SPRAWOZDANIE. z miesięcznej praktyki w Granadzie Hiszpania ( )

Transkrypt

1 SPRAWOZDANIE z miesięcznej praktyki w Granadzie Hiszpania ( ) DOŚWIADCZENIE ZDOBYTE NA EUROPEJSKIM RYNKU PRACY POPRZEZ STAŻ ZAGRANICZNY BEZCENNE Projekt został zrealizowany przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej w ramach programu Program Operacyjny Kapitał Ludzki ZESPÓŁ SZKÓŁ TECHNICZNYCH I OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH W BYTOMIU

2 SPIS TREŚCI Rozdział I Rozdział II Rozdział III Rozdział IV Rozdział V Rozdział VI Rozdział VII Rozdział VIII Rozdział IX Rozdział X Rozdział XI Rozdział XII Rozdział XIII Rozdział XIV Podróż do Grenady Zakwaterowanie i jedzenie Relacje z praktyk Zajęcia z hiszpańskiego Wycieczka do Malagi Wycieczka do Alhambry Cykl Granada in Depth Wycieczka do Gibraltaru Wycieczka do Kordoby Wycieczka do Sewilli Warsztaty rysunkowe Powrót do Polski Zdobyte certyfikaty Opinie uczestników

3 Rozdział I Podróż do Grenady Dnia stało się to na co czekaliśmy przez ostatnie miesiące, wyruszyliśmy na 4-tygodniowe praktyki w Hiszpanii. Oczywiście, każdy był bardzo podekscytowany tym wydarzeniem. Nie każdy może odbyć praktyki w innym kraju. Zdaje się, że nikt z nas nie był jeszcze w Hiszpanii, nie mówiąc o spędzonym tam czasie bez naszych bliskich, rodziców, ukochanych. Wiele pytań, niepewności, niewiadomych. Wszyscy jednak byliśmy w wyśmienitych humorach. Do szkoły podrzucili nas rodzice, ich miny były raczej posępne. Oni również zastanawiali się jak to będzie i czy podołamy nowym wyzwaniom. Jesteśmy dorośli, niebawem wyprowadzimy się od nich, wyjedziemy na studia, założymy własne rodziny, niech wiedzą jak to będzie. Spotkaliśmy się o godzinie 7.00 pod szkołą, skąd wyruszyliśmy autokarem na lotnisko w Pyrzowicach. Zanim jednak wyruszyliśmy pożegnaliśmy się z naszymi rodzinami z którymi rozstawaliśmy się na cały miesiąc. Następnie odebraliśmy koszulki z logotypami szkoły oraz programu. Koszulki miły pomóc nam w podróży. 15 osób tak samo ubranych pozwala na szybkie zlokalizowanie grupy w każdym miejscu, w szczególności, gdzie widzi się tłumu innych, bez problemów można nas było dostrzec z daleka. Tak wyposażeni wyruszyliśmy o godzinie 7.20 na lotnisko. Początkowo było parę problemów z zapakowaniem się ponieważ mieliśmy dużo bagażu (każdy dwie walizki), ale

4 ostatecznie daliśmy radę. Podróż na lotnisko upłynęła szybko, wszak to zaledwie 30 km. Towarzyszyły jej dyskusje, śmiechy, komentarze. Mieliśmy spory zapas czasowy dlatego na lotnisku w Pyrzowicach musieliśmy troszkę poczekać. Gładko przeszliśmy przez odprawę oraz kontrolę bezpieczeństwa. Jeszcze tylko ostatnie zakupy w strefie bezcłowej i o godzinie wystartowaliśmy. Lot do Londynu obsługiwały linie Ryanair, może nie było super wygodnie, nie serwowano darmowych drinków i jedzenia, ale nie ma co narzekać. Dla większości uczestników był to pierwszy lot samolotem. Nie taki diabeł straszny. Nasz lot trwał dwie godziny. Po wyjściu z samolotu odebraliśmy bagaże (bez strat w liczbie i postaci).w Londynie mieliśmy kilka godzin wolnego czasu w oczekiwaniu na następny lot. Jedni wykorzystali go na grę w karty. Inni postanowili zwiedzić lotnisko, zjeść coś, wypić kawę, pooglądać sklepy. Szkoda, że nie mieliśmy kilku godzin więcej, wówczas byłaby szansa na pojechanie do centrum Londynu i rzucić okiem na jego główne zabytki. Punktualnie o godzinie lokalnego czasu zebraliśmy się ponownie tego dnia by oddać bagaże i przejść przez kontrolę. Po drobnych problemach w końcu udało nam się dostać na pokład samolotu i o godzinie wystartowaliśmy do Malagi. Tu podobnie, lot liniami Ryanair. W samolocie było dużo wolnego miejsca, dlatego niektórzy z nas mogli zmienić miejsce na bardziej wygodne. Lot trwał ponad dwie godziny. Podczas lotu słuchaliśmy muzyki, niektórzy wyciągnęli laptopy czy tablety, inni książki, czas leciał bardzo szybko. O godzinie lokalnego czasu (również czasu polskiego) wyładowaliśmy w Maladze. Tam zostaliśmy przywitani piękną pogodą, która dobrze wpłynęła na nasze samopoczucie, słońce, wysoka temperatura, tak, to jest to. Na lotnisku ponownie odbiór bagaży, znowu bez strat. Po wyjściu ze strefy przylotów zauważyliśmy mężczyznę z kartką z napisem MEP Europrojects. Tak, ten gość miał zabrać nas stąd i zawieźć do celu. Kilkaset metrów spaceru, pakowanie do autokaru i jedziemy. Pomimo później godziny było całkiem jasno, mogliśmy przekonać się jak wygląda Hiszpania, a przynajmniej jej część. Ogromne oliwkowe pola, pasma górskie, koryta rzek, wolnostojące domki, unikalny widok. Po dwugodzinnej podróży wreszcie osiągnęliśmy cel - Granadę. Zostaliśmy dostarczeni do miejsca, gdzie mieliśmy mieszkać przez okres stażu. Tam czekała na nas pani przewodnik z MEP Europrojects Sara, przywitała nas serdecznie i wstępnie zapoznała z planem zakwaterowania. Na miejscu podzieliliśmy się na dwie grupy 10 i 5 osobowe. Każda z grup została zaprowadzona do swoich apartamentów. Z racji tego że było jeszcze jasno wybraliśmy się na poszukiwania otwartego sklepu żeby kupić coś do picia i jedzenia. Udało się, co prawda w niedzielę wieczorem supermarkety są zamknięte, jednak można znaleźć małe lokalne sklepy z żywnością. Po wszystkim rozeszliśmy się w ciszy do naszych nowych domów żeby odpocząć przed następnym pełnym niewiadomych dniem.

