System INTRASTAT w Unii Europejskiej - transakcje specjalne

Transkrypt

1 Mirosława Grębowiec System INTRASTAT w Unii Europejskiej - transakcje specjalne W systemie INTRASTAT, tj. systemie statystyki handlu towarami pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej, wiele transakcji obrotu towarowego wymaga zastosowania specjalnych zasad. Dotyczy to m.in. uszlachetniania i napraw, leasingu i dzierżawy, tranzytu, trójstronnej wymiany towarów, handlu pośredniego, transakcji szeregowych, transakcji komisowych, handlu kompensacyjnego. Transakcje specjalne w systemie INTRASTAT są określane odpowiednim kodem rodzaju transakcji handlowej. Wykaz kodów rodzajów transakcji podany jest w rozporządzeniu wykonawczym dla systemu INTRASTAT (rozporządzeniu Komisji nr 1901/2000 z dnia 7 września 2000 roku, ustalającym pewne zasady związane z wdrożeniem rozporządzenia Rady nr 3330/91 w sprawie statystyki obrotu towarami pomiędzy państwami członkowskimi). Uszlachetnianie i naprawa Towary przemieszczane z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego w celu uszlachetniania lub naprawy powinny być zgłoszone do systemu INTRASTAT i traktowane identycznie. Przemieszczenia towarów w celu uszlachetniania lub naprawy nie powodują zmiany prawa własności. Pod pojęciem uszlachetniania należy rozumieć: obróbkę taką, jak: rafinacja (na przykład: ropy naftowej), barwienie i grawerowanie (na przykład: metalu), składanie i montaż (na przykład: pojazdów), itp. przekształcanie jako produkcja (na przykład: odzieży). Naprawa środków transportu jest traktowana jako usługa i z tego powodu nie podlega obowiązkowi rejestracji w systemie INTRASTAT. Gdy przedsiębiorstwo otrzymujące towary w celu uszlachetniania lub naprawy, dokonuje ich zakupu w celu uszlachetniania lub przekształcenia na własny rachunek, operacja taka jest traktowana jako normalny zakup i klasyfikowana jako rodzaj transakcji z kodem 11 (kupno/sprzedaż za zapłatą). Towary wysyłane i otrzymywane w celu ich uszlachetniania lub naprawy muszą być zgłoszone do systemu INTRASTAT z podaniem ich faktycznej wartości, tj. takiej, jaką trzeba byłoby za nie zapłacić, gdyby były kupione. Towary wysyłane i otrzymywane po ich uszlachetnianiu lub naprawie muszą być zgłoszone do systemu INTRASTAT z podaniem tej samej faktycznej wartości powiększonej o koszt uszlachetniania lub naprawy. Gdy nie jest znana faktyczna wartość towarów, w celu jej ustalenia należy skontaktować się z ich właścicielem lub dokonać oszacowania tej wartości. Na przykład: francuski producent tekstyliów wysyła swoje towary do Hiszpanii w celu uszlachetniania biernego (na przykład: w celu wykonania na nich nadruków); wartość tych tekstyliów wynosi euro; wartość dokonanego uszlachetniania tych produktów wynosi euro; stąd łączna wartość towarów w rozliczeniach wzajemnych wynosi euro. Do systemu INTRASTAT należy zgłosić: - przed uszlachetnianiem: we Francji wywóz o wartości euro, w Hiszpanii przywóz o wartości euro; - po uszlachetnianiu: w Hiszpanii wywóz o wartości euro, we Francji przywóz o wartości euro. Operacje wykonywane: w celu uszlachetniania towarów powinny być klasyfikowane jako rodzaj transakcji o kodzie 41 (dostawa towarów w celu uszlachetniania lub przetworzenia w ramach umowy); w celu naprawy towarów powinny być klasyfikowane - jeśli wykonywane są odpłatnie - jako rodzaj transakcji o kodzie 42 (dostawy towarów w celu naprawy i konserwacji za zapłatą); w celu naprawy towarów powinny być klasyfikowane - jeśli wykonywane są bezpłatnie - jako rodzaj transakcji o kodzie 43 (dostawy towarów w celu naprawy i konserwacji bez zapłaty); Operacje następujące: po uszlachetnianiu towarów powinny być klasyfikowane jako rodzaj transakcji o kodzie 51 (dostawa towarów po uszlachetnianiu lub przetworzeniu w ramach umowy); po naprawie towarów powinny być klasyfikowane - jeśli wykonywane są odpłatnie - jako rodzaj transakcji o kodzie 52 (dostawy towarów po naprawie lub konserwacji za zapłatą); po naprawie towarów powinny być klasyfikowane - jeśli wykonywane są bezpłatnie) - jako rodzaj transakcji o kodzie 53 (dostawa towarów po naprawie lub konserwacji bez zapłaty). Leasing i dzierżawa Terminy leasing i dzierżawa oznaczają przepływ towarów pomiędzy różnymi państwa członkowskimi w ramach Wspólnego Rynku. Cechą charakterystyczną tych operacji jest to, że wraz z

