Wymagania edukacyjne oraz sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów

Transkrypt

1 Wymagania edukacyjne oraz sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów Przedmiot Klasa Matematyka (poziom rozszerzony) II AT I. Wymagania ogólne 1. Wykorzystanie i tworzenie informacji. - interpretuje tekst matematyczny - po rozwiązaniu zadania interpretuje otrzymany wynik. 2. Wykorzystanie i interpretowanie reprezentacji. - używa prostych, dobrze znanych obiektów matematycznych. 3. Modelowanie matematyczne. - dobiera model matematyczny do prostej sytuacji i krytycznie ocenia trafność modelu. 4. Użycie i tworzenie strategii. - stosuje strategię, która jasno wynika z treści zadania. II. Wymagania szczegółowe 1. Działania w zbirach liczbowych - stosuje twierdzenie o rozkładzie liczby naturalnej na czynniki pierwsze - wyznacza największy wspólny dzielnik i najmniejsza wspólną wielokrotność pary liczb naturalnych rozumie zmiany bankowych stóp procentowych i umie wyrażać je w punktach procentowych (oraz bazowych); potrafi zaznaczyć na osi liczbowej zbiory opisane za pomocą równań i nierówności z wartością bezwzględną: potrafi na podstawie zbioru rozwiązań nierówności z wartością bezwzględną zapisać tę nierówność; zna własności wartości bezwzględnej i potrafi je stosować w rozwiązywaniu zadań o średnim stopniu trudności; potrafi oszacować wartość liczby niewymiernej - przeprowadza dowód dotyczący np. niewymierności danej liczby, podzielności danych liczb potrafi rozwiązywać zadania tekstowe o podwyższonym stopniu trudności, dotyczące własności liczb rzeczywistych;

2 potrafi zbadać liczbę rozwiązań równania typu x a + b x = m, gdzie a i b są danymi liczbami, zaś m jest parametrem. 2. Wyrażenia algebraiczne - zna następujące wzory skróconego mnożenia: (a b) 3 = a 3 3a 2 b + 3ab 2 b 3 (a + b) 3 = a 3 + 3a 2 b + 3ab 2 + b 3 a 3 b 3 = (a b)(a 2 + ab + b 2 ) a 3 + b 3 = (a + b)(a 2 ab + b 2 ); sprawnie przekształca wyrażenia zawierające powyższe wzory skróconego mnożenia; potrafi usunąć niewymierność z mianownika ułamka, stosując wzór skróconego mnożenia na sumę (różnicę sześcianów) sprawnie przekształca wyrażenia algebraiczne zawierające potęgi i pierwiastki; sprawnie zamienia pierwiastki arytmetyczne na potęgi o wykładniku wymiernym i odwrotnie; sprawnie wykonywać działania na potęgach o wykładniku rzeczywistym; potrafi dowodzić twierdzenia, posługując się dowodem wprost; potrafi dowodzić twierdzenia, posługując się dowodem nie wprost; zna i potrafi stosować własności logarytmów w obliczeniach; 3. Geometria płaska zna twierdzenie Talesa; potrafi je stosować do podziału odcinka w danym stosunku, do konstrukcji odcinka o danej długości, do obliczania długości odcinka w prostych zadaniach; zna twierdzenie odwrotne do twierdzenia Talesa i potrafi je stosować do uzasadnienia równoległości odpowiednich odcinków lub prostych; zna wnioski z twierdzenia Talesa i potrafi je stosować w rozwiązywaniu prostych zadań; zna definicję wektora na płaszczyźnie (bez układu współrzędnych); wie, jakie wektory są równe, a jakie przeciwne; potrafi wektory dodawać, odejmować i mnożyć przez liczbę; zna prawa dotyczące działań na wektorach; potrafi stosować wiedzę o wektorach w rozwiązywaniu zadań geometrycznych; zna definicję przekształcenia geometrycznego; wie, co to jest punkt stały przekształcenia geometrycznego; wie, jakie przekształcenie geometryczne jest tożsamościowe; wie, jakie przekształcenie geometryczne jest izometrią; zna definicje i własności takich przekształceń izometrycznych, jak: przesunięcie równoległe o wektor, symetria osiowa względem prostej, symetria środkowa względem punktu; wie, co to jest oś symetrii figury (figura osiowosymetryczna); wie, co to jest środek symetrii figury (figura środkowosymetryczna); zna przekształcenia nieizometryczne rzut równoległy na prostą oraz powinowactwo prostokątne; zna i potrafi udowodnić twierdzenie o dwusiecznych kątów przyległych; umie udowodnić twierdzenia o kątach środkowych i wpisanych w koło; umie udowodnić twierdzenie o kącie dopisanym do okręgu; umie udowodnić własności figur geometrycznych w oparciu o poznane twierdzenia;