5 Rozdział II Zakwaterowanie i jedzenie Nasza grupa została zakwaterowana przy ulicy Profesor Agustín Escribano w Granadzie. Okolica jest bardzo spokojna I jest bardzo blisko do centrum miasta (około 10 minut). Przystanek autobusowy znajduję się 5 min drogi od naszego apartamentu. Do centrum można dojechać autobusem linii 4 lub 6. Niedaleko stąd znajduje się centrum handlowe Neptuno, w którym znajdują się bary, restauracje, kino, jemy też tam nasze obiady. Nieopodal jest również przepiękny park im. Federico García Lorca, obiekt dla ludzi aktywnie uprawiających sport, z miejscami do ćwiczeń, alejami do biegania czy placami zabaw dla najmłodszych. Po drugiej stronie apartamentów płynie rzeka Genil. Po tej samej stronie widać malowniczy krajobraz najwyższych gór Hiszpanii Sierra Nevada. Paradoksalnie temperatura w Grenadzie sięga 35 stopni, a na szczytach gór widać masy białego śniegu i lodu. Mieszkamy w dwóch blokach oddalonych od siebie o około 20 metrów. Grupa 10 osobowa mieszka na pierwszym piętrze I znajduję si tam pięć pokoi. Grupa 5 osobowa mieszka na drugim piętrze I znajdują się tam 4 pokoje. W każdym mieszkaniu są dwie łazienki, duża kuchnia+ balkon I salon z balkonem. W kuchni do naszej dyspozycji znajduje się lodówka, pralka, zmywarka, mikrofalówka I piekarnik. W salo nie jest telewizor, niektóre kanały są anglojęzyczne. Jesteśmy zadowoleni z tego asortymentu, gdyż używamy tych urządzeń na co dzień w szczególności podczas śniadań I weekendów. Oczywiście nie wypada nie wspomnieć o dostępie do Internetu, każdy z nas przyjechał tu z laptopem czy innym urządzeniem, wszak jesteśmy informatykami, komputer I Internet są ważniejsze od jedzenia I picia. W apartamencie gdzie mieszka 10 osób pokoje są odpowiednio podzielone: - Mateusz Chruszczycki, Adam Stachanowski, Dominik Lange (pok. 3 osobowy) - Maciek Hyla, Dawid Pasek, Aleksander Patschek (pok. 3 osobowy) - Mateusz Kowalczyk, Dawid Żugaj (pok. 2 osobowy)- Krzysztof Kilian (pok. 1 osobowy) - Paweł Czeluśniak (pok. 1 osobowy) W apartamencie gdzie mieszka 5 osób pokoje są podzielone następująco: - Darek Bujak, Grzegorz Kaczmarek (pok. 2 osobowy) - Witold Domański, Wojtek Stainer (pok. 2 osobowy) - Adam Bloch (pok. 1 osobowy)

6 Po ciężkim dniu zasiadamy do naszego salonu, gdzie oglądamy telewizję, gramy w karty, rozmawiamy, podsumowujemy nasz dzień I ustalamy plan na następny. Miejsce zakwaterowania jest czyste, jeśli każdy sprząta po sobie. Sami musimy sprzątać, wynosić śmieci, myć podłogę czy zmywać naczynia. Zdarza się czasem, że ktoś nie myje po sobie naczyń I dochodzi do kłótni. I dobrze, porządek musi być, brudasom mówimy NIE. Dobrze, że mieszkamy razem. Pozwala nam to na nauczenia się tolerancji, życia w symbiozie. Być może, gdybyśmy byli grupą złożoną nie tylko z facetów byłoby to łatwiejsze do osiągnięcia, w szczególności kwestie czystości mieszkania. Śniadania musimy przygotowywać samodzielnie, korzystając z dobrodziejstw kuchni, Zaopatrujemy się w supermarkecie Mercadona oddalonego o kilka minut drogi. Obiady I kolacje jemy w restauracjach, obiady we wspomnianym centrum handlowym Neptuno, kolacje w hotelu Corona de Granada. Ogólnie rzecz biorąc jesteśmy bardzo zadowoleni. Wiemy, że nasi koledzy wyjeżdżający do Sewilli w październiku będą mieszkali u rodzin. Czy to lepiej czy gorzej nie wiadomo. Na pewno lepiej pod względem językowym, będą musieli używać więcej języka hiszpańskiego. Gorzej, bo nie będą mogli widywać się codziennie. Jak zawsze, są zwykle dobre I złe strony. W maju 2014 z racji naszej praktyki w Grenadzie mamy przyjemność poznać hiszpańską jedzenie. Dużo na ten temat słyszeliśmy w szkole od starszych kolegów, którzy odbyli już tu praktyki, czy od pani Eweliny przygotowującej nasz do wyjazdu. Sami również tworzyliśmy o tym przecież prezentacje, więc kuchnia hiszpańska w teorii była nam znana. Teoria jak jednak wiadomo różni się znacznie od praktyki, podczas zajęć przygotowawczych niestety nie mieliśmy okazji spróbować typowych dań kuchni z Półwyspu Iberyjskiego. Hiszpanie lubują się w jedzeniu, trzeba to przyznać. Spędzają godziny w barach, restauracjach, kawiarniach, bardzo często z kolegami z pracy, przyjaciółmi I rodziną. Nie ma problemu z wyszukiwaniem miejsc z jedzeniem I piciem. Tu w Grenadzie jest ich mnóstwo. W Hiszpanii trzeba się liczyć z większymi wydatkami niż w Polsce. Jedzenie jest droższe. Oczywiście nie można przeliczać wszystkiego na polskie banknoty. W takim wypadku nasza świadomość nie dawałaby nam spokoju. Najlepiej na czas pobytu w Hiszpanii zapomnieć o polskiej walucie. Z samego rana, zaraz po toalecie każdy biegnie do kuchni żeby szybko przygotować śniadanie. Tak, poranny posiłek robimy sami, ale nie są to jajka na bekonie. Na śniadanie każdy je co chce, jedni przywiezione z Polski jedzenie (niekończące się salami), inni kosztują lokalnych przysmaków, najczęściej są to bagietki z dżemem, płatki kukurydziane z mlekiem, kanapki, kawa. Nie ma czasu na przygotowanie skomplikowanych posiłków, nie możemy przecież spóźniać się do pracy. Ostatnio naszymi sąsiadkami były Angielki, wyjeżdżając zostawiły nam tony nieskonsumowanego jedzenia. My na pewno damy z nim radę, nic się nie zmarnuje. O godzinie (wtedy zaczynała się siesta) przychodzimy do restauracji o nazwie El Secreto, która znajduje się jakieś 5 minutek piechoty od naszego apartamentu w centrum handlowym Neptuno.

7 Mamy tam zawsze trzy-daniowy posiłek. W każdym daniu możemy wybrać jedną z trzech opcji, która nam odpowiada. Pierwszą opcję (pierwsze danie) stanowią przekąski, są to np.: gazpacho, salmorejo, berenjenas, sałatki warzywne bądź z rybami, jajko na groszku, spaghetti, I wiele innych. Jest to sporo kuchni włoskiej. Następnie przystępujemy do jedzenia drugiego dania, są to najczęściej: ryby z frytkami, klopsiki, kurczak, paella, berenjenas, kotlety w różnych sosach. Generalnie czasem dania są wielką niewiadomą. Tajemnicze nazwy nic nie mówią, czasem są to strzały w ciemno. Jednym z minusów jest czas oczekiwania na jedzenie. Wiadomo: głodny Polak to zły Polak. Po zjedzeniu dwóch dań czekamy już tylko na deser. Niestety kawałek tiramisu, jedna gałka lodów bądź wybrany owoc nie sprosta naszym wymaganiom. Dla niektórych z nas (jak np. Ja) dwa poprzednie wybory również nie są wystarczające, jednak zdecydowana większość jest usatysfakcjonowana. Bieżąca średnia opinia: 8/10. Pewnie noty były wyższe, gdyby nie serwowano typowych hiszpańskich dań lub gdyby racje były trochę większe. Nie tylko my tu jemy, jednak chyba tylko my mamy takie apetyty. Przeciętny Hiszpan zapewne nie potrzebuje większych ilości jedzenia o tej porze dnia. Kolacja zaczyna się o To zdecydowanie najlepsza godzina w ciągu doby. Jemy w hotelu Corona de Granada, w dużej Sali gdzie czeka na nas tzw. Szwedzki stół. Jedzenie jest wyśmienite, a wybór dań ogromny. Owoce morza pozytywnie mnie zaskakują. Pozostałe jedzenie, np. Lazania jest równie dobra jak we Włoszech, a mięso tak samo smakowite jak w Polsce. Do tego warzywa I sałatki pod różną postacią, oliwki I inne bardzo smaczne niezidentyfikowane zielska prawdopodobnie wyciągnięte z morskiej wody. Nikt nie może narzekać. No, może poza brakiem frytek, które każdy z nas pochłania, lecz po krótkim czasie przychodzi świeża dostawa. Oczywiście na koniec każdy z nas zapycha się deserem: ptysiami, budyniem, lodami czy owocami. Nie mogliśmy trafić lepiej. Bieżąca średnia opinia: 10/10. Wyróżnię i opiszę krótko kilka dań, których nie można pominąć w tym artykule: Pierwszym jest Gazpacho hiszpańska zupa pomidorowa, wywodząca się z Andaluzji. Nie wymaga gotowania i jest podawana na zimno. Paella oparta jest przede wszystkim na ryżu z dodatkiem szafranu, podsmażanym I gotowanym na metalowej patelni. W zależności od odmiany, paella może ponadto zawierać kawałki np. owoców morza, mięsa królika, drobiu I różnych warzyw.

