Życzenia świąteczne Programowy Zespół Synodalny

Transkrypt

1 Życzenia świąteczne Programowy Zespół Synodalny Serdeczne życzenia radości Świąt Bożego Narodzenia oraz wielu Łask Bożych i opieki Matki Bożej w Nowym Roku składamy naszym Duszpasterzom oraz wszystkim braciom i siostrom z naszej Rodziny Parafialnej Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Oprócz powyższych życzeń pragniemy Wam podziękować za życzliwość w kończącym się roku oraz prosić o bardziej intensywną współpracę w Nowym Roku Pańskim Miniony rok był dla naszej działalności trochę lepszy niż rok poprzedni. Liczyliśmy na udział młodych ludzi w pracy synodalnej. Dopiero ostatnio zgłosił się do pracy w naszym zespole redakcyjnym zainteresowany młody człowiek. Traktujemy ten fakt jako początek współpracy z coraz bardziej aktywną grupą młodzieży. Pomimo otrzymania kilkunastu propozycji nowej nazwy naszego biuletynu, Programowy Zespół Synodalny nie dokonał wyboru i pozostajemy z dawną nazwą. Możemy jednak poinformować czytelników, że przygotowujemy nową, opracowaną graficznie winietę naszego biuletynu parafialnego. Apelujemy do wszystkich naszych parafian: W Nowym Roku zapraszamy do współdziałania. Spotykamy się tradycyjnie w każdą środę po Mszy świętej o godzinie Mamy również skrzynkę kontaktową. Jest nią SKRZYNKA UWAG I WNIOSKÓW ZESPOŁU SYNODALNEGO wisząca przy głównym wejściu do kościoła.

2 Zwiastuję wam radość wielką... BOŻE NARODZENIE Ty, który jesteś Synem Boga, Przedwiecznym blaskiem Jego chwały, Wziąłeś z Maryi ludzkie ciało I zamieszkałeś między nami. Panie dzierżący w swojej dłoni Przestworza niebios, ląd i morze, Do nas przyszedłeś, by doświadczyć Człowieczych cierpień i radości. Wszystkim rodzinom udziel, Chryste, Pokoju, zgody i wesela; W Tobie niech znajdą jedność serca I pomoc w ciężkich chwilach próby. Bądź uwielbiony, dobry Jezu, Ukryty Boże, Zbawicielu; Chwała niech będzie Tobie z Ojcem I Duchem Świętym Twej pociechy. Amen. CHWAŁA BOGU NA WYSOKOŚCIACH A NA ZIEMI POKÓJ LUDZIOM JEGO UPODOBANIA (Łk 2,14)

