Wybór i opracowanie: Anna Urszula Jasińska-Pazera Styczeń 2007 Ostatnie uzupełnienie i korekta: styczeń 2014 KOLĘDY

Transkrypt

1 Wybór i opracowanie: Anna Urszula Jasińska-Pazera Styczeń 2007 Ostatnie uzupełnienie i korekta: styczeń 2014 KOLĘDY

2 Ach ubogi żłobie... A cóż z Tą Dzieciną... Anioł pasterzom mówił... A wczora z wieczora... Bóg się rodzi... Bóg wam zapłać... Bracia patrzcie jeno... Cicha Noc... Do szopy hej pasterze... Dzisiaj w Betlejem... Gdy się Chrystus rodzi... Gdy śliczna Panna... Hej w dzień Narodzenia... Jakaż to Gwiazda... Jam jest dudka... Jezusa Narodzonego wszyscy witajmy... Jezus Malusieńki... Kaczka pstra... Lulajże Jezuniu... Mędrcy świata... Mizerna cicha... Narodził się Jezus Chrystus Narodził się w stajni Jezus ubogi Nie było miejsca dla Ciebie O gwiazdo Betlejemska... Oj Maluśki, Maluśki... Pasterze mili... Paśli pasterze woły... Pójdziemy bracia... Pójdźmy wszyscy do stajenki... Północ już była... Przybieżeli do Betlejem... Przystąpmy do szopy... Przylecieli aniołkowie... Tryumfy Króla Niebieskiego... Trzej Królowie monarchowie... W dzień Bożego Narodzenia... Wesołą Nowinę... Wśród nocnej ciszy... W żłobie leży... Zagrzmiała, runęła... Za kolędę dziękujemy... Zaśnij Dziecino... Z narodzenia Pana

3 Z NARODZENIA PANA ACH UBOGI ŻŁOBIE 1. Z Narodzenia Pana dzień dziś wesoły. Wyśpiewują chwałę Bogu żywioły. Radość ludzi wszędzie słynie. Anioł budzi przy dolinie, Pasterzów co paśli pod borem woły. 2. Wypada wśród nocy ogień z obłoku. Dumają pasterze w takim widoku. Każdy pyta: Co się dzieje? Czy nie świta, czy nie dnieje? Skąd ta łuna bije, tak miła oku!" 3. Skoro pastuszkowie głos usłyszeli. Zaraz do Betlejem prosto bieżeli. Tam witali w żłobie Pana, Poklękali na kolana i oddali dary co z sobą wzięli. 4. Odchodzą z Betlejem pełni wesela, Że już Bóg wysłuchał próśb Izraela, Gdy tej nocy to widzieli. Co prorocy widzieć chcieli, W ciele ludzkim Boga i Zbawiciela. 5. I my z pastuszkami dziś się radujmy, Chwałę z Aniołami wraz wyśpiewujmy, Bo ten Jezus z nieba dany, Weźmie nas między niebiany, Tylko Go z całego serca miłujmy! 1. Ach, ubogi żłobie, cóż ja widzę w tobie? Droższy widok niż ma niebo, w maleńkiej osobie. 2. Zbawicielu drogi, Takżeś to ubogi! Opuściłeś śliczne niebo, obrałeś barłogi. 3. Czyżeś nie mógł sobie, w największej ozdobie Obrać pałacu drogiego, nie w tym leżeć żłobie? 4. Gdy na świat przybywasz, grzechy z niego zmywasz, A na zmycie tej sprośności gorzkie łzy wylewasz. 5. Któż tu nie struchleje, wszystek nie zdrętwieje? Któż Cię widząc płaczącego łzą się nie zaleje? 6. Na twarz upadamy, czołem uderzamy, Witając Cię w tej stajence między bydlętami. 7. Zmiłuj się nad nami, obmyj z grzechów łzami, Przyjmij serca te skruszone, które Ci składamy. 44 1

4 A CÓŻ Z TĄ DZIECINĄ 1. A cóż z Tą Dzieciną będziem czynili braciszkowie mili, że się nam kwili? Ref. Zaśpiewajmy Mu wesoło i obróćmy się z Nim wkoło, hoc, hoc, hoc, hoc, hoc, hoc. 2. Ale drżysz od zimna, mój Aniołeczku, leżąc w tym kamiennym zimnym żłóbeczku. Ref. Więc z osiołkiem razem z wołem Zagrzewać Cię będziem społem: hu, hu, hu, hu, hu. ZAŚNIJ DZIECINO 1. Zaśnij Dziecino, święte Dziecię! Tyś nam pociechą na tym świecie. Zmruż oczęta swoje, Tyś serce moje, modlitwa moja niech uśpi Cię. 2. Wznieś rączkę swoją, błogosław nam! Całe swe życie dziś Tobie dam. Zmruż oczęta swoje Podobno Dzieciątko, że głodne płacze, dlatego tak z nami nierado skacze Ref. Więc ja Mu dam kukiełeczkę i masełka osełeczkę, pa, pa, pa, pa, pa. 4. Albo Dziecięciu w dudki zagrajmy i na piszczałkach rozweselajmy: Ref. Li, li, li, li, moje dudki, skacz robaczku mój malutki, li, li, li, li, li. 2 43

5 ZA KOLĘDĘ DZIĘKUJEMY 1. Za kolędę dziękujemy, zdrowia, szczęścia winszujemy, byście sobie długo żyli, zdrowi i szczęśliwi byli, na ten Nowy Rok! ANIOŁ PASTERZOM MÓWIŁ 1. Anioł pasterzom mówił: Chrystus się wam narodził w Betlejem, nie bardzo podłym mieście, Narodził się w ubóstwie Pan wszego stworzenia". 2. Chcąc się dowiedzieć tego poselstwa wesołego, bieżeli do Betlejem skwapliwie, znaleźli Dziecię w żłobie, Maryję z Józefem. 3. Taki Pan chwały wielkiej uniżył się Wysoki; Pałacu kosztownego żadnego Nie miał zbudowanego Pan wszego stworzenia. 4. O dziwne narodzenie, nigdy nie wysłowione! Poczęła Panna Syna w czystości, Porodziła w całości Panieństwa swojego. 5. Już się ono spełniło, co pod figurą było: Arona różdżka ona zielona Stała się nam kwitnąca i owoc rodząca. 6. Słuchajcież Boga Ojca, jako wam Go zaleca: Ten-ci jest Syn najmilszy, jedyny, w raju wam obiecany, Tego wy słuchajcie. 7. Bogu bądź cześć i chwała, która by nie ustała, Jak Ojcu, tak i Jego Synowi I Świętemu Duchowi, w Trójcy jedynemu. 42 3