8 Berenjenas con miel de caña to bakłażany oblane syropem trzcinowym.

9 Rozdział III Relacje z praktyk Dariusz Bujak Wraz z Wojtkiem Stainerem odbywałem praktyki w firmie Reparnet. Siedziba firmy znajduje się na północy Granady i była oddalona od naszego miejsca zakwaterowania o 6km. Do pracy dojeżdżałem autobusem, który odjeżdżał z przystanku oddalonego o około 1km od apartamentu. Droga do pracy zajmowała mi mniej, więcej godzinę, w zależności od natężenia ruchu. Zdarzało się, że powrót z pracy trwał ponad półtorej godziny, a wszystko to spowodowane było korkami w godzinach hiszpańskiej sjesty. Przystanek docelowy znajdował się nieopodal siedziby firmy. Reparnet to niewielkie przedsiębiorstwo zajmujące się sprzedażą oraz naprawą komputerów i akcesoriów komputerowych. W pierwszych dniach praktyk poznawałem firmę i zasady w niej panujące. Atmosfera pracy była bardzo sprzyjająca, a szef okazał się bardzo miłym człowiekiem. Moim pierwszym zadaniem było naprawienie dwóch komputerów, wymiana kilku podzespołów, zainstalowanie i konfiguracja systemów operacyjnych. W trakcie pracy rozmawiałem z szefem poruszając różne tematy, z godziny na godzinę polepszając swoją znajomość języka hiszpańskiego. Po kilku dniach, zaprezentowałem właścicielowi moje portfolio, na które szef zareagował bardzo pozytywnie, zlecając mi wykonanie rebrandingu. Od tego momentu moim zadaniem było wykonanie identyfikacji wizualnej oraz strony internetowej od podstaw. Na moich barkach spoczęła duża odpowiedzialność, tym bardziej, że właściciel ufał mi w stu procentach co do wykonywanych prac i w pełni zgadzał się z moim zdaniem. Podczas trwania praktyk stworzyłem stronę internetową wraz z autorskim systemem zarządzania treścią, przeprowadziłem odświeżenie wizerunku firmy, a także zaprojektowałem wizytówki, papier firmowy, koperty, itp. Firma Reparnet zmieniła całkowicie swój dotychczasowy wygląd. Był to mój pierwszy tak duży projekt, dzięki któremu zdobyłem ogromne doświadczenie. Komunikacja w firmie odbywała się w języku hiszpańskim z domieszką angielskiego (właściciel starał się jak tylko mógł) oraz w języku migowym, mimo to świetnie się dogadywaliśmy. Dzięki praktykom w Granadzie zdobyłem doświadczenie na rynku pracy, poznałem plusy i minusy zawodu informatyka, a świat biznesu stał się dla mnie bliższy, Poznałem kulturę Hiszpanii, przepyszną kuchnię, klimat, a przede wszystkim podszlifowałem znajomość języka oraz przeżyłem niesamowitą przygodę. Adam Bloch Praktyki odbywam w firmie Ecoprint, razem z Krzysztofem Kilianem oraz Dominikiem Lange. Do działalności firmy zalicza się projektowanie graficzne, druk mało- i wielkoformatowy oraz prace wykończeniowe związane z drukiem. Pracujemy sześć godzin dziennie, przejście od apartamentów do naszego miejsca pracy zajmuje około kwadrans spokojnym spacerem. Strojem do pracy są pełne buty, długie spodnie oraz koszula lub koszulka. Do naszych zadań należy tworzenie wektorowych obrysów, projektów prostych bannerów, naklejek i tym podobnych oraz prace wykończeniowe takie jak bindowanie, przycinanie, składanie i przyklejanie najróżniejszych rzeczy, które wychodzą z drukarek i ploterów. Opiekę nad nami i naszymi praktykami sprawują trzy osoby: Enrique, Patricia i Claudio. Enrique jest pogodnym człowiekiem, a przede wszystkim prawdziwym profesjonalistą, który nie przestaje nas zaskakiwać. Szybkość i precyzja wykonywanej przez niego pracy budzi w nas prawdziwy podziw. Potrafi w kilka minut wykonać prace, które nam by zajęły pół godziny lub więcej. To właśnie on zleca nam większość zadań i pomimo tego, iż nie mówi po angielsku, zawsze potrafi wytłumaczyć w klarowny i nie budzący wątpliwości sposób co dokładnie mamy zrobić. Patricia bardzo dobrze mówi po angielsku, dzięki czemu łatwo jest się z nią dogadać. Jest przyjaźnie nastawiona do ludzi. To właśnie ona przyjmuje zamówienia od klientów, zajmuje się formalnościami, organizacją

