Wytyczne dotyczące przygotowywania pracy dyplomowej

Transkrypt

1 Wytyczne dotyczące przygotowywania pracy dyplomowej Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa im. St. Staszica w Pile Instytut Ochrony Zdrowia Zakład Pielęgniarstwa Piła, 2017

2 ZASADY OGÓLNE Prace dyplomowe powstające w Instytucie Ochrony Zdrowia są pracami posiadającymi znamiona prac naukowych w ramach nauk biomedycznych i społecznych. Wobec tych prac zastosowanie mają międzynarodowe wytyczne oraz zwyczaje i standardy przyjęte w tych dziedzinach nauki. W pracy dyplomowej student powinien wykazać się ogólną znajomością dyscypliny naukowej związanej z tematem pracy, umieć połączyć elementy wiedzy teoretycznej z zagadnieniami praktycznymi, wykazać się znajomością literatury i źródeł w zakresie opracowywanego tematu. Studenta obowiązuje znajomość REGULAMINU przygotowywania prac dyplomowych i egzaminu dyplomowego. Załącznik do zarządzenia nr 52/15 Rektora PWSZ im. St. Staszica w Pile z dnia 1 października 2015 roku. BUDOWA I KONSTRUKCJA PRACY Nie ma określonych wymogów dotyczących objętości prac. Zaleca się jednak, aby praca dyplomowa zawierała co najmniej 30 stron; należy wliczyć w to objętość stronę tytułową, spis treści, piśmiennictwo i aneksy. Praca dyplomowa powinna być pracą badawczą, choć dopuszcza się przygotowanie pracy poglądowej, stanowiącej wnikliwe i kompletne studium badanego problemu, charakteryzować się własnym wkładem autora poprzez oryginalne i nowatorskie ujęcie problemu, porównanie lub analizę aktualnej wiedzy na dany temat. Praca badawcza powinna składać się z następujących elementów w kolejności: 1. strona tytułowa (tytuł w języku polskim i w jęz. angielskim), 2. ew. podziękowania, 3. ew. wykaz skrótów, 4. spis treści, 5. rozdziały: wstęp/wprowadzenie, materiał i metoda, 2

3 cel pracy, wyniki i omówienie, wnioski, 6. piśmiennictwo, 7. aneks, 8. streszczenie Rozdziały: wstęp/wprowadzenie oraz materiał i metoda powinny zajmować około 1/3 objętości pracy. Powinny zawierać przesłanki skłaniające do podjęcia tego tematu, jasno określony cel pracy, podanie materiału oraz metod badawczych z dokładnym opisem, aby badania i wyniki takie można było powtórzyć i zweryfikować. Wstęp/wprowadzenie (określane również mianem części teoretycznej), ujęte w formie uzasadnionych merytorycznie rozdziałów zawierać powinny następujące zagadnienia: omówienie wcześniejszych badań nad problemem podjętym przez autora pracy, wskazanie kontekstu teoretycznego i metodologicznego badań, hipotezy badawcze, opis metody (określonego mianem-części metodologicznej), zawierającego charakterystykę: osób badanych, wykorzystanych narzędzi badawczych - standardowych (np. testów) i niestandardowych (własnych kwestionariuszy ankiet), procedury badawczej zastosowanej przez autora pracy, Rozdział wyniki powinien zajmować kolejne około 1/3 objętości pracy i zawierać wyniki w postaci tekstu, tabel, wykresów, fotografii itd. Zaleca się podanie wyników przynajmniej w postaci statystyki opisowej. Dyskusja powinna zawierać omówienie własnych wyników, z ewentualnym wyjaśnieniem zjawisk i hipotez im towarzyszących oraz zawierać porównanie własnych wyników z danymi z piśmiennictwa. Wnioski powinny być sformułowane w postaci 3-5 punktów najistotniejszych dla tematu pracy. Wnioski końcowe powinny być spójne z założeniami, celami opracowania. Streszczenie powinno zawierać słowa kluczowe i syntetycznie ujęte: cel i treść pracy, o objętości ok. 1 strony ( słów) Piśmiennictwo powinno być zestawione, wg zasad podanych w dalszej części zaleceń. Należy dbać o prawidłowy styl i język pracy oraz dobór materiału ilustracyjnego. Metoda studium indywidualnego przypadku W ramach pracy licencjackiej zaleca się przeprowadzenie badań w oparciu o metodę indywidualnych przypadków. 3

