Rozkład materiału. z fizyki. dla klasy III. nr programu w szk. zest: GM4/PN/18/2010 tytuł podręcznika: To jest fizyka wyd.

Transkrypt

1 Rozkład materiału z fizyki dla klasy III nr programu w szk. zest: GM4/PN/18/2010 tytuł podręcznika: To jest fizyka wyd. Nowa Era rok szkolny 2014/15

2 Dział I. Elektrostatyka 9 godzin. Temat lekcji Treści konieczne (na ocenę dopuszczającą) Treści podstawowe (na ocenę dostateczną) Treści rozszerzające (na ocenę dobrą) Treści dopełniające (na ocenę bardzo dobrą) Uwagi, Zgodność z podstawą programową Treści ponadpro gramowe Organizacja pracy w na lekcjach fizyki w klasie III Powtorzenie wiadomości poznanych na lekcjach fizyki w klasie II Przepisy BHP, Przedmiotowy System oceniania, wymagania programowe na poszczególne oceny - zna podstawowe pojęcia, wielkości fizyczne, ich symbole i jednostki * Zna zależności jakie występuja pomiedzy poszczególnymi wielkościami fizycznymi Rozwiązuje proste zadania rachunkowe i problemowe przy zastosowaniu poznanej wiedzy Rozwiązuje skomplikowane zadania problemowe i rachunkowe Na czym polega zjawisko elektryzowania? Sposoby elektryzowania ciał. - wie, że ciała elektryzują się przez tarcie, - wie, że ciała naelektryzowane oddziałują na siebie wzajemnie, - wie, że przy elektryzowaniu ciał przez tarcie następuje przemieszczenie elektronów z jednego ciała na drugie, - umie korzystać z elektroskopu przy badaniu czy ciało jest naelektryzowane, - wie, co jest źródłem pola elektrostatycznego - wie, że wskazówka elektroskopu wychyla się gdy zbliżymy do niego ciało naelektryzowane, - zna zasadę działania piorunochronu, - zna niebezpieczeństwa związane z występowaniem zjawisk elektrycznych w przyrodzie, - wie, że ciała naelektryzowane jednoimiennie odpychają się a naelektryzowane różnoimiennie przyciągają się, - wie, że przez tarcie ciała elektryzują się różnoimiennie, - umie wyjaśnić zjawisko elektryzowania ciał przez tarcie na podst. elektr. bud. materii, - zna budowę i zasadę działania elektroskopu, - umie wyjaśnić elektryzowanie ciał przez dotyk ciałem naelektryzowanym, - wie, na czym polega zjawisko indukcji elektrostatycznej, - umie trwale naelektryzować elektroskop przez wpływ, - potrafi doświadczalnie stwierdzić stan naelektryzowania ciała, - potrafi wskazać w otoczeniu zjawiska elektryzowania ciał przez tarcie. - potrafi rozwiązywać problemy dotyczące elektryzowania ciał - potrafi wyjaśnić mechanizm przyciągania drobnych ciał (np. nitek) przez ciała naelektryzowane - potrafi określić znak ładunku ciała naelektryzowanego przez zbliżenie go do naelektryzowanego elektroskopu, - potrafi wskazać w otoczeniu przykłady elektryzowania ciał przez indukcję, - potrafi wyjaśnić mechanizm wyładowań atmosferycznych. 4.1, 8.1, Dośw. Indywidualne. Demonstrowan ie zjawiska elektryzowania przez tarcie oraz wzajemnego oddziaływania ciał naładowanych Ładunek elektryczny. Oddziaływanie - wie, że atom zbudowany jest z protonów, neutronów i elektronów, - potrafi opisać jak zbudowany jest atom, - wie, jak powstają jony dodatnie i ujemne, - potrafi uzasadnić podział ciał na przewodniki i izolatory na 4.2,4.5 2

