. Zaznacz poprawne definicje inicjujące tablice a. int M[ ] [ 4 ] = { { 1, 2 }, { 0 }, { 3, Tablica o 3 wierszach i 4 kolumnach. 4, 5, 6 } }; b. int K[ 4 ] = { 3, 7, 2, 1, 6 }; Liczba wartości przekracza rozmiar tablicy! c. int M[ ] [ ] = { { 1, 2 }, { 0 }, { 3, Nieznany typ elementu tablicy (rozmiar wiersza)! 4, 5, 6 } }; d. int K[ ] = { 3, 7, 2, 1 }; Tablica 4 zmiennych. e. int M[ ] [ 4 ] = { { 1, 2 }, { 0 }, { 3, 4, 5, 6, 7 } }; Niepoprawny Ocena dla tego zadania: 0/1. Liczba wartości podanych do trzeciego wiersza przekracza jego rozmiar! Który ciąg instrukcji nada zmiennej n wartość równą ilości liczb w pliku binarnym skojarzonym ze strumieniem fp? fseek(fp, 0, 2); n=ftell(fp)/sizeof(double); for(n=0; fscanf(fp, %lf, &x)==1; n++); fseek(fp, 0, 2); n=ftell(fp); n=fseek(fp, 0, 2) - fseek(fp, 0, 0); double Funkcja(int n) { Jaką instrukcję może tu zawierać poprawna funkcja rekurencyjna (jeżeli jest to jedyna brakująca instrukcja)? return S; } if(n>1) S = n*funkcja(n-1); else S=1; S = n*funkcja(n-1); S = n>1? n*funkcja(n-1) : 1; for(s=1; n>1; n ) S*=n;

2 W wyliczeniu enum Figura { Kolo, Trojkat=3, Kwadrat, Czworokat }; zdefiniowano wartości Kolo, Trojkat, Kwadrat i Czworokat. Jakie to są wartości? Kolo = 0, Trojkat = 3, Kwadrat = 4, Czworokat = 5 Kolo = 0, Trojkat = 3, Kwadrat = 1, Czworokat = 2 Kolo = 1, Trojkat = 3, Kwadrat = 4, Czworokat = 5 Kolo = 0, Trojkat = 3, Kwadrat = 2, Czworokat = 3 Instrukcja for(i=0; i<n; i++) S+=A[i]; nakazuje wykonać instrukcję S+=A[i]; dla: i = 1, 2,, n-1. i = 1, 2,, n. i = 0, 1, 2,, n. i = 0, 1, 2,, n-1. Zaznacz prawdziwe zdania, jeśli zdefiniowano double Y[50]; Y jest nazwą zmiennej typu double. Y jest stałą wskazującą na zmienną Y[0]. Y+ 5 wskazuje na zmienną Y[5]. Y+ 5 wskazuje 5 bajtów dalej niż Y Plik binarny zawiera liczby typu double. Jak poprawnie wczytać te liczby do tablicy A, która zawiera 500 zmiennych typu double (nie wolno wczytać więcej niż 500 liczb) i nadać zmiennej n wartość równą ilości wczytanych liczb? a. for( n=0; fscanf(fp, "%lf", A+n ) ==1; n++ ) ; b. for( n=0; n<500; n++ ) if( fscanf(fp, "%lf", A+n )!=1) break; c. n=fread( A, sizeof(*a), 500, fp ); Tak. Funkcja fread próbuje tu wczytać 500 liczb i daje w wyniku ile udało się jej wczytać. d. for( n=0; fread( A+n, sizeof(*a), 1, fp)==1; n++ ) ; Zdefiniowano int k = 29, n = 10; oraz double x, y; Jakie wartości otrzymają zmienne x oraz y po wykonaniu instrukcji x = k/n;

3 y=(double)k/n; x = 2.9, y = 2.9 x = 3.0, y = 2.9 x = 2.0, y = 2.9 x = 2.0, y = 2.0 Które napisy są stałymi całkowitymi w C lub w C++? "A" (znak A w cudzysłowach) -15 (minus 15) 0x12 'A' (znak A w apostrofach) Które napisy są stałymi rzeczywistymi w C lub C++? a u b. -1.2e3 c. 2e-3 Stała typu double d. 0.05F Stała 0.05 typu float Którym elementom tablicy A poniższe instrukcje nadadzą wartości? int k = 3; A[ k++ ] = 8; A[ ++k ] = 12; a. A[ 4 ] = 8, A[ 4 ] = 12 b. A[ 4 ] = 8, A[ 5 ] = 12 c. A[ 3 ] = 8, A[ 5 ] = 12 d. A[ 3 ] = 8, A[ 4 ] = 12 Co wydrukuje instrukcja if(x>y) printf("a"); else printf("b"); gdy x=5, y=6? a. Napis "A" b. Napis "AB" c. Nic nie wydrukuje d. Napis "B" Tak. Wykona instrukcję po else, bo warunek (x>y) jest fałszywy e. Napis "BA"

4 Wartością stałej tekstowej "Przyklad" jest: a. Liczba znaków w tekście bez ogranicznika - liczba 8 b. Kod początkowego znaku tekstu - kod ASCII litery P c. Liczba znaków w tekście z ogranicznikiem - liczba 9 d. Wskazanie początkowego znaku tekstu - znaku P Tak Poprawnie W jakim systemie można pisać stałe całkowite? a. ósemkowym (8) Zaczynając o cyfry zero b. dwójkowym (2) Niestety nie! c. szesnastkowym (16) Zaczynając prefiksem 0x d. dziesiętnym Zaczynając od cyfry innej niż zero Zaznacz poprawne definicje tablic z tekstami. a. char *T[ 2 ] = { "Tekst 1", "Tekst 2", "Tekst 3" }; b. char T[ 5 ] = "Tekst"; c. char *T[ ] = { "Tekst 1", "Tekst 2" }; Dwuelementowa tablica wskaźników na podane teksty. d. char T[ ] = "Tekst"; Tablica 6 zmiennych: T e k s t \0 e. char T[ ][ ] = { {"Tekst 1"}, {"Tekst 2"} }; f. char T[ 10 ] = "Tekst"; Ostatnie 4 zmienne inicjowane są zerami. Plik binarny poprawnie otwarty instrukcją FILE *fp=fopen(nazwa, rb ); zawiera dane typu double. Jak poprawnie wczytać te dane do tablicy zdefiniowanej double X[100];? a. for(n=0; n<100; n++) fscanf(fp, %lf, X+n); b. for(n=0;n<100 ; n++) fread(x+n, sizeof(x[0]), 100, fp); c. for(n=0; fscanf(fp, %lf, X+n)==1 ; n++) if(n==100) break; d. n=fread(x, sizeof(x[0]), 100, fp); Czemu się równa n po zakończeniu pętli? Dlaczego argumentami funkcji scanf nazwy prostych zmiennych poprzedza się znakiem & - np. scanf("%d",&n);? a. Aby przyspieszyć obliczenia. b. Aby udostępnić zmienną do zapisu.

5 c. Aby powiązać tę zmienną z polem konwersji d. Aby do funkcji przekazać wartość wskaźnika na zmienną. W języku C nie nożna do funkcji przekazać zmiennej bezpośrednio w parametrach. Zaznacz 2 reguły, które określają kolejność wykonywania operacji (opracowywania operatorów). Z dwóch sąsiadujących operatorów najpierw opracowuje się operator: a. o mniejszej liczbie argumentów (jeśli mają różne liczby argumentów) b. z lewej strony (jeśli priorytety są jednakowe). c. o wyższym priorytecie (jeśli ich priorytety są różne). d. z lewej lub prawej strony zależnie od łączności (jeśli priorytety są jednakowe). Nie, o kolejności operacji decydują priorytety, a gdy te są jednakowe to łączność operatorów. Niestety, ale gdy priorytety są jednakowe, o kolejności decyduje łączność operatorów. O kolejności decyduje priorytet. 1. Po wczytaniu liczby wierszy i liczby kolumn tablicy A do zmiennych n oraz m należy dokonać alokacji pamięci tak, aby zmienna typu double w i-tym wierszu i j-tej kolumnie była wynikiem wyrażenia A[i][j]. Jak zaalokować taką tablicę? (W odpowiedziach pominięto rzutowania typów wskaźników) a. double **A=calloc(n,sizeof(*A)); for(i=0;i<n;i++) A[i]=calloc(m,sizeof(**A)); b. double *A; A=calloc(n*m, sizeof(double)); c. double (*A)[m]; A=calloc(n,sizeof(*A)); 2. Dopasuj określenia Średnik, którego nie poprzedza wyrażenie instrukcja pusta Pętla, która musi co najmniej jeden raz wykonać powtarzaną instrukcję do-while Zależnie od warunku wykonuje jedną z dwóch instrukcji instrukcja if-else Realizuje skok do instrukcji poprzedzonej wybraną etykietą case lub default zależnie od wartości całkowitej instrukcja switch