3 - zna twierdzenie o stycznej i siecznej oraz potrafi je stosować w rozwiązywaniu zadań geometrycznych; potrafi rozwiązywać zadania o podwyższonym stopniu trudności, dotyczących trójkątów, z wykorzystaniem poznanych twierdzeń; potrafi udowodnić twierdzenie o środkowych w trójkącie; potrafi udowodnić twierdzenie dotyczące wysokości w trójkącie prostokątnym, poprowadzonej na przeciwprostokątną. potrafi udowodnić twierdzenie o stycznej i siecznej. 4. Trygonometria zna pojęcie kąta skierowanego; wie, co to jest miara główna kąta skierowanego i potrafi ją wyznaczyć dla dowolnego kąta; umie podać znaki wartości funkcji trygonometrycznych w poszczególnych ćwiartkach; potrafi obliczyć, na podstawie definicji, wartości funkcji trygonometrycznych kątów: 210, 240, 315, 330 itd.; umie zbudować w układzie współrzędnych dowolny kąt o mierze, gdy dana jest wartość jednej funkcji trygonometrycznej tego kąta; zna i potrafi stosować podstawowe tożsamości trygonometryczne (dla dowolnego kąta, dla którego funkcje trygonometryczne są określone) zna i potrafi stosować wzory redukcyjne; potrafi dowodzić różne tożsamości trygonometryczne; zna twierdzenie sinusów i potrafi je stosować w zadaniach geometrycznych; zna twierdzenie cosinusów i potrafi stosować je w zadaniach geometrycznych; potrafi rozwiązywać zadania o średnim stopniu trudności, wykorzystując także wcześniej poznaną wiedzę o figurach geometrycznych; potrafi udowodnić twierdzenie sinusów; potrafi udowodnić twierdzenie cosinusów. 5. Funkcja i jej własności wie, jakie funkcje nazywamy równymi; zna definicję funkcji parzystej oraz nieparzystej; wie, jaką funkcję nazywamy okresową; potrafi podać własności funkcji okresowej na podstawie jej wykresu; potrafi zbadać na podstawie definicji, czy dane funkcje są równe; potrafi zbadać na podstawie definicji parzystość (nieparzystość) danej funkcji; potrafi zbadać na podstawie definicji monotoniczność danej funkcji; potrafi udowodnić na podstawie definicji różnowartościowość danej funkcji; potrafi wyznaczyć najmniejszą oraz największą wartość funkcji w przedziale domkniętym; 6. Przekształcanie wykresów funkcji zna własności działań na wektorach i potrafi je stosować w rozwiązywaniu zadań o średnim

4 stopniu trudności; potrafi na podstawie wykresu funkcji y = f (x) sporządzić wykresy funkcji: y = f(x), y = f( x ), y = k f(x), k 0 oraz y = f(k x), k 0; potrafi naszkicować wykres funkcji, którego sporządzenie wymaga kilku poznanych przekształceń; potrafi przeprowadzić dyskusję rozwiązań równania z parametrem f(x) = m, w oparciu o wykres funkcji f; potrafi stosować własności przekształceń geometrycznych przy rozwiązywaniu zadań o średnim stopniu trudności 7. Funkcja liniowa potrafi rozwiązać równanie liniowe z jedną niewiadomą; potrafi rozwiązać nierówność liniową z jedną niewiadomą i przedstawić jej zbiór rozwiązań na osi liczbowej; potrafi rozwiązać układ nierówności liniowych z jedną niewiadomą; potrafi interpretować graficznie równania i nierówności liniowe z jedną niewiadomą; potrafi rozwiązywać algebraicznie proste równania i nierówności z wartością bezwzględną i interpretować je graficznie np. x 2 1 = 3, x + 4 > 2x + 3; zna pojęcie nierówności pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi i potrafi interpretować geometrycznie taką nierówność; potrafi przedstawić na płaszczyźnie z prostokątnym układem współrzędnych, zbiór tych wszystkich punktów, których współrzędne spełniają dany układ nierówności liniowych z dwiema niewiadomymi; - potrafi opisać daną figurę geometryczną (np. kąt, trójkąt, czworokąt) przedstawioną w prostokątnym układzie współrzędnych, za pomocą odpowiedniego układu nierówności liniowych z dwiema niewiadomymi; potrafi udowodnić, na podstawie definicji, niektóre własności funkcji liniowej, takie jak: monotoniczność, różnowartościowość itp.; potrafi przeprowadzić dowód warunku na prostopadłość wykresów funkcji liniowych o współczynnikach różnych od zera; potrafi rozwiązywać zadania z wartością bezwzględną i parametrem dotyczące własności funkcji liniowej; potrafi rozwiązywać równania i nierówności liniowe z wartością bezwzględną i interpretować je graficznie; potrafi przeprowadzić dyskusję liczby rozwiązań równania liniowego z parametrem (z dwoma parametrami); potrafi wyznaczyć wszystkie wartości parametru, dla których zbiorem rozwiązań nierówności liniowej z parametrem, jest podany zbiór; potrafi rozwiązywać układy równań pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi metodą wyznacznikową; potrafi przeprowadzić dyskusję liczby rozwiązań układu równań liniowych z dwiema niewiadomymi z parametrem, stosując metodę wyznacznikową; potrafi rozwiązać układ dwóch równań liniowych z dwiema niewiadomymi z wartością bezwzględną oraz zinterpretować go graficznie;

