Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 102. Legislacja. Akty o charakterze nieustawodawczym. Rocznik kwietnia Wydanie polskie.

Transkrypt

1 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 102 Wydanie polskie Legislacja Rocznik kwietnia 2018 Spis treści II Akty o charakterze nieustawodawczym ROZPORZĄDZENIA Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/613 z dnia 20 kwietnia 2018 r. w sprawie zatwierdzenia PHMB (1415; 4,7) jako istniejącej substancji czynnej do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 2 i 4 ( 1 )... 1 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2018/614 z dnia 20 kwietnia 2018 r. zatwierdzające azoksystrobinę jako substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 7, 9 i 10 ( 1 )... 5 DECYZJE Decyzja Rady (UE) 2018/615 z dnia 16 kwietnia 2018 r. zmieniająca decyzję 1999/70/WE dotyczącą zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych w odniesieniu do zewnętrznych biegłych rewidentów Banque de France... 9 Decyzja Rady (UE) 2018/616 z dnia 17 kwietnia 2018 r. w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG, dotyczącego zmiany załącznika XIII (Transport) do Porozumienia EOG Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/617 z dnia 19 kwietnia 2018 r. upoważniająca Portugalię do przyznania pozwolenia na odstępstwo od pkt OPS ppkt 1.1 lit. b) załącznika III do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3922/91 (notyfikowana jako dokument nr C(2018) 2183) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/618 z dnia 19 kwietnia 2018 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2012/535/UE w odniesieniu do środków zapobiegających rozprzestrzenianiu się w Unii organizmu Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) (notyfikowana jako dokument nr C(2018) 2227) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/619 z dnia 20 kwietnia 2018 r. niezatwierdzająca PHMB (1415; 4,7) jako istniejącej substancji czynnej do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 1, 5 i 6 ( 1 ) ( 1 ) Tekst mający znaczenie dla EOG. (Ciąg dalszy na następnej stronie) Akty, których tytuły wydrukowano zwykłą czcionką, odnoszą się do bieżącego zarządzania sprawami rolnictwa i generalnie zachowują ważność przez określony czas. Tytuły wszystkich innych aktów poprzedza gwiazdka, a drukuje się je czcionką pogrubioną.

2 Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/620 z dnia 20 kwietnia 2018 r. w sprawie specyfikacji technicznych dotyczących komponentu usługowego programu Copernicus zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 377/2014 ( 1 ) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/621 z dnia 20 kwietnia 2018 r. w sprawie specyfikacji technicznych dotyczących komponentu kosmicznego programu Copernicus zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 377/2014 ( 1 ) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/622 z dnia 20 kwietnia 2018 r. niezatwierdzająca chlorofenu jako istniejącej substancji czynnej do stosowania w produktach biobójczych należących do grupy produktowej 3 ( 1 ) Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2018/623 z dnia 20 kwietnia 2018 r. zmieniająca załącznik do decyzji wykonawczej (UE) 2017/247 w sprawie środków ochronnych w odniesieniu do ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków w niektórych państwach członkowskich (notyfikowana jako dokument nr C(2018) 2481) ( 1 ) ZALECENIA Zalecenie Komisji (UE) 2018/624 z dnia 20 kwietnia 2018 r. w sprawie transgranicznego dostępu do rynku dla poddostawców i MŚP w sektorze obronnym Sprostowania Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 652/2012 z dnia 13 lipca 2012 r. w sprawie sprostowania rozporządzenia (WE) nr 543/2008 wprowadzającego szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do mięsa drobiowego (Dz.U. L 190 z ) 95 Sprostowanie do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/286 z dnia 26 lutego 2018 r. wykonującego rozporządzenie (UE) 2017/1509 dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej (Dz.U. L 55 z ) Sprostowanie do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2366 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie usług płatniczych w ramach rynku wewnętrznego, zmieniającej dyrektywy 2002/65/WE, 2009/110/WE, 2013/36/UE i rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 oraz uchylającej dyrektywę 2007/64/WE (Dz.U. L 337 z ) Sprostowanie do rozporządzenia Komisji (UE) 2018/589 z dnia 18 kwietnia 2018 r. zmieniającego załącznik XVII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) w odniesieniu do metanolu (Dz.U. L 99 z ) ( 1 ) Tekst mający znaczenie dla EOG.

3 L 102/1 II (Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/613 z dnia 20 kwietnia 2018 r. w sprawie zatwierdzenia PHMB (1415; 4,7) jako istniejącej substancji czynnej do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 2 i 4 (Tekst mający znaczenie dla EOG) KOMISJA EUROPEJSKA, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych ( 1 ), w szczególności jego art. 89 ust. 1 akapit trzeci, a także mając na uwadze, co następuje: (1) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1062/2014 ( 2 ) ustanowiono wykaz istniejących substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego zatwierdzenia do stosowania w produktach biobójczych. Wykaz ten obejmuje PHMB (1415; 4,7). (2) PHMB (1415; 4,7) zostało ocenione pod kątem stosowania w produktach należących do grup produktowych: 2 (środki dezynfekcyjne lub glonobójcze nieprzeznaczone do bezpośredniego stosowania wobec ludzi ani zwierząt) i 4 (dziedzina żywności i pasz), określonych w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012. (3) Francja została wyznaczona jako właściwy organ oceniający i w dniu 13 grudnia 2016 r. przedłożyła sprawozdania z oceny wraz z zaleceniami. (4) Zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1062/2014 w dniu 4 października 2017 r. Komitet ds. Produktów Biobójczych wydał opinie Europejskiej Agencji Chemikaliów, uwzględniając wnioski właściwego organu oceniającego. (5) Zgodnie z tymi opiniami można oczekiwać, że produkty biobójcze należące do grup produktowych 2 i 4 zawierające PHMB (1415; 4,7) spełniają kryteria ustanowione w art. 19 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 528/2012, o ile przestrzegane są określone specyfikacje i warunki dotyczące ich stosowania. (6) Należy zatem zatwierdzić PHMB (1415; 4,7) do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 2 i 4, z zastrzeżeniem przestrzegania określonych specyfikacji i warunków. (7) Ze wspomnianych opinii wynika, że PHMB (1415; 4,7) spełnia kryteria pozwalające uznać tę substancję za substancję bardzo trwałą (vp) i toksyczną (T) zgodnie z załącznikiem XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 3 ). PHMB (1415; 4,7) spełnia zatem warunki określone w art. 10 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 528/2012 i należy go uznać za substancję kwalifikującą się do zastąpienia. ( 1 ) Dz.U. L 167 z , s. 1. ( 2 ) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1062/2014 z dnia 4 sierpnia 2014 r. w sprawie programu pracy, którego celem jest systematyczne badanie wszystkich istniejących substancji czynnych zawartych w produktach biobójczych, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (Dz.U. L 294 z , s. 1). ( 3 ) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z , s. 1).

4 L 102/ (8) Zgodnie z art. 10 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia zatwierdzenie substancji czynnej, która uznana jest za substancję kwalifikującą się do zastąpienia, powinno obowiązywać przez okres nieprzekraczający 7 lat. (9) W przypadku zastosowania w produktach należących do grupy produktowej 4 nie poddano ocenie stosowania produktów biobójczych zawierających PHMB (1415; 4,7) jako składników materiałów i wyrobów przeznaczonych do bezpośredniego lub pośredniego kontaktu z żywnością w rozumieniu art. 1 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 1 ). Takie materiały mogą wymagać ustanowienia szczegółowych limitów migracji do żywności, o których mowa w art. 5 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (WE) nr 1935/2004. Zatwierdzenie nie powinno zatem obejmować takiego zastosowania, chyba że Komisja ustanowiła wspomniane limity lub stwierdzono zgodnie z odnośnym rozporządzeniem, że limity takie nie są konieczne. (10) Ponieważ PHMB (1415; 4,7) spełnia kryteria pozwalające uznać tę substancję za substancję bardzo trwałą (vp) zgodnie z załącznikiem XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, wprowadzane do obrotu wyroby poddane działaniu PHMB (1415; 4,7) lub zawierające tę substancję powinny zostać odpowiednio oznakowane. (11) Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie zatwierdzona, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymagań. (12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych, PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 Zatwierdza się PHMB (1415; 4,7) jako substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 2 i 4, z zastrzeżeniem przestrzegania specyfikacji i warunków określonych w załączniku. Artykuł 2 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia 20 kwietnia 2018 r. W imieniu Komisji Jean-Claude JUNCKER Przewodniczący ( 1 ) Rozporządzenie (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylające dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG (Dz.U. L 338 z , s. 4).

5 Nazwa zwyczajowa PHMB (1415; 4,7) (chlorowodorek poli (heksametylenobiguanidu) o średniej liczbowo masie cząsteczkowej (Mn) wynoszącej 1415 i średniej polidyspersyjności (PDI) wynoszącej 4,7) Nazwa IUPAC Numery identyfikacyjne Nazwa IUPAC: Kopolimer (bisiminoimidokarbonylu, chlorowodorek heksametylenu), (iminoimidokarbonylu, chlorowodorek heksametylenu) Nr WE: brak Nr CAS: i Minimalny stopień czystości substancji czynnej ( 1 ) 943 g/kg (obliczona specyfikacja suchej masy) Substancja czynna wytwarzana w roztworze wodnym 20 % w/w PHMB (1415; 4,7) Data zatwierdzenia 1 listopada 2019 r. ZAŁĄCZNIK Data wygaśnięcia zatwierdzenia 31 października 2026 r. Grupa produktowa Warunki szczegółowe 2 PHMB (1415; 4,7) uznaje się za substancję kwalifikującą się do zastąpienia zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Udzielanie pozwoleń na produkty biobójcze podlega następującym warunkom: 1) w ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i skuteczność związane z którymkolwiek z zastosowań objętych wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionych w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym; 2) ze względu na ryzyko stwierdzone w odniesieniu do ocenianych zastosowań, w ocenie produktu szczególną uwagę należy zwrócić na: a) użytkowników zawodowych; b) użytkowników nieprofesjonalnych; c) wtórne narażenie ogółu społeczeństwa i małych dzieci; d) środowisko: wody powierzchniowe, osady i glebę. Wprowadzanie do obrotu wyrobów poddanych działaniu substancji podlega następującemu warunkowi: osoba odpowiedzialna za wprowadzanie do obrotu wyrobu poddanego działaniu PHMB (1415; 4,7) lub zawierającego tę substancję zapewnia, by etykieta tego wyrobu zawierała informacje wymienione w art. 58 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 528/ PHMB (1415; 4,7) uznaje się za substancję kwalifikującą się do zastąpienia zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Udzielanie pozwoleń na produkty biobójcze podlega następującym warunkom: 1) w ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i skuteczność związane z którymkolwiek z zastosowań objętych wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionych w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym; L 102/3

6 Nazwa zwyczajowa Nazwa IUPAC Numery identyfikacyjne Minimalny stopień czystości substancji czynnej ( 1 ) Data zatwierdzenia Data wygaśnięcia zatwierdzenia Grupa produktowa Warunki szczegółowe 2) ze względu na ryzyko stwierdzone w odniesieniu do ocenianych zastosowań, w ocenie produktu szczególną uwagę należy zwrócić na: a) użytkowników zawodowych; b) użytkowników nieprofesjonalnych; c) wtórne narażenie ogółu społeczeństwa; d) środowisko: wody powierzchniowe, osady i glebę. 3) W odniesieniu do produktów, które mogą powodować wystąpienie pozostałości w żywności lub paszy, należy zweryfikować, czy zachodzi potrzeba ustalenia nowych lub zmiany obecnych najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 ( 2 ) lub rozporządzeniem (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 3 ), oraz przyjąć wszelkie stosowne środki ograniczające ryzyko, aby zapewnić nieprzekraczanie obowiązujących najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości. 4) Produktów nie należy stosować jako składników materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością w rozumieniu art. 1 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1935/2004, o ile Komisja nie ustanowiła szczegółowych limitów migracji PHMB (1415; 4,7) do żywności lub o ile nie stwierdzono zgodnie ze wspomnianym rozporządzeniem, że limity takie nie są konieczne. Wprowadzanie do obrotu wyrobów poddanych działaniu substancji podlega następującemu warunkowi: osoba odpowiedzialna za wprowadzanie do obrotu wyrobu poddanego działaniu PHMB (1415; 4,7) lub zawierającego tę substancję zapewnia, by etykieta tego wyrobu zawierała informacje wymienione w art. 58 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 528/2012. ( 1 ) Czystość wskazana w tej kolumnie oznacza minimalny stopień czystości ocenionej substancji czynnej. Substancja czynna w produkcie wprowadzanym do obrotu może posiadać taki sam lub inny stopień czystości, jeśli udowodniono, że jest ona równoważna pod względem technicznym z ocenioną substancją czynną. ( 2 ) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 470/2009 z dnia 6 maja 2009 r. ustanawiające wspólnotowe procedury określania maksymalnych limitów pozostałości substancji farmakologicznie czynnych w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 2377/90 oraz zmieniające dyrektywę 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i rozporządzenie (WE) nr 726/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 152 z , s. 11). ( 3 ) Rozporządzenie (WE) nr 396/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG (Dz.U. L 70 z , s. 1). L 102/

7 L 102/5 ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2018/614 z dnia 20 kwietnia 2018 r. zatwierdzające azoksystrobinę jako substancję czynną do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 7, 9 i 10 (Tekst mający znaczenie dla EOG) KOMISJA EUROPEJSKA, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych ( 1 ), w szczególności jego art. 9 ust. 1 lit. a), a także mając na uwadze, co następuje: (1) W dniu 13 kwietnia 2014 r. Zjednoczone Królestwo otrzymało wniosek o zatwierdzenie substancji czynnej azoksystrobina do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 7 (środki do konserwacji błon), 9 (produkty stosowane do konserwacji włókien, skóry, gumy i materiałów polimerowych) i 10 (środki konserwujące do materiałów budowlanych), opisanych w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012. (2) W dniu 1 grudnia 2016 r. Zjednoczone Królestwo przedłożyło sprawozdania z oceny oraz zalecenia zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 528/2012. (3) W dniu 3 października 2017 r. Komitet ds. Produktów Biobójczych wydał opinie Europejskiej Agencji Chemikaliów, uwzględniając wnioski właściwego organu oceniającego. (4) Zgodnie z tymi opiniami można oczekiwać, że produkty biobójcze należące do grup produktowych 7, 9 i 10 i zawierające azoksystrobinę spełniają kryteria ustanowione w art. 19 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 528/2012, o ile przestrzegane są określone specyfikacje i warunki dotyczące ich stosowania. (5) Należy zatem zatwierdzić azoksystrobinę do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 7, 9 i 10, z zastrzeżeniem przestrzegania określonych specyfikacji i warunków. (6) We wspomnianych opiniach stwierdza się, że azoksystrobina spełnia kryteria pozwalające uznać ją za substancję bardzo trwałą (vp) i toksyczną (T) zgodnie z załącznikiem XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 2 ). Azoksystrobina spełnia zatem warunki określone w art. 10 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 528/2012 i należy ją uznać za substancję kwalifikującą się do zastąpienia. (7) Na podstawie art. 10 ust. 4 wspomnianego rozporządzenia zatwierdzenie substancji czynnej, która uznana jest za substancję kwalifikującą się do zastąpienia, powinno obowiązywać przez okres nieprzekraczający 7 lat. (8) Jako że azoksystrobina spełnia kryteria pozwalające uznać ją za substancję bardzo trwałą (vp) zgodnie z załącznikiem XIII do rozporządzenia (WE) nr 1907/2006, wprowadzane do obrotu wyroby poddane działaniu azoksystrobiny lub ją zawierające powinny zostać odpowiednio oznakowane. (9) Należy przewidzieć odpowiednią ilość czasu, zanim substancja czynna zostanie zatwierdzona, aby umożliwić zainteresowanym stronom przygotowanie się do spełnienia nowych wymagań. (10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych, ( 1 ) Dz.U. L 167 z , s. 1. ( 2 ) Rozporządzenie (WE) nr 1907/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2006 r. w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów (REACH) i utworzenia Europejskiej Agencji Chemikaliów, zmieniające dyrektywę 1999/45/WE oraz uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 i rozporządzenie Komisji (WE) nr 1488/94, jak również dyrektywę Rady 76/769/EWG i dyrektywy Komisji 91/155/EWG, 93/67/EWG, 93/105/WE i 2000/21/WE (Dz.U. L 396 z , s. 1).

8 L 102/ PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 Zatwierdza się azoksystrobinę jako substancję czynną przeznaczoną do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 7, 9 i 10 z zastrzeżeniem przestrzegania specyfikacji i warunków określonych w załączniku. Artykuł 2 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia 20 kwietnia 2018 r. W imieniu Komisji Jean-Claude JUNCKER Przewodniczący

9 Nazwa zwyczajowa Azoksystrobina Nazwa IUPAC Numery identyfikacyjne Nazwa IUPAC: (E)-2-{2-[6-(2-cyjanofenoksy) pirymidyn-4-yloksy]fenylo}-3- metoksyakrylan metylu Nr WE: brak Nr CAS: Minimalny stopień czystości substancji czynnej ( 1 ) Data zatwierdzenia 965 g/kg 1 listopada 2018 r. ZAŁĄCZNIK Data wygaśnięcia zatwierdzenia 31 października 2025 r. Grupa produktowa Warunki szczegółowe 7 Azoksystrobinę uznaje się za substancję kwalifikującą się do zastąpienia zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Udzielanie pozwoleń na produkty biobójcze podlega następującemu warunkowi: W ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i skuteczność związane z którymkolwiek z zastosowań objętych wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionych w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym. Wprowadzanie do obrotu wyrobów poddanych działaniu substancji podlega następującemu warunkowi: Osoba odpowiedzialna za wprowadzanie do obrotu wyrobu poddanego działaniu azoksystrobiny lub ją zawierającego zapewnia, by etykieta wyrobu poddanego działaniu substancji zawierała informacje wymienione w art. 58 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 528/ Azoksystrobinę uznaje się za substancję kwalifikującą się do zastąpienia zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Udzielanie pozwoleń na produkty biobójcze podlega następującemu warunkowi: W ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i skuteczność związane z którymkolwiek z zastosowań objętych wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionych w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym. Wprowadzanie do obrotu wyrobów poddanych działaniu substancji podlega następującemu warunkowi: Osoba odpowiedzialna za wprowadzanie do obrotu wyrobu poddanego działaniu azoksystrobiny lub ją zawierającego zapewnia, by etykieta wyrobu poddanego działaniu substancji zawierała informacje wymienione w art. 58 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 528/ L 102/7

10 Nazwa zwyczajowa Nazwa IUPAC Numery identyfikacyjne Minimalny stopień czystości substancji czynnej ( 1 ) Data zatwierdzenia Data wygaśnięcia zatwierdzenia Grupa produktowa Warunki szczegółowe 10 Azoksystrobinę uznaje się za substancję kwalifikującą się do zastąpienia zgodnie z art. 10 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Udzielanie pozwoleń na produkty biobójcze podlega następującemu warunkowi: W ocenie produktu szczególną uwagę zwraca się na narażenie, ryzyko i skuteczność związane z którymkolwiek z zastosowań objętych wnioskiem o udzielenie pozwolenia, lecz nieuwzględnionych w ocenie ryzyka substancji czynnej na poziomie unijnym. Wprowadzanie do obrotu wyrobów poddanych działaniu substancji podlega następującemu warunkowi: Osoba odpowiedzialna za wprowadzanie do obrotu wyrobu poddanego działaniu azoksystrobiny lub ją zawierającego zapewnia, by etykieta wyrobu poddanego działaniu substancji zawierała informacje wymienione w art. 58 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (UE) nr 528/2012. ( 1 ) Czystość wskazana w tej kolumnie oznacza minimalny stopień czystości ocenionej substancji czynnej. Substancja czynna w produkcie wprowadzanym do obrotu może posiadać taki sam lub inny stopień czystości, jeśli udowodniono, że jest ona równoważna pod względem technicznym z ocenioną substancją czynną. L 102/

11 L 102/9 DECYZJE DECYZJA RADY (UE) 2018/615 z dnia 16 kwietnia 2018 r. zmieniająca decyzję 1999/70/WE dotyczącą zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych w odniesieniu do zewnętrznych biegłych rewidentów Banque de France RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Protokół nr 4 w sprawie Statutu Europejskiego Systemu Banków Centralnych i Europejskiego Banku Centralnego, załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 27.1, uwzględniając zalecenie Europejskiego Banku Centralnego z dnia 9 marca 2018 r. udzielane Radzie Unii Europejskiej w sprawie zewnętrznych biegłych rewidentów Banque de France (EBC/2018/9) ( 1 ), a także mając na uwadze, co następuje: (1) Sprawozdania finansowe Europejskiego Banku Centralnego (EBC) i krajowych banków centralnych państw członkowskich, których walutą jest euro, są badane przez niezależnych rewidentów z zewnątrz wyznaczonych na zalecenie Rady Prezesów EBC i zatwierdzanych przez Radę Unii Europejskiej. (2) Zgodnie z art. L francuskiego kodeksu monetarnego i finansowego Rada Generalna Banque de France wyznacza dwóch ustawowych biegłych rewidentów, którzy badają sprawozdania finansowe Banque de France. (3) Mandat obecnych zewnętrznych biegłych rewidentów Banque de France wygasł po przeprowadzeniu badania za rok obrachunkowy Niezbędne jest zatem wyznaczenie zewnętrznych biegłych rewidentów na okres od roku obrachunkowego (4) Na swoich zewnętrznych biegłych rewidentów na lata obrachunkowe Banque de France wybrał firmy Mazars i KPMG S.A. (5) Rada Prezesów EBC zaleciła, by firmy Mazars i KPMG S.A. zostały wspólnie wyznaczone jako zewnętrzni biegli rewidenci Banque de France na lata obrachunkowe (6) Zgodnie z zaleceniem Rady Prezesów EBC należy odpowiednio zmienić decyzję Rady 1999/70/WE ( 2 ), PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Art. 1 ust. 4 decyzji 1999/70/WE otrzymuje brzmienie: Artykuł 1 4. Firmy Mazars oraz KPMG S.A. zostają niniejszym zatwierdzone jako zewnętrzni biegli rewidenci Banque de France na lata obrachunkowe Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem jej notyfikacji. Artykuł 2 ( 1 ) Dz.U. C 107 z , s. 1. ( 2 ) Decyzja Rady 1999/70/WE z dnia 25 stycznia 1999 r. dotycząca zewnętrznych biegłych rewidentów krajowych banków centralnych (Dz.U. L 22 z , s. 69).

12 L 102/ Artykuł 3 Niniejsza decyzja skierowana jest do EBC. Sporządzono w Luksemburgu dnia 16 kwietnia 2018 r. W imieniu Rady F. MOGHERINI Przewodniczący

13 L 102/11 DECYZJA RADY (UE) 2018/616 z dnia 17 kwietnia 2018 r. w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG, dotyczącego zmiany załącznika XIII (Transport) do Porozumienia EOG RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 91 i 172 w związku z art. 218 ust. 9, uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2894/94 z dnia 28 listopada 1994 r. w sprawie uzgodnień dotyczących stosowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym ( 1 ), w szczególności jego art. 1 ust. 3, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym ( 2 ) (zwane dalej Porozumieniem EOG ) weszło w życie dnia 1 stycznia 1994 r. (2) Zgodnie z art. 98 Porozumienia EOG Wspólny Komitet EOG może podjąć decyzję o zmianie, między innymi, załącznika XIII (Transport) do Porozumienia EOG. (3) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 1305/2014 ( 3 ). (4) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XIII (Transport) do Porozumienia EOG. (5) Stanowisko Unii w ramach Wspólnego Komitetu EOG powinno zatem opierać się na projekcie dołączonym do niniejszej decyzji, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Stanowisko, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej we Wspólnym Komitecie EOG w sprawie proponowanej zmiany załącznika XIII (Transport) do Porozumienia EOG, opiera się na projekcie decyzji Wspólnego Komitetu EOG dołączonym do niniejszej decyzji. Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia. Artykuł 2 Sporządzono w Luksemburgu dnia 17 kwietnia 2018 r. W imieniu Rady E. ZAHARIEVA Przewodniczący ( 1 ) Dz.U. L 305 z , s. 6. ( 2 ) Dz.U. L 1 z , s. 3. ( 3 ) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1305/2014 z dnia 11 grudnia 2014 r. dotyczące technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu aplikacji telematycznych dla przewozów towarowych wchodzącego w skład systemu kolei w Unii Europejskiej i uchylające rozporządzenie (WE) nr 62/2006 (Dz.U. L 356 z , s. 438).

14 L 102/ PROJEKT DECYZJA WSPÓLNEGO KOMITETU EOG NR /2018 z dnia zmieniająca załącznik XIII (Transport) do Porozumienia EOG WSPÓLNY KOMITET EOG, uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym ( Porozumienie EOG ), w szczególności jego art. 98, a także mając na uwadze, co następuje: (1) W Porozumieniu EOG należy uwzględnić rozporządzenie Komisji (UE) nr 1305/2014 z dnia 11 grudnia 2014 r. dotyczące technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu aplikacji telematycznych dla przewozów towarowych wchodzącego w skład systemu kolei w Unii Europejskiej i uchylające rozporządzenie (WE) nr 62/2006 ( 1 ). (2) Rozporządzenie (UE) nr 1305/2014 uchyla rozporządzenie Komisji (WE) nr 62/2006 ( 2 ), które jest uwzględnione w Porozumieniu EOG i które w związku z powyższym należy uchylić w ramach Porozumienia EOG. (3) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik XIII do Porozumienia EOG, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Punkt 37h (rozporządzenie Komisji (WE) nr 62/2006) załącznika XIII do Porozumienia EOG otrzymuje brzmienie: R 1305: Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1305/2014 z dnia 11 grudnia 2014 r. dotyczące technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu aplikacji telematycznych dla przewozów towarowych wchodzącego w skład systemu kolei w Unii Europejskiej i uchylające rozporządzenie (UE) nr 62/2006 (Dz.U. L 356 z , s. 438). Do celów niniejszego Porozumienia przepisy rozporządzenia odczytuje się z uwzględnieniem następującego dostosowania: po sekcji ust. 3 załącznika dodaje się ustęp w brzmieniu: 4. Urząd Nadzoru EFTA ma status obserwatora w komitecie sterującym.. Artykuł 2 Teksty rozporządzenia (UE) nr 1305/2014 w języku islandzkim i norweskim, które zostaną opublikowane w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, są autentyczne. Artykuł 3 Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem [ ] r. pod warunkiem otrzymania wszystkich notyfikacji przewidzianych w art. 103 ust. 1 Porozumienia EOG (*), lub z dniem wejścia w życie decyzji Wspólnego Komitetu EOG nr / z dnia [ ] r. ( 3 ) [włączającej dyrektywę 2012/34/UE], w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza. ( 1 ) Dz.U. L 356 z , s ( 2 ) Dz.U. L 13 z , s. 1. (*) [Nie wskazano wymogów konstytucyjnych.] [Wskazano wymogi konstytucyjne.] ( 3 ) Dz.U. L

15 L 102/13 Artykuł 4 Niniejsza decyzja zostaje opublikowana w sekcji EOG i w Suplemencie EOG do Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej. Sporządzono w Brukseli W imieniu Wspólnego Komitetu EOG Przewodniczący Sekretarze Wspólnego Komitetu EOG

16 L 102/ DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/617 z dnia 19 kwietnia 2018 r. upoważniająca Portugalię do przyznania pozwolenia na odstępstwo od pkt OPS ppkt 1.1 lit. b) załącznika III do rozporządzenia Rady (EWG) nr 3922/91 KOMISJA EUROPEJSKA, (notyfikowana jako dokument nr C(2018) 2183) (Jedynie tekst w języku portugalskim jest autentyczny) uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 3922/91 z dnia 16 grudnia 1991 r. w sprawie harmonizacji wymagań technicznych i procedur administracyjnych w dziedzinie lotnictwa cywilnego ( 1 ), w szczególności jego art. 8 ust. 3, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Pismem z dnia 21 lutego 2017 r. Portugalia powiadomiła Komisję, zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 3922/91, o swoim zamiarze przyznania przedsiębiorstwu NETJETS Transportes Aéreos, S.A. (zwanemu dalej NETJETS ) pozwolenia na odstępstwo od pkt OPS ppkt 1.1 lit. b) załącznika III do rozporządzenia (EWG) nr 3922/91. (2) W swoim powiadomieniu władze portugalskie wyjaśniły, że NETJETS nie jest w stanie spełnić wymogów pkt OPS ppkt 1.1 lit. b), ponieważ w celu prowadzenia działalności taksówki powietrznej, w przypadku gdy członek załogi NETJETS ma wykonywać pracę w siódmym kolejnym dniu, łączny limit 60 godzin przewidziany w tym przepisie jest osiągnięty i zostaje już przekroczony przez tego członka załogi w trakcie przemieszczania się w celu zajęcia stanowiska lub pełnienia innego rodzaju służby. Proponowane odstępstwo polegałoby zatem na wydłużeniu maksymalnego łącznego okresu służby w ciągu siedmiu kolejnych dni do 70 godzin. (3) Po przeanalizowaniu oceny ryzyka w zakresie bezpieczeństwa przedstawionej przez NETJETS, a także proponowanych działań ograniczających ryzyko, władze portugalskie wyjaśniły ponadto, że można w tym przypadku osiągnąć za pomocą innych środków poziom bezpieczeństwa równoważny z poziomem wynikającym z zastosowania pkt OPS ppkt 1.1 lit. b). Wyjaśniły one również, iż planowane pozwolenie na odstępstwo jest uzależnione od podjęcia przez NETJETS określonych środków ograniczających ryzyko, które zostały już wdrożone przez NETJETS zgodnie z pkt ORO.FTL.120 załącznika III do rozporządzenia Komisji (UE) nr 965/2012 ( 2 ). (4) Z pomocą Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego Komisja dokonała oceny poziomu bezpieczeństwa wynikającego z planowanego odstępstwa. Komisja uznała, że środek ten umożliwia osiągnięcie poziomu bezpieczeństwa równoważnego z poziomem wynikającym z zastosowania pkt OPS ppkt 1.1 lit. b), o ile spełnione są określone warunki, ze względów wymienionych poniżej. (5) NETJETS prowadzi działalność taksówki powietrznej. Grafiki pracy jego pilotów różnią się zatem od grafików pracy pilotów uczestniczących w wykonywaniu innych rodzajów operacji zarobkowego transportu lotniczego. W przypadku pilotów taksówek powietrznych poziomy obciążenia pracą są średnio niższe, jeśli chodzi o łączny czas lotu i liczbę kolejnych dni służby. Natomiast przemieszczanie się pilotów taksówki powietrznej w celu zajęcia stanowiska przed rozpoczęciem służby oraz po zakończeniu służby jest o wiele częstsze niż w przypadku innych rodzajów operacji zarobkowego transportu lotniczego, przy czym zazwyczaj czas niezbędny do przebywania w hotelu poza bazą macierzystą w ramach pozostawania w gotowości do pełnienia służby jest dłuższy, a liczba godzin potrzebna na dojazd do pracy i przemieszczenie się w celu zajęcia stanowiska stosunkowo duża. Niemniej jednak poziom skumulowanego zmęczenia jest wyższy po zakończeniu okresu służby obejmującego lot niż w okresie między lotami. Planowane odstępstwo byłoby wykorzystywane wyłącznie na potrzeby przemieszczania się pilotów w celu zajęcia stanowiska w związku z początkiem wydłużonego okresu wypoczynku regeneracyjnego, a nie do przemieszczania się między dwoma okresami pełnienia czynności lotniczych. (6) W przypadku operatorów taksówek powietrznych należy zezwolić na odstępstwo od wymogów pkt OPS ppkt 1.1 lit. b) poprzez wydłużenie maksymalnego łącznego okresu służby w ciągu siedmiu kolejnych dni. ( 1 ) Dz.U. L 373 z , s. 4. ( 2 ) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 965/2012 z dnia 5 października 2012 r. ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do operacji lotniczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (Dz.U. L 296 z , s. 1).