6 Wyrażenie zakończone średnikiem instrukcja 3. Jeśli zdefiniowano double (*F)(double); oraz przypisano F=sin, to suma F+1: a. Wskazuje na następną funkcję, czyli na funkcję cos. b. Jest niepoprawna, bo do wskaźnika F nie można dodać liczby całkowitej. c. Wskazuje na drugi bajt kodu funkcji sin. d. Dalej wskazuje na funkcję sin, bo dodawanie liczby całkowitej do wskaźnika F nie ma efektu. 4. Dopasuj definicje wskaźników do opisów. Wskaźnik na tablicę 8 zmiennych typu int int(*p)[8]; Wskaźnik na zmienną typu int int *p; Wskaźnik na tablicę 8 wskaźników na zmienne typu int int*(*p)[8]; Wskaźnik na wskaźnik na zmienną typu int int **p; Tablica 8 wskaźników na zmienne typu int int *P[8]; 5. Dopasuj wyrażenia do opisów warunków logicznych x < 0 lub x > 80 x < 80 x > 0 0 < x < 80 x > 0 && x < 80 x równe zeru lub równe 80 x==0 x==80 x różne od zera i różne od 80 x!= 0 && x!= Zakładając, że zmienna K jest całkowita i nieujemna, dopasuj wyrażenia do określeń Wartość K z wyzerowanymi trzema najmłodszymi bitami (K >> 3) << 3 Słowo mające trzy ustawione bity na pozycjach 3, 4 i 5. 7 << 3 Wartość 8*K (8 = 2 do potęgi 3) K << 3 Wartość K/8 (8 = 2 do potęgi 3) K >> 3 7. Dopasuj wyrażenia do określeń zakładając, że x, y są zmiennymi typu double. Maksimum z {x, y} x>y? x : y

7 Wartość bezwzględna z x x < 0? x : y Odległość (nieujemna różnica) między x a y x > y? x-y : y-x Minimum z {x, y} x<y? x : y 8. Dopasuj słowa kluczowe i operatory do wyjaśnień. Umieszcza w pamięci wszystkie swoje zmienne jedna na drugiej w tym samym obszarze pamięci. union Lewym argumentem tego operatora jest zmienna strukturowa.. (kropka) Lewym argumentem tego operatora jest wskaźnik na zmienną strukturową. -> (strzałka Umieszcza w pamięci wszystkie swoje zmienne jedna po drugiej. struci 9. Dopasuj definicje parametru k funkcji Fun W instrukcji Fun( n );funkcja posługuje się zmienną k tak jak nazwą tablicy Fun(int k[]) W instrukcji Fun( n ); funkcja posługuje się zmienną n używając do niej nazwy k, ale nie wolno jej zmieniać wartości tej zmiennej Fun (const int &k) W instrukcji Fun( n );funkcja posługuje się zmienną n używając do niej nazwy k Fun(int &k) W instrukcji Fun(n+5); funkcja przypisuje własnej lokalnej zmiennej k wartośćn+5 Fun(int k) 10. W programie Prog zdefiniowano int main(int argc, char *argv[]) Linia wywołania programu ma postać:... \Prog.exe 12 dane wyniki Jaką wartość otrzyma zmienna argc i zmienna argv[1]? a. argc=4, argv[1] wskazuje na tekst "12" b. argc=12, argv[1] wskazuje na tekst "dane" c. argc=3, argv[1] wskazuje na tekst "12" d. argc=4, argv[1] wskazuje na tekst "dane" 11. Ile zmiennych typu double tworzy definicja double X[100]; i jak te zmienne należy indeksować? a. 100 zmiennych indeksowanych od 0 do 99 b. 101 zmiennych indeksowanych od 0 do 100

8 c. 99 zmiennych indeksowanych od 1 do 99 d. 100 zmiennych indeksowanych od 1 do W programie zdefiniowano int n; i wczytano wartość do zmiennej n. Jak poprawnie przydzielić programowi pamięć na tablicę zmiennych typu double ułożonych w n wierszach i 4 kolumnach? a. double *A[4]; A=(double*)calloc(4*n, sizeof(*a)); b. double *A; A=(double*)calloc(4*n, sizeof(*a)); c. double (*A)[4]; A=new double[n][4]; d. double (*A)[4]; A=(double(*)[4])calloc(n, sizeof(*a)); 13. Dopasuj specyfikatory klasy pamięci i kwalifikatory do ich interpretacji. Definicja nazwy typu typedef Zmienna przeznaczona do umieszczenia w rejestrze procesora. register Zmienna, która została zdefiniowana w innej części programu (np. w innym pliku) extern Zmienna, która powstaje i znika w zależności od potrzeby. auto Zmienna, która istnieje przez cały czas pracy programu. static Zainicjowana zmienna, której wartości nie można mieniać. const 14. Otwarto plik tekstowy zawierający tylko poprawnie zapisane liczby rzeczywiste. Jaki będzie efekt wykonania instrukcji for(n=0; fscanf(fp, "%lf", &x)==1; n++); jeżeli zmienne n, fp, x są kolejno typu int, FILE*, double? a. Plik ustawi się w pozycji końcowej. b. Wartość n mówi, ile razy w pliku występuje liczba 1 c. Wartość n mówi, ile liczb jest w pliku. d. Do zmiennej x zostanie wczytana tylko pierwsza liczba 15. Co obliczą następujące instrukcje? S=0; for(i=0; i<n; i++) S=x*S+A[i]; S=0; for(i=0; i<n; i++) S+=A[i]; S=A[0]; for(i=1; i<n; i++) if(s<a[i]) S=A[i]; wartość wielomianu suma z A[0] + A[1] + + A[n-1] maksimum z A[0], A[1],, A[n-1]

9 S=A[0]; for(i=1; i<n; i++) if(s>a[i]) S=A[i]; minimum z A[0], A[1],, A[n-1] 16. Zdefiniowano wskaźnik na funkcje double (*f)(double); Które operacje na wskaźniku f są dozwolone i nie wygenerują błędu kompilatora? a. f(x) (wywołanie wskazanej funkcji) b. (*f)(x) (wywołanie wyłuskanej funkcji) c. f+1 (dodanie liczby całkowitej) d. f[2] (indeksacja elementu tablicy) e. f ==NULL (przyrównanie do wskaźnika zerowego) 17. Jakie wartości zmiennej n pozwala wprowadzić instrukcja do scanf("%d",&n); while(n<2 n>50);? a. Od 2 do 50 włącznie b. Różne od 2 i różne od 50 c. Mniejsze od 2 lub wieksze od 50 d. Różne od zera 18. Dopasuj nazwy strumieni i obiektów strumieniowych do opisów. Obiekt strumieniowy wprowadzający dane ze strumienia stdin cin Obiekt strumieniowy wyprowadzający dane do strumienia stderr cerr Strumień wyjściowy skojarzony domyślnie z ekranem stdout Obiekt strumieniowy wyprowadzający dane do strumienia stdout cout Strumień wyjściowy skojarzony na stałe z ekranem stderr Strumień wejściowy skojarzony domyślnie z klawiaturą Stein 19. Połącz instrukcje w języku C z interpretacją wyniku S. S=0; for(i=0; i<n; i++) S+=A[i]; Suma z n liczb A[0] + S=A[0]; for(i=1; i<n; i++) if(s>a[i])s=a[i]; Minimum z liczb A[0], A[n-1] S=A[0]; for(i=1; i<n; i++) if(s<a[i])s=a[i]; Maksimum z liczb A[0],..A[n-1] S=0; for(i=0; i<n; i++) if(a[i]>0) S+=A[i]; Suma tylko z dodatnich liczb A[0] 20. Dopasuj opisy pól konwersji do typów argumentów funkcji printf.