6 A WCZORA Z WIECZORA 1. A wczora z wieczora, z niebieskiego dwora, Przyszła nam nowina, Panna rodzi Syna, Boga prawdziwego, Nieogarnionego, Za wyrokiem Boskim, w Betlejem żydowskim. 2. Pastuszkowie mali w polu wtenczas spali, Gdy Anioł z północy Światłość z nieba toczy, Chwałę oznajmując, szopę pokazując, Chwałę Boga tego, dziś tam zrodzonego. 3. Tam Panna Dzieciątko, Miłe Niemowlątko, Uwija w pieluszki. Pośpieszcie pastuszki!" Natychmiast pastuszy spieszą z całej duszy, Weseli bez miary, niosą z sobą dary! ZAGRZMIAŁA, RUNĘŁA 1. Zagrzmiała, runęła w Betlejem ziemia nie było, nie było Józefa doma. 2. Kędy żeś, kędy żeś Józefie bywał? W Betlejem, w Betlejem Dzieciątku śpiewał. 3. Wół, osieł, wół, osieł, przed Nim klękali, bo swego, bo swego Stwórcę poznali. 4. Beczący, ryczący Panu śpiewali, pasterze, pasterze, w multanki grali. 5. Zmiłuj się, zmiłuj się, nasz wieczny Panie, bez Ciebie, bez Ciebie nic się nam nie stanie. 4. Mądrości druhowie, z daleka królowie, Pragną widzieć swego Stwórcę przedwiecznego. Dziś Mu pokłon dają, w Ciele oglądają. Każdy się dziwuje, że Bóg nas miłuje. 5.I my też pośpieszmy, Jezusa ucieszmy Ze serca darami: modlitwą, cnotami. Jezu najmilejszy, ze wszech najwdzięczniejszy, Zmiłuj się nad nami grzesznymi sługami. 4 41

7 W ŻŁOBIE LEŻY 1. W żłobie leży, któż pobieży kolędować Małemu, Jezusowi Chrystusowi, Dziś nam narodzonemu? Pastuszkowie przybywajcie, Jemu wdzięcznie przygrywajcie, Jako Panu naszemu. 2. My zaś sami z piosneczkami Za wami pospieszymy, A tak Tego Maleńkiego, Niech wszyscy zobaczymy, Jak ubogo narodzony, Płacze w stajni położony, Więc Go dziś ucieszymy. 3. Naprzód tedy niechaj wszędy, Zabrzmi świat w wesołości, Że posłany nam jest dany Emanuel w niskości. Jego tedy przywitajmy, Z Aniołami zaśpiewajmy: Chwała na wysokości". 4. Trzej Królowie, monarchowie, Wschodni kraj opuszczają, Serc ofiary z trzema dary Tobie, Panu, oddają. Darami się kontentuję, bardziej serca ich szacuję, Za co niebo niech mają". BÓG SIĘ RODZI 1. Bóg się rodzi, moc truchleje, Pan niebiosów obnażony! Ogień krzepnie, blask ciemnieje, ma granice Nieskończony; Wzgardzony okryty chwałą, śmiertelny Król nad wiekami! A Słowo ciałem się stało i mieszkało między nami. 2. Cóż masz, niebo, nad ziemiany? Bóg porzucił szczęście twoje, Wszedł między lud ukochany, dzieląc z nim trudy i znoje. Niemało cierpiał, niemało, żeśmy byli winni sami. A Słowo W nędznej szopie urodzony, żłób Mu za kolebkę dano! Cóż jest, czym był otoczony? Bydło, pasterze i siano. Ubodzy, was to spotkało witać Go przed bogaczami! A Słowo Potem i króle widziani cisną się między prostotą, Niosąc dary Panu w dani: mirrę, kadzidło i złoto. Bóstwo to razem zmieszało z wieśniaczymi ofiarami. A Słowo Podnieś rękę, Boże Dziecię, błogosław Ojczyznę miłą, W dobrych radach, w dobrym bycie wspieraj jej siłę swą siłą, Dom nasz i majętność całą i wszystkie wioski z miastami. A Słowo

8 BÓG WAM ZAPŁAĆ, PANIE GOSPODARZU 1. Bóg wam zapłać, panie gospodarzu, za tę kolędę i wam także, moja gospodyńko, niech się tak stanie: W domu i na polu, w ogrodzie, na roli, jabłka, pszenica, owies, jarzyca. 2. Każda krówka niech się wam ocieli, zber mleka dawa, każda kurka trzy razy kurczątka w roku oddawa. Świnie i prosięta, jagnięta, cielęta, by się mnożyły, a tłuste były. 3. Góra wasza, stodoła, sypanie, niech pełne będą. Konie także i wasze źrebięta, niechaj wierzgają. Wszelkie zatem szczęście, daj to Panie Boże, gospodarzowi, dobrodziejowi. 4. Gospodyńce, dziatkom, przyjaciołom, zdrowie daj Panie. Niechże każdy od Pana Jezusa łaski doznaje: Parobek i dziewka, poganiacz, pasterka, by się cieszyli, a was słuchali! WŚRÓD NOCNEJ CISZY 1. Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi Wstańcie pasterze Bóg się Wam rodzi Ref. Czym prędzej się wybierajcie Do Betlejem pospieszajcie przywitać Pana. 2. Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie Z wszystkimi znaki danymi sobie Ref. Jako Bogu cześć Mu dali A witając zawołali z wielkiej radości! 3. Ach witaj Zbawco z dawna żądany! Tyle tysięcy lat wyglądany! Ref. Na Ciebie króle, prorocy Czekali a Tyś tej nocy nam się objawił! 4. I my czekamy na Ciebie Pana A skoro przyjdziesz na głos kapłana Ref. Padniemy na twarz przed Tobą Wierząc żeś jest pod Osobą Chleba i Wina. 6 39