10 harmonogramu pracy, zarządza całym tym niesamowitym zjawiskiem, jakim jest ta drukarnia. Claudio również mówi po angielsku. Wyluzowany, ale jednocześnie pracowity. Raz z jednym, raz z innym telefonem przy uchu. Zawsze stoi przy jakiejś gilotynie do papieru lub urządzeni do laminowania i wykonuje swoją pracę. Jak nie jest przy żadnej maszynie, oznacza to, że właśnie przechodzi od jednej do drugiej, ewentualnie wychodzi na dosłownie trzydziesto-sekundową przerwę na papierosa. Atmosfera w firmie jest bardzo przyjemna. Organizacja i podział zadań między sobą idzie nam sprawnie, tak samo jak samo wykonywanie tych prac. Odbywając praktyki w tej firmie miałem niepowtarzalną okazję zobaczyć, jak wygląda profesjonalna działalność drukarska od kuchni, poznać i zrozumieć historię niezliczonych kart, ulotek czy plakatów, obok których mnóstwo ludzi przechodzi obojętnie. Przede wszystkim jednak miałem okazję nabyć mnóstwo praktycznych umiejętności, nabrania (względnej) wprawy w posługiwaniu się nożykiem do tapet po poznanie techniki CutContour, która jest wykorzystywana przy wycinaniu najróżniejszych kształtów ploterami. Słowem podsumowania: doświadczenie zdobyte tutaj rzeczywiście jest bezcenne. Mateusz Chruszczycki Pracuję w firmie Red Global Asesores Informáticos, która ma swoje biuro na ulicy Camino de Ronda 96 w Granadzie. Praktyki tam odbywam wraz z moimi kolegami z klasy Maciejem Hylą, Aleksandrem Patschkiem i Dawidem Żugajem. W pracy spędzamy 6 godzin, czasami trochę więcej, w których znajdują się także 2 przerwy po około 15 minut. Firma, w której odbywamy swoje praktyki zajmuje się między innymi tworzeniem oraz pozycjonowaniem stron internetowych. Do pracy każdy z nas chodził ubrany oficjalnie (jeansy, koszula bądź koszulka). W biurze każdy z nas dostał swój własny kącik to znaczy biurko wraz z oprogramowaniem. W przypadku grafików, którym sam jestem był to pakiet graficzny od firmy Adobe (Photoshop, Illustrator itp.). Ja osobiście zajmowałem się tworzeniem różnego rodzaju grafik do stron jak bannery, loga oraz od czasu do czasu zdarzało mi się zakodować jakąś zawartość do strony. Naszym szefem jest Peréz Lopez Rafael, który mimo, że mówił dobrze po angielsku to za każdym razem starał się do nas mówić najpierw po hiszpańsku byśmy mieli szansę podszkolić się z hiszpańskiego. Dzięki ogólnej miłej atmosferze panującej w firmie szybko wsiąkliśmy w to jak wygląda praca w hiszpańskim firmach. Oprócz nas było tam także jeszcze 3 pracowników, którzy okazali się równie sympatyczni i już po paru dniach prowadziliśmy luźnie pogadanki w czasie pracy. Z początku mieliśmy obawy co do tego czy sobie poradzimy jednak szybko się okazało, że zadania, które nam zlecono nie były takim wyzwaniem gdyż wszystko to przerabialiśmy w szkolę na teoretycznych lekcjach, a także na dodatkowych zajęciach przygotowawczych. Praca w takiej firmie pozwoliła pokazać jak wygląda typowa praca informatyka, co na pewno jest ciekawym doświadczeniem i pomoże mi w poszukiwaniu pracy po ukończeniu szkoły. Paweł Czeluśniak Pracuję w firmie M.E.P. Europrojects Granada. Do mojej pracy udaję się autobusem, mimo iż jest całkiem nie daleko, około 20 minut na piechotę lub 5-10 minut autobusem linii 4. Pierwszy dzień pracy w M.E.P EUROPROJECTS (MobilityEuropeanProjects Granada) był dniem bardziej luźnym. Poznałem miejsce odbywania praktyk i ludzi z którymi będę pracował. W skład firmy wchodzą: Anezka, Mihaela, Silvia, Irene, Francesco, Remus, Jesús, Mari Carmen. M.E.P zajmuje się organizacją europejskich projektów na terenie Granady. Posiada nieduże biuro lecz bardzo komfortowe. Podzielone na sale do nauki czy przedstawiania prezentacji oraz wydzielona część dla pracowników. Następnie zaczęła się praca, nie były to rzeczy trudne czy skomplikowane. Na początek tworzenie i uzupełnianie tabel, drukowanie dokumentów czy robienie prezentacji na różne tematy. Później diagnozowanie i próby naprawienia usterki przenośnego dysku twardego jednego z pracowników. Niestety okazało się, że

11 dysk jest uszkodzony i nie da rady naprawić go na miejscu. Zajmuję się także prezentacjami i robieniem filmiku promującego MEP, czyli czym się zajmuje i co oferuje. Zostałem również wyznaczony do bardzo przyjemnego zajęcia a mianowicie robienia zdjęć zabytkom w mieście które zostaną wykorzystane w niektórych prezentacjach. Ostatnio zajęliśmy się komputerami formowymi, ich upgrade owaniem, instalacją odpowiedniego oprogramowania. Sieć lokalna wymagała poprawy, komunikacja z drukarkami sieciowymi nie działała właściwie. Ludzie z którymi pracuję są bardzo komunikatywni, mili i pomocni. Nie można zapomnieć o ich zorganizowaniu, w końcu przyjmują kilka grup z różnych krajów jednocześnie. Rozmowy w firmie prowadzone są głównie w języku hiszpańskim, lecz polecenia czy rozmowy ze mną toczą się w języku angielskim. Myślę, że praktyki w tym miejscu mogą okazać się bardzo przydatne i mogą mieć pozytywny wpływ na poszukiwanie pracy po ukończeniu szkoły. Na pewno nie żałuję tygodni spędzonych na przygotowaniu do wyjazdu, wstawania o 6 rano aby uczestniczyć w zajęciach z języka hiszpańskiego czy zostawania na dodatkowych lekcjach. Wyjazd jak i praktyki oceniam bardzo dobrze i polecam każdemu udział w tego typu projektach. Witold Domański Pracuję z Adamem Strachanowskim, Mateuszem Kowalczykiem, oraz Dawidem Paskiem u Daniela Sancheza w firmie DSISpain. Do pracy dojeżdżamy autobusem przez ok. 30min. Jest to spowodowane tym, iż firma znajduje się na skraju Granady, jednak nie sprawia to żadnych problemów. Firma zajmuje się projektowaniem, tworzeniem, oraz pozycjonowaniem stron. Nasza czwórka jest podzielona na 2 grupy do różnych zadań. Graficy (tj. Dawid i Mateusz) zajmują się edycją zdjęć oraz pomagają w tworzeniu logotypów dla firm. Bazodanowcy (ja i Adam) zajmujemy się konserwacją komputerów znajdujących się w firmie ich przyśpieszaniem, oraz oczyszczaniem. W firmie posiadamy 3 komputery. Jeden na którym pracuje Pan Sanchez, oraz 2 którymi zajmuję się ja, oraz Adam. Dawid i Mateusz pracują na swoich laptopach. Do pracy ubieramy się normalnie, jednak nie za luźno, tak samo jak nasz szef. Pan Sanchez jest Hiszpanem, zazwyczaj do pracy ubiera dżinsy, koszulkę i swoją kurtkę. Ma przyjemny charakter, oraz jest bardzo pozytywnie nastawiony do naszej praktyki. Trudno się nam czasem porozumieć, gdyż słabo mówi po angielsku, ale dajemy radę dzięki czemu organizacja pracy dobrze funkcjonuje. Jest to dla nas także motywacja, aby lepiej nauczyć się języka hiszpańskiego. Jestem zadowolony z mojego miejsca praktyk, gdyż w firmie panuje luźna atmosfera, co bardzo umila prace. W razie jakichkolwiek problemów możemy zawsze się poradzić Pana Sancheza co bardzo pomaga. Wierzę, że praktyka w tym miejscu pomoże mi w mojej przyszłej pracy i zdobędę w niej cenne doświadczenie, gdyż zamierzam pracować w przyszłości na stanowisku serwisanta, a następnie zwiększać swoje kompetencje. Maciej Hyla Pracuję w firmie Red Global Asesores Informáticos, na ulicy Camino de Ronda 96 w Granadzie. Razem z Dawidem Żugajem, Mateuszem Chruszczyckim i Aleksandrem Patschek pracujemy w niej od dwóch tygodni, codziennie (oczywiście z wyjątkiem sobót i niedziel), przez sześć godzin dziennie udoskonalając swoje praktyczne umiejętności informatyczne. Do pracy chodziliśmy ubrani w długie spodnie i koszulki. Cieszyliśmy się, że nie musimy grzać się w białych koszulach bądź w mundurkach firmowych. Firma zajmuje się tworzeniem stron internetowych. Każdy zasiada na swoim stanowisku komputerowym i korzysta z programów potrzebnych do wykonania owej pracy. Wydaje się, że jesteśmy przygotowani i wyszkoleni, a obsługa programów graficznych nie sprawia mi problemów. Dokształcam się również w tworzeniu stron internetowych z wykorzystaniem języka HTML, PHP i MySQL. Czasem moja praca polega na diagnostyce sprzętu komputerowego i jego naprawie. Firma znajduje się blisko naszego apartamentu. Zaledwie minut piechotą. W pracy nasz szef Peréz Lopez Rafael mówił do nas po hiszpańsku. Niestety ciężko go zrozumieć, dlatego zwykle czekam, aż powtórzy

