PL B1. DBT GmbH,Lünen,DE ,DE,

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (13) B1 (21) Numer zgłoszenia: (51) Int.Cl. E21D 23/16 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: (54) Sterownik jednostkowy, zwłaszcza dla sekcji obudowy górniczej (30) Pierwszeństwo: ,DE, (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 02/06 (73) Uprawniony z patentu: DBT GmbH,Lünen,DE (72) Twórca(y) wynalazku: Sebastian M. Mundry,Lüdinghausen,DE Jens Titschert,Lünen,DE Jürgen Tschöpe,Selm,DE Reiner Frank,Gevelsberg,DE (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 10/09 (74) Pełnomocnik: Caban Włodzimierz, Rzecznik Patentowy, INVENT Sp. z o.o. PL B1

2 2 PL B1 Opis wynalazku Przedmiotem wynalazku jest sterownik jednostkowy, zwłaszcza dla sekcji obudowy górniczej, znajdujący zastosowanie w szczególności w górnictwie podziemnym węgla kamiennego. Znany jest na przykład z niemieckiego opisu patentowego DE C3 sterownik jednostkowy sekcji obudowy górniczej, charakteryzujący się tym, że zarówno złącza wtykowe dla elektrycznych przewodów od zaworów elektromagnetycznych i elementów wykonawczych, takich jak czujniki, gniazda wtykowe, względnie kołnierze przyłączeniowe dla przewodów komunikacyjnych z sąsiednimi sterownikami, zlokalizowane są na tylnej, czołowej ściance obudowy sterownika. W znanych sterownikach jednostkowych kontakt pomiędzy wtyczkami kablowymi a tylną, czołową ścianką następuje poprzez oddzielną listwę przyłączeniową, w której osadzane są wszystkie wtyczki przewodów, dzięki czemu sterownik jednostkowy może być w prosty sposób odłączony od listwy przyłączeniowej znajdującej się na sekcji obudowy górniczej i zastąpiony innym sterownikiem jednostkowym. W górnictwie podziemnym przewody wykorzystywane są zazwyczaj jako przewody giętkie, a głowice wtykowe zlokalizowane na ich końcach mocowane są na listwie przyłączeniowej, bądź też w gniazdach wtykowych poprzez klamry sprzęgające, mające kształt zbliżony do litery U. W takich sterownikach każda wtyczka wyposażona jest w kołnierz zlokalizowany na jej tylnej, czołowej ściance, przy czym we wnętrzu kołnierza zlokalizowane są występy prowadzące i gniazda wtykowe, a na obwodzie zewnętrznym znajduje się pierścień. Dzięki temu w stanie zmontowania połączenie między listwą przyłączeniową a sterownikiem jednostkowym jest połączeniem odpornym na wnikanie wilgoci. Również wszystkie głowice wtykowe przewodów giętkich wyposażone są w pierścienie, dzięki czemu również od czołowej strony listwy przyłączeniowej uzyskuje się uszczelnienie przed wnikaniem wilgoci do elementów kontaktów elektrycznych. Rozwiązanie sterowników jednostkowych bazujące na listwie przyłączeniowej sprawdziło się zwłaszcza w agresywnym i wilgotnym środowisku podziemi kopalń, dzięki czemu znacznie obniżyła się ilość awarii elektrycznych. Jednocześnie w niektórych przypadkach okazało się, że przyłączenie wszystkich przewodów na tylnej ściance sterownika jednostkowego ma również wady, zwłaszcza w odniesieniu do komunikacji między sąsiednimi sterownikami, kiedy to przewody muszą być zagięte pod odpowiednimi kątami zakrzywienia. Dodatkowo nakłady na wykonanie takich sterowników jednostkowych są stosunkowo wysokie. Celem wynalazku jest opracowanie takiej konstrukcji sterownika jednostkowego, której wykonanie będzie możliwe