9 WESOŁĄ NOWINĘ BRACIA PATRZCIE JENO 1. Wesołą nowinę, bracia słuchajcie, Niebieską Dziecinę ze mną witajcie. Jak miła ta nowina! Mów, gdzie jest ta Dziecina? Byśmy tam pobieżeli i ujrzeli. 2. Bogu chwałę wznoszą na wysokości, Pokój ludziom głoszą duchy światłości. Jak miła Panna nam powiła Boskie Dzieciątko, Pokłonem uczciła to Niemowlątko. Jak miła Którego zrodziła, Bogiem uznała, I Panną, jak była, Panną została. Jak miła Królowie na wschodzie już to poznali, I w Judzkim narodzie szukać jechali. Jak miła Gwiazda najśliczniejsza ich oświeciła, Do szopy w Betlejem zaprowadziła. Jak miła Znaleźli to Dziecię i Matkę Jego, Tam idźcie, znajdziecie Syna Bożego. Jak miła ta nowina! Już wiemy, gdzie Dziecina. Wszyscy tam pobieżemy i ujrzymy. 1. Bracia patrzcie jeno jak niebo goreje! Znać, że coś dziwnego w Betlejem się dzieje. Rzućmy budy, warty, stada, niechaj nimi Pan Bóg włada, a my do Betlejem, a my do Betlejem, do Betlejem. 2. Patrzcie, jak tam gwiazda światłem swoim miga! Pewno do uczczenia Pana swego ściga. Krokiem śmiałym i wesołym śpieszmy i uderzmy czołem przed Panem w Betlejem, przed Panem w Betlejem, w Betlejem. 3. Wszakże powiedziałem, że cuda ujrzymy, Dziecię, Boga świata, w żłobie zobaczymy. Patrzcie, jak biednie okryte w żłóbku Panię znakomite, w szopie przy Betlejem, w szopie przy Betlejem, przy Betlejem. 4. Jak prorok powiedział: Panna zrodzi Syna. Dla ludu całego szczęśliwa nowina! Nam zaś radość w tej tu chwili, gdyśmy Pana zobaczyli w szopie przy Betlejem, w szopie przy Betlejem, przy Betlejem. 5. Betlejem miasteczko w Juda sławne będzie, pamiętne się stanie w tym kraju i wszędzie. Ucieszmy się więc ziomkowie, Pana tego już uczniowie, w szopie przy Betlejem, w szopie przy Betlejem, przy Betlejem. 6. Obchodząc pamiątkę odwiedzin pasterzy, każdy czciciel Boga, co w Chrystusa wierzy, niech się cieszy i raduje, że Zbawcę swego znajduje w szopie przy Betlejem, w szopie przy Betlejem, przy Betlejem. 38 7

10 CICHA NOC 1. Cicha Noc, święta noc Pokój ludziom niesie wszem A u żłóbka Matka Święta Czuwa sama uśmiechnięta Nad Dzieciątka snem, nad Dzieciątka snem. 2. Cicha Noc, święta noc Pastuszkowie od swych trzód Biegną wielce zadziwieni Nad anielskim głosem pieni Gdzie się spełnił cud, gdzie się spełnił cud. 3. Cicha Noc, święta noc Narodzony Boży Syn Pan wielkiego majestatu Niesie dziś całemu światu Odkupienie win, odkupienie win. 4. Cicha Noc, święta noc Jakiż w Tobie dzisiaj cud W Betlejem Dziecina Święta Wznosi w górę swe Rączęta Błogosławi lud, błogosławi lud. W DZIEŃ BOŻEGO NARODZENIA 1. W dzień Bożego Narodzenia radość wszelkiego stworzenia, ptaszki w górę podlatują, Jezusowi przyśpiewują, przyśpiewują. 2. Słowik zaczyna dyszkantem, szczygieł mu dobiera altem, szpak tenorem krzyknie czasem, a gołąbek gruchnie basem, gruchnie basem. 3. Wróbel, ptaszek nieboraczek, uziąbłszy śpiewa jak żaczek, dziw, dziw, dziw, dziw, dziw nad dziwy, narodził się Bóg prawdziwy, Bóg prawdziwy. 4. A mazurek z swoim synem tak świergocze za kominem: Cierp, cierp, cierp, cierp, miły Panie, póki ten mróz nie ustanie, nie ustanie. 5. A żurawie w swoje nosy wykrzykują pod niebiosy i cyranka podlatuje, chwałę Bogu wyśpiewuje, wyśpiewuje. 6. Sroka wlazłszy na jedlinę odarła sobie łysinę i choć gołe świeci czoło, gwarzy jednak dość wesoło, dość wesoło. 7. Kur na grzędzie krzyczy wszędzie: Wstańcie, ludzie, bo dzień będzie! Do Betlejem pospieszajcie, Boga w ciele powitajcie, powitajcie. 8. Gdy ptactwo Boga uczciło, wnet się żywo rozprószyło, ludziom dobry przykład dali, aby Boga uwielbiali, uwielbiali. 8 37