10 char (typ znakowy) %c int %d double %lf char* (wskaźnik na znak) %s 21. Jeśli P i S są wskaźnikami, to kiedy relacja P<S ma sens i co daje w wyniku? a. P i S muszą wskazywać na elementy tej samej tablicy b. P i S muszą wskazywać na dowolne obiekty tego samego typu c. P<S, gdy P wskazuje na zmienną zajmującą mniej bajtów niż S d. P<S, gdy P wskazuje na mniej zmiennych niż S e. P<S, gdy P wskazuje na element o mniejszym indeksie niż S 22. Jeśli P i S są wskaźnikami, to kiedy różnica P-S ma sens i co daje w wyniku? a. P-S = ile bajtów dalej wskazuje P niż S b. P i S muszą wskazywać dowolne obiekty tego samego typu c. P-S = wskazanie na obszar od P do S d. P i S muszą wskazywać elementy tej samej tablicy e. P-S = ile elementów dalej wskazuje P niż S 23. W programie zdefiniowano int n; i wczytano wartość do zmiennej n. Jak poprawnie przydzielić programowi pamięć na tablicę n zmiennych typu double? a. double *A; A=new double[n]; b. double *A; A=(double*)calloc(n, sizeof(*a)); c. double A[n]; d. double (*A)[n]; A=(double*)calloc(n, sizeof(*a)); 24. Ułóż elementy definicji funkcji w kolejności takiej, w jakiej występują one w tej definicji. Pozycja 3 lista parametrów Pozycja 2 nazwa funkcji Pozycja 4 instrukcja kodująca algorytm Pozycja 1 typ wyniku funkcji 25. Dopasuj, jakie wyrażenia dają w wyniku opisane wartości, jeśli zdefiniowano: double A[10][8], (*p)[4], B[]={2,3,5,7,9,4,1}; Rozmiar zmiennej wskaźnikowej sizeof(p) Liczba elementów tablicy. sizeof(b) / sizeof(b[0])

11 Rozmiar tablicy 4 zmiennych typu double. sizeof(p[0]) Rozmiar tablicy w bajtach. sizeof(b) Rozmiar 8 zmiennych typu double sizeof(a[0]) 26. Uniwersalny wskaźnik p zdefiniowany const void *p; przechowuje wskazanie na zmienną wskaźnikową wskazującą na początkowy znak tekstu czyli na typ char. Jak za pomocą tego wskaźnika zainicjować definiowaną zmienną wskaźnikową, aby wskazywała ona na początkowy znak tego tekstu? a. char *s = (char *)p; b. char *s = *(char **)p; c. char *s = *(char *)p; d. char *s = (char **)p; 27. Drugim argumentem funkcji fopen jest tekst, który określa tryb otwarcia pliku. Dopasuj teksty do podanych warunków otwarcia. Otwierany plik jest kasowany, jeśli istnieje, a następnie jest kreowany jako pusty. w Otwierany jest plik do edycji (odczytu i zapisu) danych binarnych. rb+ Otwierany plik jest przewijany na koniec (gdy istnieje) lub jest kreowany. a Otwierany plik musi istnieć. r Otwierany jest plik do dopisywania danych binarnych. ab 28. Zdefiniowano wskaźnik uniwersalny void *P; Które operacje na wskaźniku P są dozwolone i nie wygenerują błędu kompilatora? a. *P (wyłuskanie wskazywanej zmiennej) b. P[2] (indeksacja elementu tablicy) c. P+1 (dodanie liczby całkowitej) d. P ==NULL (przyrównanie do wskaźnika zerowego) e. (double*)p (rzutowanie na typ double*)

12 29. Dopasuj określenia Instrukcja, która powoduje wyjście z instrukcji powtarzania (for, do-while ora while) break Instrukcja nakazująca natychmiastowe przejście do następnej iteracji w instrukcji powtarzania continue Etykieta, do której nastąpi skok w instrukcji switch, gdy na liście etykiet case nie znaleziono żądanej wartości całkowitej default Instrukcja powodująca wyjście z funkcji return 30. Uniwersalny wskaźnik p zdefiniowany const void *p; przechowuje wskazanie zmiennej całkowitej typu int. Jak za pomocą tego wskaźnika zainicjować definiowaną zmienną całkowitą? a. int k = *p; b. int k = (int*)p; c. int k = *(int*)p; d. int k = (int)p; 31. Dopasuj słowa kluczowe do opisów Typ pusty - funkcja bez wyniku void Typ rzeczywisty (liczba z ułamkiem) double Rozpoczyna instrukcję wyboru z warunkiem typu prawda/fałsz (zero/nie zero) if Typ całkowity (liczba całkowita) int Poprzedza warunek powtarzania instrukcji w instrukcji pętli (repetycyjnej) while W instrukcji if poprzedza instrukcję wykonywaną, gdy warunek w if okazuje się fałszywy (zerowy) else 32. Czym są nazwy A i B, jeżeli zdefiniowano double A[50], B[8][4]; a. B - stała wskazująca na pierwszy bajt tablicy B. b. A - stała wskazująca na pierwszy element tablicy - A[0]. c. B - stała wskazująca na zmienną typu double - B[0][0]. d. B - stała wskazująca pierwszy wiersz tablicy (4 zmienne) e. A - stała wskazująca na pierwszy bajt tablicy A. 33. Dopasuj definicje wskaźników do definicji tablic tak, aby arytmetyka na wskaźniku była zgodna z arytmetyką na nazwie tablicy (aby wskaźnik wskazywał na taki sam typ, na jaki wskazuje nazwa tablicy). double *p; double A[40];

13 double **q; double *D[40] double (*r)[8]; double B[40][8] double (*s)[40]; double C[8][40] 34. Dopasuj opisy do elementów instrukcji for(i=0; i<n; i++) S+=A[i]; Gdy prawdziwe (różne od zera) nakazuje wykonać iterację (powtarzaną instrukcję). i<n Jest powtarzaną instrukcją. S+=A[i] Jest wykonywane po każdej iteracji. i++ Wykonuje się jeden raz na początku pętli i=0 35. Aby funkcja qsort mogła sortować teksty, należy sortować tablicę wskaźników na początkowe znaki tych tekstów. Argument s funkcji porównującej jest typu const void *s i wskazuje na element sortowanej tablicy wskaźników. Jak należy zainicjować wskaźnik ps, aby wskazywał na początkowy znak rozważanego tekstu? a. char *ps=*s; b. char *ps=(char*)s; c. char *ps=**(char**)s; d. char *ps=*(char**)s; 36. Zdefiniowano strukturę Osoba, zmienną A i wskaźnik p na tę zmienną: struct Osoba {... // tu jakieś dane Data d; // gdzie struct Data { short d, m, r; }; Osoba *ojciec, *matka; } A, *p=&a;- W zmiennej A zawarto Twoje dane osobowe. Które instrukcje wyznaczą poprawnie rok urodzenia Twojego ojca? a. R = A. ojciec -> d. r b. R = p -> ojciec -> d -> r c. R = A. ojciec. d. r d. R = p -> ojciec -> d. r 37. Czym są wyrażenia A, *A, A[i], jeżeli zdefiniowano double A[50][8]; a. A[i] - stała wskazująca na zmienną A[i][0]. b. *A - jest zmienną A[0][0]. c. A - stała wskazująca na pierwszy wiersz tablicy A, czyli na 8 zmiennych - A[0],., A[7]. d. Wyrażenie A[i] jest błędne, bo tablica A jest 2-indeksowa. e. *A - stała wskazująca na zmienną A[0][0].

14 f. A - stała wskazująca na zmienną A[0][0]. 38. Jeżeli zdefiniowano double A[100], *p, B[20][4], (*s)[4]; i przypisano p=a; s=b; to na co wskazują p+1 oraz s+1? a. p+1 wskazuje 1 bajt dalej niż p b. p+1 wskazuje na A[1] c. s+1 wskazuje na wiersz B[1][0],..., B[1][3] d. s+1 wskazuje na B[0][1] e. s+1 wskazuje 1 bajt dalej niż s

Podstawy programowania skrót z wykładów:

Podstawy programowania skrót z wykładów: Podstawy programowania skrót z wykładów: // komentarz jednowierszowy. /* */ komentarz wielowierszowy. # include dyrektywa preprocesora, załączająca biblioteki (pliki nagłówkowe). using namespace

Bardziej szczegółowo

METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE. Wykład 02

METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE. Wykład 02 METODY I JĘZYKI PROGRAMOWANIA PROGRAMOWANIE STRUKTURALNE Wykład 02 NAJPROSTSZY PROGRAM /* (Prawie) najprostszy przykład programu w C */ /*==================*/ /* Między tymi znaczkami można pisać, co się

Bardziej szczegółowo

1. Wartość, jaką odczytuje się z obszaru przydzielonego obiektowi to: a) I - wartość b) definicja obiektu c) typ oboektu d) p - wartość

1. Wartość, jaką odczytuje się z obszaru przydzielonego obiektowi to: a) I - wartość b) definicja obiektu c) typ oboektu d) p - wartość 1. Wartość, jaką odczytuje się z obszaru przydzielonego obiektowi to: a) I - wartość b) definicja obiektu c) typ oboektu d) p - wartość 2. Poprawna definicja wskażnika b to: a) float *a, **b = &a; b) float

Bardziej szczegółowo

Podstawy Programowania C++

Podstawy Programowania C++ Wykład 3 - podstawowe konstrukcje Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2014 Wstęp Plan wykładu Struktura programu, instrukcja przypisania, podstawowe typy danych, zapis i odczyt danych, wyrażenia:

Bardziej szczegółowo

Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2018/19 semestr letni. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p.

Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2018/19 semestr letni. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p. Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2018/19 semestr letni Wykład 6 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji Wskaźnik do pliku Dostęp do pliku: zapis, odczyt,

Bardziej szczegółowo

Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia

Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 6 15 stycznia 2019 (Wykład 6) Biblioteka standardowa - operacje wejścia/wyjścia 15 stycznia 2019 1 / 14 Outline

Bardziej szczegółowo

Język ludzki kod maszynowy

Język ludzki kod maszynowy Język ludzki kod maszynowy poziom wysoki Język ludzki (mowa) Język programowania wysokiego poziomu Jeśli liczba punktów jest większa niż 50, test zostaje zaliczony; w przeciwnym razie testu nie zalicza

Bardziej szczegółowo

INFORMATYKA Studia Niestacjonarne Elektrotechnika

INFORMATYKA Studia Niestacjonarne Elektrotechnika INFORMATYKA Studia Niestacjonarne Elektrotechnika Wydział Elektrotechniki i Informatyki dr inż. Michał Łanczont Wydział Elektrotechniki i Informatyki p. E419 tel. 81-538-42-93 m.lanczont@pollub.pl http://lanczont.pollub.pl

Bardziej szczegółowo

Języki i metodyka programowania. Typy, operatory, wyrażenia. Wejście i wyjście.

Języki i metodyka programowania. Typy, operatory, wyrażenia. Wejście i wyjście. Typy, operatory, wyrażenia. Wejście i wyjście. Typy, operatory, wyrażenia Zmienna: [] [ '[' ']' ] ['=' ]; Zmienna to fragment pamięci o określonym

Bardziej szczegółowo

wykład II uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C - funkcje, tablice i wskaźniki wykład II dr Jarosław Mederski Spis

wykład II uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski Programowanie C/C++ Język C - funkcje, tablice i wskaźniki wykład II dr Jarosław Mederski Spis i cz. 2 Programowanie uzupełnienie notatek: dr Jerzy Białkowski 1 i cz. 2 2 i cz. 2 3 Funkcje i cz. 2 typ nazwa ( lista-parametrów ) { deklaracje instrukcje } i cz. 2 typ nazwa ( lista-parametrów ) { deklaracje

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania. Wykład Pętle. Tablice. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

Podstawy programowania. Wykład Pętle. Tablice. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Podstawy programowania. Wykład Pętle. Tablice. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Pętle Pętla jest konstrukcją sterującą stosowaną w celu wielokrotnego wykonania tego samego zestawu instrukcji jednokrotne

Bardziej szczegółowo

Zmienne, stałe i operatory

Zmienne, stałe i operatory Zmienne, stałe i operatory Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 2 4 marca 2019 (Wykład 2) Zmienne, stałe i operatory 4 marca 2019 1 / 21 Outline 1 Zmienne 2 Stałe 3 Operatory (Wykład 2) Zmienne, stałe

Bardziej szczegółowo

Stałe, znaki, łańcuchy znaków, wejście i wyjście sformatowane

Stałe, znaki, łańcuchy znaków, wejście i wyjście sformatowane Stałe, znaki, łańcuchy znaków, wejście i wyjście sformatowane Stałe Oprócz zmiennych w programie mamy też stałe, które jak sama nazwa mówi, zachowują swoją wartość przez cały czas działania programu. Można

Bardziej szczegółowo

Pętle i tablice. Spotkanie 3. Pętle: for, while, do while. Tablice. Przykłady

Pętle i tablice. Spotkanie 3. Pętle: for, while, do while. Tablice. Przykłady Pętle i tablice. Spotkanie 3 Dr inż. Dariusz JĘDRZEJCZYK Pętle: for, while, do while Tablice Przykłady 11/26/2016 AGH, Katedra Informatyki Stosowanej i Modelowania 2 Pętla w największym uproszczeniu służy

Bardziej szczegółowo

JĘZYKI PROGRAMOWANIA Z PROGRAMOWANIEM OBIEKTOWYM. Wykład 6

JĘZYKI PROGRAMOWANIA Z PROGRAMOWANIEM OBIEKTOWYM. Wykład 6 JĘZYKI PROGRAMOWANIA Z PROGRAMOWANIEM OBIEKTOWYM Wykład 6 1 SPECYFIKATOR static Specyfikator static: Specyfikator ten powoduje, że zmienna lokalna definiowana w obrębie danej funkcji nie jest niszczona

Bardziej szczegółowo

Wstęp do wskaźników w języku ANSI C

Wstęp do wskaźników w języku ANSI C Wstęp do wskaźników w języku ANSI C / Materiał dydaktyczny pomocniczy do przedmiotu Informatyka sem.iii kier. Elektrotechnika/ 1. Wprowadzenie W języku ANSI C dla każdego typu X (wbudowanego, pochodnego,

Bardziej szczegółowo

TABLICE W JĘZYKU C/C++ typ_elementu nazwa_tablicy [wymiar_1][wymiar_2]... [wymiar_n] ;

TABLICE W JĘZYKU C/C++ typ_elementu nazwa_tablicy [wymiar_1][wymiar_2]... [wymiar_n] ; Ogólna postać definicji tablicy: TABLICE W JĘZYKU C/C++ typ_elementu nazwa_tablicy [wymiar_1][wymiar_2]... [wymiar_n] ; np. int tablica [ 10 ]; // 10-cio elementowa tablica liczb całkowitych char tekst

Bardziej szczegółowo

1 Podstawy c++ w pigułce.

1 Podstawy c++ w pigułce. 1 Podstawy c++ w pigułce. 1.1 Struktura dokumentu. Kod programu c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie.cpp i kompiluje za pomocą kompilatora,

Bardziej szczegółowo

1 Podstawy c++ w pigułce.

1 Podstawy c++ w pigułce. 1 Podstawy c++ w pigułce. 1.1 Struktura dokumentu. Kod programu c++ jest zwykłym tekstem napisanym w dowolnym edytorze. Plikowi takiemu nadaje się zwykle rozszerzenie.cpp i kompiluje za pomocą kompilatora,

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 12. Karol Tarnowski A-1 p.

Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy. Wykład 12. Karol Tarnowski A-1 p. Wstęp do programowania INP001213Wcl rok akademicki 2017/18 semestr zimowy Wykład 12 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411B Plan prezentacji (1) Obsługa łańcuchów znakowych getchar(), putchar()

Bardziej szczegółowo

Programowanie w C++ Wykład 5. Katarzyna Grzelak. 26 marca kwietnia K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 40

Programowanie w C++ Wykład 5. Katarzyna Grzelak. 26 marca kwietnia K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 40 Programowanie w C++ Wykład 5 Katarzyna Grzelak 26 marca 2018 9 kwietnia 2018 K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 40 Pojęcia z poprzedniego wykładu Podział programu na funkcje podział na niezależne

Bardziej szczegółowo

Różności w C++ Marek Pudełko

Różności w C++ Marek Pudełko Różności w C++ Marek Pudełko Kodowanie i reprezentacja liczb 2 Kodowanie uzupełnieniowe U1 i U2 Bity liczby numerujemy od 0 do k 1 Bitom nr j, j < k 1 przyporządkowuje się wagi w j =2 j Najstarszej pozycji

Bardziej szczegółowo

Język C zajęcia nr 11. Funkcje

Język C zajęcia nr 11. Funkcje Język C zajęcia nr 11 Funkcje W języku C idea podprogramów realizowana jest wyłącznie poprzez definiowanie i wywołanie funkcji. Każda funkcja musi być przed wywołaniem zadeklarowana. Deklaracja funkcji

Bardziej szczegółowo

Część 4 życie programu

Część 4 życie programu 1. Struktura programu c++ Ogólna struktura programu w C++ składa się z kilku części: część 1 część 2 część 3 część 4 #include int main(int argc, char *argv[]) /* instrukcje funkcji main */ Część

Bardziej szczegółowo

Temat: Dynamiczne przydzielanie i zwalnianie pamięci. Struktura listy operacje wstawiania, wyszukiwania oraz usuwania danych.