4 Struktura pracy licencjackiej przygotowanej w oparciu o studium przypadku: 1. strona tytułowa (tytuł w języku polskim i w jęz. angielskim), 2. ew. podziękowania, 3. ew. wykaz skrótów, 4. spis treści, 5. wstęp/wprowadzenie, 6. rozdziały: teoretyczne przedstawienie problemu, materiał i metoda, opis przypadku wraz z procesem pielęgnowania, 7. zakończenie/podsumowanie, 8. piśmiennictwo, 9. aneks, 10. streszczenie Proces pielęgnowania w ramach studium przypadku opisywanego w pracy dyplomowej powinien opierać się o klasyfikację ICNP i/lub wybraną teorię pielęgnowania. Budowa pracy poglądowej nie jest sformalizowana. Podział na rozdziały i podrozdziały zależy w całości od sposobu ujęcia tematu. Należy zachować prawidłową konstrukcję pracy, właściwe proporcje pomiędzy kolejnymi rozdziałami. Należy jednak zwrócić szczególną uwagę na to, aby zawartość rozdziałów odpowiadała tytułowi pracy. Zaleca się, aby ponad ¾ objętości pracy związana była bezpośrednio z tematem. Praca powinna składać się przynajmniej z następujących elementów: 1. strona tytułowa (tytuł w języku polskim i w jęz. angielskim), 2. ew. podziękowania, 3. ew. wykaz skrótów, 4. spis treści, 5. rozdziały według własnego opracowania, 6. streszczenie, 7. piśmiennictwo. 4

5 TWORZENIE PRZYPISÓW BIBLIOGRAFICZNYCH ORAZ BIBLIOGRAFII Każda praca naukowa, zawiera odwołania do literatury przedmiotu, w związku z czym twórca pracy jest zobowiązany do wskazania autorów i ich dzieł w formie przypisów bibliograficznych oraz bibliografii. Przywoływanie myśli, słów danego autora, bez podania źródła z jakiego one pochodzą, jest uznawane za nieposzanowanie własności intelektualnej. W konsekwencji dana praca traktowana jest tak jak plagiat i nie może stać się przedmiotem oceny. W pracy należy przyjąć bezwzględną zasadę, iż każda myśl, która jest zaczerpnięta od innego autora musi być opatrzona przypisem, tak, by zamieszczane przypisy wyraźnie odróżniały opinie własne prezentowane w pracy, od cytowanych. Istotą stosowania przypisów jest łatwa identyfikacja słów i idei przytaczanych autorów. Reguły związane z redagowaniem przypisów są ściśle określone. Istnieją różne, choć pełnoprawne systemy. W PWSZ przyjęto, iż obowiązującym standardem jest tzw. system harvardzki. Składa się on z dwóch elementów odwołania w tekście oraz bibliografii załączanej na końcu pracy, gdzie musi znajdować się dokładny opis bibliograficzny. Zasady redagowania przypisów w tekście Przypisy bibliograficzne w systemie harvardzkim polegają na powoływaniu się na dane źródło bezpośrednio w tekście pracy, (a nie u dołu strony jak w tradycyjnych systemach) bez podawania jego pełnego opisu bibliograficznego. W nawiasie umieszczamy nazwisko autora, na którego się powołujemy oraz datę wydania danej książki, czy artykułu. W praktyce wygląda to następująco: bezpośrednio po cytacie lub powołaniu się na idee, zdanie, czy dokonania autora piszemy: (nazwisko rok wydania książki, numer strony na której znajduje się dana myśl) (Kowalski 2012: 7) jeśli mamy do czynienia z dwoma autorami piszemy: (Kowalski i Nowak 2010: 10) jeśli autorów jest trzech przypis zapisujemy następująco: 5

