Weryfikacja dokumentu

Transkrypt

1 Nazwisko Podpis Weryfikacja dokumentu Nazwa projektu Analiza programu inwestycyjnego w zlewni Sanu (wraz ze zlewnią Wisłoka) Nr umowy 962/OKI/2012 Nazwa dokumentu opis jednostki San Z01 Opis Część opisowa Przygotowany przez Sprawdzony przez Zatwierdzony przez mgr inż. Krzysztof Tejwan mgr inż. Federico J. Haro Alarcón mgr inż. Katarzyna Budzianowska mgr inż. Tomasz Wilk mgr inż. Victor Guirado 05/2014 mgr inż. Laia Pujol mgr inż. Jose Miguel Nuñez mgr inż. Andrzej Zajbert mgr inż. Javier Arbaizar Gonzalez mgr inż. Clara Latorre mgr inż. Joaquim Bofill Añaños mgr inż. Bartek Henzel mgr inż. Adrian Kordylas mgr inż. Karol Herszfeld inż. Michał Jankowski mgr inż. Karolina Knor inż. Anna Kamińska

2 2

3 SPIS TREŚCI 1. San od ujścia Wołosatego Z Charakterystyka zlewni zadaniowej Struktura administracyjna Fizjografia Hydrografia Zagospodarowanie przestrzenne Obszary chronione (w tym obszary Natura 2000) Obiekty posiadające zintegrowane pozwolenia wodnoprawne (IPPC) Informacja o systemie ochrony przeciwpowodziowej Inwentaryzacja istniejącego systemu ochrony przeciwpowodziowej Diagnoza zagrożeń powodziowych na obszarze jednostki zadaniowej Cieki dodatkowe Wykaz cieków dodatkowych Opracowanie pomiarów geodezyjnych Obliczenia hydrologiczne Modyfikacja wejściowych danych hydrologicznych Obliczenia hydrologiczne dla cieków dodatkowych Opis poszczególnych wariantów działań inwestycyjnych Wariant W Wariant WI Wariant WIIA Wariant WP Wariant WP Wariant WP Porównanie efektów dla każdego z wariantów Inwentaryzacja użytkowania terenu i obiektów kubaturowych oraz infrastruktury liniowej w strefach zalewowych dla poszczególnych wariantów analiz Przewidywany koszt wykonania poszczególnych wariantów Podsumowanie ZAŁĄCZNIKI

4 1. San od ujścia Wołosatego Z CHARAKTERYSTYKA ZLEWNI ZADANIOWEJ Poniżej przedstawiona została krótka charakterystyka analizowanej jednostki zadaniowej San Z01 w oparciu o dane zebrane podczas opracowywania Etapu IA projektu. Informacje zgromadzone w tym rozdziale pozwoliły na określenie podstawowych parametrów obszaru, tj. jego wielkości, charakteru pod względem flory i fauny oraz co najważniejsze stopnia zurbanizowania i możliwości stosowanych rozwiązań ze względu na występujące tam obszary ochrony STRUKTURA ADMINISTRACYJNA Powierzchnia całkowita jednostki zadaniowej Z01 wynosi 3 088,3 km 2. Podzlewnia znajduje się na terenach poniższych powiatów i gmin: Tab. 1. Podział podzlewni na jednostki administracyjne LP WOJEWÓDZTWO POWIAT GMINA 1 Woj. Lubelskie Powiat biłgorajski Potok Górny 2 Woj. Lubelskie Powiat janowski Janów Lubelski 3 Woj. Lubelskie Powiat janowski Modliborzyce 4 Woj. Lubelskie Powiat janowski Potok Wielki 5 Woj. Podkarpackie Powiat bieszczadzki Czarna 6 Woj. Podkarpackie Powiat bieszczadzki Lutowiska 7 Woj. Podkarpackie Powiat bieszczadzki Ustrzyki Dolne 8 Woj. Podkarpackie Powiat brzozowski Dydnia 9 Woj. Podkarpackie Powiat brzozowski Nozdrzec 10 Woj. Podkarpackie Powiat jarosławski Chłopice 11 Woj. Podkarpackie Powiat jarosławski Jarosław 12 Woj. Podkarpackie Powiat jarosławski Laszki 13 Woj. Podkarpackie Powiat jarosławski Pawłosiów 14 Woj. Podkarpackie Powiat jarosławski Pruchnik 15 Woj. Podkarpackie Powiat jarosławski Radymno 4

5 LP WOJEWÓDZTWO POWIAT GMINA 16 Woj. Podkarpackie Powiat jarosławski Roźwienica 17 Woj. Podkarpackie Powiat jarosławski Wiązownica 18 Woj. Podkarpackie Powiat leski Baligród 19 Woj. Podkarpackie Powiat leski Cisna 20 Woj. Podkarpackie Powiat leski Lesko 21 Woj. Podkarpackie Powiat leski Olszanica 22 Woj. Podkarpackie Powiat leski Solina 23 Woj. Podkarpackie Powiat leżajski Grodzisko Dolne 24 Woj. Podkarpackie Powiat leżajski Kuryłówka 25 Woj. Podkarpackie Powiat leżajski Leżajsk 26 Woj. Podkarpackie Powiat leżajski Nowa Sarzyna 27 Woj. Podkarpackie Powiat m. Przemyśl M. Przemyśl 28 Woj. Podkarpackie Powiat niżański Harasiuki 29 Woj. Podkarpackie Powiat niżański Jeżowe 30 Woj. Podkarpackie Powiat niżański Krzeszów 31 Woj. Podkarpackie Powiat niżański Nisko 32 Woj. Podkarpackie Powiat niżański Rudnik nad Sanem 33 Woj. Podkarpackie Powiat niżański Ulanów 34 Woj. Podkarpackie Powiat przemyski Bircza 35 Woj. Podkarpackie Powiat przemyski Dubiecko 36 Woj. Podkarpackie Powiat przemyski Krasiczyn 37 Woj. Podkarpackie Powiat przemyski Krzywcza 38 Woj. Podkarpackie Powiat przemyski Medyka 39 Woj. Podkarpackie Powiat przemyski Orły 40 Woj. Podkarpackie Powiat przemyski Przemyśl 41 Woj. Podkarpackie Powiat przemyski Stubno 42 Woj. Podkarpackie Powiat przemyski Żurawica 43 Woj. Podkarpackie Powiat przeworski Adamówka 44 Woj. Podkarpackie Powiat przeworski Jawornik Polski 5

6 LP WOJEWÓDZTWO POWIAT GMINA 45 Woj. Podkarpackie Powiat przeworski Kańczuga 46 Woj. Podkarpackie Powiat przeworski Przeworsk 47 Woj. Podkarpackie Powiat przeworski Sieniawa 48 Woj. Podkarpackie Powiat przeworski Tryńcza 49 Woj. Podkarpackie Powiat rzeszowski Dynów 50 Woj. Podkarpackie Powiat rzeszowski Hyżne 51 Woj. Podkarpackie Powiat sanocki Sanok 52 Woj. Podkarpackie Powiat sanocki Tyrawa Wołoska 53 Woj. Podkarpackie Powiat sanocki Zagórz 54 Woj. Podkarpackie Powiat stalowowolski Pysznica 55 Woj. Podkarpackie Powiat stalowowolski Radomyśl nad Sanem 56 Woj. Podkarpackie Powiat stalowowolski Stalowa Wola 57 Woj. Podkarpackie Powiat stalowowolski Zaklików 58 Woj. Podkarpackie Powiat stalowowolski Zaleszany 59 Woj. Podkarpackie Powiat tarnobrzeski Gorzyce 60 Woj. Podkarpackie Powiat tarnobrzeski Grębów 6

7 Rys. 1. Struktura administracyjna jednostki San Z01 - część północna 7

8 Rys. 2. Struktura administracyjna jednostki San Z01 - część południowa 8

9 FIZJOGRAFIA Na obszarze jednostki zadaniowej San Z01 występuje wiele rodzajów gleb, co zostało przedstawione na Rys. 3 i Rys. 4. Warty uwagi jest fakt, że bardzo rozległe są tereny mad wzdłuż Sanu. Podział jednostki zadaniowej Z01 według Kondrackiego na regiony fizycznogeograficzne wygląda następująco: Całość jednostki znajduje się w Regionie Karpackim. Północna część jednostki znajduje się w makroregionie Kotlina Sandomierska, część centralna w Pogórzu Środkowobeskim, zaś północna w Beskidach Lesistych. Idąc od strony północnej Z01 rozpoczyna się od mezoregionu Wzniesienie Urzędowskie oraz Równina Biłgorajska. Większa część północnej części jednostki znajduje się w Dolinie Dolnego Sanu. Od strony zachodniej zahacza o Równinę Tarnobrzeską, Płaskowyż Kolbuszowski, Pradolinę Podkarpacką oraz Podgórze Rzeszowskie, a od wschodniej Płaskowyż Tarnogrodzki. Część południowa przechodzi przez Pogórze Przemyskie, Pogórze Dynowskie, Pogórze Bukowskie, Góry Sanocko-Turczańskie, kończąc się na Bieszczadach Zachodnich. Północna część jednostki znajduje się na terenie Podkarpacia Północnego, zahaczając końcówką od strony północnej o Wyżynę Lubelsko-Lwowską. Centralna część jednostki znajduje się na terenie Zewnętrznych Karpat Zachodnich, zaś południowa na terenie Zewnętrznych Karpat Wschodnich (Beskidy Wschodnie). Biorąc pod uwagę podział wg Kondrackiego dotyczący prowincji, końcówka Z01 od strony północnej zahacza o Wyżyny Polskie. Od północnej części jednostki do miasta Lesko Karpaty Zachodnie z Podkarpaciem Zachodnim i Północnym. Od Leska w stronę południową prowincja Karpaty wschodnie z Podkarpaciem Wschodnim. 9

10 10

11 Rys. 3. Podział na typy gleb jednostki zadaniowej San Z01 - część północna 11

12 Rys. 4. Podział na typy gleb jednostki zadaniowej San Z01 - część południowa 12

13 HYDROGRAFIA Rzeka San jest największym karpackim dopływem Wisły, posiada długość 443,4 km i zlewnię o powierzchni km 2. W granicach Polski znajduje się ponad 85% zlewni ( km 2 ), a 15% na terytorium Ukrainy (2 471 km 2 ). 80% powierzchni zlewni Sanu leży w województwie podkarpackim, a niewielki fragment w województwie lubelskim (5%). Źródła Sanu znajdują się w Bieszczadach Zachodnich, na terytorium Ukrainy, na wysokości około 950 m n.p.m., na południowo wschodnich stokach Pinaszkowego w Bieszczadach Zachodnich, w pobliżu miejscowości Sianki. Do km 388,2 San jest rzeką graniczną. Źródłowa część zlewni to górzyste tereny Bieszczadów pokryte lasami, praktycznie niezamieszkałe lub z nieliczną zabudową. Dopływy Sanu prowadzą wody z Bieszczadów Lesistych, Gór Sanocko-Turczańskich, Pogórzy i Kotliny Sandomierskiej, a także z Roztocza i Wyżyny Lubelskiej. W dolinie Sanu i Solinki położone są dwa zbiorniki zaporowe: Solina i Myczkowce. W tej części zlewni utworzono Bieszczadzki Park Narodowy, Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy, Park Krajobrazowy Doliny Sanu, Park Krajobrazowy Gór Słonnych i Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego. Dolina Sanu od ujścia Wołosatego do ujścia Solinki stanowi granicę morfologiczną między Bieszczadami Zachodnimi a Pogórzem Przemyskim. San opuszcza Kotlinę Sanocką poniżej ujścia Sanoczka i wpływa na obszar Pogórza Dynowskiego, a następnie przepływa przez Kotlinę Sandomierską. W środkowej części zlewni dno doliny Sanu jest podmokłe, występuje gęsta sieć starorzeczy, liczne rowy melioracyjne, podmokłe łąki. Ta część zlewni Sanu, w części północno-wschodniej, należy do Parku Krajobrazowego Puszczy Solskiej oraz do Południoworoztoczańskiego Parku Krajobrazowego. Fragment dolnej części zlewni należy do Parku Krajobrazowego Lasy Janowskie. W dolnym biegu rzeka San na znacznym odcinku jest obwałowana. Rzeka uchodzi do Wisły w km 279,7. Rzeka San podzielona jest na 5 typów abiotycznych: na odcinku od źródeł do potoku Wołosaty ma charakter fliszowego (typ 12), od Wołosatego do Zb. Solina jest małą rzeką fliszową (typ 14), na odcinku od Zbiornika Myczkowce do rzeki Wiar płynie jako średnia rzeka wyżynna wschodnia (typ 15), następnie od rzeki Wiar do rzeki Wisłok ma cechy rzeki nizinnej piaszczysto gliniastej (typ 19). Odcinek Sanu od rzeki Wisłok do ujścia do Wisły ma charakter wielkiej rzeki nizinnej (typ 21). Różnica wysokości między źródłem i ujściem Sanu wynosi 722 m. Bieg rzeki podzielić można na 3 odcinki: górski (od źródeł rzeki do ujścia Osławy w Zagórzu), podgórski (od ujścia Osławy w Zagórzu do ujścia Wiaru w Przemyślu), nizinny (od ujścia Wiaru do połączenia Sanu z Wisłą). Odcinek górski i podgórski mają łączną długość 283,5 km, powierzchnię zlewni 4504,0 km 2 i spadek 2,36. San płynie tu głęboką, wyciętą we fliszu doliną. W odcinku nizinnym (dolnym) San ma długość 159,9 km, powierzchnie zlewni 12357,3 km2 i spadek 0,33. Poniżej 13

14 ujścia Wisłoka dolina Sanu ma średnią szerokość w granicach 6-8 km. Występują w niej liczne starorzecza i podmokłe łąki. W dolnym biegu koryto Sanu jest odcinkowo obwałowane. San uchodzi do Wisły na północny wschód od Sandomierza, w pobliżu Dąbrówki Pniewskiej, w km 279,7. Głównymi lewostronnymi dopływami Sanu są następujące cieki, wymieniając w kolejności od źródła: Wołosaty, Solinka, Hoczewka, Osława, Sanoczek, Łęg Rokietnicki, Wisłok, Trzebośnica, Rudnia i Barcówka. Największym wśród nich jest rzeka Wisłok (21% zlewni Sanu). Południową granicą lewostronnej zlewni Sanu jest granica państwowa ze Słowacją i Ukrainą. Obszar prawostronnej zlewni przecina od wschodu granica państwowa z Ukrainą. Głównymi prawosostronnymi dopływami Sanu są następujące cieki, wymieniając w kolejności od źródła: Czarny, Olszanka, Tyrawka, Stupnica, Wiar, Wisznia, Szkło, Lubaczówka, Złota, Tanew i Bukowa, a największe z nich to Lubaczówka i Tanew. Obszary źródłowe Wiszni, Szkła i Lubaczówki znajdują się po stronie ukraińskiej. W zlewni Sanu (z wyłączeniem zlewni Wisłoka) położone są miasta: Lesko, Zagórz, Sanok, Dynów, Przemyśl, Radymno, Jarosław, Lubaczów, Oleszyce, Cieszanów, Leżajsk, Sokołów Małopolski, Nowa Sarzyna, Rudnik nad Sanem, Ulanów, Nisko i Stalowa Wola. Wody Sanu wykorzystywane są do celów komunalnych oraz przemysłowych. Rzeka jest źródłem zaopatrzenia w wodę pitną mieszkańców dużych miast w regionie Sanoka, Przemyśla i Jarosławia. Znaczna część zlewni Sanu to tereny o dużych walorach przyrodniczych i krajobrazowych objęte ochroną prawną, m.in. Bieszczadzki Park Narodowy oraz 8 parków krajobrazowych. Znajdują się tutaj obszary należące do Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000: obszary specjalnej ochrony ptaków Bieszczady, Pogórze Przemyskie oraz fragmenty Lasów Janowskich i Puszczy Solskiej, a także specjalny obszar ochrony siedlisk Bieszczady. 14

15 Tab. 2. Posterunki meteorologiczne San Z01 LP POSTERUNEK ID_HYD_R RZEKA ZLEWNIA KOD_SH 1 Lesko 22 San San Polana 22 San San Połonina Wetlińska 22 San San Przemyśl 22 San San Solina Jawor 22 San San Stuposiany 22 San San Tarnawa Niżna 22 San San Wołosate 22 San San Jarosław 22 San San Lutowiska 22 San San Sakowczyk 22 San San Teleśnica 22 San San

16 Tab. 3. Posterunki wodowskazowe San Z01 LP POSTERUNEK ID_HYD_R RZEKA KOD_SH 1 Dwernik 22 San Dynów 22 San Jarosław 22 San Lesko 22 San Leżachów 22 San Nisko 22 San Olchowce 22 San Polana 22 San Przemyśl 22 San Radomyśl 22 San Rzuchów 22 San Stuposiany 22 San Zatwarnica 22 San

17 Rys. 5. Hydrografia jednostki zadaniowej San Z01 część północna 17

18 Rys. 6. Hydrografia jednostki zadaniowej San Z01 część południowa 18

19 ZAGOSPODAROWANIE PRZESTRZENNE Powierzchnię jednostki zadaniowej Z 01 zajmują głównie użytki rolne (49,42%) oraz lasy (44,49%). Osiedla mieszkaniowe (2,62%) wraz z terenami zielonymi i sportowymi (0,20%) zajmują niewiele większą powierzchnię w odniesieniu do wód (2,15%). Pozostałe obszary jednostki zadaniowej zajmują tereny przemysłowe (0,45%), komunikacja (0,66%) i inne niezidentyfikowane tereny (0,01%). Tab. 4. Zagospodarowanie przestrzenne San Z01 UDZIAŁ LP KLASA ZAGOSPODAROWANIA PRZESTRZENNEGO POWIERZCHNIA [KM 2 ] PROCENTOWY W CAŁKOWITEJ POWIERZCHNI JEDNOSTKI [%] 1 Komunikacja 19,97 0,66% 2 Lasy 1343,84 44,49% 3 Osiedla mieszkaniowe 79,23 2,62% 4 Pozostałe 0,16 0,01% 5 Tereny przemysłowe 13,69 0,45% 6 Użytki rolne 1492,74 49,42% 7 Wody 64,87 2,15% 8 Tereny zielone i sportowe 5,92 0,20% 19

20 20

21 Rys. 7. Zagospodarowanie przestrzenne jednostki San Z01 - część północna 21

22 Rys. 8. Zagospodarowanie przestrzenne jednostki San Z01 - część południowa 22

23 OBSZARY CHRONIONE (W TYM OBSZARY NATURA 2000) a. Parki narodowe Bieszczadzki Park Krajobrazowy W południowo - wschodniej części jednostki zadaniowej Z01 znajduje Bieszczadzki Park Narodowy. Około 80% powierzchni parku przypada na tą jednostkę zadaniową. Obejmuje on najwyższe wzniesienia polskiej części Bieszczadów, opierając się o granice ze Słowacją i Ukrainą. Rozpiętość pionowa parku przekracza 700 m. Układ pięter roślinnych w Bieszczadach ma osobliwy charakter. W odróżnieniu od innych pasm karpackich, reglowe lasy bukowo-jodłowe sięgają aż do górnej granicy lasu, która przebiega na wysokości ok m n.p.m. Powyżej rozciągają się subalpejskie łąki, zwane połoninami. Flora roślin naczyniowych parku liczy około 760 gatunków, zgrupowanych w ponad 80-ciu zespołach. Prawie 30 z nich to gatunki wschodniokarpackie, a 70 wysokogórskie. Najważniejszymi siedliskami rzadkich gatunków są połoniny wraz z licznymi wśród nich wychodniami piaskowców. b. Parki krajobrazowe Park Krajobrazowy Doliny Sanu Na północ od Bieszczadzkiego Parku Narodowego położony jest Park Krajobrazowy Doliny Sanu, który niemal w 100% swojej powierzchni zawarty jest w obszarze jednostki zadaniowej Z01. Obejmuje pasmo Otrytu, dolinę górnego Sanu na odcinku od Beniowej po Jezioro Solińskie oraz północne zbocza głównych pasm Bieszczadów. Na południu graniczy z Bieszczadzkim Parkiem Narodowym i stanowi jego naturalną otulinę. Na wschodzie graniczy z ukraińskim Nadsańskim Regionalnym Parkiem Krajobrazowym, na zachodzie z Ciśniańsko-Wetlińskim Parkiem Krajobrazowym. Wraz z nimi wchodzi w skład Międzynarodowego Rezerwatu Biosfery "Karpaty Wschodnie"". Na obszarze Parku znajdują się rezerwaty ""Zakole"" (torfowiskowy, 5,25 ha), ""Krywe"" (krajobrazowy, 511,73 ha) i ""Hulskie"" (leśny, 189,87 ha). W przybliżeniu 80% powierzchni Parku zajmują lasy, przeważnie reglowa buczyna karpacka. Niemal połowę lasów stanowią drzewostany w wieku 100 lat i starsze. Na terenach Parku znajdują się także ostoje rzadkich dużych ssaków żubra i niedźwiedzia. Park Krajobrazowy Ciśniańsko Wetliński Na zachód od Bieszczadzkiego Parku Narodowego położony Ciśniańsko-Wetliński Park Krajobrazowy, jednak tylko kilka procent powierzchni parku zlokalizowane jest na obszarze jednostki zadaniowej Z01. 23

24 Park Krajobrazowy Gór Słonych Park Krajobrazowy Gór Słonnych zlokalizowany jest na terenie gmin Sanok i Lesko. Około 14% powierzchni Parku leży na terenie zlewni jednostki zadaniowej Z01. Szata roślinna parku licząca około 900 gatunków roślin naczyniowych wyróżnia się znacznym stopniem naturalności. Ponad 73% jego obszaru zajmują lasy, głównie naturalne buczyny karpackie. Duże ich fragmenty objęte są ochroną w kilku rezerwatach przyrody. Park Krajobrazowy Pogórza Przemyckiego Parku Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego leży w gminach: Dubiecko, Dynów, Krasiczyn, Krzywcza, Przemyśl i miasto Dynów. Na terenie jednostki zadaniowej Z01 znajduje się około 28% powierzchni. Obszar Parku obejmuje jedyny w Polsce fragment najbardziej wysuniętych na zachód lesistych pogórzy Karpat Wschodnich. Charakterystyczne przełomy Sanu, urozmaicają ten zachowany w znacznej części krajobraz naturalny. Osobliwe są również odkrywki fliszu karpackiego. Rozległe kompleksy leśne, w postaci buczyn i grądów, stanowią dominujący element krajobrazotwórczy. Lasy zajmują bowiem 64 % powierzchni Parku. Niżej rozciąga się strefa wielogatunkowych lasów liściastych. W dolinach rzek i potoków dotrwały do naszych czasów lasy łęgowe. Dominującym zbiorowiskiem roślinnym Pogórza jest podgórska forma buczyny karpackiej. Na skutek przenikania różnych elementów flory (górski, nizinny i pontyjski) roślinność Parku charakteryzuje się dużą różnorodnością. W składzie szaty roślinnej występuje ponad 900 gatunków roślin naczyniowych, z tego ścisłej ochronie gatunkowej podlega 47, natomiast częściowej 16. Park krajobrazowy Lasy Janowskie W północnej części jednostki zadaniowej San Z01, na południowej granicy województwa lubelskiego i w województwie podkarpackim znajduje się 43% powierzchni Parku Krajobrazowego Lasy Janowskie. 80% powierzchni Parku zajmują lasy przeważnie bory sosnowe, sosnowo-jodłowe i mieszane, które w znacznej części mają charakter naturalny. Pozostałą część stanowią stawy, bagna i torfowiska. Lasy stanowią ostoję zwierzyny i ptactwa. Park otacza otulina, jednak tylko niewielka jej część po zachodniej stronie parku leży w obszarze analizowanej jednostki. c. Otuliny Parków krajobrazowych Otulina Parku Krajobrazowego Lasy Janowskie zajmuje powierzchnię ha. W obszarze jednostki zadaniowej Z01 część po zachodniej stronie parku leży w obszarze analizowanej podzlewni około 22% całej powierzchni otuliny. 24

25 d. Rezerwaty mokradłowe Litmirz Rezerwat torfowiskowy o powierzchni 13 ha zlokalizowany nad potokiem Litmirz w pobliżu jego ujścia do Sanu w dawnej wsi Tarnawa Wyżna w gm. Lutowiska. Ochronie podlega torfowisko wysokie z bogatą roślinnością i lasem świerkowo-bukowym, w którym widoczne jest zjawisko wegetatywnego rozmnażania świerka. Tarnawa Rezerwat torfowiskowy o powierzchni 34,40 ha obejmujący dwa torfowiska wysokie oddzielone od siebie potokiem na łąkach nad górnym Sanem w nieistniejącej wsi Tarnawa Niżna w gm. Lutowiska. Mniejsze torfowisko nie jest w ogóle zadrzewione, a większe - wspaniale wypiętrzone - posiada jedyne w Bieszczadach Zachodnich naturalne stanowisko sosny zwyczajnej. W borze bagiennym z domieszką brzozy i świerka występuje bogata flora torfowiskowa, a rzadkością i osobliwością jest tutaj rosiczka okrągłolistna. Dźwiniacz Rezerwat torfowiskowy o powierzchni 10,51 ha znajduje się nad górnym Sanem na terenie dawnej wsi Dźwiniacz, gm. Lutowiska. Ochronie podlega wyjątkowo dobrze wykształcone torfowisko wysokie z zamkniętym ekosystemem, 55 gatunkami roślin naczyniowych i 11 gatunkami mchów. Osobliwością jest kilka płatów boru bagiennego z dominującym świerkiem w tym rzadkie rośliny jak np. rosiczka i kępy bagna zwyczajnego. Łokieć Rezerwat torfowiskowy o powierzchni 10,28 ha położony w zakolu górnego Sanu na terenie dawnej wsi Łokieć (dziś Dźwiniacz Górny) w gm. Lutowiska. Na terenie torfowiska wysokiego podlega ochronie 56 gatunków roślin naczyniowych i 7 gatunków mchów. Dodatkowo są uformowane w pierścienie zbiorowiska turzycy i zwarty pas płonników na obrzeżach torfu. Zakole Rezerwat torfowiskowy o powierzchnii 5,25 ha znajduje się w wąskim zakolu górnego Sanu opływającego Łysanię w pobliżu Smolnika w gm. Lutowiska. Torfowisko wysokie jest zbiorem cennej roślinności tutaj występującej jak np. wełnianka pochwowata, bagno zwyczajne, borówka bagienna, żurawina błotna, modrzewica czarna itd. Śnieżyca wiosenna w Dwerniczku Zajmuje powierzchnię 4,94 ha. Rezerwat utworzono w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych stanowiska śnieżycy wiosennej oraz zbiorowisk 25

26 łąkowych z bogatą florą gatunków chronionych i rzadkich. Głównym przedmiotem ochrony są stanowiska śnieżycy wiosennej. Na terenie rezerwatu dominuje zbiorowisko wilgotnej łąki ostrożeniowej. Jest to zbiorowisko łąkowe z występowaniem ostrożenia łąkowego i ostrożenia błotnego. Na obszarze rezerwatu stwierdzono występowanie 98 gatunków roślin naczyniowych, należących do 23 rzędów i 30 rodzin. Rezerwat przyrody Krywe Znajduje się na terenie gmin Czarna oraz Lutowiska w województwie podkarpackim. Wraz z okolicą wchodzi w skład Parku Krajobrazowego Doliny Sanu oraz obszaru Natura Krywe to największy rezerwat w polskich Bieszczadach. Utworzono go po obu stronach przełomowego odcinka Sanu pomiędzy ujściem potoku o nazwie Hulski, a mostem w Rajskiem z wieloma interesującymi zbiorowiskami roślinnymi oraz rzadkimi gatunkami roślin i zwierząt. Jest to centrum występowania polskiej populacji węża Eskulapa. Rezerwat Szachownica w Krównikach Rezerwat florystyczny o powierzchni 16,67 ha. Znajduje się w okolicy wsi Krówniki (powiat przemyski). Elementem ochrony jest szachownica kostkowata. Rezerwat przyrody Łęka Rezerwat znajdujący się na terenie gminy Zaklików w województwie podkarpackim, którego łączna powierzchnia wynosi 480 ha. Został on utworzony w celu ochrony krajobrazu leśnego lasów lipskich, janowskich i zasobów przyrodniczych. Stworzono tu warunki do występowania rzadkich i chronionych gatunków flory i fauny oraz unikalnych zbiorowisk roślinnych i zgrupowań zwierząt. Występują zespoły grądu i łęgi jesionowo-olchowe oraz różne typy borów świeży, wilgotny i bagienny. Występują torfowiska, szuwary i łąki. Na uwagę zasługuje występujący tu jałowy bór mieszany z buczyną. Wiele występujących tu drzew zasługuje na miano pomników przyrody. Są to głównie: jesiony, dęby, wiązy i lipy drobnolistne. Łącznie na terenie tym występuje 10 gatunków drzew lasotwórczych. Na terenie rezerwatu Łęka stwierdzono występowanie 21 gatunków roślin objętych ochroną całkowitą. Imielty Ług Rezerwat torfowiskowy leśny znajdujący się na terenie Parku Krajobrazowego Lasy Janowskie w gminach Modliborzyce i Janów Lubelski w powiecie janowskim w województwie lubelskim. Przedmiotem ochrony są charakterystyczne dla Puszczy Solskiej obszary rozległych bagien, zarastających zbiorników. Na tym terenie występują relikty okresu lodowcowego takie jak bagnica torfowa, wierzba borówkolistna, wierzba lapońska oraz turzyce: bagienna i strunowa. Można tu zobaczyć m.in. trzy gatunki rosiczek, długosza królewskiego, grążela żółtego, grzybienia białego, widłaczka 26