3 ładunków. - wie, jakim ładunkiem elektr. są obdarzone cząstki elementarne, - wie, że na cząstkę naładowaną znajdującą się w polu elektrostatycznym działa siła, - wie, że są dwa rodzaje ładunków elektrycznych, - wie, że jednostką ładunku elektrycznego jest 1 C, - wie, że ciało naelektryzowane ujemnie posiada nadmiar elektronów a naelektryzowane dodatnio ich niedobór, - wie, co to znaczy, że w jakimś obszarze istnieje pole elektrostatyczne, - potrafi narysować linie pola wytworzone przez punktowy ładunek dodatni oraz ujemny podstawie ich wewnętrznej budowy, - potrafi, korzystając z układu okresowego narysować model atomu wybranego pierwiastka - wie, kiedy pole jest centralne a kiedy jednorodne, - umie graficznie przedstawić pole jednorodne - - umie graficznie przedstawić pole dwóch ładunków punktowych Prawo Coulomba - wie, że ładunki oddziałują silniej gdy są bliżej siebie i gdy mają większą wartość, Przewodniki i izolatory. - wie, że w przewodnikach są elektrony swobodne a w izolatorach związane - wie, jak wartość siły oddziaływania elektrostaty-cznego zależy od odległości ciał naelektryzowanych i wielkości ich ładunków, - umie narysować wektory sił działających na punktowe ciała naelektryzowane, - umie podać przykłady przewodników i izolatorów, - umie stosować prawo Coulomba w prostych zadaniach, - wie, jak rozmieszcza się ładunek elektryczny w przewodniku a jak w izolatorze, -potrafi zaprojektować doświadczenie potwierdzające słuszność prawa Coulomba, - potrafi rozwiązywać problemy dotyczące zasady zachowania ładunku i prawa Coulomba - potrafi wyjaśnić różnice w elektryzowaniu przewodnika i izolatora przez pocieranie i dotyk , Zasada zachowania ładunku. Powtórzenie wiadomości. Praca klasowa - wie, że ciało elektrycznie obojętne ma tyle samo ładunków dodatnich co ujemnych, - zna i umie stosować zasadę zachowania ładunku elektr - zna mechanizm zobojętniania ciał naelektryzowanych (metali i dielektryków), 4.4, Dział II. Prąd elektryczny 9 godzin Temat lekcji Na czym polega przepływ prądu elektrycznego? Natężenie prądu. Treści konieczne (na ocenę dopuszczającą) - wie, że jednostką natężenia jest 1A, - -wie, że do pomiaru natężenia służy amperomierz, - wie, że w rozgałęzieniach Treści podstawowe (na ocenę dostateczną) - zna definicję natężenia prądu elektrycznego, - umie obl. natęż. korzystając ze wzoru I = q/t, - wie, że 1A = 1C/1s, Treści rozszerzające (na ocenę dobrą) - potrafi obliczać każdą wielkość ze wzoru I = q/t, Treści dopełniające (na ocenę bardzo dobrą) - wie, że ładunek elektronu jest równy 1, C, - zna jednostki ładunku 1 Ah, 1As. Uwagi, Zgodność z podstawą programową 4.5, 4.6, 4.7 Treści ponadprogramowe 3

