Diagnoza w zakresie wsparcia uczniów zgodnie z zaleceniami poradni

Transkrypt

1 Diagnoza w zakresie wsparcia uczniów zgodnie z zaleceniami poradni psychologiczno-pedagogicznych w roku szkolnym 2008/2009 Białystok 2009

2 Diagnozę przeprowadzono w 215 szkołach/przedszkolach 26 przedszkolach 79 szkołach podstawowych 58 gimnazjach 52 szkołach ponadgimnazjalnych

3 Ogólne wnioski wynikające z diagnozy: Zalecenia zawarte w orzeczeniach i opiniach wystawianych przez poradnie psychologiczno- pedagogiczne są analizowane. W wielu szkołach organizowana jest pomoc psychologicznopedagogiczna. W większości diagnozowanych szkół rozpoznawane są przyczyny trudności uczniów w nauce oraz przyczyny niepowodzeń szkolnych. Nie wszyscy nauczyciele dostosowują formy i metody pracy do indywidualnych potrzeb psychofizycznych uczniów. Stosowane formy i metody pracy z dzieckiem o specjalnych potrzebach edukacyjnych wymagają poszerzenia katalogu. Nauczyciele uczestniczą w zewnętrznych formach doskonalenia w zakresie pracy z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych.

4 Prowadzona jest współpraca z różnymi instytucjami wspierającymi pracę szkoły w zakresie wsparcia ucznia o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Nie są prowadzone zgodnie z potrzebami zajęcia rewalidacyjne. Liczba zatrudnionych specjalistów (psychologów, pedagogów, specjalistów do terapii pedagogicznej, logopedów) nie zaspakaja potrzeb uczniów w zakresie pomocy psychologicznopedagogicznej. Nie wszystkie diagnozowane szkoły w planie wewnętrznego doskonalenia nauczycieli ujmują tematykę w zakresie pracy z dzieckiem posiadającym orzeczenie lub opinię. Baza dydaktyczna szkół (gabinety specjalistyczne, pomoce dydaktyczne) nie jest wystarczająca w stosunku do potrzeb szkół w zakresie wsparcia uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych.

5 Rekomendacje wynikające z przeprowadzonej kontroli Dla dyrektorów: poszukiwać różnych sposobów pozyskiwania specjalistów np. poprzez umożliwienie uzyskania dodatkowych kwalifikacji przez zatrudnionych w szkole nauczycieli. poszerzać katalog form pracy z uczniem zdolnym i uczniem mającym trudności w nauce. podjąć działania w celu uruchomienia gabinetów specjalistycznych i doposażenia funkcjonujących, poszerzać współpracę z rodzicami w zakresie wsparcia ucznia niepełnosprawnego w realizacji obowiązku szkolnego i rozwoju emocjonalnego, ująć w planach wewnętrznego doskonalenia nauczycieli tematyki w zakresie pracy z dzieckiem posiadającym orzeczenie lub opinię, organizować zajęcia rewalidacyjne zgodnie ze wskazaniami w orzeczeniach o potrzebie kształcenia specjalnego.

6 Dla dyrektorów poradni: wnikliwiej rozpoznawać potrzeby szkół pracujących z uczniami o specjalnych potrzebach edukacyjnych, w większym stopniu wspomagać nauczycieli pracujących z uczniami niepełnosprawnymi w zakresie realizacji zaleceń poradni.

7 Dla organów prowadzących: poszukiwać sposobów i możliwości organizowania w szkołach gabinetów specjalistycznych oraz doposażenia już funkcjonujących, organizować zajęcia rewalidacyjne zgodnie organizować zajęcia rewalidacyjne zgodnie z obowiązującym prawem.

8 Dla nadzoru pedagogicznego: uświadamiać dyrektorom i organom prowadzącym konieczność prowadzenia zajęć rewalidacyjnych, kierować uwagi dyrektorów szkół na efekty współpracy z poradnią psychologiczno-pedagogiczną, monitorować i kontrolować pracę z uczniem o specjalnych potrzebach edukacyjnych.

9 Dla placówek doskonalenia nauczycieli: poszerzyć ofertę szkoleń dla nauczycieli w zakresie pracy z uczniem niepełnosprawnym.

10 PODSUMOWANIE Uczniowie potrzebujący pomocy psychologiczno pedagogicznej realizują obowiązek szkolny w różnych typach szkół. Najwięcej uczniów posiadających orzeczenie do kształcenia specjalnego jest w gimnazjach. Nauczyciele, dyrektorzy wspólnie z pracownikami poradni psychologicznopedagogicznych mimo trudności starają się w miarę możliwości wspierać każde dziecko. Przeprowadzona diagnoza pozwoliła ustalić stopień realizacji zadań, które są niezbędne w edukacji ucznia niepełnosprawnego oraz potrzeb szkół w tym zakresie.