Zalecenie DECYZJA RADY. upoważniająca do rozpoczęcia rokowań w sprawie umowy o wolnym handlu z Australią {SWD(2017) 292} {SWD(2017) 293}

Transkrypt

1 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia r. COM(2017) 472 final Zalecenie DECYZJA RADY upoważniająca do rozpoczęcia rokowań w sprawie umowy o wolnym handlu z Australią {SWD(2017) 292} {SWD(2017) 293} PL PL

2 1. KONTEKST WNIOSKU Przyczyny i cele wniosku UZASADNIENIE Unia Europejska (UE) ma z Australią doskonałe stosunki polityczne oraz dojrzałe stosunki handlowe i inwestycyjne, prowadzone w poszanowaniu podzielanych przez nie wartości, którymi są demokracja i prawa człowieka. Australia zawarła liczne umowy o wolnym handlu z innymi państwami. UE nie posiada dwustronnej umowy o wolnym handlu z Australią. W związku z tym przedsiębiorstwa z UE mają dostęp do australijskiego rynku na stosunkowo mniej korzystnych warunkach. We wspólnym oświadczeniu z dnia 22 kwietnia 2015 r. 1 Wysoka Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa oraz Wiceprzewodniczący Komisji oraz minister spraw zagranicznych Australii podkreślili konieczność dalszego wzmocnienia dwustronnych stosunków handlowych i inwestycyjnych. Następnie przywódcy UE i Australii wydali wspólne oświadczenie z dnia 15 listopada 2015 r. 2, w którym postanowili rozpocząć prace w kierunku otwarcia rokowań w sprawie umowy o wolnym handlu. Głównym celem wniosku jest stworzenie korzystniejszych warunków dla zwiększenia wymiany handlowej i aktywności inwestycyjnej między UE i Australią. Cele ogólne niniejszego wniosku obejmują: wspieranie inteligentnego i trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu poprzez rozwój handlu; tworzenie miejsc pracy i możliwości zatrudnienia oraz wzrost dobrobytu; zwiększenie korzyści dla konsumentów; poprawę konkurencyjności Europy na rynkach światowych; oraz zwiększenie współpracy w kwestiach związanych z handlem z krajem partnerskim. Cele te są zgodne z komunikatem Komisji Handel z korzyścią dla wszystkich W kierunku bardziej skutecznej, przejrzystej i odpowiedzialnej polityki handlowej i inwestycyjnej 3. W komunikacie tym podkreślono konieczność rozwijania stosunków dwustronnych w celu tworzenia miejsc pracy i stymulowania wzrostu gospodarczego poprzez eliminowanie barier handlowych i inwestycyjnych w sposób kompleksowy. Jednocześnie należy zapewnić wysoki poziom ochrony socjalnej i ochrony środowiska w UE oraz przyczyniać się do realizacji celów związanych z handlem w innych obszarach polityki, w tym w zakresie zrównoważonego rozwoju i szczególnych potrzeb małych i średnich przedsiębiorstw (MŚP). W komunikacie Handel z korzyścią dla wszystkich podkreślono, że Australia i Nowa Zelandia są bliskimi partnerami Europy, podzielają europejskie wartości i poglądy na temat wielu zagadnień oraz odgrywają ważną rolę w regionie Azji i Pacyfiku oraz na forach wielostronnych. Silniejsze powiązania gospodarcze z tymi państwami będą też stanowić solidną podstawę do pogłębionej integracji z szerszymi łańcuchami wartości w tym regionie. Wzmocnienie tych relacji powinno mieć priorytetowy charakter PL 2 PL