11 TRZEJ KRÓLOWIE MONARCHOWIE 1. Trzej Królowie, monarchowie, z wschodnich krajów niosą dary, gwiazda w przedzie Królów wiedzie do ubogiej tej koszary. 2. Anioł leci, gwiazda świeci aż do żłóbka ubogiego. Wół z osiołkiem stoją społkiem z pastuszkami wedle Niego. 3. Poklękali, pokłon dali, mirry, złota pełne czasze, Z nimi, Boże, my w pokorze serce oddajemy nasze. DO SZOPY HEJ PASTERZE 1. Do szopy, hej, pasterze, do szopy, bo tam cud; Syn Boży w żłobie leży, by zbawić ludzki ród. Śpiewajcie Aniołowie, pasterze, grajcie Mu. Kłaniajcie się, Królowie, nie budźcie Go ze snu. 2. Padnijmy na kolana, to Dziecię to nasz Bóg; Witajmy swego Pana, wdzięczności złóżmy dług. Śpiewajcie itd. 3. O Boże niepojęty, kto pojmie miłość Twą? Na sianie wśród bydlęty masz tron i służbę swą. Śpiewajcie itd. 4. Jezuniu mój najsłodszy, Tobie oddaję się. O Skarbie mój najdroższy, racz wziąć na własność mię. Śpiewajcie itd. 36 9

12 DZISIAJ W BETLEJEM 1. Dzisiaj w Betlejem, dzisiaj w Betlejem wesoła nowina, Że Panna czysta, że Panna czysta porodziła Syna, Chrystus się rodzi, nas oswobodzi, Anieli grają, króle witają. Pasterze śpiewają, bydlęta klękają Cuda, cuda ogłaszają. 2. Maryja Panna, Maryja Panna Dzieciątko piastuje I Józef święty i Józef święty Ono pielęgnuje. Chrystus się rodzi Choć w stajeneczce, choć w stajeneczce Panna Syna rodzi, Przecież On wkrótce, przecież On wkrótce ludzi oswobodzi. Chrystus się rodzi... TRYUMFY KRÓLA NIEBIESKIEGO 1. Tryumfy Króla niebieskiego, Zstąpiły z nieba wysokiego. Pobudziły pasterzów, dobytku swego stróżów, Śpiewaniem, śpiewaniem, śpiewaniem. 2. Chwała bądź Bogu, w wysokości, A ludziom pokój na niskości. Narodził się Zbawiciel, dusz ludzkich Odkupiciel. Na ziemi Zrodziła Maryja Dziewica, Wiecznego Boga bez rodzica, By nas z piekła wybawił, a w niebieskich postawił Pałacach I trzej królowie i trzej królowie od wschodu przybyli I dary Panu i dary Panu kosztowne złożyli. Chrystus się rodzi Pójdźmy też i my, pójdźmy też i my przywitać Jezusa, Króla nad królmi, Króla nad królmi, uwielbić Chrystusa. Chrystus się rodzi

13 PRZYLECIELI ANIOŁKOWIE GDY SIĘ CHRYSTUS RODZI 1. Przylecieli aniołkowie jak ptaszkowie z nieba I śpiewali Dzieciąteczku wesoło jak trzeba. Ref. Hojże, hojże, Panie Jezu, hojże, hojże, hoc! Hoc! Śpiewaliśmy, budziliśmy pastuszków całą noc. 2. Powiadają niesłychaną w świecie nowinę Panna w całości panieństwa zrodziła Dziecinę, Ref. Syna Bożego Przedwiecznego, pasterze, wstawajcie, do Betlejem, nie mieszkając, witać Go biegajcie. 3. Śpiewaliśmy i Gloryja głosząc przyjście Twoje, pokój ludziom, kiedy odkrył Bóg naturę swoję. Ref. A dla zbawienia ludzkiego w ciele narodzony Stwórca świata, Dawca skarbów, w żłobie położony. 4.Biegnijcież prędko do szopki, pokłon mu oddajcie i wesoło Hojże, hojże! przed Nim wykrzykajcie Ref. Hojże, hojże, Panie Jezu, hojże, hojże, hoc, hoc. Niech Ci będzie wieczna chwała za tę szczęśliwą noc. 5.Którejś się dla naszego narodził zbawienia Hojże, hojże, weselmy się, bo czas odkupienia Ref. Naszego się już przybliżył przez Twe Narodzenie, hojże, hojże, bądź wesołe dziś, wszystko stworzone! 6.Wychwalając to Dzieciątko, hojże, hojże, hoc, hoc, wykrzykujmy, wyśpiewujmy przed Nim całą noc. Ref. Cała noc niech nasza będzie chwały nieskończonej, daj ją wszystkim, Boże, w ciele utajony. 1. Gdy się Chrystus rodzi, i na świat przychodzi, Ciemna noc w jasności promienistej brodzi; Aniołowie się radują, pod niebiosy wyśpiewują: Gloria, gloria, gloria in excelsis Deo. 2. Mówią do pasterzy, którzy trzód swych strzegli, Aby do Betlejem czym prędzej pobiegli, Bo się narodził Zbawiciel, wszego świata Odkupiciel. Gloria O niebieskie duchy i posłowie nieba, Powiedzcież wyraźniej, co nam czynić trzeba; Bo my nic nie pojmujemy, ledwo od strachu żyjemy". Gloria Idźcież do Betlejem, gdzie Dziecię zrodzone, W pieluszki powite, w żłobie położone; Oddajcież Mu pokłon boski, On osłodzi wasze troski". Gloria A gdy pastuszkowie wszystko zrozumieli, Zaraz do Betlejem spieszno pobieżeli, I zupełnie tak zastali, jak Anieli im zeznali. Gloria A stanąwszy w miejscu pełni zadumienia, Iż się Bóg tak zniżył do swego stworzenia, Padli przed Nim na kolana i uczcili swego Pana. Gloria Wreszcie kiedy pokłon Panu już oddali, Z wielką wesołością do swych trzód wracali, Że się stali być godnymi Boga widzieć na tej ziemi. Gloria