6 (Kowalski, Nowak i Wiśniewski 2010: 7-10) w przypadku kilku autorów (więcej niż trzech) należy zapisać: (Kowalski i inni 2009: 23) jeśli kwestia, do której się odwołujemy, poruszana jest przez różnych autorów należy przypis zapisać w sposób następujący: (Kowalski 1999); (Nowak 2012); (Wiśniewski 2013) kiedy powołujemy się na prace autora, który w danym roku opublikował więcej niż jedną publikację, w przypisach należy do roku wydania dopisać kolejne małe litery: (Kowalski 1999a: 6) (Kowalski 1999b: 12) (Kowalski 1999c: 9) kiedy myśl danego autora występuje w więcej niż jednej jego pracy piszemy: (Kowalski 2001, 2002) może się zdarzyć zwłaszcza w przypadku popularnych nazwisk, że w pracy pojawią się różni autorzy o tym samym nazwisku w tym przypadku przypis zapisujemy dodając dla odróżnienia autorów inicjał ich imienia: (Kowalski B. 2010) (Kowalski J. 2013) W przypadku odwoływania się do aktów prawnych np. ustaw, rozporządzeń, przypis w tekście powinien mieć następujący zapis: (Ustawa z 10 marca 2010) (Rozporządzenie MNiSW z 10 listopada 2012) Kiedy w pracy powołujemy się na normy również muszą mieć one stosowne opisy bibliograficzne: (PN-ISO 69-2:1999) Często zdarza się, że autor pracy przywołuje autora i jego książkę, której nie czytał osobiście, ale na którą powołał się autor czytanej przez nas publikacji. Wówczas należy zapisać to w następującej formie: (za: Wiśniewski 1998: 88) 6

7 Należy pamiętać, że inne przypisy, np. o charakterze polemicznym, dodatkowych wyjaśnień, które uznajemy za ważne, ale celowo nie chcemy ich umieszczać w tekście głównym, aby nie wprowadzać dodatkowych wątków, pisze się tradycyjnie u dołu strony. Takie przypisy stanowią informacje dla czytelnika, dodatkowe wyjaśnienie do przeczytanych treści i myśli autora pracy. Zasady redagowania bibliografii Na końcu pracy zamieszczamy bibliografię, w której umieszczamy tylko te publikacje, na które autor pracy się powoływał. Szeregujemy je alfabetycznie według nazwisk autorów lub tytułów publikacji, jeśli dana pozycja nie ma podanego autora, redaktora lub instytucji sprawczej. Natomiast: 1. W sytuacji, gdy powoływaliśmy się na różne prace tego samego autora jesteśmy zobowiązani do szeregowania jego prac według roku wydania od najstarszej do najnowszej. 2. Tytuły prac zawsze piszemy kursywą. 3. Opis bibliograficzny piszemy zgodnie ze schematem: nazwisko autora (książki, artykułu, opracowania), inicjał jego imienia rok wydania (numer wydania, jeśli nie jest to pierwsze wydanie) tytuł dzieła (także podtytuł) wydawnictwo miejsce wydania np. GOLKA M., W cywilizacji konsumpcyjnej, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań. GORLACH K., Socjologia obszarów wiejskich. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa. Jeśli praca, na którą się powoływaliśmy jest autorstwa kilku osób opis bibliograficzny wygląda następująco: 7