Temat: Dynamiczne przydzielanie i zwalnianie pamięci. Struktura listy operacje wstawiania, wyszukiwania oraz usuwania danych. Temat: Dynamiczne przydzielanie i zwalnianie pamięci. Struktura listy operacje wstawiania, wyszukiwania oraz usuwania danych. 1. Rodzaje pamięci używanej w programach Pamięć komputera, dostępna dla programu,

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania w języku C

Podstawy programowania w języku C Podstawy programowania w języku C WYKŁAD 1 Proces tworzenia i uruchamiania programów Algorytm, program Algorytm przepis postępowania prowadzący do rozwiązania określonego zadania. Program zapis algorytmu

Bardziej szczegółowo

2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota

2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota Laboratorium nr 2 1/7 Język C Instrukcja laboratoryjna Temat: Wprowadzenie do języka C 2 Przygotował: mgr inż. Maciej Lasota 1) Wprowadzenie do języka C. Język C jest językiem programowania ogólnego zastosowania

Bardziej szczegółowo

Programowanie strukturalne i obiektowe

Programowanie strukturalne i obiektowe Programowanie strukturalne i obiektowe Język C część I Opracował: Grzegorz Flesik Literatura: A. Majczak, Programowanie strukturalne i obiektowe, Helion, Gliwice 2010 P. Domka, M. Łokińska, Programowanie

Bardziej szczegółowo

Informacje wstępne #include <nazwa> - derektywa procesora umożliwiająca włączenie do programu pliku o podanej nazwie. Typy danych: char, signed char

Informacje wstępne #include <nazwa> - derektywa procesora umożliwiająca włączenie do programu pliku o podanej nazwie. Typy danych: char, signed char Programowanie C++ Informacje wstępne #include - derektywa procesora umożliwiająca włączenie do programu pliku o podanej nazwie. Typy danych: char, signed char = -128 do 127, unsigned char = od

Bardziej szczegółowo

Programowanie w C++ Wykład 2. Katarzyna Grzelak. 5 marca K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 41

Programowanie w C++ Wykład 2. Katarzyna Grzelak. 5 marca K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 41 Programowanie w C++ Wykład 2 Katarzyna Grzelak 5 marca 2018 K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 41 Reprezentacje liczb w komputerze K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 2 / 41 Reprezentacje

Bardziej szczegółowo

1. Wprowadzanie danych z klawiatury funkcja scanf

1. Wprowadzanie danych z klawiatury funkcja scanf 1. Wprowadzanie danych z klawiatury funkcja scanf Deklaracja int scanf ( const char *format, wskaźnik, wskaźnik,... ) ; Biblioteka Działanie stdio.h Funkcja scanf wczytuje kolejne pola (ciągi znaków),

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki. Informatyka

Wskaźniki. Informatyka Materiały Wskaźniki Informatyka Wskaźnik z punktu widzenia programisty jest grupą komórek pamięci (rozmiar wskaźnika zależy od architektury procesora, najczęściej są to dwa lub cztery bajty ), które mogą

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania 1

Wstęp do programowania 1 Wstęp do programowania 1 Struktury Bożena Woźna-Szcześniak bwozna@gmail.com Jan Długosz University, Poland Wykład 12 Struktura dla dat - przykład #include struct Date { int y; short m; short

Bardziej szczegółowo

Struktury, unie, formatowanie, wskaźniki

Struktury, unie, formatowanie, wskaźniki Struktury, unie, formatowanie, wskaźniki 1. Napisz aplikację, która na wejściu dostaje napis postaci W Roku Pańskim 1345, władca Henryk 12, na rzecz swoich 143209 poddanych uchwalił dekret o 20 procentowej

Bardziej szczegółowo

Obsługa plików. Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1. Kraków 2013

Obsługa plików. Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1. Kraków 2013 Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1 Laboratorium Podstaw Informatyki Kierunek Elektrotechnika Obsługa plików Kraków 2013 Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 2 Obsługa plików Zanim będziemy mogli

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania. Wykład Co jeszcze... Przypomnienia, uzupełnienia. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

Podstawy programowania. Wykład Co jeszcze... Przypomnienia, uzupełnienia. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Podstawy programowania. Wykład Co jeszcze... Przypomnienia, uzupełnienia Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Typy danych Podstawowe wbudowane typy danych języka C: _Bool 0 i 1 (C99) znaki (char) 7

Bardziej szczegółowo

tablica: dane_liczbowe

tablica: dane_liczbowe TABLICE W JĘZYKU C/C++ tablica: dane_liczbowe float dane_liczbowe[5]; dane_liczbowe[0]=12.5; dane_liczbowe[1]=-0.2; dane_liczbowe[2]= 8.0;... 12.5-0.2 8.0...... 0 1 2 3 4 indeksy/numery elementów Tablica

Bardziej szczegółowo

Programowanie w C++ Wykład 2. Katarzyna Grzelak. 4 marca K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 44

Programowanie w C++ Wykład 2. Katarzyna Grzelak. 4 marca K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 44 Programowanie w C++ Wykład 2 Katarzyna Grzelak 4 marca 2019 K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 44 Na poprzednim wykładzie podstawy C++ Każdy program w C++ musi mieć funkcję o nazwie main Wcięcia

Bardziej szczegółowo

ISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje

ISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje Funkcje (podprogramy) Mianem funkcji określa się fragment kodu, który może być wykonywany wielokrotnie z różnych miejsc programu. Ogólny zapis: typ nazwa(argumenty) ciało funkcji typ określa typ danych

Bardziej szczegółowo

Podstawy Informatyki. Kompilacja. Historia. Metalurgia, I rok. Kompilatory C++ Pierwszy program. Dyrektywy preprocesora. Darmowe:

Podstawy Informatyki. Kompilacja. Historia. Metalurgia, I rok. Kompilatory C++ Pierwszy program. Dyrektywy preprocesora. Darmowe: Podstawy Informatyki Metalurgia, I rok Historia Lata 0-te XX w język C (do pisania systemów operacyjnych) "The C programming language" B. Kernighan, D. Ritchie pierwszy standard Koniec lat 80 standard

Bardziej szczegółowo

Podstawy Informatyki. Metalurgia, I rok. Wykład 6 Krótki kurs C++

Podstawy Informatyki. Metalurgia, I rok. Wykład 6 Krótki kurs C++ Podstawy Informatyki Metalurgia, I rok Wykład 6 Krótki kurs C++ Historia Lata 70-te XX w język C (do pisania systemów operacyjnych) "The C programming language" B. Kernighan, D. Ritchie pierwszy standard

Bardziej szczegółowo

Programowanie strukturalne i obiektowe : podręcznik do nauki zawodu technik informatyk / Adam Majczak. Gliwice, cop

Programowanie strukturalne i obiektowe : podręcznik do nauki zawodu technik informatyk / Adam Majczak. Gliwice, cop Programowanie strukturalne i obiektowe : podręcznik do nauki zawodu technik informatyk / Adam Majczak. Gliwice, cop. 2010 Spis treści Wstęp 11 Część I PASCAL - wprowadzenie do programowania strukturalnego

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania w języku C i C++

Podstawy programowania w języku C i C++ Podstawy programowania w języku C i C++ Część czwarta Operatory i wyrażenia Autor Roman Simiński Kontakt roman.siminski@us.edu.pl www.us.edu.pl/~siminski Niniejsze opracowanie zawiera skrót treści wykładu,

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki i dynamiczna alokacja pamięci. Spotkanie 4. Wskaźniki. Dynamiczna alokacja pamięci. Przykłady

Wskaźniki i dynamiczna alokacja pamięci. Spotkanie 4. Wskaźniki. Dynamiczna alokacja pamięci. Przykłady Wskaźniki i dynamiczna alokacja pamięci. Spotkanie 4 Dr inż. Dariusz JĘDRZEJCZYK Wskaźniki Dynamiczna alokacja pamięci Przykłady 11/3/2016 AGH, Katedra Informatyki Stosowanej i Modelowania 2 Wskaźnik to

Bardziej szczegółowo

Spis treści WSTĘP CZĘŚĆ I. PASCAL WPROWADZENIE DO PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO. Rozdział 1. Wybór i instalacja kompilatora języka Pascal

Spis treści WSTĘP CZĘŚĆ I. PASCAL WPROWADZENIE DO PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO. Rozdział 1. Wybór i instalacja kompilatora języka Pascal Spis treści WSTĘP CZĘŚĆ I. PASCAL WPROWADZENIE DO PROGRAMOWANIA STRUKTURALNEGO Rozdział 1. Wybór i instalacja kompilatora języka Pascal 1.1. Współczesne wersje kompilatorów Pascala 1.2. Jak zainstalować

Bardziej szczegółowo

Struktura programu. Projekty złożone składają się zwykłe z różnych plików. Zawartość każdego pliku programista wyznacza zgodnie z jego przeznaczeniem.