17 L 102/15 (7) Aby jednak zapewnić równoważny poziom bezpieczeństwa, takie odstępstwo powinno być dozwolone jedynie z zastrzeżeniem pewnych ograniczeń i warunków. W szczególności maksymalny łączny okres służby w ciągu siedmiu kolejnych dni powinien zostać ograniczony do 70 godzin, przy czym dodatkowe godziny pracy powinny być wykorzystywane wyłącznie na potrzeby przemieszczania się danych pilotów w celu zajęcia stanowiska w związku z początkiem wydłużonego okresu wypoczynku regeneracyjnego, a dany operator taksówki powietrznej powinien przedsięwziąć pewne środki ograniczające ryzyko, w szczególności w celu zapobiegania wszelkim rodzajom ryzyka, jakie mogą pojawić się w związku z tym wydłużeniem, oraz ich monitorowania i eliminowania. (8) Ponadto w ocenie wskazano, że planowane odstępstwo nie pociąga za sobą dyskryminacji ze względu na przynależność państwową wnioskodawców i w należyty sposób uwzględnia konieczność niezakłócania konkurencji, zważywszy w szczególności, że odstępstwo to będzie przyznawane niezależnie od siedziby lub głównego miejsca prowadzenia działalności operatora taksówki powietrznej, że wydłużenie jest ograniczone oraz że odstępstwo może zostać przyznane na tych samych warunkach innym operatorom taksówek powietrznych zarejestrowanym w Unii na potrzeby takich samych operacji. (9) W związku z tym Portugalia powinna mieć możliwość przyznania NETJETS pozwolenia na planowane odstępstwo, które zgłoszono Komisji, pod warunkiem że NETJETS zastosuje niezbędne środki ograniczające ryzyko. (10) Zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia (EWG) nr 3922/91 decyzja Komisji upoważniająca dane państwo członkowskie do przyznania pozwolenia na odstępstwo musi zostać przekazana wszystkim państwom członkowskim, które następnie również mają prawo do zastosowania przedmiotowego środka. W związku z tym niniejsza decyzja powinna być skierowana do wszystkich państw członkowskich, a opis odstępstwa, jak również związanych z nim warunków, powinien umożliwiać innym państwom członkowskim zastosowanie przedmiotowego środka w przypadku, gdy znajdą się one w takiej samej sytuacji, bez konieczności przyjmowania kolejnej decyzji przez Komisję. (11) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Bezpieczeństwa Lotniczego, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Portugalia może, na zasadzie odstępstwa od pkt OPS ppkt 1.1 lit. b) załącznika III do rozporządzenia (EWG) nr 3922/91, zezwolić operatorowi taksówki powietrznej NETJETS Transportes Aéreos, S.A. na wydłużenie maksymalnego łącznego okresu służby w ciągu siedmiu kolejnych dni do 70 godzin na potrzeby przemieszczania się danych pilotów w celu zajęcia stanowiska w związku z początkiem wydłużonego okresu wypoczynku regeneracyjnego, pod warunkiem zastosowania środków określonych w załączniku. Niniejsza decyzja skierowana jest do Republiki Portugalskiej. Artykuł 2 Sporządzono w Brukseli dnia 19 kwietnia 2018 r. W imieniu Komisji Violeta BULC Członek Komisji

18 L 102/ ZAŁĄCZNIK W odniesieniu do swojej działalności prowadzonej na podstawie odstępstwa dany operator stosuje wszystkie spośród następujących środków: 1. Uwzględnienie biomatematycznego systemu oceny zmęczenia załóg lotniczych (SAFE) lub równoważnego modelu ryzyka wystąpienia zmęczenia w ramach swojego planowania lotów oraz w ramach ograniczeń czasu lotu i służby swoich pilotów w celu przewidywania wysokich poziomów zmęczenia i zapobiegania im. 2. Ustanowienie odpowiednich parametrów harmonogramowania oraz wartości progowych na potrzeby analizy grafików dyżurów członków załogi lotniczej oraz przedłożenie tych parametrów harmonogramowania i wartości progowych właściwemu organowi celem zatwierdzenia. 3. Zapewnienie swoim pilotom szkoleń z zakresu zarządzania zmęczeniem, jak określono w pkt ORO.FTL.250 rozporządzenia Komisji (UE) nr 83/2014 ( 1 ). 4. Wydłużenie tygodniowego okresu wypoczynku do wymiaru 72 godzin obejmującego dwie noce lokalne. 5. Stałe monitorowanie przyrostu łącznego okresu pełnienia służby przez jego pilotów w ramach swojego systemu zarządzania. 6. Stałe monitorowanie czasu przeznaczanego przez jego pilotów na dojazd do pracy, przemieszczanie się w celu zajęcia stanowiska oraz przejazdy przed rozpoczęciem bloku siedmiu kolejnych dni służby oraz w trakcie tego bloku, jako potencjalnego źródła skumulowanego zmęczenia. 7. Stałe monitorowanie i kontrolowanie kwestii zakwaterowania swoich pilotów poza bazą, w szczególności prawdopodobieństwa zagwarantowania im snu o odpowiedniej jakości oraz w odpowiedniej ilości w trakcie bloku siedmiu kolejnych dni służby, poprzez zbieranie od pilotów niezbędnych danych w formie dzienników snu oraz subiektywnych badań czujności. 8. Stałe analizowanie zebranych danych pochodzących z narzędzi gromadzenia danych, np. z monitorowania danych lotu (FDM), poprzez ustanawianie korelacji między wskaźnikami występowania zdarzeń a wymogami dotyczącymi skuteczności i interoperacyjności działań w zakresie obserwacji zmęczenia. 9. Stałe analizowanie grafików dyżurów swoich pilotów pod kątem parametrów harmonogramowania i wartości progowych, zatwierdzonych przez właściwy organ zgodnie z pkt 2, z wykorzystaniem systemu oceny zmęczenia załóg lotniczych (SAFE) lub równoważnego modelu ryzyka wystąpienia zmęczenia. 10. Stałe monitorowanie wszystkich innych aspektów operacji w drodze oceny ryzyka w celu określenia wszelkich zagrożeń dla bezpieczeństwa operacji, jakie mogą być następstwem wdrożenia odstępstwa. Tego rodzaju analiza ryzyka musi być akceptowana przez właściwy organ. 11. Zastosowanie wszelkich niezbędnych środków w celu ograniczenia wszelkich zagrożeń dla bezpieczeństwa operacji, jakie stwierdzono za pomocą środków, o których mowa w pkt 5 10, w tym uwzględnienie tych niezbędnych środków w ramach planowania i w ramach ograniczeń czasu lotu i służby swoich pilotów. 12. Regularne przedstawianie właściwemu organowi rezultatów środków, o których mowa w pkt 5 10, i niezwłoczne powiadamianie tego organu o wszelkich niezbędnych środkach zastosowanych zgodnie z pkt 11. ( 1 ) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 83/2014 z dnia 29 stycznia 2014 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 965/2012 ustanawiające wymagania techniczne i procedury administracyjne odnoszące się do operacji lotniczych zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2008 (Dz.U. L 28 z , s. 17).

19 L 102/17 DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/618 z dnia 19 kwietnia 2018 r. zmieniająca decyzję wykonawczą 2012/535/UE w odniesieniu do środków zapobiegających rozprzestrzenianiu się w Unii organizmu Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) (notyfikowana jako dokument nr C(2018) 2227) KOMISJA EUROPEJSKA, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE z dnia 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie ( 1 ), w szczególności jej art. 16 ust. 3 zdanie czwarte, a także mając na uwadze, co następuje: (1) W 2017 r. zarejestrowano wyjątkowo dużo roślin podatnych dotkniętych rozległym pożarem w strefie buforowej w Portugalii kontynentalnej. Wskutek tego liczba porażonych drzew, które należy wyciąć, usunąć i unieszkodliwić, gwałtownie wzrosła w sposób nieoczekiwany do około 1,5 mln drzew. Pomimo faktu, że władze portugalskie stopniowo zwiększały swoje możliwości uporania się z liczbą dochodzącą nawet do drzew rocznie i oczekuje się, że nadal będą zwiększały swoje możliwości wraz z rosnącymi potrzebami, nie byłyby w stanie przeprowadzić wycinki, usunięcia i unieszkodliwienia wszystkich tych niedawno porażonych drzew w przewidzianym prawem terminie zgodnie z decyzją wykonawczą Komisji 2012/535/UE ( 2 ). (2) Z powyższych względów oraz na wniosek Portugalii należy przewidzieć czasowe odstępstwo od przepisów prawnych określonych w pkt 3 lit. b) załącznika II do wspomnianej decyzji, aby dać Portugalii możliwość ukończenia tej wycinki w odnośnej strefie buforowej w dłuższym terminie, lecz nie później niż do dnia 31 marca 2020 r. Dzięki temu władze portugalskie miałyby odpowiednio więcej czasu na przeprowadzenie niezbędnej wycinki, której zakres znacznie się zwiększył z powodu skali wspomnianych pożarów. (3) Odstępstwo powinno być uzależnione od przedstawienia przez Portugalię rocznego planu działania, tak aby działania były dobrze przygotowane i skoordynowane. W planie działania należy szczegółowo określić rośliny podatne o wyższym ryzyku zainfekowania węgorkiem sosnowcem, w stosunku do których wymagane jest podjęcie szybszych działań, niezbędne zasoby, jakie należy przydzielić, i inne istotne informacje, takie jak środki, które mają zostać wdrożone, aby ograniczyć ryzyko zanieczyszczenia węgorkiem sosnowcem w oczekiwaniu na wycinkę, usunięcie i unieszkodliwienie tych roślin, w tym bardziej szczegółowe badania roślin podatnych i wektorów w celu wczesnego wykrywania węgorka sosnowca, i terminy ich wdrożenia. Poziom ryzyka, jakie stanowią te rośliny, powinien być corocznie oceniany, a plan działania odpowiednio aktualizowany, tak aby można było zająć się w pierwszej kolejności roślinami, które stwarzają największe ryzyko rozprzestrzeniania się węgorka sosnowca. (4) Należy zatem odpowiednio zmienić decyzję wykonawczą 2012/535/UE. (5) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 W załączniku II do decyzji wykonawczej 2012/535/UE wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem do niniejszej decyzji. ( 1 ) Dz.U. L 169 z , s. 1. ( 2 ) Decyzja wykonawcza Komisji 2012/535/UE z dnia 26 września 2012 r. w sprawie środków nadzwyczajnych zapobiegających rozprzestrzenianiu się w Unii organizmu Bursaphelenchus xylophilus (Steiner et Buhrer) Nickle et al. (węgorek sosnowiec) (Dz.U. L 266 z , s. 42).

20 L 102/ Artykuł 2 Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia 19 kwietnia 2018 r. W imieniu Komisji Vytenis ANDRIUKAITIS Członek Komisji

21 L 102/19 ZAŁĄCZNIK Pkt 3 lit. b) załącznika II do decyzji wykonawczej 2012/535/UE otrzymuje brzmienie: b) państwa członkowskie, na terenie całej danej strefy buforowej, identyfikują i poddają wycince wszystkie rośliny podatne, które są martwe, w słabej kondycji zdrowotnej bądź dotknięte pożarem lub burzą. Państwa członkowskie usuwają i unieszkodliwiają rośliny wycięte i pozostałości dłużycy, przy zastosowaniu wszelkich niezbędnych środków ostrożności, aby uniknąć rozprzestrzeniania się węgorka sosnowca i jego wektora przed wycinką i w jej trakcie, aż do unieszkodliwienia poddanych wycince roślin i pozostałości dłużycy, przestrzegając następujących warunków: (i) rośliny podatne zidentyfikowane poza sezonem lotów wektora są, przed następnym sezonem lotów, wycinane i niszczone na miejscu, przemieszczane pod kontrolą urzędową do strefy porażenia lub usuwane. W tym ostatnim przypadku drewno i kora tych roślin są albo poddawane obróbce, jak określono w załączniku III sekcja 1 pkt 2 lit. a), albo przetwarzane, jak określono w załączniku III sekcja 2 pkt 2 lit. b); (ii) rośliny podatne zidentyfikowane w sezonie lotów wektora są niezwłocznie wycinane i niszczone na miejscu, przemieszczane pod kontrolą urzędową do strefy porażenia lub usuwane. W tym ostatnim przypadku drewno i kora tych roślin są albo poddawane obróbce, jak określono w załączniku III sekcja 1 pkt 2 lit. a), albo przetwarzane, jak określono w załączniku III sekcja 2 pkt 2 lit. b). W przypadku gdy państwo członkowskie uzna, że wycinka, usunięcie i unieszkodliwienie roślin podatnych dotkniętych pożarem lub burzą zidentyfikowanych w trakcie sezonu lotów są niewłaściwe, zainteresowane państwo członkowskie może podjąć działania związane z wycinką, usunięciem i unieszkodliwieniem tych roślin przed rozpoczęciem kolejnego sezonu lotów. Podczas takiej wycinki i usuwania odnośne rośliny podatne są niszczone na miejscu albo usuwane, a ich drewno i kora są poddawane obróbce, zgodnie z załącznikiem III sekcja 1 pkt 2 lit. a), lub przetwarzane, zgodnie z załącznikiem III sekcja 2 pkt 2 lit. b). Jeśli odstępstwo to ma zastosowanie, nie naruszając lit. a), zainteresowane państwo członkowskie w trakcie sezonu lotów przeprowadza szczegółowe badania na obszarach dotkniętych pożarem lub burzą w drodze pobierania i analizy próbek wektorów pod kątem obecności węgorka sosnowca; w przypadku potwierdzenia jego obecności przeprowadza bardziej szczegółowe badania roślin podatnych znajdujących się w okolicy w drodze inspekcji, pobierania i analizy próbek tych roślin, które wykazują oznaki lub objawy wskazujące na obecność węgorka sosnowca. Na zasadzie odstępstwa od ppkt (i) oraz (ii) Portugalia może realizować działania związane z wycinką, usunięciem i unieszkodliwieniem roślin podatnych, uznanych oficjalnie przez właściwy organ urzędowy za dotknięte pożarem w 2017 r., w dłuższym okresie i najpóźniej do dnia 31 marca 2020 r. W pierwszej kolejności taka wycinka, usunięcie i unieszkodliwienie we wspomnianym okresie dotyczą roślin podatnych znajdujących się na następujących obszarach: obszary przyległe do strefy porażenia, obszary, na których widoczne są skutki aktywności owadów-wektorów, obszary o zwiększonym współczynniku występowania porażonych drzew, co wskazuje na możliwą obecność węgorka sosnowca, wszelkie inne obszary, na których występuje największe ryzyko zanieczyszczenia węgorkiem sosnowcem. Wspomniane rośliny podatne są wycinane i niszczone na miejscu, przemieszczane pod kontrolą urzędową do strefy porażenia lub usuwane. W takim przypadku drewno i kora tych roślin są albo poddawane obróbce, jak określono w załączniku III sekcja 1 pkt 2 lit. a), albo przetwarzane, jak określono w załączniku III sekcja 2 pkt 2 lit. b). Rośliny podatne, których owady-wektory nie mogą wykorzystać do ukończenia ich cyklu rozwojowego, można pozostawić na miejscu, bez ich niszczenia. Do dnia 31 maja 2018 r. Portugalia przedstawi Komisji i państwom członkowskim roczny plan działania zawierający mapy, na których zaznaczono lokalizację roślin dotkniętych pożarem w strefie buforowej, lokalizację obszarów, o których mowa w akapicie drugim, oraz uzasadnienie takiego wyboru, opisujący środki, które mają zostać wdrożone, aby ograniczyć ryzyko zanieczyszczenia węgorkiem sosnowcem w oczekiwaniu na wycinkę, usunięcie i unieszkodliwienie tych roślin, w tym bardziej szczegółowe badania roślin podatnych i wektorów w celu wczesnego wykrywania węgorka sosnowca, a także wskazujący potrzebne zasoby i odnośne terminy wdrożenia tych środków. Do dnia 31 maja 2019 r. Portugalia przedstawi jeszcze jeden roczny plan działania zawierający te same informacje. Poziom ryzyka stwarzanego przez te rośliny jest corocznie oceniany, a plan działania jest odpowiednio aktualizowany. Działania przewidziane w tym planie działania są uwzględniane przy przygotowywaniu ogólnego planu działania, o którym mowa w art. 9.

22 L 102/ Do dnia 30 kwietnia roku następującego po danym roku Portugalia przedstawi Komisji i państwom członkowskim sprawozdanie z wyników w skali roku, w tym wynik bardziej szczegółowych badań wektorów, a także wszelkie aktualizacje tego planu działania. Z roślin podatnych poddanych wycince, innych niż rośliny całkowicie zniszczone przez pożary lasów, są pobierane próbki, które są analizowane na obecność węgorka sosnowca, zgodnie ze schematem pobierania próbek, który jest w stanie z 99 % wiarygodnością potwierdzić, że obecność węgorka sosnowca w tych roślinach podatnych jest na poziomie mniejszym niż 0,02 %..

23 L 102/21 DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/619 z dnia 20 kwietnia 2018 r. niezatwierdzająca PHMB (1415; 4,7) jako istniejącej substancji czynnej do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 1, 5 i 6 (Tekst mający znaczenie dla EOG) KOMISJA EUROPEJSKA, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 z dnia 22 maja 2012 r. w sprawie udostępniania na rynku i stosowania produktów biobójczych ( 1 ), w szczególności jego art. 89 ust. 1, a także mając na uwadze, co następuje: (1) W rozporządzeniu delegowanym Komisji (UE) nr 1062/2014 ( 2 ) ustanowiono wykaz istniejących substancji czynnych, które mają zostać poddane ocenie w celu ich ewentualnego zatwierdzenia do stosowania w produktach biobójczych. Wykaz ten obejmuje PHMB (1415; 4,7) (nr WE: nie dotyczy, nr CAS: i ). (2) PHMB (1415; 4,7) został oceniony pod kątem stosowania w produktach należących do grup produktowych 1 (higiena ludzi), 5 (woda przeznaczona do spożycia) i 6 (środki do konserwacji produktów podczas przechowywania), określonych w załączniku V do rozporządzenia (UE) nr 528/2012. (3) Francja została wyznaczona jako właściwy organ oceniający i w dniu 13 grudnia 2016 r. przedłożyła sprawozdania z oceny wraz z zaleceniami. (4) Zgodnie z art. 7 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 1062/2014 w dniu 4 października 2017 r. Komitet ds. Produktów Biobójczych wydał opinie Europejskiej Agencji Chemikaliów, uwzględniając wnioski właściwego organu oceniającego. (5) Zgodnie z tymi opiniami nie można oczekiwać, że produkty biobójcze zawierające PHMB (1415; 4,7), stosowane jako produkty należące do grup produktowych 1, 5 i 6, spełniają wymogi ustanowione w art. 19 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 528/2012. Scenariusze poddane ocenie ryzyka dla zdrowia ludzkiego i środowiska w odniesieniu do wspomnianych grup produktowych wykazały niedopuszczalne ryzyko. (6) Nie należy zatem zatwierdzać PHMB (1415; 4,7) do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 1, 5 i 6. (7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Produktów Biobójczych, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Nie zatwierdza się PHMB (1415; 4,7) (nr WE: nie dotyczy, nr CAS: i ) jako substancji czynnej przeznaczonej do stosowania w produktach biobójczych należących do grup produktowych 1, 5 i 6. ( 1 ) Dz.U. L 167 z , s. 1. ( 2 ) Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) nr 1062/2014 z dnia 4 sierpnia 2014 r. w sprawie programu pracy, którego celem jest systematyczne badanie wszystkich istniejących substancji czynnych zawartych w produktach biobójczych, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 528/2012 (Dz.U. L 294 z , s. 1).

24 L 102/ Artykuł 2 Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Sporządzono w Brukseli dnia 20 kwietnia 2018 r. W imieniu Komisji Jean-Claude JUNCKER Przewodniczący

25 L 102/23 DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/620 z dnia 20 kwietnia 2018 r. w sprawie specyfikacji technicznych dotyczących komponentu usługowego programu Copernicus zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 377/2014 (Tekst mający znaczenie dla EOG) KOMISJA EUROPEJSKA, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 377/2014 z dnia 3 kwietnia 2014 r. ustanawiające program Copernicus i uchylające rozporządzenie (UE) nr 911/2010 ( 1 ), w szczególności jego art. 9 ust. 8 lit. a), a także mając na uwadze, co następuje: (1) Program Copernicus, który ustanowiono rozporządzeniem (UE) nr 377/2014, jest cywilnym, ukierunkowanym na użytkowników programem, opierającym się na istniejących krajowych i europejskich zdolnościach, którego nadrzędnym celem operacyjnym jest dostarczanie dokładnych i wiarygodnych informacji z dziedziny środowiska i bezpieczeństwa, dostosowanych do potrzeb użytkowników i stanowiących podstawę innych obszarów polityki Unii, a w szczególności w odniesieniu do rynku wewnętrznego, transportu, środowiska, energii, bezpieczeństwa i ochrony ludności, współpracy z państwami trzecimi i pomocy humanitarnej. (2) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 377/2014 program Copernicus składa się z trzech komponentów, wśród których jest komponent usługowy, zapewniający dostarczanie informacji w następujących dziedzinach: monitorowanie atmosfery, monitorowanie środowiska morskiego, monitorowanie obszarów lądowych, zmiana klimatu, zarządzanie kryzysowe i bezpieczeństwo. Na Komisji spoczywa ogólna odpowiedzialność za program Copernicus i koordynację jego poszczególnych komponentów. (3) Specyfikacje techniczne dotyczące komponentu usługowego jako elementu zarządzania programem Copernicus są niezbędne do wyznaczenia podstawy realizacji komponentu usługowego. (4) Specyfikacje techniczne komponentu usługowego programu Copernicus powinny obejmować takie aspekty jak zakres, struktura, portfele usług technicznych, monitorowanie i ocena, potrzeby w zakresie usług dotyczących danych kosmicznych i danych in situ, rozwój, archiwizacja i upowszechnianie danych i są one konieczne do zapewnienia poprawnego funkcjonowania komponentu usługowego programu Copernicus. (5) Specyfikacje techniczne dotyczące komponentu usługowego programu Copernicus powinny obejmować cały komponent usługowy ze szczególnym naciskiem na działania finansowane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 377/2014. (6) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ds. programu Copernicus, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Specyfikacje techniczne dotyczące komponentu usługowego programu Copernicus Niniejszym przyjmuje się następujące specyfikacje techniczne dotyczące komponentu usługowego programu Copernicus, o którym mowa w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 377/2014, w odniesieniu do jego realizacji: 1) charakterystykę ogólną komponentu usługowego programu Copernicus określoną w załączniku I do niniejszej decyzji; 2) specyfikacje techniczne usługi programu Copernicus w zakresie monitorowania atmosfery, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 377/2014, określone w załączniku II do niniejszej decyzji; 3) specyfikacje techniczne usługi programu Copernicus w zakresie monitorowania środowiska morskiego, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 377/2014, określone w załączniku III do niniejszej decyzji; ( 1 ) Dz.U. L 122 z , s. 44.

26 L 102/ ) specyfikacje techniczne usługi programu Copernicus w zakresie monitorowania obszarów lądowych, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 377/2014, określone w załączniku IV do niniejszej decyzji; 5) specyfikacje techniczne usługi programu Copernicus w zakresie zmiany klimatu, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (UE) nr 377/2014, określone w załączniku V do niniejszej decyzji; 6) specyfikacje techniczne usługi programu Copernicus w zakresie zarządzania kryzysowego, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. e) rozporządzenia (UE) nr 377/2014, określone w załączniku VI do niniejszej decyzji; 7) specyfikacje techniczne usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa, o której mowa w art. 5 ust. 1 lit. f) rozporządzenia (UE) nr 377/2014, określone w załączniku VII do niniejszej decyzji. Artykuł 2 Wejście w życie Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Sporządzono w Brukseli dnia 20 kwietnia 2018 r. W imieniu Komisji Jean-Claude JUNCKER Przewodniczący

27 L 102/25 ZAŁĄCZNIK I CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA KOMPONENTU USŁUGOWEGO PROGRAMU COPERNICUS 1. ZAKRES Dokładny zakres i cele każdej konkretnej usługi programu Copernicus przedstawiono w kolejnych załącznikach tematycznych II VII. 2. OGÓLNA SPECYFIKACJA USŁUG 2.1. Struktura Podmioty, którym powierzono wykonanie zadań, opracowują strukturę różnych usług dostosowanych do ich specyfiki. Poniższe ogólne funkcje mają zastosowanie do wszystkich usług: a) zintegrowane działania w celu udostępniania terminowych i niezawodnych produktów i informacji w ramach usług; b) zarządzanie jakością produktów i usług w celu zapewnienia potwierdzonych informacji zgodnych z obecnym stanem wiedzy; c) ciągłe doskonalenie i rozwój usług, w celu szybkiego zaspokojenia wymogów użytkowników; d) poziom absorpcji użytkowników i komunikacja w celu maksymalizacji znajomości usługi, jej zastosowania i wykorzystania; e) upowszechnianie i archiwizacja produktów w celu prowadzenia rejestru dostarczonych informacji oraz udostępniania użytkownikom starszych i historycznych zbiorów danych. Do celów niniejszego załącznika podmioty, którym powierzono wykonanie zadań oznaczają podmioty, którym Komisja powierzyła zadania związane z wdrażaniem komponentu usługowego, w tym następujące podmioty: a) Europejska Agencja Środowiska (EEA) w zakresie komponentu in situ programu Copernicus oraz ogólnoeuropejskich i lokalnych komponentów usługi monitorowania obszarów lądowych; b) Europejskie Centrum Prognoz Średnioterminowych (ECMWF) w zakresie usługi monitorowania atmosfery oraz usługi w zakresie zmiany klimatu; c) Mercator Océan w zakresie usługi monitorowania środowiska morskiego; d) Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) w zakresie nadzoru granic w ramach usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa; e) Europejska Agencja Bezpieczeństwa Morskiego w zakresie nadzoru morskiego w ramach usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa; f) Centrum Satelitarne Unii Europejskiej (Satcen) w zakresie wpierania działań zewnętrznych Unii w ramach usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa Zintegrowane działania Usługi należy zaprojektować w sposób zapewniający ich solidne, wydajne i trwałe działanie. Produkty udostępniane w ramach usług uzyskują właściwości techniczne i terminowość określoną dla każdego z produktów w portfelu programu Copernicus. W ramach projektowania i działania usług wprowadza się odpowiednie środki ostrożności w celu zminimalizowania niedostępności usługi i udostępnianych w jej ramach produktów oraz występowania opóźnień w dostawie w odniesieniu do terminowości określonej w portfelu. Należy wdrożyć odpowiednie (zautomatyzowane) procesy monitorowania technicznego w celu jak najszybszego wykrycia nieprawidłowości. W ramach usług zapewnia się funkcję wsparcia użytkownika, która co najmniej dostarcza pełnych informacji technicznych o produktach usług i przetwarzaniu prowadzącym do uzyskania metadanych powiązanych z każdym produktem udostępnionym w ramach usługi i z nim dostarczanych. Dział pomocy technicznej dla użytkowników musi być dostępny zgodnie z harmonogramem spójnym z terminowością samych produktów udostępnianych w ramach usług. Podmioty, którym powierzono wykonanie zadań wspierają koordynację swoich działań z Komisją, a także między sobą.