przy niskich nakładach, a jednocześnie możliwym będzie lepsze łączenie przewodów, zwłaszcza przewodów do komunikacji między sąsiednimi sterownikami. Istota wynalazku polega na tym, że kołnierz przyłączeniowy stanowi element przechodzącego przez dolną ściankę, albo korzystnie przez górną ściankę obudowy, elementu wtykowego z wysokim czopem mocującym. Element wtykowy posiada przynajmniej jeszcze jeden kołnierz przyłączeniowy dla przewodu służącego komunikacji z sąsiednimi sterownikami, przy czym przewody elektryczne do połączenia mikroelektroniki z wtykami kontaktowymi kołnierzy przyłączeniowych przeprowadzone są przez pustą komorę w czopie mocującym. W preferowanym wykonaniu element wtykowy zlokalizowany jest pośrodku, pomiędzy obydwiema bocznymi ściankami na dolnej ściance obudowy i/lub kołnierze przyłączeniowe w stanie zmontowanym ustawione są równolegle do dolnej ścianki. Ze względów wykonawczych, dla uzyskania prostego i łatwego, a jednocześnie pewnego połączenia elementu wtykowego z obudową, czop mocujący wyposażony jest w gwint i zamocowany jest do obudowy złączem śrubowym. Szczególnie korzystnym jest, gdy element wtykowy u podstawy czopa mocującego posiada obwodowe ramię stykowe z wpustem do osadzenia w nim uszczelki, przykładowo w postaci pierścienia uszczelniającego. W prostym wykonaniu element wtykowy posiada dokładnie dwa kołnierze przyłączeniowe do wyprowadzania przewodu służącego dwukierunkowej komunikacji z sąsiednimi sterownikami jednostkowymi. Wówczas te kołnierze przyłączeniowe są odchylone względem siebie o kąt 180, albo 90, dzięki czemu każdy z kołnierzy może być skierowany ku jednej z bocznych ścianek, a zatem ku sąsiedniemu sterownikowi jednostkowemu, bądź też każdy z kołnierzy przyłączeniowych skierowany jest ukośnie ku jednej z bocznych ścianek i ku tylnej ściance, co pozwala na osiągnięcie takiego samego promienia zakrzywienia przewodu dla obu przewodów komunikacyjnych.

3 PL B1 3 W alternatywnym wykonaniu element wtykowy może być wyposażony w trzy, lub więcej niż trzy, kołnierze przyłączeniowe, które korzystnie usytuowane są względem siebie pod kątem 90. Trzeci kołnierz przyłączeniowy może być przeznaczony przykładowo dla specjalistycznych czujników, takich jak czujnik drogi bądź temperatury z agregatu zasilającego, dla zewnętrznego wyłącznika awaryjnego, dla zasilania energetycznego, itp. We wszystkich wykonaniach element wtykowy posiada korpus podstawowy ze zintegrowanym na jego górnej ściance czopem mocującym, mający na bokach otwory mocujące, zwłaszcza otwory wtykowe dla rozłącznego mocowania kołnierzy przyłączeniowych. Korpus podstawowy może być przy tym wykonany ze stali, lub korzystnie z tworzywa sztucznego. Szczególnie korzystnym jest, gdy kołnierze przyłączeniowe obejmujące kontakty, na przykład bolce kontaktowe i gniazda kontaktowe wtyczek przewodów do komunikacji dwukierunkowej między sąsiednimi sterownikami, osadzone są w otworach mocujących z zastosowaniem uszczelek, szczególnie uszczelek pierścieniowych, za pomocą złączy sworzniowych. Dzięki temu wszystkie pojedyncze elementy mogą być wykonane oddzielnie i połączone ze sobą przy zastosowaniu stosunkowo prostych środków, zabezpieczających przed wnikaniem wilgoci. Korzystnym jest ponadto, gdy pusta przestrzeń, bądź komora w czopie mocującym, względnie