3 Cele te są ponadto zgodne z konkluzjami Rady w sprawie handlu z dnia 21 listopada 2014 r. 4, w których podkreślono, że handel towarami, usługami i inwestycje mogą w znaczący sposób przyczynić się do osiągnięcia celów leżących u podstaw Strategicznego programu Unii w okresie zmian. W konkluzjach tych stwierdzono także, że w oparciu o konkretne postępy poczynione w realizacji unijnego planu w zakresie handlu dwustronnego należy podjąć wysiłki w celu wypracowywania porozumień z kluczowymi partnerami. Cele są też zgodne z konkluzjami Rady w sprawie handlu i inwestycji z dnia 27 listopada 2015 r. 5, w których poparto zawieranie ambitnych, kompleksowych i przynoszących wzajemne korzyści dwustronnych umów handlowych i inwestycyjnych oraz wezwano Komisję do działania na rzecz przyspieszenia negocjacji w regionie Azji i Pacyfiku. Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki Cele opisane powyżej są w pełni spójne z Traktatem o Unii Europejskiej (TUE), zgodnie z którym UE powinna zachęcać wszystkie kraje do integracji w ramach gospodarki światowej, między innymi drogą stopniowego znoszenia ograniczeń w handlu międzynarodowym 6. Omawiane cele są również zgodne z komunikatem Europa 2020 Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu 7, w którym zapowiedziano europejską strategię handlową obejmującą propozycje podjęcia strategicznych rozmów na najwyższym szczeblu z najważniejszymi partnerami w celu omawiania strategicznych kwestii takich jak dostęp do rynków, regulacje prawne, nierównowaga w skali światowej, energia i zmiany klimatu, dostęp do surowców, ubóstwo na świecie, edukacja i rozwój. Omawiane cele są ponadto w pełni zgodne z celami określonymi w komunikatach Komisji Europejskiej Program»Small Business Act«dla Europy 8 (z 2008 r.) oraz Małe przedsiębiorstwo, wielki świat 9 (z 2011 r.). Wspieranie działalności gospodarczej MŚP poza obszarem UE jest także wpisane w ogólną strategię Unii na rzecz konkurencyjności, której zarys nakreślono w komunikacie Działania na rzecz odrodzenia przemysłu europejskiego 10 (z 2014 r.). Cele te są także zgodne z zasadami określonymi w TUE, które stanowią, że celem polityki i działań UE powinno być dążenie do umacniania i wspierania praw człowieka 11 oraz przyczyniania się do opracowywania międzynarodowych środków służących ochronie i poprawie stanu środowiska oraz zrównoważonego zarządzania światowymi zasobami naturalnymi, w celu zapewnienia trwałego rozwoju 12. Wspomniane wyżej cele są spójne z innymi obszarami polityki UE i z Kartą praw podstawowych Unii Europejskiej. Cele te są ponadto zgodne z priorytetem Komisji pod przewodnictwem Jeana-Claude a Junckera, jakim jest przywrócenie wzrostu gospodarczego w Europie i zwiększenie liczby miejsc pracy bez zwiększania zadłużenia 13, planem inwestycyjnym (lub Europejskim Art. 21 ust. 2 lit. e) TUE. %20Europe%202020%20-%20EN%20version.pdf Art. 21 ust. 2 lit. b) TUE. Art. 21 ust. 2 lit. f) TUE. PL 3 PL