12 po angielsku. W Globalu panuje miła atmosfera. Możemy łatwo skontaktować się ze sobą lub innymi pracownikami w razie problemów. Zawsze chętnie służą pomocą. Mogę śmiało stwierdzić, że mimo naszych obaw przed pracą szkoła świetnie nas przygotowała. Trzy lata nauki informatyki pozwoliły nam w łatwy sposób poradzić sobie z cyber problemami. Praca w tej firmie pokazuje mi jak wyglądają obowiązki technika informatyka. O dziwo nie są takie trudne jak się wydają. Myślę, że praktyki w Globalu pomogą mi w przyszłości znaleźć ciekawą pracę. Grzegorz Kaczmarek Moja praktyka odbywa się w firmie M.E.P. Europrojects Granada. Jest to firma która zajmuje się m. im. organizowaniem praktyk zawodowych, wymian młodzieży, mobilnościami osób w ramach dostępnych programów europejskich.firma znajduje się w ścisłym centrum miasta, blisko katedry na Plaza de Trinidad. Pracownicy firmy są bardzo przyjemni, co najciekawsze 90% ich pracujących tam nie jest pochodzenia hiszpańskiego. Francesco pochodzi z Włoch, bardzo dobrze mówi po hiszpańsku i angielsku, co ciekawe aktualnie uczy się polskiego. Anežka pochodzi z Czech swobodnie rozmawia po angielsku i hiszpańsku. Irene daje nam lekcje nauki języka hiszpańskiego, a tłumaczenie jest prowadzone w języku angielskim, co jest świetnym rozwiązaniem ponieważ pozwala to na kształcenie się w dwóch językach na raz. Remus pochodzi z Rumunii i tak jak reszta mówi po angielsku i hiszpańsku. Moja praca głównie polega na zajmowaniem się promowania firmy w Internecie (przydają mi się tu wiadomości nabyte podczas zajęć z projektowania serwisów www), korekcją zdjęć w programach graficznych (tu czuję się jak ryba w wodzie, gdyż podczas obecnej edukacji wybrałem grafikę komputerową jako specjalizację), oraz pracą w pakiecie programów MS Office (wbrew pozorom tworzenie dokumentów nie jest takie proste, jeśli mają być one zrobione w sposób profesjonalny). Rozwiązuję też bieżące problemy z siecią komputerową, routerami, komputerami, drukarkami czy sprzętem do wizualizacji podczas spotkań i konferencji (to dla mnie nowe, ale ciekawe doświadczenie mogłem bardziej przykładać się do przedmiotu systemy i sieci komputerowe). Do pracy przychodzimy o godz 10.00, nie raz zdarzało się że czekaliśmy na innych pracowników ponieważ firma była zamknięta, spóźnianie jest typowe dla Hiszpanów, nigdy jeszcze nie zdarzyło się tak, aby każdy był punktualnie lub wcześniej. Podczas pracy mamy jedną przerwę 20min która jest wystarczalna przy 6h pracy. M.E.P. Europrojects Granada jest bardzo dobrze usytuowany ponieważ w centrum miasta co kompletnie wykluczyło problem dojazdu ponieważ od przystanku autobusowego dojście pieszo do firmy zajmowało 7min. Każdy z pracowników ma inny styl Remus zawsze przychodzi do pracy w koszuli i jeansach, Francesco świetnie ukrywa swoją artystyczną dusze ponieważ ubiera zwykłe koszulki i spodnie, kompletnie nie wyróżnia się z tłumu, a jego charakter jest kompletnie inny od większości ludzi. Anežka ma bardzo zróżnicowany styl ubioru, który ciężko jest opisać, ale na pewno taki jaki jej pasuje do danej pogody. Irene to bardzo spokojna i stonowana osoba, która ubiera się bardzo klasycznie. Krzysztof Kilian Moje praktyki odbywam w firmie ECOPRINT, która specjalizuje się w usługach graficznych, drukowaniu projektów w dużych formatach, przygotowywaniu wizytówek oraz różnego rodzaju folderów itd. Jest ona położona ok. 1 km od naszego apartamentu, na Callejón del Ángel,, co umożliwia szybkie i sprawne dotarcie do pracy. Pracuje wraz z Dominikiem Lange oraz Adamem Blochem. Do naszych zadań należy między innymi wycinanie folderów, tworzenie obrysów, wizytówek, projektowanie, czyli prace, które w pełni zadowolą nawet wybrednego praktykanta. Oczywiście obowiązuje nas schludny oraz nie wyzywający strój czyli długie spodnie, koszula w ostateczności t-shirt. Nasz dzień pracy rozpoczyna się o godzinie 9.00 a kończy o , dzięki czemu mamy mnóstwo czasu na wykonanie naszych obowiązków.

13 Pieczę nad naszą pracą sprawują trzy osoby : Patricia, Enrique oraz Claudio. Patricia, szefowa, która zajmuję się głównie sprawami biurowymi w firmie, ogarnia cały rozgardiasz związany z przyjęciem klientów, składanymi przez nich zamówieniami. Jest bardzo pomocna oraz miła, a dzięki temu, że dobrze zna język angielski nie mamy najmniejszego problemu aby się z nią porozumieć. Enrique czyli nasz główny szef, zleca nam wszystkie pracę. Jest w każdym calu profesjonalistą, zwraca uwagę na najmniejsze szczegóły, nie zgadza się na fuszerkę, wszystko na koniec przechodzi przez jego ręce, aby w efekcie końcowym klient był zadowolony w 100% z usług jego firmy. Dzięki bezcennemu doświadczeniu pracę, które my wykonujemy w 10 minut on wykonuję w 2. Mimo wszystko to bardzo wesoły, przyjazny człowiek a także szef na którego każdy by chciał trafić. Kiedy mamy jakieś problemy zawsze stara się nam pomóc oraz wytłumaczyć krok po kroku co i jak. Claudio jest jedną z najbardziej wyluzowanych osób w firmie, a zarazem bardzo sumiennie wykonuję swoją pracę. Jest bardzo życzliwy oraz ma bardzo dobry kontakt z nami dzięki komunikatywnej znajomości języka angielskiego, w skrócie możemy do niego przyjść ze wszystkim. W firmie pracuje się bardzo miło i przyjemnie. Panuję tutaj świetna atmosfera, każdy stara się pomóc drugiemu przez co zlecone projekty zawsze wykonywane są na czas i w najwyższej jakości. Na pewno jest to jedno z ważniejszych przedsiębiorstw w Granadzie ze względu na rodzaj oferowanych usług, przez co cieszę się, że mogę tutaj pracować i przez miesiąc brać czynny udział w życiu firmy. Według mnie staż w tym miejscu przyniesie mi bezcenne doświadczenie, które zaowocuje w przyszłości znalezieniem dobrej pracy. Mateusz Kowalczyk Na praktykach w Hiszpanii zostałem przydzielony do firmy informatycznej DSI Spain wraz z: Adamem Strachanowskim, Dawidem Paskiem i Witoldem Domańskim. Firma znajduje się na ulicy Avda. de la Innovacion 1 w Granadzie. Dojazd do tej firmy zajmował nam około 40 min. autobusem linii 5. Firma znajduje się na pierwszym piętrze i jest to takie małe mieszkanko. Nasz szef Daniel Sanchez zajmuję się tworzeniem i pozycjonowaniem stron WWW. Jest osobą miłą, zabawną i pomocną. Jeśli ktoś miał problem to zawsze starał się pomóc, lecz większość zadań zleconych przez niego zostały przez nas wykonane. Pomimo bariery językowej, jakoś się dogadaliśmy i zlecenie które dostawaliśmy wykonywaliśmy nie sprawiały nam problemu.pracujemy najczęściej na własnych komputerach, no chyba że musimy zainstalować jakiś system operacyjny czy skonfigurować źle działający system. Pracujemy przez ok. 6h, po pracy jedziemy prosto na obiad (czasami z lekkim opóźnieniem, ale nie jest wielki problem). Pracując w tej firmie dużo się nauczyłem tj. pozycjonowanie stron, programowanie w Java Script, PHP, HTML, pracę w środowiskach wspierających tworzenie serwisów internetowych, konfiguracji systemów operacyjnych, współpracy w zespole. Jestem zadowolony z tej praktyki, gdyż dużo się dowiedziałem na temat głównie pozycjonowania stron WWW i będę to mógł wykorzystać w przyszłości w poszukiwaniu pracy. Zachęcam każdego do udział w tym projekcie, bo naprawdę warto :) Dominik Lange Tytułem wstępu, firma Ecoprint (Callejón del Ángel, 5 w Grenadzie) zajmuje się szeroko pojętymi usługami graficznymi dla osób, które chcą w jakiś sposób się zareklamować na lokalnym rynku pracy i nie tylko. W tej firmie pracuje nas trzech Dominik Lange (czyli ja), Krzysztof Kilian oraz Adam Bloch moja specjalizacja to bazy danych zaś moi dwaj kompani są grafikami komputerowymi. Najogólniej mówiąc w Ecoprincie zajmujemy się zadaniami dla początkujących składaniem różnego rodzaju książeczek, wycinaniem wizytówek, odcinaniem niepotrzebnych elementów z gotowych już wydruków, dziurkowaniem zeszytów oraz ich bindowaniem etc. Mamy też okazję popracować w popularnych programach graficznych jakie mieliśmy podczas zajęć w szkole (np. Photoshop, Adobe Illustartor).