27 torfowego i wrońca widlastego. W rezerwacie występuje wiele gatunków chronionych grzybów i porostów. Żyje tu 95 gatunków ptaków. Gniazda zakładają tu m.in. głuszce, cietrzewie, bociany czarne, żurawie, bieliki i rybołowy oraz mewy śmieszki żyjące w wielkich skupiskach. Ze ssaków występuje łoś i wydra. Na terenie jednostki zadaniowej Z01 znajduje się blisko 92% powierzchni rezerwatu. e. Projektowane obszary chronione Las bukowy pod Obnogą Projektowany rezerwat położony jest w bezpośrednim sąsiedztwie Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Zajmuje powierzchnię 354 ha na stokach szczytów Obnoga (1081 m n.p.m.) i Grandysowa Czuba (1026 m n.p.m.), schodzących w jar potoku Roztoki i obejmuje część przeciwległego brzegu. Projektowany rezerwat należy - wg głównego przedmiotu ochrony - do typu fitocenotycznych, podtypu zbiorowisk leśnych, a wg głównego typu środowiska: do typu lasów i borów, podtypu lasów górskich i podgórskich. Obszar ten to źródliskowy odcinek zlewni potoku Roztoki, a jego strome stoki porasta dobrze zachowane zbiorowisko buczyny karpackiej ze starodrzewem bukowym. Przełom Wołosatego Teren przylegający bezpośrednio od północy do granic Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Projektowany rezerwat obejmuje odcinek doliny potoku Wołosatego między Bereżkami i Pszczelinami oraz część zboczy górskich: pasma Magury Stuposiańskiej na zachód od potoku Wołosatego oraz masywu Kopy po stronie wschodniej potoku. Łączna powierzchnia projektowanego rezerwatu wynosi 150 ha. Żurawin (brak informacji) Dolina potoku Prowcza (brak informacji) Dwernik Kamień Szczyt w Bieszczadach Zachodnich, w Paśmie Połonin, na północ od masywu Połoniny Wetlińskiej. Wzniesienie tworzą dwie równoległe grzędy, północna i południowa. Południowy Otryt Pasmo górskie w Bieszczadach Zachodnich (położone na północ od doliny Sanu; najwyższym szczytem jest Trohaniec (939 m n.p.m.). Otryt to długi, prosty grzbiet o długości ok. 18 km, porośnięty lasami jodłowo-bukowymi, przez co brak na nim punktów widokowych. Przełom Sanu pod Tołstą Na terenie gmin Solina i Czarna obejmuje miejscowości Studenne, Tworylne, Rajskie i Chrewt. Występują unikatowe progi skalne na Sanie, wiele gatunków 27

28 chronionych roślin oraz wszystkie występujące w Polsce gatunki węży, w tym rzadki wąż Eskulapa. Rosolin - (brak informacji) Przysłup Powierzchnia obszaru chronionego 209,15 ha. Nazwa rezerwatu od szczytu Przysłup (651 m) w paśmie Gór Słonnych nad wsią Manasterzec w gm. Lesko. Ochroną objęto stary drzewostan z 25 gat. roślin górskich i 12 chronionych, a także dużą ilość ptaków drapieżnych i drobnych ptaków śpiewających. Przełom Sanu w Trepczy Przebiegający południkowo odcinek doliny Sanu o długości 7 km rozdzielający Góry Słonne od Pogórza Dynowskiego. Przełom rozpoczyna się 3 km poniżej ujścia rzeki Sanoczek do Sanu, koło Międzybrodzia, na północ od Sanoka. W tym miejscu San tworzy zakole, w którym położona jest wieś Międzybrodzie. Wysokość prawobrzeżnej ściany przełomowej wynosi 30 m. Nad prawym brzegiem dominuje masyw Kopacza (536 m n.p.m.) Przełom powstał w wyniku erozyjnego działania wody płynącej dnem doliny zbudowanej z pokładów piaskowca krośnieńskiego Gór Słonnych. Malówki (brak informacji) Przełom Sanu pod Niewistką Propozycja objęcia ochroną rezerwatową terenu o powierzchni ok. 119,5 ha w miejscowości Wara i Niewistka krajobraz leśny przełomowego odcinka Sanu. Projektowany rezerwat obejmuje fragment przełomowego odcinka Sanu zachodni brzeg to szeroka i nachylona skarpa porośnięta lasem tworzącym zbiorowiska grądu subkontynentalnego. Kozigarb Powierzchnia 33 ha leży 2 km od wsi Słonne, w przysiółku Zasanie. Głównym przedmiotem ochrony jest góra meandrowa z bogatą mikrorzeźbą terenu, na którą składa się fragment stromego stoku z dolinkami erozyjnymi niewielkich cieków wodnych i wychodniami fliszu karpackiego. Chroni się tu też rzadkie zbiorowisko kwaśnej buczyny górkiej oraz aleję dębowo - bukową. Skarpa Jaksmanicka Obejmuje obszar nieużytków i lasu o łącznej powierzchni 1,93 ha. Celem ochrony jest zachowanie miejsc lęgowych żołny. f. Obszary Natura 2000 W obszarze jednostki zadaniowej Z 01 występują obszary programu Natura 2000, którego podstawą są dwie unijne dyrektywy: Dyrektywa 2009/147/WE z 30 listopada 2009r. w sprawie ochrony dzikiego ptactwa (Dyrektywa Ptasia) i Dyrektywa 92/43/EWG 28

29 w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory (Dyrektywa Siedliskowa). Obszary dzielą się na dwa typy: obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO) i specjalne obszary ochrony siedlisk (SOO). Obszary te mają kluczowe znaczenie do zachowania na terenach wchodzących w skład programu walorów chronionych w stanie niepogorszonym. Wielkoobszarowe formy ochrony przyrody występujące w obszarze jednostki: 53,1% SOO Uroczyska Lasów Janowskich (PLH060031), 82,1% SOO Dolina Dolnego Sanu (PLH180020), 4,0% SOO Lasy Sieniawskie (PLH180054), 100,0% SOO Starodub w Pełkiniach (PLH180050), 47,5% SOO Fort Salis Soglio (PLH18008), 100% SOO Rzeka San (PLH180007), 22,1% SOO Ostoja Przemyska (PLH180012), 15,1% SOO Góry Słonne (PLH180013), 100,0% SOO Stanisko w Bykowcach (PLH180045), 56,0% SOO Dorzecze Górnego Sanu (PLH180021), 42,9% OSO Lasy Janockie (PLB060005), 0,03% OSO Puszcza Sandomierska (PLB180005), 27,9% OSO Pogórze Przemyskie (PLB180001), 13,0% OSO Góry Słonne (PLB180003), 47,2% SOO i OSO Bieszczady (PLC180001). SOO Uroczyska Lasów Janowskich (PLH060031) stanowi 5,9% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowana jest zachodnia część tego obszaru, która zajmuje powierzchne ,9 ha. Obszar zajmuje zachodnią i centralną część Równiny Biłgorajskiej. Położony jest pomiędzy dolinami Wisły i Sanu na zachodzie, doliną Bukowej na południu i krawędzią Wyżyny Lubelskiej i Roztocza na północy, wschodnia granica sięga po Frampol. Podłoże stanowią głównie piaski, miejscami silnie zawydmione, rzadko gliny polodowcowe. Zagłębienia bezodpływowe zajęte są w dużej mierze przez torfowiska lub przekształcone w ekstensywnie użytkowane stawy hodowlane (ponad 150 stawów). Teren odwadniany jest przez szereg cieków, z których wiele ma tu obszary źródliskowe. Podstawową formą użytkowania terenu jest gospodarka leśna. Podstawowym celem ochrony w obszarze jest wilk - priorytetowy gatunek z Dyrektywy Siedliskowej 92/43/EWG. Jego populacja w obszarze stanowi istotną część lokalnej populacji Kotliny Sandomierskiej i Roztocza. Składa się na nią 3 watahy liczące w sumie osobników. Lasy Janowskie to zwarty obszar leśny o dużym stopniu naturalności i małej gęstości zaludnienia, z fragmentami starych drzewostanów o charakterze puszczańskim. Głównymi walorami siedliskowymi są tu bory bagienne i torfowiska oraz bory jodłowe. Ponadto na uwagę zasługują łęgi olszowe wzdłuż licznych cieków, murawy napiaskowe i wrzosowiska zlokalizowane w zachodniej części obszaru (przede wszystkim na obszarze poligonów wojskowych) oraz śródleśne łąki. Ważnym składnikiem w krajobrazie są ekstensywnie użytkowane stawy hodowlane - miejsce licznego występowania kumaka nizinnego oraz wykształcania się efemerycznych atlantyckich zbiorowisk terofitów. 29

30 W obszarze zidentyfikowano 22 rodzaje siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej 92/43/EWG, zajmujące w sumie 12% powierzchni obszaru. Jest to również ważna ostoja flory i fauny. Stwierdzono tu występowanie 18 gatunków zwierząt i 2 gatunki roślin z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej 92/43/EWG. W obszarze występuje znaczne nagromadzenie innych rzadkich i chronionych w Polsce taksonów, w tym największej w kraju (prawdopodobnie również w Europie) populacji fiołka bagiennego. SOO Dolina Dolnego Sanu (PLH180020) stanowi 2,7% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowana jest duża część tego obszaru, który zajmuje powierzchnię 8 354,6 ha. Obszar obejmuje najciekawsze i najbardziej cenne przyrodniczo fragmenty doliny Dolnego Sanu na odcinku Jarosław - ujście. Dolina dolnego Sanu to druga obok doliny Wisły centralna dolina Kotliny Sandomierskiej. Na tym odcinku rzeka ma kierunek SE-NW, dolina ma szerokość 7-15 km i cechuje ją rzeźba typowa dla rzek w stadium dojrzałym. Zasadniczymi elementami jej budowy są: szerokie holoceńskie dno doliny oraz równie obszerna terasa plejstoceńska. W obrębie holoceńskiego dna występują dwa poziomy tarasowe. Są nimi niższa terasa zalewowa (łęgowa) i wyższa terasa rędzinna. Współczesny San, pomimo regulacji, cechuje się procesem korytowym właściwym rzekom roztokowym. W okresie niskich stanów wód rzeka tworzy piaszczyste odsypy w postaci plaż i ławic. Do obszaru włączony jest również fragment stromego zbocza doliny w okolicach Zarzecza i Krzeszowa. W dolinie dominuje krajobraz rolniczy. Celem ochrony w obszarze jest zachowanie mozaiki siedliskowej charakterystycznej dla większych dolin rzecznych. Zidentyfikowano tu łącznie 14 typów siedlisk przyrodniczych z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej 92/43/EWG. Największe znaczenie mają kompleks zbiorowisk przykorytowych (łęgi wierzbowe, ziołorośla i pionierska roślinność na piaszczystych odsypach i namuliskach). Istotną rolę w dolinie odgrywają także różnego typu ekstensywnie użytkowane łąki (6510, 6410, 6440) oraz, szczególnie w północnej części obszaru, liczne starorzecza z bogatą florą wodną. Młode strome zbocza w okolicach Zarzecza i Krzeszowa, poza roślinnością ciepłolubną, obfitują w wysięki i wypływy wód podziemnych, na których wykształciły się łęgi olszowe z masowym udziałem skrzypu olbrzymiego. Na suchy łąkach i pastwiskach oraz na krawędziach erozyjnych wykształcają się ciekawe zbiorowiska kserotermiczne. Florę i faunę cechuje znaczne bogactwo, wykazano tu 19 gatunków z Załącznika II DS. Występują tu istotne na poziomie regionalnym populacje Maculinea teleius, M. nausithous, Lutra lutra i Aspius aspius. W dolinie występują również takie gatunki jak Orchis coriophora, Rosa gallica, Potentilla rupestris, Clematis recta, Trapa natans czy Mantis religiosa. Obszar stanowi także istotny korytarz ekologiczny w tym dla ichtiofauny. Wody rzeki San i jej dopływów są siedliskiem cennych gatunków ryb z Załącznika II 30

31 Dyrektywy Siedliskowej 92/43/EWG. Dorzecze Sanu objęte jest krajowym programem restytucji ryb wędrownych (certy, troci wędrownej, łososia i jesiotra ostronosego), zaś jej dopływy na tym odcinku są wymieniane jako jedne z cieków dorzecza o walorach kwalifikujących je jako potencjalne tarliska anadromicznych ryb wędrownych i siedlisko ryb prądolubnych o znaczeniu europejskim. SOO Lasy Sieniawskie (PLH180054) stanowi 0,2% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowana jest nieduża północna część tego obszaru, który zajmuje powierzchnię 713,2 ha. Obszar "Lasy Sieniawskie" jest zwartym kompleksem leśnym o powierzchni około 220 km 2, leżącym na Płaskowyżu Tarnogrodzkim. Lasy wchodzące w skład obszaru zarządzane są przez trzy nadleśnictwa: Sieniawa, Oleszyce i Radymno, należące do RDLP Krosno. Obszar leży w granicach administracyjnych gmin: Adamówka, Oleszyce, Sieniawa, Stary Dzików, Tanogród i Wiązownica. Przecina go droga wojewódzka nr 867 z Sieniawy do Oleszyc oraz kilka lokalnych i leśnych dróg utwardzonych. Wewnątrz obszaru znajdują się zaledwie trzy miejscowości: Radawa, Mołodycz i Wola Mołodycka, co powoduje, iż penetracja lasu jest w porównaniu do innych terenów niewielka. Z uwagi na duże zróżnicowanie powierzchni, znaczną liczbę cieków i terenów zabagnionych, obszar ten jest w wielu miejscach trudno dostępny, a gospodarka leśna jest tam utrudniona. Sprzyja to zachowaniu bardziej naturalnego składu gatunkowego drzewostanów. Uwarunkowania te są korzystne dla bytowania wielu rzadkich gatunków ssaków, płazów, ptaków, a także bezkręgowców. Obszar jest ważną ostoją populacji wilka Canis lupus liczącej 6-8 osobników, która należy do odrębnej genetycznie subpopulacji występującej w Kotlinie Sandomierskiej i na Roztoczu. W obszarze stwierdzono obecność dwóch osiadłych watah (grup rodzinnych) wilków. Stanowi to 15% liczącej około 50 osobników populacji bytującej w kontynentalnej części województwa podkarpackiego, oraz 1% populacji krajowej tego gatunku. Wilki rozmnażają się i wyprowadzają tu młode. Najbliższe populacje tego gatunku znajdują się w Puszczy Solskiej (10 km), Lasach Janowskich (20 km) oraz lasach wokół Horyńca. Z obszarami tymi zachowana jest łączność poprzez tereny leśne, oraz ekstensywnie użytkowane tereny rolne i nadrzeczne. Istnieje też bezpośrednie połączenie z lasem Łukawiec, który stanowi część terytorium jednej z tutejszych watah. Ponadto w obszarze występuje dość licznie bóbr Castor fiber, jego populacja szacowana jest na osobników oraz wydra Lutra lutra (około 40 osobników). Spośród nietoperzy obserwowano tu nocka rudego i borowca wielkiego. Ponadto stwierdzono w obszarze rzadki gatunek bezkręgowca: pachnicę dębową (oddz. 169 g, nadleśnictwo Sieniawa). Występuje tu około 158 gatunków ptaków, z czego 37 to gatunki z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej. Między innymi stwierdzono tu gniazdującą populację bociana czarnego, 31

32 trzmielojada, orlika krzykliwego, derkacza, puchacza, puszczyka uralskiego, dzięcioła zielonosiwego, dzięcioła białoszyjego i muchołówki białoszyjej. Na występujących w Lasach Sieniawskich żyznych glebach dominują lasy mieszane (około 60% powierzchni), następnie bory oraz fragmenty olsów. Spośród siedlisk z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej największą powierzchnię (łącznie 1764 ha) zajmuje grąd subkontynentalny (Tilio-Carpinetum), kwaśne buczyny niżowe (Luzulo pilosae- Fagetum) (611 ha) oraz łęgi wierzbowe, topolowe, olszowe i jesionowe (Salicetum albofragilis, Populetum albae, Alnenion glutinoso-incanae) (580 ha). Z roślin chronionych stwierdzono tu m.in. występowanie trzech storczyków: stoplamka plamistego Dactylorhiza maculata (liczne płaty w oddz. 153 a i 154 a, nadleśnictwa Oleszyce), listery jajowatej Listera ovata oraz gnieźnika leśnego Neottia vidus-avis, dwóch gatunków widłaków: widłaka jałowcowatego Lycopodium annotinum i widłaka goździstego Lycopodium clavatum, przylaszczki pospolitej Hepatica nobilis, wawrzynka wilczełyko Daphne mezereum oraz ciemiężycy zielonej Veratrum lobelianum. SOO Starodub w Pełkiniach (PLH180050) stanowi 0,2% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowana jest cały ten obszar, który zajmuje powierzchne 574,8 ha. Obszar usytuowany jest koło Jarosławia, na granicy Pradoliny Podkarpackiej i Doliny Dolnego Sanu. Tworzy go zwarty kompleks łąk położonych pomiędzy miejscowościami Pełkinie, Ujezna, Jagiełła i Rozbórz. Główny cel ochrony w obszarze stanowi liczna populacja ponad 1000 osobników staroduba łąkowego Ostericum palustre. Roślina zasiedla tu rozległe powierzchnie łąk, koncentrując się przede wszystkim na łąkach zmiennowilgotnych ze związku Molinion, we wschodniej części obszaru. Obszar stanowi miejsce występowania dobrze zachowanych i bogatych florystycznie łąk trzęślicowych oraz łąk świeżych i mokrych. SOO Fort Salis Soglio (PLH18008) stanowi 0,01% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowana jest północna część tego obszaru, który zajmuje powierzchne 24,6 ha. Fort I "Salis Soglio" jest jednym z najbardziej monumentalnych obiektów Twierdzy Przemyśl. Jest usytuowany w lesie ok. 6 km od Przemyśla, na skraju miejscowości Siedliska (gm. Medyka, pow. przemyski, woj. podkarpackie), blisko granicy polsko-ukraińskiej. Został zbudowany w latach Elementy fortyfikacyjne Fortu "Salis Soglio" są dość dobrze zachowane, a zniszczenia fortu szacuje się na ok. 25%. Zgodnie z Kryteriami wyboru schronień nietoperzy do ochrony w ramach polskiej części sieci Natura 2000, obiekt uzyskał 16 punktów, co daje podstawy do włączenia go do sieci Natura Na terenie ostoi zimują 2 gatunki nietoperzy (mopek Barbastella barbastellus i nocek Bechsteina Myotis bechsteini) z Załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Nietoperze hibernują w szczelinach w stropie trzech korytarzy. 32

33 SOO Rzeka San (PLH180007) stanowi 0,4% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowany jest cały ten obszar, który zajmuje powierzchnię 1 374,4 ha. Obszar obejmuje odcinek środkowego Sanu położony pomiędzy Sanokiem i Jarosławiem. Jest to wartościowy przyrodniczo odcinek dużej podgórskiej rzeki o naturalnych brzegach i słabo przekształconym korycie. Ważna ostoja wielu gatunków ryb cennych z ochroniarskiego i gospodarczego punktu widzenia, zasiedlona m.in. przez zdecydowanie największą w kraju populację kiełbia Kesslera, stanowiącą przypuszczalnie około 80% całej populacji tego gatunku na obszarze Polski. W części rzeki położonej poniżej Przemyśla liczny jest kiełb białopłetwy i boleń. Łącznie stwierdzono tu występowanie 8 gatunków ryb z Załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Występuje tu także liczna i stabilna osiadła populacja certy oraz jedna z najliczniejszych w Polsce populacji piekielnicy. SOO Ostoja Przemyska (PLH180012) stanowi 2,8% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z01 zlokalizowana jest północna część tego obszaru, który zajmuje powierzchne 8 773,2 ha. Obszar obejmuje jedyny w Polsce fragment najbardziej wysuniętych na zachód pogórzy Karpat Wschodnich Pogórza Przemyskiego i niewielkiej części Pogórza Dynowskiego. Obszar o charakterystycznym, rusztowym układzie grzbietów górskich, poprzecinanych równoleżnikowymi dolinami Sanu i Wiaru. Sieć wodna tego terenu jest mocno rozbudowana. Lasy stanowią ponad 70 % ogólnej powierzchni obszaru. Dominuje podgórska forma buczyny karpackiej. W wyższych partiach Pogórza, występują lasy jodłowo-bukowe. Kompleksy leśne poprzerywane są enklawami pól uprawnych oraz łąk i pastwisk. Na skarpach w dolinie Wiaru, w okolicach Rybotycz i Makowej występują murawy kserotermiczne, przypominające kwietne stepy. Zaludnienie obszaru jest niewielkie, a osady zlokalizowane są w dolinach. Ważna ostoja fauny puszczańskiej z dużymi drapieżnikami: wilkiem i rysiem oraz dużymi ssakami roślinożernymi. Stwierdzono tu w sumie 18 gatunków zwierząt z załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Wśród bezkręgowców występują endemiczne elementy wschodnio-karpackie. Bogata flora roślin naczyniowych liczy ok. 900 gatunków, w tym gatunki zagrożone, chronione i rzadkie. W obszarze zachowały się typowo wykształcone siedliska leśne, zwłaszcza buczyny oraz łęgi, porastające brzegi naturalnie meandrujących rzek - łącznie zidentyfikowano tu 6 rodzajów siedlisk z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej. SOO Góry Słonne (PLH180013) stanowi 2,3% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowana jest zachodnia część tego obszaru, który zajmuje powierzchnię 6 950,6 ha. Obszar obejmuje fragment Gór Słonnych, z najwyższym szczytem Słonnym (671 m npm.). Stanowią one granice europejskiego działu wodnego pomiędzy Morzem 33

34 Bałtyckim a Morzem Czarnym. Budowa geomorfologiczna jest silnie zróżnicowana. Grzbiety mają układ rusztowy. Gęsta jest sieć rzeczna, a poszczególne cieki często tworzą odcinki przełomowe. Osobliwością jest występowanie licznych słonych źródeł, dającym początek blisko 80 potokom o wodzie słonawej. Na terenie obszaru występuje dwupiętrowy układ leśnych zbiorowisk. W pasie pogórzy (do 500 m npm) występują głównie leśne zbiorowiska grądowe w odmianie wschodniokarpackiej. W reglu dolnym dominują lasy bukowe i bukowo-jodłowe. Zaludnienie obszaru jest niewielkie, osady koncentrują się głównie w dolinach. Wśród lasów znajdują się enklawy pól uprawnych i dawnych pastwisk, gdzie prowadzona była gospodarka pasterska. Obecnie na znacznej części tych terenów gospodarowanie zarzucono. Ulegają one sukcesji w kierunku zbiorowisk zaroślowych i leśnych. W obszarze stwierdzono występowanie 5 siedlisk przyrodniczych z Załącznika I Dyrektywy Siedliskowej 92/43/EWG oraz 10 gatunków z II jej załącznika. Obszar ważny dla zachowania m.in. siedliska nr 9170 (grądy środkowoeuropejskie i subkontynentalne), a także siedlisk nr 9130 i nr Bogata flora roślin naczyniowych, w tym wiele wschodniokarpackich gatunków, występujących tu na skraju zasięgu. Ważna ostoja fauny leśnej, w tym dużych drapieżników. Rzeki o naturalnym charakterze są m.in. ostoją gatunków ryb z Załącznika II Dyrektywy Siedliskowej 92/43/EWG. SOO Stanisko w Bykowcach (PLH180045) stanowi 0,03% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowany jest cały ten obszar, który zajmuje powierzchne 79,8 ha. Pod względem podziału fizyczno-geograficznego obszar położony jest w mezoregionie Pogórza Bukowskiego, od północy sąsiadując z Górami Sanocko-Turczańskimi. Według podziału fitogeograficznego leży w podokręgu Bieszczadów Niskich, w sąsiedztwie granicy Karpat Wschodnich z Zachodnimi. Obszar znajduje się w dolinie Sanu, w bliskim sąsiedztwie ujścia Osławy do Sanu. Teren łagodnie opada od wschodu ku zachodowi, zgodnie z głównym kierunkiem, wyznaczonym tutaj przez rzekę San. W granice obszaru włączono starorzecze Sanu tzw. "Sanisko" oraz sąsiadujące z nim i powiązane przyrodniczo, rozległe partie dawnego torfowiska niskiego "Ług". Dolina Sanu na terenie Bykowiec i sąsiedniego Zagórza zmienia swój górski charakter - znacznie poszerza się i tworzy rozległe tarasy nadrzeczne, a dochodząca od południa dolina Osławy przyczynia się do takiego rozwoju doliny. Układ ten pozwalał rzece na swobodne zmiany koryta podczas wielkich przyborów wód i tworzenie podmokłości. Torfowisko "Ług" to przypuszczalnie dawne zakole rzeki, dziś zupełnie zarośnięte, zaś "Sanisko" to starorzecze powstałe zdecydowanie później, przypuszczalnie w drugiej połowie XIX wieku, wciąż posiadające dość dużą powierzchnię lustra wody. Należy dodać, że stare koryto Sanu pod Bykowcami ma interesujący, asymetryczny charakter. Prawy brzeg Sanu 34

35 podmywał niegdyś dość strome zbocza o wystawie wschodniej i południowej, wznoszące się nad jego wody na wysokość około m. Już w odległości kilkudziesięciu metrów od rzeki na wyniesieniu tym lokowały się najniżej położone zabudowania miejscowości. Lewy brzeg rzeki natomiast łagodnie przechodził w rozległe tarasy zalewowe (tzw. Błonia). Trwające od dziesięcioleci procesy lądowacenia starorzecza spowodowały znaczne zmniejszenie lustra wody - w chwili obecnej wody stojące stanowią dwa stawy: położony niżej, bliżej zabudowań staw "Sanisko" oraz połączony z nim hydrologicznie, wydłużony staw "Polan" (nazywany również "Pod Polanem"). Do starorzecza uchodzą aktualnie trzy większe bezimienne potoki, płynące z północnego wschodu na południowy zachód. Wzdłuż dolnego biegu jednego z nich lokowana jest wspominana wyżej najstarsza część miejscowości Bykowce; potok ten wpada do cieku wypływającego z "Saniska". Drugi prowadzi swe wody wśród łąk i pól, wpadając do "Polanu". Trzeci potok, tzw. Kopyrkowski, najwartościowszy pod względem przyrodniczym, wpada do najwyżej położonych, południowych partii Polanu. Wszystkie potoki biorą swój początek w lasach porastających sąsiednie pasma Gór Słonnych, zbierają "po drodze" wody wielu drobnych cieków. Torfowisko "Ług" było w okresach: i meliorowane. Mimo tego prezentuje nadal wysokie walory przyrodnicze. W zależności od warunków hydrologicznych pokrywają je aktualnie płaty szuwarów wielkoturzycowych (trzcina pospolita), niewielkie partie łąk wilgotnych ze związku Calthion i torfowisk zasadowych, natomiast w przewadze są łąki świeże, użytkowane ekstensywnie. Torfowisko zasila jeden ciek wodny. Celem ochrony w obszarze jest zachowanie mozaiki siedliskowej charakterystycznej dla zarastających starorzeczy z pasem zbiorowisk łęgowych, fragmentami olsów, ziołorośli i szuwarów, otoczonych łąkami o różnym stopniu uwilgocenia. Na stosunkowo małym obszarze zidentyfikowano łącznie 5 typów siedlisk z I Załącznika Dyrektywy Siedliskowej. Obszar ważny z punktu widzenia występowania licznych gatunków płazów, w tym traszki grzebieniastej, ssaków i bezkręgowców (liczna populacja pijawki lekarskiej). Największe znaczenie przyrodnicze mają starorzecza i drobne zbiorniki wodne z roślinnością ze związku Potamion (kod ) z kilkoma gatunkami rdestnic i innymi, licznymi gatunkami wodnymi. W części przybrzeżnej występują zróżnicowane zespoły szuwarowe, w tym szuwary wielkoturzycowe i właściwe. Szuwary zajmują również najwilgotniejszą część torfowiska "Ług". Największy areał zajmują ekstensywnie użytkowane łąki (od świeżych po wilgotne), zróżnicowane pod względem gatunkowym (kod ). Niewielkie (niewyodrębnione na mapie) fragmenty zajmują eutroficzne młaki turzycowe należące do siedliska nizinnych torfowisk zasadowych (kod 7230). Na obrzeżach starorzeczy i wzdłuż cieków wchodzących w skład układu 35

