PołoŜenie i historia \ DLA TURYSTÓW FAUNA I FLORA

Transkrypt

1 PołoŜenie i historia \ DLA TURYSTÓW FAUNA I FLORA

2 GDZIE MOśECIE NAS ZNALEŹĆ? Roztoczański Park Narodowy leży w środkowo-wschodniej części kraju, w województwie lubelskim. Obejmuje najcenniejsze przyrodniczo obszary Roztocza. Park utworzony został w 1974 roku na obszarze 4801 ha. Aktualna jego powierzchnia wynosi 8483 ha, z czego lasy zajmują 8102 ha (95,5%). Ochroną ścisłą objęto 806 ha (9,5%). Park powstał na terenie Lasów Państwowych Nadleśnictw Kosobudy i Zwierzyniec, będących wcześniej lasami Ordynacji Zamojskiej. Początki ochrony sięgają 1936 r., kiedy to utworzono rezerwat przyrody Bukowa Góra, który obecnie jest jednym z obszarów ochrony ścisłej parku. Do chwili utworzenia Parku ochroną rezerwatową objęto 1064,38 ha w postaci 10 rezerwatów leśnych i florystycznych

3 ROZTOCZAŃSKI PARK NARODOWY NA TURYSTÓW ZAWSZE GOTOWY Pieszo szlakami turystycznymi Park przecina 5 znakowanych szlaków turystycznych o łącznej długości ponad 34 km, a w bezpośrednim sąsiedztwie Parku w otulinie poprowadzone są kolejne dwa szlaki. Są one ogólnodostępne i bezpłatne. Grupy zaś nie muszą korzystać z usług przewodnika z licencją wystawioną przez Park. Pieszo ścieŝkami poznawczymi Park posiada 7 ścieŝek poznawczych poprowadzonych tak, Ŝe ukazują najcenniejsze obiekty przyrodnicze, kulturowe i historyczne. Załączona mapa przedstawia przebieg ścieŝek. Rowerem wyznaczonymi trasami W Parku istnieje szlak rowerowy do Florianki. Poruszających się tą trasą obowiązują karty wstępu. Jest to łatwa droga o wielu walorach przyrodniczych, krajobrazowych i kulturowych, bezpieczna, dogodna dla wypraw rodzinnych. W sąsiedztwie Parku znajdują się jeszcze dwa znakowane szlaki rowerowe: Centralny Szlak Rowerowy Roztocza oraz Krasnobrodzka Trasa Rowerowa. W Zwierzyńcu istnieje moŝliwość wypoŝyczenia rowerów w jednej z kilku wypoŝyczalni. Kajakiem rzeką Wieprz Roztocze posiada mało wód powierzchniowych. Uprawianie turystyki wodnej jest moŝliwe na rzece Wieprz i Tanew. Zaprzęgiem konnym wokół Parku W Parku prowadzona jest rezerwatowa i stajenna hodowla konika polskiego. MoŜliwe jest indywidualne zwiedzanie okolic Parku bryczką po wcześniejszym uzgodnieniu wynajęcia zaprzęgu w Dyrekcji Parku, tel. (0-84) , Podobne usługi świadczone są równieŝ przez lokalną społeczność tel. (0-84) Poruszanie się bryczek po Parku moŝliwe jest tylko po drodze do Florianki na odcinku do "Malowanego Mostu". Do przejazdów bryczką doskonale nadają się ogólnodostępne drogi przecinające Park. Atrakcyjna jest trasa prowadząca na punkty widokowe na polach śurawnicy, Tereszpola czy teŝ trasy po Roztoczu Szczebrzeszyńskim. Warto skorzystać z przejazdu na trasie Zwierzyniec - Guciów przez Obrocz. Samochodem drogami publicznymi Park przecina około 56 km, ogólnie dostępnych, malowniczych dróg, o wybitnych walorach krajobrazowych, którymi moŝna dotrzeć do lokalnych ośrodków obsługi ruchu turystycznego. Pamiętajmy, Ŝe na terenie Parku obowiązuje zakaz zatrzymywania się i postoju. Nawierzchnie dróg przecinających Park nie są najlepszej jakości. Wewnętrzne drogi w Parku są niedostępne dla ruchu kołowego. Jadąc ze Zwierzyńca, przecinając po drodze Park, moŝna dotrzeć drogą wzdłuŝ doliny rzeki Wieprz do Krasnobrodu, a takŝe Józefowa. Do Zamościa moŝna równieŝ jechać przez lasy Parku aŝ do Kosobud. Przy drodze do Biłgoraja mijamy po lewej stronie kompleks lasów Parku ciągnący się do Panasówki.