8 GALAS B., LEWOWICKI T., Osobowość a aspiracje, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa. HALL R.E., TAYLOR J.B., 1995.Makroekonomia. Teoria, funkcjonowanie i polityka. PWN, Warszawa. DROZDOWSKI R., ZAKRZEWSKA K., PUCHALSKA M., MORCHAT D., 2010, Wspieranie postaw proinnowacyjnych przez wzmacnianie kreatywności jednostki, Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Warszawa. W przypadku prac zbiorowych posługujemy się następującym schematem: nazwisko autora (rozdziału, artykułu na który bezpośrednio się powoływaliśmy) inicjał jego imienia tytuł rozdziału (kursywą) w: nazwisko redaktora (redaktorów) całej pracy inicjał imienia (red.) tytuł książki (kursywą) wydawnictwo miejsce wydania np. GÓRNIAK K., Wizerunek wsi i rolnictwa w kontekście przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, w: FEDYSZAK-RADZIEJOWSKA B. (red.), Proces demarginalizacji polskiej wsi, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa. FEDYSZAK-RADZIEJOWSKA B Społeczności wiejskie pięć lat po akcesji do UE sukces spóźnionej transformacji, w: WILKIN J., NURZYŃSKA I.(red.), Polska wieś Raport o stanie wsi, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa. 8

9 Jeśli książki, artykuły, czy inne informacje, na które powoływaliśmy się w pracy pochodzą z zasobów internetowych wówczas należy wskazać adres strony intranetowej oraz podać dokładną datę dostępu do tej informacji. Np.: GROSSE T., HARDT Ł. 2010, Sektorowa czy zintegrowana, czyli o optymalnej strategii rozwoju polskiej wsi, (dostęp: ). Polityka UE w zakresie rozwoju obszarów wiejskich na lata , (dostęp: ). Opis bibliograficzny aktów prawnych wygląda następująco: Ustawa z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym, Dz. U Nr 164 poz Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz Stosując opisy bibliograficzne publikacji wydanych przez instytucje lub organizacje, w których brak jest autora lub redaktora czynimy to w sposób następujący: GUS 2009.Rocznik demograficzny 2008, Zakład Wydawnictw Statystycznych, Warszawa. GUS 2012.Narodowy Spis Powszechny Ludności i Mieszkań Raport z wyników, (dostęp: ). W przypadku opisu bibliograficznego norm podajemy jej pełną nazwę np. przypis w tekście ma postać: (PN-EN ISO 661:2006) 9

10 WSKAZÓWKI EDYTORSKIE ODNOŚNIE TEKSTU PRACY Wydruk pracy dyplomowej powinien spełniać następujące wymagania: 1) praca dyplomowa winna być napisana jednostronnie lub dwustronnie, 2) cały tekst pracy powinien być napisany czcionką Times New Roman lub alternatywną (np. FreeSerif, Nimbus Roman No 9 L, Liberation Serif) o wielkości 12 pt.; interlinia 1,5; marginesy górny i dolny mają wielkość 2,5 cm, prawy 2,5 cm, lewy 3,5 cm (1 cm na oprawę); 3) należy stosować justowanie i jednakowe akapity, 4) pierwsza strona pracy to strona tytułowa, napisana zgodnie ze wzorem. Na stronie tytułowej należy umieścić temat pracy dyplomowej w języku polskim i w języku angielskim, 5) tytuły rozdziałów: czcionka 14 pt. Bold (B); tytuły podrozdziałów: czcionka 12 pt. Bold (B). Tabele Numeracja tabel (cyframi arabskimi) i tytuł powinny być umieszczone nad tabelą. Pozycje wymagające objaśnień w tabeli należy zaznaczyć w indeksie górnym kolejną małą literą alfabetu lub gwiazdką. Przypisy i objaśnienia do tabel trzeba zamieszczać bezpośrednio pod tabelami. Jeśli tabela zawiera dane pochodzące z cudzej pracy, należy podać pod nią ich źródło. Ryciny (rysunki, wykresy, mapy, schematy, fotografie itp.) Numeracja i opis powinny być umieszczone pod ryciną. Informacje (opisy) na rysunkach i być proporcjonalne do wielkości rysunku, tak jednak dobrane, aby po ewentualnym zmniejszeniu były czytelne. 10