2 przemieszczaniem towarów jednocześnie nie występuje przeniesienie praw własności do nich. Wyodrębniono trzy różne kategorie służące do klasyfikowania opisanych wyżej przepływów towarów: leasing finansowy, leasing operacyjny oraz dzierżawa. Towary są traktowane jako będące w leasingu finansowym, gdy leasingobiorca przejmuje prawa, ryzyko, korzyści oraz odpowiedzialność związane z towarami będącymi przedmiotem leasingu i z ekonomicznego punktu widzenia może być uważany za de facto właściciela tych towarów. Za leasing operacyjny uważa się każdy leasing, który nie posiada cech leasingu finansowego. Towary znajdujące się w leasingu operacyjnym są zwolnione z obowiązku zgłaszania do systemu INTRASTAT. Dzierżawa towarów może być uznawana jako operacja podobna do leasingu operacyjnego i traktowana w taki sam sposób jak leasing operacyjny. W niektórych przypadkach czas trwania oraz zamiar przyświecający operacji leasingu mogą być uznane za istotny wskaźnik określający charakter i rodzaj takiej operacji. W zasadzie leasing finansowy definiuje się jako przemieszczenie towarów do leasingobiorcy na okres dłuższy niż jeden rok z zamiarem przeniesienia na leasingobiorcę praw własności do tych towarów z chwilą wygaśnięcia umowy leasingu. W przeciwieństwie do leasingu finansowego, leasing operacyjny i dzierżawa trwają zwykle krócej niż jeden rok i nie występuje w nich przeniesienie prawa własności do towarów będących przedmiotem umowy leasingu operacyjnego lub dzierżawy. Towary przemieszczane na mocy umowy leasingu finansowego powinny być ujęte w deklaracjach statystycznych dotyczących handlu towarami pomiędzy państwa członkowskimi Unii Europejskimi, zgłaszanych do systemu INTRASTAT jako wywóz lub przywóz, jednak nie wcześniej niż nastąpi przeniesienie prawa własności do tych towarów. W zgłoszeniu musi być podana suma wszystkich wpłaconych rat leasingowych oraz pozostałe do zapłaty saldo. Leasing finansowy jest klasyfikowany jako rodzaj transakcji o kodzie 15 (leasing finansowy). Tranzyt Towary transportowane z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego przez terytorium trzeciego państwa członkowskiego nie podlegają deklarowaniu w systemie INTRASTAT w trzecim państwie członkowskim, gdy podczas takiej operacji nie miał miejsca przeładunek ani przechowywanie (składowanie) towarów, a przerwy, które mogły wystąpić w czasie transportu nie wykraczały ponad te, które wynikały z uzasadnionej konieczności związanej z transportem. Na przykład: belgijskie przedsiębiorstwo sprzedaje towary do Włoch, które wysyła do odbiorcy przez Niemcy; towary są transportowane przez terytorium Niemiec bez przeładunku i tymczasowego składowania oraz bez przerw wykraczających poza te, które wynikają z uzasadnionej konieczności związanej z transportem; w takim przypadku nie ma obowiązku składania w Niemczech deklaracji INTRASTAT; natomiast belgijski nadawca jest zobowiązany do zgłoszenia wywozu towarów, a włoski odbiorca do zgłoszenia przywozu towarów. Gdy towary są przeładowywane w Niemczech, zarówno ich wejście, jak wyjście z terytorium Niemiec wymaga zgłoszenia do systemu INTRASTAT, odpowiednio jako przywóz i wywóz towarów. Ta sama reguła obowiązuje, gdy towary są tymczasowo składowane na