4 Z duŝych ssaków na terenie parku występują: jelenie, sarny, dziki, wilki, rysie, lisy, kuny, borsuki. W 1979 roku reintrodukowano bobry, które zadomowiły się w dolinie rzeki Wieprz. W 1982 roku do parku sprowadzone zostały koniki polskie będące potomkami dawnych dzikich koni leśnych - tarpanów. Drobne ssaki reprezentują chronione gatunki owadoŝernych: ryjówka aksamitna i mała, zębiełek białawy oraz liczne gatunki nietoperzy. śyją tu takŝe: orzesznica, popielica, koszatka. Spośród około 190 gatunków ptaków spotykanych na terenie parku na uwagę zasługują: orlik krzykliwy, trzmielojad, bocian czarny, liczne dzięcioły (w tym rzadko występujący dzięcioł białogrzbiety), muchówka mała i białoszyja, gołąb siniak, czyŝ oraz pliszka górska. Gady reprezentują jaszczurki (zwinka, Ŝyworodna i padalec - dość często odmiany turkusowej), Ŝmija zygzakowata i zaskroniec oraz rzadko spotykany Ŝółw błotny. Z płazów warto wymienić traszkę grzebieniastą, rzekotkę drzewną, grzebiuszkę ziemną, ropuchę zieloną i kumaka nizinnego oraz Ŝabę śmieszkę. Interesująca jest takŝe fauna bezkręgowców parku, a szczególnie świat owadów, spośród których tylko samych chrząszczy jest ponad 2000 gatunków. Na terenach Parku wyróŝniono około 20 zespołów leśnych, z których do najcenniejszych zalicza się wyŝynny jodłowy bór mieszany i Ŝyzną buczynę karpacką. Na najŝyźniejszych glebach Parku rosną lasy liściaste zwane grądami. Ich drzewostany, oprócz buków, budują dęby, graby, wiązy, klony zwyczajne i jawory oraz lipy. Na ciepłych glebach wapiennych, w północnej części Parku, zobaczyć moŝna świetlistą dąbrowę, w której oprócz dębów rosną teŝ sosny i graby. Natomiast na terenach silnie uwodnionych spotykamy olsy, łęgi i torfowiska wysokie, na których zachowały się relikty glacjalne i subarktyczne, m.in. brzoza niska, zimoziół północny, turzyca strunowa. Wśród roślinności Parku element południowo-wschodni reprezentują: zawilec wielkokwiatowy, pluskwica europejska, miodunka miękko-włosa, driakiew Ŝółtawa. Wpływy klimatu atlantyckiego pozwalają na utrzymywanie się w Parku rosiczki pośredniej, przygiełki brunatnej, situ sztywnego. Do najciekawszych przedstawicieli roślinności górskiej naleŝą: tojad dziobaty, Ŝywiec gruczołkowaty, czosnek siatkowaty i lepięŝnik biały. Z około 40 gatunków roślin podlegających całkowitej ochronie wyróŝniają się storczyki, zwłaszcza obuwik. Ta nadzwyczaj piękna roślina wyginęła juŝ w wielu rejonach kraju, lecz tutaj występuje dość licznie i jej byt nie jest zagroŝony.

5 Jest podobny do kota,ale jest duŝo większy. Ma prąŝki i dziwne uszy. 2. Czarny ssak. Szeroki biały pas, który przebiega od czubka głowy do ogona. 3. jest dziki jest zły ma bardzo ostre kły 4. Jej nazwa w swoim brzmieniu podobna jest do grzechotki. Silnie zielona Ŝaba. 5.jeden z jadowitych węŝy Ŝyjących w polsce. Jest ciemno zielony. Zwany padalcem. 6.Kwiat, którego liście przekształcają się w pułapki. Roślina mięsoŝerna. 7.Jest to gad podobny do węŝa, ale w przeciwieństwie do niego ma łapki. 8.Często mylony z samcem sarny. Ma poroŝe.

6 Zespół redakcyjny Zespół Szkół w Lubyczy Królewskiej Szkoła Podstawowa im. gen. Nikodema Sulika Publiczne Gimnazjum Klasa IV A: Aleksandra Surmacz Julia Borkowska Łukasz Mosek Opiekun: Justyna Słowik