4 Napięcie elektryczne. Źródła napięcia. Opór elektryczny. Prawo Ohma. Obwody elektryczne. Łączenie odbiorników opór zastępczy. płynie prąd o sumie natężeń równej natężeniu prądu prze rozgałęzieniem, - umie zbudować prosty obwód według schematu i zmierzyć natężenie prądu. Wie na czym polega przepływ pradu elektrycznego Zna warunki przepływu pradu elektrycznego - wie, że napięcie panujące miedzy końcami przewodnika jest warunkiem, by płynął w nim prąd elektryczny, - wie, jaki jest umowny kierunek prądu elektrycznego, - potrafi wymienić źródła napięcia, - wie, że do pomiaru napięcia służy woltomierz - wie, że jedn. napięcia jest 1V, - wie, że wzrost napięcia między końcami przewodnika powoduje wzrost natężenia płynącego w nim prądu, - wie, że opór elektryczny jest wielkością charakteryzującą przewodnik, - wie, że jednostką oporu elektrycznego jest 1Ω, * zna symbole używane przy rysowaniu schematow obwodów elektrycznych * Wie co to jest obwód elektryczny - potrafi zbudować obwód odbiorników połączonych szeregowo zgodnie ze schematem, - zna i stosuje I prawo Kirchhoffa do prostych rozgałęzień, - potrafi wskazać kierunek prądu w obwodzie umowny i rzeczywisty, - umie zmierzyć natężenie w dowolnym punkcie obwodu, Wymienia skutki przepływu pradu elektrycznego - potrafi wyjaśnić na czym polega przepływ prądu w metalach, - zna i rozumie prawo Ohma, - potrafi rozwiązywać proste zadania z zastosowaniem prawa Ohma, - zna definicję oporu elektrycznego, - wie, że 1Ω=1V/1A, - wie, od czego zależy opór przewodnika, - potrafi stosować oporniki do zmiany natężenia prądu w obwodzie, * na podstawie schematu buduje prosty obwód elektryczny - wie, że dla odbiorników połączonych szeregowo U= U 1 +U 2 +U 3, - wie, że natężenie w dowolnym - wie, że dzięki przyłożonemu do końców przewodnika napięciu siły pola wykonują pracę W = Uq, - zna budowe i zasadę działania ogniwa Volty, - wie, na czym polega przepływ prądu w cieczach i gazach, - umie przedstawić na wykresie zależność I(t), - wie, w jaki sposób opór elektryczny przewodnika zależy od jego długości i pola przekroju poprzecznego, - umie obliczać opór korzystając z wykresu I(u), Rysuje skomplikowane schematy obwodów elektrycznych - potrafi rozwiązywać zadania stosując poznane zależności między I, U, R, - umie obliczyć opór - zna budowę i zasadę działania ogniwa Leclanche go, - wie, jak działa akumulator. - potrafi stosować prawo Ohma do rozwiązywania problemów złożonych. - wie, że opór elektryczny zależy od temperatury przewodnika. Buduje skomplikowany obwód elektryczny - potrafi uzasdnić dlaczego R= R 1 +R 2 +R 3 - umie obliczyć opór 4.8, Prąd elektryczny w cieczach 4.9, 9.8, , 8.7, 8.8, 8.9, 8.11, 8.12 Doświadczenie w grupach: Wyznaczanie oporu elektrycznego opornika lub żarówki za pomocą woltomierza i amperomierza. 4.7, 4.8, , 8.1 Doświadczenie indywidualne: budowanie prostego obwódu elektrycznego wg zadanego schematu. 4.9, 4.12, 4

5 Moc prądu elektrycznego. Praca prądu elektrycznego. Energia elektryczna. Powtórzenie wiadomości. Praca klasowa - umie obliczyć opór zastępczy oporników połączonych szeregowo, - wie, że w domowej instalacji elektrycznej stosuje się połączenie równoległe, - wie, że napięcie na zaciskach odbiorników połączonych równolegle jest jednakowe, - wie, że jednostką mocy jest 1W, - rozumie potrzebę oszczędzania energii elektrycznej, - zna zasady bezpiecznego korzystania z urządzeń elektr. - wie, że prąd elektryczny wykonuje pracę, potrafi opisać przemiany energii elektrycznej w inne rodzaje energii we wskazanych odb. - wie, że jedn. pracy jest 1J, - wie, że niesprawne urządzenie może być przyczyną zwarcia w instalacji elektrycznej i doprowadzić do powstania pożaru, punkcie obwodu szeregowego jest jednakowe, - potrafi wyjaśnić,czemu w oświetl. choinkowym stosuje się poł. szer. - wie że w połączeniu równoległym jest zachowane I prawo Kirchhoffa, - umie obliczyć moc z równania P=UI, - wie, że 1 kwh jest jednostką pracy prądu elektrycznego (energii elektrycznej) - potrafi obliczyć koszt zużytej energii elektrycznej korzystając z odczytów licznika energii, - umie obliczyć pracę z zależności W = UIt, - wie, że 1J = 1V1A1s, zastępczy oporników połączonych równolegle, - potrafi zapisać I prawo Kirchhoffa dla dowolnego węzła sieci, - potrafi rozwiązywać zadania stosując poznane zależności, - potrafi, na podstawie danych z tabliczki znamionowej urządzenia elektrycznego obliczyć np. natężenie prądu, opór odbiornika, - oblicza koszt energii zużytej przez urządzenie - potrafi obliczyć każdą wielkość z zależności W = UIt, zastępczy dla połączenia mieszanego, - umie wyjaśnić dlaczego 1/R = 1/ R 1 + 1/ R 2 + 1/ R potrafi rozwiązywać problemy związane z przemianami energii w odbiornikach elektrycznych. - potrafi rozwiązywać złożone problemy rachunkowe wykorzystując związki między wielkościami W,U,I,t,R,q. 4.10, , 8.4, 8.11, 8.12 Doświadczenie w grupach: wyznaczanie mocy żarówki zasilanej z baterii za pomocą woltomierza i amperomierza. 4.10, 4.11, 4.13 Moc prądu trudniejsze zadania Praca prądu trudniejsze zadania Dział III. Magnetyzm 8 godzin 5