terytorium Niemiec. Trójstronna wymiana towarów Termin ten jest używany do określania transakcji pomiędzy np. Francją i innym państwem członkowskim, gdy główna strona takich transakcji ma swoją siedzibę gdzie indziej. Bez względu na stosowane w takich transakcja procedury finansowe i fakturowania, do złożenia deklaracji INTRASTAT są zobowiązane wyłącznie strony, które uczestniczą w fizycznym ruchu towarów. Gdy w takich przypadkach towary nie opuszczają i nie wchodzą na terytorium Francji, Francja nie ma obowiązku statystycznego względem systemu INTRASTAT związanego z tymi towarami, natomiast obowiązek taki spoczywa na tych krajach członkowskich Unii Europejskiej, w których rzeczywiście miał miejsce zrealizowany w ramach takiej transakcji wywóz lub przywóz towarów. Na przykład: austriacki producent podpisał kontrakt na sprzedaż towarów szwedzkiemu przedsiębiorstwu i wystawia dla niego faktury; na mocy takiego kontraktu towary mogą być wysyłane z Austrii do przedsiębiorstwa kontrolowanego przez szwedzkiego kontrahenta, mającego swą siedzibę w Hiszpanii; ponieważ ruch towarów ma miejsce pomiędzy Austrią i Hiszpanią, to w deklaracjach INTRASTAT powinny być wykazane następujące transakcje: operator austriacki wykazuje wywóz towarów do Hiszpanii, natomiast odbiorca w Hiszpanii (np. dyrektor naczelny przedsiębiorstwa kontrolowanego przez szwedzkiego kontrahenta lub przedstawiciel podatkowy zaangażowany w Hiszpanii przez tego kontrahenta) jako przywóz z Austrii; w takim przypadku nie ma znaczenia, kto komu płaci za dostarczone towary; przedsiębiorstwo w Niemczech (pośrednik) kupuje towary w Danii, które są dostarczane bezpośrednio do klientów we Francji. Niemieckie przedsiębiorstwo nie ma obowiązku zgłaszania takiej transakcji do systemu INTRASTAT w Niemczech, ponieważ towary te nigdy nie przeszły przez terytorium Niemiec; 2

3 przedsiębiorstwo w Niemczech sprzedaje towary do Szwecji. Towary te są jednak dostarczane bezpośrednio do innego przedsiębiorstwa w Niemczech. Nie ma obowiązku zgłaszania deklaracji do systemu INTRASTAT, ponieważ towary będące przedmiotem takiej transakcji nigdy nie opuściły terytorium Niemiec; przedsiębiorstwo w Niemczech sprzedaje towary do Finlandii. Towary te są dostarczane do klientów bezpośrednio z innego niemieckiego przedsiębiorstwa (które jest ich producentem). Przedsiębiorstwo sprzedające, które wystawiło faktury na sprzedane towary, ma obowiązek zgłoszenia do systemu INTRASTAT wywozu do Finlandii; przedsiębiorstwo w Niemczech kupuje towary w Danii. Towary te są dostarczane bezpośrednio od producenta/ z hurtowni w Belgii. Kupujący powinien zgłaszać do systemu INTRASTAT przywóz towarów z Belgii. Niniejsza procedura jest stosowana w taki sam sposób, gdy w transakcję zaangażowany jest kraj trzeci. Na przykład: a) przedsiębiorstwo w Belgii kupuje towary w USA. Towary te są dostarczane via Niemcy, gdzie uiszczana jest opłata celna. Belgijski nabywca zgłasza do systemu INTRASTAT informacje o takiej transakcji jako przywóz z Niemiec; b) przedsiębiorstwo w Niemczech kupuje towary w Chinach. Towary te są dostarczane przez Francję, jednak opłata celna wnoszona jest w Niemczech. Nabywca nie zgłasza takiej transakcji do systemu INTRASTAT, ponieważ opłata celna za zakupione towary płacona jest w Niemczech. Transakcje takie, jak opisana w tym przykładzie, są rejestrowane w systemie EXTRASTAT (tj. systemie bazującym na dokumentach celnych SAD). Handel pośredni Handel pośredni zaliczany jest to sytuacji wyjątkowych. Ma on miejsce wtedy, gdy towary są eksportowane z jednego państwa członkowskiego do innego państwa nie będącego członkiem Unii Europejskiej poprzez inne państwo członkowskie dopiero wówczas, gdy sporządzone zostaną dokumenty celne dla eksportu. Tego typu operacje eksportowe nazywane są