36 hydrologicznego obszaru wykształciło się siedlisko łęgu olszowo-jesionowego z dominacją olszy czarnej (kod 91E0-3) tworzące niekiedy postacie przejściowe w kierunku olsów. Wzdłuż stromych brzegów opadających do starorzecza wykształcają się, w miejscach wysięku wód, niewielkie płaty źródliskowych lasów olszowych (kod 91E0-4). Fragmentarycznie, w najwyżej położonych partiach występują grądy (kod 9170). Uzupełniającym, zróżnicowanym elementem są nadrzeczne zbiorowiska okrajkowe (kod ) występujące jako okrajkowe ziołorośla i zbiorowiska welonowe. W granicach obszaru występują również tereny upraw rolnych i nieużytki, spełniające ważną rolę ekologiczną dla licznych zwierząt a przede wszystkim wpływające na integralnośc całego obszaru. Interesujący jest element przenikania się w wielu zbiorowiskach gatunków niżowych z gatunkami górskimi, w tym wschodniokarpackimi. Ważna jest obecność stosunkowo licznej populacji kruszczyka błotnego. Obszar jest również siedliskiem licznych gatunków ptaków, stanowiąc m.in. teren żerowiskowy dla gatunków gniazdujących w pobliskich lasach Gór Słonnych, miejsce odpoczynku dla gatunków wędrownych, korzystających z korytarza migracyjnego wiodącego dolinami Osławy i Sanu oraz miejsce lęgu bądź całorocznego występowania dla innych. Sanisko, to najprawdopodobniej najwyżej położone pod względem wysokości nad poziomem morza i dobrze zachowane starorzecza i torfowiska niskie w dolinie Sanu. Ich rangę podnosi fakt znacznej wartości przyrodniczej rzeki San, uznawanej na jedyny wschodniokarpacki dopływ Wisły. Stanowią również miejsca występowania chronionych gatunków roślin i zwierząt oraz siedlisk przyrodniczych. Ostoja "Sanisko w Bykowcach" stanowi ważne uzupełnienie systemu ostoi siedliskowych obejmujących dolinę Sanu (SOOS: "Dorzecze Górnego Sanu", "Rzeka San") i pasma Gór Sanocko-Turczańskich ( SOOS "Góry Słonne") oraz ostoi ptasich (OSOP "Góry Słonne"). SOO Dorzecze Górnego Sanu (PLH180021) stanowi 0,3% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowana wschodnia część tego obszaru, który zajmuje powierzchne 884,3 ha. Teren obejmuje obszar leżący w dwóch jednostkach fizjograficznych: Pogórze Bukowskie - jest to obszar o średniej wysokości ok. 400 m n.p.m., w większości zajęty jest przez tereny rolnicze. Na tym terenie leży w całości omawiana część doliny Sanoczka oraz dolina Sanu od ujścia Osławy do Sanoka. Bieszczady Zachodnie - zaliczane są do Karpat Wschodnich, których zachodnią granicę wyznacza rzeka Osława, o średniej wysokości ok. 450 m n.p.m. Na tym terenie leżą: dolina Sanu od Myczkowiec do ujścia Osławy, omawiany odcinek Osławy, oraz pozostałe potoki. San jest największym karpackim dopływem Wisły. Rzeka ma 443 km długości i zlewnię o powierzchni ok km 2. Zlewnia Sanu zajmuje 68% powierzchni województwa podkarpackiego. W części górskiej i podgórskiej dorzecza obserwuje się częste i znaczne 36

37 zmiany stanów wody. Dolny fragment koryta rzeki został zmieniony w XIX i XX wieku, gdy prowadzono tu prace hydrotechniczne. Natomiast w środkowym i górnym biegu rzeki pozostało wiele fragmentów z korytem zbliżonym do naturalnego. San jest jedynym dopływem Wisły mającym źródła w Karpatach Wschodnich. Oś główną obszaru stanowi rzeka San od zapory zbiornika Myczkowce do Sanoka. Dopełnieniem są dolne odcinki dużych dopływów Sanu: Hoczewki, Osławy z Tarniczką i Sanoczka. W obrębię ostoi spadek jednostkowy Sanu wynosi ok. 1,1, a szerokość rzeki od 60 do 120 m. Znaczna część zlewni porośnięta jest lasami, a cześć terenów nadrzecznych wykorzystywana jest rolniczo. Dno rzeki jest kamieniste. W części bliższej zapory w Myczkowcach dno zbudowane jest z litych płyt piaskowca, a drobny materiał jest wypłukany. Miejscami w dolnej części pojawiają się odcinki piaszczysto - żwirowe. Wg typologii rzek San zaliczany jest do średnich rzek wyżynnych - wschodnich. Od ujścia Osławy koryto Sanu ma szerokość przekraczającą lokalnie 150 m. Rzeka jest dość płytka i rzadko przekracza 1 m, ale miejscami głębokość sięga kilku metry. Wzdłuż brzegu występują zadrzewienia, a czasem łąki i pastwiska dochodzą do brzegu. Potoki Hoczewka, Tarnawka, Sanoczek są typowymi potokami fliszowymi, zaś Osława jest klasyfikowana jako mała rzeka fliszowa. Hoczewka uchodzi do Sanu w pobliżu wsi Hoczew, powyżej Leska. W ostoi znalazł się odcinek potoku z licznymi, malowniczymi progami skalnymi. Hoczewka i Tarnawka to górskie potoki z czystą wodą, kamienistym dnem i szybkim prądem wody. Potoki są dość płytkie, ale miejscami pojawiają się doły o większej głębokości. Saneczek ma koryto o przebiegu naturalnym, z kamienisto - żwirowym dnem. Na całym odcinku widoczne są ślady zanieczyszczeń komunalnych. Osława stanowi granicę między Beskidem Niskim i Bieszczadami Zachodnimi. Jest to górska rzeka z szeroki, płytkim korytem. Charakterystyczną cechą są liczne wielkie głazy w dnie i poprzeczne progi skalne. W dolnym odcinku występują miejsca żwirowo - piaszczyste. Bardzo istotnym elementem w funkcjonowaniu ekosystemu Sanu i w dużym stopniu również jego dopływów, jest kaskada zapór w Solinie i Myczkowcach. Obiekty te całkowicie zmieniły reżim hydrologiczny rzeki i parametry fizyko - chemiczne wody. Sanoczek jest lewym dopływem Sanu, do którego uchodzi w Trepczy. Od ujścia w górę rzeki do drogi Krosno - Sanok brzeg rzeki porastają kilkumetrowej szerokości zarośla wierzbowe. Dalej do Pisarowic zarośla wierzbowe przechodzą miejscami w stosunkowo dobrze zachowanych dość szeroki pas łęgów wierzbowych z wierzbą kruchą i białą (Salix fragilis i S. alba). Na odcinku Pisarowce - Markowce w dolinie Sanoczka łęgi wierzbowe w zakolach rzeki są szerokie do 100 m. W samych Markowcach, lewy brzeg rzeki porasta parkowy las grądowy z licznymi starymi okazami grabów. W tym też miejscu występują niewielkie kamieńce nadrzeczne. Podobny charakter mają zbiorowiska roślinne do Pobiedna, gdzie 37

38 stwierdzono na prawym brzegu płat grądu i niewielkie kamieńce. Za Pobiednem na moście do Zboiska znajduje się granica obszaru. San od Zapory w Myczkowcach do Zwierzynia niesie niewiele wody (do jej zrzutu z elektrowni poniżej Zwierzynia). Dolinę porastają na całym tym odcinku przycinane zarośla wierzbowe, które rosną również w korycie rzeki (zarośla wierzbowe przycinane są z uwagi na okresowe zrzuty wód powodziowych ze zbiornika w Myczkowcach). Na odcinku tym zwraca uwagę rezerwat przyrody nieożywionej "Ścianka Skalna w Myczkowcach", który porasta drzewostan złożony z sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris) i dębu szypułkowego (Quercus robur). W runie rośnie uboga roślinność kserotermiczna z kłosownicą pierzastą (Brachypodium pinnatum), szałwią okręgową (Salvia verticillata) i oleśnikiem górskim (Libanotis pyrenaica). Lewy brzeg Sanu do Średniej Wsi porastają dobrze zachowane grądy z żebrowcem górskim (Pleurospermum austriacum). W dolinie rzeki miejscami znajdują się dobrze zachowane łęgi wierzbowe, szczególnie na wyspach i przy ujściu Hoczewki. Poniżej do Leska stromy lewy brzeg porastają zarośla wierzbowe z większym udziałem jesiona wyniosłego, klona jawora i lipy drobnolistnej. Na prawym brzegu bliżej Leska na stromych zboczach dobrze zachowane grądy. Przed samym Leskiem na skalistym podłożu są grądy z większym udziałem sosny zwyczajnej. Lewy brzeg w Lesku jest prawie pozbawiony drzew. Dalej za oczyszczalnią w Lesku na skalistym prawym brzegu są fragmenty muraw i grądy, na prawym brzegu dobrze zachowane łęgi wierzbowe. W zakolu w Woli Postołowej na prawym brzegu jest wąski pas łęgu wierzbowego z pióropusznikiem strusim (Matteucia struthiopterris). Lewy brzeg porasta tu bardzo dobrze zachowany las grądowy. W Postołowie na prawym brzegu na licznych wyspach dobrze zachowane łęgi wierzbowe. Na prawym brzegu przed Łukowicą na prawym brzegu są niewielkie fragmenty łęgów wierzbowych, które przylegają do grądów położonych na skalistym brzegu. Lewy brzeg na tym odcinku porośnięty jest przez wąski pas zarośli wierzbowych. Niżej dobrze zachowane grądy znajdują się u podnóża rezerwatu Góra Sobień i na lewym brzegu rzeki w okolicach Kocaby. Tu też na rzece San są duże wyspy z dobrze zachowanymi fragmentami łęgów wierzbowych. Mniejsze wyspy porasta mozga trzcinowa (Phalaris arundinacea). Gatunek ten porasta też wnętrze największej z wysp. Na prawym brzegu między linią kolejową a Sanem tuż za granicą Obszaru Naturowego znajdują się świeże łąki z dużym udziałem zimowita jesiennego (Colchicum autumnale). Od mostu kolejowego na Sanie do mostu drogowego w Sanoku oba brzegi Sanu porasta wąski pas drzewiastych zarośli wierzbowych. Zbiorowiska roślinne występujące w dolinie Sanu współtworzą ważny korytarz ekologiczny Dolina Wisły - Bieszczady. Do Ostoi włączono odcinek rzeki Osława od granicy Ostoi "Bieszczady" do ujścia oraz dolną Osławicę od Komańczy. Oba brzegi Osławicy, a dalej Osławy od Komańczy do Rzepedzi 38

39 porośnięte są wąskim pasem drzewiastych wierzb. Prawy brzeg rzeki na tym odcinku przylega do lasów grądowych. Od Rzepedzi do Zagórza brzegi rzeki porastają miejscami lepiej, miejscami gorzej zachowane łęgi wierzbowe, a w miejscach gdzie rzeka podmywa brzegi rosną lasy grądowe. Warto zwrócić uwagę na zakole rzeki w pobliżu Wzgórza Klasztornego w Zagórzu i na zachód od drogi Zagórz -Lesko. Na południowych zboczach wzgórza opadającego do rzeki rosną ubogie murawy kserotermiczne z kłosownicą pierzastą (Brachypodium pinnatum), szałwią okręgową (Salvia verticillata), ciemiężykiem białokwiatowym (Vincetoxicum hirundinaria) i oleśnikiem górskim (Libanotis pyrenaica). Na odcinku tym w rzece rośnie wywłócznik okółkowy (Myriophyllum verticillatum). Od Zagórza do ujścia rzeki do Sanu brzegi porośnięte są przez ubogie zarośla wierzbowe. Kalniczka jest prawym dopływem Osławy, do której uchodzi w Tarnawie Dolnej. Od jej ujścia do miejscowości Łukowe oba brzegi rzeki porasta kilkumetrowej szerokości pas drzew z wierzbami i niewielkim udziałem innych gatunków liściastych jesion wyniosły, dąb szypułkowy, klon jawor. Wyżej w górę rzeki do miejscowości Średnie Wielkie występują większe fragmenty łęgów wierzbowych z niewielkimi kamieńcami pozbawionymi roślinności ze śladami pozyskiwania żwiru, oraz niewielkie fragmenty lasków grądowych na obu brzegach. Większą część brzegów rzeki Hoczewki zajmuje wąski pas drzewiastych wierzb i innych gatunków liściastych. Większe płaty zarośli wierzbowych i lasków gradowych obserwujemy w Nowosiółkach. W Hoczwi znajduje się ciąg malowniczych progów skalnych - pomnik przyrody nieożywionej. Ostoja "Dorzecze Górnego Sanu" jest miejscem występowania wielu cennych z przyrodniczego punktu widzenia gatunków ryb. Stwierdzono tu ponad 30 gatunków ryb, w tym dziewięć gatunków ryb objętych ochroną gatunkową zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia r.: minóg strumieniowy, kiełb Kesslera, kiełb białopłetwy, piekielnica, różanka, głowacz białopłetwy, głowacz pręgopłetwy, koza, śliz. Z ryb wymienionych w Załączniku II Dyrektywy Rady 92/43/EWG występują (lub bardzo prawdopodobne jest występowanie): minóg strumieniowy, kiełb białopłetwy, kiełb Kesslera, boleń, brzanka, głowacz białopłetwy, różanka, łosoś, koza. Zlewnia Sanu poniżej zapory w Myczkowcach objęta jest krajowym programem restytucji ryb wędrownych: łososia atlantyckiego, troci wędrownej i certy. Ze względu na swe walory środowiskowe San uznany jest za najważniejsze miejsce tarliskowe anadromicznych ryb wędrownych w karpackiej części dorzecza Wisły. Ponadto Osława uważana jest za prawdopodobnie największe tarlisko świnki w karpackich dopływach Wisły. Liczne są tu także stada tarłowe brzany i certy. Ostoja "Dorzecze Górnego Sanu" jest uzupełnieniem systemu ostoi obejmujących również pozostałe niżej położone odcinki Sanu - "Rzeka San" i "Dolny San". Dzięki temu San stanie się niezwykle ważnym elementem w ochronie ichtiofauny 39

40 w Karpatach. W całym dorzeczu Sanu zanotowano w ostatnich kilkudziesięciu latach występowanie ponad 50 gatunków ryb i minogów. Kilka rodzimych gatunków w tym czasie zanikło, a przybyło kilka nowych wprowadzonych przez człowieka. Omawiany odcinek Sanu należy wg klasyfikacji zaproponowanej przez Starmacha do "krainy brzany". W rzekach zaliczanych do tej strefy dominującym gatunkami są reofilne karpiowate, a szczególnie brzana, świnka i kleń. Zmiany wywołane funkcjonowaniem hydroelektrowni na Sanie spowodowały, że charakter ichtiofauny uległ zmianie. W górnej części Sanu od zapory w Myczkowcach do ujścia Osławy dominują lipień i pstrąg potokowy. Liczne są ryby karpiowate: kleń, jelec, brzanka, strzebla potokowa. W niżej płynących odcinkach wzrasta liczebność klenia, coraz liczniejsze są piekielnica, świnka, brzana, ukleja i kiełb. W dopływach Sanu planowanych do włączenia do Obszaru Natura 2000 dominują gatunki charakterystyczne dla małych czystych górskich cieków. Najliczniejsze są: strzebla potokowa, brzanka, głowacz pręgopłetwy, śliz, piekielnica, pstrąg potokowy i kleń. W ostoi "Dorzecze Górnego Sanu" brzanka zaliczona została do gatunków częstych. Szczególnie liczna jest w dopływach Sanu. W środkowym biegu Osławy brzanka stanowiła 2% złowionych ryb, ale w dolnej części Osławy prawie 9%, a w Hoczewce aż 23%. W stosunku do populacji krajowej wielkość populacji brzanki w ostoi "Dorzecze Górnego Sanu" oceniono na około 10%. Siedlisko przyrodnicze brzanki jest zachowane bardzo dobrym stanie. Wartość obszaru dla ochrony brzanki ma najwyższą kategorię. Głowacz białopłetwy zaliczona została do gatunków często spotykanych. Licznie występuje w Sanie. W dopływach jest mniej częsty i osiąga w Osławie i Hoczewce ok. 2% liczebności ichtiofauny. W stosunku do populacji krajowej wielkość populacji głowacza białopłetwego w ostoi oceniono na ok. 1-2%. Siedlisko przyrodnicze zachowało bardzo dobry stan. Wartość obszaru dla ochrony gatunku ma najwyższą kategorię. Różanka występuje w Sanie, Sanoczku i dolnej Osławie. Brak jednak precyzyjnych danych o liczebności tego gatunku. Informacje z grudnia 2002 wskazują, że lokalnie w Sanie może stanowić do kilku procent ichtiofauny. Różanka zaliczona została do gatunków rzadkich. W stosunku do populacji krajowej wielkość populacji różanki w ostoi oceniono na poniżej 1%. Siedlisko przyrodnicze zachowało dobry stan. Populacja nie jest izolowana. Wartość obszaru dla ochrony gatunku jest znacząca. W ostoi boleń występuje wyłącznie w Sanie od ujścia Osławy. Boleń zaliczony został do gatunków bardzo rzadkich. W obrębie ostoi boleń pojawia się sporadycznie podchodząc okresowo z niżej położonych odcinków Sanu. W stosunku do populacji krajowej populacja bolenia z ostoi "Dorzecze Górnego Sanu" jest nieistotna. Informacje o występowaniu kiełbia białopłetwego w górnym Sanie wymagają weryfikacji naukowej. Prawdopodobnie w ostoi "Dorzecze Górnego Sanu" występuje w dolnym odcinku Sanu. Ze względu na 40

41 niepełne dane informacje o gatunku są szacunkowe. W stosunku do populacji krajowej populacja kiełbia białopłetwego w ostoi jest nieistotna. Warunki siedliskowe w Sanie i dolnym odcinku Osławy są odpowiednie dla kozy. Informacje o występowaniu tego gatunku w górnym Sanie jednak wymagają weryfikacji. Ze względu na niepełne dane informacje o gatunku są szacunkowe. Koza zaliczona została do gatunków bardzo rzadkich. W stosunku do populacji krajowej populację w ostoi "Dorzecze Górnego Sanu" oceniono jako nieistotną. Minóg strumieniowy w Sanie spotykany był sporadycznie. Informacje o występowaniu tego gatunku pochodzą także z Osławy, Sanoczka i dolnej Hoczewki. Ze względu na niepełne dane informacje o gatunku są szacunkowe. Minóg strumieniowy zaliczony został do gatunków bardzo rzadkich W stosunku do populacji krajowej populacja oceniona została jako nieistotna. Oprócz wyżej omówionych gatunków w ostoi "Dorzecze Górnego Sanu" występuje kiełb Kesslera, a wartość ostoi dla tego gatunku jest znacząca. W przypadku skutecznych prac restytucyjnych prawdopodobne jest pojawienie się w Sanie łososia. W ostatnich trzech latach pojawiły się pierwsze informacje o złowieniu łososi przez wędkarzy w górnym Sanie. Ostoja "Dorzecze Górnego Sanu" jest istotna dla skójki gruboskorupowej Unio crassus, występuje tu ponad 2% populacji krajowej. Zbiorowiska roślinne występujące w dolinach Sanu i jego dopływów współtworzą ważne korytarze ekologiczne, a także zatrzymują spływające z pól z wypłukane nawozy i środki ochrony roślin. OSO Lasy Janockie (PLB060005) stanowi 8,4% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowana zachodnia część tego obszaru, który zajmuje powierzchnię ,6 ha. Obszar obejmuje rozległy i zwarty kompleks leśny, stanowiący północno-zachodnią część Puszczy Solskiej oraz enklawę leśną "Rozwadów" dla ochrony głuszca (położoną na południe od głównego kompleksu). Przeważa płaski teren, urozmaicony wzniesieniami wydmowymi, lekko nachylony w kierunku południowozachodnim; odwadniany przez szereg cieków, z których wiele ma tu swoje obszary źródliskowe (rzeki: Biała Branew, Czartosowa, Rakowa oraz Bukowa i Sanna). Sieć rzeczną uzupełniają liczne kanały i rowy. Obszary bezodpływowe lub okresowo przepływowe zajęte są przez torfowiska wysokie lub przejściowe, z których część zamieniono jeszcze w ubiegłym stuleciu w stawy rybne (ok. 150 sztuk - każdy po ha). Istnieje kilka kompleksów takich stawów w różnym stopniu zarośniętych roślinnością, a w ich otoczeniu częste są torfowiska albo kontrastujące siedliskowo wydmy piaszczyste porośnięte borami sosnowymi i mieszanymi. Wśród roślinności przeważają zbiorowiska leśne (80%). Przeważają siedliska borowe, ale dużą część powierzchni zajmują też siedliska lasu liściastego. 50% powierzchni ostoi to siedliska wilgotne. 41

42 Ostoja ptasia o randze europejskiej E 73. Występuje co najmniej 30 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Rady 79/409/EWG, 9 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK). Bardzo ważna ostoja głuszca. W okresie lęgowym obszar zasiedla co najmniej 1% populacji krajowej (C6) następujących gatunków ptaków: bielik (PCK), bocian czarny, głuszec (PCK), lelek; w stosunkowo wysokim zagęszczeniu (C7) występują: kania czarna (PCK), trzmielojad orlik krzykliwy (PCK) i sóweczka (PCK). Duże fragmenty lasów o zachowanym naturalnym charakterze; spotyka się tu wiele drzew pomnikowych. Obszar zabezpiecza rzadkie gatunki i zbiorowiska roślinne. Jest ostoją fauny o charakterze puszczańskim, takiej jak wilk Canis lupus, głuszec Tetrao urogallus, cietrzew Tetrao terix i jarząbek Bonasa bonasia. OSO Puszcza Sandomierska (PLB180005) stanowi 0,01% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowana jest niewielka północna część tego obszaru, który zajmuje powierzchnię 37,8 ha. Obszar położony jest w południowo-wschodniej części Polski w widłach Wisły i Sanu Obejmuje znaczną część jednego z większych leśnych kompleksów w Polsce ciągnącego się południkowo na terenie Kotliny Sandomierskiej pomiędzy Tarnobrzegiem i Stalową Wolą na północy i Rzeszowem na południu. W przeszłości teren ten został częściowo odlesiony tworząc obecnie mozaikę lasów i terenów rolniczych. Rolnictwo pozostaje tu w dużym stopniu ekstensywne ze względu na to, że dominują piaszczyste gleby bielicowe. Przez puszczę przepływają rzeki Łęg i Trześniówka, prawobrzeżne dopływy Wisły. Rzeka Łęg wraz z dopływami Przywrą i Zyzogą zachowały w znacznej części swój naturalny charakter. W rejonie Budy Stalowskiej znajduje się duży kompleks znaturalizowanych stawów rybnych. Mniejsze kompleksy stawów rybnych znajdują się koło miejscowości Babule i Grębów. Dominującym typem użytkowania ziemi są lasy i tereny rolnicze. W granicach proponowanego obszaru znajduje się także wiele wsi i przysiółków. Fragment północnej części obszaru, w rejonie Nowej Dęby, obejmuje tereny poligonu wojskowego. Obszar stanowi bardzo cenną ostoję wielu gatunków ptaków Stwierdzono tu występowanie 43 gat. ptaków z zał. I Dyrektywy Ptasiej. Obszar cenny z punktu widzenia liczebności bociana czarnego, bociana białego, ptaków drapieżnych i derkacza (powyżej 1% populacji polskiej). W przypadku kraski, podgorzałki i czapli białej obszar stanowi miejsce gniazdowania ponad 10% populacji gatunków w Polsce, jest więc jedną z kluczowych ostoi dla ich zachowania. Ponadto, obszar jest miejscem licznego występowania w okresie lęgowym świergotka polnego, lelka, dudka, dzięciołów (średniego, czarnego, białoszyjego, zielonosiwego i zielonego), gąsiorka, skowronka borowego, trzmielojada, jarzębatki, ortolana). 42

43 OSO Pogórze Przemyskie (PLB180001) stanowi 0,01% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowana jest niewielka północna część tego obszaru, który zajmuje powierzchne 37,8 ha. Obszar obejmuje fragment najbardziej wysuniętych na zachód pogórzy Karpat Wschodnich - Pogórza Przemyskiego i Pogórza Dynowskiego. Krajobraz naturalny jest tu dobrze zachowany, posiada charakterystyczny rusztowy układ grzbietów górskich, poprzecinanych równoleżnikowo dolinami Sanu i Wiaru. Sieć hydrograficzna jest mocno rozbudowana. Wzgórza pokrywają lasy liściaste z dominującą buczyną karpacką w najwyższych położeniach, zaś na terenach położonych niżej dominują grądy. W dolinach rzecznych występują lasy łęgowe i olszynki karpackie. Tereny otwarte stanowią pola uprawne i łąki oraz suche ugory, zajęte przez zbiorowiska roślinności kserotermicznej. Występuje co najmniej 29 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, 7 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK).Gniazduje ok. 112 gatunków ptaków W okresie lęgowym obszar zasiedla co najmniej 1% populacji krajowej (C6) następujących gatunków ptaków: bączek (PCK), bocian czarny, dzięcioł białogrzbiety (PCK), orlik krzykliwy (PCK), orzeł przedni (PCK), puchacz (PCK), puszczyk uralski (PCK), trzmielojad; w stosunkowo wysokim zagęszczeniu (C7) występują: bocian biały, derkacz, dzięcioł czarny, gąsiorek, muchołówka białoszyja, muchołówka mała. OSO Góry Słonne (PLB180003) stanowi 2,3% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowana jest niewielka zachodnia część tego obszaru, który zajmuje powierzchnię 7 142,5 ha. Obszar położony jest na Pogórzu Karpackim, w granicach PK Gór Słonnych. Obejmuje główne pasmo Gór Słonnych z najwyższym szczytem Słonnym (671 m n.p.m.) oraz grzbiet Chwaniów. Jest to obszar stanowiący granicę europejskiego działu wód, oddzielającego zlewiska Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego, o szczególnych walorach przyrodniczo-krajobrazowych i kulturowych. Silnie zróżnicowana budowa geomorfologiczna, która w kompozycji z szatą roślinną oraz światem zwierzęcym stanowi naturalny element krajobrazu. Grzbiety górskie mają układ rusztowy, typowy dla polskiej części Karpat Wschodnich. Teren jest odwadniany przez gęstą sieć rzek i potoków, które często wykształcają przełomowe odcinki dolin. Osobliwością jest występowanie licznych słonych źródeł, dających początek blisko 80 potokom o wodzie słonawej. Na terenie obszaru występuje dwupiętrowy układ leśnych zbiorowisk roślinnych. W pasie pogórza (do 500 m n.p.m.) występują głównie leśne zbiorowiska grądowe odmiany wschodniokarpackiej. W reglu dolnym dominują lasy bukowe i bukowojodłowe. W reglu dolnym dominują lasy bukowe i bukowo-jodłowe. Zaludnienie obszaru jest niewielkie, osady koncentrują się w dolinach. Pośród lasów znajdują się enklawy pól uprawnych, łąk i pastwisk, gdzie prowadzona jest gospodarka pasterska. Tereny dawniej 43

44 użytkowane rolniczo, po wysiedleniach przeprowadzonych w latach , dzisiaj podlegają sukcesji w kierunku zbiorowisk leśnych. Występują co najmniej 24 gatunki ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, 8 gatunków wymienionych w Polskiej czerwonej księdze zwierząt. W okresie lęgowym obszar zasiedla 5 par orła przedniego (ca. 12% populacji krajowej - C6), par puszczyka uralskiego (ca. 10% populacji krajowej - C6), około 40 par orlika krzykliwego (powyżej 2% populacji krajowej - C6) oraz co najmniej 1% populacji krajowej (C6) następujących gatunków ptaków: bocian czarny, puchacz, muchołówki małej, muchołówki białoszyjej; w stosunkowo wysokim zagęszczeniu (C7) występują: bocian biały, derkacz, dzięcioł trójpalczasty oraz drozd obrożny (około 0,3%- 1% populacji krajowej). SOO i OSO Bieszczady (PLC180001) stanowi 17,1% powierzchni zadaniowej. W jednostce Z 01 zlokalizowana jest wschodnia część tego obszaru, który zajmuje powierzchne ,6 ha. Obszar obejmuje Bieszczady Zachodnie, tworzące system równolegle ułożonych grzbietów, o przebiegu z północnego zachodu na południowy wschód, podzielonych szerokimi i głębokimi obniżeniami. Poziom wierzchowiny wznosi się na wysokość ponad 1000 m. Z niej wznoszą się szczyty, które najwyższą wysokość osiągają w masywie Tarnicy (1346 m n.p.m.), Halicza (1333 m n.p.m.) i Krzemienia (1335 m n.p.m.). W partiach wierzchołkowych występują ostro zakończone grzbiety skalne oraz łagodne skaliste wychodnie z murawami wysokogórskimi. Szczytowe partie gór (powyżej 1150 m n.p.m.) porośnięte są przez łąki połoninowe z łanami śmiałka darniowego Deschampsia caespitosa i borówczyskami. Poniżej występują zarośla olchy kosej Alnus viridis. W przedziale wysokości m n.p.m. znajdują się lasy reglowe z przewagą buczyny karpackiej. Jeszcze niżej, między 500 a 700 m n.p.m., wyróżnia się piętro dolin - dawniej użytkowanych rolniczo. Tereny rolnicze w dolinach, nie uprawiane od ponad 50 lat, podlegają naturalnej sukcesji. Zarastane są przede wszystkim przez olchę szarą, rozprzestrzeniającą się od strony potoków. Ostoja ptasia o randze europejskiej E 77. Wchodzi w skład trójstronnego (polskoukraińsko-słowacki) Rezerwatu Biosfery "Karpaty Wschodnie". Występuje na tym obszarze co najmniej 38 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Rady 79/409/EWG, 13 gatunków z Polskiej Czerwonej Księgi (PCK). Stwierdzono tu gniazdowanie ok. 150 gatunków ptaków. W okresie lęgowym obszar zasiedla: powyżej 1% populacji krajowej (C6) następujących gatunków: bocian czarny, dzierzba czarnoczelna (PCK), dzięcioł białogrzbiety (PCK), muchołówka białoszyja, orlik krzykliwy (PCK), orzeł przedni (PCK), puchacz (PCK), trzmielojad; 44