Struktura programu. Projekty złożone składają się zwykłe z różnych plików. Zawartość każdego pliku programista wyznacza zgodnie z jego przeznaczeniem. Struktura programu Projekty złożone składają się zwykłe z różnych plików. Zawartość każdego pliku programista wyznacza zgodnie z jego przeznaczeniem. W ostatnich latach najbardziej używanym stylem oprogramowania

Bardziej szczegółowo

Pliki. Informacje ogólne. Obsługa plików w języku C

Pliki. Informacje ogólne. Obsługa plików w języku C Pliki Informacje ogólne Plik jest pewnym zbiorem danych, zapisanym w systemie plików na nośniku danych (np. dysku twardym, pendrive, płycie DVD itp.). Może posiadać określone atrybuty, a odwołanie do niego

Bardziej szczegółowo

Argumenty wywołania programu, operacje na plikach

Argumenty wywołania programu, operacje na plikach Temat zajęć: Argumenty wywołania programu, operacje na plikach Autor: mgr inż. Sławomir Samolej Zagadnienie 1. (Zmienne statyczne) W języku C można decydować o sposobie przechowywania zmiennych. Decydują

Bardziej szczegółowo

Podstawy Programowania Podstawowa składnia języka C++

Podstawy Programowania Podstawowa składnia języka C++ Podstawy Programowania Podstawowa składnia języka C++ Katedra Analizy Nieliniowej, WMiI UŁ Łódź, 3 października 2013 r. Szablon programu w C++ Najprostszy program w C++ ma postać: #include #include

Bardziej szczegółowo

Tablice (jedno i wielowymiarowe), łańcuchy znaków

Tablice (jedno i wielowymiarowe), łańcuchy znaków Tablice (jedno i wielowymiarowe), łańcuchy znaków wer. 8 z drobnymi modyfikacjami! Wojciech Myszka Katedra Mechaniki i Inżynierii Materiałowej 2017-04-07 09:35:32 +0200 Zmienne Przypomnienie/podsumowanie

Bardziej szczegółowo

OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA. wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout)

OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA. wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout) OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA Funkcja: printf() biblioteka: wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout) int printf ( tekst_sterujący, argument_1, argument_2,... ) ;

Bardziej szczegółowo

Elementy języka C. ACprogramislikeafastdanceonanewlywaxeddancefloorbypeople carrying razors.

Elementy języka C. ACprogramislikeafastdanceonanewlywaxeddancefloorbypeople carrying razors. Wykład 3 ACprogramislikeafastdanceonanewlywaxeddancefloorbypeople carrying razors. Waldi Ravens J. Cichoń, P. Kobylański Wstęp do Informatyki i Programowania 75 / 146 deklaracje zmiennych instrukcja podstawienia

Bardziej szczegółowo

Zadanie 04 Ktory z ponizszych typow danych w jezyku ANSI C jest typem zmiennoprzecinkowym pojedynczej precyzji?

Zadanie 04 Ktory z ponizszych typow danych w jezyku ANSI C jest typem zmiennoprzecinkowym pojedynczej precyzji? Zadanie 01 W przedstawionym ponizej programie w jezyku ANSI C w miejscu wykropkowanym brakuje jednej linii: #include... int main() { printf("tralalalala"); return 0; } A. B. "iostream" C.

Bardziej szczegółowo

> C++ wskaźniki. Dane: Iwona Polak. Uniwersytet Śląski Instytut Informatyki 26 kwietnia 2017

> C++ wskaźniki. Dane: Iwona Polak. Uniwersytet Śląski Instytut Informatyki 26 kwietnia 2017 > C++ wskaźniki Dane: Iwona Polak iwona.polak@us.edu.pl Uniwersytet Śląski Instytut Informatyki 26 kwietnia 2017 >??? Co to jest WSKAŹNIK? ++ wskaźniki 2 / 20 >??? Co to jest WSKAŹNIK? To po prostu ADRES

Bardziej szczegółowo

#include <stdio.h> int main( ) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); }

#include <stdio.h> int main( ) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); } OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA Funkcja: printf() biblioteka: wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout) int printf ( tekst_sterujący, argument_1, argument_2,... ) ;

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1

Podstawy programowania. Wykład Funkcje. Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Podstawy programowania. Wykład Funkcje Krzysztof Banaś Podstawy programowania 1 Programowanie proceduralne Pojęcie procedury (funkcji) programowanie proceduralne realizacja określonego zadania specyfikacja

Bardziej szczegółowo

Wstęp do Programowania, laboratorium 02

Wstęp do Programowania, laboratorium 02 Wstęp do Programowania, laboratorium 02 Zadanie 1. Napisać program pobierający dwie liczby całkowite i wypisujący na ekran największą z nich. Zadanie 2. Napisać program pobierający trzy liczby całkowite

Bardziej szczegółowo

Lab 10. Funkcje w argumentach funkcji metoda Newtona. Synonimy nazw typów danych. Struktury. Tablice struktur.

Lab 10. Funkcje w argumentach funkcji metoda Newtona. Synonimy nazw typów danych. Struktury. Tablice struktur. Języki i paradygmaty programowania 1 studia stacjonarne 2018/19 Lab 10. Funkcje w argumentach funkcji metoda Newtona. Synonimy nazw typów danych. Struktury. Tablice struktur. 1. Identyfikator funkcji,

Bardziej szczegółowo

ISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje

ISO/ANSI C - funkcje. Funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje. ISO/ANSI C - funkcje Funkcje (podprogramy) Mianem funkcji określa się fragment kodu, który może być wykonywany wielokrotnie z różnych miejsc programu. Ogólny zapis: typ nazwa(argumenty) ciało funkcji typ określa typ danych

Bardziej szczegółowo

Konwersje napis <-> liczba Struktury, unie Scanf / printf Wskaźniki

Konwersje napis <-> liczba Struktury, unie Scanf / printf Wskaźniki Konwersje napis liczba Struktury, unie Scanf / printf Wskaźniki Konwersje liczba napis Ćwiczenia 1. Napisz aplikację, która na wejściu dostaje napis postaci W Roku Pańskim 1345, władca Henryk 12,

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki w C. Anna Gogolińska

Wskaźniki w C. Anna Gogolińska Wskaźniki w C Anna Gogolińska Zmienne Zmienną w C można traktować jako obszar w pamięci etykietowany nazwą zmiennej i zawierający jej wartość. Przykład: kod graficznie int a; a a = 3; a 3 Wskaźniki Wskaźnik

Bardziej szczegółowo

#include <stdio.h> void main(void) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); }

#include <stdio.h> void main(void) { int x = 10; long y = 20; double s; s = x + y; printf ( %s obliczen %d + %ld = %f, Wynik, x, y, s ); } OPERACJE WEJŚCIA / WYJŚCIA Funkcja: printf() biblioteka: wysyła sformatowane dane do standardowego strumienia wyjściowego (stdout) int printf ( tekst_sterujący, argument_1, argument_2,... ) ;

Bardziej szczegółowo

Dodatkowo klasa powinna mieć destruktor zwalniający pamięć.