elemencie wtykowym, zwłaszcza po wykonaniu montażu wszystkich bolców kontaktowych, gniazd kontaktowych i połączeń, zostanie wypełniona masą zalewową, co stanowi doskonałe zabezpieczenie przed wnikaniem wilgoci. Masa zalewowa jest korzystnie wprowadzana do pustej komory w elemencie wtykowym już po osadzeniu i zamocowaniu kołnierzy przyłączeniowych w otworach mocujących. Dalsze uproszczenie montażu i umożliwienie łatwego osadzania elementu wtykowego na obudowie uzyskuje się wówczas, gdy czop mocujący wyposażony jest we wpust, albo spłaszczenie, które kształtowo współpracuje z wypustem, albo spłaszczeniem otworu przelotowego dolnej ścianki obudowy sterownika, co zapewnia zdefiniowaną z góry pozycję na obudowie. Zasadniczą zaletą sterownika jednostkowego według wynalazku jest to, że przewody dla funkcji kontaktowania z sąsiednimi sterownikami nie są podłączone na tylnej ściance sterownika, lecz przez dodatkowy element wtykowy zlokalizowany wraz z kołnierzami przyłączeniowymi poza obudową, korzystnie pod spodem sterownika jednostkowego. Poprzez przestrzenne oddzielenie kołnierzy przyłączeniowych dla przewodów giętkich komunikacji z sąsiednimi sterownikami od tylnej ścianki obudowy uzyskuje się między innymi to, że przynależne przewody nie muszą być odprowadzane w tył, lecz mogą być odprowadzane ukośnie, bądź na boki. Jednocześnie tak prowadzone przewody nie przeszkadzają wtyczkom przewodów czujników i elementów wykonawczych, a także, w zależności od ustawienia kołnierzy przyłączeniowych, można uzyskać duży promień zakrzywienia, a nawet prostoliniowe prowadzenie przewodów komunikacji sąsiedniej. Dodatkowo mocowanie czopa mocującego za pomocą złącza śrubowego pozwala na uzyskanie docisku płaszczyzny ramienia stykowego i uszczelki promieniowej do zewnętrznej powierzchni dolnej ścianki, co w prosty sposób, ale skutecznie, zapobiega wnikaniu wilgoci do środka. Samo złącze śrubowe jest bardzo proste zarówno w wykonaniu, jak i w regulacji. Wynalazek został bliżej objaśniony w przykładzie wykonania na rysunku, gdzie fig. 1 przedstawia pojedynczy sterownik z osadzonym na dolnej ściance elementem wtykowym z trzema kołnierzami przyłączeniowymi w widoku perspektywicznym, fig. 2 - zdemontowany ze sterownika element wtykowy z trzema kołnierzami przyłączeniowymi w widoku z góry, fig. 3 - element wtykowy z trzema kołnierzami przyłączeniowymi w przekroju poziomym, fig. 4 - element wtykowy z trzema kołnierzami przyłączeniowymi w stanie zamontowania na dolnej ściance sterownika w przekroju wzdłuż linii I-I z fig. 3, fig. 5 - pojedynczy sterownik z elementem wtykowym z dwoma kołnierzami przyłączeniowymi w widoku perspektywicznym i fig. 6 - pojedynczy sterownik z dwoma usytuowanymi liniowo kołnierzami przyłączeniowymi w widoku perspektywicznym. W przykładowym wykonaniu (fig. 1 do fig. 4) pojedynczy sterownik 1 ma zlokalizowany na dolnej ściance 2 element wtykowy 3 z trzema kołnierzami przyłączeniowymi 4, 5, 6. Sterownik 1 wykorzystywany jest jako fragment elektrohydraulicznego sterowania sekcją obudowy górniczej i służy do zasterowywania takich elementów wykonawczych, jak elektromagnesy, uruchamiające z kolei nie narysowane hydrauliczne stojaki, oraz cylindry sekcji obudowy, lub też do odbioru danych z czujników przyporządkowanych poszczególnym agregatom, bądź realizacji innych zadań sterowniczych. Sterownik 1 ma obudowę skrzynkową z dolną ścianką 2, górną ścianką 7, dwoma bocznymi ściankami 8, 9, tylną ścianką 10 i przednią ścianką 11. Na zdejmowanej przedniej ściance 11 zlokalizowane jest pole operacyjne 12, wyłącznik awaryjny 13 i wyłącznik blokujący 14 sekcji obudowy. Za