4 Funduszem na rzecz Inwestycji Strategicznych) oraz z konkretnymi priorytetami określonymi przez Komisję w programie prac na 2017 r. 14. Niniejsze zalecenie dotyczy umowy, która obejmowałaby liberalizację handlu towarami, usługami, udzielania zamówień publicznych i bezpośrednich inwestycji zagranicznych, wraz z przepisami wspomagającymi dotyczącymi na przykład praw własności intelektualnej. Spójność z innymi politykami Unii Kwestię spójności z istniejącymi przepisami w tej dziedzinie polityki opisano powyżej w sekcji Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki. 2. PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ Podstawa prawna Art. 218 ust. 3 i 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE). Pomocniczość (w przypadku kompetencji niewyłącznych) Zgodnie z art. 5 ust. 3 TUE zasada pomocniczości nie ma zastosowania do obszarów podlegających wyłącznej kompetencji UE. Wspólna polityka handlowa wymieniona jest w art. 3 TFUE jako dziedzina objęta wyłącznymi kompetencjami Unii. Zgodnie m.in. z art. 207 TFUE polityka ta obejmuje rokowania w sprawie umów handlowych. Proporcjonalność Zgodnie z zasadą proporcjonalności rozważono wszystkie racjonalne możliwości działań politycznych, aby ocenić prawdopodobną skuteczność takich działań: rozważania te opisano szczegółowo w sprawozdaniu z oceny skutków. Wybór instrumentu Decyzja Rady Unii Europejskiej 3. WYNIKI OCEN EX POST, KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW Nie dotyczy. Oceny ex post/kontrole sprawności obowiązującego prawodawstwa Konsultacje z zainteresowanymi stronami Komisja nawiązała kontakt z zainteresowanymi partnerami i przeprowadziła kompleksowe internetowe konsultacje publiczne 15, aby zebrać szczegółowe informacje o poglądach i opiniach na temat przyszłości stosunków handlowych i gospodarczych między UE i Australią 16. Internetowe konsultacje społeczne trwały w dniach od 11 marca do 3 czerwca 2016 r. Były one dostępne na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Handlu oraz portalu EU Survey (portalu Komisji służącym do przeprowadzania konsultacji publicznych). Zainteresowane Internetowe konsultacje publiczne dotyczyły również przyszłości stosunków handlowych i gospodarczych między UE i Nową Zelandią. PL 4 PL

5 strony, z UE oraz spoza niej, poproszono o odpowiedź na pytania dotyczące szeregu kwestii związanych z handlem i inwestycjami między UE i Australią. Komisja otrzymała 108 odpowiedzi od szeregu respondentów. Streszczenie odpowiedzi zawarto w sprawozdaniu z oceny skutków, a poszczególne odpowiedzi opublikowano, chyba że respondent poprosił o niepublikowanie jego odpowiedzi. Gromadzenie i wykorzystanie wiedzy eksperckiej Zewnętrzny konsultant otrzymał zadanie sporządzenia analizy ex ante potencjalnych skutków planowanych scenariuszy dla umowy o wolnym handlu. Komisja kontaktowała się też z różnymi zainteresowanymi stronami, które przedstawiły swoje opinie na temat konkretnych utrudnień w dostępie do rynku i innych barier handlowych, z jakimi mają do czynienia w ramach stosunków handlowych i inwestycyjnych z Australią. Oceny skutków Choć zakres oceny skutków, obejmujący handel, inwestowanie oraz inne kwestie, był szerszy niż przewiduje niniejsze zalecenie, jej konkluzje zachowują ważność wobec niniejszego zalecenia. Sprawozdanie z oceny skutków i towarzyszące mu streszczenie, a także pozytywna opinia z zastrzeżeniami Rady ds. Kontroli Regulacyjnej zostaną opublikowane. Oprócz oceny skutków konsultanci zewnętrzni przeprowadzą niezależną ocenę skutków w kontekście zrównoważonego rozwoju, w której zbadane zostaną potencjalne skutki gospodarcze i społeczne oraz wpływ na prawa człowieka i środowisko umowy o wolnym handlu. Ocena skutków w kontekście zrównoważonego rozwoju będzie prowadzona równolegle do rokowań w sprawie umowy o wolnym handlu, a jej podstawę będą stanowić szeroko zakrojone konsultacje z zainteresowanymi stronami, w szczególności ze społeczeństwem obywatelskim. Ocena skutków w kontekście zrównoważonego rozwoju zostanie sfinalizowana przed parafowaniem tekstu umowy o wolnym handlu, a jej wyniki zostaną uwzględnione w procesie rokowań. Sprawność regulacyjna i uproszczenie Małe i średnie przedsiębiorstwa powinny odnieść korzyści w związku z nowymi możliwościami rynkowymi oraz z oszczędnościami wynikającymi z liberalizacji, udoskonalenia ram prawnych, usprawnienia procedur celnych i zwiększenia przejrzystości regulacyjnej. Sprawozdanie z oceny skutków zawiera szczegółowe informacje na temat potencjalnych skutków dla zainteresowanych stron i sektorów gospodarki. Prawa podstawowe Sprawozdanie z oceny skutków podejmuje kwestię praw podstawowych w kontekście społecznym, ochrony środowiska i praw człowieka. Umowa o wolnym handlu powinna zawierać rozdział dotyczący handlu i zrównoważonego rozwoju zgodnie z utrwaloną polityką UE. PL 5 PL