3 Przełamiemy się opłatkiem WIECZERZA WIGILIJNA Jest to starodawny polski zwyczaj: "po zachodzie słońca, zgodnie z praktyką dawnych chrześcijan spożywa się obiad postny, złożony z tradycyjnych potraw". Jest to uroczysta uczta wigilijna. Ma ona charakter ściśle rodzinny, a charakteru religijnego nadaje jej zwyczaj łamania się opłatkiem oraz obrzędy religijne, których forma może być różna. Proponujemy, aby wokół odpowiednio udekorowanego i nakrytego do wieczerzy stołu zgromadziła się rodzina. Na środku stołu umieszczone jest siano, a na nim uroczyście złożona Księga Pisma św. Obok pisma ustawiamy świecę odświętnie udekorowaną. Symbolizuje ona obecność w rodzinie Chrystusa, który przyszedł na ziemię jako "światłość świata". Wszyscy stoją, a najstarszy z rodziny zapala świecę i mówi: Prowadzący. Oto światłość, która w noc dzisiejszą przyszła na ziemię, by rozproszyć ciemności grzechu. Wszyscy. Bogu niech będą dzięki. P. W imię Ojca + i Syna + i Ducha + Świętego. W. Amen. P. "Zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan " (Łk 2,10-11) - takie słowa skierował Anioł do pasterzy w noc Bożego Narodzenia. Słowa te skierowane są dzisiaj również do nas wszystkich. Niech więc radość płynąca z narodzenia Pana będzie udziałem całego świata, naszego polskiego narodu, naszej rodziny, wszystkich naszych krewnych, znajomych i przyjaciół. Wszystkich ogarniamy dzisiaj myślą i sercem i prosimy Pana, by napełnił ich radością i pokojem. Przełamiemy się opłatkiem, który nam przypomina Ciało Chrystusa - pokarm niebieski i Jego bezgraniczną miłość do nas, a zarazem uczy nas, że mamy dzielić się z braćmi ostatnim kawałkiem chleba. Życzę wam wszystkim i sobie, byśmy tworzyli jedno serce i jedną duszę, i jako dzieci Boże tworzyli domowy Kościół. Niech więc panuje w nim radość i pokój, o którym śpiewali Aniołowie nad grotą w dzisiejszą noc Bożego Narodzenia. Módlmy się za wszystkich, których ogarniamy swoim sercem, a szczególnie za papieża Jana Pawła II, naszego arcybiskupa Tadeusza Gocłowskiego, naszych krewnych, przyjaciół i sąsiadów oraz zmarłych, by w dzisiejszą noc Pan obdarzył ich swą laską i pokojem. W. Wysłuchaj nas Panie. W. Ojcze nasz... P. Panie Jezu Chryste, który rodząc się jako Dziecię uświęciłeś życie rodzinne, pozostań w naszym domu i zajmij z nami miejsce przy stole błogosławiąc te dary, które z Twojej dobroci przygotowaliśmy na stół wigilijny. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. W. Amen. Obecnie wszyscy łamią się opłatkiem przekazując sobie znak miłości i pokoju.

4 W czasie wieczerzy wigilijnej śpiewamy kolędy, słuchamy płyt i audycji o tematyce Bożego Narodzenia. Dziadkowie i rodzice opowiadają dzieciom o przeżyciach ze swego dzieciństwa i przekazują im dawne polskie zwyczaje bożonarodzeniowe. Niech ten wieczór będzie ciepły, miły i pełen radości. Starajcie się, aby "Chrystus przez wiarę zamieszkał w Waszych sercach" i aby Rodzina Wasza była bardziej Kościołem. Ogłoszenie Grupa Charytatywna UWAGA OSOBY STARSZE oraz OSOBY SAMOTNE. Zapraszamy Was na tradycyjne, coroczne spotkanie opłatkowe, które organizujemy w dniu 21 stycznia o godz w szkole podstawowej w Osowie. TEKSTY DO OŁTARZYKA DOMOWEGO Boże Narodzenie: Zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu; dziś narodził się wam Zbawiciel (ŁK 2,10-11). Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania (Łk 2,14). Nowy Rok: Niech cię Pan błogosławi i strzeże... i niech cię obdarzy pokojem (Lb 2,25-26). Uroczystość Świętej Rodziny: Sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy (Kol 3,15) Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością a łaska Boża spoczywała na Nim, (Łk 2,40) Trzech Króli: Ujrzeliśmy Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy złożyć pokłon Panu (Mt 2,3).