14 GDY ŚLICZNA PANNA 1. Gdy śliczna Panna Syna kołysała, Z wielkim weselem tak Jemu śpiewała: Lili, lili,laj moje Dzieciąteczko. Lili, lili, laj śliczne Paniąteczko! 2. Wszystko stworzenie śpiewaj Panu swemu, Pomóż w radości wielkiej sercu memu. Lili... wielki Królewiczu... Lili... niebiański Dziedzicu! 3. Sypcie się z nieba, śliczni Aniołowie, Śpiewajcie Panu, niebiescy duchowie. Lili...mój wonny Kwiateczku, Lili... w ubogim żłóbeczku! PRZYSTĄPMY DO SZOPY 1. Przystąpmy do szopy, uściskajmy stopy Jezusa maleńkiego, Który Swoje Bóstwo, wydał na ubóstwo, dla zbawienia naszego. Zawitaj Zbawco narodzony z Przeczystej Panienki, Gdzież berło, gdzie Twoje korony, gdzież berło, Gdzie Twoje korony, Jezu malusieńki. 2. Ten, co wszechświat dzierży, w żłobie dzisiaj leży, Ludzkiej pomocy czeka. Jezus, Bóg wcielony w żłobie wyniszczony dla zbawienia człowieka. O Boże, bądźże pochwalony za Twe narodzenie Racz zbawić ludzki ród zgubiony, racz zbawić ludzki ród zgubiony, daj duszy zbawienie

15 PRZYBIEŻELI DO BETLEJEM HEJ, W DZIEŃ NARODZENIA 1. Przybieżeli do Betlejem pasterze, Grają skocznie Dzieciąteczku na lirze. Chwała na wysokości, chwała na wysokości, A pokój na ziemi. 2. Oddawali swe ukłony w pokorze, Tobie z serca ochotnego, o Boże! Chwała Anioł Pański nam ogłosił te dziwy, Których oni nie słyszeli, jak żywi. Chwała Dziwili się napowietrznej muzyce I myśleli: Co to będzie za Dziecię? Chwała Oto Mu się wół i osioł kłaniają, Trzej Królowie podarunki oddają. Chwała I Anieli gromadami pilnują, Panna czysta wraz z Józefem piastują. Chwała Poznali Go Mesjaszem być prawym, Narodzonym dzisiaj Panem łaskawym. Chwała Hej, w Dzień Narodzenia Syna Jedynego Ojca Przedwiecznego, Boga prawdziwego: Ref. Wesoło śpiewajmy, chwałę Bogu dajmy. Hej kolęda! Kolęda! 2. Panna porodziła niebieskie Dzieciątko, w żłobie położyła małe Pacholątko. Ref. Pasterze śpiewają, na multankach grają. Hej kolęda! Kolęda! 3. Skoro pastuszkowie o tym usłyszeli, zaraz do Betlejem czem prędzej bieżeli. Ref. Witając Dzieciątko, małe Pacholątko. Hej kolęda! Kolęda! 4. Klimas porwawszy barana jednego, i Stacho czym prędzej porwawszy drugiego, Ref. Tych bydlątek parę Panu na ofiarę. Hej kolęda! Kolęda! 5. Kuba nieboraczek nierychło przybieżał, śpieszno bardzo było, wszystkiego odbieżał. Ref. Panu nie miał co dać, kazali mu śpiewać. Hej kolęda! Kolęda! 6. Dobył tak wdzięcznego głosu baraniego, że się Józef stary przestraszył od niego! Ref. Już uciekać myśli, ale drudzy przyszli. Hej kolęda! Kolęda! 7. Mówi mu Staruszek: nie śpiewaj tak pięknie, bo się głosu twego Dzieciątko przelęknie, Ref. lepiej Mu zagrajcie, Panu chwałę dajcie. Hej kolęda! Kolęda! 8. I tak wszyscy społem wokoło stanęli, Panu maleńkiemu wesoło krzyknęli: Ref. Funda, funda, funda, tota ritibunda, Hej kolęda! Kolęda! 32 13

16 JAKAŻ TO GWIAZDA 1. Jakaż to gwiazda świeci na wschodzie, Gwiazda nowego imienia? Mędrcy wołają: Ciesz się narodzie, To gwiazda twego zbawienia". Biegną Królowie za jej promieniem, A za Królami tłum ludu; Bo im ta gwiazda świeci zbawieniem, Bo im zwiastuje cud cudu. 2. Ten, co nam później miał być przykładem W miłości i poświęceniu, Dziś niezgłębionych wyroków śladem Zrodzon w nędzy poniżeniu. W garstce barłogu skrył świętą głowę, Palmę światłości męczeństwa, Co światu życie miała dać nowe, Nad błędem odnieść zwycięstwa. 3. Panie, ta gwiazda, co Mędrców wiodła Do Chrystusowej kołyski, Niech nas do Twego prowadzi źródła, Światowe przyćmi połyski. Do ostatniego życia zaniku Boskiego światła udziela, Byśmy tam zaszli po jej promyku, Do świętych stóp Zbawiciela. PÓŁNOC JUŻ BYŁA 1. Północ już była, gdy się zjawiła nad bliską doliną jasna łuna, którą zoczywszy i zobaczywszy., krzyknął mocno Wojtek na Szymona: Szymonie kochany, znak to niewidziany, że całe niebo goreje! Na braci zawołaj, niechaj wstawają, Kuba i Mikołaj niech wypędzają barany i copy, koźlęta i skopy zamknione. 2. Na te wołania z smacznego spania porwał się Stach z Grześkiem i spadł z broga. Maciek truchleje, od strachu mdleje, woła: uciekajcie, ach, dla Boga! Grześko żebro złamał, Stach na nogę chromał, bo ją w kolanie wywinął. Oj, oj, oj, dla Boga! Pawełek woła: uciekajcie prędko, gore stodoła! Pogorzały szopy i pszeniczne snopy, jam zginął! 3. Leżąc w stodole, patrząc na pole, ujrzał Bartosz stary Anioły, które wdzięcznymi głosami swymi okrzyknęły ziemskie padoły: Na niebie niech chwała Bogu będzie trwała, a ludziom pokój na ziemi! Pasterze wstawajcie, witajcie Pana, pokłon Mu oddajcie, wziąwszy barana, skocznie Mu zagrajcie, głosy zaśpiewajcie zgodnymi! 14 31