pośrednimi, ponieważ przechodzą przez drugie państwo członkowskie. Handel pośredni podlega zgłoszeniu do systemu INTRASTAT, chociaż towary będące jego przedmiotem przeznaczone są do wyeksportowania poza Jednolity Rynek Europejski. Stronami, na których spoczywa obowiązek zgłaszania takich transakcji do systemu INTRASTAT są: sprzedawca towarów oraz agent dokonujący ich odprawy celnej w innym państwie członkowskim. Na przykład: Austriackie przedsiębiorstwo eksportuje towary do USA, ekspediując je przez port w Rotterdamie, gdzie w holenderskim urzędzie celnym sporządzane są dokumenty eksportowe. W takiej sytuacji austriacki eksporter jest zobowiązany zgłosić do systemu INTRASTAT wywóz towarów z Austrii do Holandii, natomiast agent dokonujący ich odprawy celnej powinien zgłosić dostawę towarów od kontrahenta z Austrii. Jednakże generalną zasadą jest, że formalności celne powinny być załatwiane w państwie członkowskim sprzedawcy. W wymienionym wyżej przykładzie sprzedawcą jest podmiot z Austrii. W takim przypadku, jak opisany wyżej, transakcja nie podlega zgłoszeniu do systemu INTRASTAT. Transakcje szeregowe Transakcja szeregowa ma miejsce wtedy, gdy towary są kupowane i sprzedawane przez kilka stron, zanim zostaną ostatecznie przemieszczone. W szczególnych przypadkach strona odpowiedzialna za transport towaru jest zobowiązana do dostarczenia deklaracji statystycznej dla systemu INTRASTAT. Na przykład: Holenderskie przedsiębiorstwo sprzedaje ropę naftową niemieckiej firmie P1, pod warunkiem, że ropa zostanie odebrana ze składu w Rotterdamie. Niemieckie przedsiębiorstwo odsprzedaje tę ropę pod tym samym warunkiem innemu niemieckiemu przedsiębiorstwu P2, które z kolei odsprzedaje tę ropę pod tym samym warunkiem innemu niemieckiemu przedsiębiorstwu P3. Niemieckie przedsiębiorstwo P3 organizuje transport tej ropy z Holandii do Niemiec. Przedsiębiorstwo P3 musi zgłosić do systemu INTRASTAT przywóz ropy, ponieważ korzysta ono z prawa jej wykorzystania i jest odpowiedzialne za jej transport. Także holenderskie przedsiębiorstwo musi zgłosić do systemu INTRASTAT wywóz tej ropy po jej odebraniu przez nabywcę. Transakcje komisowe Komisant, będący rezydentem w państwie członkowskim i sprzedający w nim pod własną nazwą towary otrzymywane z innych państw członkowskich, jest zobowiązany do zgłaszania do systemu INTRASTAT dostawy towarów otrzymywanych w komis. Mająca następnie miejsce sprzedaż tych towarów w kraju komisanta nie podlega zgłoszeniu do systemu INTRASTAT, ponieważ są to transakcje handlowe na rynku wewnętrznym w kraju komisanta. Na przykład: Włoskie przedsiębiorstwo P1 otrzymuje towary w komis od angielskiego przedsiębiorstwa i sprzedaje je pod własną nazwę innemu przedsiębiorstwu P2 we Włoszech. Po dostawie towarów w komis, komisant P1 we Włoszech musi przekazać do systemu INTRASTAT dane o takiej dostawie. Wywóz tych towarów musi być także zgłoszony w Wielkiej Brytanii przez angielskie przedsiębiorstwo. 3

4 Wywóz/przywóz towarów w komis z reguły poprzedza wystawienie faktury. Z tego względu obie strony składające deklaracje dla systemu INTRASTAT muszą przewidzieć wartość, której należy oczekiwać ze sprzedaży towarów. Przemieszczenie towarów do obcego magazynu/składu/hurtowni Podmiot uczestniczący w handlu towarami pomiędzy państwami członkowskimi wysyła towary do magazynu (składu, hurtowni), zlokalizowanego na terytorium innego państwa członkowskiego i będącego własnością innej osoby fizycznej lub prawnej. Podmiot wysyłający towar pozostaje nadal właścicielem przemieszczanych towarów. Ponieważ towary zostały fizycznie przemieszczone z jednego państwa członkowskiego do innego, w obu krajach powinny zostać złożone deklaracje dla systemu INTRASTAT. Na przykład: przedsiębiorstwo francuskie wysyła swoje towary do magazynu (składu, hurtowni) w Hiszpanii. W takiej sytuacji albo właściciel magazynu (składu, hurtowni), albo agent zaangażowany przez francuskie przedsiębiorstwo musi złożyć do systemu INTRASTAT w Hiszpanii deklarację o przywozie towarów. Francuskie przedsiębiorstwo jest odpowiedzialne za zgłoszenie do systemu INTRASTAT wywozu towarów z Francji. Gdy następnie hiszpańskie przedsiębiorstwo sprzedaje takie towary pod własną nazwą innej osobie fizycznej lub prawnej w Hiszpanii, to nie podlega to zgłoszeniu do systemu INTRASTAT, ponieważ są to transakcje handlowe na rynku wewnętrznym. Wartość, której należy oczekiwać ze sprzedaży opisanych wyżej towarów, znajdujących się w magazynie (składzie, hurtowni), lecz jeszcze nie sprzedanych, musi być przewidziana przez strony składające deklaracje dla systemu INTRASTAT. Wspólna produkcja Projekty określane mianem wspólnej produkcji generują wiele transakcji, w których towary i usługi - w połączeniu lub oddzielnie - przemieszczane są przez granice. Gdy takie transakcje dotyczą handlu towarami pomiędzy państwami członkowskimi, muszą zostać zgłoszone do systemu INTRASTAT. Jeśli w takiej transakcji faktura wystawiona jest na łączną wartość towarów i usług, do systemu INTRASTAT jako wartość wywozu musi być zgłoszona łączna suma fakturowa. Zgodnie z warunkami umowy wspólnej produkcji, ceny towarów często różnią się od cen rynkowych. W takich przypadkach strony deklarujące są zobowiązane do oszacowania i przedstawienia w deklaracji statystycznej cen rynkowych. Handel kompensacyjny (wymienny) Wymiana towarów bez finansowej zapłaty jest transakcją podlegającą zgłoszeniu do systemu INTRASTAT. Deklarujące strony w obu państwach członkowskich muszą ustalić realną wartość wymienianych w ten sposób towarów. Może nią być orientacyjna cena rynkowa, lub gdy taka nie jest znana, cena rynkowa porównywalnych towarów. Handel wymienny jest klasyfikowany jako transakcja o kodzie 13 (transakcje powodujące zapłatę w naturze /w tym handel barterowy/). Sprzedaż na próbę Obowiązuje generalna zasada, że deklaracje do systemu INTRASTAT powinny być składane, gdy tylko ma miejsce fizyczna dostawa towarów. Jednakże w transakcjach sprzedaży na próbę moment złożenia deklaracji statystycznej może być opóźniony, aż do uzyskania pozytywnego wyniku próby lub zaakceptowania towarów. Czas pomiędzy fizyczną dostawą a decyzją o zakupie/sprzedaży towarów nie powinien być zbyt długi. Oprogramowanie Gotowe oprogramowanie komputerowe (tzw. oprogramowanie z półki (off-the shelf), będące przedmiotem transakcji handlowych pomiędzy państwami członkowskimi, a także wytwarzane w produkcji masowej taśmy audio i wideo muszą być zgłoszone do systemu INTRASTAT. Oprogramowanie zapisane na nośnikach CD-ROM należy klasyfikować pod kodem podpozycji Scalonej Nomenklatury, natomiast oprogramowanie zapisane na dyskietkach pod kodem podpozycji Scalonej Nomenklatury. Jednakże podmioty sprzedające/kupujące oprogramowanie wyprodukowane jako unikatowe (opracowane na konkretne zamówienie) są zwolnione ze zgłaszania takich transakcji do systemu INTRASTAT, ze względu na bardzo wysoki udział usług w takich produktach. Zwroty towarów oraz noty kredytowe Klient reklamuje dostarczone towary. Przyczyną tego może być uszkodzenie (zniszczenie) towarów, ich jakość poniżej wymagań lub klient może być rozczarowany wyglądem zewnętrznym towarów lub możliwościami ich wykorzystania. Skutkiem takiej reklamacji może być: Przypadek 1 zwrot towarów przez klienta i wystawienie noty kredytowej, Przypadek 2 towary pozostają u klienta i wystawiana jest nota kredytowa, Przypadek 3 klient zwraca towary i bezpłatnie otrzymuje towary zamienne, 4

