WYDANIE JUBILEUSZOWE. Grzegorz Muzia GKS PIAST 70 LAT HISTORII SEKCJI SZERMIERCZEJ

Transkrypt

1 WYDANIE JUBILEUSZOWE Grzegorz Muzia GKS PIAST 70 LAT HISTORII SEKCJI SZERMIERCZEJ Sekcja Szermiercza Gliwickiego Klubu Sportowego Piast Gliwice 2018

2 Szczególnym dniem w życiu każdego człowieka sa urodziny. W obecnym 2018 roku przypada 70 rocznica powstania Sekcji Szermierczej Gliwickiego Klubu Sportowego Piast. Historię sekcji kształtowało kilka pokoleń trenerów, działaczy i zawodników w większości społeczników. Organizowali treningi i zawody w czasach znacząco różniących się od współczesnych. Jednak jedna jest cecha, która ich łączy to umiłowanie do Białej Broni, stawiając ją za drogę swojego życia. Podobnie jak i w latach minionych, tak i współcześnie nasza sekcja wnosi duży wkład w dorobek całej, polskiej szermierki. Praca trenerów i działaczy w kategoriach sportowych i wychowawczych dała wiele pozytywnych efektów. Wielu młodych ludzi potrafiło połączyć sportową pasję z nauką i pracą. Prezes Towarzystwa Szermierzy Piast Zdzisław Mikulski Fechtmistrz Maciej Chudzikiewicz 2

3 Szermierka jest sportem wyjątkowym. Aby w tej dyscyplinie osiągnąć sukces, niezbędne jest połączenia wielu cech: wytrwałości, sprawności fizycznej, refleksu, inteligencji, umiejętności podejmowania decyzji w ułamkach sekundy, odwagi. Droga do tytułów mistrzowskich jest długa i zazwyczaj trwa wiele lat. Gliwicki Klub Sportowy Piast jest klubem z którego wywodzą się najlepsi polscy trenerzy i zawodnicy władający białą bronią. Sekcja przez 70 lat istnienia przeżywała różne okresy. Pierwsi chwały klubowi i miastu przynosili floreciści. Złoty, olimpijski medal wywalczony w Tokio w 1964 r. przez Egona Franke był pierwszym w tym kolorze krążkiem zdobytym przez Polskę w szermierce. Kilka dekad później - szablista, Jacek Bierkowski stawał na podium mistrzostw świata. Ostatni okres to liczne tryumfy szpadzistów. W kolekcji sekcji szermierczej GKS Piast są medale we wszystkich kolorach i z wszystkich najważniejszych imprez rozgrywanych na świecie i w tym z Igrzysk Olimpijskich. Wywalczone puchary zdobią gabloty nie tylko w hali szermierczej mieszczącej się przy ul. Warszawskiej, ale i w domach sportowców, trenerów i działaczy. Żaden inny gliwicki klub nie ma na swoim koncie tylu osiągnięć i sukcesów, co sekcja szermiercza Piasta. 3

4 1. Złota sekcja Początki szermierki w dzisiejszym GKS Piast nierozerwalnie związane są z osobą Antoniego Franza i dlatego też od przypomnienia jego osoby zaczniemy naszą opowieść o sukcesach florecistów, szablistów i szpadzistów. Tońko, bo tak nazywali go przyjaciele ur. się r. we Lwowie. Był uniwersalnym zawodnikiem, a potem trenerem. Władał szpadą, szablą i floretem. Od początku związał się z Lwowskim Klubem Szermierczym w którym pracowali m.in.: Antoni Bąkowski, Tadeusz Friedrich i Jan Pieczyński, miał więc wyśmienitych nauczycieli. Już przed wojną należał do krajowej czołówki. Wprawdzie nie udało mu się zdobyć indywidualnego tytułu mistrza Polski, ale w 1933 r. w szablowej drużynie KSZ Lwów sięgnął po złoty medal w tej najważniejszej imprezie w kraju. Rok później walcząc szpadą zajął trzecią lokatę w M.P. Konsekwencją tego było powołanie do reprezentacji na Igrzyska Olimpijskie w Berlinie. Występy indywidualne zakończył w eliminacjach. Dużo lepiej powiodło się w turnieju drużynowym, w którym razem z kolegami został sklasyfikowany na miejscach 5-8. W 1945 roku trafił do Gliwic. Antoni Franz zasłynął w naszym mieście i na Śląsku jako niestrudzony organizator i zagorzały propagator szermierki. To on założył sekcję w Piaście i był pierwszym trenerem. Pomagał także innym powstającym w tym czasie klubom w śląskim regionie. Przez parę lat po wojnie był jeszcze czynnym zawodnikiem. Po raz ostatni na planszy wystąpił w 1951 r. na ogólnopolskim turnieju w szpadzie, w którym zwyciężył nie przegrywając ani jednego pojedynku. Z planszy zszedł więc z mianem niepokonanego. Antoni Franz miał wielki dar wyławiania talentów. Pod jego okiem ćwiczył Horst Tell. U niego też zaczynali Krzysztof Głowacki, Edelgarda Salbach, Genowefa Kuszmir-Wojtasik i Egon Franke. Posiadał jeszcze jeden, wyjątkowy talent pięknie rysował. Jego ilustrację przedstawiające metody szkoleniowe w swoich książkach wykorzystali m.in. Edoardo Mangiarotti oraz Zbigniew Czajkowski. Zmarł 16 lipca 1965 r. Odszedł jednak szczęśliwy i spełniony. Rok wcześniej bowiem doczekał się wspaniałego sukcesu. Jego wychowanek Egon Franke, prowadzony przez Zbigniewa Czajkowskiego sięgnął po złoty, olimpijski medal. Od roku 1968 w Gliwicach odbywa się Memoriał Antoniego Franza na który zjeżdża cała Polska czołówka, a także szermierze zza granicy. 4

5 2. Dwa kluby W 1952 roku Piast (wtedy Stal) Gliwice był jednym z największych klubów w Polsce. W wyniku odgórnej decyzji dokonano jednak rozbioru klubu. Szermierzy przyłączono do Budowlanych Gliwice. Antoni Franz nie pogodził się z tą decyzją i utworzył klub pod nazwą Unia FOCH Gliwice. Pod koniec 1953 r. w Gliwicach pojawił się Zbigniew Czajkowski, brązowy medalista w drużynie Mistrzostw Świata z Brukseli (1953). Szermierz ZKS Budowlani Kraków zamieszkał wprawdzie w Chorzowie, ale upodobał sobie właśnie gliwicki klub. Będąc jeszcze czynnym zawodnikiem - Czajkowski zaczął trenować szermierzy Budowlanych Gliwice. Zbigniew Czajkowski urodził się 5 lutego 1921 r. w Modlinie. To jeden z najbardziej znanych fechmistrzów na świecie, autor ponad 30 książek o szermierce. Wojnę spędził w Wielkiej Brytanii służąc jako marynarz na polskich okrętach. Do kraju powrócił w 1948 r. Został zawodnikiem Budowlanych Kraków i w tym klubie przyszły pierwsze sukcesy na krajowych planszach. W 1950 r. w turnieju indywidualnym zdobył we florecie złoto na mistrzostwach Polski, w 1952 r. trzecie miejsce we florecie i w 1965 brąz w szabli. W drużynie natomiast w latach 1951, 1952 i 1960 r. wywalczył tytuły mistrzowskie, a w 1953 zajął drugie miejsce. Cztery razy był trzeci (1955, 1956, 1958 i 1960). W szabli zdobył złoto w 1960 r., srebro w 1953 i 1955 r., a brąz w 1950 i 1956 r. W 1953 r. na mistrzostwach świata w Brukseli osiągnął największy sukces sportowy jako zawodnik, zdobywając brązowy medal z drużyną w szabli. Współpraca Antoniego Franza i Zbigniewa Czajkowskiego zaowocowała powołaniem w 1954 r. do życia w Gliwicach Ośrodka Szkolenia Szermierczego pod egidą Centralnej Rady Związków Zawodowych. (CRZZ). Pierwszym odnotowanym sukcesem szermierzy Piasta było zdobycie przez Edelgardę Salbach wicemistrzostwa Polski we florecie. Miało to miejsce w 1956 roku. W tym samym roku pozwolono klubom wrócić do dawnych nazw. Po reorganizacji, w Gliwicach pojawiły się dwa silne ośrodki szermiercze. Pierwszy przy KS Piast prowadzony przez Antoniego Franza. W sekcji tej trenowali m.in. Grażyna Grabara, Waldemar Wojcieszak, Józef Kruczek, Krystian Oprzondek, Andrzej Sanetra i Krzysztof Głowacki. Drugi ośrodek powstał z połączenie Unii Foch z Budowlanymi - GKS Gliwice, bo taką nazwę tą klub przyjął, kierowali Zbigniew Czajkowski i Józef Pastuszko. W sekcji tej znaleźli się m.in. Egon i Piotr Franke, Elżbieta Cymerman, Edelgarda Salbach, Horst Tell, Piotr Wycisk, Albin Majewski, Marian Lachowski. Rywalizacja dwóch silnych ośrodków szermierczych w konsekwencji wyszła obu klubom na dobre. W 1957 r. Egon Franke we florecie wywalczył srebrny medal na mistrzostwach Polski. Była to zapowiedź późniejszych sukcesów tego szermierza. 5