4 4 PL B1 pośrednictwem klawiatury pola operacyjnego 12 można bezpośrednio sterować przynależną sekcją obudowy, a sterownik 1 korzystnie zamocowany jest na dolnej powierzchni stropnicy sekcji obudowy. W opisywanym przykładzie wykonania przednia ścianka 11 sterownika 1 skręcona jest z uformowaną z blachy obudową, a cała mikroelektronika wraz z wyświetlaczem, procesorem i interfejsem połączona jest ze zdejmowaną przednią ścianką 11. Przednia ścianka 11 sterownika 1 posiada również wystające obrzeże 15, stanowiące osłonę dla pola operacyjnego 12 i wyłączników 13, 14. Przewody połączone z elementami wykonawczymi i czujnikami sekcji obudowy mogą być osadzone w nie narysowanych złączach wtykowych na tylnej ściance 10 obudowy sterownika 1. W wyrobisku ścianowym znajduje się wiele zlokalizowanych obok siebie sekcji obudowy, przy czym każda z nich wyposażona jest w jednostkowy sterownik 1. Wszystkie jednostkowe sterowniki 1 muszą się komunikować ze sobą dla zapewnienia pełnej automatyzacji działań. Komunikacja ta następuje poprzez przewody rozpięte między sąsiednimi sterownikami 1, przy czym przewody te w górnictwie podziemnym, ze względu na zagrożenie wybuchem i wysoką wilgotność otoczenia, wykonane są jako przewody giętkie o odpowiedniej, stabilnej budowie. Zgodnie z wynalazkiem przewody do komunikacji między sąsiednimi sterownikami 1 nie są wetknięte w gniazda, czy też w kołnierze przyłączeniowe zlokalizowane na tylnej ściance 10 sterownika 1, ale do ich przyłączania służy element wtykowy 3 zlokalizowany na dolnej ściance 2 sterownika 1, wyposażony przykładowo w pierwszy kołnierz przyłączeniowy 4 dla jednego przewodu komunikacyjnego, drugi kołnierz przyłączeniowy 5 dla drugiego przewodu komunikacyjnego oraz trzeci kołnierz przyłączeniowy 6 służący do połączenia na przykład zewnętrznego wyłącznika awaryjnego. Ponieważ w stanie zamontowania pojedynczego sterownika 1 na sekcji obudowy każdorazowo jedna z bocznych ścianek 8, 9 zwrócona jest ku sąsiedniej sekcji obudowy z zamontowanym na niej sąsiednim pojedynczym sterownikiem, obydwa kołnierze przyłączeniowe 4, 5 służące do komunikowania się sąsiednich sekcji obudowy zwrócone są odpowiednio ku tym sąsiednim sekcjom. Zatem kołnierze przyłączeniowe 4, 5 ustawione są względem siebie pod kątem równym 180, jeden wrócony ku bocznej ściance 8, a drugi ku bocznej ściance 9, natomiast trzeci kołnierz przyłączeniowy 6 skierowany jest ku tylnej ściance 10, dzięki czemu przewód łączący z kołnierzem przyłączeniowym 6 może przebiegać równolegle w stosunku do pozostałego okablowania. Kołnierze przyłączeniowe 4, 5, 6 mają taką samą budowę, a wszystkie przewody wchodzące do nich posiadają końcówki wtykowe osadzane w kołnierzach przyłączeniowych 4, 5, 6 i mocowanych tam za pomocą nie narysowanych klamer w kształcie zbliżonym do litery U. Budowa elementu wtykowego 3 sterownika 1 zostanie przedstawiona szczegółowo w oparciu o jeden z tych kołnierzy przyłączeniowych 4, 5, 6. Element wtykowy 3 