07(317)/ r. VI NIEDZIELA ZWYKŁA REFLEKSJA NA DZIŚ

Transkrypt

1 07(317)/ r. VI NIEDZIELA ZWYKŁA REFLEKSJA NA DZIŚ Św. Łukasz mówi o czterech błogosławieństwach, które dotyczą ubogich, głodujących, płaczących i prześladowanych. W istocie wszystkie te kategorie oznaczają ubogich materialnie lub duchowo. Jezus oczywiście nie konsekruje ubóstwa (A. Pronzato). Ideałem nie jest samo ubóstwo, ale miłość do ubogich. Słowo ubodzy w języku greckim i hebrajskim oznacza tych, którzy nie mają niczego, nawet własnego domu, czyli żebraków, nędzarzy, opuszczonych, biednych w sensie materialnym. W języku biblijnym biednym jest również człowiek, który nie ma większego znaczenia czy wpływu we wspólnocie czy społeczeństwie. Nikt się z nim nie liczy, nie interesuje, nie honoruje go, nie poważa. Jest lekceważony, pomijany, niejednokrotnie pogardzany. Jest to człowiek po ludzku przegrany i bez jakiejkolwiek szansy życiowej. Jednak pomimo tego jest wewnętrznie scalony i ufny. Oparciem i pewnością ludzi ubogich w duchu jest Bóg, Jego dobroć i miłosierdzie. Po błogosławieństwach następują cztery biada. Biada bogaczom, sytym, śmiejącym się i pysznym. W zasadzie wszystkie biada można sprowadzić do bogactwa. Bogactwo jest niebezpieczne, gdyż ogranicza cały horyzont życia do teraźniejszości. Zamyka w sobie samym i uniemożliwia dostrzeganie potrzeb innych. Pochłania człowieka maksymalnie i zasłania Boga. Bogaty w swojej krótkowzroczności staje się niewolnikiem rzeczy. Jezus nie przekreśla bogactwa ani tym bardziej ludzi bogatych. Chce tylko, byśmy zrozumieli niebezpieczeństwo związane z bogactwem, nabrali do niego dystansu i podporządkowali go służbie Bogu (i ludziom, zwłaszcza najbiedniejszym). Zamiast bogactw doczesnych, powinniśmy raczej starać się być bogatym przed Bogiem. Więcej uwagi poświęcać dzieleniu się swoimi dobrami niż gromadzeniu. A. de Saint-Exupery twierdzi, że smak podzielonego chleba nie ma sobie równego w całym świecie. A Jezus mówi do swoich uczniów: Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmużnę! Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie dostaje ani mól nie niszczy. Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze (Łk 12, 32). Które z błogosławieństw jest mi najbliższe? A które jest dla mnie najtrudniejsze w realizacji w codziennym życiu? Czy doświadczam na co dzień błogosławieństwa Boga? Czy jestem błogosławiony, szczęśliwy? Czy sam jestem dla innych błogosławieństwem?

2 PARAFIA RZYMSKOKATOLICKA PW. ŚW. MIKOŁAJA W RACIBORZU PL Racibórz, ul. Kościelna 1 * * kancelaria@parafia-mikolaj.pl PORZĄDEK MSZY ŚW. I NABOŻEŃSTW r VI NIEDZIELA ZWYKŁA W int. rodz. Modlich i Kieś Za Marię Lach 9 00 Za Angelę Koczy Za Władysławę Kęska w 7r. śm Za Julię i Władysława Orłowskich Helenę i Dominika Bujnowskich oraz z pokr NIESZPORY Za Adelajdę Komorek brata Wilibalda Białdyga PONIEDZIAŁEK 6 30 Za Marię Mazur w 1r. śm Za Beatę Malcharczyk za d. w cz. c. oraz w int. Adriana i Dominika o potrzebne łaski WTOREK 6 30 Za Alojzego Cycoń Za Józefa Jurczyk ŚRODA 6 30 Za Katarzynę Lichter męża Jana Za Jadwigę Gryguś męża Marcina rodz. i rodzeństwo z obu stron CZWARTEK 6 30 Za męża Józefa Posmyk syna Marka z rodz Za Sabinę i Józefa Ostrowicz PIĄTEK ŚW. KATEDRY ŚW. PIOTRA APOSTOŁA 6 30 Za rodz. Gertrudę i Ernesta Korczok Za Marię i Konrada Margiciok SOBOTA ŚW. POLIKARPA 6 30 Za Alojzego Szramowski Za Krystynę Kwaśniewicz w 2r. śm VII NIEDZIELA ZWYKŁA 6 00 Za Józefa Jakubiec Augustyna i Łucję Jakubiec 7 30 Za syna Karola Czogała 9 00 Za Albinę i Adolfa Kowik Pawła Arwońskiego babcie i dziadków Chrzest: Lucjan Cyba Roczek: Hanna Szymak, Mikołaj Mazur, Zofia Korczok, Filip Kubielas W int. Elżbiety i Jana z ok. 40r. ślubu NIESZPORY Za Alojzego i Annę Krybus syna Antoniego 2