28 L 102/ Zarządzanie jakością produktów i usług Podmioty, którym powierzono wykonanie zadań, wdrażają odpowiednie procesy wewnętrzne w celu zapewnienia wysokiej jakości usług. Dotyczy to co najmniej weryfikacji właściwości technicznych (wszystkich lub wybranych podzbiorów) produktów udostępnianych w ramach usług, w tym, w stosownych przypadkach, ocenę ilościową, a także gromadzenie informacji zwrotnych na temat zadowolenia użytkowników z produktów usług. Poza procesem wewnętrznym, w ramach usług zapewnia się zestaw wskaźników poziomu wyników ułatwiających monitorowanie na poziomie programu [zgodnie z sekcją 4] Ciągłe doskonalenie usług Na podstawie ustaleń dotyczących funkcji zapewnienia jakości oraz informacji zwrotnych od użytkowników w ramach usług opracowuje się, sprawdza i okresowo wdraża usprawnienia procesów, aby poprawić jakość ich produktów lub zadowolenie głównych użytkowników. Podmioty, którym powierzono wykonanie zadań z wyprzedzeniem powiadamiają Komisję przed wprowadzeniem zmian w produkcji produktów operacyjnych w ramach usług. Zmiany, które wykraczają poza rutynowy proces utrzymania produktu i zmiany już przewidziane w odpowiednich umowach o delegowaniu zadań między Komisją a podmiotami, którym powierzono wykonanie zadań, będą musiały zostać uprzednio uzgodnione między operatorem usługi a Komisją. Procedura ta dotyczy państw członkowskich Poziom absorpcji użytkowników i komunikacja W ramach usług przeprowadza się działania mające na celu rozwój i poszerzanie społeczności użytkowników danych usług. Działania te mogą obejmować takie obszary, jak organizacja warsztatów tematycznych, działania szkoleniowe, wkład do mediów drukowanych i elektronicznych, wkład w konferencje i imprezy związane z dziedzinami użytkowników. W ograniczonej liczbie uzasadnionych przypadków mogą być wspierane działania pilotażowe lub konkretne przypadki użycia w celu stymulowania i wspierania pewnych obszarów zastosowań oraz wykazywania potencjalnej przydatności tych działań niższego szczebla. Działania na poziomie usług muszą być skoordynowane z działaniami i planowaniem Komisji na poziomie programu Upowszechnianie i archiwizacja produktów Strategia upowszechniania produktów usług w odniesieniu do każdej usługi musi opierać się na pojedynczym punkcie kontaktowym (punkcie kompleksowej obsługi), aby umożliwić użytkownikom dostęp do produktów i informacji. Punktem kontaktowym dla każdej usługi jest portal internetowy zapewniający zharmonizowany interfejs dla dowolnego komponentu usługowego, niezależnie od fizycznej lokalizacji źródeł danych. Ważnymi wymogami są: nieograniczona rejestracja użytkowników, skuteczne wyszukiwanie produktów i szybki przegląd, łatwy dostęp do metadanych, w tym opisów produktów, możliwość wizualizacji zbiorów danych, ustawienia regionalne i pobieranie danych w różnych formatach. Dostęp użytkowników do danych i informacji programu Copernicus odbywa się za pośrednictwem niejednorodnego zbioru interfejsów, które są wdrażane przez różne podmioty, którym powierzono wykonanie zadań. Należy opracować efektywny portal zawierający dane i informacje programu Copernicus w celu zapewnienia interoperacyjności różnych istniejących platform upowszechniających programu Copernicus i wzmocnienia ogólnego systemu upowszechniania programu Copernicus. Cel ten zostanie osiągnięty dzięki ustanowieniu przez Komisję Usługi dostępu do danych i informacji (ang. Data and Information Access Service, DIAS), dzięki czemu dane i informacje z programu Copernicus będą dostępne dla użytkowników za pośrednictwem architektury obliczeniowej w chmurze. Wszystkie produkty są archiwizowane i gwarantowany jest szybki dostęp do najnowszych produktów. Strategia archiwizacji musi być zgodna z potrzebami i wymaganiami użytkowników. Wszystkie produkty oparte na danych wytwarzane przez usługi muszą być stale dostępne, aby umożliwić identyfikowalność i powtarzalność wyników i ustaleń. W szczególności należy trwale archiwizować obserwacyjne zbiory danych, a także powtórne analizy. Wprowadza się odpowiednie środki w celu ograniczenia ryzyka utraty lub zniszczenia danych.

29 L 102/27 Pytania, skargi i sugestie użytkowników obsługuje się za pośrednictwem identyfikowalnego systemu. Funkcja wsparcia użytkownika musi w sposób interaktywny udzielać odpowiedzi na zapytania użytkowników. Funkcję tę pełnią działy pomocy technicznej w siedzibach podmiotów, którym powierzono wykonanie zadań w ramach usług i jest ona uzupełniona wsparciem użytkownika ze strony dostawcy danych. Podmioty, którym powierzono wykonanie zadań, zapewniają interoperacyjność portali usług z portalem copernicus.eu i ogólną harmonizację upowszechniania w koordynacji z Komisją. 3. PORTFEL USŁUG TECHNICZNYCH 3.1. Normy ogólne produktów usług zgodność z infrastrukturą informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej Produkty oparte na danych przestrzennych i informacje generowane w ramach działań komponentu usługowego programu Copernicus muszą być kompatybilne i interoperacyjne z systemami danych i informacji przestrzennych dostarczanymi przez państwa członkowskie zgodnie z dyrektywą 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 1 ) i rozporządzeniami Komisji (WE) nr 1205/2008 ( 2 ), (UE) nr 1089/2010 ( 3 ) i (WE) nr 976/2009 ( 4 ). 4. MONITOROWANIE I OCENA USŁUG Do monitorowania jakości i postępu usług programu Copernicus stosuje się kluczowe wskaźniki efektywności. Przedmiotowe kluczowe wskaźniki efektywności w istotny sposób przyczyniają się do wykazywania, że program jest na dobrej drodze i postępy przebiegają zgodnie z planem. Usługi zapewniające produkty rutynowe (monitorowanie obszarów lądowych, zmiany klimatu, środowiska morskiego, monitorowanie atmosfery) Nr identyfikacyjny Kluczowy wskaźnik efektywności Proponowana metoda oceny 1 Jakość i kompletność produktów Jakość i kompletność produktów 2 Terminowość produktów (w stosowanych przypadkach) Procentowy udział produktów dostępnych na czas na portalu upowszechniania usług programu Copernicus, zgodnie z wcześniej zdefiniowanymi punktami odniesienia dla każdego produktu 3 Dostępność usługi Procentowy udział czasu, w którym portal upowszechniania usług programu Copernicus jest dostępny dla użytkowników (na miesiąc) 4 Poziom zadowolenia użytkowników (z tytułu pomocy i usług) Wynik pytania Ogólnie rzecz biorąc, jak bardzo jesteś zadowolony z usługi X programu Copernicus? (1 = niezadowolony, 4 = bardzo zadowolony), które należy umieścić w corocznym badaniu zadowolenia użytkowników każdej usługi programu Copernicus. 5 Poziom absorpcji użytkowników A/ liczba zarejestrowanych użytkowników B/ liczba aktywnych użytkowników (pobierających lub uruchamiających produkty w ciągu ostatnich 3 miesięcy) Usługi zapewniające produkty na żądanie (np. bezpieczeństwo, sytuacje wyjątkowe) Nr identyfikacyjny Kluczowy wskaźnik efektywności Proponowana metoda oceny 1 Jakość i kompletność produktów Jakość i kompletność produktów ( 1 ) Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z , s. 1). ( 2 ) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1205/2008 z dnia 3 grudnia 2008 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie metadanych (Dz.U. L 326 z , s. 12). ( 3 ) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1089/2010 z dnia 23 listopada 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie interoperacyjności zbiorów i usług danych przestrzennych (Dz.U. L 323 z , s. 11). ( 4 ) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 976/2009 z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie usług sieciowych (Dz.U. L 274 z , s. 9).

30 L 102/ Nr identyfikacyjny Kluczowy wskaźnik efektywności Proponowana metoda oceny 2 Terminowość produktów (w stosowanych przypadkach) Procentowy udział produktów dostępnych na czas na portalu upowszechniania usług programu Copernicus, zgodnie z wcześniej zdefiniowanymi punktami odniesienia dla każdego produktu 3 Dostępność usługi Procentowy udział czasu, w którym portal upowszechniania usług programu Copernicus jest dostępny dla użytkowników (na miesiąc) 4 Poziom zadowolenia użytkowników (z tytułu pomocy i usług) Wynik pytania Ogólnie rzecz biorąc, jak bardzo jesteś zadowolony z usługi X programu Copernicus? (1 = niezadowolony, 4 = bardzo zadowolony), które należy zadać po każdej aktywacji lub które należy uwzględnić w corocznym badaniu zadowolenia użytkowników. 5 Poziom absorpcji użytkowników Liczba aktywacji Wyniki pomiarów z użyciem kluczowych wskaźników efektywności przekazuje się Komisji. Podmioty, którym powierzono wykonanie zadań mogą stosować wszelkie inne odpowiednie kluczowe wskaźniki efektywności w zależności od ich konkretnej sytuacji. 5. POTRZEBY PROGRAMU COPERNICUS W ZAKRESIE DANYCH Wymogi użytkowników i specyfikacje usług służą jako podstawa do ciągłego dostosowywania potrzeb programu Copernicus w zakresie danych. Dane wejściowe na potrzeby usług programu Copernicus dzieli się na dwie ogólne kategorie: a) obserwacje satelitarne; b) dane in situ Obserwacje satelitarne Dostarczaniem danych satelitarnych na potrzeby usług programu Copernicus zarządza: a) komisja za pośrednictwem specyfikacji potrzeb w zakresie obserwacji Ziemi z przestrzeni kosmicznej w odniesieniu do dostępu do danych programu Copernicus w okresie ; b) ESA w zakresie technicznej koordynacji komponentu kosmicznego programu Copernicus, określenia jego struktury, rozwoju aktywów kosmicznych i związanych z nimi zamówień, dostępu do danych oraz kierowania misjami dedykowanymi; c) EUMETSAT w zakresie kierowania misjami dedykowanymi. Wymagania specyfikacji potrzeb w zakresie obserwacji Ziemi z przestrzeni kosmicznej w odniesieniu do dostępu do danych programu Copernicus w okresie muszą zostać spełnione za pośrednictwem mechanizmu hurtowni danych ustanowionego na podstawie umowy o delegowaniu zadań w ramach programu Copernicus z ESA Obserwacje in situ Dostęp do danych in situ licencjonowanych lub dostarczonych do użytku w ramach programu Copernicus jest koordynowany przede wszystkim na potrzeby usług programu Copernicus. Do celów dostarczania danych in situ wykorzystuje się różne źródła danych, w tym źródła danych państw członkowskich. Komponent in situ programu Copernicus musi opierać się głównie na istniejących źródłach danych i zdolnościach. Musi obejmować różne kategorie danych (regularne i częste pomiary in situ i dane obserwacyjne, okresowo zestawiane dane lub dane z jednorazowego działania). Do komponentu in situ programu Copernicus muszą zostać włączone na poziomie europejskim istniejące dane in situ i dane referencyjne. W niektórych przypadkach usługi mogą być ponadto objęte dodatkowymi własnymi szczególnymi ustaleniami z dostawcami danych in situ w ich konkretnej dziedzinie tematycznej. 6. ZMIANY KOMPONENTU USŁUGOWEGO PROGRAMU COPERNICUS DO ROKU 2020 Usługi operacyjne programu Copernicus, zaprogramowane w kontekście obecnych wieloletnich ram finansowych (WRF), będą ulegać zmianom zgodnie z uznanymi i pojawiającymi się wymogami użytkowników oraz najnowszymi metodami.

31 L 102/29 Podmioty, którym powierzono wykonanie zadań, muszą stale zmieniać swój portfel w oparciu o informacje zwrotne od użytkowników, postępy obecnego stanu techniki, a także ustalenia dokonywane w procesach walidacji w celu utrzymania przydatności różnych produktów. Bezpośrednie utrzymanie i doskonalenie usług w odpowiedzi na program prac dotyczący programu Copernicus stanowi część zadań operacyjnych. W stosownych przypadkach długofalowe zmiany muszą uwzględnić informacje uzyskane w wyniku przeprowadzonych działań w ramach programu Horyzont 2020 i innych programów badawczych. W obecnych wieloletnich ramach finansowych można przewidywać trzy główne kierunki zmian: a) zmiany istniejących produktów mające na celu ulepszenie produktu; b) w okresie objętym programem mogą zostać wprowadzone nowe produkty i grupy usług; c) pojawiające się i nowe potrzeby wynikające z realizacji polityki mogą doprowadzić do ewentualnego dodania nowych grup produktów obecnie nie przewidzianych w specyfikacji technicznej usługi. W przypadkach, o których mowa w lit. c), podmiot, któremu powierzono wykonanie zadań, analizuje przewidywane korzyści, koszty i wpływ na działania. Na tej podstawie musi toczyć się dyskusja na forum użytkowników programu Copernicus i w Komitecie ds. Programu Copernicus w celu podjęcia decyzji w sprawie wdrożenia takiej nowej grupy produktów. W sytuacjach, o których mowa w lit. a), b) i c) powyżej, należy uwzględniać następujące informacje: a) zmiany polityki Unii; b) zmieniające się wymogi użytkowników; c) informacje zwrotne od użytkowników na temat obecnej usługi; d) dostępność nowych danych obserwacyjnych; e) zalecenia specjalistów; f) nowe metody wynikające z projektów badawczych, takich jak Horyzont 2020.

32 L 102/ ZAŁĄCZNIK II SPECYFIKACJE TECHNICZNEUSŁUGI PROGRAMU COPERNICUS W ZAKRESIE MONITOROWANIA ATMOSFERY 1. ZAKRES Usługa monitorowania atmosfery programu Copernicus (CAMS) musi zapewniać informacje na podstawie danych satelitarnych ułatwiające monitorowanie składu atmosfery ziemskiej. Ponadto usługa powinna rozwijać własną zdolność do ciągłego monitorowania składu chemicznego atmosfery ziemskiej w skali globalnej i regionalnej za pomocą środków satelitarnych. Zdolność ta obejmuje opis bieżącego stanu atmosfery (analiza), przewidywanie stanu z kilkudniowym wyprzedzeniem (prognoza), zapewnianie spójnych rekordów danych retrospektywnych z ostatnich lat (powtórna analiza). W ramach usługi generowane są produkty geofizyczne, które mogą stanowić wkład w dalsze techniczne przetwarzanie danych, a także informacje wysokiego poziomu w różnych formach do dalszej oceny przez specjalistów w celu wsparcia decydentów. Produkty muszą być poddawane rygorystycznej kontroli jakości w celu zapewnienia najwyższego poziomu jakości. CAMS wspiera wiele aplikacji opracowanych przez zainteresowane strony w różnych dziedzinach, w tym w dziedzinie zdrowia, monitorowania środowiska, energii odnawialnej, meteorologii i klimatologii. Dostarcza ona codziennych informacji na temat globalnego składu atmosfery w oparciu o przetworzone dane satelitarne oraz monitorowanie i prognozowanie obecności składników, takich jak gazy cieplarniane (dwutlenek węgla i metan), gazy reaktywne i aerozole, w tym pyłki w całej Europie. CAMS jest rozbudowana w celu zaspokojenia zapotrzebowania na dane i przetworzone informacje związane z kwestiami środowiskowymi. CAMS musi udostępniać wykazy emisji oraz szacować strumienie netto CO 2, CH 4 i N 2 O na powierzchni Ziemi. CAMS ma na celu promowanie uczestnictwa w społeczności FAIRMODE, aby przyczynić się do harmonizacji modelowania regionalnego. 2. WYMOGI UŻYTKOWNIKÓW I GŁÓWNE DZIEDZINY ZASTOSOWAŃ CAMS zapewnia usługi podzielone na nast. pięć dziedzin tematycznych, grupujące dane lub produkty informacyjne zgodnie z ich głównym obszarem zastosowania: a) jakość powietrza i skład atmosfery: produkty te charakteryzują skład chemiczny atmosfery i dostarczają informacji na temat gazów cieplarnianych, gazów reaktywnych i aerozoli; produkty muszą być dostarczane w skali globalnej dla całej atmosfery oraz w ulepszonej rozdzielczości horyzontalnej w domenie regionalnej obejmującej Unię i sąsiednie obszary, w tym państwa członkowskie EOG; produkty obejmują w szczególności substancje istotne z punktu widzenia prawodawstwa unijnego i krajowego, a także traktatów międzynarodowych; b) wymuszanie klimatyczne: specjalistyczne produkty muszą być dostarczane do celów ilościowego określenia wymuszania w systemie Ziemi na skutek zmian składu atmosfery wywołanych działalnością człowieka; c) warstwa ozonowa i promieniowanie UV: dostarczane są informacje na temat składników o szczególnym znaczeniu dla stratosferycznej warstwy ozonowej, a także na temat promieniowania ultrafioletowego; d) promieniowanie słoneczne: dziedzina ta musi obejmować produkty promieniowania mające znaczenie w kontekście energii słonecznej; e) emisje i strumienie powierzchniowe: CAMS dostarcza również informacji o źródłach powierzchniowych i pochłaniaczach najważniejszych gazów cieplarnianych. Dziedziny nie mogą się nawzajem wykluczać, a niektóre produkty mogą pojawiać się w różnych dziedzinach. 3. STRUKTURA USŁUGI Projekt struktury usługi musi zapewniać spójność z ogólną wizją i strategią rozwoju programu Copernicus. Muszą istnieć cztery główne elementy usługi: a) gromadzenie i wstępne przetwarzanie danych wejściowych, przede wszystkim obserwacji (pochodzących zarówno z satelity, jak i instrumentów in situ) oraz danych pomocniczych, które są potrzebne do oszacowania emisji zanieczyszczeń i do oceny stężeń zanieczyszczeń w atmosferze;

33 L 102/31 b) przetwarzanie globalne: musi być obsługiwane w trzech trybach, aby można było dostarczyć produkty wymagane przez użytkowników: 1) codzienna produkcja analiz i prognoz w czasie zbliżonym do rzeczywistego; 2) codzienna produkcja analiz i prognoz w trybie opóźnionym; 3) strumień produkcyjny ponownych analiz zapewniający wieloletnie spójne zbiory danych z zamrożonym modelem/systemem asymilacyjnym; c) przetwarzanie regionalne: musi być objęte wyższą rozdzielczością przestrzenną i wspierać w szczególności dalsze działania niższego szczebla w zakresie modelowania dla podregionów w jeszcze dokładniejszej skali, a także monitorowanie jakości powietrza i pyłków oraz prognozowanie działań krajowych; d) usługi dodatkowe: odnoszą się do przetwarzania zastosowań, usług i produktów opartych na głównych globalnych i unijnych produktach przetwarzania regionalnego lub zintegrowanych z nimi. Cztery funkcje przekrojowe zajmują się następującymi zagadnieniami: a) kontrola i zapewnienie jakości; b) archiwizacja; c) upowszechnianie produktu; d) interakcja użytkowników, szkolenie i działania informacyjne. 4. PORTFEL USŁUG TECHNICZNYCH Produkty CAMS są dostarczane bezpłatnie zarejestrowanym użytkownikom za pośrednictwem interaktywnego katalogu dostępnego na portalu CAMS. Portfel produktów CAMS podzielony jest na cztery główne kategorie i trzynaście linii produktowych. 1) Produkty regionalne Produkty regionalne są dostarczane za pośrednictwem zestawu modeli jakości powietrza (maksymalnie 10 członkom) w odniesieniu do domeny europejskiej i szeregu substancji, takich jak: epizodyczne poziomy i stężenie tła O 3, NO 2, NO, CO, SO 2, NH 3, PAN, LZO, PM 2,5, PM10, pyłków (głównych alergenów). Usługi obejmują: a) codzienne analizy i prognozy w czasie zbliżonym do rzeczywistego; b) codzienne pośrednie ponowne analizy w trybie opóźnionym w oparciu o obserwacje in situ na pośrednim etapie walidacji; c) roczne ponowne analizy oparte na w pełni zatwierdzonych obserwacjach in situ. 2) Produkty globalne Produkty globalne dostarcza się za pośrednictwem zintegrowanego systemu prognozowania ECMWF (IFS), który jest również wykorzystywany w Centrum do tworzenia numerycznych prognoz pogody. Usługi obejmują codzienne analizy i prognozy w czasie zbliżonym do rzeczywistego i w trybie opóźnionym oraz powtórne analizy obejmujące okres od 2003 r. Do substancji należą aerozol, gazy reaktywne (tylko ich podzbiór jest bezpośrednio ograniczony obserwacjami), CO 2 i CH 4. Produkty globalne obejmują zarówno troposferę, jak i stratosferę. 3) Produkty dodatkowe Produkty dodatkowe muszą być oparte na produktach globalnych i regionalnych lub zintegrowane z nimi. Produkty wsparcia polityki obejmują sprawozdania oceniające zawierające omówienie danych regionalnych z powtórnej analizy przeznaczone dla specjalistów technicznych doradzających decydentom, codzienne prognozy scenariuszy epizodycznych poziomów zanieczyszczeń w celu oceny skuteczności krótkofalowych strategii ograniczania emisji oraz obliczenia źródło-receptor dostarczające informacji na temat źródła występowania zanieczyszczeń powietrza. a) tymczasowe sprawozdania oceniające oparte na tymczasowych powtórnych analizach europejskich; b) sprawozdania oceniające oparte na tymczasowych powtórnych analizach europejskich przeprowadzone z użyciem zatwierdzonych danych;

34 L 102/ c) codzienne prognozy zielonych scenariuszy z obniżonym poziomem emisji antropogenicznych; d) krajowe obliczenia źródło-receptor na żądanie; e) codzienne regionalne obliczenia źródło-receptor (podział na lokalne i transportowane w odniesieniu do dużej liczby europejskich konurbacji). Produkty promieniowania słonecznego obejmują globalne prognozy promieniowania UV na potrzeby sektora zdrowia, a także bazy danych dotyczących promieniowania słonecznego w warunkach bezchmurnego nieba (clear-sky) i w warunkach rzeczywistych (all-sky) na potrzeby sektora energii słonecznej i innych sektorów. a) globalna prognoza indeksu UV; b) globalne powierzchniowe natężenie promieniowania słonecznego przy bezchmurnym niebie; c) całkowite powierzchniowe natężenie promieniowania słonecznego (nad obszarami objętymi przez satelity geostacjonarne). Produkty inwersji strumienia gazów cieplarnianych składają się z oszacowań strumieni powierzchniowych dla niektórych kluczowych gazów cieplarnianych uzyskanych za pomocą odwrotnego modelowania. a) miesięczne strumienie metanu w ujęciu globalnym ( ); b) miesięczne strumienie podtlenku azotu w ujęciu globalnym ( ); c) miesięczne strumienie dwutlenku węgla w ujęciu globalnym ( ). Element usługi wymuszania zmian klimatycznych musi dostarczać szacunkowych danych klimatycznych dotyczących wymuszania klimatycznego aerozoli na podstawie najnowszej globalnej powtórnej analizy. a) wymuszanie klimatyczne w związku z interakcją aerozoli i promieniowania; b) wymuszanie klimatyczne w związku z interakcją aerozoli i chmur; c) wymuszanie klimatyczne wywołane przez CO 2 ; d) wymuszanie klimatyczne wywołane przez CH 4 ; e) wymuszanie klimatyczne wywołane przez ozon stratosferyczny; f) wymuszanie klimatyczne wywołane przez ozon troposferyczny. 4) Produkty emisji Produkty CAMS w zakresie emisji stanowią ważny wkład w globalne i regionalne systemy oceny. Jednocześnie muszą być one dostarczane jako produkty końcowe dla użytkowników. Produkty w zakresie emisji są następujące: a) emisje antropogeniczne: 1) europejskie emisje antropogeniczne; 2) globalne emisje antropogeniczne i naturalne; b) emisje z pożarów emisje ze spalania biomasy w oparciu o obserwacje satelitarne ilości ciepła radiacyjnego emitowanego w określonym czasie przez pożar (ang. Fire Radiative Power). 5. POTRZEBY W ZAKRESIE DANYCH Gromadzenie danych i ich wstępne przetwarzanie stanowią bezpośredni łącznik z komponentami obserwacyjnymi in situ i kosmicznymi. CAMS musi posiadać dwa zestawy wymogów dotyczących terminowości danych z obserwacji. a) komponenty CAMS, które działają codziennie, potrzebują danych dostępnych w czasie zbliżonym do rzeczywistego (NRT), czyli w ciągu kilku godzin po obserwacji, więc odpowiednie wymogi dotyczące kontroli jakości danych muszą być zgodne z NRT i automatycznym przetwarzaniem; b) komponenty CAMS, które działają w trybie opóźnionym (dostępność w ciągu kilku tygodni lub kilku miesięcy).

35 L 102/ Obserwacje satelitarne Podstawowa produkcja CAMS musi składać się z systemów asymilacji i prognozowania danych. System asymilacji danych CAMS musi wykorzystywać obserwacje satelitarne do takiego dostosowania modelu prognozowania, aby był w jak największym stopniu zbliżony do rzeczywistych warunków atmosferycznych. Modele te uruchamia się codziennie. W tym celu prognozy z poprzedniego dnia muszą zostać połączone z obserwacjami w celu jak najlepszego oszacowania warunków atmosferycznych na początku nowej prognozy. Usługi prognoz globalnych CAMS działają w czasie rzeczywistym, w konfiguracjach trybu opóźnionego i powtórnej analizy oraz wykorzystują dane z obserwacji satelitarnych zarówno do obserwacji meteorologicznych, jak i obserwacji składu atmosfery. Kategorie obserwacji do wykorzystania obejmują: a) obserwacje operacyjne obserwacje, które są obecnie wykorzystywane w systemach asymilacji i prognozowania CAMS; b) obserwacje przedoperacyjne obserwacje, które są obecnie oceniane pod kątem gotowości do użytku operacyjnego; c) obserwacje planowane obserwacje, które uważa się za wdrożone w systemach CAMS. Usługa monitorowania atmosfery programu Copernicus musi obsługiwać przetwarzanie ad hoc w czasie zbliżonym do rzeczywistego w przypadku niektórych obserwacji, które nie są rutynowo przetwarzane przez infrastrukturę kosmiczną programu Copernicus lub, bardziej ogólnie, przez międzynarodowe agencje kosmiczne zajmujące się danymi satelitarnymi. Dane pochodzące z misji monitorowania atmosfery Sentinel 5p, 4 i 5 należy uwzględnić przy opracowywaniu usługi monitorowania atmosfery programu Copernicus Obserwacje in situ CAMS nie prowadzi systemów obserwacji in situ i musi odbierać dane od szerokiego zakresu dostawców danych w celu ich asymilacji i walidacji. Korzysta z istniejącej europejskiej i międzynarodowej infrastruktury badawczej. CAMS sama nie wspiera finansowo gromadzenia danych i finansuje dedykowane działania w celu poprawy ich przetwarzania w kontekście operacyjnym. W tym celu ustanawia się specjalne umowy z europejskimi i międzynarodowymi instytucjami i organizacjami.

36 L 102/ ZAŁĄCZNIK III SPECYFIKACJE TECHNICZNE USŁUGI PROGRAMU COPERNICUS W ZAKRESIE MONITOROWANIA ŚRODOWISKA MORSKIEGO 1. ZAKRES Usługa monitorowania środowiska morskiego programu Copernicus (CMEMS) zapewnia regularne i systematyczne informacje o stanie fizycznym i biogeochemicznym, zmienności i dynamice fizycznych ekosystemów oceanicznych i morskich we wszechoceanie i na obszarach mórz w regionalnej skali europejskiej. CMEMS zapewnia produkty, które mogą być wykorzystywane w różnych obszarach zastosowań i obejmują opis bieżącej sytuacji oceanów (analiza), przewidywanie sytuacji z kilkudniowym wyprzedzeniem (prognoza), zapewnianie spójnych rekordów danych retrospektywnych dotyczących ostatnich lat (przetwarzanie obserwacji i powtórna analiza modelu). W ramach usługi wytwarza się produkty, które mogą stanowić wkład do dalszego przetwarzania technicznego, a także informacje wysokiego poziomu w różnych formach do dalszej oceny przez specjalistów w celu wsparcia decydentów. Usługa monitorowania środowiska morskiego zapewnia zrównoważoną reakcję na potrzeby użytkowników europejskich, w szczególności w takich obszarach zastosowań, jak bezpieczeństwo morskie, zasoby morskie, środowisko morskie i przybrzeżne oraz prognozowanie pogody, zmiany klimatu i prognozowanie sezonowe. Dostarcza ona ogólnych i wiarygodnych informacji, pochodzących z obserwacji z przestrzeni kosmicznej oraz in situ, a także z modeli, w tym prognoz, analiz i powtórnych analiz, dotyczących stanu fizycznego i cech biogeochemicznych morza we wszechoceanie i na obszarach mórz w regionalnej skali europejskiej. 2. WYMOGI UŻYTKOWNIKÓW I GŁÓWNE DZIEDZINY ZASTOSOWAŃ CMEMS zapewnia usługi podzielone na następujące cztery dziedziny tematyczne. 1) Bezpieczeństwo morskie Produkty dostarczają informacji wspierających bezpieczną działalność na morzu, taką jak operacje morskie, prognozowanie pogody morskiej, prognozowanie stanu lodu na morzu, zwalczanie wycieków ropy, wyznaczanie tras statków, poszukiwania i ratownictwo, przybrzeżne platformy wiatrowe i wszystkie działania wymagające bezpiecznych operacji na morzu. 2) Zasoby morskie Produkty ukierunkowane są na zrównoważone zarządzanie żywymi zasobami morskimi w oparciu o rybołówstwo i marikulturę, a także wsparcie chronionych obszarów morskich. Podstawowym celem zarządzania zasobami rybnymi są zrównoważone usługi ekosystemowe w zakresie rybołówstwa zapewniające maksymalny podtrzymywalny połów przy jednoczesnej odbudowie nadmiernie eksploatowanych zasobów. Organy zarządzające marikulturą udzielają porad w sprawie oceny wielotroficznej produktywności oraz wpływu marikultury na środowisko. 3) Środowisko morskie i przybrzeżne Ta usługa dotyczy potrzeb użytkowników z różnych dziedzin: turystyki zrównoważonej i marikultury, ochrony wybrzeży przed erozją i lądowymi źródłami zanieczyszczeń, zdrowia ludzi i ekosystemów. Produkty i informacje są wymagane, aby podtrzymać rozwój skutecznych koncepcji zintegrowanego zarządzania strefą przybrzeżną i systemów wspomagania decyzji. 4) Prognozowanie pogody, klimatu i prognozowanie sezonowe Usługa ta musi gwarantować solidne i niezawodne dostarczanie informacji morskich o kontrolowanej jakości codziennie lub co sześć godzin. Obejmuje to obszary powierzchniowe jako warunki brzegowe, a także obserwacje powierzchni oceanów oraz modelowane informacje o oceanach znacznie poniżej ich powierzchni. 3. STRUKTURA USŁUGI CMEMS obejmuje trzy główne elementy.