45 co najmniej 1% populacji krajowej (C6) następujących gatunków ptaków: dzięcioł trójpalczasty (PCK), dzięcioł zielonosiwy, gadożer (PCK), głuszec (PCK), orzełek włochaty (PCK), puszczyk uralski (PCK), sóweczka (PCK), włochatka (PCK), płochacz halny (PCK); w stosunkowo wysokim zagęszczeniu (C7) występują: bocian biały i derkacz. Jedna z najwartościowszych w Europie ostoi fauny puszczańskiej ze wszystkimi wielkimi drapieżnikami (niedźwiedź, wilk, ryś). Występują tu bardzo silne populacje wydry, węża Eskulapa, traszki karpackiej (endemit karpacki) oraz jedna z 5 w Polsce, wolnożyjących populacji żubra. W faunie wodnej Bieszczadów występuje około 700 gatunków zamieszkujących siedliska wodne i 300 gatunków związanych z siedliskami ziemnowodnymi. Wśród nich 24 to endemity karpackie. Bieszczady w granicach Polski posiadają pełny zestaw endemitów północno-wschodniego regionu Karpat i są dla większości z nich, najdalej na zachód wysuniętą częścią areału. Bogata flora roślin naczyniowych (1100 gatunków) z wieloma rzadkimi i zagrożonymi gatunkami, w tym chronionymi prawnie oraz kilkoma (7) endemitami wschodniokarpackimi. Występuje tu najliczniejsza populacja dzwonka piłkowanego i tocji karpackiej w Polsce. Stwierdzono tu też występowanie rzepika szczeciniastego, choć są to prawdopodobnie stanowiska pochodzenia antropogenicznego. Wyjątkowo bogata bryoflora (ok gatunków). Brak aktualnych danych o częstości występowania mchów z Załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG, po przeprowadzeniu badań pod tym kątem możliwe będzie wyprowadzenie właściwych ocen. Łącznie stwierdzono tu stanowiska 29 gatunków (w tym 5 priorytetowych) z Załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Występują tu też liczne, dobrze zachowane zbiorowiska roślinne, wśród nich endemiczne. Szczególnie cenne są zbiorowiska leśne (zwłaszcza buczyna karpacka oraz jaworzyny) oraz unikatowe w Polsce zbiorowiska połoninowe. Łącznie stwierdzono tu występowanie 21 rodzajów siedlisk z załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG. 45

46 46

47 Rys. 9. Obszary chronione na terenie jednostki San Z01 - część północna 47

48 Rys. 10. Obszary chronione na terenie jednostki San Z01 - część południowa 48

49 Rys. 11. Obszary Natura 2000 na terenie jednostki San Z01 - część północna 49

50 Rys. 12. Obszary Natura 2000 na terenie jednostki San Z01 - część południowa 50

51 OBIEKTY POSIADAJĄCE ZINTEGROWANE POZWOLENIA WODNOPRAWNE (IPPC) Zgodnie z informacjami uzyskanymi od Zamawiającego oraz wykazem zarejestrowanych w Ministerstwie Środowiska wniosków i pozwoleń zintegrowanych w obszarze omawianej jednostki zadaniowej Z01 znajdują się obiekty posiadające zintegrowane pozwolenie wodnoprawne. 51

52 52

53 Rys. 13. Obiekty posiadające pozwolenia IPPC w zlewni jednostkowej San Z01 53

54 NR OBIEKTU ZLEWNIA (SAN / WISŁOK) RZEKA / POTOK KM CIEKU WG STUDIUM RZGW LOKALIZACJA (MIEJSCOWOŚĆ) KLASA WAŁU ADMINISTRATOR Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej 1.2. INFORMACJA O SYSTEMIE OCHRONY PRZECIWPOWODZIOWEJ Na podstawie materiałów wyjściowych otrzymanych od Zamawiającego, informacji uzyskanych w jednostkach administrujących obiektami ochrony przeciwpowodziowej w zlewni, tj. Podkarpackiego Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych w Rzeszowie i Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w Lublinie, oraz danych zebranych w procesie ankietyzacji przeprowadzonej w Etapie I opracowania, stworzona została baza obiektów przeciwpowodziowych na analizowanym terenie. Większość z obiektów zebranych w bazie zrealizowana została przed 2009 rokiem i część danych na ich temat znajdowała się w opracowaniu pn. Studium ochrony przeciwpowodziowej w zlewni Sanu i Wisłoka. Brakujące parametry zebrano w wyniku analizy istniejących obiektów hydrotechnicznych oraz w oparciu o dane z ankiet z jednostek samorządowych z pytaniami o nowe obiekty, a także na podstawie informacji zebranych w trakcie wizji lokalnej oraz pomiarów w terenie INWENTARYZACJA ISTNIEJĄCEGO SYSTEMU OCHRONY PRZECIWPOWODZIOWEJ Na podstawie zebranych informacji stworzona została baza danych obiektów hydrotechnicznych. Na terenie jednostki Z01 zlokalizowane są obiekty hydrotechniczne uporządkowane wg poniższych zestawień tabelarycznych. Tab. 5. Zestawienie obwałowań w jednostce Z01 1 San San Przemyśl - brak danych 2 San San Przemyśl - brak danych 3 San San Majdan Zbydniowski II PZMiUW 4 San San Nowiny II PZMiUW 5 San San Stalowa Wola - PZMiUW 6 San San Radomyśl nad Sanem II PZMiUW 7 San San Stalowa Wola II PZMiUW 8 San San Rzeczyca Długa II PZMiUW 9 San San Głogowiec IV PZMiUW 54

55 NR OBIEKTU ZLEWNIA (SAN / WISŁOK) RZEKA / POTOK KM CIEKU WG STUDIUM RZGW NR OBIEKTU ZLEWNIA (SAN / WISŁOK) RZEKA / POTOK KM CIEKU WG STUDIUM RZGW LOKALIZACJA (MIEJSCOWOŚĆ) KLASA WAŁU ADMINISTRATOR Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej 10 San San Sudoły II PZMiUW 11 San San Jarosław - ocz. ścieków IV brak danych 12 San San Bieliny - PZMiUW 13 San San Munina IV PZMiUW 14 San San Pigany IV PZMiUW 15 San San Szówsko IV PZMiUW 16 San San Szówsko IV prywatny 17 San San Radymno - PZMiUW 18 San San Rzeczyca Długa IV PZMiUW 19 San San Głogowiec IV PZMiUW 20 San San - Pigany IV PZMiUW Tab. 6. Zestawienie budowli hydrotechnicznych w jednostce Z01 KM CIEKU WG MPHP WYSOKOŚĆ PIĘTRZENIA / SPADU [M] LOKALIZACJA (MIEJSCOWOŚĆ) RODZAJ BUDOWLI ADMINISTRATOR 1 San San Myczkowce zapora czołowa zbiornika 15,2 Polska Grupa Energetyczna Energia Odnawialna S.A 2 San San Solina zapora czołowa zbiornika 61,0 Polska Grupa Energetyczna Energia Odnawialna S.A 3 San San Ostrów jaz 2,0 PWiK w Przemyślu 4 San Kamionka Nienadowa stopień wodny 2,2 Podkarpacki ZMiUW 5 San Kamionka Nienadowa stopień wodny 2,2 Podkarpacki ZMiUW 6 San Kamionka Nienadowa stopień wodny 2,2 Podkarpacki ZMiUW 7 San Kamionka Nienadowa stopień wodny 1,0 PZMiUW 55

56 NR OBIEKTU ZLEWNIA (SAN / WISŁOK) RZEKA / POTOK KM CIEKU WG STUDIUM RZGW Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej KM CIEKU WG MPHP WYSOKOŚĆ PIĘTRZENIA / SPADU [M] NR OBIEKTU ZLEWNIA (SAN / WISŁOK) RZEKA / POTOK LOKALIZACJA (MIEJSCOWOŚĆ) RODZAJ BUDOWLI ADMINISTRATOR 8 San Kamionka Nienadowa stopień wodny 1,8 PZMiUW 9 San Kamionka Nienadowa stopień wodny 0,4 PZMiUW 10 San Kamionka Nienadowa stopień wodny 0,4 PZMiUW 11 San Kamionka Nienadowa stopień wodny 2,0 PZMiUW 12 San San Zagórz stopień wodny 1,0 Sanockie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Tab. 7. Zestawienie zbiorników retencyjnych w jednostce Z01 KM CIEKU WG STUDIUM RZGW KM CIEKU WG KM CIEKU WG MPHP POJEMNOŚĆ CAŁKOWITA [MLN M3] POWODZIOWEJ [MLN M3] WYSOKOŚĆ ZAPORY CZOŁOWEJ [M] ZAPORY [M3/S] San San Myczków San San Myczkowce LOKALIZACJA (MIEJSCOWOŚĆ) NAZWA ZBIORNIKA POJEMNOŚĆ STAŁEJ REZERWY FUNKCJA ZBIORNIKA ODPLYW NIESZKODLIWY PONIŻEJ ADMINISTRATOR Polska Grupa 1 Zb. Myczkowce ,5 energetyczna, rekreacyjna 256 Energetyczna Energia Odnawialna S.A Polska Grupa 2 Zb. Solina ,8 retencyjna, energetyczna 256 Energetyczna Energia Odnawialna S.A 56

57 NR OBIEKTU Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej Tab. 8. Zestawienie śluz wałowych w jednostce Z01 ZLEWNIA (SAN / KM CIEKU WG MPHP WLOCIE [M N.P.M.] ŚREDNICA ŚLUZY [M] WISŁOK) RZEKA / POTOK LOKALIZACJA (MIEJSCOWOŚĆ) RZĘDNA DNA NA ADMINISTRATOR 1 San San Skowierzyn 141,1 0,8 PZMiUW 2 San San Skowierzyn - 0,5 PZMiUW 3 San San Wólka Turebska 144,6 1,4 PZMiUW 4 San San Wólka Turebska 145,06 0,5 PZMiUW 5 San San Chorzenice - 1,2 UMiG Stalowa Wola 6 San San Chorzenice 147,38 0,6 PZMiUW 7 San San Munina Mała - 0,5 PZMiUW 8 San San Koniec - 0,5 PZMiUW 9 San San Żabno 143,55 0,6 PZMiUW 10 San San Żabno 145,6 0,6 PZMiUW 11 San San Gościniec - 0,5 PZMiUW 12 San San Brandwica - 0,5 PZMiUW 13 San San Podborek - 1,4 PZMiUW 14 San San Sudoły - 0,6 PZMiUW 15 San San Sudoły - 0,5 UMiG Stalowa Wola 16 San San Kępa - 0,5 PZMiUW 17 San San Baraki - 0,5 brak danych 57

58 NR OBIEKTU ZLEWNIA (SAN / WISŁOK) RZEKA / POTOK Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej Mimo, że obiekty mostowe nie są zaliczane do systemu ochrony przeciwpowodziowej, ze względu na ich potencjalny wpływ na zdolność przepustową koryta rzeki, zgromadzone zostały dane na temat ich lokalizacji. Poniżej znajduje się zestawienie obiektów mostowych znajdujących się w jednostce. Tab. 9. Zestawienie obiektów mostowych w jednostce Z01 KM CIEKU WG STUDIUM RZGW LOKALIZACJA (MIEJSCOWOŚĆ) RODZAJ BUDOWLI ADMINISTRATOR 1 San San Dwernik most drogowy PZD w Ustrzykach Dolnych 2 San San Zasław most kolejowy PKP PLK S.A. o/kraków 3 San San Sanok Pierwszy most drogowy Starostwo Powiatowe w Sanoku 4 San San Sękowiec most drogowy PZD w Ustrzykach Dolnych 5 San San Sanok Trzeci most drogowy S.Z.P.G. Stomil-Sanok 6 San San Resztówka most drogowy ZDP w Stalowej Woli 7 San San Podsanie most kolejowy PKP PLK S.A. o/kraków 8 San San Wygon most drogowy Starostwo Powiatowe w Sanoku 9 San San Garbarze most drogowy PZDW 10 San San Rajskie most drogowy PZDW 11 San San Garbarze most drogowy gm. Przemyśl Miasto 12 San San Budy most drogowy PZDW 13 San San Karolówka most drogowy ZDP w Rzeszowie 14 San San Studenne most drogowy Nadleśnictwo Lutowiska 15 San San Sanok Trzeci pozostałości starego mostu Brak danych 16 San San Lasowiaków, Osiedle most drogowy PZDW 17 San San Podwale most drogowy ZDP w Nisku 18 San San Siemowica most drogowy Starostwo Powiatowe w Sanoku 19 San San Buczyna most drogowy PZDW 20 San San Zwierzyń most drogowy Urząd Gminy Olszanica 58

59 NR OBIEKTU ZLEWNIA (SAN / WISŁOK) RZEKA / POTOK Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej KM CIEKU WG STUDIUM RZGW LOKALIZACJA (MIEJSCOWOŚĆ) RODZAJ BUDOWLI ADMINISTRATOR 21 San San Zakącie most kolejowy PKP PLK S.A. o/kraków 22 San San Iskań most drogowy ZDP w Przemyślu 23 San San Isep most drogowy PZDW 24 San San Rzuchów most drogowy ZDP w Leżajsku 25 San San Myczkowce most drogowy PZDW 26 San San Zasanie most drogowy GDDKiA 27 San San Nowa Wieś most kolejowy PKP PLK S.A. o/kraków 28 San San Śródmieście most drogowy gm. Przemyśl Miasto 29 San San Procisne most drogowy PZDW 30 San San Postołów most drogowy GDDKiA 31 San San Sanok Trzeci most drogowy GDDKiA 32 San San Zatorze most kolejowy PKP PLK S.A. o/kraków 33 San San Stara Wieś most drogowy GDDKiA 34 San San Błonie most drogowy PZDW 35 San San Huzele most drogowy PZDW 36 San San Zgoda most kolejowy PKP PLK S.A. o/kraków 37 San San Śródmieście most kolejowy PKP PLK S.A. o/kraków 38 San Kamionka - Hucisko Nienadowskie Most drogowy Gmina Dubiecko 39 San Kamionka - Hucisko Nienadowskie Most drogowy Gmina Dubiecko 40 San Kamionka - Hucisko Nienadowskie Kładka dla pieszych Gmina Dubiecko 41 San Kamionka - Hucisko Nienadowskie Bród Gmina Dubiecko 42 San Kamionka - Hucisko Nienadowskie Most drogowy Gmina Dubiecko 43 San Kamionka - Hucisko Bród Gmina Dubiecko 59

60 NR OBIEKTU ZLEWNIA (SAN / WISŁOK) RZEKA / POTOK Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej KM CIEKU WG STUDIUM RZGW LOKALIZACJA (MIEJSCOWOŚĆ) RODZAJ BUDOWLI ADMINISTRATOR Nienadowskie 44 San Kamionka - Hucisko Nienadowskie Most drogowy Gmina Dubiecko 45 San Kamionka - Hucisko Nienadowskie Most drogowy ZDP w Przemyślu 46 San Kamionka - Hucisko Nienadowskie Bród Gmina Dubiecko 47 San Kamionka - Hucisko Nienadowskie Kładka dla pieszych Gmina Dubiecko 48 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy Gmina Dubiecko 49 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy Gmina Dubiecko 50 San Kamionka - Nienadowa Kładka dla pieszych Gmina Dubiecko 51 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy Gmina Dubiecko 52 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy Gmina Dubiecko 53 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy Gmina Dubiecko 54 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy ZDP w Przemyślu 55 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy Gmina Dubiecko 56 San Kamionka - Nienadowa Kładka dla pieszych Gmina Dubiecko 57 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy Gmina Dubiecko 58 San Kamionka - Nienadowa Kładka dla pieszych Właściciel prywatny 59 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy Gmina Dubiecko 60 San Kamionka - Nienadowa Bród Gmina Dubiecko 61 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy Gmina Dubiecko 62 San Kamionka - Nienadowa Bród Gmina Dubiecko 63 San Kamionka - Nienadowa Kładka dla pieszych Gmina Dubiecko 64 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy ZDP w Przemyślu 65 San Kamionka - Nienadowa Kładka dla pieszych Gmina Dubiecko 66 San Kamionka - Nienadowa Bród Gmina Dubiecko 60

61 NR OBIEKTU ZLEWNIA (SAN / WISŁOK) RZEKA / POTOK Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej KM CIEKU WG STUDIUM RZGW LOKALIZACJA (MIEJSCOWOŚĆ) RODZAJ BUDOWLI ADMINISTRATOR 67 San Kamionka - Nienadowa Kładka dla pieszych Właściciel prywatny 68 San Kamionka - Nienadowa Kładka dla pieszych Właściciel prywatny 69 San Kamionka - Nienadowa Kładka dla pieszych Właściciel prywatny 70 San Kamionka - Nienadowa Kładka dla pieszych Gmina Dubiecko 71 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy Gmina Dubiecko 72 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy Właściciel prywatny 73 San Kamionka - Nienadowa Kładka dla pieszych Właściciel prywatny 74 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy Gmina Dubiecko 75 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy Wojewódzki Zarząd Dróg 76 San Kamionka - Nienadowa Most drogowy ZDP w Przemyślu 61

62 DIAGNOZA ZAGROŻEŃ POWODZIOWYCH NA OBSZARZE JEDNOSTKI ZADANIOWEJ Diagnoza zagrożeń powodziowych dla jednostki zadaniowej Z01 San została wykonana wraz z diagnozą zagrożeń powodziowych dla jednostki zadaniowej M01- rzeka Kurcianka, która stanowi dopływ do Sanu na obszarze powiatu miejskiego Przemyśl. Jednostka Z01 obejmuje całą rzekę San, od źródeł znajdujących się na terenie gminy Lutowiska w powiecie bieszczadzkim, do ujścia do Wisły w obszarze gminy Radomyśl nad Sanem w powiecie stalowolskim. Ze względu na zmienność elementów takich jak stan istniejącej zabudowy, konfiguracji terenowej, parametrów rzeki, sposobu zagospodarowania i wielkości notowanych strat powodziowych, jednostka San Z01 została podzielona na następujące sekcje: sekcja Z01/1: od źródeł do zbiornika Solina-Myczkowce; sekcja Z01/2: od zbiornika Solina-Myczkowce do wschodniej granicy gminy Dynów w powiecie przemyskim; sekcja Z01/3: od wschodniej granicy gminy Dynów w powiecie przemyskim do zachodniej granicy powiatu miejskiego Przemyśl; sekcja Z01/4: obszar powiatu miejskiego Przemyśl wraz z jednostką M01Kurcianka; sekcja Z01/5: od północno-wschodniego narożnika granicy powiatu miejskiego Przemyśl do południoiwo-zachodniej granicy gminy Leżajsk w powiecie leżajskim (tuż poniżej ujścia Wisłoka); sekcja Z01/6: od południowo-zachodniej granicy gminy Leżajsk w powiecie leżajskim (tuż poniżej ujścia Wisłoka) do południowej granicy gminy Ulanów (powyżej ujścia Tanwi); sekcja Z01/7: od południowej granicy gminy Ulanów (powyżej ujścia Tanwi) do ujścia Sanu do Wisły. Tego dodatkowego podziału, jak również włączenia jednostki zadaniowej M01 do jednostki San Z01, dokonano tylko w ramach przeprowadzanej diagnozy. Nie wyklucza to osobnego traktowania zadania M01 w innych częściach opracowania, w szczególności dotyczących hydraulicznych badań modelowych. a. Sekcja Z01/1 - od źródeł do dolnego stanowiska zbiornika wyrównawczego Myczkowce Opis terenu i aktualnie funkcjonującego systemu ochrony przeciwpowodziowej Sekcja Z01/1 stanowi odcinek Sanu od źródeł położonych tuż przy granicy państwowej do dolnego stanowiska zbiornika wyrównawczego Myczkowce, położonego bezpośrednio poniżej dużego zbiornika retencyjnego Solina. 62

63 Dorzecze zbiornika Solina, tożsame z całym obszarem sekcji Z01/1, pokryte jest w dziewięćdziesięciu procentach lasem i tylko po obu brzegach Sanu spotykamy enklawy terenów łąkowo rolniczych o z niewielką zabudową. Z pośród wielu krótkich dopływów wyróżnić należy większe t.j. w lewej części rzekę Wołosaty, Dwernik, oraz Solinkę, która wraz z Wetliną tworzy odrębną jednostkę zadaniową San Z02, a z prawej strony dopływ Głuchy, którego zlewnia tworzy prawie całą prawą stronę dorzecza Sanu w sekcji Z01/1. Oprócz zespołu zbiorników Solina- Myczkowce, których charakterystykę podano niżej, zabudowa hydrotechniczna zlewni Sanu na tej sekcji jest uboga i sprowadza się do czterech mostów drogowych na Sanie przy ujściach Głębokiego, Dwernika, Werylczyka i w Lutowiskach. Zespół zbiorników Solina-Myczkowce Zespół zbiorników Solina Myczkowce zamyka zlewnię Sanu w obrębie Sekcji Z01/1 wraz ze zlewnią lewobrzeżnego dopływu Solinka, stanowiącego oddzielne Zadanie San Z02. Zespół zbiorników Solina-Myczkowce pełni w regionie funkcję energetyczną, alimentacyjną i rekreacyjną. Ze względu na wielkość zamykanej górskiej zlewni o szybkim spływie wód i stosunkowo dużą pojemność zbiornika Solina, zespół ten jest znaczącym elementem aktualnie funkcjonującego systemu ochrony przeciwpowodziowej. Wpływ tej ochrony obejmuje odcinek Sanu leżący poniżej, t.j. Sekcje Z01/2, Z01/3, Z01/4 i Z01/5 i sięga praktycznie do ujścia Wisłoka. Zbiornik Solina Zbiornik Solina został utworzony w wyniku przegrodzenia Sanu zaporą w km i zamyka zlewnię o powierzchni 1172 km 2, która generuje fale powodziowe o natężeniu najwyższego obserwowanego przepływu WWQ = 1125 m 3 /s. Pojemność zbiornika Solina wynosi 503,9 mln m 3, w tym: pojemność martwa 196,3 mln m 3, pojemność użytkowa 225,7 mln m 3, stała rezerwa powodziowa 50 mln m 3, rezerwa powodziowa forsowana 31,9 mln m 3. Postępowanie przeciwpowodziowe na zespole zbiorników Solina-Myczkowce dotyczy gospodarowania w obrębie rezerwy powodziowej zbiornika Solina, którego zadaniem jest maksymalizacja efektów łagodzenia fal powodziowych. Zbiornik Myczkowice Zbiornik Myczkowce nie pełni funkcji przeciwpowodziowych. Postępowanie na zbiorniku Myczkowce podczas przejścia fali powodziowej polega na odprowadzeniu zrzucanych ze zbiornika Solina nie retencjonowanych nadwyżek przepływów i dopływów z niewielkiej zlewni różnicowej Myczkowce Solina. 63

64 Warunki powodziowe i gospodarka według zasad zawartych w Instrukcji gospodarowania wodą ZEW Solina Myczkowce zatwierdzonej decyzją Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego z dnia r. obowiązują od momentu ogłoszenia stanu alarmowego dla ZEW Solina-Myczkowce do jego odwołania. Stan alarmowy wprowadzany jest, jeśli dopływ do zbiornika Solina przekracza 400 m 3 /s, który na podstawie wieloletnich obserwacji został uznany za przepływ dozwolony, mieszczący się w granicach wody brzegowej i nie wywołujący szkód powodziowych. Zestawienie wielkości strat powodziowych W latach straty wystąpiły podczas trzech powodzi i wyniosły: w 2007 r. w 2008 r. w 2010 r. Łącznie: 169 tys. zł. na rzekach i potokach: San, Wołkowyjka, Bereźniczka, Rybnik i Myczkowski; 630 tys.zł. na rzekach i potokach j.w., a oprócz tego na potokach: Filówka, Smolniczek i Głuchy; 93 tys.zł. na potokach: Filówka, Smolniczek i Głuchy; 892 tys. zł. na rzekach: Filówka, Smolniczek, Głuchy, San, Wołkowyjka, Bereźniczka, Rybnik i Myczkowski; Diagnoza dla sekcji Z01/1 Sekcja Z 01/1 obejmująca górny fragment zlewni Sanu na odcinku od źródeł do dolnego stanowiska zbiornika Myczkowce charakteryzuje się niewielkim zagrożeniem powodziowym. Łączne straty powodziowe na ok. 80 kilometrowym odcinku Sanu, wraz z rozwiniętą siecią dopływających do niego rzek i potoków, podczas trzech powodzi w latach 2007, 2008 i 2010, nie przekroczyły łącznie jednego miliona złotych pomimo, że na Sanie i jego dopływach brak tutaj systemu zabezpieczenia powodziowego. Te stosunkowo niewielkie straty dotyczyły infrastruktury drogowej, mostowej i zabudowy turystyczno-gospodarczej. Na odcinku tym trudno wskazać zdecydowane słabe punkty istniejącego systemu zabezpieczenia powodziowego. Poza zabudową regulacyjną potoków nie widać potrzeby wykonywania konkretnego systemu zabezpieczenia powodziowego. Wskazanym jest natomiast wykonanie studiów hydrologiczno-hydraulicznych, stanowiących pomoc w opracowaniu planów zagospodarowania przestrzennego, które: nie dopuszczą do dalszego rozwoju zabudowy ze względu na walory turystyczne, która zwiększałaby zagrożenie i straty powodziowe; stanowić będą wytyczne do lepszego dostosowania infrastruktury drogowomostowej do panujących warunków hydrologiczno-hydraulicznych (przebiegu dróg i światła mostów). 64

65 b. Sekcja Z01/2 - od dolnego stanowiska zbiornika Myczkowce do wschodniej granicy gminy Dynów w powiecie przemyskim Opis terenu i aktualnie funkcjonującego systemu ochrony przeciwpowodziowej Sekcja Z01/2 stanowi odcinek Sanu od dolnego stanowiska zbiornika wyrównawczego Myczkowce współpracującego z retencyjnym zbiornikiem Solina do wschodniej granicy gminy Dynów w powiecie przemyskim. Po obu brzegach rzeki San ciągnie się tu pas zagospodarowany rolniczo, szerokości od dwóch do pięciu kilometrów, o niezbyt gęstej zabudowie, otoczony lasami, które przeważają zdecydowanie na całym obszarze sekcji. San zasilony jest z lewej strony sześcioma króciutkimi dopływami oraz dziewięcioma większymi dopływami stanowiącymi oddzielne jednostki zadaniowe. Trzy z tych dziewięciu jednostek, tj. Z04, Z06 oraz Z08 w górnej i środkowej części sekcji, ze względu na swoją wielkość stanowią prawie połowę przyrostu zlewni Sanu na sekcji Z 01/2. Z prawej strony San zasila siedem krótkich dopływów oraz trzy nieco większe stanowiące oddzielne jednostki zadaniowe. W środkowej części sekcji nad brzegami Sanu położone są trzy miasta: Lesko, Zagórz i Sanok. San na odcinku sekcji Z 01/2 poza stopniem wodnym i mostem w Zagórzu, oraz mostami w Sanoku, Dynowie, Lesku i dwoma mostami zlokalizowanymi na trasie dróg poza miastami, nie posiada żadnej zabudowy hydrotechnicznej. Jednakże znajduje się pod bezpośrednim wpływem oddziaływania gospodarki przeciwpowodziowej prowadzonej przez zespół zbiorników Solina - Myczkowce, znajdujących się tuż powyżej górnej granicy sekcji. Zestawienie wielkości strat powodziowych W latach straty wystąpiły podczas pięciu powodzi i wyniosły: w 2004 r. w 2008 r. w 2009 r. w 2010 r. W 2011 r. w 2012 r. Łącznie: tys. zł na rzece San i Jawornik; tys. zł na rzece San; 870 tys. zł na rzece San; tys. zł na rzece San i Kruszelnica; tys. zł na rzece San i Kruszelnica; 130 tys. zł na rzece Kruszelnica; tys. zł na rzekach San i Kruszelnica. Diagnoza Sekcja Z 01/2 pomimo, że znajduje się tuż poniżej zespołu zbiorników Solina-Myczkowce, mających dużą zdolność redukcji maksymalnych przepływów powodziowych, charakteryzuje się bardzo dużymi stratami powodziowymi. Straty te wykazano w ankietach gminy Sanok na rzece San oraz znacznie mniejsze, lecz powtarzające się straty powodziowe na rzece 65