14 Pracujemy codziennie od poniedziałku do piątku na ranną zmianę (od 9:00 do 15:00 lub nawet 16:00 z przerwą na lunch). Władzę nad nami sprawują trzy osoby: Patricia szefowa, przedstawicielka płci pięknej, gra pierwsze skrzypce w firmie i żaden z mężczyzn w firmie nie śmie jej się przeciwstawić, zajmuje się papierkową robotą, do niej należy wypełnianie faktur oraz utrzymanie całej firmy, dzięki językowi angielskiemu na dość wysokim poziomie jesteśmy w stanie się z nią dogadać, co ułatwia współpracę. Enrique perfekcjonista, człowiek maszyna, wszystko co nam pokazuje staje na najwyższym poziomie to co my robimy w godzinę, on robi w 5 minut, ten człowiek operuje pęsetą z prawdziwą precyzją (na co wskazuje naprawa za jej pomocą jednego z elementów olbrzymiego wydruku aplauz), ten człowiek mógłby być autorytetem dla każdego świeżo upieczonego grafika który chce rozpocząć karierę w takiej firmie jak Ecoprint. Claudio luzak, wiecznie chodzi z telefonem przy uchu (co wcale nie oznacza, że ignoruje pracę na własne potrzeby), w razie potrzeby jest zawsze pomocny, mówi także trochę po angielsku, co bardzo ułatwia kontakt. Do firmy oczywiście nie wypada przychodzić ubranym jakby się wychodziło na spacer obowiązują długie spodnie no i w najlepszym wypadku koszula (dla lepszego efektu wizualnego stażystów), ale czysta koszulka również spełnia wymagania W firmie czuję się dobrze, tworzy ona specyficzny dla takich przedsięwzięć klimat, który właśnie potęguje chęć przyjścia w to miejsce ponownie. W Ecoprincie jestem świadkiem rzeczy, których jeszcze nie miałem przyjemności podejrzeć czyli generalnie jak wygląda od strony produkcyjnej tworzenie kołonotatników, tworzenie plakatów dla przedsiębiorców, tworzenie wizytówek i tak dalej Jestem zdania, że doświadczenie które już nabyłem oraz które nabędę w Ecoprincie na pewno przyda mi się w przyszłości w poszukiwaniu pracy w swoim zawodzie Dawid Pasek Do pracy wstaję około godziny ósmej, szybkie śniadanie, poranna toaleta i wychodzę, żeby zdążyć na autobus numer 5. Wsiadamy do niego o ok. 9:15 i jedziemy nim przez jakieś minut, tak aby równo o 10:00 być w firmie. Trasa z rana strasznie się dłuży, jednak nie jest to aż tak uciążliwe jak mogłoby się zdawać, całe szczęście o tej godzinie słońce jeszcze nie pokazuje swoich całych możliwości, gorzej jest jednak podczas naszego powrotu.pracę bowiem kończymy około godziny 16:30, znów wsiadamy do autobusu numer 5, który zawozi nas niedaleko naszego zakwaterowania. Słońce praży wtedy niemiłosiernie i czasami ciężko wytrzymać w zaduchu miasta. Nasza praca trwa od trzech do czterech godzin. Nasza czwórka jest podzielona na dwie dwuosobowe grupy. Ja jestem w grupie grafików, pozostałe dwie zajmują się systemami operacyjnymi oraz sprawami technicznymi. Zadania zlecone nam przez Daniela Garrote są różnorodne, nie wykraczają poza nasze wykształcenie wyniesione z ZSTiO. Rzadko zdarza nam się prosić o pomoc, jednak jeśli to już nastąpi, to okazuje się że zlecone zadanie nie jest tak trudne jak wyglądało na pierwszy rzut oka. Jak wspomniałem dwie osoby zajmują się systemami operacyjnymi oraz hardware, mają do czynienia głównie z Windowsem XP, musieli go zainstalować, pobrać odpowiednie sterowniki oraz musieli wykonać kilka innych, łatwych aczkolwiek monotonnych zadań. Monotonia to jedyna uciążliwa rzecz w naszej pracy. Ciągłe siedzenie i patrzenie w ekran może niektórych zniechęcać (takie życie informatyka), całe szczęście jednak iż praca jest na tyle luźna, że możemy robić częste przerwy, praktycznie kiedy tylko chcemy. Ostatnio moim zadaniem (oraz mojego kolegi) było zrobienie loga firmy oraz edycja zdjęć, które trafią do kilku galerii na stronach internetowych DSIspain tym bowiem zajmuje się nasza firma. Teraz zajmujemy się obróbką filmów, które podobnie jak zdjęcia trafią do sieci. Od Daniela dowiedzieliśmy się jak ciekawe może być tworzenie stron internetowych oraz jak łatwe jest ich pozycjonowanie (SEO). Dotychczas nie