5 PRÓG NADZIEI Andrzej Balk Obserwując otaczającą rzeczywistość trudno w obliczu niektórych wydarzeń nie zapytać: Dlaczego Boże? Pytania takie bywają wyrazem wątpliwości ale są również często wyrazem zawiedzionej nadziei. Znalezienie odpowiedzi często wymaga ogromnego trudu, szczególnie gdy pytania te dotyczą celu i sensu ludzkiej egzystencji. Wszystkim, którzy takich odpowiedzi poszukują można gorąco polecić wydaną niedawną książkę Jana Pawia II pod tytułem "PRZEKROCZYĆ PRÓG NADZIEI". Książka ta jest wynikiem zamierzonego, a niezrealizowanego z braku czasu (program zajęć Ojca Świętego na miesiąc, w którym miał być nagrany wywiad obejmował 36 stron wydruku komputerowego) telewizyjnego wywiadu w 15 rocznicę pontyfikatu Jana Pawia II. Pytania przygotowane do wywiadu w jednej z odpowiedzi Ojciec Święty ocenia następująco: "-Pan nie stawia ich tylko od siebie, stara się Pan być rzecznikiem ludzi naszej epoki. Szuka Pan sposobu, jak im dopomóc w ich trudnych nieraz i zawikłanych drogach do Boga, zwłaszcza gdy drogi te wydają im się bezdrożem." Najbardziej podstawowym pytaniem, które można tak ocenić jest pytanie o istnienie Boga i o drogi dojścia człowieka do takiego przekonania. W odpowiedzi na to pytanie papież stwierdza: "-To pytanie stworzyło (...) całą cywilizację zachodnią." I dalej papież przywołuje fragment Konstytucji Gaudium et Spes: (...) coraz liczniejsi stają się ci, którzy (...) z nową wnikliwością rozważają: czym jest człowiek; jaki jest sens cierpienia, zła, śmierci, (...) co może człowiek dać społeczeństwu, a czego się od niego spodziewać; co nastąpi po tym życiu ziemskim?" W dalszej części papież stwierdza: "(...) odpowiedź na pytanie: Czy Bóg istnieje? jest nie tylko sprawą intelektu, jest równocześnie sprawą całej ludzkiej egzystencji, (...) jest nie tylko sprawą rozumu, ale także sprawą ludzkiej woli, sprawą ludzkiego serca." Z odpowiedzi tej wynika, że papież nie mówi o Bogu jako najwyższym Absolucie lecz mówi o Bogu Żywym, o Bogu-Miłości przenikającym ludzkie życie na wskroś. Należy ponadto zwrócić uwagę na zaakcentowanie znaczenia ludzkiej woli. O tej samej, wolnej woli mówi papież również odpowiadając na pytanie o obecności zła w ludzkim życiu. Tam Ojciec Święty stwierdza między innymi: "-Bóg stworzył człowieka rozumnym i wolnym, a przez to samo Bóg sam się postawił przed sądem człowieka. Bóg jest bezradny wobec ludzkiej wolności. Bóg płaci za ten wielki dar, jakim obdarzył tę istotę, którą stworzył na swój obraz i podobieństwo. Pozostaje wobec tego daru konsekwentny. I dlatego staje wobec sądu człowieka, wobec uzurpatorskiego trybunału, który Mu zadaje prowokacyjne pytania: Czy to prawda, że Ty jesteś królem? Wiemy jaką odpowiedź dał Chrystus - "Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat aby dać świadectwo prawdzie." A wyrok nie zapada zgodnie z prawdą. (...) wyrok człowieka na Boga nie opiera się na prawdzie, ale na przemocy, na doraźnej koniunkturze. Ostateczna wymowa Wielkiego Piątku jest taka: człowieku który sądzisz Boga (...) pomyśl o sobie (...) czy sąd nad Bogiem nie jest ostatecznie sądem nad tobą samym?". Ojciec Święty kończy odpowiedź na to pytanie stwierdzeniem: "Miedzy krzyżem a zmartwychwstaniem zawarta jest pewność, że Bóg zbawia człowieka, że go zbawia przez Chrystusa, przez Jego krzyż i zmartwychwstanie."