Dodatkowo klasa powinna mieć destruktor zwalniający pamięć. Zadanie 1. Utworzyć klasę reprezentującą liczby wymierne. Obiekty klasy powinny przechowywać licznik i mianownik rozłożone na czynniki pierwsze. Klasa powinna mieć zdefiniowane operatory czterech podstawowych

Bardziej szczegółowo

C++ - klasy. C++ - klasy. C++ - klasy. C++ - klasy. C++ - klasy INNE SPOSOBY INICJALIZACJI SKŁADOWYCH OBIEKTU

C++ - klasy. C++ - klasy. C++ - klasy. C++ - klasy. C++ - klasy INNE SPOSOBY INICJALIZACJI SKŁADOWYCH OBIEKTU Inicjalizacja agregatowa zmiennej tablicowej int a[5] = 1,2,3,4,5 INNE SPOSOBY INICJALIZACJI SKŁADOWYCH OBIEKTU Struktury są również agregatami, dlatego: struct X double f; char c; X x1 = 1, 2.2, 'c' Ale

Bardziej szczegółowo

Podstawowe elementy proceduralne w C++ Program i wyjście. Zmienne i arytmetyka. Wskaźniki i tablice. Testy i pętle. Funkcje.

Podstawowe elementy proceduralne w C++ Program i wyjście. Zmienne i arytmetyka. Wskaźniki i tablice. Testy i pętle. Funkcje. Podstawowe elementy proceduralne w C++ Program i wyjście Zmienne i arytmetyka Wskaźniki i tablice Testy i pętle Funkcje Pierwszy program // Niezbędne zaklęcia przygotowawcze ;-) #include using

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki. Programowanie Proceduralne 1

Wskaźniki. Programowanie Proceduralne 1 Wskaźniki Programowanie Proceduralne 1 Adresy zmiennych Sterta 1 #include 2 3 int a = 2 ; 4 5 int main ( ) 6 { 7 int b = 3 ; 8 9 printf ( " adres zmiennej a %p\n", &a ) ; 10 printf ( " adres

Bardziej szczegółowo

Podstawy programowania w języku C++

Podstawy programowania w języku C++ Podstawy programowania w języku C++ Część dziewiąta Tablice a zmienne wskaźnikowe Wersja skrócona, tylko C++ Autor Roman Simiński Kontakt roman.siminski@us.edu.pl www.us.edu.pl/~siminski Niniejsze opracowanie

Bardziej szczegółowo

Funkcje zawarte w bibliotece < io.h >

Funkcje zawarte w bibliotece < io.h > PLIKOWE OPERACJE WEJŚCIA - WYJŚCIA Język C/C++ nie ma wbudowanych żadnych instrukcji umożliwiających wykonywanie operacji wejścia-wyjścia! Służą do tego funkcje biblioteczne. Funkcje zawarte w bibliotece

Bardziej szczegółowo

Języki programowania - podstawy

Języki programowania - podstawy Języki programowania - podstawy Andrzej Dudek Wydział Techniczno Informatyczny W Jeleniej Górze Dudek A. Informatyka przemysłowa tendencje i wyzwania 26.10.2015 1 /24 Algorytm określony sposób rozwiązania

Bardziej szczegółowo

Informatyka I. Typy danych. Operacje arytmetyczne. Konwersje typów. Zmienne. Wczytywanie danych z klawiatury. dr hab. inż. Andrzej Czerepicki

Informatyka I. Typy danych. Operacje arytmetyczne. Konwersje typów. Zmienne. Wczytywanie danych z klawiatury. dr hab. inż. Andrzej Czerepicki Informatyka I Typy danych. Operacje arytmetyczne. Konwersje typów. Zmienne. Wczytywanie danych z klawiatury. dr hab. inż. Andrzej Czerepicki Politechnika Warszawska Wydział Transportu 2019 1 Plan wykładu

Bardziej szczegółowo

Stałe i zmienne znakowe. Stała znakowa: znak

Stałe i zmienne znakowe. Stała znakowa: znak Stałe i zmienne znakowe. Stała znakowa: znak Na przykład: a, 1, 0 c Każdy znak jest reprezentowany w pamięci przez swój kod. Kody alfanumerycznych znaków ASCII to liczby z przedziału [32, 127]. Liczby

Bardziej szczegółowo

Instrukcja wyboru, pętle. 2 wykład. Podstawy programowania - Paskal

Instrukcja wyboru, pętle. 2 wykład. Podstawy programowania - Paskal Instrukcja wyboru, pętle 2 wykład. Podstawy programowania - Paskal Tematy Instrukcja wyboru jeden z wielu wariantów: case Pętle while repeat for Instrukcje sterowania pętli break continue goto Instrukcja

Bardziej szczegółowo

Tablice, funkcje - wprowadzenie

Tablice, funkcje - wprowadzenie Tablice, funkcje - wprowadzenie Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 5 25 marca 2019 (Wykład 5) Tablice, funkcje - wprowadzenie 25 marca 2019 1 / 12 Outline 1 Tablice jednowymiarowe 2 Funkcje (Wykład

Bardziej szczegółowo

IMIĘ i NAZWISKO: Pytania i (przykładowe) Odpowiedzi

IMIĘ i NAZWISKO: Pytania i (przykładowe) Odpowiedzi IMIĘ i NAZWISKO: Pytania i (przykładowe) Odpowiedzi EGZAMIN PIERWSZY (25 CZERWCA 2013) JĘZYK C++ poprawiam ocenę pozytywną z egzaminu 0 (zakreśl poniżej x) 1. Wśród poniższych wskaż poprawną formę definicji

Bardziej szczegółowo

Instrukcje sterujące. Programowanie Proceduralne 1

Instrukcje sterujące. Programowanie Proceduralne 1 Instrukcje sterujące Programowanie Proceduralne 1 Przypomnienie: operatory Operator przypisania = przypisanie x = y x y Operatory arytmetyczne * mnożenie x * y x y x / dzielenie x / y y + dodawanie x +

Bardziej szczegółowo

utworz tworzącą w pamięci dynamicznej tablicę dwuwymiarową liczb rzeczywistych, a następnie zerującą jej wszystkie elementy,

utworz tworzącą w pamięci dynamicznej tablicę dwuwymiarową liczb rzeczywistych, a następnie zerującą jej wszystkie elementy, Lista 3 Zestaw I Zadanie 1. Zaprojektować i zaimplementować funkcje: utworz tworzącą w pamięci dynamicznej tablicę dwuwymiarową liczb rzeczywistych, a następnie zerującą jej wszystkie elementy, zapisz

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 4. Obsługa plików. Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1.

Ćwiczenie 4. Obsługa plików. Laboratorium Podstaw Informatyki. Kierunek Elektrotechnika. Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1. Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 1 Laboratorium Podstaw Informatyki Kierunek Elektrotechnika Ćwiczenie 4 Obsługa plików Kraków 2010 Laboratorium Podstaw Informatyki Strona 2 Obsługa plików Zanim

Bardziej szczegółowo

Wykład II Tablice (wstęp) Przykłady algorytmów Wstęp do języka C/C++

Wykład II Tablice (wstęp) Przykłady algorytmów Wstęp do języka C/C++ Podstawy programowania Wykład II Tablice (wstęp) Przykłady algorytmów Wstęp do języka C/C++ 1 dr Artur Bartoszewski - Podstawy programowania, sem. 1- WYKŁAD Część I Wstęp do struktur danych: Tablice 2

Bardziej szczegółowo

Pliki wykład 2. Dorota Pylak

Pliki wykład 2. Dorota Pylak Pliki wykład 2 Dorota Pylak Struktura programu działającego na plikach 1) Dyrektywa preprocesora #include //zapewnia dostęp do strumieni ifstream i ofstream 2) deklaracja zmiennej (strumienia)

Bardziej szczegółowo

Lab 9 Podstawy Programowania

Lab 9 Podstawy Programowania Lab 9 Podstawy Programowania (Kaja.Gutowska@cs.put.poznan.pl) Wszystkie kody/fragmenty kodów dostępne w osobnym pliku.txt. Materiały pomocnicze: Wskaźnik to specjalny rodzaj zmiennej, w której zapisany

Bardziej szczegółowo

Funkcje zawarte w bibliotece < io.h >

Funkcje zawarte w bibliotece < io.h > PLIKOWE OPERACJE WEJŚCIA - WYJŚCIA Język C/C++ nie ma wbudowanych żadnych instrukcji umożliwiających wykonywanie operacji wejścia-wyjścia! Służą do tego funkcje biblioteczne. Funkcje zawarte w bibliotece