6 W 1960 r. drużyna florecistów w składzie: Zbigniew Czajkowski, Marian Wycisk, Horst Tell i Egon Franke stanęła na najwyższym podium mistrzostw Polski. Oprócz pracy trenerskiej w Gliwicach, Czajkowski pełnił także i inne funkcje. Był kierownikiem wyszkolenia PZSZ, prowadził kadrę olimpijską ( ), kadrę floretu ( ), był członkiem władz PZSZ i Międzynarodowej Federacji Szermierczej Rok 1955 Sekcja szermiercza Piasta Gliwice Od lewej stoją. Piotr Węgliński, Włodzimierz Bijak, Bogdan Gonsior, Mikołaj Pac Pomarnacki, Jan Kłapyto 6

7 Rok Od lewej stoją: Egon Franke, Piotr Wycisk, Zbigniew Czajkowski, Piotr Franke, klęczą: Horst Tell i Albin Majewski Egon Franke i Zbigniew Czajkowski (po prawej) 7

8 3. Mistrzyni floretu Pod koniec lat pięćdziesiątych XX wieku zaczęła błyszczeć gwiazda Elżbiety Cymerman. Ta najwybitniejsza w historii Piasta florecistka urodziła się 10 marca 1940 r. w Klimontowie (świętokrzyskie). W gimnazjum do którego uczęszczała młoda Cymerman, nauczycielem historii był prof. Raczek, jednocześnie był on też instruktorem sekcji szermierczej działającej przy tej szkole. Pierwszych wypadów i zasłon 14-letnią gimnazjalistkę uczył Witalis Nowicki. W 1955 r. była już zawodniczką Unii FOCH Gliwice ( ). Talent Eli zauważył i rozwinął Zbigniew Czajkowski. W 1959 r. przyszedł pierwszy sukces tytuł wicemistrza Polski juniorów. Rok później zdobyła już złoty medal. Konsekwencją dobrych startów na krajowych planszach był wyjazd na mistrzostwa świata Juniorów do Paryża, które pani Ela zakończyła na 5 miejscu. W 1961 r. florecistka przeniosła się do Piasta i będzie reprezentować ten klub już do końca swojej kariery. W 1963 roku Cymerman zdobyła pierwszy tytuł mistrzyni Polski w seniorach. Sukces ten powtórzyła jeszcze siedmiokrotnie (lata , 72). Pierwszy, zagraniczny sukces to złoty medal zdobyty w 1965 r. na mistrzostwach krajów demokracji ludowej. Na mistrzostwach świata w Montrealu (1967) walcząc w drużynie zajęła 5. miejsce. W 1968 r. pojechała na swoje pierwsze Igrzyska do Meksyku. W 1969 r. na mistrzostwach świata w Hawanie była czwarta, a w 1970 r., w Ankarze zajęła znów piątą lokatę. W 1971 r. wreszcie udało się stanąć na podium mistrzostw świata. W Wiedniu razem z koleżankami: H. Balon, K. Urbańską, J. Rzymowską, B. Szeją - Wysoczańską) była autorką pierwszego, brązowego medalu polskich florecistek w imprezie tej rangi. W 1972 r. pani Ela pojechała na swoją drugą Olimpiadę. W Monachium miał być medal. Reprezentantka Polski do tych Igrzysk była przygotowana znakomicie, ale w trakcie zawodów przytrafiła się kontuzja i florecistka Piasta nie zrealizowała swojego największego sportowego marzenia. Rok 1972 był ostatnim w sportowej karierze tej zawodniczki. W zdobywaniu tytułów dzielnie wspomagały ją: Wanda Kazek- Wasilewska, Grażyna Grabara, Zofia Witek, Teresa Dopart, Teresa Witek, Bogumiła Bortnowska, Anna Dytko, Irena Karasińska, Małgorzata Bugajska, Małgorzata Jeranek. 8

9 4. Olimpijskie złoto W 1964 roku miała miejsce fuzja, w wyniku której powstał jeden z najsilniejszych ośrodków szermierczy w Polsce. W wyniku połączenia KS Piast i GKS Gliwice powstał Gliwicki Klub Sportowy Piast Nastąpiło więc ponowne zjednoczenie gliwickiej szermierki. W takiej formie klub przetrwał do dziś. Najwybitniejszym szermierzem w historii Piasta i zarazem polskiej szermierki był Egon Franke. Ur. się 23 października 1935 r. w Gliwicach. Od dzieciństwa ciągnęło go do sportu Wraz z braćmi Piotrem i Gerardem próbował sił w różnych dyscyplinach. Przez jakiś czas był nawet piłkarzem. Ostatecznie pozostał przy szermierce, a to dzięki fechtmistrzowi Antoniemu Franzowi, którego stał się pupilem. Pod jego okiem poznawał tajniki władania białą bronią. Po czterech latach treningu przyszedł pierwszy sukces tytuł mistrza Polski juniorów we florecie i wyjazd na mistrzostwa świata do Budapesztu. Pod okiem Franza do perfekcji opanował ulubioną przez siebie broń floret. Jesienią 1955 został powołany do wojska. Trafił do Legii Warszawa, gdzie szkolony przez Andrzeja Przeździeckiego sięgnął po tytuł wicemistrza Polski. W 1957 r. wrócił do Gliwic, a jego trenerem został Zbigniew Czajkowski. W 1960 r. drużyna florecistów w składzie: Czajkowski, Wycisk, Tell, Franke stanęła na najwyższym podium mistrzostw Polski. W tym samym roku Egon Franke pojechał na swoją pierwszą Olimpiadę. W Rzymie walcząc razem z Ryszardem Parulskim, Ryszardem Kunze, Januszem Różyckim, Witoldem Woydą został sklasyfikowany na miejscach 5-8. Wreszcie w roku 1961 na mistrzostwach świata w Rzymie z drużyną zdobył brązowy medal. Niecały rok później Franke w walce finałowej Mistrzostw Polski. pokonał Woydę i złoty medal powędrował do Gliwic. Z mistrzostw świata w Buenos Aires przywiózł dwa medale. Pierwszy, brązowy wywalczony we florecie z drużyną i drugi złoty zdobyty także z drużyną, ale w szpadzie o czym niewielu pamięta. Przed mistrzostwami świata w Gdańsku rozgrywanymi w roku 1963 Egon Franke był typowany jako główny pretendent do złotego medalu. Mistrzostwa te przeszły do historii światowej szermierki jako jedne z najbardziej dramatycznych. Egon Franke, Ryszard Parulski i Francuz Jean-Claude Magnan walczyli tak równo, że sędziowie proponowali całej trójce przyznać złote medale. Ostatecznie jednak wygrał Magnan, przed Parulskim i Franke. Rok 1964 przejdzie do historii jako rok największego sukcesu GKS Piast. W tymże roku sportowców z całego świata zjechało się do Tokio na XVIII Igrzyska Olimpijskie. Wśród nich było trzech reprezentantów Piasta. Bogdan Gonsior, Mikołaj Pac Pomarnacki i Egon Franke. Wszyscy wrócili z tarczą, ale na najwyższym podium stanął tylko Egon Franke. To była środa - 14 października 1964 roku, czwarty dzień XVIII Letnich Igrzysk Olimpijskich. Dwóch, bez wątpienia najlepszych florecistów świata walczy o złoty medal. ogromne napięcie towarzyszy temu pojedynkowi. Teraz chyba trafiony jest Magnan, bo ogromna radość w obozie polskim i jest 3:2. Tak 9

10 łatwo jednak nie wygrywa się w walce o złoty medal. Magnan to też szermierz światowej klasy. Ale teraz Franke wyprzedził rywala, czekamy aż zapali się światełko i zapaliło się. jest 4:2 dla Frankego. Już tylko jedno, jedyne trafienie dzieli Polaka od złotego medalu. Francuz idzie odważnie do przodu i trafia, teraz zapala się niebieska lampka i jest już tylko 4:3. Komplet widzów zgromadzonych na trybunach w coraz większym napięciu ogląda ten pojedynek, jest atak i chyba jednoczesne trafienie, nie - Francuz wyrównał, Teraz idzie Franke do przodu, jest - trafia! Franke wygrał, mamy złoty olimpijski medal! tak komentował ten finałowy pojedynek dla polskiego radia - Bogdan Tomaszewski, jeden z najwybitniejszych komentatorów sportowych w historii. Kilka dni później Egon walcząc z Parulskim, Różyckim, Skrudlikiem, Woydą wywalczył srebrny medal w drużynie. Egon Franke Najwybitniejszy szermierz w historii Gliwic W październiku 1964 roku Egon Franke na IO w Tokio zdobył złoty medal 10