6 Logiczną konsekwencją pytania o istnienie Boga jest pytanie - Dlaczego Bóg nie objawia się w sposób bardziej wyraźny? Takie pytanie rzeczywiście pada. Oto fragmenty odpowiedzi Ojca Świętego: "On naprawdę stał się człowiekiem w swoim Synu i narodził się z Dziewicy i właśnie w tym narodzeniu, a w szczególności poprzez mękę, krzyż i zmartwychwstanie, samo-objawienie się Boga osiągnęło swój zenit: objawienie się niewyrażalnego Boga w widzialnym człowieczeństwie Chrystusa. (...) Czy Bóg mógł pójść dalej w (...) swym zbliżaniu się do człowieka, do jego możliwości poznawczych? Wydaje się, że poszedł najdalej jak tylko mógi. (...) W pewnym sensie człowiek już nie mógł tej bliskości wytrzymać i zaczęto protestować: To nie przystoi Bogu". Człowiek nie jest zdolny znieść nadmiaru Tajemnicy. Po pytaniach dotyczących zbawienia człowieka, rozbicia Kościoła a właściwie wielości istniejących religii oraz innych spraw pada pytanie w pewnym sensie charakterystyczne dla dzisiejszego, "nowoczesnego" człowieka Po co wierzyć? Cóż daje wiara? Oto fragmenty odpowiedzi papieża:...pożytek z wiary nie jest przeliczalny na żadne dobra, choćby nawet dobra natury moralnej. (...) istotny pożytek z wiary leży w samym fakcie uwierzenia i zawierzenia. Wierząc i zawierzając dajemy Bogu odpowiedź na Jego słowo. Jednakże do tej odpowiedzi Bóg absolutnie nie chce nas przymuszać." Jednak ta wiara jest nadzieją współczesnego człowieka, którego przerażają wymagania moralne jakie wiara przed nim stawia. Papież przy tym podkreśla, że "Ewangelia jest z pewnością wymagająca. Chrystus nigdy nie łudził swoich uczniów i słuchaczy co do tego. Wręcz przeciwnie, bardzo stanowczo ich przygotowywał na wszelkiego rodzaju trudności. Jeżeli jednak zmartwychwstały Chrystus woła: "Nie lękajcie się to ujawnia, że wymagania te nie są ponad miarę możliwości człowieka." Z tego stwierdzenia można wyprowadzić końcowy apel Papieża: "Jest rzeczą bardzo ważną, ażeby przekroczyć próg nadziei, nie zatrzymywać się przed nim ale pozwolić się prowadzić". Światowe echa książki Papieża są bardzo różne. Jeden z wybitnych teologów powiedział: Ta książka to objawienie - bezpośrednie, wolne od schematów i filtrów religijnego i intelektualnego świata Jana Pawła II, a tym samym także klucz do odczytania i interpretacji całego jego nauczania. Dziennikarz, który przygotowywał pytania do wywiadu, Yittorio Messori wyraża takie zdanie: "Opoka, skała, której można się uchwycić w godzinie próby, w momencie burzy zwątpienia" i "nocy ciemnej", które oczyszczają naszą jakże wątłą wiarę; niezachwiany świadek prawdy Ewangelii, prawd wiary, Bożej obecności w Kościele, Innego Świata, w którym jeśli tylko jej zechce - pełnia życia wiecznego." I dalej: Ta mocna dłoń, wyciągnięta aby dodać nam pewności, i to potwierdzenie "blasku prawdy" jest może najcenniejszym darem, jaki przynosi nam ta książka". Ale pojawiły się oczywiście inne opinie. Otóż 1 listopada Washington Post zamieścił artykuł Colmana Mc Carthy, w którym autor niemiłosiernie krytykuje książkę Jana Pawła II. Artykuł ten jest zapowiedzią i początkiem rozpętania tam przeciwko Papieżowi kampanii, której bezpośrednim celem będzie papieski bestseller PRZEKROCZYĆ PRÓG NADZIEI. Z kolei o. Jan Andrzej Kłoczkowski OP żartobliwie stwierdza: "-Przyznam się po cichu (nie pierwszy zresztą raz) do skrytego żalu w stosunku do Pana Boga dlaczego zabrał go nam do Rzymu? ".