66 Kruszelnica. Te słabe punkty mogą wynikać z tego, że San na długości sekcji Z 01/2 zasilają duże dorzecza rzek: z lewej strony: i. Hoczewka, będąca oddzielną jednostką zadaniową Z04, ii. Osława, Osławica i Tarnawa będące oddzielną jednostką zadaniową Z06 iii. Sanoczek będący oddzielną jednostką zadaniową Z 08; z prawej strony: i. Tyrawka, Berezka i Pilanka stanowiące Zadanie Z 09. Dorzecza te nie są kontrolowane przez zespół zbiorników Solina - Myczkowce. Przy podejmowaniu decyzji odnośnie propozycji określonych działań, mających na celu poprawę warunków przeciwpowodziowych, należy rozpatrywać łącznie wskazane słabe punkty Sanu na sekcji Z01/2 z diagnozami i działaniami na wymienionych powyżej jednostkach zadaniowych. Ponadto należy szczegółowo pod względem technicznym i hydraulicznym przeanalizować powtarzające się zagrożenia powodziowe na rzece Kruszelnica w gminie Dynów. c. Sekcja Z 01/3 - od wschodniej granicy gminy Dynów w powiecie rzeszowskim do zachodniej granicy powiatu miejskiego Przemyśl Opis terenu i aktualnie funkcjonującego systemu ochrony przeciwpowodziowej Sekcja stanowi odcinek Sanu od wschodniej granicy gminy Dynów w powiecie rzeszowskim do zachodniej granicy powiatu miejskiego Przemyśl. Na odcinku tym po obu brzegach Sanu na szerokości kilku kilometrów ciągną się obszary z zabudową i zagospodarowaniem rolniczym, otoczone kompleksami leśnymi. San zasilany jest tu przez siedem niewielkich dopływów stanowiących oddzielne jednostki zadaniowe, oraz kilkanaście małych dopływów o długości nie przekraczającej kilku kilometrów. Większość dopływów, a w szczególności te, które zostały potraktowane jako oddzielne jednostki zadaniowe, posiadają intensywną zabudowę progową stopniami wodnymi i zaporami przeciw rumowiskowymi. Zabudowa ta stanowi metodę regulacji i stabilizacji koryta, zabezpieczającą przed deformacją erozyjną podczas przepływów powodziowych i tylko w tym sensie można ją traktować, jako system ochrony przeciwpowodziowej. Natomiast zabudowa ta nie ma praktycznego oddziaływania na zalewanie wodami powodziowymi przyległych terenów. Należy jednakże zauważyć, że cały obszar sekcji Z 01/3 znajduje się pod sięgającym tu wpływem oddziaływania gospodarki przeciwpowodziowej prowadzonej przez zespół zbiorników Solina - Myczkowce. 66

67 Zestawienie wielkości strat powodziowych W latach straty wystąpiły podczas trzech powodzi i wyniosły: w 2004 r. w 2008 r. w 2010 r. Łącznie: 41 tys. zł na rzece Kamionka i potokach Cygański i Huta; tys. zł na rzece San; 552 tys. zł na rzece San, Kamionka i potokach Cygański i Huta; tys. zł na rzekach San, Kamionka i potokach Cygański i Huta. Diagnoza Na Sekcji Z 01/3 słabym punktem jest San na obszarze gminy Krzywcza, gdzie powódź w 2008 roku spowodowała straty na ponad jeden milion zł, podczas gdy na pozostałych sekcjach Sanu w czasie tej powodzi straty były niewielkie lub w ogóle ich nie stwierdzono. Powodem takiego stanu rzeczy może być dopływ rzeki Stupnicy z Korzenickim zasilający San z prawej strony, analizowany w niniejszym opracowaniu jako odrębna jednostka zadaniowa Z 20. Przy podejmowaniu decyzji odnośnie propozycji określonych działań mających na celu poprawę warunków przeciwpowodziowych, należy rozpatrywać łącznie wskazany słaby punkt Sanu na sekcji Z01/3 z diagnozą i propozycją działań wskazanych na podstawie analizy jednostki zadaniowej Z 20. Ponadto należy szczegółowo pod względem technicznym i hydraulicznym przeanalizować powtarzające się zagrożenia powodziowe na rzece Kamionka i potokach Cygański i Huta. d. Sekcja Z 01/4 - obszar powiatu miejskiego Przemyśl wraz z Zadaniem M 01 (Krucianka) Opis terenu i aktualnie funkcjonującego systemu ochrony przeciwpowodziowej Sekcja Z01/4 stanowi odcinek Sanu wraz z lewobrzeżnym dopływem Krucianka o długości około 3,0 km oraz prawostronnym nieco dłuższym dopływem z miejscowości Prałkowce, który jednak prawdopodobnie ze względu na intensywną zabudowę progową (stopniami wodnymi) został potraktowany jako oddzielna jednostka zadaniowa San Z24. Początkowa granica sekcji Z01/4 przebiega nieco powyżej wspomnianego dopływu z miejscowości Prałkowce, a koniec na północno wschodnim narożniku granicy powiatu miejskiego Przemyśl. San przepływa tu przez miasto Przemyśl. Nieco większa część zabudowy miejskiej położona jest na brzegu lewym. Jedynym fragmentem aktualnie funkcjonującego systemu ochrony przeciwpowodziowej jest tu obwałowanie na prawym brzegu w górnej części miasta (przedmieścia) na wysokości zlokalizowanego tu na Sanie jazu Ostrów. 67

68 Obwałowanie ma długość około 1,0 km i rzędne korony 200,70 m n.p.m. 202,31 m n.p.m. Brak danych dotyczących klasy, wysokości i administratora. Podobnie brak danych dotyczących klasy, wysokości piętrzenia i administratora jazu Ostrów. Na obszarze sekcji Z01/4 w obszarze zabudowy miejskiej Przemyśla, na Sanie znajduje się jeden obiekt mostowy kolejowy i trzy mostowe obiekty drogowe. Sekcja Z 01/4 znajduje się jeszcze pod wpływem gospodarki przeciwpowodziowej prowadzonej na zespole zbiorników retencyjnych Solina - Myczkowce, lecz ze względu na przyrost dorzecza wpływ ten jest niewielki. Sytuację hydrauliczną Sanu na obszarze powiatu miejskiego Przemyśl komplikuje potężny dopływ prawostronny Wiar, którego znaczna część zlewni znajduje się na terytorium Ukrainy. Zestawienie wielkości strat powodziowych Brak danych na temat wielkości strat powodziowych dotyczących strat powodziowych z powiatu miejskiego Przemyśl uzyskiwanych w procesie ankietyzacji. Diagnoza Krótki odcinek Sanu w obszarze powiatu miejskiego Przemyśla charakteryzuje się tym, że zasila go prawostronny potężny dopływ Wiar stanowiący oddzielną jednostkę zadaniową w opracowaniu - Z 25, którego połowa zlewni leży na terytorium Ukrainy. W związku z powyższym może się zdarzyć, że sytuacja powodziowa na tym odcinku Sanu może być w znacznym stopniu kształtowana falą powodziową na Wiarze. Dlatego przy diagnozowaniu sekcji Sanu Z 01/4 i w dalszym etapie prac przy podejmowaniu decyzji odnośnie propozycji określonych działań mających na celu poprawę warunków przeciwpowodziowych, należy rozpatrywać łącznie tą sekcję Sanu z Zadaniem Z 25. Słabych punktów nie przedstawiono ze względu na brak danych dotyczących wielkości strat. e. Sekcja Z 01/5 - od wschodniej granicy powiatu miejskiego Przemyśl do zachodniej granicy gminy Leżajsk w powiecie leżajskim, tuż poniżej ujścia Wisłoka Opis terenu i aktualnie funkcjonującego systemu ochrony przeciwpowodziowej San płynie tu przez rolniczo zagospodarowane tereny o niezbyt intensywnej zabudowie gospodarczej, robiącej wrażenie luźno związanej z rzeką i w bezpiecznej od niej odległości. W połowie tej sekcji zlokalizowane jest kilkudziesięciotysięczne miasto Jarosław położone z lewej strony doliny Sanu, zachowujące około kilometrowy dystans od brzegu rzeki. Nieco niżej w odległości około 1,0 km od prawego brzegu Sanu leży miasto Sieniawa, które wraz z Dopływem z pod Sieniawy stanowi odrębną jednostkę zadaniową Z 31. Z lewej strony San zasilany jest tu kilkunastoma krótkimi dopływami, z czego dwa t.j. rzeka Rada i Łęg Rokitnicki stanowią oddzielne jednostki zadaniowe Z 27 i Z

69 Z prawej strony, oprócz kilku niewielkich dopływów w rejonie Jarosławia, San zasilają trzy potężne dopływy rzek: Wisznia, Szkło i Lubaczówka, stanowiące oddzielne zadania Z 26, Z 28 i Z 30, których znaczne części zlewni leżą na obszarze Ukrainy. Na trenie sekcji Z 01/5 brak obiektów ochrony przeciwpowodziowej poza dwoma kilku kilometrowymi odcinkami obwałowań a mianowicie Głogowiec-Pigany w rejonie Sieniawy i Skórsko w rejonie Jarosławia (obwałowanie oczyszczalni ścieków). Sekcja Z 01/5 jest w końcowym zasięgu oddziaływania przeciwpowodziowego zbiornika retencyjnego Solina. Zasięg ten, ze względu na ponad trzykrotny przyrost zlewni w porównaniu ze zlewnią w przekroju Soliny jest zanikający i praktycznie kończy się w ujściu Wisłoka, stanowiącym końcową granicę sekcji. Na sekcji tej poza pięcioma mostami drogowymi i trzema kolejowymi na Sanie w rejonie Jarosławia i Sieniawy oraz kilkunastoma stopniami wodnymi na dopływach, których wysokość waha się w granicach 0,5 2,5 m, brak jest obiektów hydrotechnicznych mających znaczenie dla ochrony przeciwpowodziowej. Zestawienie wielkości strat powodziowych W latach straty wystąpiły podczas pięciu powodzi i wyniosły: w 2004 r. w 2005 r. w 2010 r. w 2011 r. w 2012 r. Łącznie: 95 tys. zł na rzekach San, Łęka Morawska; 150 tys. zł na rzekach San, Łęka Morawska; tys. zł na rzekach San, Łęka Morawska, Wyrwa, Dopływ spod Sieniawy; 840 tys. zł na rzece Dopływ spod Sieniawy; tys. zł na rzekach San i Dopływ spod Sieniawy; tys. zł na rzekach: San, Łęka Morawska, Wyrwa, Dopływ spod Sieniawy. Diagnoza Sekcję Z01/5 z prawej strony zasilają trzy potężne zlewnie rzek stanowiących oddzielne jednostki zadaniowe, tj. Wisznia Z 26, Szkło Z 28 i Lubaczówka Z30. Znaczne części tych zlewni leżą na terytorium Ukrainy, a łączna wielkość ich powierzchni jest bliska wielkości zlewni Sanu zamykającej początkową granicę Sekcji Z 01/5. Dlatego w dalszym etapie prac przy podejmowaniu decyzji odnośnie propozycji określonych działań mających na celu poprawę warunków przeciwpowodziowych, należy rozpatrywać łącznie tą sekcję Sanu z Zadaniami Z 28, Z 28 i Z30. Generalnie łączne straty na Sekcji Z 01/5 oszacowane po powodziach w latach nie są duże. Do słabych punktów zaliczyć tu można San na obszarze gminy Tryńcza i rzekę Wyrwa prawostronny dopływ Sanu poniżej Jarosławia na obszarze gminy Wiązownica. f. Sekcja Z 01/6 - od południowo zachodniej granicy gminy Leżajsk w powiecie leżajskim, tuż poniżej ujścia Wisłoka, do południowo-zachodniej granicy gminy Ulanów (powyżej ujścia Tanwi) 69

70 Opis terenu i aktualnie funkcjonującego systemu ochrony przeciwpowodziowej Dolinę Sanu stanowią na tej sekcji użytki rolne. Zarówno osiedla jak i większe miasta położone są w znacznej odległości od Sanu. Leżajsk położony w ujściowym odcinku rzeki Jagódka w odległości 3 km od Sanu stanowi wraz z tą rzeczką niewielką, wyodrębnioną jednostkę zadaniową Z 35. Nowa Sarzyna położona nad ujściowym odcinkiem rzeki Trzebośnica, w odległości 4 km od Sanu, stanowi wraz z całym dorzeczem Trzebośnicy jednostkę zadaniową Z 36. Rudnik nad Sanem położony w ujściu lewobrzeżnego dopływu Rudnia, stanowi wraz z dorzeczem tej rzeki oddzielną jednostkę zadaniową Z 37. Niewielką wyodrębnioną z pośród lewostronnych dopływów jednostkę zadaniową Z 32 stanowi jeszcze rzeczka Błotnia. Po prawej stronie doliny Sanu brak większych miejscowości, a wyodrębnionymi jednostkami są dopływ Złota I od m. Słoboda Mała stanowiąca zadanie Z 33 i dopływ Złota II od m. Wólka Łamana stanowiąca zadanie Z 34. Oba dopływy znajdują się w górnej części sekcji Z 01/6 i wpadają do Sanu poniżej Leżajska. Na sekcji Z 01/6 brak aktualnie funkcjonującego systemu ochrony przeciwpowodziowej, a zabudowa hydrotechniczna ogranicza się do 5 mostów na Sanie w rejonie Leżajska, 1 mostu drogowego na Sanie w rejonie Nowej Sarzyny i 1 mostu drogowego na Sanie przed Ulanowem. Zestawienie wielkości strat powodziowych W latach straty wystąpiły podczas czterech powodzi i wyniosły: w 2005 r. w 2008 r. w 2010 r. w 2011 r. Łącznie: 440 tys. zł. Na rzece San; 495 tys. zł. na rzece Malinianka; tys. zł. na rzekach San i Stróżanka; tys. zł. brak danych dotyczących rzeki w gminie Adamówka tys. zł. na rzekach San, Stróżanka i Malinianka. Diagnoza Sekcja Sanu Z 01/6 ma najwyższe spośród pozostałych sekcji straty powodziowe. Szczególnie dotkliwe były na skutek powodzi w roku 2010 i wyniosły wtedy prawie 14 mln zł. Straty te skoncentrowane były na Sanie w gminach Leżajsk i Kuryłówka w górnej części sekcji oraz na Sanie i rzece Stróżance w gminach Ulanów i Rudnik nad Sanem w dolnej części sekcji. W górnej części Sekcji Z 01/6 San zasilają rzeki Złota I i Złota II stanowiące oddzielne jednostki zadaniowe Z 33 i 3Z4, natomiast w dolnej części Sekcji Z01/6 San zasilają rzeki Rudna i Szkło stanowiące oddzielne jednostki zadaniowe Z37 i Z38. Przy podejmowaniu decyzji odnośnie propozycji określonych działań mających na celu poprawę warunków przeciwpowodziowych, należy rozpatrywać tą sekcję Sanu łącznie 70

71 z jednostkami zadaniowymi Z33, Z34, Z37 i Z38. Szczególną uwagę należy poświęcić określeniu wpływu rzeki Szkło na wielkość powodzi na Sanie w rejonie Ulanowa, gdyż Szkło jest jednym z największych dopływów Sanu. Słabymi punktami na tej sekcji jest San w obszarze gmin Leżajsk i Kuryłówka oraz Rudnik nad Sanem i Ulanów. g. Sekcja Z 01/7 od południowo-zachodniej granicy gminy Ulanów (powyżej ujścia Tanwi, do ujścia Sanu do Wisły) Opis terenu i aktualnie funkcjonującego systemu ochrony przeciwpowodziowej San płynie tu w pasie gruntów rolnych o szerokości 3 do 5 km. Po obu stronach tego pasa występują kompleksy leśne. Na początku sekcji San zasila potężna zlewnia rzeki Tanew stanowiąca odrębną jednostkę zadaniową Z 38, a jej znaczące dopływy Wirowa i Łada stanowią również wydzielone jednostki zadaniowe Z40 i Z 39. W ujściu Tanwi do Sanu położona jest miejscowość Ulanów. Poniżej Ulanowa, na lewym brzegu w odległości ok 3 km od Sanu w odstępach ok 6 km położone są miejscowości Nisko i Stalowa Wola. Na odcinku pomiędzy Niskiem i Stalową Wolą, San zasilany jest niewielkim dopływem Barcówka stanowiącym odrębną jednostkę zadaniową Z 41, zaś z prawej strony nieco poniżej Stalowej Woli do Sanu wpada duży dopływ Bukowa stanowiącą odrębną jednostkę zadaniową Z 42, którego dopływ Biała został również wydzielony, jako jednostka zadaniowa Z 43. Ujściowy odcinek Sanu poniżej Stalowej Woli zasilony jest z prawej strony kilkoma dopływami o długości kilkunastu kilometrów, których źródłowe odcinki przebiegają przez stawy rybne i kompleksy leśne. Z lewej strony są dwa krótkie kilku kilometrowe dopływy. Począwszy od Stalowej Woli aż do ujścia do Wisły, San jest obustronnie obwałowany łącznie z ujściowymi odcinkami dopływów. Pozostała zabudowa hydrotechniczna niestanowiąca systemu ochrony przeciwpowodziowej to: most drogowy i kolejowy na Sanie w rejonie Ulanowa; most drogowy na Sanie w miejscowości Nisko i cztery stopnie (progi) wodne na dopływie prawobrzeżnym bez nazwy na wysokości Stalowej Woli; most drogowy na Sanie poniżej Stalowej Woli; most drogowy na Sanie kilka kilometrów przed ujściem do Wisły. Zestawienie wielkości strat powodziowych 71

72 W latach straty wystąpiły podczas dwóch powodzi i wyniosły: w 2010 r. w 2011 r. Łącznie: tys. zł na rzekach San, Pyszenka i Łukawica; 370 tys. zł na rzekach San i Pyszenka tys. zł. na rzekach San, Pyszenka i Łukawica. Diagnoza Straty na Sekcji Z 01/7 wystąpiły tylko podczas powodzi w roku 2010 i Straty te są umiarkowane i dotyczą Sanu w gminie Pysznica i w ujściu rzeki Łukawicy w gminie Radomyśl nad Sanem. Oba te odcinki Sanu stanowią słabe punkty na sekcji Z01/7. San na tej sekcji poniżej Stalowej Woli jest obustronnie obwałowany, ale brak jest obwałowań wstecznych na dopływach, co może być przyczyną strat w słabych punktach. Ponadto przy podejmowaniu decyzji odnośnie propozycji określonych działań mających na celu poprawę warunków przeciwpowodziowych, należy rozpatrywać tą sekcję Sanu łącznie z jednostkami zadaniowymi Z41, Z42 i Z43 obejmującymi odpowiednio znaczące dopływy Barcówka, Bukowa i Biała zasilające San na odcinku Sekcji Z01/7. h. Podsumowanie Przy analizie rodzaju strat powodziowych w obszarze jednostki zadaniowej San Z01 zwraca uwagę fakt, że większość strat dotyczy infrastruktury drogowo-mostowej. Wydaje się za tym celowe, aby w dalszym etapie prac zwrócić uwagę na prawidłowość dostosowania tej infrastruktury, a w szczególności profilu i lokalizacji dróg w granicach przepływu wód powodziowych oraz światła mostów (szerokość między przyczółkami i wzniesienia konstrukcji mostu ponad wodą). Wyniki tych prac były by pomocne przy ewentualnej przebudowie, a w szczególności przy odbudowie zniszczonej przez powódź infrastruktury, aby uniknąć powtarzania błędów będących przyczyną powstających podczas powodzi strat. Biorąc pod uwagę charakterystykę terenową, zagospodarowanie, zabudowę hydrotechniczną i wielkości strat powodziowych, na Sanie wyróżnić można opisane niżej odcinki: San od źródeł do dolnego stanowiska zespołu zbiorników Solina- Myczkowce Fragment ten charakteryzuje się niewielkim zagrożeniem powodziowym. Źródłowy i górny obszar jednostki Z01 aż do zespołu zbiorników Solina-Myczkowce to obszar naturalny, zagospodarowany turystycznie, w dużej mierze pokryty lasem i łąkami górskimi z brakiem infrastruktury, która byłaby narażona na straty powodziowe. Na odcinku tym trudno wskazać zdecydowane słabe punkty istniejącego systemu zabezpieczenia powodziowego. Na odcinku tym trudno wskazać zdecydowane słabe punkty istniejącego systemu zabezpieczenia powodziowego. Poza zabudową regulacyjną potoków nie widać potrzeby 72

73 wykonywania konkretnego systemu zabezpieczenia powodziowego. Wskazanym jest natomiast wykonanie studiów hydrologiczno-hydraulicznych, stanowiących pomoc w opracowaniu planów zagospodarowania przestrzennego, które: nie dopuszczą do dalszego rozwoju zabudowy ze względu na walory turystyczne, która zwiększałaby zagrożenie i straty powodziowe; stanowić będą wytyczne do lepszego dostosowania infrastruktury drogowomostowej do panujących warunków hydrologiczno-hydraulicznych (przebiegu dróg i światła mostów). San poniżej zespołu zbiorników Solina-Myczkowce aż do gminy miejskiej Przemyśl Na odcinku tym San znajduje się pod istotnym wpływem oddziaływania zespołu zbiorników Solina-Myczkowce, na których prowadzona jest w oparciu o stałą i forsowaną rezerwę powodziową zbiornika Solina gospodarka mająca na celu redukcję szczytowej wielkości natężenia przepływu powodziowego. Wskazane jest przeprowadzenie w tym obszarze szczegółowej analizy spływu i przepływu wód powodziowych, mającej na celu wskazanie możliwości dalszego zmniejszenia zagrożenia powodziowego, poprzez doskonalenie i zwiększenie wiarygodności prognozy w oparciu o uzupełnioną aparaturę pomiarową w zlewni Soliny. Słabym punktem wymagającymi szczegółowej analizy technicznej i hydraulicznej jest odcinek Sanu w obszarze gminy Sanok. Ten słaby punkt może wynikać z tego, że San w rejonie Sanoka zasilają dorzecza rzek: Osława, Osławica i Tarnawa stanowiące Zadanie Z06, Sanoczek stanowiący Zadanie Z 08 i w samym Sanoku niewielki potok Płowiecki wydzielony jako Zadanie Z 07. Dorzecza te stanowią łącznie pokaźną zlewnię nie kontrolowaną przez zespół zbiorników Solina-Myczkowce. Należy zatem w dalszym etapie prac, przy podejmowaniu decyzji odnośnie propozycji określonych działań, mających na celu poprawę warunków przeciwpowodziowych, rozpatrywać łącznie wskazany słaby punkt Sanu z diagnozami i działaniami na wymienionych jednostkach zadaniowych.. Ponadto należy szczegółowo pod względem technicznym i hydraulicznym przeanalizować powtarzające się zagrożenia powodziowe na rzece Kruszelnica w gminie Dynów. San na obszarze powiatu miejskiego Przemyśl Z nadesłanej przez Urząd Miasta Przemyśl ankiety na temat sytuacji powodziowej wynika, że na obszarze miasta wystąpiły podtopienia. Niestety w ankiecie jednostka wymieniła jedynie rzeki powodujące podtopienia (San, Wiar, potok Jawor) oraz przybliżone daty ich występowania. Wartości i rodzaju strat nie podano. W dalszej części pisma opisane są tereny znajdujące się w zasięgu zalewu powodzi historycznych oraz proponowane modernizacje i budowle zabezpieczające miasto Przemyśl. 73

74 Krótki odcinek Sanu w obszarze powiatu miejskiego Przemyśla charakteryzuje się tym, że zasila go prawostronny potężny dopływ Wiar stanowiący odrębną jednostkę zadaniową Z 25, którego połowa zlewni leży na terytorium Ukrainy. W związku z powyższym może się zdarzyć, że sytuacja powodziowa na tym odcinku Sanu może być w znacznym stopniu kształtowana falą powodziową na Wiarze. Dlatego w dalszym etapie prac, przy podejmowaniu decyzji odnośnie propozycji określonych działań mających na celu poprawę warunków przeciwpowodziowych na obszarze powiatu miejskiego Przemyśl, należy z jednostką zadaniową Z 25. rozpatrywać łącznie tą sekcję Sanu San na odcinku od Przemyśla do Ulanowa San na tym odcinku zasilany jest pięcioma potężnymi dopływami: Wisznia, Szkło, Lubaczówka, Tanew wraz z Wirową stanowiącymi oddzielne jednostk izadaniowe Z 26, Z 28, Z 30, Z 38 i Z 40 o łącznej powierzchni zlewni ponad 5 tys. km 2 t.j. 1/3 całego dorzecza Sanu. W związku z powyższym może się zdarzyć, że sytuacja powodziowa na tym odcinku Sanu może być w znacznym stopniu kształtowana falą powodziową na tych dopływach. Dlatego w dalszym etapie prac, przy podejmowaniu decyzji odnośnie propozycji określonych działań mających na celu poprawę warunków przeciwpowodziowych na odcinku od Przemyśla do Ulanowa, należy rozpatrywać ten odcinek łącznie z ww. jednostkami zadaniowymi. Słabe punkty na tym odcinku charakteryzujące się wysokimi stratami powodziowymi, wymagające szczególnej analizy techniczno-hydraulicznej to: - San na obszarze gminy Tryńcza; - rzeka Wyrwa (prawostronny dopływ Sanu poniżej Jarosławia); - San w obszarze gmin Leżajsk i Kyryłówka; - San na terenie gmin Rudnik nad Sanem i Ulanów. San na odcinku od Ulanowa do ujścia do Wisły Straty na tym odcinku Sanu wystąpiły tylko podczas powodzi w roku 2010 i Straty te są umiarkowane i dotyczą Sanu w gminie Pysznica i w ujściu rzeki Łukawicy w gminie Radomyśl nad Sanem. Oba te odcinki Sanu stanowią słabe punkty. San poniżej Stalowej Woli jest obustronnie obwałowany, ale brak jest obwałowań wstecznych na dopływach, co może być przyczyną strat w słabych punktach. Ponadto przy podejmowaniu decyzji odnośnie propozycji określonych działań mających na celu poprawę warunków przeciwpowodziowych, należy rozpatrywać ten odcinek łącznie z Zadaniami 41, 42 i 43 obejmującymi odpowiednio znaczące dopływy Barcówka, Bukowa i Biała zasilające San. 74

75 Zestawienie start w podziale sekcyjnym. * wartości strat podane zostały w mln PLN Tab. 10. Zestawienie strat dla jednostki zadaniowej SAN Z01/1 POWIAT GMINA RZEKI bieszczadzki Lutowiska Filówka, Smolniczek, Głuchy 0,000 0,000 0,000 0,000 0,116 0,000 0,094 0,000 0,000 bieszczadzki Czarna brak danych bieszczadzki Ustrzyki Dolne brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Σ bieszczadzki 0,000 0,000 0,000 0,000-0,000 0,094 0,000 0,000 leski Solina San, Solinka, Wołkowyjka, Bereźniczka, Rybnik, Myczkowski 0,000 0,000 0,000 0,169 0,514 0,000 0,000 0,000 0,000 Σ leski 0,000 0,000 0,000 0,169 0,514 0,000 0,000 0,000 0,000 75

76 Tab. 11. Zestawienie strat dla jednostki zadaniowej SAN Z01/2 POWIAT GMINA RZEKI leski Lesko San 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,520 0,000 0,000 leski Olszanica San 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,146 0,146 0,000 Σ leski 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,666 0,146 0,000 sanocki Sanok (miasto) San 0,981 0,000 0,000 0,000 0,815 0,000 0,000 0,000 0,000 sanocki Sanok (gmina) San 0,400 0,000 0,000 0,000 2,937 0,870 3,616 2,347 0,000 sanocki Zagórz brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Σ sanocki 1,380 0,000 0,000 0,000 3,751 0,870 3,616 2,347 0,000 przemyski Bircza brak danych Σ przemyski 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 brzozowski Nozdrzec Jaworka 3,620 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 brzozowski Dydnia brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Σ brzozowski 3,620 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 rzeszowski Dynów (gmina) Kruszelnica 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,085 0,050 0,130 rzeszowski Dynów (miasto) brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 rzeszowski Hyżne brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Σ rzeszowski 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,085 0,050 0,130 76

77 Tab. 12. Zestawienie strat dla jednostki zadaniowej SAN Z01/3 POWIAT GMINA RZEKI przemyski Dubiecko Kamionka, Rzeka (Potok Cygański), Huta Drohobycka (Potok Huta) 0,041 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,222 0,000 0,000 przemyski Krzywcza San 0,000 0,000 0,000 0,000 1,218 0,000 0,060 0,000 0,000 przemyski Krasiczyn brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 przemyski Przemyśl (gmina) San 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,270 0,000 0,000 Σ przemyski 0,041 0,000 0,000 0,000 1,218 0,000 0,552 0,000 0,000 Tab. 13. Zestawienie strat dla jednostki zadaniowej SAN Z01/4 POWIAT GMINA RZEKI m. Przemyśl m. Przemyśl brak podanych wartości strat Σ m. Przemyśl