37 L 102/35 1) Przetwarzanie Przetwarzając różne zestawy danych wejściowych centra przetwarzania generują podstawowe produkty opisujące stan oceanu w czasie zbliżonym do rzeczywistego i w trybie opóźnionym. Przetwarzanie zapewniają centra kompilacji tematycznej oraz centra monitorowania i prognozowania. a) Centra kompilacji tematycznej koncentrują się głównie na bezpośrednim przetwarzaniu danych in situ, tj. temperatury, zasolenia i biogeochemii oraz danych satelitarnych poziomu 2 dotyczących kilku zmiennych oceanicznych, takich jak temperatura powierzchni morza, kolor oceanu, parametry lodu morskiego i poziom morza, rozpuszczony tlen, właściwości optyczne lub inne składniki biogeochemiczne. Wyniki tego przetwarzania tematycznego stanowią produkty służące jako bezpośredni wkład do dalszego przetwarzania przez centra monitorowania i prognozowania, a także produkty do użytku zewnętrznego. b) Centra monitorowania i prognozowania zapewniają trójwymiarowy opis stanu oceanicznego: analizy i prognozy parametrów morskich (temperatura, zasolenie, prądy, lód morski, poziom morza, fale i biogeochemia). Siedem centrów monitorowania i prognozowania obejmuje wszechocean i europejskie morza regionalne: wszechocean, region arktyczny, Morze Bałtyckie, szelf północno-zachodni, obszar iberyjsko-biskajsko-irlandzki, Morze Śródziemne, Morze Czarne. 2) Zarządzanie produktem Zarządzanie produktem obejmuje wszystkie dane i produkty dotyczące środowiska morskiego pozyskane w czasie rzeczywistym lub w trybie opóźnionym oraz ich archiwa i zapewnia zdolności wymagane do rzetelnego odkrywania, przeglądania, dostępu i pobierania tych danych i informacji w dowolnym momencie przez operatorów usług i użytkowników zewnętrznych; opiera się ono na kontynuacji i aktualizacji obecnych kategorii danych i zmiennych w katalogu, a także informacji na liniach usługowych. 3) Działania informacyjne i szkolenie Działania informacyjne i szkolenie zapewniają użytkownikom łatwy i efektywny dostęp do tych danych i produktów oraz możliwości znalezienia usługi (w internecie lub poprzez dedykowane szkolenia i imprezy), poprawy umiejętności korzystania z niej oraz formułowania swoich oczekiwań i przedstawienia informacji zwrotnych. Działania informacyjne muszą stanowić integralną część usługi w celu zapewnienia bezpośredniego połączenia z wiedzą techniczną i naukową związaną z usługą. Można rozważyć dwa aspekty: interakcje z użytkownikami i komunikację. Podmiot, któremu powierzono wykonanie zadań, ponosi podwójną odpowiedzialność za realizację tych podstawowych funkcji oraz za ogólne przekrojowe funkcje niezbędne do zapewnienia efektywnej i niezawodnej usługi morskiej. Przekrojowe funkcje obejmują trzy główne wymogi: a) zintegrowane działania w celu zapewnienia terminowych i niezawodnych usług; b) zarządzanie jakością produktów i usług w celu zapewnienia potwierdzonych naukowo informacji zgodnych z obecnym stanem wiedzy oraz wysokiego poziomu jakości i ciągłości usług; c) ciągłe doskonalenie usług, aby odpowiadać na wymogi użytkowników. 4. PORTFEL USŁUG TECHNICZNYCH CMEMS bezpłatnie dostarcza produkty zarejestrowanym użytkownikom za pośrednictwem interaktywnego katalogu dostępnego na portalu CMEMS. CMEMS zapewnia regularne i systematyczne podstawowe informacje o stanie fizycznym i biogeochemicznym oceanów w skali globalnej oraz mórz w skali regionalnej. Obserwacje i prognozy generowane w ramach tej usługi służą wszystkim zastosowaniom w zakresie środowiska morskiego. Siłą napędową CMEMS jest jakość i prostota: jakość informacji o stanie oceanów przekazywanych użytkownikom oraz prostota dostępu do informacji. Interaktywny katalog musi umożliwiać użytkownikom wybór produktów według następujących kryteriów: a) obszary geograficzne: wszechocean lub obszary regionalne: Ocean Arktyczny, Morze Bałtyckie, europejski północnozachodni szelf atlantycki, europejski południowo zachodni szelf atlantycki, Morze Śródziemne, Morze Czarne; b) parametry: temperatura, zasolenie, prądy, parametry lodu morskiego (koncentracja, krawędź, dryfowanie, grubość, rodzaj), poziom morza (SSH, SLA gh, SLA noise), strefa eufotyczna, głębokość warstwy dobrze wymieszanej, wiatr, fale, właściwości optyczne wody, chemia oceanów (N, P, Fe, O 2, Si, NH 4, RadFlux, PCO 2, ph), biologia oceanów (chlorofil A, fitoplankton, zooplankton, produkcja pierwotna);

38 L 102/ c) zakres czasowy: prognozy, produkty w czasie zbliżonym do rzeczywistego, wieloletnie, niezmienne w czasie (uzyskane w wyniku obserwacji albo w wyniku modelowania); d) modele lub obserwacje (produkty powstałe w wyniku symulacji modelowych, pomiarów satelitarnych, obserwacji in situ lub połączenia produktów powstałych w wyniku modelowania lub obserwacji); e) typ siatki; f) zakres czasowy; g) pokrycie pionowe; h) poziom przetwarzania; i) rozdzielczość czasowa. 5. POTRZEBY W ZAKRESIE DANYCH CMEMS opiera się na obserwacjach oceanicznych pochodzących z różnych źródeł, w tym instrumentów satelitarnych (misji Sentinel, a także z podstawowych misji wspomagających, takich jak seria Jason), platform in situ, takich jak boje powierzchniowe i podpowierzchniowe oraz pływaki oraz z ochotniczych statków obserwacyjnych Obserwacje satelitarne CMEMS dostarcza produkty oparte na satelicie operacyjnym. CMEMS wykorzystuje jeszcze więcej obserwacji satelitarnych z poprzednich misji lub z satelitów, które nie przekazują danych w czasie rzeczywistym, do celów klimatologicznych, powtórnej analizy i walidacji. Do najważniejszych rodzajów danych wykorzystywanych w CMEMS należą dane ze spektroradiometrów (do celów pomiaru zawartości chlorofilu, zawartości składników organicznych i mineralnych, temperatury powierzchni morza i pokrywy lodu morskiego), radiometrów do obrazowania w podczerwieni (do pomiaru temperatury powierzchni morza), radiometrów mikrofalowych (do pomiaru zawartości pary wodnej w atmosferze, zawartości wody w stanie ciekłym w powietrzu atmosferycznym (chmury), natężenia deszczu, koncentracji, rodzaju i zasięgu lodu morskiego, temperatury powierzchni morza, zasolenia), wysokościomierzy (wysokość powierzchni morza, prędkość wiatru na powierzchni oceanu, wysokość fali, lód morski), skaterometrów (do pomiaru prędkości i kierunku wiatru, opadów, koncentracji lodu morskiego) oraz radarów z syntetyczną aperturą (do pomiaru wiatru i pola powierzchni fal oraz zapewnienia monitorowania lodu morskiego). Obserwacje kosmiczne w ramach misji Sentinel-1, Sentinel-3 i Jason-3 muszą być w pełni zintegrowane z produktami CMEMS, a portfel musi zostać wzbogacony o dane dotyczące fal i nowe produkty biogeochemiczne. Sentinel-2 musi być stopniowo integrowany w celu wzbogacenia portfela produktów biogeochemicznych Obserwacje in situ CMEMS nie prowadzi systemów obserwacji in situ i musi zbierać dane od dostawców danych, głównie od EuroGOOS, sieci JCOMM, SeaDataNet i EMODNET.

39 L 102/37 ZAŁĄCZNIK IV SPECYFIKACJE TECHNICZNE USŁUGI PROGRAMU COPERNICUS W ZAKRESIE MONITOROWANIA OBSZARÓW LĄDOWYCH 1. ZAKRES Usługa programu Copernicus w zakresie monitorowania obszarów lądowych zapewnia użytkownikom w dziedzinie środowiska naturalnego i innych zastosowań naziemnych informacje wysokiej jakości oparte na danych satelitarnych w połączeniu z innymi źródłami danych. Usługa odnosi się do szerokiego zakresu polityk, takich jak dotyczące środowiska, rolnictwa, polityki regionalne, dotyczące rozwoju, transportu, energii, a także zmiany klimatu, na poziomie Unii oraz na poziomie globalnym, uwzględniając zobowiązania Unii Europejskiej wynikające z międzynarodowych traktatów i konwencji. Usługa monitorowania obszarów lądowych koncentruje się na priorytetach już określonych w ramach szeroko zakrojonych konsultacji wśród kluczowych użytkowników: odpowiednich służb Komisji, forum użytkowników programu Copernicus, Europejskiej Sieci Informacji i Obserwacji Środowiska (EIONET), krajowych punktów kontaktowych, ośrodków referencyjnych oraz międzynarodowych zainteresowanych stron, w tym agencji ONZ. 2. WYMOGI UŻYTKOWNIKÓW I GŁÓWNE DZIEDZINY ZASTOSOWAŃ Usługa programu Copernicus w zakresie monitorowania obszarów lądowych obejmuje komponent globalny, w tym element monitorowania systematycznego i monitorowania hotspotów, komponent ogólnoeuropejski i komponent lokalny. Globalny komponent monitorowania obszarów lądowych zapewnia wsparcie Komisji w szeregu dziedzin zastosowań. Produkty wykorzystuje się między innymi do monitorowania zbiorów, terenów wypasu i zagrożonych suszą do celów wsparcia zarządzania produkcją zwierzęca, na potrzeby badań klimatu, oceny jakości wody, żeglugi śródlądowej i rzecznej, monitorowania hydrologicznego, oceny nawadniania, wczesnego wykrywania i ostrzegania przed szarańczą, badań w zakresie zdrowia, ochrony różnorodności biologicznej, transportu, prognozowania degradacji gleby i erozji gleby. Produkty należy udostępniać państwom członkowskim, krajom trzecim, instytucjom ONZ (FAO, WFP) oraz instytucjom publicznym, badawczym i prywatnym. W ramach elementu monitorowania systematycznego globalny komponent dotyczący obszarów lądowych musi generować szeroki zakres zmiennych biofizycznych z całego świata, które opisują stan roślinności, budżet energetyczny i cykl wodny. W ramach elementu monitorowania hotspotów globalny komponent dotyczący obszarów lądowych zapewnia na żądanie szczegółowe informacje dotyczące obszarów będących przedmiotem zainteresowania Unii leżących poza terytorium Unii w celu wsparcia unijnej polityki ochrony środowiska lub rozwoju lub innych polityk. Informacje te stanowią uzupełnienie działalności związanej z systematycznym monitorowaniem. Trzecim elementem globalnego komponentu dotyczącego obszarów lądowych jest produkcja danych przygotowanych do analizy w oparciu o dane z satelitów Sentinel. Komponent ogólnoeuropejski musi generować 5 tematycznych warstw o wysokiej rozdzielczości (HRL), opisujących główne cechy charakterystyczne typów pokrycia terenu: powierzchnie sztuczne, obszary leśne, obszary rolne (użytki zielone), obszary podmokłe i małe zbiorniki wodne. Warstwy o wysokiej rozdzielczości zapewniają dodatkowe informacje obejmujące inne nomenklatury pokrycia terenu/sposobu wykorzystania terenu, takie jak stosowane w ramach Corine Land Cover (CLC). Warstwy o wysokiej rozdzielczości będą aktualizowane w cyklu trzyletnim. Przewiduje się opracowanie warstw o wysokiej rozdzielczości dla małych obszarów zadrzewionych i fenologii w ramach zestawu nowych produktów HRL. Komponent ogólnoeuropejski musi utrzymywać i aktualizować zbiór danych Corine Land Cover (CLC) w sześcioletnim cyklu do roku referencyjnego 2012 i Obejmuje to generowanie informacji na temat zmian pokrycia terenu i sposobu wykorzystania terenu. CLC musi stanowić kluczowy zbiór danych wejściowych wymagany do obliczania podstawowego zbioru wskaźników EOG oraz podstawowe źródło informacji na potrzeby obszernych tematycznych sprawozdań dotyczących środowiska. Począwszy od 2018 r. równolegle wprowadza się produkt CLC nowej generacji, oparty na koncepcji obiektowej opracowanej przez Grupę Działania EIONET ds. pokrycia terenu w Europie (EAGLE). Nowy produkt w zakresie pokrycia terenu musi uwzględniać zmieniające się wymogi użytkowników ustalone w wyniku monitorowania użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa (LULUCF). Komponent lokalny zapewnia konkretne i bardziej szczegółowe informacje dotyczące pokrycia terenu i wykorzystania terenu, które uzupełniają informacje uzyskane za pośrednictwem komponentu ogólnoeuropejskiego. Koncentruje się na konkretnych obszarach będących przedmiotem zainteresowania lub hotspotach, które są podatne na szczególne wyzwania środowiskowe. Produkt, jakim jest Atlas miejski, musi obejmować informacje dotyczące trzeciego wymiaru z obszarów śródmiejskich. Atlas miejski musi spełniać wymogi związane ze wspieraniem polityki regionalnej i miejskiej Unii, a także z opracowywaniem serii sprawozdań na temat spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej w Unii.

40 L 102/ Komponent lokalny koncentruje się na regularnym odwzorowywaniu i monitorowaniu obszarów wrażliwych pod względem ochrony środowiska, aktualizując informacje na temat stref nadbrzeżnych w związku z działaniem 5 w ramach unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2020 r. Wsparcie i ocena wspólnotowego instrumentu politycznego Natura 2000 muszą stanowić centralny element monitorowania zmian w pokryciu terenu/wykorzystaniu terenu w wybranych obszarach Natura 2000, w tym potencjalnych otaczających zagrożeń z punktu widzenia wykorzystania terenu. W ramach zmian komponentu lokalnego przewiduje się opracowanie produktu monitorowania strefy przybrzeżnej (we współpracy z usługą monitorowania środowiska morskiego programu Copernicus). Usługa w zakresie śniegu i lodu pozwala badać korzyści skali we współpracy z istniejącymi usługami w zakresie śniegu i lodu na poziomie państw członkowskich. 3. STRUKTURA USŁUGI Usługa lądowa składa się z następujących dwóch głównych elementów: globalny komponent dotyczący obszarów lądowych i europejski komponent dotyczący obszarów lądowych. 1) Globalny komponent dotyczący obszarów lądowych obejmuje trzy elementy. a) Monitorowanie zapewnia systematyczne i w czasie zbliżonym do rzeczywistego pozyskiwanie naziemnych parametrów biogeofizycznych, które mają priorytetowe znaczenie dla wsparcia polityki UE. W wyniku tego działania powstaje zbiór zmiennych biofizycznych istotnych dla monitorowania upraw, prognozowania produkcji roślinnej, budżetu emisji dwutlenku węgla, dostępności i jakości wody, monitorowania śniegu i zmiany klimatu na poziomie światowym, a także dodatkowych zmiennych biofizycznych istotnych do celów monitorowania środowiska w skali globalnej i kontynentalnej. Globalny komponent dotyczący obszarów lądowych zapewnia głównie produkty o średniej rozdzielczości (300 m), ale także określone produkty o wyższej rozdzielczości, takie jak dynamiczne pokrycie terenu o rozdzielczości 100 m, wykorzystujące możliwości satelitarne i dostępność danych z satelitów Sentinel. Działania w ramach globalnego systematycznego monitorowania obszarów lądowych zapewniają pokrycie całej powierzchni Ziemi w porównaniu z ukierunkowanym i precyzyjnym pokryciem w ramach działań ogólnoeuropejskich i lokalnych. Jakość zmiennych jest stale monitorowana i szczególną uwagę przywiązuje się do tworzenie spójnych szeregów czasowych, które mają kluczowe znaczenie dla wielu zastosowań w ramach monitorowania i wczesnego ostrzegania. b) Monitorowanie hotspotów zapewnia szczegółowe pokrycie terenu o wysokiej i bardzo wysokiej rozdzielczości oraz tematyczne informacje referencyjne dotyczące konkretnych obszarów będących przedmiotem zainteresowania UE i leżących poza terytorium Unii Europejskiej, w szczególności w dziedzinie zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi. Działanie to dotyczy mapowania pokrycia terenów i zmian pokrycia terenów na obszarach chronionych i kluczowych obszarach krajobrazowych w Afryce oraz mapowania rozwoju obszarów wiejskich w Azji. Działanie to zapewnia wsparcie w zakresie monitorowania lasów, w tym procesu redukcji emisji spowodowanych wylesianiem i degradacją lasów (REDD). Lista obszarów będących przedmiotem zainteresowania, które mają być monitorowane i mapowane, jest określana we współpracy ze służbami UE i delegaturami UE w następstwie działań terenowych prowadzonych obecnie w tym kontekście i we współpracy z odpowiednimi programami/instytucjami. Dostosowane mapy pokrycia terenu i zmian pokrycia terenu będą tworzone na potrzeby obszarów chronionych i ich otoczenia w celu wspierania strategii ochrony różnorodności biologicznej i działań rozwojowych oraz na potrzeby obszarów będących przedmiotem zainteresowania procesu REDD+. c) Dane przygotowane do analizy (ARD): ARD ułatwi absorpcję danych przekazywanych przez Sentinel 2, zapewniając wsparcie społecznościom użytkowników, takim jak REDD+ Las i Rolnictwo, lub ułatwiając ocenę środowiskową na podstawie określonych parametrów. Działanie to musi oferować całe archiwum danych trzeciego poziomu uzyskanych w ramach misji Sentinel 2. Mozaika danych z Sentinel 1 może zostać udostępniona na żądanie. 2) Monitorowanie europejskich obszarów lądowych obejmuje dwa komponenty. a) Ogólnoeuropejski komponent dotyczący obszarów lądowych: zapewnia portfel usług, począwszy od mozaiki obrazów, poprzez mapowanie pokrycia terenu i zmian pokrycia terenu, a skończywszy na mapowaniu uzupełniających tematycznych cech charakterystycznych pokrycia terenu. Pierwszy zestaw zadań komponentu ogólnoeuropejskiego dotyczy dalszego przetwarzania danych satelitarnych i produkcji ogólnoeuropejskich mozaik obrazów ortorektyfikowanych oraz produktów pośrednich, takich jak zmienne biofizyczne. Drugi zestaw zadań dotyczy aktualizowania i ulepszania warstw o wysokiej rozdzielczości (HRL) w zakresie cech charakterystycznych LC. Warstwy o wysokiej rozdzielczości są aktualizowane w cyklu trzyletnim. Trzecim zestawem zadań będzie dalsze utrzymywanie i aktualizacja szeregów czasowych CORINE Land Cover (CLC). CLC jest sztandarowym produktem usługi monitorowania obszarów lądowych i musi być aktualizowany co sześć lat. b) Lokalny komponent dotyczący obszarów lądowych zapewnia bardziej szczegółowe informacje dotyczące pokrycia terenu i wykorzystania terenu uzupełniające komponent ogólnoeuropejski w konkretnych obszarach będących przedmiotem zainteresowania, tzw. hotspotach. Po wykonaniu projektów związanych z Atlasem miejskim w 2006 i 2012 r. komponent ten obejmuje i ma głównie na celu mapowanie i analizę zmian większych obszarów miejskich (obecnie z pięcioletnim cyklem aktualizacji). Lokalny komponent dotyczący obszarów lądowych mapuje i monitoruje obszary wrażliwe pod względem środowiskowym, regularnie aktualizując prace związane ze strefami nadbrzeżnymi. Usługa stref nadbrzeżnych zapewnia istotne informacje do celów monitorowania i oceny funkcjonowania ekosystemów i monitorowania różnorodności biologicznej, jak określono w ramach inicjatywy

41 L 102/39 mapowania i oceny ekosystemów i usług ekosystemowych. W tym kontekście zapewniane są również produkty obrazujące zmiany pokrycia terenu. Ponadto podejmuje się podobne działania, aby monitorować zmiany w obszarach Natura 2000 i potencjalne zagrożenia wynikające z perspektywy wykorzystania terenu. Monitorowanie strefy przybrzeżnej dotyczy, wraz z usługą monitorowania środowiska morskiego programu Copernicus, specyfiki pasa przybrzeżnego jako hotspotu o bardzo dużej złożoności, nachyleniu, dynamice, zagrożeniach i ryzyku społecznym. 4. PORTFEL USŁUG TECHNICZNYCH Globalny komponent dotyczący obszarów lądowych programu Copernicus wraz z elementem monitorowania systematycznego dostarcza zestaw globalnych zmiennych biofizycznych opisujących systematycznie stan i rozwój roślinności i gleby, budżet energetyczny na powierzchni i cykl wodny. Rodzina produktów dotyczących roślinności musi obejmować następujące zmienne: a) Normalized Difference Vegetation Index NDVI (znormalizowany różnicowy wskaźnik wegetacji; b) Leaf Area Index LAI (indeks powierzchni liści); c) Fraction of Absorbed Photosynthetically Active Radiation FAPAR (frakcja energii związanej w procesie fotosyntezy); d) Fraction of Vegetation Cover Fcover (frakcja pokrywy roślinnej); e) Vegetation Condition Index VCI (wskaźnik stanu roślinności); f) Vegetation Productivity Index VPI (wskaźnik produktywności roślinności); g) Greenness Evolution Index GEI (wskaźnik zmian zazielenienia); h) Dry Matter Productivity DMP (wydajność suchej masy); i) Phenology metrics PHENO (wskaźniki fenologiczne); j) Evapotranspiration ET (ewapotranspiracja); k) Radiation Fluxes (strumienie promieniowania); l) Global Land Cover GLC (globalne pokrycie terenu); m) Burnt Areas BA (obszary wypalone). Rodzina produktów dotyczących bilansu energetycznego musi obejmować: a) Top of Canopy Reflectance ToC-R (współczynnik odbicia pokrywy leśnej); b) Surface Albedo SA (albedo powierzchni); c) Land Surface Temperature LST (temperatura powierzchni lądu). Rodzina produktów dotyczących wody musi obejmować: a) Surface Soil Moisture SSM (wilgotność powierzchniowej warstwy gleby); b) Soil water Index SWI (wskaźnik zawartości wody w glebie); c) Water bodies WB (jednolite części wód). Rodzina produktów dotyczących kriosfery musi obejmować: a) Snow extent SE (zasięg śniegu); b) Snow water equivalent SWE (wodny równoważnik śniegu). Rodzina produktów dotyczących jezior musi zawierać następujące zmienne: a) Lake ice coverage (pokrywa lodowa jezior); b) Lake surface water temperature (temperatura powierzchni wody jezior);

42 L 102/ c) Lake and river water level (poziom wody w jeziorach i rzekach); d) Lake surface reflectance (współczynnik odbicia powierzchni jezior); e) Lake turbidity (mętność jezior); f) Lake trophic state (stan troficzny jezior). Rodzina produktów dotyczących hotspotów musi opierać się na obrazach o wysokiej i bardzo wysokiej rozdzielczości wynoszącej 1 30 metrów z częstotliwością oceny zmian 1 20 lat, uzyskanych w odniesieniu do obszarów będących przedmiotem zainteresowania. Komponent ogólnoeuropejski generuje mozaikę obrazu satelitarnego, informacje dotyczące pokrycia terenu/wykorzystania terenu (LC/LU) w postaci danych CORINE Land Cover oraz warstwy o wysokiej rozdzielczości. a) Mozaiki obrazów o wysokiej rozdzielczości i bardzo wysokiej rozdzielczości powinny być jednolitymi ogólnoeuropejskimi ortorektyfikowanymi mozaikami rastrowymi opartymi na obrazach satelitarnych z 39 krajów. b) Produkty CORINE Land Cover dostarcza się regularnie. Szeregi czasowe obejmują również warstwę zmian, zaznaczanie zmian w pokryciu terenu i wykorzystaniu terenu. c) CLC+ zapewnia produkt CLC nowej generacji, zmniejszając jednostkę mapowania minimalnego do +/ 0,5 ha i stosując model danych oparty na koncepcji EAGLE. d) Warstwy o wysokiej rozdzielczości (HRL) stanowią rastrowe zbiory danych, które dostarczają informacji o różnych cechach charakterystycznych pokrycia terenu uzupełnionych zbiorami danych mapowania pokrycia terenu. HRL dostarczają informacji o niektórych głównych charakterystykach pokrycia terenu: powierzchniach nieprzepuszczalnych (uszczelnionych); obszarach leśnych (zwarcie drzewostanu, gęstość zwarcia koron i rodzaj liści); użytkach zielonych; obszarach podmokłych i zbiornikach wodnych; małych obszarach zadrzewionych. Komponent lokalny zapewnia konkretne i bardziej szczegółowe informacje, które uzupełniają informacje uzyskane za pośrednictwem komponentu ogólnoeuropejskiego. Komponent lokalny koncentruje się na różnych rodzajach hotspotów, tj. obszarów podatnych na szczególne wyzwania i problemy środowiskowe. Opiera się na obrazach o bardzo wysokiej rozdzielczości (2,5 2,5 mln pikseli) w połączeniu z innymi dostępnymi zbiorami danych (obrazy o wysokiej i średniej rozdzielczości) obejmującymi obszar ogólnoeuropejski. Produkty komponentu lokalnego obejmują: a) atlas miejski zawierający ogólnoeuropejskie dane na temat wykorzystania terenu i pokrycia terenu (w tym trzeci wymiar) obejmujące szereg funkcjonalnych obszarów miejskich; b) strefy nadbrzeżnych obejmujące pokrycie terenu i wykorzystanie terenu na obszarach położonych wzdłuż rzek; c) obszary Natura 2000 (N2K). 5. POTRZEBY W ZAKRESIE DANYCH 5.1. Obserwacje satelitarne Dane satelitarne niezbędne do opracowania produktu zapewnia Europejska Agencja Kosmiczna (ESA) w kontekście hurtowni danych (DWH) zawierających obrazy satelitarne programu Copernicus. Należy uwzględnić następujące czujniki rejestrujące dane: czujniki optyczne o wysokiej rozdzielczości i bardzo wysokiej rozdzielczości w zakresie spektrum widzialnego i bliskiej podczerwieni (VNIR) uzupełnione czujnikami SAR o wysokiej rozdzielczości i czujnikami optycznymi średniej rozdzielczości w zakresie podczerwieni krótkofalowej (SWIR). Monitorowanie systematyczne Ziemi w ramach globalnego komponentu dotyczącego obszarów lądowych opiera się na składowych przestrzennych i czasowych danych satelitarnych rejestrowanych za pomocą spektroradiometrów, radiometrów mikrofalowych, wysokościomierzy oraz radarów z syntetyczną aperturą. W produkcji wykorzystuje się satelity na orbicie polarnej i satelity geostacjonarne przekazujące swoje dane w czasie zbliżonym do rzeczywistego w celu dostarczenia użytkownikom parametrów w czasie krótszym niż trzy dni po każdym dziesięciodniowym okresie. Aby zapewnić ciągłość obserwacji i dostępność długich szeregów czasowych, łączy się szereg czujników. Wymagane są dane uzyskane w efekcie interkalibracji czujników.

43 L 102/41 Elementy mapowania pokrycia terenu i wykorzystania terenu w ramach komponentu lokalnego, ogólnoeuropejskiego i globalnego oparte są na wysokiej i bardzo wysokiej rozdzielczości danych satelitarnych rejestrowanych za pomocą spektroradiometrów i radarów z syntetyczną aperturą. Do analizy zmian wymagane są również dane historyczne. Mapowanie ogólnoeuropejskie opiera się na pełnym pokryciu UE 39 w wielu punktach w czasie. Misje Sentinel 1 i 2 muszą być operacyjnie zsynchronizowane w tym procesie. Są one uzupełniane danymi satelitarnymi o bardzo wysokiej rozdzielczości do celów konkretnych zastosowań i walidacji Obserwacje in situ Usługi lądowe programu Copernicus wykorzystują dane in situ do działań związanych z kalibracją i walidacją.