5 potrafi wykreślać w prostokątnym układzie współrzędnych zbiory punktów opisane równaniem, nierównością, układem równań lub układem nierówności liniowych z dwiema niewiadomymi z wartością bezwzględną; potrafi stosować wiedzę o układach nierówności pierwszego stopnia z dwiema niewiadomymi do rozwiązywania zadań ( programowanie liniowe ). 9. Funkcja kwadratowa potrafi naszkicować wykres funkcji kwadratowej określonej wzorem y = ax 2, gdzie a 0, oraz omówić jej własności na podstawie wykresu; zna wzór funkcji kwadratowej w postaci ogólnej y= ax 2 + bx + c, gdzie a 0; zna wzór funkcji kwadratowej w postaci kanonicznej y = a(x p) 2 + q, gdzie a 0; zna wzór funkcji kwadratowej w postaci iloczynowej y = a(x x1)(x x2), gdzie a 0; zna wzory pozwalające obliczyć: wyróżnik funkcji kwadratowej, współrzędne wierzchołka paraboli, miejsca zerowe funkcji kwadratowej (o ile istnieją); potrafi obliczyć miejsca zerowe funkcji kwadratowej lub uzasadnić, że funkcja kwadratowa nie ma miejsc zerowych; potrafi obliczyć współrzędne wierzchołka paraboli na podstawie poznanego wzoru oraz na podstawie znajomości miejsc zerowych funkcji kwadratowej; potrafi sprawnie zamieniać wzór funkcji kwadratowej (wzór w postaci kanonicznej na wzór w postaci ogólnej i odwrotnie, wzór w postaci iloczynowej na wzór w postaci kanonicznej itp.); interpretuje współczynniki występujące we wzorze funkcji kwadratowej w postaci kanonicznej, w postaci ogólnej i w postaci iloczynowej (o ile istnieje); potrafi podać niektóre własności funkcji kwadratowej (bez szkicowania jej wykresu) na podstawie wzoru funkcji w postaci kanonicznej (np. przedziały monotoniczności funkcji, równanie osi symetrii paraboli, zbiór wartości funkcji) oraz na podstawie wzoru funkcji w postaci iloczynowej (np. zbiór tych argumentów, dla których funkcja przyjmuje wartości dodatnie czy ujemne); potrafi naszkicować wykres dowolnej funkcji kwadratowej, korzystając z jej wzoru; potrafi na podstawie wykresu funkcji kwadratowej omówić jej własności; potrafi napisać wzór funkcji kwadratowej o zadanych własnościach; potrafi napisać wzór funkcji kwadratowej na podstawie informacji o jej wykresie; potrafi wyznaczyć najmniejszą oraz największą wartość funkcji kwadratowej w danym przedziale domkniętym; potrafi zastosować własności funkcji kwadratowej do rozwiązywania prostych zadania optymalizacyjnych; potrafi algebraicznie rozwiązywać równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą; potrafi graficznie rozwiązywać równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą; potrafi rozwiązywać zadania prowadzące do równań i nierówności kwadratowych z jedną niewiadomą (w tym także zadania geometryczne); potrafi rozwiązywać równania z niewiadomą występującą pod znakiem pierwiastka stopnia parzystego, które można sprowadzić do równań kwadratowych; potrafi rozwiązywać proste zadania z parametrem, w których jest mowa o własnościach funkcji kwadratowej; potrafi przeanalizować zjawisko z życia codziennego opisane wzorem (wykresem) funkcji kwadratowej;