17 PÓJDŹMY WSZYSCY DO STAJENKI 1. Pójdźmy wszyscy do stajenki,do Jezusa i Panienki, Powitajmy Maleńkiego i Maryję, Matkę Jego. 2. Witaj, Jezu ukochany, od Patryarchów czekany, Od Proroków ogłoszony, od narodów upragniony. 3. Witaj, Dziecineczko w żłobie, wyznajemy Boga w Tobie, Coś się narodził tej nocy, Byś nas wyrwał z czarta mocy. 4. Witaj Jezu nam zjawiony; witaj dwakroć narodzony, Raz z Ojca przed wieków wiekiem, a teraz z Matki człowiekiem. 5. Któż to słyszał takie dziwy? Tyś człowiek i Bóg prawdziwy, Ty łączysz w Boskiej Osobie dwie natury różne sobie. 6. O szczęśliwi pastuszkowie, któż radość waszą wypowie? Czego ojcowie żądali, wyście pierwsi oglądali. 7. O Jezu nasze kochanie, czemu nad niebios mieszkanie Przekładasz nędzę, ubóstwo i wyniszczasz Swoje Bóstwo? 8. Miłości to Twoje dzieło z miłości początek wzięło, Byś nas zrównał z Aniołami, poniżasz się między nami. 9. Spraw to, Jezu, Boskie Dziecię, niech Cię kochamy nad życie; Niech miłością odwdzięczamy Miłość, której doznawamy. 10. Święta Panno, Twa przyczyna niech nam wyjedna u Syna, By to Jego narodzenie zapewniło nam zbawienie. JAM JEST DUDKA 1. Jam jest dudka Jezusa małego, będę Mu grał z serca uprzejmego. Graj, dudka, graj, graj Panu graj. (2x) 2. Zagram Panu w kozłowe dudeczki, dla Jezusa i dla Panieneczki. Graj, dudka, graj Na piszczałce i na multaneczkach, na bandurze, ba, i na skrzypeczkach. Graj, dudka, graj Na fujarze, na głośnym cymbale, na organkach, na starym regale. Graj, dudka, graj W szałamaje i w klawicymbały, aż Panięciu będą nóżki drgały. Graj, dudka, graj Na puzonie, cytrze i na wioli, niech się Panię nacieszy do woli. Graj, dudka, graj I do tuby maryny zamierzę, w trąby, w kotły na wiwat uderzę. Graj, dudka, graj Tak będę grał, aże kto usłyszy, musi tańczyć, aże się udyszy. Graj, dudka, graj Już ci Panna mile nasłuchuje, stary Józef rześko podskakuje. Graj, dudka, graj Pobiegnęć ja do Walkowej budy, a przyniosę tamte większe dudy. Graj, dudka, graj Ty, Walaszku, daj no ten dzban piwa, niech do grania ochoty przybywa. Graj, dudka, graj Póki tylko w ciele moim siły, pótyć będę grać, mój Jezu miły. Graj, dudka, graj

18 JEZUSA NARODZONEGO WSZYSCY WITAJMY PÓJDZIEMY, BRACIA 1. Jezusa narodzonego wszyscy witajmy; Jemu po kolędzie dary nasze oddajmy. Oddajmy wesoło, skłaniajmy swe czoło, skłaniajmy swe czoło Panu naszemu. 2. Oddajmy za złoto wiarę, czyniąc wyznanie, że to Bóg i człowiek prawy leży na sianie. Oddajmy wesoło Oddajmy też za kadzidło Panu nadzieję, że Go będziem witać w niebie, mówiąc to śmiele. Oddajmy wesoło Oddajmy za mirrę miłość, że Go serdecznie nad wszystko kochamy i kochać będziem wiecznie. Oddajmy wesoło Przyjmij Jezu na kolędę te nasze dary, Odbierz Sobie serca, dusze, za Swe ofiary. Byśmy Cię samego kochali jak swego kochali jak swego Stwórcę na niebie. 1. Pójdziemy bracia, w drogę z wieczora, wstąpimy najprzód do tego dwora. Będziemy śpiewali wszędzie o tak wesołej kolędzie. Hej, kolęda, kolęda! 2. A nie żałujmy swojej ochoty zaśpiewać Panu stojąc przed wroty. Wykrzyknijcie wielcy, mali, żeby nam co prędzej dali. Hej, kolęda, kolęda! 3. Zagraj ty, bracie, najprzód na lirze, a wy mu inni pomóżcie szczerze. Dalej i ty na fujarze, potem który, na czym może. Hej, kolęda, kolęda! 4. Porwał się jeden z prędka za nami. Zapomniał z domu butów z gaciami. Nie wytrwasz ty, miły bracie, idź po buty, idź po gacie. Hej, kolęda, kolęda! 5. A gdy się zerwał, bieżał co skoku. Upadł w zarywę, bo było w zmroku. Tam się nie mógł sam ratować, musiał do rana nocować. Hej, kolęda, kolęda! 6. A jednego nam w karczmie zabili. Wszędzie rad bywał, gdzie goście byli. Ale nam ta nie żal tego, wielki był desperat z niego. Hej, kolęda, kolęda! 7. Może kolędę dziś dostaniemy. Jak nam nie dadzą, to odejdziemy i będziemy rozgłaszali, że tu skąpcy, nic nie dali. Hej, kolęda, kolęda! 16 29