44 L 102/ ZAŁĄCZNIK V SPECYFIKACJE TECHNICZNE USŁUGI PROGRAMU COPERNICUS W ZAKRESIE ZMIANY KLIMATU 1. ZAKRES Usługa programu Copernicus w zakresie zmiany klimatu (C3S) łączy obserwacje i modele systemu klimatycznego z najnowszą wiedzą naukową, aby opracować autorytatywne, zatwierdzone pod względem jakości informacje o przeszłym, aktualnym i przyszłym stanie klimatu w Europie i na świecie. C3S musi realizować następujące cele: a) dokumentować przeszły i obecny stan klimatu (na podstawie obserwacji i powtórnej analizy); b) tworzyć sześciomiesięczne prognozy sezonowe (stosując podejście oparte na wielu modelach); c) dostarczać prognozy klimatyczne (oparte na różnych scenariuszach). Usługa zapewnia dostęp do szeregu wskaźników klimatycznych i indeksów klimatycznych zarówno w odniesieniu do zidentyfikowanych czynników klimatycznych, jak i spodziewanych oddziaływań klimatu. Usługa ma na celu dostarczanie informacji, które pomogą sektorom społecznym i biznesowym usprawnić procesy decyzyjne i planowanie w odniesieniu do łagodzenia zmiany klimatu i przystosowania się do niej. Usługa uwzględnia odpowiednie działania w ramach programu ramowego Unii Europejskiej w zakresie badań naukowych i innowacji ( Horyzont 2020 ), działania istniejących obiektów na poziomie krajowym oraz w miarę możliwości przyczynia się do realizacji priorytetów globalnych ram dla usług klimatycznych Światowej Organizacji Meteorologicznej (WMO). 2. WYMOGI UŻYTKOWNIKÓW I GŁÓWNE DZIEDZINY ZASTOSOWAŃ C3S obsługuje przede wszystkim europejskich decydentów, krajowych/regionalnych dostawców usług związanych z klimatem oraz pośredników obsługujących rządy krajowe. C3S dostarcza informacji na temat zmiany klimatu w skali globalnej i europejskiej, uzupełnionych dostosowanymi do lokalnych potrzeb informacjami dostarczanymi przez krajowych i regionalnych dostawców usług związanych z klimatem. C3S stanowi europejski ośrodek promujący spójność i najlepsze praktyki oraz zapewniający wspólne podstawowe informacje i możliwości szkoleniowe, aby ułatwić zrozumienie we wszystkich państwach członkowskich i w każdym z osobna. Ponadto C3S ułatwia krajowym usługom związanym z klimatem wykorzystywanie swojej infrastruktury, w tym zbiorów danych dotyczących klimatu, wskazówek, ekspertyz i narzędzi. 3. STRUKTURA USŁUGI Infrastruktura C3S musi być zaprojektowana tak, aby obsługiwała wszystkie elementy usług dzięki udostępnianiu wspólnych zbiorów danych, systemów interoperacyjnych i narzędzi, urządzeń komputerowych, usług internetowych i danych. Infrastruktura C3S musi ułatwiać dzielenie się zasobami i najlepszymi praktykami z innymi usługami programu Copernicus, musi być rozpowszechniona wśród wielu dostawców danych i musi wykorzystywać wielokrotnie w jak największym stopniu istniejącą infrastrukturę i oprogramowanie. Zaproponowana struktura dla C3S jest oparta na czterech uzupełniających się filarach: a) magazyn danych klimatycznych (Climate Data Store CDS) musi zawierać podstawowe informacje o klimacie, aby spełnić wymogi niższego szczebla. Magazyn danych klimatycznych projektuje się i buduje w taki sposób, aby obejmował szereg geofizycznych zmiennych klimatycznych, z których większość jest wymieniana jako kluczowe zmienne dotyczące klimatu (Essential Climate Variables ECV) lub rekordy tematycznych danych klimatycznych (Thematic Climate Data Records TCDR), prognozy sezonowe, prognozy klimatyczne oraz wskaźniki klimatyczne dla różnych sektorów; b) sektorowy system informacyjny (Sectoral Information System SIS) dostarcza informacje i indywidualne analizy dostosowane do potrzeb użytkowników końcowych i klientów usług na potrzeby różnych polityk sektorowych UE. Do sektorowego systemu informacyjnego dostarcza się przede wszystkim dane i produkty geofizyczne dostępne w magazynie danych klimatycznych i w razie potrzeby uzupełnia dodatkowymi zbiorami danych potrzebnymi do uwzględnienia na przykład specyficznych dla danego sektora oddziaływań klimatu w skali europejskiej. Sektorowy system informacyjny opracowuje się w celu wspierania głównych europejskich polityk sektorowych związanych ze zmianą klimatu; c) funkcja oceny i kontroli jakości jest wielozadaniową funkcją oceny i kontroli jakości, która będzie wykorzystywana do oceny jakości technicznej i naukowej usługi, w tym jej wartości dla użytkowników. Funkcja oceny i kontroli jakości jest naturalnym środkiem uruchamiającym działania mające na celu ulepszenie sługi i interfejsu, przy czym zewnętrznych przeglądów ewentualnie dokonuje Komisja;

45 L 102/43 d) platforma działań informacyjnych i upowszechniania ma na celu zapewnienie terminowego i skutecznego rozpowszechniania informacji wśród instytucji europejskich, organów publicznych i opinii publicznej (w stosownych przypadkach) przy użyciu wszystkich nowoczesnych narzędzi komunikacji. Komponent ten łączy się również z innymi instytucjami na całym świecie odpowiedzialnymi za monitorowanie i sprawozdawczość dotyczącą zmiany klimatu i powiązanych kwestii. 4. PORTFEL USŁUG TECHNICZNYCH Usługa w zakresie zmiany klimatu łączy obserwacje i różne kategorie modeli systemu klimatycznego z najnowszą wiedzą naukową, aby wygenerować oficjalne informacje o gwarantowanej jakości o przeszłym, aktualnym i przyszłym stanie klimatu w Europie i na świecie. Magazyn danych klimatycznych musi zawierać informacje geofizyczne potrzebne do analizowania wskaźników zmiany klimatu w spójny i zharmonizowany sposób. Magazyn danych klimatycznych zapewnia spójne szacunki wartości ECV, wskaźników klimatycznych i innych istotnych informacji na temat przeszłych, obecnych i przyszłych zmian połączonego systemu klimatycznego w skali globalnej, kontynentalnej i regionalnej. Podstawowa część magazynu danych klimatycznych obejmuje cztery kategorie. 1) Obserwacje klimatu Ten element usługi przyczynia się do tworzenia i zapewniania dostępu do kompleksowych, długofalowych zbiorów danych stanowiących źródło informacji na temat szeregu ECV (temperatura powietrza na powierzchni Ziemi, powierzchniowe opady atmosferyczne, para wodna, bilans promieniowania powierzchniowego, bilans promieniowania ziemskiego, dwutlenek węgla, metan, ozon, aerozole, właściwości chmur, prędkość i kierunek wiatru, kolor oceanu, lód morski, poziom morza, temperatura wody na powierzchni morza, zawartość ciepła we wszechoceanie, pokrywa śnieżna, lodowce i czapy lodowe, albedo, frakcja względna energii akumulowanej w procesie fotosyntezy, zakłócanie powodowane pożarami, lądolody). Dotyczy on w szczególności wielu zbiorów danych ECV, które nie są generowane z powtórnych analiz i symulacji modelowych tylko pochodzą bezpośrednio z historycznych zapisów danych z obserwacji Ziemi. 2) Powtórne analizy klimatu Komponent ten zapewnia zasoby na potrzeby rozwoju technicznego, produkcji, monitorowania, oceny i dostarczenia: a) następujących zbiorów danych powtórnych analiz klimatu na świecie oraz produktów: 1) powtórnych, obejmujących minimum 30 lat analiz atmosferycznych systemu klimatu monitorowanego w czasie niemal rzeczywistym (mniej niż 5 dni) w oparciu o kompleksowy globalny system obserwacji, obejmujący obserwacje satelitarne oraz obserwacje in situ; 2) rozszerzonych (> 100 lat), powtórnych analiz połączonego systemu klimatycznego; 3) powtórnych globalnych analiz obrazów wysokiej rozdzielczości powierzchni oceanu i lądu. Informacje meteorologiczne z powtórnej analizy atmosferycznej wykorzystuje się do uzyskania spójnych danych szacunkowych w wysokiej rozdzielczości przestrzennej na temat zmiennych dotyczących klimatu (ECV) na lądzie i oceanie (początkowo 16 km); b) zbiory danych i produkty powtórnych regionalnych analiz klimatu. Powtórne analizy są generowane w drodze włączenia obserwacji klimatycznych wysokiej jakości do połączonego modelu atmosfery/lądu/oceanu/lodu morskiego kompatybilnego z systemem prognoz sezonowych ECMWF (Seasonal Prediction System). Powtórna analiza regionalna wykorzystuje obserwacje w wysokiej rozdzielczości i zapewnia produkty oparte na danych dla regionu europejskiego o wyższej rozdzielczości niż powtórne analizy światowe. Należy ustanowić cykl odświeżania co około pięć lat, aby czerpać korzyści ze wszystkich danych wejściowych ułatwiających generowanie powtórnych analiz regionalnych. 3) Prognozy klimatyczne Ten element usługi zapewnia wsparcie integracji wkładu europejskiego z najnowocześniejszymi prognozami klimatycznymi na poziomie światowym i regionalnym. Dane te, obecnie przechowywane przez ESGF (Earth System Grid Federation), będą udostępnione w sposób operacyjny. Ten element usługi zapewnia także wsparcie dla opracowania wielomodelowych produktów i wskaźników klimatu, zarówno ogólnych, jak i sektorowych. Podobne wsparcie należy zapewnić w celu zintegrowania scenariuszy prognoz regionalnych o wysokiej rozdzielczości z powiązanym z nimi opracowaniem wskaźników klimatu.

46 L 102/ ) Prognozy sezonowe Komponent ten zapewnia zasoby do generowania wysokiej jakości, dobrze skalibrowanych, wielomodelowych, spójnych produktów oraz otwarty dostęp do danych o prognozie sezonowej. Zostanie to osiągnięte dzięki wspieraniu regularnych działań powtórnego prognozowania na szeregu stron internetowych europejskich dostawców w rozdzielczości i z częstotliwością, których nie dałoby się osiągnąć bez takiego wsparcia. Raz w miesiącu komponent zapewnia także komplet wielomodelowych produktów wykorzystujących powtórne prognozy i prognozy produkcji Centrum. 5. POTRZEBY W ZAKRESIE DANYCH Usługa wykorzystuje i uzupełnia istniejące na poziomie krajowym możliwości rozwijane dzięki szeregowi inicjatyw badawczych w zakresie zmiany klimatu. Usługa zapewnia kompleksową informację klimatyczną obejmującą szeroki zakres elementów systemu ziemskiego (atmosferę, ląd, ocean, lód morski i węgiel) oraz ramy czasowe rozciągające się na przestrzeni dekad i stuleci. Maksymalizuje wykorzystanie przeszłych, obecnych i przyszłych obserwacji Ziemi (z systemów obserwacji in situ i satelitarnych) w połączeniu ze zdolnościami w zakresie modelowania, nieograniczonych mocy obliczeniowych i tworzenia sieci kontaktów. Połączenie to zapewnia spójny, kompleksowy i wiarygodny opis klimatu w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości Obserwacje satelitarne C3S korzysta z pracujących i poprzednich instrumentów satelitarnych, aby zapewniać produkty na potrzeby klimatologii, powtórnej analizy i walidacji. C3S korzysta z następujących typów danych: a) danych radiometrycznych i spektrometrycznych pozyskanych w zakresie obejmującym długości fal od podczerwieni do mikrofal do pomiaru temperatury luminancyjnej, a następnie do uzyskania kilku parametrów geofizycznych (wektora wiatru, poziomu ozon, temperatury powierzchni); b) danych z okultacji radiowej GPS w celu uzyskania informacji o temperaturze atmosfery, jej ciśnieniu oraz zawartość pary wodnej; c) danych skaterometrycznych do pomiaru prędkości i kierunku wiatru przy powierzchni; d) danych altymetrycznych do celów określenia wysokość fal oceanicznych. Usługa jest także wspierana danymi oraz produktami z satelitów Sentinel Obserwacje in situ C3S nie prowadzi systemów obserwacji in situ, ale odbiera dane od dostawców danych. Korzysta z istniejącej europejskiej i międzynarodowej infrastruktury. C3S nie wspiera finansowo samego gromadzenia danych, a jedynie działania pozwalające na ich przetwarzanie (kontrola jakości oraz aspekty formatu i upowszechniania), aby spełniały wymogi operacyjne. Szereg różnych rodzajów obserwacji odbiera się ze stacji lądowych, dryfujących boi, radiosond, statków wodnych i powietrznych (ciśnienie powierzchniowe, temperatura, wiatr, wilgotność, profile wiatrów).

47 L 102/45 ZAŁĄCZNIK VI SPECYFIKACJE TECHNICZNE USŁUGI PROGRAMU COPERNICUS W ZAKRESIE ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO 1. ZAKRES Usługa w zakresie zarządzania sytuacjami wyjątkowymi programu Copernicus (CEMS) zapewnia wszystkim upoważnionym podmiotom na całym świecie, zaangażowanym w zarządzanie klęskami żywiołowymi, sytuacjami kryzysowymi wywołanymi przez człowieka i kryzysami humanitarnymi, terminowe i odpowiednie informacje geoprzestrzenne uzyskane w drodze teledetekcji satelitarnej i uzupełnione dostępnymi źródłami danych otwartych lub in situ. Usługa zapewnia mapy i analizy oparte na obrazie satelitarnym (przed kryzysem, w jego trakcie lub po jego zakończeniu), jak również systemy ostrzegające o zagrożeniu suszą, powodzią i pożarem. Usługa wspiera podmioty zarządzające w sytuacji kryzysowej, organy odpowiedzialne za ochronę ludności oraz podmioty pomocy humanitarnej zajmujące się klęskami żywiołowymi i katastrofami spowodowanymi przez człowieka, jak również zajmujące się przywracaniem stanu wyjściowego, zmniejszaniem ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi oraz działaniami w zakresie gotowości. 2. WYMOGI UŻYTKOWNIKÓW I GŁÓWNE DZIEDZINY ZASTOSOWAŃ Usługa w zakresie zarządzania sytuacjami wyjątkowymi programu Copernicus (CEMS) zapewnia szereg korzyści użytkownikom w dziedzinach działania w sytuacjach wyjątkowych, zarządzania kryzysowego, pomocy humanitarnej oraz obniżania ryzyka wystąpienia klęsk żywiołowych, gotowości oraz zapobiegania oraz zapewnia użyteczne i terminowe informacje głównie organom odpowiedzialnym za ochronę i organizacjom humanitarnym. 3. STRUKTURA USŁUGI CEMS opera się na dwóch komponentach: usłudze mapowania i systemach wczesnego ostrzegania. 1) Komponent mapowania Komponent mapowania zapewnia wsparcie na wszystkich etapach cyklu zarządzania sytuacjami wyjątkowymi: gotowość, zapobieganie, zmniejszanie ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi, działanie w sytuacjach wyjątkowych oraz przywracanie stanu wyjściowego. Usługa mapowania CEMS działa w trybie przyśpieszonym w przypadku zarządzania sytuacjami wyjątkowymi, które wymaga natychmiastowej reakcji lub w trybie zwykłym, by wspierać działania w zakresie zarządzania sytuacjami wyjątkowymi, które nie są zawiązane z natychmiastową reakcją. Usługa jest świadczona w dwóch modułach. a) Szybka kartografia (rapid mapping RM) zapewnia szybką usługę w trakcie trwania katastrof lub kryzysów humanitarnych lub natychmiast po ich zakończeniu i jest dostępna całodobowo przez cały rok. Usługa ta zapewnia mapy (oraz analizy) w ciągu kilku godzin lub dni bezpośrednio po wystąpieniu katastrofy. Usługa polega na szybkim gromadzeniu, przetworzeniu i analizie obrazu satelitarnego i innych danych geoprzestrzennych oraz zapewnia użytkownikom produkty w formie map i krótkich analiz. b) Tworzenie map ryzyka i przywrócenia stanu wyjściowego (Risk & recovery mapping RRM) jest przewidziane na wypadek sytuacji przedkryzysowych lub pokryzysowych w celu wsparcia przywracania stanu wyjściowego, zmniejszania ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi, zapobiegania oraz działań dla zapewnienia gotowości. RRM w ciągu kilku tygodni lub miesięcy zapewnia mapy (i analizy) w celu wsparcia działań związanych z przywróceniem stanu wyjściowego, ze zmniejszaniem ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi, z zapobieganiem oraz z etapami zapewnienia gotowości. Mogą być wymagane informacje o różnych zagrożeniach w kwestiach narażenia, podatności i odporności ludzi oraz budynków. W celu niezależnej weryfikacji próbek usługi tworzonych przez moduły RM i RRM wykorzystuje się dedykowany komponent walidacji, aby ciągle ulepszać jakość usługi. 2) Komponent wczesnego ostrzegania zapewnia ostrzeżenia i ocenę ryzyka powodzi, pożarów lasów oraz suszy. Usługa opera się na trzech głównych modułach: a) Europejski system udostępniania informacji na temat sytuacji powodziowej (European Flood Awareness System EFAS) zapewniający prognozy prawdopodobieństwa wystąpienia powodzi dla wszystkich europejskich rzek. EFAS zapewnia produkty prognozowania powodziowego o wartości dodanej oraz unikalne produkty przeglądowe dotyczące trwających i prognozowanych powodzi w Europie z wyprzedzeniem co najmniej trzech dni.

48 L 102/ b) Europejski System Informacji o Pożarach Lasów (European Forest Fire Information System EFFIS) to system informacji geograficznej oparty na sieci Web, który zapewnia prognozy zagrożenia pożarami z wyprzedzeniem do dziesięciu dni oraz informacje w czasie niemal rzeczywistym i informacje historyczne na temat pożarów lasów oraz ich układu w regionach: Europy, Bliskiego Wschodu i Północnej Afryki. Monitorowanie pożarów w EFIS obejmuje pełen cykl pożarów i zapewnia informacje zarówno na temat stanu sprzed pożaru, jak i szkód wywołanych pożarem. EFFIS będzie rozszerzane w kierunku tworzenia Globalnego Systemu Informacji o Pożarach Lasów (Global Wildfire Information System GWIS). c) Europejskie Obserwatorium Susz (EDO) jest połączone z innymi modułami wczesnego ostrzegania CEMS. Korzysta ze zbioru danych meteorologicznych EFAS i EFFIS oraz z produktów rozproszonego modelu hydrologicznego EFAS w zakresie wilgotności gleby i przepływu rzek. Produkty te są następnie dalej przetwarzane na wskaźniki dotyczące suszy i łączone ze wskaźnikami satelitarnymi dotyczącymi stanu roślinności. Światowe obserwatorium susz (Global Drought Observatory GDO) zapewnia sektorowe wskaźniki na temat oddziaływania susz na całym świecie, jak również sprawozdania z ukierunkowanej analizy dla trwających susz Upowszechnianie produktu Informacje opracowane przez CEMS są udostępniane publicznie w całości, jawnie i nieodpłatnie za pomocą dedykowanego, publicznego portalu internetowego. W wyjątkowych okolicznościach, ze względów bezpieczeństwa lub dla ochrony praw osób trzecich, mogą zostać nałożone ograniczenia w zakresie upowszechniania. Europejskie Centrum Reagowania i Koordynacji (European Response and Coordination Centre ERCC) przeprowadzi analizę wrażliwości produktów mapowania i, jeśli przebiegnie ona pomyślnie, produkty zostaną udostępnione na portalu CEMS. Jeśli jednak aktywacja i produkty zostaną uznane za wrażliwe, usługodawca powiadamia em upoważnionego użytkownika o dostępności produktów na serwerze do bezpiecznego przekazywania danych sftp (do którego dostęp jest chroniony hasłem). 4. PORTFEL USŁUG TECHNICZNYCH 1) CEMS produkty szybkiego mapowania Użytkownik ma wybór między trzema różnymi rodzajami map. a) Mapy referencyjne muszą szybko udostępniać aktualną wiedzę na temat terytorium i aktywów, wykorzystując dane sprzed klęski żywiołowej. Na zawartość mapy składają się wybrane elementy topograficzne na dotkniętym obszarze, w szczególności narażone budynki i inne dostępne informacje, które mogą pomóc użytkownikom w wykonywaniu określonych zadań zarządzania kryzysowego. b) Mapy wyznaczonych obszarów zapewniają ocenę zasięgu wydarzenia (oraz jego rozwoju, jeśli jest to wymagane). Mapy wyznaczonych obszarów uzyskuje się na podstawie obrazów satelitarnych po klęsce żywiołowej. Różnią się w zależności od rodzaju klęski żywiołowej i rozgraniczenia obszarów dotkniętych klęską żywiołową. c) Mapy klasyfikacyjne zapewniają ocenę stopnia szkód (oraz ich zmiany, jeśli jest to wymagane). Mapy klasyfikacyjne pochodzą z obrazów satelitarnych po klęsce żywiołowej. Mapy klasyfikacyjne obejmują zakres, wielkość i klasy szkód charakterystyczne dla każdego rodzaju klęski żywiołowej. Mogą również zapewniać istotne i aktualne informacje związane z populacją i aktywami, które zostały dotknięte klęską. 2) CEMS produkty RRM Usługa ta obejmuje dostarczanie informacji geoprzestrzennych na żądanie. Wspomagają one działania z zakresu zarządzania sytuacjami wyjątkowymi niezwiązane z etapem natychmiastowej reakcji. Użytkownik może wnioskować o produkt na dwa sposoby: wybór na podstawie ustalonego zestawu szczegółowych elementów topograficznych (w szczególności dotyczących infrastruktury) oraz informacji dotyczących ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi (zagrożenie, narażenie, ryzyko) lub opisanie tekstem dowolnym potrzeb informacyjnych w danej sytuacji oraz rodzaju potrzebnego produktu. Dostępne są następujące kategorie produktów: a) mapy referencyjne zapewniające kompleksową i aktualną wiedzę na temat terytorium i istotnych aktywów w kontekście zmniejszania ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi; b) mapy sytuacji sprzed klęski żywiołowej dostarczające istotne i aktualne informacje tematyczne, które mogą wspomóc planowanie na wypadek nieprzewidzianych okoliczności na obszarach narażonych na zagrożenia w celu uratowania życia możliwie największej liczby osób i zminimalizowania szkód; c) mapy sytuacji po klęsce żywiołowej dostarczające istotne i aktualne informacje tematyczne na potrzeby planowania odbudowy, monitorowania postępu i mapowania skutków długoterminowych.

49 L 102/47 Mapy, o których mowa w lit. a), b) i c), są często aktualizowane. Mapy zawierają następujące informacje: a) elementy topograficzne na temat obszarów narażonych na zagrożenia, w szczególności na zagrożenia dotyczące infrastruktury; b) informacje na temat ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi; c) inne dostępne informacje, które mogą wspomagać użytkowników w ich określonych działaniach z zakresu planowania zarządzania kryzysowego, takich jak zapewnianie ochrony przed potencjalnymi klęskami żywiołowymi, w tym zapewnianie inżynieryjnych i innych środków ochrony, wprowadzanie środków ustawodawczych i kampanie informacyjne. 3) CEMS EFAS EFAS zapewnia Krajowym/Regionalnym służbom hydrologicznym oraz ERCC komplementarne informacje z zakresu wczesnego ostrzegania o powodziach. EFAS obejmuje następujące moduły zapewniające dane z wyprzedzeniem sięgającym nawet 10 dni: a) prognozowanie powodzi: zapewnianie wczesnego ostrzegania na poziomie ogólnoeuropejskim i globalnym; b) ostrzeganie powodziowe zapewniające informacje obejmujące ostrzeżenia takie jak ostrzeżenia o nagłej powodzi; c) monitorowanie powodzi: monitorowanie trwających powodzi. 4) CEMS EFFIS EFFIS wspiera ochronę przed pożarami lasów na obszarze Unii Europejskiej dzięki udostępnieniu czterech modułów obejmujących wszystkie etapy pożaru: a) ocena ryzyka zagrożenia pożarowego: zapewnianie ogólnoeuropejskich i globalnych danych wspierających zapobieganie pożarom i gotowość na wypadek pożaru. Codzienne mapy przewidywanego zagrożenia pożarowego w UE z wyprzedzeniem 1 6 dni na podstawie danych prognozy pogody. Moduł jest aktywny od dnia 1 marca do dnia 31 października; b) aktywne mapowanie pożarów: zapewnia ogólnoeuropejskie i globalne dane ułatwiające gaszenie pożarów. Codzienne mapy aktywnych pożarów zapewniające synoptyczny widok na trwające pożary na świecie; c) szybka ocena szkód: zapewnianie ogólnoeuropejskich danych dotyczących oceny po pożarze. Codzienna aktualizacja parametrów spalonych obszarów w Europie obejmująca pożary występujące na obszarze o powierzchni co najmniej 40 ha; d) tygodniowa ocena szkód: zapewnianie ogólnoeuropejskich danych dotyczących oceny po pożarze. Cotygodniowa aktualizacja parametrów wypalonych obszarów w Europie. 5) CEMS EDO EDO zapewnia cztery moduły informowania o niedoborze wody i suszy: a) moduł monitorowania i mapowania: umożliwia wizualizację przestrzenna i czasową ewolucji susz na podstawie różnych wskaźników opadów, powłoki śnieżnej, temperatury, wilgotności gleby, wód gruntowych, przepływu rzek i stanu roślinności. Wskaźniki są obliczane na podstawie pomiarów in situ (dane meteorologiczne, wody gruntowe), wyników modelowych (wilgotność gleby, przepływ rzek) oraz danych satelitarnych (zaburzenia roślinności, wilgotność gleby, temperatura powierzchni ziemi). Wybrane wskaźniki są łączone w celu ustalenia alarmowych poziomów skutków dla rolnictwa i ekosystemu; b) moduł prognostyczny: zapewnia prognozy wybranych wskaźników suszy; c) moduł analizy danych: umożliwianie analiz i porównań tymczasowych profili dostępnych wskaźników, ich porównanie przestrzenne i sumowanie w jednostki administracyjne; d) sprawozdania analityczne w przypadku poważnych przypadków suszy analizujące zasięg i nasilenie suszy, jak również jej potencjalne skutki.

50 L 102/ POTRZEBY W ZAKRESIE DANYCH 5.1. Obserwacje satelitarne oraz obserwacje in situ Informacje geoprzestrzenne zapewniane dzięki mapowaniu CEMS w większości są uzyskiwane na podstawie danych teledetekcji satelitarnej i uzupełniane dostępnymi źródłami in situ lub otwartych danych. Misje wspomagające program Copernicus (CCM) oraz obserwacje Sentinel 1 i 2 zapewniające szereg potrzebnych wymogów obserwacyjnych zapewniają obraz satelitarny. Dane in situ na potrzeby komponentu mapowania są dostarczane za pośrednictwem źródeł otwartych lub danych udostępnianych przez krajowe agencje mapujące i katastralne zgodnie z umową dwustronną między krajowymi agencjami mapującymi i katastralnymi a EOG. Komponent wczesnego ostrzegania CEMS wykorzystuje wszystkie dostępne obrazy z satelitów Sentinel, w chwili obecnej z Sentinel-1, Sentinel-2 (pożary lasów) oraz Sentinel 3. Z powodu potrzeby gromadzenia danych o dużej częstotliwości w celu oceny szkód spowodowanych pożarami w czasie niemal rzeczywistym wykorzystuje się również inne czujniki takie jak MODIS i VIIRS dla średniej rozdzielczości przestrzennej i obrazy o wysokiej rozdzielczości przestrzennej, m.in. z satelitów Landsat, SPOT i IRS. Zmienne takie jak wodny równoważnik śniegu i wilgotność gleby, które są wykorzystywane w komponencie wczesnego ostrzegania o powodziach, pochodzą z czujników znajdujących się na pokładach satelitów Metop i DMSP. Dane in situ obejmują obserwacje pokładowe (takie jak obserwacje ze statków powietrznych i bezzałogowych statków powietrznych). Wczesne ostrzeganie w ramach komponentu in situ obejmuje obserwacje hydro-meteorologiczne uzyskane od odpowiednich organów krajowych i regionalnych.

51 L 102/49 ZAŁĄCZNIK VII SPECYFIKACJE TECHNICZNE USŁUGI PROGRAMU COPERNICUS W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA CELE I ZAKRES USŁUGI PROGRAMU COPERNICUS W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA Usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa mają na celu zapewnienie odpowiednich i prawidłowych danych oraz informacji umożliwiających Unii reagowanie na wyzwania w zakresie bezpieczeństwa cywilnego i skuteczniejsze zapobieganie kryzysom, gotowość na kryzys i zdolność do reagowania, w szczególności dzięki ulepszonej ochronie granic lądowych i morskich oraz wsparcie programu Copernicus na rzecz zewnętrznych działań Unii. Usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa składają się z następujących komponentów: a) komponent ochrony granic obsługiwany przez Frontex jako podmiot, któremu powierzono wykonanie zadań w ramach przekazania kompetencji; b) komponent nadzoru morskiego obsługiwany przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego jako podmiot, któremu powierzono wykonanie zadań w ramach przekazania kompetencji; c) wsparcie dla komponentu działań zewnętrznych Unii obsługiwanego przez Satcen jako podmiot, któremu powierzono wykonanie zadań w ramach przekazania kompetencji. Integracja różnych zdolności obserwacyjnych trzech podmiotów, którym powierzono wykonanie zadań, skutkuje powstaniem zsynchronizowanego szeregu produktów stworzonego przy minimalnych kosztach, co umożliwiają synergie operacyjne. 1. ZAKRES CZĘŚĆ I Komponent ochrona granic usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa Komponent ochrona granic usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa opracowano w celu zapewnienia lepszej znajomości sytuacji towarzyszącej reakcji na wyzwania w zakresie bezpieczeństwa na granicach zewnętrznych Unii dzięki wykrywaniu i monitorowanie transgranicznych zagrożeń dla bezpieczeństwa, ocenie ryzyka, systemom wczesnego ostrzegania, mapowania oraz monitorowania. 2. WYMOGI UŻYTKOWNIKÓW I GŁÓWNE DZIEDZINY ZASTOSOWAŃ W odpowiedzi na zebrane wymogi użytkowników komponent ochrony granic zapewnia usługi w następujących obszarach tematycznych, grupując dane lub informacje zgodnie z ich głównym obszarem zastosowania: a) usługi lądowe (S1, S2, S3) opierają się na obrazowaniu satelitarnym i obejmują analizę portów, wybrzeży, plaż i przejść granicznych; wymagają interpretacji przez specjalistów; b) usługi morskie (S4, S5, S6, S7) opierają się na systemach zgłaszania statków oraz wykrywania statków na obrazie satelitarnym i działają półautomatycznie; c) usługa w zakresie ochrony środowiska (S8) zapewnia analizę zmiennych środowiskowych, w tym informacje o terenie i warunkach pogodowych. 3. STRUKTURA USŁUGI Komponent ochrony granic dzieli się na następujące obszary działania: a) ogólne zarządzanie działaniami delegowanymi, w tym zamówieniami, zarządzaniem umowami i sprawozdawczością; b) zarządzanie usługą obejmujące określanie potrzeb, gromadzenie, zapewnianie jakości i świadczenie usług ochrony granicy; c) zmiany usługi w oparciu o zmieniające się potrzeby użytkowników (organów kontroli granicznej i Fronteksu); d) przyjmowanie i szkolenie użytkowników, w tym wszystkie działania konieczne do wyszkolenia użytkowników oraz oceny poziomu wykorzystania każdej ze świadczonych usług. Usługi ochrony granicy programu Copernicus są wdrażane w ramach połączonych usług Fronteksu, które już zostały wdrożone w Agencji.