6 potrafi opisać dane zjawisko za pomocą wzoru funkcji kwadratowej; zna wzory Viète a i ich zastosowanie; potrafi przekształcać wyrażenia, tak by można było obliczać ich wartości, stosując wzory Viète a; potrafi przekształcać wykresy funkcji kwadratowych, stosując poznane w klasie pierwszej przekształcenia, oraz napisać wzór funkcji, której wykres otrzymano w danym przekształceniu; potrafi szkicować wykres funkcji kwadratowej z wartością bezwzględną; potrafi rozwiązywać proste równania i nierówności kwadratowe z wartością bezwzględną; potrafi rozwiązywać proste równania i nierówności kwadratowe z parametrem; potrafi rozwiązywać zadania na dowodzenie dotyczące własności funkcji kwadratowej; potrafi rozwiązywać równania kwadratowe z wartością bezwzględną i parametrem; potrafi rozwiązywać zadania optymalizacyjne. III. Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych Ocena niedostateczna - nie opanował podstawowych wiadomości i umiejętności wynikających z programu nauczania - nie potrafi określić najprostszych pojęć - nie potrafi nawet przy pomocy nauczyciela wykonać najprostszych ćwiczeń i zadań - nie wykazuje chęci współpracy w celu uzupełnienia braków oraz nabycia podstawowej wiedzy i umiejętności Ocena dopuszczająca - zna nazwy podstawowych pojęć, zależności wraz z podaniem przykładów dla tych pojęć - zna symbole matematyczne - intuicyjnie rozumie pojęcia i twierdzenia - zna zasady stosowania podstawowych algorytmów - stosuje podstawowe algorytmy Ocena dostateczna (patrz wymagania na ocenę dopuszczającą) a ponadto: - uczeń stosuje podstawowe zależności w rozwiązywaniu zadań - odczytuje definicje i twierdzenia zapisane za pomocą symboli matematycznych - stosuje podstawowe algorytmy w typowych zadaniach - rozwiązuje typowe zadania o niewielkim stopniu trudności Ocena dobra (patrz wymagania na ocenę dostateczną) a ponadto: - uczeń formułuje i zapisuje definicje z użyciem symboli matematycznych - formułuje podstawowe twierdzenia - samodzielnie rozwiązuje zadania praktyczne i typowe zadania problemowe - interpretuje informacje na podstawie diagramów, tabel, wykresów - potrafi przeprowadzić proste wnioskowania Ocena bardzo dobra (patrz wymagania na ocenę dobrą) a ponadto: - uczeń potrafi wnioskować, uogólniać, klasyfikować

7 - samodzielnie rozwiązuje nietypowe zadania praktyczne i problemowe - sprawnie posługuje się językiem matematycznym - bierze udział w konkursach matematycznych Ocena celująca (patrz wymagania na ocenę bardzo dobrą) a ponadto: - uczeń wykazuje się wiadomościami i umiejętnościami wykraczającymi poza ramy programu nauczania - potrafi rozwiązywać zadania w sposób niestereotypowy - korzysta z różnych źródeł informacji - osiąga sukcesy w konkursach przedmiotowych na szczeblu co najmniej wojewódzkim IV. Sposoby sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów 1. Ocenianie ma na celu: a) Poinformowanie ucznia o poziomie jego osiągnięć edukacyjnych i postępach w tym zakresie. b) Pomoc uczniowi w samodzielnym planowaniu własnego rozwoju. c) Motywowanie ucznia do dalszej pracy. d) Dostarczenie rodzicom/prawnym opiekunom i nauczycielom informacji o postępach, trudnościach i specjalnych uzdolnieniach ucznia. e) Umożliwienie nauczycielom doskonalenia organizacji i metod pracy dydaktyczno wychowawczej. 2. Jawność ocen: a) Oceny są jawne zarówno dla ucznia jak i jego rodziców/prawnych opiekunów, sprawdzone i ocenione pisemne prace kontrolne uczeń i jego rodzice/prawni opiekunowie mogą otrzymać do wglądu do dwóch dni po zakończeniu zajęć dydaktycznych w danym roku szkolnym, po wcześniejszym uzgodnieniu z nauczycielem. b) Na prośbę ucznia lub jego rodziców/prawnych opiekunów nauczyciel jest zobowiązany do uzasadnienia wystawionej oceny. c) Na dwa tygodnie przed końcowym klasyfikacyjnym posiedzeniem Rady Pedagogicznej (ocena końcoworoczna) nauczyciel informuje uczniów o przewidywanej ocenie klasyfikacyjnej. 3. Główne obszary aktywności podlegające ocenianiu: 1. Na lekcji oceniane są następujące obszary aktywności ucznia: a. rozumienie pojęć i znajomość definicji, b. znajomość i stosowanie poznanych twierdzeń, c. prowadzenie rozumowań sposób prowadzenia rozumowań, d. rozwiązywanie zadań z wykorzystaniem poznanych metod, e. posługiwanie się symboliką i językiem matematycznym odpowiednim do danego etapu kształcenia, f. analizowanie tekstu matematycznego, g. stosowanie wiedzy przedmiotowej w rozwiązywaniu problemów, h. prezentowanie wyników swojej pracy w różnych formach, i. aktywność na lekcji, praca w grupach i własny wkład pracy ucznia. 2.Kontrolne prace pisemne a) sprawdziany( zapowiedziane tydzień wcześniej i potwierdzone wpisem do dziennika obejmujące materiał z całego działu)