19 PAŚLI PASTERZE WOŁY JEZUS MALUSIEŃKI 1. Paśli pasterze woły, paśli pasterze woły, u zielonej dąbrowy, u zielonej dąbrowy. 2. Anioł się im pokazał, do Betlejem iść kazał, a oni się go zlękli, aż na kolana klękli. 3. Więc go pytać nie śmieli, gdzie Pana szukali, ale na domysł biegli, aż do szopy przybiegli. 4. A On leży we żłobie; nie mając nic na Sobie. Będąc Panem nad Pany a na nędzę zesłany. 5.Pójdźże ty Kuba wprzódy, wróćwa się już do trzody, a ty za nim Michale tędy prosto po wale. 6. Zagrajże Kuba w rożek, aż zagrzmi leśny bożek. Ty Michale fujarę wziąwszy od Kuby miarę. 7. Jedną piosnkę zagrajmy a drugą zaśpiewajmy temu Panu naszemu nowo narodzonemu. 8. Przez Twoje narodzenie daj grzechów odpuszczenie, a odpuściwszy grzechy, daj nam użyć pociechy. 1. Jezus malusieńki, leży nagusieńki, Płacze z zimna, nie dała Mu Matula sukienki. 2. Bo uboga była, rąbek z głowy zdjęła, W który Dziecię uwinąwszy, siankiem Je okryła. 3. Nie ma kolebeczki, ani poduszeczki, we żłobie Mu położyła siana pod główeczki. 4. Dziecina się kwili, Matuleńka lili, w nóżki zimno, żłóbek twardy stajenka się chyli. 5. Przestań płakać proszę, bo żalu nie zniosę, dosyć go mam z Męki Twojej, którą w sercu noszę. 6. Pokłon oddawajmy, Bogiem Je wyznajmy, To Dzieciątko ubożuchne ludziom ogłaszajmy. 7. Niech Je wszyscy znają, serdecznie kochają, Za tak wielkie poniżenie chwałę Mu oddają

20 KACZKA PSTRA 1. Kaczka pstra dziatki ma. Siedzi sobie na kamieniu, trzyma dudki na ramieniu, Kwa, kwa, kwa - pięknie gra. 2. Gąsiorek, jędorek, na bębenku wybijają, Pana wdzięcznie wychwalają: gę, gę, gę - gęgają. 3. Czyżyczek, szczygliczek, na gardłeczkach, jak skrzypeczkach, śpiewają Panu w jasłeczkach: lir, lir, lir - w jasłeczkach. 4. Słowiczek, muzyczek, gdy się głosem popisuje, wesele światu zwiastuje: ciech, ciech, ciech - zwiastuje. PASTERZE MILI 1. Pasterze mili, coście widzieli? Widzieliśmy maleńkiego Jezusa narodzonego, Syna Bożego. 2. Co za pałac miał, gdzie gospodą stał? Szopa bydłu przyzwoita, I to jeszcze źle pokryta, Pałacem była. 3. Jakie łóżeczko, miał Paniąteczko? Marmur twardy, żłób kamienny Na tym depozyt zbawienny Spoczywał łożu. 5. Skowronek jak dzwonek, gdy do nieba się podnosi, o kolędę pięknie prosi: fir, fir, fir - tak prosi. 6. Wróblowie, stróżowie, gdy nad szopą świergotają, Paniąteczku spać nie dają. dziw, dziw, dziw - nie dają

21 OJ MALUŚKI, MALUŚKI LULAJŻE JEZUNIU 1. Oj,maluśki,maluśki,maluśki jako rękawicka albo-li tez jakoby jakoby kawałecek smycka. Ref. La-la-la-la-la-la-la, la-la-la, la-la-la. 2. Cy nie lepiej Tobie by, Tobie by siedzieć było w niebie, wsak Twój Tatuś kochany, kochany nie wyganiał Ciebie. La-la-la Tam wciornaska wygoda, wygoda a tu bieda wsędzie, ta Ci teraz dokuca,dokuca, ta i potem będzie. La-la-la Tam Ty miałeś pościółkę,pośćiółkę i miętkie piernatki, tu na to Twej nie stanie, nie stanie ubozuchnej Matki. La-la-la Tam kukiołki jadałeś, jadałeś z carnuską i miodem, tu się tylko zasilać, zasilać musis samym głodem. La-la-la Tam pijałeś ceć jakie,ceć jakie słodkie małmazyje, tu się Twoja gębusia, gębusia łez gorskich napije. La-la-la Tam Ci zawsze słuzyły, słuzyły prześlicne janioły, a tu lezys sam jeden, sam jeden jako palec goły. La-la-la. 1. Lulajże Jezuniu moja perełko, Lulaj ulubione me pieścidełko, Lulajże Jezuniu, lulajże,lulaj, A Ty Go, Matulu, w płaczu utulaj. 2. Zamknijże znużone płaczem powieczki, Utulże zemdlone łkaniem wardżeczki, Lulajże Lulajże, piękniuchny nasz Aniołeczku, Lulajże wdzięczniuchny świata kwiateczku, Lulajże

22 MĘDRCY ŚWIATA 1. Mędrcy świata, monarchowie, gdzie śpiesznie dążycie? Powiedzcież nam Trzej Królowie, chcecie widzieć Dziecię? Ono w żłobie nie ma tronu i berła nie dzierży, A proroctwo Jego zgonu już się w świecie szerzy. 2. Mędrcy świata, złość okrutna Dziecię prześladuje, Wieść okropna, wieść to smutna, Herod spisek knuje. Nic monarchów nie odstrasza, do Betlejem spieszą, Gwiazda Zbawcę im ogłasza, nadzieją się cieszą. 3. Przed Maryją stają społem, niosą Panu dary, Przed Jezusem biją czołem, składają ofiary. Trzykroć szczęśliwi królowie, któż wam nie zazdrości? Cóż my damy, kto nam powie, pałając z miłości? O GWIAZDO BETLEJEMSKA 1. O gwiazdo Betlejemska, zaświeć na niebie mym: Tak szukam Cię wśród nocy, tęsknię za światłem Twym. Zaprowadź do stajenki, leży tam Boży Syn, Bóg-Człowiek z Panny świętej, dany na okup win. 2. O nie masz Go już w szopce, nie masz Go w żłóbku tam! Więc gdzie pójdziemy Chryste? Gdzie się ukryłeś nam? Pójdziemy przed ołtarze, wzniecić miłości żar I hołd Ci niski oddać: to jest nasz wszystek dar. 3. Ja nie wiem, o mój Panie, któryś miał w żłobie tron Czy dusza moja biedna milsza Ci jest niż on. Ulituj się nade mną, błagać Cię kornie śmiem, Gdyś stajnią nie pogardził, nie gardź i sercem mym. 4. Tak jak każą nam kapłani damy dar troisty; Modły, pracę niosąc w dani i żar serca czysty. To kadzidło, mirrę, złoto niesiem, Jezu, szczerze, Co dajemy Ci z ochotą, od nas przyjm w ofierze! 20 25