6 Temat lekcji Treści konieczne (na ocenę dopuszczającą) Treści podstawowe (na ocenę dostateczną) Treści rozszerzające (na ocenę dobrą) Treści dopełniające (na ocenę bardzo dobrą) Uwagi, Zgodność z podstawą programową Treści ponadprogramowe Pole magnetyczne i jego występowanie i wykorzystanie w życiu codziennym. Bieguny magnetyczne i oddziaływanie między nimi. Kompas (igła magnetyczna)- zasada działania. - wie, ze magnesy odpychają się lub przyciągają - wie, ze magnesy przyciągają żelazne przedmioty - wie, ze każdy magnes ma dwa bieguny: S i N Wie, ze bieguny jednoimienne magnesow odpychają się a różnoimienne przyciągają Wie, że wokół magnesu występuje pole magnetyczne * nazywa bieguny magnetyczne magnesów trwałych i opisuje charakter oddziaływania między nimi * opisuje zachowanie igły magnetycznej w obecności magnesu * zna budowe kompasu - wie, ze Ziemia jest magnesem - wie, że na północy geograficznej jest południowy biegun magnetyczny a na południu biegun północny - wie, ze nie można wyizolowac bieguna magnetycznego * opisuje oddziaływanie magnesów na żelazo - wie, że magnesy wykonuje się z żelaza - wie, że nie wszystkie metale nadają się do wykonania magnesów - umie wyjaśnić, dlaczego żelazo w polu magnetycznym zachowuje się jak magnes, - wie, że oddziaływanie magnesów odbywa się za pośrednictwem pól magnetycznych, * podaje przykłady zastosowania oddziaływania magnesów na żelazo * opisuje zasade działania kompasu * opisuje zasade odzialywania przewodnika z pradem na igłe magnetyczną, - potrafi, korzystając z różnych źródeł informacji wyszukać i zaprezentować wiadomości o magnetyzmie ziemskim. - potrafi uzasadnić, dlaczego każda z części podzielonego magnesu jest magnesem Wyjaśnia zasade działania kompasu 5.3, 5.1, 5.2, 9.10, 8.1 Doświadczenie pokazowe: demonstrowanie działania prądu w przewodzie na igłę magnetyczną 6

7 Pole magnetyczne przewodnika z pradem. Elektromagnes, budowa, zasada działania i zastosowanie. Silnik elektryczny prądu stałego. Powtórzenie wiadomości. Praca klasowa - wie, że wokół przewodnika z prądem istnieje pole magnetyczne. - wie, że dwa przewodniki w których płynie prąd oddziałują ze sobą, - wie, że elektromagnes jest zbudowany ze zwojnicy i umieszczonego wewnątrz niej rdzenia ze stali miękkiej, - wie, że elektromagnes wytwarza pole magnetyczne gdy w jego zwojnicy płynie prąd, Wie co to jest silnik elektryczny zna zastosowanie silnika elektrycznego - umie określić bieguny magnetyczne zwojnicy z prądem, - umie przedstawić graficznie pole magnetyczne magnesu sztabkowego i zwojnicy z prądem, - umie zbudować elektromagnes, - umie wyjaśnić dlaczego rdzeń elektromagnesu jest zbudowany ze stali miękkiej, Zna podstawowa budowe silnika elektrycznego Opisuje wzajemne oddziaływanie magnesów z elektromagnesami - wie, że każdy poruszający się ładunek jest źródłem pola magnetycznego, - wie, że pole magnetyczne wewnątrz zwojnicy jest jednorodne, - potrafi przedstawić graficznie pole magnetyczne przewodnika prostoliniowego i kołowego, - zna definicję ampera. - wie, od czego zależy, czy pole magnetyczne wytworzone przez elektromagnes jest silne czy słabe, Zna zasade dzialania silnika elektrycznego - potrafi wyszukać i ciekawie zaprezentować informacje o zastosowaniu elektromagnesów. Wyjasnia zasadę dzialania silnika elektrycznego , Indukcja elektromagnetyczna Dział IV. Ruch drgający i fale. 7 godzin 7