8 b) kartkówki (15 minutowe z trzech ostatnich lekcji, niezapowiedziane) c) Przy ustalaniu oceny z pisemnej odpowiedzi testowej bierze się pod uwagę następujące kryteria procentowe: ocena poniżej 35% niedostateczny od 36% poniżej 50% dopuszczający od 51%, poniżej 70% dostateczny od 71%, poniżej 85% dobry od 86%, poniżej 100% bardzo dobry za dodatkowe zadanie celujący 3. Uczeń ma prawo zgłosić nieprzygotowanie do zajęć w przypadku co najmniej tygodniowej usprawiedliwionej nieobecności na zajęciach. 4. Szczegółowe kryteria oceniania: 1) oceny bieżące z matematyki, semestralne i klasyfikacyjne ustala się według następującej skali: - celujący 6 - bardzo dobry 5 - dobry 4 - dostateczny 3 - dopuszczający 2 - niedostateczny 1 2) dopuszcza się stosowania ocen: 1, 2, 3, 4, 5, 6 w ocenach bieżących, oraz innych znaków zgodnie z W.S.O. - np. (zgłoszenie braku przygotowania do lekcji- 2 razy w okresie), - bz (brak zadania domowego lub brak zeszytu), - 0 (nieobecność na planowanej, obowiązkowej pracy klasowej (testy), na sprawdzianie; brak oceny uwzględnia się przy ustalaniu oceny semestralnej i końcoworocznej). 5. Warunki poprawiania (zaliczania): 1) uczeń ma możliwość poprawy oceny niedostatecznej w ciągu dwóch tygodni od jej otrzymania ( z pracy kontrolnej, testu, sprawdzianu, odpowiedzi ustnej) pod warunkiem, że zgłosi ten fakt nauczycielowi. Nauczyciel określa termin i formę poprawy. Ocena, którą uczeń poprawia ulega zamianie na tą, jaką uzyskał w drugim terminie. 2) Uczeń ma możliwość zaliczenia pracy klasowej, sprawdzianu, jeżeli był na nich nieobecny z przyczyn usprawiedliwionych. Wówczas traktowane jest to jako pierwsze zaliczenie. Termin i formę poprawy określa nauczyciel. Uczeń poprawia ocenę tylko raz. 3) W przypadku, gdy nieobecność ucznia na pracy klasowej jest nieusprawiedliwiona, to uczeń może ją napisać, ale wynik tej pracy jest ostateczny bez możliwości poprawy. 4) Uczeń, który podczas prac pisemnych korzysta ze źródeł niedozwolonych przez nauczyciela, otrzymuje ocenę niedostateczną i nie ma możliwości poprawy tej pracy. 5) Oceny z odpowiedzi ustnych uczeń może poprawiać na swoją prośbę w ciągu dwóch tygodni od uzyskania oceny. Jest zobowiązany do zgłoszenia przed lekcją gotowości odpowiedzi. Może być wówczas pytany z zakresu materiału z 5 jednostek lekcyjnych poprzedzających termin odpowiedzi. 6) Poprawie nie podlegają oceny niedostateczne za zadania domowe.