5 Przypadek 4 towary pozostają u klienta i klient bezpłatnie otrzymuje towary zamienne. Towary zwrócone oraz dostarczone towary zamienne podlegają zgłoszeniu do systemu INTRASTAT. Miesiącem sprawozdawczym jest miesiąc, w którym miały miejsce wspomniane wyżej przepływy towarów. Zgłoszeniu do systemu INTRASTAT podlegają wszystkie przepływy towarów. Wartości przemieszczanych towarów mogą być różne w różnych przypadkach. Przypadek 1 Po zwrocie reklamowanych towarów - do systemu INTRASTAT musi być zgłoszony wywóz i przywóz towarów. Wartość towarów odpowiada wartości określonej w nocie kredytowej. Przypadek 2 Jeśli do urzędu statystycznego nie zostały jeszcze doręczone deklaracje INTRASTAT, zgłaszające pierwotny przepływ towarów, ich wartość można zredukować o kwotę wymienioną w nocie kredytowej. W przeciwnym wypadku obie deklarujące strony są zobowiązane do zgłoszenia do urzędów statystycznych deklaracji korygujących. Przypadek 3 Po zwrocie reklamowanych towarów - do systemu INTRASTAT - musi być zgłoszony wywóz i przywóz towarów. Dostawa towarów zamiennych także musi być zgłoszona przez obie strony. W takim przypadku wartość przemieszczanych towarów jest zerowa. Przypadek 4 Obie strony są zobowiązane do zgłoszenia do systemu INTRASTAT dostaw towarów zamiennych, jednak ich wartość jest zerowa. Zwroty towarów oraz dostawy towarów zamiennych są klasyfikowane jako transakcje odpowiednio o kodzie 21 (zwrot towarów) i 22 (rekompensata za zwrócone towary). Dostawy materiałów budowlanych Podmiot działający w obszarze inżynierii budownictwa lądowego i wodnego prowadzi taką działalność w innym państwie członkowskim. W trakcie prac podmiot wysyła dodatkowe materiały oraz sprzęt budowlany do innego państwa członkowskiego. Dostawy takie realizowane są w partiach. Fakturowanie takich dostaw może być realizowane poprzez fakturę zbiorczą określającą sumaryczną wartość wszystkich dostaw lub każda z dostaw może być fakturowana oddzielnie. Gdy istnieje faktura zbiorcza, do systemu INTRASTAT powinna zostać zgłoszona tylko jedna dostawa. W takim przypadku należy użyć kodu transakcji 80 (dostawy materiałów budowlanych, wyposażenia i sprzętu w ramach realizacji umowy budowlanej lub inżynieryjnej, stanowiącej część umowy generalnej). Takie pojedyncze zgłoszenie powinno zawierać zsumowane wszystkie wartości poszczególnych dostaw. Gdy dostawy fakturowane są oddzielnie, każda z nich musi być zadeklarowana w systemie INTRASTAT przy użyciu kodu transakcji 11 (kupno/sprzedaż za zapłatą). Na przykład: Austriackie przedsiębiorstwo buduje osiedle mieszkaniowe we Włoszech. Przedsiębiorstwo sprzedaje materiały budowlane włoskiemu klientowi, które wysyła na plac budowy w kilku partiach. Do ostatniej z wysłanych partii materiałów dołączona jest faktura zbiorcza. W takim przypadku austriackie przedsiębiorstwo zgłasza do systemu INTRASTAT pojedynczą deklarację zawierającą sumaryczną wartość wszystkich wysyłek, natomiast włoski klient zgłasza deklarację o przywozie materiałów zawierającą takie same dane. Transakcje wewnętrzne Wysyłka towarów do magazynu (składu, hurtowni), stanowiącego własność wysyłającego, zlokalizowanego w innym państwie członkowskim podlega obowiązkowi deklaracji w systemie INTRASTAT. W deklaracji takiej wartość wysyłanych towarów powinna być określona na podstawie przewidywanych cen sprzedaży tych towarów. Wysyłający jest odpowiedzialny za złożenie deklaracji po wywozie towarów, natomiast komisant w innym państwie członkowskim - po ich przywozie. Transakcje takie powinny być klasyfikowane przy użyciu kodu 90 (Inne rodzaje transakcji). Wysyłki pocztowe Wysyłki pocztowe nie podlegają obowiązkowi zgłaszania do systemu INTRASTAT, o ile wywożone towary nie posiadają bardzo dużej wartości (jak na przykład diamenty) lub bardzo dużego znaczenia Autorka artykułu jest głównym specjalistą w Departamencie Statystyki Gospodarczej Głównego Urzędu Statystycznego. 5