obejmuje korpus podstawowy 16 o zasadniczo skrzynkowej postaci, przy czym na trzech z jego czterech boków 17 osadzony jest jeden z kołnierzy przyłączeniowych 4, 5, 6. Ścianka dolna 18 korpusu podstawowego 16 jest zamknięta, a położona naprzeciw ścianka górna wyposażona jest w wydrążony czop mocujący 19 posiadający na swym obwodzie gwint 20. Na gwint 20 czopa mocującego 19 można nakręcić nakrętkę 21 celem mocnego zaciśnięcia elementu wtykowego 3 na dolnej ściance 2 sterownika 1, przy czym czop mocujący 19 przechodzi przez otwór przelotowy w dolnej ściance 2. Aby chronić przy tym wnętrze sterownika 1, w którym ulokowany jest system mikroelektroniki, przed wnikaniem wilgoci, korpus podstawowy 16 posiada na swej ściance górnej ramiona stykowe 22, ponad które wystaje do góry czop mocujący 19 i które przy podstawie czopa mocującego 19 wyposażone są we wpust 23 dla osadzania uszczelki 24. Ta osadzona w ramionach stykowych 22 uszczelka 24 promieniowa poddawana jest naciskowi podczas dokręcania nakrętki 21 do zewnętrznej powierzchni dolnej ścianki 2 obudowy sterownika 1, przez co uszczelnia ona otwór przelotowy w dolnej ściance 2 dla czopa mocującego 19. Pomiędzy nakrętką 21 a dolną ścianką 2 założona jest korzystnie wkładka 25. Dla uniknięcia błędów przy montażu i zamocowywaniu elementu wtykowego 3 na dolnej ściance 2 tak, żeby się nie obracał, czop mocujący 19 wyposażony jest dodatkowo w spłaszczenie 26 współpracujące z odpowiadającym mu spłaszczeniem w otworze przelotowym 27 w taki sposób, że czop mocujący 19 tylko w jednej pozycji elementu wtykowego 3 może całkowicie na wskroś przejść przez otwór przelotowy 27. Spłaszczenie 26 mocuje przy tym kształtowo element wtykowy 3 na dolnej ściance 2 i zapobiega jego przekręceniu. Wszystkie trzy kołnierze przyłączeniowe 4, 5, 6 (fig. 3, fig. 4) posiadają identyczną budowę i w identyczny sposób zamocowane są do korpusu podstawowego 16, przy czym korpus podstawowy 16 ma na każdym boku 17 osobny dla każdego kołnierza przyłączeniowego 4, 5, 6 otwór wtykowy 28 dla wielostopniowego sworznia mocującego 29. Każdy z kołnierzy przyłączeniowych 4, 5, 6 wyposażony

5 PL B1 5 jest w otwór przelotowy 27, przy czym w obrębie sworznia mocującego 29 znajduje się wtyk kontaktowy 30, w konkretnym wykonaniu jako wtyk typu SKK 24, osadzony z zachowaniem szczelności za pomocą uszczelki 31. Wtyk kontaktowy 30 wyposażony jest w znane dwa bolce wtykowe 32, oraz dwa gniazda kontaktowe 33, co daje cztery możliwości podłączenia elektrycznego przewodów giętkich poprzez wetknięcie ich głowic wtykowych w kołnierze przyłączeniowe 4, 5, 6. Każdy sworzeń mocujący jest ponadto na swej zewnętrznej stronie wyposażony we wpust dla kolejnej uszczelki 34, umożliwiającej szczelne wetknięcie kołnierzy wtykowych 4, 5, 6 w otwory wtykowe 28 i zaryglowanie ich tam za pomocą sworznia ryglującego 35. Sworznie ryglujące 35 przechodzą przy tym przez odpowiadające im otwory ryglujące 36 w korpusie podstawowym 16, dostępne od strony ścianki dolnej 18 tego korpusu podstawowego 16. Korpus podstawowy 16 elementu wtykowego 3 obok czopów mocujących 19 (fig. 3, fig. 4) jest wewnątrz pusty, przy czym ta pusta przestrzeń 37, przez którą przechodzą przewody 38 każdego wtyku kontaktowego 30 kołnierzy przyłączeniowych 4, 5, 6 wypełniona jest masą zalewową 