11 5. Dawni mistrzowie Obok Egona Franke pierwsze sukcesy odnosili też inni szermierze Piasta Gliwice. W latach sześćdziesiątych Piast Gliwice i Polskę sławili Mikołaj Pac Pomarnacki i Bogdan Gonsior. Potem dołączyłi do nich Zbigniew Matwiejew i Jacek Bierkowski. Wszyscy to wielokrotni medaliści najważniejszych imprez sportowych rozgrywanych w Polsce i na świecie. Mikołaj Pac Pomarnacki Mikołaj Pac Pomarnacki urodził się 19 września 1934 r. w Rybinie (Litwa). Do szermierki trafił późno, bo dopiero w wieku lat 18. Pierwszych zasłon uczył go fechmistrz Koncewicz. Miał jednak nieprzeciętny talent. Zaledwie rok po tym jak pierwszy raz do ręki wziął floret zdobył wicemistrzostwo Polski juniorów i w nagrodę pojechał na mistrzostwa świata do Budapesztu.. Po dwóch latach treningu walczył już w finale spartakiady seniorów. W rok po ukończeniu studiów do Gliwic ściągnął go Zbigniew Czajkowski i to dzięki staraniu właśnie Czajkowskiego udało mu się wyjechać na Igrzyska Olimpijskie do Tokio. Walczył w drużynie szpadowej, która zajęła 5 miejsce. Z szermierką jako zawodnik pożegnał się w 1969 r. W 1971 r. już jako trener poprowadził drużynę szpadową do srebrnego medalu na mistrzostwach świata. W 1962 r. trafił do Piasta, gdzie walczył i jednocześnie pracował jako instruktor. Łącznie funkcję szkoleniową pełnił w gliwickim klubie przez 18 lat. Kluby: Gwardia Poznań, ( ), AZS Poznań. ( ), AZS Gdańsk ( ) i Piast Gliwice ( ). Medalista mistrzostw Polski w konkurencji indywidualnej: srebrny w szpadzie (1964, 1965) i florecie (1956) oraz brązowy w szpadzie (1966) i w konkurencji drużynowej: srebrny - we florecie (1956) i szpadzie (1968, 1969) oraz brązowy - w szpadzie (1963). Zasłużony Mistrz Sportu. Jeszcze w czasie trwania kariery sportowej - trener GKS Katowice. Później trener kadry narodowej PZSZ: florecistek ( ) i szpadzistów ( ). Przez długie lata był fechtmistrzem we Włoszech, a spod jego ręki również wyszło wielu znakomitych szermierzy. 11

12 Bogdan Gonsior Prawdziwym rekordzistą jednak, jeśli chodzi o liczbę występów na Igrzyskach Olimpijskich jest Bogdan Gonsior. Najwyższy w historii polskiej szermierki szpadzista (196 cm) urodził się 16 lutego 1937 w Chorzowie. W 1946 r. przeprowadził się do Gliwic. Karierę sportową jednak zaczynał w AZS Rokitnica ( ). Po ukończeniu Akademii Medycznej w 1964 r. przeniósł się do Piasta. Przygodę z reprezentacją rozpoczął w 1957 r. Wtedy właśnie odniósł pierwszy sukces na arenie międzynarodowej, a było to w Paryżu, kiedy to podczas Uniwersjady wygrał turniej indywidualny. W 1960 r. reprezentował Polskę na Olimpiadzie w Rzymie. Startował też w drużynie, ale Polacy odpadli jeszcze przed ćwierćfinałami. Pojechał na następną Olimpiadę do Tokio. Na tych Igrzyskach w pierwszej grupie eliminacyjnej zajął pierwsze miejsce i zwyciężył także w drugiej grupie, zajmując ostatecznie, piątą lokatę. Podobny wynik osiągnął w drużynie. Następna Olimpiada z jego udziałem odbyła się w Meksyku w 1968 r. W eliminacjach wygrał osiem pojedynków, ostatecznie został sklasyfikowany na miejscach Drużyna, w której walczył zdobyła brązowy medal. Polacy w meczu o finał przegrali z Węgrami 5:9. W spotkaniu o trzecie miejsce pokonali RFN 9:6. W 1972 r. pojechał na czwartą Olimpiadę do Monachium, gdzie z drużyną zajął szóste miejsce. Gonsior trzykrotnie też sięgał po mistrzostwo Polski (1964, 1970, 1973). Był dwukrotnym wicemistrzem Polski w konkurencji indywidualnej (1957, 1972) oraz trzykrotnym wicemistrzem kraju w rywalizacji drużynowej (1968, 1969, 1972). W 1963 r. na mistrzostwach świata w Gdańsku razem z drużyną zdobył złoty medal! W 1966 r. na M.Ś. w Moskwie wywalczył brązowy medal w turnieju indywidualnym. W 1970 r. sięgnął po srebrny medal M.Ś rozgrywanych w Ankarze. Pierwszy z lewej Bogdan Gonsior, czterokrotny uczestnik Igrzysk Olimpijskich 12

13 Jacek Bierkowski Piast miał również wybitnego szablistę, który od połowy lat 80-tych XX wieku dodawał splendoru sekcji szermierczej. Jacek Bierkowski, ur. się 17 kwietnia 1948 w Rudzie Śląskiej. Przygodę z szermierką zaczął w Piaście mając 10 lat. Aż do końca kariery był wierny klubowi z Gliwic. Zaczynał pod okiem Piotra Klempy od floretu, a następnie walcząc w szabli pozostawał pod opieką Zbigniewa Czajkowskiego i Bohdana Kubickiego. Przez 23 lata sławił Piasta i Polskę na planszach całego świata. Pierwszy medal na mistrzostwach Polski zdobył w 1975 r. (zajął drugie miejsce). Rok później stanął już na najwyższym podium i sukces ten powtórzył w W 1983 po raz drugi sięgnął po srebro. Trzy razy stawał na podium mistrzostw świata. Srebro wywalczył w turnieju indywidualnym w Budapeszcie (1975), a brązowe medale zdobywał w turniejach drużynowych: w Melbourne (1979) i Clermont Ferrand (1981). Poza tym aż ośmiokrotnie walczył w finałach MŚ: 1974 Grenoble - 6 m. (druż.), 1975 Budapeszt - 5 m. (druż.), 1977 Buenos Aires - 5 m. (druż.), 1978 Hamburg - 5 m. (druż.), 1981 Clermont Ferrand - 7 m. (ind.), 1982 Rzym - 4 m. (druż.), 1983 Wiedeń - 5 m. (druż.) i 8 m. (ind.). Był także medalistą ME zdobywając w konkurencji indywidualnej srebrny medal w Foggi (1981). W 1976 r. pojechał na swoje pierwsze igrzyska (Montreal). W turnieju indywidualnym zawody ukończył na 9 miejscu. Lepiej powiodło się w turnieju drużynowym, gdzie wywalczył 6 lokatę. Na Olimpiadzie w Moskwie w turnieju indywidualnym był trzynasty. Niewiele zabrało do brązowego medalu w turnieju drużynowym. W meczu o trzecie miejsce Polacy ulegli Węgrom 6:9. Karierę zawodniczą zakończył w 1984 r. Pozostał jednak wierny szermierce. Zaangażował się w działalność na rzecz sportu jako członek zarządu Polskiego Związku Szermierczego i Polskiego Komitetu Olimpijskiego, a także członek Międzynarodowej Federacji Szermierczej. W 2011 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski 13

14 Zbigniew Matwiejew Zbigniew Matwiejew urodził się w Gliwicach 14 lutego 1949 r., ale karierę sportową zaczynał w Baildonie Katowice ( ). Jego pierwszymi trenerami byli Antoni Sobik i Teodor Zaczyk. W latach bronił barw Legii Warszawa. W 1972 r. przeniósł się do Piasta. Złoty (1975), srebrny (1973, 1976) i brązowy (1979) medalista mistrzostw Polski w konkurencji indywidualnej i drużynowej M.P. (1969). Karierę międzynarodową rozpoczął jako junior, zdobywając brązowy medal na Mistrzostw Świata w Londynie (1968). Największy sukces to srebrny medal MŚ w Ankarze (1970), który zdobył wraz z kolegami (K. Barburski, M. Butkiewicz, B. Gonsior, H. Nielaba). W 1976 r. pojechał na Igrzyska Olimpijskie do Montrealu. Zarówno w turnieju indywidualnym jak i drużynowym nie odniósł większego sukcesu, ale liczy się sam fakt udziału. Nie tylko wyżej wymieni szermierze Piasta odnosili w tym czasie sukcesy. Grażyna Grabara, Zofia Witek, Marian Wycisk, Józef Kruczek, Albin Majewski, Jan Kłapyto, Piotr Kiempa, Włodzimierz Bijak, Krystian Oprządek, Piotr Węgliński i wielu innych odnosiło zwycięstwa, walczyło w reprezentacyjnych strojach, w ważnych imprezach. W latach 70. tych XX w. szermierze Piasta także należeli do krajowej czołówki, choć już tak spektakularnych sukcesów nie odnosili. Odeszło też wielu starszych zawodniczek i zawodników. 6. Trzech Muszkieterów Z początkiem lat dziewięćdziesiątych XX wieku sekcja szermiercza dalej borykała się z poważnymi problemami natury finansowej i organizacyjnej. Upadająca Huta 1-go Maja nie miała środków, by inwestować w halę szermierczą, która wówczas znajdowała się na jej terenie. Klub całkowicie wstrzymał dofinansowanie. Aby ratować gliwicką szermierkę w 1992 roku: Jan Jendryś, Zdzisław Mikulski, Ryszard Kurowski, Andrzej Słup-Ostrawski, Jan Majnusz i Wojciech Ciepłowski przy wsparciu Macieja Chudzikiewicza powołali do życia Towarzystwo Szermierzy Piast. Pierwszym prezesem został Jan Jendryś, po dwóch latach zastąpił go Zdzisław Mikulski i to dzięki działaniom tego Stowarzyszenia i wsparciu przez Chłodnie Kominowe sekcja przetrwała ten trudny okres. W tym okresie Bartłomiej Kurowski został mistrzem Polski w juniorach. Marek Jendryś wywalczył tytuł wicemistrza Świata Kadetów. Z powodzeniem 14