23 NARODZIŁ SIĘ JEZUS CHRYSTUS 1. Narodził się Jezus Chrystus, bądźmy weseli, chwałę Mu na wysokości nucą Anieli: Gloria, gloria in excelsis Deo! (2x) 2. Na kolana wół i osioł przed Nim klękają, Jego swoim Stworzycielem, Panem uznają. Gloria, gloria in excelsis Deo! (2x) 3. Pastuszkowie przybiegają na znak im dany, cześć oddają i witają Pana nad Pany. Gloria, gloria in excelsis Deo! (2x) 4. Trzej Królowie przyjechali z wielkimi dary. Złoto, mirra i kadzidło oto ofiary. Gloria, gloria in excelsis Deo! (2x) 5. I my także chwałę dajmy Dzieciątku temu, jako Panu nieba, ziemi, Zbawcy naszemu! Gloria, gloria in excelsis Deo! (2x) NARODZIŁ SIĘ W STAJNI JEZUS UBOGI 1. Narodził się w stajni Jezus ubogi, uniżył Majestat, chociaż Pan srogi. Będąc Synem Najwyższego, nie miał miejsca godniejszego Swojej Osobie. 2. W stajni z bydlętami gospodą staje, ubogim pastuszkom w polu znać daje. Wszyscy się ze snu porwali, skoro światłość oglądali ponad Betlejem. 3. A gdy usłyszeli Anielskie pienie, że się narodziło ludzkie zbawienie, krzyknął jeden na drugiego: pójdźmy oglądać nowego Gościa na ziemi! 4. Kuba wybiegł do trzody, porwał barana, żeby nie szedł darmo przywitać Pana. Stasiek owieczkę za nogi, a Bartek kozę za rogi, Jasiek jagniątko. 5. Jacek na nich woła: nie odbiegajcie, i ja pójdę z wami, trochę poczekajcie! Tylko chodaczki obuję, razem z wami powędruję dla kompanii. 6. Ej, Jacku niebożę, wskok się obuwaj, a do mnie na pomoc prędko przybywaj! Koza chce mnie wziąć na rogi, dajże jej kijem pod nogi, niechaj nie bodzie! 8. Gdy już pastuszkowie pokłon oddali, wcielonemu Bogu powinszowali. Potem kładli swoje dary: Przyjmij od nas te ofiary, Jezu nasz drogi! 9. A kiedy z nich jedni Panu śpiewali, drudzy na multankach i na dudkach grali, inni po szopie pląsali, Wiwat, wiwat! wykrzykali Narodzonemu. 10. Grajże Kuba dobrze, i my będziemy, tylko sobie dudki nasmarujemy! Będziemy wszyscy tańcować, nie trzeba dudków żałować, bo to Pan dobry. 11. A Szymek kulawy, to małe chłopię, choć na jednej nodze, skakał po szopie i najbardziej wyskakował ten, co na nogę chorował, zapomniał bólu. 12. Mówi Józef stary: już dosyć tego, idźcie pastuszkowie do bydła swego! Jużeście się naskakali, mnieście głowę sturbowali, także Maryi. 13. Józefie, staruszku, ojcze kochany, jakże mamy odejść Pana nad Pany? My się radzi doczekali, żeśmy Boga oglądali w maleńkim ciele! 7. Pójdźże i ty Szymku za nami w drogę! Ach nie zdołam, bo mam kulawą nogę. To cię na kozę wsadzimy, a przecie niechaj będziemy we społeczności! 14. Na dobranoc Panu wszyscy zagrajmy, starego Józefa rady słuchajmy, bo laski pod żłobem maca, kto wie, czy nie na nas, bracia? W nogi zawczasu! 22 23

24 NIE BYŁO MIEJSCA DLA CIEBIE 1. Nie było miejsca dla Ciebie, W Betlejem w żadnej gospodzie I narodziłeś się Jezu W stajni, w ubóstwie i chłodzie. Ref. Nie było miejsca choć szedłeś Jako Zbawiciel na ziemię By wyrwać z czarta, niewoli Nieszczęsne Adama plemię. 2. Nie było miejsca choć chciałeś Ludzkość przytulić do łona I podać z Krzyża grzesznikom Zbawcze, skrwawione Ramiona. Ref. Nie było miejsca choć szedłeś Ogień miłości zapalić I przez swą Mękę najdroższą Świat od zagłady ocalić. 3. Gdy liski mają swe jamy I ptaszki swoje gniazdeczka, Dla Ciebie brakło gospody, Tyś musiał szukać żłóbeczka. Ref. A dzisiaj czemu wśród ludzi Tyle łez, jęków, katuszy? Bo nie ma miejsca dla Ciebie W niejednej człowieczej duszy. MIZERNA CICHA 1. Mizerna cicha, stajenka licha, Pełna niebieskiej chwały, Oto leżący przed nami,śpiący w promieniach, Jezus mały. 2. Przed Nim anieli w locie stanęli I pochyleni klęczą Z włosy złotymi, skrzydły białymi Pod malowaną tęczą. 3. Wielkie zdziwienie: wszelkie stworzenie, Cały świat orzeźwiony; Mądrość Mądrości, Światłość Światłości, Bóg-Człowiek tu wcielony! 4. I oto, mnodzy ludzie ubodzy Radzi oglądać Pana. Pełni natchnienia, pełni zbawienia, Upadli na kolana. 5. Długo czekali, długo wzdychali, Aż niebo rozgorzało; Piekło zawarte, niebo otwarte, Słowo się Ciałem stało