39. Masa zalewowa 39 wlewana jest dopiero wówczas, gdy już wszystkie kołnierze przyłączeniowe 4, 5, 6 zostaną zamocowane sworzniami ryglującymi 35 w korpusie podstawowym 16, a więc gdy może ona przepłynąć aż do tylnych ścianek wtyków kontaktowych 30. Dla dokładnego centrowania głowic wtykowych przewodów giętkich podczas ich wprowadzania do kołnierzy przyłączeniowych 4, 5, 6 służą wystające występy prowadzące 40, współpracujące z odpowiadającymi im wpustami głowic wtykowych. Mocowanie głowic wtykowych przewodów giętkich służących do komunikacji z sąsiednimi siłownikami realizowane jest za pomocą klamer o kształcie zbliżonym do litery U, wsuwanych w otwory 41 i zabezpieczających głowice wtykowe osadzane w kołnierzach przyłączeniowych 4, 5, 6 przed obluzowaniem. W alternatywnym wykonaniu (fig. 5) jednostkowy sterownik 1' ma budowę w zasadzie identyczną do dotychczas przedstawionej, oraz elementy takie same, jak już opisane. Również w tym sterowniku 1' do dolnej ścianki 2 przytwierdzony jest element wtykowy 3' ze znajdującymi się na zewnątrz obudowy kołnierzami przyłączeniowymi 4', 5' dla przewodów komunikacji z sąsiednimi sterownikami, przy czym również ten element wtykowy 3', jak i w pierwszym przykładzie wykonania, posiada nie narysowany tutaj czop mocujący 19 przechodzący przez otwór przelotowy w dolnej ściance 2 obudowy i szczelnie połączony z dolną ścianką 2 za pomocą nakrętki 21 i uszczelki 24. W odróżnieniu od pierwszego przykładu wykonania element wtykowy 3' posiada tylko dwa kołnierze przyłączeniowe 4', 5', wyłącznie do komunikacji z sąsiednimi sterownikami. Obydwa kołnierze przyłączeniowe 4', 5' usytuowane są względem siebie pod kątem 90 i zasadniczo zwrócone przekątnie między bocznymi ściankami 8, 9 i tylną ścianką 10 obudowy sterownika 1'. Obydwa kołnierze przyłączeniowe 4', 5', podobnie, jak w pierwszym przykładzie wykonania, przymocowane są do dwóch sąsiednich boków 17 korpusu podstawowego 16 elementu wtykowego 3'. Dzięki temu, że element wtykowy 3' ma postać wtyczki kątowej z 90 odgięciem obu kołnierzy przyłączeniowych 4', 5' dla przewodów komunikacji sąsiedniej o stosunkowo dużym kącie zakrzywienia, mogą one być doprowadzone do sterownika 1' środkowej sekcji obudowy ścianowej. W jeszcze innym wykonaniu (fig. 6) jednostkowego sterownika 1" (fig. 6) obudowa jest w zasadzie taka sama, jak w pierwszym przykładzie wykonania, a jej dolna ścianka 2 wyposażona jest w element wtykowy 3" posiadający tylko dwa kołnierze przyłączeniowe 4", 5" dla przewodów komunikacyjnych z sąsiednimi sterownikami. Obydwa kołnierze przyłączeniowe 4", 5" ustawione są względem siebie pod kątem 180 i zwrócone są ku naprzeciw siebie leżącym bokom 17 korpusu podstawowego 16 elementu wtykowego 3", posiadającego kształt zbliżony do litery T. W ramach niniejszego wynalazku zawierać się może wiele modyfikacji. Zrozumiałym jest, że zamiast ustawienia kołnierzy przyłączeniowych 4, 5, 6 pod kątem 90 lub 180 i uformowania korpusu podstawowego 16 na kształt kostki, możliwym jest dobór innej geometrii bez naruszenia zastrzeżeń patentowych. Mocowanie czopa mocującego 19 i elementu wtykowego 3 na dolnej ściance obudowy może być również realizowane za pomocą pierścienia zaciskowego, wchodzącego w obwodowy wpust na czopie mocującym, bądź za pomocą klamry lub podobnych rozwiązań. Zastrzeżenia patentowe 1. Sterownik jednostkowy, zwłaszcza dla sekcji obudowy górniczej, mający obudowę w postaci skrzynki z dolną ścianką, górną ścianką, dwiema ściankami bocznymi, ścianką przednią i ścianką tylną, a w tej obudowie mający zabudowaną mikroelektronikę, wyposażony w złącza wtykowe wtyczek