15 walczyli jeszcze Tomasz Szklarski, Jarosław Szklarski, Marcin Wilczyński i Rafał Majnusz. Drużyna szpadowa juniorów w Polsce należała do ścisłej czołówki, regularnie zdobywając medale na mistrzostwach Polski. W 1993 roku, po 10 latach przerwy szpadzista Piasta ponownie wywalczył tytuł najlepszego szermierza w kraju w kategorii seniorów. Na najwyższym stopniu podium stanął Marek Jendryś. Brązowe medale wywalczyły zarówno drużyny szpadzistów i szpadzistek. Panie walczyły w składzie: Anna Jarosz, Danuta Kozioł, Katarzyna Jendryś i Wioletta Kapusta. Nr 1 wówczas gliwickiej, młodzieżowej szpady był Marek Jendryś. W 1994 roku reprezentant Piasta zdobył Puchar Świata Juniorów. Było to pierwsze w historii polskiej szermierki osiągnięcie szpadzisty-juniora. Jendryś odnosił też sukcesy w seniorach. Siedmiokrotnie był mistrzem Polski w drużynie (lata 1994, , 2001, 2007). Ponadto na mistrzostwach Polski zdobył jeszcze medal srebrny indywidualnie (1994), srebrny drużynowo (2006, 2008, 2009), brązowy indywidualnie (1997, 2002, 2005, 2006) i brązowy drużynowo (1993, 2000, 2003, 2005). W 1997 wywalczył brązowy medal Letniej Uniwersjady w turnieju drużynowym. Reprezentował Polskę na mistrzostwach świata seniorów (indywidualnie: miejsce., m., m. indywidualnie, 6 m. drużynowo, m. indywidualnie, 18 m. drużynowo) i mistrzostwach Europy ( m. drużynowo i 46 m. indywidualnie, m. drużynowo i 37 m. indywidualnie). Kolejną indywidualnością w sekcji był Bartłomiej Kurowski. Największymi sukcesami podopiecznego Macieja Chudzikiewicza były dwa brązowe medale mistrzostw Europy w turnieju indywidualnym ( Gdańsk) i ( Bolzano). W 1995 został indywidualnym mistrzem Polski, w 1996 i 1999 zdobył w turnieju indywidualnym mistrzostw Polski brązowy medal. W drużynie aż sześciokrotnie sięgał po mistrzostwo Polski (1994, 1996, 1997, 1998, 1999, 2001) i dwukrotnie po brązowy medal mistrzostw Polski (1993 i 2000). Reprezentował Polskę na mistrzostwach świata. Dwukrotnie po mistrzostwo Polski sięgał Tomasz Szklarski (1996 i 1998). Szermierz ten cztery razy też zdobywał złote medale M.P. w drużynie (1994, 1997, 1998, 1999). Jego dorobek uzupełniają medal srebrny M.P, wywalczony w turnieju indywidualnym (1999) oraz dwa brązowe Tomasz Szklarski krążki w turniejach drużynowych M.P (lata 1993 i 1996 ). 15

16 Reprezentował Polskę na mistrzostwach świata. Jego karierę przerwała choroba nowotworowa. Zmarł 26 kwietnia 2014 W kwietniu 1999 r. w niemieckim Heidenheim w finale klubowego Pucharu Europy Mistrzów Krajowych, drużyna Piasta prowadzona przez Macieja Chudzikiewicza, a występująca w składzie: Tomasz Szklarski, Bartłomiej Kurowski i Adam Wiercioch, zajęła w stawce 26. ekip drugie miejsce. Był to największy zespołowy sukces gliwickich szermierzy w ponad 50-letniej historii tej sekcji. Marek Jendryś zdobywca Pucharu Świata Juniorów Tomasz Szklarski i Bartłomiej Kurowski na podium Maciej Chudzikiewicz i jego podopieczni; Mateusz Nycz, Bartłomiej Kurowski i Marek Jendryś: 16

17 7. Nowe stulecie, nowe nadzieje W XXI wiek sekcja szermiercza Piasta wkroczyła z nowymi nadziejami. Z dawnej stołówki umieszczonej przy Zespole Szkół Łączności, dzięki wsparciu Samorządu Miasta i zaangażowaniu dyrektora Krzysztofa Szczęśniaka udało się zrobić halę z prawdziwego zdarzenia. Do użytku oddano ją w 2004 r. Na początku nowego tysiąclecia kadrę szkoleniową stanowili: Zbigniew Czajkowski, Maciej Chudzikiewicz, Marek Julczewski, Piotr Tomala i Wacław Myszczyszyn. W 2001 r., po roku przerwy szpadziści Piasta po raz kolejny wywalczyli tytuł drużynowych mistrzów Polski i w konsekwencji w roku następnym znów walczyli w klubowym Pucharze Europy. Na początku 2001 roku Marek Julczewski został mianowany na trenera kadry narodowej polskich szpadzistów. Pałeczkę w prowadzeniu reprezentacji młodzieżowej tej odmiany broni przejął Maciej Chudzikiewicz. Pierwsze mistrzostwa Europy w szermierce rozegrano jeszcze przed wojną. Premierowy jednak sukces drużynowy w tej imprezie szpadziści Piasta odnieśli w 2002 r. Na zawodach, które odbywały się w stolicy Rosji (Moskwa) Marek Petraszek i Adam Wiercioch walcząc razem z Tomaszem Motyką i Michałem Sobierajem, prowadzeni przez Marka Julczewskiego wywalczyli srebrny medal. Także w 2002 roku po latach posuchy brązowy medal na mistrzostwach Polski seniorów zdobyła Aleksandra Opala. W 2007 roku, po sześciu latach przerwy drużyna szpadowa mężczyzn znów zdobyła złoty medal mistrzostw Polski. Drużynowi mistrzowi Polski 2007 Od lewej Mateusz Nycz, Marek Jendryś, Maciej Chudzikiewicz, Marek Julczewski, Adam Wiercioch, Ruben Limardo. 17

18 8. Rok chińskiego smoka Pod koniec marca 2008 roku drużyna Piasta Gliwice, walcząc w składzie: Adam Wiercioch, Marek Jendryś i Ruben Limardo w klubowym Pucharze Europy, który odbył się w niemieckim Heidenheim zajęła drugie miejsce. Podopieczni Marka Julczewskiego i Macieja Chudzikiewicza powtórzyli więc sukces osiągnięty dziewięć lat wcześniej. Na rozgrywanych pod koniec kwietnia tego mistrzostwach Polski Ruben Limardo, Wenezuelczyk broniący barw Piasta wywalczył złoty medal w turnieju indywidualnym, a drużyna zdobyła srebrny krążek. W sierpniu 2008 roku, po 28 latach przerwy znów na letnich Igrzyskach, które wówczas odbywały się w Pekinie - miał walczyć zawodnik Piasta, a był nim Adam Wiercioch (na zdjęciu). W turnieju indywidualnym polscy szpadziści nie osiągnęli zbyt wiele. Wiercioch został sklasyfikowany na 36. miejscu. 15 sierpnia 2008 roku rozegrano turniej drużynowy. Reprezentacja Polski, którą prowadził Marek Julczewski wywalczyła w tych zawodach srebrny medal! Wśród czwórki zawodników, która osiągnęła ten niebywały sukces był szpadzista Piasta Gliwice - Adam Wiercioch. Gliwiczanin walczył dzielnie, godnie broniąc barw Polski i Piasta. W finale Polacy ulegli świetnie dysponowanym w tym dniu Francuzom 29:45. Wiercioch ur. się 1. listopada 1980 w Gliwicach. Był złotym medalistą mistrzostw Europy w drużynie (2005) i brązowym mistrzostw świata w turnieju drużynowym (2009). Trzykrotnie zdobywał srebrny medal mistrzostw Europy (2002, 2004, 2006). Wielokrotnie stawał na podium Mistrzostw Polski i Pucharu Polski. W 2011 roku srebrny medalista I.O. postanowił zakończyć karierę zawodniczą. 18

19 9. Pół medalu dla Piasta, pół dla Wenezueli W sierpniu 2012 roku w Londynie odbyły się XXX Igrzyska Olimpijskie. Reprezentanci Polski w szermierce tym razem nie stawali na podium, ale uczynił to szpadzista Piasta Gliwice, broniący na tej olimpiadzie barw Wenezueli - Ruben Limardo. Szermierz, który uczył się walczyć pod okiem trenerów Piasta, sięgnął po najcenniejszy, bo złoty medal! W walce o złoto bowiem zmierzyli się szermierze, którzy w teorii nie mieli prawa tak wysoko dojść. Ruben Limardo, Wenezuelczyk zajmował przed tymi zawodami 13. miejsce w światowym rankingu. Bartosz Piasecki 47. Od małego śniłem o złotym medalu Igrzysk i wiedziałem, że po niego sięgnę. Nieważne kiedy, nieważne jak, dziś, jutro, pojutrze. Ale to musiało się stać mówi Limardo. I stało się, 1 sierpnia 2012 roku, i to w stylu wielkiego mistrza Ruben wyrzucił za burtę aktualnego mistrza świata Paolo Pizzo, bezsprzecznie będąc lepszym na planszy. W finale dał pokaz siły, wygrywając pewnie i wysoko, z Polakiem, ale broniącym barw Norwegii na tej olimpiadzie - Bartoszem Piaseckim - 15:10. Ruben Limardo, szpadzista Piasta Gliwice, złoty medalista Igrzysk Olimpijskich z Londynu 19