Bardziej szczegółowo

1 P roste e t ypy p d a d n a ych c - c ąg ą g d a d l a szy 2 T y T py p z ł z o ł żo ż ne e d a d n a ych c : T BLICE

1 P roste e t ypy p d a d n a ych c - c ąg ą g d a d l a szy 2 T y T py p z ł z o ł żo ż ne e d a d n a ych c : T BLICE 1. Proste typy danych- ciąg dalszy 2. Typy złożone danych : TABLICE Wykład 3 ZMIENNE PROSTE: TYPY WBUDOWANE Typy zmiennoprzecinkowe: float double long double Różne rozmiary bajtowe. W konsekwencji różne

Bardziej szczegółowo

I - Microsoft Visual Studio C++

I - Microsoft Visual Studio C++ I - Microsoft Visual Studio C++ 1. Nowy projekt z Menu wybieramy File -> New -> Projekt -> Win32 Console Application w okienku Name: podajemy nazwę projektu w polu Location: wybieramy miejsce zapisu i

Bardziej szczegółowo

Dr inż. Grażyna KRUPIŃSKA. D-10 pokój 227 WYKŁAD 7 WSTĘP DO INFORMATYKI

Dr inż. Grażyna KRUPIŃSKA. D-10 pokój 227 WYKŁAD 7 WSTĘP DO INFORMATYKI Dr inż. Grażyna KRUPIŃSKA Grazyna.Krupinska@fis.agh.edu.pl D-10 pokój 227 WYKŁAD 7 WSTĘP DO INFORMATYKI Wyrażenia 2 Wyrażenia w języku C są bardziej elastyczne niż wyrażenia w jakimkolwiek innym języku

Bardziej szczegółowo

Wskaźniki. Przemysław Gawroński D-10, p marca Wykład 2. (Wykład 2) Wskaźniki 8 marca / 17

Wskaźniki. Przemysław Gawroński D-10, p marca Wykład 2. (Wykład 2) Wskaźniki 8 marca / 17 Wskaźniki Przemysław Gawroński D-10, p. 234 Wykład 2 8 marca 2019 (Wykład 2) Wskaźniki 8 marca 2019 1 / 17 Outline 1 Wskaźniki 2 Tablice a wskaźniki 3 Dynamiczna alokacja pamięci (Wykład 2) Wskaźniki 8

Bardziej szczegółowo

Programowanie w języku Python. Grażyna Koba

Programowanie w języku Python. Grażyna Koba Programowanie w języku Python Grażyna Koba Kilka definicji Program komputerowy to ciąg instrukcji języka programowania, realizujący dany algorytm. Język programowania to zbiór określonych instrukcji i

Bardziej szczegółowo

Języki i metodyka programowania. Wprowadzenie do języka C

Języki i metodyka programowania. Wprowadzenie do języka C Literatura: Brian W. Kernighan, Dennis M. Ritchie Język Ansi C, Wydawnictwa Naukowo - Techniczne, 2007 http://cm.bell-labs.com/cm/cs/cbook/index.html Scott E. Gimpel, Clovis L. Tondo Język Ansi C. Ćwiczenia

Bardziej szczegółowo

Programowanie komputerowe. Zajęcia 4

Programowanie komputerowe. Zajęcia 4 Programowanie komputerowe Zajęcia 4 Typ logiczny Wartości logiczne są reprezentowane przez typ bool. Typ bool posiada tylko dwie wartości: true i false. Zamiast wartości logicznych można używać wartości

Bardziej szczegółowo

PROE wykład 3 klasa string, przeciążanie funkcji, operatory. dr inż. Jacek Naruniec

PROE wykład 3 klasa string, przeciążanie funkcji, operatory. dr inż. Jacek Naruniec PROE wykład 3 klasa string, przeciążanie funkcji, operatory dr inż. Jacek Naruniec Przypomnienie z ostatnich wykładów Konstruktory/destruktory i kolejność ich wywołania w złożonej klasie. Referencja Obiekty

Bardziej szczegółowo

Języki C i C++ Wykład: 2. Wstęp Instrukcje sterujące. dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++, sem. 1I- WYKŁAD

Języki C i C++ Wykład: 2. Wstęp Instrukcje sterujące. dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++, sem. 1I- WYKŁAD Języki C i C++ Wykład: 2 Wstęp Instrukcje sterujące 1 dr Artur Bartoszewski - Języki C i C++, sem. 1I- WYKŁAD programowania w C++ Instrukcje sterujące 2 Pętla for for ( instrukcja_ini ; wyrazenie_warunkowe

Bardziej szczegółowo

Algorytmy i złożoności. Wykład 3. Listy jednokierunkowe

Algorytmy i złożoności. Wykład 3. Listy jednokierunkowe Algorytmy i złożoności Wykład 3. Listy jednokierunkowe Wstęp. Lista jednokierunkowa jest strukturą pozwalającą na pamiętanie danych w postaci uporzadkowanej, a także na bardzo szybkie wstawianie i usuwanie

Bardziej szczegółowo

Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2015/16 semestr letni. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p.

Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2015/16 semestr letni. Wykład 6. Karol Tarnowski A-1 p. Programowanie proceduralne INP001210WL rok akademicki 2015/16 semestr letni Wykład 6 Karol Tarnowski karol.tarnowski@pwr.edu.pl A-1 p. 411b Plan wykładu Operacje wejścia-wyjścia Dostęp do plików Struktury

Bardziej szczegółowo

Laboratorium 3: Tablice, tablice znaków i funkcje operujące na ciągach znaków. dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski

Laboratorium 3: Tablice, tablice znaków i funkcje operujące na ciągach znaków. dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski Laboratorium 3: Tablice, tablice znaków i funkcje operujące na ciągach znaków dr inż. Arkadiusz Chrobot dr inż. Grzegorz Łukawski 7 kwietnia 2014 1. Wprowadzenie Pierwsza część instrukcji zawiera informacje

Bardziej szczegółowo

Języki programowania. Przetwarzanie plików amorficznych Konwencja języka C. Część siódma. Autorzy Tomasz Xięski Roman Simiński

Języki programowania. Przetwarzanie plików amorficznych Konwencja języka C. Część siódma. Autorzy Tomasz Xięski Roman Simiński Języki programowania Część siódma Przetwarzanie plików amorficznych Konwencja języka C Autorzy Tomasz Xięski Roman Simiński Niniejsze opracowanie zawiera skrót treści wykładu, lektura tych materiałów nie

Bardziej szczegółowo

C++ wprowadzanie zmiennych

C++ wprowadzanie zmiennych C++ wprowadzanie zmiennych Każda zmienna musi być zadeklarowana, należy określić jej nazwę (identyfikator) oraz typ. Opis_typu lista zmiennych Dla każdej zmiennej rezerwowany jest fragment pamięci o określonym

Bardziej szczegółowo

Tablice. Monika Wrzosek (IM UG) Podstawy Programowania 96 / 119

Tablice. Monika Wrzosek (IM UG) Podstawy Programowania 96 / 119 Tablice Tablica to struktura danych, która może przechowywać wiele wartości tego samego typu. Na przykład tablica może zawierać: 10 wartości typu int opisujących liczbę studentów przyjętych na kierunek

Bardziej szczegółowo

Temat 1: Podstawowe pojęcia: program, kompilacja, kod

Temat 1: Podstawowe pojęcia: program, kompilacja, kod Temat 1: Podstawowe pojęcia: program, kompilacja, kod wynikowy. Przykłady najprostszych programów. Definiowanie zmiennych. Typy proste. Operatory: arytmetyczne, przypisania, inkrementacji, dekrementacji,

Bardziej szczegółowo

Programowanie w C++ Wykład 5. Katarzyna Grzelak. 16 kwietnia K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 27

Programowanie w C++ Wykład 5. Katarzyna Grzelak. 16 kwietnia K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 27 Programowanie w C++ Wykład 5 Katarzyna Grzelak 16 kwietnia 2018 K.Grzelak (Wykład 1) Programowanie w C++ 1 / 27 Pojęcia z poprzednich wykładów Tablica to ciag obiektów tego samego typu, zajmujacy ciagły

Bardziej szczegółowo

Podstawy Informatyki. Inżynieria Ciepła, I rok. Wykład 10 Kurs C++

Podstawy Informatyki. Inżynieria Ciepła, I rok. Wykład 10 Kurs C++ Podstawy Informatyki Inżynieria Ciepła, I rok Wykład 10 Kurs C++ Historia Lata 70-te XX w język C (do pisania systemów operacyjnych) "The C programming language" B. Kernighan, D. Ritchie pierwszy standard

Bardziej szczegółowo