11 WZÓR - STRONA TYTUŁOWA PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA im. Stanisława Staszica w Pile INSTYTUT OCHRONY ZDROWIA KIERUNEK PIELĘGNIARSTWO Marta Jamrozińska OPIEKA PIELĘGNIARSKA NAD PACJENTEM Z RAKIEM PŁUC Nursing care for a patient with the carcinoma pulmonis Praca licencjacka Napisana pod kierunkiem dr Małgorzaty Lesińskiej-Sawickiej Piła,

12 WZÓR - OŚWIADCZENIE Ja, niżej podpisany. (imię i nazwisko studenta) student Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Stanisława Staszica w Pile, kierunek: specjalność:.. nr albumu: oświadczam, że przedłożona praca dyplomowa pt.:.. której jestem autorem: 1. Została przygotowana przeze mnie samodzielnie*, co oznacza, że przy pisaniu pracy, poza niezbędnymi konsultacjami, nie korzystałem z pomocy innych osób, a w szczególności nie zlecałem opracowania rozprawy lub jej części innym osobom, ani nie odpisywałem tej rozprawy lub jej części od innych osób, 2. Nie narusza praw autorskich w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 24, poz. 83 z późn. zm. z późn. zm.) oraz dóbr osobistych chronionych prawem, 3. Nie zawiera danych i informacji, które uzyskałem w sposób niedozwolony, 4. Nie była podstawą nadania dyplomu uczelni wyższej lub tytułu zawodowego ani mnie, ani innej osobie. Ponadto oświadczam, że treść pracy przedstawionej przeze mnie do obrony, zawarta na przekazywanym nośniku elektronicznym, jest identyczna z jej wersją drukowaną. Jednocześnie przyjmuję do wiadomości, że gdyby powyższe oświadczenie okazało się nieprawdziwe, decyzja o wydaniu dyplomu zostanie cofnięta., dn. podpis studenta * Uwzględniając merytoryczny wkład promotora (w ramach prowadzonego seminarium dyplomowego). 12

13 WZÓR - STRESZCZENIE PRACY DYPLOMOWEJ Temat pracy dyplomowej Imię i nazwisko autora pracy:... Nr albumu:. Imię i nazwisko promotora pracy: Słowa kluczowe (max. 10, charakterystyczne nazwy i określenia będące przedmiotem pracy): Treść streszczenia (max znaków; główne treści, tezy, wyniki i wnioski) 13

14 PRZYJĘCIE PRACY DYPLOMOWEJ Pracę dyplomową student składa do sekretariatu instytutu w terminie zgodnym z Regulaminem Studiów w 2 egzemplarzach w sztywnej lub zbindowanej. Do pracy dyplomowej należy dołączyć jej formę elektroniczną w formacie ODT (Open Office Document), DOC i DOCX (Microsoft Word) lub PDF (wyłącznie w wersji edytowalnej) dostarczonego na nośniku CD lub DVD, który musi być w sposób trwały podpisany imieniem i nazwiskiem autora pracy oraz numerem albumu studenta. Praca dyplomowa poddawana jest procedurze antyplagiatowej obowiązującej w Uczelni. Po pozytywnym wyniku procedury antyplagiatowej promotor akceptuje przyjęcie pracy w drodze zapisu na jednym egzemplarzu pracy na stronie tytułowej o następującej treści: Pracę przyjęto data i podpis oraz wypełnieniu i dołączeniu do pracy wniosku do Dyrektora Instytutu o akceptację recenzenta i terminu egzaminu. ETAPY PROCEDURY ANTYPLAGIATOWEJ Plagiat jest przestępstwem, które narusza nie tylko dobra osobiste autorów przywłaszczonych treści, lecz również stanowi szkodę publiczną, poprzez wprowadzenie w błąd opinii publicznej oraz obniżenie stopnia zaufania społecznego do nauki. 14