20 10. Młodzi mistrzowie Mateusz Nycz Po odejściu Adama Wierciocha nr 1 wśród seniorów został Mateusz Nycz. Zdobywca poczwórnej korony Mistrzostw Polski indywidualnie złoto zdobywał w kategoriach wiekowych do lat 15, 17, 20 i jako senior. Wywalczył też z drużyną Piasta Gliwice - mistrzostwo Polski seniorów. 29-letni już wychowanek Piasta - 27 maja 2011 roku na Młodzieżowych Mistrzostwach Europy, które odbyły się w Kazaniu (Rosja) wywalczył tytuł mistrzowski w turnieju indywidualnym. Świetna dyspozycje potwierdził brązowym medalem w zawodach drużynowych. Podopieczny Macieja Chudzikiewicza może też pochwalić się medalami mistrzostw Polski, zarówno w kategoriach młodzieżowych jak i seniorach. Po ostatni tytuł najlepszego szpadzisty w kraju sięgnął w maju 2015 roku. W 2017 roku natomiast wywalczył srebrny medal. Wielokrotnie też stawał na podium zawodów Pucharu Świata, Pucharu Europy i Pucharu Polski. Mateusz Nycz na co dzień jest żołnierzem zawodowy w Wojskowym Centrum Szkolenia Łączności i Informatyki w Zegrzu. W 2015 roku zdobył srebrny medal w drużynie na VI Światowych Wojskowych Igrzyskach Sportowych w Mungyeong Damian Michalak Podopieczny Marka Julczewskiego zdobywał już medale na najważniejszych turniejach zarówno w kategoriach młodzieżowych jak i seniorach. Rok 2017 był najlepszym w jego karierze. Zaczęło się od pierwszego miejsca w trzecim turnieju Pucharu Polski Seniorów. Potem było mistrzostwo Polski juniorów indywidualnie i w drużynie, mistrzostwo Polski Młodzieżowców indywidualnie i w drużynie, wicemistrzostwo świata juniorów i brąz na mistrzostwach Europy U-23. To najbardziej spektakularne sukcesy. 20

21 Bartosz Staszulonek Bartosz Staszulonek to kolejny zawodnik z grupy utalentowanej szermierczej młodzieży, która powoli już zaczyna naciskać starych mistrzów. Podopieczny Mikołaja Paca Pomarnackiego wystrzelił w sezonie 2016/17, zdobywając medale na najważniejszych turniejach zarówno krajowych jak i zagranicznych. Zaczął się zwycięstwa w zawodach drużynowych Pucharu Świata w Luksemburgu. Na mistrzostwach Świata w Płowdiw (2017 r), wspólnie z Damianem Michalakiem wywalczył srebrny medal. Dwa tygodnie później w Mistrzostwach Europy do lat 23 w Mińsku w turnieju drużynowym, sięgnął po brązowy medal. Do tych sukcesów należy jeszcze dorzucić zwycięstwo w zawodach Pucharu Europy do lat 23, a miało to miejsce w Gliwicach podczas 51 Memoriału o Stalową Klingę Hutnika. Sebastian Majgier Kolejnym, utalentowanym zawodnikiem, który wciąż ma szansę pójść w ślady Wierciocha i Limardo jest Sebastian Majgier. Ten także wychowanek Piasta w kwietniu 2012 roku, z Mistrzostw Świata Kadetów, które odbyły się w Moskwie przywiózł srebrny medal. Wielokrotnie też stawał na podium Młodzieżowych Mistrzostw Polski. Aleksander Staszulonek Aleksander Staszulonek to starszy brat Bartka. Nie ma na swoim koncie tak dużo sukcesów na arenach międzynarodowych, ale zdobywał medale na mistrzostwach Polski zarówno w kategoriach młodzieżowych jak i seniorach. Wacław Bartolewski, Marcin Nikiel i Daniel Niestrój Są to medaliści i tryumfatorzy mistrzostw Polski, zawodów Pucharu Polski i licznych turniejów zarówno krajowych jak i zagranicznych. Największe sukcesy odnosili do tej pory w turniejach drużynowych. Marcin Nikiel ma też na koncie złoty medal Mistrzostw Europy Kadetów. 21

22 Od lewej: Michał Bar, Damian Michalak, Wacław Bartolewski, Marcin Nikiel Od lewej: Sebastian Majgier, Daniel Niestrój, Patryk Szlama, Bartosz Staszulonek 22

23 Sebastian Majgier (po lewej) w 2012 roku zdobył srebrny medal na Mistrzostwach Świata Kadetów. W 2017 roku Damian Michalak i Bartosz Staszulonek wywalczyli srebrny medal Mistrzostw Świata w turnieju drużynowym 23

24 Jagoda Zagała Wśród szpadzistek największymi sukcesami może pochwalić się Jagoda Zagała, która ma na swoim koncie wywalczony w drużynie złoty i srebrny medal mistrzostw Europy w kategoriach wiekowych U-17 i U-20 oraz brązowy medal mistrzostw Świata (U-20). brązowy medal mistrzostw Polski seniorek. Regularnie z sukcesami startuje również w zawodach Pucharu Świata. Zagała zdobyła też cztery złote medale i jeden srebrny mistrzostw Polski w kategoriach młodzieżowych w turnieju indywidualnym. Pięć krążków we wszystkich kolorach w turniejach drużynowych M.P. Sześciokrotnie była klasyfikowana na pierwszym miejscu jako najlepsza szpadzistka w Polsce w kategoriach kadet i junior. Jagoda Zagała medalistka mistrzostw świata i Europy Karolina Staszulonek Karolina Staszulonek pozazdrościła swoim starszym braciom sukcesów i postawiła pójść w ich ślady. Podopieczna Mikołaja Paca Pomarnackiego w grudniu 2016 roku wygrała zawody Pucharu Polski w kategorii Junior Młodszy, a w marcu 2018 roku na odbywających się w Soczi - Mistrzostwach Europy Kadetów w Szermierce wywalczyła brązowy medal. 24

25 Ewa Kawencka Ewa Kawencka to jedna z bardziej uzdolnionych i ambitnych zawodniczek. Od kilku lat zwycięża bądź staje na podium w zawodach rangi Pucharu Polski, mistrzostw Polski a także w licznych turniejach w kraju i poza jego granicami. Jej sukcesy są z uwagą obserwowane przez władze samorządowe Piekar Śląskich, jej rodzinnego miasta. Dzięki temu sekcja szermiercza zdobyła mocnego partnera. Efektem tej współpracy są Igrzyska Dzieci i Młodzieży rozgrywane od 2 lat w tym mieście oraz tegoroczne Mistrzostwa Polski Juniorów. Od lewej Ewa Kawencka, Maciej Chudzikiewicz, Julia Kyrcz, Katarzyna Majgier, Karolina Staszulonek i Mikołaj Pac Pomarnacki 25

26 Do wyróżniających się zawodniczek sekcji szermierczej Piasta Gliwice należą ponadto: Anna Ridzewska, Julia Kyrcz, Klara Majgier, Bernadeta Majgier, Alicja Ostrowska, Michalina Kobylnicka, a z mężczyzn Marcel Baś, Michał Bar, Paweł Krawczyk, Patryk Szlama, Jan Kardaszewicz, Wojciech Rzyczniak. Są to wielokrotni medaliści i tryumfatorzy mistrzostw Polski, Pucharu Polski, Mistrzostw Śląska licznych turniejów międzynarodowych i krajowych Obecnie szkolenie w Piaście obejmuje wszystkie kategorie wiekowe. Na hali można spotkać zarówno siedmiolatków jak i 50-latków, którzy określają siebie dinozaurami. Szczególną uwagę jednak poświęca się szkoleniu młodzieży. Zajęcia prowadzą najlepsi trenerzy w Polsce, znani również za granicą, którzy wychowali medalistów Igrzysk Olimpijskich, Świata i Europy. Praktycznie w każdej kategorii wiekowej, sekcja szermiercza Piasta Gliwice zalicza się do ścisłej, krajowej czołówki, a jej przedstawiciele regularnie, co roku zdobywają medale mistrzostw Polski i plasują się wysoko we wszystkich klasyfikacjach, czego efektem są powołania do reprezentacji kraju. Młodzi mistrzowie na przedturniejowym pokazie 26