78 Tab. 14. Zestawienie strat dla jednostki zadaniowej SAN Z01/5 POWIAT GMINA RZEKI przemyski Przemyśl (gmina) Brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 przemyski Żurawica brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 przemyski Orły brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 przemyski Stubno brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 przemyski Medyka brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Σ przemyski 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 jarosław Radymno brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 jarosław Laszki brak danych jarosław Jarosław (miasto) brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 jarosław Jarosław (gmina) San, Łęka Morawska (Łęg Morawski) 0,095 0,150 0,000 0,000 0,000 0,000 0,083 0,000 0,000 jarosław Wiązownica Wyrwa (Olchowiec) 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 1,022 0,000 0,000 jarosław Pawłosiów brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Σ jarosław 0,095 0,150 0,000 0,000 0,000 0,000 1,104 0,000 0,000 przeworski Przeworsk (miasta) brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 przeworski Przeworsk (gminy) brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 przeworski Tryńcza San 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000-0,000 - przeworski Sieniawa Dopływ spod Sieniawy 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 2,142 0,840 1,125 Σ przeworski 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000-0,840-78

79 Tab. 15. Zestawienie strat dla jednostki zadaniowej SAN Z01/6 POWIAT GMINA RZEKI przeworski Sieniawa brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 przeworski Adamówka brak danych ,509 2,031 - Σ przeworski 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 2,509 2,031 0,000 leżajski Grodzisko Dolne brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 leżajski Leżajsk (gmina) San 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0, leżajski Leżajsk (miasto) brak danych leżajski Kuryłówka San 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0, ,000 leżajski Nowa Sarzyna Malinianka - - 0,000-0, Σ leżajski 0,000 0,000 0,000 0,000 0,495 0,000-0,000 0,000 niżański Krzeszów San 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0, niżański Rudnik nad Sanem San, Stróżanka 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 4, niżański Ulanów San #ARG! 0, ,307-0,000 niżański Nisko brak podanych wartości strat Σ niżański 0,000 0,440 0,000 0,000 0,000 0,000 5,717 0,000 0,000 79

80 Tab. 16. Zestawienie strat dla jednostki zadaniowej SAN Z01/7 POWIAT GMINA RZEKI niżański Ulanów brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 niżański Nisko brak podanych wartości strat Σ niżański 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 stalowowolski Pysznica San, Pyszenka 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,070 0,370 0,000 stalowowolski Stalowa Wola brak danych stalowowolski Zaleszany San 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0, stalowowolski Zaklików brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 stalowowolski Radomyśl nad Sanem San, Łukawica , Σ stalowowolski 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 1,150 0,370 0,000 janowski Potok Wielki brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 janowski Modliborzyce brak strat 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 Σ janowski 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 0,000 80

81 1.3. CIEKI DODATKOWE Identyfikacja dodatkowych odcinków rzek i potoków do modelowania w ramach niniejszego opracowania, bazowała na danych o historycznych zasięgach zagrożeń powodziowych, otrzymanych z jednostek samorządowych oraz informacjach o planowanych inwestycjach przeciwpowodziowych, pozyskanych z urzędów i instytucji zaangażowanych w problematykę ochrony przeciwpowodziowej. Priorytetem przy wyborze rzek wskazanych do dodatkowego ujęcia w analizie całej zlewni Sanu wraz z Wisłokiem była liczba zagrożonej ludności. Na podstawie zestawienia dotyczącego strat, opracowanego z informacji uzyskanych w procesie ankietyzacji dokonana została pierwsza selekcja cieków, które stwarzały w przeszłości regularne zagrożenia dla terenów zamieszkałych. Kolejnym etapem w wyborze dodatkowych cieków było nałożenie na mapę typów klas użytkowania terenu wskazanych przez gminy stref zalewowych. W przypadku, gdy jednostki samorządowe nie wskazały zasięgów zalewowych na mapach dołączonych do ankiety, ani też nie były w stanie określić przybliżonych zasięgów podczas spotkań bezpośrednich, dokonywana była analiza terenu, w której opierając się na ukształtowaniu terenu wyznaczany był orientacyjny zasięg zalewu. W celu zachowania bezpiecznego marginesu błędu, zasięg ten po obu stronach analizowanego odcinka cieku był powiększany o 500 m. Odrębnym kryterium były informacje dotyczące planów inwestycyjnych na ciekach, które nie posiadają modelu. W przypadku dużych inwestycji, cieki takie zostały pomierzone i zamodelowane w celu wprowadzenia proponowanej inwestycji do modelu hydraulicznego WYKAZ CIEKÓW DODATKOWYCH W efekcie przeprowadzonych analiz na terenie jednostki zadaniowej Z01 wytypowano do modelowania jako ciek dodatkowy rzekę Kamionkę w km km OPRACOWANIE POMIARÓW GEODEZYJNYCH Przekroje poprzeczne zostały poprowadzone prostopadle do osi cieku w obrębie koryta i prostopadle do poziomic w obrębie doliny. Przekroje umieszczone zostały przed budowlami, za budowlami (kształt koryta interpolowany) oraz, w przypadku braku budowli, co 500 m (kształt koryta pomierzony) i co 250 m (kształt koryta interpolowany). a. Pomiar nowych obiektów w istniejących modelach Nowe obiekty powstałe na modelowanym odcinku rzeki San, zamieszczone zostały w tabelach w rozdziale raportu. Rzeka Kamionka nie posiada istniejącego modelu. 81

82 b. Pomiar cieków dodatkowych Dla cieku Kamionka wykonanych zostało 29 przekrojów oraz pomiar 39 obiektów mostowych i 9 obiektów hydrotechnicznych. Szczegółowe dane dotyczące lokalizacji i parametrów przekrojów, dokumentacja fotograficzna, profile i fotografie zamieszczone zostały w załączniku OBLICZENIA HYDROLOGICZNE Z uwagi na możliwość ewentualnych zmian wartości przepływów prawdopodobnych w zlewniach kontrolowanych od czasu opracowania w 2009r. przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej opracowania pn. Studium ochrony przeciwpowodziowej dla zlewni Sanu i Wisłoka, w ramach obecnego opracowania należało dokonać aktualizacji obliczeń hydrologicznych. Ponadto, dla cieków dodatkowych, stanowiących zlewnie niekontrolowane, należało niezależnie dokonać nowych obliczeń hydrologicznych w oparciu o metodykę wskazaną przez Zamawiającego MODYFIKACJA WEJŚCIOWYCH DANYCH HYDROLOGICZNYCH San jest prawostronnym dopływem Wisły o długości 443,4 km i powierzchni zlewni km 2. Zlewnia Sanu jest zlewnią kontrolowaną znajduje się na niej trzynaście wodowskazów: Dwernik, Dynów, Jarosław, Lesko, Leżachów, Nisko, Olchowce, Polana, Przemyśl, Radomyśl, Rzuchów, Stuposiany i Zatwarnica. Po powodzi 2010 r. przepływy maksymalne prawdopodobne w przekrojach wodowskazowych rzeki San uległy istotnej zmianie. Poniżej w tabel zestawiono porównanie przepływów maksymalnych prawdopodobnych z poprzedniego opracowania pn. Studium ochrony przeciwpowodziowej dla zlewni Sanu i Wisłoka z 2009 r. z danymi IMGW otrzymanymi na potrzeby niniejszego opracowania w 2012 r. 82

83 Tab. 17. Zestawienie różnic przepływów maksymalnych prawdopodobnych w przekrojach rzeki San RZEKA WODOWSKAZ OKRES OBL. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PRZEWYŻSZENIA P [%] QMAX,P [M 3 /S] QMAX,P Z POPRZEDNIEGO OPRACOWANIA [M 3 /S] ZMIANA W % San Radomyśl San Nisko San Rzuchów

84 RZEKA WODOWSKAZ OKRES OBL. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PRZEWYŻSZENIA P [%] QMAX,P [M 3 /S] QMAX,P Z POPRZEDNIEGO OPRACOWANIA [M 3 /S] ZMIANA W % San Leżachów San Jarosław San Przemyśl

85 RZEKA WODOWSKAZ OKRES OBL. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PRZEWYŻSZENIA P [%] QMAX,P [M 3 /S] QMAX,P Z POPRZEDNIEGO OPRACOWANIA [M 3 /S] ZMIANA W % San Dynów San Olchowce San Lesko

86 RZEKA WODOWSKAZ OKRES OBL. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PRZEWYŻSZENIA P [%] QMAX,P [M 3 /S] QMAX,P Z POPRZEDNIEGO OPRACOWANIA [M 3 /S] ZMIANA W % San Zatwarnica San Dwernik San Nisko

87 RZEKA WODOWSKAZ OKRES OBL. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PRZEWYŻSZENIA P [%] QMAX,P [M 3 /S] QMAX,P Z POPRZEDNIEGO OPRACOWANIA [M 3 /S] ZMIANA W % c. Przenoszenie maksymalnych przepływów prawdopodobnych z przekrojów wodowskazowych Określenie wartości Q max w przekroju obliczeniowym na podstawie wartości Q p max p obliczonej metodami pośrednimi w przekroju wodowskazowym położonym na tej samej rzece lub jej recypiencie nosi nazwę przenoszenia. Dla nowo otrzymanych danych hydrologicznych wykonano ponownego przeniesienia z przekrojów wodowskazowych do przekrojów dopływów Sanu. Przenoszenie objęło: ekstrapolację wartości rzeki, interpolację wartości ekstrapolację wartości wodowskazowego. Q max od ostatniego przekroju wodowskazowego w górę p Q max między przekrojami wodowskazowymi, p Q max w dół biegu rzeki od pierwszego przekroju p Poniżej zamieszczono schemat sieci rzecznej rzeki San dla którego wykonano przeniesienia przepływów maksymalnych prawdopodobnych. 87

88 Ryc. 1. Schemat dopływów na rzece San cz. V Ryc. 2. Schemat dopływów na rzece San cz. IV 88

89 Ryc. 3. Schemat dopływów na rzece San cz. III Ryc. 4. Schemat dopływów na rzece San cz. II 89

90 Ryc. 5. Schemat dopływów na rzece San cz. I Do konstruowania fal hipotetycznych o prawdopodobieństwie wystąpienia zastosowano Metodę Politechniki Warszawskiej. 90

91 Tab. 18. Zestawienie hydrogramów hipotetycznych dla fal prawdopodobnych p=0.2% dla rzeki San Dopływ do Soliny, Olszanica, Hoczewka Dopływ do Soliny Olszanica Hoczewka czas Q czas Q czas Q [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] :00 300, :00 19, :00 13, :52 300, :50 19, :20 13, :55 438, :35 28, :54 28, :57 527, :20 37, :28 40, :59 584, :05 43, :02 51, :02 664, :50 56, :36 66, :04 568, :35 65, :10 85, :06 585, :20 62, :44 100, :09 839, :05 84, :18 114, : , :50 93, :52 129, : , :35 102, :26 142, : :27 109, :43 148, : , :20 114, :00 153, : , :12 112, :17 149, : , :05 94, :34 144, :29 898, :20 75, :16 110, :33 775, :50 66, :24 88, :39 573, :20 60, :32 70, :03 279, :50 53, :40 52, :16 276, :20 45, :20 28, :28 250, :05 37, :10 24, :52 210, :50 29, :00 19, :20 22, :40 14, :40 22, :40 14,

92 Tab. 19. Zestawienie hydrogramów hipotetycznych dla fal prawdopodobnych p=0.2% dla rzeki San rzeki Osława, Sanoczek, Tyrawka oraz Baryczka Dyrbek Osława Sanoczek Tyrawka Baryczka czas Q czas Q czas Q czas Q czas Q [rrrr-mm-dd hh:mm] [m 3 /s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m 3 /s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m 3 /s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m 3 /s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m 3 /s] :00 3, :00 47, :00 11, :00 3, :00 3, :15 3, :25 47, :44 11, :40 3, :50 3, :00 5, :25 114, :40 19, :36 6, :53 6, :45 7, :25 132, :36 25, :32 8, :56 9, :30 8, :25 157, :32 31, :28 10, :59 12, :15 11, :25 182, :28 37, :24 12, :02 14, :00 12, :25 206, :24 43, :20 13, :05 16, :45 12, :25 253, :20 50, :16 16, :08 19, :30 16, :25 302, :16 57, :12 18, :11 21, :15 18, :25 349, :12 65, :08 21, :14 23, :00 20, :25 397, :08 73, :04 23, :17 25, :52 21, :25 388, :06 77, :02 25, :48 26, :45 22, :25 445, :04 82, :00 26, :20 27, :37 22, :25 426, :02 78, :58 25, :51 23, :30 18, :25 407, :00 74, :56 23, :23 21, :45 14, :25 289, :48 58, :44 18, :32 15, :15 13, :25 238, :40 50, :36 16, :38 12, :45 11, :25 213, :32 44, :28 14, :44 11, :15 10, :25 188, :24 37, :20 12, :50 9, :45 9, :25 104, :44 25, :40 8, :20 5, :30 7, :25 91, :24 21, :20 7, :35 5, :15 5, :25 79, :04 17, :00 5, :50 4, :45 4, :25 55, :24 12, :20 4, :20 3, :40 4, :40 55, :40 12, :40 4, :40 3,

93 Tab. 20. Zestawienie hydrogramów hipotetycznych dla fal prawdopodobnych p=0.2% dla rzeki San rzeki Wiar, Wisznia, Szkło, Wisłok oraz Tanew Wiar Wisznia Szkło Wisłok Tanew czas Q czas Q czas Q czas Q czas Q [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] :00 5, :00 3, :00 6, :00 13, :00 64, :35 5, :50 3, :50 6, :30 13, :50 64, :45 17, :42 13, :33 12, :23 27, :07 95, :07 20, :34 20, :16 17, :16 39, :24 110, :29 23, :26 26, :59 22, :09 52, :41 121, :51 26, :18 33, :42 26, :02 61, :58 129, :21 30, :10 40, : : :15 138, :43 35, :02 48, :08 38, : :32 154, :06 38, :54 55, :51 41, :41 101, :49 170, :28 43, :46 65, :34 44, :34 113, :06 186, :59 48, :38 74, :17 48, :27 127, :23 211, :07 50, :34 78, :08 51, :53 137, : :15 52, : : : :40 328, :23 50, :26 77, :51 53, :46 137, : :31 47, :22 71, :43 51, :13 132, :57 211, :49 32, :56 50, :52 36, :52 99, :48 173, :19 24, :02 35, :18 30, :38 80, :22 144, :04 18, :15 23, :44 24, :24 61, :56 118, :19 11, :45 19, :10 18, :10 42, :30 87, :18 3, :50 10, :20 8, :00 21, :20 56, :45 4, :10 8, :55 6, :25 20, :45 48, :50 3, :30 6, :30 5, : :10 42, :19 3, :10 5, :40 5, :40 15, :00 36, :40 3, :40 5, :40 5, :20 36,646 93

94 Tab. 21. Zestawienie hydrogramów hipotetycznych dla fal prawdopodobnych p=1,0% dla rzeki San Dopływ do Soliny, Olszanica, Hoczewka Dopływ do Soliny Olszanica Hoczewka czas Q czas Q czas Q [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] :00 226, :00 13, :00 9, :19 226, :50 13, :20 9, :40 330, :35 20, :54 19, :02 397, :20 26, :28 27, :24 440, :05 30, :02 35, :46 500, :50 40, :36 45, :08 428, :35 46, :10 58, :30 440, :20 53, :44 67, :52 632, :05 60, :18 77, :14 855, :50 66, :52 87, : , :35 72, :26 96, : :27 78, :43 104, : , :20 82, :00 110, : , :12 80, :17 101, :04 771, :05 67, :34 97, :48 677, :20 54, :16 74, :32 583, :50 47, :24 60, :16 432, :20 43, :32 48, :57 210, :50 37, :40 35, :47 208, :20 32, :20 19, :37 188, :05 26, :10 16, :18 158, :50 21, :00 13, :20 16, :40 9, :40 16, :40 9,

95 Tab. 22. Zestawienie hydrogramów hipotetycznych dla fal prawdopodobnych p=0.2% dla rzeki San rzeki Osława, Sanoczek, Tyrawka oraz Baryczka Dyrbek Osława Sanoczek Tyrawka Baryczka czas Q czas Q czas Q czas Q czas Q [rrrr-mm-dd hh:mm] [m 3 /s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m 3 /s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m 3 /s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m 3 /s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m 3 /s] :00 2, :00 34, :00 2, :00 1, :00 0, :15 2, :25 34, :44 2, :40 1, :50 0, :00 4, :25 82, :40 4, :36 3, :53 1, :45 5, :25 95, :36 6, :32 4, :56 2, :30 6, :25 113, :32 7, :28 5, :59 3, :15 8, :25 131, :28 9, :24 6, :02 3, :00 9, :25 148, :24 10, :20 7, :05 4, :45 11, :25 182, :20 12, :16 8, :08 4, :30 12, :25 217, :16 14, :12 9, :11 5, :15 14, :25 251, :12 16, :08 11, :14 6, :00 15, :25 286, :08 18, :04 12, :17 6, :52 16, :25 279, :06 19, :02 13, :48 6, :45 16, :25 330, :04 23, :00 17, :20 7, :37 17, :25 306, :02 19, :58 13, :51 6, :30 14, :25 292, :00 18, :56 12, :23 5, :45 11, :25 208, :48 14, :44 9, :32 4, :15 10, :25 171, :40 12, :36 8, :38 3, :45 9, :25 153, :32 11, :28 7, :44 2, :15 8, :25 135, :24 9, :20 6, :50 2, :45 6, :25 75, :44 6, :40 4, :20 1, :30 5, :25 65, :24 5, :20 3, :35 1, :15 4, :25 57, :04 4, :00 2, :50 1, :45 3, :25 40, :24 3, :20 2, :20 1, :40 3, :40 40, :40 3, :40 2, :40 1,

96 Tab. 23. Zestawienie hydrogramów hipotetycznych dla fal prawdopodobnych p=0.2% dla rzeki San rzeki Wiar, Wisznia, Szkło, Wisłok oraz Tanew Wiar Wisznia Szkło Wisłok Tanew czas Q czas Q czas Q czas Q czas Q [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] [rrrr-mm-dd hh:mm] [m3/s] :00 1, :00 2, :00 4, :00 10, :00 29, :35 1, :50 2, :50 4, :30 10, :40 29, : :42 9, :33 9, :23 22, :57 44, :07 9, :34 14, :16 12, :16 32, :14 51, :29 12, :26 18, :59 16, :09 42, :31 56, :51 14, :18 23, :42 19, :02 50, :48 60, :21 17, :10 28, :25 23, :55 60, :05 64, :43 20, :02 33, :08 27, :48 73, :22 71, :06 24, :54 39, :51 29, :41 85, :39 79, :28 29, :46 46, :34 31, :34 97, :56 86, :59 33, :38 52, :17 34, :27 108, :13 93, :07 35, :34 55, :08 37, :53 113, :51 98, : : : : :30 135, :23 34, :26 54, :51 38, :46 116, :08 101, :31 31, :22 50, :43 36, :13 112, :47 95, : :56 34, :52 26, :52 83, :38 80, :19 9, :02 26, :18 21, :38 66, :12 66, :04 7, :15 17, :44 17, :24 51, :46 54, :19 5, :45 15, :10 12, :10 34, :20 40, :18 2, :50 7, :20 6, :00 17, :10 26, :45 3, :10 5, :55 4, :25 17, :35 22, :50 2, :30 4, :30 4, :50 14, :00 19, :19 2, :10 4, :40 3, :40 12, :50 17, :40 2, :40 4, :40 3, :10 17,

97 39916, , , , , , , , , ,000 Przepływ [m 3 /s] 39916, , , , , , , , , , ,000 Przepływ [m 3 /s] Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej Dopływ do Soliny Dopływ do Soliny Rys. 14. Hydrogramy fal hipotetycznych Q0,2 dla rzeki San dopływ do Soliny Olszanica Hoczewka Dyrbek Osława Sanoczek Tyrawka Baryczka Wiar Wisznia Szkło Wisłok Tanew Rys. 15. Hydrogramy fal hipotetycznych Q0,2 dla rzeki San dopływy pozostałe 97

98 : : : : : : : : : :00 Przepływ [m 3 /s] : : : : : : :00 Przepływ [m 3 /s] Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej Dopływ do Soliny Dopływ do Soliny Rys. 16. Hydrogramy fal hipotetycznych Q1,0 dla rzeki San dopływ do Soliny Olszanica Hoczewka Dyrbek Osława Sanoczek Tyrawka Baryczka Wiar Wisznia Szkło Wisłok Tanew Rys. 17. Hydrogramy fal hipotetycznych Q1,0 dla rzeki San dopływy pozostałe 98

99 OBLICZENIA HYDROLOGICZNE DLA CIEKÓW DODATKOWYCH Rzeka Kamionka płynie w jednostce zadaniowej Z01 (San). Zlewnia Kamionki jest zlewnią niekontrolowaną o powierzchni A=20,04 km 2 (powierzchnia mniejsza od 50 km 2 ) dlatego obliczenia hydrologiczne przepływów o p=0.2% i p=1,0%, przeprowadzono w oparciu o formułę opadową (Stachy, Fal). Do konstruowania fal hipotetycznych o prawdopodobieństwie wystąpienia zastosowano Metodę Politechniki Warszawskiej. Rys. 18. Mapa podziału hydrograficznego rzeki Kamionki 99

100 Tab. 24. Zestawienie hydrogramów hipotetycznych dla fal prawdopodobnych p=0.2% i p=1,0% dla rzeki Kamionki, cz. 1. WEJŚCIE KM BEZ NAZWY IX KM BEZ NAZWY VIII KM BEZ NAZWY VII KM BEZ NAZWY VI KM ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1%

101 WEJŚCIE KM BEZ NAZWY IX KM BEZ NAZWY VIII KM BEZ NAZWY VII KM BEZ NAZWY VI KM ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1% Tab. 25. Zestawienie hydrogramów hipotetycznych dla fal prawdopodobnych p=0.2% i p=1,0% dla rzeki Kamionki, cz. 2. BEZ NAZWY V KM BEZZ NAZWY IV KM BEZ NAZWY III KM BEZ NAZWY II KM BEZ NAZWY I KM ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1%

102 BEZ NAZWY V KM BEZZ NAZWY IV KM BEZ NAZWY III KM BEZ NAZWY II KM BEZ NAZWY I KM ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1% ts [min] Q 0.2% Q 1%

103 Przepływ [m3/s] Przepływ [m3/s] Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej Poniżej zamieszczono wykresy hydrogramów fal hipotetycznych 9,00 8,00 Rzeka Kamionka - hydrogramy hipotetyczne Q0.2% i Q1% na wejściu do modelu w km ,00 6,00 5,00 4,00 Q0.2% Q1% 3,00 2,00 1,00 0,00 0,00 50,00 100,00 150,00 200,00 250,00 300,00 350,00 Czas [min] Rys. 19. Hydrogramy fal hipotetycznych rzeki Kamionki km na wejściu do modelu 4,50 4,00 Rzeka Kamionka - hydrogramy hipotetyczne Q0.2% i Q1% Dopływu bez nazwy IX w km ,50 3,00 2,50 2,00 Q0.2% Q1% 1,50 1,00 0,50 0,00 0,00 20,00 40,00 60,00 80,00 100,00 120,00 140,00 160,00 180,00 Czas [min] Rys. 20. Hydrogramy fal hipotetycznych rzeki Kamionki Dopływ bez nazwy IX w km

104 Przepływ [m3/s] Przepływ [m3/s] Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej 3,00 2,50 Rzeka Kamionka - hydrogramy hipotetyczne Q0.2% i Q1% Dopływu bez nazwy VIII w km ,00 1,50 Q0.2% Q1% 1,00 0,50 0,00 0,00 20,00 40,00 60,00 80,00 100,00 120,00 140,00 Czas [min] Rys. 21. Hydrogramy fal hipotetycznych rzeki Kamionki Dopływ bez nazwy VIII w km ,00 Rzeka Kamionka - hydrogramy hipotetyczne Q0.2% i Q1% Dopływu bez nazwy VII w km ,50 2,00 1,50 Q0.2% Q1% 1,00 0,50 0,00 0,00 20,00 40,00 60,00 80,00 100,00 120,00 140,00 Czas [min] Rys. 22. Hydrogramy fal hipotetycznych rzeki Kamionki Dopływ bez nazwy VII w km

105 Przepływ [m3/s] Przepływ [m3/s] Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej 6,00 Rzeka Kamionka - hydrogramy hipotetyczne Q0.2% i Q1% Dopływu bez nazwy VI w km ,00 4,00 3,00 Q0.2% Q1% 2,00 1,00 0,00 0,00 100,00 200,00 300,00 400,00 500,00 600,00 700,00 Czas [min] Rys. 23. Hydrogramy fal hipotetycznych rzeki Kamionki Dopływ bez nazwy VI w km ,08 0,07 Rzeka Kamionka - hydrogramy hipotetyczne Q0.2% i Q1% Dopływu bez nazwy V w km ,06 0,05 0,04 Q0.2% Q1% 0,03 0,02 0,01 0,00 0,00 20,00 40,00 60,00 80,00 100,00 120,00 140,00 160,00 Czas [min] Rys. 24. Hydrogramy fal hipotetycznych rzeki Kamionki Dopływ bez nazwy V w km

106 Przepływ [m3/s] Przepływ [m3/s] Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej 2,50 2,00 Rzeka Kamionka - hydrogramy hipotetyczne Q0.2% i Q1% Dopływu bez nazwy IV w km ,50 Q0.2% Q1% 1,00 0,50 0, Czas [min] Rys. 25. Hydrogramy fal hipotetycznych rzeki Kamionki Dopływ bez nazwy IV w km ,300 0,250 Rzeka Kamionka - hydrogramy hipotetyczne Q0.2% i Q1% Dopływu bez nazwy III w km ,200 0,150 Q0.2% Q1% 0,100 0,050 0, Czas [min] Rys. 26. Hydrogramy fal hipotetycznych rzeki Kamionki Dopływ bez nazwy III w km

107 Przepływ [m3/s] Przepływ [m3/s] Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej 0,300 0,250 Rzeka Kamionka - hydrogramy hipotetyczne Q0.2% i Q1% Dopływu bez nazwy II w km ,200 0,150 Q0.2% Q1% 0,100 0,050 0, Czas [min] Rys. 27. Hydrogramy fal hipotetycznych rzeki Kamionki Dopływ bez nazwy II w km ,700 0,600 Rzeka Kamionka - hydrogramy hipotetyczne Q0.2% i Q1% Dopływu bez nazwy I w km ,500 0,400 Q0.2% Q1% 0,300 0,200 0,100 0, Czas [min] Rys. 28. Hydrogramy fal hipotetycznych rzeki Kamionki Dopływ bez nazwy I w km

108 1.5. OPIS POSZCZEGÓLNYCH WARIANTÓW DZIAŁAŃ INWESTYCYJNYCH Warianty działań inwestycyjnych w zlewni zostały zaprojektowane na ochronę przed wodą Q1% oraz dodatkowo sprawdzone na wodę Q0,2%. Podstawowy, przyjęty w opracowaniu poziom ochrony na wodę 100-letnią jest uzasadniony ekonomicznie i wpisuje się w założenia Dyrektywy unijnej 2007/60/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 października 2007 r. w sprawie oceny ryzyka powodziowego i zarządzania nim. Poziom ochrony na wodę 500-letnią może być natomiast natomiast uzasadniony w przypadku ochrony obiektów zabytkowych, dóbr kulturowych i innych szczególnie cennych obiektów. W opracowaniu dla każdego z analizowanych wariantów, przedstawione zostały najważniejsze z punktu widzenia ochrony przeciwpowodziowej parametry: Strefa zalewowa (km²) obszar zalewany wodą o prawdopodobieństwie wystąpienia Q1% (raz na 100 lat). Komunikacja (km²) powierzchnia obszaru zajmowanego przez infrastrukturę komunikacyjną (drogi, koleje, itp.). Mimo, że projekt nie obejmuje ochrony tego typu obiektów, to jest to bardzo istotna informacja dla jednostek dbających o stan techniczny dróg, kolei, itp. Informacje takie powinny determinować działania odpowiednich jednostek do potencjalnych remontów i przebudów - np. podniesienie nasypów drogowych, zwiększenie światła mostów i przepustów. Osiedla mieszkaniowe (km²) powierzchnia obszaru wysoko zurbanizowanego, gdzie należy chronić zabudowę mieszkaniową. Tereny przemysłowe (km²) powierzchnia obszaru zajmowanego przez fabryki i przedsiębiorstwa, które w uzasadnionych przypadkach brane są pod uwagę przy projektowaniu infrastruktury przeciwpowodziowej. W przypadku obiektów, mogących stanowić zagrożenie dla lokalnej ludności (np. oczyszczalnie ścieków), przewidziane zostały obiekty chroniące te tereny. Pozostałe tereny przemysłowe zostają wskazane dla informacji właściciela obiektu oraz gminy. Użytki rolne (km²) powierzchnia obszaru wykorzystywanego do produkcji roślinnej, ogrodniczej lub zwierzęcej. Liczba zagrożonych budynków mieszkalnych (szt.) liczba budynków mieszkalnych znajdujących się na terenie strefy zalewowej. Budynki zostały podzielone na dwie kategorie zalewane wodą poniżej i powyżej 0,5 m. W przypadku budynków zalewanych wodą poniżej 0,5 m przewidziane są mobilne metody ochrony przeciwpowodziowej, w pozostałych przypadkach natomiast planowane jest przeniesienie ludności poza zagrożony obszar. Liczba zagrożonych mieszkańców (szt.) liczba mieszkańców znajdujących się na terenie strefy zalewowej. Ludność podzielona została na dwie kategorie zamieszkująca budynki zalewane wodą poniżej i powyżej 0,5 m. 108