8 Temat lekcji Ruch drgający. Sposób opisywania ruchu drgającego. Treści konieczne (na ocenę dopuszczającą) zna pojęcia położenia równowagi, wychylenie, amplituda wie, że drgania mogą być gasnące potrafi wskazać w otoczeniu ciała drgające Treści podstawowe (na ocenę dostateczną) zna i rozumie pojęcia okres i częstotliwośc zna jednostki okresu i częstotliwości potrafi obliczyć częstotliwość drgań na podstawie znajomości okresu Treści rozszerzające (na ocenę dobrą) potrafi obliczać okres przy danej częstotliwości Treści dopełniające (na ocenę bardzo dobrą) wie, ze okres drgań zależy od właściwości fizycznych sprężyny potrafi opisać zmiany prędkości, przyspieszenia i siły w ruchu drgającym sprężyny Uwagi, Zgodność z podstawą programową 6.1,6.2 Treści ponadprogra mowe Wahadło matematyczne i ciężarek na spreżynie. Przemiany energii. Fale mechaniczne i zjawiska jakim ulegają. wie, jakie wahadło nazywamy matematycznym wie, ze okres wahań wahadła zalezy od ego długości wie co nazywamy impulsem falowym wie, ze fale mogą być poprzeczne i podłużne i wie jak je odróżnić wie co to jest grzbiet i dolina fali wie, że fala napotykając przeszkodę, ulega odbiciu lub pochłonięciu wie, ze fale mogą załamywac się na granicy dwóch ośrodków wie, ze okres wahań wahadła nie zalezy od jego masy i dla małych kątów nie zależy od kąta wychylenia potrafi wskazać w otoczeniu urzadzenia, w których znalazły zastosowanie wahadła wie co nazywamy falą wie, ze fale mechaniczne nie rozchodzą się w próżni wie, ze szybkość rozchodzenia się fal w danym ośrodku jest stała wie co to jest okres, częstotliwość i długość fali potrafi sformułować prawo odbicia fali zilustrować je graficznie wie, ze fala może ulegać ugięciu i interferencji Potrafi omówić zmiany szybkości, przyspieszenia i siły w czasie drgań sprężyny Potrafi obliczać okres wahań wahadła z wyrażenia T=2 l/g Wie co to jest izochronizm wahań potrafi stosować poznane wzory do rozwiązywania zadań rachunkowych i problemów wie, że fale poprzeczne mogą rozchodzić się tylko w ciałach stalych a podłużne w gazach, cieczach i ciałach stałych potrafi opisać zjawisko dyfrakcji wie co to jest fala stojąca potrafi przedstawić zmiany energii podczas drgań sprężyny potrafi obliczać wszystkie wielkości z wzoru na okres wahań wahadła potrafi objaśnić mechanizm powstawania fali poprzecznej potrafi obliczać wszystkie wielkości z wyrażenia v=ƛƒ potrafi opisać i wyjaśnić zjawisko interferencji potrafi wyjaśnić jak powstaje fala stojąca 6.1, , 8.5, 8.6, 8.9 Doświadcze nie w parach: wyznaczanie okresu i częstotliwoś ci drgań ciężarka zawieszoneg o na sprężynie oraz okres i częstotliwoś c drgań wahadła matematycz nego. 6.3, 6.4 8