27 11. Fechtmistrzowie i trenerzy Maciej Chudzikiewicz (fechtmistrz) Antoni Franz i Zbigniew Czajkowski budowali potęgę szermierczą Piasta w pierwszych 25 latach istnienia sekcji. Natomiast nie byłoby współczesnych sukcesów, gdyby nie Maciej Chudzikiewicz. Fechtmistrz szpadzistów Piasta Gliwice w 2017 roku obchodził 55 rocznicę rozpoczęcia swojej przygody z szermierką i mimo zdobycia przez jego wychowanków oraz podopiecznych ponad stu medali mistrzostw Polski, Europy i Świata, ciągle mu mało. Maciej Chudzikiewicz urodził się 6 czerwca 1950 roku. Sport od zawsze był pasją Chudego, jak mówią o nim znajomi i przyjaciele. Zaczynał od pływania, ale mając 8 lat poszedł na pierwsze zajęcia z szermierki do gliwickiego Piasta. Chciał tylko zobaczyć. Zakochał się jednak w klindze i miłość ta trwa już ponad 50 lat. Zaczynał od floretu, potem była szabla i pierwsze sukcesy: wicemistrzostwo Polski CRZZ-u, srebrny medal w drużynie na olimpiadzie młodzieży. Ponieważ w klubie w tamtym okresie sporo było trenerów akurat w tej odmianie szermierki, Czajkowski - koordynator sekcji, zaproponował M. Chudzikiewiczowi szkolenie w szpadzie. Mozolnie, krok po kroku zdobywał zaufanie swoich podopiecznych namawiając ich do wytrwałości i ciężkiej pracy. I przyszły sukcesy. Prawdziwy wysyp medali, zwycięstw nie tylko w Polsce, ale i w Europie, na świecie. Maciej Berwid, Krzysztof Nycz, Dariusz Kościelniak, Andrzej Gaworek i Andrzej Jantas, Tomasz i Jarosław Szklarscy, Bartek Kurowski, Marek Jendryś, Mateusz Nycz, to jego podopieczni, którzy brylowali lub robią to dalej na szermierczych planszach. Zdolności trenerskie Chudego rychło dostrzegli działacze szermierczego związku i powierzyli mu szkolenie kadry Polski juniorów. W 1996 r. został już trenerem kadry narodowej seniorów. Był nim przez cztery lata. W latach prowadził kadrę Polski Juniorów z wieloma sukcesami/ W ostatnich latach Maciej Chudzikiewicz postawił na pracę z młodzieżą. Jego wychowankiem jest m.in. Mateusz Nycz. Ten szermierz ma już za sobą medale mistrzostw Polski zarówno juniorów jak i seniorów oraz medalowe miejsca w Pucharze Świata, a także tytuł Mistrza Europy. Za zasługi dla rozwoju polskiej szermierki fechtmistrz Piasta otrzymał Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. Ponadto został uhonorowany wieloma odznaczeniami resortowymi. 27

28 Marek Julczewski (fechtmistrz) Marek Julczewski urodził się 1-go lipca 1954 r. w Katowicach. Tam też zaczynał przygodę z szermierką w nieistniejącym już klubie GKS Katowice. Miał okazję uczyć się od świetnych fechmistrzów, m.in. Adolfa Czypionki. Zygmunta Pawlasa czy Mikołaja Paca Pomarnackiego. Jako zawodnik zdobywał złote medale w najważniejszych imprezach w kraju, zarówno w juniorach jak i w seniorach. W 1991 Julczewski przeniósł się do Gliwic. Pracując jako nauczyciel w Zespole Szkół Ogólnokształcących nr 4 razem z Janem Motylem prowadzili sekcję szermierczą Muszkietera Gliwice. W 1998 r. przeniósł się na stałe do sekcji GKS Piast zabierając ze sobą swoich podopiecznych. Od 1997 r. do 2001 r. był trenerem reprezentacji Polski Juniorów. Jeszcze jako trener reprezentacji narodowej juniorów doprowadził swojego podopiecznego Adama Wierciocha do złotego medalu na młodzieżowych mistrzostwach świata, trzeciego miejsca (1998 r.), i pierwszego w szpadzie drużynowej w latach 1998, 1999 i 2 - go miejsca w drużynie (2000) Najważniejsze osiągnięcia w latach (jako trener) to 1. miejsce na Mistrzostwach Europy w szpadzie drużynowo (2005) i trzy 2. miejsce też w szpadzie drużynowej (2002, 2004, 2006). Do tego należy dodać liczne pudła w zawodach Pucharu Świata. Najważniejszy jednak w jego dotychczasowej karierze był rok 2008, kiedy to doprowadził szpadową drużynę do srebrnego medalu na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie, a było to dokładnie 15 sierpnia. Wśród czwórki zawodników, która osiągnęła ten niebywały sukces był szpadzista Piasta Gliwice - Adam Wiercioch. Pełny skład srebrnej drużyny: Robert Andrzejuk (AZS AWF Wrocław), Adam Wiercioch (Piast Gliwice), Tomasz Motyka (AZS AWF Wrocław), Radosław Zawrotniak (AZS AWF Kraków), Julczewski tym sukcesem nawiązał do wspaniałej gliwickiej szkoły szermierczej. Za zasługi dla polskiego sportu został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski wręczonym przez prezydenta Rzeczpospolitej - Lecha Kaczyńskiego. Aktualnie szkoli kolejne pokolenia szermierzy. Pod jego okiem trenują m.in. Damian Michalak i Jagoda Zagała. 28

29 Mikołaj Pac Pomarnacki (fechtmistrz) O sportowych osiągnięciach fechtmistrza Piasta piszemy wyżej. Jako szkoleniowiec zaczął jeszcze w czasie trwania kariery sportowej. Był instruktorem w GKS Katowice. Później trener kadry narodowej PZS: florecistek ( ) i szpadzistów ( ). Przez długie lata był fechtmistrzem we Włoszech, a spod jego ręki również wyszło wielu znakomitych szermierzy. Aktualnie także może pochwalić się swoimi wychowankami. Prowadzony przez niego Sebastian Majgier zdobył tytuł wicemistrza świata juniorów. Aktualnie z powodzenie na krajowych i zagranicznych planszach walczą Aleksander Staszulonek i Karolina Staszulonek. Oboje to medaliści mistrzostw Europy i Polski. Piotr Tomala Piotr Tomala urodził się roku w Gliwicach. Jako zawodnik swój największy sukces zanotował zdobywając brązowy medal mistrzostw Polski we florecie. Szkoleniem kolejnych pokoleń szermierzy zajmuje się od 1968 roku. Do 1981 trenował florecistów, a 1992 szpadzistki i szpadzistów. Już jako szkoleniowiec zdobywał ze swoimi podopiecznymi medale na mistrzostwach Polski, Europy i Świata. Jego wychowanką jest m.in Jagoda Zagała. Pracował również z Tomaszem Szklarskim, który wywalczył mistrzostwo Polski. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Złotą Odznaką Zasłużonego dla Sportu. Wacław Myszczyszyn Wacław Myszczyszyn urodził się 07 stycznia 1945 roku. Jest absolwentem Politechniki Śląskiej i Studium trenerskiego - AWF Warszawa. Przygodę z szermierką jako zawodnik zaczynał od szabli, a było to w 1958 roku w Piaście Gliwice. Jego trenerem był wówczas Albin Majewski. Jako szermierz nie odnosił spektakularnych sukcesów, Pociągała go praca trenerska, czemu poświęcił resztę sportowego życia. W latach szkolił najpierw florecistów, a pod koniec szablistów. Od 2001 roku zaczął trenować młodzież, ale już w szpadzie. Pod jego okiem zaczynało swoją przygodę z szermierką wielu zawodników, którzy potem odnosili sukcesy na krajowych i zagranicznych planszach. Anna Ridzewska Ania Ridzewska należy do młodego pokolenia trenerów. Wciąż czynna szpadzistka Piasta ma 25 lat. Ridzewska w swoim dorobku zawodniczym ma srebrny medal mistrzostw Polski w kategorii wiekowej do lat 20 w drużynie. Wiele razy też, jeszcze jako juniorka była klasyfikowana w pierwszej ósemce turniejów. W sekcji zajmuje się szkoleniem najmłodszych adeptów sztuki szermierczej. Jej podopieczne i podopieczni mają już za sobą pierwsze turniejowe starty i pierwsze sukcesy. 29

30 Wojciech Kozioł Wojciech Kozioł to najnowszy nabytek szkoleniowy Piasta. Urodził się r w Rydułtowy. W latach ' był zawodnikiem RMKS Rybnik. W roku 2012 rozpocząłem przygodę jako trener szermierki, a od 2017 jako trener Piasta Gliwice. Do Gliwic trafił dzięki fechtmistrzowi - Maciejowi Chudzikiewiczowi. Trenerzy sekcji szermierczej. Od lewej: Wojciech Kozioł, Anna Ridzewska, Piotr Tomala, Mikołaj Pac Pomarnacki, Maciej Chudzkiewicz, Marek Julczewski, Wacław Myszczyszyn Trenerzy i działacze sekcji uhonorowani medalami za zasługi dla polskiej szermierki 30

31 Zawodnicy sekcji szermierczej w 2018 roku Bar Michał, Bartolewski Wacław, Baś Marcel, Chrapka Stefan, Cierzyński Piotr, Drobczyk Franciszek, Drobczyk Pola, Duda Antonina, Faber Sandra, Goryczka Ewa, Gusta Seweryn, Hutnik Kacper, Jędrzejec Michał, Jędrzejec Wiktoria, Kardaszewicz Jan, Kawencka Ewa, Klytta Paweł, Kobylnicka Michalina, Koczergin Aleksander, Kurowski Bartłomiej, Kurowski Błażej, Kwiecień Konstanty, Kyrcz Julia, Majgier Bernadeta, Majgier Katarzyna, Majgier Klara, Majgier Sebastian, Markowicz Dominika, Marzec Łukasz, Michalak Damian, Mielniczek Blanka, Migas Piotr, Moroń Tomasz, Mucha Agata, Mucha Maciej, Niestrój Daniel, Nycz Mateusz, Olejniczak Kamil, Ostrowska Alicja, Ostrowska Paulina, Partyka Czcibor, Riegel Bartłomiej, Riegel Radosław, Rzyczniak Wojciech, Staszulonek Aleksander, Staszulonek Bartosz, Staszulonek Emilia Staszulonek Karolina, Strzałkowski Maciej, Szlama Patryk, Szuba Filip, Szydłowska Julia, Szydłowska Maria, Warzycha Marcin, Wesołowski Michał, Wesołowski Mikołaj, Wilczyński Igor, Zagała Jagoda, Zalewski Mikołaj, Zieliński Dariusz, Żmuda Mateusz Sekcja szermiercza rok