6 4. WPŁYW NA BUDŻET Umowa o wolnym handlu będzie mieć ograniczony negatywny wpływ na budżet UE w postaci należności celnych w związku z liberalizacją ceł. Oczekiwany jest jednak pośredni pozytywny wpływ w związku ze wzrostem zasobów związanych z podatkiem od wartości dodanej i dochodem narodowym brutto. 5. ELEMENTY FAKULTATYWNE Plany wdrożenia i monitorowanie, ocena i sprawozdania Zgodnie z zobowiązaniem zawartym w komunikacie z 2015 r. Handel z korzyścią dla wszystkich przeprowadzona zostanie szczegółowa ocena ex post skutków umowy o wolnym handlu z Australią, gdy będzie ona obowiązywać przez okres wystarczający do zebrania miarodajnych danych. Sprawozdanie z oceny skutków zawiera szczegółowe informacje na temat planowanych zasad monitorowania i oceny. Nie dotyczy. Dokumenty wyjaśniające (w przypadku dyrektyw) Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku Nie dotyczy. Aspekty proceduralne Komisja będzie prowadzić rokowania w imieniu UE. Zgodnie z art. 218 ust. 4 TFUE proponuje się, by Rada Unii Europejskiej wyznaczyła Komitet ds. Polityki Handlowej jako komitet, w konsultacji z którym należy prowadzić rokowania. Parlament Europejski będzie informowany na wszystkich etapach procedury zgodnie z art. 218 ust. 10 TFUE. Komisja z zadowoleniem przyjmuje fakt, że członkowie Rady Unii Europejskiej w coraz większym stopniu podejmują na wczesnym etapie współpracę ze swoimi parlamentami narodowymi dotyczącą rokowań handlowych zgodnie ze swoimi praktykami instytucjonalnymi. Komisja zachęca członków Rady Unii Europejskiej do podejmowania takich działań w odniesieniu do niniejszego zalecenia dotyczącego decyzji Rady z należytym uwzględnieniem decyzji Rady 2013/488/UE w sprawie przepisów bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych UE 17. Komisja przekaże Australii informacje na temat wewnętrznych unijnych zasad przejrzystości i na temat dostępu Rady Unii Europejskiej i Parlamentu Europejskiego do dokumentów negocjacyjnych. Komisja podaje niniejsze zalecenie wraz z załącznikiem do wiadomości publicznej natychmiast po jego przyjęciu. Komisja zaleca, aby wytyczne negocjacyjne zostały podane do wiadomości publicznej natychmiast po ich przyjęciu PL 6 PL

7 Zalecenie DECYZJA RADY upoważniająca do rozpoczęcia rokowań w sprawie umowy o wolnym handlu z Australią RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 218 ust. 3 i 4, uwzględniając zalecenie Komisji Europejskiej, MAJĄC NA UWADZE, ŻE należy otworzyć rokowania w celu zawarcia umowy o wolnym handlu z Australią, PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ: Artykuł 1 Niniejszym upoważnia się Komisję do prowadzenia, w imieniu Unii, rokowań w sprawie umowy o wolnym handlu z Australią. Artykuł 2 Wytyczne negocjacyjne przedstawiono w załączniku. Artykuł 3 Negocjacje prowadzone są w konsultacji z Komitetem ds. Polityki Handlowej. Artykuł 4 Niniejsza decyzja wraz z załącznikiem zostaje podana do wiadomości publicznej bezzwłocznie po jej przyjęciu. Niniejsza decyzja jest skierowana do Komisji. Sporządzono w Brukseli dnia [ ] r. Artykuł 5 W imieniu Rady Przewodniczący PL 7 PL