7 Aby mieć własne zdanie należy tę książkę po prostu przeczytać! Pokój temu domowi! WIZYTA DUSZPASTERSKA J.J. Przyjęcie kapłana z wizytą duszpasterską jest aktem publicznego wyznania wiary, a zarazem znakiem jedności i żywej więzi dola domowego z Kościołem parafialnym, a tym samym diecezjalnym i powszechnym. "Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim " (Łk 10,5-6). Papieżowi każdy biskup składa raz na pięć lat oficjalną wizytę i sprawozdanie z sytuacji Kościoła diecezjalnego. Biskup raz na pięć lat wizytuje każdą parafię w swojej diecezji. Kapłan natomiast raz w roku składa oficjalną wizytę w każdej rodzinie chrześcijańskiej, w domowym Kościele. Czyni to zazwyczaj w okresie Bożego Narodzenia. Wizyta duszpasterska ma charakter małej liturgii sprawowanej w domowym sanktuarium. Dzień wizyty duszpasterskiej w rodzinie jest szczególnym przeżyciem. Im rodzina jest bardziej związana z Kościołem, im większy panuje w niej duch chrześcijański, im większa jest jej religijność, tym głębiej przeżywa spotkanie z oficjalnym sługą Kościoła. PRZEBIEG WIZYTY DUSZPASTERSKIEJ W RODZINIE. J.J. Należy taką wizytę odpowiednio przygotować. Stół nakryty białym obrusem, na nim krzyż, świece. Wodę święconą i kropidło przyniosą ze sobą ministranci. Na stole kładziemy księgę Pisma świętego i zeszyty katechetyczne dzieci. Wszyscy domownicy oczekują kapłana w odpowiednim, stosownym do okoliczności stroju. Przed przybyciem kapłana możemy wspólnie pomodlić się słowami: Dziękujemy Ci, Chryste za to, że przysyłasz nam kapłana na znak Twej wśród nas obecności. Spraw, aby wraz z jego przybyciem zagościł w naszym domu Twój pokój, a błogosławieństwo Twoje niech spocznie na nas, domownikach. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen. Kapłan wchodząc pozdrawia domowników słowami: K. Pokój temu domowi. W. I wszystkim w nim mieszkającym. K. Panie wysłuchaj modlitwy nasze.

8 W. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie. Następują teraz: modlitwy o błogosławieństwo Boże dla całej rodziny, ucałowanie krzyża, pokropienie wodą święconą, rozmowa duszpasterska. Na zakończenie wizyty kapłan składa życzenia dla rodziny. Po wizycie kapłana odmawiamy wspólnie następującą modlitwę: Dobry i miłosierny Boże, polecamy Twojej opiece nasz dom, rodzinę i wszystko, co posiadamy. Błogosław nam, strzeż od złego, chroń w niebezpieczeństwie, zachowaj od nieszczęścia, umacniaj naszą wiarę, a w smutku i cierpieniu daj ufną nadzieję. Spraw, abyśmy zawsze byli złączeni z Tobą. Amen. PROGRAM WIZYT DUSZPASTERSKICH A.D. 1994/1995 Duszpasterze Drodzy Parafianie! Cieszymy się na doroczne spotkanie z Wami podczas wizyty duszpasterskiej, zwanej kolędą. Prosimy pytać nas o sprawy dotyczące naszego życia parafialnego, o dalsze plany budowlane, o inicjatywy ożywiające naszą wspólnotę. My pragniemy wielu naszym parafianom osobiście podziękować za dotychczasowe zaangażowanie i okazywaną - naszym poczynaniom - życzliwość, za pracę w grupach synodalnych. Zwyczajowo z okazji kolędy parafianie składają ofiary. Pragniemy je przeznaczyć w tym roku na ogrzewanie dolnej części naszego kościoła. Mamy nadzieję, że wtedy wszystkie salki ożyją i będą służyły dobru młodzieży i starszych. Najważniejszym naszym zamierzeniem jest przygotowanie dolnego kościoła do pracy duszpasterskiej. Łatwiej bowiem będzie dolny kościół ogrzać. W atmosferze bardziej kameralnej będą mogły odbywać się tam nabożeństwa z udziałem mniejszej liczby wiernych. Natomiast przy większej liczbie wiernych nabożeństwa odbywać się będą w górnym kościele. Z góry Bóg zapłać za życzliwość. I jeszcze jedna sprawa. Ogromna większość parafian wypełniła zeszłoroczne formularze i w ten sposób pokazała, iż chce należeć do naszej wspólnoty parafialnej. Tym niemniej księża będą posiadali formularze do wypełnienia, a także uprzednio złożone, w celu ewentualnego uzupełnienia. Odnośnie samej kolędy - będziemy wdzięczni za Waszą obecność i wspólną modlitwę. Odwiedzać będziemy w godzinach od 17 do 21 w dni powszednie, a w niedziele od godziny 14. A oto kalendarz wizyt duszpasterskich w Waszych domach: poniedz - ul. Wenus, Planetarna, Saturna, Merkurego wtorek - ulice Nowy Świat (okol. przesyp, i za torami), Letniskowa środa - ul. Barniewicka strona nieparzysta czwartek - ul. Barniewicka 101 i do końca, ul. Pegaza, Posejdona piątek - ul. Kielnieńska strona nieparzysta Nowy Rok - ul. Kielnieńska strona parzysta i Nowa poniedz - ul. Barniewicka strona parzysta, Willowa, Parterowa