15 zdawałem sobie sprawy z tego jak niewiele potrzeba aby umieścić dobrą stronę w internecie oraz w jak prosty sposób można zwiększać jej oglądalność. Oprócz zadań związanych z naszą specjalizacją mieliśmy do czynienia z zadaniami z ogólnej wiedzy informatycznej. Pracowaliśmy w takich środowiskach jak pakiet MS Office (Word, Excel, Access itp.), pakiet Adobe (Photoshop, Illustrator, DreamWeaver) oraz wielu innych. Aleksander Patschek Razem z moimi kolegami Mateuszem Chruszczyckim, Maciejem Hylą i Dawidem Żugajem pracuję w firmie Red Global Asesores Informáticos, która mieści się na ulicy Camino de Ronda 96 w Granadzie. Jest to firma informatyczna, która zajmuje się między innymi tworzeniem oraz pozycjonowaniem stron internetowych, naprawą sprzętu komputerowego, konfiguracją sieci internetowych, instalacją oprogramowania, systemów operacyjnych, generalnie praktycznie wszystkim co jest powiązane z informatyką. Firma świadczy usługi na innych firm oraz zwykłych ludzi mających problemy z komputerami czy ogólnie z informatyką. Nasza praca rozpoczyna się o godzinie 9:00. Pracujemy średnio sześć godzin, czasem mamy przerwę i wychodzimy na lunch, czasem pracujemy bez przerwy i po kończymy pracę przed obiadem. W pracy dostaliśmy własne stanowiska komputerowe wraz z oprogramowaniem potrzebnym nam do codziennej pracy. Moja praca polega na tworzeniu pojedynczych stron i rozwiązań, które potem są wcielane do większego projektu np. projekt galerii lub menu. Razem z kolegami jeżdżę do pracy autobusem lub idziemy piechotą ponieważ siedziba firmy jest blisko naszego miejsca zamieszkania. Naszym koordynatorem jest Peréz Lopez Rafael. Mówić po angielsku ale zawsze stara się mówić najpierw do nas po hiszpańsku, żeby nas czegoś nowego nauczyć. Dzięki niemu szybko zaaklimatyzowaliśmy się w nowym miejscu pracy i jest tam miła atmosfera. Również reszta pracowników jest dla nas bardzo miła i pomaga nam gdy mamy jakiś problem. Początkowo obawialiśmy się, że nie sprostamy zadaniom jakie będą dla nas mieli, ale ostatecznie okazało się, że nasza wiedza i umiejętności zupełnie wystarczają. Konfigurujemy komputery i inne urządzenia, instalujemy systemy operacyjne (w języku hiszpańskim nie jest to takie proste), czasem rozkręcimy jakiegoś laptopa czy komputer stacjonarny, wszystko zależy od dnia i zleceń. Do pracy chodzimy ubrani w długie spodnie i koszulę z krótkim rękawem. Jest to oficjalnie obowiązujący styl ubierania w pracy więc szybko do tego przywykliśmy. Również pracownicy po paru dniach do nas przywykli i traktują nas na równi z sobą. Praca w takiej firmie pozwala mi zobaczyć jak wygląda praca w tej dziedzinie informatyki i uważam, że pomoże mi w znalezieniu pracy po zakończeniu nauki. Wojciech Stainer Praktykę odbywam wraz z Darkiem Bujakiem w firmie Reparnet, która zajmuje się sprzedażą komputerów, akcesoriów komputerowych, a także naprawą i wymianą części komputerowych. Podróż do pracy zajmuje mniej więcej czterdzieści minut autobusem. W pierwszych dniach pracy zajmowałem się głównie wymianą podzespołów w zepsutych komputerach, a także instalowaniem oprogramowania. Szef okazał się być bardzo miłym człowiekiem, z jego pomocą doszkalałem swoje umiejętności językowe. W dalszej części praktyki wraz z Darkiem, z jego inicjatywy rozpoczęliśmy tworzenie nowej strony dla firmy. Darek zaprojektował nowe logo, nowy papier firmowy, wizytówki, itp., a także samą stronę, podczas gdy ja pomagałem mu z podstronami. Niebyło większych problemów z komunikacją, chociaż odbywała się w większej części w języku hiszpańskim i tylko niewielkim stopniu w języku angielskim. Był to mój pierwszy kontakt z tego typu pracą, zdobyłem dzięki temu sporo doświadczenia, w szczególności techniki programowania stron internetowych (php, JavaScript, Ajax, itp.), które może mi w przyszłości pomóc na rynku pracy. Uważam, iż ta praktyka była dotychczas największą szansą jaką dostałem, ponieważ pozwoliła mi nie tylko na bliższe poznanie pracy informatyka, ale także zapoznanie się z hiszpańską kulturą, tutejszą kuchnią i tym jakże gorącym klimatem.

16 Adam Strachanowski Pobudkę do pracy mam około godziny 8:00, czasami wcześniej jeśli mam do zrobienia coś, czego nie zdążyłem zrobić dnia poprzedniego. Szybkie śniadanie, najczęściej płatki bo na więcej często nie ma czasu, poranna toaleta i ubranie się w ciuchy wybrane już wcześniej, to wszystko, na co zdążam rano. Żywy spacer na przystanek autobusu nr 5 pomaga się obudzić, a najbardziej pomaga bieg na niego, bo czasem autobus przyjeżdża trochę wcześniej. Całe szczęście, że o tej godzinie praktycznie nie ma słońca (czasami aż muszę założyć bluzę, w przeciwnym razie przeziębienie pewne), bo inaczej do firmy mógłbym dotrzeć mocno spocony. Ok. 35 minut jazdy autobusem pomaga ukoić oddech, zrelaksować się przed pracą, a także spokojnie obudzić. Firma, w której pracuję wraz z trzema innymi kolegami, znajduje się w apartamentowcu. Całe nasze miejsce pracy ogranicza się do jednego pokoju mieszkania naszego szefa, który pracuje zaraz obok nas. Daniel Sanchez, bo tak się nazywa ów szef, jest osobą bardzo żywą, komunikatywną i pomocną pomimo stosunkowo słabej znajomości języka angielskiego, cały czas próbuje nam pomagać w razie potrzeby - oraz przede wszystkim wesołą. Przez jego luźny stosunek do świata, w pracy stres nam nie grozi. Dzięki temu, nie wymigujemy się od niej i robimy ją w swoim tempie. Jednakże, przez szacunek do niego, ubieramy się schludnie, aby nie odniósł wrażenia, że olewamy całe te praktyki. Dwóch moich kolegów zajmuje się grafiką, z kolei pozostała dwójka, czyli ja i inny bazodanowiec, zajmowaliśmy się dwoma komputerami. Naszym pierwszym zadaniem było przyśpieszenie ich pracy, sprawdzenie sprawności sprzętu oraz ogólne poprawienie wydajności. Żadna z tych prac, zgodnie z tym, czego nauczyliśmy się w ZSTiO, nie sprawiła nam problemów. Wszystkie te zadania, były czasochłonne, jednakże nam to nie przeszkadzało, gdyż podczas różnych skanowań komputera, mogliśmy się na krótko zająć naszymi sprawami. Pozostała dwójka miała zadania takie jak: stworzenie logotypów firmy czy też kadrowanie i wyszukiwanie odpowiednich obrazów. Z całego serca cieszę się, że trafiłem do tej firmy, DSI Spain, a nie innej. Dawid Żugaj Razem z moimi kolegami z klasy Mateuszem Chruszczyckim, Maciejem Hylą oraz Aleksandrem Patschek pracuję codziennie w firmie Red Global Asesores Informáticos, która swoją siedzibę ma przy ulicy Camino de Ronda 96 w Granadzie. Red Global zajmuje się w głównej mierze projektowaniem stron internetowych oraz ich pozycjonowaniem jak również sprzedażą internetową. Do ich usług jednak zaliczyć można też naprawę i konfigurację sprzętu komputerowego oraz sieci komputerowych. W pracy zajmuję się diagnostyką komputerów jak i tworzeniem pojedynczych rozwiązań, które potem zostają wcielane do większego projektu. Miałem okazję instalować systemy operacyjne, konfigurować je, instalować niezbędne aplikacje, zdarza się naprawa sprzętu, wymiana podzespołów, konfiguracja sieci. Jest również czas na grafikę komputerową, czasem dostaję zlecenia na poprawienie zdjęć, tak by pasowały do zawartości całęj witryny internetowej. Znajomość HTML i PHP w końcu się do czegoś przydaje. W siedzibie dostaliśmy własne stanowiska wraz z oprogramowaniem, które jest dla nas niezbędne do pracy. Razem z wcześniej wspomnianymi kolegami do pracy dojeżdżam autobusem, a czasem gdy nam ucieknie lub po prostu jest bardzo ładna pogoda idziemy pieszo gdyż firma znajduje się minut drogi od naszego miejsca zamieszkania. Naszym koordynatorem jest Peréz Lopez Rafael. Stara się jak może by nauczyć nas jak najwięcej języka hiszpańskiego, lecz gdy czegoś nie rozumiemy, włada biegle również angielskim. Reszta pracowników i pracownic również jest dla nas bardzo miła i starają się nam pomagać kiedy i jak tylko mogą. Do biura chodzimy ubrani raczej elegancko tj. koszula z krótkim rękawem oraz długie spodnie, firma jest klimatyzowana więc nie jest nam w niej za ciepło. Praca w takiej firmie pozwala mi dowiedzieć się jak na co dzień pracują informatycy i jestem przekonany, że dzięki temu będę miał większe szanse by znaleźć pracę po ukończeniu szkoły.