32 O Stalową Klingę Hutnika i Memoriał Antoniego Franza po raz 52 Memoriał Antoniego Franza jest jedyną tego typu imprezą w Europie, a może i na świecie. Nie ma bowiem takiego turnieju na który regularnie, co roku i to od 52 lat zjeżdżałyby się drużyny z kilkunastu państw. W 2017 roku rozegrano 51. już edycję tego prestiżowego turnieju. Równocześnie w Gliwicach w tym samym czasie odbywa się turniej "O Stalową Klingę Hutnika", który zaliczany jest jako IV edycja Pucharu Polski w Szpadzie. Równolegle, podczas tych zawodów szpadziści, którzy nie ukończyli 23 lat życia, rywalizują w Pucharze Europy w tej kategorii wiekowej. Rok temu w 51. Memoriale A. Franza wzięło udział 20 zespołów. Do turnieju głównego zakwalifikowało się 16. Zwyciężyła pierwsza drużyna Piasta, która w finale pokonała reprezentację Wenezueli 45:33. Trzecie miejsce zajęła Ukraina pokonując kadrę Polski. W 2017 roku w Memoriale A. Franza zwyciężył Piast Gliwice 32

33 Turniej O Stalową Klingę Hutnika jest jednocześnie IV edycją Pucharu Polski w Szpadzie i Pucharem Europy do lat 23. Połączenie tych zawodów sprawia, że Gliwice na ten dzień stają się szpadową stolicą Polski w międzynarodowej obsadzie. W 2017 roku kapitalnie w tym turnieju bił się Bartosz Staszulonek, który wygrał zawody Pucharu Europy U-23 a w PP został sklasyfikowany na trzecim miejscu. Dzięki temu wynikowi szpadzista Piasta pojechał na mistrzostwa Świata i mistrzostwa Europy juniorów, gdzie razem z Damianem Michalakiem i kolegami z reprezentacji wywalczył odpowiednio srebrny i brązowy medal! W Pucharze Europy U-23 na najwyższym stopniu podium stanął Bartosz Staszulonek Program zawodów: 28 kwiecień 2018r godz Szpada mężczyzn indywidualnie eliminacje godz Finał szpady mężczyzn 29 kwiecień 2018r godz Turniej drużynowy w szpadzie im. A. Franza - eliminacje godz Finał Turnieju Drużynowego Miejsce zawodów: HALA WIDOWISKOWO SPORTOWA Gliwice Sośnica, ul. Sikorskiego 132 tel. (032)

34 OSIĄGNIĘCIA SEKCJI SZERMIERCZEJ W LATACH Rok 2013 Mistrzostwa Polski Juniorów S. Majgier złoty D. Niestrój - srebrny druż. /J. Zagała, P. Michalewicz A. Ridzewska, K. Kościelniak/ - srebrny druż. /P. Szlama, W. Bartolewski, S. Majgier, D. Niestrój/- brązowy Mistrzostwa Polski Młodzieżowców U-23 - druż. /M. Leszczyński, P. Bandurski,A.Staszulonek/ - brązowy Mistrzostwa Polski Młodzików J. Kyrcz - brązowy druż. /M. Krzypkowski, B. Mancewicz, J. Turek, M. Bar/ - złoty druż. /E. Kawencka, A. Nycz, K. Majgier J. Kyrcz/ - brązowy Ogólnopolska Olimpiada Młodzieży - Mistrzostwa Polski Juniorów Młodszych P. Szlama - srebrny druż. /P. Szlama, B. Staszulonek T. Kosmol, M. Nikiel/ - brązowy Akademickie Mistrzostwa Polski P. Krawczyk - srebrny Rok 2014 Mistrzostwa Europy Młodzieżowców J. Zagała - brązowy J. Zagała - /drużyna/ - srebrny Mistrzostwa Polski Juniorów J. Zagała - złoty S. Majgier - srebrny Mistrzostwa Polski Młodzików - E. Kawencka - brązowy Olimpiada Młodzieży - Mistrzostwa Polski Juniorów Młodszych - T. Kosmol - brązowy 34

35 Puchar Świata Seniorów - M. Nycz - złoty Mistrzostwa Europy Kadetów - M. Nikiel - złoty Mistrzostwa Polski Juniorów - druż. /P. Szlama, M. Nikiel S. Majgier, D. Niestrój/ - złoty Mistrzostwa Polski Juniorów Młodszych druż. /B. Staszulonek, W. Bartolewski, T. Kosmol, M. Nikiel/ - srebrny Mistrzostwa Polski Młodzików E. Kawencka - brązowy druż. /E. Kawencka, A. Nycz, B. Banaszak, A. Bilińska/ - srebrny Rok 2015 Mistrzostwa Polski Juniorów B. Staszulonek - złoty S. Majger, M. Nikiel - brązowy druż. /S. Majgier, M. Nikiel, B. Staszulonek, P. Szlama/ - srebrny druż. / W. Bartolewski, T. Kosmol, D. Michalak, D. Niestrój/ - brązowy Mistrzostwa Polski Młodzieżowców A. Staszulonek - brązowy U-23 - J. Zagała - brązowy Ogólnopolska Olimpiada Młodzieży- Mistrzostwa Polski Juniorów Młodszychdruż. / W. Bartolewski, D. Michalak, J. Turek, M. Nikiel/ - złoty Mistrzostwa Polski Seniorów M. Nycz złoty druż. /P. Krawczyk, M. Nycz, S. Majgier, D. Michalak/ - brązowy 35

36 Rok 2016 Mistrzostwa Polski Juniorów B. Staszulonek - srebrny P. Szlama - brązowy druż. / D. Michalak, M. Nikiel, B. Staszulonek, P. Szlama/ - złoty Ogólnopolska Olimpiada Młodzieży - Mistrzostwa Polski Juniorów Młodszych druż. / E. Kawencka, J. Kyrcz, K. Majgier - brązowy Mistrzostwa Polski Seniorów M. Baś - brązowy druż. /M. Baś, A. Staszulonek, M. Nycz, D. Michalak/ - srebrny druż. /M. Jendryś, P. Krawczyk, S. Majgier, D. Zieliński/ - brązowy Mistrzostwa Polski Młodzików K. Staszulonek - brązowy Rok 2017 Mistrzostwa Świata Juniorów D. Michalak, B. Staszulonek /drużyna/ - srebrny Młodzieżowe Mistrzostwa Europy U-23 D. Michalak, B. Staszulonek /drużyna/- brązowy Mistrzostwa Polski Juniorów D. Michalak - brązowy druż. /D. Michalak, W. Bartolewski, B. Staszulonek, M. Nikiel/ - srebrny Mistrzostwa Polski Młodzieżowców D. Michalak - srebrny A. Staszulonek, P. Szlama - brązowy druż. /S. Majgier, D. Niestrój, D. Michalak, P. Szlama/ -złoty Mistrzostwa Śląska Juniorów D. Michalak - złoty B. Staszulonek - brązowy K. Staszulonek - brązowy 36

37 druż. /W. Bartolewski, D. Michalak, B. Staszulonek, D. Piskor/ - złoty druż. /E. Kawencka, K. Majgier, K. Staszulonek, D. Markowicz/ - brązowy Mistrzostwa Śląska Juniorów Młodszych druż. /, E. Kawencka, M.Kobylnicka, K. Staszulonek, A.Ostrowska/ - brązowy Mistrzostwa Śląska Młodzików B. Majgier - złoty A. Ostrowska - brązowy druż. / K. Majgier, A. Ostrowska, B. Majgier, M. Kobylnicka/ - srebrny druż. /M. Wesołowski, W. Rzyczniak, K. Olejnik, M. Mucha/ - srebrny Rok 2018 Mistrzostwa Polski Młodzieżowców D. Niestrój srebrny druż. /S. Majgier, D. Niestrój, B.Staszulonek, P. Szlama/ - srebrny Mistrzostwa Polski Juniorów D. Michalak - złoty druż. /D. Michalak, W. Bartolewski, J. Kardaszewicz, M. Bar/ - złoty druż. /E. Kawencka, K. Majgier K. Staszulonek, A. Ostrowska/- srebrny Mistrzostwa Śląska Juniorów W. Bartolewski - srebrny E. Kawencka - brązowy K. Staszulonek - brązowy druż. / W. Bartolewski, M. Bar, S. Chrapka, P. Migas/ - brązowy druż. /, E. Kawencka, K. Majgier K. Staszulonek, B. Majgier/ - złoty Mistrzostwa Śląska Juniorów Młodszych druż. /B. Majgier, M. Kobylnicka, K. Majgier, A. Ostrowska/ - złoty druż. /W. Rzyczniak, M. Wesołowski, S. Chrapka, P. Migas/ - srebrny 37