109 Liczba budynków gospodarczych (szt.) - liczba budynków gospodarczych znajdujących się na terenie strefy zalewowej. Budynki zostały podzielone na dwie kategorie zalewane wodą poniżej i powyżej 0,5 m. W przypadku budynków zalewanych wodą powyżej 0,5 m przewiduje się ich wykup. Liczba budynków przemysłowych (szt.) - liczba budynków przemysłowych znajdujących się na terenie strefy zalewowej. Budynki zostały podzielone na dwie kategorie zalewane wodą poniżej i powyżej 0,5 m. W przypadku budynków zalewanych wodą poniżej 0,5 m przewidziane są mobilne metody ochrony przeciwpowodziowej. Natomiast w przypadku budynków zalewanych wodą o głębokości powyżej 0,5 m, decyzja o sposobie ich ochrony lub przeniesieniu, powinna być podejmowana indywidualnie z uwagi na różną i zazwyczaj trudną do oszacowania wartość majątkową każdego z obiektów. Liczba budynków użyteczności publicznej (szt.) - liczba budynków użyteczności publicznej znajdujących się na terenie strefy zalewowej. Budynki zostały podzielone na dwie kategorie zalewane wodą poniżej i powyżej 0,5 m. W przypadku budynków zalewanych wodą poniżej 0,5 m przewidziane są mobilne metody ochrony przeciwpowodziowej. Natomiast w przypadku budynków zalewanych wodą o głębokości powyżej 0,5 m, decyzja o sposobie ich ochrony lub przeniesieniu, powinna być podejmowana indywidualnie z uwagi na różną i zazwyczaj trudną do oszacowania wartość majątkową każdego z obiektów. W opracowanej analizie podano następujące warianty ochrony przeciwpowodziowej: W0 - stan istniejący ochrony przeciwpowodziowej, WI - stan uwzględniający realizację działań wg planowanych wcześniej w zlewni opracowań koncepcyjnych, WII - własne, autorskie propozycje Wykonawcy w zakresie ochrony przeciwpowodziowej. WP - stan uwzględniający realizację wariantów preferowanych, wybranych podczas analiz wielokryterialnych dla poszczególnych jednostek zadaniowych. WP+ - stan uwzględniający najlepiej ocenione działania zlokalizowane w poszczególnych jednostkach zadaniowych, wzmocniony dodatkowo o wybrane działania retencyjne zlokalizowane w niektórych zlewniach, a wynikające z dążenia do redukcji zagrożenia w zlewni Z01 i dodatkowo korzystnie wpływające na Wisłę. WP++ - Wariant WP+ wzmocniony dodatkowo o działania ograniczające ryzyko powodziowe cieku głównego - Sanu, których nie można było analizować wcześniej, bez uwzględnienia rzeczywistego wpływu wszystkich działań w całej zlewni. 109

110 Tab.26. Cieki modelowane w obrębie zadania LP. NAZWA CIEKU MODELOWANY ODCINEK ZMIANY W POSZCZEGÓLNYCH WARIANTACH W0 ciek modelowany w ramach niniejszego studium 1. Kamionka km km WI bez zmian (brak inwestycji przeciwpowodziowych) WIIA bez zmian W0 model z opracowania z 2009r. zlewni Wisłoka, przedłużony o m. 2. San km km WI zb. Rudawka Rymanowska + zbiorniki na dopływach WP rozwiązania wybrane w zlewniach powyżej WP+ - bez zmian w stosunku do WP WP++ - wariant WP+ poszerzony o obwałowania WARIANT W0 Wariant W0 prezentuje istniejący stan ochrony przeciwpowodziowej w zlewni i bazuje na modelu hydraulicznym opracowanym w ramach Studium ochrony przeciwpowodziowej dla zlewni Sanu i Wisłoka z 2009r. W przypadku wytypowania w zlewni zadaniowej dodatkowych cieków lub dodatkowych obiektów generujących zagrożenia powodziowe w zlewni (nieujęte w studium) model hydrauliczny ze studium był rozbudowywany o odcinki tych cieków. 110

111 a. Budowa i modyfikacja modeli hydraulicznych Kamionka Oś na modelowanym odcinku cieku Kamionka została skorygowana względem MPHP na podstawie ortofotomap oraz numerycznego modelu terenu. Rys. 29. Zmodyfikowana oś cieku na modelowanym odcinku - Kamionka, wariant W0 Przekroje poprzeczne na modelowanym odcinku zostały poprowadzone prostopadle do osi cieku w obrębie koryta i prostopadle do poziomic w obrębie doliny. Przekroje umieszczone zostały przed budowlami, za budowlami (kształt koryta interpolowany) oraz, w przypadku braku budowli, co 500 m (kształt koryta pomierzony) i co 250 m (kształt koryta interpolowany). Tab. 27. Zestawienie przekrojów na cieku i na terasach zalewowych Kamionka, W0 NAZWA CIEKU KILOMETRAŻ ID MODEL ID GEODEZJA UWAGI [-] [km] [-] [-] [-] KAMIONKA xs_77 S_Z01_29_77 KAMIONKA dem_36 interpolowany KAMIONKA xs_76b S_Z01_29_76b KAMIONKA xs_76 S_Z01_29_76 111

112 NAZWA CIEKU KILOMETRAŻ ID MODEL ID GEODEZJA UWAGI [-] [km] [-] [-] [-] KAMIONKA xs_75 S_Z01_29_75 KAMIONKA dem_35 interpolowany KAMIONKA xs_74b S_Z01_29_74b KAMIONKA xs_74 S_Z01_29_74 KAMIONKA xs_73 S_Z01_29_73 KAMIONKA dem_34 interpolowany KAMIONKA xs_72b S_Z01_29_72b KAMIONKA xs_72a S_Z01_29_72a KAMIONKA xs_71b S_Z01_29_71b KAMIONKA xs_71a S_Z01_29_71a KAMIONKA xs_70 S_Z01_29_70 KAMIONKA xs_68 S_Z01_29_68 KAMIONKA xs_67 S_Z01_29_67 KAMIONKA xs_66b S_Z01_29_66b KAMIONKA xs_66a S_Z01_29_66a KAMIONKA dem_33 interpolowany KAMIONKA xs_65 S_Z01_29_65 KAMIONKA dem_32 interpolowany KAMIONKA xs_64b S_Z01_29_64b KAMIONKA xs_64a S_Z01_29_64a KAMIONKA dem_31 interpolowany KAMIONKA xs_63b S_Z01_29_63b KAMIONKA xs_63a S_Z01_29_63a KAMIONKA xs_62 S_Z01_29_62 KAMIONKA dem_30 interpolowany KAMIONKA xs_56 S_Z01_29_56 KAMIONKA xs_55b S_Z01_29_55b KAMIONKA xs_55a S_Z01_29_55a KAMIONKA dem_29 interpolowany KAMIONKA xs_54b S_Z01_29_54b 112

113 NAZWA CIEKU KILOMETRAŻ ID MODEL ID GEODEZJA UWAGI [-] [km] [-] [-] [-] KAMIONKA xs_54a S_Z01_29_54a KAMIONKA xs_53 S_Z01_29_53 KAMIONKA xs_52 S_Z01_29_52 KAMIONKA xs_51 S_Z01_29_51 KAMIONKA xs_50 S_Z01_29_50 KAMIONKA xs_49 S_Z01_29_49 KAMIONKA xs_47 S_Z01_29_47 KAMIONKA xs_46 S_Z01_29_46 KAMIONKA dem_28 interpolowany KAMIONKA xs_45b S_Z01_29_45b KAMIONKA xs_45a S_Z01_29_45a KAMIONKA dem_27 interpolowany KAMIONKA xs_44 S_Z01_29_44 KAMIONKA xs_43a S_Z01_29_43a KAMIONKA xs_42 S_Z01_29_42 KAMIONKA dem_26 interpolowany KAMIONKA xs_41b S_Z01_29_41b KAMIONKA xs_41a S_Z01_29_41a KAMIONKA dem_25 interpolowany KAMIONKA xs_39b S_Z01_29_39b KAMIONKA xs_39a S_Z01_29_39a KAMIONKA xs_38 S_Z01_29_38 KAMIONKA dem_24 interpolowany KAMIONKA xs_36b S_Z01_29_36b KAMIONKA xs_36a S_Z01_29_36a KAMIONKA xs_34 S_Z01_29_34 KAMIONKA xs_33b S_Z01_29_33b KAMIONKA xs_33a S_Z01_29_33a KAMIONKA dem_23 interpolowany KAMIONKA xs_32b S_Z01_29_32b 113

114 NAZWA CIEKU KILOMETRAŻ ID MODEL ID GEODEZJA UWAGI [-] [km] [-] [-] [-] KAMIONKA xs_32a S_Z01_29_32a KAMIONKA dem_22 interpolowany KAMIONKA xs_31 S_Z01_29_31 KAMIONKA dem_21 interpolowany KAMIONKA xs_30b S_Z01_29_30b KAMIONKA xs_30a S_Z01_29_30a KAMIONKA xs_28 S_Z01_29_28 KAMIONKA dem_20 interpolowany KAMIONKA xs_27b S_Z01_29_27b KAMIONKA xs_27a S_Z01_29_27a KAMIONKA dem_19 interpolowany KAMIONKA dem_18 interpolowany KAMIONKA xs_25b S_Z01_29_25b KAMIONKA xs_25a S_Z01_29_25a KAMIONKA xs_24 S_Z01_29_24 KAMIONKA dem_17 interpolowany KAMIONKA xs_23b S_Z01_29_23b KAMIONKA xs_23 S_Z01_29_23 KAMIONKA dem_16 interpolowany KAMIONKA xs_22 S_Z01_29_22 KAMIONKA dem_15 interpolowany KAMIONKA xs_20a S_Z01_29_20a KAMIONKA xs_19 S_Z01_29_19 KAMIONKA dem_14 interpolowany KAMIONKA xs_18b S_Z01_29_18b KAMIONKA xs_18a S_Z01_29_18a KAMIONKA dem_13 interpolowany KAMIONKA dem_12 interpolowany KAMIONKA xs_17b S_Z01_29_17b KAMIONKA xs_17a S_Z01_29_17a 114

115 NAZWA CIEKU KILOMETRAŻ ID MODEL ID GEODEZJA UWAGI [-] [km] [-] [-] [-] KAMIONKA xs_16 S_Z01_29_16 KAMIONKA xs_15b S_Z01_29_15b KAMIONKA xs_15a S_Z01_29_15a KAMIONKA dem_11 interpolowany KAMIONKA xs_14b S_Z01_29_14b KAMIONKA xs_14 S_Z01_29_14 KAMIONKA xs_12 S_Z01_29_12 KAMIONKA xs_11 S_Z01_29_11 KAMIONKA dem_10 interpolowany KAMIONKA xs_10 S_Z01_29_10 KAMIONKA dem_09 interpolowany KAMIONKA dem_08 interpolowany KAMIONKA xs_09b S_Z01_29_09b KAMIONKA xs_09a S_Z01_29_09a KAMIONKA xs_08 S_Z01_29_08 KAMIONKA dem_07 interpolowany KAMIONKA xs_07 S_Z01_29_07 KAMIONKA dem_06 interpolowany KAMIONKA xs_06 S_Z01_29_06 KAMIONKA dem_05 interpolowany KAMIONKA xs_05b S_Z01_29_05b KAMIONKA xs_05a S_Z01_29_05a KAMIONKA dem_04 interpolowany KAMIONKA xs_04 S_Z01_29_04 KAMIONKA dem_03 interpolowany KAMIONKA xs_03 S_Z01_29_03 KAMIONKA dem_02 interpolowany KAMIONKA xs_02 S_Z01_29_02 KAMIONKA dem_01 interpolowany KAMIONKA xs_01 S_Z01_29_01 115

116 NAZWA CIEKU KILOMETRAŻ ID MODEL ID GEODEZJA UWAGI [-] [km] [-] [-] [-] TZL_2242_ dem_32 interpolowany terasa zalewowa TZL_2242_ xs_64a S_Z01_29_64a terasa zalewowa TZL_3095_ xs_56 S_Z01_29_56 terasa zalewowa TZL_3095_ xs_55a S_Z01_29_55a terasa zalewowa TZL_3095_ dem_29 interpolowany terasa zalewowa TZL_3095_ xs_54a S_Z01_29_54a terasa zalewowa Terasy zalewowe są wydzielane w przekrojach, gdzie poziom wody podnosi się ponad krawędzie koryta cieku, oraz gdzie krawędzie koryta znajdują się wyżej niż najniższy punkt na terasie. Kolejne przekroje z ww. warunkami, rozpatrując prawy i lewy brzeg osobno, są łączone w terasy zalewowe. Schemat zdefiniowanych teras zalewowych pokazano na Rys. 30. Listę modelowanych odcinków (koryto główne oraz terasy) zawiera Tab. 28. Rys. 30. Schemat teras zalewowych - Kamionka, wariant W0 Tab. 28. Zestawienie modelowanych odcinków Kamionka, wariant W0 LP. NAZWA POCZĄTEK KONIEC KIERUNEK PRZEPŁYWU UWAGI [-] [-] [km] [km] [-] [-] 1 Kamionka przeciwny 116

117 LP. NAZWA POCZĄTEK KONIEC KIERUNEK PRZEPŁYWU UWAGI 2 TZL_3095_ przeciwny terasa zalewowa 3 LC_L zgodny kanał łączący 4 LC_L zgodny kanał łączący 5 LC_L zgodny kanał łączący 6 LC_L zgodny kanał łączący 7 TZL_2242_ przeciwny terasa zalewowa 8 LC_L zgodny kanał łączący 9 LC_L zgodny kanał łączący Obiekty inżynierskie zamodelowano jako przepusty oraz jazy. Mosty oraz przepusty zostały zamodelowane jako para przepust jaz. W przypadku większej ilości nitek przepustu o różnej geometrii i wysokości wlotu każda nitka została zamodelowana jako osobny przepust. Progi zostały zamodelowane jako jazy. Tab. 29. Zestawienie przepustów w modelu Kamionka, wariant W0 LP. ID CIEK KILOMETRAŻ WLOT WYLOT DŁUGOŚĆ SZORSTKOŚĆ ILOŚĆ NITEK [-] [-] [-] [km] [m n.p.m.] [m n.p.m.] [m] [-] [-] 1 05_c Kamionka _c Kamionka _c1 Kamionka _c2 Kamionka _c3 Kamionka _c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka

118 LP. ID CIEK KILOMETRAŻ WLOT WYLOT DŁUGOŚĆ SZORSTKOŚĆ ILOŚĆ NITEK [-] [-] [-] [km] [m n.p.m.] [m n.p.m.] [m] [-] [-] 14 33_c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka _c Kamionka Tab. 30. Zestawienie jazów w modelu Kamionka, wariant W0 LP. CIEK KILOMETRAŻ ID [-] [-] [-] [km] 1 Kamionka _w 2 Kamionka _w 3 Kamionka _w 4 Kamionka _w 5 Kamionka _w 6 Kamionka _w 7 Kamionka _w 8 Kamionka _w 9 Kamionka _w 10 Kamionka _w 11 Kamionka _w 12 Kamionka _w 13 Kamionka _w 14 Kamionka _w 15 Kamionka _w 118

119 LP. CIEK KILOMETRAŻ ID [-] [-] [-] [km] 16 Kamionka _w 17 Kamionka _w 18 Kamionka _w 19 Kamionka _w 20 Kamionka _w 21 Kamionka _w 22 Kamionka _w 23 Kamionka _w 24 Kamionka _w 25 Kamionka _w Warunki brzegowe w postaci dopływu wody do modelu przyjęto na górnym krańcu modelu (odpływ ze zlewni powyżej modelowanego odcinka) oraz dla każdego zdefiniowanego dopływu, jak również jako dopływ rozłożony (spływ bezpośredni). Modelowano dwa scenariusze: dla przepływu o prawdopodobieństwie wystąpienia 1% i dla przepływu o prawdopodobieństwie wystąpienia 0,2%. Zestawienie warunków brzegowych znajduje się w Tab. 31. Tab. 31. Zestawienie warunków brzegowych Kamionka, wariant W0 LP. RODZAJ CIEK KILOMETRAŻ WARTOŚĆ MAKSYMALNA NAZWA WARUNKU OD DO P = 1% P = 0,2% [-] [-] [-] [km] [-] [m 3 /s]/[m n.p.m.] 1 dopływ punktowy Kamionka poczatek cieku dopływ rozłożony Kamionka R1 (poczatek cieku - Bez nazwy IX) dopływ punktowy Kamionka P1 (Bez nazwy IX) dopływ rozłożony Kamionka R2 (Bez nazwy IX - Bez nazwy VIII) dopływ punktowy Kamionka P2 (Bez nazwy VIII) dopływ rozłożony Kamionka R3 (Bez nazwy VIII - Bez nazwy VII) dopływ punktowy Kamionka P3 (Bez nazwy VII)

120 LP. RODZAJ CIEK KILOMETRAŻ WARTOŚĆ MAKSYMALNA NAZWA WARUNKU OD DO P = 1% P = 0,2% [-] [-] [-] [km] [-] [m 3 /s]/[m n.p.m.] 8 dopływ rozłożony Kamionka R4 (Bez nazwy VII - Bez nazwy VI) dopływ punktowy Kamionka P4 (Bez nazwy VI) dopływ rozłożony Kamionka R5 (Bez nazwy VI - Bez nazwy V) dopływ punktowy Kamionka P5 (Bez nazwy V) dopływ rozłożony Kamionka R6 (Bez nazwy V - Bez nazwy IV) dopływ punktowy Kamionka P6 (Bez nazwy IV) dopływ rozłożony Kamionka R7 (Bez nazwy IV - Bez nazwy III) dopływ punktowy Kamionka P7 (Bez nazwy III) dopływ rozłożony Kamionka R8 (Bez nazwy III - Bez nazwy II) dopływ punktowy Kamionka P8 (Bez nazwy II) dopływ rozłożony Kamionka R9 (Bez nazwy II - Bez nazwy I) dopływ punktowy Kamionka P9 (Bez nazwy I) dopływ rozłożony Kamionka R10 (Bez nazwy I - ujscie) poziom wody Kamionka

121 San W opracowaniu pn. Studium ochrony przeciwpowodziowej dla zlewni Sanu i Wisłoka z roku 2009 r. San był zamodelowany na odcinku km km W ramach obecnego opracowania dodany został odcinek km km , obejmujący zbiorniki Myczkowce i Solina. Rys. 31. Zmodyfikowana oś cieku na dodatkowym odcinku - San, wariant W0 Oś na dodatkowo modelowanym odcinku została skorygowana względem MPHP na podstawie ortofotomap oraz numerycznego modelu terenu. Uaktualniona oś została przedstawiona na rysunku powyżej. Ze względu na brak danych dotyczących batymetrii zbiorników Myczkowce i Solina, na dodanym odcinku wstawiono przekroje o kształcie trójkątnym, dla których w procesie kalibracji dopasowano objętość magazynującą wodę na podstawie krzywych objętości zbiorników. Prezentuje to Tab

122 Tab. 32. Zestawienie przekrojów dodanych lub zmodyfikowanych względem opracowania z 2009 r. San, W0 NAZWA CIEKU KILOMETRAŻ ID MODEL ID GEODEZJA UWAGI [-] [km] [-] [-] [-] MYCZKOWCE _09_643K 3_09_643K z geodezji opracowania z 2009 r. MYCZKOWCE _09_644K 3_09_644K z geodezji opracowania z 2009 r. MYCZKOWCE _09_645K 3_09_645K z geodezji opracowania z 2009 r. MYCZKOWCE _09_646K 3_09_646K z geodezji opracowania z 2009 r. MYCZKOWCE _09_647K 3_09_647K z geodezji opracowania z 2009 r. MYCZKOWCE Myczkowce_1 kształt trójkątny, kalibracja objętości MYCZKOWCE Myczkowce_2 kształt trójkątny, kalibracja objętości MYCZKOWCE Myczkowce_3 kształt trójkątny, kalibracja objętości MYCZKOWCE Myczkowce_4 kształt trójkątny, kalibracja objętości MYCZKOWCE Myczkowce_5 kształt trójkątny, kalibracja objętości SOLINA _09_647K 3_09_647K z geodezji opracowania z 2009 r. SOLINA _09_648K 3_09_648K z geodezji opracowania z 2009 r. SOLINA solina_01 kształt trójkątny, kalibracja objętości SOLINA solina_02 kształt trójkątny, kalibracja objętości SOLINA solina_03 kształt trójkątny, kalibracja objętości SOLINA solina_04 kształt trójkątny, kalibracja objętości SOLINA solina_05 kształt trójkątny, kalibracja objętości SOLINA solina_06 kształt trójkątny, kalibracja objętości SOLINA solina_07 kształt trójkątny, kalibracja objętości SOLINA solina_08 kształt trójkątny, kalibracja objętości SOLINA solina_09 kształt trójkątny, kalibracja objętości SOLINA solina_10 kształt trójkątny, kalibracja objętości Na dodatkowym odcinku koryto rzeki jest zwarte i nie zachodziła konieczność definiowania teras zalewowych. Tab. 33. Zestawienie modelowanych odcinków dodanych względem opracowania z 2009 r. Wisłok, wariant W0 LP. NAZWA POCZĄTEK KONIEC KIERUNEK PRZEPŁYWU UWAGI 122

123 [-] [-] [km] [km] [-] [-] 1 Myczkowce przeciwny zb. Myczkowce + San bezpośrednio poniżej 2 Solina przeciwny zb. Solina do końca cofki Na nowomodelowanym odcinku nie występują obiekty takie jak mosty, czy przepusty. Aby zamodelować pracę zbriornika Solina wprowadzono jaz modelujący koronę zapory oraz obiekt kontrolny (Control Structure) odpowiadający za przepuszczanie przepływu dysponowanego przez spusty oraz przelewy zapory. Reguły sterowania przyjęto wg opracowania Instrukcja gospodarowania wodą ZEW Solina - Myczkowce przy założeniu, że poziom wody nie spadnie poniżej NPP na poziomie letnim oraz nie wzrośnie powyżej nadzwyczajnego poziomu piętrzenia. W związku z tym, że główną regułą w trakcie powodzi dla zbiornika Myczkowce jest przepuszczanie tej samej ilości wody, dla odwzorowania pracy zbiornika Myczkowce wstawiono jaz modelujący koronę zapory oraz obiekt kontrolny (Control Structure) ustawiony w ten sposób, aby utrzymywać normalny poziom piętrzenia na zaporze Myczkowce. Rys. 32. Przykładowy profil zwierciadła wody Sanu z uwzględnieniem zbiorników Solina i Myczkowce San Z01, wariant W0 123

124 Rys. 33. Korona zbiornika Solina zamodelowana w programie Mike11 San Z01, wariant W0 Rys. 34. Spusty i przelewy zbiorników Solina i Myczkowce zamodelowane w programie Mike11 San Z01, wariant W0 124

125 : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : : :00 Przepływ [m 3 /s] Rzędna wody [m n.p.m.] Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej Odpływ p=1% Dopływ p=1% Rzędna wody w zbiorniku Rys. 35. Praca zbiornika Solina przy przejściu fali o prawdopodobieństwie 1%: dopływ, odpływ i poziom piętrzenia San Z01, wariant W0 Tab. 34. Zestawienie jazów dodanych względem opracowania z 2009 r. San, wariant W0 LP. CIEK KILOMETRAŻ ID [-] [-] [-] [km] 1 Myczkowce Myczkowce_korona 2 Solina Solina_korona Tab. 35. Zestawienie obiektów kontrolnych dodanych względem opracowania z 2009 r. San, wariant W0 LP. CIEK KILOMETRAŻ ID [-] [-] [-] [km] 1 Myczkowce Myczkowce_przeplyw 2 Solina Solina_przeplyw Warunki brzegowe w postaci dopływu wody do modelu przyjęto na górnym krańcu modelu (odpływ ze zlewni powyżej zapory Myczkowce). Fale przesunięto w czasie tak, aby szczyt fali przetransformowanej przez Solinę-Myczkowce zgadzał się ze szczytem 125

126 odpowiedniego warunku brzegowego dla modelu z opracowania z 2009 r. Modelowano dwa scenariusze: dla przepływu o prawdopodobieństwie wystąpienia 1% i dla przepływu o prawdopodobieństwie wystąpienia 0,2%. Warunki brzegowe zostały dostosowane do hydrologii uaktualnionej po 2010 r. Tab. 36. Zestawienie warunków brzegowych San, wariant W0 LP. RODZAJ CIEK KILOMETRAŻ NAZWA WARTOŚĆ MAKSYMALNA OD DO WARUNKU P = 1% P = 0,2% [-] [-] [-] [km] [-] [m 3 /s]/[m n.p.m.] 1 dopływ punktowy Solina doplyw do Soliny dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Olszanica dopływ rozłożony San rozlozony dopływ punktowy San Hoczewka dopływ rozłożony San rozlozony dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Dyrbek dopływ rozłożony San rozlozony dopływ punktowy San Oslawa dopływ rozłożony San rozlozony dopływ rozłożony San dopływ punktowy San dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Sanoczek dopływ rozłożony San rozlozony dopływ punktowy San Tyrawka dopływ rozłożony San rozlozony dopływ punktowy San Dopływ spod Witrylowa dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Stara Rzeka dopływ rozłożony San rozlozony dopływ punktowy San Magierówka

127 LP. RODZAJ CIEK KILOMETRAŻ NAZWA WARTOŚĆ MAKSYMALNA OD DO WARUNKU P = 1% P = 0,2% [-] [-] [-] [km] [-] [m 3 /s]/[m n.p.m.] 24 dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Baryczka dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Łubienka dopływ rozłożony San dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Dynówka dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Harta dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Olszówka dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Dylągówka dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Drohobyczka dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Jawornik dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Stupnica dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Kamionka dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Cisowa dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Łętowianka dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Dopływ w Prałkowcach dopływ rozłożony San

128 LP. RODZAJ CIEK KILOMETRAŻ NAZWA WARTOŚĆ MAKSYMALNA OD DO WARUNKU P = 1% P = 0,2% [-] [-] [-] [km] [-] [m 3 /s]/[m n.p.m.] 52 dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Wiar dopływ rozłożony San rozlozony dopływ rozłożony SAN dopływ punktowy San Wisznia dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Rada dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Szklo dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Łęg Rokietnicki dopływ rozłożony San rozlozony dopływ rozłożony San rozlozony dopływ punktowy San Lubaczowka dopływ rozłożony San rozlozony dopływ rozłożony San dopływ punktowy San dopływ spod Sieniawy dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Lubienia dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Wislok dopływ rozłożony San dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Błotnia dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Złata dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Jagódka

129 LP. RODZAJ CIEK KILOMETRAŻ NAZWA WARTOŚĆ MAKSYMALNA OD DO WARUNKU P = 1% P = 0,2% [-] [-] [-] [km] [-] [m 3 /s]/[m n.p.m.] 80 dopływ rozłożony San dopływ punktowy San dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Trzebośnica dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Kłysz dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Rudna dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Tanew dopływ rozłożony San dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Barcowka dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Bukowa dopływ rozłożony San dopływ punktowy San Lukowica dopływ rozłożony San dopływ rozłożony San dopływ rozłożony San rzędna wody San ujscie

130 b. Rzędne zwierciadła wody Poniżej zamieszczone zostały zestawienia maksymalnych rzędnych wody dla nowych lub aktualizowanych rzek w obrębie zadania. Kamionka Tab. 37. Zestawienie otrzymanych poziomów zwierciadła wody w przekrojach Kamionka, wariant W0 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [m n.p.m.] xsi_ xs_ dem_ xs_ xs_ dem_ xs_ xs_ dem_ xs_72a xs_71a xs_ xs_ xs_ xs_66a dem_ xs_ dem_ xs_64a dem_ xs_63a xs_ dem_ xs_

131 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [m n.p.m.] xs_55a dem_ xs_54a xs_ xs_ xs_ xs_ xs_ xs_ xs_ dem_ xs_45a dem_ xs_ xs_43a xs_ dem_ xs_41a dem_ xs_39a xs_ dem_ xs_36a xs_ xs_33a dem_ xs_32a dem_ xs_

132 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [m n.p.m.] dem_ xs_30a xs_ dem_ xs_27a dem_ dem_ xs_25a xs_ dem_ xs_ dem_ xs_ dem_ xs_20a xs_ dem_ xs_18a dem_ dem_ xs_17a xs_ xs_15a dem_ xs_ xs_ xs_ dem_ xs_

133 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [m n.p.m.] dem_ dem_ xs_09a xs_ dem_ xs_ dem_ xs_ dem_ xs_05a dem_ xs_ dem_ xs_ dem_ xs_ dem_ xs_