9 Fala akustyczna. Drgania własne. Rezonans akustyczny i mechaniczny. Fale elektromagnetyczne i ich wykorzystanie. Powtórzenie wiadomości Praca klasowa wie, ze w wyniku rezonansu mechanicznego mogą ulec zniszczeniu różne konstrukcje wie co to są drgania własne wie, ze dźwięki wydają ciala drgające z częstotliwością większą od 16 Hz a mniejszą od Hz wie, że dźwięki rożnią się natężeniem, wysokością i barwą wie czym jest echo i jak powstaje, co to jest pogłos rozumie na czym polega szkodliwość hałasu wie, ze fale elektromagnetyczne mogą się rozchodzić zarówno w ośrodkach materialnych jak i w próżni potrafi omówić właściwości fal elektromagnetycznych podczerwonych i nadfioletowych potrafi wymienić zakresy fal wykorzystywanych w medycynie wie co to jest rezonans mechaniczny potrafi zastosować swoją wiedzę do wyregulowania wahadła w zegarze wie co to są ultradźwięki i infradźwięki wie od czego zależy natężenie, wysokość i barwa dźwięku wie, ze szybkość rozchodzenia się dźwięku zależy od sprężystości ośrodka potrafi rozwiązywać proste zadania rachunkowe wie jak powstaje fala elektromagnetyczna wie jak obliczyć szybkość rozchodzenia się fali elektromagnetycznej wie co to jest długość i częstotliwość fali elektromagnetycznej potrafi wymienić występujące w widmie fal elektromagnetycznych grupy fal od najkrótszych do najdłuższych wie, ze dla podtrzymania wahań i drgań należy dostarczać ciału energię z częstotliwością drgań własnych potrafi wymienić zastosowanie ultradźwięków w medycynie i technice wie, ze instrumenty muzyczne zbudowane są z wykorzystaniem zjawiska rezonansu akustycznego potrafi obliczyć najmniejszą odległość od przeszkody pozwalającą usłyszeć echo potrafi wskazać zależność właściwości fal elektromagnetycznych od ich długości potrafi stosować wzór c=ƛv do rozwiązywania zadan związanych z rozchodzeniem się fal elektromagnetycznych potrafi wyjaśnić zjawisko rezonansu mechanicznego wahadeł potrafi objaśnić dlaczego rozmaite źródla wydają dźwięki różniące się barwą wie jak powstaje pogłos potrafi wyjaśnić co to jest widmo fal elektromagnetycznych potrafi wyjaśnić dlaczego promienie rentgenowskie i gamma znalazły zastosowanie w medycynie i przemyśle potrafi omówić zastosowanie fal w różnych dziedzinach 6.3, 6.5, 6.6, , 8.1 Doświadcze nie indywidualn e: wytwarzanie dźwięku o większej i mniejszej częstotliwoś ci od danego dźwięku za pmocą dowolnego drgającego przedmiotu lub instrumentu muzycznego. 7.1, 7.12,7.11 Rezonans Co faluje w falach elektromagnetyc znych? Energia Fal Elektromagnetyc znych 9

10 Dział V. Optyka. 9 godzin 10

11 Temat lekcji Treści konieczne (na ocenę dopuszczajacą) Światło i jego właściwości. Źródła światła. Cień i półcień. Zjawiska jakim ulega światło. Zwierciadła i soczewki. wie, że światło jest falą elektromagnetyczną wie, że naturalnym źródłem światla jest Słońce wie, że światło w ośrodku jednorodnym rozchodzi się po liniach prostych wie, ze światło może rozchodzić się w ośrodkach materialnych (przezroczystych) wie kiedy światło ulega odbiciu a kiedy rozproszeniu potrafi wskazać na rysunku kąt odbicia i kąt padania oraz prostopadłą padania wie, że na granicy dwóch ośrodków, światło zmienia kierunek, czyli załamuje się wie co to jest kąt padania i załamania oraz potrafi wskazac je na rysunku wie, że gdy kąt padania jest równy 0 to nie ma załamania wie co to jest zwierciadło w tym płaskie i sferyczne i rozpoznać zwierciadło wklęsłe i wypukłe, wie co nazywamy Treści podstawowe (na ocenę dostateczną) potrafi doświadczalnie udowodnić prostoliniowe rozchodzenie się światła wie jak powstaje cień i półcień wie, że światło niesie ze sobą energię potrafi sformułować prawo odbicia światła i graficznie je zilustrować wie, że załamanie jest wynikiem różnicy szybkości rozchodzenia się swiatła w ośrodkach wie, kiedy kąt załamania jest mniejszy od kąta padania a kiedy większy wie co to jest kąt graniczny wie jakie obrazy otrzymujemy w zwierciadłach płaskich wie co to jest Głowna oś optyczna, ognisko, ogniskowa i promień krzywizny Treści rozszerzające (na ocenę dobra) wie, że światło jest częścią widma fal elektromagnetycznyc h wie, że światło jest falą poprzeczną umie uzasadnić, dlaczego światło po odbiciu od powierzchni chropowatych jest rozproszone potrafi objaśnić kiedy światło ulega całkowitemu wewnętrznemu odbiciu potrafi przedstawić bieg promieni świetlnych przechodzących przez płytki rownoległościenne potrafi znaleźć konstrukcyjnie obraz odcinka w zwierciadle płaskim zna zależnośc miedzy ogniskową a promieniem Treści dopełniające (na ocenę bardzo dobrą) wie, że światło zachowuje się czasem jak strumien korpuskuł wie, że twórcą teorii korpuskularnej światła był Newton potrafi wymienić dowody na falową naturę światła potrafi rozwiązywać problemy z zastosowaniem praw załamania i odbicia światła potrafi konstrukcyjnie znaleźć obraz dowolnej figury w zwierciadle plaskim potrafi graficznie znaleźć ognisko Uwagi, Zgodność z podstawą programową 7.2, 7.10, , 7.5, 9.11, 8.1 Doświadczenie pokazowe: demonstrowanie zjawiska załamania światła 7.3, 7.4, 7.7, Treści Ponadprogramowe 11