52 L 102/ Frontex, w razie potrzeby przy wsparciu wykonawców, obsługuje głównie następujące działania: a) bieżąca działalność i stosunki z użytkownikami; b) planowanie, zamawianie, nabywanie i rozliczanie produktów (produkty obserwacji Ziemi i inne); c) zarządzanie operacjami IT, w tym zarządzanie zdarzeniami i problemami; d) zapewnianie jakości dostarczanych produktów; e) wdrażanie korekt i aktualizacji usług; f) monitorowanie świadczenia usługi. Dla wsparcia powyższych działań Frontex zawarł umowy o gwarantowanym poziomie usług na analizę obszarów lądowych i morskich odpowiednio z Centrum Satelitarnym Unii Europejskiej oraz z Europejską Agencją Bezpieczeństwa Morskiego. Do testowania i walidacji nowych wymagań użytkowników można wykorzystywać wdrażanie weryfikacji poprawności projektu i projektów przedoperacyjnych. 4. PORTFEL USŁUG TECHNICZNYCH Konkretne aktywacje usługi programu Copernicus do celów ochrony granicy są określone przez Frontex na podstawie własnej oceny ryzyka bieżącej sytuacji. Na ochronę granicy składają się następujące usługi: a) (S1) monitoring przybrzeżny produkty programu Copernicus opracowane w dziedzinie monitoringu przybrzeżnego obejmują terminowe i doraźne sprawozdania z analizy obrazów, danych wektorowych i obrazów stref przybrzeżnych (plaż i portów), które zostały zidentyfikowane na podstawie analizy ryzyka do celów wsparcia oceny operacyjnej nielegalnej migracji i działań związanych z przestępczością transgraniczną; b) (S2) monitoring przedgraniczny terminowe i doraźne sprawozdania z analizy obrazów, danych wektorowych i obrazów obszaru przedgranicznego, które zostały zidentyfikowane na podstawie analizy ryzyka do celów wsparcia oceny operacyjnej nielegalnej migracji i działań związanych z przestępczością transgraniczną; c) (S3) obrazowanie referencyjne/mapowanie produkty programu Copernicus opracowane w dziedzinie obrazowania referencyjnego/mapowania opierają się na obrazie satelitarnym o bardzo wysokiej rozdzielczości i danych wektorowych obejmujących konkretne obszary państw trzecich zidentyfikowane na podstawie analizy ryzyka; d) (S4) nadzór morski obszaru zainteresowania produkty programu Copernicus opracowane w dziedzinie nadzoru morskiego obszaru zainteresowania obejmują tożsamość i trasę określonych statków ustalone na podstawie danych pochodzących z obserwacji Ziemi w połączeniu z danymi in situ dostarczonymi przez otwarte źródło oraz platformy i czujniki; e) (S5) usługa wykrywania statków produkty programu Copernicus opracowane w ramach usługi wykrywania statków obejmują satelitarne wykrywanie statków (SAR) oraz identyfikację (optyczną) skorelowaną ze współpracującymi systemami (AIS, LRIT); f) (S6) usługa śledzenia i zgłaszania statków produkty programu Copernicus opracowane w ramach usługi śledzenia i zgłaszania statków obejmują połączone naziemne i satelitarne (AIS, LRIT i VMS) kanały informacyjne; g) (S7) usługa wykrywania anomalii zachowań statków produkty programu Copernicus opracowane w ramach usługi wykrywania anomalii zachowań statków obejmują automatycznie generowane ostrzeżenia w przypadku wykrycia podejrzanego zachowania; h) (S8) ocena oddziaływania na środowisko do celów analizy ryzyka produkty programu Copernicus opracowane w dziedzinie oceny oddziaływania na środowisko do celów analizy ryzyka obejmują informacje dotyczące środowiska (bieżące i przewidywane warunki pogodowe oraz stan morza) w celu wspierania planowania operacyjnego, procesów podejmowania decyzji i planowania nabywania satelitów; i) (S9) wielkoobszarowa ocena oddziaływania na środowisko do celów analizy ryzyka usługa ta jest świadczona na żądanie i można o nią występować za pośrednictwem połączonych usług Eurosur; jest świadczona za pomocą analizy obrazów opartej na monitorowaniu konkretnych obszarów z wykorzystaniem zarówno obrazów archiwalnych, jak i nowych;

53 L 102/51 j) (S10) usługa obserwacji Ziemi Recon usługa ta jest świadczona na żądanie i mogą o nią występować NCC za pośrednictwem połączonych usług Eurosur; usługa obserwacji Ziemi Recon zapewnia wstępną ocenę i identyfikację określonych obszarów i celów będących przedmiotem zainteresowania na wielkich obszarach; zidentyfikowane obszary i obiekty muszą zostać zatwierdzone przez wnioskodawcę i, jeżeli jest to wymagane, poddane dalszej analizie przez zwykłe usługi monitorowania; k) (S11) ocena sieci migracyjnych i przestępczości transgranicznej usługa ta jest świadczona na żądanie i mogą o nią występować NCC za pośrednictwem połączonych usług Eurosur; usługa zapewnia podstawowy model społecznoekonomiczny i wstępną analizę określonego obszaru, działania lub zorganizowanej grupy przestępczej związanej z nielegalną migracją lub działaniami dotyczącymi przestępczości transgranicznej. Opiera się na wielu źródłach. 5. POTRZEBY W ZAKRESIE DANYCH Frontex, aby dostarczać dane wywiadowcze dotyczące ochrony granicy, gromadzi dane z wielu różnych źródeł i tworzy wartość dodaną dzięki swojej usłudze łączenia danych. Usługa wykorzystuje następujące dane wejściowe: a) obraz satelitarny (zarówno obraz optyczny, jak i radarowy); b) dane z wyspecjalizowanych systemów monitorowania statków; c) informacje meteorologiczne; d) informacje wywiadowcze. CZĘŚĆ II Komponent nadzór morski usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa 1. ZAKRES Komponent nadzór morski usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa ma na celu poprawę zdolności Unii w zakresie zapobiegania sytuacjom kryzysowym, gotowości na takie sytuacje i reagowania na nie za pomocą udoskonalonego nadzoru morskiego wykorzystującego dane i informacje programu Copernicus do: lepszego wykrywania i monitorowania ponadregionalnych zagrożeń dla bezpieczeństwa, oceny ryzyka, systemów wczesnego ostrzegania oraz mapowania i monitorowania obszarów morskich. 2. WYMOGI UŻYTKOWNIKÓW I GŁÓWNE DZIEDZINY ZASTOSOWAŃ Nadzór morski odpowiada wymogom następujących grup użytkowników dotyczącym monitorowania: a) kontrola rybołówstwa; b) bezpieczeństwo morskie i ochrona na morzu; c) egzekwowanie przepisów celnych i ściganie przestępstw; d) obrona. 3. STRUKTURA USŁUGI Usługi nadzoru morskiego w ramach programu Copernicus opierają się na strukturze wdrożonej w Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego, łącząc różne elementy usługi, w tym obserwacje Ziemi, i obejmują usługi dostosowane do różnych grup użytkowników. Elementy tych usług dzielą się na dane wejściowe i moduły. Dane wejściowe obejmują następujące kategorie: a) obserwacja Ziemi; b) szczegółowa morska orientacja sytuacyjna. Moduły usługi obejmują: a) ogólne moduły usługi; b) integracyjne moduły usługi.

54 L 102/ Połączenie danych wejściowych z odpowiednimi zdolnościami (modułami) pozwala na świadczenie dostosowanych i efektywnych pod względem kosztów usług dla wielu upoważnionych grup użytkowników. Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego powierzono następujące zadania: a) ogólne zarządzanie działaniami delegowanymi; b) zarządzanie i administracja obejmujące zamówienia, zarządzanie umowami, sprawozdawanie i zapewnianie jakości; c) rozwijanie usługi, w trym projektowanie, testowanie i wdrażanie usługi; d) obsługa usługi, w tym bieżąca działalność, zarządzanie problemami i zdarzeniami, oraz ciągła poprawa usługi. Obsługa usługi obejmuje działania związane z planowaniem, zamawianiem i walidacją produktów satelitarnych; e) przyjmowanie i szkolenie użytkowników obejmujące wszystkie konieczne działania do celów wyszkolenia użytkowników oraz oceny poziomu wykorzystania każdej ze świadczonych usług. Poza tą działalnością, ale w powiązaniu ze świadczeniem usługi, wdrażana jest weryfikacja koncepcji i projektów przedoperacyjnych, co można wykorzystywać do testowania i weryfikacji nowych wymagań użytkowników w określonej dziedzinie. 4. PORTFEL USŁUG TECHNICZNYCH Produkty dostarczane w ramach nadzoru morskiego usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa obejmują następujące usługi: 1) Usługi w ramach kontroli rybołówstwa Nielegalna działalność połowowa może narażać na szwank wdrażanie planów zarządzania i osłabiać racjonalne wykorzystanie zasobów ryb. Usługi te uwzględniają następujące rodzaje wymagań: a) monitorowanie łowisk; b) monitorowanie portów rybackich w celu badania i kontroli odpływających statków rybackich lub wyładunku połowu. 2) Usługi związane z bezpieczeństwem morskim i ochroną na morzu Usługi związane z bezpieczeństwem morskim i ochroną na morzu odpowiadają dwóm głównym kategoriom potrzeb użytkowników: a) usługa poszukiwawczo-ratownicza. Usługa poszukiwawczo-ratownicza (S&R) to poszukiwanie osób znajdujących się w niebezpieczeństwie, których życiu zagraża bezpośrednie niebezpieczeństwo i utrata życia. Działania poszukiwawczo-ratownicze obejmują działania na odległych obszarach, działania ratunkowe na morzu oraz zapotrzebowanie na specjalistyczne obiekty poszukiwawczo-ratownicze, które w normalnych warunkach nie są dostępne dla służb ratunkowych. Usługa poszukiwawczo-ratownicza obejmuje szybkie wykonanie zadań obserwacji satelitarnej, uruchomienie bezzałogowych statków powietrznych w celu monitorowania dużych obszarów i wizualizacji położenia oraz odpowiedni wzorzec poszukiwań w odniesieniu do zasobów poszukiwawczo-ratowniczych celem lepszej koordynacji operacji; b) bezpieczeństwo statków. Usługa obejmuje wyszukanie i dostarczenie ulepszonego obrazu ruchu morskiego przy wykorzystaniu produktów obserwacji Ziemi. Ma ona zakres ogólnoświatowy z dodatkowym uwzględnieniem oddalonych obszarów, w szczególności regionów polarnych. 3) Administracja celna Administracja celna zapewnia, aby wspólne dane były wykorzystywane do śledzenia statków oraz korelowania trajektorii i przybycia do portu z istniejącymi informacjami systemowymi do różnych celów. Monitorowanie przemytu towarów koncentruje się na poszerzaniu obrazu orientacji na obszarze morskim i kontroli krzyżowej informacji z rejestrami podstawowymi, z informacjami na temat statków oraz z przekazanymi danymi. Usługa wspiera określone operacje/interwencje, w których szybkie wykonanie zadań i monitorowanie są ważnym wymogiem. Wdrażanie działań obejmuje monitorowanie portów i plaż państw trzecich w zakresie odpływania konkretnych statków oraz wykrywania nietypowych zachowań. 4) Usługi związane z egzekwowaniem prawa Usługi związane z egzekwowaniem prawa koncentrują się na rozszerzaniu obrazu orientacji na obszarze morskim w oparciu o istniejące zasoby cywilne i potencjał cywilny oraz na realizacji dalszej integracji informacji. Opierają się na metodach szybkiego wykonania zadań i monitorowaniu konkretnych operacji.

55 L 102/53 5) Usługi środowiska morskiego Usługi środowiska morskiego obejmują działania CleanSeaNet. Oferują uczestniczącym państwom pomoc w następujących działaniach: a) identyfikacja i śledzenie wycieków ropy naftowej na powierzchni morza; b) monitorowanie przypadkowych zanieczyszczeń podczas sytuacji wyjątkowych; c) wspieranie identyfikacji podmiotów zanieczyszczających. 5. POTRZEBY W ZAKRESIE DANYCH Na dane wejściowe do zapewnienia produktów nadzoru morskiego w ramach usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa składają się zarówno dane programu Copernicus, jak i dane spoza programu. 1) Dane z obserwacji Ziemi i produkty pochodzące z: a) obrazów satelitarnych SAR; b) obrazów optycznych; c) filmów satelitarnych. 2) Dane niepochodzące z obserwacji Ziemi i produkty zwiększające wartość dodaną: a) zdalnie kierowane bezzałogowe systemy powietrzne (BSP); b) satelita AIS (SAT-AIS); c) systemy zgłaszania statków morskich zgodnie z określającymi je odpowiednimi podstawami prawnymi; d) informacje związane ze statkami (z baz danych statków). 3) Dane in situ z innych źródeł czujników zamontowanych na dowolnym pojeździe, statku lub innej jednostce pływającej. 1. ZAKRES CZĘŚĆ III Komponent wsparcie działań zewnętrznych Unii usługi programu Copernicus w zakresie bezpieczeństwa Ustanowienie usługi wsparcia działań zewnętrznych Unii (SEA) opiera się na założeniu ścisłej współpracy z usługą w zakresie zarządzania sytuacjami wyjątkowymi programu Copernicus (CEMS). Współpraca między SEA i CEMS opiera się na następujących zasadach: a) integracja portfeli SEA i CEMS musi uwzględniać potrzeby obu grup użytkowników; b) koordynacja usług nie może narażać na szwank szybkości, specyfiki ani jakości odpowiednich portfeli usług oraz wrażliwości żądania; c) koordynacja musi być ukierunkowana na potencjalne oszczędności kosztów przez dzielenie się zasobami. 2. WYMOGI UŻYTKOWNIKÓW I GŁÓWNE DZIEDZINY ZASTOSOWAŃ Usługa obejmuje następujące główne obszary: a) informacja kryzysowa; b) zapobieganie kryzysom i gotowość na wypadek kryzysu; c) notatki informacyjne i analiza działalności. Tylko następujący upoważnieni użytkownicy mają dostęp do produktów usługi SEA: a) Europejska Służba Działań Zewnętrznych (struktury zarządzania kryzysowego ESDZ; delegatury UE, biura regionalne ESDZ); b) misje i operacje WPBiO;

56 L 102/ c) następujące służby Komisji: 1) DG ds. Europejskiej Ochrony Ludności i Pomocy Humanitarnej (ECHO); 2) DG ds. Współpracy Międzynarodowej i Rozwoju (DEVCO); d) ministerstwa obrony, ministerstwa spraw zagranicznych i centra wywiadowcze w państwach członkowskich; e) Organizacja Narodów Zjednoczonych. 3. STRUKTURA USŁUGI Usługa ta obejmuje dostarczanie informacji geoprzestrzennych na żądanie w celu wspierania działań oraz podejmowania decyzji podczas kryzysu. Usługa opiera się na nabyciu, przetworzeniu i analizie obrazu satelitarnego i informacji dodatkowych. Produkty są połączeniem standaryzowanych poziomów informacji, które odpowiadają potrzebom użytkowników. Poziomy te mogą być pogrupowane w różne formaty wyjściowe, takie jak mapy, zbiory danych geoprzestrzennych (dane wektorowe i rastrowe), lub w usługi dostępne przez internet (mapy internetowe). Użytkownicy mogą wybrać produkty z portfela usług SEA, jak również wyrazić swoje potrzeby. Usługa ma być dostępna 24 h na dobę 7 dni w tygodniu i obejmować usługę szybkiego reagowania. W skład usługi wchodzą: a) prowadzenie centrum współpracy usług (SFP) dla wszystkich aktywacji SEA; b) dział pomocy technicznej programu Copernicus; c) projekt produktu; d) żądanie danych CSCDA/operowanie danymi CSCDA (Copernicus Space Component Data Access dostęp do danych komponentu kosmicznego programu Copernicus); e) prowadzący wykonawca w zakresie generowania produktów; f) wewnętrzna analiza i wartość dodana, w stosownych przypadkach, na potrzeby wszystkich aktywacji zgodnych z zarządzaniem Satcen; g) walidacja i dystrybucja produktów; h) koordynacja z CEMS; i) koordynacja z innymi usługami programu Copernicus odpowiednimi dla użytkowników działań zewnętrznych i użytkowników WPZiB/WPBiO; j) upowszechnianie i wdrażanie polityki uwzględnianie profili użytkowników oraz wrażliwości danych. W ramach działań związanych z prowadzeniem usług realizowane i prowadzone są wszystkie procesy na potrzeby usługi SEA zgodnie z zakresem określonym na poziomie zarządzania i koordynacji. Koordynator usługi SEA odpowiada za następujące działania w odniesieniu do każdej aktywacji: a) szacunkowy koszt kompromisu między kosztami i korzyściami lub ocena skutków; b) rozwiązywanie delikatnych kwestii; c) zarządzanie problemami i zdarzeniami; d) monitorowanie świadczenia usługi. 4. PORTFEL USŁUG TECHNICZNYCH Szczegółowy portfel usługi SEA programu Copernicus składa się z następujących produktów: 1) Mapy referencyjne: Mapy referencyjne są produktami kartograficznymi wysokiej jakości obejmującymi szeroki zakres obserwowalnych elementów. Różne poziomy informacji obejmują ich podstawowe rodzaje, takie jak sieć dróg, granice, hydrografia, rzeźba terenu itd. Informacje zawarte na mapach referencyjnych ułatwiają orientację, lokalną nawigację, strategiczne podejmowanie działań oraz logistyczne rozmieszczenie. W zależności od okoliczności, poziomy informacji na mapie referencyjnej mogą zostać wzbogacone o określoną warstwę, której wymaga sytuacja.

57 L 102/55 2) Ocena statusu sieci dróg: Ocena statusu sieci dróg zapewnia użytkownikom mapę zawierającą różne rodzaje informacji na temat statusu sieci dróg. 3) Ocena szkód wynikających z konfliktu: Ocena szkód wynikających z konfliktu wykorzystuje wykrywanie zmian w celu zapewnienia wizualnej interpretacji zawierającej informacje o rozkładzie szkód na obszarze dotkniętym kryzysem. Na obszarach miejskich bloki mieszkalne są zakodowane kolorami, aby pokazać intensywność szkód. Na rozproszonych obszarach do przedstawienia szkód wykorzystuje się mapy cieplne o różnym natężeniu kolorów, by zaznaczyć, w jaki sposób zostały dotknięte różne części każdego obszaru. 4) Analiza infrastruktury strategicznej: Analiza infrastruktury strategicznej identyfikuje najważniejsze elementy infrastruktury stworzonej przez człowieka lub naturalnej, która jest uważana za kluczową, i ocenia jej status operacyjny. 5) Wsparcie planu ewakuacji: Wsparcie planu ewakuacji zapewnia informacje geoprzestrzenne w celu wspierania ewakuacji ludzi z obszarów dotkniętych kryzysem. Opracowane produkty, w oparciu o wstępną analizę wykonaną zgodnie z rodzajami ryzyka związanymi z określonym położeniem, obejmują informacje takie jak potencjalne punkty zborne, lądowiska dla śmigłowców oraz punkty i ścieżki ewakuacji. 6) Mapa granic poza UE: Mapa granic poza UE zapewnia użytkownikom możliwość uzyskania informacji dotyczących wsparcia decyzji dotyczących kwestii granic poza UE. 7) Analiza obozu: Analiza obozu jest produktem ukierunkowanym na wspieranie podejmowania decyzji dotyczących przesiedlonej ludności (ludności przesiedlonej wewnętrznie albo uchodźców). Produkty koncentrują się na scharakteryzowaniu obiektów w obozie, identyfikacji budynków mieszkalnych i budynków o innych funkcjach oraz na ostatecznym określeniu szacowanej wielkości populacji. 8) Obraz sytuacji kryzysowej: Obraz sytuacji kryzysowej jest produktem opracowanym w celu ogólnej oceny nasilenia konfliktu/kryzysu i jego konsekwencji. Produkt, aby spełnić ten cel, musi obejmować zbiór informacji pomocniczych dotyczących kryzysu. Informacje te są zbierane, ujednolicane i przygotowywane w formie spójnego obrazu (składającego się z map sytuacyjnych i opcjonalnie ze sprawozdania). 9) Sprawozdanie z działalności: Sprawozdanie z działalności jest produktem skoncentrowanym na dostarczeniu użytkownikom analizy danej działalności człowieka. Produkt jest bardzo elastyczny. 5. POTRZEBY W ZAKRESIE DANYCH Usługa wymaga wykorzystania danych o bardzo wysokiej rozdzielczości.

58 L 102/ DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2018/621 z dnia 20 kwietnia 2018 r. w sprawie specyfikacji technicznych dotyczących komponentu kosmicznego programu Copernicus zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 377/2014 (Tekst mający znaczenie dla EOG) KOMISJA EUROPEJSKA, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 377/2014 z dnia 3 kwietnia 2014 r. ustanawiające program Copernicus i uchylające rozporządzenie (UE) nr 911/2010 ( 1 ), w szczególności jego art. 9 ust. 8 lit. b), a także mając na uwadze, co następuje: (1) Program Copernicus, który ustanowiono rozporządzeniem (UE) nr 377/2014, jest cywilnym, ukierunkowanym na użytkowników programem, opierającym się na istniejących krajowych i europejskich zdolnościach, którego nadrzędnym celem operacyjnym jest dostarczanie dokładnych i wiarygodnych informacji z dziedziny środowiska i bezpieczeństwa, dostosowanych do potrzeb użytkowników i stanowiących podstawę innych obszarów polityki Unii, a w szczególności w odniesieniu do rynku wewnętrznego, transportu, środowiska, energii, bezpieczeństwa i ochrony ludności, współpracy z państwami trzecimi i pomocy humanitarnej. (2) Zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 377/2014 program Copernicus składa się z trzech komponentów, wśród których jest komponent kosmiczny, zapewniający trwałe obserwacje prowadzone z przestrzeni kosmicznej na potrzeby następujących obszarów usług: monitorowanie atmosfery, monitorowanie środowiska morskiego, monitorowanie obszarów lądowych, zmiana klimatu, zarządzanie kryzysowe i bezpieczeństwo. Na Komisji spoczywa ogólna odpowiedzialność za program Copernicus i koordynację jego poszczególnych komponentów. (3) Specyfikacje techniczne dotyczące komponentu kosmicznego jako element zarządzania programem Copernicus są niezbędne do wyznaczenia podstawy realizacji i zmian komponentu kosmicznego. (4) Specyfikacje techniczne dotyczące komponentu kosmicznego programu Copernicus powinny uwzględniać takie zagadnienia jak: wypełnianie i prowadzenie misji dedykowanych, przyjmowanie, przetwarzanie, archiwizacja i rozpowszechnianie danych, dostarczanie, archiwizacja i rozpowszechnianie danych z misji wspomagających, uzupełniających dane z misji dedykowanych, oraz procedury zapewniające rozwój systemu. (5) Rozwój komponentu kosmicznego programu Copernicus rozpoczęto w ramach komponentu Globalnego monitoringu środowiska i bezpieczeństwa (GMES) dotyczącego przestrzeni kosmicznej, który obejmuje finansowanie ze środków Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) i Komisji. Specyfikacje techniczne dotyczące komponentu kosmicznego programu Copernicus powinny obejmować cały komponent kosmiczny ze szczególnym naciskiem na działania finansowane zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 377/2014. (6) Komponent kosmiczny programu Copernicus jako całość jest finansowany za pomocą różnych umów. Należą do nich umowy zawarte w ramach programu ESA dotyczącego komponentu kosmicznego GMES, umowa w sprawie programu Copernicus oraz umowy Jason-CS i Jason-3 fakultatywnego programu Europejskiej Organizacji Eksploatacji Satelitów Meteorologicznych (EUMETSAT). Działania finansowane w ramach programu ESA dotyczącego komponentu kosmicznego GMES obejmują rozwój jednostek A oraz B satelity Sentinel-1,-2 i -3, satelity Sentinel-5p, jednostek A oraz B satelity Sentinel-4 i jednostek A satelity Sentinel-5 oraz Sentinel-6. Sentinel-6 jest współfinansowany przez EUMETSAT w ramach fakultatywnego programu Jason-CS EUMETSAT. (7) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ds. programu Copernicus, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Specyfikacje techniczne dotyczące komponentu kosmicznego programu Copernicus Niniejszym przyjmuje się określone w załączniku specyfikacje techniczne dotyczące komponentu kosmicznego programu Copernicus, o których mowa w art. 6 rozporządzenia (UE) nr 377/2014, w odniesieniu do jego realizacji i zmian na podstawie wymogów użytkowników. ( 1 ) Dz.U. L 122 z , s. 44.

59 L 102/57 Artykuł 2 Wejście w życie Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Sporządzono w Brukseli dnia 20 kwietnia 2018 r. W imieniu Komisji Jean-Claude JUNCKER Przewodniczący

60 L 102/ ZAŁĄCZNIK 1. ZAKRES SPECYFIKACJI TECHNICZNYCH KOMPONENTU KOSMICZNEGO Komponent kosmiczny programu Copernicus obejmuje następujące działania: a) opracowanie, wyniesienie i obsługę wyspecjalizowanych satelitów w ramach programu Copernicus (satelitów Sentinel); b) przetwarzanie i wytwarzanie produktów uzyskanych z danych przekazywanych przez satelity Sentinel na podstawie zgromadzonych danych; c) upowszechnianie danych; d) nabywanie i dostarczanie danych zebranych w trakcie misji satelitarnych stron trzecich (misje wspomagające programu Copernicus), w sytuacji gdy satelity Sentinel nie mogą przekazać danych wymaganych na potrzeby usług programu Copernicus. Produkty uzyskane z danych pochodzących z satelitów są wykorzystywane na potrzeby usług programu Copernicus i innych użytkowników, którzy wykorzystując dane pochodzące z wielu źródeł, przekształcają dane w jednolite zmienne biogeofizyczne lub produkty informacyjne wyższego poziomu. Komponent kosmiczny programu Copernicus projektuje się zgodnie z wymogami dotyczącymi danych i obserwacji przedstawionymi przez kluczowych użytkowników programu Copernicus (instytucje i organy unijne, organy europejskie, krajowe, regionalne lub lokalne działające w dziedzinach monitorowania atmosfery, monitorowania środowiska morskiego, monitorowania obszarów lądowych, zmiany klimatu, zarządzania kryzysowego i bezpieczeństwa). Stanowią one podstawę definiowania wymagań systemowych w odniesieniu do komponentu kosmicznego programu Copernicus. Wymogi programu Copernicus dotyczące danych pochodzących z obserwacji Ziemi z przestrzeni kosmicznej obejmujących okres dokumentuje się w Wymogach dotyczących hurtowni danych (wersja 2.x). Dokument ten zawiera wymogi zebrane za pośrednictwem usług programu Copernicus i od użytkowników programu Copernicus występujących o dane pochodzące z obserwacji Ziemi. Należy wziąć pod uwagę aktualizacje tego dokumentu w odniesieniu do rozwoju komponentu kosmicznego programu Copernicus. Wymogi dotyczące danych określono w tabeli 1. Tabela 1 Tabela zbiorcza zawierająca wymogi dotyczące zbiorów danych na potrzeby usług programu Copernicus Główne wymogi dotyczące danych ( 1 ) Potencjalne źródła danych programu Copernicus Obszary lądowe Obrazowanie w wysokiej rozdzielczości (HR) o zasięgu ogólnoeuropejskim (EEA39) przy bezchmurnym niebie Obrazowanie w bardzo wysokiej rozdzielczości (VHR) o pełnym zasięgu europejskim nad Europą (EEA39) Obrazowanie optyczne w wysokiej rozdzielczości o zasięgu ogólnoświatowym Obrazowanie optyczne w średniej rozdzielczości o zasięgu ogólnoświatowym Obrazowanie SAR w średniej rozdzielczości o zasięgu ogólnoświatowym Obrazowanie SAR w niskiej rozdzielczości Obrazowanie altimetryczne SAR w średniej rozdzielczości o zasięgu ogólnoświatowym Misje dedykowane Misje wspomagające Misje wspomagające Misje dedykowane Misje dedykowane Misje wspomagające Misje dedykowane Misje wspomagające Misje dedykowane Obszary morskie Monitorowanie lodu morskiego w systemie SAR w średniej rozdzielczości Misje dedykowane Misje wspomagające

61 L 102/59 Główne wymogi dotyczące danych ( 1 ) Systematycznie gromadzone globalne i regionalne dane dotyczące koloru oceanu Systematycznie gromadzone globalne i regionalne dane dotyczące temperatury powierzchni morza Systematyczne gromadzone globalne i regionalne dane dotyczące topografii/poziomu morza Potencjalne źródła danych programu Copernicus Misje dedykowane Misje wspomagające Misje dedykowane Misje wspomagające Misje dedykowane Misje wspomagające Atmosfera Dane do celów monitorowania i prognozowania aerozoli atmosferycznych Dane do celów monitorowania i prognozowania zawartości dwutlenku siarki (SO 2 ) w atmosferze Dane do celów monitorowania i prognozowania zawartości formaldehydu (HCHO) w atmosferze Dane do celów monitorowania i prognozowania zawartości ozonu (O 3 ) w atmosferze Dane do celów monitorowania i prognozowania zawartości tlenku węgla (CO) w atmosferze Dane do celów monitorowania i prognozowania zawartości dwutlenku węgla (CO 2 ) w atmosferze Dane do celów monitorowania i prognozowania zawartości metanu (CH 4 ) w atmosferze Dane do celów monitorowania i prognozowania zawartości dwutlenku azotu (NO 2 ) w atmosferze Misje dedykowane Misje wspomagające Misje dedykowane Misje wspomagające Misje dedykowane Misje wspomagające Misje dedykowane Misje wspomagające Misje dedykowane Misje wspomagające Misje dedykowane Misje wspomagające Misje dedykowane Misje wspomagające Misje dedykowane Misje wspomagające Klimat Dane do celów otrzymywania kluczowych zmiennych dotyczących klimatu Misje dedykowane Misje wspomagające Sytuacje kryzysowe Zbiory danych o elastycznej specyfikacji (tryb przyspieszony, tryb standardowy, wysoka/bardzo wysoka rozdzielczość, system optyczny/sar, archiwalne/nowe dane) Misje dedykowane Misje wspomagające ( 1 ) Rozdzielczość przestrzenną obrazów o bardzo wysokiej rozdzielczości (VHR), wysokiej rozdzielczości (HR), średniej rozdzielczości 5MR) i niskiej rozdzielczości (LR) definiuje się następująco: VHR: <= 4 m; HR: > 4 m i <= 30 m; MR > 30 m i <= 300 m; LR > 300 m. 2. PRZEGLĄD KOMPONENTU KOSMICZNEGO PROGRAMU COPERNICUS 2.1. Informacje ogólne Komponent kosmiczny programu Copernicus (Copernicus Space Component CSC) zapewnia autonomiczną zdolność obserwacji prowadzonych z przestrzeni kosmicznej na potrzeby realizacji celów programu Copernicus, służąc przede wszystkim komponentowi usługowemu tego programu. Komponent kosmiczny składa się z segmentu kosmicznego misji satelitarnych i segmentu naziemnego, mającego na celu wspieranie tych misji.