17 Oto przykładowe zdjęcia z firm w których pracowaliśmy:

18

19 Rozdział IV Zajęcia z hiszpańskiego Nasza przygoda z językiem hiszpańskim zaczęła się już w Polsce. Zajęcia odbywały się w poniedziałki i wtorki o 7:00 i trwały po 2 godziny. Wszystkie zajęcia trwały ogólnie 50 godzin. Lekcje prowadzone były w ciekawy sposób. Poznawaliśmy na nich podstawy języka hiszpańskiego takie jak kolory, liczebniki, dni tygodnia, ubiór, przedstawienie się oraz słownictwo potrzebne do porozumienia się w firmach do których zostaliśmy przydzieleni. Nauczycielka oprócz nauki języka opowiadała nam o Hiszpanii, tradycjach, kulturze, ciekawych wydarzeniach a także zwyczajach. Przygotowanie z języka hiszpańskiego w Polsce zakończyło się testem sprawdzającym naszą wiedzę. Był on bardzo ważny, gdyż od niego zależały wyniki rekrutacji. Po przybyciu do Hiszpanii zajęcia są kontynuowane. Odbywają się w siedzibie MEP. Europrojects. Udajemy się na nie po praktykach i lunch u, trwają po 2 godziny dziennie. W sumie 10 spotkań po 2 godziny. Musimy wykazać się znajomością języka angielskiego, gdyż lekcje prowadzone są przez pracownika MEP - Irene. Po krótkim wstępie i przedstawieniu się dostaliśmy testy sprawdzające ile zapamiętaliśmy z zajęć w Polsce. Na początku każdy rozwiązywał sam, a potem robiliśmy je wspólnie w ramach przypomnienia. Nauka prowadzona jest w luźny sposób. My uczymy się nowych wyrazów po hiszpańsku, a Irene próbuje się nauczyć od nas tego samego wyrazu po polsku. Przychodzi to z różnymi skutkami, gdyż Hiszpanie mają trudność z wypowiedzeniem wyrazu zaczynającego się na s oraz mają duże problemy z naszymi polskimi literami np. ś, ć, ą, ę. Oprócz nauki nowych zwrotów w tradycyjny sposób, uczymy się po przez gry np. bingo z hiszpańskimi nazwami jedzenia. Nazwy zawodów uczymy się po przez pokazywanie czynności i zgadywaniu czym dana osoba się zajmuje. Opis postaci polegał na wybraniu znanej postaci i zadawaniu pytań po hiszpańsku, np. o to jakiej płci jest ta osoba, czy jest popularna, skąd pochodzi, itd. Na zajęciach nie brakuje chwil na luźniejsze rozmowy o tym co lubimy robić i jak spędzamy wolny czas w domu, a jak w Hiszpanii. Każdy jest bardzo zadowolony ze sposobu prowadzenia zajęć. Do tej pory odbyło się 6 godzin lekcji. Czeka nas kolejne 14, których już nie możemy się doczekać. Nie muszę za dużo pisać, jak bardzo potrzebne są dzisiaj języki obce. Można sobie to uświadomić w takim kraju jak Hiszpania, gdzie język angielski nie jest zbyt popularny. Hiszpanie nie uznają zbytnio innego języka niż kastylijski czy innych języków używanych w danych regionach (kataloński, baskijski czy galicyjski). Lepiej jest z młodymi ludźmi, którzy wraz z wejściem Hiszpanii do Unii Europejskiej zaczęli się uczyć języka angielskiego. Wydaje się, że język angielski jest już obowiązującym standardem, każdy, kto chce odnaleźć się na międzynarodowym (i czasem narodowym) rynku pracy musi biegle władać tym językiem. Standardy są jednak wciąż poszerzane. Widać, że wymagania firm to nie tylko swobodny angielski ale również dodatkowy język obcy. W szkole uczymy się języka niemieckiego, jednak jeśli mamy być szczerzy, nie za bardzo się do niego przykładamy, a szkoda, bo mógłby nam się przydać w przyszłości. Język hiszpański jest godny polecenia, coraz bardziej popularny w Europie. Szkoda, że nie jest nauczany w naszej szkole, być może wówczas nasze zainteresowania językowe poszłyby w tym kierunku. Pobyt w Hiszpanii i zajęcia z języka hiszpańskiego powinny być motywacją do jego kontynuacji. Przykładem dla nas powinni być członkowie ekipy z MEP Europrojects, jak Irene, którzy władają biegle kilkoma językami obcymi.

20 Rozdział V Wycieczka do Malagi W sobotę 11 maja 2014 pod opieką Anezki, Remusa oraz Irene z MEP Europrojects odbyliśmy naszą pierwszą wycieczkę. Málaga, będąca celem naszej podróży jest przepięknym miastem usytuowanym nad Morzem Śródziemnym jednocześnie otoczonym przez Góry Betyckie. Miasto te rozciąga się nad przepięknym wybrzeżem Costa del Sol. W zasadzie byliśmy już tam klika dni wcześniej, gdyż właśnie w Maladze wylądowaliśmy. Warte dodania jest, że w Maladze urodził się jeden z najwybitniejszych malarzy hiszpańskich Pablo Picasso oraz aktor Antonio Banderas. O 8:45 wszyscy mieli się spotkać na rogu obok naszych apartamentów. Niebawem przyjechał po nas autokar, w którym znajdowały się już dwie grupy, które także zmierzały w tym samym kierunku co my. Byli to Anglicy oraz Hiszpanie. Droga do Málagi minęła nam spokojnie i bez większych problemów. Jazda trwała około 2 godzin jako, że po drodze mieliśmy jedną przerwę, która trwała 25 minut. Dla niektórych była to pora na zjedzenie śniadania i wypicie porannej kawy. Po drodze mieliśmy okazję zobaczyć wiele przepięknych krajobrazów, w szczególności pasma górskie i niekończące się pola z uprawami oliwek. Na miejsce dotarliśmy około godziny 11:00 i od razu zabraliśmy się za zwiedzanie miasta. Gdy tylko wysiedliśmy z autokaru zabraliśmy się od razu za zwiedzanie miasta. Wszystko zaczęło się od udania się do punktu informacyjnego nieopodal portu. Każdy z nas otrzymał tam mapę miasta oraz przewodniki. Ustalono tam również godzinę i miejsce zbiórki. Naszym pierwszym celem była renesansowa katedra, której korzenie historyczne sięgają XVI wieku (Santa Iglesia Catedral Basílica de la Encarnación). Niestety nie weszliśmy do środka, ale i tak było na co popatrzeć. Oczywiście nie obyło się bez sesji zdjęciowej. W sumie to jeden z najważniejszych obiektów tego miasta. Kolejnym punktem była Plaza de Merced gdzie znajdują się ruiny teatru romańskiego. Udało się nawet wejść do środka. Przyszedł czas na błąkanie się po urokliwych uliczkach miasta, słońce w zenicie sprzyjało w przemierzania miasta.