38 NAJWAŻNIEJSZE SUKCESY SEKCJI GKS PIAST GLIWICE. LATA Igrzyska Olimpijskie: TOKIO Rok floret mężczyzn - Złoty medal w turnieju indywidualnym Egon Franke. Trener Zbigniew Czajkowski - Piast Gliwice) DRUŻYNOWO - floret mężczyzn srebrny medal w turnieju drużynowym Egon Franke (Piast Gliwice), Ryszard Parulski, Janusz Różycki, Zbigniew Skrudlik, Witold Woyda MEKSYK Rok Floret mężczyzn - brązowy medal w turnieju drużynowym Egon Franke (Piast Gliwice), Adam Lisewski, Ryszard Parulski, Zbigniew Skrudlik, Witold Woyda - Szpada mężczyzn - brązowy medal w turnieju drużynowym /Bohdan Andrzejewski, Kazimierz Barburski, Michał Butkiewicz, Bogdan Gonsior (Piast Gliwice), Henryk Nielaba/ MONACHIUM Rok Floret mężczyzn - złoty medal w turnieju drużynowym Marek Dąbrowski, (wychowanek Piasta Gliwice), Arkadiusz Godel, Jerzy Kaczmarek, Lech Koziejowski, Witold Woyda PEKIN Rok Szpada męska - Srebrny medal w turnieju drużynowym Robert Andrzejuk, Adam Wiercioch (Piast Gliwice), Radosław Zawrotniak, Tomasz Motyka. Trener Marek Julczewski (Piast Gliwice), Londyn Szpada męska - Złoty medal w turnieju indywidualnym - Ruben Limardo Gascon (Piast Gliwice) Szermierze Piasta Gliwice występujący na Igrzyskach Olimpijskich Elżbieta Cymerman-Franke, Jacek Bierkowski, Egon Franke, Mikołaj Pac Pomarnacki Zbigniew Matwiejew, Adam Wiercioch, Marek Dąbrowski, Ruben Limardo 38

39 MISTRZOSTWA ŚWIATA INDYWIDUALNIE Gdańsk - Rok 1963 floret mężczyzn - Egon Franke medal brązowy Moskwa - Rok 1966 szpada mężczyzn - Bogdan Gonsior medal brązowy Ankara - Rok floret mężczyzn - Marek Dąbrowski medal brążowy Wiedeń Rok 1971 floret mężczyzn - Marek Dąbrowski medal srebrny Budapeszt - Rok 1975 szabla mężczyzn - Jacek Bierkowski medal srebrny MISTRZOSTWA ŚWIATA DRUŻYNOWO Bruksela Rok 1953 szabla mężczyzn medal brązowy. Zbigniew Czajkowski (GKS Gliwice), Zygmunt Pawlas, Leszek Suski, Jerzy Pawłowski, Wojciech Zabłocki Turyn Rok 1961 floret mężczyzn medal brązowy. Egon Franke (Piast Gliwice), Witold Woyda, Ryszard Parulski, Zbigniew Skrudlik, Janusz Różycki, Henryk Nielaba Buenos Aires Rok 1962 szabla mężczyzn złoty medal. Jerzy Pawłowski, Wojciech Zabłocki, Andrzej Piątkowski, Emil Ochyra, Egon Franke (Piast Gliwice) floret mężczyzn medal brązowy. Egon Franke (Piast Gliwice), Witold Woyda, Ryszard Parulski, Zbigniew Skrudlik, Janusz Różycki Gdańsk - Rok 1963 szpada mężczyzn złoty medal. Bogdan Gonsior (Piast Gliwice), Bohdan Andrzejewski, Henryk Nielaba, Ryszard Parulski, Jerzy Strzałka floret mężczyzn brązowy medal. Egon Franke (Piast Gliwice), Witold Woyda, Ryszard Parulski, Zbigniew Skrudlik, Janusz Różycki Moskwa Rok 1966 floret mężczyzn brązowy meal. Witold Woyda, Zbigniew Skrudlik, Ryszard Parulski, Egon Franke (Piast Gliwice), Adam Lisewski Montreal Rok 1967 floret mężczyzn medal brązowy. Witold Woyda, Zbigniew Skrudlik, Ryszard Parulski, Egon Franke, Adam Lisewski 39

40 Hawana Rok 1969 floret mężczyzn srebrny medal. Witold Woyda, Ryszard Parulski, Marek Dąbrowski Wychowanek Piasta Gliwice), Jerzy Kaczmarek, Lech Koziejowski Ankara - Rok 1970 szpada mężczyzn srebrny medal. Henryk Nielaba, Kazimierz Barburski, Michał Butkiewicz, Zbigniew Matwiejew (Piast Gliwice), Bogdan Gonsior (Piast Gliwice), Wiedeń - Rok 1971 floret mężczyzn srebrny medal. Marek Dąbrowski (wychowanke Piast Gliwice), Jerzy Kaczmarek, Lech Koziejowski, Witold Woyda, Adam Lisewski floret kobiet - medal brązowy. Halina Balonówna, Elżbieta Cymerman (Piast Gliwice), Joanna Rzymowska, Barbara Szeja, Krystyna Urbańska Goeteborg - Rok 1973 floret mężczyzn brązowy medal. Marek Dąbrowski wychwoanke Piasta Gliwice), Jerzy Kaczmarek, Lech Koziejowski, Witold Woyda, Leszek Martewicz Grenoble Rok 1974 Floret mężczyzn srebrny medal. Marek Dąbrowski (Wychowanke Piast Gliwice), Jerzy Kaczmarek, Lech Koziejowski, Ziemowit Wojciechowski, Leszek Martewicz Melbourne - Rok 1979 szabla mężczyzn medal brązowy. Jacek Bierkowski (Piast Gliwice), Dariusz Wódke, Tadeusz Piguła, Andrzej Kostrzewa, Janusz Kondrat Clermont Ferrand - Rok 1981 szabla mężczyzn medal brązowy. Jacek Bierkowski (Piast Gliwice), Dariusz Wódke, Tadeusz Piguła, Andrzej Kostrzewa, Leszek Jabłonowski MISTRZOSTWA EUROPY SENIORÓW - INDYWIDUALNIE Foggia Rok 1981 szabla mężczyzn - Jacek Bierkowski medal srebrny Gdańsk - Rok 1987 szpada mężczyzn - Bartłomiej Kurowski - medal brązowy Bolzano - Rok 1999 szpada mężczyzn - Bartłomiej Kurowski medal brązowy Mistrzostwa Europy drużynowo 40

41 Moskwa Rok 2002 szpada mężczyzn medal srebrny. Tomasz Motyka, Michał Sobieraj, Petraszek (Piast Gliwice), Adam Wiercioch (Piast Gliwice) Marek Kopenhaga - Rok 2004 szpada mężczyzn srebrny medal. Robert Andrzejuk, Tomasz Motyka, Adam Wiercioch (Piast Gliwice), Krzysztof Mikołajczak Zalaegerszeg Rok 2005 szpada mężczyzn złoty medal. Tomasz Motyka, Robert Andrzejuk, Krzysztof Mikołajczak, Adam Wiercioch (Piast Gliwice) Izmir Rok szpada mężczyzn srebrny medal. Robert Andrzejuk, Tomasz Motyka, Krzysztof Mikołajczak, Adam Wiercioch (Piast Gliwice) Floret: MISTRZOWIE POLSKI SENIORÓW WYWODZĄCY SIĘ Z GKS PIAST GLIWICE Mężczyźni - indywidualnie Rok Egon Franke GKS Gliwice Mężczyźni - drużynowo Rok Piast Gliwice Kobiety - indywidualnie Rok 1963 Elżbieta Cymerman - Gliwicki Klub Sportowy Rok 1964 Elżbieta Cymerman - Gliwicki Klub Sportowy Rok 1965 Elżbieta Cymerman - GKS Piast Gliwice Rok 1966 Elżbieta Cymerman - GKS Piast Gliwice Rok 1967 Elżbieta Cymerman - GKS Piast Gliwice Rok 1968 Elżbieta Cymerman - GKS Piast Gliwice Rok 1969 Elżbieta Cymerman - GKS Piast Gliwice Rok 1972 Elżbieta Cymerman-Franke - GKS Piast Gliwce Szabla Indywidualnie Rok 1976 Jacek Bierkowski - GKS Piast Gliwice Rok 1977 Jacek Bierkowski - GKS Piast Gliwice Szpada Indywidualnie Rok 1964 Bogdan Gonsior - AZS Rokitnica (później Piast Gliwice) Rok 1970 Bogdan Gonsior - GKS Piast Gliwice 41

42 Rok 1973 Bogdan Gonsior - GKS Piast Gliwice Rok 1975 Zbigniew Matwiejew - GKS Piast Gliwice Rok 1993 Marek Jendryś - Piast Gliwice Rok 1995 Bartłomiej Kurowski - Piast Gliwice Rok 1996 Tomasz Szklarski - Piast Gliwice Rok 1998 Tomasz Szklarski - Piast Gliwice Rok 2001 Marek Petraszek - Piast Gliwice Rok 2006 Ruben Limardo - Wenezuela Piast Gliwice Rok 2008 Ruben Limardo - Wenezuela Piast Gliwice Rok 2015 Mateusz Nycz Piast Gliwice Drużynowo Rok 1994 Piast Gliwice Rok 1996 Piast Gliwice Rok 1997 Piast Gliwice Rok 1998 Piast Gliwice Rok 1999 Piast Gliwice Rok 2001 Piast Gliwice Rok 2007 Piast Gliwice 42

43 Fotografie: Andrzej Oksztul Antoni Witwicki Archiwum sekcji szermierczej GKS Piast Archiwum Zbigniewa Czajkowskiego Archiwum piast.gliwice.pl Wydano nakładem: Drukarnia Zpp Ilona Chmielek Aleksander Chmielek Sp.J. Konstytucji Bytom 43

44 44