62 L 102/ Segment kosmiczny obejmuje dwa rodzaje misji satelitarnych, mianowicie: 1) dedykowane misje satelitów o nazwie Sentinel, tworzących konstelacje na potrzeby sześciu różnych grup misji, tj.: Sentinel-1, -2 oraz -3 (każda po 4 jednostki, pełną zdolność operacyjną zapewniają 2 jednostki krążące równocześnie, zastępowane przez 2 jednostki w celu zapewnienia ciągłości obserwacji), Sentinel- 4 (2 jednostki), Sentinel-5 (3 jednostki) i Sentinel-6 (2 jednostki). Dodatkowo Jason-3 i Sentinel-5p zostały opracowane przez strony trzecie, ale obsługiwane są w ramach programu Copernicus; 2) misje stron trzecich, pełnione przez satelity obserwacyjne Ziemi należące do europejskich organizacji krajowych lub komercyjnych, tj. misje wspomagające program Copernicus (Copernicus Contributing Missions CCM). Segment naziemny obejmuje obsługę misji satelitów Sentinel, odbiór, przetwarzanie i archiwizację danych przekazywanych przez satelity i upowszechniane na potrzeby usług programu Copernicus i wśród społeczności użytkowników tego programu, a także zapewnienie skoordynowanego przepływu danych w celu zaspokojenia potrzeb programu Copernicus pod względem danych. Komponent kosmiczny programu Copernicus obejmuje następujące działania: a) prowadzenie obserwacji z przestrzeni kosmicznej w ramach misji dedykowanych. W skład tego działania wchodzą: utworzenie, utrzymanie, obsługa, walidacja i kalibracja satelitów Sentinel oraz powiązanego segmentu naziemnego i produktów uzyskanych z danych oraz ochronę niezbędnych widm częstotliwości; b) dostarczanie, archiwizację i upowszechnianie danych pozyskiwanych w ramach misji wspomagających; c) działania przygotowawcze związane ze zmianami komponentu kosmicznego w odpowiedzi na zmieniające się potrzeby, w tym związane ze specyfikacją nowych misji dedykowanych; d) ochronę satelitów przed ryzykiem kolizji; e) bezpieczną likwidację satelitów na koniec ich cyklu życia Finansowanie komponentu kosmicznego programu Copernicus Działania finansowane na podstawie rozporządzenia (UE) nr 377/2014 obejmują funkcjonowanie wszystkich satelitów Sentinel i Jason-3, zamawianie jednostek satelitów Sentinel-1, -2, -3 C i D, zamawianie jednostek Sentinel-5 B i C, zamawianie jednostki Sentinel-6B, usługi wynoszenia, upowszechnianie danych i uzyskiwanie danych z misji wspomagających. Działania finansowane na podstawie umowy w programie Copernicus wiążą się ściśle z działaniami finansowanymi z programu ESA dotyczącego komponentu kosmicznego GMES i opcjonalnych programów EUMETSAT Jason-3, -CS Zarządzanie i wdrażanie Realizacja większości działań prowadzonych w ramach komponentu kosmicznego programu Copernicus jest powierzana ESA i EUMETSAT. Działania powierzone ESA obejmują ogólną koordynację techniczną komponentu kosmicznego i określenie ogólnej architektury tego komponentu. ESA powierza się następujące zadania: a) zamawianie i opracowanie powtarzalnych jednostek C i D satelitów Sentinel-1, -2 i -3; b) zamawianie jednostek B i C instrumentu Sentinel-5; c) zamawianie jednostki Sentinel-6B; d) zamawianie usług wynoszenia i przygotowanie do wyniesienia (w tym działania obejmujące cały proces, począwszy od przeglądu akceptacyjnego lotu do przeglądu oddania do eksploatacji na orbicie); e) działania związane z obsługą komponentu kosmicznego programu Copernicus określone w sekcji 3.5; f) obieg danych i funkcjonowanie usług sieciowych;

63 L 102/61 g) upowszechnianie danych z satelitów Sentinel-1, -2, -3 (częściowo lądowych) i danych z satelity Sentinel-5p oraz usługi w zakresie dostępu do danych i informacji; h) zapewnienie dostępu do danych uzyskanych w ramach misji wspomagających programu Copernicus; i) utrzymanie odpowiednich elementów komponentu kosmicznego programu Copernicus; j) rozwój odpowiednich elementów komponentu kosmicznego; k) wspieranie Komisji w ustalaniu wymogów użytkowników, specyfikacji usług i wymogów w zakresie danych na potrzeby infrastruktury kosmicznej. Działania powierzone EUMETSAT obejmują kierowanie misjami dedykowanymi i zapewnianie dostępu do danych uzyskanych w ramach misji wspomagających zgodnie z mandatem i wiedzą fachową tej organizacji. EUMETSAT powierza się następujące zadania: a) obsługa i utrzymanie satelitów serii Sentinel-3 we współpracy z ESA; b) obsługa i utrzymanie instrumentów Sentinel-4 i Sentinel-5 umieszczonych na satelitach MTG i METOP-SG; c) obsługa i utrzymanie satelity Jason-3 we współpracy z organizacjami partnerskimi; d) obsługa i prowadzenie misji Sentinel-6 we współpracy z ESA i innymi organizacjami partnerskimi; e) obsługa segmentu naziemnego, działań związanych z dostępem do danych oraz upowszechnianiem danych w odniesieniu do satelity Jason-3, Sentinel-3 (częściowo morskich) -4, -5, i -6, a także usługi dostępu do danych i informacji; f) utrzymanie i rozwój segmentu naziemnego oraz infrastruktury; g) dostarczanie odpowiednich danych z wybranych misji wspomagających związanych z usługami monitorowania obszaru morskiego, atmosfery i usługą w zakresie zmiany klimatu; h) wsparcie ESA w zakresie opracowania, wyniesienia i wczesnego etapu wprowadzania na orbitę jednostek C i D satelity Sentinel-3 oraz jednostki B satelity Sentinel-6; i) wsparcie ESA w zakresie opracowania jednostek B i C satelity Sentinel-5; j) wsparcie Komisji w ustalaniu wymogów użytkowników, specyfikacji usług i wymogów w zakresie danych (na prośbę i pod warunkiem dodatkowego finansowania ze strony Komisji); k) wsparcie usługi monitorowania zmiany klimatu programu Copernicus, powtórne przetwarzanie danych EUMETSAT oraz przewidzianych danych programu Copernicus i danych osób trzecich (na prośbę i pod warunkiem dodatkowego finansowania ze strony Komisji). Zarządzanie tymi działaniami obejmuje codzienną współpracę operacyjną z odpowiednimi dostawcami usług i użytkownikami, zarządzanie ryzykiem, działania komunikacyjne i wsparcie Komisji w jej relacjach z zainteresowanymi stronami programu Copernicus. Koordynacja pomiędzy ESA i EUMETSAT odbywa się zgodnie z planem zarządzania wspólnymi działaniami Orientacyjny harmonogram wdrożenia Działania i zadania związane z segmentem kosmicznym CSC w odniesieniu do finansowania w ramach WRF ( ) są realizowane w perspektywie wieloletniej, zwłaszcza program zamówień powtarzalnych zespołów. Najważniejsze etapy komponentu CSC obejmują ważne etapy i osiągnięcia przedstawione na poniższym rysunku.

64 L 102/ Rysunek 1 Orientacyjny harmonogram działań w ramach komponentu kosmicznego programu Copernicus Harmonogram aktualizuje się w miarę technicznej realizacji działań i na podstawie oceny opcji programowych Polityka programu Copernicus w zakresie danych i informacji Wykorzystanie danych podlega zastrzeżeniom prawnym, zgodnie z którymi: a) użytkownicy mają bezpłatny, pełny i otwarty dostęp do danych pochodzących z satelitów Sentinel programu Copernicus oraz informacji z usług programu Copernicus bez jakiejkolwiek wyraźnej lub dorozumianej gwarancji, w tym w odniesieniu do jakości i przydatności do określonego celu; b) prawo Unii gwarantuje bezpłatny dostęp do danych pochodzących z satelitów Sentinel programu Copernicus i informacji z usług programu Copernicus w celu ich następującego wykorzystania, pod warunkiem że jest to zgodne z prawem: 1) powielania; 2) upowszechniania; 3) publicznego udostępniania;

65 L 102/63 4) dostosowania, modyfikacji i połączenia z innymi danymi i informacjami; 5) każdego połączenia pkt 1) 4); c) wykorzystując informacje z danych lub usług z satelitów Sentinel, użytkownik przyjmuje do wiadomości, że warunki te mają wobec niego zastosowanie, oraz że zrzeka się roszczeń o odszkodowanie wobec Unii oraz dostawców usług i informacji Standardy Produkty uzyskane z danych przestrzennych i informacje wygenerowane w ramach działań komponentu kosmicznego programu Copernicus są zgodne i interoperacyjne z danymi i systemami informacji przestrzennej dostarczonymi przez państwa członkowskie zgodnie z dyrektywą 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady ( 1 ) i rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1205/2008 ( 2 ), (UE) nr 1089/2010 ( 3 ) i (WE) nr 976/2009 ( 4 ) Monitorowanie i ocena Komisja monitoruje realizację działań CSC. ESA i EUMETSAT składają kwartalne sprawozdania dotyczące postępów w realizacji powierzonych im działań. Komisja analizuje sprawozdania i w razie potrzeby zwraca się z prośbą o udzielenie wyjaśnień. Kwartalne sprawozdania zawierają między innymi kluczowe wskaźniki efektywności, które wykorzystuje się do monitorowania realizacji komponentu kosmicznego programu Copernicus. Kluczowe wskaźniki efektywności obejmują: a) liczbę misji Sentinel i liczbę jednostek Sentinel umieszczonych na orbicie; b) liczbę misji, które osiągnęły pełną zdolność operacyjną (2 jednostki umieszczone na orbicie jednocześnie w przypadku Sentinel-1, -2 i -3); c) liczbę powtarzalnych zespołów, które są w trakcie opracowywania; d) dostępność jednostek i instrumentów Sentinel; e) ilość danych przekazanych użytkownikom; f) liczbę użytkowników; g) pełną dostępność i ciągłość usług dostępu do danych pochodzących z satelitów Sentinel; h) pełną dostępność usług dostępu do danych pochodzących z misji wspomagających; i) wolumen udostępnionych danych uzyskanych w ramach misji wspomagających programu Copernicus; j) podpisane licencje związane z misjami wspomagającymi programu Copernicus; k) terminowość dostarczania danych; l) efektywność działu pomocy technicznej i wsparcia użytkowników. EUMETSAT i ESA przekazują kluczowe wskaźniki efektywności zgodnie z powierzonymi im działaniami. Poza monitorowaniem operacyjnym efektywności komponentu kosmicznego, ocenie podlega osiągnięcie celów wszystkich zadań finansowanych w ramach programu Copernicus na poziomie ich wyników i wpływu, ich europejskiej wartości dodanej oraz efektywności wykorzystania zasobów. Ocenę tę przeprowadza się w ścisłej współpracy z operatorami programu Copernicus (ESA i EUMETSAT w przypadku komponentu kosmicznego) i użytkownikami programu Copernicus. 3. MISJE DEDYKOWANE PROGRAMU COPERNICUS (MISJE SENTINEL) 3.1. Informacje ogólne Misje dedykowane obejmują segment kosmiczny i segment naziemny, z których każdy posiada własne zadania i właściwości. Segment kosmiczny obejmuje satelitę lub instrumenty, a segment naziemny obejmuje całą infrastrukturę zlokalizowaną na ziemi, w tym stacje odbiorcze, ośrodki przetwarzania danych, segment operacji lotniczych i ośrodki realizacji misji. ( 1 ) Dyrektywa 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 marca 2007 r. ustanawiająca infrastrukturę informacji przestrzennej we Wspólnocie Europejskiej (INSPIRE) (Dz.U. L 108 z , s. 1). ( 2 ) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1205/2008 z dnia 3 grudnia 2008 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie metadanych (Dz.U. L 326 z , s. 12). ( 3 ) Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1089/2010 z dnia 23 listopada 2010 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie interoperacyjności zbiorów i usług danych przestrzennych (Dz.U. L 323 z , s. 11). ( 4 ) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 976/2009 z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wykonania dyrektywy 2007/2/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w zakresie usług sieciowych (Dz.U. L 274 z , s. 9).

66 L 102/ Aktywa segmentu naziemnego znajdujące się pod kontrolą ESA są udostępniane jako usługa. Eksploatacja segmentu kosmicznego i naziemnego jest finansowana w ramach programu Copernicus. Szczegółowy opis wszystkich elementów technicznych komponentu kosmicznego programu Copernicus podaje się do wiadomości publicznej Segment kosmiczny misje Sentinel Ogólny opis segmentu kosmicznego Dedykowane misje Sentinel są realizowane dzięki wyposażeniu satelitów w szereg rozwiązań technicznych, w tym instrumenty obrazowania radarowego i multispektralnego do celów monitorowania lądu, oceanów i atmosfery. Są one opracowane przez ESA i podzielone na sześć różnych grup misji. Misja Sentinel-1: aby osiągnąć pełną zdolność operacyjną (FOC) musi obejmować konstelację co najmniej dwóch satelitów na orbicie biegunowej, działających całą dobę i prowadzących obrazowanie radarowe SAR w paśmie C umożliwiającym gromadzenie obrazów satelitarnych niezależnie od pogody. Misja Sentinel-2: obejmuje konstelację co najmniej dwóch satelitów na orbicie biegunowej, których zadaniem jest monitorowanie zmienności warunków na powierzchni lądu wspomagające monitorowanie zmian szaty roślinnej w sezonie wegetacyjnym. Misja Sentinel-3: obejmuje konstelację złożoną z co najmniej dwóch satelitów na orbicie biegunowej, których zadaniem jest monitorowanie oceanów i mas lądowych w skali globalnej. Misja Sentinel-3 w części morskiej polega na pomiarach topografii powierzchni morza, temperatury powierzchni morza i barwy oceanu, wspomagając systemy prognozowania stanu oceanu, monitorowanie środowiska i monitorowanie klimatu. Sentinel-3 w części lądowej przeznaczona jest do pomiarów wysokościowych lądu i wód śródlądowych, temperatury powierzchni lądu i barwy powierzchni lądu. Misja Sentinel-4: celem Sentinel-4 jest monitorowanie gazów śladowych i aerozoli mających kluczowe znaczenie dla jakości powietrza nad Europą w ramach wsparcia usługi programu Copernicus w zakresie monitorowania atmosfery (CAMS) w wysokiej rozdzielczości przestrzennej i z krótkim czasem rewizyty. Misja Sentinel-4 jest realizowana w ramach geostacjonarnego systemu satelitarnego Meteosat trzeciej generacji EUMETSAT. Instrumenty misji Sentinel-4 umieszcza się na satelitach MTG-S-1 EUMETSAT (Sentinel-4A) i MTG-S-2 (Sentinel-4B), przewidując okres 15,5 roku eksploatacji obu satelitów łącznie. Misja Sentinel-5: Sentinel-5 zapewnia dokładne pomiary głównych składników atmosfery takich jak ozon, dwutlenek azotu, dwutlenek siarki, tlenek węgla, metan, formaldehyd i właściwości aerozoli. Misja Sentinel-5 jest realizowana w ramach systemu polarnego EUMETSAT drugiej generacji (EPS-SG). Instrumenty misji Sentinel-5 umieszcza się na satelitach METOP-SG-A-1, METOP-SG-A-2 i METOP-SG-A-3 EUMETSAT (przewidywany okres użytkowania każdego z nich wynosi 7,5 roku, a instalowane na nich instrumenty obejmują, odpowiednio, Sentinel-5A, -5B i -5C). Sentinel-5p ( 1 ) jest prekursorem misji Sentinel-5. Misja Sentinel-6: jest misją, w ramach której wykorzystuje się radiowysokościomierz do prowadzenia bardzo precyzyjnych pomiarów poziomu mórz na całym świecie; misja ma charakter misji referencyjnych pomiarów altimetrycznych. W skład Sentinel-6 wchodzą dwie jednostki (A i B, przewidywany okres użytkowania każdej z nich wynosi 5 lat) zapewniające 10 lat obserwacji. W skład misji Sentinel-1, Sentinel-2 i Sentinel-3 wchodzą po 4 satelity, z których 2 jednostki są potrzebne do osiągnięcia pełnej zdolności operacyjnej (FOC), a dwie jednostki zapewniają powtarzalną zdolność w zakresie obserwacji po wycofaniu z eksploatacji pierwszych dwóch jednostek. Komponent kosmiczny programu Copernicus obejmuje operacje prowadzone za pomocą satelity Jason-3 ( 2 ), mające na celu zapewnienie ciągłości obserwacji satelitów Jason-2 i Sentinel-6 jako misja referencyjnych pomiarów altimetrycznych. Charakterystykę misji dedykowanych programu Copernicus przedstawiono w tabeli 2. ( 1 ) Sentinel-5 Precursor (Sentinel-5p) stanowi wspólną inicjatywę ESA i Królestwa Niderlandów. ( 2 ) Jason-3 jest wynikiem długotrwałej współpracy pomiędzy EUMETSAT, NOAA, CNES i NASA. Misja dotycząca precyzyjnych pomiarów altimetrycznych poziomu oceanów zapewnia ciągłość funkcjonowania satelitów Jason-2 i Sentinel-6 i trwa od 2016 r., przy czym jej czas trwania przewidziano na 5 lat.

67 L 102/65 Tabela 2 Główna charakterystyka misji dedykowanych programu Copernicus Misja Sentinel Główna charakterystyka i cel Liczba jednostek Moduły Orbita satelity Przybliżony okres funkcjonowania ( 1 ) Sentinel-1 Misja RADAR 4 jednostki (A, B, C, D), dwie jednostki rozmieszczone równolegle w celu wykorzystania ich pełnej zdolności moduł SAR pracujący w zakresie częstotliwości C (C-Band SAR Payload) z częstotliwością środkową 5,405 GHz (4 polaryzacje) i czterema trybami pracy: tryb Strip Map mode szerokość pasa obserwacji 80 km, rozdzielczość przestrzenna 5 5 m tryb Interferometric Wide Swath Mode szerokość pasa obserwacji 250 km, rozdzielczość przestrzenna 5 20 m tryb Extra-wide Swath Mode szerokość pasa obserwacji 400 km, rozdzielczość przestrzenna m tryb Wave Mode rozdzielczość przestrzenna 5 5 na odcinku 100 km wzdłuż orbity Orbita heliosynchroniczna na wysokości około 693 km A, B: C, D: Sentinel-2 Misja obrazowania optycznego w wysokiej rozdzielczości do celów obrazowania lądu 4 jednostki (A, B, C, D), dwie jednostki rozmieszczone równolegle w celu wykorzystania ich pełnej zdolności MSI Multi Spectral Imager 13-kanałowy pracujący w zakresie nm, rozdzielczość widmowa nm, rozdzielczość przestrzenna 10 m, 20 m i 60 m. Zawiera moduł łączności optycznej na potrzeby misji przekazywania danych za pośrednictwem EDRS Orbita heliosynchroniczna na wysokości około 786 km A, B: C, D: Sentinel-3 Globalne obrazowanie oceanu i lądu (Global Ocean and Land Imaging) 4 jednostki (A, B, C, D), dwie jednostki rozmieszczone równolegle w celu wykorzystania ich pełnej zdolności OLCI Ocean and Land Colour Instrument na 21 kanałach spektralnych z rozdzielczością przestrzenną 300 m SLSTR Sea and Land Surface Temperature Radiometer dziewięciopasmowy z rozdzielczością przestrzenną 500 m (VIS, SWIR) i 1 km (MWIR, TIR) ( 2 ) SRAL Synthetic Aperture Radar Altimeter pracujący w dwóch pasmach CX i Ku MWR Microwave Radiometer radiometr mikrofalowy z dwoma częstotliwościami roboczymi 23,8 GHz i 36,5 GHz Orbita heliosynchroniczna na wysokości około 814,5 km A, B: C, D:

68 L 102/ Misja Sentinel Główna charakterystyka i cel Liczba jednostek Moduły Orbita satelity Przybliżony okres funkcjonowania ( 1 ) Sentinel-4 Monitorowanie atmosfery 2 instrumenty (A, B) zainstalowane na pokładzie kolejnych satelitów Meteosat trzeciej generacji satelitów sondujących Instrument zastosowany w misji Sentinel-4 to spektrometr obrazujący w wysokiej rozdzielczości (rozdzielczość przestrzenna 8 8 km) w trzech zakresach długości fal: ultrafiolet ( nm) promieniowanie widzialne ( nm) bliska podczerwień ( nm) Zainstalowane na pokładzie satelitów Meteosat trzeciej generacji umieszczonych na orbicie geostacjonarnej na wysokości około km. Pokrycie Europy i Ameryki Północnej w powtarzalnym cyklu trwającym około 60 minut Sentinel-5 Monitorowanie atmosfery 3 jednostki (A, B, C), zamontowane na pokładzie kolejnych satelitów Metop- A drugiej generacji Instrument UVNS Sentinel-5 to spektrometr wysokiej rozdzielczości (rozdzielczość przestrzenna ok 7 km) pokrywający następujące zakresy długości fali: ultrafiolet ( nm) promieniowanie widzialne ( nm) bliska podczerwień ( nm) podczerwień krótkofalowa ( ; nm) misja realizowana w ramach systemu polarnego EUMETSAT drugiej generacji (EPS-SG) na wysokości około 817 km Sentinel-5p Monitorowanie atmosfery Satelita prekursor Sentinel-5 TROPOMI TROPOspheric Monitoring Instrument instrument monitorujący troposferę na 4 kanałach w następujących zakresach widma: nm, nm, nm z rozdzielczością przestrzenną 7 7 km Orbita heliosynchroniczna na wysokości około 824 km Sentinel-6 Altimetria wód oceanicznych o wysokiej dokładności 2 jednostki (A, B) POSEIDON-4 radiowysokościomierz SAR AMRC-C radiometr mikrofalowy klimatu jako udział NOAA/J Orbita nieheliosynchroniczna na wysokości około km A: B: ( 1 ) Okres eksploatacji może ulec zmianie w zależności od rzeczywistego cyklu życia poszczególnych jednostek satelity i oceny opcji programowych. ( 2 ) Skróty: VIS = Visual Range Bands (pasma promieniowania widzialnego); SWIR = Short Wave Infrared (podczerwień krótkofalowa); MWIR = Mid- Wave Infrared (średnia podczerwień); TIR = Thermal Infrared (podczerwień termalna) Działalność związana z segment kosmicznym Na ESA spoczywa odpowiedzialność za zamówienia i wyniesienie na orbitę następujących satelitów i instrumentów: a) rozwój jednostek C i D satelitów Sentinel -1, -2 i -3; b) instrumenty na potrzeby Sentinel-5B i -5C; c) jednostka Sentinel-6B; d) usługi wynoszenia satelitów na orbitę. Rozwój i zamówienia dotyczące jednostek C/D satelitów Sentinel-1, -2, -3 Na ESA spoczywa odpowiedzialność za zamówienia, rozwój i przegląd akceptacyjny lotu dla jednostek C i D satelitów Sentinel-1, -2, -3. Ponadto działania związane z przygotowaniem do wyniesienia jednostek -C są objęte programem Copernicus, jeżeli będą prowadzone przed dniem 31 grudnia 2021 r.

69 L 102/67 Jednostki C i D zamawia się z takimi samymi specyfikacjami technicznymi jak w przypadku jednostek A i B w celu zapewnienia spójności technicznej i operacyjnej. Podczas rozwoju jednostek A, B oraz C, D brana jest jednak pod uwagę przestarzałość sprzętu spowodowana różnicą w czasie pod względem opracowania jednostek A i B. Jednostki C i D Sentinel-1 powinny być wyposażone w instrument systemu automatycznej identyfikacji (AIS), aby zwiększyć ilość danych z instrumentu SAR na potrzeby organizacji ruchu statków morskich, a wszystkie jednostki C i D powinny być wyposażone w odbiorniki globalnego systemu nawigacji satelitarnej. Jednostki C i D Sentinel-1 i -2 zawierają moduł łączności optycznej, a jednostki C i D Sentinel-3 zawierają moduł systemu DORIS, przy czym wszystkie te moduły zamawia się w ramach umowy i finansuje w ramach programu Copernicus. Budowa i zamawianie instrumentów Sentinel-5B i -5C Na ESA spoczywa odpowiedzialność za zamówienia, budowę i wsparcie integracji Sentinel-5B i -5C z METOP-SG, w tym za weryfikację pełnego działania instrumentu. Budowa i zamawianie jednostki Sentinel-6B Jednostka Sentinel-6B jest całkowicie powtarzalną jednostką misji Sentinel-6 A. W umowie dotyczącej budowy Sentinel-6 A uwzględnia się jako opcję Sentinel-6B. Usługi wynoszenia Usługi wynoszenia na orbitę jednostek A i B Sentinel-1, -2 i -3, które rozpoczęły się w ramach umowy ESA dotyczącej komponentu kosmicznego GMES są kontynuowane w ramach programu Copernicus. W ramach programu Copernicus na ESA spoczywa pełna odpowiedzialność za zamówienie usługi wynoszenia na orbitę jednostek Sentinel-1B, -2 A i -3B. Zamawianie usług wynoszenia satelitów na orbitę obejmuje budowę rakiety nośnej, adapter statku kosmicznego, wsparcie kampanii wynoszenia, zaprojektowanie interfejsu rakiety nośnej/satelity i wszystkie działania od przeglądu akceptacyjnego lotu po zakończenie przeglądu oddania do eksploatacji na orbicie (w tym na etapie wyniesienia i na wczesnym etapie wprowadzenia na orbitę) Segment naziemny misje Sentinel Ogólny opis Segment naziemny misji Sentinel zapewnia podstawowy dostęp do misji Sentinel. Podstawowymi elementami składowymi segmentu naziemnego misji Sentinel są: a) segment operacji lotniczych Sentinel (Flight Operations Segment FOS); b) segment naziemny danych Sentinel (Payload Data Ground Segment PDGS). Na potrzeby operacji PDGS Sentinel wykorzystuje się sieć WAN (Wide Area Network) i usługi dostępu do danych Segment operacji lotniczych Segment operacji lotniczych (FOS) zapewnia możliwość planowania działań związanych z misją oraz monitorowania i kontroli statku kosmicznego i modułu na każdym etapie misji. Na FOS spoczywa odpowiedzialność za działania związane z dowodzeniem statkiem kosmicznym i gromadzenie danych telemetrycznych w paśmie S. Zapewnia to funkcjonalność konieczną do generowania i łączenia z satelitami harmonogramów rutynowych poleceń dotyczących platform i instrumentów oraz systematycznej archiwizacji/analizy uzyskanych danych telemetrycznych potrzebnych do celów organizacyjnych. Segment operacji lotniczych obejmuje bazę systemu dynamiki lotów umożliwiającą określenie i przewidzenie orbity, a także generowanie informacji dotyczących sterowania położeniem i kierunkiem orbitowania. Funkcje i działalność segmentu operacji lotniczych obejmują planowanie stacji naziemnych segmentu widzialności w paśmie S oraz dostęp upoważnionych użytkowników zewnętrznych do zarchiwizowanych danych telemetrycznych potrzebnych do celów organizacyjnych. Poza wykonywaniem tych rutynowych zadań, zespół kontroli misji segmentu operacji lotniczych odpowiada za monitorowanie stanu satelity oraz wdrażanie wszystkich koniecznych działań naprawczych w przypadku wystąpienia anomalii oraz weryfikację i przesyłanie łat do oprogramowania pokładowego. W ramach usługi unikania kolizji ze śmieciami kosmicznymi świadczonej przez FOS oblicza się prawdopodobieństwo kolizji satelitów Sentinel z innymi satelitami lub śmieciami kosmicznymi oraz dostarcza odpowiednie sprawozdania dotyczące prognoz unikania kolizji. Sprawozdania te są analizowane i, w stosownych przypadkach, przekładane na manewry satelity mające na celu uniknięcie kolizji. Segment operacji lotniczych wspiera bezpieczne i wiarygodne środki wycofania z użycia statku kosmicznego, w tym działania związane z ponownym wejściem w atmosferę oraz unieszkodliwianiem fizycznych pozostałości.