9 03.01-wtorek - ul. Perseusza, Komety i Wodnika środa - od godz.15.oo Owczarnia, Gołębiewo i ul. Spacerowa czwartek - ul. Juraty, Sopocka, Os. Gdyńskie (Sarnia, Jelenia...) piątek - ul. Minerwy, p.p. Mendek, Dziecielscy i wybudowania sobota - ul. Zatokowa, Okrętowa i Cumowników niedziela - ul. Komandorska obie strony poniedz - ul. Biwakowa str. nieparzysta (ul.przyl.), Nawigatorów wtorek - ul. Zaruskiego, Teligi środa - ul. Biwakowa strona parzysta czwartek - ul. Balcerskiego strona nieparzysta piątek - ul. Balcerskiego str. parzysta i Kwiatkowskiego sobota - ul. Niedziałkowskiego niedziela - ul. Korsarzy, Siedleckiego 2 i poniedz - ul. Sołdka str. parzysta, Trapowa wtorek - ul. Sołdka str. nieparzysta, Szafera środa - ul. Wendy str. nieparzysta czwartek - ul. Szalupowa, Parkingowa piątek - ul. Smugowa sobota - ul. Wendy str. parzysta i Gryfa Pomorskiego niedziela - ul. Koziorożca, Os. Akadem., Otago, Daru Pomorza poniedz -ul. Kasjopei wtorek - ul. Galaktyczna, Herkulesa środa - ul. Wegi czwartek - ul. Bliźniąt, Syriusza, Feniksa piątek - ul. Bereniki, Jednorożca Życzymy, by Boże Dziecię Was pobłogosławiło w Święta i w Nowym Roku Pańskim 1995 Wasi duszpasterze

10 dawna wigilia ks. Jan Twardowski Przyszła mi na wigilię zziębnięta głuchociemna z gwiazdą z jasną twarzą wigilia przedwojenna z domem co został jeszcze na cienkiej fotografii z sercem co nigdy umrzeć porządnie nie potrafi z niemądrym bardzo piórem skrobiącym w kałamarzu z przedpotopowym świętym z Piłsudskim w kalendarzu mamusią co od nieszczęść zasłonić chciała łzami podając barszcz czerwony co śmieszył nas uszkami z lampą z czajnikiem starym wydartym chyba niebu z całą rodziną jeszcze to znaczy sprzed pogrzebów Nad stołem mym samotnym zwiesiła czułą głowę nad wszystkie figi z makiem-dziś już posoborowe Przyszła usiadła sobie. Jak żołnierz pomilczała Jezusa klasy pierwszej z opłatkiem mi podała

11 wigilia ks. Jan Twardowski o tym jak naprawdę było zaczął się modlić do świętej rewolucji w Betlejem od której liczymy czas kiedy znowu zaczął merdać puszysty ogon tradycji wprosiła się choinka elegancko ubrana mlaskały kluski z makiem kura po wigilii spieszyła na rosół potem milczenie większe niż żal i już na gwiazdkę szalik przytulny jak kotka żeby się ubierać za cienko i nie kasłać za grubo zdrzemnął się na dwóch fotelach wydawało mu się że słowo ciałem się stało -i mieszkało poza nami nawet usłyszał za oknem przyszedł Pan Jezus prosty jak kościół z jedną tylko malwą obdarty ze śniegu i polskich kolęd za wcześnie za późno nie w porę nacisnął dzwonek dzwonek był nieczynny