134 San Poniżej przedstawione jest zestawienie maksymalnych rzędnych zwierciadła wody dla wydłużonego wariantu W0. Tab. 38. Zestawienie otrzymanych poziomów zwierciadła wody w przekrojach San, wariant W0 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] p _09_001K _09_002K _09_003K _09_004K _09_005K _09_006K _09_007K _09_008K _09_009K _09_010K _09_011K _09_012K _09_013K _09_014K _09_015K _09_016K _09_017K _09_018K _09_019K _09_001MDS _09_001M _09_020K _09_021K _09_022K

135 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_023K _09_024K _09_025K _09_026K _09_027K _09_028K _09_029K _09_030K _09_031K _09_032K _09_033K _09_034K _09_035K _09_036K _09_037K _09_038K _09_039K _09_002MDS _09_002M _09_040K _09_041K _09_042K _09_043K _09_044K _09_045K _09_046K _09_003M_DS _09_003M _09_047K

136 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_048K _09_049K _09_050K _09_051K _09_052K _09_053K _09_054K _09_055K _09_056K _09_057K _09_004MDS _09_004M _09_058K _09_059K _09_060K _09_061K _09_062K _09_063K _09_064K _09_065K _09_066K _09_067K _09_068K _09_069K _09_070K _09_005MDS _09_005M _09_071K _09_072K

137 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_073K _09_074K _09_075K _09_076K _09_006M_DS _09_006M_DS _09_006M _09_006M _09_077K _09_078K _09_079K _09_080K _09_007MDS _09_007M _09_081K _09_082K _09_083K _09_084K _09_085K _09_086K _09_087K _09_008MDS _09_008M _09_088K _09_089K _09_090K _09_091K _09_092K _09_093K

138 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_094K _09_095K _09_096K _09_097K _09_098K _09_099K _09_100K _09_101K _09_102K _09_103K _09_104K _09_105K _09_106K _09_107K _09_108K _09_109K _09_110K _09_111K _09_112K _09_113K _09_009M_DS _09_009M _09_114K _09_115K _09_116K _09_117K _09_118K _09_119K _09_120K

139 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_121K _09_122K _09_123K _09_124K _09_125K _09_126K _09_127K _09_128K _09_129K _09_130K _09_131K _09_132K _09_133K _09_134K _09_135K _09_136K _09_137K _09_138K _09_139K _09_140K _09_141K _09_142K _09_143K _09_144K _09_146K _09_147K _09_148K _09_149K _09_010M_DS

140 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_010M _09_150K _09_151K _09_152K _09_153K _09_154K _09_155K _09_155K _09_156K _09_157K _09_158K _09_159K _09_160K _09_161K _09_011MDS _09_011M _09_162K _09_163K _09_164K _09_165K _09_166K _09_167K _09_168K _09_169K _09_170K _09_171K _09_172K _09_173K _09_174K

141 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_175K _09_176K _09_177K _09_178K _09_179K _09_180K _09_181K _09_182K _09_183K _09_184K _09_185K _09_012M_DS _09_012M _09_186K _09_187K _09_188K _09_189K _09_190K _09_191K _09_192K _09_193K _09_194K _09_195K _09_196K _09_197K _09_198K _09_199K _09_200K _09_201K

142 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_202K _09_203K _09_204K _09_205K _09_206K _09_207K _09_208K _09_209K _09_210K _09_211K _09_212K _09_213K _09_214K _09_215K _09_216K _09_217K _09_218K _09_219K _09_220K _09_221K _09_222K _09_223K _09_224K _09_225K _09_226K _09_226K _09_226K _09_227K _09_228K

143 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_229K _09_013MDS _09_013M _09_230K _09_231K _09_232K _09_233K _09_234K _09_235K _09_236K _09_237K _09_238K _09_239K _09_014MDS _09_014M _09_240K _09_241K _09_242K _09_243K _09_244K _09_244K _09_245K _09_246K _09_247K _09_248K _09_249K _09_250K _09_251K _09_252K

144 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_253K _09_254K _09_255K _09_256K _09_257K _09_015MDS _09_015M _09_258K _09_259K _09_259K _09_259K _09_260K _09_261K _09_262K _09_263K _09_264K _09_265K _09_266K _09_267K _09_268K _09_269K _09_270K _09_271K _09_272K _09_273K _09_274K _09_275K _09_276K _09_277K

145 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_278K _09_279K _09_280K _09_281K _09_282K _09_283K _09_284K _09_285K _09_286K _09_287K _09_288K _09_289K _09_290K _09_291K _09_292K _09_293K _09_294K _09_295K _09_296K _09_297KD _09_298KD _09_299KD _09_300KD _09_301KD _09_302KD _09_303KD _09_304KD _09_305KD _09_306KD

146 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_307KD _09_308KD _09_309KD _09_310KD _09_311KD _09_312K _09_313K _09_314K _09_315K _09_316K _09_317K _09_318K _09_319K _09_016MDS _09_016M _09_320K _09_321K _09_322K _09_323K _09_324K _09_325K _09_326K _09_327K _09_328K _09_329K _09_330K _09_017MDS _09_017M _09_018M_DS

147 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_018M _09_019MDS _09_019M _09_331K _09_332K _09_333K _09_334K _09_335K _09_336K _09_001O _09_337K _09_338K _09_339K _09_340K _09_341K _09_342K _09_343K _09_344K _09_346K _09_347K _09_348K _09_349K _09_350K _09_351K _09_352K _09_353K _09_354K _09_355K _09_356K

148 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_357K _09_358K _09_359K _09_360K _09_361K _09_363K _09_364K _09_365K _09_366K _09_367K _09_368K _09_369K _09_370K _09_371K _09_372K _09_373K _09_374K _09_375K _09_376K _09_377K _09_378K _09_379K _09_380K _09_381K _09_382K _09_383K _09_384K _09_385K _09_386K

149 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_387K _09_388K _09_389K _09_390K _09_391K _09_392K _09_393K _09_394K _09_395K _09_396K _09_397K _09_398K _09_399K _09_400K _09_401K _09_402K _09_403K _09_404K _09_405K _09_406K _09_407K _09_408K _09_409K _09_410K _09_411K _09_412K _09_413K _09_414K _09_415K

150 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_416K _09_417K _09_418K _09_419K _09_420K _09_421K _09_422K _09_423K _09_424K _09_425K _09_426K _09_427K _09_020MDS _09_020M _09_428K _09_429K _09_430K _09_431K _09_432K _09_433K _09_434K _09_435K _09_436K _09_437K _09_438K _09_439K _09_440K _09_441K _09_442K

151 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_443K _09_444K _09_445K _09_446K _09_447K _09_448K _09_449K _09_450K _09_451K _09_452K _09_453K _09_454K _09_455K _09_456K _09_457K _09_458K _09_459K _09_460K _09_461K _09_462K _09_463K _09_464K _09_465K _09_466K _09_467K _09_468K _09_469K _09_470K _09_471K

152 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_472K _09_473K _09_474K _09_475K _09_476K _09_477K _09_478K _09_021MDS _09_021M _09_479K _09_480K _09_481K _09_482K _09_483K _09_484K _09_485K _09_486K _09_487K _09_488K _09_489K _09_490K _09_491K _09_492K _09_493K _09_494K _09_495K _09_496K _09_497K _09_498K

153 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_499K _09_500K _09_501K _09_502K _09_503K _09_504K _09_505K _09_506K _09_507K _09_508K _09_509K _09_510K _09_511K _09_512K _09_513K _09_514K _09_515K _09_516K _09_517K _09_518K _09_519K _09_520K _09_521K _09_522K _09_523K _09_524K _09_525K _09_526K _09_527K

154 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_528K _09_529K _09_530K _09_531K _09_532K _09_533K _09_534K _09_535K _09_536K _09_022MDS _09_022M _09_537K _09_538K _09_539K _09_540K _09_541K _09_542K _09_543K _09_023MDS _09_023M _09_544K _09_545K _09_546K _09_547K _09_548K _09_549K _09_550K _09_551K _09_552K

155 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_553K _09_554K _09_555K _09_556K _09_557K _09_558K _09_559K _09_560K _09_561K _09_562K _09_563K _09_564K _09_565K _09_566K _09_024MDS _09_024M _09_567K _09_568K _09_569K _09_570K _09_025MDS _09_025M _09_026M _09_027MDS _09_027M _09_571K _09_572K _09_573K _09_574K

156 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_575K _09_576K _09_577K _09_578K _09_579K _09_580K _09_581K _09_002ODS _09_002O _09_582K _09_028MDS _09_028M _09_583K _09_584K _09_585K _09_586K _09_587K _09_588K _09_589K _09_590K _09_591K _09_592K _09_593K _09_594K _09_595K _09_596K _09_597K _09_598K _09_029MDS

157 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_029M _09_599K _09_600K _09_601K _09_602K _09_603K _09_604K _09_605K _09_606K _09_607K _09_608K _09_609K _09_030MDS _09_030M _09_610K _09_611K _09_612K _09_613K _09_614K _09_615K _09_616K _09_617K _09_618K _09_619K _09_620K _09_621K _09_622K _09_623K _09_624K

158 KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] _09_625K _09_626K _09_627K _09_628K _09_629K _09_630K _09_631K _09_632K _09_031MDS _09_031M _09_633K _09_634K _09_635K _09_636K _09_032MDS _09_032M _09_637K _09_638K _09_639K _09_640K _09_641K _09_642K _09_643K _09_644K _09_645K _09_646K _09_647K _09_648K

159 c. Mapy zasięgów stref zalewowych W ramach Wariantu W0 opracowano arkusze map prezentujące zasięg strefy zalewowej Q1% i Q0.2%. Mapy załączono do raportu w wersji elektronicznej. Poniżej zamieszczono listę arkuszy opracowanych map. Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-a-4 159

160 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-4 160

161 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-3 161

162 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-a-2 162

163 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-3 163

164 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-b-4 164

165 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M A-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M B-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-b-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-c-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M C-d-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-2 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-a-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-b-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-2 165

166 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-4 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-c-3 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-1 Z01_San_ortofotomapa_w0_M D-d-3 d. Inwentaryzacja użytkowania i zabudowy W Tab. 39. przedstawiono zestawienie inwentaryzacji użytkowania i zabudowy dla jednostki zadaniowej San Z01 po uwzględnieniu dodatkowych cieków i nowych obiektów. Tab.39. Inwentaryzacja jednostki Z01 w zasięgu strefy zalewowej Q1% Wariant W0 WARIANT W 0 Powierzchnia strefy zalewowej Q1% [km2] 268,271 Powierzchnia terenów komunikacyjnych w strefie Q1% [km2] 0,597 Powierzchnia osiedli mieszkaniowych w strefie Q1% [km2] 2,333 Powierzchnia terenów przemysłowych w strefie Q1% [km2] 0,579 Powierzchnia użytków rolnych w strefie Q1% [km2] 223,369 Liczba zagrożonych budynków mieszkalnych w strefie Q1% [szt.] < 0,5 m 1021 Liczba zagrożonych budynków mieszkalnych w strefie Q1% [szt.] > 0,5 m 690 Liczba zagrożonych budynków gospodarczych w strefie Q1% [szt.] < 0,5 m 1158 Liczba zagrożonych budynków gospodarczych w strefie Q1% [szt.] > 0,5 m 1218 Liczba zagrożonych budynków przemysłowych w strefie Q1% [szt.] < 0,5 m 14 Liczba zagrożonych budynków przemysłowych w strefie Q1% [szt.] > 0,5 m 33 Liczba zagrożonych budynków użyteczności publicznej w strefie Q1% [szt.] < 0,5 m 303 Liczba zagrożonych budynków użyteczności publicznej w strefie Q1% [szt.] > 0,5 m 289 Liczba budynków mieszkalnych do wysiedlenia w obszarze projektowanego zbiornika - Liczba budynków gospodarczych do przeniesienia w obszarze projektowanego zbiornika - Liczba zagrożonych mieszkańców w strefie zalewowej Q1% [szt.] < 0,5 m 5074 Liczba zagrożonych mieszkańców w strefie zalewowej Q1% [szt.] > 0,5 m

167 WARIANT WI Wariant WI jest to wariant W0 poszerzony o planowane na analizowanym terenie plany inwestycyjne. a. Lista działań analizowanych w wariancie Na obszarze jednostki zadaniowej Z01 zaplanowano następujące działania o charakterze ochrony przeciwpowodziowej: 1. San I Etap I - rozbudowa i przeciwfiltracyjne zabezpieczenie prawego wału rzeki San w km , na długości 7,202, na terenie gminy Radomyśl nad Sanem, woj. podkarpackie 2. San I - Etap 2 przeciwfiltracyjne zabezpieczenie prawego wau rzeki San - w km Radomyśl, Żabno, Wola Rzeczycka, Rzeczyca Długa, UG Radomyśl Brandwica, Jastkowie 3. San II - rozbudowa i przeciwfiltracyjne zabezpieczenie lewego wału rzeki San w km , na długości 4,952 km, na terenie gminy Zaleszany 4. San II modernzacja lewego wału rzeki San w km na terenie miejscowości Zaleszany 5. San - modernizacja lewego wału w km na terenie miejscowości Ubieszyn i Głogowiec 6. San - modernizacja lewego wału w km na terenie miejscowości Munina 7. Piskorowice budowa zbiornika retencyjnego w miejscowości Piskorowice, gm. Leżajsk, woj. podkarpackie 8. San VIII - budowa nowego prawego obwałowania rzeki (od ujścia rz. Wisłok w dół w km ) na terenie Piskorowic 9. San IX - budowa nowego lewego obwałowania rzeki w km (od ujścia rz. Wisłok - 1 km i 3 km poniżej ujścia) 10. San X - budowa nowego lewego obwałowania rzeki w km oraz w km na terenie miejscowości: Wierzawice, Stare Miasto, i Przychojec 11. San XI - budowa nowego prawego obwałowania rzeki w km (od ujścia potoku Złota) w Tarnawce i Kuryłówce 12. San XII - budowa nowego lewego obwałowania rzeki w km na terenie miasta Leżajska 13. Ciek Tywonia w km w m. Jarosław, gm. Jarosław, Tywonia, Szczytna gm. Pawłosiów - kształtowanie profilu podłuznego i poprzecznego cieku 14. Cygański-modernizacja potoku w km na terenie miejscowości Bachórzec gm. Dubiecko 15. Potok Jaruga w km w m. Ulanów gm. Ulanów 167

168 16. Wykonanie lokalnych ubezpieczeń na potoku Jaworka w km w m. Siedliska, gm. Nozdrzec, pow. brzozowski, woj. podkarpackie 17. Wykonanie urządzeń wodnych opasek brzegowych na potoku Jawornik w km w miejscowości Iskan, gmina Dubiecko, powiat przemyski, woj. podkarpackie 18. Potok Kamieniec - modernizacja i regulacja potoku w km , , na terenie miejscowości Nienadowa i Hucisko Nienadowskie gmina Dubiecko 9,000;Nienadowskie, 19. Lubinka - regulacja potoku w km na terenie miejscowości Cieplice gmina Adamówka 20. Rzeka Łukawica - regulacja rzeki w km na terenie miejscowości Rzeczyca 21. Olchowiec - regulacja potoku w km na terenie m. Wiązownica, Szówsko, gm. Wiązownica 22. Potok Olchowiec - regulacja potoku w km na terenie miejscowości Ryszkowa Wola, gmina Wiązownica 23. Potok Dębna-Janowski w km na terenie Radomyśla Wielkiego gm. Radomyśl - kształtowanie profilu podłuznego i poprzecznego cieku 24. Potoku Przykopa - regulacja potoku w km na terenie miejscowośći Gorzyce, gm. Tryńcza 25. Pyszanka kształtowanie przekroju podłużnego i porzecznego cieku w km na terenie m. Pysznica gm. Pysznica 26. Wykonanie ubezpieczenia prawego brzegu rzeki San w km w m. Kępa Rzeczycka, Rzeczyca Okrągła, Rzeczyca Długa, gm. Radomyśl nad Sanem, pow. stalowowolski, woj. podkarpackie 27. Poprawa bezpieczeństwa powodziowego Miasta Przemyśla poprzez kształtowanie koryta potoku Sielec wraz z usuwaniem szkód powodziowych na odcinku 2,2 km 28. Rzeka Złodziejka - modernizacja rzeki w km na terenie miejscowości Lipa 29. Ochrona przeciwpowodziowa i odprowadzenie wód powierzchniowych w zlewni potoku Motwica, ze szczególnym uwzględnieniem miejscowości Wietlin 30. Rzeczyca Długa - Budowa zbiornika wodnego Rzeczyca Długa w miejscowości Rzeczyca Długa pow. stalowowolski woj. podkarpackie 31. Remont koryta pot. Dylagowa km m. Dylągowa, gm. Dynów, pow. Rzeszów, woj. podkarpackie 32. San - budowa nowego lewego obwałowania rzeki w km i obwałowań cofkowych rzek: Barcówka Prawy wał w km i lewy wał 168

169 w km i Jelonek L i P w km na terenie miejscowości Stalowa Wola, Nisko, Przędzel 33. Poprawa stanu bezpieczeństwa przeciwpowodziowego w zlewni dolnego Sanu w km z zachowaniem równowagi stanu ekologicznego i technicznego koryta rzeki 34. Poprawa stanu bezpieczeństwa przeciwpowodziowego w zlewni rzeki San z zachowaniem równowagi stanu ekologicznego i technicznego rzeki San w km wraz dopływami 35. Poprawa stanu bezpieczeństwa przeciwpowodziowego w zlewni rzeki San z zachowaniem równowagi stanu ekologicznego i technicznego rzeki San w km wraz dopływami 36. Poprawa stanu bezpieczeństwa przeciwpowodziowego w zlewni rzeki San z zachowaniem równowagi stanu ekologicznego i technicznego rzeki San w km wraz dopływami 37. San - Wisłok - Głogowiec - budowa obwałowania doliny rzek - San w km i Wisłok w km na terenie Głogowa i Dębna 38. Ocena zasadności budowy planowanego zbiornika wodnego Niewistka na rzece San w zakresie ochrony przeciwpowodziowej Z planowanych działań, dokumentację techniczną pozwalającą na wprowadzenie do modelu, udało się pozyskać dla wałów na lewym i prawym brzegu Sanu do km (pozycja 1 i 3 na liście inwestycji). Szczegółowe dane na temat lokalizacji i rzędnych wałów określono na podstawie operatów wodnoprawnych San I Etap I - rozbudowa i przeciwfiltracyjne zabezpieczenie prawego wału rzeki San w km , na długości 7,202 km, na terenie gminy Radomyśl nad Sanem, woj. Podkarpackie oraz San II - rozbudowa i przeciwfiltracyjne zabezpieczenie lewego wału rzeki San w km , na długości 4,952 km, na terenie gminy Zaleszany, woj. podkarpackie, przygotowanych przez MGGP SA na zlecenie Podkarpackiego Zarządu Melioracji i Urządzeń Wodnych w Rzeszowie z 2012 roku. Podstawowym działaniem zamodelowanym w ramach wariantu WI jest budowa zbiornika Niewistka na Sanie (pozycja 38. Na liście inwestycji). Dane na temat lokalizacji i parametrów zbiornika uzyskano z dokumentu Ocena zasadności budowy planowanego zbiornika wodnego Niewistka na rzece San w zakresie ochorny przeciwpowodziowej, opracowanego przez firmę Brain w 2010 roku, oraz na podstawie wewnętrznych informacji otrzymanych od RZGW Kraków. W ramach wariantu WI zmieniono warunki brzegowe na dopływach, gdzie wariant WI znacząco zmienił przepływy. Warunki brzegowe zmieniono proporcjonalnie do zmiany przepływu na ujściu dopływu pomiędzy wariantem W0, a wariantem WI w danej zlewni. 169

170 Tab.40. Zestawienie działań przeciwpowodziowych w jednostce Z01 San w wariancie WI TYP RZEKA OD DO BUDOWLI UWAGI: [-] [KM] [KM] [-] [-] San zbiornik retencyjny rzędna korony: 272,00 m n.p.m.; rzędna MaxPP: 270,00 m n.p.m.; rzędna NPP: 263,00 m n.p.m; średnia wysokość zapory: 15,9 m; długość zapory: 450 m; przepływ dozwolony: 570 m 3 /s; przepływ kontrolny: 2254 m 3 /s; objętość przeciwpowodziowa zbiornika: 92,42 mln m 3 ; objętość całkowita: 130 mln m 3 San wał podwyższenie wału na prawym brzegu San wał podwyższenie wału na lewym brzegu b. Budowa i modyfikacja modeli hydraulicznych Kamionka W związku z brakiem działań o charakterze przeciwpowodziowym obowiązują modele jak dla wariantu W0. San Zmianą w stosunku do wariantu W0 było wprowadzenie w modelu hydraulicznym geometrii i parametrów zbiornika wodnego Niewistka na rzece San oraz wałów, dla których istnieje dokumentacja techniczna. Aby uwzględnić wały przeciwpodziowe w modelu, wprowadzano ich geometrie do przekrojów. W przypadku, gdy rzędna terenu, wynikająca z geometrii, była wyższa od obliczonej wymaganej rzędnej korony wału lub wał zlokalizowano poza szerokością objętą markerami 1 i 3, przekrój nie był zmieniany. Taka sytuacja mogła się zdarzyć w przypadku, gdy konieczna była interpolacja dodatkowych przekrojów dla prawidłowej interpolacji wałów. Informację o zmodyfikowanych, w stosunku do modelu dla Wariantu W0, przekrojach, w których wprowadzono obwałowania, podano w tabeli poniżej (Tab. 42). Na poniższych rysunkach przedstawiono również przykładowy przekrój z wprowadzonym wałem przeciwpowdziowym (Rys. 36) oraz jego lokalizację na mapie (Rys. 37). 170

171 Rys. 36. Przykładowy przekrój cieku z wprowadzonym do modelu wałem przeciwpowodziowym. Rys. 37. Przykład lokalizacji proponowanego wału przeciwpowodziowego cieku San, wariant WI 171

172 Zaporę czołową zbiornika wraz z przelewem awaryjnym odwzorowano w modelu wprowadzając w km przelew o szerokiej koronie. Wykorzystano w tym celu moduł Structures Weirs. Nową strukturę (przelew przez koronę zapory) wskazano w zamieszczonej poniżej tabeli obejmującej nowe obiekty typu jaz, wprowadzone do modelu dla Wariantu WI (Tab. 41). Lokalizację zapory czołowej i zasięg czaszy zbiornika zamieszczono na rysunku poniżej (Rys. 39). Na rysunku poniżej przedstawiono przekrój przez koronę zapory zbiornika Niewistka na tle przekroju dolinowego w czaszy zbiornika (Rys. 38). Rys. 38. Przekrój przez koronę zapory i przelew awaryjny, zbiornik Niewistka z zaporą w KM Rys. 39. Zasięg proponowanego zbiornika Niewistka na cieku San, wariant WI 172

173 Tab.41. Zestawienie nowych jazów w modelu San, wariant WI LP. CIEK KILOMETRAŻ ID [-] [-] [km] [-] 1 San Niewistka_korona Objętość zbiornika została poddana procesowi kalibracji, w celu uzyskania maksymalnej zgodności pojemności zbiornika wg dokumentacji oraz pojemności odwzorowywanej przez model hydrauliczny. Poprzez modyfikację parametru tzw. dodatkowej powierzchni retencji Additional Storage Area w przekrojach znajdujących się bezpośrednio powyżej zapory (tj. w km , km , km , km ) iteracyjnie powiększano lub zmniejszano objętość zbiornika na charakterystycznych poziomach piętrzenia, doprowadzając ostatecznie do pełnej zgodności krzywej pojemności zbiornika w modelu i wg dokumentacji. Kalibracja została przeprowadzona w dwóch etapach najpierw dla normalnego poziomu piętrzenia wynoszącego 263,00 m n.p.m., a w kolejnym kroku do rzędnej maksymalnego poziomu piętrzenia, tj. 270,00 m n.p.m. Informację o zmodyfikowanych w stosunku do modelu dla Wariantu W0 przekrojach w obrębie zbiornika (przekrój kalibracyjny w czaszy zbiornika, przekrój tuż poniżej zapory czołowej zbiornika) podano w poniższej tabeli (Tab. 42). Tab. 42. Zestawienie przekrojów na cieku i terasach zalewowych (przekroje dodatkowe wprowadzone lub zmodyfikowane w modelu) San, WI NAZWA CIEKU KILOMETRAŻ ID MODEL ID GEODEZJA UWAGI [-] [km] [-] [-] [-] SAN _09_006K 3_09_006K wał na prawym brzegu SAN _09_007K 3_09_007K wał na prawym brzegu SAN _09_008K 3_09_008K wał na prawym brzegu SAN _09_009K 3_09_009K wał na prawym brzegu SAN _09_010K 3_09_010K wał na prawym brzegu SAN _09_011K 3_09_011K wał na obu brzegach SAN _09_012K 3_09_012K wał na obu brzegach SAN _09_013K 3_09_013K wał na obu brzegach SAN _09_014K 3_09_014K wał na obu brzegach SAN _09_015K 3_09_015K wał na obu brzegach SAN _09_016K 3_09_016K wał na obu brzegach SAN _09_017K 3_09_017K wał na obu brzegach SAN _09_018K 3_09_018K wał na obu brzegach 173

174 NAZWA CIEKU KILOMETRAŻ ID MODEL ID GEODEZJA UWAGI [-] [km] [-] [-] [-] SAN xsi_01 interpolowany przekrój poniżej zapory SAN _09_508K 3_09_508K przekrój powyżej zapory; kalibracja objętości SAN _09_509K 3_09_509K kalibracja objętości SAN _09_510K 3_09_510K kalibracja objętości SAN _09_511K 3_09_511K kalibracja objętości Na niektórych z cieków dopływających do Sanu, inwestycje planowane w ramach WI skutkują istotną zmianą przepływów na ujściu. Z tego powodu dla tych dopływów zmieniono warunki brzegowe w modelu Sanu. W poniższej tabeli zestawiono zmodyfikowane warunki brzegowe (Tab. 43). Tab. 43. Zestawienie zmodyfikowanych warunków brzegowych San, wariant WI LP. RODZAJ CIEK KILOMETRAŻ NAZWA WARUNKU WARTOŚĆ MAKSYMALNA OD DO P = 1% P = 0,2% [-] [-] [-] [km] [-] [m 3 /s]/[m n.p.m.] 1 dopływ punktowy San Szkło 32,2 46,2 2 dopływ punktowy San Tanew 116,5 298,9 3 dopływ punktowy San Wisłok 156,4 167,9 Odpływ maksymalny ze zbiornika, odprowadzany spustami dennymi, określono w sposób iteracyjny, tak aby zbiornik skutecznie redukował falę powodziową o prawdopodobieństwie Q1%. W celu ograniczenia odpływu ze zbiornika do założonej, maksymalnej wartości, wykorzystano funkcję Control Structure. Na rysunkach poniżej przedstawiono zdefiniowane reguły sterowania w module Control Structure. Uwzględniony w modelu dla Wariantu WI obiekt kontrolujący maksymalny odpływ z profilu zapory (spust denny zamodelowany za pomocą funkcji Control Structure ), wskazano w tabeli poniżej (Błąd! Nie można odnaleźć źródła odwołania.). Na kolejnych rysunkach przedstawiono ykresy redukcji fal powodziowych Q1% i Q0.2% przez zbiornik. Na wykresach przedstawiono krzywą obrazującą dopływ do zbiornika, odpływ oraz poziom zwierciadła wody w zbiorniku (Rys. 41 i Rys. 42). Poniżej wykresów zamieszczono profil zw. wody dla przepływu Q1% w obszarze czaszy zbiornika i tuż poniżej zapory czołowej (Rys. 43). 174

175 Rys. 40. Parametry sterowania przepływem zdefiniowane w modelu Control Structure, zbiornik Niewistka z zaporą w KM Tab.44. Zestawienie nowych budowli kontrolujących w modelu San, wariant WI LP. CIEK KILOMETRAŻ ID OGRANICZENIE PRZEPŁYWU [-] [-] [km] [-] [m 3 /s] 1 San Niewistka_przeplyw

176 Rys. 41. Wykres fal na dopływie do zbiornika (San ) i na odpływie (San ) dla przepływu Q1%, szczyt fali 1656,79m 3 /s, szczyt fali zredukowanej 1418,79m 3 /s, współczynnik redukcji fali 0,856 Rys. 42. Wykres fal na dopływie do zbiornika (San ) i na odpływie (San ) dla przepływu Q02%, szczyt fali 2263,87m 3 /s, szczyt fali zredukowanej 2254,25m 3 /s, współczynnik redukcji fali 0,

177 Rys. 43. Profil cieku, pokazujący ukształtowanie się zwierciadła wody dla maksymalnego stanu wody, w przypadku wstawienia do modelu zapory, zbiornik Niewistka z zaporą w KM , fala Q1% c. Rzędne zwierciadła wody Poniżej przedstawione jest zestawienie maksymalnych rzędnych zwierciadła wody dla wariantu WI. Tab. 45. Zestawienie otrzymanych poziomów zwierciadła wody w przekrojach San, wariant WI KILOMETRAŻ ID PRZEKROJU RZĘDNE ZW. WODY P = 1% P = 0,2% [-] [-] [M N.P.M.] p _09_001K _09_002K _09_003K