3 1. Dzisiaj VI Niedziela Zwykła: OGŁOSZENIA 17 LUTY 2019 r. o godz zapraszamy na Nieszpory kolekta przeznaczona jest na opał do naszego Kościoła. Bóg zapłać za ofiary na ten cel składane. 2. Kancelaria w czasie ferii zimowych czynna jest bezpośrednio po Mszach świętych. 3. W piątek: o godz koronka do Bożego Miłosierdzia 4. W sobotę: o godz Adoracja Najśw. Sakramentu z okazją do Sakramentu Pokuty 5. W przyszłą Niedzielę: VII Niedziela Zwykła o godz zapraszamy na Nieszpory po Mszy św. wieczornej zapraszam na spotkanie do Kościoła rodziców dzieci przygotowujących się do I Komunii Świętej. 6. Zapraszamy do wspólnego pielgrzymowania do Ziemi Świętej w dniach października 2019 r. Szczegółowy plan podany jest w gablotach i na stronie internetowej. Zapisy w kancelarii parafialnej trwają do końca czerwca. 7. Zapraszamy do lektury Gościa Niedzielnego a w nim: Pokój w imię Boga ciekawy artykuł o tym, że choć Bóg jest jeden, to różne religie głoszą różne obrazy Boga. Zapowiedzi przedślubne: Sandra Cyfka z Kornowaca oraz Arkadiusz Piechowski z Raciborza (III) DO PANA ODSZEDŁ: Śp. Tadeusz Michalicki l. 71; wieczny odpoczynek racz mu dać Panie 3

4 Patron tygodnia św. Polikarp Według św. Ireneusza (+ 202), Polikarp był uczniem św. Jana Ewangelisty. Tertulian i św. Hieronim przekazali nam informację, że św. Jan Apostoł ustanowił swojego ucznia, Polikarpa, biskupem w Smyrnie (dzisiejszy Izmir), w Małej Azji. Około roku 107 św. Ignacy z Antiochii napisał piękny list do Polikarpa, kiedy był wieziony okrętem do Rzymu, by tam ponieść śmierć męczeńską, i zatrzymał się w Troadzie. W liście tym Ignacy oddaje Polikarpowi najwyższe pochwały, kiedy go nazywa dobrym pasterzem, niezłomnym w wierze i mężnym atletą Chrystusa. Takim przedstawiają go wszystkie świadectwa. Wiemy, że ok. 155 r. Polikarp przybył do Rzymu, by z papieżem Anicetem prowadzić rozmowy ustalające termin obchodzenia Wielkanocy. Świadczy to o wysokiej pozycji biskupa Smyrny. Według relacji pierwszego historyka Kościoła, Euzebiusza z Cezarei Palestyńskiej, Polikarp miał rządzić Kościołem w Smyrnie przez około 60 lat i ukoronować życie śmiercią męczeńską. Miał ponad 86 lat, kiedy oskarżono go o lekceważenie pogańskiej religii i jej obrzędów, jak też zwyczajów. Oskarżono go przed namiestnikiem (prokonsulem) rzymskim, Stacjuszem Kodratosem. Na oskarżenia Polikarp odpowiedział: "Osiemdziesiąt sześć lat służę Chrystusowi, nigdy nie wyrządził mi krzywdy, jakżebym mógł bluźnić memu Królowi i Zbawcy?" Kiedy zaś sędzia groził Świętemu, że go każe spalić żywcem, Polikarp odparł: "Ogniem grozisz, który płonie przez chwilę i wkrótce zgaśnie, bo nie znasz ognia sądu, który przyjdzie, i kary wiecznej". Stacjusz skazał Polikarpa na śmierć przez spalenie na stosie. Gdy zaś płomienie nie chciały się imać męczennika, zginął od pchnięcia puginałem. Działo się to na stadionie w Smyrnie 22 lutego, najprawdopodobniej w 156 r., choć podaje się okres pomiędzy rokiem 155 a 169. Polikarp pozostawił po sobie cenny list do Filipian - świadectwo tradycji apostolskiej. Innym ważnym pomnikiem literatury starochrześcijańskiej jest opis jego męki (Martyrium Policarpi). W ikonografii św. Polikarp przedstawiany jest jako męczennik lub jako biskup. Wzywany do obrony przed czerwonką i bólem ucha. Złota myśl tygodnia: Cokolwiek czynię, nie liczę na własne siły, ale na łaskę Bożą. Z łaską Bożą dusza może przejść przez największe trudności zwycięsko. 4

5 (św. Faustyna Kowalska) 5