6 6 PL B1 przewodów od czujników lub elementów wykonawczych sekcji obudowy i co najmniej jeden kołnierz przyłączeniowy z przynajmniej jednym wtykiem kontaktowym dla wtyczki przewodu służącego komunikacji z sąsiednimi sekcjami, znamienny tym, że kołnierz przyłączeniowy (4, 4', 4") stanowi element przechodzącego przez dolną ściankę (2) bądź górną ściankę (7) obudowy pustego czopa mocującego (19) elementu wtykowego (3, 3', 3"), który posiada przynajmniej jeszcze jeden kołnierz przyłączeniowy (5, 5', 5") dla wtyczki przewodu do komunikacji z sąsiednimi sterownikami jednostkowymi, przy czym przewody (38) do połączenia mikroelektroniki z wtykami kontaktowymi (30) kołnierzy przyłączeniowych (4, 5) przeprowadzone są przez pustą komorę (37) w czopie mocującym (19). 2. Sterownik według zastrz. 1, znamienny tym, że element wtykowy (3, 3', 3") zlokalizowany jest pośrodku pomiędzy obydwiema bocznymi ściankami (8, 9) na dolnej ściance (2) i/lub kołnierze przyłączeniowe (4, 5, 6) w stanie zmontowanym ustawione są równolegle do dolnej ścianki (2). 3. Sterownik według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że czop mocujący (19) wyposażony jest w gwint (20) i zamocowany jest do obudowy złączem śrubowym (20, 21). 4. Sterownik według jednego z zastrz. 1 do 3, znamienny tym, że element wtykowy (3) u podstawy czopa mocującego (19) posiada obwodowe ramię stykowe (22) z wpustem (23) do osadzenia w nim uszczelki (24). 5. Sterownik według jednego z zastrz. 1 do 4, znamienny tym, że element wtykowy (3', 3") posiada dokładnie dwa kołnierze przyłączeniowe (4', 5', 4", 5"). 6. Sterownik według zastrz. 5, znamienny tym, że kołnierze przyłączeniowe (4', 5', 4", 5") ustawione są względem siebie pod kątem 180 albo Sterownik według jednego z zastrz. 1 do 4, znamienny tym, że element wtykowy (3) posiada trzy, lub więcej niż trzy, kołnierze przyłączeniowe (4, 5, 6), które korzystnie ustawione są względem siebie pod kątem Sterownik według jednego z zastrz. 1 do 7, znamienny tym, że element wtykowy (3, 3', 3") posiada korpus podstawowy (16) wyposażony w zintegrowany na jego górnej ściance czop mocujący (19), a na bokach (17) ma otwory mocujące, zwłaszcza otwory wtykowe (28) do rozłącznego osadzania kołnierzy przyłączeniowych (4, 5, 6). 9. Sterownik według zastrz. 8, znamienny tym, że kołnierze przyłączeniowe (4, 5, 6) w otworach mocujących są zamocowane i uszczelnione przez uszczelki (34) i/lub zaryglowane złączami sworzniowymi (35, 36). 10. Sterownik według jednego z zastrz. 1 do 9, znamienny tym, że pusta przestrzeń (37) w czopie mocującym (19), względnie element wtykowy (3, 3', 3") wypełniona jest masą zalewową (39). 11. Sterownik według jednego z zastrz. 1 do 10, znamienny tym, że czop mocujący (19) wyposażony jest we wpust albo spłaszczenie (26), które kształtowo współpracuje z wypustem, albo spłaszczeniem otworu przelotowego dolnej ścianki (2) obudowy.

7 PL B1 7 Rysunki

8 8 PL B1

9 PL B1 9

10 10 PL B1 Departament Wydawnictw UP RP Cena 2,00 zł.