12 soczewką, potrafi wymienić ich rodzaje potrafi podać przykłady zastosowań zwierciadeł płaskich wie, że zwierciadło wklęsłe skupia równoległą wiązkę światła a wypukłe rozprasza wie co to jest ognisko pozorne wie co to jest zdolność skupiająca soczewek krzywizny potrafi obliczyć ogniskową zwierciadła potrafi graficznie przedstawić bieg wiązki równoległej po odbiciu od zwierciadeł kulistych zwierciadła kulistego potrafi narysować bieg promienia świetlnego wychodzącego z ogniska po odbiciu od zwierciadła 12

13 Bieg promieni i powstawanie obrazów. Wady wzroku i ich korekta. Przyrządy optyczne. Jak powstaje tęcza? Przejście przez pryzmat. potrafi graficznie znaleźć ognisko zwierciadla kulistego potrafi narysować bieg promienia świetlnego wychodzącego z ogniska po odbiciu od zwierciadła potrafi na rysunku wskazac głowną oś optyczną soczewki, ognisko, ogniskową i promien krzywizn wie, że za pomoca soczewek skupiających możemy otrzymać obrazy rzeczywiste i pozorne, powiększone i pomniejszone potrafi wymienić przyrządy, w których stosuje się soczewki potrafi przedstawić zasadę działania oka wie co to jest akomodacja oka i odległośc dobrego widzenia wie jak działa lupa wie co to jest pryzmat wie, że światło jednobarwne po przejściu przez pryzmat załamuje się dwukrotnie ku podstawie wie kiedy w zwierciadłach kulistych wklęsłych otrzymujemy obraz pomniejszony, rzeczywisty i odwrócony wie, wie, kiedy ten obraz jest powiększony, rzeczywisty, odwrócony, a kiedy pozorny, prosty, powiększony potrafi narysować bieg wiązki równoległej do osi optycznej po przejściu przez soczewkę skupiającą i rozpraszającą oraz wykreślić obrazy otrzymywane w soczewkach skupiających wie, gdzie należy umieścić przedmiot, aby otrzymac oczekiwany obraz potrafi szczegółowo omówić budowę oka wie co to jest krótkowzrocznośc i dalekowzroczność wie jakie soczewki należy zastosować, aby skorygować te wady wzroku wie, że światło w pryzmacie ulega rozszczepieniu wie, że szybkość rozchodzenia się światla w ośrodku zalezy od długości (częstotliwości) fali świetlnej potrafi graficznie przedstawić konstrukcję obrazu w zwierciadłach kulistych wklęsłych wie co to jest równanie soczewki wie jak obliczyc powiększenie obrazu wie co to jest zdolność skupiająca zwierciadła kulistego i potrafi ja obliczyć potrafi obliczyc zdolność skupiająca soczewek i doświadczalnie wyznaczyć ogniskową soczewki skupiającej potrafi zastosować do obliczenia ogniskowej równanie soczewek potrafi wyjaśnić co oznacza np. zdolność skupiająca 4 D (dioptrie) zna zasadę działania aparatu fotograficznego zna zasade dzialania mikroskopu wie, czym rożni się widmo ciągłe od widma liniowego wie co to jest współczynnik załamania światła potrafi wyjaśnić jak powstaje tęcza potrafi obliczyć każdą wielkość z równania zwierciadła wie co to znaczy, że zdolność skupiająca zwierciadła jest ujemna potrafi wyznaczyć zdolność skupiającą soczewki skupiającej potrafi obliczać wszystkie wielkości z wyrażenia: 1/f=1/x+1/y potrafi narysować bieg promieni w aparacie fotograficznym i mikroskopie potrafi wyjaśnić dlaczego światło w pryzmacie ulega rozszczepieniu potrafi wyjaśnić istnienie barw przedmiotów w świetle odbitym i świetle przechodzącym 7.4, 7.3, 7.5, 7.6, 7.7, 9.14, 8.1, 8.2 Dośw pokazowe: Wytwarzanie za pomoca soczewki skupiającej obraz przedmiotu n ekranie, odpowiednio dobierając doświadczalnie polozenie soczewki i przedmiotu. 7.8 Luneta Mikroskop Teleskop 7.9, 13