70 L 102/ Segment naziemny danych Segment naziemny danych (Payload Data Ground Segment PDGS) zawiera następujące komponenty: a) podstawowe stacje naziemne Sentinel (Core Ground Stations CGS); b) ośrodki przetwarzania i archiwizacji Sentinel (Processing and Archiving Centres PAC); c) ośrodki realizacji misji Sentinel (Mission Performance Centres MPC); d) ośrodki zarządzania danymi Sentinel (Payload Data Management Centres PDMC); e) usługa Sentinel dokładnego określania orbity (Precise Orbit Determination Service POD). Podstawowe stacje naziemne Sentinel (Sentinel Core Ground Stations CGS) ESA zarządza całą siecią kluczowych stacji naziemnych pracujących w paśmie X. Specjalna infrastruktura umożliwia następujące działania: a) gromadzenie danych Sentinel przesyłanych na Ziemię; b) demodulację i przechowywanie pakietów źródłowych danych przesyłanych z instrumentu (Instrument Source Packets ISP); c) dostarczanie danych ISP do podmiotu przetwarzającego na poziomie 0 oraz do EUMETSAT dla Sentinel-3; d) przesyłanie danych z poziomu 0 do ośrodków przetwarzania i archiwizacji; e) produkcja w czasie zbliżonym do rzeczywistego danych poziomu 1 i poziomu 2 oraz udostępnianie danych użytkownikom i ośrodkom przetwarzania i archiwizacji. Ośrodki przetwarzania i archiwizacji Sentinel (Processing and Archiving Centres PAC) Ośrodki przetwarzania i archiwizacji zapewniają archiwizację danych z misji Sentinel, systematyczne niekrytyczne czasowo lub natychmiastowe przetwarzanie danych, dostęp online do produktów oraz upowszechnianie danych wśród innych elementów CSC. Ośrodki realizacji misji Sentinel (Sentinel Mission Performance Centres MPC) Ośrodki realizacji misji przeprowadzają kalibrację i walidację Sentinel-1, -2, -3 i -5p. Działania te dotyczą między innymi obsługi i zmian algorytmów, kontroli jakości operacyjnej oraz monitorowania pełnego działania systemu. Ośrodki realizacji misji korzystają z usług uzupełniających wysokiej jakości świadczonych przez wspierające laboratoria eksperckie i specjalne grupy ds. kalibracji i walidacji w celu utrzymania wymaganych wyników w zakresie jakości misji. Ośrodki zarządzania danymi Sentinel (Payload Data Management Centres PDMC) Ośrodki zarządzania danymi Sentinel dostarczają interfejs łączący z segmentem operacji lotniczych w celu kierowania satelitą i planowania przesyłania danych na Ziemię. Ośrodki zarządzania danymi Sentinel odpowiadają za misję Sentinel i systematyczne planowanie produkcji zgodnie z wymogami dostępu do danych i misji oraz konfiguracją segmentu naziemnego danych, w tym organizację produkcji, planowanie obiegu i upowszechnianie danych. Usługa dokładnego określania orbity Sentinel (Precise Orbit Determination Service POD) Usługa dokładnego określania orbity Sentinel zapewnia dokładne dane dotyczące orbity, aby wspierać przetwarzanie danych w segmencie naziemnych danych nie przeprowadzane w czasie rzeczywistym. Ośrodek dokładnego określania orbity jest wspólny dla misji Sentinel-1, -2 i -3. Otrzymuje dane GPS poziomu 0 z kluczowych stacji naziemnych i generuje dokładne dane dotyczące orbity do celów przetwarzania w trybie off-line przez ośrodki przetwarzania i archiwizacji Eksploatacja segmentu naziemnego EUMETSAT (EUMETSAT Ground Segment Operations) Segment naziemny EUMETSAT korzysta z usług realizowanych i świadczonych przez ESA, w tym kluczowych stacji naziemnych do odbioru danych w ramach misji Sentinel-3. Funkcje i infrastruktura segmentu naziemnego programu Copernicus realizowanego w EUMETSAT mogą być wspólne dla innych misji nienależących do programu Copernicus w ramach programów EUMETSAT. Segment naziemny programów EUMETSAT i Copernicus zapewnia dane z misji dedykowanych (Sentinel-3 Marine, -4, -5, -6 i Jason-3) i wspomagających, w tym udostępnia je użytkownikom. Zbiory danych i usługi świadczone przez EUMETSAT są dokumentowane w specyfikacjach poziomu usług (Service Level Specifications SLS).

71 L 102/ Europejski system przekazywania danych (European Data Relay System EDRS) Europejski system przekazywania danych (EDRS) zapewnia zdolność gromadzenia danych Sentinel uzupełniających dane kluczowych stacji naziemnych pracujących w paśmie X, co w szczególności umożliwia wsparcie potrzeb w zakresie obserwacji w czasie quasi-rzeczywistym (QRT), czyli produktów dostarczanych w czasie krótszym niż jedna godzina). Europejski system przekazywania danych powinien w szczególności zapewnić następujące możliwości: a) wprowadzenie elastyczności do ogólnego scenariusza gromadzenia danych prowadzącej do zwiększenia dostępności danych Sentinel; b) umożliwienie transmisji danych na Ziemię, gdy satelity Sentinel znajdują się poza zasięgiem kluczowych stacji naziemnych pracujących w paśmie X; c) w połączeniu z siecią stacji naziemnych pracujących w paśmie X wsparcie i poprawę pełnej dostępności i wiarygodności zapewniania danych użytkownikowi końcowemu; d) zapewnienie dodatkowej elastyczności w celu uwzględnienia wymogów programu Copernicus związanych z bezpieczeństwem dzięki ochronie odbioru danych pozyskiwanych w ramach misji za pomocą zaszyfrowanego łącza w dół EDRS w paśmie Ka. Wykorzystanie usługi EDRS w celu wsparcia misji Sentinel-1 i Sentinel-2 zapewnia dalsze możliwości pod względem poprawy terminowości produktów, także poza obecnym formalnym zobowiązaniem dostarczania ich w czasie zbliżonym do rzeczywistego (NRT), czyli w czasie trzech godzin. EDRS umożliwia szybki przesył na Ziemię danych zgromadzonych poza zasięgiem kluczowych stacji pracujących w paśmie X. Dane powinny być przesyłane na Ziemię w trybie pass-through za pośrednictwem EDRS podczas obserwacji takich obszarów. Powinno to z kolei poprawić osiągniętą aktualność kluczowych produktów. Powinno to ponadto umożliwić współpracującym partnerom generowanie produktów w QRT/NRT. EDRS należy wykorzystywać w celu przesyłu na Ziemię wysokiego odsetka danych zapisanych w pamięci poza polem widzenia kluczowych stacji w zakresie X. To z kolei zwiększy ilość danych przesyłanych na Ziemię, a tym samym ilość danych NRT generowanych przez segment naziemny CSC. Usługa EDRS obejmuje następujące główne zadania funkcjonalne: a) transmisja danych z satelitów Sentinel-1 i Sentinel-2 przez łącze optyczne (laserowe) pomiędzy modułem łączności optycznej na pokładzie satelitów na niskiej orbicie okołoziemskiej i równoważną jednostką na pokładzie satelitów na orbicie geostacjonarnej (EDRS-A i EDRS-C); b) przekaz danych uzyskanych w ramach misji między satelitami na orbicie geostacjonarnej i naziemnymi terminalami odbiorczymi w paśmie Ka; c) odbiór danych uzyskanych w ramach misji, połączenie ich i dostarczanie do interfejsu usługi, w tym do sieci obiegu danych. Usługa dotyczy misji Sentinel-1 i Sentinel-2 (na pokładzie innych satelitów Sentinel nie ma koniecznego modułu łączności optycznej). Geograficzny obszar pokrycia, na którym pobiera się dane z satelitów Sentinel do stacji odbiorczych EDRS, obejmuje co najmniej Europę. Usługę świadczoną przez EDRS zleca się na podstawie specjalnej umowy o gwarantowanym poziomie usług i zarządza nią zgodnie z zestawem rygorystycznych wskaźników skuteczności działania Ogólna strategia operacji i gromadzenia danych w ramach misji dedykowanych programu Copernicus Cele strategii operacji w ramach wszystkich misji Sentinel są następujące: a) dostarczanie danych na potrzeby programu Copernicus i innych użytkowników zgodnie z określonymi wymaganiami; b) zapewnienie systematycznych i rutynowych działań operacyjnych o wysokim poziomie automatyzacji i o przebiegu zdefiniowanym uprzednio w największym możliwym zakresie. Strategia operacji misji Sentinel jest dokumentowana w planie operacyjnym wysokiego szczebla (High Level Operations Plan HLOP), który jest dostępny publicznie. Plan ten zawiera informacje dotyczące obserwacji/planowania, gromadzenia, przetwarzania i upowszechniania danych. Plan operacyjny wysokiego szczebla formułuje się na podstawie wymogów w zakresie obserwacji przede wszystkim ze strony służb programu Copernicus, wymogów krajowych ze strony państw uczestniczących w programie Copernicus, właściwych instytucji unijnych i innych użytkowników, biorąc pod uwagę umowy międzynarodowe, użytek naukowy i komercyjną wartość dodaną. W oparciu o stwierdzone potrzeby w zakresie obserwacji przeprowadza się serię symulacji, w celu opracowania scenariuszy obserwacji z uwzględnieniem projektów priorytetowych i ograniczeń technicznych. Konsultacje z państwami uczestniczącymi w programie Copernicus na temat gromadzenia potrzeb w zakresie obserwacji i planów obserwacji przeprowadza się zazwyczaj raz do roku na forum użytkowników.

72 L 102/ Strategia gromadzenia danych musi być zgodna z następującymi zasadami: a) gromadzenie danych przez Sentinel-1 przebiega zgodnie z sytuacyjnym planem misji; b) gromadzenie danych z Sentinel-2 odbywa się systematycznie pomiędzy 56 S i 84 N nad lądem, obszarami przybrzeżnymi, a także większymi wyspami; c) satelity Sentinel-3, -5p, -5 i -6 systematycznie gromadzą dane z całego świata; d) Sentinel-4 systematycznie gromadzi dane dotyczące Europy z orbity geostacjonarnej Wykaz produktów uzyskanych z danych w ramach misji dedykowanych programu Copernicus Dane gromadzone przez satelity Sentinel są automatycznie przesyłane na Ziemię do kluczowych stacji naziemnych i systematycznie przetwarzane przez segment naziemny danych. Dane są systematycznie przetwarzane w celu wygenerowania zestawu zdefiniowanych uprzednio kluczowych produktów (nazywanych poziomem 0, poziomem 1 i poziomem 2). Kluczowe produkty są udostępnianie użytkownikom programu Copernicus ( produkty udostępnianie użytkownikom ) zgodnie z odpowiednio określonym czasem ich uzyskania, począwszy od uzyskanych w czasie zbliżonym do rzeczywistego (Near-Real Time (NRT)) do niekrytycznych czasowo (Non-Time Critical (NTC)), które udostępnia się zwykle w ciągu 3 24 lub 48 godzin po pozyskaniu ich przez satelitę. Tabela 3 zawiera wykaz udostępnianych produktów uzyskanych z danych w ramach misji dedykowanych programu Copernicus Produkty misji Sentinel-4, -5 i -6 udostępnianie użytkownikom określa się na etapie opracowywania. Szczegółowy wykaz wszystkich produktów jest publicznie dostępny. Tabela 3 Wykaz zbiorczy produktów uzyskanych z danych w ramach misji dedykowanych programu Copernicus Kategoria produktu udostępnianego użytkownikom Rodzaj produktu/opis Sentinel-1 SAR Level 0 SAR Level 1 Single Look Complex SAR Level 1 Ground Range Detected Full Resolution SAR Level 2 Ocean Product Skompresowane niezogniskowane surowe dane SAR Złożone zogniskowane dane SAR odniesione do współrzędnych geograficznych dostarczone po linii skośnej Złożone zogniskowane dane SAR odniesione do współrzędnych geograficznych, po uśrednieniu kilku próbek sygnału (ang. multi-looking), rzutowane na geometryczny kształt terenu Geolokalizowane parametry geofizyczne (pole wiatrów nad oceanem, widma fal i prędkość radialna) Sentinel-2 Multi-spectral Instrument Level-1 Multi-spectral instrument Level-2 ( 1 ) Współczynnik odbicia górnej granicy atmosfery w odwzorowaniu kartograficznym Współczynnik odbicia dolnej granicy atmosfery w odwzorowaniu kartograficznym Sentinel-3 (wspólne dla obszarów morskich i lądowych) Ocean and Land Colour Instrument (OLCI) Level 1 Sea and Land Surface Temperature Radiometer (SLSTR) Level 1 Produkt OLCI w postaci promieniowania na górnej granicy atmosfery, geolokalizowany po ortorektyfikacji i powtórnie próbkowany Produkt SLSTR w postaci temperatury luminancyjnej i promieniowania na górnej granicy atmosfery, geolokalizowany po ortorektyfikacji i powtórnie próbkowany

73 L 102/71 Kategoria produktu udostępnianego użytkownikom Rodzaj produktu/opis Sentinel-3 część morska Surface Topography Mission (STM) Level 2 OLCI Level 2 SLSTR Level-2 Parametry geofizyczne nad oceanem (np. powierzchniowe rozpraszanie wsteczne, wysokość poziomu morza, istotna wysokość fali, głębokość oceanu, wysokość poziomu pływów, koncentracja lodu morskiego, nadwodna wysokość morskiej pokrywy lodowej, prędkość wiatru nad powierzchnią morza, natężenie opadów deszczu) Parametry geofizyczne nad oceanem (np. współczynnik odbicia powierzchni morza, stężenie barwnika zawartego w algach, stężenie zawiesin) Temperatura powierzchni morza Sentinel-3 część lądowa Surface Topography Mission (STM) Level 2 OLCI Level 2 SLSTR Level-2 OLCI and SLSTR Synergy products Parametry geofizyczne nad lądem (np. powierzchniowe rozpraszanie wsteczne, zakres pomiarów altimetrycznych, wysokość powierzchni, gęstość i grubość pokrywy śnieżnej) Parametry geofizyczne nad lądem (np. promieniowanie czynne fotosyntetycznie, ogólnoświatowy wskaźnik roślinności) Temperatura powierzchni lądu Parametry geofizyczne nad lądem (współczynnik odbicia powierzchni lądu i stężenie aerozoli nad lądem) Sentinel-5p TROPOMI instrument level-2 Ozon, dwutlenek azotu, dwutlenek siarki, formaldehyd, tlenek węgla, metan, aerozole, chmury Jason-3 (wspólna misja Europy i Stanów Zjednoczonych, w ramach której operacje są finansowane z programu Copernicus) Geophysical Data Records Level 2 Produkty geokodowane odpowiadające parametrom altimetrycznym ( 1 ) Pozyskiwanie danych poziomu 2 z Sentinel-2 jest możliwe dzięki podstawowemu segmentowi naziemnemu misji Sentinel lub poprzez zestaw narzędzi działający po stronie użytkownika. Uwaga: Nomenklatura poziomu 0, poziomu 1 i poziomu 2 odnosi się do kolejnych poziomów przetwarzanie produktu, gdzie poziom 0 oznacza nieprzetworzone dane z instrumentów i modułów, poziom 1 oznacza georeferencyjne i skalibrowane obliczone dane, a poziom 2 odnosi się do pochodnych zmiennych geofizycznych. W ramach misji badającej topografię powierzchni (STM), w oparciu o produkty poziomu 2, generuje się także ulepszone produkty poziomu 2P i 3 po korektach geofizycznych, korektach błędów systematycznych i korektach błędów orbity Zmiany mające na celu modernizację komponentu kosmicznego programu Copernicus Zmiany (wyłączając zmiany strategii uzgodnione na poziomie politycznym) odpowiadające na nowe lub zmieniające się wymogi użytkowników, które można wprowadzić za pomocą stopniowej zmiany aktualnej infrastruktury komponentu kosmicznego programu Copernicus mogą obejmować: a) modernizację infrastruktury przetwarzania i upowszechniania danych w celu zwiększenia wydajności; b) wytwarzanie nowych produktów w oparciu o istniejące zdolności; c) zamówienie nowych zbiorów danych w oparciu istniejące misje stron trzecich. Krótkoterminowe aktualizacje komponentu kosmicznego programu Copernicus są zgodne z procesem zarządzania zmianami, w tym z następującymi ogólnymi etapami: 1) identyfikacja koniecznych zmian; 2) uruchomienie wniosku o zmianę przez Komisję, ESA lub EUMETSAT;

74 L 102/ ) analiza wniosku o zmianę, w tym ocena skutków (aspekty techniczne, koszty i harmonogram); 4) zgoda Komisji na wdrożenie proponowanych zmian; 5) wdrożenie zmian Działania rozwojowe mające na celu minimalizowanie ryzyka operacyjnego Aby zapewnić ochronę satelitów programu Copernicus przed ryzykiem kolizji, ESA i EUMETSAT uwzględniają unijne ramy wsparcia obserwacji i śledzenia obiektów kosmicznych (SST) ustanowione na mocy decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 541/2014/UE ( 1 ). Odpowiednie środki mają wpływ na komponent kosmiczny programu Copernicus z uwzględnieniem funkcji świadczenia usług SST operatorom statków kosmicznych i organom publicznym. 4. MISJE WSPOMAGAJĄCE PROGRAMU COPERNICUS 4.1. Informacje ogólne Misje wspomagające programu Copernicus (CCM) oznaczają misje obserwacji Ziemi z przestrzeni kosmicznej przekazujące programowi Copernicus dane, które uzupełniają dane przekazane przez misje dedykowane. Dane z CCM otrzymuje się w ramach programu Copernicus w celu spełnienia wymogów dotyczących danych opisanych w sekcji 1, w przypadku gdy satelity Sentinel nie mogą ich spełnić. Dane z CCM mogą być bezpłatne lub mogą być dostarczane na specjalnych warunkach licencyjnych. W przypadku zbiorów danych podlegających restrykcyjnym warunkom upowszechniania przez CCM, należy zastosować następujące kategorie użytkowników: a) usługi programu Copernicus; b) instytucje i organy unijne; c) uczestnicy projektów badawczych finansowanych w ramach unijnych programów badawczych; d) organy publiczne państw członkowskich UE i państw uczestniczących w programie Copernicus; e) organizacje międzynarodowe i międzynarodowe organizacje pozarządowe; f) ogół społeczeństwa Cały proces Na podstawie wymogów dotyczących hurtowni danych (zob. sekcja 1) ESA i EUMETSAT dokonują wspólnie analizy w celu określenia, które zbiory danych należy zamówić, a które zbiory danych mogą zostać dostarczone bez zamawiania za pośrednictwem misji stron trzecich. Wyniki analizy dokumentuje się we wspólnym dokumencie dotyczącym identyfikowalności hurtowni danych. Zbiory danych są opisane szczegółowo w dokumencie Data Access Portfolio (DAP) w przypadku zbiorów danych dostarczanych przez ESA oraz w specyfikacji poziomu usług w przypadku zbiorów danych dostarczanych przez EUMETSAT. ESA i EUMETSAT sporządzają kwartalne sprawozdania dotyczące wykorzystania zbiorów danych. Należy odpowiednio dostosować zamawianie/korzystanie z danych pozyskanych od stron trzecich w zależności od wykorzystania danych i analizy potrzeb Zamawianie danych z misji wspomagających programu Copernicus Warunki licencjonowania danych negocjuje się z dostawcami danych z misji wspomagających w odniesieniu do danych, które muszą zostać zamówione. Warunki udzielania licencji mogą odbiegać od polityki otwartych danych. ESA odpowiada za działania związane z zamawianiem danych, które skupiają się na dostarczeniu danych z obserwacji Ziemi z misji krajowych lub międzynarodowych, zarówno prywatnych jak i instytucjonalnych. Podstawowe zbiory danych zamawia się na podstawie uprzednio zdefiniowanych specyfikacji, a dodatkowe zbiory danych zamawia się za pośrednictwem systemu kontyngentów i umów zbiorczych zawieranych z dostawcami danych w sprawie dostarczania danych w ramach puli środków finansowych. Działania związane z zamawianiem danych obejmują: a) analizę wymogów, określenie specyfikacji dotyczących zamawiania danych i wybór odpowiednich dostawców; b) zamawianie rzeczywistych danych na podstawie licencji lub zakup zasobów; ( 1 ) Decyzja Parlamentu Europejskiego i Rady nr 541/2014/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiająca ramy wsparcia obserwacji i śledzenia obiektów kosmicznych (Dz.U. L 158 z , s. 227).

75 L 102/73 c) integrację misji wspomagających z infrastrukturą naziemną komponentu kosmicznego programu Copernicus lub oddzielenie misji wspomagających od tej infrastruktury; d) harmonizację i jednolite dostarczanie danych nawet w przypadku odbioru dużej ilości danych z różnych misji. Zamawiane zbiory danych mogą obejmować dane z następujących misji wspomagających (niewyczerpujący wykaz, pełny wykaz dostępny pod adresem Pleiades 1 A/B, Deimos-2, Worldview-1/2, Radarsat-2, TerraSAR-X, COSMO-Skymed (1/2/3/4), RISAT-1, Proba-V, GeoEye-1, SPOT-5/6/7 itd Dostęp do danych z misji wspomagających niewymagających zamawiania Dostęp do danych z misji stron trzecich, których nie dotyczy zamawianie danych, w tym do danych z misji Earth Explorers, zapewniają ESA i EUMETSAT, w tym dostęp do danych z misji EUMETSAT. EUMETSAT powinien zapewnić dostęp do danych z jego własnych misji, a także z wybranych misji stron trzecich związanych z usługami monitorowania obszaru morskiego, atmosfery i usługami w zakresie obserwacji zmiany klimatu. W tym kontekście misje stron trzecich odnoszą się do misji obsługiwanych przez operatorów satelitów, z którymi łączy EUMETSAT formalna współpraca lub umowy w sprawie wymiany danych. Działanie obejmuje: a) dostęp i dostarczanie danych z misji wspomagających programu Copernicus dla usług i użytkowników programu Copernicus; b) przetwarzanie tych danych w odpowiednie produkty, w stosownych przypadkach; c) upowszechnianie tych danych i produktów z wykorzystaniem wielozadaniowej infrastruktury upowszechniania i usług EUMETSAT. Zbiory danych wymienione pod tym nagłówkiem mogą obejmować dane z następujących misji: Meteosat, Metop, Suomi-NPP, Landsat, Cryosat i innych. 5. UPOWSZECHNIANIE DANYCH KOMPONENTU KOSMICZNEGO PROGRAMU COPERNICUS Upowszechnianie danych obejmuje wszystkie działania i funkcje wdrażające i wspierające zapewnienie dostępu (usługa pull ) lub dostarczanie (usługa push ) danych z misji dedykowanych i misji wspomagających użytkownikom programu Copernicus. Upowszechnianie danych CSC obejmuje: a) specjalną infrastrukturę dostępu do danych; b) usługi dla użytkowników. Infrastruktura dostępu do danych programu Copernicus realizuje politykę w zakresie danych programu Copernicus i jest dopasowana do potrzeb zdefiniowanego uprzednio zestawu typologii użytkowników, mianowicie usług programu Copernicus, państw członkowskich, partnerów międzynarodowych i wykorzystania do innych/naukowych celów. Infrastruktura dostępu do danych i ich upowszechniania obejmuje następujące komponenty: a) infrastrukturę dostępu do danych ( węzły Sentinel); b) dostęp internetowy do danych (ODA) c) dostęp internetowy do danych Copernicus (CODA); d) skoordynowany system dostępu do danych (CDS) dla danych z misji wspomagających; e) europejski system przekazywania danych (EDRS); f) EUMETCast; g) centrum danych EUMETSAT; h) infrastrukturę usług dostępu do danych i informacji. Systemy upowszechniania danych komponentu kosmicznego programu Copernicus obejmują dostępne produkty uzyskane z danych wymienione w tabeli 4.

76 L 102/ Tabela 4 Krótki przegląd systemów upowszechniania danych komponentu kosmicznego programu Copernicus System upowszechniania danych Węzły Sentinel Dostęp internetowy do danych programu Copernicus (CODA) Dostęp internetowy do danych (ODA) Skoordynowany system dostępu do danych (CDS) EUMETCast Centrum danych EUMETSAT Infrastruktura usług w zakresie dostępu do danych i informacji Opis Infrastruktura dostępu do danych obsługiwana przez ESA umożliwiająca wyszukiwanie danych programu Copernicus: na potrzeby usług programu Copernicus ( węzeł danych usług programu Copernicus ) na potrzeby państw uczestniczących w programie Copernicus ( węzeł danych z zakresu współpracy ) na potrzeby partnerów międzynarodowych ( międzynarodowy węzeł danych ) W ramach otwartego dostępu ( węzeł otwartego dostępu ) Infrastruktura dostępu do danych obsługiwana przez EUMETSAT umożliwiająca użytkownikowi wyszukiwanie danych programu Copernicus Infrastruktura dostępu do danych obsługiwana przez EUMETSAT umożliwiająca usługom programu Copernicus i członkom zespołu ds. walidacji wyszukiwanie danych programu Copernicus Infrastruktura dostępu do danych obsługiwana przez ESA umożliwiająca użytkownikowi pobranie danych z misji wspomagających Satelitarna i naziemna usługa multiemisji świadczona przez EUMETSAT mająca na celu dostarczanie produktów obserwacji Ziemi w czasie zbliżonym do rzeczywistego Dostarczanie zbiorów danych i produktów programu Copernicus przez cały czas trwania misji, które użytkownicy końcowi mogą zamówić przy użyciu wyszukiwarki, mechanizmu filtrowania i zamawiania. Infrastruktura zapewniająca użytkownikom dostęp do danych i informacji programu Copernicus oraz umożliwiająca ich przetwarzanie i analizę Dostępne produkty uzyskane z danych (stan aktualny) Sentinel-1, Sentinel-2, Sentinel-3 Land w czasie zbliżonym do rzeczywistego Sentinel-3 Marine, Jason-3 w czasie zbliżonym do rzeczywistego Sentinel-3 Marine, Jason-3 Dane z misji wspomagających dane Sentinel-3 Marine, Jason-3 i misji wspomagających, rozpowszechniane przez EUMETSAT w czasie zbliżonym do rzeczywistego Zarchiwizowane dane Sentinel-3 Marine, Jason-3 i misji wspomagających rozpowszechniane przez EUMETSAT Dane i informacje z komponentu kosmicznego i usługowego programu Copernicus System rozpowszechniania danych służy różnym społecznościom użytkowników programu Copernicus; dane dostępne w ramach każdego systemu są optymalizowane zgodnie z potrzebami tych społeczności. Centra danych misji Sentinel ESA są dostosowane do różnych typologii użytkowników (usługi programu Copernicus, państwa uczestniczące, partnerzy międzynarodowi i inni). Mogą różnić się konfiguracją pod względem gwarantowanej wydajności, gamy produktów i dozwolonej liczby równoczesnych procesów pobierania. Węzeł danych usług programu Copernicus zapewnia dostęp do wszystkich produktów Sentinel w ramach określonej terminowości (w zależności od produktu) i dostępności pełnej usługi (co najmniej 94 % dostępności dla każdej konstelacji misji Sentinel). Węzeł danych z zakresu współpracy i międzynarodowy węzeł danych zapewniają dostęp do archiwum produktów Sentinel z działań docelowych. Węzeł otwartego dostępu programu Copernicus konfiguruje się w taki sposób, aby uniknąć nasycenia zasobów wynikającego z masowych pobrań przez ograniczoną liczbę użytkowników. Infrastruktura rozpowszechniania danych programu Copernicus jest ciągle aktualizowana i usprawniana, aby sprostać rosnącej liczbie pobrań przez użytkowników oraz zwiększającej się ilości danych do rozpowszechnienia. Usługi dotyczące użytkowników obejmują funkcjonalności takie jak rejestracja użytkowników i zarządzanie nimi, usługi wyszukiwania, przeglądania i pobierania, centrum informacyjne i hostowanie usług przetwarzania.

77 L 102/75 Katalogi usług rozpowszechniania programu Copernicus muszą być interoperacyjne i zapewniać kompletne informacje na temat katalogów. Szczegółowe opisy techniczne infrastruktury i działań związanych z rozpowszechnianiem danych programu Copernicus podaje się do wiadomości publicznej. 6. ZMIANY KOMPONENTU KOSMICZNEGO PROGRAMU COPERNICUS W OPARCIU O WYMOGI UŻYTKOWNIKÓW 6.1. Kontekst ogólny i proces Zmiany komponentu kosmicznego programu Copernicus dotyczą dostosowań komponentu kosmicznego po 2020 r. i po zakończeniu obecnych WRF. W niniejszym rozdziale określono szczegółowo działania przygotowawcze konieczne do wsparcia decyzji w sprawie przyszłych zmian komponentu kosmicznego programu Copernicus w ramach strategii kosmicznej. Określono w nim szczegółowo działania związane z wymogami użytkowników, które należy przeprowadzić w ramach obecnych WRF jako działania przygotowawcze do zmian komponentu kosmicznego programu Copernicus. Działania te powinny uwzględniać, w stosownych przypadkach, elementy długofalowego scenariusza ESA. Dostosowania mogą obejmować: a) zmiany obecnej infrastruktury komponentu kosmicznego; b) rozwój misji dedykowanych programu Copernicus; c) ustalenia dotyczące otrzymywania danych z misji wspomagających. działania związane z wymogami użytkowników przeprowadzane w celu zbadania rozwoju komponentu kosmicznego programu Copernicus (rys. 2) obejmują: a) identyfikację przyszłych wymogów i braków dotyczących obserwacji; b) analizę opcji pozwalających sprostać zmieniającym się potrzebom w zakresie obserwacji, przy czym przedmiotowe opcje mogą obejmować wymienione wyżej dostosowania. Rysunek 2 Proces zmian komponentu kosmicznego programu Copernicus 6.2. Identyfikacja przyszłych wymogów i braków dotyczących obserwacji Identyfikacja przyszłych wymogów i braków dotyczących obserwacji powinna stanowić proces, którym kieruje Komisja, wpierany działaniami dotyczącymi zmian prowadzonymi przez podmioty, którym powierzono wykonanie zadań w ramach programu Copernicus. Proces składa się z trzech głównych działań: a) konsultacji z zainteresowanymi stronami; b) konsolidacji wymogów użytkowników i ustalenia priorytetów; c) ustanowienia wymogów dotyczących obserwacji.