9 7) Uczeń ma możliwość poprawy oceny rocznej. Warunkiem poprawy jest uzyskanie przez ucznia pozytywnych ocen obowiązkowych w ciągu całego roku szkolnego. Termin poprawy ustala nauczyciel. Poprawa oceny odbywa się na wniosek ucznia, złożony nie później niż na 12 dni przed terminem wystawienia ocen rocznych w celu ustalenia terminu pracy sprawdzającej wiedzę i umiejętności. Praca sprawdzająca przeprowadzana jest w formie pisemnej i obejmuje zakres materiału zawarty w podstawie programowej w danym roku szkolnym. 8) Uczeń, który otrzymał ocenę niedostateczną w I semestrze, ma obowiązek w przeciągu 7 dni roboczych zgłosić się do nauczyciela w celu ustalenia terminu i formy zaliczenia semestru. 6. Sposoby wystawiania oceny śródrocznej (rocznej): 1) Podstawą wystawienia oceny śródrocznej (rocznej) jest średnia ważona ocen otrzymanych w ciągu całego semestru (roku). 2) Zasady obliczania średniej ważonej ocen. Oceny za: a) aktywność na lekcjach, prace domowe, prace w grupach, frekwencję mają wagę a= 1 b) odpowiedzi ustne, kartkówki mają wagę b=2 c) sprawdziany mają wagę c= 3 3) Oceny okresowe podawane są zgodnie z poniższymi zasadami: ocena Niedostateczna Dopuszczająca Dostateczna Dobra Bardzo dobra Celująca Śr. ocen do 1,5 1,6-2,5 2,6-3,5 3,6-4,4 4,5-5,0 5,1-6,0 4) O zagrożeniu oceną niedostateczną nauczyciel informuje ucznia, z za pośrednictwem wychowawcy jego rodziców na bieżąco, a dodatkowo na miesiąc przed klasyfikacją. 5) Na dwa tygodnie przed konferencją nauczyciel informuje uczniów o przewidywanych ocenach rocznych (semestralnych). 6) Ocenę roczną (semestralną) wystawia nauczyciel najpóźniej trzy dni przed klasyfikacją. 7. Zasady nagradzania ucznia Nauczyciel może podnieść ocenę końcową nawet o jeden stopień uczniowi, który wyróżnia się aktywnością na zajęciach, wykazuje inicjatywę w dodatkowych pracach, ma wiedzę ponad program, bierze udział w różnych konkursach. 8. Zasady nie klasyfikowania ucznia: W razie opuszczenia przez ucznia ponad 50% obowiązkowych zajęć, nauczyciel (bez względu na łączną liczbę punktów uzyskanych przez ucznia) może go nieklasyfikować. 9. Zasady współpracy z uczniami, rodzicami/prawnymi opiekunami i pedagogiem szkolnym:

10 1) Uczeń ma możliwość otrzymywania dodatkowych wyjaśnień lub uzasadnień dotyczących wystawionej oceny. 2) Nauczyciel pomaga w samodzielnym planowaniu rozwoju ucznia oraz motywuje go do dalszej pracy. 3) Podczas zebrań z rodzicami/prawnymi opiekunami, rozmów interwencyjnych nauczyciel przekazuje rodzicom/prawnym opiekunom: a) informacje o aktualnym stanie rozwoju i postępów w nauce ucznia, b) informuje o trudnościach i uzdolnieniach ucznia, c) przekazuje wskazówki do dalszej pracy z uczniem. 4) Nauczyciel informuje wychowawcę klasy o aktualnych osiągnięciach i zachowaniu ucznia przez odpowiednią adnotację w dzienniku lekcyjnym albo w czasie indywidualnych spotkań. 5) Nauczyciel informuje pedagoga szkolnego o sytuacjach wymagających jego interwencji. 6) Nauczyciel na początku roku szkolnego informuje uczniów na lekcjach, a ich rodziców/prawnych opiekunów za pomocą strony internetowej o wymaganiach edukacyjnych wynikających z realizowanego przez niego programu nauczania oraz o sposobach sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów. 10. Postanowienia końcowe Nauczyciel na podstawie opinii poradni psychologiczno-pedagogicznych lub innych placówek specjalistycznych zobowiązany jest do obniżenia wymagań w stosunku do ucznia, który takie zaświadczenie posiada lub stosować się do zaleceń w/w poradni.