12 Ciekawe teksty z prasy... OSKARŻAM RODZICÓW Ks. Mieczysław Maliński. TP 39/94 Oskarżam rodziców, którzy mają więcej czasu dla psa niż dla swego dziecka, bo z psem wychodzą parę razy dziennie na spacer, a dla dziecka nie mają czasu. Za brutalność i chamstwo dzieci i młodzieży - oskarżam rodziców, którzy klną, biją siebie i swoje dzieci, którzy już dawno zrezygnowali ze wspólnych posiłków, rozmów, wspólnego spędzania czasu. Za dzieci i młodzież, która ucieka z domu -oskarżam rodziców, którzy stwarzaj ą atmosferę wzajemnej obojętności nie do wytrzymania albo wręcz atmosferę pogardy. Za dzieci, które nie uczą się, kłamią, kradną -oskarżam rodziców, którzy na co dzień mijają się z prawdą, którzy oszukują, kombinują, prowadzą nieuczciwe interesy, nie płacą podatków. Za dzieci, które piją i palą - oskarżam rodziców, którzy sami pijąc i paląc przyuczają swoje dzieci do tych nałogów. Oskarżam rodziców o to, że ich nie ma - bo wyjechali i podrzucili dzieci babci czy znajomym, bo "muszą zdobywać pieniążki na ich utrzymanie". Tak jakby nie zdawali sobie sprawy, że dzieci potrzebują przede wszystkim rodziców, a nie pieniędzy. Za dzieci, które się nie modlą dla których Bóg jest reliktem przeszłości - oskarżam rodziców, bo się nie modlą; bo nie biorą do ręki żadnej książki religijnej; bo chodzą na Mszę świętą z łaski albo od wielkiego dzwonu; bo dla nich księża to "chłopcy do bicia", na których można z jakiegokolwiek powodu "psy wieszać". A najbardziej oskarżam rodziców o brak ciepła we wzajemnych stosunkach pomiędzy mężem i żoną. O brak delikatności, czułości, cierpliwości, ciągłe awantury, kłótnie, "ciche dni", o samotność żony i samotność męża; o to, że tam, gdzie już nie ma miłości, małżeństwo staje się wyłącznie instytucją do rodzenia dzieci albo robienia zakupów, gotowania posiłków i wynoszenia śmieci.

13 KAPLICZKI I KRZYŻE W OSOWIE Kolejną kapliczką, o której informacje zebrał, jak poprzednio, pan Franciszek Kowalski, a którą przedstawiamy w tym cyklu - jest kapliczka wybudowana na ulicy Pegaza, obok zabudowań państwa Wandke. Według relacji pani Wandke, żony budowniczego kapliczki pana Jana Wandke - zmarły teść nosił się z zamiarem wybudowania tej kapliczki. Zamiaru swego nie dokonał z powodu nagłej śmierci. Kapliczkę wybudował więc syn zmarłego, pan Jan Wandke w roku 1990 na swojej własnej ziemi, "-Ku czci i miłości Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia" - jak oświadczył, "-w dowód wdzięczności za ocalone życie córki Teresy i jej męża w wypadku samochodowym, który miał miejsce dnia10 września 1983 roku". Pan Jan Wandke kapliczkę zaprojektował i wybudował sam, bez niczyjej pomocy. Została ona poświęcona przez Księdza Proboszcza w asyście ks. Wiesława i wiernych we wrześniu 1990 roku. Na kapliczce umieszczona jest tablica z napisem następującej treści: Tobie Matko zaufałem W Twych ramionach ocalałem 1990 W kapliczce ustawiona jest figura Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia, nogami kruszącej łeb smokowi (wężowi). Figura została wykonana całą w kolorze białym, według upodobania wykonawcy. Trzeba przypomnieć, że faktycznie Matka Boża Niepokalanego Poczęcia ukazała się w białej sukience i narzutce koloru niebieskiego. Opisaliśmy dotychczas wszystkie trzy kapliczki znajdujące się na terenie naszej parafii. Przypominamy, że autorem zdjęć kapliczek jest pan Feliks Najbar, właściciel firmy fotograficznej FOTOSOWA. Następne fotografie krzyży w Osowie będą również autorstwa pana Feliksa. Opiszemy je w następnych numerach naszego biuletynu.