14 Powtórzenie wiadomości. Praca klasowa Dział VI. Powtórzenie wiadomości z klasy II ( do egzaminu) 11 godzin Temat lekcji Ruch i siły powtórzenie wiadomości zakończone Testem sprawdzającym Właściwości materii i hydrostatyka powtórzenie wiadomości zakończone testem sprawdzającym Praca, moc, energia, ciepło powtórzenie wiadomości zakończone testem sprawdzającym Treści konieczne Treści podstawowe Wg wymagań w klasie II Wg wymagań w klasie II Treści rozszerzająca Wg wymagań w klasie II Wg wymagań w klasie II Wg wymagań w klasie II Wg wymagań w klasie II Wg wymagań w klasie II Wg wymagań w klasie II Wg wymagań w klasie II Treści dopełniające Wg wymagań w klasie II Wg wymagań w klasie II Wg wymagań w klasie II Uwagi, Zgodność z podstawą programową 8.2, 8.3, 8.4, 8.5, 8.6, 8.7, 8.8, 8.9, 8.10, 8.11, , 8.3, 8.4, 8.5, 8.9, , 8.3, 8.4, 8.5, 8.6, 8.7, 8.8, 8.9, 8.11,

15 Dział VII. Rozwijanie zainteresowań i wykorzystanie poznanej wiedzy i nabytych umiejętności w życiu codziennym 9 godzin Cele kształcenia wymagania ogólne I. Wykorzystanie wielkości fizycznych do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych. II. Przeprowadzanie doświadczeń i wyciąganie wniosków z otrzymanych wyników. III. Wskazywanie w otaczającej rzeczywistości przykładów zjawisk opisywanych za pomocą poznanych praw i zależności fizycznych. IV. Posługiwanie się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularno-naukowych). Nr lekcji w dziale Temat lekcji Przegląd czasopism popularnonaukowych. Znani fizycy i ich osiągnięcia Fizyka jądrowa w życiu Fizyka na wesoło. Fizyka w życiu codziennym powtorzenie wiadomości. Treści konieczne Treści podstawowe Treści rozszerzająca Treści dopełniające Wyszukiwanie ciekawych artykułów ukazujących potrzebę znajomości fizyki w wykorzystaniu w życiu codziennym. Prezentacja przygotowanej pracy Przekonaj mnie, ze fizyka jest potrzebna Poznanie życiorysów znanych fizyków. Ciekawostki. Uwagi, Zgodność z podstawą programową Praca grupowa przygotowanie prezentacji i prelekcji NT fizyki jądrowej i wykorzystaniu jej w życiu codziennym ( wyszukiwanie informacji w Internecie, czasopismach) Gry i zabawy rebusy, karty, krzyżówki, anegdoty związane z fizyka praca w grupach plus prezentacja Indywidualne przygotowanie i prezentacja doświadczenia ukazującego wykorzystanie poznanej wiedzy i nabytych umiejętności z fizyki w zyciu codziennym 15

16 Indywidualizację pracy z poszczególnymi klasami realizuje poprzez: W klasach zdolniejszych rozwiązuje się dużo większą ilość zadań z kategorii celów C i D, uczniowie rozwiązują wiele zadań samodzielnie, wykonują własne doświadczenia. Treści rozszerzone realizowane są w tych klasach w trakcie zajęć lekcyjnych, w formie prac domowych, referatów czy prezentacji. W klasach słabszych czas zaplanowany na realizację treści ponadprogramowych przeznaczony jest na dodatkowe powtórzenia i utrwalenie wiadomości, które sprawiają uczniom trudności. Dodatkowo w klasach tych przeważają zadania z kategorii celów A i B. Ocena i wymagania uczniów z zaleceniami PPP W ocenianiu uczniów z dysfunkcjami uwzględnione zostają zalecenia poradni: wydłużenie czasu wykonywania ćwiczeń praktycznych, branie pod uwagę poprawności merytorycznej wykonanego ćwiczenia, a nie jego walorów estetycznych, podczas odpowiedzi ustnych zadawanie większej ilości prostych pytań zamiast jednego złożonego, obniżenie wymagań dotyczących estetyki zeszytu przedmiotowego, Opracowała: 16